พี่เณรสอนน้อง

11 วั ย หั ว เ ล้ี ย ว การที่พ่เี ณรอยู่รอดมาไดถ้ ึงวนั นี้ ก็เพราะมีหลวงพอ่ พระ พ่ีเล้ยี ง และเพ่ือนสหธรรมิกเป็นขวัญกำลังใจ และเป็นแบบ อยา่ งในการสร้างความดีให้แก่พ่เี ณรตลอดมา ดังนัน้ ผู้เปน็ ตน้ แบบของชวี ติ จึงมคี วามสำคัญตอ่ ตัวเรามาก ถา้ เราไดต้ ้นแบบ ดี ชีวิตเรากจ็ ะดี มีความเจริญร่งุ เรอื ง ถ้าได้ตน้ แบบท่ีไม่ดี ชวี ิตกจ็ ะกา้ วไปสคู่ วามเสือ่ ม ชวี ิตของคนเรานัน้ เมอ่ื เกิดมาก็มีความเปน็ หนุ่มเปน็ สาว ชว่ งอายุไมก่ ่ปี ีเท่าน้ันเอง ไมน่ านนักกจ็ ะแก่ชรา ตายกนั ไปหมด ดงั นนั้ เราจงึ ควรทจี่ ะนำเอาพลงั หนมุ่ ของเรามาใชอ้ ยา่ งคมุ้ คา่ ทส่ี ดุ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ท่านได้ให้โอวาทเป็นกำลังใจแก่พ่ี เณรและเพื่อนสหธรรมกิ ท่ปี ฏิบัตธิ รรมร่วมกัน ตอนหนง่ึ วา่ “ให้ลกู ๆนึกถึงคำของหลวงพอ่ ไว้ให้ดีวา่ โลกกำลังรอคอย เราอยู่ เกบ็ พลังหนมุ่ เอาไวส้ ร้างโลกใหม่ โลกในอุดมคติ โลก แหง่ สนั ตสิ ขุ เราจะทันเหน็ โลกเปลยี่ นแปลงในยคุ ของเรา จง เตรียมตัวให้พร้อม ต่อการเปลี่ยนแปลงท่ีจะเกิดขึ้นต่อไปใน อนาคต วยั รนุ่ เปน็ วยั ทมี่ พี ลงั เราจะเอาพลงั หนมุ่ มาสรา้ งบารมี ใหเ้ ตม็ ท่ี จนกวา่ จะถึงเวลาสุดท้ายของชีวิต วันนน้ั เราจะจาก โลกไปอยา่ งผู้ชนะ เราจะมีความปตี ิ มีความเบกิ บานตลอด เวลา แมจ้ ะอยบู่ นเตียงป่วย ก็จะดไู มเ่ หมอื นคนปว่ ยเลย ปว่ ย แตเ่ พียงกาย แต่ใจไมป่ ่วย แม้ร่างกายจะขยับเขยื้อนไม่ได้ www.kalyanamitra.org

12 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 7 เพราะเวทนากลุ้มรุม แต่ใจของเราจะเต็มเปี่ยมไปด้วยความ สขุ และรอยยม้ิ แย้มแจม่ ใสเสมอ จะเปน็ ผปู้ ว่ ยที่ใหก้ ำลงั ใจผู้ท่ี มาเย่ยี มไข้ รวมท้งั หมอและพยาบาลดว้ ย จะเป็นผปู้ ่วยที่สง่า องอาจทีเดียว มจั จุราชจะต้องย่อทอ้ กบั บุคคลผู้ทำความดีมา โดยตลอด เราจะเปลี่ยนแปลงชีวิตวยั รนุ่ ท่ีวุน่ วายใหก้ ลายมาเป็น ชีวิตท่ีสุขสงบเป็นชีวิตทีส่ ูงค่า ใช้วัยท่ีเต็มเปี่ยมด้วยพลังกาย และพลังใจมาช่วยกันสร้างโลกใหม่ ซึ่งเป็นโลกแห่งสันติสุขท่ี แทจ้ รงิ ดว้ ยการดำเนนิ ชวี ติ เยยี่ งพระโพธสิ ตั วแ์ ละนกั สรา้ งบารมี ท้งั หลาย โดยมีเป้าหมายเพื่อเขา้ ถงึ พระธรรมกาย และเผยแผ่ วชิ ชาธรรมกายไปท่วั โลก จนกว่าจะถงึ ที่สดุ แหง่ ธรรม” ส่ิงที่พ่ีเณรได้เขียนถ่ายทอดมาน้ี หวังวา่ จะเป็นประโยชน์ แกน่ อ้ งเณรในการดำรงเพศสมณะ เมื่อใดทเ่ี กิดความทอ้ แท้ทอ้ ถอยใหน้ อ้ งเณรนกึ ถึงโอวาทของหลวงพอ่ หมนั่ เตอื นตนเองแลว้ น้องเณรจะสามารถยืนหยัดอยู่บนหนทางแห่งการสร้างบารมี ไปไดต้ ลอดรอดฝง่ั จนกระทง่ั ถึงท่ีสดุ แห่งธรรม คิดอะไร ต้องคิดให้ ดที สี่ ดุ คิดเรอื่ งหยุดในหยุด ใหส้ ดุ สาย คิดหยดุ นิ่ง ด่ิงเขา้ กลาง ธรรมกาย ปราบมารร้าย ไปถึงจุด ท่สี ดุ ธรรม... AAA www.kalyanamitra.org

1 แ ด่ ผู้ มี พ ร ะ คุ ณ ๘ แ ด่ ผู้ มี พ ร ะ คุ ณ สวสั ดนี ้องเณรท่คี ิดถึง อาทติ ย์ลับขอบฟา้ ไปนานแลว้ เหลอื เพียงสีแดง ระเรอ่ื ฉาบทาแผน่ ฟา้ ฝั่งตะวันตก ไม่นานนกั รัตติกาลกจ็ ะโอบคลมุ ทกุ สงิ่ ทกุ อยา่ งเอาไว้ในออ้ มฟา้ เหลอื เพียงเสียงหรดี หรง่ิ เรไรท่ี ดังระงมอยู่รอบขา้ ง และประกายของดวงดาวทีร่ ะยบิ ระยบั อยู่ บนฟากฟ้า คำ่ คืนนี้แมจ้ นั ทร์เสีย้ วจะยงั หลบหนา้ อยู่หลังม่าน เมฆ แต่ท้องฟา้ กม็ ิไดอ้ ับแสงเสียทีเดียว ยังทอแสงสวา่ งจาก ดาวดวงนอ้ ยอกี จำนวนนบั ไม่ถ้วน พี่เณรมองเห็นดาวกลุ่มหน่ึง มีด้วยกันทั้งหมดเจ็ดดวง การอยรู่ วมกนั ของดวงดาวกลมุ่ น้ี ทำใหส้ ะดุดตากว่าดาวดวง www.kalyanamitra.org

2 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 8 อนื่ ๆ น้องเณรคงเคยไดย้ นิ นิทานปรัมปรา ทเ่ี ลา่ สืบกนั มาจาก ปู่ยา่ ตายาย ถึงลูกไก่เจด็ ตวั ท่กี ระโดดเข้ากอง ไฟตายตามแม่ ด้วยความอาลัยรักอย่างสุดซงึ้ จงึ ไปเกิดเป็นดวงดาวอยู่รวม กันและถูกเรียกขานว่า “ดาวลูกไก่” ประดับไว้บนฟากฟ้า ราวกับว่าเป็นการสดุดีวีรกรรมแห่งความรัก อันย่ิงใหญ่ของ ลูกไก่ทงั้ ๗ ตวั ที่มีต่อแม่ไก่ ในหว้ งภวงั คท์ า่ มกลางราตรีนีเ้ อง ภาพใบหนา้ ของบคุ คล สองท่านก็พลันผุดขึน้ มาในดวงจิตของพี่เณร...“คณุ พ่อ คุณแม่” เสยี งจากจติ ใต้สำนึกดังขึ้นมาอยา่ งต่อเน่อื งไมข่ าดสาย ภาพ ของท่านทั้งสองค่อยๆ กระจา่ งชัดเจนข้นึ ทำให้พี่เณรระลึก นกึ ถึงพระคุณของทา่ นข้ึนมาอย่างจบั จติ จบั ใจ นอ้ งเณรทร่ี กั ..นบั จากทพ่ี เี่ ณรไดเ้ ขา้ มาสรู่ ม่ ผา้ กาสาวพสั ตร์ เวลาไดผ้ า่ นล่วงเลยไป ๘ ปแี ลว้ เปน็ ๘ ปีเต็มในการใชช้ วี ติ อยู่ ในเพศภาวะของความเปน็ สามเณร และก็เป็น ๘ ปีเตม็ ท่มี เิ คย ไดร้ บั ไออ่นุ จากอ้อมอกของแมเ่ ยี่ยงเด็กท่วั ๆ ไป พี่เณรยังจำได้ ในวันสุดทา้ ยที่ได้มีโอกาสอยู่ใกล้ชิดกบั ทา่ น กอ่ นทจ่ี ะก้าวเขา้ มาเป็นผูห้ นึง่ ทีอ่ ุทศิ ชีวิตให้แก่ “อาณาจกั รแห่งธรรม” พเี่ ณรยังจำรอยยมิ้ และแววตา ทีเ่ ปีย่ มไปดว้ ยความเอือ้ อาทรอาลยั ของท่านได้ไมล่ บเลอื น...โยมแม่ไม่ไดพ้ ดู อะไรออก มานอกจากแววตาทอี่ าลยั อยา่ งสดุ ซึ้งทา่ นยงั คงยนื สงบนง่ิ พรอ้ ม กบั ส่งย้ิม และมองตามพ่ีเณรอยา่ งไมล่ ะสายตา พีเ่ ณรได้เห็น ดวงตาท้งั สองของโยมแมพ่ ลันมนี ้ำใสๆ เออ่ ลน้ ออกมาราวกบั www.kalyanamitra.org

3 แ ด่ ผู้ มี พ ร ะ คุ ณ จะบอกใหร้ วู้ า่ “การจากไปครงั้ นล้ี กู จะไมม่ ีโอกาสกลบั มาสอู่ อ้ มอก ของแมอ่ กี แลว้ ” แม้โยมแม่ไม่ไดพ้ ดู อะไร แต่นำ้ ตาท่พี รง่ั พรอู อก มาอาบแก้มท้ังสองข้างนั้น ก็แทนคำพูดอะไรๆ ได้มากมาย เกนิ กว่าจะเอ่ย พระคณุ ของพอ่ และแมน่ น้ั มากมายสดุ ทจี่ ะพรรณนา พเ่ี ณร คงไม่มีความสามารถพอที่จะเขียนให้หมดลงในเนื้อที่กระดาษ เพยี งไมก่ แ่ี ผน่ นี้ มนี ักปราชญ์ได้เปรยี บเทียบไวว้ ่า “ถึงแมน้ จะเอาภูเขาสเิ นรมุ าแทนปากกา เอานำ้ ในมหา- สมุทรทั้งส่ีมาแทนน้ำหมึก เอาแผ่นฟ้ามาแทนกระดาษแล้ว เขยี นพรรณนาพระคุณของพ่อแม่ เขียนไปจนกระทงั่ ภูเขาสิเนรุ สึกหมด นำ้ ในมหาสมุทรก็แห้งเหือด ถึงแผ่นฟ้ากว้างใหญ่ก็ หมดสิ้น กย็ งั ไมอ่ าจทจ่ี ะพรรณนาพระคุณของพอ่ แม่ได้หมด” เห็นไหมวา่ พระคณุ ของพอ่ แมน่ นั้ มากมายขนาดไหน พระ สัมมาสมั พุทธเจ้าไดต้ รัสเปรยี บพระคุณของพอ่ แม่เอาไว้วา่ “พอ่ และแมเ่ ปรยี บเสมือนครูคนแรกของลูก” เพราะ ตง้ั แตเ่ ราลมื ตาขนึ้ ดโู ลก ท่านก็ไดพ้ ร่ำสอนทุกส่ิงทุกอยา่ ง ไม่ว่า จะสอนให้เดนิ สอนใหพ้ ูด คอยเฝ้าดูอยา่ งใกล้ชดิ ไม่หน่ายหนี ประดุจแม่ไก่ฟกั ไขร่ อคอยลกู น้อยกระเทาะเปลอื กออกมาดูโลก ดว้ ยใจทีเ่ ตม็ เปย่ี มด้วยความสุข “พอ่ แมน่ น้ั เปรยี บเสมอื นเทวดาของลกู ” เพราะทา่ นเฝา้ ฟูมฟักเล้ียงดทู ุกอยา่ ง ป้อนขา้ วป้อนน้ำ เชด็ อจุ จาระ ปสั สาวะ www.kalyanamitra.org

4 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 8 ให้โดยมไิ ดร้ ังเกยี จ และพรอ้ มท่ีจะปกป้องลกู นอ้ ย แม้จะแลก ดว้ ยชีวติ ของทา่ นเองก็ตาม ดจุ บคุ คลหวงแหนดวงตาอนั เปน็ ทร่ี กั และประหนง่ึ เทวดาคอยปกปกั ค้มุ ครอง รักษา ผู้ทำความดี ฉะนัน้ “พ่อแมน่ ั้นเปรยี บเสมือนพรหมของลกู ” เพราะใจทา่ น ประกอบไปดว้ ยพรหมวหิ ารธรรม คอื เมตตา กรณุ า มุทิตา และ อเุ บกขา พ่อแมน่ ้ันเฝ้าทะนุถนอมเรามาตง้ั แต่อยู่ในครรภ์ เลีย้ ง เรามาตัง้ แต่ยังเล็กๆ ทา่ นไมเ่ คยสนใจเลยวา่ ลกู ท่ีเกดิ มานี้ โต ขึน้ แล้วจะกตัญญกู ตเวทตี ่อท่าน หรือจะกลายเป็นลกู อกตญั ญู แมก้ ระทงั่ รอู้ ยู่เตม็ อกว่า ลกู ทเ่ี กิดมาต้องอกตัญญฆู า่ พอ่ อยา่ งเรอ่ื งของพระเจา้ พมิ พสิ ารท่ีโหรหลวงทำนายวา่ เดก็ ที่อยู่ในครรภ์พระมเหสีน้ีโตขึ้นจะปลงพระชนม์พระบิดา หาก พระองคม์ พี ระประสงค์จะใหฆ้ ่าลูกท้งิ ก็ได้ แตพ่ ระองคก์ ลบั ทรง ห้าม ท้งั ยังรับสง่ั ใหเ้ ล้ียงดเู ป็นอยา่ งดี เมื่อพระเจา้ อชาตศัตรูยังทรงพระเยาวเ์ กิดเป็นฝที ีน่ ้วิ พระองค์ก็มิได้ทรงรังเกียจแต่กลับเอาพระโอษฐ์ดูดหัวฝี ดูด หนองออกมาดว้ ยพระองคเ์ อง นแ่ี หละคือความรักของพอ่ แม่ ท้ังทีก่ ็รอู้ ยเู่ ตม็ อกว่าลกู คนนี้โตข้ึนตอ้ งฆ่าตนเอง แต่ด้วยความ รกั อันไม่มปี ระมาณ จงึ ทำใหพ้ ระองค์ไมท่ รงคำนึงถึงสิ่งเหล่านี้ เลย “พ่อแม่ยังเปรยี บเสมือนพระอรหนั ตข์ องลูกอีกด้วย” www.kalyanamitra.org

