หมื่นภูผาธาราหวนคืน (เล่มเดียวจบ)_ซือซิง

นางเคยบอกกับเขาว่าคนเราเป็ นสามีภรรยากันได้ เพียงเจด็ ชาติ จากนันด้ายแดงจะสะบันลง มิได้พบเจอกันอีก ความร้าวรานยังคงฝังแน่นเหมือนเพิงเกิดเมือวัน วาน เสียงหวานแผ่วเบา คราบนําตาอาบแก้ม เขาไม่ยอมรับ ไม่มีวันยอมรับ เขาจะตามหานาง ตามหานางให้พบและรักให้ มากกว่าเดมิ ทุกชาตไิ ป 1

บททีหนงึ ความฝัน ความฝันสามารถบอกอะไรไดห้ ลายอยา่ ง 2

หากพดู ตามหลกั วทิ ยาศาสตร์ ความฝันคือสงิ ทีเกิดขนึ ระหวา่ งมนษุ ยก์ าํ ลงั นอนหลบั สมองยงั คงทาํ งานเหมือน สภาวะตืน รอ้ ยเรยี งความคดิ และอารมณอ์ อกมาเป็น ภาพตา่ งๆ ความฝันคือสงิ ทีอยนู่ อกเหนือการควบคมุ ของจิตใจ ทวา่ ถา้ เลา่ มนั ใหผ้ อู้ าวโุ สฟัง สว่ นใหญ่มกั มี การตีความทีตา่ งออกไป ลางดี ลางรา้ ย เหตทุ ีอาจเกิด ขนึ ในอนาคต เรอื งทาํ นองนีผกู พนั กบั มนษุ ยม์ าชา้ นาน แลว้ หญิงสาวสะดงุ้ ตืนตอนตีสกี วา่ ๆ เป็นรอบทีสามใน สปั ดาห์ เธอนอนหอบเหมือนคนไปวิงมาราธอนมา ใช้ เวลาอยสู่ องสามนาทีก่อนปรบั ลมหายใจใหก้ ลบั เป็น 3

ปกตสิ าํ เรจ็ พรุง่ นีเชา้ มีประชมุ แผนก เธออยากนอนให้ เตม็ อิมจะไดไ้ มม่ ีรอยคลาํ ใตต้ า กระนนั ดเู หมือนสวรรค์ จะไมเ่ ป็นใจเอาเสียเลย หญิงสาวซงึ กาํ ลงั นอนนิวหนา้ เหงือซมึ เตม็ หลงั อยบู่ น เตียงยามนีชือ ‘โมฉ่ ี’ ฉีทีแปลวา่ นางฟา้ นนั เป็นชือทีพีชายตงั ใหต้ งั แตเ่ ธอยงั อยใู่ นทอ้ ง พอ่ กบั แม่ เองเหน็ ลกู ชายเหอ่ สมาชิกครอบครวั คนใหมจ่ งึ ตามใจ 4

หวงั ใหส้ องคนเติบโตมารกั ใครก่ ลมเกลียว คอยดแู ลกนั และกนั แลว้ เชน่ ทีหวงั โมเ่ หอกบั โมฉ่ ีแมอ้ ายหุ า่ งกนั หกปี แตก่ ลบั สนิทสนมกนั มาก โมฉ่ ีเขา้ อนบุ าล พีชายก็จะไป รอรบั ทกุ วนั หลงั เลกิ เรยี น ตอนเธอจะเขา้ มธั ยมตน้ โมเ่ ห อซงึ ใกลจ้ บมธั ยมปลายก็ฝากฝังนอ้ งสาวกบั อาจารย์ และรุน่ นอ้ งไปทวั เขารกั และหวงนอ้ งเสยี จนมกั ถกู เพือน ลอ้ เป็นประจาํ วา่ แทบจะกลายเป็นพอ่ คนทีสองแลว้ ขนาดกลบั มาเยียมบา้ นสมยั อยมู่ หาวทิ ยาลยั ยงั คอย เขมน่ ใสเ่ พือนรว่ มชนั ซงึ แวะมาสง่ โมฉ่ ี ‘เขาแคม่ าสง่ เพราะตอ้ งชว่ ยถือของทาํ โครงงาน พีอยา่ เวอ่ รไ์ ปหนอ่ ยเลย’ เธอเคยโวยโมเ่ หอตอนเจา้ ตวั ออกมา 5

ยืนกอดอก ทาํ หนา้ นิงใสเ่ ดก็ หนมุ่ ทีมาสง่ นอ้ งสาวถงึ ประตบู า้ น ‘ผชู้ ายไวใ้ จไมไ่ ด’้ โมฉ่ ีถอนหายใจเฮือกใหญ่หลงั ไดฟ้ ัง พดู อยา่ งกบั ตวั เอง ไมใ่ ชผ่ ชู้ าย! 6

