สามก๊ก

ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๖/๑๐ เสนอ คุณครูชมัยพร แก้วปานกัน



จัดทำโดย ๑. นางสาวกนกพิชญ์ โสเเวพุ ลคน้งธาหิทษ์ศศ์ิสรเลรกววีิ่ปิดาภ์ไงาพวตงศศา์ล เลขที่ ๑ ๒. นางสาวจิณณภัทร เลขที่ ๔ ๓. นางสาวปัณฑิตา เลขที่ ๙ ๔. นางสาวพิมนิภา เลขที่ ๑๕ ๕. นางสาวยลกมล เลขที่๑๗ ชั้นมัธยมศึกษ าปีที่ ๖/๑๐ เสนอ คุณครูชมัยพร แก้วปานกัน วารสารเล่มนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชาภาษาไทย (ท๓๓๑๐๑) ภาคเรียนที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๖๕ โรงเรียนสงวนหญิง จังหวัดสุพรรณบุรี

คำนำ วารสารเล่มนี้จัดทำขึ้นเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของวิชาภาษาไทย (ท๓๓๑๐๑) ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๖/๑๐ มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาความรู้ในเรื่อง สามก๊ก และได้ศึกษาอย่างเข้าใจเพื่อเป็นประโยชน์ต่อการเรียนวิชาภาษาไทยในระดับชั้น มัธยมศึกษาปีที่ ๖ ผู้จัดทำหวังเป็นอย่างยิ่งว่า วารสารเล่มนี้จะเป็นประโยชน์ต่อนักเรียน นักศึกษา ที่ศึกษาเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือผู้สนใจเป็นอย่างดี หากมีสิ่งใดจะต้อง ปรับปรุงแก้ไข หรือข้อผิดพลาด ข้าพเจ้าขอน้อมรับในข้อชี้แนะและขออภัยมา ณ ที่นี้ คณะผู้จัดทำ ๑ สิงหาคม ๒๕๖๕ ก

สารบัญ เรื่อง ​ หน้า คำนำ..................................................................................................................ก สารบัญ..............................................................................................................ข ความเป็นมา......................................................................................................๑ ประวัติผู้แต่ง.....................................................................................................๒ ลักษณะคำประพันธ์.........................................................................................๓ เนื้อเรื่องเต็ม (ฉบับย่อ)...................................................................................๓ เนื้อเรื่องเต็ม (เฉพาะตอนเรียน)...................................................................๕๗ วิเคราะห์คุณค่า.................................................................................................๗๖ บรรณานุกรม....................................................................................................๙๗ ภาคผนวก…….………………………………………………………………………………………๙๘ ข

ความเป็นมา จดหมายเหตุเรื่อง สามก๊ก เรียกว่า “สามก๊กจี่” ตันซิ่ว เป็นผู้บันทึกในสมัยราชวงศ์จิ้น (ปลาย พุทธศตวรรษ ที่ ๙) แบ่งเนื้อหาออกเป็น ๓ เรื่อง ได้แก่จดหมายเหตุก๊กวุ่ย จดหมายเหตุก๊ก จ๊ก และจดหมายเหตุก๊กง่อซึ่งนักปราชญ์ จีน คนหนึ่งชื่อ ล่อกวนตง เลือกเอาเรื่องใน พงศาวดารตอนหนึ่งมาแต่งโดยประสงค์จะให้ เป็นตำราสำหรับศึกษา อุบายการเมือง และการ สงคราม ภายหลังจึงเป็นหนังสือเรื่องหนึ่งซึ่ง เป็นที่ยอมรับนับถือทั่วไปในประเทศจีนและ ตลอดไปจนประเทศอื่น ๆ ต้นตำนานของหนังสือสามก๊กนั้นทราบว่าเดิมเรื่องสามก๊กเป็นแต่นิทานสำหรับเล่ากันอยู่ก่อน เมื่อถึงสมัยราชวงศ์ถัง (พ.ศ.๑๑๖๑ - ๑๔๔๙) เกิดมีการเล่นงิ้วขึ้นในประเทศจีน พวกงิ้วก็ชอบ เอาเรื่องสามก๊กไปเล่นด้วยเรื่องหนึ่ง ต่อมาถึงราชวงศ์ไต้เหม็ง (พ.ศ.๑๙๑๑ - ๒๑๘๖) ล่อกวนตง จึงคิดแต่งหนังสือเรื่องสามก๊กขึ้น ๑๒๐ ตอน ต่อมานักปราชญ์จีนอีก ๒ คน คนหนึ่งชื่อเม่าจง กัง และกิมเสี่ยถ่ายช่วยกันแต่งและตรวจรวมทั้งแต่งค าอธิบาย เพิ่มเติมและจัดพิมพ์หนังสือ เรื่องสามก๊กขึ้น เรียกว่า “สามก๊กจี่ทงซกเอี้ยนหงี” หมายความว่า จดหมายเหตุสามก๊ก สำหรับ สามัญชน การแปลหนังสือสามก๊กเป็นภาษาไทยมีคำบอกเล่าสืบกันมาว่า ราว พ.ศ.๒๓๔๕ ในสมัยรัชกาลที่ ๑ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมีพระราชดำรัสสั่งให้เจ้าพระยาพระคลัง (หน) อำนวยการแปล เรื่องสามก๊ก ซึ่งเป็นหนังสือแปลพงศาวดารที่ดีกว่าเรื่องอื่น ๆ เพราะใช้ถ้อยคำ และเรียงความเรียบร้อยสม่ำเสมอ อ่านเข้าใจง่าย จึงใช้หนังสือสามก๊กเป็นแบบสำหรับหัดเรียง ความในโรงเรียนมาช้านาน มีสำนวนที่คัดลอกกันไว้ หลายสำนวน แต่สำนวนที่นำมาตีพิมพ์ครั้ง แรกที่โรงพิมพ์ของหมอบลัดเลย์ มิชชันนารีอเมริกา เป็นสำนวนที่ได้สอบกับต้นฉบับของ สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ และออกพิมพ์จำหน่ายครั้งแรกใน พ.ศ.๒๔๐๘ รัชกาลที่ ๔ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ๑

ประวัติผู้แต่ง หลัวกว้านจง หรือ ล่อกวนตง เป็นนักประพันธ์สมัยปลาย ราชวงศ์หยวน - ต้นราชวงศ์หมิง มีชีวิตอยู่ในช่วงปีค.ศ. ๑๓๓๐ – ๑๔๐๐ หลัวกว้านจง เป็นศิษย์เอกของท่านซือไน่อาน ผู้แต่งนิยาย เอกของจีน เร่ืองสุยห่ืจ้วน หรือที่แปลเป็นไทยในชื่อ \"ซ้องก๋ืง\" นิยายอิงประวัติศาสตร์ จีนที่หลัวกว้านจงประพันธ์มีหลายเร่ือง ได้แก่ซานกว๋อทงสูเหย่ืยนอี้ ซุย ถัง หงอโต้ว เป็นต้น สามก๊ก ฉบับเดิมของหลัวกว้านจง มี ๒๔ ม้วน แต่งขึ้นในสมัย ราชวงศ์ หมิง โดยอาศัยเหตุการณ์ที่ปรากฏ ในหนังสือซานกว๋อจ้ือ (สาม ก๊กจ่ื - ประวัติศาสตร์สามก๊ก) ของตันซิ่วท่ืประพันธ์ข้ืนตั้งแต่ สมัย ราชวงศ์ จิ๋นตะวันตกและจากหนังสือนิทานเร่ืองสามก๊กที่ บันทึก เรื่องราวเก่ืยวกับ สามก๊กในสมัยราชวงศ์ซ่งและราชวงศ์ หลัวกว้านจง หรือ ล่อกวนตง หยวน เช่น ซานก๋อจื้อผิงฮว่า มา เป็นโครงเรื่องในการประพันธ์ และแต่งเติมจินตนาการของตนในเกิด ความสนุกมากขึ้น เจ้าพระยาพระคลัง (หน) ผู้อำนวยการแปล เจ้าพระยาพระคลัง (หน) ได้รับยกย่องให้ เป็นยอดในบรรดากวีทั้งปวง สมัยธนบุรีและรัชกาลที่ ๑ ด้วยมี ความสามารถเด่นในการแต่งคำประพันธ์ทุกประเภทงาน วรรณคดีที่เป็นชิ้นสำคัญที่สุด คือ งานแปลพงศาวดารจีน และ พงศาวดารมอญ เจ้าพระยาพระคลัง (หน) คือหลวงสรวิชิต ใน รัชสมัยพระเจ้ากรุงธนบุรี เป็นบุตรเจ้าพระยาสุรบดินทร์สุรินทร ฤๅชัย (บุญมี) และท่านผู้หญิงเจริญ ต้นตระกูลสืบสายมาทาง จีน เมื่อรับราชการครั้งกรุงธนบุรีเป็นนายด่านเมืองอุทัย ครั้ง ถึงสมัยรัตนโกสินทร์ ได้รับบรรดาศักดิ์เป็นพระยาพิพัฒนโกษา และ บรรดาศักดิ์สุดท้ายเป็นเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตำแหน่ง จตุสดมภ์กรมท่า ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อพ.ศ.๒๓๔๘ ในรัชกาลที่ ๑ งานนิพนธ์ของท่านนอกจากลิลิตเพชรพวง ซึ่งแต่งในครั้ง กรุงธนบุรีแล้ว ยังมีสามก๊ก ราชาธิราช อิเหนาคำฉันท์ บทมโหรี เรื่องกากี มหาเวสสันดรชาดก กัณฑ์กุมารกับกัณฑ์มัทร ๒

ลักษณะคำประพันธ์ แต่งด้วยลักษณะคำประพันธ์ประเภทความเรียงร้องแก้ว โดยแปลจากภาษาจีน มาเป็นภาษา ไทยแล้วจึงเรียบเรียงใหม่ โดยใช้ประโยคกะทัดรัด ไม่มีศัพท์ยาก ภาษาไม่ซับซ้อน มีการพรรณนาเด่นชัด และมีบทอุปไมยที่ลึกซึ้ง “…ครั้นอยู่มาวันหนึ่ง โจโฉจึงพากวนอูเข้าไปเฝ้าพระเจ้าเหี้ยนเต้แล้วทูลว่า กวนอูคนนี้มีฝีมือ พอจะเป็นทหารได้ พระเจ้าเหี้ยนเต้ก็มีความยินดีจึงตั้งกวนอูเป็นนายทหาร โจโฉกับกวนอูก็ ลากลับมาบ้าน โจโฉจึงให้เชิญกวนอูกินโต๊ะ จัดแจงให้กวนอูนั่งที่สูงกว่าขุนนางทั้งปวง แล้วให้ เครื่องเงินเครื่องทองแลแพรอย่างดีแก่กวนอูเป็นอันมาก กวนอูรับเอาสิ่งของนั้นแล้วก็ลาโจโฉ กลับมาที่อยู่ จึงบอกเนื้อความทั้งปวงแก่พี่สะใภ้แล้วเอาสิ่งของนั้นให้…” เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๑ คำสาบานในสวนดอกท้อ เดิมแผ่นดินจีนเป็นสุขมาช้านานแล้วจึงเป็นศึก ครั้น ศึกสงบแล้วก็เป็นสุข เป็นวัฎจักรวนเวียนมาถึงจวบ จนสมัยพระเจ้าเลนเต้ ครองราชย์มิได้ตามอยู่โบราณ ราชประเพณี ทำให้ราชการแผ่นดินได้แปรผันไป เกิด การก่อขบถ ปล้นสะดมทั่วทุกแห่ง เตียวก๊ก เตียวโป้ เตียวเหลียง ปลุกระดมไพร่พลก่อขบถโจรโพกผ้า เหลือง สุดที่ทหารแผ่นดินจะต้านไหว จึงติดประกาศ ทุกหัวมุมเมืองรับอาสาสมัครผู้กล้าจับโจรให้จงได้ ๓

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๑ คำสาบานในสวนดอกท้อ ฝ่ายเล่าปี่ยืนดูประกาศจากทางการแล้วทอดหายใจอยากช่วยเหลือแต่ติดทางกำลังทรัพย์ ด้วยเดิม เป็นชาวบ้านยากจนอาศัยทอเสื่อขายยังชีพ แต่ได้มีเชื้อราชวงศ์ฮั่นติดตัวมา ทันใดนั้นเตียวหุยได้พบ เล่าปี่คิดช่วยเหลือ ทั้งสองจึงยินดีเป็นอันมาก ในร้านสุราเล่าปี่และเตียวหุย ได้พบกับกวนอูซึ่งหลบหนี การตามล่าจากทางการด้วยไปฆ่าคนมา เห็นว่าทั้งสามมีความเห็นพ้องต้องกันช่วยเหลือการแผ่นดิน จึงทำพิธีสาบานเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันใต้ต้นดอกท้อ โดยเรียงจากอาวุโส เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย ตามลำดับ ออกรวบรวมรี้พลปราบปรามโจรโพกผ้าเหลือง ได้พบกับตั๋งโต๊ะซึ่งทางการได้แต่งตั้งมาให้ ปราบปรามแต่ไร้ความสามารถ เล่าปี่จึงเข้าช่วยเหลือ ภายหลังปราบขบถพระเจ้าเลนเต้ได้ปูนบำเหน็จ นายทหารใหญ่น้อย แต่เล่าปี่ซึ่งเป็นเพียงอาสาสมัครยังมิได้บำเหน็จ จึงรอคอยอยู่เป็นเวลานาน ตอนที่ ๒ การณ์แปรปรวนในราชสำนัก ภายหลังเล่าปี่ถูกแต่งตั้งไปปกครองเมืองอันห้อก้วน เป็นเมือง ขึ้นเล็กๆ ราษฎรสรรเสริญ ต่อมาขุนนางต๊กอิ๊วเรียกส่วยจาก เล่าปี่ พาให้เตียวหุยเดือดดาลเป็นอันมากโบยตีต๊กอิ๊ว แล้วทั้ง สามก็หนีออกจากเมือง ต่อมาได้รับไปประจำตำแหน่งที่เมือง เพงงวนก๋วน ขันทีทั้งสิบเป่าหูพระเจ้าเลนเต้ ทำให้ราชการ แผ่นดินฟั่นเฟือน ต่อมาพระเจ้าเลนเต้ประชวรหนักสวรรคต มีปัญหาเรื่องการสืบรัชทายาทระหว่างหองจูเหียบผู้น้อง กับ หองจูเปียนผู้พี่ โฮจิ๋นผู้เป็นพี่ของพระนางโฮเฮาอัครมเหสีผู้ เป็นแม่หองจูเปียน คิดแต่งตั้งให้หองจูเปียนสืบรัชทายาท แต่ ขันทีทั้งสิบทำการยกหองจูเปียนผู้น้องขึ้นครองราษฎร์แทน และคิดลอบฆ่าโฮจิ๋นแต่การรั่วไหล โฮจิ๋นบุกเข้าวังหวังกำจัด ขันทีทั้งสิบให้สิ้นซาก แต่ขันทีทั้งสิบหลบหนีไปอ้อนวอนต่อ นางโฮเฮาให้ไว้ชีวิต โฮจิ๋นผู้พี่มิอาจทำอะไรได้ แต่โฮจิ๋นได้คิด การที่กำจัดเสี้ยนหนามอยู่ตลอดเวลา แล้วส่งสาสน์ไปหัวเมือง ทั้งปวงให้ยกทัพมากำจัดขันทีทั้งสิบ ๔

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๓ ทรราชย์ตั๋งโต๊ะ ฝ่ายตั๋งโต๊ะ ผู้มีใจหยาบช้าเห็นได้ทีฮุบราชสมบัติจึงรีบยกพลเข้าเมืองหลวงหวังกำจัดขันทีทั้ง สิบเสีย ฝ่ายขันทีทั้งสิบเห็นดังนั้นจึงชิงรีบลอบฆ่าโฮจิ๋นเสียก่อนโดยลวงว่านางโฮเฮามีเหตุให้ เข้าเฝ้า โฮจิ๋นเสียทีจึงถูกรุมฆ่าตาย ฝ่ายอ้วนเสี้ยวและโจโฉผู้ซึ่งเป็นขุนนางในราชสำนักเหมือน กันซึ่งอยู่ฝั่งโฮจิ๋น เห็นดังนั้นจึงบุกเข้าไปฆ่าขันทีทั้งสิบ การโกลาหลยิ่งนักเพลิงไหม้โหม กระหน่ำเข้ามาในวัง ขันทีที่เหลือจึงอุ้มพระราชบุตรทั้งสองคน ลอบหนีออกจากวังหลบหนี เข้าไปในป่า จึงตามพบระหว่างทางพบตั๋งโต๊ะตั้งทัพอยู่จึงเชิญเสด็จเข้าในวัง ฝ่ายตั๋งโต๊ะพอเข้า มาในวังแล้วกำเริบเสิบสานเข้าชิงทรัพย์ข่มเหงราษฎรแต่ไม่มีผู้ใดห้ามปราม ขุนนางทั้งปวงกลัว เกรง วันหนึ่งตั๋งโต๊ะได้ชวนขุนนางใหญ่น้อยเลี้ยงสุรา แล้วว่าจะให้ถอดหองจูเปียนเสีย แล้วให้หองจูเหียบผู้น้องครองบัลลังค์แทน ฝ่ายเต๊งหงวนพ่อเลี้ยงลิโป้มิชอบใจตั๋งโต๊ะจึง ออกรบพุ่งกันอยู่บ่อยครั้ง ลิยูที่ปรึกษาตั๋งโต๊ะ เห็นลิโป้มีท่าทีองอาจ จึงเชิญชวนมาเป็นพรรค พวกโดยการส่งลิซกพร้อมเครื่องบรรณาการ มากมายรวมทั้งม้าเซ็กเธาว์ ฝ่ายลิโป้เห็นแก่ ลาภยศจึงบุกเข้าปลอบฆ่าเต๊งหงวนพ่อ บุญธรรม แล้วมาอยู่กับตั๋งโต๊ะพ่อบุญธรรมคน ใหม่ ฝ่ายขุนนางจึงยิ่งกลัวเกรงตั๋งโต๊ะเข้าไปอีก ภายหลังตั๋งโต๊ะถอดหองจูเปียนออกจากราช สมบัติจับขังพร้อมนางโฮเฮา แล้วส่งลิยูไปปลง พระชมน์ทั้งคู่ แต่งตั้งหองจูเหียบโดยใช้ พระนามว่า พระเจ้าเหี้ยนเต้ ตั้งตัวเองเป็นเซี ยงก๊ก ผู้สำเร็จราชการ ๕