5 แ ด่ ผู้ มี พ ร ะ คุ ณ เพราะท่านเป็นผมู้ คี วามบรสิ ทุ ธิ์ใจต่อเรา ควรทีเ่ ราจะทำบญุ ทำทานดว้ ย ควรท่เี ราจะกราบไหว้บูชา ประหนง่ึ พระอรหนั ต์ ขณี าสพ ผทู้ รงคณุ วเิ ศษอนั ย่ิงใหญ่ ฉะน้นั พระสัมมาสัมพทุ ธเจ้ายงั ทรงอปุ มาพระคณุ พอ่ แม่ไว้อกี วา่ “หากแมน้ ใครจะพงึ นำพ่อมาน่งั ไว้บนบา่ ขวา แม่นง่ั บนบ่า ซ้าย แล้วปรนนิบัติเลี้ยงดูทุกอย่าง ให้ท่านถ่ายอุจจาระ ปสั สาวะลงบนบา่ ของเราน่แี หละ บำรุงท่านเชน่ น้อี ยสู่ ้ินร้อยปี จนกระท่ังท่านท้ังสองละโลกไป ก็ยังไม่สามารถทดแทนพระ คณุ ท่านได้หมด” ถา้ จะถามว่า แล้วจะทำอย่างไรล่ะถงึ จะตอบแทนพระคณุ อนั มหาศาลของพ่อและแม่น้ีได้หมด พเ่ี ณรคิดว่ามีเพียงหนทาง เดียวเทา่ น้นั นัน่ คือ “การบวช” เพราะการบวชเป็นชวี ติ อนั ประ- เสริฐสุด สามารถเปิดทางสวรรค์และพระนิพพานให้แก่ท่าน ตลอดไป เราไดเ้ ปน็ กัลยาณมิตรชกั ชวนให้ทา่ นเกิดศรัทธา ทำ ทาน รักษาศลี และเจรญิ ภาวนาได้มากท่สี ดุ ดงั ทพี่ ระสมั มาสมั พุทธเจา้ ตรัสว่า... “ภกิ ษุทั้งหลาย ก็บตุ รใดแลยังมารดาบดิ าซึง่ เป็นผู้ไม่มี ศรทั ธา ใหส้ มาทานดำรงตงั้ อยู่ในความถึงพร้อมด้วยศรัทธา ยงั มารดาบิดาซึง่ เป็นผู้ไมม่ ีศีล ให้สมาทานดำรงต้งั อยู่ใน ความถึงพรอ้ มดว้ ยศลี ยังมารดาบดิ าซึง่ เปน็ ผู้ตระหนี่ ใหส้ มาทานดำรง ตั้งอยู่ ในความถึงพรอ้ มดว้ ยการบรจิ าค www.kalyanamitra.org

6 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 8 ยงั มารดาบดิ าซง่ึ เป็นผู้ไม่มีปัญญา ใหส้ มาทานดำรงตั้ง อยู่ในความถงึ พร้อมด้วยปญั ญา บุตรนัน้ ย่อมได้ชื่อว่าตอบแทน พระคุณมารดาบิดาได้หมด” พ่เี ณรเองยงั ไมแ่ น่ใจวา่ โยมพอ่ โยมแม่ทั้งสองจะเขา้ ใจใน ตวั พี่เณรขนาดไหน คนที่ไม่เข้าใจอาจจะคดิ ว่า “พเี่ ณรไม่รัก ท่านหรอื ไร”...จงึ ท้ิงทา่ นไปเช่นนี้ ความจริงกลับตรงกนั ขา้ ม พี่ เณร อยากจะบอกกบั ทา่ นทัง้ สองว่า “สุดบูชาของลูก... ด้วยตระหนักถึงพระคุณอันยง่ิ ใหญ่ เกินกว่าท่ีจะนำสงิ่ ใดมาเปรยี บได้ และดว้ ยไม่มหี นทางใดท่ีพอ จะให้ลกู นที้ ดแทนพระคุณอนั มหาศาลได้หมดสน้ิ นอกเสยี จาก การบวชแล้ว ลกู จึงตัดสนิ ใจสละชวี ิตอนั น้อยนิดนส้ี ละความสนกุ สนาน เยี่ยงเด็กทั่วไปในทางโลก ปลงผมห่มผ้าเหลอื ง ด้วยหวังจะ มอบบุญกศุ ลอนั ไพศาล เพอื่ ทดแทนค่านำ้ นมและพระคณุ ของ พ่อแมส่ ุดบูชาของลูก...หากแมน้ ทำได้ ลกู จะขอกราบแทบเทา้ สกั พันครัง้ ก็ยงั ไมเ่ พียงพอตอ่ ความรกั ท่ีลูกมตี อ่ พอ่ และแม”่ “หากลกู ยงั เวยี นวา่ ยในวฏั ฏสงสารอยเู่ คยี งขา้ งพอ่ และแม่ จวบจนสิน้ ชวี ี ลกู กป็ รารถนาอยากให้พ่อและแม่ได้รบั รูว้ ่า ใน การจากไปครงั้ น้ี มีจติ แน่แนว่ จะแสวงหานาวา เพื่อจะกลับมา รบั ผู้ท่ลี ูกรักด่งั ดวงใจ ได้ไปอยู่ในที่เดยี วกัน ในวนั ท่ีไมม่ มี หานที ใดใด ใหเ้ ราตอ้ งเวยี นวา่ ยอกี ” www.kalyanamitra.org

7 แ ด่ ผู้ มี พ ร ะ คุ ณ ฉะนน้ั การทน่ี อ้ งเณรมาบวชเปน็ สามเณรตงั้ แตย่ งั เด็กอยนู่ ี้ ขอให้น้องเณรทราบเถอะว่า นอกจากจะเกิดเป็นบุญกุศลติด ตวั เราไปแลว้ พอ่ แม่ผู้ให้กำเนดิ เม่ือท่านอนุโมทนาก็ยอ่ มได้รับ อานสิ งสจ์ ากการบวชของเราไปดว้ ย เพราะสงิ่ นค่ี อื การตอบแทน พระคณุ ท่ดี ที ่สี ุดแล้ว หากยามไหนทน่ี อ้ งเณรจะกระทำเรอื่ งราวใดท่ีไมถ่ กู ไมค่ วร ขอให้น้องเณรลองคิดสักนิดเถอะว่า “กระท่อมหลังน้อยโดด เดย่ี วกลางผืนนาอนั แห้งแลง้ เปลวแดดรอ้ นแรงปานจะทุบผืน นาให้แยกแตกสลาย ยงั มดี วงตาอันพรา่ มวั เปลีย่ นจากสดี ำใน วยั หนมุ่ สาว มาเปน็ สนี ้ำขา้ วจางๆ ในวยั ชราของผเู้ ฒา่ อกี สองคน ซ่ึงยังคงมองฝ่าไอระอุของเปลวแดดไปเบื้องหน้า ด้วยความ หวังวา่ จะได้เหน็ ผ้าเหลืองของสามเณรลูกชายโบกสะบัดมาดับ ความรอ้ น ให้กับผนื นาในหวั ใจอนั แตกระแหงนี้ และมอบความ ชมุ่ เยน็ จากธรรมะไวเ้ ปน็ ทพี่ งึ่ แกท่ า่ นทงั้ สองในยามหลบั ตาลาโลก ผทู้ มี่ พี ระคณุ ตอ่ เรา นอกจากโยมพอ่ โยมแมผ่ ู้ใหก้ ำเนดิ แล้ว บคุ คลทเ่ี ราไมอ่ าจจะมองผา่ นได้ทง้ั ยงั ไมอ่ าจจะลมื เลือนไดเ้ ชน่ กนั นน่ั คือ “พระพเ่ี ลีย้ ง” คำๆ น้รี วมความหมายอนั สูงค่าหลายๆ อย่างไว้ในตัว ต้นกล้าหากไม่มีไม้คำ้ หลกั ปักเอาไว้ ยอ่ มถูก โคน่ ลม้ โดยงา่ ยดายและตายในทส่ี ดุ เน่อื งเพราะยงั เปน็ ตน้ ออ่ น เกินกว่าที่จะเผชิญกับพายุร้ายโหมกระหน่ำ จึงมิอาจยืนหยัด อยดู่ ้วยลำตน้ ของมนั เอง หากจะเปรยี บกับนอ้ งเณรก็คงเปน็ เช่น ด่งั ต้นกล้า หากไม่มีพระพีเ่ ลยี้ งคอยประคับประคอง แนะนำ www.kalyanamitra.org

8 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 8 พรำ่ สอน ก็มีโอกาสทจี่ ะหลดุ ออกจากเส้นทางการสร้างบารมไี ด้ อย่างงา่ ยดาย เพราะวา่ น้องเณรยงั มีความคดิ ไม่สมบูรณ์และ ยังออ่ นเกินกวา่ ทจี่ ะออกสู่โลกกว้างไดด้ ้วยลำพังตวั เอง พดู ถงึ การเปน็ “พีเ่ ล้ียง” ทำให้ พเ่ี ณรยอ้ นนึกถงึ สมัยหน่ึง ที่ได้มีโอกาสไปทำหน้าที่เป็นพ่ีเลี้ยงยุวธรรมทายาทในวัดของ เรานเี่ อง การไปทำหนา้ ทีเ่ ป็นพ่ีเล้ยี งในคร้งั นั้น ต้องถอื วา่ เปน็ คร้งั แรกในชวี ติ ของพเ่ี ณรท่ตี อ้ งไปดูแลให้การอบรมสั่งสอนคน เปน็ จำนวนมากๆ ซึง่ ลว้ นแต่เปน็ เด็กทัง้ นน้ั เลย การอบรมในคร้งั น้นั พีเ่ ณรได้ต้ังใจทำหนา้ ที่พเี่ ลี้ยงอย่าง เต็มที่ ร้สู ึกปีตแิ ละภูมิใจในตัวเองเป็นอย่างมาก การทำหน้าทีน่ ้ี ทำให้พี่เณรรู้สึกว่าเราเป็นผู้ใหญ่ขนึ้ และเกดิ ความเชื่อมัน่ ใน ตวั เองมากข้นึ พเ่ี ณรได้พยายามทำหนา้ ท่ีใหด้ ีท่ีสุด แตก่ ็พลาดไปในบาง เรอ่ื ง เนอื่ งจากยงั ใหมต่ อ่ การทจ่ี ะตอ้ งมาทำหนา้ ทต่ี รงจดุ นี้อยา่ ง เช่นยุวฯ บางคนฝ่าฝืน กฎระเบยี บ เตือนเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง ทำให้ พเี่ ณรตอ้ งฝืนใจจบั ไม้เรยี ว ทั้งๆ ทจ่ี ริงก็ไมอ่ ยากจะใชม้ ัน (แต่ ตลอดระยะเวลาของการอบรม พ่ีเณรไดจ้ บั ไมต้ เี ดก็ ไปเพียงสอง คร้ังเท่าน้ัน) ต่อมาหลวงพ่อทัตตชีโวท่านก็ให้คำแนะนำในการอบรม แกพ่ วกเรา และทา่ นได้ใหน้ โยบายเอาไวว้ ่า “ห้ามตี” เพราะ การสอนเด็กด้วยการตี คือการสอนใหเ้ ด็กใช้ความรนุ แรง เด็ก www.kalyanamitra.org

9 แ ด่ ผู้ มี พ ร ะ คุ ณ คนไหนทีเ่ ติบโตมาคูก่ บั ไม้เรียว เม่อื เขาประสพกับเร่อื งอะไรท่ี ตกลงกนั ไม่ได้ ก็จะใชว้ ิธีการรนุ แรงเข้าตดั สนิ หลังจากส้ินสดุ การอบรมแลว้ ทำใหพ้ ่เี ณรไดข้ อ้ คดิ อะไร หลายอย่าง สิง่ หนง่ึ ทีพ่ ่ีเณรไดข้ ้อคดิ ก็คอื การฝกึ ผอู้ นื่ เราต้อง ฝกึ ตัวเองให้ดีพรอ้ มท่จี ะเป็นแบบอยา่ งได้ อยา่ งเร่ืองง่ายๆ เชน่ การถอดรองเท้าใหเ้ ปน็ ระเบยี บ การพับจีวร พับผ้าหม่ เคร่อื งนอนใหเ้ ป็นระเบียบ การรกั ษาความสะอาดตา่ งๆ เหล่าน้ี เราต้องฝึกตวั เองใหด้ กี อ่ น พ่ีเณรโชคดที ่พี ระพ่เี ลย้ี งได้ฝกึ อบรมหล่อ หลอม และถูก จำ้ จี้จำ้ ไชเป็นประจำ จนส่ิงเหลา่ นี้ได้ซมึ ซับเปน็ นิสยั ไม่ว่าจะ ไปที่ไหน ถึงไม่มีที่วางรองเท้า เวลาถอดรองเทา้ พวกเรากย็ งั ถอดกนั เป็นแถวเป็นแนว แม้การพับจวี รหลังใช้แล้ว หรือการ พบั ผ้าห่ม เครอื่ งนอน หลงั ตนื่ จำวดั เราทำกันจนเคยชนิ เปน็ ปกติ สมัยก่อนถึงกับมีการประกวดกันทีเดียวว่า กุฏิไหน พับผ้าได้สวยทส่ี ุด เมื่อพเ่ี ณรมาเป็นพ่เี ลย้ี งยุวฯกน็ ำสงิ่ เหล่านมี้ าฝึกเขา แลว้ พเี่ ณรก็ได้ประจกั ษก์ บั ตัวเองวา่ การจะฝึกใครสักคนใหเ้ ป็นผู้มี ความรู้คคู่ ณุ ธรรมน้ันมิใชเ่ รอ่ื งงา่ ย โดยเฉพาะผู้ทเี่ ราจะฝึกน้ันยัง อยู่ในวยั เด็กดว้ ย ยง่ิ ต้องอาศยั ความอดทน ความท่มุ เทและเสีย สละอย่างมาก เพราะต้องคอยจ้ำจจ้ี ้ำไช พูดแล้วกต็ อ้ งพดู อีก ก่อนจำวดั ต้องเดินไปตรวจตามกลด ดูว่าใครไมห่ ม่ ผ้าห่ม หรือ ห่มผา้ ห่มแล้ว แตน่ อนดิน้ ผ้าหม่ หลดุ กต็ ้องไปห่มผา้ ให้ใหม่ www.kalyanamitra.org

10 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 8 บางครง้ั พเี่ ณรกำลงั จำวดั อยดู่ ว้ ยความออ่ นเพลยี แตก่ ต็ อ้ ง ตนื่ ข้นึ มากลางดกึ เมอ่ื มียุวฯ มาปลกุ ให้ไปเป็นเพอ่ื นเขา้ ห้องน้ำ เพราะกลัวผไี มก่ ลา้ ไปห้องนำ้ คนเดียว ส่ิงตา่ งๆ เหล่านี้ทำใหพ้ ี่ เณรคิดถงึ พระพ่ีเลีย้ งขึน้ มาอย่างจับใจและทำให้เข้าใจในหัวอก ของความเป็นพี่เล้ียงอย่างแทจ้ ริง ซาบซง้ึ ในพระคณุ ทา่ นท่ีได้ เสียสละทัง้ แรงกายแรงใจและกำลงั สตปิ ญั ญา ทุ่มเทใหก้ บั พวก พเี่ ณรอยา่ งไมเ่ ห็นแกค่ วามเหนด็ เหนือ่ ย ทา่ นคอยตกั เตอื นในทกุ เรื่องด้วยความปรารถนาดอี ยเู่ สมอ แม้ท่านเองจะไม่ใชญ่ าตพิ ่ีน้องแท้ๆ ของเรา แตท่ า่ นกลบั เปน็ ย่ิงกว่าญาติพีน่ อ้ งจริงๆ เสียอีก พระพ่ีเลี้ยงทุกรูปท่านเข้า มาบวชกด็ ้วยมงุ่ หวงั จะสรา้ งบารมีกัน เม่ือไดร้ ับมอบหมายจาก หมู่คณะให้มาฝกึ บุคลากรของพระศาสนาให้เปน็ คนดมี คี วามรู้คู่ คุณธรรม ทา่ นก็เขา้ มารบั ภาระนด้ี ว้ ยความเตม็ ใจ พระพีเ่ ล้ียง รปู หนง่ึ เคยกล่าวความในใจไวว้ า่ “แม้แตน่ ้องแทๆ้ ของหลวงพี่ เอง ก็ยังไม่เคยให้เวลากบั เขาขนาดน้ีเลย” หลังจากการทำหนา้ ที่พ่เี ลย้ี งในครั้งนนั้ พเ่ี ณรได้มาสำรวจ ตวั เองก็พบว่า “ไดร้ ู้จกั ตัวเองดขี นึ้ ” คอื ได้เห็นทง้ั ข้อดีและขอ้ บกพร่องของตวั เอง ข้อดีคือพี่เณรได้มีโอกาสพัฒนาคุณธรรมทั้งภายในและ ภายนอกเพมิ่ ขึน้ และไดฝ้ ึกตัวให้เปน็ ผทู้ ี่สมบูรณม์ ากขน้ึ ซงึ่ พี่ เณรรู้สึกภูมิใจและดีใจเปน็ ที่สุดที่ได้มาบวชเป็นสามเณรวัด พระธรรมกาย เพราะทำใหพ้ ีเ่ ณรไดฝ้ ึกตวั ในทุกรูปแบบ เราได้ www.kalyanamitra.org