‘เขาแอบชอบหลงิ หลงิ อย’ู่ ‘ออ้ แลว้ ไป’ ทงั สองเดนิ คยุ ระหวา่ งเขา้ บา้ น ‘ทาํ ไมพีหวงฉนั นกั เลา่ ฉนั ไมไ่ ดส้ วยอะไรขนาดนนั เสยี หน่อย’ โมฉ่ ีฉวยผลแอปเปิลในตเู้ ยน็ มากดั ขณะถาม 7

‘อยา่ ยกเรอื งความฝันสมยั เดก็ มาอา้ งนะคณุ ชายโม’่ เสยี งหวานกระเซา้ แกลง้ เรยี กอีกฝ่ายเหมือนในละครพี เรยี ดทีฮิตกนั ‘ขอ้ อา้ งแบบนนั ไมผ่ า่ น หาอะไรทีดเู ป็น วิทยาศาสตรม์ ากลอ่ มฉนั แทนเถอะ’ พีชายของเธอนิงไปครูห่ นงึ เหมือนใชค้ วามคดิ 8

ผชู้ ายผมยาวบนหลงั มา้ ในฝันโมเ่ หออมุ้ นอ้ งสาวซงึ ยงั เป็นทารกนอ้ ยวิงหนีอีกฝ่ายอยา่ งยากลาํ บาก …คืนนางใหข้ า้ …เสียงรอ้ งตะโกนตามหลงั ผสมปนเปกบั เสยี งฝีเทา้ อาชาตวั ใหญ่ไลก่ วดมาติดๆ โมเ่ หอในเวลานนั เป็นเพียงเดก็ สบิ ขวบ แมไ้ มไ่ ดฝ้ ันทกุ วนั ทวา่ ทกุ ครงั ทีฝันจะสะดงุ้ ตืนกลางดกึ เหงือโทรมกาย 9

หวั ใจเตน้ แรง หลายหนเขา้ เขาจงึ เลา่ ใหม้ ารดาฟัง ความ ฝันซาํ ซากบานปลายจนตอ้ งยา้ ยจากหอ้ งเลก็ มานอน เตียงเดียวกบั พอ่ แม่ ใหท้ งั สองคอยปลอบประโลมและ สงั เกตอาการ ความทรมานเวน้ วรรคไปไมน่ าน คราวนีโมเ่ หอฝันเรอื ง ใหมอ่ ีก ผชู้ ายผมสนั ในชดุ หมา่ กวา้ [1] ยาวสเี ขม้ หนา้ ตาดดู ดุ นั 10

กวา่ ชายผมยาวบนหลงั มา้ ชายคนนีไมเ่ คยไลต่ ามเขา อีกฝ่ายเอาแตเ่ ดนิ ไปเรอื ยเปือย ชะเงอ้ หาอะไรบางอยา่ ง จากนนั ภาพทงั หลายพลนั ตดั ไปช่วงเวลากลางคืน ใน หอ้ งทาํ งานของผชู้ ายคนนนั มีหนงั สือภาษาองั กฤษวาง ปะปนกบั ตาํ ราเกา่ ๆ เดก็ ชายมองอีกฝ่ายนงั จิบชา มอง พระจนั ทรด์ ว้ ยแววตาวา่ งเปลา่ เลอื นลอย ผชู้ ายบนหลงั มา้ ดนู ่ากลวั ทวา่ ชายคนใหมก่ ลบั ดอู า้ งวา้ ง ชวนสงสาร 11

ตอนนนั โมเ่ หอยงั เดก็ เหน็ ชดุ แบบทีชายในฝันใสจ่ งึ ไม่ รูจ้ กั กระทงั วนั หนงึ ชว่ ยศาสตราจารยโ์ มจ่ ดั ชนั หนงั สอื เขาเหน็ คอลเลคชนั รวมภาพถา่ ยสมยั ประเทศเปลยี น แปลงเขา้ สรู่ ะบบสาธารณรฐั กต็ าโต รบี ชีพรอ้ มอธิบาย ใหผ้ เู้ ป็นพอ่ ฟัง ภาพฝันคราวกอ่ นสง่ ผลใหส้ ะดงุ้ ตืนกลางดกึ ความฝัน รอบใหมก่ ว็ นเวียนซาํ ซากในลกั ษณะเดียวกนั 12

