Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore My Life Story

My Life Story

Published by nnatchitaa, 2021-03-18 16:05:51

Description: My Life Story

Search

Read the Text Version

My Life Story Natchita Hongakkaraphan 6340057226 ACCOUNTING STUDENT CHULALONGKORN

PREFACE หนงั สอื เล่มนเี ปรยี บเสมอื นโกดงั เก็บความทรงจาํ เหตกุ ารณป์ ระสบการณ์ มากมายทีเกิดขนึ ในชวี ติ ของฉัน บนั ทึกเรอื งราวและสงิ ทีทําใหฉ้ ันเปนฉัน อยา่ งทกุ วนั นี ฉันเปนอยา่ งไร เติบโตขนึ มาไดอ้ ยา่ งไร เรอื งราวมากมายที อยูใ่ นหนงั สอื เล่มนี ผา่ นการเจยี ระไนอยา่ งดดี ว้ ย ความตังใจ ความรสู้ กึ โชคชะตา ความสขุ ความทกุ ข์ รอยยมิ เสยี งหวั เราะ และนาํ ตา จนออกมาเปนตัวฉัน แต่เพชรเมด็ นจี ะไมส่ ามารถเปล่งประกายได้ หากไมม่ แี สงแดดสอ่ งกระทบ ฉันจงึ ไดเ้ ขยี นหนงั สอื เล่มนขี นึ เพอื ขอบคณุ บุคคลต่างๆทีคอยเปนแสงแดด ใหฉ้ ันมาโดยตลอด ทําใหเ้ พรชเมด็ นสี ามารถเปล่งแสงระยบิ ระยบั ได้ ถึงแม้ เพชรเมด็ นจี ะไมค่ ่อยสมบูรณเ์ ท่าไหรน่ กั อาจจะดไู มค่ ่อยมรี าคา แต่หากมนั ไดร้ บั การเจยี ระไนอยา่ งปราณตี ต่อไป สกั วนั เพชรเมด็ นจี ะต้องสอ่ งประกาย อยา่ งงดงามในแบบของมนั อยา่ งแนน่ อน

CHAPTER MY 1Life Journey LIFE IS 10% WHAT HAPPENS TO ME AND 90% OF HOW I REACT TO IT. – CHARLES SWINDOLL –

KINDERGARTEN เ รื อ ง ร า ว วั ย อ นุ บ า ล เรอื งราววยั อนบุ าลเปนเรอื งทีเกิดขนึ เมอื เดก็ มากๆทําใหค้ วามทรงจาํ ขาดหาย ไปบา้ ง สว่ นใหญจ่ ะเปนเรอื งทีพอ่ แมเ่ ล่าใหฟ้ ง แต่ก็ยงั มบี างเหตกุ ารณท์ ีพอจาํ ไดล้ างๆ ตอนอนบุ าลเปนคนทีชา่ งพูด ชอบเล่นกับเพอื นๆ มเี พอื นเยอะมากๆ เพอื นๆแยง่ กันนงั ขา้ งฉันตลอด ตอนกลางวนั ก็ไมย่ อมนอนกลางวนั ชวน เพอื นเล่นจนคณุ ครเู อือมระอา ค่อนขา้ งเปนเดก็ ทีอารมณด์ มี ากๆคนนงึ แต่จะ ชอบโดนเพอื นผชู้ ายแกล้ง ผลักตกชงิ ชา้ บา้ ง เอาของเล่นไปซอ่ นบา้ ง รอ้ งไห้ กลับบา้ นเกือบทกุ วนั จาํ ไดว้ า่ ไมช่ อบแก๊งค์นนั มากๆค่ะ ความทรงจาํ วยั อนบุ าลมเี รอื งเดน่ ๆนงึ ที จาํ ไดค้ ่อนขา้ งชดั เจนคือ ตอนเดก็ ๆติดจุก ขวดนมมากแล้วก็เคยโยนจุกขวดนมออก ไปนอกกําแพงโรงเรยี นแล้วเดนิ ออกไป เก็บโดยทีคณุ ครปู ระจาํ ชนั และยามไมเ่ หน็ และซกั พกั คณุ ครจู งึ สงั เกตวุ า่ ฉันหายไป จงึ ออกตามหาและโทรหาคณุ แมค่ ณุ แม่ จงึ ขบั รถวนหาแถวโรงเรยี นและเจอจุก ขวดนมของฉันตกอยู่ และเจอฉันเดนิ อยูไ่ มไ่ กลจงึ รบี พากลับโรงเรยี นทําเอา คณุ ครแู ละคณุ แมว่ ุน่ วายกันไปหมด

ELEMENTARY เ รือ ง ร า ว วั ย ป ร ะ ถ ม วยั ประถมเปนวยั ทีรเู้ รอื งแล้วและจาํ หลายๆอยา่ งไดม้ ากขนึ มคี วามทรงจาํ อยู่ ค่อนค้างหลายเหตกุ ารณ์ ตอนประถมไดย้ า้ ยโรงเรยี นจากโรงเรยี นเดมิ ทีอยู่ ตอนอนบุ าล มนี สิ ยั ทีเปลียนไปบา้ ง ขอี ายขนึ ไมค่ ่อยกล้าพูดหรอื ทําความรจู้ กั กับเพอื นใหมๆ่ เท่าไหร่ แต่โชคดที ีเพอื นๆเขา้ หา ทําใหส้ ามารถเขา้ กับเพอื นได้ อยา่ งไมม่ ปี ญหาอะไร แต่ก็มเี พอื นบางคนทีชอบแกล้ง แต่ฉันเปนคนไมส่ คู้ นจงึ ยอมโดนแกล้งและกลับบา้ นมาเขยี นระบายในไดอารบี อ่ ยๆ เรอื งเดน่ ๆในสมยั ประถมทีจาํ ไดก้ ็คือเปนคนทีชอบทํากิจกรรมทีโรงเรยี นมากเรยี นชมรมนาฏศิลป ตลอด เวลาโรงเรยี นมงี านก็จะไดข้ นึ ราํ หรอื ขนึ แสดง วนั กีฬาสกี ็ไดเ้ ดนิ ขบวน พาเหรดตลอด และผลงานทีภาคภมู ใิ จทีสดุ คือเมอื ชนั ประถมศึกษาปที 6 ไดร้ บั มอบหมายใหเ้ ขยี นบทละครงานวนั พอ่ ของโรงเรยี น เปนงานชนิ ใหญท่ ีสดุ ทีเคย ไดร้ บั มอบหมาย ณ ตอนนนั แต่มเี พอื นๆคอยชว่ ยและคณุ ครทู ีคอยใหค้ ํา แนะนาํ จงึ ทําใหส้ ามารถทํางานออกมาไดอ้ ยา่ งราบรนื รสู้ กึ วา่ ตัวเองเปนเดก็ คน นงึ ทีใชช้ วี ติ อยา่ งธรรมดาและเรยี บง่าย ตืนเชา้ ไปโรงเรยี น เล่นกับเพอื น เลิก เรยี น เรยี นพเิ ศษ กลับบา้ น รสู้ กึ ดที ีคณุ แมไ่ มไ่ ดใ้ หเ้ รยี นพเิ ศษเยอะมากมาย ทําใหม้ เี วลาใชช้ วี ติ ไดเ้ ล่นเหมอื นเดก็ ทัวๆไป อยากขอบคณุ คณุ แมท่ ีทําใหฉ้ ันได้ มวี ยั เดก็ ทีสดใสและสมวยั ไดม้ คี วามสขุ ในวยั เดก็ อยา่ งเต็มที

JUNIOR HIGH SCHOOL เรืองราววัยมัธยมต้ น เรอื งราววยั มธั ยมต้นมที ังเรอื งทีนา่ จดจาํ และไมค่ ่อยนา่ จดจาํ เท่าไหรน่ กั ชว่ งมธั ยมต้นไมค่ ่อยตังใจเรยี น ชอบแอบกินขนมในหอ้ งและเล่นกับ เพอื น ทําใหเ้ ทอมแรกๆเกรดตก และหลังจากนนั จงึ คิดไดจ้ งึ กลับมา ตังใจเรยี น เกรดจงึ ขนึ มา ในชว่ งนมี เี รอื งทีไมค่ ่อนนา่ จดจาํ ก็คือ เนอื งจากฉันเรยี นโรงเรยี นหญงิ ล้วนมาโดยตลอด การไมช่ อบกันโดย ไมม่ เี หตผุ ลดเู หมอื นจะเปนเรอื งทีไมน่ า่ แปลกเท่าไหรส่ าํ หรบั สงั คมทีมแี ต่ ผหู้ ญงิ มเี พอื นกล่มุ นงึ ทีไมช่ อบฉันและเพอื นสนทิ ทําใหฉ้ ันและเพอื น โดนแกล้งมากมาย แต่ก็ยงั มเี รอื งดๆี อยูม่ าก เชน่ เพอื นๆของฉันและ คณุ ครชู ว่ งนนั มคี ณุ ครนู กั ศึกษาฝกสอนเขา้ มาหลายคน คณุ ครทู กุ คน นา่ รกั มากๆ ทําใหฉ้ ันสนทิ กับคณุ ครนู กั ศึกษาฝกสอนเกือบทกุ คน ถือ เปนความทรงจาํ ทีดมี ากๆในชว่ งมธั ยมต้นทีไดร้ จู้ กั และไดเ้ รยี นกับ คณุ ครทู กุ คน และในชว่ งวยั นที ําใหฉ้ ันไดเ้ พอื นสนทิ เพมิ มาอีกสามคน คนนงึ เปนเพอื นใหมท่ ีเพงิ ยา้ ยเขา้ มาตอนมธั ยมศึกษาปที 1 และไดอ้ ยู่ หอ้ งเดยี วกัน สว่ นอีกสองคนเปนเพอื นทีอยูโ่ รงเรยี นเดยี วกันตังแต่ ประถมแต่ไมส่ นทิ กัน เพงิ ไดม้ าสนทิ กันในชว่ งนี และเปนเพอื นทีคบกัน มาจนถึงตอนนี ถือเปนเรอื งทีดที ีสดุ ในชว่ งวยั นเี ลยก็วา่ ได้

เปนชว่ งวยั ทีสนกุ ทีสดุ ในชวี ติ โรงเรยี นเลยก็วา่ ได้ ไดล้ องทําอะไรหลายๆอยา่ ง ไดม้ คี วามสขุ กับเพอื นๆอยา่ งเต็มที ไดเ้ ปนเชยี รล์ ีดเดอรว์ นั กีฬาสี ไดล้ องลง สมคั รคณะกรรมการนกั เรยี น เปนชว่ งทีมหี ลายอยา่ งทีประทับใจในตัวเอง รสู้ กึ วา่ ตัวเองพฒั นาขนึ หลายดา้ น ตังใจเรยี นมากขนึ มคี วามพยายามกับหลายๆ อยา่ ง มุง่ มนั เพอื เปาหมาย และไดค้ ้นพบศักกายภาพทีไมร่ วู้ า่ ตัวเองมคี ือดา้ น วชิ าคณติ ศาสตร์ ฉันไดเ้ จอครทู ีดี ทําใหฉ้ ันตังใจเรยี นและทําคะแนนในวชิ า คณติ ศาสตรไ์ ดด้ ี และดขี นึ เรอื ยๆ จนได้ top ในวชิ าคณติ ศาสตรท์ กุ ๆเทอมใน ชว่ งมธั ยมศึกษาตอนปลาย และกลายเปนชอบวชิ านมี ากๆ ทังทีตอน ม.ต้น เกรดวชิ านไี มเ่ คยเกิน 2.5 เลย และจะตังใจเรยี นแค่วชิ าทีจะใชใ้ นการสอบเขา้ มหาลัย สว่ นวชิ าอืนทีไมไ่ ดใ้ ชจ้ ะหลับทกุ คาบเลย หลับในหอ้ งเก่งมาก จนเพอื น เขยี นในหนงั สอื รนุ่ ยกใหเ้ ปนยอดนกั หลับเพราะเปนคนทีมสี มาธติ อนกลางคืน ชอบอ่านหนงั สอื โต้รงุ่ เคยหลับต่อหนา้ ครวู ชิ าภาษาอังกฤษทีดมุ ากๆ ขนึ ชอื วา่ เปนครทู ีดทุ ีสดุ ในโรงเรยี น ตอนนนั พยายามมองหนา้ ครู จะไดเ้ ตือนตัวเองวา่ อยา่ หลับ เพราะมองครอู ยู่ แต่ดนั หลับใสห่ นา้ ครเู ลย จาํ ไดว้ า่ โดนดา่ จนหมดคาบ แต่หลังจากคาบนนั ก็ยงั หลับทกุ คาบจนครเู ลิกวา่ ไปเลยค่ะ HIGH SCHOOL เ รือ ง ร า ว วั ย มั ธ ย ม ป ล า ย เปนชว่ งทีค่อนขา้ งตังใจเรยี น และรสู้ กึ ชอบชวี ติ ตัวเองมาก ค่ะ รสู้ กึ พอใจกับชวี ติ ตัวเอง มคี วามสขุ กับชวี ติ ตัวเองมาก ไมต่ ้องการคนทีเขา้ มาทําให้ ชวี ติ tocxic เพราะรสู้ กึ วา่ ตอน นตี ัวเองมคี วามสขุ มากใครเขา้ มาจบี หรอื มาชอบจะตัดออก จากชวี ติ หมดเลยค่ะ กลัวเขา จะเขา้ มาทําใหค้ วามสขุ ในชวี ติ ลดลง เปนชว่ งนงึ ของชวี ติ ที มคี วามสขุ มากจรงิ ๆค่ะ

