ณ บงึ แห่งหน่ึง แม่อง่ึ อ่างกบั ลูกๆ อย่ดู ้วยกนั อย่างมคี วามสุข
จากน้ันพวกลูกองึ่ อ่างกไ็ ด้ว่ายนา้ เล่นกนั จนกระทั่งพวกมัน ไปเจอววั ตวั ใหญ่กาลงั เดนิ มาทหี่ นองนา้ ท่ีพวกอ่ึงอ่างกาลงั เล่นนา้ อยู่ เจ้าววั ไม่ทนั สังเกตว่ามลี กู องึ่ อ่างเลก็ ๆ อยู่แถวน้ัน ทาให้มนั เผลอเหยยี บลกู องึ่ ออ่างตายไปหลายตวั
เจ้าลกู องึ่ อ่างทรี่ อดชีวิตเห็นอย่างน้ัน กต็ กใจและรีบวงิ่ กลบั ไปบอกแม่ อง่ึ อ่าง “แม่จ๋า ๆ ตวั อะไรกไ็ ม่รู้ เหยยี บพี่ ๆ น้อง ๆ ของเรา ตัวมนั ใหญ่กว่า แม่เสียอกี ” แม่องึ่ อ่างตกใจ เลยรีบถามกลบั ไปว่า “ตวั อะไร แล้วมนั ใหญ่ มากขนาดไหน แม่อยากรู้” “ตัวมนั ใหญ่มาก ๆ เลยแม่” ลกู อง่ึ อ่างตอบ
แม่อง่ึ อ่างพยายามพองตัวเท่าไหร่ ลูกอง่ึ อ่างกย็ งั บอก ว่ามีขนาดเลก็ กว่าเจ้าววั อยู่มาก แม่องึ่ อ่างฉุนเฉียวพองตวั จนในทสี่ ุดท้องกร็ ะเบิด ถึงแก่ความตาย นิทานเรื่องนีส้ อนให้รู้ว่า : ทาส่ิงใดให้รู้จักประมาณตน
นางสาววชั ราภรณ์ ธงยาม รหัส 63121010059 คณะครุศาสตร์ สาขาวชิ าภาษาไทย
Search
Read the Text Version
- 1 - 6
Pages: