Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore pdf_20220702_230547_0000

pdf_20220702_230547_0000

Published by Guset User, 2022-07-02 16:08:59

Description: pdf_20220702_230547_0000

Search

Read the Text Version

ชื่อนางสาว พรณัชชา อรุณวรรณ ชื่อเล่น บุ้งกี๋คะ เป็นคนน่ารักแจ่มใสเริงร่าง แต่ไม่ก่อไม่ใช่ทุกวันแต่บ้างครั้งเวลาอยู่ที่หนูอยู่กับเพื่อนหรืออาจารย์หนูอยากให้ ทุกคนมีีความสุขไม่เครียดหนูไม่ค่อยกล้าคุยกับอาจาร์ยสักเท่าไหร่อาจจะกลัวจะ กลัวนิดๆแต่อาจารย์ก่อไม่ได้น่ากลัวหรอกแต่หนูแค่ไม่กล้าเฉยๆ5555หนูรู้สึกดีที่ ได้เขียนอะไรแบบนี้เหมือนเราได้ระบายอารมณ์ได้เขียนอะไรที่อยากจะเขียนมัน รู้สึกดีมากคะหนูค่อยเขียนระบายอารมณ์ที่หนูโกรธหรือพูดอะไรให้ใครฟังไม่ได้ หนูก่อจะเขียนไว้ในโน๊ตโทรศัพท์ของหนูแต่หนูโชคดีนะคะที่เวลาเราปรึกษาแม่แม่ จะค่อยรับฟังปัญหาและให้คำพูดที่ดีเสมอแม่เป็นคนที่หนูอยากเอาเป็นตัวอย่าง มากเพราะแม่เป็นหัวหน้าครอบครัวที่เก่งมากทำได้ทุกอย่างเป็นได้ทั้งพ่อและแม่ หนูไม่ค่อยเสียใจเลยที่ไม่มีพ่อเพราะยังน้อยก่อมีแม่ที่ให้กำลังอยากได้อะไรบอกแต่ ต้องมีเหตุผลช่วงนี้หนูรู้สึกเหนื่อยกายและใจมากมีอะไรให้ต้องคิดเยอะเพราะปีนี้ หนูเจอเรืาองแย่มากสำหรับชีวิตของหนูและหนูไม่ค่อยคิดว่าจะมีวันนี้เกิดขึ้นหนู จับได้ว่าพ่อแอบคุยกับผู้หญิงคนอื่นหนูเสียใจมากหนูไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิด ขึ้นหนูยอมรับว่ามีปากเสียกับพ่อแต่หนูก็รู้สึกผิดนะคะแต่ลึกๆแล้วหนูเสียใจทีา พ่อทำแบบนี้กับหนูและแม่แม่กับหนูเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นหนูบอกแม่วันนั่นว่า อยากอยู่คนเดียวเพราะไม่อยากร้องไห้ให้แม่เห็นและหนูสัญญากันตัวเองว่าจะ ร้องไห้แบบนี้เป็นครั้งสุดท้ายหนูต้องยอมรับความจริงให้ได้และอยู่เป็นกำลังใจให้ แม่ต้องเป็นหัวหน้าครอบครัวให้เก่งเหมือนแม่ให้แม่มีความสุขตั้งใจเรียนไม่ทำให้ แม่ผิดหวังและทำให้คนที่อยู่รอบข้างมีความสุขเวลาเพื่อนหนูมีเรืาองทุกข์หรือ อะไรหนูจะบอกกับเพื่อนเสมอว่าระบายออกมาได้นะถ้ามันจะทำให้มีความสุขหนู เป็นทีาปรึกษาให้กับเพื่อนทุกคนหนูจะบอกว่าเพื่อนเสมอว่าถ้ามีอะไรบอกได้ ระบายมันออกมาแล้วถ้าระบายมันออกมาเสร็จแล้วจะไม่กลับไปคิดแล้วนะจะต้อง มีความสุขกับวันใหม่อย่างกับช่วงนึงที่หนูยอมรับว่าเครียดมากกับโครงการที่หนู กับเพื่อนคิดว่าเราจะทำอะไรกันดีแล้วนำไปเสนออาจาร์ยพวกหนูคิดแล้วคิดอีกนำ เสนออันนี้แล้วนำเสนออันนี้อีกก่อไม่เอาจะหนูท้อมากจนอยากจะร้องไห้ช่วงแรกๆ ก่อไม่อยากร้องแต่พอนานๆเข้าร่างกายกับรู้สึกไม่ไหวจนร้องมันออกมาร้องเพื่อ

