สุนัขผู้ซื่อสัตย์ตลอดกาล

สนุ ัขผ้ซู ่ือสตั ย์ ตลอดกาล

กาลครง้ั หน่ึงนานมาแลว้ มีหมู่บา้ นแห่งหนึ่งซ่ึงมียายกบั หลาน อาศยั อยใู่ นบา้ นทห่ี มู่บา้ นแหง่ น้ ีตามประสาสองคนยายหลาน

วนั หน่ึงในขณะทยี่ ายกบั หลานกาลงั ทาอาหารอยใู่ นครวั ก็ไดย้ ินเสยี งสุนัขเห่าและรอ้ งดงั มาก ยายก็เลยบอกใหห้ ลานสาวไปดหู นา้ บา้ นว่ามนั เสียงสึนขั ที่ไหนกนั

หลานสาวก็มาดหู นา้ บา้ นก็เห็นว่ามีลกู สุนขั ถูกท้ ิงไวข้ า้ งถนนหนา้ บา้ นก็เลยเอาไปใหย้ ายดู คุณยายพดู วา่ น่าสงสารมากใครท้ งิ เจา้ ไดล้ งคอ”แลว้ ก็รบั เล้ ยี งไว้

จนวนั หน่ึงเมื่อเจา้ สุนขั โตข้ ึน วนั หนึ่งคณุ ยายอกไปทางานมนั ก็ ตามไปสง่ คุณยายที่ท่ารถเมยเ์ พื่อไปสง่ คุณยายและรอจนคุณยาย กลบั มาจากที่ทางานมนั ทาแบบน้ ีทุกๆวนั

วนั หนึ่งคณุ ยายออกไปทางานตามปกติ เจา้ หมาก็ออกไปสง่ ตามปกติ แตร่ ถเมยท์ ่ีคณุ ยายข้ ึนไปทางานเกิดอบุ ตั เิ หตุ คุณยายเสียชีวิตทาใหค้ ณุ ยายไม่กลบั มาตรงทีเ่ จา้ หมารอ

มนั ก็ไปรอคุณยายทกุ วนั จนคนแถวน้ันรูจ้ กั และชอบเอาอาหารให้ มนั และคอยบอกมนั อยดู่ สมอว่าคุณยายไม่กลบั มาแลว้ แตม่ นั ก็ยงั มารอทกุ วนั

เจา้ หมาก็นงั ่ รอคณุ ยายอยุท่ เี่ ดมิ และยงั คงคิดว่าคุณยายไป ทางานยงั ไม่กลบั มา แตค่ ุณยายเสียชีวิตและไม่กลบั มาแลว้

จนวนั หนึ่งมนั รอจนมนั เสียชีวิตลงอยตู่ รงท่มี นั รอคุณยายกลบั มา

ทกุ คนก็เลยเรียกเจา้ สุนขั น้ ีว่า “สุนัขผซู้ ่ือสตั วต์ ลอดกาล” พรอ้ ม ท้งั สรา้ งรูปป้ันไวต้ รงทม่ี นั รอคณุ ยายทกุ วนั