11 แ ด่ ผู้ มี พ ร ะ คุ ณ ปฏบิ ตั กิ ันจรงิ ๆ ไม่ใช่เป็นเพียงแคท่ ฤษฎีเท่านนั้ เด๋ียวน้ีพเ่ี ณรเป็นคนหน่ึงท่ีรักในการฝึกฝนอบรมตัวเอง บางครงั้ สง่ิ ท่ีเราฝึกในวันน้ี อาจจะขดั กบั ใจของเรา แต่ขอให้ น้องเณรตัง้ ใจฝกึ ไปเถอะ มันจะเปน็ ผลดตี อ่ ไปในอนาคตอย่าง มหาศาลทีเดียว สำหรบั ข้อบกพรอ่ งทพี่ ่ีเณรพบคอื ท่ีพ่เี ณรไดท้ ำพลาดไป เพราะขาดความรอบคอบ และบางคร้ังกแ็ สดงอารมณ์ขุน่ มวั ต่อหนา้ เดก็ ๆ นึกแล้วก็รสู้ ึกเสยี ใจในภายหลังว่า “เราไม่น่าทำ อย่างนน้ั เลย” เม่อื พีค่ ดิ ถงึ ตรงน้ี พีเ่ ณรอยากจะไปกราบเท้าขอขมา พระพี่เลี้ยงทุกรูปเลย ซ่ึงบางคร้ังพ่ีเณรก็เคยด้ือกับท่านบ้าง เพราะฉะนัน้ สงิ่ ใดท่เี ราทำไปแล้ว หากระลกึ ในภายหลังแลว้ ไม่ สบายใจ แหนงใจตัวเอง ตเิ ตยี นตนเองได้ สงิ่ น้นั อย่าทำเลยดี กว่า มันได้ไมค่ มุ้ เสียหรอก บางครงั้ ส่งิ นนั้ อาจเป็นแค่เพียงความ สนุกสนานช่ัวครู่ แตผ่ ลเสยี ที่จะได้รบั น้นั มีมากมายไม่คมุ้ กนั เลย หากหลวงพส่ี อนหรือทำอะไรไมถ่ กู ใจเรา ขอใหน้ อ้ งเณร ดูทีค่ วามปรารถนาดแี ละความจริงใจท่ีท่านมตี ่อเรา อยา่ ได้ ไปเพ่งโทษท่าน แลว้ นอ้ งเณรจะสามารถฝึกตวั และถ่าย ทอดคุณธรรมต่างๆ จากท่านได้อย่างเต็มทีท่ เี ดียว ผมู้ พี ระคณุ อกี สามทา่ นทพี่ เ่ี ณรรกั เคารพและบชู าอยา่ งยงิ่ ซงึ่ พเี่ ณรอยากจะกลา่ วถงึ เปน็ ทสี่ ดุ นน้ั คอื พระเดชพระคณุ หลวง- www.kalyanamitra.org

12 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 8 พอ่ ธัมมชโย หลวงพอ่ ทตั ตชีโว และคุณยายอาจารย์อบุ าสกิ า จนั ทร์ ขนนกยงู ในความรู้สึกจากส่วนลึกของจิตใจแลว้ พ่ีเณร รสู้ กึ วา่ บคุ คลทงั้ สามทา่ นนม้ี พี ระคณุ ยงิ่ กวา่ โยมพอ่ -โยมแม่เสยี อกี เพราะทา่ นเปน็ ผเู้ ปดิ หนทางสวรรคน์ พิ พานใหก้ บั พเ่ี ณรทำใหช้ วี ติ พี่เณรดำเนินอยู่บนหนทางที่ถูกต้องดีงาม เป็นการยากท่ีจะ สามารถหาคำพดู ใดๆ ในโลกมาพรรณนาถึงพระคุณอนั ย่ิงใหญ่ ของบุคคลทัง้ สามทา่ นนี้ เพราะท่านคอื “ทัง้ หมดในชีวิตของพี่ เณร” นอ้ งรกั ...หากเปรยี บพระพเี่ ล้ยี งเปน็ ประดุจไม้คำ้ หลกั ปัก ตน้ กลา้ เฝา้ รักษามใิ ห้พายรุ ้ายมาทำลายได้ หลวงพ่อทั้งสอง และคณุ ยายก็เปรยี บเสมือนดวงตะวันท่ีทอแสง และให้ไออุ่น ในยามเช้าแกผ่ ืนปฐพีอันอุดมกวา้ งใหญ่ไพศาล เพือ่ หลอ่ เลย้ี ง ตน้ กล้าให้เตบิ โต ผ่านกาลนานวนั จนเป็นไม้ใหญ่ ให้ร่มเยน็ เปน็ ท่ีพึ่งแกส่ รรพสัตวท์ ง้ั หลายในแหล่งหลา้ หากมีคนผู้หน่ึงลอยคออยู่ท่ามกลางทะเลอันกว้างใหญ่ เวิง้ ว้าง จนเหน็ แผ่นฟ้าตดั กับแผน่ นำ้ บรรจบพบกันเปน็ เส้นตรง คนผู้น้นั ยอ่ มไขวค่ วา้ หาทพ่ี ง่ึ แมน้ มฟี างสักเส้นหนึ่งลอยผา่ นมา เขาก็คงต้องคว้ามาไว้ในกำมือ ถ้าหากมีใครยื่นมือเข้ามา ชว่ ยเหลือเขา โอบอุ้มเขาผู้ซ่ึงใกล้จะส้นิ หวงั ขึน้ มาจากท้องทะเล สฝู่ ง่ั อนั ปลอดภยั ได้เขายอ่ มเคารพนบั ถอื บชู าผนู้ นั้ ยงิ่ กวา่ เทพเจา้ หรอื ผู้วิเศษใดๆ แมก้ ระทั่งชีวิตของเขาก็สามารถสละให้ได้ เพือ่ เปน็ การตอบแทนพระคุณของบุคคลน้นั www.kalyanamitra.org

13 แ ด่ ผู้ มี พ ร ะ คุ ณ น้องรัก...ส่ิงท่ีหลวงพ่อท้ังสองและคุณยายให้กับเรานั้น มีความหมายย่งิ กวา่ ผทู้ ่ชี ว่ ยเราไม่ให้จมน้ำตายเสียอีก ไม่ทราบ ว่าตา่ งกนั ก่รี อ้ ยเทา่ พันทวี เพราะไมเ่ พยี งแตท่ ่านจะช่วยไม่ให้จม นำ้ ตาย แต่ท่านยังชว่ ยใหเ้ ราหลุดพ้นจากการจมลงในอบายท้งั ๔ ได้ เพยี งแค่ทา่ นบอกใหเ้ ราทราบวา่ เปา้ หมายของชวี ิตคือ “เราเกิดมาสร้างบารม”ี และ “ธรรมกาย คือ เป้าหมาย ชวี ิต” เพยี งแคน่ ี้ แมเ้ ราจะเกดิ แลว้ ตายอกี สกั ร้อยครัง้ พันครั้ง ก็ไม่อาจจะทดแทนพระคุณของท่านไดห้ มดสิน้ พอ่ แม่ใหก้ ำเนิดกายเนือ้ แตห่ ลวงพอ่ ให้กำเนดิ กายธรรม ซึ่งมคี า่ สงู ลำ้ ย่ิงกว่าสิ่งใดๆ ในโลก พ่อแม่เล้ยี งดูเราอย่างมากที่ สุดกแ็ ค่ให้เรามีเงินใช้ได้อย่างสะดวกสบายไปชาติหน่งึ ท่าน ให้ ได้เพียงแค่โลกยี ทรัพย์ แต่ไม่สามารถให้อรยิ ทรัพย์แก่เรา ทา่ น ให้เราไดแ้ ตม่ นษุ ย์สมบัติ แต่ไม่สามารถใหส้ วรรค์สมบตั ิ และ นิพพานสมบตั ิแก่เราได้ แต่หลวงพอ่ ทงั้ สองของเราและคุณยาย สามารถให้ในสงิ่ ท่ีพอ่ แม่ให้ไม่ได้ ท่านได้ให้วิธีการท่จี ะทำให้ เราไดบ้ รรลุวตั ถุประสงค์ของชีวิต ท้งั ยงั คอยตอกย้ำ พร่ำสอน และสนับสนุนพวกเราทกุ วิถที าง เพื่อจะให้เราทกุ ๆ คนไปถงึ ที่ สุดแห่งธรรม ฝ่ังแห่งความสำเรจ็ สมปรารถนาโดยพร้อมหน้ากนั บคุ คลเย่ยี งหลวงพ่อทงั้ สองและคณุ ยายเปน็ บคุ คลทห่ี าได้ ยากในโลก แมจ้ ะมที า่ นผวู้ เิ ศษตรวจตราดว้ ยทพิ ยเนตรไปทว่ั หมน่ื โลกธาตุ ตลอดแสนโกฏิจักรวาล อนนั ตจักรวาล ก็ไม่แนว่ ่าจะ มีบุคคลเช่นท่านท้ังสามอีกหรือไม่ ผู้มีพระคุณต่อเรายังมีอกี www.kalyanamitra.org

14 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 8 มากมายหลายทา่ นนกั ขอใหน้ อ้ งเณรระลกึ นกึ ถงึ พระคณุ ของทา่ น เหล่านน้ั เสมอ เพราะธรรมดาของบัณฑติ ต้องมคี วามกตญั ญู กตเวที ทา้ ยน้ีพเี่ ณรอยากจะขอฝากไวว้ า่ “ขอใหน้ อ้ งเณรจงเป็น ผรู้ อู้ ปุ การคณุ ของผอู้ นื่ แม้เพียงเลก็ นอ้ ย และหาโอกาสตอบแทน พระคุณของท่านอยู่เสมอ ขอให้น้องเณรตั้งใจนั่งสมาธิ ให้ เข้าถงึ พระรตั นตรยั ภายใน ตงั้ ใจฝึกฝนตนเอง และสร้างบารมี ใหเ้ ตม็ ที่เพอ่ื มหากศุ ลผลบญุ อนั ยง่ิ ใหญจ่ ะพงึ บงั เกดิ ขนึ้ แกต่ วั ของ เราเองและแดผ่ ู้มพี ระคุณทกุ ๆ ทา่ น” พอ่ แมร่ ักลูกเทา่ ใดไม่อาจคดิ แมช้ วี ติ สละได้ใช่ไหมหนอ ลูกขอบวชทดแทนคุณให้เพียงพอ หวังให้พ่อและแมส่ กู่ ระแสธรรม บวชคร้ังน้มี เี ป้าหมายไปใหส้ ดุ มุง่ ใจหยดุ สดุ แห่งธรรมอนั เลิศลำ้ ทำวชิ ชากับหลวงพอ่ ก่อกายธรรม ปราบฝา่ ยดำกำจดั มารให้บรรลยั AAA www.kalyanamitra.org

1 คุ ณ ค่ า แ ห่ ง ก า ล เ ว ล า ๙ คุ ณ ค่ า แ ห่ ง ก า ล เ ว ล า สวัสดีน้องเณรท่คี ดิ ถึง กาลเวลากลืนกนิ สรรพสัตว์ กาลเวลากัดกร่อนสรรพสง่ิ กาลเวลาลว่ งเลยเผยความจริง กาลเวลาทอดทิ้งคนลมื กาล ฤดกู าลเขา้ พรรษากำลงั ผา่ นผนั กาลเวลากำลงั แปรเปลย่ี น ไป อะไรๆ กเ็ ปลย่ี นแปลง ชวี ติ ไม่มกี ารหยุดนิง่ ...ยงั คงวงิ่ วนุ่ ตามวฏั จกั รแห่งกาลเวลา เหมอื นโลกที่ไมม่ วี นั หยดุ หมนุ ตราบ ใดที่ยังมลี มหายใจอยู่ มนุษย์ก็ยังคงด้ินรนกันตอ่ ไปไม่รู้จบสิ้น จนกวา่ ตณั หา ความทะยานอยากจะหมดส้นิ ไปในท่สี ุด www.kalyanamitra.org

2 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 9 วนั วาน วนั น้ี วนั พรงุ่ และวนั ตอ่ ๆ ไป ดวงอาทติ ยด์ วงเดมิ ก็ยังคงส่องแสงอย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย ยังคอยให้ความสว่าง แกส่ รรพชีวิต ให้สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างอบอุ่น เชา้ ...สาย ...บา่ ย...คำ่ จากวนั เปน็ อาทติ ย.์ ..เปน็ เดอื น...เปน็ ป.ี ..เปน็ ศตวรรษ ทุกสิ่งทุกอย่างยังคงหมุนเวียนเปลี่ยนไป ไม่มีอะไรเที่ยงแท้ แน่นอน เริ่มต้นเช้าวันใหม่ด้วยสายฝนพรำ...พี่เณรอยู่เชียงใหม่ ฝนตกเกือบทุกวันเลยล่ะ ทำให้บรรยากาศบนยอดเขาสูง แสน จะชมุ่ ฉ่ำเย็นสบาย หันมองไปรอบตัวจะเหน็ ป่าไม้เขยี วขจี ปา่ สนที่ขึ้นกันแน่นขนัดกำลังแตกยอดอ่อน แย่งกันรับแสงอรุณ ในยามเชา้ ใหค้ วามรสู้ กึ ทส่ี ดชน่ื เบกิ บานอรุ าคำวา่ “สดชน่ื เหมอื น ยนื อยบู่ นเนนิ เขา” เหน็ จะจรงิ เหมอื นกนั นะ พเ่ี ณรไดส้ มั ผสั ชวี ติ ท่ามกลางธรรมชาติป่าเขาลำเนาไพร รู้สึกว่าชีวิตน้ชี า่ งมคี วาม สขุ เสียจรงิ เชา้ มดื กบั ความสดชน่ื ของทกุ ๆ วนั ...พเ่ี ณรและเพอ่ื นๆตน่ื ขึน้ มาสวดมนตท์ ำวัตรเช้าตอนตีสี่ครง่ึ ตอ้ งเดนิ ฝา่ เมฆหมอกไป ยังห้องปฏิบัติธรรม ซึ่งห่างจากกุฏิที่พักไปประมาณ ๙๐ เมตร ละอองหมอกทป่ี ลวิ มาปะทะประพรมร่างกาย ให้ความร้สู ึก แปลกใหม่ ราวกับวา่ กำลังเดินอยูบ่ นทะเลหมอกอยา่ งนน้ั แหละ น่ังธรรมะ สวดมนต์ อธิษฐานจิตเสรจ็ ประมาณหกโมงสิบ ห้า บชู าพระแล้วจงึ เดนิ ออกจากห้องปฏิบตั ิธรรม มองไปรอบๆ ดอย จะเห็นทิวเขาสลับซบั ซ้อน มเี มฆหมอกปกคลุมไปท่วั เปน็ www.kalyanamitra.org