จะได้ดีขึ้นแล้วก่อร้องมันออกมาเพื่อนบอกว่าร้องออกมาเลยไม่ต้องเข้มแข็ง ตลอดเวลาอ่อนบางก็ได้จนอาจารย์หนูว่าหนูร้องไห้หนูก่อพูดทั้งน้ำตาแต่หนู ต้องขอบคุณอาจาร์ยมากๆคะที่ให้คำปรึกษาหนูรู้สึกดีมากในวันนั้นและวัน ศุกร์ที่อาจาร์ยกอดทุกคนก่อนกลับหนูรู้สึกดีมากๆเหมือนได้รับพลังงานที่ดี ที่มีคนมาให้กอดหนูไม่ได้พูดโม้นะพูดจริงๆกับตอนนั้นที่หนูนำเสนอโครงการ เสร็จหนูสั่นและตื่นเต้นมากจนร้อนไปหมดพอออกจากห้องมาหนูพูดหนูร้อน มากและตื่นเต้นอาจาร์ยเดินมาลูบหัวหนูหนูรู้สึกดีมากจากใจเลยเขียนไป ร้องไห้ไป555มันรู้สึกดีที่ได้เขียนระบายปีนี้หนูเรื่องแย่ๆมากเลยมันแย่มาก จริงแต่คงไม่แย่ไปตลอดทั้งปีหรอกมันก่ออาจมีเรื่องที่ดีอยู่บ้างแค่มันยังไม่มา ถึงเฉยๆหนูไม่ค่อยกล้าที่จะคุยกับอาจาร์ยสักเท่าไหร่ไม่รู้จะคุยเรื่องอะไร ������ อาจารย์ย่าว่าหนูนะที่ส่งช้าเมื่อเช้าหนูไปส่งแม่ไปทำงานเสร็จแล้วกลับมาซัก ผ้าทำความสะอาดบ้ายต่อมันใช้เวลานานนะคะวันนี้หนูทำอะไรเสร็จก่อ3โมง จะ4โมงหนูทำความสะอาดบ้านทุกวันเสาร์เลยไม่รู้ทำไหมมันรกมั้งคะบางที ทำความสะอาดหนูก็ทำคนเดียวเพราะทุกคนไปทำงานหนูก็อยากทำบ้านให้ ดูสะอาดหน่อยพอสะอาดแล้วมันก็ดีมากๆเลยแต่ก็สนุกนะทำงานบ้านเปิด เพลงไปด้วยร้องเพลงไปด้วยเขียนถึงตอนนี้หนูก็ไม่รู้ว่าหนูจะเขียนอะไรแล้ว หนูพูดถึงเรื่องเพื่อนหนูดีกว่าหนูโชคดีนะที่ได้เพื่อนกลุ่มนี้ตอนแรกที่หนูเข้า วิทยาลัยนี้ใหม่ๆหนูกังวลมากว่าหนูจะต้องเจอกับสังคมแบบไหนเพื่อนแบบ ไหนเขาจะดีกับเราไหมหรือยังไงตอนแรกหนูน้อยมากที่ไม่ค่อยกล้าคุยกับใคร เลยไม่รู้ว่าจะทักเขาแบบไหนแต่หนูก็ไปทักกับเพื่อนคนนึงในกลุ่มหนูรู้สึกดีใจ มากที่ได้มีเพื่อน 1 คนแล้วพออีกวันที่ได้เรียนหนูก็เหมือนได้เพื่อนใหม่จากการ จับกลุ่มให้ทำงานร่วมกันหนูรู้สึกดีมากที่ได้เพื่อนกลุ่มนี้เขาให้กำลังใจให้คำ ปรึกษาทุกๆอย่างมีเรื่องอะไรเราก็พูดคุยกันมีงานอะไรก็ปรึกษากันตลอด ตอนนี้ที่หนูกังวลคือเรื่องฝึกงานของหนูหนูไม่รู้ว่าจะเลือกอะไรดีจะไปโรงแรม ไหนดีแต่หนูคิดว่าการฝึกงานคงไม่โหดร้ายอะไรขนาดนั้นหรอกแค่เราไป เรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ๆให้เรารู้ว่าเราชอบอะไรแบบไหนเป็นการเรียนรู้ที่

จะต้องเจอในชีวิตอ.โน็ตหนูขอบคุณนะคะที่อาจาร์ยเป็นที่ปรึกษาพวกหนูอา จาร์ยเป็นคนขี้เล่นนะแต่หนูไม่ค่อยกล้าเล่นอีกแล้ว555ชอบที่อาจารย์บอกว่า มีปัญหาอะไรก็สามารถปรึกษาได้ตลอดเวลาอาจารย์เหมือนเป็นแม่ที่คอยสั่ง สอนพวกหนูอยู่ตลอดเสมอขอบคุณที่อดทนกับพวกหนูมากๆถึงพวกหนูจะ ดื้อกันไปบ้างแต่ก็รักอ.โน๊ตนะ❤️❤️อาจารย์เหมือนเป็นคนๆนึงที่เข้าใจพวก หนูมากพวกหนูอยากจะนอนก็ให้นอนอยากจะให้ทำอะไรอาจารย์ก็ปล่อยให้ หนูขอบคุณนะคะไม่รู้ว่าจะได้เรียนต่อที่นี่ไหมหรือยังไงแต่ถ้าได้เรียนต่อที่นี่ แล้วก็จะได้เจอกันอีกพวกอาจารย์เป็นอาจารย์ที่เข้าใจนักศึกษาวัยรุ่นอย่าง พวกหนูมากเพราะตอนอยู่โรงเรียนเก่าหนูไม่เคยได้ยินคำพูดของอาจารย์ แต่ละคนพูดว่าไปเที่ยวกันไหมไปกินเหล้ากันไหมเลยเพราะโรงเรียนของหนู เหมือนเป็นอาจารย์ที่เป็นหัวโบราณ55555แต่พอเป็นวิลัยนี้อาจารย์เขาเข้าใจ ความรู้สึกหรือความคิดของพวกเรามากหนูบุ้งกี๋ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรแล้วแต่ อยากจะบอกว่าหนูจะตั้งใจเรียนและจะกล้าคุยกับอาจารย์ให้มากขึ้นและเป็น คนน่ารักและสวยมาก ������ ตอนนี้เป็นเวลาจะ 5ทุ่ม อาจารย์อย่าเพิ่งบ่นหนูนะ หนูใกล้จะเขียนเสร็จแล้วเดี๋ยวหนูเขียนเสร็จหนูจะไปอาบน้ำดูหนังต่อหนู อยากจะบอกว่านางคงหนูมีเยอะมากแต่หนูไม่ค่อยมีเวลาได้ดูเพราะว่าหนู เครียดเรื่องการเรียนแต่หนูได้เขียนรายชื่อหนังไว้เยอะมากว่าทั้งจีนทั้ง เกาหลีไทยด้วยวาสจะดูตอนปิดเทอมใหญ่เลยแต่ช่วงนี้หนูก็มีหนังให้ดูนะหนู ก็ไม่ได้เครียดอะไรขนาดนั้นหรอกเพราะว่าถ้าหนูเครียดหนูก็จะไปปรึกษากับ อาจารย์ไปพูดคุยกับอาจารย์ช่วงนี้อาจารย์ก็พักผ่อนด้วยนะคะโควิดมัน เยอะได้ออกไปเที่ยวไหนบ้างหรือเปล่าระวังด้วยค่ะหนูก็อยากไปเที่ยวนะแต่ ไม่มีตังค์5555ใกล้จะเขียนจบแล้วจะเขียนอะไรต่อดีเขียนอวยพรให้อาจารย์ดี กว่าหนูขอให้อาจารย์เป็นอาจารย์ที่น่ารักของทุกคนและเป็นอาจารย์ที่รัก ของหนูขอบคุณที่รับฟังคำระบายอันนี้ของหนูนะคะอาจารย์เป็นทั้งแม่คนที่ 2 และทำให้พวกหนูจบหนูต้องขอบคุณอาจารย์มากๆที่สอนพวกหนูด้วยรัก อาจารย์นะอาจารย์นอนหลับฝันดีนะคะบอกไว้ก่อนไม่รู้ว่าอาจารย์จะอ่าน ของหนูตอนไหนรักนะจุ๊บๆ������������ จากพรณัชชาค่ะ


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook