บทอาขยาน ม.ต้น

พระอภัยมณี ตอนพระอภยั มณหี นนี างผีเสือ้ สมุทร (บทอาขยานสาหรับนกั เรียนช้นั มธั ยมศึกษาตอนต้น) พระโฉมยงองคอ์ ภยั มณีนาถ เพลินประพาสพิศดูหมู่มจั ฉา เหลา่ ฉลามลว้ นฉลามตามกนั มา ค่อยเคล่ือนคลาคลา้ ยคลา้ ยในสายชล ฉนากอยู่คฉู่ นากไมจ่ ากคู่ ขนึ้ ฟ่องฟูพน่ ฟองละอองฝน ฝงู พมิ พาพาฝูงเขา้ แฝงวน บา้ งผดุ พน่ ฟองน้าบา้ งดาจร กระโห้เรยี งเคียงกระโหข้ นึ้ โบกหาง ลอยสล้างกลางกระแสแลสลอน มงั กรเก่ยี วเลีย้ วลอดกอดมงั กร ประชุมซ่อนแฝงชลขนึ้ วนเวียน ฝงู ม้านา้ ทาท่าเหมือนมา้ เผ่น ข้ึนลอยเลน่ เลี้ยวลัดฉวดั เฉวยี น ตะเพียนทองทอ่ งนา้ นาตะเพยี น ดาษเดียรดูเพลนิ จนเกินมา เห็นละเมาะเกาะเขาเขยี วชอุ่ม โขดตะคุ่มเคยี งเคียงเรยี งรุกขา จะเหลยี วซ้ายสายสมุทรสดุ สายตา จะแลขวาควันคลมุ้ กลุ้มโพยม จะเหลียวดสู รุ ยิ แ์ สงเขา้ แฝงเมฆ ใหว้ เิ วกหวาดองค์พระทรงโฉม ฟังสาเนียงเสียงคล่ืนดังคร้ืนโครม ยิ่งทกุ ขโ์ ทมนสั ในฤทยั ทวี (สุนทรภู่)