UNIVERSITY เรืองราววัยมหาวิทยาลั ย ชวี ติ มหาลัยรสู้ กึ เสยี ดายทีเขา้ มหาลัยในรนุ่ นี เปนเฟรชชที ีไมม่ รี บั นอ้ งอะไรทัง สนิ รจู้ กั เพอื นนอ้ ยมากเพราะแทบจะไมไ่ ดเ้ ขา้ มหาลัยเลย ขนึ ป 1 แบบงงๆมาก พอคิดวา่ ต้องจบป 1 แบบออนไลนแ์ ล้วรสู้ กึ วา่ เสยี ชวี ติ มหาลัย เปล่าๆไปปนงึ เลย แถมปหนงึ ควรเปนปทีไดท้ ําอะไรหลายๆอยา่ งเยอะทีสดุ ดว้ ย แต่ก็ไดท้ ํา อะไรหลายอยา่ งทีไมเ่ คยทํามากๆค่ะ เนอื งจากต้องมาอยูไ่ กลบา้ น ต้องใชช้ วี ติ ดว้ ยตัวเอง ไดต้ ัดสนิ ใจหลายๆอยา่ งดว้ ยตัวเอง รสู้ กึ ตัวเองโตขนึ เยอะมากใน ชว่ งเวลาสนั ๆ ไดก้ ้าวออกจาก safe zone ของตัวเอง ไดล้ องพยายามเปนตัว เองในเวอรช์ นั ทีดขี นึ ชวี ติ มหาลัยต่างจากทีคิดไวม้ ากค่ะ เพราะโควดิ แทบจะไม่ ไดท้ ําอะไรเลย อาจารยห์ ลายๆคนยงั ไมเ่ คยเจอตัวจรงิ ดว้ ยซาํ ค่ะ เพอื นก็นอ้ ย มี บางวชิ าทีไดไ้ ปเรยี นทีมหาลัยบา้ ง แต่ก็แค่ไมก่ ีครงั ชว่ งสอบมดิ เทอมและไฟนอ ลก็จะไปอ่านหนงั สอื ทีหอกลางเพอื จะไดเ้ จอและอ่านหนงั สอื กับเพอื นๆ โต้รงุ่ ที หอกลางเกือบทกุ วนั กิน นอน ทีหอกลางมากกวา่ อยูห่ อ้ ง เหมอื นเชา่ หอ้ งไวอ้ าบ นาํ การไปหอกลางทําใหไ้ ดร้ จู้ กั คนเพมิ เยอะมากๆ เพอื นของเพอื นบา้ ง รนุ่ พี บา้ ง ทังคณะเดยี วกันและต่างคณะ เปนชว่ งทีสนกุ มากๆ ชวี ติ ทีหอกลางเปนสงิ ทีประทับใจทีสดุ ในชวี ติ ป 1 เลยค่ะ และชว่ งสอบไฟนอลมคี อนเสริ ต์ ฟรที ีสวน อุทยาน 100 ป ก็ไดไ้ ปฟงเพลงทกุ วนั เลย เปนชว่ งเวลาทีดมี ากๆ คิดวา่ ถ้าโควดิ หมดไปและไดไ้ ปเรยี นทีมหาวทิ ยาลัยแบบเต็มรปู แบบคงจะสนกุ กวา่ นมี ากแนๆ่ รสู้ กึ เสยี ดายก็จรงิ แต่ทําอะไรไมไ่ ด้ ถือเปนโชครา้ ยทีสดุ ในชวี ติ เลยค่ะ

2CHAPTER MY influential People YOU'RE THE PLACE I CAN GO TO. BECAUSE YOU'RE MY HOME. – HOME : SEVENTEEN –

MOMMY I HOPE YOU STAY WELL FOREVER. แท่เปนคนทีใจดมี ากๆ รบั ฟงปญหาของฉันไดเ้ กือบทกุ เรอื งแมเ่ ปนแมท่ ี เหมอื นเพอื น เขา้ ใจหนเู หมอื นเพอื นคนนงึ แมจ่ ะรบั ฟงฉันเสมอ แมเ่ ปน คนทีค่อนขา้ งมเี หตผุ ล และเปนผฟู้ งทีดี เวลาทีเหนอื ยหรอื หมดกําลังใจก็ จะนกึ ถึงแมเ่ ปนคนแรก ทกุ ครงั ทีท้อแท้ก็จะพูดกับแม่ บน่ กับแม่ ก็จะ สบายใจขนึ ทันที สาํ หรบั ฉันแมเ่ ปนคนเก่งมากๆในทกุ ๆเรอื ง หลายครงั ที รสู้ กึ สงสยั วา่ แมท่ ําทกุ อยา่ งเปนไดย้ งั ไง แมร่ วู้ ธิ จี ดั การกับเรอื งพวกนไี ด้ ยงั ไง รสู้ กึ ทึงในตัวแมใ่ นหลายๆครงั รสู้ กึ วา่ อยากจะเก่งใหไ้ ดซ้ กั ครงึ นงึ ของแม่ อยากจะเติบโตไปเปนคนทีดกี วา่ นมี ากๆเพอื ใหแ้ มภ่ มู ใิ จ

DADDY I’M SO PROUD TO BE YOUR KID. พอ่ เปนคนทีใจดมี ากๆ เปนคนทีอาจจะดเู หมอื นโมโหง่าย แต่จรงิ ๆแล้ว พอ่ เปนคนทีใจดมี ากๆ ถึงเวลาทีพอ่ ดพุ อ่ จะนา่ กลัว แต่พอฉันรอ้ งไหพ้ อ่ ก็จะเลิกดแุ ละอ่อนลงทันที พอ่ เปนคนทีไมเ่ คยยอมแพ้ ต่อใหเ้ จอเรอื ง ยากขนาดไหนลําบากขนาดไหน พอ่ ก็จะเรมิ ใหมไ่ ดเ้ สมอ เหมอื นต๊กุ ตา ล้มลกุ พอ่ เปนคนทีเขม้ แขง็ มากๆมาตลอดในสายตาหนู ไมเ่ คยยอมแพ้ กับอะไรง่ายๆ เวลาทีท้อหรอื เหนอื ยถ้าไปบอกพอ่ พอ่ ก็จะคอยรบั ฟงและ ใหก้ ําลังใจตลอด พอ่ จะบอกตลอดวา่ เดยี วมนั ก็ผา่ นไป ต่อใหย้ ากหรอื เลวรา้ ยแค่ไหน แต่สดุ ท้ายมนั ก็จะผา่ นไป เปนประโยคทีฟงแล้วรสู้ กึ วา่ จะ สามารถผา่ นทกุ อยา่ งไปได้ และจะมพี อ่ อยูข่ า้ งๆเสมอ

LEE WOOZI THIS ROAD IS BEAUTIFUL, BECAUSE I HAVE YOU WALKING BESIDE ME. AS LONG AS I HAVE YOU IN MY LIFE, I'LL BE OKAY. ' อี อูจี ' เปนศิลปนสญั ชาติเกาหลีจากวง SEVENTEEN เปนศิลปน โปรดวิ เซอร์ นกั แต่งเพลง และอัจฉรยิ ะทางดา้ นดนตรี สามารถเล่นเครอื งดนตรไี ดเ้ กือบทกุ ชนดิ เปนโปรดวิ เซอรแ์ ละเจา้ ของเพลงเกือบทังหมดของวง SEVENTEEN อูจเี ปนคนทีมี ความพยายามมาก ท่มุ เทชวี ติ ใหก้ ับงาน และพยายามอยา่ งหนกั มาโดยตลอด เมอื ได้ มองดเู ขาทํางาน ไดม้ องดเู ขาเติบโต และพยายามอยา่ งหนกั จนประสบความสาํ เรจ็ แบบทกุ วนั นี ทําใหม้ กี ําลังใจและแรงใจในการใชช้ วี ติ อยากจะพยายามใหไ้ ดซ้ กั ครงึ นงึ ของเขา ทกุ ครงั ทีเศรา้ หรอื ท้อ ก็จะมเี พลงของเขาคอยปลอบโยนเสมอ แค่ไดฟ้ ง เพลงของเขาก็รสู้ กึ วา่ จะสามารถผา่ นเรอื งยากๆทกุ อยา่ งในชวี ติ ไปได้ พูดไดเ้ ลยวา่ ที ผา่ นมาทีสามารถผา่ นทกุ ๆสงิ ทกุ ๆอยา่ งมาไดก้ ็เพราะอูจแี ละเพลงของเขาแทบ ทังหมด ต่อใหค้ นอืนะมองยงั ไง หรอื อาจจะมองวา่ เขาก็เปนเพยี งแค่ศิลปนคนนงึ แต่ฉันรดู้ วี า่ สาํ หรบั ฉันเขาเปนมากกวา่ นนั เขาจงึ เปนทังต้นแบบในการใชช้ วี ติ และ เปนบุคคลทีค่อนขา้ งความสาํ คัญกับชวี ติ มากๆคนนงึ เลย

KWON HOSHI AS LONG AS YOUR WARM EYES AND FRIENDLY SMILE IS HERE BY MY SIDE, THAT IS ALL I NEED TO STAND UP AGAIN. ' ควอน โฮชิ ' เปนศิลปนสญั ชาติเกาหลีจาก วง SEVENTEEN เปนนกั รอ้ งและนกั ออกแบบท่าเต้น เปนคนทีมเี อเนอรจ์ สี งู มี พลังในการทํางานมาก และสรา้ งความสขุ ให้ คนรอบตัวอยูเ่ สมอ เปนคนทีมพี ลังความสขุ ล้นเหลือ และมคี วามทะเยอทะยานมาก มี ความพยายามสงู กับทกุ ๆเรอื ง ไมท่ ้อแท้กับ อะไรง่ายๆ เปนคนทีเปนต้นแบบดา้ นความ พยายามทีดมี าโดยตลอด เปนต้นแบบใน เรอื งการเต็มทีไปกับทกุ ๆสงิ ทีทํา แล้วทกุ อยา่ งจะออกมาดเี อง โฮชสิ อนใหม้ คี วามสขุ กับสงิ ทีทํา เอเนอรจ์ ที ีไดจ้ ากโฮชทิ ําใหม้ แี รง ในการใชช้ วี ติ รสู้ กึ วา่ แค่ไดเ้ หน็ หนา้ โฮชกิ ็ ทําใหฮ้ ึดสไู้ ด้ อยากจะเปนคนทีมเี อเนอรจ์ ี เยอะๆแบบเขา อยากจะทําใหค้ นรอบขา้ งมี ความสขุ ไดแ้ บบเขา เปนอีกคนทีมคี วาม สาํ คัญกับชวี ติ มากเหมอื นกัน ชว่ งทีท้อแท้ และเหนอื ยกับชวี ติ ก็ไดร้ บั พลังงานบวกมา จากโฮชิ ทําใหย้ มิ ไดต้ ลอด เปนทังต้นแบบ และเปนบุคคลทีชว่ ยใหผ้ า่ นเรอื งยากๆใน ชวี ติ มาไดจ้ นถึงตอนนแี ละในอนาคตก็จะยงั คงเปนแบบนนั

MY CHAPTER 3Great Teacher WORDS CANNOT DESCRIBE HOW GRATEFUL WE ARE FOR YOUR HELP.