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๔ รวบรวมหัวเมืองสู้ตั๋งโต๊ะ ต่อมาตั๋งโต๊ะทำการหยาบช้า ตัดศรีษะราษฎร แย่งชิงสิ่งของ เป็นอันมาก ทำทีไปปราบโจรขบถมาแล้วชิงทรัพย์สินได้ อาณาประชาราษฎร์เดือดร้อนทุกหัวระแหง แผ่นดินเดือด ร้อนไปทุกหย่อมหญ้า ฝ่ายอองอุ้นขุนนางตงฉินแค้นใจตั๋งโต๊ะ เป็นอันมากแต่มิอาจหักหาญสู้กับตั๋งโต๊ะได้ โจโฉจึงอาสาสมัคร ขอกระบี่เข้าไปลอบฆ่า แต่ไม่สำเร็จเอาตัวรอดหนีออกมาได้ แต่ถูกทางการประกาศจับทั่วทุกตำบล รวมทั้งอ้วนเสี้ยวก็ได้ ออกมาตั้งตัวออกจากตั๋งโต๊ะด้วย โจโฉหนีจากทางการไม่พ้น ถูกจับได้โดยตันก๋ง แต่ทั้งคู่มีใจช่วยเหลือบ้านเมืองเช่น เดียวกันจึงชวนกันหนีออกมาแต่ตันก๋งมิอาจอยู่ร่วมกับโจโฉได้ เมื่อเห็นว่าโจโฉไร้คุณธรรม การไปฆ่าแปะเฉียเพื่อนของบิดา ตนเองเนื่องจากการเข้าใจผิดคิดว่าจะจับตัวส่งทางการ โจโฉหนีมาถึงเมืองตันหลิว พบบิดาโจโก๋คิดปลอมแปลงราชสาสน์ให้ปราบปรามขบถตั๋งโต๊ะ รวบรวม เกลี้ยกล่อมรี้พลได้เป็นจำนวนมาก ได้แฮหัวตุ้น แฮหัวเอี๋ยน โจหยิน โจหอง ลิเตียน งักจิ้นมาเป็น พรรคพวก เมื่อเจ้าเมืองต่างๆ รู้ข่าวจึงรวบรวมทหารเป็นจำนวนมากทยอยมาสมทบรวมทั้งเล่าปี่ด้วย กองกำลังได้มาถึงเมืองลกเอี๋ยงอันเป็นเมืองหลวง ฝ่ายตั๋งโต๊ะส่งฮัวหยงทหารเอกผู้มีฝีมือร้ายกาจเข้า ต่อสู้ ฝ่ายโจโฉมิอาจสู้ได้กวนอูจึงได้รับแต่งตั้งออกสู้ปะมือกับฮัวหยง แม้จะได้รับคำคัดค้านจากอ้วน เสี้ยวผู้ถูกแต่งตั้งให้เป็นผู้นำของกองกำลังครั้งนี้ ผลสุดท้ายกวนอูตัดหัวฮัวหยงได้สำเร็จ มิได้รับคำ สรรเสริญจากอ้วนเสี้ยว แต่ได้รับคำสรรเสริญจากโจโฉแทน ๖

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๕ โยกย้ายเมืองหลวง ภายหลังจากฮัวหยงตาย ตั๋งโต๊ะ ลิโป้ยกทัพ มาขัดทัพที่ด่านเฮาโลก๋วน ลิโป้ออกรบ เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย ออกต้านพร้อมกันถึงสามคน พอดีมีทัพกระหนาบมา ลิโป้จึงล่าทัพถอย ลิยู คิดแผนย้ายเมืองหลวงจาก ลกเอี๋ยงไปเมือง เตียงฮัน ตอนย้ายตั๋งโต๊ะสั่งให้ริบทรัพย์จาก เศรษฐีเข้าท้องพระคลัง ปล้นชิงจากราษฎร ขุดศพเก็บทรัพย์สินจากพระมหากษัตริย์องค์ ก่อน และศพของราษฎร ได้สินทรัพย์เป็นอัน มาก ราษฎรเหยียบล้มตาย ทหารช่วงชิง สินทรัพย์ และฉุดลากภรรยาชาวบ้าน รวมทั้ง จุดไฟเผาลกเอี๋ยงเสีย กองกำลังโจโฉเห็นอย่างนั้นจึงยกทัพพักอยู่ที่ลกเอี๋ยงมิได้คิดตามต่อ โจโฉเห็นท่าไม่ดีจึงแยกเอา กำลังตัวเองหมื่นเศษไล่ตาม แต่เสียทีเกือบตายดีที่โจหองเข้าช่วยไว้ ฝ่ายซุนเกี๋ยน พบตราหยก สำหรับสำหรับราชสมบัติมีความยินดีนักคิดยกทัพของตัวกลับ อ้วนเสี้ยวสั่งให้เล่าเปียวจัดทัพขวาง ไว้ ซุนเกี๋ยนหนีออกมาได้ไปปักหลักที่กังตั๋ง แต่นั้นมาซุนเกี๋ยนกับเล่าเปียวก็ผิดใจกัน และหัวเมือง ต่างๆที่รวมกันก็ผิดใจกันเห็นจะอยู่ต่อไปมิได้จึงทยอยกันกลับด้วยตัวอ้วนเสี้ยวหาเป็นผู้นำมิได้ ๗

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๖ ซุนเกี๋ยนถึงแก่กรรม ครั้นแยกจากกันแล้ว อ้วนเสี้ยวไปพำนักอยู่ที่เมืองโห้ลาย คิดแย่งตีเอาเมืองกีจิ๋ว แต่งกลอุบาย หลอกใช้กองซุน จ้านร่วมตีแล้วส่งจดหมายหนึ่งฉบับหาฮันฮกเจ้าเมืองกีจิ๋วว่ากองซุนจ้านจะ ยกมาตี ฮันฮกจึงเปิดประตูเมืองรับอ้วนเสี้ยวมารักษาเมือง ฝ่ายกองซุนจ้านรู้ว่าถูกหลอกจึง ยกทัพมาตีหวังให้หายแค้น งันเหลียง บุนทิว ทหารเอกอ้วนเสี้ยวไล่ตามตีกองซุนจ้านจนเสียที ทันใดนั้นจูล่งเข้ามาช่วยสกัดกั้นงันเหลียง บุนทิว พากองซุนจ้านหนีออกมา เล่า ปี่รู้ข่าวจึงมา ช่วยสกัดอ้วนเสี้ยวไว้ และแต่นั้นมาจูล่งกับเล่าปี่ก็ถูกโฉลกกัน ฝ่ายตั๋งโต๊ะกริ่งเกรงว่าหากผู้ใด ชนะจะกำเริบเสิบสาน จึงส่งหนังสือรับสั่งห้ามเสียทั้งสองฝ่าย อ้วนสุดเจ้าเมืองลำกุ๋นคิดยกทัพ ยุยงซุนเกี๋ยนให้โจมตีเล่าเปียวเจ้าเมืองเกงจิ๋ว เล่าเปียวสั่งให้หองจอสกัดทัพที่เมืองกังแฮ ทัพ หองจอถอยร่นซุนเกี๋ยนจึงยกทัพล้อมเมืองเกงจิ๋วได้ เล่าเปียวใช้แผนล่อให้ซุนเกี๋ยนตามไปที่ ซอกเขาฮีสัน แล้วใช้เกาทันฑ์และก้อนหินระดมยิงใส่ซุนเกี๋ยนถึงแก่ความตาย ผู้บุตรซุนเซ็กจึง ได้ปกครองแดนกังตั๋งในเวลาต่อมา ตอนที่ ๗ กลหญิงงาม ตั๋งโต๊ะยิ่งทำการกำเริบเสิบสานจับคนห้าร้อยคนมาฆ่าดูเล่นอย่างทรมาณในงานเลี้ยงขุนนาง ฝ่ายอองอุ้นก็ยังทุกข์ใจ มิอาจหาทางกำจัดโจรแผ่นดินลงได้ พอดีนางเตียวเสี้ยนหญิงขับร้อง มาพบเข้า คิดอ่านแทนคุณแผ่นดินและพ่อบุญธรรม เสนอตัวคิดอ่านล้างตั๋งโต๊ะเสียด้วย แผนการของอองอุ้นให้ เตียวเสี้ยนแสร้งทำกลมารยา ให้ทั้งลิโป้และตั๋งโต๊ะมีความรักใคร่ในตัว แม่นางเตียวเสี้ยน โดยรับปากจะให้เป็นภรรยาของลิโป้และตั๋งโต๊ะ ครั้นตั๋งโต๊ะพาเตียวเสี้ยนไป อยู่กินแล้ว ลิโป้แค้นใจเป็นอันมากแต่แอบลอบคบหาแม่นางเตียวเสี้ยนอยู่เนืองๆ ๘

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๗ กลหญิงงาม ตั๋งโต๊ะมาเห็นเข้าจึงขับไล่ลิโป้ออกไปเสีย ลิโป้ เดือดดาลใจมาก เมื่อตั๋งโต๊ะไม่ยินยอมยกเตียวเสี้ยนให้ ฝ่ายอองอุ้นเห็นได้ทีลิโป้เอาใจออกห่าง คิดยุยงให้ลิโป้ ฆ่าตั๋งโต๊ะ ลิโป้เห็นชอบคิดการแก้แค้นอ้างรับสั่งให้เข้า เฝ้า ครั้นถึงที่ตั๋งโต๊ะและเห็นขุนนางทุกคนถือกระบี่ จึงร้องเรียกลิโป้ ลิโป้เอาทวนแทงตั๋งโต๊ะที่คอตกรถ ตาย แลลิยูถูกจับประหารชีวิตด้วยกัน ครั้นตั๋งโต๊ะตาย ได้จัดศพแห่ขบวนทั่วเมืองอาณาประราษฎร์มีใจเจ็บ แค้น รุมศพจนศพแหลกละเอียดเปื่อย ขุนนางผู้ใหญ่ ผู้น้อยทั้งปวงและราษฎรต่างมีความยินดียิ่งนัก ตอนที่ ๘ ลิฉุย กุยกี เข้าราชสำนัก ฝ่าย ลิฉุย กุยกี ลูกน้องตั๋งโต๊ะได้หลบหนีออกมาได้ หาทางเอา ตัวรอดแต่อองอุ้นมิยอมยกโทษให้ ลิฉุย กุยกี เห็นจนตรอก รวบรวมพรรคพวกโจมตีเมืองหลวง ลิโป้ออกรบต้านทานติด ทัพกระหนาบสองด้านทั้งเสียรี้พล ฝ่ายพรรคพวกตั๋งโต๊ะเป็น ไส้ศึกในวัง ได้เปิดประตูเมืองออก ทหารลิฉุยกุยกีกรูเข้าเมืองลิ ฉุย กุยกีฆ่าอองอุ้นถึงแก่ความตาย เข้าตัดสินราชการแทนตั๋ง โต๊ะทำการชั่วช้าไม่แพ้กัน ฝ่ายม้าเท้งและม้าเฉียวผู้บุตรเข้า โจมตีเมืองหลวง แต่ขาด เสบียงจึงยกทัพกลับไป ต่อมาเกิด ขบถโจรโพกผ้าเหลืองออกข่มเหง ราษฎรพระเจ้าเหี้ยนเต้รับสั่ง โจโฉไปปราบ และ ตั้งโจโฉให้ใหญ่กว่าหัวเมืองตะวันออกทั้ง ปวง โจโฉรวบรวมสมัครพรรคพวกไว้เป็นอันมาก ทั้งผู้มีสติ ปัญญาแลทหารเอกก็เข้ามาในเกลี้ยกล่อมเช่น ซุนฮก ซุนฮิว เทียหยก กุยแก อิกิ๋ม เตียนอุย ๙

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๙ โจโฉกรีฑาทัพเหยียบชีจิ๋ว ฝ่ายโจโฉตั้งเกลี้ยกล่อมทหารแลที่ปรึกษาได้เป็นอันมาก มีความยินดีนักคิดเชิญโจโก๋ ณ เมืองตันลิวมาอยู่ด้วย โจโก๋จึงเก็บทรัพย์สินเดินทางพร้อมครอบครัว ผ่านเมืองชีจิ๋วซึ่งมี โตเกี๋ยมเป็นเจ้าเมืองอยู่ ทางโตเกี๋ยมเห็นจึงใช้เตียวคีไปส่งถึงเมือง แต่เตียวคีคิดทรยศ ฆ่าโจโก๋และครอบครัวแล้วชิงทรัพย์สมบัติหนีไป โจโฉรู้ข่าวคิดแค้นใจเป็นอันมาก สั่งพล บุกหวังเหยียบชีจิ๋วให้พินาศ ฝ่ายโตเกี๋ยมคิดส่งตัวเองออกไปแทนชาวเมืองซึ่งเดือดร้อน แต่ถูกคัดค้าน ฃงหยง เล่าปี่ คิดช่วยเหลือ โตเกี๋ยมจึงเปิดประตูให้และหวังคิดยกเมือง ให้เล่าปี่ทำนุบำรุงต่อไป ฝ่ายเล่าปี่ยังมิยินยอม โตเกี๋ยมจึงให้ไปพำนัก ณ เมืองเสียวพ่ายซึ่งเป็นเมืองขึ้น ฝ่ายลิ โป้ซึ่งหลบหนีออกมาจากเมืองหลวงได้สมคบคิดกับตันก๋งที่หนีจากโจโฉมาอยู่ด้วย ลิโป้ คิดลอบตีเมืองกุนจิ๋วที่โจโฉยกทัพบุกออกมา ฝ่ายโจโฉเห็นท่าไม่ดีจึงยกทัพกลับตีเอา เมืองคืน ลิโป้ใช้กลอุบายล่อโจโฉเข้ามาในเมืองปักเอี้ยงโจโฉเกือบเสียที โจโฉจึงจำยก ทัพไปตั้งอยู่ ณ เมืองเอียนเสีย ๑๐

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๑๐ ลิโป้เข้าพึ่งใบบุญเล่าปี่ ฝ่ายโตเกี๋ยมป่วยหนักใกล้ตาย เรียกเล่าปี่มาเพื่อขอให้ เป็นเจ้าเมืองต่อแล้วขาดใจตาย เล่าปี่นึกเอ็นดูชาว เมืองจึงรับไว้ ฝ่ายโจโฉหลังจากอยู่ ณ เมืองเอียนเสีย เข้าปราบปรามโจรได้เคาทูมาเป็นพวก เห็นกองกำลังลิ โป้ที่เมืองกุนจิ๋ว อ่อนล้าจึงรบเอาได้โดยง่าย แล้วหัก เอาเมืองปักเปี้ยง ลิโป้เข้ารบพุ่งต้านทานสู้ไม่ได้ล่าถอย หนี โจโฉออกตามตี กระหน่ำลิโป้เสียที หกระเหินไป พึ่งใบบุญเล่าปี่ ณ เมืองชีจิ๋ว แต่ขัดเคืองใจกับเตียวหุย เล่าปี่จึงจัดแจงให้ลิโป้กับครอบครัวอยู่เมืองเสียวพ่าย เมืองน้อยของชีจิ๋ว ตอนที่ ๑๑ พระเจ้าเหี้ยนเต้หนีตาย ฝ่ายลิฉุย กุยกีทำการหยาบช้ามิได้ขาด เอียวปิวขุนนาง รับใช้พระเจ้าเหี้ยนเต้จึงใช้แผนยุยงให้ลิฉุย กุยกีหมางใจ กัน หวังให้รบพุ่งฆ่ากันตาย ต่างคนต่างแย่งชิงพระเจ้า เห้ยนเต้ในอาณัติทำศึกบาดหมางกันตลอด ฝ่ายตังสิน กับเอียวฮองจึงพาพระเจ้าเหี้ยนเต้หนีออกมาได้คิดพาไป พำนัก ณ ลกเอี๋ยง เมืองหลวงเดิม แต่ถูกไล่กระชั้นชิด ตังสินกับเอียวฮองจึงเชิญเสด็จหนีทั้งกลางวันกลางคืน พอถึง ณ เมืองลกเอี๋ยงทรงทอดพระเนตรเห็นพระราช ตำหนักตึกรามบ้านช่องที่มีมาแต่โบราณเป็นเพลิงไหม้ สิ้นจึงทรงพระกรรแสง ขุนนางที่เหลือทั้งปวงจึงเชิญ เสด็จ ณ ที่อยู่ ๑๑

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๑๒ โจโฉเป็นมหาอุปราช ลิฉุย กุยกีกลับมาร่วมมือกันออกทัพตามพระเจ้าเหี้ยนเต้หวัง ฆ่าเสียให้ตาย ครั้นกระชั้นชิดพระเจ้าเหี้ยนเต้รับสั่งเรียกโจโฉ มาช่วย โจโฉยกทัพสามสิบหมื่นเข้ามาสกัดทัพลิฉุย กุยกีทัน เวลา ฝ่ายโจโฉเข้าเฝ้าพระเจ้าเหี้ยนเต้ มี ความเห็นว่าเมืองลก เอี๋ยงมิอาจทำนุบำรุงได้เหมือนเดิมแล้ว จึงเชิญเสด็จไปตั้ง เมืองฮูโต๋เป็นราชธานีใหม่ ตั้งตนเป็นมหาอุปราช โจโฉภาย หลังตั้งตนเป็นมหาอุปราชแล้วมีความเห็นว่า ลิโป้กับเล่าปี่ มี ความกล้าแข็ง เกรงเป็นอันตรายต่อภายหน้าคิดกำจัดเสีย ซุน ฮกที่ปรึกษาจึงคิดแผนการให้เสือสองตัวกัดกันเอง ส่ง ราชสาสน์ให้เล่าปี่ไปรบอ้วนสุด ฝ่ายเล่าปี่ให้เตียวหุยอยู่รักษา เมือง แต่ด้วยเตียวหุยเป็นคนหยาบช้าทั้งติดสุรา ทำให้ลิโป้ แว้งกัดชิงตีเอาเมืองชีจิ๋วไว้ได้ กลับให้เล่าปี่ไปอยู่เมืองเสียว พ่ายแทน เล่าปี่แสร้งมีน้ำใจไม่วู่วามจึงรับไว้ ตอนที่ ๑๓ ซุนเซ็กเป็นใหญ่ฝั่งกังตั๋ง ฝ่ายซุนเซ็กภายหลังบิดาตาย มีเหตุมิให้อยู่เมืองกังหนำจึงไปอยู่รับใช้ด้วยอ้วนสุด ต่อมาคิดเอา ตราหยกกษัตริย์ ที่ซุนเกี๋ยนผู้เป็นบิดาเก็บได้ครั้งรบกับตั๋งโต๊ะไปจำนำแก่อ้วนสุด ยืมกำลัง ทหารคิดแก้แค้นเล่าอิ้วแทนบิดา ครั้นซุนเซ็กออกเดินทางมาพบสหายรักเก่าจิวยี่จึงรับมาร่วม เดินทางด้วย ออกรบเล่าอิ้วได้ไทสูจู้เป็นพวก ภายหลังรบชนะคิดออกตีเงียมแปะฮอเจ้าเมืองต๋ องง่อ อ่องหลองเจ้าเมืองห้อยเข ครั้นออกรบแตกพ่ายไปก็ได้เป็นใหญ่ในเมืองฝั่งกังตั๋งและได้ ทหารแลสะสมเสบียงอาวุธ ส่งสาสน์คำนับไปยังพระเจ้าเหี้ยนเต้และส่งคนไปทวงตราหยกคืน จากอ้วนสุด ครั้งนั้นเกิดเหตุการณ์สำคัญ จิวท่ายทหารเอกออกรบช่วยซุนกวนผู้น้องซุนเซ็ก หลบหนีโจรป่าไว้ได้ แต่แผลเต็มตัวเห็นว่าจะไม่รอด ซุนเซ็ก ซุนกวนสงสารจึงเชิญหมอฮัวโต๋ ซึ่งเป็นหมอเทวดามารักษาให้ ต่อมาหมอฮัวโต๋จึงมีชื่อเสียงยิ่งนัก ๑๒

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๑๔ ลิโป้ยิงเกาทัณฑ์ห้ามทัพ ฝ่ายอ้วนสุดตั้งแต่ได้ตราหยกมีใจกำเริบคิดตั้งตนเป็นฮ่องเต้ไม่คืนแก่ซุนเซ็ก คิดออกตีเล่าปี่ โดยเอาของไปติดสินบนลิโป้มิให้ช่วยเหลือเล่าปี่ แต่ลิโป้กริ่งเกรงว่าหากมิให้ความช่วยเหลือ เล่าปี่ แล้วอีกหน่อยจะมีภัยถึงตัวเป็นแน่ จึงออกห้ามทัพโดยท้าพนันแสดงฝีมือยิงเกาทัณฑ์ ติดปลายทวน ที่ไกลห้าเส้นถ้ายิงติดปลายทวนให้กิเหลงซึ่งอ้วนสุด ใช้ยกมาตีเล่าปี่ถอยทัพ กลับไป ลิโป้ยิงให้เห็นเป็นที่ประจักษ์ กิเหลงจึงมิอาจทำอะไรได้เลยถอยทัพกลับไป อ้วนสุด จึงใช้กลยุทธ์ปรองดองขอลูกสาวลิโป้ให้บุตรชายตน ครั้นจะส่งลูกสาวลิโป้คิดกลับคำหน่วง เวลาไว้ลิโป้กับเล่าปี่จึงยังมิได้กินแหนงกันเท่าไหร่นัก ต่อมาเตียวหุยใช้คนไปขโมยฝูงม้าลิโป้ ลิโป้รู้จึงโกรธยกทัพมาตีเสียวพ่ายแตก เล่าปี่กับครอบครัวจึงรบหนีฝ่ามาพึ่งโจโฉ ณ เมืองฮู โต๋ โจโฉจึงกราบทูลให้เล่าปี่ไปตั้ง ณ เมืองอิจิ๋วรอแก้แค้น ๑๓

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๑๕ โจโฉเสียเตียนอุย ครั้นอยู่มาเตียวสิ้วกับเล่าเปียวสมคบคิดกันจะมาตีเมืองฮูโต๋ โจโฉจึงสั่งพลออกรบด้วยแล้ว ส่งสัมพันธไมตรีไปยังลิโป้ฝ่ายเตียวสิ้วเห็นว่าสู้ไม่ได้ จึงยอมเข้าเกลี้ยกล่อมแต่โดยดี มาวัน หนึ่งโจโฉเห็นหญิงรูปงามรู้ว่าเป็นอาสะใภ้ เตียวสิ้วจึงเลี้ยงไว้เป็นภรรยา เตียวสิ้วคิดน้อยใจ อัปยศนักจึงวางแผนหลอกมาตั้งค่ายในค่ายโจโฉให้ชะล่าใจ แล้วจึงจุดเพลิงรอบด้านพาท หารหวังจับโจโฉเสีย โจโฉหลบหนีมาทางข้างหลังได้ แต่เตียนอุยทหารเอกคู่ใจเข้ารบด้วย ทหารเตียวสิ้วป้องกันจนอาวุธที่ถือในมือหักจึงฉวยศพเข้าสองมือสู้เป็นสามารถ ทหารเตียว สิ้วระดมเกาทัณฑ์แลทวนเข้าทั่วร่างเตียนอุยต้องอาวุธบาดเจ็บทั่วกาย ยืนพิงประตูค่ายจน สิ้นใจ ฝ่ายโจโฉหลบหนีออกมาทางแม่น้ำหยกซุย สูญเสียโจงั่งบุตรเอกกับโจอั๋นบิ๋นผู้หลาน ครั้นรวบรวมทหารได้แล้ว จึงแต่งโต๊ะสุราเซ่นเตียนอุย ว่าแก่ทหารทั้งปวงว่าแม้เราเสีย บุตรเอกแลหลานยังมิเสียดายเท่าเสียเตียนอุยเลยนึก เสียดายยิ่งนัก ว่าแล้วก็ร้องไห้รัก เตียนอุยทำให้ทหารทั้งปวงต่างร้องไห้ซึ้งใจยิ่งนัก แล้วจัดแจงยกทหารกลับฮูโต๋ ๑๔

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๑๖ อ้วนสุดหนีโจโฉ โจโฉจึงให้ลิโป้เป็นปีกซ้าย เล่าปี่เป็นปีกขวามุ่งสู่ล าหยง ครั้นถึงเมืองโจโฉจัดแจงให้เล่าปี่ ลิโป้ ซุนเซ็ก ล้อมเมืองทั้งสี่ด้านให้สัญญาณบุกโจมตีพร้อมกัน อ้วน สุดเห็นต้านทานมิได้จึงพาครอบครัวหนีไปตำบลห้วย หนำ โจโฉมิรู้ว่าอ้วนสุดหนีจากเมืองจึงล้อมเมืองอยู่ เดือนครึ่ง ทหารทั้งปวงอดอยากเสบียงอาหารยิ่งนัก โจโฉจึงยืมหัวของอองเฮานายฉางตัดหัวแล้วบอกว่า อองเฮากระทำผิดฉ้อข้าว ทหารทั้งปวงเห็นดังนี้จึงมี น้ำใจออกรบ แล้วสั่งให้ทหารทั้งปวงเบิกข้าวที่เหลือจน หมด สั่งให้โจมตีเมืองให้ได้ ครั้นโจโฉหักเอาเมืองได้รู้ว่าอ้วนสุดหนีไปเมืองห้วยหนำจึงคิดตีตาม รู้ข่าวว่าเตียวสิ้วกลับมาคิด ตีจะเอาเมืองฮู โต๋จึงยกทัพกลับฮูโต๋ตระเตรียมการรบด้วยเตียวสิ้ว ต่อมารู้ข่าวว่าตวนอุย งอ สิบ ฆ่าลิฉุย กุยกีได้แล้วเอาศีรษะมาให้ก็ยินดี แล้วยกทัพออกตีเตียวสิ้ว ขณะนั้นเป็นฤดูข้าว โภชน์สาลีสุก โจโฉสั่งทหารทั้งปวงห้ามเหยียบข้าวโภชน์สาลีแม้แต่ต้นหนึ่งจะฆ่าเสียมิเว้นแม้แต่ นายกองใหญ่ ชาวบ้านทั้งปวงสรรเสริญยิ่ง อยู่มาโจโฉขี่ม้าผ่านไร่สาลี นกบินตัดหน้า ม้าทีโจ โฉจึงตื่นวิ่ง เตลิดเหยียบข้าวสาลีหัก เห็นว่าคำสั่งจะมิเป็นที่นับถือจึงคิดอุบายแสร้งชักกระบี่จะ เชือดคอตัวเอง นายทัพทั้งปวงจึงห้ามไว้ ว่าแล้วโจโฉจึงตัดเพียงผมเองว่าแก่ทหารทั้งปวง ทหารทั้งปวงจึงสรรเสริญโจโฉ มากกว่าแต่ก่อนว่าอยู่ในสัตย์ธรรม ครั้นโจโฉคิดตีเมือง กาเซี่ยงที่ปรึกษาเตียวสิ้วคิด โจโฉจึงแต่งตั้งอ้วนเสี้ยวเป็นเจ้าเมืองกิจื๋ว อ้วน อุบายหลอกโจโฉ โจโฉจึงแตกทัพหนีมา รู้ว่าอ้วน เสี้ยวรู้ดังนั้นจึงมีความยินดีคิดออกรบด้วยกอง เสี้ยวจะยกทัพตีฮูโต๋จึงยกทัพกลับเมือง รู้ว่าอ้วน ซุนจ้าน ให้เล่าปี่ที่โจโฉให้กลับไปอยู่เมืองเสียว เสี้ยวทำการกำเริบจึงคิดยกไปตีแลขอความเห็นที่ พ่ายรอการตลบหลังลิโป้ ให้คิดการจับลิโป้เสีย ปรึกษาทั้งปวง กุยแกจึงว่าการตีอ้วนเสี้ยวนั้นไม่ แล้วตระเตรียมเกณท์ทหารเตรียมรบ ยากแล้วชี้ข้อเด่นของโจโฉสิบประการ ข้อด้อยของ อ้วนเสี้ยวสิบประการ แต่ยังมิอาจตีได้ด้วยมีลิโป้ คิดลอบตีฮูโต๋อยู่ โจโฉเห็นด้วย ๑๕

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๑๗ ประหารลิโป้ ฝ่ายลิโป้จับเอาม้าใช้ฝ่ายโจโฉที่ส่งหนังสือไปยังเล่าปี่ให้คิดอ่านกำจัดลิโป้ได้ จึงคิดแค้นใจแบ่งกอง กำลังไปตีกุนจิ๋วและเล่าปี่ที่เมืองเสียวพ่าย เล่าปี่รู้จึงจัดแจงส่งหนังสือไปยังโจโฉให้ยกทัพมาช่วย โจโฉแจ้งดังนั้นจึงคุมทหารมีฝีมือเป็นอันมาก ออกรบด้วยลิโป้โดยส่งแฮหัวตุ้นเป็นทัพหน้า แฮหัวตุ้นได้ออกรบกับโกซุ่นทหารลิโป้ ครั้นได้ทีไล่กวดไปโจเสงซุ่มเอาเกาทัณฑ์ยิงเข้าที่จักษุซ้าย แฮหัวตุ้นร้องขึ้นแล้วดึงเกาทัณฑ์ออก ร้องว่าลูกตาเป็นสิ่งประเสิรฐที่พ่อแม่ให้มาจะให้ตกพื้นเสีย มิได้จับลูกตากลืนเข้าไปในปาก แล้วเอาทวนแทงโจเสงตกม้าตาย ครั้นเล่าปี่ออกมาตั้งทัพซุ่มนอกเมือง ลิโป้เห็นดังนั้นจึงตีแตกพ่ายกระจัดกระจายไป ตัวเล่าปี่หนี ออกไปหาทัพโจโฉฝ่ายตันกุ๋ย ตันเต๋ง ซึ่งเป็นไส้ศึกของโจโฉที่อยู่ ณ เมืองชีจิ๋ว คิดอุบายให้ลิโป้ กับตันก๋งออกรบฆ่ากันเองแล้วยึดเมืองชีจิ๋วเสีย ลิโป้จึงแตกหนีไปยังเมืองเสียวพ่าย แต่ตันเต๋ง คิดอุบายหลอกโกซุ่น เตียวเลี้ยวที่ประจำอยู่ ณ เมืองเสียวพ่ายให้ยกออกไปช่วยลิโป้แล้วยึดเมือง เสียอีก ลิโป้รู้ดังนั้นจึงจำไปอยู่เมืองแห้ฝือ โจโฉยกทัพล้อมเมือองแห้ฝือให้เล่าปี่ไปสกัดอ้วนสุดกันมาช่วยลิโป้ ลิโป้มิคิดออกรบเชื่อฟังแต่ ภรรยาไม่สนแผนอุบาย เสพย์สุราทุกวันครั้นจะคิดให้อ้วนสุดมาช่วยรบก็มิได้ ด้วยอ้วนสุดให้ส่ง บุตรสาวของตนที่เคยคิดส่งไปให้ก่อน เล่าปี่ได้ล้อมกองกำลังแน่นหนามิอาจฝ่าไปได้ ลิโป้จึงเสพย์ สุราทุกวันมิได้ขาด วันหนึ่งภรรยาลิโป้เอากระจกมาส่องให้ดู ลิโป้เห็นตัวเองเสื่อมโทรมหมดราศี เพราะสุรา จึงสั่งห้ามให้ทหารทั้งปวงกินสุราถ้าพบเห็นผู้ใดจะตัดศีรษะเสีย วันหนึ่งลิโป้พบเฮาเสงคิดเลี้ยงสุรา จึงสั่งโบยหวายห้าสิบที เฮาเสงคิดแค้นใจเป็นอันมากจึงร่วม มือกับซุยเหียนลักม้าเซ็กเธาว์ของลิโป้ไปกำนัลด้วยโจโฉ แล้วทั้งสองได้แอบไปจับมัดลิโป้ขณะนั่ง หลับที่ประตูเมือง โจโฉได้ทีบุกเข้ายึดแห้ฝือจับทหารทั้งปวงหลังจากปิดล้อมอยู่หลายเดือน โจโฉสั่งประหารโกซุ่น ลิโป้เสีย ตันก๋งคิดยอมตายเองมิยอมเป็นบ่าวสองนาย โจโฉเสียใจร้องไห้ รักเป็นอันมากมิอาจรั้งไว้ได้จึงสั่งเลี้ยงดูบุตรภรรยาเป็นอย่างดี ส่วนเตียวเลี้ยวโจโฉเลี้ยงดูไว้เป็น ทหารเอก ๑๖

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๑๘ แผนฆ่าโจโฉ โจโฉปูนบำเหน็จแกล้วทหารใหญ่น้อยทั้งปวง แล้วพา เล่าปี่ไปเข้าเฝ้าพระเจ้าเหี้ยนเต้ลำดับเชื้อพระวงศ์ดูจึง เรียกเล่าปี่เป็นอา ขณะนั้นอำนาจทั้งปวงอยู่ในมือโจโฉ สิ้น ครั้งหนึ่งโจโฉพาพระเจ้าเหี้ยนเต้ออกประพาสป่า ยิงเนื้อ แล้วทำหยาบช้าให้พระเจ้าเหี้ยนเต้เสียหน้า ฮ กอ้วนผู้เป็นบิดานางฮกเฮา ผู้เป็นมเหสี พระเจ้าหี้ยน เต้เสนอคิดอ่านล้างโจโฉจึงชักชวนตังสิน จูฮก จูลัน ตันอิบ โงห้วน ม้าเท้งและเล่าปี่เข้าล้างโจโฉ และทั้ง เจ็ดลงหนังสือสัญญา สั่งห้ามแพร่งพรายไป ตอนที่ ๑๙ อ้วนสุดตาย ครั้นเล่าปี่รับคำตังสินแล้วจึงแสร้งถ่อมตัวปลูกผักอยู่แต่ในบ้าน โจโฉสงสัยจึงเชิญเล่าปี่กิน โต๊ะเสพสุราที่สวน แล้วปรึกษาการราชการ โจโฉแสร้งถามหาผู้คิดการใหญ่ เก่งกล้าในแผ่น ดินดังมังกรสำแดงเดชหวังจับพิรุธเล่าปี่ เล่าปี่บ่ายเบี่ยงไปตอบเจ้าเมืองอื่น โจโฉจึงว่าอันผู้มี สติปัญญาริอ่านคิดการใหญ่เห็นจะมีแต่เรากับท่านเท่านั้น เล่าปี่ครั้นพอได้ยิน ตกใจเป็นการ ใหญ่ ตะเกียบที่ถืออยู่หลุดจากมือ ขณะนั้นเกิดพายุหนักได้ยินเสียงฟ้าร้อง เล่าปี่จึงแสร้งว่า ตกใจฟ้าร้องแล้วเอามือปิดหูตะเกียบหลุดออกจากมือ โจโฉเห็นดังน้นก็สิ้นสงสัย นึกว่าเล่าปี่ ขี้ขลาดนัก ต่อมาโจโฉจึงไม่ได้คิดแคลงระแวงเล่าปี่ ๑๗

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๑๙ อ้วนสุดตาย อยู่มาเล่าปี่ได้ยินข่าวว่ากองซุนจ้านแพ้อ้วนเสี้ยวเสียแล้ว ตัวนั้นฆ่าบุตรภรรยาเสียสิ้นแล้วเชือด คอตาย เล่าปี่สงสารกทั้งยังนึกถึงจูล่งด้วย ต่อมาได้ข่าวว่าอ้วนสุดหวังไปรวมกับอ้วนเสี้ยว ณ เมืองกิจิ๋ว เล่าปี่จึงอาสาออกสกัดตี ทั้งคิดหนีเงื้อมมือโจโฉ โจโฉจึงยกให้ทหารไปห้าหมื่นไป สกัดทัพเล่าปี่ออกรบด้วยอ้วนสุด ณ เมืองชีจิ๋ว กองทัพเล่าปี่ไล่ฆ่าทหารอ้วนสุดแตกกระจาย ไป อ้วนสุดจึงหนีไปเมืองฉิวฉุน ระหว่างทางถูกโจรชิงทรัพย์และเสบียงไปเป็นอันมาก อ้วนสุด เสียใจยิ่งนัก หนีไปขอทานอาหารชาวบ้านกิน ชาวบ้านมีใจเจ็บแค้นเอาข้าวทั้งเปลือกหุงให้กิน อ้วนสุดกินไม่ได้ถามหาน้ำผึ้งละลายกิน ชาวบ้านตวาดว่าที่กันดารแห่งนี้มีแต่โลหิตคน อ้วนสุด นึกน้อยใจ อาเจียนโลหิตออกแล้วขาดใจตายบนเตียง ฝ่ายเล่าปี่รู้ว่าอ้วนสุดตายแล้ว จึงแจ้งไป ยังโจโฉว่าขอไปรักษาเมืองชีจิ๋ว แล้วเตียวหุยได้ฆ่ากีเหมาซึ่งโจโฉสั่งมากำกับเสีย เล่าปี่คิดเกรง กลัวโจโฉมาตียิ่งนัก ตอนที่ ๒๐ เริ่มยุทธการกัวต๋อ เล่าปี่จึงเชื้อเชิญอ้วนเสี้ยวมาช่วยตีโจโฉ อ้วนเสี้ยวตัดสิน ใจยกตี แล้ววส่งจดหมายไปทั่วทุกเมือง ห้ามเข้าด้วยโจโฉ โจโฉรู้ดังนั้นสั่งให้เล่าต้าย อองต๋งไปสกัดทัพเล่าปี่โดยให้ ธงสำคัญไปเสมือนว่า โจโฉยกมาเองอีก ส่วนหนึ่งให้โจ หยินสกัดที่กัวต๋อ อนึ่งทัพอ้วนเสี้ยวยังรีรออยู่ยังมิออก รบพุ่งยืดเยื้ออยู่ ฝ่ายเล่าปี่จับตัวเล่าต้าย อองต๋งรู้ว่าโจโฉ ไม่ได้นำทัพใหญ่ จึงปล่อยเล่าต้าย อองต๋งเสีย โจโฉโกรธ คิดตีเล่าปี่ ขงหยงที่ปรึกษาบอกว่าควรเกลี้ยกล่อมเล่า เปียว เตียวสิ้วเสียก่อนจึงไม่พะวงหน้าพะวงหลังโจโฉเห็น ชอบด้วย โจโฉจึงส่งเล่าหัวไปเกลี้ยกล่อมเตียวสิ้ว เตียวสิ้วกับกาเซี่ยงที่ปรึกษาตกลงเข้าด้วยโจโฉ โจโฉจึง แต่งตั้งเตียวสิ้วเป็นนายทหารผู้ใหญ่ กาเซี่ยงเป็นที่ปรึกษา ๑๘

