04 เรือเปลี่ยนทิศ : อิบนุอัยยูบี

เรือเปลี่ยนทิศ หน่ึง สอง สาม นับซำ้� ๆ ทงั้ คืน อิบนุอัยยูบี เเต่ใจไม่อาจหาญ เม่ือตะวนั ทอเเสง ลอยล่องมาจากเเดนไกล จึงถอยมาน่ังสงบอารมณ์ ผ่านพน้ คล่ืนลมเเรงมาหลายสิบลูก ทบทวนเสน้ ทางกว่าพนั ไมลท์ ่ีชีวิตโลดเเล่นมา บางฟ้ามืดมิดเเสงจันทร์ ใบหนา้ ของเเม่ว่ิงพรวดเขา้ มาในโสตประสาท บางวันสายฝนโหมกระหน่ำ� พ่อ พ่ี เเละนอ้ งว่ิงตามมา เเต่เรือชีวิตไม่เคยอับปาง เเลว้ สบถถามตวั เองเป็นครงั้ ท่ีลา้ นกว่า ยังลอยล่องอย่างม่ันคง ฟากฝ่ังของชีวิตคือท่ีใด ทกั ทายเรือชีวิตเรือนพนั ท่ีเเล่นมาใกล้ โรงเเรมหรู ตึกสูง หรือพระราชวงั ยิม้ เเยม้ รอ้ งไห้ หวั เราะรอ่ งานเลีย้ งสงั สรรคห์ รือโรงละครลวงโลก โอบกอด ผลกั ไส ตวาดเสียงใส่กนั ในป่ าเขาลำ� เนาไพร ล่มุ หลงหม่ดู าวซ่งึ พรา่ งพราวบนฟากฟ้า หรือหุบเหวกลางหว้ งอากาศ ส่องแสงประกายยิบยบั สำ� ราญสถาน-ญันนะฮฺ เรือชีวิตจึงลอยล่องผิดทิศทาง หรือทณั ฑสถาน-ญะฮันนัม เป้าหมายใช่หม่ดู าว เเห่งหนใดท่ีใจเฝ้าฝัน เเต่คือฟากฝ่ัง ท่ีซ่ึงพระเจา้ ไดต้ ระเตรียมไว้ กปั ตนั เรือไม่สนใจ มาตงั้ เเต่ยงั มิไดเ้ เล่นเรือจากฝ่ัง ยงั สนกุ กบั เเสงดาว ปาดนำ้� ตาท่ีไหลอาบเเกม้ กระท่ังนานเเสนนาน ยกขึน้ ยืน จึงโดดเด่ียวจากเรือลำ� อ่ืน อา้ เเขนรบั สายลม ลอยเควง้ ควา้ งท่ามกลางความเหงา ป้องปากตะโกนออกไปเสียงดงั ล่นั สิน้ คิดจนเกือบกระโดดลงก้นทะเลลึก อสั ตฆั ฟิ รุลลอฮฺ !!!!! เพ่ือจมหายไปในทอ้ งสัตวร์ า้ ยสักตัว โอพ้ ระเจา้ ฉันขอภัย ละทิง้ การเเล่นเรือท่ีเเสนเหน่ือย จับหางเสือเเละใบเรือ บงั คบั กลบั เขา้ เสน้ ทาง ล่องต่อไปยังฟากฝ่ัง ซ่ึงทราบชัดว่าควรเป็ นท่ีใด Daodeundom 19 Page 2