3 คุ ณ ค่ า แ ห่ ง ก า ล เ ว ล า ภาพวิวทสี่ วยงามมาก เหมือนภาพวาดลายพู่กนั จีนที่แขวนตาม ฝาผนัง หมู่เมฆได้ล่องลอยผ่านไปตามกระแสลมที่พัดพา พอจะ ทำให้มองเห็นว่า สรรพสิ่งมีการเคลื่อนไหวอย่างมีชีวิตชีวา ต้นไม้ใบหญ้าไหวปลิว หมู่นกนานาชนิดออกหากินดั่งเช่นเคย ตะวนั เร่ิมโผลพ่ น้ ขอบฟา้ ด้านหลงั เขาฝง่ั ตะวนั ออก สาดส่อง เป็นลำแสง ทะลุลอดกลีบเมฆ มากระทบหยาดน้ำค้างบนยอด เกสรกหุ ลาบสีแดง ทก่ี ำลงั ขยายกลบี เบง่ บานในสวนกหุ ลาบ อนั รื่นรมยห์ นา้ กุฏิ ช่ืนชมได้มินาน หยดน้ำใสๆ เลก็ ๆ ก็พลัน เหอื ดแหง้ หายไป “ชีวิตเปรยี บเหมือนหยาดน้ำค้างบนปลายยอดหญา้ ” เรามีเวลาเพียงนอ้ ยนดิ สำหรบั ดำรงชีวิตอยบู่ นโลกใบน.้ี .. อายุทเ่ี ราได้มามีค่าเท่ากบั เวลาทเ่ี ราไดส้ ูญเสยี ไป... สัจจธรรมอยา่ งหน่งึ ของชวี ิตค่อยๆ ปรากฏชัดเจนขึ้นมา ในใจพีเ่ ณร “สพเฺ พ สงขฺ ารา อนจิ จฺ า...สงั ขารทง้ั ปวงไมเ่ ที่ยง” วถิ ี ของธรรมชาตเิ ป็นเชน่ น้นั เกดิ ขน้ึ ...ตัง้ อย.ู่ ..แล้วดบั ไป มีวิวัฒนา เติบใหญ่ แล้วเสื่อมสลาย ความร่วงโรยแหง่ สังขารร่างกาย และวยั ท่ีสดชน่ื มากดว้ ยกำลงั วงั ชา กำลงั คอ่ ยๆ เสอ่ื มถอยน้อย ลงไปทุกทีๆ และทุกขณะจิต www.kalyanamitra.org

4 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 9 น้องเณรเคยคิดหรอื ไมว่ า่ ...วนั เวลาทผ่ี ่านไป ทำอย่างไร จงึ จะมีคณุ ค่า... วนั คืนหมุนเวยี นแปรเปลย่ี นเล่อื นลอย คนื วันเหลือนอ้ ยคลอ้ ยเคลื่อนตามกาล อย่ามัวสำราญร่นื รมยเ์ ลอะเลือน บญุ กรรมยำ้ เตอื นแชเชือนอะไร เวลาวารีไมม่ เี คยคอยใคร อย่าปลอ่ ยมันไปอยา่ งไร้ค่าเลย... เวลามีคณุ คา่ เกินกวา่ จะเอย่ ... เวลาแมเ้ พยี งนอ้ ยนิดยงั สามารถเปลย่ี นเปน็ สมบตั ไิ ดอ้ ยา่ ง มหาศาล แตส่ มบตั มิ ากมายมหาศาลไมส่ ามารถเปลยี่ นมาเปน็ เวลาได้แม้เพยี งนิดน้อย คณุ คา่ ของเวลาข้ึนอยู่กับวา่ เราจะใช้ มันให้เกิดประโยชน์มากน้อยเพียงใด ไม่มีอะไรสายเกินไป สำหรบั ...เวลาแห่งการเริ่มทำความด ี ตงั้ แตเ่ ริ่มเขา้ พรรษามาจนถงึ วนั น้ี นีก่ ร็ ว่ มสองเดอื นแลว้ น้องเณรลองย้อนมองดูตนเองสิว่า มีอะไรในตัวเราที่เปลี่ยน แปลงไปในทิศทางทดี่ ขี นึ้ บา้ ง... คณุ ธรรมในตวั ของเราได้รบั การพัฒนาใหส้ งู ข้นึ ไหม... ความโลภ โกรธ หลง ไดล้ ดนอ้ ย ลงไปรึเปล่า... จติ ใจของเราไดร้ บั การขดั เกลาใหส้ ะอาด บรสิ ุทธิ์ ผ่องใส ขนึ้ ไหม... www.kalyanamitra.org

5 คุ ณ ค่ า แ ห่ ง ก า ล เ ว ล า หรอื เรามีอะไรใหมๆ่ ใหแ้ กต่ วั เอง ทค่ี ดิ ว่าดีกว่าเดมิ บ้าง... ลองถามตนเองแลว้ คน้ หาคำตอบจากตวั เองดว้ ยตวั เอง... ความคดิ คำพดู และการกระทำทุกสิง่ ทกุ อยา่ งท่ีผา่ นมา จะถกู บนั ทกึ ไว้ในใจของเรา ประดุจวิดีโอเทปทีบ่ นั ทึกภาพชวี ิต ทง้ั หมดเอาไว้ ด.ี ..ช่ัว ถูก...ผดิ เราย่อมรู้อยู่แก่ใจของเราเอง ขณะนี้เราดีพรอ้ มทุกสงิ่ ทกุ อย่างแล้วรึยัง..... พีเ่ ณรคิดวา่ พรรษานเี้ ปน็ ช่วงเวลาอนั ประเสริฐท่ีนอ้ งเณร ควรจะหนั กลับมาดูตัวเอง... พิจารณาตนเอง... เตอื นตนสอนตน ด้วยตนเอง รบี เรง่ พฒั นาคณุ ธรรมของเราใหส้ มบรู ณพ์ รอ้ มทงั้ ภายนอกและภายใน ทงั้ หยาบและละเอยี ด เพือ่ เราจะได้เปน็ ผู้ สมบรู ณด์ ว้ ยวชิ ชาและจรณะใหส้ มกบั เปน็ สามเณรท่ีโลกตอ้ งการ ในวันเขา้ พรรษา พี่เณรและเพื่อนๆได้ตง้ั ใจกนั ว่า...พรรษา นจ้ี ะปรับปรุงตวั เองให้ดีที่สดุ หากเพ่อื นรปู ใดเห็นขอ้ บกพรอ่ ง ของกนั และกันแม้เพียงเลก็ น้อย ไมว่ า่ จะเป็นเร่อื งใดๆ ก็ตาม จะต้องช่วยกันช้ีแนะสามารถตักเตือนกันได้ ผู้ถูกเตือนต้อง ห้ามโกรธ ห้ามขดั เคือง แต่รับฟังโดยเคารพเออื้ เฟอื้ โดยปกติทุก ๑๕ วนั เราจะมกี ารประชมุ กนั เพอื่ เปิด โอกาสใหเ้ พอ่ื นสหธรรมิกได้ชี้ขมุ ทรพั ย์ใหแ้ กก่ นั และกนั พี่เณร วา่ เปน็ ส่ิงทดี่ ีมาก เพราะทำให้เราไดร้ ้ขู อ้ บกพร่องของตนเอง รู้ จุดออ่ นท่ซี ่อนเรน้ อยู่ภายในซึง่ เราไม่รู้ตัว ทำใหเ้ ราสามารถ www.kalyanamitra.org

6 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 9 แก้ไขไดต้ รงจุด ท่ีสำคัญที่สดุ คอื เราได้ร้จู กั ตัวของเราเองดขี นึ้ ทำให้ได้ขอ้ คิดว่า คนที่ควรแก้ไขมากทส่ี ุดและเรว็ ท่สี ุด คือ ตวั เราเอง... ขอเวลาเพียงวนั ละ ๑ นาที...เพ่ือน้องเณรจะไดส้ ำรวจตวั เองวา่ มีอะไรบ้างทเ่ี รายงั บกพร่องอยู่...มีอะไรบ้างทเ่ี ราต้องรีบ แก้ไข...หยุดเวลาเอาไว!้ แลว้ ค้นหามนั ให้พบ...เม่อื นอ้ งเณรพบ แล้วจงรีบปรับปรุงแก้ไขโดยเรว็ เถิด อย่ามัวรอช้า...เด๋ยี วอกุศล จะเข้าครอบงำจิตใจ เราตอ้ งยอมรบั ความจรงิ อยอู่ ยา่ งหนง่ึ วา่ ...โลกน้ีไมม่ ี ใคร สมบรู ณพ์ ร้อม ทกุ ๆ คนยอ่ มเคยผดิ พลาดมากอ่ นทง้ั นนั้ ดงั ภาษิตท่วี า่ “สเี่ ท้ายังรพู้ ลาด นักปราชญ์ยงั รพู้ ลง้ั ” แต่เม่อื เรารู้ แล้ว จงแก้ไข อยา่ แก้ตวั อยา่ กลัวเสยี หน้า ... บุคคล แมก้ าล กอ่ นไดเ้ คยประมาทพลาดพลงั้ แตห่ ากภายหลงั กลบั ใจไมป่ ระมาท อกี ย่อมไดช้ อื่ วา่ เป็นผยู้ ังโลกน้ีให้สวา่ ง ประดุจพระจันทร์ในคนื วันเพญ็ ทีพ่ ้นจากเมฆหมอก ฉะนน้ั พระพทุ ธองคต์ รสั วา่ “ตนนน้ั แลฝกึ ไดย้ าก” นอ้ งเณรตอ้ ง รกั ในการฝกึ ฝนอบรมตนเอง อยา่ ตามใจตนเอง จงเอาชนะใจ ตนเองให้ได้ “ชยั ชนะใดไมย่ ่ิงใหญเ่ ท่าชนะใจตนเอง” ธรรมดาของบัณฑิตทั้งหลายย่อมฝึกตน เพราะตนน่ัน แหละเปน็ ท่พี ่งึ ของตน คนอืน่ ใครเล่าจะเปน็ ท่ีพึง่ ได้...เม่อื วาระ สุดท้ายแห่งชวี ติ มาเยือน ยามน้ันย่อมไรเ้ พ่ือนชว่ ยเปลือ้ งทกุ ข์ www.kalyanamitra.org

7 คุ ณ ค่ า แ ห่ ง ก า ล เ ว ล า บญุ ทต่ี นไดส้ งั่ สมเทา่ นนั้ ทเี่ ปน็ เพอื่ นแท้บญุ เทา่ นนั้ ทจ่ี ะตดิ ตาม เราไปทัง้ ในโลกนี้และโลกหน้า ดงั นัน้ หนึง่ นาทที ่ีเปน็ บณั ฑติ ยังดกี วา่ ตลอดชีวิตทเ่ี ป็นพาล ขอให้น้องเณรอย่ายอมแพแ้ ละท้อถอย จงเรง่ ส่ังสมความ ดีอย่าหยุดย้ัง แม้บางคราวท่กี ำลังใจเราถดถอย ท้อแท้ต่อ อุปสรรคที่มาขวางก้ัน จงอยา่ ยอมแพ้สงครามของความเป็น คน ไม่เช่นนน้ั ชีวติ ของเราจะเวยี นวนอยู่ในห้วงทกุ ข์ อปุ สรรค และปญั หาเปน็ เพียงตะแกรงรอ่ นให้เราแกร่ง฽ กลา้ ลุกข้ึนเถอะ...กา้ วตอ่ ไปดว้ ยอุดมการณ์อนั มน่ั คง ปณธิ าน อนั แน่วแน่ มุ่งสู่เป้าหมายสูงสุดนิรันดรก์ าล ธรรมดาของคนพาลมกั มีใจขุ่นมัวเปน็ ปกติ ยอ่ มประมาท อยเู่ ปน็ นติ ย์ สว่ นบณั ฑติ ทงั้ หลายยอ่ มสรรเสรญิ ความไม่ประมาท ปราชญย์ ่อมรกั ษาความไมป่ ระมาท เหมอื นรกั ษาทรพั ยอ์ นั ประ฽ เสรฐิ สดุ ความไมป่ ระมาทเปน็ ทางไม่ตาย ความประมาทเปน็ ทางแห่งความตาย ผู้ประมาทแล้วก็เหมือนคนตายแล้ว ผู้ไมป่ ระมาทยอ่ มชื่อว่าไมต่ าย คนประมาทย่อมเศร้าโศกส้นิ กาลนาน พระศาสดาได้ตรัสเล่าเร่ืองบุตรเศรษฐีผู้มีทรัพย์มาก เม่ือประทับอยู่ในปา่ อสิ ปิ ปตนมฤคทายวนั วา่ มีบุตรเศรษฐีเกดิ www.kalyanamitra.org

8 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 9 ในตระกลู ทม่ี ีสมบตั ิ ๘๐ โกฏิ ในกรงุ พาราณสี เมอ่ื เขาเจรญิ วัย ขึ้น ก็ได้ทำการวิวาห์มงคลกบั ธิดาของเศรษฐีอีกตระกูลหน่ึง ซง่ึ มสี มบตั ิ ๘๐ โกฏเิ ชน่ กนั คร้ันต่อมาภายหลัง มารดาและบิดาของคนท้ังสองได้ ถึงแกก่ รรมลง เขาทง้ั สองไดป้ ระพฤตติ นเปน็ คนประมาท ไดค้ บ กับนกั เลงสรุ า ถูกนกั เลงสรุ าปอกลอก เม่อื กาลเวลาลว่ งเลยไป ทรัพย์ที่เคยมีอยู่ถึง ๑๖๐ โกฏิ กค็ ่อยๆ รอ่ ยหรอลงไปเรื่อยๆ จน ในที่สดุ ก็หมดเน้อื หมดตวั กลายมาเปน็ ขอทาน และกินอาหาร ทเี่ หลือเดนจากผอู้ ่ืน วนั หน่ึง พระศาสดาทอดพระเนตรเห็นเขายนื อยทู่ ่ีประตู โรงฉัน คอยรับอาหารทีเ่ ปน็ เดนจากภิกษุ จึงทรงแยม้ พระโอษฐ์ พระอานนท์ไดท้ ูลถามถงึ เหตนุ ัน้ พระพทุ ธองค์ตรัสวา่ “อานนท์... เธอจงดูบตุ รของเศรษฐีผลาญทรัพย์ ๑๖๐ โกฏิ แล้วพาภรรยาเท่ยี วถอื กะลาขอทานอยู่ในนครน้ี ถ้าบุตรเศรษฐีนี้ไม่ผลาญทรัพย์ แต่ประกอบการงานใน ปฐมวยั เขาจะได้เปน็ เศรษฐีอนั ดบั หน่ึงของเมืองน้ี ถา้ ออกบวช จะไดบ้ รรลุอรหัต แมภ้ รรยาของเขาก็จักดำรงอยู่ในอนาคามิผล ถา้ บตุ รเศรษฐปี ระกอบการงานในมชั ฌมิ วยั เขาจะไดเ้ ป็น เศรษฐอี ันดับสองของเมอื งนี้ ถ้าออกบวชจะได้บรรลุอนาคามี แมภ้ รรยาของเขากจ็ กั ดำรงอยู่ในสกทาคามิผล www.kalyanamitra.org