หนนีเจา้ ลกู ชายตืนนอนตามเวลาปกติ เพียงแตม่ ีใตต้ า ดาํ คลาํ มหิ นาํ ซาํ ครูประจาํ ชนั ยงั แจง้ วา่ เขาชอบสปั หงก ในคาบเรยี น ดกู ร็ ูว้ า่ รา่ งกายพกั ผอ่ นไมเ่ พียงพอ ศาสตราจารยโ์ มก่ บั ภรรยาปวดใจหนกั ถงึ ขนั จะพาเดก็ ชายไปพบแพทยเ์ พราะการนอนไมเ่ พียงพอสง่ ผลลบกบั รา่ งกาย ทวา่ หลงั จากไดพ้ บกบั อาจารยเ์ ซีย โมเ่ หอกฝ็ ัน นอ้ ยลงและเรมิ นอนหลบั สนิทขนึ ในทีสดุ ความฝันซงึ วิง วนภาพเก่ากบั เหตกุ ารณเ์ ดมิ ซาํ ๆ กห็ ายไป 13

‘การฝันติดตอ่ กนั เกือบปีไมต่ า่ งจากลางบอกเหตหุ รอก ถา้ พอ่ ไมไ่ ปงานเลยี งรุน่ แลว้ เจอกบั ลงุ เซีย ฉนั คงแยแ่ น่’ โมเ่ หอแยง่ แอปเปิลผลแดงจากมือนอ้ งสาวมากดั ลงุ เซียหรอื อาจารยเ์ ซียยอ่ มไมใ่ ช่คนธรรมดา ศาสตราจารยโ์ มบ่ ดิ าของทงั สองเป็นอาจารย์ มหาวทิ ยาลยั อนั ดบั หนงึ ประจาํ มณฑล ทา่ นสอนวิชา ประวตั ศิ าสตรต์ ะวนั ออก การทีชืนชอบในดา้ นนียอ่ มรูจ้ กั คนหลายวงการ หนงึ ในนนั คือซินแสซงึ เป็นรุน่ พีรุน่ นอ้ ง 14

ตงั แตส่ มยั เรยี นมธั ยมปลาย ‘ไมใ่ ช่วา่ ฉนั ไมเ่ ชือคณุ ลงุ เซีย แตพ่ ีตอ้ งเขา้ ใจวา่ เรอื งแบบ นีมนั ออกจะ…แฟนตาซีไปหน่อย’ เรอื งการดโู หงวเฮง้ หรอื การหาฤกษม์ งคลโมฉ่ ีไมเ่ คยนกึ ลบหลู่ เธอไมไ่ ดท้ าํ ตวั เป็นเดก็ สมยั ใหมท่ ีเอาแตค่ า้ น ความเชือโบราณแบบหวั ชนฝา แตค่ วามฝันทีพีชายเอา มากงั วลจนพานใหพ้ อ่ กบั แมว่ ติ กไปดว้ ยคอ่ นขา้ งรบกวน 15

จิตใจเธอพอสมควร นานวนั เขา้ ยอ่ มรูส้ กึ หงดุ หงิด ‘ถา้ จะมีคนมาเอาตวั ฉนั ไปจรงิ ๆ พีตอ้ งปกปอ้ งฉนั ไดอ้ ยู่ แลว้ ’ โมเ่ หอพยกั หนา้ แตไ่ มไ่ ดพ้ ดู อะไร เขามองนอ้ งสาว หยบิ ขา้ วของทีจะใชท้ าํ โครงงานวิชาสงั คมออกมาลงมือ ทาํ เวลาผา่ นมาหลายปี โมเ่ หอเองไมเ่ คยฝันซาํ ซากเกียวกบั นอ้ งสาวติดตอ่ กนั เหมือนตอนอายสุ บิ ขวบอีก ไมว่ า่ จะ 16

เพราะอาจารยเ์ ซียช่วยปัดเป่า หรอื จิตใจของเขาแข็ง แกรง่ ขนึ เรอื งเหนือธรรมชาติพวกนนั ไดจ้ างหายไปตาม กาลเวลา จๆู่ กลบั กลายเป็นโมฉ่ ีเสียเองทีฝันอะไรแปลก ประหลาด โมฉ่ ีสะบดั หนา้ ไลค่ วามทรงจาํ ในอดีตออกไปชวั คราว เอาเถอะ เพงิ เป็นแบบนีแคไ่ มก่ ีหน บางทีอาจกินอิมเกิน ไป วา่ กนั วา่ คนกินเยอะมกั จะฟงุ้ ซา่ น ฝันอะไรเป็นตเุ ป็น 17

ตะไปเรอื ยเปือย เธอจะเพลาๆ หมอ้ ไฟมือเยน็ กบั เพือน รว่ มงานลงหนอ่ ยแลว้ กนั ชีวติ คนเราเดนิ ไปรวดเรว็ นกั พรบิ ตาเดียวไมม่ ีอะไร 18

