PERKSBEEAMJHABARASANAHGAN MELAYU Tugasan 2: e-Portfolio
INSTITUT PENDIDIKAN GURU KAMPUS SARAWAK JALAN BAKAM 98009, MIRI, SARAWAK NAMA PELAJAR: SABRI LANGGAI ANAK PELIN 2021022310050 ANGKA GILIRAN: 020211-13-0971 PPRBMM1-2 NO.KAD PENGENALAN: GKEB1072: KEMAHIRAN BELAJAR PUAN SITI NOR ROSHASIDAH BINTI DERAMAN KUMPULAN/UNIT: 23 NOVEMBER 2021 KOD DAN NAMA KURSUS: NAMA PENSYARAH: TARIKH HANTAR: PENGAKUAN PELAJAR MENERIMA MAKLUM BALAS DARIPADA PENSYARAH:
INSTITUT PENDIDIKAN GURU KAMPUS SARAWAK JALAN BAKAM 98009, MIRI, SARAWAK NAMA PELAJAR: SABRI LANGGAI ANAK PELIN 2021022310050 ANGKA GILIRAN: 020211-13-0971 PPRBMM1-2 NO.KAD PENGENALAN: BMMB1074: SEJARAH PERKEMBANGAN BAHASA MELAYU PUAN SELINA BINTI HAJI AHMAD KUMPULAN/UNIT: 26 NOVEMBER 2021 KOD DAN NAMA KURSUS: NAMA PENSYARAH: TARIKH HANTAR: PENGAKUAN PELAJAR MENERIMA MAKLUM BALAS DARIPADA PENSYARAH:
BIL PERKARA/ISI KANDUNGAN 1.0 Perkembangan tulisan bahasa Melayu • Sistem tulisan pallawa • Sistem tulisan kawi • Sistem tulisan jawi • Sistem ejaan Za’ba • Sistem ejaan Rumi Kongres • Pedoman ejaan rumi bahasa Melayu 2.0 Perkembangan bahasa Melayu zaman pramerdeka • Peranan Pejabat Karang Mengarang • Peranan Pakatan Belajar Mengajar Pengetahuan Bahasa • Peranan Angkatan Sasterawan 50 • Bahasa Melayu dalam sistem pendidikan 3.0 Perkembangan bahasa Melayu zaman pascamerdeka • Peranan Dewan Bahasa dan Pustaka (DBP) • Kerjasama serantau dan pengantarabangsaan 4.0 Cabaran dan masa depan bahasa Melayu • Pendidikan • Ekonomi • Pentadbiran kerajaan • Kerancuan bahasa di media sosial • Percampuran kod • Slanga 5.0 Rumusan dan pandangan Sumber rujukan
1.0 PERKEMBANGAN TULISAN BAHASA MELAYU
Sistem tulisan Sistem tulisan Sistem tulisan pallawa kawi jawi Pedoman ejaan Sistem ejaan Sistem ejaan rumi bahasa Rumi Kongres Za’ba Melayu
1.1 Sistem Tulisan Pallawa
Banyak Berasal dari menerima Dinasti Pallava pengaruh yang berkuasa di bahasa selatan India Sanskrit (abad 4-9 Masihi) Penyebarannya Ciri-ciri terhad kepada tulisan pallawa golongan istana sahaja Tulisan paling awal digunakan di Kepulauan Melayu
1.1 Sistem tulisan pallawa Nama tulisan ini berasal dari Dinasti Pallava yang pernah berkuasa di selatan India antara abad keempat hingga abad kesembilan Masihi. Tulisan ini dikatakan antara tulisan yang terawal digunakan di Kepulauan Melayu. Penyebaran tulisan ini juga dikatakan terhad di kalangan golongan istana sahaja kerana ketiadaan kemudahan asas untuk mengajar orang membaca dan menulis. Tulisan pallava banyak menerima pengaruh bahasa Sanskrit kerana ketika itu terkenal sebagai bahasa pentadbiran dan ilmu pengetahuan. Salah satu bukti kewujudan tulisan pallawa adalah apabila ia digunakan dalam dokumen Tarumanegara yang wujud sekitar pertengahan abad kelima.
1.2 Sistem Tulisan Kawi
1.2 Sistem tulisan kawi Nama tulisan kawi berasal dari bahasa Sanskrit kavi yang bermaksud penyair (Goay Teck Chong et al., 2009). Jensen berpendapat bahawa skrip kawi ini bersumberkan skrip Pali Kyoktsa yang berasal daripada skrip Brahmi Purba di India. Pada awalnya, tulisan kawi ditulis pada daun lontar. Kemudian, tulisannya diubahsuaikan dan diukir pada batu. Antara bukti penggunaan tulisan ini adalah ia digunakan pada batu bersurat di Joreng yang bertarikh 1179 Masihi. Bukti penggunaan tulisan ini juga ditemui pada batu bersurat di Padang Lawas yang bertarikh 1213 Masihi. Kedua-dua tempat penemuan tulisan ini terletak di Tapanuli, Sumatera Utara.
1.3 Sistem Tulisan Jawi
Perkembangan Peringkat 1 Menggunakan tulisan Arab ejaan jawi Peringkat 2 Menghilangkan baris Menggunakan huruf saksi Huruf saksi pada suku kata pertama dan kedua Hejaan P.Bm.P.B Diraja Ejaan Jawi Za’ba Sistem Ejaan Dian Pedoman Ejaan Jawi yang Disempurnakan
1.3 Sistem tulisan Jawi Nama Jawi berasal dari kata nama bahasa Arab iaitu Jawah yang merujuk kepada nama daerah bagi Asia Tenggara pada zaman dahulu kala (Siti Hajar Abdul Aziz, 2009). Perkembangan tulisan dibahagikan kepada dua peringkat di mana peringkat pertama, perlu melalui empat tahap iaitu menggunakan tulisan Arab sepenuhnya, menghilangkan tanda baris, mewujudkan huruf saksi dan menggunakannya pada pada suku kata pertama dan kedua. Menjelang abad ke-20 (peringkat kedua), perkembanganya boleh dibahagikan kepada beberapa perkembangan yang telah disusun seperti Hejaan P.Bm.P.B Diraja, Ejaan Jawi Za’ba, sistem ejaan Dian dan Pedoman Ejaan Jawi yang telah disempurnakan. Sejarah tulisan jawi bermula pada tahun 1303 Masihi apabila teks berbahasa Melayu ditulis dengan aksara Jawi pada Batu Bersurat Terengganu.
1.4 Sistem Ejaan Za’ba
1.4 Sistem ejaan Za’ba Kelemahan sistem Ejaan Wilkinson yang dipakai sebelum ini merupakan titik tolak kepada pengenalan sistem Ejaan za’ba . Ejaan ini diperkenalkan untuk memantapkan lagi sistem ejaan rumi dalam bahasa Melayu. Terdapat beberapa pembaharuan dalam ejaan Za’ba. Antaranya ialah membahagikan huruf-huruf bahasa Melayu kepada huruf saksi (huruf vokal) dan dan huruf benar (huruf konsonan). Huruf saksi merupakan huruf vokal yang terdiri daripada enam abjad iaitu a , e pepet, e taling, I, o dan u. Sistem Ejaan Za’ba juga telah menggariskan 40 peraturan di dalamnya.
1.5 Sistem Ejaan Rumi Kongres
1.5 Sistem ejaan Rumi Kongres Ejaan Rumi Kongres wujud selepas ejaan Za’ba. Sistem ejaan Rumi Kongres ialah hasil daripada salah satu siding di bawah Jawatankuasa Ejaan dan Bunyi Bahasa Melayu pada 16 hingga 21 September 1956. Sidang tersebut telah menghalusi tiga kertas kerja tentang ejaan dan bunyi Melayu. Sidang tersebut juga telah membuat 16 ketetapan tentang ejaan Melayu, dua ketetapan tentang bunyi bahasa dan satu ketetapan tentang tulisan jawi. Persidangan ini juga telah menyenaraikan beberapa prinsip tentang ejaan Rumi Kongres. Salah satunya ialah menggunakan sistem fonologi bukan fonetik, iaitu melambangkan satu fonem dengan satu grafem atau huruf sahaja.
Perubahan dalam Menggunakan Perbezaan telah penggunaan partikel sistem fonologi ditetapkan semula seperti si-, se-, di dan bukan fonetik, iaitu ke dipisahkan ejaannya melambangkan dari segi daripada perkataan satu fonem dengan keserasian vokal yang mengikutinya satu grafem atau dalam suku kata tanpa penggunaan huruf sahaja. awal dan akhir sempang. PRINSIP- tertutup. PRINSIP EJAAN RUMI KONGRES YANG TELAH DITETAPKAN Pengejaan beberapa Menghapuskan perkataan tertentu penggunaan tanda diperbaharui kerana sempang, kecuali ejaan kongres menetapkan pada kes-kes perkataan dieja tertentu sahaja. mengikut sebutan asal
1.6 Pedoman ejaan Rumi Bahasa Melayu
Pedoman ejaan Rumi Bahasa Melayu a, e, I, o, u ai, au, oi VOKAL DIFTONG Pedoman ejaan Rumi Bahasa Melayu KONSONAN KONSONAN GABUNGAN gh, kh, ny, huruf selain ng, sy huruf vokal
1.6 Pedoman Ejaan Rumi Bahasa Melayu Sistem ejaan rumi bahasa Melayu telah memperlihatkan beberapa ciri-cirinya yang tertentu. Antaranya ialah pedoman ejaan rumi dalam bahasa melayu mempunyai 26 huruf di mana huruf tersebut terdiri daripada huruf vokal dan huruf konsonan. Huruf vokal terdiri daripada a, e, i, o dan u. huruf konsonan pula merupakan huruf selain daripada huruf konsonan. Selain itu ejaan rumi dalam bahasa Melayu pula mengandungi huruf diftong seperti ai, au dan oi. Seterusnya, pedoman ejaan rumi dalam bahasa Melayu juga ada menggariskan bahawa terdapat 18 pola keselarasan vokal dalam bahasa melayu. Contoh pola dan contoh kata yang dapat diketengahkan ialah pola a-a seperti alah. (100)
2.0 PERKEMBANGAN BAHASA MELAYU ZAMAN PRAMERDEKA
2.1 Peranan Pejabat Karang Mengarang
2.1 Peranan Pejabat Karang Mengarang Pejabat Karang Mengarang ditubuhkan di Maktab Perguruan Sultan Idris dan diasaskan oleh O.T Dussek dan Za’ba. Pejabat Karang Mengarang ditubuhkan untuk mengatasi masalah kekurangan bahan bacaan sekolah-sekolah Melayu dan orang Melayu. Oleh itu, kegiatan pejabat ini meliputi penerbitan buku-buku sekolah Melayu dan bahan bacaan untuk orang Melayu. Sumbangan mereka yang terpenting ialah membina asas pengetahuan bahasa Melayu dan ilmu karang-mengarang dalam kalangan orang Melayu. penerbitan buku tersebut banyak menyumbang kepada perkembangan bahasa persuratan Melayu di samping memajukan pendidikan orang Melayu. (80)
2.2 Peranan Pakatan Belajar-Mengajar Pengetahuan Bahasa
Peranan Pakatan Belajar-Mengajar Pengetahuan Bahasa Memelihara Memelihara, tulisan jawi melengkapkan dan memodenkan Mengembangkan bahasa Melayu pengetahuan melalui Menstandardkan ejaan dan penyelidikan dan perkataan ceramah
2.2 Peranan Pakatan Belajar-Mengajar Pengetahuan Bahasa (PBmPB) Pertubuhan ini ditubuhkan pada tahun 1888 dan merupakan pertubuhan bahasa yang pertama untuk mengembangkan Bahasa Melayu. Pertubuhan ini diasaskan oleh Datuk Seri Amar Diraja Abdul Rahman Andak dan Datuk Muhammad Ibrahim Munsyi. Antara peranan PBmPB ialah memelihara, memperlengkap dan memodenkan bahasa Melayu dengan menyeragamkan ejaan, mencipta perkataan baharu, menyediakan daftar kata (gugus kata) dan memelihara ejaan Jawi. Sumbangan yang pernah dilakukan oleh pertubuhan ini ialah mereka berjaya menerbitkan 34 buah buku di mana 16 buku merupakan ilmu tentang bahasa Melayu yang meliputi bidang seperti perkamusan dan tatabahasa manakal buku yang lain berkaitan dengan sejarah, kebudayaan, riwayat perjalanan dan maklumat tentang PBmPB itu sendiri.
2.3 Peranan Angkatan Sasterawan 50 (ASAS 50)
Memperkenalkan Mengembangkan Melindungi hak- pembaharuan bahasa dan hak ahli dan para dalam sastera tanpa kesusasteraan pengarang mengenepikan Melayu sastera lama PERANAN ASAS 50
2.3 Peranan Angkatan Sasterawan 50 (ASAS 50) ASAS 50 merupakan pertubuhan sebelum pramerdeka yang paling besar sumbangannya kepada perancangan dan perkembangan bahasa. Persatuan penulis ini dibentuk oleh satu angkatan penulis generasi muda seperti Keris Mas,A untuk mengembangkan bahasa dan kesusasteraan Melayu di samping menjaga kebajikan dan kepentingan mereka. ASAS 50 menghimpunkan persatuan, bahasa, sastera dan budaya sehingga berjaya menganjurkan Kongres Bahasa dan Persuratan Melayu Pertama (1954) yang memutuskan untuk menjadikan bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan. Peranan ASAS 50 dalam pengembangan bahasa Melayu termasuklah aspek ejaan dan peristilahan hingga mengangkat taraf bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan. Sumbangannya dalam bidang bahasa dan persuratan amat penting ketika negara pada masa itu sedang menuju kemerdekaan.
2.4 Bahasa Melayu dalam Sistem Pendidikan
Laporan Razak Laporan Barnes Laporan Fenn-Wu (1956) (1951) (1951) Ordinan Pelajaran (1952)
2.4.1 Laporan Barnes 1951 Laporan ini ditubuhkan pada 1950 untuk mengkaji dan memperbaiki pendidikan bagi orang Melayu. Pertubuhan laporan ini dipengerusikan oleh L.J Barnes iaitu pengarah Latihan Sosial dari Universiti Oxford. Jawatankuasa ini mencadangkan beberapa perkara seperti meningkatkan kualiti guru, meningkatkan pencapaian pedagogi pelajar di maktab dan mencadangkan kurikulum latihan guru yang lebih bersesuaian. Laporan Barnes pada akhirnya tidak mendapat sambutan baik daripada masyarakat Cina yang menentang pembubaran pendidikan vernakular Cina. Ini membawa kepada pembentukan jawatankuasa yang menghasilkan laporan Fenn-Wu.
2.4.2 Laporan Fenn-Wu 1951 Laporan ini disediakan bagi memperkatakan tentang pendidikan Cina di Tanah Melayu berikutan rasa tidak puas hati terhadap Laporan Barnes. Laporan ini mencadangkan agar usaha untuk merapatkan jurang perbezaan dilakukan dengan menggantikan sistem persekolahan yang berasaskan kaum kepada pendidikan yang tidak bercorak perkauman. Selain itu, laporan ini juga mencadangkan bahasa Melayu dan bahasa Inggeris digunakan sebagai bahasa pengantar manakala bahasa lain sebagai pilihan. Laporan Fenn-Wu dikatakan memperkecil keupayaan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar. Laporan Fenn-Wu dipertimbangkan bersama-sama dengan Laporan Barnes oleh satu jawatankuasa khas untuk mencari penyelesaian kepada cadangan yang dikemukakan.
2.4.3 Ordinan Pelajaran 1952 Ordinan Pelajaran telah diluluskan oleh Majlis Perundangan Persekutuan dengan sebulat suara pada 21 November 1952. Penyata ini telah membawa perubahan besar kepada susunan sistem pelajaran negara ini. salah satu matlamat Penyata Pelajaran 1952 ialah untuk membekalkan dan mengekalkan pengetahuan, kemahiran dan perwatakan yang baik untuk tiap-tiap individu. Dalam usaha mencapai matlamat itu, satu dasar dan sistem pelajaran baru diwujudkan. Contoh dasar yang terkandung dalam penyata tersebut ialah menubuhkan dan mendirikan sekolah-sekolah kebangsaan yang mengandungi dua jenis iaitu sekolah aliran Inggeris dan mata pelajaran bahasa Melayu dijadikan mata pelajaran wajib dan sekolah aliran Melayu dengan bahasa Inggeris dijadikan sebagai bahasa kedua.
2.4.4 Laporan Razak 1956 Pada 6 Mei 1956, Menteri Pelajaran Persekutuan telah mengumumknan cadangan-cadangan yang telah dibuat oleh Jawatankuasa Pelajaran 1956. antara cadangan-cadangan itu ialah sekolah-sekolah rendah dengan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar akan ditubuhkan di samping memberi peluang kepada sekolah-sekolah rendah yang menggunakan bahasa Inggeris, Tamil dan Cina untuk terus maju. Cadangan itu juga termasuk mengadakan sukatan pelajaran yang sama bagi semua sekolah. Selain daripada itu, Jawatankuasa juga menyentuh mengenai kedudukan guru-guru dan nazir-nazir sekolah. Cadangan paling penting yang dikemukakan oleh Jawatankuasa ini ialah mendesak supaya semua mengambil langkah untuk memelihara perkembangan bahasa kebangsaan dan memajukan ilmu pengetahuan melalui bahasa Melayu.
3.0 PERKEMBANGAN BAHASA MELAYU ZAMAN PASCAMERDEKA
3.1 Peranan Dewan Bahasa dan Pustaka
3.1 Peranan Dewan Bahasa dan Pustaka Dewan Bahasa dan Pustaka (DBP) telah ditubuhkan pada 22 Jun 1956. DBP ditubuhkan sebagai sebuah jabatan di bawah Kementerian Pelajaran. Seperti yang termaktub dalam Akta Dewan Bahasa dan Pustaka 1972, antara matlamat DBP ditubuhkan adalah untuk memajukan dan memperkaya bahasa kebangsaan. DBP juga bermatlamat untuk menerbitkan buku, kamus dan bahan-bahan persuratan lain dalam bahasa kebangsaan. Bagi perancangan bahasa pula, DBP bertumpu kepada penyelidikan bahasa dalam aspek fonologi, kosa kata, sintaksis, dan semantik. DBP juga bertumpu kepada peristilahan dengan memperkaya dan memperlengkap bahasa Melayu sebagai bahasa pendidikan, budaya dan bahasa ilmu tinggi.
3.2 Kerjasama Serantau dan Pengantarabangsaan
Usaha mengantarabangsakan bahasa Melayu 1876 1992 Kerajaan Malaysia memulakan Pusat pengajian Melayu yang pertama telah ditubuhkan di langkah menubuhkan kursi Melayu di Eropah dengan Leiden, Belanda. menempatkan seorang profesor di Universiti Leiden. 2008 1995 Menempatkan seorang profesor Kursi pengajian Melayu telah di Kursi Pengajian Melayu di ditubuhkan di Universiti Victoria, Wellington, New Universiti Pengajian Asia Beijing Zealand
3.2 Usaha mengantarabangsakan bahasa Melayu Perancangan dan pengembangan bahasa Melayu ke peringkat serantau dan antarabangsa telah dilakukan dengan jayanya. Perkara ini dapat dibuktikan apabila Pusat Pengajian Melayu yang pertama telah ditubuhkan di Leiden, Belanda pada tahun 1876. pada tahun 1992 pula, Kursi Pengajian Melayu di Eropah ditubuhkan dengan menempatkan seorang profesor. Seterusnya, pada tahun 1995, Kursi Pengajian Melayu telah ditubuhkan di Universiti Voictoria, Welling ton, New Zealand. Kerajaan Malaysia juga telah menubuhkan Kursi Pengajian Melayu di Universiti Pengajian Asing Beijing (BFSU) China. Seorang Profesor telah ditempatkan di sana pada awal tahun 2008. segala usaha mahupun perancangan yang telah ditetapkan telah mebuktikan bahawa jalinan itu amat penting untuk mengakrabkan kerjasama Malaysia dengan rantau yang lain.
4.0 CABARAN DAN MASA DEPAN BAHASA MELAYU
4.1 Pendidikan
Krisis Kekurangan Penggunaan identiti guru Bahasa bahasa Melayu opsyen Inggeris dalam Bahasa mata pelajaran Melayu Sains dan CABARAN Matematik PENDIDKAN
Search