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๒๑ เปิดโปงแผนลอบฆ่า ฝ่ายเล่าเปียว โจโฉแต่งตั้งยีเอ๋งไปเกลี้ยกล่อม ยีเอ๋งมี นิสัยหยาบช้า เล่าเปียวจึงมิเข้าด้วยโจโฉ ทั้งส่งยีเอ๋ง ไปให้หองจอฆ่า อยู่มาเกียดเป๋งหมอหลวงเข้าร่วมด้วย ตังสินคิดอ่านล้างโจโฉ ออกอุบายเข้ารักษาโรคปวดหัว จโฉแลใส่ยาพิษในยา โจโฉรู้ทันและรู้ตัวผู้สมคบคิดจึง จับตัวเกียดเป๋งไปทรมาณจนตายและจับตัวตังสิน จูฮก จูลัน ตันอิบ โงห้วน พร้อมบุตรภรรยาไปฆ่านอก กำแพงเมือง รวมทั้งนางตังกุยหุยผู้น้องตังสินซึ่งเป็น มเหสีพระเจ้าเหี้ยนเต้ด้วย แล้วสั่งโจหองให้กำกับ ตรวจตราพระราชวัง มิให้เชื้อพระวงศ์เข้าไปได้ ตอนที่ ๒๒ โจโฉเกลี้ยกล่อมกวนอู โจโฉระดมพลเตรียมล้างเล่าปี่ ฝ่ายเตียนห้องแนะนำอ้วนเสี้ยว ให้ตีฮูโต๋เวลานี้ด้วยเมืองยังว่างอยู่ แต่อ้วนเสี้ยวมิเชื่อมัวแต่ กังวลบุตรที่ยังป่วยอยู่ มิมีใจออกรบพุ่งจึงตั้งมั่นอยู่ในเมือง ฝ่ายเล่าปี่ เตียวหุยคิดอุบายแอบปล้นค่ายโจโฉ แต่ทำการมิ สำเร็จถูกโจโฉตีแตกพ่ายกระจัดกระจาย เล่าปี่หนีไปคนเดียว เข้าพึ่งอ้วนเสี้ยว โจโฉจับตัวกวนอูที่อยู่รักษาครอบครัวเล่าปี่ที่ เมืองแห้ฝืเกลี้ยกล่อม กวนอูยอมปลงใจอยู่ด้วยโจโฉโดยมี ข้อแม้สามประการ ประการหนึ่งจะอยู่รับใช้พระเจ้าเหี้ยนเต้ มิใช่โจโฉ อีกประการหนึ่งขออยู่รับใช้พี่สะใภ้ทั้งสองเองห้ามมิ ให้ใครกล้ำกลาย ประการสุดท้ายหากรู้ว่าเล่าปี่อยู่ไหนจะรีบไป หาอย่างไม่รีรอ โจโฉตกลงยินยอมรับกวนอู ๑๙

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๒๒ โจโฉเกลี้ยกล่อมกวนอู ตั้งแต่กวนอูมาอยู่ โจโฉเอาใจทุกวันมิได้ขาด สามวันแต่งโต๊ะเลี้ยงทีหนึ่ง แต่กวนอูยังมีใจอยู่กับ เล่าปี่ โจโฉจึงนึกเสียใจยิ่ง วันหนึ่งโจโฉยกม้าเซ็กเธาว์ให้กวนอู กวนอูปลาบปลื้มใจยิ่งนักว่าจะ ได้กลับไปหาเล่าปี่ได้เร็วขึ้น โจโฉจึงมีความวิตกยิ่งนัก ฝั่งหนึ่งชื่มชมกวนอูว่ามีความกตัญญูหา ผู้ใดเสมอมิได ตอนที่ ๒๓ กวนอูฆ่างันเหลียง บุนทิว อยู่มาอ้วนเสี้ยวเชื่อคำยุยงเล่าปี่ที่ไปอยู่ด้วยให้ออกตีโจ โฉ อ้วนเสี้ยวจึงสั่งงันเหลียงทหารเอกยกทัพออกตี เป็นทัพหน้าก่อนเข้าทางด่านแปะแบ๊ กวนอูอาสาออกตี เอาง้าวฟันงันเหลียงคอขาดตาย อ้วนเสี้ยวจึงส่งบุนทิ วออกรบอีก กวนอูก็ฆ่าบุนทิวตายเสียอีกคน อ้วนเสี้ยว รู้ก็โกรธก็สั่งฆ่าเล่าปี่ที่ให้กวนอูมาฆ่าทหารเอกเสียถึง สองคน เล่าปี่จึงกล่าวอ้างว่ามิรู้เรื่องแลจะยกกวนอูให้ อ้วนเสี้ยวได้ทำการสืบไป อ้วนเสี้ยวจึงตกลงยินยอม อยู่มากวนอูได้ข่าวว่าเล่าปี่ไปอยู่ด้วยอ้วนเสี้ยว ก็คิด ทำการออกจากโจโฉไปหาเล่าปี่ แต่ยังรั้งรอไว้อยู่ด้วย ยังมิร่ำลาโจโฉ ๒๐

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๒๔ กวนอูหักด่านรายทาง ฝ่ายโจโฉคิดทำการหน่วงเหนี่ยวกวนอูไว้มิยอมให้กวนอู ร่ำลาแต่มิสำเร็จ นึกเสียใจยิ่งนักด้วยเลี้ยงดูไว้มิได้ ที่ ปรึกษาแลนายทหารแนะนำโจโฉให้กำจัดเสีย มิเช่นนั้นจะ เป็นเสี้ยนหนามต่อไปภายภาคหน้า โจโฉจึงว่ากวนอูมีใจ กตัญญูต่อเล่าปี่แลให้สัตย์สัญญาไว้ ครั้นจะให้จับตัวมาก็ เสียวาจาไปจึงออกมาส่งกวนอูกลางทาง และสรรเสริญ กวนอูยิ่งนักทั้งมอบเสื้อผ้าให้แก่กวนอู ครั้นกวนอูออก มาถึงด่านกลางทางเจอนายด่านสกัดไว้ไม่ให้ผ่าน เรียก ใบเบิกทาง กวนอูว่าไม่มีจึงเข้ารบพุ่งด้วยฆ่านายด่านเสีย หลายคนหักเสียห้าด่านหนีออกมาได้ พบแฮหัวตุ้นเข้า สกัดทัพอยู่จึงได้รบพุ่งกันเป็นสามารถ พอดีเตียวเลี้ยวน าใบเบิกทางแลคำสั่งโจโฉมาห้ามไว้ แฮหัวตุ้นจึงหยุดรบ กับกวนอู แล้วเตียวเลี้ยว แฮหัวตุ้น ปล่อยกวนอูเดินทาง ไปหาเล่าปี่ต่อไป ตอนที่ ๒๕ สามพี่น้องพบพาน ฝ่ายกวนอูกับพี่สะใภ้เดินทางมาได้จิวฉองมาเป็นพวก พบเตียวหุยที่เขาบองเอี๋ยงสันจึงเข้าไปหา เตียวหุยเข้า ห้ามไว้ด้วยเข้าใจผิดว่ากวนอูเป็นพวกโจโฉแล้วเข้ารบกันเป็นสามารถ พอดีทหารโจ โฉที่คิดแค้นไล่ตามมา กวนอูวกกลับไปตัดศีรษะมาให้เตียวหุยดูว่ามิใช่เป็นพวกเดียวกับโจโฉ เตียวหุยจึงโผเข้าคำนับกวนอูว่าตัวนั้นใจเบาผิดนัก แลพี่น้องทั้งสองจึงร้องไห้รักกัน อยู่มากวนอูเดินทางรั้งรอให้ซุนเขียนไปแจ้งเล่าปี่ให้หนีออกมาจากอ้วนเสี้ยว แลพักที่กระท่อม แห่งหนึ่ง นายบ้านยกกวนเป๋งบุตรชายตนให้เป็นบุตรบุญธรรมกวนอู ฝ่ายเล่าปี่แสร้งออกอุบาย แก่อ้วนเส้ยวว่าจะไปเกลี้ยกล่อมเล่าเปียว ณ เมืองเกงจิ๋ว อ้วนเสี้ยวไม่รู้กลอุบายเห็นชอบด้วย ๒๑

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๒๕ สามพี่น้องพบพาน ฝ่ายเล่าปี่หนีออกมาพบกวนอูดีใจยิ่ง พบจูล่งเที่ยวเป็นโจรอยู่ ในป่า เล่าปี่จึงว่าครั้นจูล่งอยู่กับกองซุนจ้าน ยังหาบุญไม่จึง มิได้มาอยู่ร่วมคิดกัน บัดนี้มีบุญวาสนายิ่ง จูล่งจึงว่าตั้งแต่มา ทุกเมืองยังมิหาคนโอบอ้อมอารีเท่าเล่าปี่ จึงขออยู่รับใช้ด้วย เล่าปี่ เล่าปี่มีความยินดียิ่ง ทั้งสามพี่น้องจึงได้มาพบพาน พร้อมหน้ากันอีกครั้งและไปตั้งซ่องสุมคน ณ เมืองยีหลำ ฝ่ายอ้วนเสี้ยวรู้เข้าก็โกรธจะยกไปตีเล่าปี่ ที่ปรึกษาเห็นว่าเล่า ปี่ทหารน้อยจะยกไปทำการเมื่อไรก็ได้ บัดนี้วิตกอยู่แต่โจโฉให้ รีบกำจัดเสีย อ้วนเสี้ยวเห็นชอบด้วย ตอนที่ ๒๖ ซุนกวนขึ้นครองฝั่งกังตั๋ง ฝ่ายซุนเซ็กตั้งแต่เป็นใหญ่ฝั่งกังตั๋ง ทำการหยาบช้าฆ่าเค้าก๋องเมืองง่อกุ๋น ทหารเค้าก๋องคิด แค้นจึงลอบฆ่า ซุนเซ็กบาดเจ็บหลายแห่ง หมอฮัวโต๋เข้ารักษาจนหาย และด้วยบาดแผลมีพิษ จึงห้ามซุนเซ็กอารมณ์ร้อนร้อยวัน ด้วยซุนเซ็กเป็นคนด่วนใจเร็วเห็นอิเกียดที่ได้อ้างตนว่า เป็น ผู้วิเศษรักษาคนอยู่ ณ กังตั๋ง ผู้คนนับถือเป็นอันมากนึกอิจฉาจึงจับมาฆ่าเสีย ต่อมาซุนเซ็กจึง ได้เห็นแต่ภาพหลอนอิเกียดหลอกหลอนไม่เว้นวันจนคลุ้มคลั่งด้วยพิษกำเริบร่างกายทรุดโทรม เห็นว่าตัวเองจะมิรอดจึงเรียกซุนกวนผู้น้องยกตำแหน่งบ้านเมืองให้ทำนุบำรุงต่อไป อันการ ข้างในให้ปรึกษาเตียวเจียว การสงครามให้ปรึกษาจิวยี่ สั่งเสร็จแล้วก็สิ้นใจ ซุน กวนจึงออกว่า ราชการแทนซุนเซ็กแต่นั้นมา ตั้งแต่ซุนกวนครองตำแหน่งแทนซุนเซ็กก็เชื้อเชิญ เกลี้ยกล่อม โลซก จูกัดกิ๋น และผู้มีสติปัญญาอันมาก มาช่วยว่าราชการและส่งหนังสือเข้าด้วยโจโฉ โจโฉจึง แต่งตั้งซุนกวนเป็นเจ้าเมือง กังตั๋ง บรรดาราษฎรทั้ง ปวงและเมืองขึ้นยินดีต่อซุนกวนเป็นอันมาก ๒๒

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๒๗ ศึกประวัติศาสตร์ ฝ่ายอ้วนเสี้ยวกะเกณท์ทหารในเมืองกิจิ๋ว อิวจิ๋ว เซียง จิ๋ว เป๊งจิ๋ว ได้เจ็ดสิบหมื่นยกทัพไปตีฮูโต๋ แฮหัวตุ้นซึ่ง รักษาอยู่ตำบลกัวต๋อแจ้งไปยังโจโฉ โจโฉจึงเกณท์ ทหารเจ็ดหมื่นห้าพันไปบรรจบกับแฮหัวตุ้น ตั้งคอย ทัพอยู่ตำบล แม่น้ำฮองโห อ้วนเสี้ยวตั้งประชิดค่ายโจโฉเผชิญหน้ากับอ้วนเสี้ยว ต่อสู้ออกรบกันอย่างยืดเยื้อ ทหารโจโฉน้อยกว่าเก้า ส่วน สิบส่วน ตั้งสกัดทัพต้านอ้วนเสี้ยวอยู่ โจโฉนับวัน จะตกที่นั่งลำบากเสบียงอาหารไม่พอ จึงคิดจะยกกลับ ฮูโต๋ ซุนฮก ซึ่งรักษาเมืองฮูโต๋จึงส่งจดหมายตอบว่า ฝ่ายอ้วนเสี้ยวขาดแม่ทัพสองคน และถึงมีทหารมาก แต่ขาดความชำนาญให้รีบรุดเอาชัยเสีย โจโฉเห็นด้วย ต่อมาได้ข่าวว่าอ้วนเสี้ยวกำลังลำเลียงเสบียงมายัง ณ กัวต๋อจึงส่งคนไปตีเผาเสบียงเสีย กองทัพ อ้วนเสี้ยวจึงขาดแคลนเสบียงลงจึงเรียกเสบียงจากตำบลอัวเจ๋า และที่เก็บเสบียงตำบลกัวเจ๋านี้ มีอิ เขงดูแลอยู่ และอิเขงเสพสุราทุกวัน ไม่สนใจดูแลเสบียง อยู่มาเขาฮิวที่ปรึกษาของอ้วนเสี้ยวน้อยใจ หนีไปสวามิภักดิ์ต่อโจโฉ เขาฮิวกับโจโฉเป็นเพื่อนกันมาก่อน โจโฉจึงออกรับขับสู้อย่างดี เขาฮิว เสนอแผนปล้นเสบียงตำบลกัวเจ๋า โจโฉจึงแต่งทหารปลอมเป็นทหาร อ้วนเสี้ยวลอบตีอัวเจ๋าแล้วเข้า โจมตีจุดไฟเผาทันที เผายุ้งฉางเสบียงได้หมด อ้วนเสี้ยวรู้ดังนั้นจึงตกใจสั่งเตียวคับโกลำออกลอบตี ค่ายโจโฉแทน โจหอง แฮหัวตุ้น แฮหัวเอี๋ยน โจหยิน ลิเตียนออกรบเป็นสามารถ เตียวคับ โกลำสู้ไม่ ได้ถอยร่นมา ขณะนั้นกัวเต๋าเกรงว่าแผนที่ให้เตียวคับ โกลำไปตีค่ายโจโฉมิสำเร็จคิดให้ร้ายแก่เตียวคับ โกลำ เตียวคับ โกลำ รู้ดังนั้นจึงคิดว่าถ้ากลับต้องตายแน่ จึงสวามิภักดิ์โจโฉ ทหารอ้วนเสี้ยวรู้ว่าเตียวคับ โกลำไปอยู่ด้วยโจโฉก็เกิดความระส่ำระสาย โจโฉเห็นได้ทีจึงปล้นค่ายอ้วนเสี้ยวตอนดึก ทั้งแบ่ง ทหารออกเป็น แปดกอง เข้าโจมตี ทหารอ้วนเสี้ยวมิมีใจจะรบ ทหารโจโฉจึงฆ่าฟันทหารอ้วนเสี้ยว ล้มตายเป็นอันมาก อ้วนเสี้ยวเห็นดังนั้นตกใจหนีข้ามแม่น้ำฮองโหไป ค่ายอ้วนเสี้ยวจึงแตกพ่าย โจ โฉเกลี้ยกล่อมทหารอ้วนเสี้ยวทั้งเก็บทรัพย์สินสิ่งของจำนวนมาก ดุลอำนาจหัวเมืองตะวันออกของ โจโฉกับอ้วนเสี้ยวจึงเปลี่ยนไปเมื่อโจโฉได้เป็นฝ่ายชนะ ๒๓

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๒๘ เล่าปี่ขออาศัยเล่าเปียว อ้วนเสี้ยวพ่ายแพ้กลับเมืองกิจิ๋วสติฟั่นเฟือน อ้วนถัน อ้วนฮีผู้ บุตรโกกัน ผู้เป็นหลานคุมทัพมาช่วย อ้วนเสี้ยวมีความยินดี นำทหารสิบหมื่นเศษออกรบโจโฉอีกไป ตั้งมั่น ณ ตำบลซอง เต๋ง โจโฉยกทัพตามออกไปพบทัพอ้วนเสี้ยวจึงรบกันเป็น สามารถ อ้วนเสี้ยวสู้มิได้หลบหนีกลับเข้าเมืองและตัวนั้นป่วย มิออกว่าราชการให้อ้วนซงผู้บุตรออกว่าราชการแทน ฝ่ายเล่าปี่นำทหารห้าหมื่นยกทัพมาตลบตีฮูโต๋ โจโฉจึงออกรบพุ่งด้วยเล่าปี่และตั้งค่ายหลอก เล่าปี่ แล้วแบ่งกำลังไปตีเสบียงเล่าปี่และตีเมืองยีหลำ เล่าปี่รู้ก็ตกใจให้เตียวหุยไปช่วยแก้ เสบียง กวนอูไปช่วยครอบครัวที่ยีหลำแล้วเตรียมถอยค่าย ฝ่ายโจโฉให้คนดักรอเล่าปี่กับจูล่ง จึงช่วยกันรบเป็นสามารถ เล่าปี่เห็นจวนตัวจึงหนีออกมาตัวคนเดียวพบเตียวคับมาสกัดอยู่ เล่าปี่คิดท้อใจฆ่าตัวตาย พอดีจูล่งนำทหารเข้ามาช่วยแก้ไปได้ กวนอูก็พาเตียวหุยกลับมาหา เล่าปี่แล้วหนีมาคิดไปเข้าอาศัยด้วยเล่าเปียว เจ้าเมืองเกงจิ๋ว ฝ่ายเล่าเปียวมีใจยินดีรับไว้ ฝ่าย โจโฉก็ยกทัพกลับไปเมือง ตอนที่ ๒๙ อ้วนเสี้ยวตาย ขณะนั้นพระเจ้าเหี้ยนเต้เสด็จ ณ ฮูโต๋ได้แปดปี อ้วนเสี้ยว ตั้งมั่นที่เมืองกิจิ๋ว โจโฉจึงนำกำลังตีอ้วนเสี้ยวอีกครั้ง อ้วนซงผู้บุตรอาสาออกตีโจโฉแต่กลับพ่ายแพ้กลับมา อ้วนเสี้ยวรู้ดังนั้นเป็นกังวล โรคป่วยกำเริบ ขึ้นมาเจรจา ไม่ออก ว่าให้อ้วนซงปกครองเมืองต่อและพอลมปะทะ เข้ามาก็ขาดใจ ต่อมาอ้วนซงผู้น้องจึงขึ้นครองเมืองกิจิ๋ว แทนบิดา ฝ่ายอ้วนถำผู้พี่คิดน้อยใจด้วยเป็นบุตรคนโต คืดแย่งชิงอำนาจ โจโฉยกทัพเข้ามาอ้วนถำจึงเข้ารบด้วย อ้วนซง อ้วนฮี โกกัน เข้าช่วยรบโจโฉ โจโฉแบ่งกองกำลัง ตีพร้อมกันทั้งสี่ค่าย ฝ่ายอ้วนถำ อ้วนซง อ้วนฮี โกกันสู้ มิได้จึงถอยร่น โจโฉคิดตีตาม กุยแกที่ปรึกษาจึงว่าหากตี ตามบุตรอ้วนเสี้ยวทั้งสามจะสมัครสามัคคีกัน ควรกลับ เมือง รอดูบุตรทั้งสามแก่งแย่งชิงเมืองกันเองจึงรบได้ โดยง่าย โจโฉเห็นชอบด้วย ๒๔

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๓๐ โจโฉปราบปรามหัวเมืองฝ่ายตะวันออก ต่อมาอ้วนถำ อ้วนซงจึงรบแก่งแย่งชิงดีกันเป็นสามารถ อ้วนถำสู้มิได้ขอเข้าอยู่ด้วยโจโฉ โจโฉ เห็นได้ที จึงยกทัพขึ้นเหนือลอบตีค่ายอ้วนซงแตกตีได้เมืองกีจิ๋ว อ้วนถำกลับเข้ารบด้วยโจโฉกลับ ถูกโจหองแทงตกม้าตาย โจโฉจึงยกไปตีโกกันต่อ อ๋องต๋ำทหารโกกันลอบฆ่าโกกันเสียตัดศีรษะ ไปให้โจโฉ โจโฉมีความยินดีจึงล่วงไปตีอ้วนซง อ้วนฮีแลกุยแกนั้นป่วยหนักนอนมาบนเกวียน โจ โฉจึงล่วงไปตีหัวเมืองฝ่ายตะวันตกก่อน ครั้นพอกลับมารู้ว่ากุยแกตายแล้ว ก็ร้องไห้รักเป็น มากว่ากุยแกอายุน้อยกว่าอีกหน่อยจะฝากฝังบ้านเมืองให้ดูแลแลมาตายนี้มิควรเลย อุปมา เหมือนเทพดามาทำลายชีวิตเราเสียแล้วจุดเทียนเซ่นศพกุยแกร้องไห้รัก แลก่อนตายนั้นกุยแกแต่งหนังสือเสนอมิให้ตามอ้วนซง อ้วน ฮีที่ไปอาศัยอยู่กับกองซุนของกองซุนของคอย ท่าโจโฉเกรง ว่าจะรบมาตีจึงเลี้ยงดูอ้วนซง อ้วนฮีไว้เป็นทหารพอเห็นว่า โจโฉมิได้ตามตีจึงฆ่าอ้วนซง อ้วนฮีตัดศีรษะไปให้โจโฉเอา ความชอบ โจโฉจึงปราบปรามหัวเมืองฝ่ายตะวันออก ราบคาบแต่นั้นมา แล้วยกทัพกลับฮูโต๋ ต่อมาโจโฉพบนกยูง ทองแดงเปล่งประกายอยู่ โจโฉจึงเกณฑ์ชาวเมืองก่อสร้าง ปราสาทสูงใหญ่ริมแม่น้ำเจียงโห เอานกยูงไว้บนปราสาท หนึ่งปีจึงเสร็จสิ้น ให้ชื่อว่าปราสาทนกยูงสัมฤทธ์ กะเกณท์ ได้ทหารอ้วนเสี้ยวมาห้าสิบหมื่น แลทหารเอกเป็นจำนวน มากบำรุงทแกล้วทหารอย ตอนที่ ๓๑ สมภพอาเต๊า ฝ่ายเล่าปี่ครั้นมาอยู่กับเล่าเปียวเวลาล่วงมานาน นางกำฮูหยินภรรยาเล่าปี่ได้ให้กำเนิด บุตรชาย ให้ชื่อว่า อาเต๊าแลเล่าเปียวให้เล่าปี่ไปอยู่ ณ เมืองซินเอี๋ย แต่ตัวเล่าเปียวยัง เรียกเล่าปี่มาปรึกษาราชการอยู่เนืองๆ อยู่มา เล่าเปียวเชิญเล่าปี่มาปรึกษาเรื่องการยก ตำแหน่งเจ้าเมืองเกงจื๋วให้บุตรทั้งสอง ๒๕

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๓๑ สมภพอาเต๊า เล่าปี่เสนอให้ยกให้เล่ากี๋ด้วยว่าเป็นบุตร คนโต ชัวฮู หยินกับชัวมอผู้ซึ่งคิดให้เล่าจ๋องขึ้นครองอำนาจคิด แค้นเล่าปี่เป็นอันมาก จึงคิดแผนเชิญเล่าปี่เป็น เจ้า ภาพแทนเล่าเปียวรับคำนับหัวเมืองในวันปีใหม่ พยายามลอบฆ่าแต่มิสำเร็จ เล่าปี่หนีออกทางประตู เมืองด้านตะวันตกแลพลัดหลงมิรู้ไปทางใดหนีมาถึง แดนเมืองลำเจี๋ยง ตอนที่ ๓๒ เล่าปี่ได้ชีซีเป็นที่ปรึกษา เล่าปี่หนีมาพอเวลาเพลาพบเด็กเลี้ยงควายทักว่าเล่าปี่ เล่าปี่นึกสงสัยว่ารู้จักได้อย่างไร เด็ก เลี้ยงควายจึงพาไป พบอาจารย์สุมาเต็กโช ครั้นสนทนากัน สุมาเต็กโชว่าผู้มีสติปัญญามิสู้ไกล นัก อันฮกหลงกับฮองซูหากได้มาแต่ผู้หนึ่ง ก็สามารถครองแผ่นดินได้ เล่าปี่ได้ครุ่นคิดนัก รุ่ง เช้าจูล่งเที่ยวตามหาจนพบ เล่าปี่จึงค านับสุมาเต็กโชลาออกมา พบ ชีซีเดินท าเพลงด้วย ถ้อยคำแยบคาย เล่าปี่กริ่งใจว่าเป็นผู้มีสติปัญญา จึงเข้าสนทนาด้วยรู้ว่าเป็นชีซีจึงเชื้อเชิญเข้า มาทำการด้วยให้คุมบังคับบัญชาทหารทั้งปวง อยู่มาโจหยิน ลิเตียนซึ่งอยู่ ณ เมืองห้วนเสียรู้ ว่าเล่าปี่อยู่ที่เมืองซินเอี๋ยจึงเข้ารบด้วย ชีซีเสนอแผนการให้จูล่ง เข้าแก้กระบวนพยุหะแปด กุญแจทองของโจหยินแลให้กวนอูอ้อมเข้าตีเมืองห้วนเสีย โจหยิน ลิเตียนสู้มิได้จึงถอย หนีไป เมืองฮูโต๋ ครั้นเล่าปี่ได้เมืองห้วนเสียแล้วได้เล่าฮองเป็นบุตรบุญธรรม ให้จูล่งอยู่รักษาเมือง ตัวเล่าปี่ ชีซี กวนอู เตียวหุย กลับไปเมืองซินเอี๋ย ๒๖

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๓๓ เล่าปี่เยือนกระท่อมโงลังกั๋ง โจหยินหนีไปพบโจโฉ รู้ว่าเล่าปี่ได้ชีซีเป็นที่ปรึกษาคิดดึงตัวมาอยู่ด้วย มิให้เล่าปี่คิดการกำเริบ จึง เชิญมารดาชีซีมาเลี้ยงดูแล้วส่งจดหมายปลอมเรียกตัวชีซีมาอยู่ด้วยโจโฉ ด้วยชีซีเป็นคนกตัญญู มิรู้เท่าทันจึงลาเล่าปี่ไปอยู่ ณ ฮูโต๋ ก่อนไปเล่าปี่ร้องไห้รักเป็นอันมาก ชีซีจึงว่าใกล้ๆ นี้มีผู้มีสติ ปัญญาอยู่ด้วยชื่อว่าฮกหลง หรือ ขงเบ้ง เล่าปี่ยินดี ชีซีจึงลาไปแล้วรู้ว่าแม่ฆ่าตัวตายเนื่องจากตัว หลงเบาปัญญาซึ่งโจโฉ ต่อมาชีซีจึงมิมีใจอยู่ด้วยโจโฉโดยสุจริต ฝ่ายเล่าปี่จึงพากวนอู เตียวหุย ไปเขาโงลังกั๋งเพื่อคำนับ ขงเบ้งครั้งแรกมิเจอ พบแต่เพื่อนขงเบ้ง ต่อมาเล่าปี่รู้ ข่าว ว่าขงเบ้งกลับมาจึงไปเยือนอีกครั้ง ก็มิพบแต่ให้เขียน จดหมายคำนับฝากไว้เพียงพบเพื่อนขงเบ้งคุยกัน ณ ร้าน สุราเล่าปี่สำคัญผิดจึงเข้าไปคำนับ ครั้นรู้ว่ามิใช่จึงละอายยิ่ง นัก อยู่มาฤดูหนาวเล่าปี่จัดแจงไปคำนับอีกพบ ขงเบ้งนอน อยู่จึงมิอาจปลุก ขงเบ้งแสร้งนอนถึงตะวันคล้อย จึงตื่นเข้า สนทนาด้วยเล่าปี่ทั้งบิดพริ้วอยู่ ขงเบ้งแจงให้เห็นว่า กำลัง แผ่นดินจีนจะแบ่งออกเป็นสามก๊ก เล่าปี่ได้ฟังนึกเลื่อมใสแล ว่าอย่าบิดพริ้วอยู่เลยไปทำราชการด้วยกันเถิด ขงเบ้งจึง ปลงใจ จัดแจงร่ำลาจูกัดกิ๋น ผู้น้องแล้วไปอยู่ด้วยเล่าปี่ ณ เมืองซินเอี๋ย เล่าปี่จึงให้เป็นที่ปรึกษากิจการทั้งปวง ตอนที่ ๓๔ ซุนกวนคิดตีเล่าเปียว อยู่มาฝ่ายซุนกวนเกลี้ยกล่อมผู้มีสติปัญญาเป็นอันมาก ซุนเซียงผู้น้องกับงอฮูหยินผู้เป็นมารดา ถึงแก่ความตาย ซุนกวนจึงแต่งการศพไว้ และได้ข่าวว่ากำเหลงหนีจากเล่าเปียวกับหองจอเข้ามา อยู่ด้วย ซุนกวนจึงรับไว้ กำเหลงเสนอให้ซุนกวนออกตีหองจอเจ้าเมืองกังแฮ กำเหลงอาสาออก ตีด้วย เอาเกาทัณฑ์ยิงไปถูกหองจอตกม้าตาย แลซุนกวนจึงเอาศีรษะหองจอมาเซ่นไหว้บิดา ด้วยแต่ก่อนหองจอเป็นคนฆ่าซุนเกี๋ยนผู้บิดา ตอนรวมหัวเมืองเข้าสู้ตั๋งโต๊ะแล้วซุนกวนก็เลิกทัพ กลับเข้าเมืองกังตั๋งด้วยเกรงเล่าเปียวจะวางกำลังไว้แน่นหนา ๒๗

ตอนที่ ๓๕ เผาทุ่งพกบ๋อง เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ฝ่ายเล่าเปียวคิดใช้ให้เล่าปี่ไปตีเมืองกังตั๋งหวังแก้แค้น ขงเบ้งคิดอ่านให้บ่ายเบี่ยงก่อน เล่าเปียวจะยกเมืองให้ เล่าปี่ เล่าปี่ก็มิอาจรับอยู่มาเล่ากี๋ผู้บุตรเล่าเปียวเข้าขอ คำปรึกษาขงเบ้ง เรื่องกลัวอันตรายจากชัวฮูหยินกับ ชัวมอ ขงเบ้งจึงแนะนำให้เล่ากี๋ไปอยู่เมืองกังแฮ ฝ่ายโจโฉได้สุมาอี้เป็นที่ปรึกษาคิดกำเริบหวังตีหัวเมืองชายทะเลสิ้น ส่งแฮหัวตุ้นกับทหารสิบหมื่น ออกตีเล่าปี่ ณ เมืองซินเอี๋ย เล่าปี่กองกำลังน้อยกว่าขงเบ้งจึงให้ตั้งค่ายซุ่ม ณ ทุ่งพกบ๋องและแฮ หัวตุ้นประมาทมิฟังคำทัดทานของลิเตียนจึงถูกลอบวางเพลิง ทหารแฮหัวตุ้นวิ่งหนีแตกตื่น เหยียบตายกันเป็นอลหม่านบ้างหนีไม่ทันตายในเพลิงเป็นอันมาก ด้วยสองข้างทางเต็มไปด้วยป่า แขมไฟจึงลามไปทั่วกองทัพ ศพดาษดังขอนไม้ โลหิตแดงไปทั้งป่า ทหารสิบหมื่นตายสิ้น แฮหัว ตุ้นเสียทีดังนั้นจึงทิ้งทหารหนีกลับเมืองฮูโต๋ และฝีมือของขงเบ้งแสดงให้เห็นเป็นที่ประจักษ์แต่ นั้นมา เตียวหุย กวนอูกับนายทหารอื่นจึงเลื่อมใสขงเบ้งยิ่งนัก ตอนที่ ๓๖ โจโฉยาตราทัพลงใต้ ฝ่ายเล่าเปียวป่วยหนักใกล้ตายเรียกเล่ากี๋เข้าพบ แต่ ถูกชัวมอห้ามไว้เล่ากี๋มิรู้ทำอย่างไร จึงจำใจกลับไป เมืองกังแฮ อยู่มาเล่าเปียวโรคป่วยกำเริบจึงถึงแก่ ความตาย จึงให้แต่งการศพตามประเพณี แล้วชัวมอ ก็ตั้งให้เล่าจ๋อง เป็นเจ้าเมืองแทนบิดาต่อไป อยู่มาโจโฉกะเกณท์ทหารเข้าถึงห้าสิบหมื่นยกลงใต้ หวังตีแผ่นดินให้ราบคาบ เล่าจ๋องรู้ดังนั้นจึงตกใจ คิดอ่าน ยกเมืองเกงจิ๋วให้โจโฉ โจโฉแจ้งดังนั้นก็มี ความยินดี ๒๘

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๓๖ โจโฉยาตราทัพลงใต้ ฝ่ายเล่าปี่รู้ว่าเล่าเปียวตายแล้วจึงร้องไห้จนสลบ แล้วขงเบ้งคิดอ่านให้เล่าปี่ย้ายจากเมืองซินเอี๋ย ไปเมืองอ้วนเซีย เพื่อคิดอ่านป้องกันโจโฉแลเล่าปี่จึงชักชวนราษฎรประชาราษฎร์ให้ติดตามไป ด้วย ฝ่ายโจหยิน เคาทูยกทัพเป็นกองหน้าเข้าเห็นเมืองซินเอี๋ยว่างอยู่จึงเข้าไปพัก ถูกกลขงเบ้ง ให้จูล่งเข้าเผาเมือง ทหารโจหยินเหยียบหนีตายกัน อลหม่านหนีมาถึงริมฝั่งแม่น้ำ ถูกกวนอูซุ่ม ให้ทหารพังทำนบน้ำไหลบ่าลงมา ทหารโจหยินจมน้ าตายเป็นอันมาก เตียวหุยเข้าสกัดไว้อีกทัพ โจหยินแตกหนีมิมีใจจะรบจึงหนีมาเข้ารวมกับโจโฉ โจโฉรู้ดังนั้นก็โกรธให้ชีซีไปเกลี้ยกล่อมเล่าปี่ ณ เมืองอ้วนเซีย เล่าปี่มิยอมโจโฉจึงยาตราทัพไปอ้วนเซีย หวังล้างเล่าปี่ให้สิ้นและขงเบ้งเห็นว่า ถ้าตั้งอยู่ที่เมืองอ้วนเสียนั้นมิได้จึงโยกย้ายไปเมืองซงหยง ราษฎรแลอาณาประชาราษฎร์ขอ ติดตามเล่าปี่ไปด้วย ชาวเมืองทั้งปวงก็ทิ้งบ้านเมืองเสียอพยพร้องไห้ตามเล่าปี่ เสียงนั้นอื้ออึงไป แลเล่าปี่ไปถึงเมืองซงหยงนั้นเข้าไม่ได้จึงไปยังเมืองกังเหลง ฝ่ายโจโฉติดตามมาถึงเมืองอ้วนเซีย ใกล้จะทันอยู่แล้ว ขงเบ้งจึงให้กวนอูไปขอทหารจากเล่ากี๋ ณ เมืองกังแฮ ให้จูล่งคุมครอบครัว ตัวเล่าปี่ เตียวหุยคุมทหารไปป้องกันอยู่หลังทัพ และเดินทางได้แต่วันละร้อยเส้น ตอนที่ ๓๗ จูล่งฝ่าทัพรับอาเต๊า ครั้นโจโฉยกทัพมาถึงเมืองซงหยง เล่าจ๋องจึงออกมาคำนับ โจโฉจึงให้เล่าจ๋องไปอยู่ เมืองเฉงจิ๋ว ให้ชัวมอ เตียวอุ๋นเป็นนายกองทัพเรือฝึกทหารทั้งปวง แล้วโจโฉจึงส่งอิกึ๋ม ไปฆ่าเล่าจ๋องกับชัวฮูหยินเสียระหว่างทาง ครั้นบำรุงไพร่พลทหารเสร็จจึงยกกองทัพ หลวงไปยังเมืองกังเหลง ฝ่ายเล่าปี่เร่งเดินทางอยู่ ขงเบ้งออกไปตามกวนอู ณ กังแฮอีก คน ครั้นประมาณสามยามเล่าปี่ได้ยินเสียงโห่ร้องอื้ออึงมา เล่าปี่ก็ตกใจยกทหารสองพัน เข้ารบด้วยโจโฉเป็นสามารถ เตียวหุยเห็นดังนั้นก็เข้าช่วยหักไปช่วยเล่าปี่ ทหารโจโฉจึง รุกไล่ฆ่าฟันอาณาประชาราษฎร์หลบหนีวุ่นวายโกลาหลยิ่งนัก ครอบครัวเล่าปี่ถูกทหาร ไล่มาก็พลัดพรากกระจายไปกับชาวบ้าน เล่าปี่กับเตียวหุยช่วยต้านทานเป็นสามารถ แต่มิอาจสู้ได้เหลือทหารแต่ร้อยหนึ่ง และครอบครัวราษฎรบาดเจ็บล้มตายยิ่งนัก ๒๙