9 คุ ณ ค่ า แ ห่ ง ก า ล เ ว ล า ถ้าบุตรเศรษฐปี ระกอบการงานในปจั ฉมิ วัย เขาจะไดเ้ ปน็ เศรษฐอี ันดบั สามของเมืองน้ี ถ้าออกบวชจะไดบ้ รรลุสกทาคามี แม้ภรรยาของเขากจ็ ักดำรงอยู่ในโสดาปตั ติผล แต่มาบดั น้ี...เศรษฐนี น้ั เสอื่ มแล้วท้งั โลกยี ทรพั ย์ และอรยิ - ทรัพย์ เพราะพวกคนเขลาไมป่ ระพฤตพิ รหมจรรย์ ย่อมซบเซา เหมอื นนกกระเรยี นแก่ทซี่ บเซาอยู่ในเปอื กตมทห่ี มดปลาฉะนนั้ ” น้องเณรฟงั เรื่องนแี้ ล้วคิดวา่ เราควรจะประมาทตอ่ ไปอีก หรือ... โปรดอย่าปล่อยวนั ทม่ี คี ุณคา่ และเวลาทีม่ สี าระสูญเสยี ไป กบั เรอ่ื งไร้สาระ... เราไมม่ เี วลามากพอในการผดั วันประกนั พรงุ่ ตอ่ เปา้ หมาย อันสงู สุดของชวี ติ ... เราไมม่ ีเวลาเหลือเฟอื ทจี่ ะมาน่ังครุน่ คดิ ในเร่อื งไรส้ าระ... เราไมม่ เี วลาเพยี งพอทจ่ี ะมาทอ้ แทผ้ ดิ หวงั กับชวี ติ ทข่ี ่นื ขม ในอดีต... หยดุ คดิ สกั นดิ ขณะท่มี ีเวลาเหลอื อย.ู่ .. เรามีชวี ติ เหลอื อยู่ในโลกนี้ไม่มากนัก เพราะเราเปน็ เจา้ ของเวลาแคเ่ พยี งวินาทนี เ้ี ท่านัน้ ใครเลา่ จะรวู้ า่ วนั พรุ่งนีจ้ ะมาถึง ถามตวั ของเราเองอีกคร้ัง... www.kalyanamitra.org

10 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 9 เราได้ให้สงิ่ ท่ดี ีทส่ี ดุ แก่ชวี ิตของเราแลว้ หรือยงั ? อะไร เล่า คอื สง่ิ ทีด่ ีท่สี ุดสำหรบั ชวี ิตเรา? พระสมั มาสัมพทุ ธเจา้ ตรสั วา่ “พระรัตนตรัยเป็นสง่ิ ประเสริฐสดุ สิ่งอ่นื ท่จี ะประเสริฐยงิ่ ไปกวา่ น้ีไมม่ อี กี แล้ว” พระเดชพระคณุ หลวงพอ่ ธัมมชโยสอนวา่ “สิ่งที่ดีท่ีสดุ คอื พระธรรมกายท่อี ยู่ในตวั ของเราทุกคน ท่านสถิตอยูท่ ีศ่ ูนยก์ ลาง กายฐานท่ี ๗ เหนอื สะดือข้ึนมาสองนว้ิ มอื ตรงก่งึ กลางกาย ทกุ คนสามารถเขา้ ถึงได้ ด้วยวธิ ฝี ึกใจให้หยดุ น่งิ มีสตคิ ู่กับสบาย และทำอยา่ งสมำ่ เสมอต่อเน่อื ง” ถา้ หากเราปฏบิ ตั ิตามทพี่ ระเดชพระคณุ หลวงพ่อแนะนำ ตอ้ งเขา้ ถึงพระธรรมกายได้อยา่ งแนน่ อน สว่ นผทู้ ป่ี ฏบิ ตั แิ ลว้ ไม่ ได้ผลนน้ั มีอยู่ ๒ พวก คือ ๑. พวกไมย่ อมทำ เพราะเกียจคร้านไม่เอาจริง ๒. พวกไดท้ ำแตผ่ ิดวิธี อย่างนีก้ ็ไม่ไดผ้ ล เพราะ “ความอยาก ลุ้น เรง่ เพ่ง จอ้ ง...จะทำใหต้ อ้ื ตึง ตัน ติด” แลว้ ไม่ไดผ้ ล นอ้ งเณรจงึ ควรหนั มาปรบั ปรงุ ในเรอ่ื งการปฏบิ ตั ธิ รรมของ เราใหถ้ กู วธิ ี เพื่อเราจะไดเ้ ข้าถึงธรรมกายกนั อยา่ งง่ายๆ สบายๆ ถ้าเรายังไม่บรรลุธรรมกาย อย่าเพิ่งวางใจ อย่าไดป้ ระมาท การบวชของเราจะบรรลุผล เมื่อเราได้บรรลุธรรมกายแล้ว เทา่ น้ัน ถา้ ไม่บรรลุธรรมกาย การบวชนน้ั กย็ งั ไมบ่ รรลผุ ลเพราะ www.kalyanamitra.org

11 คุ ณ ค่ า แ ห่ ง ก า ล เ ว ล า ยงั เข้าไมถ่ ึงแกน่ แท้ของพระพทุ ธศาสนา “ธรรมกาย” เปน็ แกน่ ของพระพุทธศาสนา เราอยู่วัดพระธรรมกาย ก็ต้องพยายามฝึกใจให้เข้าถึง พระธรรมกายให้ได้ ถา้ ยงั เขา้ ไมถ่ ึง อยา่ เพง่ิ คลายความเพียร อยา่ เพง่ิ ยอมแพ้ อยา่ เพ่งิ ประมาท... เมื่อใดที่ใจเราคลาดจาก ศูนยก์ ลางกาย แสดงวา่ นน่ั ประมาทแล้ว ถา้ จะให้ไม่ประมาท ตอ้ งอยา่ ให้ใจคลาดจากศนู ย์กลางกาย ลองถามตวั เราเองอกี สกั ครง้ั สวิ า่ ...เราจะสแู้ ค่ไหน?ถ้านอ้ ง เณรตอบกบั ตวั เองไดว้ า่ “สแู้ คต่ าย...สสู้ ดุ ชวี ติ ...สจู้ นกวา่ จะถงึ ท่ี สดุ แห่งธรรม” นค่ี อื คำตอบที่ดีท่สี ดุ สำหรบั ผมู้ บี ญุ บารมี คำ ตอบของเราเป็นเครื่องพิสูจน์กำลังใจ และความเด็ดเดี่ยว เข้มแขง็ ของตวั เราเองว่า เราจริงมากน้อยแค่ไหน หรอื เราควร จะเพ่ิมเติมกำลังใจเข้าไปอีกเท่าไร จึงเพียงพอต่อการบรรลุ เปา้ หมายอันแท้จรงิ ของชีวิต ชวี ติ ท่ีดตี ้องมีเปา้ หมาย “ธรรมกาย คอื เปา้ หมายชีวติ ... ทีส่ ุดแห่งธรรมคอื เปา้ หมายอนั สูงสุด” เวลาขณะน้ีทน่ี แี่ ละตรงน.ี้ .. นอ้ งเณรกำลงั ทำอะไรอยู่นอ้ ง เณรไดล้ งมือทำสง่ิ ที่ดีท่สี ดุ แล้วหรอื ยงั ...เวลาสำหรับตรงน้ีมีไม่ มาก เราควรเร่งรีบปรารภความเพยี ร เพราะความเพยี รเป็น เหมอื นบันไดท่ีใหเ้ ราก้าวยำ่ ไปสูค่ วามสำเร็จ www.kalyanamitra.org

12 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 9 อนาคตไม่สำคญั ... อดีตเปน็ เพียงฝัน... ปจั จบุ ันเท่าน้ันทเี่ ป็นจริง และเปน็ ส่ิงสำคญั ท่สี ดุ ขอให้น้องเณรจงทำสิง่ ท่ดี ีที่สุดท่นี ่แี ละเด๋ยี วน.้ี .. วนั คืนล่วงไปๆ บดั น้ีเราทำอะไรอย.ู่ .. เวลาท่ีผ่านไปไว ราวกับนกบิน เราต้องรู้จักแสวงหาเวลาทุกวินาทีเอาไว้เพ่ือ การปฏบิ ตั ธิ รรม เพราะการฝึกใจใหห้ ยดุ เปน็ ทสี่ ุดแหง่ บญุ . .. ขอ ให้นอ้ งเณรจงหวงแหนเวลาไว้เพ่อื การฝึกใจใหห้ ยดุ นงิ่ “เวลาท่ีสำคัญท่สี ดุ ในชวี ิตคือ เวลาที่ใจหยดุ น่ิง” ถ้าใจไม่หยุด เวลาที่มีอยกู่ ็ไรค้ า่ ดที ส่ี ดุ คือใจหยดุ ในกลาง พระธรรมกาย... เวลาผา่ นไปคลา้ ยสายนำ้ ที่ไหลผ่านเลยไปแลว้ ไมม่ ีวัน หวนกลบั คืน ดงั น้ันในแตล่ ะอนวุ นิ าที...ขอให้น้องเณรจงใชเ้ วลา อยา่ งระมัดระวงั อยา่ งรอบคอบมากท่สี ดุ เทา่ ทีจ่ ะทำได้ จงรจู้ ัก เลือกใชเ้ วลาไปทำในสิง่ ทจี่ ะเกดิ ประโยชนส์ ูงสุด และจงใช้ เวลาทเี่ หลอื อยนู่ อ้ ยท่สี ุดน้ี ทำใหเ้ กดิ ประโยชน์มากท่สี ดุ วนั เวลาท่ีหมดไป ใช้มันใหค้ ุ้มคา่ อยา่ มัวรอรา กาลเวลาย่อมล่วงเลย... โลกไมเ่ คยหยุดหมุน เวลาไมเ่ คยหยุดนิ่ง อยา่ ประวงิ ในส่ิงไรส้ าระ... www.kalyanamitra.org

13 คุ ณ ค่ า แ ห่ ง ก า ล เ ว ล า ผูป้ รารถนาชัยชนะ ยอ่ มไม่ลดละความเพยี ร “ชนะใดเสมอดว้ ยชนะตนไมม่ ”ี ... ถา้ เราไม่รีบใชเ้ วลาทำความเพียรในตอนนี้ เราอาจจะไม่ มีโอกาสได้ใชเ้ วลาอีกเลยตลอดชวี ติ ก็ได้... วันเวลาคืบคลานผลาญสรรพสง่ิ ไมห่ ยดุ นิง่ ทุกสิ่งล้วนผวนแปรผัน ท่วั ทง้ั โลกท้งิ โศกไว้ไรช้ ีวนั สงิ่ สิง่ น้ันคือเวลาคร่าชวี ี ในยามน้ลี มหายใจยังมีอยู่ จงตอ่ สสู้ ู้ต่อไปอย่าหนา่ ยหนี หมน่ั เร่งทำความเพยี รสร้างบารมี ชวี ติ น้พี ลีเพอ่ื หยุดสดุ สายธรรม ทา่ นทั้งหลายจงก้าวหน้า จงปรารภความเพียรเถิด จิตน้กี วดั แกว่งเชน่ วานร จิตของใครตั้งม่ันไม่หวัน่ ไหวดังภเู ขา ทุกข์จะมาถงึ ผู้นนั้ แต่ที่ไหน AAA www.kalyanamitra.org

1 ค ว า ม ส ำ เ ร็ จ พ ลั ง ใ จ แ ล ะ เ ป้ า ห ม า ย ขี วิ ต ๑๐ ความสำเร็จ พลังใจ และเป้าหมายชีวติ สวัสดนี อ้ งเณรทีค่ ดิ ถงึ จงปรารภความเพียรเถิด จติ น้ีกวัดแกว่งเชน่ วานร จิตของใครต้งั ม่นั ไม่หวั่นไหวดงั ภูเขา ทุกขจ์ ะมาถึงผู้นน้ั แตท่ ี่ไหน ชวี ติ มีเปา้ หมายเพอ่ื ความพน้ ทกุ ข์ ผทู้ ี่บรรลเุ ปา้ หมายแลว้ เราเรียกวา่ “ผปู้ ระสบความสำเร็จ” หลักชยั ของทกุ ชวี ิตมุ่งไป ส่คู วามสุขอันนริ นั ดร์ จนกระทง่ั ถงึ ท่สี ดุ แห่งธรรม ความสขุ เปน็ รากฐานของความสำเร็จ ชีวติ ทปี่ ระสบความสำเร็จสูงสุด ต้องมีความสุขคู่กับความบริสุทธ์ิจึงจะเป็นความสำเร็จที่ สมบรู ณ์ www.kalyanamitra.org

2 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 10 ความสำเรจ็ ในชีวติ จะเกดิ ขน้ึ ได้ตอ้ งมเี ปา้ หมายชดั เจน เพราะเปา้ หมายเปน็ ตวั กำหนดผลสำเรจ็ สดุ ทา้ ยและยงั เปน็ มาตร วดั ความสำเรจ็ ในแตล่ ะระดบั ของชวี ติ เปา้ หมายสงู สดุ ต้องเสมอ กับความเป็นท่สี ุด ความบริสุทธแ์ิ ห่งจติ ใจเปน็ สง่ิ ลำ้ คา่ กวา่ สง่ิ ใด ผ้มู บี ารมที ัง้ หลายลว้ นพฒั นาตัวเองไปส่คู วามบรสิ ทุ ธิ์ อยา่ วา่ แต่ มนุษยเ์ ลย แมแ้ ตถ่ ่านเม่อื พฒั นาถึงทีส่ ุดแล้ว กจ็ ะใสบริสุทธ์จิ น กลายเป็นเพชร เมอื่ สองปีกอ่ น พีเ่ ณรได้ฟังธรรมะจากพระเดชพระคณุ หลวงพอ่ ธมั มชโย รสู้ กึ ประทบั ใจมาก พระเดชพระคณุ หลวงพ่อ ไดช้ ้ีไปท่รี ปู ภาพหลวงพอ่ วดั ปากน้ำ ซ่งึ เปน็ รูปใหญ่แขวนอยดู่ า้ น หลังทีท่ ่านนั่ง และท่านได้บอกอะไรบางอย่างแก่เราเกี่ยวกับ หลวงพ่อวดั ปากนำ้ ว่า “ทุกคนจงมองดภู าพท่อี ยขู่ า้ งหลงั ของหลวงพอ่ ซิ... บุคคล ผนู้ ี้มีความย่ิงใหญ่เกินกว่าท่ีใครๆ จะเขา้ ใจได้ ถา้ ดูจากรูปรา่ ง หนา้ ตาของท่านก็คือคนธรรมดาคนหนงึ่ แตแ่ ฝงไปดว้ ยความไม่ ธรรมดา เพราะท่านมีใจเดด็ เด่ียวเข้มแขง็ ยิ่งกวา่ ใคร ใจทา่ นมุง่ ตรงตอ่ ทีส่ ุดแหง่ ธรรมตลอดเวลา ใจของท่านไมเ่ คยคลาดจาก กลางของกลางเลย แมบ้ ัดน้ที า่ นจะละโลกไปแลว้ แต่ก็ไมเ่ คย หยุดยั้งในการสร้างบารมี ยงั คงทำใจหยดุ นงิ่ เพ่อื มงุ่ สูท่ ี่สุดแห่ง ธรรม” ความแตกตา่ งของหลวงพ่อวัดปากน้ำกับพวกเรานน้ั ต่าง กันราวฟ้ากับดิน มีอย่สู ิง่ หน่ึงทท่ี ่านตา่ งจากเรามากก็คือ “ท่าน www.kalyanamitra.org

3 ค ว า ม ส ำ เ ร็ จ พ ลั ง ใ จ แ ล ะ เ ป้ า ห ม า ย ขี วิ ต มีใจใหญ่ กล้าคิดการใหญ.่ .. คิดทจี่ ะไปให้ถึงท่สี ดุ แห่งธรรม ซง่ึ ยงั ไม่มีใครเคยไปถึงเลย คดิ ทีจ่ ะร้อื สตั วข์ นสตั วเ์ ข้าพระ นิพพาน ตราบใดท่สี ตั ว์โลกยงั เข้าพระนพิ พานไม่หมด ทา่ น จะขอเข้าพระนพิ พานเปน็ คนสดุ ท้าย” ใครทกี่ ลา้ คดิ ไดเ้ ชน่ น้ีตอ้ งไม่ใชบ่ ุคคลธรรมดาอยา่ งแนน่ อน จะต้องเปน็ ผูม้ ีบญุ บารมีแกก่ ลา้ มาก จงึ กล้าคิด กล้าพดู และ กล้าทำการใหญเ่ ช่นนี้ ถา้ บารมีน้อยนะ่ หรือ แค่คิดก็คิดไมอ่ อก แลว้ สิ่งนเี้ ปน็ ความคดิ ที่น่าทึ่ง มนั ตดิ อยู่ในใจพเี่ ณรตลอดมา มริ ู้ลมื ผ้ทู ีจ่ ะเป็นผู้ยิง่ ใหญ่ได้ต้องกลา้ คิดการใหญ่ โดยทั่วไป ความย่ิงใหญ่ของบคุ คลคนหน่ึงจะถูกกำหนดโดยขนาดของใจ ของคนๆนน้ั ความสำเรจ็ ทกุ สง่ิ ทกุ อยา่ งเปน็ ผลผลติ มาจากความ คิด ขนาดของความสำเรจ็ ถกู กำหนดโดยขนาดของความคิด ของเราเอง ถา้ เราคดิ การใหญ่ผลสำเร็จย่อมยงิ่ ใหญ่ ความคิด ท่ีย่ิงใหญ่มักจะก่อให้เกิดส่ิงมหัศจรรย์อย่างที่เราคาดไม่ถงึ อยู่ เสมอ ความอยากรู้อยากเห็นยอ่ มเป็นธรรมดาของผูม้ ีปัญญา บารมี สว่ นผู้มบี ุญนอ้ ยแม้ได้ฟงั แลว้ ก็เฉยๆ แถมยังไม่อยากจะ ฟงั อกี ดว้ ย คำวา่ “ท่ีสุดแห่งธรรม” ไม่ใช่จะได้ยนิ กนั ง่ายๆ ผู้ นน้ั จะต้องเป็นผมู้ บี ุญเกา่ อนั ส่งั สมมาดแี ลว้ เท่าน้ัน และต้องมผี ู้ รแู้ จง้ บังเกดิ ขน้ึ แลว้ จึงนำส่งิ เหลา่ นม้ี าบอกกล่าว หลวงพ่อวัด ปากนำ้ พระมงคลเทพมนุ ี ไดค้ น้ พบกอ่ นใครด้วยวิธีการหยดุ ใจ www.kalyanamitra.org

4 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 10 เขา้ ไปส่กู ลางพระธรรมกาย ทำใจหยดุ ในหยุดๆ ไปเร่ือยๆ ไม่มี ถอนถอยจนกระทง่ั รู้แจ้งแทงตลอดในเสน้ ทางสายกลาง แลว้ จงึ พบวา่ “ทสี่ ดุ แห่งธรรม...เปน็ เปา้ หมายสงู สุดในการสร้าง บารมี” สงิ่ เหล่านี้ไม่ใช่ทฤษฎที ่ียงั ไม่ไดร้ บั การพสิ ูจน์ มันไม่ใช่ การเดาสุ่มหรือตง้ั สมมตุ ฐิ านเอาเอง แตท่ ุกคน ทกุ เพศ ทุกวยั ทุกชาติ ทุกภาษา สามารถพิสจู น์ได้ด้วยการฝึกสมาธิ โดยทำใจ ให้หยุดนง่ิ อยู่ท่ศี ูนยก์ ลางกาย เม่อื จติ ตงั้ ม่นั เป็นสมาธแิ ลว้ ยอ่ ม เขา้ ถึงพระธรรมกายแนน่ อน พระธรรมกายนนั่ แหละจะเปน็ อปุ - กรณท์ ่ีใช้ในการพสิ ูจน์สัจธรรมน้ี บรรดาเหลา่ ศิษยานศุ ษิ ย์ของหลวงพ่อวดั ปากนำ้ รุ่นแล้ว รุ่นเลา่ ดังเช่น คุณยายอาจารยอ์ บุ าสกิ าจนั ทร์ ขนนกยงู ลว้ น ได้พิสูจนก์ ันมาแล้ว และสืบสานมโนปณิธานกันต่อมาจวบจนถึง ยคุ สมยั ของพระเดชพระคณุ หลวงพอ่ ธมั มชโย... “ทสี่ ดุ แหง่ ธรรม” กย็ งั คงเปน็ เปา้ หมายทกี่ ำลงั ดำเนนิ กนั ตอ่ ไปอยา่ งไมห่ ยดุ ย้งั และ ยงั คงเปน็ เปา้ หมายตลอดไปทกุ ภพทกุ ชาติ ท่ีไมม่ วี นั เปลย่ี นแปลง ตามกาลเวลา ดังน้ันการร้อื สัตว์ขนสัตวจ์ นกว่าจะถึงทสี่ ุดแห่ง ธรรมจึงเปน็ มโนปณิธานอันยิ่งใหญ่ เป็นจุดหมายอันแน่วแน่ ซง่ึ ที่จริงควรจะเปน็ อดุ มการณ์ของมวลมนุษยชาตจิ ึงจะถกู ทุกๆ ชีวิตควรคดิ ที่จะไปใหถ้ ึงทีส่ ุดแห่งธรรม เนื่องจาก ชีวติ ของเราเกิดมาอย่างมีเป้าหมาย เราควรระลึกถึงเป้าหมาย อนั สงู สง่ คดิ อยู่เสมอๆ ความกล้าคดิ จะชว่ ยพาเราไปสจู่ ดุ หมาย www.kalyanamitra.org

5 ค ว า ม ส ำ เ ร็ จ พ ลั ง ใ จ แ ล ะ เ ป้ า ห ม า ย ขี วิ ต ปลายทางท่ตี ้องการได้ พี่เณรอยากใหน้ อ้ งเณรคดิ ทุกๆ วนั ว่า “เราจะตอ้ งไปให้ถึงทสี่ ุดแห่งธรรมให้ได”้ แม้ไม่ใช่เร่อื งงา่ ย แต่ ก็ไม่มีอะไรยากเกินความสามารถของมนุษย์ เพราะทุกอย่าง สำเร็จไดด้ ้วยใจ ความสำเร็จอนั สูงสดุ ในชีวติ มาจากจิตใจที่คดิ ดที ่สี ดุ และคิดใหญ่ที่สุดเท่าท่ีเคยมีมาในโลก เราคิดเช่นไรเรามักจะ เป็นเช่นน้ัน จิตใจจะเป็นผู้สร้างทุกส่ิงทุกอย่างให้เป็นตัวเป็น ตนข้นึ มา เร่ิมจากจนิ ตนาการความใฝฝ่ นั แต่ดว้ ยใจท่ีมุ่งม่นั ฝนั นั้นจะพลันเปน็ จรงิ ดงั เชน่ นสิ ิตหนุ่มผเู้ พ่ิงจะสำเรจ็ การศึกษา แต่กลา้ ตัดสิน ใจสละชีวิตจากเพศฆราวาสสู่บรรพชิต อุทิศตนต่อพระพุทธ ศาสนาเปน็ พุทธบชู า จนกลายมาเปน็ พระเดชพระคณุ พระ- สุธรรมยานเถร ผู้มมี โนปณิธานอันยง่ิ ใหญท่ ่จี ะนำพาสรรพสัตว์ ไปใหถ้ งึ ทสี่ ุดแห่งธรรม มุ่งมน่ั ขยายสันตสิ ุขอันแทจ้ รงิ ไปสชู่ าว โลก ผ้กู ลา้ คิดการใหญแ่ ละมีใจเดด็ เดย่ี วเชน่ นหี้ าไดย้ ากในโลก ควรแก่การเคารพบชู าในปฏปิ ทาอันสูงส่ง และดำเนินรอยตาม นอ้ งเณรเป็นผู้หนงึ่ ทกี่ ำลงั ตามมา แมน้ อ้ งเณรจะตัวเลก็ แต่มีใจ ใหญ่ จงึ กล้าสละชีวิตมาบวชตง้ั แต่เยาว์วัย นับเป็นการกระทำ ท่นี า่ สรรเสริญย่ิงนัก และนี่เปน็ จุดเร่ิมต้นท่ีจุดประกายนกั สรา้ ง บารมีท้ังหลายให้มารวมกัน จงึ ก่อใหเ้ กิดบุคคลผมู้ ีอุดมการณ์ และมโนปณิธานอันเดยี วกนั www.kalyanamitra.org

6 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 10 ด้วยมโนปณธิ านอันแนแ่ น่ว เริ่ม ต้นด้วยเงนิ เพียง ๓,๒๐๐ บาท ในระยะเวลาไม่ก่ีป.ี ..จากท้องนาฟา้ โล่งก็ไดก้ ลายมาเป็น วดั พระธรรมกายอนั สงา่ งาม เหลา่ นกั สรา้ งบารมที ง้ั หลายได้ชว่ ย กันพลกิ แผ่นดินทแ่ี ห้งแลง้ แตจ่ ิตใจของคนรุ่นบกุ เบิกในครงั้ นน้ั หาได้แห้งแล้งตามธรรมชาติไม่ แตก่ ลบั มคี วามชมุ่ ชน่ื เบกิ บาน ใจท่ีได้ทำในส่งิ ท่ที ำได้ยาก ด้วยความมุง่ ม่นั ทีจ่ ะสร้างผืนแผ่นดนิ นี้ใหเ้ ป็นมรดกอันลำ้ ค่าแก่พระพทุ ธศาสนา วัดพระธรรมกายจึง ไดร้ ับการสร้างข้นึ จนสำเรจ็ สมกบั เปน็ ดนิ แดนแหง่ พุทธธรรม ความเชอ่ื มน่ั ในความสำเร็จ เป็นองคป์ ระกอบสำคัญต่อ ผู้ตอ้ งการความสำเร็จ ความเชือ่ มน่ั ในผลสำเรจ็ เปน็ พลงั ผลกั ดนั ให้เกดิ การสร้างผลงานอันยง่ิ ใหญ่ในทกุ ๆ ดา้ น ความไมเ่ ชื่อมั่น เปน็ สิ่งบน่ั ทอนพลงั แหง่ ความสำเรจ็ ความไมม่ ัน่ ใจ หรือลงั เล สงสัยมกั จะนำพาไปสูค่ วามล้มเหลว เมื่อใจไมเ่ ชอื่ คลางแคลง สมองจะคอยหาเหตผุ ลมาสนบั สนนุ ความไมเ่ ช่อื นนั้ และนคี่ อื ตน้ เหตุแห่งความล้มเหลวท้งั ปวง มนุษยท์ กุ คนลว้ นต้องการความสำเร็จ ไมม่ ีใครปรารถนา ความล้มเหลว ถา้ หากเราเชื่อว่าเราสามารถทำได้ เราก็จะ ทำได้จรงิ ๆ แม้มภี เู ขาท้ังลูกมาขวางก้นั เรากจ็ ะสามารถเคลือ่ น มันออกไปได้ ส่วนผทู้ ่ีคดิ วา่ ภูเขาไม่อาจจะเคลื่อนได้ ย่อมไม่ สามารถท่จี ะเคล่อื นภูเขา ความศรทั ธาอันแรงกลา้ มพี ลงั มากพอ ที่จะทลาย ภเู ขาท้ังลูกใหร้ าบเปน็ หน้ากลอง นค่ี ือพลงั อนั ลกึ ลบั มหศั จรรย์ที่เกดิ จากใจอนั ทรงพลงั www.kalyanamitra.org

7 ค ว า ม ส ำ เ ร็ จ พ ลั ง ใ จ แ ล ะ เ ป้ า ห ม า ย ขี วิ ต ในขณะที่เรามงุ่ สู่ความสำเร็จ วิธีการอาจเปล่ียนแปลง ได้แตเ่ ปา้ หมายต้องไมเ่ ปล่ยี นแปลง สายน้ำอาจไหลวน สายลม อาจเปลยี่ นทิศ แตเ่ ป้าหมายชีวิตต้องไมเ่ ปล่ยี นแปลง วิธี การเป็นสงิ่ ทีต่ ้องปรบั ปรงุ อยู่ตลอดเวลา เพื่อความสมบูรณ์ เนอ่ื งจากเรามเี วลาของชวี ิตอยู่ในโลกนอ้ี ย่างจำกัด เรา ตอ้ งพจิ ารณาว่า ทำอย่างไรจงึ จะลงทนุ นอ้ ยทสี่ ุดแต่ไดผ้ ลมาก ทส่ี ดุ ทำบุญอะไรแลว้ ไดอ้ านิสงส์สูงสดุ คำวา่ “ท่สี ุด” เปน็ สงิ่ ทคี่ วรนำมาพจิ ารณาอยา่ งยงิ่ สำหรบั ผทู้ จี่ ะมงุ่ สทู่ สี่ ดุ แหง่ ธรรม เพราะถ้าบุญนอ้ ย การท่จี ะไปถึงที่สุดแห่งธรรมนั้นยาก ตอนน้บี ุญใหญ่ “ธรรมกายเจดยี ์” กำลงั รอคอยเราอยู่ คอยผ้มู ีบุญมาร่วมกนั สรา้ งประวตั ชิ วี ิตอันงดงาม เพ่ิมประวตั -ิ ศาสตร์จาก ๑๙๖ ไร่ มาเปน็ ๒,๐๐๐ ไร่ เราจะไดบ้ ญุ ใหญก่ วา่ ที่ เคยมีมา เพราะธรรมกายเจดียเ์ ท่านน้ั จึงจะไปถงึ ท่ีสดุ แหง่ ธรรม ได้! บญุ จากการสรา้ งธรรมกายเจดีย์เป็นบุญ เพ่อื ไปใหถ้ ึงทีส่ ดุ แห่งธรรม ธรรมกายเจดยี ์สง่ิ มหศั จรรยท์ ย่ี ิ่งใหญข่ องโลก จะอยคู่ ู่โลก เปน็ เวลานับพันปี เปน็ สิง่ ท้าทายความสามารถของมนษุ ย์ผู้อาจ หาญ กลา้ คดิ กล้าทำงานใหญ่ระดบั จกั รวาล งานน้ีไมเ่ คยมมี า กอ่ นในโลกมนุษย์เพราะกำลงั นำเอาสิ่งพ้นโลกมาปรากฏใหช้ าว โลกได้เห็น ถอื เป็นมรดกอันทรงคณุ ค่ายิง่ ของมวลมนุษยชาติ ขณะนี้กำลังดำเนินการก่อสรา้ งธรรมกายเจดยี ์อยู่...ในไม่ www.kalyanamitra.org

8 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 10 ชา้ เราคงจะไดเ้ ห็นความสำเรจ็ ของธรรมกายเจดียร์ ว่ มกัน แล้ว ท่านละ่ จะไม่มาเป็นผู้หนง่ึ ทีม่ สี ่วนรว่ มในความสำเร็จนห้ี รอื ? การสร้างธรรมกายเจดีย์เป็นสง่ิ ที่ต้องใช้พลังอย่างมาก ตอ้ งอาศัยการรวมพลงั ของผูม้ บี ญุ มาชว่ ยกนั คิดช่วยกนั ทำ โดย ยึดเป้าหมายเปน็ หลกั อุปสรรคไมม่ .ี ..ปญั หาทกุ อย่างในโลกแก้ ไขได้ ไม่มีปญั หาใดใหญ่ไปกวา่ ใจเราคดิ เอง คนมีไอเดียดๆี มี ความสามารถ มคี วามใฝฝ่ นั และสามารถพฒั นาฝนั น้นั ใหก้ ลาย เปน็ จริงในทางปฏบิ ัติ คอื บคุ คลที่เราตอ้ งการ ความสนใจและความกระตือรอื รน้ เปน็ กา้ วแรกของความ สำเร็จ ความเพียรและขันติเป็นหัวจักรสำคัญในการก้าวไปสู่ ความสำเร็จ ขอให้ทุกๆ ท่านจงรวมใจ เพ่ือความสำเร็จกัน เถอะ...เม่ือเรารวมใจให้หยุดน่งิ ได้ ใจจะมีพลงั ย่งิ เหนอื สิ่งอืน่ ใด ศูนย์กลางกายเป็นศูนย์รวมแห่งพลังท้ังมวล ตอนนี้แหละ ศักยภาพในตัวของเราจะถูกนำออกมาใช้อย่างสมบูรณ์ที่สุด แน่นอน...ถา้ เราปรารถนาจะทำอะไรในขณะน้ี คำวา่ “เปน็ ไป ไม่ได้” ยอ่ มไมม่ ี เราคงเคยเหน็ ...ยานอวกาศลำแลว้ ลำเลา่ ถูกสง่ ออกไป นอกโลกได้ กเ็ พราะความเชื่อท่วี า่ มนษุ ย์สามารถพิชิตอวกาศได้ หากปราศจากความเชอ่ื ว่าทำได้แล้ว โครงการสำรวจอวกาศ คงไม่มี นักวิทยาศาสตร์คงไม่กล้าหาญพอที่จะค้นคว้าเรื่อง นอกโลก และให้ความกระตือรอื รน้ คน้ คว้าเร่อื งลกึ ลบั ในอวกาศ อย่างเอาจรงิ เอาจงั www.kalyanamitra.org

9 ค ว า ม ส ำ เ ร็ จ พ ลั ง ใ จ แ ล ะ เ ป้ า ห ม า ย ขี วิ ต ไม่มอี ะไรทที่ ้าทายไปกว่า การทเ่ี ราได้ขุดเอาความสามารถ ในตัวของเราออกมาใช้อย่างเต็มท่ี ปกติมนุษย์ได้เอาความ สามารถท่ีมีอยู่ออกมาใช้เพยี ง ๕ % เทา่ นน้ั แตอ่ กี ๙๕ % ถูก เกบ็ ไวภ้ ายใน แหล่งพลังอนั ยงิ่ ใหญ่ทีเ่ หลอื อยูน่ ี้แฝงอยู่ภายใน ตัวเราน่เี อง เม่อื ใดใจเราหยดุ นง่ิ ...พลงั ภายในทั้งหมดจะถูก ปลดออกมา เปน็ พลังความร้คู วามสามารถทเ่ี หนอื มนษุ ย์ท่ัว ไป ราวกบั วา่ เปน็ มนุษยอ์ จั ฉรยิ ะ ผู้ใดมีใจหยดุ น่ิงมาก พลังนี้จะ ถูกปลอ่ ยออกมาใช้ได้มาก มากพอที่จะควบคุมโลกท้ังโลกได้ ผู้คนส่วนใหญ่มกั ละเลยการหยดุ ใจ จงึ ทำให้หว่ันไหวใน การเผชิญชวี ิต ไม่มน่ั ใจว่าตนเองจะประสบความสำเร็จ หรอื เป็นท่ียอมรับของผู้อื่นหรือเปล่า ความวิตกกังวลทำให้เสีย คุณภาพ ขาดพลงั ถ้าเขาเชื่อว่าเขามีคุณคา่ นอ้ ย เขาไม่มี ความสำคัญ ทุกสงิ่ ทุกอยา่ งทเ่ี ขาทำก็จะเป็นสง่ิ ที่ไม่สำคญั เลย แตถ่ า้ เขาเชือ่ ว่า เขาสามารถทำงานใหญ่ได้ ทุกสง่ิ ทุกอย่างท่ี เขาทำจะเปน็ สิ่งทยี่ ิ่งใหญเ่ หลือเชอื่ มหัศจรรย์คาดไมถ่ ึง เพราะ อนั ทจี่ ริงมนษุ ยเ์ ราเก่งเกินกวา่ ที่เราคดิ ถงึ เราจะไม่ใช่ซุปเปอร์ แมน แตเ่ ราก็เกง่ กว่าซุปเปอรแ์ มน เพราะเราสรา้ งมนั ขึน้ มา ความเช่อื ม่ันและม่ันใจ เปน็ บนั ไดกา้ วแรกของความ สำเรจ็ ขอเพยี งเรามีความเชอ่ื มน่ั อยา่ งจริงใจวา่ เราทำได้ พอ เราหยดุ น่ิงทำจติ ใจตง้ั มน่ั เป็นสมาธิ ปญั ญาจะเกดิ แลว้ วธิ กี าร ต่างๆ ท่ีจะนำพาให้เกิดความสำเรจ็ จะเกิดข้นึ เองโดยอตั โนมตั ิ ความเชือ่ ม่นั อยา่ งแรงกลา้ จะกระต้นุ จติ สำนึกใหพ้ บหนทาง วิธี www.kalyanamitra.org

10 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 10 การที่ดี และกลยทุ ธท์ ่ีจะนำไปสู่ความสำเร็จ การท่เี ราเชือ่ วา่ เรา ทำได้แน่ๆ จะทำให้คนอ่ืนเช่ือม่ันในตัวเรา และจะไม่มีใคร เชื่อมัน่ ตัวเราจนกว่าเราจะเช่อื ม่นั ในตวั เราเอง ทกุ จงั หวะของชวี ติ เราตอ้ งใชพ้ ลงั แมเ้ ราจะฝนั หวานหรอื คิดอะไรเล่นๆ ทุกความคิดท่ีผ่านไปล้วนใชพ้ ลังไปแล้ว การ เคล่อื นไหวทกุ อริ ิยาบถลว้ นใช้พลงั การพูดหรอื การกระทำใน ทุกกระบวนการ ล้วนใชพ้ ลังทั้งสิ้น วันหน่ึงๆ เราไดส้ ูญเสียพลัง ไปไม่นอ้ ย บอ่ ยครั้งทีเ่ ราใช้พลังไปอย่างสรุ ุ่ยสุรา่ ย เราตอ้ งเรยี กพลังเหล่านน้ั กลบั คืนมาโดยเร็ว หากใช้พลงั โดยไมม่ ีการสรา้ งพลงั ใหม่ ในที่สุดเราจะหมดพลงั พลงั ทมี่ ีอา- นภุ าพมากท่ีสุดคอื “พลังใจ” เราจะตอ้ งเสรมิ สร้างและสะสม พลังใจให้มากที่สุด เพราะน่ีคือแหล่งพลังอันมหาศาลที่จะ ผลักดันทกุ สงิ่ ทกุ อยา่ งให้กา้ วไปสู่ความสำเรจ็ การเสรมิ สร้างพลังใจ มวี ิธที ่งี ่ายทีส่ ดุ ลัดท่ีสดุ และมี ประสิทธภิ าพมากท่ีสดุ คือ “การปลอ่ ยใจให้หยุดนง่ิ อย่างเป็น ธรรมชาติในกลางกาย อย่างไร้เครือ่ งผกู พันใดๆ” การที่ใจ หยุดน่ิงอยู่ภายในถือเป็นการสร้างและสะสมพลังภายในอย่าง ยงิ่ ยวด เป็นการเกบ็ พลงั ไม่ให้สูญหายไปไหน เมือ่ ถงึ คราวนำ ออกมาใช้กจ็ ะสามารถใช้ไดต้ ามใจปรารถนา อยา่ งมีอานุภาพ มากทส่ี ุด ศูนย์กลางกายเป็นศูนย์รวมพลังที่สมบูรณ์ท่ีสุดใน www.kalyanamitra.org

11 ค ว า ม ส ำ เ ร็ จ พ ลั ง ใ จ แ ล ะ เ ป้ า ห ม า ย ขี วิ ต จักรวาล... พลงั ใจ พลังความคิด พลงั สติปญั ญา พลังความ สามารถ พลงั สร้างสรรค์ พลังความดี พลงั บุญบารมี ลว้ นมี อยู่ครบถ้วนในตัวมนุษย์ แต่มนุษย์ส่วนใหญ่ลืมที่จะค้นหามัน กลับมัวไปแสวงหาแต่พลังภายนอก จนลืมพลังอันย่ิงใหญ่ ภายในตน สว่ นผทู้ บี่ รรลุเป้าหมายอนั สงู สุดแล้วทั้งหลาย ล้วน เปน็ ผู้แสวงหาตนและค้นพบพลังภายในตนเองท้งั ส้ิน ขอใหน้ อ้ งเณรอยา่ ลมื แสวงหาตนเองและพลงั อนั มหาศาล ในตนเองฝึกฝนตนเองเพือ่ ความสำเร็จ ซ่งึ วิธกี ารที่งา่ ยท่ีสดุ คือ ศึกษาจากบคุ คลทปี่ ระสบความสำเร็จแลว้ หนทางทย่ี อ่ ทีส่ ดุ คอื “หยดุ ใจให้ได้...หยุดเปน็ ตัวสำเร็จ” ขอเพยี งใหห้ มน่ั ปฏบิ ตั อิ ยา่ งตอ่ เนอื่ งและฝกึ ฝนอยา่ งจรงิ จงั การพัฒนาตนเองสูค่ วามสำเร็จต้องเร่มิ ที่การฝกึ ใจ ใจเป็นผู้กำ฽ หนดความสำเร็จ ใจที่หยุดนงิ่ จะดำเนินอยู่บนถนนแหง่ ความ สำเร็จเสมอไป นั่นหมายถึงเราได้เปล่ียนแปลงตัวเองครั้ง ยิง่ ใหญ.่ .. ฝกึ ฝนตนอบรมใจไม่หยดุ ยง้ั เพ่ือมุง่ หวังทส่ี ดุ ธรรมนำสขุ ศานต์ เปน็ ผู้ให้ผู้ส้ผู ู้ทนทาน ใจประสานกายธรรมทบั ทวี www.kalyanamitra.org

12 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 10 มาร่วมสรา้ งธรรมกายเจดยี ์ก้อง องค์เรืองรองแจม่ จรสั รศั มี เป็นอนุสรณข์ องนกั สรา้ งบารมี คอื เจดียแ์ ห่งพระรตั นตรยั ด้วยแรงใจแรงกายแรงศรทั ธา เหล่าขนุ พลทหารกล้ามาสานฝัน ยดึ หลวงพ่อผูช้ นี้ ำธรรมชัย สรา้ งความจริงยง่ิ ใหญ่ใหส้ มบูรณ์ AAA www.kalyanamitra.org

1 ส ติ เ ป็ น หั ว ใ จ ใ น ชี วิ ต ๑๑ ส ติ เ ป็ น หั ว ใ จ ใ น ชี วิ ต สวสั ดนี อ้ งเณรทค่ี ิดถงึ สติเปน็ หัวใจในชวี ิต เหมอื นเข็มทิศนำทางกลางไพรสณฑ์ หมั่นประกอบสติอยคู่ กู่ ายตน ยอ่ มหลุดพ้นวังวนมนตแ์ หง่ มาร ฉบบั นพี้ เ่ี ณรอยากจะพดู ถงึ เรอ่ื งสำคญั เรอ่ื งหนงึ่ ทมี่ องขา้ ม ไม่ได้คอื “สต”ิ ใหน้ ้องเณรฟงั เนอ่ื งจากสติเป็นหัวใจในชวี ิต ถ้า ขาดสติแล้วชีวิตย่อมล้มเหลว เหมือนเรือที่ไม่มีหางเสือคอย คดั ท้ายนาวาชวี ติ ย่อมแล่นไปไม่ถึงฝั่ง กอ่ นอน่ื ลองมาฟังเร่อื ง ราวดสู ักเรอ่ื งหนง่ึ www.kalyanamitra.org

2 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 11 ชายแก่คนหน่งึ นงั่ อยู่ภายในบา้ น อนั เงียบสงดั บ้านนอ้ ย หลงั นมี้ สี ภาพทรดุ โทรมเกา่ ครำ่ ครา่ เกอื บจะดไู ม่ออกวา่ เปน็ บา้ น เขานงั่ อยู่ตรงมมุ หอ้ งใกล้ประตู มกี ระถางว่านวางอยเู่ บอ้ื งหน้า วันๆ เขาน่งั ๆ นอนๆ อยูบ่ นแคร่ไม้ไผ่ด้วยสายตาทเ่ี หม่อลอย จติ ใจสับสนคลา้ ยกับมีอะไรบางอยา่ งอยู่ในใจ บอ่ ยครั้งที่เขา มักจะเพ้อรำพงึ รำพนั กบั ตัวเอง วนั เวลาผา่ นไปอย่างเชือ่ งช้า...วันแล้ววนั เล่า ญาติพีน่ อ้ ง เพือ่ นฝูงหนา่ ยหนี ไมเ่ คยมีใครสนใจเขาและดูเหมือนว่าเขาก็ไม่ เคยสนใจใคร แมเ้ ขาจะเปน็ คน แตร่ ้สู ึกเหมอื นไม่ใชค่ น เพราะ เขา “ขาดสต”ิ ควบคมุ อารมณ์ของตนเองไม่ได้ อาละวาด... โวยวาย...ดีใจเสยี ใจ...รอ้ งไห้...ชา่ งนา่ สงสารเสยี จรงิ ในอดตี เขาเคยมคี นรัก...แตเ่ ขาไดส้ ูญเสยี ภรรยาอันเป็น ทรี่ กั ลงอยา่ งกะทันหัน ทำให้เกดิ อาการชอ๊ คอย่างฉับพลัน และ เสียสติในท่ีสดุ เขามอี าการคล้ายคนบา้ เสอื้ ผา้ ร่งุ รงิ่ ไมม่ ีใคร เหลียวมองและเห็นใจเขา ชีวิตเขาวา้ เหว่ โดดเดี่ยว เดยี วดาย มาตลอด และตลอดชวี ิตเขากเ็ ปน็ เชน่ น้ี จนกระทั่งถงึ วนั ที่เขา ตายจากโลกนี้ ไปอย่างน่าสลดใจ การเดนิ ทางในวฏั ฏะอันมดื มิด หลายชีวติ ต้องทกุ ขท์ นจนสบั สน ขาดสติมิร้ทู นั มารผจญ หม่ันเตอื นตนเตอื นจิตคิดใครค่ รวญ www.kalyanamitra.org

3 ส ติ เ ป็ น หั ว ใ จ ใ น ชี วิ ต “สตเิ ปน็ หวั ใจในทกุ จงั หวะของชวี ติ ” จิตใจท่ีไรส้ ตกิ ค็ ลา้ ย กบั ทะเลบ้าที่โหมกระหนำ่ บา้ นเรือน ชวี ิต และทรัพย์สนิ ของ ผ้คู นให้พินาศวอดวาย การขาดสติเปน็ เหมอื นพายุรา้ ยในจติ ใจ ทส่ี ามารถทำลายเจา้ ของชีวติ ใหย้ อ่ ยยบั ลงได้ มันจะทำลายชีวิต ใหถ้ ึงกาลอวสานอย่างน่าอเนจอนาถ การมีสติจงึ ถือเป็นการ รักษาสขุ ภาพจิตทด่ี ที ีส่ ุดในโลก ถ้ามนุษย์ทกุ คนมีสติ คนบ้าคง ไมม่ ีอยู่ในโลกนอี้ กี ตอ่ ไป “สติ คอื ความระลกึ ได”้ ระลึกได้ถึงความผิดชอบ ชัว่ ดี เปน็ สงิ่ กระตุน้ เตอื นให้คดิ พูด ทำในส่ิงทถ่ี ูกต้อง เป็นเครอื่ ง ยับยงั้ ไม่ใหช้ วี ิตตกไปในทางเสื่อม ไม่ใหห้ ลงลืมตัว มัวเมาใน สิ่งท่ีนำมาซ่ึงความทุกข์ “สติเป็นเสมอื นเสาหลกั ปักแน่นใน อารมณ”์ เมือ่ เรามสี ติ เราจะพจิ ารณาไตรต่ รองในเรอื่ งใด ใจจะ ปกั แนน่ ในเร่อื งน้นั ไม่ฟงุ้ ซ่านไปท่ีอื่น ทำให้สามารถใชป้ ัญญา พิจารณาใคร่ครวญสิง่ ต่างๆ ไดอ้ ยา่ งถูกตอ้ ง ละเอยี ดลออถีถ่ ว้ น เขา้ ใจไดแ้ จม่ แจ้ง ทะลปุ รโุ ปร่ง สตจิ งึ เป็นเหมอื นเสาหลกั ของ ชีวติ ท่ีทำใหช้ ีวิตมั่นคง ชวี ิตทีข่ าดสติก็เหมือนบ้านเรือนท่ีไม่มี เสาค้ำ ในการศึกษาเลา่ เรียน ความทรงจำมีความจำเป็นอยา่ ง มาก โดยเฉพาะอย่างย่งิ การศกึ ษาพุทธวจนะภาษาบาลี ซงึ่ มี ความซบั ซ้อนลึกซง้ึ ย่ิงตอ้ งอาศัยสตเิ ป็นหวั ใจ การทน่ี อ้ งเณร จะทรงจำสิง่ ต่างๆ ท่เี ลา่ เรยี นมาได้ดีนัน้ จะต้องหม่ันทบทวนบท www.kalyanamitra.org

4 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 11 เรียนซำ้ แล้วซ้ำอีก ใช้สตริ ะลึกนึกถึงบ่อยๆ จนกระท่ังจำไดข้ ึ้นใจ ท่องได้คล่องปาก ภาษาบาลีต้องอาศัยท้ังความจำและความ เข้าใจ ควรตั้งสติในการเรียนให้ดี เพราะจะช่วยให้ความคิดของ เราเป็นระเบยี บ ไม่สบั สน สามารถจำความรทู้ คี่ รบู าอาจารย์ สง่ั สอนไดแ้ ม่นยำ สตจิ ะชว่ ยเสรมิ สรา้ งปญั ญาของเราใหบ้ รบิ รู ณ์ ข้ึน ในการทำงานทมี่ คี แู่ ขง่ และคแู่ คน้ ...ทกุ คนตา่ งรรู้ สชาตขิ อง การตอ่ สชู้ วี ิตเพอ่ื ความอย่รู อด สุขทกุ ขค์ ลุกเคลา้ ผสมผสานกนั ไปในโลกแหง่ การงาน ภาระหนา้ ที่ปัญหาตา่ งๆ ที่ถาโถมเขา้ ใส่ ลว้ นไม่ใช่เรื่องเลก็ นอ้ ย บางครั้งบางคราวทำให้ชีวิตต้องเจบ็ ปวดแสนสาหสั การรับมือกับปญั หาและอปุ สรรคต่างๆ ต้องมี สติ การมีสติ คือสง่ิ แรกที่จะชว่ ยกู้สถานการณเ์ หล่านน้ั ไว้ได้ สติควรกำหนดรู้ค่ชู ีวิต ในยามคดิ อ่านเขยี นเรยี นศกึ ษา ในหน้าที่การงานชาญปญั ญา ในวชิ ชาธรรมกายหมายนพิ พาน น่าสงสารท่หี ลายๆ คนควบคุมสภาวะเชน่ นี้ไว้ไม่ได้ อนั ที่จริงเราสามารถควบคุม และผ่อนคลายความเครียดลงได้ “ดว้ ยวธิ กี ารเจริญสต”ิ เพียงสงบอารมณ์ใหอ้ ยนู่ ิ่งๆ สักครู่ นกึ วางความรู้สึกตรงกลางอยา่ งเบาๆ สบายๆ ครูเ่ ดียวเท่าน้ัน สตกิ ็จะกลับเข้ามาสแู่ หลง่ แหง่ สติภายในโดยธรรมชาติ ประคอง สตใิ หน้ ่งิ ๆ สตกิ ็จะเจรญิ ข้ึน จนจติ เปน็ สมาธิ ไมช่ า้ ปัญญาก็จะ www.kalyanamitra.org

5 ส ติ เ ป็ น หั ว ใ จ ใ น ชี วิ ต โปรง่ ใส...ความเครียดท่ีค่งั คา้ งอยู่ในระบบประสาท และจติ ใจ กจ็ ะมลายหายสูญไปเปน็ ปลิดทิง้ ... เหมือนยกภูเขาออกจากอก มสี ตคิ ่สู บายช่วยคลายเครียด ใจละเอียดแผว่ เบาราวปุยนนุ่ ทุกข์สน้ิ สูญสุขเพิ่มพนู ธรรมคำ้ จนุ บุญเกือ้ หนนุ อบอ่นุ กายสบายอรุ า ในชีวติ ประจำวัน เราเลีย่ งไม่ได้ ทีต่ อ้ งพบกับปัญหามาก มายอย่างไม่รู้จักหยุดหย่อน ทัง้ ปญั หาของตวั เราเอง และปัญหา ทีม่ าจากคนอื่น หลายคร้ังทเี่ ราต้องขุน่ มัว ขัดเคอื งกบั เรื่องราว ท่ีไม่เปน็ เร่อื ง บ่อยครัง้ ท่เี ราตอ้ งขน้ึ เสียง โตแ้ ยง้ ทุ่มเถยี งไป ด้วยความโกรธ อารมณท์ ่ีไมน่ า่ พอใจเหลา่ น้ี เราจะไมส่ ามารถ ระงับมนั เอาไว้ได้ ตราบใดท่ีเรายังขาดสติ ดังนัน้ จงึ จำเป็น อยา่ งย่งิ ท่จี ะต้องมีการ “ฝกึ สต”ิ ไมเ่ ช่นนน้ั เราจะตอ้ งตกเป็น ทาสของอารมณ์ท่สี ุมไปดว้ ยเพลงิ กิเลส “บคุ คลโกรธตอบบุคคลผู้โกรธก่อน ชอ่ื ว่าเปน็ คนเลวกว่าบุคคลน้ัน บุคคลผู้ไม่โกรธตอบผู้โกรธก่อน ชอ่ื ว่าชนะสงครามทช่ี นะได้โดยยาก บุคคลใดรวู้ า่ บคุ คลอื่นโกรธแล้ว มีสติสงบใจได.้ ..บุคคลน้ันชอ่ื ว่า ไดท้ ำประโยชน์ให้เกิดแก่ทัง้ สองฝ่าย” www.kalyanamitra.org

6 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 11 ยามใดทม่ี อี ารมณ์โกรธมากระทบ เราตอ้ งมสี ตเิ ตอื นตนวา่ “จงอดทน และอดกลนั้ ” ถา้ เราทนไม่ไดแ้ สดงว่า เราทำผดิ คำ สอนของพระบรมศาสดา ในยามโกรธความเงียบเป็นเพ่อื นท่ี ไวว้ างใจไดม้ ากทีส่ ดุ จงมสี ตหิ ยดุ นงิ่ สกั นิด เพอื่ เป็นการนิ่งอยา่ ง ประเสรฐิ การทเ่ี ราระงับความโกรธไว้ได้ ไมแ่ คน้ พยาบาท ไม่ ทำความเครง่ เครียดให้ปรากฏ จะเปน็ บุญตดิ ตัวอย่างหนึง่ ของ เราคือ จะทำใหเ้ ราเป็นผทู้ ีน่ ่าเลอ่ื มใส หากนอ้ งเณรมคี วามโกรธเกดิ ข้ึน จงสอนตัวเองวา่ -เมอ่ื ตอนออกบวชเรายงั ละบดิ ามารดาญาตพิ น่ี อ้ งได้แลว้ ทำไมเราจะละความโกรธ ซึ่งเปน็ ศัตรนู ำความฉบิ หายใหญม่ าสู่ ตัวเราไม่ได้ -เราโกรธคนทีเ่ ขาทำช่วั รา้ ยกับเรา ไฉนเราจึงไปทำเลยี น แบบเช่นเดียวกบั เขา -เขาทำความไม่พอใจเพื่อให้เราโกรธ ไฉนเราจึงยอม ตกหลมุ พรางทเี่ ขาดกั เอาไว้ -ความโกรธทำให้เราทกุ ข์ใจ ไฉนเราจึงนำเอาความทุกข์ มาเบียดเบยี นตนเอง -เขาประทษุ ร้ายเราผบู้ รสิ ทุ ธิ์ ผลร้ายย่อมกลบั สูต่ ัวเขา เหมือนการซัดฝนุ่ ไปทวนลมฉะน้ัน -ทกุ คนมีกรรมเปน็ ของตวั ใครทำกรรมใดไวต้ นจะตอ้ งเปน็ ผู้รบั ผลของกรรมนั้น www.kalyanamitra.org

7 ส ติ เ ป็ น หั ว ใ จ ใ น ชี วิ ต -นึกโกรธก็ให้อภัยเขาเสยี คดิ วา่ ผทู้ ่ีไม่เคยเปน็ ญาติกับเรา มาก่อนย่อมไม่มี แล้วแผ่เมตตาใหเ้ ขามีความสขุ เราก็จะพลอย ได้รบั ความสุขใจนน้ั ดว้ ย การแผ่เมตตาเป็นสิ่งที่ควรทำอย่างยิ่ง ทำงา่ ยๆ โดย ทำใจให้สงบนิ่ง นึกแผ่ความสุขใจ ความเมตตาปรารถนาดี ออกจากกลางกาย ใหก้ ระแสแห่งความเมตตานนั้ ครอบคลุม ตนเอง บุคคล ท่เี รารัก บุคคลท่ัวๆ ไป บุคคลทีเ่ ป็นศัตรูเรา ตลอดจนถึงสรรพสตั วท์ ้งั หลายอย่างไมม่ ปี ระมาณ การแผเ่ มตตาจะทำให้เราได้รบั อานสิ งส์ ๑๑ ประการคือ ทำใหห้ ลบั เปน็ สขุ ตนื่ เปน็ สขุ ไมฝ่ ันร้ายเปน็ ทร่ี กั ของมนษุ ย์เทวดา ย่อมลงรักษา ไฟศาสตราวุธยาพิษไมแ่ ผว้ พาน จิตต้ังมั่นได้เร็ว ไม่หลงทำกาละ และย่อมเข้าถึงสุคติ ธรรมชาตขิ องจติ มีการนึกคิดตลอดเวลา เดีย๋ วคิดโนน่ คดิ น่ี อยากได้โน่นไดน้ ่ี อยากเป็นโนน่ เป็นนี่ ถ้าความคิดนน้ั ไม่มี สติกำกบั กจ็ ะกลายเป็นความฟ้งุ ซ่าน ทำให้ใจกระจัดกระจาย ไมม่ พี ลงั “สติ เปน็ ตัวควบคมุ ความนึกคดิ ” ไม่ปล่อยใหอ้ ารมณ์ พลา่ นไปเหมือนเปา่ แป้งในถาด “สติเปน็ เหมือนนายประตู” ท่คี อยเฝ้าดูส่งิ ตา่ งๆ ทจ่ี ะผ่านเข้ามากระทบทางตา หู จมกู ลิน้ กาย ใจ ถ้าสง่ิ ใดเปน็ ประโยชน์กจ็ ะปล่อยผา่ นเขา้ มาได้ แตส่ ่ิงใด ไม่เป็นประโยชน์ก็จะยบั ยง้ั หยุดมนั เอาไว้ ไม่ใหเ้ ขา้ มาทำร้าย จติ ใจ www.kalyanamitra.org

8 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 11 ในคร้งั พุทธกาล มีพระเถระรปู หน่ึงชือ่ “ตาลปฏุ ะ” หลัง จากบวชแล้วออกไปบำเพ็ญสมณธรรมอยู่ในป่า ทา่ นใช้เวลา ทำความเพยี รอยูน่ านแตก่ ็ไม่สามารถบรรลธุ รรมได้ ในที่สดุ ท่าน ก็มานัง่ พจิ ารณาตนเอง แล้วค้นพบวา่ สาเหตทุ ี่ใจท่านไมห่ ยดุ เพราะ “ชอบเผลอสติ” ทา่ นปรารภกบั ตัวเองวา่ “ดกู ่อนจติ ... แต่ก่อนเจ้าแนะนำเราวา่ ประโยชนอ์ ะไรเล่า ด้วยการอย่คู รองเรือน จงออกบวชเสยี เถอะ แต่มาบดั น้ี ไฉน เจ้าจงึ พวั พันอยู่ในกามคุณ เพอื่ แสวงหาภพใหมอ่ กี เลา่ ” “ดกู อ่ นจติ ... แตก่ อ่ นเจา้ เคยแนะนำเราวา่ จงอตุ สา่ หเ์ จรญิ สมาธิภาวนา จะไดบ้ รรลวุ ชิ ชาในพระพทุ ธศาสนา แตม่ าบดั น้ี เหตุไฉนเจ้าจงึ ได้ละทิ้งสมถวิปัสสนา มัวแตเ่ กียจคร้านอย่เู ลา่ ” “ดูก่อนจิต...เจ้าได้อ้อนวอนเราให้สละหมู่ญาติและมิตร สหายรกั ใคร่ สละความอาลัยในชีวิต แตม่ าบัดนี้ ทำไมเจา้ จึง ห่วงใยอาลยั ร่างกายอนั เนา่ เปือ่ ย คร่ำครวญถึงญาติมติ รอนั เป็นท่ีรกั เลา่ ” “ดกู อ่ นจิต...เจ้าได้แนะนำเราในครัง้ ก่อนวา่ จงเป็นผมู้ ัก นอ้ ย สันโดษ สงบระงบั แต่มาบดั น้ี เจา้ กลบั มีความมกั มาก พา เราไปส่ตู ัณหา ซึง่ เปน็ กองแห่งทุกขเ์ ล่า” เม่อื ทา่ นตง้ั สตสิ อนตนเอง แลว้ ท่านกพ็ ดู กับตวั เองว่า “ดูก่อนจติ ... เจ้าผชู้ อบเท่ียวไปในที่ไกล บดั น้เี ราจะไม่ทำ ตามคำของเจ้าแลว้ แตก่ ่อนเรายอมปฏบิ ัตติ ามถ้อยคำของเจ้า www.kalyanamitra.org

9 ส ติ เ ป็ น หั ว ใ จ ใ น ชี วิ ต มาหลายภพหลายชาติ เจ้าทำให้เราต้องท่องเท่ียวไปในกอง ทุกข์มาชา้ นาน วนั น!ี้ เราจักข่มเจา้ ใหอ้ ยู่ในอำนาจของเรา ด้วยอุบายอนั ชอบ ดังนายควาญช้างข่มช้างตกมัน ไว้ดว้ ยขอ ฉะนั้น เราจัก ตัง้ สติในอารมณ์แห่งกรรมฐาน ให้ใจหยุดนงิ่ เป็นอารมณ์เดยี ว มีใจม่งุ ตรงตอ่ พระนพิ พาน...” แล้วในทส่ี ดุ พระตาลปุฏะก็ได้บรรลอุ รหัตผลอนั เลศิ ถึง พร้อมด้วยวิชชาและอภิญญาเสร็จกิจในพระพทุ ธศาสนา ทา่ นได้ เตือนสติ “สอนตนเองจนเอาชนะใจตนเอง” จิตที่อบรม ดีแล้วด้วยสติ จกั เป็นจติ ทตี่ ณั หาเกาะเกย่ี วไม่ได้ บคุ คลผู้มีสติ ทุกเม่อื ยอ่ มลว่ งพน้ วฏั ฏสงสารได้ น้องเณรจะเห็นไดว้ ่า สตเิ ป็นหัวใจในการบรรลมุ รรคผล นพิ พาน “สต.ิ ..อาวธุ คู่ใจของผมู้ ีชยั ชนะ” ธรรมดาของจติ มนุษย์ น้นั กลบั กลอกไปมาตลอดเวลา เหมือนวานรที่กระโดดจากกง่ิ ไม้ก่งิ น้ีไปสู่กง่ิ โนน้ กลอกกลง้ิ ไปมา เหมอื นน้ำกล้งิ บนใบบอน การ เวียนว่ายตายเกิดที่ผ่านมาผ่านไปอย่างไมม่ ีวนั จบสิ้น ล้วนมี สาเหตมุ าจากจติ ท่ีขาดสติ ด้นิ รน สับสน ไมห่ ยดุ นงิ่ ถา้ เราไม่ หันมาฝึกสติกัน ชีวิตก็คงต้องว่ายวนเวียนอยู่ในทะเลแห่ง วัฏฏะอีกต่อไป... www.kalyanamitra.org