เหมือนเดิม โมเ่ หอจอมหวงนอ้ งเองตอนนีเป็นคณุ หมอหนมุ่ อนาคต ไกล พวกเขาตา่ งยา้ ยมาเรยี นมหาวทิ ยาลยั ในเมืองใหญ่ ดว้ ยกนั ทงั คู่ เพราะทีทาํ งานอยไู่ กลจงึ พกั อยคู่ นละที ชว่ ง วนั หยดุ ถงึ กลบั ไปเยียมพอ่ แม่ อาศยั เทคโนโลยีกา้ วหนา้ ติดตอ่ กบั คนในครอบครวั อยา่ งสมาํ เสมอ เพียงเทา่ นีก็ รูส้ กึ เหมือนไดใ้ กลก้ นั ขนึ อีกนิด 19

เสยี งเรยี กสายแบบวดิ ีโอคอลดงั อยคู่ รูห่ นงึ ภาพสตรวี ยั กลางคนเจา้ ของดวงตากลมโตเหมือนโมฉ่ ีพลนั ปรากฏ ขนึ “แมก่ บั พอ่ กินขา้ วหรอื ยงั หนโู ทรมาขดั จงั หวะหรอื เปลา่ ” “เพิงกินเสรจ็ เมือกีนีเอง” พอ่ โผลห่ นา้ มาโบกมือ ทา่ ทาง เหมือนเฉยชาแตน่ นั เป็นสหี นา้ ปกติของทา่ น 20

หญิงสาวเกิดในครอบครวั ทีไมไ่ ดร้ าํ รวยเป็นเศรษฐีแตก่ ม็ ี กินมีใชส้ บายพอสมควร ตงั แตเ่ ธอกบั พีชายเขา้ มหาลยั ทกุ ปีพอ่ กบั แมจ่ ะหาเวลาไปเทียวกนั สองคน เรยี กไดว้ า่ สวีตหวานแหววไมเ่ กรงใจหนมุ่ สาวเลยทีเดียว “ดกึ แลว้ รบี เขา้ นอน ตอ้ งมาสกห์ นา้ ดว้ ยนะ” เสียงแม่ กาํ ชบั แตไ่ มย่ อมมองกลอ้ ง ดเู หมือนกาํ ลงั ปอกผลไมอ้ ยู่ โมฉ่ ียงั ไดย้ ินเสียงทีวีและเสียงพอ่ เลน่ กบั แมวแวว่ มา “ช่วงนีอาเหองานยงุ่ มาก เมือวานโทรมากบ็ น่ คิดถงึ ลกู 21

ไมห่ ยดุ อยา่ ลืมแวะไปหาพีเขาบา้ ง” พีชายอายหุ า่ งกบั เธอหกปีเป็นคณุ หมอหนมุ่ ขวญั ใจคน ไข้ โมฉ่ ีอยากเปิดโปงเหลอื เกินวา่ ตวั จรงิ ซกมกเหลือเกิน “เขาคิดถงึ หนหู รอื คดิ ถงึ อาหารฝีมือหนกู นั แน่” คณุ แมห่ วั เราะจนตาหยี “คลา้ ยๆ กนั นนั ละ” 22

พวกเราพดู กนั ตอ่ อีกสองสามประโยค จากนนั ถงึ วาง สายไป โชคดีสมยั นีการติดตอ่ สอื สารเป็นเรอื งง่ายนิด เดียว ไมอ่ ยา่ งนนั เธอคงเหงาแย่ คืนนนั โมฉ่ ีเขา้ นอนดว้ ย รอยยมิ คิดวา่ พรุง่ นีหลงั เลกิ งานจะแวะไปเยียมพีชาย พรอ้ มคกุ กีแมคคาเดเมียทีเธออบไวต้ อนชว่ งวนั หยดุ คาดวา่ โมเ่ หอตอ้ งยิมกวา้ งทีมีลาภปากมาสง่ ถงึ ที เสยี งเพลงบรรเลงจากลาํ โพงดงั กลอ่ มเจา้ ของหอ้ งเบาๆ เป็นดนตรบี รรเลงจาํ พวกเปียโนกบั ไวโอลนิ ใหค้ วามรูส้ กึ 23

ผอ่ นคลาย โมฉ่ ีขยบั ขาใตผ้ า้ หม่ จนเขา้ ทีกอ่ นหลบั ตาลง เครอื งปรบั อากาศถกู ตงั ไวพ้ อดี ไมเ่ ยน็ เกินไป ไมน่ านนกั หญิงสาวจงึ เขา้ สนู่ ิทรา ‘…อยทู่ ีไหน…’ เสยี งทมุ้ ตาํ ฟังดเู หนือยลา้ เตม็ ทน แมม้ องไมเ่ หน็ หนา้ คน พดู แตก่ ลบั สมั ผสั ไดถ้ งึ ความรูส้ กึ ของอีกฝ่ายชดั เจน 24

‘…เจา้ อยทู่ ีไหน…’ โมฉ่ ีลอ่ งลอยอยใู่ นฝัน รอบตวั เธอเหมือนจะคนุ้ แตก่ ็ไม่ คนุ้ มนั ดเู ก่า ดโู บราณ ปราศจากตกึ สงู ระฟา้ มีเพียง อาคารสไตลย์ โุ รปโดดเดน่ อยไู่ มไ่ กล หญิงสาวกา้ วเดินไป อยา่ งคนไรจ้ ดุ หมาย ทา่ มกลางผคู้ นมากมายเธอเหมือน ไรต้ วั ตน ขณะเดียวกนั เสยี งของใครคนนนั ยงั คงดงั อยใู่ น โสตเป็นระยะ 25

รา่ งของโมฉ่ ียงั คงนอนหม่ ผา้ อยบู่ นเตียง แสงไฟจากดา้ น นอกเผยใหเ้ หน็ เรยี วควิ สวยขมวดหากนั เลก็ นอ้ ย คลา้ ย กาํ ลงั สงสยั งนุ งง คืนนีแมค้ วามฝันไมเ่ หมือนทีผา่ นมา ทวา่ กลบั สรา้ งความอดึ อดั ใจใหไ้ มแ่ พก้ นั ใคร? 26

เขาตามหาใคร? [1] ชดุ หมา่ กวา้ สาํ หรบั บรุ ุษจะมีแขนยาว ยาวคลมุ ชว่ ง เอว ในยคุ สาธารณรฐั ไดร้ บั ความนิยมควบคกู่ บั สทู สไตล์ ตะวนั ตกและสทู คอตงั จงซาน (ชดุ แบบจงซานเป็นชดุ คอ ตงั กระดมุ หนา้ แบบเดียวกบั ทีดร.ซนุ ยดั เซนใสเ่ ป็น ประจาํ ) 27

-------------------------------------- 28

บททีสอง อีกหนงึ ชาตภิ พ เชา้ วนั รุง่ ขนึ หญิงสาวมาทาํ งานดว้ ยอารมณห์ งดุ หงิดง่นุ งา่ น ความฝันนนั เลน่ งานเธอเสียอว่ ม ขนาดสะดงุ้ ตืน กลางคนั แลว้ พอลม้ ตวั ลงก็หลบั ฝันเรอื งเดิมซาํ อีก “บอกความจรงิ มาเดียวนี เธอตดิ ซีรยี อ์ อนไลนใ์ ชไ่ หมโม่ 29

ฉี!” เพือนรว่ มงานของโมฉ่ ีนามเคทีชะโงกหนา้ ขา้ มโต๊ะ ทาํ งานมาพลางทาํ สีหนา้ ขงึ ขงั “ขอบตาดาํ ปีเลย” “เคทีฉนั อยากไดย้ านอนหลบั ” วยั เดก็ อีกฝ่ายเตบิ โตใน ตา่ งประเทศ กลบั มาแลว้ ยงั คงชอบใหท้ กุ คนเรยี กชือเลน่ สากลของตวั เอง ดว้ ยนิสยั รา่ เรงิ โผงผางจงึ สนิทกบั โมฉ่ ี ไดอ้ ยา่ งรวดเรว็ บรษิ ัททีทงั สองทาํ งานนนั รบั ออกแบบ ตงั แตง่ านแพคเกจจิงไปจนถงึ ตกแตง่ ภายใน 30

“วา่ เธอควรไปหาหมอ ใหห้ มอตรวจดอู าการดีกวา่ บางที อาจมีเรอื งเครยี ดสะสมก็ได”้ นอนไมไ่ ดเ้ สยี สขุ ภาพมาก นอกจากใตต้ าดาํ ราวกบั หมีแพนดา้ อาจสง่ ผลกบั สมาธิ ในการทาํ งานดว้ ย “เดียวเยน็ นีฉนั จะแวะไปหาพี” เพือนรว่ มงานทีนงั อยใู่ น แผนกเดียวกนั ตาโต รบี ลกุ ขนึ เบียดเคทีจนเจา้ ตวั เกือบเซ ไปชนขอบโต๊ะทาํ งาน 31

“ฝากบอกคณุ หมอสดุ หลอ่ ดว้ ยวา่ พวกเราคดิ ถงึ ” “ไมไ่ ดๆ้ เสยี วฉี เธอตอ้ งบอกคณุ หมอโมเ่ หอสดุ เทข่ องฉนั วา่ ฉนั โสดแลว้ !” 32