KINDERGARTEN คณุ ครพู เี ปลเปนครปู ระจาํ ชนั ตอนอนบุ าลสองเปนครทู ีเอาใจใสฉ่ ันมา ตลอด ครชู ว่ ยปกปองตอนโดนเพอื นแกล้ง คอยดแู ลเหมอื นแมค่ นนงึ ครใู สใ่ จเดก็ ทกุ ๆคน จนฉันโตขนาดนแี ล้วครกู ็ยงั จาํ ฉันได้ และยงั คงจาํ เรอื งราวในวยั เดก็ ของฉันไดด้ ว้ ย ครจู งึ เปนเหมอื นแมค่ นนงึ จรงิ ๆ ELEMENTARY คณุ ครกู รรประภา คณุ ครเู ปนครสู อนภาษาไทย ทีฉันสนทิ มากๆ ในคาบ ภาษาไทยฉันจะตังใจเรยี นมากและสง่ การบา้ นเปนคนแรกตลอด เปนครู ทีเปนเหมอื นแมค่ นนงึ ในวนั ทีฉันไดแ้ สดงงานโรงเรยี น คณุ ครกู ็ถ่าย คลิปไว้ เหมอื นแมต่ อนทีดลู กู แสดงวนั งานโรงเรยี นจรงิ ๆ ตอนเดก็ ๆ ฉันชอบกินนาํ ตาลปบเล่นๆ ครกู ็ซอื นาํ ตาลปบมาใหเ้ ปนของขวญั ดว้ ย เปนครทู ีรสู้ กึ ผกู พนั ธม์ ากๆ JUNIOR HIGH SCHOOL คณุ ครบู ดนิ ทร์ เปนครนู กั ศึกษาฝกสอน สอนวชิ าวทิ ยาศาสตร์ เปนครทู ี เอาใจใสเ่ ดก็ ไมถ่ ือตัวและเขา้ ใจเดก็ มวี ธิ กี ารสอนทีสนกุ และทําใหเ้ ดก็ มี ความสขุ กับการเรยี น เปนครทู ีทําใหเ้ ดก็ ทีไมต่ ังใจเรยี นสนใจเรยี นได้ เปนครทู ีเดก็ ๆรกั ตอนจบปการศึกษา เพอื นๆทกุ คนรอ้ งเพลงและซอื ของขวญั ใหค้ รู ครแู ละพวกเรารอ้ งไหก้ ันหมด รสู้ กึ โชคดมี ากๆทีไดเ้ ปน ลกู ศิษยร์ นุ่ แรกของครู

HIGH SCHOOL คณุ ครธู รี ตั น์ ปยอนนั ต์กลุ เปนคณุ ครวู ชิ าคณติ ศาสตร์ เปนครทู ีมี ความหมายกับชวี ติ ฉันมากๆ เปนครทู ีทําใหส้ อบติดมหาวทิ ยาลัย และ เปนครทู ีทําใหช้ อบวชิ าคณติ ศาสตรม์ ากๆ ก่อนทีจะมาเจอครู ฉันเปน เดก็ ทีไมเ่ ก่งคณติ ศาสตรเ์ ลย และไมส่ นใจเรยี นดว้ ย แต่ครเู ปนคนแรกที เหน็ ความพยายามและเอ่ยชม ทําใหฉ้ ันรสู้ กึ วา่ มคี นเหน็ ความพยายาม และมคี นทีเชอื มนั ในตัวฉัน ทําใหค้ ะแนนคณติ ศาสตรฉ์ ันดขี นึ มากและ สามารถสอบติดคณะพาณชิ ยศาสตรแ์ ละการบญั ชไี ด้ จงึ เปนครทู ีรสู้ กึ ขอบคณุ มากๆค่ะ UNIVERSITY อาจารยเ์ ปนอาจารยท์ ีเก่ง และมวี ธิ กี ารสอนทีต่างจากอาจารยบ์ ญั ชที ่าน อืน และเอาใสใ่ จเดก็ จารยส์ ามารถจาํ ชอื เดก็ ในคลาสไดเ้ กือบทกุ คน คอยกระต้นุ และถามเสมอวา่ เขา้ ใจหรอื ไม่ เมอื เดก็ มคี ําถามหรอื ไมเ่ ขา้ ใจ อาจารยก์ ็จะอธบิ ายใหใ้ หม่ โดยไมป่ ล่อยผา่ นใหน้ สิ ติ ไปทําความเขา้ ใจเอง และเขา้ ใจสถาณการณข์ องนสิ ติ เสมอ หากมเี หตกุ ารณห์ รอื ปญหาอะไร สามารถคยุ กับอาจารยไ์ ด้ เปนอาจารยจ์ ะรบั ฟงปญหาของนสิ ติ เสมอ