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๓๗ จูล่งฝ่าทัพรับอาเต๊า เล่าปี่กับเตียวหุยหลบหนีผ่านสะพานเตียงปันเกี้ยวไป ตัวเตียวหุยก็วกกลับเข้ามายืนขี่ม้าถือ ทวนสกัด แต่เพียง ผู้เดียว ทหารโจโฉสำคัญเป็นเตียวหุยก็เกิดกลัวไม่กล้าเข้าใกล้ ฝ่ายจูล่งซึ่ง เล่าปี่ให้คุมครอบครัวตัวอยู่นั้น ตะลุมบอน อยู่ในทัพโจโฉ ตีตลบกลับแล้วตีหักไปอีก ตามหา ตัวอาเต๊าบุตรเล่าปี่แลกำฮูหยิน บิฮูหยินภรรยาเล่าปี่ก็มิพบ จนรุ่งสว่างจึงหักเข้าไปควานหาอีก พบชาวบ้านต้องอาวุธบาดเจ็บเป็นอันมาก เสียงร้องไห้อื้ออึงคะนึงไป พบนางกำฮู หยิน จึงพา ออกมาถึงต้นสะพานแล้ววกกลับเข้าไปหาอีกเป็นหลายตลบ พบบิฮูหยินบาดเจ็บอุ้มอาเต๊าอยู่ จูล่งรีบเข้าไปชวนให้รีบหนี ฝ่ายนางบิฮูหยินรู้ว่าตัวบาดเจ็บเป็นตัวถ่วงจึงรั้นมิไป ฝากอาเต๊าให้ จูล่ง แล้วตัวก็รีบกระโจนลงในบ่อที่อยู่ข้างๆตกลงไปตาย จูล่งเห็นจึงร้องไห้แลกลบปากบ่อเสีย หวังมิให้ทหารโจโฉพบ แล้วถอดเกราะเอาอาเต๊าไว้ข้างใน รบฝ่าหนีทหารโจโฉออกมาแต่เพียง ผู้เดียว ฝ่ายทหารโจโฉเข้าล้อมสกัดเป็นอันมาก จูล่งก็รบฝ่าออกมารบพุ่งกันอลหม่านฆ่าทหาร เอกแลทหารเลวโจโฉมากมาย โลหิตนั้นติดกายแลเกราะเป็นอันมาก จูล่งก็ ขับม้ารีบหนีไปถึง สะพานเตียงปันเกี้ยว ม้าที่ขี่ก็อ่อนแรงลง เตียวหุยจึงว่าเจ้ารีบขับม้าพาบุตรไปให้เล่าปี่เถิด จูล่งก็ขับฝ่าไป เตียวหุยเข้าสกัดเห็นสัปทนข้างหลังก็รู้ว่าโจโฉทัพหลวงมาถึงจึงร้องตวาดด้วย เสียงอันดัง ทหารโจโฉมิกล้าเข้าใกล้ เตียวหุยก็ให้ชักกระดานสะพานเสียพาทหารกลับมาหา เล่าปี่ แลโจโฉสำคัญในกลจึงให้ทำสะพานแล้วยกทหารตามไป ฝ่ายเล่าปี่เห็นผงคลีฟุ้งตลบ แลเสียงโห่ร้องอื้ออึงคนึง ก็สำคัญว่าโจโฉยกทัพถึงตัวแล้วและมิรู้จะหนีไปทางใด กวนอู เล่ากี๋ยกทหารข้ามเรือมาช่วยสกัดรบพุ่งทหารโจโฉ เล่าปี่เห็นดังนั้นก็ยินดียิ่งนัก ขงเบ้งจึงให้กวนอูไปอยู่เมือง แฮเค้าตัวเล่าปี่ ขงเบ้งไปอยู่กับเล่ากี๋ ณ เมืองกังแฮ ฝ่ายโจ โฉนึกสำคัญว่ากลขงเบ้งจึงมิอาจไล่ตีตามด้วยเกรงกลัวจึง ไปอยู่เมืองเกงจิ๋ว สะสมพลทหารได้ร้อยหมื่น ๓๐

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๓๘ ขงเบ้งเจรจากับที่ปรึกษาซุนกวน ฝ่ายซุนกวนรู้ว่าโจโฉยกมาเป็นการเอิกเริกยิ่งนัก จึงให้โลซก ไปสืบราชการเมืองเกงจิ๋ว ครั้นโลซกมาถึงก็แวะเยี่ยมเล่าปี่ ขงเบ้ง ได้สนทนากัน ฝ่ายขงเบ้งคิดยุให้โจโฉกับซุนกวน ผิดใจกัน จึงลาเล่าปี่ไปเข้าพบซุนกวน ณ กังตั๋ง ครั้นมาถึงเมืองกังตั๋งโลซกก็จัดหาที่อยู่ให้ขงเบ้ง แล้วตัวโล ซกเข้าพบซุนกวน พบที่ปรึกษาแลนายทหารทั้งปวง เกี่ยง กันเป็นสามารถด้วยฝ่ายหนึ่งให้เข้าอ่อนน้อมด้วยโจโฉ อีก ฝ่ายให้เข้าสู้รบเป็นสามารถ ฝ่ายซุนกวนด้วยเป็นคนเรรวน มิรู้ทำประการใดจึงนิ่งอยู่ พอดีโลซกว่าขงเบ้งมาเมืองกังตั๋ง ซุนกวนมีความยินดีจึงเชิญขงเบ้งเข้ามา ครั้นขงเบ้งเข้ามาพบที่ปรึกษาซุนกวนหลายคน จึงเข้าสนทนาอยู่ฝ่ายเตียวเจียว ยีหวน โปเจ๋า ซีหอง ลกเจ๊ก เหยียมจุ้น เทียตก ผู้สนับสนุนให้ซุนกวนเข้าอ่อนน้อมด้วยโจโฉ ปะทะคารมกับขงเบ้งเป็นอัน มากและแต่ละคนมิสู้ปากขงเบ้งเลยนิ่งอยู่ ครั้นอุยกายพาขงเบ้งเข้าพบซุนกวน ขงเบ้งยุแหย่ซุนกวนให้สู้ ด้วยโจโฉ ซุนกวนก็เรรวนอยู่มิรู้ทำประการใด ด้วยฝ่ายขุนนางเข้าด้วยเตียวเจียวให้เข้าอ่อนน้อมแก่โจ โฉ และฝ่ายทหารเข้าด้วยโลซกและขงเบ้งให้รบด้วยโจโฉ จึงมิรู้ทำประการใด ตอนที่ ๓๙ ซุนกวนตัดสินใจรบด้วยโจโฉ ซุนกวนมีความวิตกนัก พอดีนางงอก๊กไถ้ผู้เป็นแม่น้าจึงว่า ตอนที่ผู้พี่เจ้าตายการข้างในให้ปรึกษา เตียวเจียว การข้างนอกให้ปรึกษาจิวยี่ ซุนกวนก็เพิ่งรำลึกถึงจิวยี่ได้ก็มีความยินดีจึงเรียกจิวยี่เข้าไป พบเพื่อปรึกษา ฝ่ายจิวยี่เข้าพบขงเบ้งแลโลซก จึงว่าให้อ่อนน้อมด้วยโจโฉ ฝ่ายขงเบ้งยุแหย่จิวยี่ให้ สู้รบโดยอ้างว่าโจโฉมากังตั๋งต้องการสองนางไปบำเรอ ชื่อว่านางเสียวเกี้ยว กับนางไต้เกี้ยว จิวยี่ได้ ฟังก็โกรธด้วยว่านางเสียวเกี้ยวเป็นภรรยาของตัว แล้วเข้าพบซุนกวนเพื่อเสนอให้เข้าสู้โจโฉ ซุนกวน จึงตัดสินใจเด็ดขาดให้จิวยี่ถืออาญาสิทธิ์ทั้งปวงแล้วเข้ารบด้วยโจโฉ ๓๑

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๓๙ ซุนกวนตัดสินใจรบด้วยโจโฉ จิวยี่เห็นขงเบ้งหลักแหลมรู้น้ำใจคนจึงว่านานไปจะเป็นศัตรู ต้องรีบกำจัดเสีย ครั้นอยู่มาเล่าปี่รู้ข่าวว่าซุนกวนตัดสินใจตีโจ โฉจึงจัดแจงพลทหารสิ้นไปตั้งอยู่เมืองแฮเค้า จิวยี่จึงแสร้งทำ อุบายเชิญเล่าปี่มาปรึกษาราชการที่กังตั๋งหวังลอบฆ่าเสีย เล่า ปี่พากวนอูมาด้วย ทหารจิวยี่เห็นจึงเกรงกลัวยิ่งนักมิอาจทำ อันตรายเล่าปี่ได้ ขงเบ้งรู้ว่าเล่าปี่มายังกังตั๋งจึงเข้าพบแล้วว่า เดือนอ้ายแรมห้าค่ำให้จูล่งมารับ ณ ริมฝั่งแม่น้ำ แล้วเล่าปี่ก็ ลากลับเมืองแฮเค้า ตอนที่ ๔๐ ขงเบ้งยืมเกาทัณฑ์ ฝ่ายชัวมอ เตียวอุ๋นฝึกทัพเรือให้กล้าแข็ง ด้วยเป็นชาวเหนือไม่ชำนาญทางเรือ จิวยี่รู้ดังนั้นคิดอุบาย กำจัดชัวมอ เตียวอุ๋นเสีย พอดีเจียวก้านข้ามมายังกังตั๋งหวังเกลี้ยกล่อมจิวยี่เข้าด้วยโจโฉ จิวยี่เห็นจึง ทำทีเชิญเจียวก้านกินโต๊ะแล้วเผลอหลับไป ฝ่ายเจียวก้านนอนไม่หลับลุกขึ้นมาพบจดหมายที่ชัวมอ เตียวอุ๋นส่งมาให้จิวยี่ที่จิวยี่ปลอมไว้ สำคัญว่าจริงก็รีบแอบนำจดหมายกลับมาให้โจโฉ โจโฉครั้นได้เปิดอ่านแล้วมิรู้เท่าทันกลจิวยี่ จึงเรียกให้ชัวมอ เตียวอุ๋นไปประหาร จิวยี่แจ้งดังนั้นใน อุบายก็มีความยินดีสิ้นวิตก ขงเบ้งรู้เท่าทันกลจิวยี่ จิวยี่รู้ดังนั้นก็มีความริษยาขงเบ้ง คิดอุบายหาขง เบ้งเข้ามาแล้วว่าให้ช่วยทำเกาทัณฑ์สิบหมื่นดอกในสิบวัน ขงเบ้งรู้ดังนั้นแจ้งว่าจิวยี่จะหาความผิดใส่ ตัวเสียจะได้ฆ่าเสีย จึงออกปากเพียงว่าจะได้ลูกเกาทัณฑ์ในสามวันเท่านั้น จิวยี่นึกว่าขงเบ้งหลงใน อุบายตัว ๓๒

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๔๐ ขงเบ้งยืมเกาทัณฑ์ ขงเบ้งนิ่งเสียสองวันครั้นวันที่สามจึงชวนโลซกลงเรือ แล้วพาเรือเล็กยี่สิบลำไปยังทัพโจโฉตอนดึก เรือแต่ละ ลำเต็มไปด้วยหุ่นฟางมัดสีดำเป็นอันมาก ขณะนั้น หมอกลงจัดฝ่ายโจโฉเห็นเรือแล่นเข้ามา ก็สำคัญว่า เป็นข้าศึกก็ระดมยิงเกาทัณฑ์เข้าใส่เรือเป็นอันมาก มิ เห็นว่าทหารมากแลน้อย ครั้นลูกเกาทัณฑ์เต็มฝั่ง ขงเบ้งก็ให้กลับแคมรับอีกฝั่งนึง จนเรือแต่ละลำเต็ม ไปด้วยเกาทัณฑ์จึงยกกลับ ได้เกาทัณฑ์ติดฟางเป็นอัน มากนับได้เกินสิบหมื่น จิวยี่เห็นก็ทอดใจใหญ่แล้วว่า ขงเบ้งมีสติปัญญาลึกซึ้งยิ่งนัก พอดีขงเบ้งเดินเข้ามา จิวยี่จึงว่าทัพโจโฉยกทัพมาขนาดนี้เห็นจะหักโหม เข้าไปก็จะขัดสน จึงว่าเรามีกลอุบายอยู่อันนึง ขงเบ้ง ว่าให้เขียนกลอุบายลงฝ่ามือออกมาดูพร้อมกัน จิวยี่ เห็นชอบครั้นเขียนเสร็จก็แบมืออกมาพบ คำว่าเพลิง ต้องกันแล้วแต่ละคนก็หัวเราะ จิวยี่ว่าอย่าให้การนี้ แพร่งพรายไป ตอนที่ ๔๑ ขงเบ้งเรียกลมตะวันออก จิวยี่วิตกอยู่ด้วยหาคนไปสอดแนมฝ่ายโจโฉ อุยกายเห็นดังนั้นจึงอาสาทำทีเป็นเข้าด้วยโจโฉ จิวยี่มี ความยินดีนัก รุ่งเช้าจึงให้โบยอุยกายทำทีให้เจ็บแค้น แล้วส่งงำเต๊กไปแต่งกลลวงโจโฉ โจโฉสำคัญ เชื่อให้หาอุยกายเข้ามา ครั้นยังคลางแคลงใจหาผู้อาสาไปสอดแนมราชการที่เมืองกังตั๋งดูว่าเป็นจริง และร้ายประการใด เจียวก้านเห็นจึงว่าตัวขออาสาไปสอดแนมอีกครั้ง ขอแก้ตัวซึ่งครั้งก่อนซึ่ง ทำการพลาดไป โจโฉก็ยินยอมให้ไป ๓๓

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๔๑ ขงเบ้งเรียกลมตะวันออก ครั้นเจียวก้านมาถึงจิวยี่ก็ทำทีเป็นโกรธแล้วให้ไปคุมไว้ ณ วัดเชิงเขา ฝ่ายเจียวก้านมีความทุกข์พบบังทองเจียวก้าน จึงเข้าไปคำนับแล้วว่าท่านนี้หรือคืออาจารย์ฮองซู มีความ ยินดีเป็นอันมากจึงเชิญไป พบโจโฉ ณ ค่ายโดยหารู้ไม่ว่า ต้องกลอุบายจิวยี่เสียแล้ว ครั้นเจียวก้านพาบังทองมายังค่าย โจโฉก็มีความยินดีแล้ว พาบังทองไปชมทัพเรือ บังทองเห็นแสร้งแนะนำให้ผูกเรือ ติดกันด้วยโซ่ตรวนเพื่อไม่ให้ทหารเมาคลื่นระส่ำระสาย ด้วยเรือโคลงเคลงทหารไม่สันทัดจึงอาจเมาได้ง่าย โจโฉมิทันคิดก็มีความยินดีนัก แล้วให้เร่งทำการตามบังทองบอก แล้วบังทองก็ลวงโจโฉว่าจะไป เกลี้ยกล่อมคน ณ เมืองกังตั๋งให้เข้าด้วยโจโฉ โจโฉมีความยินดีนักจึงให้ไป เทียหยกจึงเข้าว่าให้ เรือผูกติดกันฉะนี้หากข้าศึกใช้เพลิงเผาเสียก็จะมีอันตรายเป็นมั่นคง โจโฉได้ฟังดังนั้นก็หัวเราะ แล้วว่าฤดูนี้เป็นเทศกาลแจ้งเห็นแต่จะมีลมว่าวแต่ลมตะวันตกหากจิวยี่ใช้เพลิงก็จะกลับเข้าไปเผา ตัวเองเป็นมั่นคง ฝ่ายจิวยี่แลเห็นปลายธงพัดมาจากต้นลม ณ ค่ายโจโฉก็สะดุ้งใจ จึงคิดว่าการที่ คิดไว้เห็นจะไม่เป็นผล ด้วยลืมฉุกคิดถึงเรื่องลมเสีย ว่าแล้วก็อาเจียนโลหิตสลบลงกับที่แล้วก็ป่วย อยู่ ฝ่ายขงเบ้งรู้ดังนั้นก็เข้าพบจิวยี่รู้ว่า ณ เดือนอ้ายแรมห้าค่ำจะเกิดลมสลาตัน จึงแสร้งว่าทำ พิธีเรียกลมสลาตันได้ จิวยี่รู้มีความยินดีที่ป่วยอยู่ก็คลายลง ครั้นเดือนอ้ายแรมสามค่ำขงเบ้งก็ทำ พิธี จิวยี่จึงให้อุยกายจัดแจงกองทัพไว้ให้พร้อม รอลมมาจะยกตีโจโฉทันที ถึงเวลาสองยามเศษ ได้ยินเสียงลมจากทิศอาคเนย์อื้ออึงมา จิวยี่จึงมีความยินดีเห็นคงเบ้งมีสติปัญญา เป็นอันมากจึง ส่ง ชีเซ่ง เตงฮองไปฆ่าเสีย ฝ่ายขงเบ้งพอเรียกลมเสร็จแล้วก็หลบหนี ไปพบจูล่งริมฝั่ง ฝ่ายชีเซ่ง เตงฮองตามไปก็อาจสู้จูล่งได้ ครั้นขงเบ้งมาถึงก็ให้เล่าปี่ไปรอดักซุ่มตีทางหนีโจโฉ ๓๔

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๔๒ โจโฉแตกทัพเรือ ฝ่ายโจโฉนั้นตั้งใจคอยฝั่งอุยกายอยู่ตลอดเวลา ครั้น ถึงเวลาเห็นอุยกกายนำเรือเข้ามาใกล้ เทียหยกเห็น ผิด สังเกตจึงว่าแก่โจโฉ โจโฉเห็นชอบด้วยจึงให้บุน เพ่งไปห้ามเรือเสียก่อน อุยกายเห็นได้ทีดังนั้นก็สั่ง เรือเร่งเข้าไปจุดไฟขึ้น ครั้นลมสลาตันพัดหนักกล้า ทหารโจโฉก็เข้าดับเพลิงมิทัน เรือที่ผูกติดกันแก้ไม่ ได้ก็ถูกเพลิงวอดสิ้นเพลิงลามติดเป็นหลายตำบล ทหารวิ่งวุ่นวายไโกลาหลนัก ขณะนั้นทัพจิวยี่ จิวท่าย ชีเซ่ง เตงฮองมาถึงก็ตีหักเข้าไป ทหารจิวยี่เข้าไปถึง ไหนเพลิงก็ลุกติดขึ้น แลทหารโจโฉหนีมิทันต้องอาวุธ เจ็บปวดล้มตายเป็นอันมาก ที่หนีมิทันก็ตายในกอง เพลิงบ้าง ตกน้ำตายบ้าง ฝ่ายโจโฉเห็นดังนั้นก็ตกใจขี่ม้าหลบหนีไปทางตำบลฮัวหลิมพบลิบอง เล่งทองเข้าไล่ตีตามมา เตียว เลี้ยวกับซิ หลงก็เข้าสู้เป็นสามารถมิได้แพ้ชนะกัน ซิหลงก็พาโจโฉหนีต่อ พบกำเหลงดักทางอยู่จึงหนี ไปทางหับป๋า ครั้นหนีมาใกล้ตำบลฮัวหลิมพบจูล่งเข้าสกัดทางอยู่ เตียวคับ เตียวเลี้ยวก็เข้าช่วยป้องกัน ทางด้านหลัง และทหารโจโฉทิ้งม้าแลศัสตราวุธเป็นอันมากแล้วโจโฉก็สั่งให้รีบหนีไป ครั้นมาถึงตำบล โฮเลาก๊ก ก็ให้หยุดหุงอาหารอยู่ ยังมิทันสุกได้กิน เตียวหุยก็เข้าล้อมไว้ เคาทู เตียวเลี้ยว ซิหลง ก็เข้า ป้องกันเป็นสามารถแล้วรีบหนีไป ทหารที่หนีมานั้นก็อิดโรยทั้งต้องอาวุธบาดเจ็บเป็นมากแลเห็นทาง เข้าลำกุ๋น ก็หลงในกลขงเบ้ง เข้าไปทางน้อยทางนั้นแคบเดินลำบากนักโจโฉก็ให้เร่งให้เดินไป ครั้นพ้น ซอกเขาโจโฉก็หัวเราะขึ้นแล้วว่า หากขงเบ้งให้คนมาซุ่มอยู่ตรงนี้เห็นตัวจะมิรอดแน่ครั้นขาดคำได้ยิน เสียงประทัด กวนอูถือง้าวคุมสกัดทางไว้ โจโฉเห็นจวนตัวจะมิรอดทหารที่มาก็เหลือเพียงร้อยเศษ จึง วอนกวนอูให้ปล่อยตัวให้พ้นภัย กวนอูนึกถึงครั้งสมัยที่โจโฉเลี้ยงดูตนนึกสงสารจึงหลีกทางให้โจโฉไป ฝ่ายโจโฉหนีมาพบโจหยิน คิดยกกลับฮูโต๋ ให้โจหยินอยู่รักษาเมืองลำกุ๋น แฮหัวตุ้นรักษาเมืองซงหยง เตียว เลี้ยวรักษาเมืองหับป๋า แล้วโจโฉก็จัดแจงทหารยกกลับไปฮูโต๋ ฝ่ายจิวยี่ครั้นรบมีชัยจึงยก กองทัพไปตั้งอยู่ที่ตำบล ลิมกั๋ง หวังจะคิดอ่านไปตีเมืองลำกุ๋น ๓๕

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๔๓ จิวยี่ไปเอาเมืองซงหยง ฝ่ายจิวยี่รู้ว่าเล่าปี่ไปตั้งอยู่ ณ ปากน้ำเมืองอิวกั๋ง แล้วก็สะดุ้งตกใจ รู้ว่าขงเบ้งเห็นทีจะตัดหน้า ชิง เอาเมืองลำกุ๋น เสียเป็นมั่นคง จึงเชิญเล่าปี่มากิน โต๊ะแล้วว่าหากเราตีเมืองลำกุ๋นก็ให้ท่านยกตีเสีย เถิด เล่าปี่จึงตกปากรับคำ จิวยี่จึงยกไปตีได้ด่านอิ เหลงแลยกมาถึงเมืองลำกุ๋น ถูกกลโจหยินตีพ่าย และตัวจิวยี่ถูกลูกเกาทัณฑ์อาบพิษที่ขาซ้าย ทหาร เข้าช่วยแก้ หมอจึงว่าให้ระงับความโกรธเสีย หาก เมื่อใดมีความโกรธพิษเกาทัณฑ์จะกำเริบขึ้น ฝ่ายจิวยี่ทำอุบายว่าถูกพิษเกาทัณฑ์กลุ้มขึ้นถึงแก่ความตาย ฝ่ายโจหยินสำคัญว่าตายจริงก็เชื่อ เข้าปล้นค่ายจิวยี่ ถูกจิวยี่ซ้อนกลให้ล้อมสี่ด้านกระหนาบเข้ามา ตัวโจหยินสู้มิได้จึงถอยเสีย ครั้น จะกลับเมืองก็มิได้ด้วยกำเหลง เล่งทองสกัดไว้ จึงหลบหนีไปยังเมืองซงหยง จิวยี่จึงพาทหารจะ เข้าไปเมืองลำกุ๋น ตอนที่ ๔๔ เล่าปี่ชิงเอาเมืองตัดหน้า ครั้นถึงเมืองลำกุ๋นขงเบ้งก็ให้จูล่งมาชิงเมืองตัดหน้า เสีย จิวยี่มีความคับแค้นใจเป็นอันมาก ด้วยว่าทำ สงคราม เสียลี้พลและเสบียง สิ่งของเงินทองเป็นอัน มาก อันตัวเล่าปี่นั้นมิได้เสียเงินทองแลทหารเลย มา ชุบมือเปิบเอาเมืองเห็นมิชอบ แล้วฉุกคิดว่าเมือง เกงจิ๋ว ซงหยงเกลือกขงเบ้งจะแย่งชิงตัดหน้าเสียอีก จึงรีบยกทัพไป ครั้นมาถึงรู้ว่าขงเบ้งแต่งอุบายให้ กวนอู เตียวหุย ชิงสองเมืองนี้แล้ว คับแค้นใจมาก ปราถนาฆ่าขงเบ้ง พิษเกาทัณฑ์กลุ้มขึ้นมาจนจิวยี่ สลบลง คนทั้งปวงช่วยกันแก้ไขแล้วจิวยี่จึงเลิกทัพ กลับไปเมืองฉสองกุ๋น ๓๖

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๔๔ เล่าปี่ชิงเอาเมืองตัดหน้า ฝ่ายโลซกเข้าเจรจาด้วยเล่าปี่ ขงเบ้ง ขงเบ้งจึงอ้างว่าอันสามเมืองนี้เดิมขึ้นแก่เล่าเปียว ครั้นเราตีสามเมืองนี้ ยกให้แก่เล่ากี๋นั้นตัวผิดด้วยหรือ โลซกจึงว่าหากเล่ากี๋ถึงแก่ความตาย ก็ให้ยกสามเมืองนี้คืนแก่กังตั๋ง ขงเบ้งก็รับคำ ฝ่ายเล่าปี่ใคร่ปราถนาที่จะครอบครองเมือง นี้ไว้เองจึงออกตีบุเหลง เมืองเตียงสา เมืองฮุยเอี๋ยง เมืองเลงเหลง อันเป็นหัวเมืองฝ่ายใต้ เพื่อสะสมไพร่พลแลเสบียงเป็นกำลังต่อไปได้ฮองตงแลอุยเอี๋ยนเป็นทหารเอก ตอนที่ ๔๕ เล่าปี่แต่งซุนฮูหยิน ฝ่ายซุนกวนได้รบกับเตียวเลี้ยว ณ เมืองหับป๋ามาช้านานกว่าสิบครั้งก็ยังไม่แพ้ชนะกัน ไทสูจู้ เสนออุบายตีค่ายเตียวเลี้ยว เตียวเลี้ยวรู้ทันซ้อนกลไทสูจู้ได้ ตัวไทสู้จู้ถูกเกาทัณฑ์เจ็บปวดเป็น หลายแห่งเห็นจะมิรอด ซุนกวนวิตกนักยกทัพกลับมาเมืองลำซี ครั้นยกกลับมาไทสูจู้ก็ถึงแก่ ความตาย ซุนกวนก็สงสารอยู่มิได้ขาด อยู่มาเล่ากี๋ป่วยตายโลซกจึงเดินทางมาหาเล่าปี่ ทวงเมืองเกงจิ๋วคืน ขงเบ้งจึงทำโกรธว่าหากรบ ครั้งนี้ไม่มีเล่าปี่แลเราการก็คงมิสำเร็จ โลซกได้ฟัง ก็นิ่งอยู่ แล้วขงเบ้งจึงว่าหากเราไปรบตีเมือง เสฉวน ซึ่งขึ้นแก่เล่าเจี้ยง ได้ก่อนจึงคืนเมืองให้ โลซกได้ยินดังนั้นก็คำนับออกมา ฝ่ายโลซกกลับมาบอกจิวยี่ โกรธแล้วว่าตัวนั้นนี้ซื่อ นักที่ไหนจะได้เมืองกลับมา อยู่มาจิวยี่รู้ข่าวว่ากำฮู หยินภรรยาเล่าปี่อีกคนตายเสียแล้ว จึงคิดอ่านทำ อุบายเข้าว่าแก่ซุนกวนให้ยกน้องสาวแก่เล่าปี่ ๓๗

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๔๕ เล่าปี่แต่งซุนฮูหยิน ล่อลวงเล่าปี่มาจับไว้ ซุนกวนเห็นชอบ การนั้น ฝ่ายเล่าปี่หลงใหลในภรรยาแลสมบัติพัศ เป็นความลับ ขงเบ้งรู้ทันในอุบายจึงซ้อนกลให้ ถานที่ซุนกวนนำมาให้ก็หลงละเลิงไป มิมีใจ เล่าปี่ไปด้วยจูล่ง ครั้นพอถึงจูล่งก็ให้ปล่อยข่าว คิดที่จะกลับเมืองเกงจิ๋ว จูล่งใช้อุบายที่ ทั่วเมือง การรู้ข่าวถึงนางงอก๊กไถ่ผู้เป็นแม่น้า ขงเบ้งฝากมาให้จึงลวงเล่าปี่ว่าโจโฉจะยกมา ซุนกวน นางงอก๊กไถ่จึงเข้าไปต่อว่าซุนกวน ว่า ตีเกงจิ๋ว เล่าปี่มีความอาลัยยิ่งนัก ซุนฮูหยิน ทำการอัปยศนักเห็นทีต้องจับแต่งงานเสีย จึงหนีตามเล่าปี่มาเมืองเกงจิ๋ว ทหารจิวยี่ จริงๆ แล้วก็ให้จัดแจงให้เล่าปี่กับซุนฮูหยิน ตามมามิทัน และซุนกวนนั้นอัปยศนัก เสีย ตามประเพณี น้องสาวไปให้แก่เล่าปี่ ตอนที่ ๔๖ จิวยี่ตาย ฝ่ายโจโฉตั้งแต่แตกทัพเรือครั้งนั้นก็มีความอัปยศนัก ครั้นได้ ข่าวว่าเล่าปี่ชิงเอาเกงจิ๋วได้แล้ว ก็ว่าเล่าปี่เหมือนมังกรได้ออก ทะเลใหญ่เห็นทีจะกำจัดขัดสนนัก แล้วคิดแต่งตั้งให้จิวยี่เป็น เจ้าเมืองลำกุ๋น หวังให้มีมานะไปตีแก้แค้นเล่าปี่ ฝ่ายซุนกวน ให้โลซกไปเจรจาทวงเมืองกับเล่าปี่อีกครั้ง เล่าปี่ก็ทำเป็น ร้องไห้หนักว่าไม่มีที่อาศัย โลซกคิดสงสารจึงลากลับไปหาจิวยี่ จิวยี่จึงว่าท่านแพ้ความคิดเล่าปี่ขงเบ้งเสียแล้ว เล่าปี่นั้นหา เจรจาเหมือนปากไม่ แล้วก็คิดอุบายได้ข้อหนึ่งให้ทำทีว่าจะตี เมืองเสฉวนให้เล่าปี่ พอผ่านเมืองเกงจิ๋วให้ไปยืมเสบียงเล่าปี่ ครั้นเล่าปี่ออกมาจะจับฆ่าเสีย ขงเบ้งรู้ในกลจึงซ้อนกลจิวยี่ ถึงเวลาจิวยี่ยกทัพมาถึงให้ไปขอเสบียง มิเห็นเล่าปี่แลทหารผู้ ใดออกมารับพบแต่จูล่งสั่งปิดเมืองแล้วตะโกนว่ากลอุบาย ท่าน ขงเบ้งนั้นแจ้งอยู่แล้ว ๓๘

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๔๖ จิวยี่ตาย จิวยี่นึกเสียใจนักด้วยเสียรู้ขงเบ้ง พิษเกาทัณฑ์ก็กำเริบออกมาสิ้นสติ ทหารก็เข้าช่วยกันแก้จนฟื้น เห็นว่าตัวจะมิรอดก็สั่งเสียแก่ทหารทั้งปวงให้ช่วยทำนุบำรุงซุนกวนครั้นสั่งเสร็จ พิษเกาทัณฑ์ก็กลุ้ม ขึ้นมา จิวยี่คิดแค้นนักจึงแหงนหน้าขึ้นดูฟ้าแล้วร้องว่า ฟ้าให้ยี่มาเกิดแล้วไฉนจึงให้เหลียงมาเกิดด้วย ว่าแล้วก็ขาดใจตาย เมื่อจิวยี่ตายนั้นอายุได้สามสิบหกปี ซุนกวนครั้นแจ้งว่าจิวยี่ตายแล้วก็ร้องไห้ รักจิวยี่เป็นอันมากแล้วให้แต่งศพตามบรรดาศักดิ์ แล้วตั้งให้โลซกเป็นขุนนางผู้ใหญ่แทนจิวยี่ ตอนที่ ๔๗ เล่าปี่ได้บังทอง ฝ่ายขงเบ้งรู้ว่าจิวยี่ตายแล้ว ก็คิดไปสืบหาผู้มีสติปัญญาที่ เมืองกังตั๋ง แล้วพาจูล่งไปด้วย ครั้นไปถึงขงเบ้งก็รีบเข้า ไป คำนับศพจิวยี่ ทหารจิวยี่เห็นขงเบ้งก็แค้นใจเป็นอันมากคิด ฆ่าขงเบ้ง ขงเบ้งจึงแสร้งทำโศกเศร้าร้องไห้รักจิวยี่เสีย เป็น อันมาก ทหารจิวยี่ก็หลงเชื่อในมารยาขงเบ้ง อีกทั้งมีจูล่งมา ด้วยจึงมิอาจทำอะไรได้ อยู่มาขงเบ้งเจอบังทองเพื่อนสนิท จึงสนทนากันแล้วทำหนังสือปิดขึ้นมาฉบับหนึ่งแล้วว่าว่า หากคิดทำการด้วยเล่าปี่ให้เอาหนังสือฉบับนี้ไปให้แก่เล่าปี่ ด้วย ถ้าบังเอิญตัวเรามิได้อยู่บังทองก็รับคำแล้วขงเบ้งก็กลับ เกงจิ๋ว ฝ่ายบังทองก็เข้าไปขอทำราชการด้วยซุนกวน ซุน กวนเห็นบังทองรูปร่างอัปลักษณ์นัก เห็นจะมิได้ราชการจึงมิ เอาไว้ บังทองน้อยใจนักจึงไปสมัครทำราชการด้วยเล่าปี่ ขณะนั้นขงเบ้งออกไปชำระทุกข์ราษฎมิได้อยู่ บังทองจึง เข้าไปหาเล่าปี่ ๓๙

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๔๗ เล่าปี่ได้บังทอง เล่าปี่เห็นรูปร่างบังทองวิปริตก็มิใคร่นับถือโดยปกติแล้วให้ไปอยู่เมืองลอยเอี๋ยง ซึ่งเป็นเมืองน้อย บังทองจึงน้อยใจนัก มิได้เอาหนังสือของขงเบ้งให้เล่าปี่ แล้วไปอยู่เมืองลอยเอี๋ยงเอาแต่เสพแต่ สุรา มิได้ออกว่าราชการ เล่าปี่โกรธนักให้เตียวหุยไปสืบดู บังทองก็ออกตัดสินเนื้อความราษฎรที่ ค้างอยู่เสร็จแต่ครู่หนึ่ง เตียวหุยเห็นก็เลื่อมใสยิ่งนักกลับเข้าว่าแก่เล่าปี่ พอดีขงเบ้งเข้ามาว่ากล่าว แก่เล่าปี่ เล่าปี่ก็ฉุกรำลึกขึ้นได้ตอนสนทนากับสุ มาเต็กโชว่า ฮกหลงกับฮองซูถ้าได้มาแต่คนหนึ่ง ก็อาจครองแผ่นดินได้ บัดนี้ได้มาพร้อมกันถึงสองคนมีความยินดีนัก จึงตั้งบังทองเป็นที่ปรึกษา ฝ่ายโจโฉคิดกำจัดม้าเท้งจึงทำหนังสือพระเจ้าเหี้ยนเต้ ลวงไปว่าให้หาตัวเข้ามาคิดราชการ ม้าเท้ง รู้ดังนั้นจึงให้ ม้าเฉียวผู้บุตรกับหันซุยอยู่รักษาเมืองเสเหลียง แล้วยกทหารไปฮูโต๋ ต้องกลโจโฉถูก จับได้ แล้วโจโฉก็ให้ตัวม้าเท้งฆ่าเสีย ม้าเท้งก็ด่าโจโฉมิได้ขาดคำจนทหารลงดาบฟันถึงแก่ความ ตาย ฝ่ายม้าเฉียวคิดแค้นนักก็ยกทหารจะไปตีฮูโต๋ ตอนที่ ๔๘ โจโฉตัดหนวด ม้าเฉียวก็ยกทัพออกรบใช้อุบายตีได้เมือง เตียงฮันแลด่านตงก๋วน โจโฉยกทหารมาหวัง ตีเอาด่านคืน เห็นม้าเฉียวสง่าองอาจ แล ทหารเมืองเสเหลียงนั้นมีกำลังกล้าแข็งเสมอ กันทุกคน แล้วมาเฉียวก็ให้ทหารตะลุมบอน เข้าไปจับโจโฉ ทหารโจโฉสู้กำลังทหารม้าเฉียว มิได้ก็แตกกระจัดกระจาย โจโฉเห็นก็ตกใจ หนีเข้าไปปะปนกับทหารเลว เหล่าทหารจึง ร้องว่าอ้ายหนวดยาวนี่แหละโจโฉ โจโฉก็เอา กระบี่ตัดหนวดเสียหวังหลบทหาร พอดีม้า เฉียวควบม้า ไล่เข้ามาใกล้ก็หนีหลบเข้าไปใน ป่ารอดมาได้ แล้วก็ตั้งมั่นอยู่มิออกรบ ๔๐

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๔๘ โจโฉตัดหนวด อยู่มาโจโฉคิดอ้อมไปตีเสบียงม้าเฉียว ม้าเฉียวสำคัญในกลจึงออกตีโจโฉพ่ายไป ตัวโจโฉก็หนี ลงเรือไป หวิดมิรอดดีที่เคาทูเข้ามาช่วยป้องกันตัวโจโฉไว้ ฝ่ายม้าเฉียวก็เข้าปล้นค่ายโจโฉมิได้ ขาด อยู่มาโจโฉคิดอุบายได้ข้อหนึ่งให้หันซุยกับม้าเฉียวกินแหนงต่อกัน จึงเชิญหันซุยออก มาสนทนาหน้าค่าย โจโฉขับม้าออกมาสนทนาแต่เรื่องสมัยเป็นขุนนางราชการอยู่ด้วยกัน ม้า เฉียวก็นึกสงสัยอยู่ แล้วโจโฉก็ให้ เขียน จดหมายฉบับหนึ่งไปให้แก้หันซุย สลักหลังผนึกเป็น อักษรให้ลบเลือนเสีย ม้าเฉียวเห็นดังนั้นก็โกรธจะฆ่าหันซุยเสีย ทหารหันซุยก็เข้าป้องกันพา หันซุยหนีเข้าค่าย หันซุยน้อยใจนักด้วยม้าเฉียวมิได้คำนันนับถือผู้ใหญ่คิดเข้าไปสมัครอยู่ด้วย โจโฉ ม้าเฉียวรู้ดังนั้นก็เข้าไปฟันแขนหันซุยขาด ทหารหันซุยแลทหารม้าเฉียวก็เข้ารบฟัน กันเอง โจโฉเห็นได้ทีจึงเข้าร่วมรบตีทัพม้าเฉียวแตกพ่ายไป ม้าเฉียวเสียทีดังนั้นก็หลบหนีไป ยังเมืองเสเหลียง โจโฉจึงตั้งให้หันซุยเป็นเจ้าเมืองเสเหลียง แฮหัวเอี๋ยนอยู่รักษาเมืองเตียงฮัน แล้วก็ยกทหารกลับฮูโต๋ ตอนที่ ๔๙ เล่าปี่เข้าเสฉวน ฝ่ายเตียวฬ่อเจ้าเมืองฮันต๋งเกรงว่าโจโฉจะยกทหารมา ทำอันตราย ก็คิดทำการซ่องสุมทหารเพื่อต่อสู้โจโฉ จึง คิด ไปตีเอาเมืองเสฉวนเป็นที่มั่น ฝ่ายเล่าเจี้ยงเจ้าเมือง เสฉวนรู้ดังนั้นก็ให้เตียวสงไปยุยงโจโฉให้เข้าตีเมืองฮัน ต๋ง เมือง เสฉวนจะได้ปลอดภัย ฝ่ายเตียงสงก็ได้ลอบ เขียนแผนที่เมืองเสฉวนไปด้วย หวังยกให้แก่โจโฉ เมื่อเข้าถึงฮูโต๋แล้ว โจโฉเห็นอาการเตียวสงเจรจาหยาบ ช้านัก จึงไล่เตียวสงออกไป ฝ่ายเตียวสงคิดอับอายนัก มิกล้ากลับไปเมืองด้วยมิสมคำรับปากแก่เล่าเจี้ยง จึง เข้าหาเล่าปี่ ตัวขงเบ้งและเล่าปี่ก็ต้อนรับขับสู้อย่างดี ๔๑

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๔๙ เล่าปี่เข้าเสฉวน เตียวสงซาบซึ้งใจ มอบแผนที่เมืองให้แก่เล่าปี่แล้วลากลับเมือง ฝ่ายเตียวสงให้หวดเจ้ง เบ้งตัด เป็นธุระข้างใน แล้วเข้าบอกเล่าเจี้ยงให้เชิญเล่าปี่มาช่วยคิดอ่านป้องกันเมือง เล่าเจี้ยงเห็นด้วย แลขุนนางคัดค้านทัดทานเป็นอันมาก เล่าเจี้ยงก็มิฟังว่าเล่าปี่กับตัวแซ่เดียวกันคงมิคิดร้าย แล้ว เชิญเล่าปี่เข้ามา เล่าปี่จึงเอาแต่บังทอง ฮองตง อุยเอี๋ยนไปเล่าเจี้ยงก็แต่งโต๊ะเลี้ยงเล่าปี่ทุกวัน บังทองก็ว่าให้เร่งกำจัดเล่าเจี้ยงเสีย เล่าปี่ก็มิยอมทำตามด้วยเป็นแซ่เดียวกันอิดเอื้อนอยู่ ตอนที่ ๕๐ จูล่งชิงอาเต๊าคืน ฝ่ายซุนกวนรู้ว่าเล่าปี่ยกไปเสฉวน คิดอุบายมารดา ป่วยหนัก ให้หาซุนฮูหยินกลับมา และให้อาเต๊าหลาน ชายไปด้วย ซุนฮูหยินสำคัญว่าจริงพาอาเต๊าลงเรือไป กังตั๋ง จูล่งรู้ว่านางซุนฮูหยินจะไปกังตั๋ง รีบลงเรือชิง อาเต๊าคืนมา แล้วว่าท่านจะไปก็ไปเถิด ให้อาเต๊าอยู่นี่ นางซุนฮูหยินขัดใจ ให้ทหารรีบแจวเรือไปกังตั๋ง ซุน กวนได้ซุนฮูหยินกลับมาก็ตัดขาดกับเล่าปี่ คิดเตรียม การไปตีเอาเมืองเกงจิ๋วคืน โจโฉก็คิดเลื่อนเป็นที่วุยก๋ง ซุนฮกเห็นมิชอบ โจโฉขัดใจเอาตระบะเปล่าปิดตราประจำเสีย ซุน ฮกสำคัญว่าอันตรายจะถึงตัว จึงโทมนัสยิ่งนักแล้วกินยาตาย โจโฉยกทัพไปตีกังตั๋ง พอเข้าหน้า ฝนโจโฉยกทัพกลับเมืองฮูโต๋ เล่าเจี้ยงให้เล่าปี่ไปประจำอยู่ด่านแฮบังก๋วนเข้าขอทหารแลเสบียง เล่าเจี้ยง ขุนนางทั้งหลายเข้าทัดทานยิ่งนัก เล่าเจี้ยงคิดแคลงใจจึงให้แต่ทหารชราสี่พันกับข้าว หมื่นถุง เล่าปี่โกรธนักว่าเสียแรงมาช่วยบ้านเมืองให้ แล้วคิดอุบายเอาเมืองเสฉวนให้ได้ตีได้ด่าน โปยสิก๋วน ฝ่ายเล่าเจี้ยงจับได้หนังสือที่เตียวสงส่งไปให้เล่าปี่ โกรธนักให้ประหารสั่งมิให้เล่าปี่เข้า มาเอาเมืองใด ๔๒

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๕๑ บังทองตาย เล่าปี่ตีด่านไปตีเอาเมืองลกเสีย พบทางใหญ่น้อย สองทาง เล่าปี่ไปทางใหญ่ บังทองไปทางน้อย ขณะไปม้าบังทองขาหัก เล่าปี่เปลี่ยนม้าของตนให้ บังทองขี่ บังทองจึงไปทางน้อย ทางนั้นคับขันนัก จึงถามทหารชาวเมืองว่าตำบลนี้ชื่อใด ทหารตอบ ว่า ตำบลลกห้องโห แปลว่าหงส์ตกทุ่ง บังทอง ได้ยินก็นึกว่าชื่อคล้องกับตัวนัก ฮองซูแปลว่าหงส์ สะดุ้งตกใจเร่งให้ทหารถอยกลับ เตียว หยิมซึ่งซุ่ม อยู่จุดประทัดโห่ร้องชี้ว่าคนขี่ม้าขาวนั้นเล่าปี่ เอา เกาทัณฑ์ระดมยิงบังทองตกม้าขาดใจตาย เล่าปี่รู้ว่าบังทองถึงแก่ความตายก็ร้องไห้จนสลบไป เรียกหาขงเบ้งมาช่วยคิดการต่อ ขงเบ้ง ให้กวนอูอยู่รักษาเมืองเกงจิ๋ว พาเตียวหุย จูล่ง มาด้วย เตียวหุยยกมาถึงแดนปากุ๋น ใช้อุ บายจับเงียมหงันเจ้าเมืองมัดมา เงียมหงันก็ด่าเตียวหุยข้อหยาบช้าต่างๆ เตียวหุยเห็นเงียม หงันมีใจยั่งยืน ไม่ย่อท้อจึงปล่อยมัดเงียมหงัน เงียมหงันเห็นก็ซาบซึ้งใจนักยอมทำการด้วย เตียวหุย ครั้นไปถึงตำบลใดนายด่านเห็นเงียมหงันยอมเข้าด้วยเตียวหุยตลอดมิได้ขัดขวาง ตอนที่ ๕๒ เล่าปี่ชิงได้เมืองเสฉวน ครั้นขงเบ้งมาบรรจบเล่าปี่แล้วก็คิดอ่านตีเมืองลกเสีย เตียวเอ๊กก็ได้ตัดหัวเล่ากุ๋ยแล้วเปิดประตู เมืองรับเล่าปี่ เล่าปี่ก็ได้เมืองลกเสีย ขงเบ้งจึงให้จูล่งไปปราบหัวเมืองเตงกั๋ง เงียมหงันแลเตียว หุยไปก าจัดหัวเมืองเตงกั๋ง แล้วขง เบ้งก็คิดจะไปตีเอาด่านกิมก๊กแลส่งหนังสือให้เล่าเจี้ยง นอบน้อมแต่โดยดี เล่าเจี้ยงแจ้งดังนั้นก็โกรธฉีกหนังสือทิ้งเสีย แล้วก็แต่งหนังสือไปให้เตียวฬ่อ ให้ช่วยตีเล่าปี่ ฝ่ายม้าเฉียวซ่องสุมทหารได้เป็นอันมากพาบังเต๊กยกไปตีได้เมืองกิจิ๋วถูกแฮหัว เอี๋ยนล้อมตีคืน ม้าเฉียวจวนตัวนักเหลือทหารอยู่เจ็ดคนจึงหนีฝ่าออกมาหนีไปอยู่กับเตียฬ่อ เตียวฬ่อจึงให้ม้าเฉียวไปตีเล่าปี่ ตัวบังเต๊กป่วยอยู่มิได้ไปด้วย ๔๓

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๕๒ เล่าปี่ชิงได้เมืองเสฉวน อุยหวนรักษาด่านกิมก๊กยอมน้อมขงเบ้ง พอดีม้าแจ้งว่า เตียวฬ่อให้ม้าเฉียวมาตีด่านแฮบังก๋วน ขงเบ้งจึงให้เตียว หุยไปช่วย และม้าเฉียวกับเตียวหุยรบกันมิได้แพ้ชนะ ขงเบ้งจึงคิดอุบายให้ม้าเฉียวมาเป็นพวก ส่งของกำนัลให้ เอียวสงไปยุแยงเตียวฬ่อ ม้าเฉียวก็มิอาจกลับเมือง อยู่ ด้วยขงเบ้ง ครั้นเล่าปี่กลับมายังด่านกิมก๊ก ให้ม้าเฉียว ประชิดเมืองเสฉวน เล่าเจี้ยงเห็นจวนตัว คิดออกไป นอบน้อม จึงเอาตราสำหรับที่ออกไปคำนับเล่าปี่ เล่าปี่ เห็นก็จูงมือเล่าเจี้ยงขึ้นมาข้างบน แล้วร้องไห้ว่าตัวเรา ทำการครั้งนี้เป็นจำใจ คิดแต่ทำนุบำรุงแผ่นดินให้มีสุข แล้วให้เล่าเจี้ยงไปอยู่กองอั๋น ซึ่งเป็นเมืองน้อยขึ้นแก่เกง จิ๋ว เล่าปี่ได้เสฉวนแต่นั้นมา แล้วตรากฎหมายใหม่ให้ กวนอู เตียวหุย จูล่ง ม้าเฉียว ฮองตงเป็นที่ห้าทหารเอก ตอนที่ ๕๓ โจโฉตีได้ฮันต๋ง ซุนกวนรู้ว่าเล่าปี่ก็ให้จูกัดกิ๋นพี่ชายขงเบ้งไปทวงเมืองเกงจิ๋วตามสัญญา เล่าปี่ก็มิยอมให้ ขงเบ้งจึงว่ากล่าวให้คืนแต่เมืองเตียงสา เลงเหลง ฮุยเอี๋ยงซึ่งเป็นเมืองขึ้นแก่เกงจิ๋ว ให้ไปว่า กล่าวแก่กวนอูเอง ครั้นจูกัดกิ๋นมาถึงเกงจิ๋ว กวนอูมิยอมให้ จูกัดกิ๋นก็กลับไปหาเล่าปี่อีกครั้ง เล่าปี่ก็บอกว่ากวนอูน้ำใจดื้อดึง ปากว่าตีได้เมืองฮันต๋งเมื่อไหร่ จะคืนเกงจิ๋วให้ จูกัดกิ๋นมิรู้ทำ ประการใดก็ลาออก ซุนกวนรู้ก็โกรธนัก ให้โลซกเชิญกวนอูออกมากินโต๊ะแล้วจับฆ่าเสีย ฝ่าย กวนอูก็มิเกรงกลัวลงเรือกับจิวฉอง ขณะกินอยู่นั้นโลซกได้เอ่ยทวงเมืองเกงจิ๋ว กวนอูโกรธ ตอบว่าตอนเล่าปี่ไปสกัดโจโฉหลายตำบลตัวก็เสียเสบียงแลทหาร ได้เมืองเกงจิ๋วก็มิเพียงพอ ๔๔

เนื้อเรื่องเต็ม (แบบย่อ) ตอนที่ ๕๓ โจโฉตีได้ฮันต๋ง แสร้งทำเป็นเมาสุราจูงมือโลซกมาให้ส่งถึงเรือ ทหาร ซุ่มอยู่ก็มิอาจทำอะไรได้ด้วยกลัวเป็นอันตรายแก่โลซก ฝ่ายซุนกวนรู้ก็โกรธ เกณฑ์ทหารทั้งเมืองไปตีเกงจิ๋ว พอดีม้าแจ้งว่าโจโฉจะยกตีกังตั๋ง ซุนกวนจึงออกไปตั้ง รับ ณ ตำบลหับป๋า ฝ่ายโปหั้นกล่าวแก่โจโฉว่ากังตั๋ง เป็นแดนกันดารชนะลำบาก โจโฉจึงงดกองทัพแล้วคิด เลื่อนเป็นวุยอ๋อง ซุนฮิวกล่าวทัดทานอยู่ โจโฉก็โกรธ แล้วว่าท่านกล่าวทัดทานเช่นนี้เห็นจะเหมือนซุนฮก ซุน ฮิวก็ลากลับมาบ้านทุกข์น้อยใจจนตรอมใจตาย ฝ่ายพระเจ้าเหี้ยนเต้กลัวว่าโจโฉเป็นที่วุยอ๋องแล้ว จะคิดขบถเอาราชสมบัติเสียมั่นคง จึงเขียน หนังสือส่งให้ฮก อ้วนผู้เป็นบิดานางฮกเฮามเหสี ให้ช่วยคิดการกำจัดโจโฉ โจโฉจับได้หนังสือก็ โกรธ ก็จับฮกอ้วน นางฮกเฮาแล ครอบครัวมาฆ่าเสีย แล้วกะเกณฑ์ทหารจะไปตีเมืองฮันต๋ง ฝ่ายเตียวฬ่อก็ให้บังเต๊กออกรบด้วยโจโฉ โจโฉเห็นบัง เต๊กชำนาญสงครามนัก ก็ใคร่อยากได้มา บังเต๊กมาอยู่ด้วยก็จับได้ตัวบังเต๊ก บังเต๊กยอมมาอยู่ด้วย ฝ่ายเตียวฬ่อ สู้โจโฉมิได้ ก็ยอม สวามิภักดิ์ด้วยโจโฉ โจโฉมีใจเอ็นดู จึงตั้งให้เตียวฬ่อเป็นเจ้าเมืองปาต๋ง ตอนที่ ๕๔ ยุทธการที่เขาเตงกุนสัน ฝ่ายอาณาประชาราษฎร์ในเมืองเสฉวนรู้ว่า โจโฉตีได้เมืองฮันต๋งแล้วก็สะดุ้งตกใจเกรงโจโฉมาตี เมืองเสฉวน ขงเบ้งจึงออกอุบาย ส่งหนังสือให้ซุนกวนว่าให้ตีเมืองหับป๋าเสีย แล้วจะคืนเมืองขึ้น เกงจิ๋วสามเมืองให้ ซุนกวนจึงออกตีได้เมืองอ้วนเซีย แล้วจะไปตีเมืองหับป๋า ฝ่ายเตียวเลี้ยวซึ่ง รักษาเมืองหับป๋าอยู่นั้นก็ส่งหนังสือไปถึงโจโฉ โจโฉให้แฮหัวเอี๋ยนอยู่รักษาเมืองฮันต๋งแล้วก็ยก ทหารมาบรรจบเตียวเลี้ยว ๔๕