Η φιλοσοφία της επιστήμης διέπεται τόσο από λόγο όσο και από αντίλογο, το ένα άκρο του επιστημολογικού φάσματος καταλαμβάνουν οι σχετικιστικές θέσεις και το άλλο άκρο οι ρεαλιστικές θέσεις. Οι σχετικιστικές θέσεις κατά κανόνα αποδίδουν σε μη ορθολογικούς παράγοντες, ιστορικούς, κοινωνικούς, πολιτικούς, υποκειμενικούς (ενδεχομενικούς) την συγκρότηση της επιστημονικής γνώσης και οι ρεαλιστικές θέσεις, κατά κανόνα, αποδίδουν τη συγκρότηση της επιστημονικής γνώσης σε ορθολογικούς παράγοντες (φυσικούς και αναγκαίους). Γράφουμε, κατά κανόνα, γιατί πέραν των ακραιφνών δογματικών σχετικιστικών και ρεαλιστικών θέσεων υπάρχουν και ενδιάμεσες επιστημολογικές αποχρώσεις, οι οποίες διατυπώνουν μετριοπαθείς θέσεις και διάθεση συμφιλίωσης των αντιθέσεων. Οι παραπάνω επιστημολογικές αντιθέσεις νοηματοδοτούνται στο πλαίσιο του δογματικού πυρήνα του Λόγου (μεταφυσικής προέλευσης), ο οποίος αντιπαραθέτει τον Άνθρωπο και τον Κόσμο, την Φύση και την Ιστορία, το Ορθολογικό με το Μη Ορθολογικό στοιχείο της
Like this book? You can publish your book online for free in a few
minutes!