MY CHAPTER 4Self- Capital THE MORE YOU LIKE YOURSELF, THE LESS YOU ARE LIKE ANYONE ELSE, WHICH MAKES YOU UNIQUE. – WALT DISNEY –

AWMHOI ? ฉันชอื ณฎั ฐช์ ติ า หงสอ์ ัครพนั ธุ์ ชอื เล่น ยหิ ยา แปลวา่ เพชรพลอย เปนลกู สาวคนโตของบา้ น และมนี อ้ งชายและนอ้ งสาว ตอนนฉี ันอายุยา่ งเขา้ 19 ป ฉันเปนคนตัวเล็ก ผมสนั แก้มเยอะ หนา้ กลม ยมิ ง่าย หวั เราะง่าย ไมค่ ่อยคิดเยอะ เปนคน ง่ายๆ พูดเก่งกับคนทีสนทิ ถ้าอยูก่ ับคนไมส่ นทิ จะ ค่อนขา้ งนงิ เปนคนไมค่ ่อยมนั ใจในตัวเองเท่าไหร่ จงึ ชอบอยูก่ ับเพอื นและไปไหนมาไหนกับเพอื น ฉันอยูก่ ับพอ่ แมแ่ ละนอ้ งๆและมแี มว FAMMILYY หนงึ ตัวชอื กะทิ ครอบครวั ฉันมฐี านะ ปานกลาง ใชช้ วี ติ แบบธรรมดา และมี ความสขุ ฉันคิดวา่ ครอบครวั ฉันไมม่ ี อะไรทีรสู้ กึ วา่ ขาดเลย ฉันจงึ รสู้ กึ โชคดี มากๆทีไดอ้ ยูใ่ นครอบครวั ดๆี PMRYOS ตอนมธั ยมต้นผลการเรยี นของฉันแยม่ าก เพราะ ไมต่ ังใจเรยี น และเล่นตลอดถึงเกรดไมด่ กี ็ไมส่ นใจ แต่เมอื พอขนึ มธั ยมปลาย ฉันเรมิ มpี assionและ เปาหมายวา่ อยากจะเขา้ มหาวทิ ยาลัยและคณะที ต้องการใหไ้ ดจ้ งึ เรมิ ตังใจเรยี นและทําใหค้ ะแนนดี ขนึ มากๆ จนเหมอื นเปลียนเปนคนละคน ฉันจงึ คิด วา่ ขอ้ ดขี องฉันคือเมอื มคี วามพยายามกับอะไร มากๆแล้วฉันจะท่มุ เทสดุ ตัว และสามารถทําออก มาไดด้ เี สมอ

MY CHAPTER 5Local Wisdom

MY HOMETOWN บา้ นของฉันอยูท่ ีอําเภอหาดใหญ่ จงั หวดั สงขลา บา้ นของฉันอยูห่ า่ งจาก ใจกลางเมอื งออกมานดิ หนอ่ ยเลยไมค่ ่อยมรี ถพลกุ พล่านหรอื เสยี งรบกวน บา้ นของฉันอยูใ่ กล้ๆภเู ขา ทําใหม้ อี ากาศทีดแี ละนาํ ไมท่ ่วม ฉันชอบทําเล ของบา้ นของฉันมาก เพราะมนั ค่อนขา้ งเงียบและสงบ เมอื งสงขลาเปน เมอื งทีมชี ายหาด ติดกับทะเลอ่าวไทย แต่ชายหาดของจ.สงขลานาํ ทะเลไม่ ค่อยสวยเท่าไหร่ ฉันจงึ ไปนานๆครงั แต่ยา่ นเมอื งเก่าสงขลาถือเปนอีก หนงึ สถานทีท่องเทียวทีสาํ คัญของเมอื งสงขลาเลย ฉันชอบไปมากๆเพราะ ไดก้ ลินอายความเปนเมอื งเก่า และของกินเยอะมากๆ หาดใหญ่ สงขลา เปนเมอื งเล็กๆไมใ่ หญม่ ากนกั สามารถขบั รถไปไดท้ กุ ที

MY 6CHAPTER Personal Mission Statement KNOWING YOURSELF IS THE BEGINNING OF ALL WISDOM. – ARISTOTLE –

