©ºÑº ¡Òà µ¹Ù
¾ÃÐʡѹ·Ð¸ÃÃÁºÒÅ⾸Ô浄 Ç
คำนำ พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณของพระพุทธเจาทุกพระองคในทศทิศโลกธาตุทั้งปวง ลว นพรง่ั พรอ มบรบิ รู ณท กุ ประการ ความจรงิ หรอื สจั จะทพ่ี ระพทุ ธเจา ทง้ั หลายไดต รสั รู นั้นก็เสมือนกัน ดวยเพราะทรงเปนบรมศาสดารูแจงในความรูและถึงพรอมในความ ประพฤติ เปนเหตุใหทรงสั่งสอนสรรพสัตวดวยวิธีการตางๆ ที่เหมาะสมกับแตละ อัธยาศัยของแตละบุคคลที่อบรมสั่งสมมาไมเหมือนกัน ดวยแกนพุทธธรรมเดียวกัน กย็ ังใหการพน ทุกขไ มต างกนั ผสู รา งเหตยุ ง่ิ ใหญย อ มบรรลผุ ลยง่ิ ใหญ ผปู ลกู ฝง มหาเหตแุ หง โพธญิ าณยอ มไดต รสั รู เปนพระพุทธเจาผูประเสริฐสุด ซึ่งมหาเหตุนี้เปน “อจินไตย” ลวงพนไปจากความคิด คาดเดา กะเกณฑป ระมาณการณข องผมู วี สิ ยั อน่ื ๆ อยา งแนแ ท คอื คาดคดิ ไปไมถ งึ เวน แต ผมู วี สิ ยั เชน เดยี วกนั เทา นน้ั เชน มนษุ ยช นมอิ าจหยง่ั เทวชน เทวราชทง้ั สก่ี ม็ อิ าจหยง่ั ทา ว สักรินทร องคอินทรก็มิอาจหยั่งสันตุสิตเทวราช พระสาวกมิอาจหยั่งพระปจเจกโพธิ พระปจ เจกโพธมิ อิ าจหยง่ั พระสมั มาสมั พทุ ธเจา เปน ตน แมห นทางกย็ งั มขี อ ตา งกนั อยู อุปมาผูเดินเทาเขาเมืองหลวง หรือนั่งยวดยานตางๆ ที่มีความเร็วชายากงายตางกัน แตก ถ็ งึ จดุ หมายไดเ หมอื นกนั บางคนนยิ มการเดนิ เทา เฉพาะตนคนเดยี วมากกวา โดยสาร ยานพาหนะที่ไปดวยกันมากๆ แมยานพาหนะก็ยังมีหลากหลายแบบสามารถบรรทุก สิ่งของไดมากนอยใหญเล็กไมเหมือนกันอีกฉันใด อุปายะหรือวิธีการที่ชาญฉลาดของ พระพทุ ธเจา กป็ ระดจุ ยานพาหนะทม่ี คี วามหลากหลายนำพาสรรพสตั วเ หลา นน้ั ใหเ ขา ถงึ จดุ หมายไดฉ นั นน้ั ดง่ั คำเปรยี บวา ธรรมทง้ั 84000 ประการ ดจุ ยารกั ษาโรค 84000 ชนดิ จงึ บงั เกดิ เปน แนวทางมากมายเพอ่ื นำพาใหพ น ทกุ ข ดว ย “จติ ” ทร่ี แู จง เขา ใจจรงิ โดยพน จากอุปาทานขันธไดอ ยา งอยา งแทจริง มรรควิถีแหงสุขาวดีนี้ ก็เปนอีกหนึ่งพาหนะที่ประเสริฐ สามารถรื้อขนสรรพสัตว ใหพนทุกขโดยอาศัยความศรัทธาในการตรัสรูของพระพุทธเจา เมื่อเกิดความศรัทธา ตง้ั มน่ั แลว จงึ มปี ณธิ านจรยิ าวตั รตามพทุ ธธรรม ดงั หลกั ธรรมในอวตงั สกสตู ร 華嚴經云: 『信為道源功德母,長養一切諸善根』แปลวา “ศรทั ธาคอื มารดาแหง มรรคและกศุ ล สามารถหลอ เลี้ยงกศุ ลมลู ท้งั ปวง”
ปกตกิ ารแสดงเทศนาของพระพทุ ธเจา ทง้ั ปวงจะตอ งมผี อู าราธนา แตท วา สขุ าวดสี ตู ร 《阿彌陀經》นี้แมไมมีผูอาราธนาทูลถามแตพระพุทธองคก็ทรงปรารภเอง แลวตรัส แสดงแกพระสารีบุตรเถระเจา หรือ มหาสุขาวดีวยูหสูตรฉบับใหญ《無量壽經》 พระศากยมุนีพุทธเจาก็ทรงแสดงนิมิตคือพระวรกายที่ผองใสเปนพิเศษ เปนเหตุให พระอานนทเถระเจาทลู ถามถงึ สาเหตุ แลวจึงตรัสแสดงมหาสขุ าวดีวยหู สตู ร แสดงวา สขุ าวดสี ตู รทง้ั 2 น้ี แสดงโดยพทุ ธประสงคจ งึ นบั วา มคี วามสำคญั ยง่ิ อกี ทง้ั บรู พาจารย ทั้งสายอินเดียและจีนตางก็แปลและสืบทอดพระสูตรนี้จากภาษาอินเดียสูภาษาจีน มาจนถึงปจจุบันหลายสำนวน และมีบัณฑิตไดแปลสูหลายภาษาหลายสำนวนแลว ถือเปนบญุ วาสนาของสรรพสตั วย ิ่งนัก จงึ มติ อ งกลา วใหม ากความอกี สำหรับการแปลและพิมพสุขาวดีสูตรฉบับภาพวาดเปนภาษาไทยครั้งนี้ เปนการ แนะนำ สรุปที่มา อานิสงส คุณลักษณะเดนของสุขาวดี ปณิธาน 48 ประการของ พระอมิตาภพุทธเจา การทำนิมิตสมาธิแบบสุขาวดีตามคำสอนในอมิตายุรธยานสูตร 《觀無量壽經》เพราะความศรัทธาและความเพียรอยางแรงกลาของมหาอุบาสก หลิน จวี้ ฉิง (林钜晴居士) ชาวมาเลเซียที่ไดวาดภาพบรรยายขอความในหนังสือ เลม นอ้ี อกมาดว ยความวจิ ติ รบรรจง ทำใหผ ไู ดเ หน็ รปู ภาพแลว นอ มจติ สสู ขุ าวดี คณุ โยม วรหยก (陳玉勝女士) และคณุ โยมพทุ ธภพ กอสนาน (胡力文居士) สาธชุ นชาวไทยท่ี นำบทแปลภาษาไทยของอาตมามาเรยี บเรยี งเขา กบั หนงั สอื ภาพชดุ น้ี ขออนโุ มทนากบั คณุ โยมปานรวี โลหเตปานนท ทช่ี ว ยพสิ จู นอ กั ษร ทง้ั ผสู ละทนุ ทรพั ย กำลงั แรงกายใจ ในการจดั พมิ พห นงั สอื ทท่ี รงคณุ คา ยง่ิ น้ี เพอ่ื เผยแผส บื ทอดพทุ ธมตริ งั สรรคส หาโลกธาตุ ใหบริสุทธิ์ดั่งสุขาวดี อาตมาภาพเชื่อวาหากนอมนำพุทธธรรมสูจิตใจผูคนมากเทาใด ภัยพิบัติภายนอกและทุกขภายในก็จะเบาบางเทานั้น ขออวยพรใหทุกทานมีกุศลดุจ พระโพธิสัตวแหงสุขาวดี มีกำลังนำพาสรรพสัตวทุกรูปนาม ทุกภพภูมิ มุงสูสุขาวดี พุทธเกษตร เขาเฝาเพื่อฟงธรรมและรับพุทธพยากรณจากพระอมิตาภพุทธเจา เปนผู ไมเสื่อมถอยยอนกลับจากมรรคผลและโพธิญาณ ไดสิ้นทุกขหมดโศกเปนชาติสุดทาย ณ สขุ าวดอี นั เกษมทนี่ ้ันทุกคนทกุ ทานเทอญ พระวศิ วภทั ร มณปี ท มเกตุ (釋廣度) เขียนท.ี่ ...อารามจนี ปากชอ งเขาใหญ เปาซานซ่ือ 8 ตุลาคม 2565
คำนำ พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณของพระพุทธเจาทุกพระองคในทศทิศโลกธาตุทั้งปวง ปลนวัร้นนะกพพ็เสรฤมง่ัตพือิ รนเอปกมนันบเหรดบิตวรูุใยหณเพทท รรกุ างปะสรทั่งะรสกงอาเรปนนสครบวรราพมมสศจัรตางิสวหพดดรราวอะืรยอสูแวาจัจิธนจงีกนะใาทนทรพ่ีคตวราาะงพมๆทุรูแธทลเจี่เะหา ถทมึงง้ัาพหะรลสอามมยกใไันบดคแตดตวรงั ไาสัลทดมระี่ขสู าดพับเมจาา อัธยาศัยของแตละบุคคลที่อบรมสั่งสมมาไมเหมือนกัน ดวยแกนพุทธธรรมเดียวกัน ก็ยังใหก ารพนทกุ ขไมต างกนั ผสู รา งเหตยุ ง่ิ ใหญย อ มบรรลผุ ลยง่ิ ใหญ ผปู ลกู ฝง มหาเหตแุ หง โพธญิ าณยอ มไดต รสั รู เปนพระพุทธเจาผูประเสริฐสุด ซึ่งมหาเหตุนี้เปน “อจินไตย” ลวงพนไปจากความคิด คาดเดา กะเกณฑป ระมาณการณข องผมู วี สิ ยั อน่ื ๆ อยา งแนแ ท คอื คาดคดิ ไปไมถ งึ เวน แต ผมู วี สิ ยั เชน เดยี วกนั เทา นน้ั เชน มนษุ ยช นมอิ าจหยง่ั เทวชน เทวราชทง้ั สก่ี ม็ อิ าจหยง่ั ทา ว สักรินทร องคอินทรก็มิอาจหยั่งสันตุสิตเทวราช พระสาวกมิอาจหยั่งพระปจเจกโพธิ พระปจ เจกโพธมิ อิ าจหยง่ั พระสมั มาสมั พทุ ธเจา เปน ตน แมห นทางกย็ งั มขี อ ตา งกนั อยู อุปมาผูเดินเทาเขาเมืองหลวง หรือนั่งยวดยานตางๆ ที่มีความเร็วชายากงายตางกัน แตก ถ็ งึ จดุ หมายไดเ หมอื นกนั บางคนนยิ มการเดนิ เทา เฉพาะตนคนเดยี วมากกวา โดยสาร ยานพาหพนระะเทชตี่ไปวนดาวรยากมันมากๆ แมยานพาหนะก็ยังมีหลากหสลมาัยยแหบนบึ่งสาพมราะรผถมูบรพี รรทะุกภาคเจา สิ่งของไแดหมง าอกนนาอถยบใณิ หฑญกิ เลเศ็กรไษมฐเหี มือนกันอีกฉันใด อุปายะหรทือรวงิธปีการระทที่ชับาญณฉลพาดรขะอเชงตวนาราม พจดุรหะพมทุายธเไจดาฉ กนั ป็ นรน้ั ะดดจุ ง่ัยคาำนเพปารหยี นบะวทา ธม่ี รคี รวมาทมง้ัหล8า4ก0ห0ล0ายนปำรพะกาาสรรแรหดพจุงสยอตั านวรเ ากัหถษลบาา โนณิรน้ั คฑใ8กิห4เเ ขศ0า ร0ถษ0งึ ฐี กรุงสาวัตถี ชนดิ จงึ บงั เกดิ เปน แนวทางมากมายเพอ่ื นำพาใหพ น ทกุ ข ดว ย “จติ ” ทร่ี แู จง เขา ใจจรงิ โดยพนจากอปุ าทานขนั ธไ ดอ ยางอยา งแทจ ริง มรรควิถีแหงสุขาวดีนี้ ก็เปนอีกหนึ่งพาหนะที่ประเสริฐ สามารถรื้อขนสรรพสัตว ใหพนทุกขโดยอาศัยความศรัทธาในการตรัสรูของพระพุทธเจา เมื่อเกิดความศรัทธา ตง้ั มน่ั แลว จงึ มปี ณธิ านจรยิ าวตั รตามพทุ ธธรรม ดงั หลกั ธรรมในอวตงั สกสตู ร 華嚴經云: 『信為道源功德母,長養一切諸善根』แปลวา “ศรทั ธาคอื มารดาแหง มรรคและกศุ ล สามารถหลอ เล้ียงกศุ ลมูลท้งั ปวง”
พรอ มดวยหมูพระภิกษสุ งฆ จำนวน ๑,๒๕๐ รปู
ลว นเปนพระอรหนั ตผ ูส้นิ กิเลส เปน ผูมนี ามเปน ที่รจู กั
พระมหาโมคคลั ลานะ พระมหากสั สปะ พระสารีบตุ รเถระ พระมหากจั จายนะ
พระมหาโกฏฐิตะ พระเรวตะ พระปน ถกะ พระนันทะ
พระควมั ปติ พระอานนท พระราหลุ พระกาลทุ ายิน พระปณ โฑลภารทวาชะ
พระมหากัปปนะ พระวักกลิ พระอนุรทุ ธะ และพระสาวกอ่ืนๆ
พระธรรมราชโอรส พระโพธิสตั วมหาสัตว มญั ชุศรีโพธิสัตว อันมี พระอชติ ะ พระคนั ธหัสดี โพธิสตั ว โพธสิ ตั ว พระนติ โยทยุกต โพธิสตั ว และพระโพธสิ ัตวอ ่ืนๆ
นอกจากนีย้ ังมี ทา วสกั กรินทรเทวราช และเทวดาจำนวนมากมาย จนนับไมไ ดก ม็ ารว มฟง ธรรม