เสียงหวั เราะเฮฮาในแผนกดงั เป็นระยะ โมฉ่ ีเคยแวะมา รบั นอ้ งสาวหลงั เลกิ งาน อีกทงั ยงั เลยี งมือเยน็ ทกุ คนจงึ กลายเป็นขวญั ใจสาวๆ ตงั แตน่ นั เป็นตน้ มา กระนนั พวก เธอตา่ งปิดปากแทบจะพรอ้ มกนั เมือหวั หนา้ เปิดประตู ออกมาเรยี กเคทีกบั โมฉ่ ีเขา้ ไปดา้ นใน 33

รถยนตส์ ีดาํ สนิทสองคนั เลยี วตามทางมาจอดเทียบหนา้ ทางเขา้ ตกึ สงู ระฟา้ ทีนีฮวงจยุ้ ดีมาก เป็นตกึ ทีเปิดให้ บรษิ ัทเขา้ มาเช่าทาํ ออฟฟิศ ทงั วนั จงึ มีพนกั งานเดินเขา้ ออกเตม็ ไปหมด 34

ชายหน่มุ เรอื นกายสงู ใหญ่ราวรอ้ ยเกา้ สบิ เซนติเมตรกา้ ว ลงมาหลงั บอดีการด์ ชว่ ยเปิดประตู เพราะรูปรา่ งนนั ทาํ ใหเ้ ขาโดดเดน่ และดงึ ดดู สายตานบั สบิ คใู่ นบรเิ วณนนั นยั นต์ าดาํ ขลบั ดๆุ ราวกบั มีเวทมนตร์ หลายคนเผลอสบ ตาเขาพลนั รบี เบือนหนา้ หนี ไมใ่ ชว่ า่ ดวงหนา้ อปั ลกั ษณ์ นา่ เกลยี ด แตเ่ ป็นเพราะสายตาคนู่ นั มีแรงกดดนั มากเกิน ไป เหมือนกบั จะมองทะลถุ งึ จิตวญิ ญาณไดอ้ ยา่ งไร อยา่ งนนั “วนั หลงั ไมต่ อ้ งรบั นดั ประธานเฉียวอีก” เสียงทมุ้ ตาํ ไม่ บง่ บอกอารมณ์ เลขาขา้ งกายซงึ ทาํ งานดว้ ยกนั มาหลาย 35

ปีทราบวา่ อีกฝ่ายกาํ ลงั หงดุ หงิด “ครบั ” ประธานเฉียวเป็นฝ่ายนดั ก่อนแทๆ้ นอกจากมาสายแลว้ ยงั เอาเรอื งไมเ่ ป็นเรอื งมาหารอื แถมหนีบลกู สาวคนโต กบั คนเลก็ มาพรอ้ มกนั มองปราดเดียวกร็ ูถ้ งึ เจตนา เจา้ 36

นายไมล่ กุ กลบั กลางคนั ถือวา่ ใหเ้ กียรติมากแลว้ ไมว่ า่ ใครเคยรว่ มงานกบั WP Group ลว้ นทราบกนั ดีวา่ หวงั ซือเป็นคนเครง่ ครดั เขม้ งวดชนิดทีทาํ ใหค้ นอืนรูส้ กึ ตวั หดเลก็ เวลาเผชิญหนา้ ความสขุ มุ รอบคอบและเฉียบ ขาดเป็นสงิ ทีนกั ธุรกิจพงึ มีจงึ จะประสบความสาํ เรจ็ อีก สงิ ทีสาํ คญั คือการเขา้ สงั คมใหเ้ ป็น ไมห่ ยอ่ นหรอื ตงึ เกิน ไป 37

เลขาวงั เป็นมือขวาใหห้ วงั ซือมาเกือบหกปี ในแงก่ ารทาํ งาน เจา้ นายของเขาไมเ่ คยทาํ ใหผ้ ดิ หวงั ทงั ยงั ทาํ ไดใ้ น ระดบั ดีเยียมจนเขาเองพลอยยืดไปดว้ ยยามยืนนามบตั ร ตนเองวา่ เป็นเลขาของทา่ นประธาน แตห่ ากถามถงึ การ เขา้ สงั คมละกต็ อ้ งกลา่ ววา่ คอ่ นขา้ งจะ ‘ตงึ ’ มากกวา่ ‘หยอ่ น’ เจา้ นายชอบทาํ ตวั เป็นทอ่ นซงุ ยอมหกั ไมย่ อม งอ 38

ไผล่ ลู่ มอยา่ งงนั หรอื ? ฝันกลางวนั ชดั ๆ คคู่ า้ คนไหนคดิ จะหาผลประโยชนจ์ ากการตีซีหวงั ซือ เตรยี มหอบเศษใบหนา้ ทีแตกรา้ วกลบั ไปไดเ้ ลย ชาย หน่มุ วยั สามสบิ สองปีทีเขาเดนิ ตามหลงั อยใู่ นขณะนี ออ่ นนอ้ มถอ่ มตนตอ่ หนา้ ผอู้ าวโุ สทีประพฤตติ วั ควรคา่ แกก่ ารเคารพ กบั คนออ่ นกวา่ ถา้ อีกฝ่ายรูจ้ กั วางตวั ก็ มอบมิตรภาพใหอ้ ยา่ งมีนาํ ใจ ทวา่ เมือเทียบกบั คนอืน หวงั ซือถือวา่ ชอบเกบ็ ตวั และทาํ อะไรตามลาํ พงั มีเพือน สนิทเพียงไมก่ ีคนเทา่ นนั 39

“เลขาวงั เรอื งบรรจภุ ณั ฑร์ ุน่ ใหมท่ ีจะใชใ้ นโรงแรมไปถงึ ไหนแลว้ ผมจาํ ไดว้ า่ บรษิ ัททีรบั งานเราอยตู่ กึ นีนี” คนฟังยมิ บางพลางพยกั หนา้ “บอสความจาํ แมน่ มาก ครบั บรษิ ัทนนั ตงั อยทู่ ีตกึ นีจรงิ ๆ พวกเขาทาํ งานไดร้ วด เรว็ ไมต่ อ้ งใหค้ อยถามความคืบหนา้ กร็ ายงานตลอด ที 40

ใหแ้ กไ้ ปคราวก่อนทาํ เสรจ็ กอ่ นกาํ หนด รูปแบบผลงานที เป็นไฟนอลจะถกู สง่ มาใหพ้ รุง่ นี” หวงั ซือพยกั หนา้ รบั รูเ้ รว็ ๆ ระหวา่ งรอลฟิ ต์ จาํ ชือ บรษิ ัทออกแบบไดร้ บั ความไวว้ างใจจากเขาเอาไว้ ทีไหน ทาํ งานดีและตรงตอ่ เวลาสมควรใชบ้ รกิ ารอีกในอนาคต 41

WP Group เรมิ ตน้ จากการทาํ อสงั หารมิ ทรพั ยใ์ นเมือง ใหญ่อยา่ งเซียงไฮ้ ตน้ ตระกลู หวงั เป็นคหบดีซงึ สรา้ งตวั จากธุรกิจการคา้ กบั ชาวตา่ งชาติ เวลาเปลียนไปจงึ เรมิ ลงทนุ ในหลายๆ ดา้ น ทีขยบั ขยายไดร้ วดเรว็ เป็นเรอื งอ สงั หา ดงั นนั รุน่ ถดั มาจงึ เอาดีและบกุ ตะลยุ ไมห่ ยดุ ยงั จน ปัจจบุ นั แตกแขนงออกไปหลายประเภท มีทงั โครงการที พกั ตงั แตค่ อนโดสาํ หรบั คนธรรมดาไปจนถงึ เพน้ ตเ์ ฮา้ ส์ สดุ หรูราคาหลายรอ้ ยลา้ น ตงั แตบ่ ตุ รชายคนโตอยา่ ง หวงั สือรบั ช่วงบรหิ ารตอ่ จากบดิ า เขาติดตอ่ [1] เชน โรงแรมหา้ ดาวชือดงั มาเป็นคธู่ รุ กิจเพือสรา้ งความเชือ มนั และชือเสียง หลายปีผา่ นมาโรงแรมระดบั ลกั ชวั รใี น เซียงไฮแ้ ละเมืองสาํ คญั หลายแหง่ มี WP Group เป็นเจา้ ของ 42

อยา่ งไรกต็ ามหวงั ซือไมม่ ีสทิ ธิขาดในการตดั สนิ ใจ เนือง จากตอ้ งมีการประชมุ และรบั ฟังความคิดเหน็ จากทาง เชนซงึ ทาํ หนา้ ทีดแู ลจดั การทกุ ครงั ไมว่ า่ จะขยบั ตวั ทาํ อะไร จดุ นีแมไ้ มถ่ งึ กบั ทาํ ใหอ้ ดั อนั แตม่ ีบา้ งทีชายหน่มุ ขมวดคิวนิวหนา้ ดงั นนั โรงแรมแหง่ ใหมซ่ งึ ใกลจ้ ะเปิดตวั จงึ เป็นแบบทีไมใ่ ชเ้ ชนโรงแรมชือดงั บรหิ าร เลขาวงั และ ลกู นอ้ งคนสนิทเหน็ เจา้ นายคอ่ ยๆ พฒั นาโปรเจคขนาด เลก็ นีขนึ มาทีละนอ้ ยกร็ ูส้ กึ เลอื ดลมสบู ฉีด หวงั ซือแมง้ าน รดั ตวั จนแทบกระดิกไมไ่ ดจ้ ากเรอื งเปิดหา้ งสรรพสนิ คา้ กลบั เจียดเวลาใหม้ นั เสมอ พวกเขาซงึ เป็นลกู นอ้ ง ยอ่ มอยากใหค้ วามตงั ใจนีสาํ เรจ็ ลงอยา่ งสวยงาม เจา้ 43

นายจะไดห้ ยดุ พกั หายใจบา้ ง การมาพบคคู่ า้ ทีรูจ้ กั กนั มายาวนานตงั แตร่ ุน่ บดิ าเป็นไป 44

อยา่ งราบรนื หวงั ซือกบั อีกฝ่ายดืมชาดีสนทนากนั อยรู่ าว หนงึ ชวั โมงก็ขอตวั กลบั อีกฝ่ายยงั เดินมาสง่ ดว้ ยตวั เอง และยาํ ใหไ้ ปรว่ มงานวนั เกิด กลา่ ววา่ จะแนะนาํ ลกู หลาน ตระกลู ใหญ่ให้ คนหนมุ่ ยมิ รบั เลก็ นอ้ ยแตป่ ราศจากทา่ ที กระตือรอื รน้ โดยสนิ เชิง เพียงไมป่ ฏิเสธคนแกใ่ หเ้ สยี นาํ ใจ กระนนั มีแคต่ วั เขารูว้ า่ เรอื งแตง่ งานหาคคู่ รองเป็น สงิ ทีอยไู่ กลตวั มากเหลือเกิน “นายไปรอทีรถก่อนเถอะ” เขาพยกั หนา้ ใหเ้ ลขาตอนคคู่ า้ เดินออกมาสง่ หนา้ ลฟิ ต์ เลขาวงั รบั คาํ ก่อนลงไปขา้ งลา่ ง 45

พรอ้ มบอดีการด์ “คณุ อามีเรอื งอะไรจะบอกผมหรอื ครบั ” เขาดอู อกวา่ อีก ฝ่ายตอ้ งการจะพดู อะไรบางอยา่ ง อาการอาํ องึ คอย ชาํ เลืองมองคนสนิทของเขาเป็นระยะตอนคยุ กนั ในหอ้ ง รบั แขก คงอดึ อดั ทีจะพดู ตอ่ หนา้ คนอืน 46

“อาอยากใหเ้ ราชว่ ยพดู กบั พอ่ เรอื งรว่ มทนุ ” “คณุ อาไดเ้ รยี กหนุ้ ครบแลว้ ไมใ่ ชห่ รอื ครบั ” “อยา่ ไปเอย่ ถงึ พวกไมเ่ อาถ่านนนั เลย” เรมิ ตน้ ไดเ้ ทา่ นนั ก็ สาธยายนาํ ไหลไฟดบั คลา้ ยความอดั อนั ถกู ระบาย หวงั ซือฟังอีกฝ่ายรา่ ยประโยชนก์ ารรว่ มทนุ ในโครงการใหม่ 47

สลบั กบั เหน็บแนมหนุ้ สว่ นทีถอนตวั ไปดว้ ยสหี นา้ สงบนิง รอจนเขารบั ปากวา่ จะกลบั ไปบอกกบั บดิ าถงึ ถกู ปลอ่ ย ตวั กลบั ไมง่ นั คงตอ้ งถกู โนม้ นา้ วยืดยาวอีกหลายนาที มีธนาคารและบรษิ ัทเงินทนุ เป็นตวั เลือก ถา้ ไมใ่ ชเ่ พราะ มีปัญหาบางอยา่ งทาํ ไมถงึ ไมใ่ ชต้ วั เลอื กนี 48

ระหวา่ งทีครุน่ คิด เสียงประกาศในลฟิ ตก์ ร็ อ้ งบอกวา่ ถงึ ชนั หนงึ แลว้ หนุ่ ซงึ มีสดั สว่ นสมดลุ ทงั ลาํ ตวั ชว่ งแขน ชว่ งขา ยอ่ มดงึ ดดู สายตาสาวๆ บรเิ วณลอ็ บบีไดเ้ ป็นอยา่ งดี ใบหนา้ หลอ่ เหลาไมย่ มิ แยม้ ลดทอนความนา่ เขา้ ใกลใ้ หด้ งิ วบู ลง หลายระดบั หวงั ซือไมส่ นใจสายตาใคร พอเดนิ ใกลถ้ งึ ประตทู างออกกลบั หยดุ เทา้ กะทนั หนั เพราะเสียงรอ้ ง เตือนของมือถือในกระเป๋ ากางเกง ยงั ไมท่ นั จะไดล้ ว้ งมือ หยบิ ทนั ใดนนั เองอะไรบางอยา่ งกลบั กระแทกเขา้ กลาง 49