กระต่ายกับเต่า

ขณะทกี่ ระต่ายกาลงั วงิ่ เล่น มนั เหลอื บไปเห็นเต่าคลานต้วมเตยี้ ม จึงล้อเลยี นความอุ้ยอ้ายของเจ้าเต่า เต่าน้อยนึกโมโห จงึ ท้ากระต่ายมาวง่ิ แข่งกนั

กระต่ายได้ยนิ กน็ ึกขา เพราะอย่างไร ตนเองกช็ นะอยู่แล้ว จงึ รับคาท้า แล้วรุดไปประกาศบอก สัตว์ท้งั หลาย มาร่วมในชัยชนะของตน

เมอื่ เริ่มการแข่งขัน กระต่าย กอ็ อกวง่ิ นาไปอย่างรวดเร็ว



ส่วนเต่าน้อยทาได้แต่คลานไปช้า ๆ ปล่อยให้กระต่ายนาไปก่อน สัตว์อนื่ พากนั หัวเราะอย่างขบขนั

ส่วนเต่าเดนิ ต้วมเตยี้ มตามไปอย่างช้า ๆ แต่มนั่ คงและสมา่ เสมอ



มนั นึกในใจว่า “เจ้าเต่าเดินอดื อาดอย่างนี้ เรา นอนพกั สักครู่ แล้วค่อยวง่ิ ต่อยงั ทนั ถมเถ”

กระต่ายเอนตวั ลงนอนไปนานเท่าไรไม่รู้ เต่าน้อยซ่ึงคลานต้วมเตยี้ มอย่างอดทน ไม่นานกต็ ามทนั และคลานนากระต่ายซึ่งหลบั อยู่

เมอ่ื รู้สึกตวั ตน่ื ขึน้ เจ้ากระต่ายตกใจรีบ ออกว่งิ ไปอย่างเร็ว ทส่ี ุดเท่าทจ่ี ะทาได้

แต่ถึงกระน้ันเมอื่ กระต่ายวงิ่ ไป เส้นชัย มนั กพ็ บว่าเต่าได้ยนื รอ อยู่ทน่ี ั่นแล้ว