พระโคตมพุทธเจา สารีบุตร... พระสารบี ุตรเถระ
จากน้ี ไปทาง ทิศตะวนั ตก ผา นแสนโกฏิ พุทธเกษตร
มีโลกธาตุ นามวา สขุ าวดี
ณ พทุ ธเกษตรน้ัน มพี ระพุทธเจาพระนามวา อมติ าภะ ขณะน้ีกย็ งั แสดงพระธรรมอยู
สารบี ตุ รเหตุใด พุทธเกษตรนน้ั จึงมีนามวา สุขาวดี เปน เพราะ สตั วในโลกนั้น
ไมม คี วามทกุ ข ดานรา งกาย และจิตใจ ทัง้ ไมมี เกดิ แก เจ็บ ตาย เปน อยอู ยาง อสิ ระ
มแี ตค วามสขุ
จึงไดนามวา สุขาวดี สารีบุตร
สขุ าวดีโลกธาตุน้นั มีบริเวณรายลอ ม ดวยกำแพงรัตนะ ๗ ชั้น
ขา ยกระดึงรตั นะ ๗ ชัน้
ตนไมร ัตนะ ๗ แถว อยางเปนระเบยี บ
ลว นแตเปน รตั นชาติ ทล่ี ํ้าคา 4 ชนดิ ทอง เงิน
แกว ผลึก ไพ ฑูรย
ดว ยเหตนุ ี้ โลกธาตนุ ้ัน จงึ ไดน ามวา สุขาวดี
สขุ าวดี สารบี ุตร โลกธาตนุ ้นั มีสระโบกขรณี ท่สี รา งจากอัญมณี 7 ประการ* *จากสัปตรตั นชาติ : สปั ตรัตนชาติ ทองคำ เงนิ ไพฑรู ย แกว ทับทมิ มรกต และบษุ ราคัม
เปย มไปดว ย อษั ฎางคิกวารี
อัษฎางคกิ วารี นำ้ ทีม่ คี ณุ สมบัติ ๘ ประการ
๗. ขจดั โรคภัย ๕. ด่มื แลว ชุมชน่ื ๓. มรี สชาติ ๑. บรสิ ุทธ์ิ ดื่มน้ำนนี้ อกจาก มีประโยชน หวานชน่ื ใจ น้ำใสสะอาด ตอ กายและใจ ไรส ง่ิ สกปรก จะทำใหไม กระหายนำ้ แลว ยงั สามารถทำให ไมหวิ อกี ดว ย ๘. เพม่ิ กศุ ลมลู ๖. สงบนง่ิ ๔. ไมแข็งตัว ๒. มีความเย็น เพมิ่ กุศลมลู ได ใชน ้ำนอ้ี าบน้ำ เม่อื มีอากาศ พอดี สดชนื่ หนาวเย็น ไมข นุ มวั ทำใหส งบ สภาพของน้ำ และสบาย จะเบาและ ออนโยน
พื้น สระน้นั เต็มไปดวย ทรายทอง
ทั้ง ๔ ทิศ มบี นั ไดและ ทางลาด
ที่สรา งจาก ทองคำ เงนิ ไพฑรู ย แกว
มอี าคาร มากมาย
สรางมาจาก ทองคำ เงิน ไพฑูรย แกว ทับทมิ มรกต และบุษราคมั
อญั มณีทั้ง 7 น้ี ทำใหอาคาร ดสู งายงิ่ นัก
กลางสระ โบกขรณี
ยงั มดี อกบวั ขนาดใหญโต ดจุ ลอเกวียน
ดอกสเี หลอื งเปลงรศั มสี ีเหลอื ง ดอกสเี ขยี วเปลงรศั มสี ีเขยี ว
ดอกสีขาวเปลงรศั มีสีขาว ดอกสแี ดงเปลงรศั มีสแี ดง สง กล่นิ หอมบรสิ ุทธิ์
สุขาวดี โลกธาตุ สารบี ตุ ร ประกอบดว ย ความอลังการ ดงั นี้
ท้งั หมดน้ี ลวนบังเกดิ จาก ฤทธแ์ิ หง พระอมิตาภ พุทธเจา
สารบี ตุ ร ทีพ่ ทุ ธเกษตร ของพระอมติ าภ พุทธเจา นนั้
มีดนตรีทพิ ย บรรเลง อยูตลอดเวลา
เครือ่ งสังคีตดุริยางค ท้ังปวงไมไดด ดี สี แตบ รรเลงเพลงได นับแสนชนดิ
เสียงเพลง ไพเราะนมุ นวล
พื้นของ พุทธเกษตรนั้น ลว นเปน ทองคำ
Search
Read the Text Version
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- 189
- 190
- 191
- 192