Value of me คุ ณ ค่ า ที ฉั น ส ร้ า ง ฉันเปนนสิ ติ คณะพาณชิ ยศาสตรแ์ ละการบญั ชี จุฬาลงกรณ์ มหาวทิ ยาลัย ชนั ปที 1 ฉันเปนคนทีจะขยนั เมอื มแี พชชนั หรอื ไดร้ บั แรงกระต้นุ จะมคี วามกระตือรอื รน้ เปนพกั ๆ แต่เมอื ไหรท่ ีมคี วามมุง่ มนั จะตังใจมากๆและทําไดด้ เี สมอ For Who ? ฉั น ทํา เ พื อ ใ ค ร คนแรกทีฉันนกึ ถึงและต้องทําเพอื เขาอยา่ งแนน่ อน นนั คือ ตัวฉันเอง ทกุ ๆอยา่ งฉันต้องทําเพอื ตัวฉันเอง และเมอื ฉัน ทําสาํ เรจ็ เมอื ตัวฉันภมู ใิ จ บุคคลอืนๆก็จะตามมา ก็จะภมู ใิ จ ไปดว้ ย นนั ก็เปรยี บเสมอื นสงิ ทีฉันทํา ฉันไดท้ ําเพอื พวกเขา ดว้ ยทกุ คนทีอยูร่ อบขา้ งฉัน ฉันคิดวา่ พวกเขาคือกําไรจาก การท่มุ เทและพยายามเพอื ตัวฉันเอง Outcome ผ ล ลั พ ธ์ ที ฉั น ค า ด ห วั ง ใ ห้ เ กิ ด ขึ น ไดใ้ ชช้ วี ติ อยา่ งทีตัวเองต้องการ สามารถทําอะไรก็ไดท้ ีอยาก ทํา และใชช้ วี ติ อยา่ งมคี วามสขุ ในแบบของตัวเอง ไดม้ ชี วี ติ ที ตัวเองต้องการมาตลอด ไดเ้ ปนตัวของตัวเองอยา่ งเต็มที ไมต่ ้องใหค้ นอืนมาคอยชแี นะวา่ ฉันควรทําอะไร หรอื แบบไหน ทีเรยี กวา่ ใชช้ วี ติ ไดด้ หี รอื ไมด่ ี

ฉนั เปนนสิ ติ คณะพาณชิ ยศาสตร์ และการบญั ชี ฉนั มที ักษะทีเมอื มี แรงกระต้นุ และมุง่ มนั แล้วจะตังใจ และมคี วามพยายามมากและทําได้ดี เสมอ ทําให้พยายามกระต้นุ ตัวเอง อยูเ่ สมอ เพอื ให้ได้ใชช้ วี ติ อยา่ งที ต้องการ สามารถทําอะไรก็ได้ที อยากทํา เติบโตและใชช้ วี ติ อยา่ งมี ความสขุ ในแบบของตัวเอง – NATCHITA HONGAKKARAPHAN –

CHAPTER MY 7Life Legacy INCOMPLETE BUT WE ARE IN COMPLETE. – SEVENTEEN –

FROM ME TO FUTURE ME ตัวฉันในวยั 70 ป.. นคี ือสงิ ทีตัวฉันในวยั 19 ป วาดฝนถึงตัวฉันเองในอีก 51 ปขา้ งหนา้ .. ฉันหวงั วา่ ฉันในวยั 70 ป ฉันจะไมเ่ จบ็ ไมป่ วย หรอื ไมเ่ ปนโรครา้ ยแรงนะ ฉันอยากใหต้ ัวฉันในตอนนนั ยงั คงสามารถชว่ ยเหลือตัวเองไดอ้ ยู่ มที รพั ยส์ นิ มากมายทีสามารถสรา้ งความสขุ ใหต้ ัวเองได้ อาจจะอยูบ่ า้ นหรอื ไมก่ ็บา้ นพกั คนชราทีหรหู ราและทันสมยั หากไมม่ สี ามกี ็อยูก่ ับเพอื นๆ หากไมม่ เี พอื นก็ไป หาเพอื นใหมท่ ีบา้ นพกั คนชรา แต่ถ้ามสี ามกี ็อยูก่ ับสามี ไปเทียวเยอะๆเท่าที ไหว ถ้าไมไ่ หวก็แค่ใชช้ วี ติ ตอนนนั แบบตามใจอยาก อยากทําอะไรก็ทํา แค่ไม่ เดอื ดรอ้ นใคร เพราะไมม่ อี ะไรใหต้ ้องหว่ งและคงเหลือเวลาใชช้ วี ติ อีกไมม่ าก และ สภาพรา่ งกายก็คงไมเ่ อืออํานวยในการทําอะไรมากนกั อยากฝากความ ทรงจาํ ไวใ้ หค้ นทียงั อยู่ ทีไดร้ จู้ กั เราไมว่ า่ จะในชว่ งชวี ติ ไหน อยากฝากใหเ้ ขา จดจาํ เรา ฝากใหเ้ ขาจาํ ความทรงจาํ ดๆี ทีมตี ่อกัน ฝากใหเ้ ขาจาํ วา่ เราเคยอยูบ่ น โลกใบนี ในตอนทีตัวฉันเหลือเพยี งเถ้าธุลี ฉันหวงั วา่ ฉันจะยงั คงมตี ัวตนอยู่ ในความทรงจาํ ของผคู้ น I HOPE FUTURE ME IS HAPPY :) – YIYAH –


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook