เล่มกลอน

หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ (E-book) เร่ือง รักแทใ้ ชใ้ จตดั สิน เป็ นส่วนหน่ึ งของวิชาการอ่านและการเขียนร้อยกรองเชิ ง สรา้ งสรรค์ 604-205 ของนักศึกษาคณะศึกษาศาสตร์และศิลป ศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ จัดทําข้ึนเพ่ือเรียบเรี ยงและ รวบรวมบทประพนั ธป์ ระเภท โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน และร่าย ซ่ึงผูเ้ ขียนไดร้ วบรวมบทประพนั ธ์ ทง้ั หมดจาํ นวน 12 เร่ื อง โดย ประพนั ธ์ทง้ั งานเด่ียวและ งานกลุม่ ซ่ึงงานท่ีประพันธร์ ่วมกนั ผูเ้ ขียนไดร้ ะบุช่ือผูแ้ ตง่ ไวด้ า้ นลา่ งของบทประพนั ธ์ ผูเ้ ขียนหวงั วา่ หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ (E-BOOK) เร่ื อง รักแทใ้ ชใ้ จตดั สิน จะเป็ นประโยชน์แก่ผูอ้ า่ นอย่างย่ิง หากมี ขอ้ แนะนําประการใด ผูเ้ ขียนขอนอ้ มรบั คาํ ติชมอยา่ งเต็มใจย่ิง ขอขอบคุณ ผูช้ ่วยศาสตราจารยพ์ ิชญา สุวรรณโน อาจารยท์ ่ีปรึกษาประจาํ วิชา การอา่ นและการเขียนรอ้ ยกรองเชิง สร้างสรรค์ 604-205 ผูใ้ หค้ วามรู้และแนวทางในการแตง่ บท ประพนั ธ์ เป็นผลใหห้ นังสืออิเล็กทรอนิกส์ (E-book) เลม่ น้ีมีความ สมบูรณม์ ากย่ิงข้ึน นชิตา นาราวนั ผูจ้ ดั ทาํ

เร่ ื อง หนา้ รักแทใ้ ชใ้ จตดั สิน 1 ประมุขของไทย 2 ทอ่ งทอ้ งทุง่ 3 ครูผูพ้ ฒั นา 4 โควิดโรครา้ ย 5 สาํ นวนไทยชวนคิด 6 นชิตาผูเ้ ป็นท่ีรกั ใคร่ 7 ทะเลก็มีหวั ใจ 8 ฉันชอบ 9 ฉันเกลียด ฉันกลวั 10 วนั น้ี วนั หนา้ 11 แมบ่ า้ นกบั หา่ น 12



องคภ์ ูมินทรค์ ิดแก้ ปัญหา หวงั ชว่ ยปวงประชา ทุกดา้ น พระองคเ์ ป่ียมเมตตา มากย่ ิง เป็นประมุขครองบา้ น ถ่ ินน้ ี เมื องไทย

ทอ้ งทุง่ เขียวขจี ผื นดินน้ ี อุดมหลาย ตน้ กลา้ โตมากมาย ทง้ั เล้ียงควายผอ่ นแรงมา ศึกษาดว้ ยสาํ นึกคา่ เหลา่ เด็กตา่ งร่วมชว่ ย ฝึกหดั หนามิหายเลือน เดินทางมาทอ้ งนา

คุณครูสอนวิชา พฒั นาเด็กนอ้ ย ทกั ษะเต็มรอ้ ย สง่ ใหน้ ักเรียน น้ันนา พาอา่ นเขยี นฝึกฝน ใหท้ ุกคนใฝ่รู้ มีจิตใจหาญสู ้ เพ่ือพรอ้ มฝนั ไกล เด็กเอย

สกั วาวา่ โควิดคือโรครา้ ย มนั ยา่ งกรายมาจากเมืองอูฮ่ น่ั ผูค้ นต่ืนตระหนกตกใจกนั ทุกนาทีเหมือนฝนั อนั น่ากลวั ใสห่ นา้ กากลา้ งมืออยา่ ใหป้ ่วย เราไดช้ ว่ ยลดโรคกอ่ นลามทว่ั ป้องกนั ไวใ้ หป้ ลอดภยั ทง้ั ครอบครวั โลกมืดมวั เพราะโรคโควิดเอย

รกั ววั ใหผ้ ูก รกั ลูกใหต้ ี รูผ้ ิดชว่ั ดี ชีวีสาํ ราญ พูดมากควรใชค้ าํ หวาน พูดดีเป็นศรีแกป่ าก เป็ นการส่ ื อสารท่ ีดี หลีกเล่ ียงเพ่ ื อนเพ่ ื อนรําคาญ ถึงทีจาํ ยอมเป็นรองเขา ไมเ่ ทา่ เมียหลวงท่ีจาํ เป็น กินน้ําใตศ้ อกสาํ นวนน้ี หากบรรยายเลา่ ไปใหไ้ ดเ้ ห็น ตวั ตนอยูเ่ ป็นเหมือนกบั เงา ส่ือประเด็นไมเ่ กรงคนรอบกาย กลา่ วไดว้ า่ เนรคุณคือความหมาย ขวานผา่ ซากเดิมทีมีความหมาย ทง้ั หญิงชายควรตระหนักอยา่ น่ิงนอน การพูดจาพูดตรงและชดั เจน วา่ กินบนเรือนข้ีรดบนหลงั คา สรา้ งภาระใหเ้ จา้ บา้ นจนวุน่ วาย

นชิตาปิ ยะชน จะแนะตนดนุแจง้ พิรหญิงบร่ ะแวง สขิใกลน้ ฤมล สติดีวจีเดน่ ศิรเย็น วิเคราะหผ์ ล นชิตาชนะตน บป่ ระชิดมิระราน

เสียงซดั ซา่ แนวนํ้าสาดเป็นคล่ืน แลสดช่ืนซดั ไปมาคลา้ ยวา่ เป็นภาพศิลป์ เราป่าวรอ้ งบรรเลงเพลงอยูร่ ิมริม ใหค้ ล่ืนลมโชยพดั ผา่ นชา่ งเยือกเย็น อีกฝ่งั หน่ึง เสียงครืนครืน สะอ้ืนอก ทะเลนั้นน้ําตานองเต็มสองหนา้ เสียงครืนครืนท่ีมนุษยไ์ ดย้ ินมา คือวาจากลา่ วขอรอ้ งทอ้ งทะเล หยุดทาํ รา้ ยขา้ ทีเถิดประเสริฐสตั ว์ ขา้ เจ็บชา้ํ มามากนักไมอ่ าจไหว ขยะพิษ ขยะหลาก ขยะใจ เม่ือไรขา้ รบั ไมไ่ หวจะคืนสู่ ผูส้ รา้ งมา

ฉันชอบดูหนังลุง ฉันชอบยุง่ เร่ืองชาวบา้ น ฉันชอบคุยเบิกบาน ฉันชอบทานอาหารไทย ฉันชอบเอทุกวิชา ฉันชอบนอนในเปล ฉันชอบปลาในทะเล ฉันชอบกินพุทรา ฉันชอบการไปเท่ ียวเกาะ ฉันชอบเงาะในดงสวน ฉันชอบทาํ อาหาร ฉันชอบงานพอเหมาะ

ฉันเกลียดท่ ีเธอรักเขา เธอไมร่ ักเรา เฝ้าคิดถึงจนละเมอ เขา้ ใจเสมอ ฉันกลวั ท่ีจะตอ้ งเจอ วา่ เราไมค่ ูค่ วรกนั

ไมอ่ าจรูไ้ ด้ วนั หนา้ อยา่ งไร แคห่ วงั เพียงวา่ เป็ นของพรุ ่งน้ ี นําทางแนะช้ ี ขอฟ้าบอกที ใหฉ้ ันสุขใจ ใชใ้ หค้ ุม้ คา่ วนั น้ีลืมตา เร่ืองรา้ ยปลอ่ ยผา่ น ทาํ ส่ิงใดใด อยากทาํ คน้ หา ตามกาลเวลา เกิดมาครั้งเดียว

แมบ่ า้ นเล้ียงหา่ นใหญ่ ไขอ่ อกมาเป็นทอง ยายสมปองโลภมาก อยากไดไ้ ขเ่ ยอะ เร่ิมเลอะใหก้ ินมาก อยากเร่งวนั ใหไ้ ขอ่ อก ชาํ้ ชอกรอความตาย ลาภหายแสนเสียใจ หา่ นตายไปแลว้ หนา น้ําตาซกซกไหล นับเป็นภยั ย่ิงนัก ใหร้ ูจ้ กั อยา่ โลภ นาแม่