หนังสือรอยแค้น

บทนำ� ชายหนุ่มร่างสูงที่ก�ำลังยืนพรีเซนต์งานอยู่ด้านหน้าดูโดดเด่น บุคลกิ เต็มเปี่ยมไปด้วยความม่ันใจ สมฐานะทายาทบริษัทพพี ีเรยี ลเอสเตต ซง่ึ เป็นเจ้าของรสี อร์ตสุดหรูชอ่ื มลิ เลนเนียมสตาร์ในจังหวัดกระบ่ี ยอดจอง ห้องพักของรีสอร์ตเต็มล่วงหน้าไปถึงหกเดือน นอกจากน้ันแล้วบริษัท พพี เี รยี ลเอสเตตยงั ครองตำ� แหนง่ หนง่ึ ในสบิ กลมุ่ ธรุ กจิ รบั เหมากอ่ สรา้ งแบบ ครบวงจรของประเทศไทย ทง้ั หมดน้นั ไม่ใช่ได้มาเพราะโชคช่วย แต่เพราะ ฝีมอื ในการบรหิ ารของภูรนิ ทร์ต่างหาก “เมื่อไตรมาสท่ีแล้วบริษัทเราท�ำก�ำไรได้สองพันล้านบาท มากกว่า ปีก่อนๆ สบิ เท่า แต่เราจะไม่หยดุ อยู่แค่นี.้ ..” เสียงอื้ออึงดังขึ้นเมื่อภูรินทร์โชว์ตัวเลขผลประกอบการของบริษัท คนท่ัวไปมักจะมองว่าตัวเลขน่าเบ่ือ แต่พอนึกถึงเงินปันผลที่จะถูกโอนเข้า บัญชีก็ตงั้ ใจฟัง หลังจากถูกเรียกตัวกลับมาจากอเมริกาเมื่อสองเดือนก่อน ภูรินทร์ ก็ท�ำให้ทุกคนยอมรับว่าเขาไม่ได้มีดีแค่เป็นลูกชายประธานบริษัท แต่มี

8 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ คุณสมบตั ิเหมาะจะเป็นผู้บรหิ ารคนต่อไป “เป้าหมายต่อไปท่ีผมวางเอาไว้คือบริษัทต้องได้ก�ำไรมากขึ้นใน ไตรมาสถดั ไปหา้ สบิ เปอรเ์ ซน็ ต์ เงนิ ทนุ หมนุ เวยี นเพมิ่ ขนึ้ และเราจะเพม่ิ ฐาน ลูกค้าให้สูงกว่าเป้า พีพีเรียลเอสเตตจะเป็นผู้นำ� เหนือบริษัทอื่นๆ และผม ตั้งใจว่าจะเปิดมิลเลนเนียมสตาร์สาขาท่ีสองและสามที่ประเทศพม่าและ เวยี ดนามให้ได้ในปลายปีหน้า” ภายในห้องประชมุ กรรมการตา่ งพากนั หนั มอง หลายคนไมเ่ หน็ ด้วย เพราะการลงทนุ กอ่ สรา้ งในสองประเทศพรอ้ มกนั อาจทำ� ใหเ้ งนิ ทนุ หมนุ เวยี น ของบริษัทติดขัด เสี่ยงต่อการขาดทุน แถมการก่อสร้างในพ้ืนท่ีห่างไกล โดยเฉพาะอยา่ งยงิ่ เปน็ เกาะกลางทะเลทำ� ใหเ้ สยี เงนิ เปน็ จำ� นวนมาก...แตเ่ มอื่ โมเดลของโรงแรมใหม่ปรากฏบนจอมอนิเตอร์พร้อมกับโลโก้ของบริษัท ยกั ษใ์ หญใ่ นอเมรกิ า เสยี งออื้ องึ กด็ งั ขน้ึ บรษิ ทั แหง่ นไี้ มย่ อมรว่ มทนุ กบั ใคร ง่ายๆ ทง้ั หมดคงเป็นฝีมอื เจรจาของภรู นิ ทร์นั่นเอง เมื่อสามปีก่อน ภูรินทร์เป็นคนน�ำเสนอไอเดียที่ว่าบริษัทรับเหมา กอ่ สร้างไม่ควรหยดุ อย่แู ค่การรอประมลู โครงการ แตค่ วรจะเปิดตลาดดา้ น อนื่ ด้วย กล่มุ ธรุ กจิ บรหิ ารจดั การโรงแรมจงึ เรมิ่ ตน้ ขน้ึ แมว้ า่ ตอนนน้ั เจา้ ตวั จะเรียนปริญญาโทท่ีอเมริกาแต่ก็ไม่เป็นอุปสรรค ยุคนี้การสื่อสารก้าวไกล ไปท่วั โลก ภูรินทร์ท�ำงานไปด้วยเรยี นไปด้วย เขาสามารถประชมุ ผ่านวดิ โี อ คอล หลายคร้ังท่ีต้องบินกลับมาประมูลโครงการสำ� คัญๆ ของบริษัทด้วย ตัวเอง ตอนทภี่ รู ินทร์นำ� เสนอโครงการรสี อร์ตมิลเลนเนียมสตาร์ กรรมการ บรหิ ารไมค่ อ่ ยเหน็ ดว้ ยเทา่ ใดนกั เพราะเศรษฐกจิ กำ� ลงั อยใู่ นชว่ งขาลง เสย่ี ง ทจี่ ะขาดทนุ แตห่ ลงั จากเปดิ โครงการ ยอดจองหอ้ งพกั ถลม่ ทลาย ทกุ คนก็ เปล่ียนความคิด ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นนักท่องเท่ียวต่างชาติที่ต้องการความ เป็นส่วนตัว ผนวกกับท่ีพักไฮเอนด์ท�ำให้ช่ือเสียงของโรงแรมโด่งดังไปท่ัว อีกทั้งโปรแกรมทริปด�ำน้�ำที่ภูรินทร์น�ำเสนอก็เป็นจุดดึงดูดนักท่องเท่ียวที่

เ ก้ า แ ต้ ม l 9 ตอ้ งการประสบการณแ์ บบเอกซค์ ลซู ฟิ ผา่ นไปหกเดอื นกจิ การมลิ เลนเนยี ม สตาร์ติดท็อปชาร์ตมาตลอด เรยี กทุนคืนได้ท้ังหมด แปลนของโรงแรมแหง่ ทส่ี องโชวอ์ ยบู่ นหนา้ จอ โครงการนห้ี ากส�ำเรจ็ จะเปน็ คอมเพลก็ ซใ์ หญก่ ลางนำ้� นนั่ หมายความวา่ นา่ จะรองรบั นกั ทอ่ งเทยี่ ว ทงั้ ในและต่างประเทศได้เปน็ จ�ำนวนมากเลยทเี ดยี ว ไมต่ อ้ งพดู ถงึ ก�ำไรทคี่ ง มากมายมหาศาล “ผมหวงั วา่ จะไดร้ บั การสนบั สนนุ จากทกุ ๆ คนในหอ้ งนดี้ ว้ ยนะครบั ” กรรมการตา่ งกม้ หนา้ มองเอกสาร บา้ งกซ็ บุ ซบิ ปรกึ ษากนั แตแ่ ลว้ จๆู่ เสยี งปรบมอื ของธงชยั กด็ งั ขน้ึ เขาเปน็ กรรมการบรหิ ารอาวโุ สซง่ึ เปน็ ทเ่ี คารพ ของทกุ คน หากธงชยั เหน็ ดว้ ย ทกุ คนตอ้ งคล้อยตาม ทง้ั หมดเปน็ แผนการ ล็อบบีของภูรินทร์ที่น�ำไปปรึกษาธงชัยนอกรอบน่ันเอง ทุกคนต้องปรบมือ เพ่ือแสดงความยินดีตาม แม้ว่าตอนนี้ภูรินทร์จะยังไม่ได้เป็นผู้ถือหุ้นหลัก หุ้นเกือบทั้งหมดยังถือครองโดยภูดิศซงึ่ ตอนนี้รักษาเส้นเลือดหวั ใจตบี อยู่ ภูดิศเข้ารับการท�ำบัลลูนเมื่อสองเดือนก่อน และตอนนี้อยู่ในช่วง พกั ฟื้น หมอสัง่ ให้ลดนำ�้ หนัก ออกกำ� ลงั เบาๆ และควบคมุ ไขมนั เมอ่ื ภดู ิศ ป่วยจึงเรียกตัวลูกชายกลบั มานงั่ เก้าอ้บี ริหารแทน “ถ้าไม่มีใครคดั ค้านอะไร ผมขอปิดประชุมวนั นแี้ ต่เพียงเท่านี”้ ทุกคนต่างลุกขนึ้ ยนื และเดนิ ออกจากห้องประชมุ ทกุ อย่างเป็นแผน ของภรู นิ ทรท์ ต่ี อ้ งการมดั มอื ชก ภรู นิ ทรเ์ ดนิ ไปทกั ทายกรรมการอาวโุ ส อกี ฝา่ ย ยม้ิ “ลุงชอบแปลนโรงแรมของภูมาก เป็นอะไรที่คิดไม่ถึงจริงๆ ย่ิงไป สร้างท่ีพม่า ลุงว่ามนั ต้องไปได้สวย” โครงการนคี้ อื การรว่ มทนุ ของสามประเทศคอื อเมรกิ า พมา่ และไทย เงินทุนท่ีใช้จึงสูงมาก แต่เม่ือภูรินทร์ปรึกษากับธงชัย เขาก็ช่วยหนุนทันที โรงแรมตงั้ อยใู่ นแหลง่ ดำ� นำ้� ทดี่ ที ส่ี ดุ ในพมา่ นกั ทอ่ งเทยี่ วทวั่ โลกจะหลงั่ ไหล เข้ามา ท้ังมาพักผ่อนรวมถึงทริปด�ำน้�ำอีกด้วย ตอนน้ีโครงการได้รับการ

10 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ อนมุ ตั ิจากรฐั บาลให้เรม่ิ ก่อสร้างเรียบร้อยแล้ว “ขอบคุณคณุ ลุงธงมากครับ ท่ชี ่วยสนบั สนนุ ผม” “กห็ ลานเก่งแบบน้ี ไม่ช่วยได้ยงั ไง ว่าแต่ภเู ถอะ ทำ� โพรเจกต์เยอะ อย่างนไ้ี ม่เหน่ือยบ้างหรือ แล้วเมือ่ ไหร่พ่อกบั แม่จะได้แต่งลูกสะใภ้กันล่ะ” ธงชัยสนิทสนมกับภูดิศและแพรนวล เม่ือภูรินทร์กลับมาก็ตรงไป ปรกึ ษาเขาเป็นคนแรก ท�ำให้อกี ฝ่ายมอบความเอ็นดใู ห้ “ผมยังไม่คิดเรื่องแต่งงานครับ งานต้องมาก่อน บริษัทเรายังต้อง พัฒนาไปอกี มาก” “ภูท�ำแต่งานจรงิ ๆ มนิ ่าแม่เราถงึ ได้บ่น” “โธ่...คุณลุงครบั ตอนนี้คู่แข่งเยอะจะตาย ตราบใดที่บรษิ ทั ยังไม่ใช่ อันดับหนึ่งของไทย ผมจะไม่มวี นั พักผ่อนเดด็ ขาด” เขาต้องการน�ำบริษัทขึ้นไปสู่อันดับสูงสุดของบริษัทก่อสร้างอสังหา- รมิ ทรพั ย์ในประเทศ แม้จะไม่มกี ารจดั อนั ดบั จรงิ จงั แต่ชายหนุ่มกต็ อ้ งการ ได้ชื่อว่าเป็นที่หน่ึง คู่แข่งที่น่ากลัวของเขามีอยู่ถึงสองบริษัท นั่นคือแอล- แอลดีเวลลอปเมนต์ของคุณเลิศพงศ์ ซ่ึงตอนน้ีอยู่ภายใต้การบริหารของ ลวศั กร ซงึ่ เปน็ คนฉลาดทนั คน มไี หวพรบิ เปน็ เยย่ี ม นอกจากนน้ั ยงั มบี รษิ ทั ซีเคพีคอนสตรกั ชนั ของคุณโชคชัย ซงึ่ ตอนนชี้ ยั ภัคด์ิเป็นผู้บรหิ ารอยู่ น้อย คนนักทจ่ี ะรู้ว่าเม่อื ก่อนหน้านีท้ งั้ สามตระกลู เคยร่วมหุ้นเปิดบรษิ ทั ด้วยกนั “เรอ่ื งแข่งลงุ เข้าใจนะ ได้ยนิ ว่าแข่งกนั ตั้งแต่รุ่นคุณป่แู ล้วไม่ใช่หรือ” รุ่นป่คู อื เทียม เลอสรรค์ และภาคภมู ิ เป็นเพอ่ื นสนิทกันมาก่อน ท้ัง สามหลงรกั ผู้หญิงคนเดยี วกันคอื ปราณปรยี า ซง่ึ กค็ อื ย่าแท้ๆ ของภรู ินทร์ น่ันเอง แต่สุดท้ายย่าก็เลือกปู่และตัดสินใจแต่งงานกัน แต่จุดพลิกผัน เป็นเร่ืองเงินทุนในบริษัทหายไปอย่างไร้ร่องรอยถึงยี่สิบล้าน เพื่อนรักจึง แตกคอกนั แต่ละคนตา่ งโทษกนั จากเพอื่ นกลายเป็นศตั รู ต่างแยกย้ายไป เปิดบริษทั แม้จะไม่ได้จ้องเข่นฆ่ากันแต่ก็เขม่นกนั แทบทุกเรือ่ ง สังเกตได้ จากการแย่งประมลู งานเดยี วกนั อยู่เนืองๆ

เ ก้ า แ ต้ ม l 11 “ครับ ผมกไ็ ม่ได้อยากแข่ง แต่เราจะแพ้ไม่ได้” ธงชยั หวั เราะ เขารตู้ น้ื ลกึ หนาบางของความขดั แยง้ มาพอสมควร มอื หนาเอื้อมไปแตะบ่าให้กำ� ลงั ใจ “เอาเถอะ ถ้าคดิ ว่าแข่งแล้วจะเป็นแรงผลกั ดนั ลงุ เหน็ ด้วย ถ้าไม่มี อะไรแลว้ ลงุ ขอกลบั กอ่ นนะ มอี ะไรภโู ทร. หาลงุ ไดท้ กุ เมอ่ื ถา้ อยากใหช้ ว่ ย อะไรก็บอกได้เลย” “ผมไปส่งนะครบั ” เขาเดนิ ไปทล่ี ฟิ ตเ์ พอื่ สง่ ธงชยั แตพ่ อเดนิ ผา่ นหอ้ งท�ำงานทอี่ ยกู่ อ่ นถงึ ลิฟต์ ก็เจอเลขาฯ สาวช่อื พไิ ลลักษณ์ยืนกระมิดกระเม้ียนอยู่ “มีอะไรหรือคณุ พไิ ล” หล่อนเพิ่งเข้าร่วมประชุม แต่ช่วงท้ายกลับขอออกมาก่อนและให้ ผู้ช่วยเลขาฯ จดการประชมุ แทน พอถูกมอง ใบหน้าพิไลลักษณ์ก็ซีดเผือด “เอ่อ...ดฉิ ันมีเร่อื งด่วนอยากเรยี นคุณภูค่ะ” “คุณพ่อเป็นอะไร ไหนบอกว่าแค่ไปตรวจอาการที่โรงพยาบาลไม่ใช่ หรอื ” คนทเ่ี ขาเปน็ หว่ งทสี่ ดุ คอื บดิ า เพราะวนั นท้ี า่ นไปตรวจอาการกบั แพทย์ อายุรกรรมด้านโรคหัวใจ “เปลา่ คะ่ ไมใ่ ช่ ทา่ นประธานสบายดี คณุ แพรนวลโทร. มาแจง้ วา่ ผล การตรวจเรียบร้อยดี คอื ว่ามีคนมาขอพบคุณภคู ่ะ” แพรนวลคอื มารดาของภูรินทร์นั่นเอง “ก็ผมบอกแล้วไงว่าไม่รับนัดแขกคนไหนทั้งน้ัน วันน้ีมีประชุม กรรมการ แล้วผมกต็ ้องคยุ กบั หัวหน้าทุกฝ่ายหลงั ประชุม ผมจะยุ่งมาก” เขาเน้นคำ� ด้วยสหี น้าเคร่งเครียด พไิ ลลักษณ์หน้าซดี เผอื ดกว่าเก่า “เอ่อ..ดิฉนั ทราบค่ะ แต่คุณผู้หญงิ คนนบี้ อกว่ามธี ุระด่วน” พิไลลกั ษณ์ผายมือไปทางหญิงสาวทีน่ ั่งรออยู่บนโซฟา ธงชยั หันมาพดู “ถ้าภูมีแขกงนั้ ลุงขอตัวกลับก่อนนะ” “ครับคุณลงุ ไว้ผมจะโทร. หานะครบั ”

12 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ ภรู นิ ทรป์ รายตาไปทางเลขาฯ ใหไ้ ปสง่ ธงชยั ทล่ี ฟิ ต์ สว่ นตวั เขาเองหนั ไปมองหญิงสาว หล่อนน่าจะอายสุ ักสบิ แปด ผวิ ขาว ผมยาว ใบหน้ารูปไข่ บางทีอาจจะเป็นเด็กมหาวิทยาลัย แต่เพราะอะไรพิไลลักษณ์ถึงได้ยอมให้ หญงิ สาวมานั่งรอตรงน้ี เลขาฯ สาวเดนิ กลบั มา ภรู นิ ทรห์ นา้ บง้ึ เขาประเมนิ แลว้ วา่ คงไมม่ ธี รุ ะ อะไรกบั ‘เดก็ ’ “ช่วยบอกเธอด้วยว่าผมไม่ว่าง มีอะไรก็ฝากคุณไว้ได้เลย” “แต่เธอมีธุระส�ำคัญจริงๆ นะคะคุณภู” พิไลลักษณ์ท้วง หล่อน เหลอื บมองหญงิ สาวทคี่ อ่ ยๆ ยนื ขนึ้ ยามยนื หลอ่ นสงู แคป่ ลายคางเขาเทา่ นนั้ “เอ๊ะ! คุณพิไล จะเซ้าซ้อี ะไรอีก บอกแล้วว่าไม่ว่าง ผมไม่มเี วลาฟัง โพรเจกตน์ กั ศกึ ษา ถา้ อยากไดเ้ งนิ ไปเขา้ คา่ ยกจ็ า่ ยไปเลยสิ แลว้ คอ่ ยมาเกบ็ กบั ผม” ภรู ินทร์เดาว่าหล่อนคงเป็นนักศึกษามหาวทิ ยาลัยมาขอเงนิ หรือไม่ กอ็ าจจะมาขอทุนไปออกค่าย “คุณภลู องดเู อกสารก่อนดไี หมคะ ดฉิ ันคิดว่ามันสำ� คัญมาก บางที คณุ อาจจะเปลยี่ นใจ” ภูรินทร์ตวัดสายตามองเลขาฯ เขารับซองเอกสารมาอย่างเสียไม่ได้ แต่พอเปิดดูและเห็นรูปถ่ายทั้งห้ารูป นัยน์ตาคมก็เบิกกว้างอย่างโกรธจัด เขาตวาด “น่มี นั อะไรกัน!” ผู้หญงิ ตรงหน้าย้ิม แต่เป็นรอยยิม้ ทภี่ ูรินทร์คดิ ว่าเหมอื นแม่มด น่ัน กเ็ พราะของท่อี ยู่ในซองเอกสารคือรูปเปลือยของเขากบั หล่อน ภาพทง้ั หมด ถา่ ยบนเตยี ง เขากดั กรามแนน่ เพง่ิ นกึ ไดว้ า่ หลอ่ นคอื คนเดยี วกนั กบั ผหู้ ญงิ ในรปู แต่ต่างกันตรงทห่ี ล่อนไม่ได้แต่งหน้าจัดแบบวันนัน้ “อย่าบอกนะคะว่าคุณจ�ำเรอ่ื งวนั นั้นไม่ได้” “เธอต้องการอะไร เอารปู พวกนมี้ าท�ำไม น่ีคดิ จะแบลก็ เมล์ฉันหรือ” หญงิ สาวสวมเสอ้ื ยดื กางเกงยนี ใบหนา้ รปู ไขม่ เี ครอ่ื งสำ� อางแตง่ แตม้

เ ก้ า แ ต้ ม l 13 อยู่เพียงบางๆ กลิ่นหอมท่ีรวยรินมาจากเรือนร่างกลมกลึงตรงหน้าท�ำให้ ภูรินทร์ยิ่งหงุดหงิด ทุกอย่างขัดกับรูปถ่ายเป็นอย่างมาก หรือว่าหล่อน ต้องการเงิน? “ฉันขอแนะนำ� ตวั อย่างเป็นทางการ ฉันชอื่ ตาลค่ะ รปู นค้ี ือรปู ฉันกบั คณุ ถ่ายไว้ท่.ี ..” หล่อนบอกช่อื โรงแรมรวมถึงเวลาเดอื นคร่งึ ก่อนหน้าน้นั ภรู นิ ทรจ์ ำ� ไดเ้ ป็นอยา่ งดี เขาขบกรามแน่นจนเป็นสนั นนู แม้ว่าความ ทรงจำ� ก่อนหน้าน้นั จะรางเลือนเตม็ ท.ี .. ภูรินทร์จ�ำไม่ได้ว่าเพราะอะไรถึงไปอยู่ในห้องนอนกับหล่อนได้ เขา ต่ืนขึ้นมาในสภาพเปลือย ข้างกายมีผู้หญิงนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวน่ังปิดหน้า ร้องไห้ พอเหน็ เขา หลอ่ นกล็ นลานวงิ่ เขา้ ไปในห้องน้�ำเพอ่ื แต่งตวั แลว้ วง่ิ หนี ออกจากห้องไปทันที ท้ิงให้ภูรินทร์นั่งอ้ึง สภาพห้องที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้า กระจัดกระจาย รวมถึงถุงยางที่อยู่ในถังขยะร่วมครึ่งโหลทำ� ให้เข้าใจว่าเขา เผลอมคี ำ�่ คนื อนั เรา่ รอ้ นกบั หลอ่ น...ผหู้ ญงิ ทแี่ มแ้ ตช่ อื่ กย็ งั ไมร่ จู้ กั ชา่ งเหมอื น ในนิยายประโลมโลกท่ีขายกันอยู่อย่างดาษด่ืน นอกจากน้ันยังมีรอยเลือด จางๆ เปน็ หลกั ฐานวา่ ผหู้ ญงิ คนนบ้ี รสิ ทุ ธิ์ และตอนนส้ี ง่ิ ทอี่ ยใู่ นซองกต็ อกยำ�้ ความทรงจ�ำทกุ อย่าง “เธอต้องการอะไร จะข่มขู่เรียกเงินง้นั หรือ” “เปล่าค่ะ ฉนั มาท่นี ีเ่ พราะต้องการให้คณุ รบั ผิดชอบ” “รับผดิ ชอบอะไร” “รับผิดชอบที่คุณปล้�ำฉันในวันน้ัน คุณต้องแต่งงานกับฉันโดยเร็ว ทส่ี ดุ ” น่ีมันเรอ่ื งบ้าทสี่ ดุ ในชวี ิต! ภรู นิ ทรม์ องรปู ถา่ ยตรงหนา้ ยกมอื กมุ ขมบั เขาอยากจะขย�ำแลว้ โยน ทงิ้ ลงขยะแตก่ ท็ ำ� ไมไ่ ด้ เขาตอ้ งทบทวนวา่ เกดิ อะไรขน้ึ แตย่ งิ่ มองกย็ งิ่ อดึ อดั เหมือนหายใจไม่ออก ทกุ อย่างตอกยำ้� ว่ามนั คอื เร่ืองจรงิ

14 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ “คุณภูจะท�ำยังไงต่อคะ จะเรียนให้ท่านประธานทราบเร่ืองนี้หรือ เปล่า” พิไลลักษณ์มสี หี น้าเคร่งเครยี ด หล่อนเหน็ รปู ถ่ายหมดแล้ว เลขาฯ สาวคงตกใจ หลงั จากลวติ รากลบั ไปทกุ อยา่ งกพ็ ลกิ จากหน้ามอื เป็นหลงั มอื “ไม่! ไม่ต้องบอกคณุ พ่อ ผมขอเวลาจัดการเร่ืองน้เี องก่อน” “แต่คุณผู้หญิงคนน้ันบอกว่า...” “เอ๊ะ! คุณพิไล ก็บอกแล้วไงว่าต้องการเวลา ออกไปก่อนได้ไหม แล้วช่วยเล่ือนนัดประชุมท้งั หมดให้ด้วย ผมไม่มอี ารมณ์จะทำ� งานแล้ว” เขากวาดของบนโต๊ะลงพื้นเพ่ือระบายอารมณ์ พิไลลักษณ์ลนลาน ออกไปท้ิงให้ภูรินทร์อยู่เพียงล�ำพัง รูปถ่ายท่ีวางหราอยู่ตรงหน้าคือเขากับ ลวิตราจรงิ ๆ ชายหนุ่มจ�ำได้แค่วันนั้นไปดื่มที่ผับย่านสุขุมวิท เขาผิดหวังเรื่อง มธุรินจนต้องออกไปหาที่ดื่มคลายเครียด...เขากับมธุรินเป็นแฟนกันต้ังแต่ ช่วงแรกที่ไปเรียนต่อปริญญาโทที่อเมริกา ภูรินทร์ทั้งรักและหลงแฟนสาว มาก ทง้ั สองสญั ญาวา่ จะแตง่ งานกนั ตลอดเวลาทผี่ า่ นมาเขาทำ� ตวั เปน็ สภุ าพ- บุรุษ ไม่เคยล่วงเกินหล่อนเลยแม้แต่ปลายก้อย เพราะตั้งใจรอให้ถึงวัน แต่งงาน แต่หลังจากท่ีเขาถูกเรียกตัวกลับมาเมืองไทย มธุรินก็ควงผู้ชาย มากหน้าหลายตา วนั ทเ่ี ห็นรูปหล่อนพาผู้ชายข้นึ ห้อง เขาถึงกับเสยี ศนู ย์จน เป็นต้นเหตุให้ดื่มเหล้าเมามาย ภรู นิ ทรจ์ ำ� ไดว้ า่ นงั่ ดม่ื ไปเรอื่ ยๆ จนมผี หู้ ญงิ ชดุ แสก็ สแี ดงเพลงิ มาขอ นงั่ ดว้ ย เขาเมามากแตเ่ หน็ วา่ หลอ่ นไมม่ พี ษิ มภี ยั อะไรนอกจากพดู จาแปลกๆ แตใ่ ครจะรวู้ า่ ไมก่ ชี่ วั่ โมงหลงั จากนน้ั เขากต็ น่ื ขนึ้ มาในหอ้ งพกั ของโรงแรมใน สภาพเปลอื ยและจ�ำอะไรไม่ได้เลย ตอนท่ีหญิงสาววิ่งหนีออกไปจากห้อง เขาตกใจท�ำอะไรไม่ถูก คิด เพียงหล่อนคงติดต่อมาในไม่ช้าแต่ทุกอย่างกลับเงียบหายไป บัดน้ีฝันร้าย ย้อนคนื มาอกี ครัง้

เ ก้ า แ ต้ ม l 15 ‘ใครเป็นคนถ่ายรูปน’้ี ‘ฉันเอง ฉนั จ�ำเป็นต้องมีหลกั ฐาน เผือ่ คุณไม่ยอมรบั ผดิ ชอบ’ ‘ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเธอเป็นสาวบริสุทธิ์จริง ไม่ใช่นักศึกษาไซด์ไลน์ท่ี จงใจวางแผนจบั ผู้ชาย’ หญิงสาวกัดริมฝีปากจนเกือบห้อเลือด ขอบตามีน้�ำตาคลอออกมา เหมือนน้อยใจ หญิงสาวยื่นรูปบนเตียงท่ีมีคราบเลือดให้ แต่ภูรินทร์ก็ยัง รสู้ กึ วา่ มนั ไรส้ าระอยดู่ ี เขาจะเชอ่ื ไดอ้ ยา่ งไรวา่ หลอ่ นคอื สาวบรสิ ทุ ธท์ิ ถ่ี กู เปดิ ซงิ นกั ธรุ กจิ อยา่ งเขาจะไมม่ วี นั รบั ผดิ ชอบผหู้ ญงิ เพยี งเพราะรปู ถา่ ยเดด็ ขาด แต่ประโยคที่หล่อนพดู ตอกหน้าก่อนเดนิ ไปทำ� ให้ภูรินทร์อง้ึ จนตวั ชา ‘ฉันช่ือลวติ รา เป็นลกู สาวคนเล็กของคณุ เลิศพงศ์ หลานของคุณปู่ เลอสรรค์ คณุ กร็ ู้ว่าครอบครัวของเราไม่ถกู กัน ดังน้ันถ้าเรื่องนแ้ี พร่ออกไป ช่ือเสียงของตระกูลคุณจะต้องป่นปี้ คนในสังคมจะด่าคุณ เพราะคุณใช้ เด็กสาวไร้เดียงสาอย่างฉันเป็นเครอ่ื งมอื แก้แค้น’ ภรู นิ ทรค์ อแหง้ ผาก ถา้ ทง้ั หมดนเ้ี ปน็ เรอ่ื งจรงิ ตระกลู เลอเลศิ พงศไ์ ม่ ปล่อยเขาเอาไว้แน่ ความวุ่นวายท่ีเกดิ ขน้ึ นับจากน้คี งจะเป็นมหากาพย์เลย ทเี ดยี ว แมว้ า่ ตอนนเ้ี ขากบั ชยั ภคั ดจิ์ ำ� ตอ้ งหนั มาญาตดิ กี นั ชวั่ คราว เนอื่ งจาก อีกฝ่ายคือคู่รักของน้องสาวคนเล็กที่มีชื่อว่านภัสสร แต่ลึกๆ ลงไปแล้ว ภรู นิ ทรก์ ย็ งั เหมน็ ขหี้ นา้ อกี ฝา่ ยอยดู่ ี ถา้ จะตอ้ งดองกบั ลวศั กรอกี คนเขาคงจะ แค้นจนแทบกระอกั แน่ๆ นา่ แปลกทเี่ ขาคนุ้ หนา้ ลวติ รามากเหมอื นเคยเจอมากอ่ น แตน่ กึ เทา่ ไหร่ ก็นึกไม่ออก เขามั่นใจว่าหล่อนต้องเป็นผู้หญิงกร้านโลกถึงได้กล้าส่งรูปมา แบล็กเมล์ผู้ชาย แต่ท่าทางทแี่ สดงออกเมอ่ื ครู่ต่างหากทีท่ �ำให้หงดุ หงิดเม่อื คดิ ถงึ ข้อเรยี กร้องทส่ี ่งมา ‘คุณต้องจัดงานแต่งงานกับฉันให้เร็วท่ีสุด เพราะฉันกำ� ลังต้ังครรภ์ ลูกของคุณ’ หญิงสาวมีใบตรวจรับรองจากแพทย์ว่าตั้งครรภ์ แถมยังมีข้อมูลว่า

16 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ ตอนนยี้ งั ตรวจดเี อน็ เอของทารกไมไ่ ด้ แตย่ นิ ดจี ะตรวจหลงั จากทเ่ี ดก็ คลอด แล้วเพ่อื ยนื ยนั ความบรสิ ุทธใ์ิ จ ภรู ินทร์คิดว่าเป็นเร่อื งงเี่ ง่าท่ีสุดในโลก การ แตง่ งานเปน็ เรอื่ งใหญแ่ ถมยงั เปน็ สองตระกลู ทเ่ี กลยี ดกนั ตง้ั แตร่ นุ่ ปอู่ กี ดว้ ย แต่พอเหน็ น�ำ้ ตาของหล่อนกลบั พดู ไม่ออก หรือว่าน่ีคือแผนของลวิตราที่ต้องการแก้แค้น อันที่จริงเขากับ ลวศั กรไม่ได้เกลียดกนั แค่เขม่นกนั เท่าน้นั ทั้งคู่แข่งกนั เรียน แข่งกนั เล่น กฬี าตามประสาดาวเดน่ ของโรงเรยี น หากลวศั กรรเู้ รอื่ งเขา้ มนั จะตอ้ งหาเรอื่ ง มาชกหน้าเขาแน่ๆ ทีพ่ รากพรหมจรรย์น้องสาว ภูรินทร์เครียด เขาไม่รู้จะเร่ิมต้นยังไงดี เพราะอะไรลวิตราถึงเรียก ร้องให้รับผิดชอบ หรือว่าหล่อนท้องกบั คนอนื่ แต่ต้องการหาพ่อให้เด็ก แต่ ถา้ เปน็ อยา่ งนนั้ จรงิ เขาจะหาวธิ ใี หห้ ลอ่ นไปตรวจเพอื่ พสิ จู นด์ เี อน็ เอไดย้ งั ไง แล้วถ้าส่งิ ทหี่ ล่อนพดู เป็นจรงิ เขาเผลอมีอะไรกบั หญงิ สาวจนท้อง เขาควร จะท�ำยงั ไง นม่ี ันยากกว่าธุรกิจพนั ล้านท่เี ขาก�ำลังตดั สินใจเสียอีก เสยี งไลนใ์ นโทรศพั ทด์ งั ขน้ึ ชายหนมุ่ กดดู เพอื่ นคนหนง่ึ สง่ ขอ้ ความ มาให้ เป็นคอลัมน์ในหนงั สอื ซบุ ซิบพร้อมอักษรย่อ นกั ธรุ กจิ ชื่อดงั อกั ษรย่อ ภ...ท�ำแฟนสาวนักศึกษาท้อง สาวๆ ทว่ั ประเทศเตรียมทชิ ชซู ับน�ำ้ ตาได้ งานแต่งคงจัดขนึ้ อกี ไม่นานน้ี มอื เรยี วเยน็ เฉยี บ เขารบี กดโทรศพั ทห์ าเพอ่ื นทนั ทเี พอื่ หาตน้ ตอของ ข่าว ข้อความทป่ี ลายสายบอกมาทำ� ให้ภรู นิ ทร์อ้งึ ย่งิ กว่าเดิม “แกว่าอะไรนะ” ข้อความท่ีเพ่ือนบอกก็คือบัดน้ีข่าวตัวอักษรย่อก�ำลังแพร่ไปทั่วใน โซเชียลแล้ว และกระพือเร็วกว่าไฟไหม้ป่าเสียอีก เขาจะต้องรีบท�ำอะไร สักอย่างโดยเรว็ ก่อนจะสายเกินไป... ร่างบางกระดกเตกลิ าแก้วท่สี องลงคอ โดยมีเพื่อนซส้ี องคนโอบไหล่ คนละข้างเพ่ือปลอบ กานต์รวี...สาวหล่อ หรือทีเ่ พือ่ นๆ เรียกกนั ว่ากานต์

เ ก้ า แ ต้ ม l 17 ยกั คว้ิ อย่างภูมิใจ “ฉนั ปล่อยข่าวให้แกเรียบร้อยแล้วนะ ตอนน้ีกแ็ ค่รอให้พีภ่ ูตัดสินใจ ว่าจะรบั แกเป็นเจ้าสาวหรอื เปล่า” ลวิตรามองเพื่อน ถอนหายใจด้วยความกลดั กลุ้ม ก่อนจะคว้าเบียร์ ของณัทกรมาด่ืมบ้าง สามคนเป็นเพื่อนสนิทกันต้ังแต่ตอนไปเรียนท่ีอเมริกา ณัทกรเป็น หนมุ่ หวั ใจหญงิ ชอื่ เลน่ ทบี่ า้ นเรยี กวา่ นนท์ แตช่ อื่ เลน่ สำ� หรบั เพอ่ื นคอื แนนซี่ เขาเปน็ ลกู ชายของนกั ธรุ กจิ บรษิ ทั สขุ ภณั ฑ์ พอ่ สง่ ไปเรยี นทอี่ เมรกิ าเพอื่ กลบั มาสานต่อธุรกจิ แต่เจ้าตวั กลบั เป็นหมอดูท่โี ด่งดงั ณทั กรมอี าชพี พเิ ศษคอื ดไู พย่ ปิ ซี ยามวา่ งจะใสว่ กิ และแตง่ กายสไตล์ โบฮเี มยี น ดว้ ยฝมี อื ท�ำนายทแ่ี มน่ ราวกบั จบั วาง ลกู คา้ จองควิ กนั ยาวเหยยี ด สว่ นกานต์รว.ี ..เพอื่ นคนนเ้ี ปน็ เจา้ ของเวบ็ ไซต์ขายของออนไลนท์ โ่ี ด่งดงั มาก กานต์รวีมเี ชอ้ื สายจีน พดู จนี ได้คล่อง ดังน้นั สินค้าท่นี ำ� มาขายจึงนำ� เข้าจาก ประเทศจนี เปน็ สว่ นใหญ่ ราคาถกู กวา่ เจา้ อนื่ ๆ รวมกบั การขนสง่ ทต่ี รงเวลา ทำ� ให้บริษัทพุ่งขนึ้ สู่อันดับหน่งึ แทนทรี่ ้านดังในเวลาอนั รวดเรว็ กานต์รวจี ึง กลายเป็นมหาเศรษฐีทั้งท่ีอายุเพ่ิงย่ีสิบเอ็ดเท่าน้ัน ยอดจองสินค้าสูงแซง เจ้าอ่ืนๆ ด้วยความร่ำ� รวยน้เี องเจ้าตัวจึงกลวั ชวี ติ ไม่ปลอดภัย ว่าจ้างบอดี- การ์ดหนุ่มล�่ำเดนิ ตามถึงสามคน “ฉันท�ำถกู แล้วใช่ไหมกานต์” “เฮย้ ...ปา่ นนแี้ ลว้ กไ็ หนแกบอกวา่ พรอ้ มดบั เครอื่ งชนยงั ไงละ่ ทอี ยา่ งนี้ ทำ� ป๊อด” กานต์รวโี พล่งขน้ึ ลวติ ราคอตก “ฉนั กลวั แกไมเ่ หน็ หนา้ พภี่ เู มอ่ื กี้ ดมุ ากๆ เลย เขาจอ้ ง มองอย่างกับจะขย�้ำฉันอย่างนน้ั ” “ไมด่ หี รอื เขาจะไดข้ ยำ้� แกบนเตยี งไงละ่ แบบนจี้ ะไดไ้ มต่ อ้ งอปุ โลกน์ เด็กขน้ึ มาให้เมอื่ ยตุ้ม” ณัทกรพูดขนึ้ ลวติ ราหนั ไปหยกิ เพอื่ น หลอ่ นตอ้ งโกหกภรู นิ ทร์ว่าทอ้ ง ดว้ ยอ�ำนาจ

18 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ เงินของกานต์รวีจึงหาหลักฐานเท็จมาจนได้ แผนข้ันต่อไปคือบังคับให้ ภูรินทร์แต่งงานด้วย หลังจากนั้นก็มอมยาและท�ำให้เรื่องโกหกกลายเป็น เรอ่ื งจริง “มนั ไมใ่ ชอ่ ยา่ งนนั้ สิ พภ่ี เู หมอื นอยากจะฉกี ฉนั ใหเ้ ปน็ ชนิ้ ๆ มากกวา่ ” กานต์รวตี บบ่า โอบเข้าหาตวั ทงั้ หมดเกดิ ขนึ้ เพราะคำ� ทำ� นายฝนั ของณทั กร เมอื่ รวู้ า่ ลวติ ราตอ้ งการ แผน กานต์รวจี งึ ช่วยคดิ ณัทกรเป็นคนตบพลอต จงึ ออกมาเป็นแบบนี้ “แกกับพี่ภูเป็นเน้ือคู่นะรู้ไหม ไม่อย่างนั้นจะผูกพันกันตั้งแต่ตอน ป. ๔ หรอื ” สิง่ ทณี่ ทั กรย้ำ� คือลวิตรากับภูรนิ ทร์เป็นเน้อื คู่ ส่วนเรอื่ งหาทางจับเขา แต่งงานเป็นสงิ่ ทต่ี ามมา “ใครวา่ ...เขาเกลยี ดฉนั ตา่ งหาก ตอนนนั้ เขาจอ้ งฉนั เหมอื นเมอ่ื กเี้ ลย” “แต่เราก็ท�ำไปแล้วหรือเปล่าวะ ตอนน้ีเดอะโชว์มัสต์โกออน แก เปลีย่ นอะไรไม่ได้แล้ว หรอื ว่าอยากจะตายภายในสามเดือนล่ะ” ณทั กรขู่ ต้นเหตมุ าจากคำ� ทำ� นายไพ่ยปิ ซที เี่ พอ่ื นทำ� นายให้ แถมทงั้ หมดยงั ไป ตรงกบั ทีน่ างฟ้าทนู หวั ของลวติ ราบอกพอดิบพอดี “ฉันไม่อยากตาย แต่กไ็ ม่อยากให้พ่ภี ูโกรธ” “งนั้ แกกต็ อ้ งทำ� ทกุ อยา่ งเพอ่ื ใหเ้ ขายอมแตง่ งานดว้ ย แลว้ หลงั จากนน้ั กป็ รนนบิ ตั พิ ดั วใี หเ้ ขาลมื ความทกุ ข”์ ณทั กรวาดวมิ านในอากาศดว้ ยน�้ำเสยี ง ชวนฝัน “แต่พี่ภคู งไม่ยอม” “ยอมหรือไม่ยอมเด๋ียวก็รู้ ตอนนี้ฉันให้คนกระจายข่าวออกไปแล้ว พวกอักษรย่อนี่คนในโซเชียลสนใจอยู่แล้ว อีกไม่นานคนก็จะเดาได้ แล้ว สังคมก็จะกดดนั พ่ภี ูของแกเองนั่นละ” “แกแน่ใจหรอื ว่าแผนนี้จะเวริ ์ก” “เวิร์กชวั ร์ นม่ี ันแผนเกรดเอเลยนะยะ” ณัทกรโอ่

เ ก้ า แ ต้ ม l 19 กานต์รวีชกที่ไหล่เพือ่ น “แผนเหมือนนิยายนำ้� เน่าต่างหากล่ะ” ณัทกรหันไปค้อนกานต์รวีวงใหญ่ “ไม่ต้องมาประชด แกก็ช่วยคิด ด้วย อย่าลมื สิ” “ฉนั ลอ้ เลน่ น�้ำเนา่ แตก่ โ็ อเคนะ กะทนั หนั แบบนใี้ ชๆ้ ไปเถอะไอต้ าล อย่าคดิ มาก” “จริงของแนนซ่ี ตอนน้ีเราท�ำอะไรไม่ได้นอกจากรอให้ทุกอย่างมัน สกุ งอม พภ่ี ขู องแกกไ็ ด้รปู ไปแลว้ ฉนั วา่ เขาต้องหวน่ั ไหวบา้ งละน่า สว่ นแก ก็เตรยี มตัวเป็นเจ้าสาวของพภี่ ตู ามทแ่ี กฝันไว้ไง” “แต่ตอนน้ันฉันไม่ได้ฝันแบบน้ีนี่ เพราะพี่ภูตะโกนใส่หน้าว่าเกลียด ฉัน...” กานต์รวีลูบหัวเพ่ือน รู้ดีว่าเหตุการณ์คร้ังนั้นคือฝันร้ายของลวิตรา เลยทเี ดยี ว “นีแ่ กยังไม่ลมื เรอื่ งวันนัน้ อีกหรือ” ลวติ ราพยักหน้าทง้ั นำ้� ตา “ไม่ลืม ฉนั จ�ำได้แม่น เพราะฉนั ไม่ได้ตงั้ ใจ” ลวติ ราหนา้ สลด เรอ่ื งราวของหลอ่ นกบั ภรู นิ ทรไ์ มไ่ ดเ้ รมิ่ จากบนเตยี ง เมอื่ ไมน่ านมานี้ แตต่ อ้ งยอ้ นกลบั ไปตอนทอี่ ยใู่ นหอ้ งประชมุ ใหญข่ องโรงเรยี น เมือ่ นานมากแล้วต่างหาก... สิบเอ็ดปีก่อน... “ตัวเลขทศนิยมตัวท้ายต้องเป็นสามหกสี่สองห้าค่ะ ไม่ใช่สามหกส่ี สองสอง” เสียงเล็กๆ ดังขึ้นพร้อมกับเด็กหญิงในชุดนักเรียนประถมยืนข้ึน ขณะที่ในหอประชุมของโรงเรียนมีการแข่งขันกันตอบปัญหาคณิตศาสตร์ เพื่อหาตัวแทนไปแข่งระดบั ประเทศ ภูรินทร์ ลวศั กร และชยั ภคั ดิ์ นั่งอยู่ ด้วย แต่อยู่คนละฝั่ง กำ� ลังแข่งขันกันอย่างดเุ ดือด แต่จู่ๆ ก็มีเดก็ ประถม

20 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ ยนื ขึน้ ท้วง “หนูว่าอะไรนะจ๊ะ ครูได้ยินไม่ถนัด” “หนูบอกว่าจดุ ทศนิยมผดิ ค่ะคร”ู ครูท่ีอยู่บนเวทีเล่ิกล่ัก รีบหยิบเคร่ืองคิดเลขมากด ในห้องประชุม เงียบกริบราวกับว่าถ้ามีเข็มสักเล่มหล่นก็คงได้ยิน เช่นเดียวกับคนบนเวที โดยเฉพาะภรู นิ ทรท์ เี่ รม่ิ เครยี ด เขาหมายมน่ั ปน้ั มอื วา่ ตอ้ งไดเ้ ปน็ ตวั แทนของ นักเรียนชัน้ ม. ๖ ลวัศกรกบั ชัยภคั ดคิ์ ดิ ตามก่อนท่ีลวศั กรจะยม้ิ ออกมา ครทู ่ีกดเครื่องคดิ เลขเอ่ยขึ้น “จริงๆ ด้วย ภูรนิ ทร์คิดผดิ นะจ๊ะ ครู เสียใจด้วยนะ” เหมอื นสายฟ้าฟาดลงกลางกระหม่อม ภูรนิ ทร์ผุดลกุ ขน้ึ กำ� มอื แน่น เหตุการณ์กลับตาลปัตรเพราะแทนท่ีเขาจะได้เป็นตัวแทนของโรงเรียนกลับ กลายเป็นลวศั กรแทน “ขอแสดงความยินดีด้วยนะจ๊ะลวัศกร คร้ังนี้เธอชนะ เธอได้เป็น ตวั แทนของโรงเรยี น” คนอื่นคิดอะไรไม่รู้ แต่ภูรินทร์เสียหน้าอย่างท่ีสุด เขาผลุนผลันลง จากเวที ใบหน้าบดู บ้งึ เดก็ ประถมคนเดมิ วงิ่ ขนึ้ ไปดกั รอทบี่ นั ไดส�ำหรบั ลงจากเวที เมอ่ื เหน็ ใบหน้าเขาก็ย่ิงตกใจ “นะ...หนขู อโทษนะคะพ่ี” เบื้องหน้าคือนักเรียนชายชั้นมัธยมศึกษาปีท่ีหกผู้ซ่ึงเป็นขวัญใจของ ผู้หญงิ แทบทง้ั โรงเรียน ไม่ว่าจะเร่อื งเรยี น กฬี าหรอื แม้แต่ดนตรี ภูรนิ ทร์ ทำ� ไดด้ อี ยา่ งไมม่ ที ตี่ ิ แตต่ อนนเี้ ขากลบั ถกู เดก็ ประถมฉกี หนา้ ตอ่ หนา้ คนนบั ร้อยในหอประชุม “ฉนั ไม่รู้จักเธอ” “แต่หนูรู้จักพภี่ ู หนูขอโทษจรงิ ๆ หนแู ค่...” “คดิ จะแสดงความเกง่ ใหค้ นอนื่ รงู้ นั้ หรอื งน้ั เธอกท็ �ำสำ� เรจ็ แลว้ ยนิ ดี

เ ก้ า แ ต้ ม l 21 ด้วยนะ เธอได้หน้าไปเตม็ ๆ” เดก็ หนุ่มร่างสูงเดินกระแทกไหล่ลวิตราไป สหี น้ายังคงบงึ้ ตึงไม่ต่าง จากเดมิ คนอนื่ อาจจะภมู ใิ จ โดยเฉพาะเพือ่ นๆ ในห้องท่ีรู้ดีว่าลวิตราคอื เดก็ อัจฉริยะ ครูเคยบอกว่าหล่อนมีความสามารถด้านคณิตศาสตร์สูงกว่าคน อ่นื ๆ คดิ เลขไว ทำ� โจทย์เลขได้เก่งมาก ครงั้ นส้ี าเหตุทห่ี ล่อนคิดตามเพราะ ภูรินทร์คือผู้ชายในฝันของหล่อนต่างหาก และตอนนี้เขาก็ก�ำลังโกรธจัด เดก็ หญงิ ถลาเข้าไปขวางเอาไว้ “เดี๋ยวค่ะพภ่ี ู ฟังหนอู ธิบายก่อน” “หลีกไป!” เขาสะบัดแขนท่ีถูกเกาะออก ลวิตราเซไปแต่หล่อนไม่ยอมแพ้ ขืน ปล่อยให้พี่ภูไปตอนนี้เขาจะต้องเกลียดหล่อน น่ีขนาดยังไม่รู้ว่าหล่อนคือ น้องสาวของลวัศกรยังเป็นขนาดน้ี เด็กหญิงรีบวิ่งตามไป มือเล็กกระชาก เสอ้ื แต่หลดุ ไปเกาะท่เี อวกางเกงแทน นัยน์ตาเขาวาวโรจน์ “ฉันบอกให้ปล่อยยงั ไงล่ะ” “ไม่ พ่ีภูต้องฟังหนกู ่อน” เด็กหญิงไม่ยอม หล่อนคว้ากางเกงเขาเอาไว้ เม่ือชายหนุ่มเดิน หลอ่ นกว็ ง่ิ ตาม พนื้ ทลี่ น่ื ท�ำให้หน้าคะม�ำ เสยี งดงั แควกตามดว้ ยเสยี งอทุ าน ของใครหลายคนเมื่อกางเกงด้านหลงั ของภูรินทร์ขาดเป็นแนวยาว เขาอึ้ง... มองสายตามากมายทจ่ี ้องมา ก่อนจะหน้าหงกิ ราวกับยักษ์แล้วรีบวิง่ ออกไป ลวติ รามองมอื ตนดว้ ยความรสู้ กึ ผดิ แตส่ งิ่ ทเ่ี หน็ ไวๆ ตอนภรู นิ ทรว์ ง่ิ ออกไปคือกางเกงบอ็ กเซอร์สีแดงท่ีอยู่ด้านในน่นั เอง เขาคงอายมาก หลังจากนัน้ ชายหนุ่มก็ไม่เคยพูดกบั หล่อนอกี เลย เขาโยนทุกอย่างท่ี หล่อนส่งไปเพื่อขอโทษท้ิงอย่างไม่ไยดี สายตาเขาท่ีมองมาเหมือนกับวันนี้ ไม่มผี ิด และนน่ั คอื จดุ เรม่ิ ต้นของความบาดหมางระหว่างภูรนิ ทร์กับหล่อน

22 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ วนั นวี้ นกลบั มาเหมอื นเดมิ อกี แลว้ หญงิ สาวจำ� คำ� พดู ทเี่ ขาพดู ตอกใส่ หน้าตอนทหี่ ล่อนถือดอกไม้ไปขอโทษเขาได้ ‘ฉนั ไม่มีวันยกโทษให้เธอ จำ� เอาไว้ ฉันจะเกลยี ดเธอไปตลอดชวี ิต’

๑ สองเดือนก่อนการข่มขู่ สาวรา่ งบางสวมเสอ้ื กนั หนาวแบบมฮี ดู แมเ้ ดอื นนอ้ี ากาศในเมอื งไทย จะร้อน แต่ที่นี่ลมค่อนข้างแรงเลยทีเดียว แค่เส้ือกันลมบางคร้ังยังไม่พอ ต้องสวมเสือ้ ยืดอีกช้ันตอนช่วงเยน็ ลวติ ราประคองแก้วกาแฟหวงั ว่าความ ร้อนจะส่งผ่านถงุ มอื เข้ามายังผวิ เนือ้ ทีเ่ ริ่มชาเพราะลม หญงิ สาวต้องขยับขา ตลอดเวลาเพ่ือไล่ความหนาว แม้จะสวมกางเกงยีนเน้ือหนาแต่ก็ยังสู้ลม แรงๆ ไม่ได้อยู่ดี ลวติ ราจอ้ งมองไปทปี่ ระตหู อพกั ฝง่ั ตรงขา้ ม รอวา่ เมอ่ื ไหรจ่ ะเปดิ ออก เสยี ที นาฬกิ าขอ้ มอื บอกวา่ เหลอื เวลาอกี ไม่ถงึ ห้านาทแี ล้ว รออย่ไู มน่ านรา่ ง คุ้นตาก็ผลักประตูออกมา ลวิตราคล่ีย้ิมเม่ือเห็นชายในฝัน เขาสวมโคต สนี ำ�้ เงินแบบยาว รองเท้าหนงั แบบพนกั งาน ด้านในเป็นเสอ้ื เชิต้ ท่ีชายหนุ่ม เพิ่งซือ้ มาจากร้านเม่อื อาทิตย์ก่อน ภรู นิ ทรค์ งไมร่ วู้ า่ หลอ่ นเองกอ็ ยใู่ นรา้ นดว้ ย ลวติ ราลอบมองเขาเลอื ก เสอ้ื อยา่ งเงยี บๆ แคไ่ ดม้ องกถ็ อื วา่ เปน็ ความสขุ มากแลว้ และตอนนชี้ ายหนมุ่

24 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ กก็ ำ� ลงั เดนิ ออกจากหอพกั ตอ้ งเปน็ ฟา้ เบอ้ื งบนลขิ ติ มาแนๆ่ หอ้ งพกั ของเขา จึงอยู่ช้ันเดียวกับหล่อนพอดิบพอดี หากเป็นหน้าร้อน ภูรินทร์จะเปิด หน้าต่างเพอ่ื รับลม ลวิตราจงึ มีโอกาสแอบส่องเขาเต็มตา ชายหนมุ่ มกั ใชผ้ ้าขนหนพู นั ทอ่ นล่างหลงั อาบน้�ำเสรจ็ เขาชอบยนื จบิ กาแฟอยตู่ รงหนา้ ตา่ งมองทวิ ทศั น์ ขณะทค่ี นแอบมองจากฝง่ั ตรงขา้ มใจเตน้ แรงตามไปด้วย แต่เพราะนีค่ ือหน้าหนาว หน้าต่างห้องจงึ ปิดสนิท ลวติ รา จงึ ไม่มอี าหารตาเหมือนเช่นเคย คงไม่มีใครรู้หรอกว่าหล่อนแอบเดินตามชายหนุ่มแทบทุกวัน ส่ิงที่ ต้องการคือโอกาสที่จะได้เห็นแผ่นหลังกว้างอันแสนอบอุ่น แค่เส้ียวหน้า คมสันของชายในฝันก็มีความสุขมากแล้ว แม้จะรู้ว่าการทำ� ตัวเหมือนพวก สตอลก์ เกอรด์ จู ะหลอนไปหนอ่ ย แตน่ คี่ อื สง่ิ ทท่ี ำ� ใหม้ กี ำ� ลงั ใจไปเรยี นทกุ วนั รา่ งสงู คนุ้ ตาอยหู่ า่ งจากหลอ่ นไมถ่ งึ คบื เขากำ� ลงั เดนิ ไปตามถนนสาย เดมิ เหมอื นกบั ทท่ี �ำประจ�ำมาตลอดสองปี ลวติ ราร้จู กั ถนนสายนเี้ ปน็ อยา่ งดี และก็รู้ด้วยว่าจุดมุ่งหมายของภูรินทร์อยู่ที่ใด หล่อนเดินตามเขา ระหว่าง น้ันก็แอบสูดกล่ินหอมของโคโลญท่ีโชยชายมาตามอากาศไปด้วย ภูรินทร์ เพ่งิ เปลย่ี นมาใช้โคโลญยหี่ ้อนี้เมื่อสองเดือนก่อน หล่อนคดิ ว่ามนั เหมาะกับ เขามากๆ เพราะเป็นกลิ่นหอมสะอาดแบบผู้ชาย...หญิงสาวเผลอสูดหายใจ เข้าไปเต็มปอด ไม่ทนั สังเกตว่าจู่ๆ คนตรงหน้ากห็ ยดุ กึก หญิงสาวเบรกจนหน้าคะม�ำ ศีรษะเกือบจะท่ิมเข้ากับแผ่นหลังของ ชายหนุ่มอยู่แล้ว แต่ด้วยความไวจึงรีบดึงฮูดมาปิด หมุนตัวกลับหลังหัน ทำ� ทเี ป็นชมดอกไม้ข้างทาง ทงั้ ที่ความจริงมแี ต่ใบไม้ใบหญ้าทีม่ ีนำ�้ แข็งเกาะ เท่านัน้ ภูรนิ ทร์กำ� ลังรับโทรศพั ท์หล่อนจึงต้องหาอะไรทำ� เพือ่ ไม่ให้มพี ริ ธุ หลังจากคุยอยู่เกือบห้านาที ภูรินทร์ก็เลี้ยวเข้าร้านกาแฟ หญิงสาว ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู เวลาเดียวกับเมื่อวานเป๊ะ ภูรินทร์เป็นคนมีวินัย ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว สองปีท่ผี ่านมาเขาก็ทำ� ทุกอย่างตรงเวลา ตอนเช้าชาย หนุ่มจะตื่นต้ังแต่หกโมงเช้า อาบนำ้� ประมาณสิบห้านาที บางวันก็จิบกาแฟ

เ ก้ า แ ต้ ม l 25 ในห้อง แต่ถ้ารีบหน่อยก็จะออกมาท่ีร้านกาแฟร้านนี้ เมนูโปรดของเขาก็ คอื ... “คาราเมลมัคคิอาโตแก้วหนึ่ง นมเป็นนอนแฟตนะครับ” หญงิ สาวพมึ พำ� ผา่ นรมิ ฝปี าก เพราะจ�ำไดแ้ มน่ วา่ เมนโู ปรดคอื อะไร... ขณะทผี่ ชู้ ายเขม้ ๆ ในนยิ ายมกั จะสง่ั กาแฟดำ� แตพ่ ภี่ ขู องหลอ่ นกลบั สง่ั กาแฟ ใส่นม แถมยงั ใสไ่ ซรปั คาราเมลอกี ต่างหาก แตไ่ ม่มปี ัญหาเพราะเขาเป็นคน ออกกำ� ลังกายเป็นประจ�ำ ร่างกายจึงไม่มไี ขมันส่วนเกินสักนดิ ด้วยรปู ร่าง สงู ร้อยแปดสบิ ห้าเซน็ ต์ ร่างกายเตม็ ไปดว้ ยมดั กล้าม ทกุ วนั ตอนเยน็ เขาจะ ไปวิ่งที่สวนสาธารณะเป็นประจ�ำ และเพราะชายในฝันชอบวิ่ง ลวิตราจึง บังคับตวั เองให้ว่ิงบ้าง เผอ่ื จะได้มีโอกาสใกล้ชิดเขาอกี รอบในช่วงเยน็ ห้านาทีต่อมาชายหนุ่มก็ออกจากร้านโดยมีลวิตราเดินตามไปห่างๆ เขาจะตอ้ งผา่ นถนนสายนเี้ พราะมนั มงุ่ หนา้ สมู่ หาวทิ ยาลยั ทเ่ี รยี นอยู่ บงั เอญิ เหลือเกินท่ีภูรินทร์มาเรียนปริญญาโทท่ีเดียวกับหล่อน เขาคงต้ังใจแวะไป คยุ กบั อาจารย์ทปี่ รกึ ษาเร่อื งวทิ ยานิพนธ์ที่ส่งไป ตอนทเี่ หน็ เขาครง้ั แรกทม่ี หาวทิ ยาลยั หญงิ สาวดใี จมาก จากทเี่ รยี น แบบเนอื ยๆ ก็กลบั มพี ลงั ได้อย่างเหลือเชอ่ื ยง่ิ ตอนทีเ่ ขาย้ายมาอยู่ห้องพกั ตกึ ฝง่ั ตรงขา้ ม ลวติ ราถงึ กบั เขา้ โบสถเ์ พอื่ ขอบคณุ พระเจา้ ทปี่ ระทานอาหารตา ชน้ั เลิศมาให้ สบิ นาทีต่อมา เขาเดินถึงมหาวทิ ยาลยั ภรู ินทร์เดินตดั สนามหญ้าไป ยังห้องพักอาจารย์ตามคาด ลวิตราได้แต่ภาวนาขอให้วิทยานิพนธ์ไม่ผ่าน เพื่อท่ีพ่ีภูจะได้อยู่เป็นอาหารตาของหล่อนต่อไป แต่คำ� ภาวนาของเธอคง ไร้ผล เพราะภรู ินทร์เรยี นเก่งมาก เขาน่าจะได้เกยี รตินิยมด้วยซำ�้ หญงิ สาวเหน็ ชายหนมุ่ เคาะประตู เมอื่ ไดย้ นิ เสยี งอนญุ าตกผ็ ลกั เขา้ ไป ลวิตราเดินไปนั่งเก้าอี้ตรงสุดทางเดิน ดึงฮูดมาปิด สวมหูฟัง หล่อนหยิบ หนังสือเรียนของตัวเองขึ้นมาอ่านฆ่าเวลา ตาเหลือบมองประตูเป็นระยะๆ เพราะไมอ่ ยากคลาดกบั ชายในฝนั ...หญงิ สาวเรยี นปรญิ ญาตรปี สี ดุ ทา้ ยและ

26 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ กำ� ลงั ตดั สนิ ใจวา่ จะเรยี นตอ่ ดหี รอื เปลา่ อนาคตของลวติ ราไมม่ อี ะไรแนน่ อน ฐานะครอบครวั ทร่ี ำ�่ รวยมากทำ� ใหห้ ลอ่ นไมต่ อ้ งรบั ผดิ ชอบอะไร พช่ี ายกำ� ลงั สนกุ กบั งาน จงึ ไมม่ คี นสนใจสมาชกิ คนเลก็ วา่ จะเรยี นตอ่ หรอื กลบั เมอื งไทย ลวิตรามองประตูเป็นพักๆ เพ่ือนซ้ีต่างบอกว่าหล่อนเป็นโรคจิต เพราะเอาแต่เดินตามแต่ไม่ยอมแสดงตัว เจ้าตัวเท่าน้ันที่รู้ว่าไม่ใช่...หล่อน แค่ไม่กล้าเผชิญหน้าต่างหาก ภรู นิ ทร์อาจจะยังเกลยี ดหล่อน จู่ๆ มอื ของใครบางคนก็ตบลงบนบ่า ลวิตราสะดุ้ง หูฟังแบบไร้สาย หล่นลงพื้น พอมองหน้าเหน็ ว่าเป็นใคร ใบหน้ากบ็ ึง้ ตึง พ่นลมหายใจออก มาพรวดใหญ่ “น่ีกานต์ เบาๆ หน่อยสิ ตกใจหมดเลย” กานต์รวหี วั เราะร่วน ทำ� หน้าทะเล้น เช่นเดยี วกับณทั กรทีย่ ิ้มจนเห็น ฟันขาวอย่างล้อเลยี น ลวิตราถอนหายใจออกมาเฮอื กใหญ่ “บอกแล้วไงอย่าไปแกล้ง ประเดีย๋ วไอ้ตาลกห็ วั ใจวายตายหรอก” “ตายกด็ ีไม่ใช่หรอื แกจะได้เป็นผสี ตอล์กเกอร์ คราวนี้ละจะได้ตาม เข้าไปส่องพีภ่ ูถงึ ในห้องน้�ำ” ณัทกรล้อ ลวติ ราหน้าแดงก�ำ่ “จะบ้าหรือ ฉนั ไม่ได้อยากทำ� อย่างน้ันสักหน่อย” “แนใ่ จนะ แตห่ นา้ ตาแกมนั บอก ถา้ การเปน็ วญิ ญาณแลว้ ทำ� ใหแ้ กได้ เหน็ พี่ภตู อนเปลือยทงั้ ตวั ละก็ แกคงยอมตาย” “ทเุ รศ ฉนั เปล่านะ” “ไม่ต้องมาแก้ตัวเลย ก็เห็นอยู่ว่ากำ� ลังถ้�ำมองพี่ภู ไหนวันนี้เขาท�ำ อะไรบ้าง” กจิ วตั รทกุ วนั ของลวติ ราคอื เดนิ ตามหนมุ่ ในฝนั เพอ่ื นทงั้ สองคนรจู้ งึ มาหาได้ถกู “ใครบอก ฉนั บงั เอญิ มาทำ� ธุระแถวนีต้ ่างหาก” “เหรอยะ แมค่ นปากแขง็ คณะหลอ่ นอยทู่ นี่ หี่ รอื ไง” ณทั กรลากเสยี ง ยาว ยกั ไหล่อย่างไม่เชือ่ คณะของลวิตราอยู่ห่างไปอกี สองตึก

เ ก้ า แ ต้ ม l 27 ขณะที่ทั้งสามก�ำลังคุยกัน บานประตูก็เปิดออก กานต์รวีรีบยืนบัง ลวติ ราเอาไว้ ท้ังสามทำ� ทีเหมอื นยนื คุยกนั ภรู นิ ทร์พาดเสื้อโคตไว้บนแขน และเดินผ่านไปโดยไม่สนใจ ลวิตราพ่นลมหายใจอย่างเสียดายท่ีพลาด โอกาสเกบ็ กล่ินของเขาก่อนไปเรียน “น่ันไงไอ้ตาล มองผู้ชายด้วยสายตาห่นื กามอีกแล้ว แล้วแบบนเ้ี นย่ี นะที่เถียงว่าเปล่า” “เฮ้ย...ฉันไม่ได้มอง” “ถ้าแกโกหก ฉนั ขอแช่งให้ขึ้นคานตลอดชวี ติ เลยนะเอ้า” กานต์รวีชีน้ ิ้วขู่ ลวิตรามองตาปรอย หน้าเบ้ จากมมุ น้ีหล่อนเหน็ แค่ แผ่นหลังท่ีเดินจากไปเท่าน้ัน แต่ภาพเมอ่ื ครู่ยงั จำ� ติดตา ใบหน้าคมสนั คิ้ว เข้ม รวมถึงริมฝีปากหยักลึกสีแดงจัดเพราะความเย็นน่ันอีก เพราะเหตุนี้ เองถงึ ได้มสี าวๆ ทั่วท้งั มหาวทิ ยาลยั คอยทอดสะพานให้เขา “ใจร้ายอะ ฉนั กแ็ ค่แอบมองนดิ เดียวเอง วันน้พี ภี่ ปู ากแดงมากเลย นะ สงสัยคงหนาว แกว่าฉันซ้ือหมวกไหมพรมให้เขาดีไหม แล้วก็ลิปมัน ด้วย” “นน่ั ไง ไอ้ตาลมนั โรคจติ จริงๆ ด้วย เอาแต่จ้องปากผู้ชาย” “กฉ็ นั เป็นห่วงเขานี”่ “ถา้ หว่ งแลว้ ทำ� ไมไมแ่ สดงตวั ไปเลยละ่ มาเดนิ ตามตอ้ ยๆ ทำ� ไม มนั หลอนออกนะแก” “ฉนั เป็นห่วงว่าเขามามหา’ลยั จะปลอดภยั ดหี รือเปล่า” “ก็เลยเดินตามเขาจากหอพักมาถึงมหาวิทยาลัยเน่ียนะ แม่นางฟ้า นางสวรรค์” “เอานา่ นม่ี นั ความสขุ เลก็ ๆ ของฉนั แคไ่ ดเ้ หน็ พภ่ี ฉู นั กด็ ใี จมากแลว้ ถงึ แม้เขาจะไม่เคยเห็นฉนั อยู่ในสายตาก็ตาม” ในสายตาของภรู นิ ทรม์ เี พยี งผหู้ ญงิ คนเดยี วนนั่ คอื มธรุ นิ แตโ่ ชครา้ ย ท่ลี วิตรารู้ว่าหญิงสาวคบเผ่ือเลือก เพราะเจ้าตวั ดนั อยู่ห้องพักติดกับหล่อน

28 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ เสยี งกิจกรรมเข้าจงั หวะทด่ี งั เข้าหทู กุ คืนทำ� ให้รู้ว่ามธุรนิ ไม่ได้ใสซือ่ แต่เป็น นางแมวยั่วสวาทตัวแม่ ติดปัญหาตรงท่ีไม่รู้จะบอกความจริงให้ภูรินทร์รู้ ยงั ไงต่างหาก “แกก็สารภาพรักไปเลยสิ บอกไปเลยว่าแกเดินตามดูพี่ภูมาหลายปี แล้ว” “ไม่ได้เดินตามทุกวนั สกั หน่อย แค่บางวันเอง” “เชอื่ เถอะ สกั วนั พภ่ี ตู อ้ งรแู้ น่ แลว้ เขากจ็ ะวงิ่ หนเี พราะแกมนั โรคจติ ” “เอาไว้ถึงวนั นั้นก่อนแล้วกนั แล้วค่อยสารภาพว่าฉันเป็นใคร” ลวติ ราเบย่ี งประเด็น หล่อนเดินนำ� เพ่ือนกลบั ไปยงั ตกึ เรียน ณัทกร ตามมายื้อไหล่ไว้เมอ่ื เหน็ เพอื่ นรกั ดซู มึ ๆ ไป “แกจะเรยี นจบแล้วนะตาล คิดไว้หรือยังว่าทำ� ไงต่อ” “ยังไม่รู้เลย แล้วพวกแกล่ะ” “ฉันจะกลับเมืองไทย พ่อกับแม่อยากให้ฉนั กลับไปทำ� งาน” ณัทกรมีบริษัทเป็นของตัวเอง แม้จะเป็นงานที่เขาไม่ชอบเลย แต่ เน่อื งจากเป็นลกู คนเดียวจึงขัดไม่ได้ “ฉันกข็ ้ีเกียจอยู่ท่นี ่ีแล้ว สู้กลบั ไปทำ� มาหากินดีกว่า” “นแี่ กสองคนกลับกนั หมดเลยหรอื แล้วฉนั จะอยู่กบั ใครล่ะ” “งนั้ กร็ บี ตดั สนิ ใจสไิ อต้ าล เพราะฉนั ไดย้ นิ เขาลอื กนั วา่ พภี่ ขู องแกอาจ จะกลบั เมืองไทยก่อนก�ำหนด” “อะไรนะ กไ็ หนเขาบอกว่าอาจจะเรียนปริญญาเอกต่อไงล่ะ” “คณุ พ่อเขาป่วย รุ่นพ่ีที่เรียนคณะเดียวกนั บอกมา ถ้าธีสสิ ผ่าน พ่ีภู จะกลบั บา้ นอาทติ ยห์ นา้ นแี้ ลว้ จะท�ำอะไรกร็ บี ทำ� เถอะ ไมอ่ ยา่ งนนั้ แกจะไมม่ ี โอกาส” “ภวู ่าอะไรนะคะ” มธุรินหน้าบ้ึงเม่ือได้ยินสิ่งท่ีแฟนหนุ่มพูด จนถึงกับโพล่งเสียงแข็ง

เ ก้ า แ ต้ ม l 29 ออกไปอย่างลืมตวั ท้ังสองนดั พบกนั ทร่ี ้านอาหารแห่งหนงึ่ “ผมต้องกลับเมอื งไทยด่วนทสี่ ดุ ” “แตเ่ มอื่ ตน้ ปคี ณุ กเ็ พงิ่ กลบั ไปเองนะคะ!” หญงิ สาวแหวเสยี งสงู อยา่ ง ลมื ตวั ภูรินทร์เอ้ือมมือมาจับมือแฟนสาว ตลอดเวลาท่ีมาเรียนท่ีนี่เขา เหมือนคนเรยี นไปด้วยทำ� งานไปด้วย แต่เป็นการประชุมทางไกล ช่วงต้นปี เขาบนิ กลบั ไปประมูลงานของโรงพยาบาลให้บรษิ ัท “พ่อผมไม่สบายนะมวิ ท่านต้องเข้ารับการท�ำบายพาสอาทิตย์หน้าน้ี แล้ว ผมต้องกลับไปช่วย” “แล้วเร่ืองของเราล่ะคะ” ทง้ั สองตัง้ ใจจะแต่งงานกัน แต่มธุรินยังเรยี นไม่จบ นบั ต้ังแต่มาทนี่ ่ี หล่อนก็เอาแต่เทยี่ ว “ผมยังรักคุณเหมือนเดมิ เราสองคนจะแต่งงานกันเมื่อคุณเรยี นจบ จ�ำไม่ได้หรอื แต่ตอนนีผ้ มต้องกลับไปช่วยทีบ่ ้าน ถ้าทุกอย่างเข้าท่แี ล้ว ผม จะรบี บอกเรอื่ งการแต่งงานของเรา” “คุณจะท้งิ มวิ ไว้ท่ีนค่ี นเดียวเนยี่ นะคะ” “ผมไม่ได้ทิ้ง คุณเองก็มเี พอ่ื นเรยี นคณะเดยี วกนั ไม่ใช่หรือ” “แต่พวกน้ันไม่ใช่เพื่อน คณุ ก็รู้ แค่คนเท่ยี วด้วยกนั เฉยๆ” กลุ่มของมธุรินคือพวกลูกคนรวยที่ไม่ตั้งใจเรียน ขอแค่มาเฉิดฉาย ในมหาวทิ ยาลยั ไปวนั ๆ หลายคนอย่ทู น่ี น่ี านมากแลว้ แตไ่ ม่ได้ตง้ั ใจจะเรยี น ให้จบ “หรือคณุ จะกลบั เมอื งไทยพร้อมผมดี” “กลบั ไปตอนน้ีเน่ียนะคะ มีหวังท่บี ้านมวิ เอาตายแน่ อย่างน้อยมิวก็ ต้องมีปริญญาสกั ใบไปฝากพ่อกบั แม่” “ถ้าอย่างน้ันคณุ จะให้ผมทำ� ยังไง” “อยู่ทนี่ ่เี ป็นเพ่อื นมวิ ก่อนได้ไหมคะภู แค่ไม่ก่ีเดือนเอง คุณกลบั ไป

30 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ เย่ียมพ่อสักสองสามวัน รอจนท่านอาการดีข้ึนแล้วก็กลับมา มิวสัญญาว่า คราวนจี้ ะตั้งใจเรยี น ตงั้ ใจอ่านหนงั สือ” “ไม่ได้จรงิ ๆ มิว พ่อผมป่วย ผมคงอยู่ต่อไม่ได้” มธุรินสะบดั มอื ออก หน้างองำ�้ จ้องมองชายหนุ่มอย่างตดั พ้อ “คณุ ไม่เคยรกั มิวเลยใช่ไหมคะ ถงึ มาท้ิงกันแบบน”้ี “ผมจำ� เป็น เข้าใจผมหน่อยเถอะนะ ผมต้องช่วยพ่อดูแลบริษทั อกี อยา่ งธสี สิ ของผมกผ็ า่ นแลว้ ตวั๋ กจ็ องแลว้ แตผ่ มสญั ญาวา่ ชว่ งทบ่ี นิ กลบั มา รับปรญิ ญา ผมจะมาหาคณุ ” “คณุ ก็คดิ ถงึ แต่เรอ่ื งของตัวเอง แล้วมิวล่ะคะ เอามวิ ไปทงิ้ ไว้ท่ไี หน” ใบหน้าเยน็ ชาของอกี ฝ่ายทำ� ให้ภูรนิ ทร์น่ิง เขารบี คว้ามอื หล่อนมากุม ไว้ “อยา่ ทำ� แบบนส้ี ิ ผมรกั คณุ นะ คณุ กร็ วู้ า่ บรษิ ทั นสี้ ำ� คญั ตอ่ ครอบครวั ผมขนาดไหน เราจะแพ้บรษิ ัทอน่ื ไม่ได้” เขาหมายถึงความขัดแย้งระหว่างสามตระกูลท่ีขับเค่ียวกันมาตลอด หลายปี แม้ว่าตอนนค้ี วามรู้สกึ น้นั จะลดลงมากหลังจากชยั ภคั ดิ์กบั นภสั สร เป็นแฟนกนั “มิวไม่สน” มธรุ ินสะบัดมอื ออก หลั่งนำ้� ตาออกมา ภูรนิ ทร์มองแฟนสาวอย่างตดั พ้อ “มเี หตผุ ลหน่อยสมิ วิ ” “มวิ รกั คณุ แตค่ ณุ ไมเ่ คยคดิ ถงึ จติ ใจมวิ เลย ถา้ คณุ กลบั เมอื งไทยคน เดยี วแลว้ คนทางนจี้ ะมองมวิ ยงั ไงคะ ทกุ คนกต็ อ้ งคดิ วา่ มวิ ถกู คณุ ทงิ้ เพราะ ว่ามิวเรยี นไม่จบ ภูใจร้ายมาก” “แต่คุณก็รู้ว่าผมไม่มีวันท้ิงคุณ ไม่ว่าตอนนี้หรือว่าเมื่อก่อนผมก็ยัง รกั คณุ เหมอื นเดมิ ” “งน้ั คณุ ตอ้ งเลอื ก ระหว่างมวิ กบั บรษิ ทั ใครจะสำ� คญั กว่า แตถ่ า้ คณุ กลบั เมืองไทยละก็ เราสองคนขาดกัน”

เ ก้ า แ ต้ ม l 31 ลวิตรายังไม่ทันเข้าห้อง บานประตูก็ถูกเปิดออกด้วยมือของรูมเมต สาว สภาพเพอ่ื นรกั ดอู ดิ โรย ขอบตาคล้�ำ ยอู นิ ใชฟ้ องนำ้� อดุ หทู ง้ั สองขา้ งเพอ่ื ปิดกัน้ มลภาวะทางเสยี ง เมอ่ื เห็นหล่อนกร็ ีบดงึ ลวิตราเข้าไปด้านใน “เกิดอะไรข้ึนหรือยูอิน ท�ำไมป่านนี้ยังไม่นอนอีก ไหนว่าเข้างานกะ ดกึ ไม่ใช่หรือ” รูมเมตคนน้ีเป็นคนเกาหลีและทำ� งานพาร์ตไทม์กะกลางคืน เพื่อนำ� เงนิ มาเรียนหนงั สอื ดังนัน้ ช่วงหวั ค�่ำจึงเป็นช่วงทยี่ ูอนิ เข้านอนเร็ว “กย็ ายผหู้ ญงิ หอ้ งขา้ งๆ นะ่ สิ ฟเี จอรงิ กนั ตงั้ แตส่ องชว่ั โมงทแี่ ลว้ จน ป่านน้ีแล้วยังไม่หยุดอีก ฉันเอาหมอนปิดหูก็แล้ว ใส่เอียร์ปล๊ักก็แล้ว แต่ ผนังห้องก็ยังสะเทอื นตลอดเวลา” ลวิตราอ้าปากค้าง มองผนังห้องที่สั่นสะเทือนรวมถึงเสียงท่ีดังลอด ผ่านผนังมา น่ีไม่ใช่คร้ังแรกที่คนข้างห้องมีกิจกรรมเข้าจังหวะ นับต้ังแต่ ลวติ รายา้ ยเขา้ มาอยหู่ อ้ งนม้ี กั ไดย้ นิ รมู เมตบน่ อยเู่ สมอ หลอ่ นเองกเ็ คยไดย้ นิ กับหหู ลายครงั้ “ตาลช่วยไปบอกเขาหน่อยได้ไหม ไหนๆ กค็ นไทยเหมอื นกัน” ผหู้ ญงิ ขา้ งหอ้ งไมใ่ ชใ่ ครอน่ื เปน็ คนทล่ี วติ รารจู้ กั ดี เพราะคอื หวานใจ ตวั จริงของภูรินทร์ท่ีมีชื่อว่ามธรุ ินนัน่ เอง “เฮ้ย...ไม่เอาอะ เขาอาจจะก�ำลังปรับความเข้าใจกบั แฟนอยู่ก็ได้” “โนๆๆ คนนไี้ ม่ใช่แฟน” ลวิตราอ้าปากค้างอีกหน หันมองยูอินตาโตราวกับไข่ห่าน ก่อนที่ เพ่ือนจะเฉลยข้อสงสยั ให้ “ฉนั เปล่านะ ไม่ได้แอบดู แต่บังเอิญสองคนนัน้ ฟัดกันนวั เนียต้งั แต่ อยู่ในลิฟต์ท้ังทฉี่ ันยนื หัวโด่อยู่ในนนั้ ด้วย อี๋! ทำ� อะไรไม่เกรงใจคนอ่นื เลย ทัง้ ล้วงทัง้ ควักน่าเกลียดท่สี ุด” หญิงสาวหลุดหัวเราะ แต่พอเห็นสีหน้ายูอินที่เหมือนสะอิดสะเอียน แล้วกข็ ำ� ไม่ออก สง่ิ ที่ลวิตราตดิ ใจคือผู้ชายในห้องเป็นใครกนั

32 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ “เธอแน่ใจหรือว่าคนในห้องไม่ใช่แฟนเขา” นับต้ังแต่ช่วงเช้าท่ีกานต์รวีโยนระเบิดเร่ืองภูรินทร์จะกลับเมืองไทย ลวติ รากแ็ ทบนั่งไม่ตดิ หล่อนรีบสืบข่าวว่าภรู ินทร์จะกลับเมอื งไทยจริงหรอื ไม่ สดุ ทา้ ยทกุ อยา่ งกย็ นื ยนั ชดั เจน คณุ ภดู ศิ ลม้ ปว่ ยเปน็ ขา่ วดงั ลงหนงั สอื พมิ พ์ หลายฉบับ เขาหมดสติกลางท่ีประชุมผู้บริหารจึงถูกน�ำส่งโรงพยาบาลใน ทันที และเพราะเหตุนี้เองลูกชายถึงต้องกลับเมืองไทยด่วนที่สุด ภูรินทร์ จองต๋ัวเพื่อกลับเมืองไทยในอีกสองวัน นักเรียนไทยแทบท้ังมหาวิทยาลัย พากนั ซบุ ซบิ ถงึ เรอ่ื งนี้ สงิ่ ทลี่ วติ รากลวั กค็ อื ภรู นิ ทรอ์ าจขอแฟนสาวแต่งงาน แล้วบินกลับเมืองไทยพร้อมกัน แต่กลับมีข่าวลือมาอีกว่าท้ังคู่ทะเลาะกัน เสียงดงั ล่ันโรงอาหาร “แน่ใจสิ น่ันมันหนุ่มหล่อล่�ำท่ีมีรอยสัก ที่ฉันเคยบอกว่าเซ็กซ่ีมาก จ�ำได้ไหม” หนุ่มคนนั้นมชี อื่ ว่าปฐวี ช่อื ท่ีชาวต่างชาตเิ รียกคอื ปีเตอร์ ยูอนิ มักจะ ชมว่าเซก็ ซี่ ปฐวีมรี อยสักรูปมงั กรอยู่ตรงหวั ไหล่ แถมเขายงั เจาะหูข้างหนึ่ง ตามสมัยนิยมอีกด้วย ลวิตรารู้จกั อีกฝ่าย จากกติ ติศพั ท์ที่นักเรียนไทยทีน่ ี่ เล่าให้ฟังแต่ไม่เคยคยุ กันสักครง้ั ‘ปเี ตอรเ์ จา้ ชจู้ ะตาย แถมบา้ พลงั มาก ไดย้ นิ วา่ เขาเคยนอนกบั ผหู้ ญงิ คืนเดยี วตง้ั เจด็ คน’ กิตติศัพท์นี้อาจจะน่าดึงดูดส�ำหรับผู้หญิงบางคนท่ีชอบนักล่าแต้ม แต่ส�ำหรบั ผหู้ ญงิ เวอรจ์ นิ ลมิ เิ ตด็ อดิ ชิ นั อย่างลวติ ราแลว้ หลอ่ นพยายามหนี ให้ห่าง หล่อนเกลียดผู้ชายเจ้าชู้ แย่ก็คอื ปฐวีเป็นลูกพี่ลกู น้องของภูรินทร์ “ตาลช่วยไปบอกสองคนน้ันให้พักหายใจหน่อยได้ไหม ไม่อย่างน้ัน วนั นี้ฉนั คงท�ำงานไม่ไหวแน่ ดสู ิ เอาอีกแล้ว” เสยี งกระแทกหวั เตยี งตามดว้ ยเสยี งกรดี รอ้ งอยา่ งสดุ ขว้ั เมอ่ื มธรุ นิ ถกู ส่งออกไปชมโลกพระจนั ทร์ตามด้วยดาวเสาร์ กอ่ นทเ่ี สยี งครางจะสนิ้ สดุ ลง ลวติ ราหันมาตบบ่าเพือ่ น

เ ก้ า แ ต้ ม l 33 “สงสยั คงหมดยกแล้วม้ัง เธอไปนอนเถอะ” “หวังว่านะ เมือ่ ครู่นีก้ แ็ บบน้ี แต่แล้วกเ็ ร่มิ ใหม่...” ยอู นิ ยงั พดู ไมท่ นั จบ จๆู่ เสยี งกระแทกกด็ งั ขนึ้ อกี ลวติ รายกมอื ปดิ หู ยอู นิ สน่ั ศรี ษะ เดนิ ไปทเี่ ตยี งของตนและหยบิ หมอนหนนุ มาปดิ หนา้ ลวติ รา ตรงเขา้ ไปทโ่ี ตะ๊ ของตนหยบิ หฟู งั ชนดิ เกบ็ เสยี งขนึ้ มาเสยี บใสไ่ อพอดแลว้ เปดิ เพลงเบาๆ ส่งให้ “ใช้น่ีเถอะยูอิน อาจพอช่วยได้” “นี่ตาลจะไม่ไปเคาะห้องให้ฉันจรงิ ๆ หรอื ” “ขอโทษนะยอู นิ ฉนั ไมก่ ลา้ คราวทแี่ ลว้ ทโี่ ดนดา่ ยงั หลอนไมห่ าย เธอ ใช้นี่เถอะนะ เผื่อจะดขี ้ึน เราท�ำเป็นไม่ได้ยินกแ็ ล้วกัน” ครง้ั กอ่ นหนา้ นลี้ วติ ราทำ� ทไี ปขอยมื ของ หลอ่ นเคาะเปน็ สบิ เทย่ี วเพอ่ื ให้อีกฝ่ายหยุด แต่ส่ิงที่ตอบกลับมาคือค�ำด่าแบบหยาบคาย แถมมธุริน ยงั ปิดประตกู ระแทกใส่หนา้ ครนั้ พอยอู นิ ไปเคาะ ค่ขู าของหล่อนกเ็ ปิดออก มาแล้วกวักมือเรียก สองสาวโซนเอเชียจึงรีบกลับห้องตัวเองแล้วลงกลอน อย่างรวดเรว็ เพ่ือนสาวชาวเกาหลีย่ืนหน้าออกจากหมอนพร้อมกับรับหูฟังไปสวม ลวติ ราเดนิ ไปนง่ั บนเตยี งของตนบา้ ง หลอ่ นหยบิ หฟู งั อนั เลก็ ขนึ้ มาสวม และ เปิดโปรแกรมฟังเพลง สายตามองไปยังผนังห้องท่ียังมีเสียงเล็ดลอดออก มาอย่างต่อเน่อื ง หล่อนเคยสงสัยเสมอว่าเพราะอะไรภูรินทร์ถึงได้ปักใจกับมธุรินนัก ทง้ั ๆ ทีอ่ กี ฝ่ายไม่ใช่คนดี มธุรนิ มาจากครอบครัวท่ีรำ�่ รวย บิดาชอ่ื ว่ามกรา เปน็ เจา้ ของบรษิ ทั สง่ ออก มารดาเปน็ คนมชี อื่ เสยี งในวงสงั คม พอลกู สาวมา ที่น่ีกลับไม่ค่อยเข้าเรียน เอาแต่เที่ยวเตร่ไปวันๆ เพื่อนร่วมคณะต่างพากัน บอกว่ามธุรนิ แทบไม่เคยโผล่หัวไปเรียน ชวี ติ แต่ละวนั คอื ออกไปขับรถเล่น เดินเฉิดฉายอยู่ท่ามกลางแหล่งชอปปิง ตกกลางคืนกอ็ อกไปแฮงก์เอาต์กบั เพือ่ น

34 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ มธุรินเอาแต่ใจตัวเอง แต่อยู่ต่อหน้าภูรินทร์ทำ� ตัวอ่อนหวานน่ารัก และชา่ งเอาใจ ลวติ ราแอบเหน็ อกี ฝา่ ยไปจา้ งแมบ่ า้ นใหป้ อกผลไมใ้ หแ้ ตก่ ลบั อ้างว่าท�ำเองทกุ อย่าง รวมถงึ อาหารกลางวันหน้าตาน่ากินน่ันด้วย มธรุ ินก็ จ่ายเงนิ ให้แม่ครัวร้านอาหารจนี เป็นรายเดือน นอกจากเที่ยวเตร่แล้ว สิง่ ท่ีรับไม่ได้สุดๆ กค็ อื มธุรินเปลี่ยนคู่นอน เป็นว่าเล่น ทนั ทีทีภ่ รู ินทร์กลบั ห้องไป หญิงสาวกจ็ ะออกไปดม่ื สงั สรรค์กับ เพอ่ื นๆ หลงั จากดมื่ จนเมากจ็ ะพาผชู้ ายกลบั มาคา้ งและทำ� เสยี งดงั ไมเ่ กรงใจ คนขา้ งหอ้ ง ยอู นิ เคยแอบไปฟอ้ งเจา้ ของหอพกั ใหข้ น้ึ มาตกั เตอื น แตส่ ดุ ทา้ ย มธรุ ินก็ใช้เงนิ ปิดปาก รวมถึงยกเครื่องสำ� อางชดุ ใหญ่ให้ เจ้าของหอพกั จงึ ไม่มาวอแวอกี หญิงสาวหยิบกระเป๋าสตางค์ขึ้นมา ดึงรูปถ่ายท่ีซ่อนเอาไว้ด้านหลัง บตั ร มนั คอื รปู ถา่ ยสมยั มธั ยมศกึ ษาปที หี่ ก สขี องกระดาษเกา่ จนซดี แตภ่ าพ หนุ่มน้อยในตอนนั้นยงั จ�ำตดิ ตรึง สมองนกึ ถึงค�ำพดู ของกานต์รวีเม่ือตอน เช้า ‘จะท�ำอะไรกร็ บี ทำ� เถอะ ไม่อย่างนัน้ แกจะไม่มโี อกาส’ เสยี งขา้ งหอ้ งหยดุ ไปแลว้ เมอื่ ลวติ ราลมื ตาขน้ึ กเ็ ปน็ เวลาหา้ ทมุ่ ครงึ่ พอดิบพอดี หล่อนเผลอหลับทั้งๆ ท่ีใส่หูฟัง กายเม่ือยขบจนต้องบิดตัว รมู เมตสาวแตง่ ตวั เสรจ็ เรยี บรอ้ ยแลว้ และกำ� ลงั ดม่ื กาแฟ เตรยี มตวั ไปทำ� งาน ลวิตราลกุ ขึน้ ไปท่ีตู้เยน็ หยบิ แซนด์วิชท่ีซอ้ื ตดิ มือมาจากข้างนอกส่งให้ “ฉนั ซอ้ื มาฝาก เธอเอาไปกนิ ทท่ี ำ� งานส”ิ “ขอบใจนะ” ยอู นิ ตบบา่ มองลวติ รา “ฉนั ขอโทษนะทเี่ มอ่ื ครนู่ ห้ี งดุ หงดิ ไปหนอ่ ย ความจรงิ มนั ไมเ่ กยี่ วอะไรกบั ตาลเลย ถงึ จะเปน็ คนไทย แตก่ ไ็ มใ่ ช่ เพอ่ื นด้วยซำ�้ ” “ฉนั เขา้ ใจ ไมต่ อ้ งคดิ มากหรอก ฉนั สงสารเธอ คงเหนอื่ ยมาก รบี ไป ท�ำงานเถอะ เดยี๋ วฉันเปิดประตูให้นะ”

เ ก้ า แ ต้ ม l 35 ลวิตราลุกขึน้ เดนิ ไปส่งเพ่ือนท่หี น้าห้อง ยอู นิ โบกมอื หยบิ โคตขน้ึ มาสวมทบั อากาศตอนดกึ หนาวมาก ดงั นนั้ นกั ศกึ ษาต่างชาติน้อยคนท่จี ะชอบท�ำงานกะดกึ แต่ส�ำหรับยูอินแล้วชนิ กับ อากาศแบบน้ี เพ่ือนสาวเล่าว่าที่เกาหลีตอนหน้าหนาวเย็นทรมานยิ่งกว่าน้ี ค่าจ้างท่ีมากกว่าเดิมเกือบเท่าตัวทำ� ให้ยูอินทนลำ� บาก...ครอบครัวหญิงสาว ทเ่ี กาหลไี มไ่ ดร้ ำ�่ รวยนกั ดงั นน้ั งานอะไรทท่ี ำ� แลว้ แบง่ เบาภาระไดย้ อู นิ กจ็ ะทำ� หญิงสาวมองตามเพ่ือนรกั ทเี่ ดนิ ลงบันไดไป ขณะกำ� ลงั เข้าห้อง บานประตู ท่ีอยู่ติดกันกเ็ ปิดออกมาพอดี “จะรบี ไปท�ำไมคะปีเตอร์ ค้างท่ีนี่ดกี ว่า” เสียงหวานใสดังลอดออกมา เมื่อลวิตรามองเข้าไปก็เห็นมธุรินสวม ชดุ นอนเนอื้ บางเบายืนโพสท่าย่ัวยวนอยู่ ปฐวหี ยุดตรงประตูแต่ถกู อกี ฝ่าย ยอ้ื ไว้ “ผมบอกแล้วไงว่าวันนีไ้ ม่ได้ มงี านค้าง ยงั ทำ� ไม่เสร็จ” “ยังไม่หมดแรงอีกหรือคะ ถึงจะได้รีบไปทำ� งาน” “แรงผมยงั เหลอื เฟอื ถา้ ไมต่ ดิ วา่ พรงุ่ นตี้ อ้ งสง่ งานใหพ้ อ่ เรามาตอ่ กนั ทง้ั คนื ก็ยังไหว” “ไว้โทร. มานะคะ มิวจะรอ” สาวร่างบางย่นื หน้ามาหอมแก้มฟอดใหญ่ ปฐวีโอบร่างก่งึ เปลอื ยเอา ไว้ ใชม้ อื ขยำ� กน้ หญงิ สาวอยา่ งมนั เขยี้ ว ไมท่ นั สงั เกตวา่ มบี คุ คลทส่ี ามยนื อง้ึ อยู่ ลวิตราขาแข็งท่ือเมื่อเห็นโชว์ติดเรตตรงหน้า เมื่อชายหนุ่มหันหน้ามา หล่อนกส็ ะดุ้งรบี เดินเข้าห้อง แต่ชายหนุ่มกลับเอ้อื มมอื มายันประตเู อาไว้ “คนไทยหรอื เปล่าครบั ” หล่อนอำ�้ อึ้งไม่รู้จะตอบชายหนุ่มดีหรือไม่ แต่ปฐวีกลับฉีกย้ิมหวาน เขาเปน็ คนมนษุ ยสมั พนั ธ์ดแี ตไ่ หนแตไ่ รแล้ว เพราะเหตนุ เ้ี องจงึ เปน็ ทส่ี นใจ ของผู้หญิงแทบท้งั มหาวทิ ยาลัย ชายทงั้ สองคนหลอ่ เหลาดว้ ยกนั ทง้ั คู่ แตน่ สิ ยั กลบั ตา่ งกนั อยา่ งสดุ ขว้ั

36 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ ภูรินทร์นั้นเหมือนเจ้าชายน้�ำแข็ง ผู้หญิงคนเดียวท่ีเขายอมยิ้มให้คือมธุริน เท่าน้ัน แต่ปฐวีไม่เหมือนกัน เขาผูกมิตรกับผู้หญิงทุกคนในมหาวิทยาลัย ทั้งคนจนคนรวย “ค่ะ คนไทย” “ผมขอโทษด้วยท่ีทำ� เสียงดงั คณุ คงไม่ว่าอะไรใช่ไหมครบั ” ลวติ รากดั รมิ ฝปี ากจนเกอื บหอ้ เลอื ด มอื กำ� แนน่ นกึ ถงึ เสยี งกจิ กรรม เข้าจังหวะเม่ือครู่แล้วก็หน้าแดงซ่านข้ึนมา หล่อนกับยูอินต้องใช้อุปกรณ์ ทุกอย่างเพือ่ ปิดหูกั้นเสยี งน้ันออกไป “ค่ะ” “ถ้ามโี อกาส เราไปดื่มกาแฟกนั บ้างนะครับ ผมชอื่ ปฐวี เรยี กผมว่า ปีเตอร์กไ็ ด้ เราเป็นคนไทยเหมอื นกนั ” หญิงสาวมองมือเรียวที่ยื่นมาตรงหน้าก่อนจะอ้าปากค้างแล้วรีบหุบ ลงฉบั ยิ่งคิดว่าเมอื่ ครู่นี้เกิดอะไรข้ึนในห้องกอ็ ดเบ้หน้าไม่ได้ “อย่าดีกว่าค่ะ ฉนั ว่าคุณมิวคงไม่ชอบใจแน่ๆ เธอไม่ชอบให้คู่ขาไป น่ังด่ืมกับคนอน่ื ลาก่อนนะคะ หวังเราคงไม่ต้องพบกันอกี ” สาวร่างบางกระแทกประตูใส่หน้า หล่อนเอนกายหลังพิงประตูแล้ว ถอนหายใจเฮือกใหญ่ บ่นพึมพำ� คนเดียว “ทุเรศท่ีสุด เพ่ิงป่ามป๊ามกับผู้หญิงมาแล้วมาป้อคนอื่นหน้าตาเฉย ชาตนิ ี้อย่าได้เจอกนั อีกเลย เจ้าประคู้น...”

๒ “ท�ำไมแกไม่บอกพภี่ ไู ปเลยล่ะว่ายายมวิ คบซ้อน” กานต์รวีโพล่งขึ้นอย่างไม่พอใจ เมือ่ ได้ยินเรอื่ งทลี่ วติ ราเล่าให้ฟังใน วนั รงุ่ ขนึ้ เพอ่ื นรกั ตาลกึ โหลเพราะอดนอน แมก้ จิ กรรมเขา้ จงั หวะจบลงแลว้ แต่เสยี งสะท้อนในหยู งั ดงั ก้อง “คบเป็นโหลต่างหาก ไม่ใช่แค่สองนะ แกลองนบั ดูสิ ที่เหน็ ๆ ก็เกนิ สบิ ” ณทั กรออกความเหน็ ทกุ คนตา่ งรนู้ สิ ยั มธรุ นิ เปน็ อยา่ งดี ทงั้ จากทลี่ วติ ราเลา่ ใหฟ้ งั และทเี่ หน็ เอง แต่ท่ีทุกคนอดท่ึงไม่ได้ก็คือมธุรินสับรางเก่งเหลือเกินจนแฟนอย่าง ภูรินทร์ไม่เคยรู้ “ถึงพูดไปพภ่ี ูกค็ งไม่เชอ่ื เผลอๆ อาจจะโกรธด้วยซำ้� ” “จะโกรธได้ยังไง ในเม่ือแกยังไม่เคยพูดกับเขาสักประโยค มัวแต่ ถ�้ำมองอยู่ได้” กานต์รวีชกไหล่เพือ่ นเบาๆ “แรงอะ ฉนั ไม่ได้ถำ้� มองนะ” “แต่แกก็ส่องพีภ่ จู ากหน้าต่าง ฉันว่างานนแี้ กต้องบอก มอี ย่างทีไ่ หน

38 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ แฟนประกาศวา่ จะกลบั เมอื งไทยทง้ั ทแี ทนทจ่ี ะไปงอ้ งอน แตน่ ก่ี ลบั พาผชู้ าย คนอ่นื ไปป่ามป๊ามที่หอซะงน้ั ทเุ รศ” “เขาอาจจะเครยี ดกไ็ ด้นะ” “มองโลกในแง่ดีเกินไปแล้วย่ะยายตาล น่ีอย่าบอกนะว่าแกคิดว่า เสียงราวกับโลกถล่มท่ีแกกับยูอินได้ยิน คือเสียงเขาช่วยกันย้ายเตียงจัด เฟอร์นิเจอร์ใหม่กันน่ะ” ณทั กรค่อน “โธ.่ ..แนนซ่ี ฉนั ไมไ่ ดใ้ สซอื่ อยา่ งนน้ั หรอกนา่ ฉนั รดู้ วี า่ อะไรเปน็ อะไร” “แตแ่ กกย็ อมใหช้ ายในฝนั โดนสวมเขาโดยไมย่ อมบอกความจรงิ เนย่ี นะ ฉันไม่เข้าใจจรงิ ๆ แอบถ่ายรูปเพอ่ื จะเปิดโปงยายแม่มดนัน่ แต่สดุ ท้าย ดนั ปอ๊ ดไมก่ ลา้ ทำ� ไมไมแ่ กลง้ สง่ ผดิ ไปสกั รปู สองรปู ยาหยพี ภี่ ขู องแกจะได้ ตาสว่างเสยี ที” “ฉนั ไม่อยากเห็นพ่ภี ูเสียใจ” กานตร์ วโี อบไหลเ่ พอื่ น เอยี งหนา้ เขา้ ชดิ พดู ดว้ ยนำ้� เสยี งเครง่ เครยี ด “แลว้ คดิ หรอื วา่ ถา้ เขารทู้ หี ลงั วา่ โดนสวมเขาแลว้ จะไมเ่ สยี ใจ ท�ำแบบนเ้ี หมอื น ฆ่ากนั ท้ังเป็น” “แกคดิ ว่าพ่ีภจู ะฟังฉนั หรอื ขนาดตอนนนั้ มีคนไปฟ้อง พภ่ี ูยังโกรธ จนไม่มองหน้า นบั ประสาอะไรกับคนท่ีเขาเกลียด” เคยมเี พื่อนในคณะเดยี วกนั เคยพูดเร่อื งนีใ้ ห้ฟัง แต่แล้วมธรุ ินกบ็ ีบ น้�ำตาจนภูรินทร์ใจอ่อน สุดท้ายก็กลายเป็นเข้าใจว่าเพื่อนคนนี้จงใจให้ร้าย หล่อนท้ังทไี่ ม่มมี ลู ความจริง “แกจะเล่นบทอแี อบไปอีกนานแค่ไหน แอบรกั มาตัง้ แต่ประถม จน ตอนน้ีก็ยงั แอบเดินตามต้อยๆ เป็นฉันนะ จะถอื โอกาสน้ีแกรนด์โอเพนนงิ ไปเลยวา่ แฟนเขาเปน็ นางวนั ทอง แลว้ กอ็ าสาปลอบใจ ยอมใหเ้ ขาซบอกนมุ่ ๆ แทน” ณทั กรโพล่งขนึ้ “ฉนั กลัว” “กลัวท�ำไมตาล”

เ ก้ า แ ต้ ม l 39 “ไม่รู้สิ แค่นึกถึงหน้าพ่ีภูตอนนั้น แข้งขาก็อ่อน ลิ้นพันกันไปหมด แล้ว” “งนั้ วางยาพภี่ เู ลยดไี หม แลว้ ก็ปล�้ำซะ จากนน้ั กถ็ ่ายรปู เปน็ หลกั ฐาน บงั คับให้เขาแต่งงาน” ณัทกรพูดตดิ ตลก แต่ลวติ ราไม่ขำ� หล่อนหน้าบดู บึ้ง “จะบ้าหรือ” “เอางด้ี กี ว่า ให้ไอ้แนนซดี่ ไู พ่ยิปซใี ห้ เผือ่ แกจะได้ตดั สนิ ใจง่ายข้นึ ” “เออ จริงด้วย” ลวิตราตาวาว แม้ว่าหล่อนจะเป็นนักเรียนนอกแต่ กลับเชื่อเร่ืองดวงเป็นที่สุด ทุกเช้าก่อนจะออกจากหอพักหล่อนต้องกดเข้า เวบ็ ดดู วงเพอ่ื ทำ� นาย ยงิ่ มเี พอ่ื นเปน็ หมอดไู พย่ ปิ ซแี มน่ ๆ แลว้ ลวติ รากเ็ ชอื่ มากข้ึนกว่าเดมิ “เอาแล้วไง หาเรื่องให้ฉันแล้วไหมล่ะ คุยกันอยู่ดีๆ หาเร่ืองให้ฉัน องค์ลง” ณัทกรบ่นพึมพ�ำแต่ไม่จริงจังนัก เพื่อนรักพูดเสมอว่าหลังดูไพ่ยิปซี หรอื ดูดวงจะต้องเสียพลงั งาน ทกุ ครงั้ หลังดดู วงกจ็ ะต้องนอนพกั “เอาน่า สงเคราะห์ตาลมนั หน่อย จะได้มกี ำ� ลงั ใจ” “กไ็ ด้ๆ แต่ถ้าไพ่ออกมาว่ายังไง แกต้องเชอ่ื แล้วทำ� ตามทุกอย่างนะ” “เช่อื สิ ทำ� ไมจะไม่เช่ือ กแ็ นนซี่ดดู วงให้ทัง้ ท”ี “งั้นมา...มานั่งน่ีแล้วก็สับไพ่ วันนี้แม่หมออารมณ์ดี จะท�ำนายดวง ชะตาด้วยไพ่ยิปซี เอาให้เลิศเจิดไปสามโลกเลย” ลวติ รากระเถบิ มานง่ั ตรงหนา้ ทง้ั สามกำ� ลงั อยใู่ นรา้ นกาแฟไมไ่ กลจาก มหาวทิ ยาลยั ณทั กรหยิบไพ่ขน้ึ มาแล้วส่งให้ หญิงสาวอธษิ ฐานแล้วสับไพ่ วางลงก่อนจะใช้มอื ซ้ายตดั ออกเป็นสองกอง “ทนี ก้ี อ็ ธษิ ฐานดว้ ยนะยะ ไพจ่ ะไดแ้ มน่ ๆ แกจะไดร้ สู้ กั ทวี า่ ชะตาชวี ติ ช่วงนเ้ี ป็นยงั ไงบ้าง รวมถงึ เรื่องความรักค้างปีของแกกับพ่ีภดู ้วย จะรุ่งหรอื จะร่ิงให้ไพ่บอก”

40 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ หญงิ สาวหลบั ตาอธษิ ฐาน ภาพของชายหนมุ่ ในฝนั เดน่ ชดั ทง้ั รอยยมิ้ ใบหน้า รวมถงึ อริ ิยาบถของเขาทุกอย่าง “เจ้าประคณุ ขอให้ลกู ไดร้ เู้ สยี ทวี ่าพภ่ี คู ดิ ยงั ไง ลกู ควรจะทำ� ยงั ไงต่อ ไปดี” กานต์รวกี ระเถบิ มานง่ั ใกล้ๆ ลวติ ราทน่ี งั่ ซมึ กะทอื มาเกอื บสบิ ห้านาที แล้ว ขณะทแ่ี มห่ มออย่างณทั กรเองกเ็ ครยี ดจดั จนขอกลบั ไปนอนพกั ทห่ี ้อง “แกโอเคหรอื เปล่าตาล” ลวติ ราเงยหน้าข้ึน ขอบตาแดงก�่ำ ต้องโทษไพ่ยิปซีเจ้าปัญหา แรกที เดียวทั้งสามคิดว่าคือการดูดวงเล่นๆ เพื่อหาค�ำตอบว่าควรจะท�ำยังไงกับ เรื่องภูรินทร์ดี แต่พอเปิดไพ่ท้ังหมดสิบใบและเห็นค�ำท�ำนาย สีหน้าของ หมอดกู ็ซีดสนิท “ไพ่ไม่ค่อยดเี ลยอะแก หรือว่าเราล้างไพ่แล้วค่อยดูใหม่วนั หลงั ” ลวิตราหยุดมือเพื่อนที่กำ� ลังจะล้างไพ่ คะยั้นคะยอให้ณัทกรทำ� นาย ต่อ แต่พอได้ยินความหมายทอี่ อกมาทง้ั หมด หล่อนกลับเป็นฝ่ายนัง่ องึ้ “ฉันไม่เป็นไร” “แกไม่ต้องไปเชือ่ ไอ้แนนซม่ี ากหรอกนะ วนั นม้ี ันอาจจะก้าวเท้าออก จากบ้านผิด ไพ่ก็เลยไม่แม่น มันก็บอกต้ังแต่แรกแล้วไงว่าให้ล้างไพ่แล้ว ค่อยดูใหม่วนั หลัง” “แต่ไพ่ทกุ ใบท�ำนายออกมาทางเดียวกันหมดเลยนะกานต์” ไพ่ยปิ ซที ณ่ี ัทกรท�ำนายให้เป็นการดแู บบสบิ ใบ หรอื ทเ่ี รียกว่า The Celtic Cross ไพย่ ปิ ซมี ที ง้ั หมดเจด็ สบิ แปดใบ วธิ กี ารดไู พแ่ บบนคี้ อื ใหผ้ ดู้ ู สับไพ่ทั้งหมดแล้วตัดด้วยมือข้างที่ไม่ถนัด ผู้ท�ำนายจะเลือกมาสิบใบ ไพ่ ใบแรกทล่ี วิตราเลือกได้กค็ อื The Fool “กน็ ่นั ละ แกก็อย่าไปเชอื่ มาก กเ็ หน็ อยู่ว่าไอ้แนนซม่ี นั ก๊งขนาดไหน มนั กด็ ูม่ัวๆ ไปเรอ่ื ย หลอกเงินลูกค้าไปวนั ๆ”

เ ก้ า แ ต้ ม l 41 “ถ้ามว่ั จริงจะมลี ูกค้ามาเข้าคิวดเู ยอะขนาดน้ีหรือ” ณัทกรใช้เวลาว่างทำ� นายดวงด้วยไพ่ยิปซี เพ่ือนรักมักจะแปลงกาย เปน็ แมห่ มอสาวในชดุ โบฮเี มยี นตอ้ นรบั ลกู คา้ อยเู่ สมอ กติ ตศิ พั ทเ์ ลอ่ื งลอื ไป ทว่ั จนมลี กู ค้าต่อคิวกันยาวเหยยี ด “ฉนั วา่ แกหมกมนุ่ เกนิ ไป ทเี่ ราคดิ อยคู่ อื จะบอกหรอื ไมบ่ อกความจรงิ ใหพ้ ภี่ รู ไู้ มใ่ ชห่ รอื แลว้ มนั เกย่ี วอะไรกบั ทแี่ นนซท่ี �ำนายดว้ ย ฉนั วา่ มนั ไรส้ าระ มากๆ” คำ� ทำ� นายทณี่ ทั กรบอกกค็ อื ลวติ ราจะมอี นั เปน็ ไปในสามเดอื น ดวง ของหล่อนจะตกลงเร่ือยๆ ประสบเคราะห์กรรมต่างๆ นานา จนถึงจดุ สนิ้ สุด สิง่ เดยี วที่จะช่วยได้คอื รักแท้จากคนทห่ี ล่อนรัก ไพ่ที่หล่อนจับได้คือ The Fool อันหมายถึงตัวของลวิตรานั่นเอง หล่อนแอบรกั ภูรินทร์มาหลายปี แม้จะเป็นรักข้างเดียว แต่หญิงสาวก็ห้าม ตวั เองไมไ่ ด้ ไพใ่ บสดุ ทา้ ยคอื The Death ซง่ึ ปกตแิ ลว้ ในเวลาทำ� นายอาจ จะไม่ได้หมายถึงความตายเสมอไป แต่ก็หมายถงึ ความสญู เสีย การสิน้ สุด ของบางอยา่ ง ความยากลำ� บากและผดิ หวงั คำ� ทำ� นายของณทั กรกค็ อื ลวติ รา จะต้องแต่งงานให้เร็วท่ีสุดเพ่ือให้หลุดพ้นเคราะห์กรรมที่จะเกิดข้ึน ไม่เช่น นน้ั หล่อนจะต้องถงึ แก่ความตายภายในสามเดือน “ฉันจะแต่งงานกับพ่ีภูได้ยังไง ในเมื่อเขาไม่เคยรักฉัน แค่หน้ายัง ไม่มองด้วยซ้ำ� ” ลวติ ราหลงั่ นำ�้ ตาออกมา ตลอดสองปที เ่ี ขามาเรยี นทน่ี ่ี ภรู นิ ทรไ์ มเ่ คย มองคนอ่ืน ทุกครั้งท่ีแอบเห็นเขาโอบประคองแฟนสาว หัวใจหล่อนก็เจ็บ แปลบ สาเหตทุ ี่ลวติ ราไม่กล้าบอกความจริงก็เพราะกลวั ว่าเขาจะตะคอกใส่ หน้าแบบวันนัน้ และยิง่ รู้ว่าหล่อนคือน้องสาวของลวัศกร คนท่เี คยเอาชนะ เขาและกลายเป็นตัวแทนโรงเรียน เขาคงจะยง่ิ โกรธมาก “อยา่ คดิ มากนะ เดยี๋ วรอใหไ้ อแ้ นนซต่ี น่ื แลว้ ดอู กี สกั หนจะเปน็ ไรไป” “ไมไ่ ดน้ ะกานต์ ไพย่ ปิ ซดี ไู ดอ้ าทติ ยล์ ะครงั้ เทา่ นนั้ เขาวา่ ถา้ ดบู อ่ ยเกนิ

42 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ จะไม่ด”ี “แล้วจะให้ฉันทำ� ยงั ไง มองแกน่ังถอนหายใจเฮอื กๆ แบบนน้ี ่ะหรอื ” “ฉันควรทำ� ไงดี” “ท�ำไมไม่บอกพี่ภูไปเลยว่าแกคิดยังไง แล้วก็เอารูปท่ีแอบถ่ายไว้ให้ เขาดดู ้วย” “แล้วถ้าพภี่ เู กิดจ�ำได้ว่าฉนั คอื คนทฉ่ี ีกหน้าเขาตอนเดก็ ล่ะ” “มน่ั ใจหน่อยสิ แกตอนน้กี ับตอนนน้ั ไม่เหมอื นกันสักนดิ ” สมยั เด็ก ลวิตรามผี วิ คลำ�้ ฟันหน้าย่นื และเกยกนั หล่อนสวมแว่น หนาเตอะเพราะสายตาสั้นต้ังแต่เลก็ แต่เมอ่ื เป็นวยั รุ่นมารดาก็ให้ไปดัดฟัน รวมถึงท�ำเลสกิ ตอนนจ้ี งึ ไม่ต้องใส่แว่นอีกต่อไปแล้ว ผมทีเ่ คยสน้ั ก็ไว้ยาว หลายคนบอกว่าเส้นผมของหล่อนสวยกว่าคนอ่ืนเพราะดกด�ำราวกับขน นกกาน�้ำนุ่มๆ หล่อนคือสาวฮอตติดอันดับในมหาวิทยาลัย แต่ติดปัญหา ทลี่ วติ ราไม่เคยสนใจใครเลย หล่อนอาศัยเพื่อนทัง้ สองคนเป็นเกราะกำ� บงั “แต่ฉนั ...” “กล้าๆ หน่อย เอางี้...เดี๋ยวรอแนนซ่ี แล้วเรามาปรึกษาเรื่องแปลง โฉมให้แกไปพบพ่ภี วู นั พรุ่งน้”ี “พรุ่งนีเ้ ลยหรือ” “แหงสิ พภ่ี ขู องแกก�ำลงั จะกลบั เมืองไทยอกี สองวนั ขืนชกั ช้ามหี วงั แกกนิ แห้วแน่” “ฉันยงั ไม่พร้อม” “ไม่พรอ้ มวนั น้ีกไ็ ม่รู้จะพร้อมวนั ไหนแล้ว เช่อื ฉนั เถอะ แกทำ� ได้ ขอ แค่มน่ั ใจเท่านั้น” ลวติ ราผลอ็ ยหลบั ไปดว้ ยความเครยี ด ทา่ มกลางอากาศทเ่ี ยน็ ในตอน กลางคนื ความออ่ นล้าทำ� ใหห้ ลบั ลกึ ไม่รตู้ วั เลยวา่ นอกจากตนเองแล้วยงั มี บางอย่างอยู่ในห้องนอนแห่งนีด้ ้วย

เ ก้ า แ ต้ ม l 43 กลุ่มพลังงานท่ีก่อตัวขึ้นเป็นรูปร่างของสุภาพสตรีสวมชุดราตรี สีเหลืองทองมลังเมลือง กระโปรงบานพลิ้วซ้อนกันสองช้ันด้วยผ้าลูกไม้ ปักเล่ือมงดงามตระการตา ท่อนบนเป็นผ้าลูกไม้คลุมอยู่ด้านนอกทับชุด เกาะอกท่ีมีสายสปาเกตตีเลก็ ๆ คล้องตรงหวั ไหล่ดเู ก๋ไก๋ ปราณปรียาชอบชุดนี้ที่สุด ทุกคร้ังที่หล่อนใส่ไปงานเต้นร�ำ ทุกคน เปน็ ตอ้ งชมวา่ สวย ใบหนา้ งดงามแตง่ แตม้ ดว้ ยเครอื่ งสำ� อาง ผมสดี ำ� ดดั หยกิ เป็นลอนๆ ด้วยโรลไฟฟ้า บนล�ำคอระหงมีสร้อยทองพร้อมจ้ีทับทรวง ประดบั อยู่ เงาโปร่งแสงกำ� ลังลอยไปมาบนพื้นห้องคล้ายกบั การเต้นรำ� แต่ ต่างกันตรงท่วี ่าเท้าทงั้ สองข้างซึ่งสวมส้นสงู ไม่ติดพืน้ วญิ ญาณของสภุ าพสตรวี ยั หกสบิ แปดปวี าดลวดลายคลา้ ยกบั อยบู่ น ฟลอร์ ขณะทคี่ ู่เต้นคือวญิ ญาณของคุณป่ชู าวอเมรกิ ันทเ่ี คยอาศยั อยู่ในตกึ ขา้ งๆ นเี้ อง เขาเพง่ิ เสยี ชวี ติ ไดเ้ พยี งอาทติ ยเ์ ดยี ว วญิ ญาณจงึ ยงั ไมไ่ ปผดุ ไป เกิด ปราณปรียาแวะมาเยี่ยมลวิตราหลายคร้ัง เห็นว่าเขาชอบซ้อมเต้นร�ำ คนเดียว เม่อื เขาเสยี ชวี ติ ลง วิญญาณทงั้ สองจึงได้เต้นรำ� กนั ร่างอวบท่ีมีผมขาวโพลนโค้งตัวอย่างสุภาพเมื่อเพลงจบลง ปราณ- ปรียาย่อตัวลงและไขว้ขาไปด้านหลังด้วยความอ่อนช้อย “คุณคอื ผที ีส่ วยท่ีสดุ ” “อุ๊ย! อย่าพูดแบบนนั้ สิคะ น่ากลวั ออก ฉันไม่ใช่ผี ฉนั แค่เป็นกลุ่ม พลังงานท่ีล่องลอยไปมาต่างหาก ยินดีท่ีได้เต้นรำ� กบั คณุ นะคะ” หลอ่ นสง่ ยมิ้ ใหค้ นตรงหนา้ จงั หวะเดยี วกบั ทแ่ี สงสวา่ งสาดสอ่ งลงมา จากเบอ้ื งบนพร้อมกบั เสยี งระฆงั ที่ดงั ก้องกงั วาน “นน่ั เสียงอะไรคะ” “เสียงเรยี ก ถึงเวลาท่ผี มต้องไปแล้ว คณุ จะไปด้วยกนั ไหม” ปราณปรียาเหลือบมองลวิตราท่ีนอนหลับอยู่บนเตียง หญิงสาว คือภารกิจสุดท้ายบนโลกใบน้ี และคราวน้ีหวังว่าความหวังของหล่อนจะ สมั ฤทธิผล

44 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ “ยงั ค่ะ ฉันยังมีเร่อื งต้องทำ� โชคดนี ะคะ ขอให้คณุ ได้เจอกับภรรยา คุณ เธอคงรอคณุ อยู่” ชายผมขาวโบกมือ เขาเดินเข้าไปท่ามกลางแสงสีขาวจัดจ้าก่อนที่ เส้นทางนั้นจะเปิดออก ถนนที่ทอดยาวไปสุดลูกหูลูกตาโดยมีไฟสว่างราว กบั สปอตไลต์สาดส่องลงมา สดุ ทางมีประตู เม่อื เขาเอ้ือมมอื ไปเปิด แสงก็ สว่างมากขึน้ กว่าเดมิ ปราณปรยี ามองผา่ นแสงนนั้ และเหน็ ชายคนนนั้ ผา่ นประตเู ขา้ ไป กอ่ น ท่ีทุกอย่างจะจบลง หล่อนก้มมองตัวเองและก็รู้ว่ายังไม่ถึงเวลา...แต่ทำ� ไม กันนะ เวลาของหล่อนถึงได้ยังมาไม่ถึง ปราณปรียาถามตัวเองหลายครั้ง สุดท้ายกไ็ ด้ค�ำตอบว่าเพราะสิ่งท่ีปรารถนาตอนมีชีวติ อยู่ยงั ไม่สัมฤทธิผล การท่ีเพื่อนรักสามคน คือภาคภูมิ เทียม และเลอสรรค์ยังคง บาดหมางกันอยู่น้ันร้ังปราณปรียาเอาไว้บนโลกใบน้ี...เอ...หรือว่าจะมีอย่าง อ่ืนอีก ปราณปรียาไม่มีเวลาคิดทบทวนเพราะตอนน้ีหญิงสาวท่ีหล่อน หมายตาเอาไวก้ ำ� ลงั ตกอย่ใู นความทกุ ข์ ลวติ รากำ� ลงั ลงั เลว่าพร่งุ นจ้ี ะไปเจอ กับภรู ินทร์ตามทีเ่ พ่อื นแนะน�ำดหี รือไม่ ปราณปรยี าจึงต้องช่วย ร่างเพรียวลอยเข้ามาใกล้ก่อนหยุดนิ่งข้างเตียง เพ่งมองหญิงสาวท่ี หลับสนทิ ...ลวติ ราคอื คนท่ีถูกเลือก การแต่งงานระหว่างลวติ รากบั ภูรนิ ทร์ จะท�ำให้ความบาดหมางของทง้ั สามตระกูลสิน้ สดุ ลง หล่อนเกล่ียเส้นผมที่ปรกอยู่ คราบน�้ำตาท่ีปรากฏอยู่บอกให้รู้ว่า เจ้าตวั กำ� ลังทุกข์ “ภจู ะรู้ไหมน้า ว่าท�ำให้หนตู าลร้องไห้มากค่ี รงั้ แล้ว” ปราณปรียาไม่ได้เพิ่งติดตามลวิตรา แต่ตลอดสิบปีมานี้ วิญญาณ ของหลอ่ นเฝ้าวนเวยี น ความรกั ทมี่ ตี อ่ หลานชายท�ำให้ปราณปรยี าต้องคอย ดูแลสารทุกข์สุกดิบของคนในสามครอบครัว โดยเฉพาะหลานชายแท้ๆ... ภูรินทร์ควรจะได้ผู้หญิงท่ีดีกว่าน้ัน แต่น่าแปลกตรงที่ไม่ว่าจะพยายามเข้า ฝันสกั ก่ีคร้งั สดุ ท้ายภรู นิ ทร์กย็ งั ไม่ยอมเลิกกับมธรุ นิ อยู่ดี

เ ก้ า แ ต้ ม l 45 ปราณปรียาเฝ้ามองหญิงสาวท้ังสองคนที่มีเส้นทางชีวิตเกี่ยวพันกับ หลานชาย ขณะทล่ี วติ ราเปน็ หญงิ สาวนา่ รกั เรยี บรอ้ ย ออ่ นหวาน แตม่ ธรุ นิ เหมือนแม่มด หล่อนคอยสูบเลือดสูบเนื้อและไถเงินให้ภูรินทร์บำ� รุงบำ� เรอ ด้วยข้าวของ รวมถึงวางแผนการจับหลานชายหล่อนให้อยู่หมัด แต่เรื่อง อะไรหล่อนจะยอมให้หลานชายต้องตกนรกทั้งเป็น แผนกามเทพส่ือรักถึง ได้เริ่มขึ้น แต่เพราะหล่อนเป็นกามเทพฝึกหัด ฝีมือจึงยังไม่แกร่งกล้า อกี ทัง้ ลวิตราข้กี ลัวไม่กล้าเผชิญหน้ากับภูรินทร์ตรงๆ นคี่ งเป็นโอกาสอันดี เพราะพอรู้ว่าภรู ินทร์จะกลบั เมอื งไทย ลวิตรา จึงเร่ิมร้อนใจและขอให้เพื่อนดูดวง ปราณปรียาแค่ใช้พลังนิดๆ หน่อยๆ เพอ่ื ใหไ้ พอ่ อกมาในทศิ ทางทต่ี อ้ งการ หลงั จากนนั้ หลอ่ นกจ็ ะเรม่ิ ตน้ แผนการ ข้ันสุดท้าย “ฝนั อะไรอยจู่ ะ๊ คนสวยของยา่ ถงึ เวลาแลว้ นะจะ๊ ทหี่ นจู ะทำ� ใหภ้ ขู อง ย่ามคี วามสุข ย่าจะปลุกพลังความกล้าในตัวหนขู ้ึนมา” ปราณปรยี าคล่ีย้ิม หยิบของในกระเป๋ากระโปรงออกมา หล่อนเคย ฝันว่าอยากเป็นนางฟ้าเสกอะไรก็ได้สารพัด แต่ส่ิงที่หยิบออกมากลับเป็น แปรงปัดแก้มขนกระรอก “ตายจริง นี่มนั แปรงปัดแก้มน่ี แต่ไม่เป็นไร ใช้ได้เหมอื นกัน” ปราณปรยี าอมย้มิ ใช้แปรงขนเบาเนื้อนุ่มไล้ไปบนหน้าผาก ก่อนยืน่ หนา้ เขา้ ไปใกล้ เปา่ ลมหอมๆ ลงกลางกระหมอ่ ม พลงั สชี มพคู ลา้ ยกบั เกลยี ว คลื่นเล็กๆ ค่อยๆ ไหลเข้าไปสู่ร่างตรงหน้า ภาพความฝันของหญิงสาว ปรากฏข้ึน ก่อนที่พลังของปราณปรียาจะท�ำให้ส่ิงที่เกิดข้ึนน้ันเป็นไปตาม ทศิ ทางท่ตี ้องการ แล้วกระซิบข้างหคู ล้ายร่ายมนตร์ “หนตู อ้ งลกุ ขน้ึ มาสนู้ ะจะ๊ หนตู าล หนกู บั ภตู อ้ งแตง่ งานกนั ใหเ้ รว็ ทส่ี ดุ ” “โอ๊ย มาปลุกอะไรกันแต่เช้านี่ตาล คนจะนอน” ณัทกรซึ่งยังงัวเงียอยู่ถูกเพ่ือนรักเคาะประตูห้อง จึงเดินโงนเงนมา

46 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ เปิดให้ สหี น้าบูดบึ้ง “นีม่ ันเร่อื งด่วน แกต้องช่วยฉัน” “ชว่ ยอะไรอกี ละ่ ยะ ฉนั งว่ ง เมอื่ คนื นคี้ ยุ โทรศพั ทก์ บั ดารล์ งิ ถงึ เทย่ี งคนื ” ณทั กรมแี ฟนแลว้ เปน็ หนมุ่ ตานำ�้ ขา้ วและเปน็ วศิ วกรหนา้ ตาหลอ่ เหลา ทง้ั สองสัญญาว่าจะแต่งงานกนั ทนั ทที ่คี รอบครัวของณทั กรยอมรับได้ “แกต้องช่วยฉันนะแนนซ่”ี ณทั กรเหลอื บมองนาฬกิ า แล้วทำ� หน้าเบ้ “งานมนั เรม่ิ บา่ ยสองนะแก นม่ี ันหกโมงเช้า” “แต่ฉันต้องการค�ำปรึกษาว่าจะแต่งหน้ายงั ไงดี ผมด้วย ฉนั ควรจะ รวบผมหรอื เกล้าผมด”ี ณัทกรกระแทกตัวลงบนเตียงพร้อมกับนอนหงายผลึ่งเพื่อนอนต่อ ลวิตราตามไปดงึ คอเส้ือให้เพื่อนลุกขึ้น “นะๆ...นา้ ...แกอยา่ เพงิ่ นอนนะแนนซผ่ี สู้ วยทสี่ ดุ ในสามโลก ชว่ ยฉนั หน่อย ฉันอยากได้ความมน่ั ใจ” “โธ่...มามน่ั ใจอะไรตอนนีย้ ะ ฉนั ไม่ไหว ตาลมื ไม่ขึ้น ยโู นว!” ร่างสงู ทง้ิ ตัวลงไปนอนอีก ลวิตราบบี นำ้� ตาสะอ้นื “แกใจร้าย แค่น้ีก็ไม่ช่วยหรือ รู้บ้างไหมว่าฉันร้อนใจกับสิ่งท่ีแก ทำ� นายเพราะมันตรงกบั ทีน่ างฟ้าทูนหัวของฉันมาเข้าฝันพอด”ี ลวิตราเคยเล่าให้เพื่อนฟังหลายคร้ังว่าหล่อนมักจะฝันถึงสุภาพสตรี คนหน่งึ แต่งตวั สวย และชอบสวมชุดเต้นรำ� กบั รองเท้าส้นสูง บางคร้ังก็มา ในชดุ สแี ดงเพลงิ บางครง้ั กม็ าในชดุ สชี อ็ กกงิ พงิ ก์ ความใจดที �ำใหห้ ลอ่ นคดิ เอาเองว่านัน่ คือนางฟ้าทูนหวั “แกว่าฝันอะไรนะ” “ฉันฝันเห็นพภี่ ตู วั เปื้อนเลอื ดเต็มไปหมด เขาถูกมิวผลกั ไปให้รถชน แล้วฉันกช็ ่วยเขาไม่ทัน...” ในฝนั นางฟา้ ทนู หวั ทำ� ใหห้ ลอ่ นเหน็ วา่ เหตกุ ารณส์ องอยา่ งกำ� ลงั ดำ� เนนิ

เ ก้ า แ ต้ ม l 47 ไปพร้อมกัน ทางแรกคือปล่อยให้ทกุ อย่างเป็นไปอย่างเดมิ แต่บทสรปุ คือ ภรู ินทร์ต้องตายแล้วหล่อนกจ็ ะตายตาม แต่ถ้าหล่อนเลือกเข้าไปหาภูรนิ ทร์ ทุกอย่างเปลย่ี นแปลงได้ “ฉันอยากไปพบพีภ่ กู ่อนทเี่ ขาจะกลบั เมอื งไทย ฉนั จะบอกความจรงิ เร่อื งมธุรินให้เขารู้” ลวติ ราควกั รูปปึกหนึ่งออกมาจากกระเป๋าถือ มันคือรูปทห่ี ล่อนแอบ ถา่ ยเอาไวต้ อนทม่ี ธรุ นิ พาผชู้ ายมาคา้ ง รวมถงึ การทฝี่ า่ ยนนั้ ออกไปปารต์ กี บั ผู้ชายนบั ไม่ถ้วนอกี ด้วย “ฉนั เหน็ ดว้ ย แกตดั สนิ ใจถกู แลว้ เพอ่ื พภ่ี จู ะไดไ้ มต่ อ้ งโดนหลอกอกี ” “แกจะช่วยฉนั ใช่ไหม” “ช่วยสิ ไหนๆ แกกฉ็ ดุ กระชากฉันข้ึนมาจากเตยี งแล้วน”่ี ลวิตรายม้ิ กว้าง โผเข้ากอดเพอื่ นรัก “ขอบใจมากนะแนนซ่ี ขอบใจ จริงๆ” “ว่าแต่แกมีชุดที่จะใส่ไปงานน้ีหรือยัง อย่าบอกนะว่าจะใส่เส้ือยืด กางเกงยีนตัวเดมิ ไปเจอพ่ภี นู ่ะ” “มแี ล้ว กานต์กำ� ลังให้คนเอามาส่ง คงจะถึงในอกี สิบนาท”ี ณทั กรคลยี่ มิ้ มองลวิตรา “แสดงว่าแกไปปลกุ ไอ้กานต์มนั แล้วหรอื ” “ใช่ ตง้ั แต่ตหี ้า อาการเหมอื นแกเปี๊ยบเลย” ณทั กรหวั เราะ เอามือขยี้หวั ลวิตรา “ไม่รู้ละ ถ้างานน้ีสำ� เรจ็ แกต้อง เลย้ี งสเตก๊ เนอ้ื แกะฉนั กบั ไอก้ านต์ โทษฐานทท่ี �ำใหฉ้ นั ตอ้ งอดนอนและมรี อย คลำ้� ใต้ตา” “ไดเ้ ลย ถา้ พภ่ี หู นั มาสนใจฉนั ฉนั จะเลย้ี งพวกแกสามวนั สามคนื เลย ทีเดียว” “กานต์ แกว่าชดุ น้ีโอเคแล้วหรอื ยัง” ลวิตรากระตุกแขนเส้ือเพื่อนยิกๆ เมื่อทง้ั สามกำ� ลังเดนิ เข้าไปในร้าน

48 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ อาหารทจี่ ัดงานเลยี้ งอำ� ลาภรู ินทร์ ตลอดเวลาท่ีมาเรียนทนี่ ่ีเขาเป็นนักศกึ ษา ปริญญาโทท่ีทุกคนรู้จัก ภูรินทร์มักจะช่วยเหลือรุ่นน้องในเร่ืองต่างๆ อยู่ เสมอ อีกทัง้ นักเรยี นไทยทน่ี ีล่ ้วนแต่รู้จกั สนทิ สนมกนั อย่างดี “สวย” “เลิศมากทส่ี ดุ ในสามโลก เช่อื ฉนั ส”ิ ณทั กรยนื่ หนา้ มาหา พรอ้ มกบั แตะตรงหนา้ ผากลวติ รา ชดุ ทส่ี วมวนั น้ี เป็นเสอ้ื ยดื คอเตา่ สโี อลดโ์ รสกบั กางเกงสคี รมี ขาหา้ สว่ นเข้าชดุ กนั ดา้ นนอก เป็นเสื้อคลุมขนนกสีครีมแต่งลวดลายพลิ้ว วันนี้หญิงสาวแต่งหน้าจัดเต็ม ด้วยฝีมือของณัทกร “ฉันไม่ค่อยม่นั ใจเลย ท�ำไมคนมองฉันแปลกๆ” “เขาก�ำลังตะลึงกับความงามของแกมากกว่า อย่าคิดมาก จ�ำที่ฉัน บอกได้ไหม แกต้องม่นั ใจ สู้ๆ” ลวิตราสูดลมหายใจลึก หล่อนสอดส่ายสายตามองหาคนท่ีต้องการ ภายในงานเต็มไปด้วยนักเรียนไทยท่ีมาร่วมแสดงความยินดีและเลี้ยงส่ง ภูรนิ ทร์ งานจัดเป็นปาร์ตแี บบค็อกเทล อาหารจดั ไว้เป็นซุ้ม หญงิ สาวเดนิ เข้าไปทกั ทายกับเจ้าของงานซ่ึงเป็นเพอื่ นรุ่นเดียวกบั ภรู ินทร์ “อ้าว...สาวๆ มาพร้อมกนั เลยนะวันน”ี้ “สวัสดีค่ะพี่ตก๊ิ ” ทงั้ สามยกมือสวสั ดีรุ่นพที่ ่ชี ่ือตตยิ า “วนั นีต้ าลสวยเชยี วนะ มอี ะไรพิเศษหรือเปล่า” คนถกู ทกั วา่ สวยหนา้ แดงกำ�่ อยา่ งเขนิ อาย กอ่ นจะหนั ไปจบั แขนเพอื่ น เพ่ือแก้เขิน “พีต่ ก๊ิ อะ ตาลไปไม่เป็นเลย” “สวยจริงๆ ถ้าตาลแต่งแบบน้ีไปมหาวิทยาลัยนะ รับรองว่าหนุ่มๆ ตามเป็นพรวนมากกว่าเดมิ แน่” “ตาลคงไม่ไหวละค่ะพ่ี รู้สกึ เหมือนไม่เป็นตวั ของตวั เองยงั ไงก็ไม่รู้”

เ ก้ า แ ต้ ม l 49 ใบหน้าที่แต่งแต้มอย่างประณตี รมิ ฝีปากทาลปิ สตกิ สีแดงจดั รวม ถึงแพขนตางอนที่ณัทกรติดเพิ่มเข้าไปให้ ท�ำให้ลวิตราซึ่งมีนัยน์ตากลมโต และขนตาดกหนาอยู่แล้วยงิ่ สวยเด่น “มน่ั ไปใจไปเลยจ้ะว่าสวย เด๋ยี วพอหนุ่มๆ มาถึงงานพี่จะแนะนำ� ให้ รู้จักนะจ๊ะ เผอื่ จะมีใครเข้าตาน้องตาลบ้าง” “ไม่เอาค่ะ ตาลขออยู่เงยี บๆ ดีกว่า” “อ้อ...พล่ี มื ไป สามสาวกจ็ ะกลับเมอื งไทยด้วยใช่ไหม อย่างน้ยี ูของ เรากเ็ งียบไปเลยสิ กลบั เมอื งไทยกนั หลายคน” ลวติ ราสอดสา่ ยสายตาหาคนทจ่ี ะกลบั เมอื งไทย แตย่ งั ไมพ่ บ แมแ้ ต่ มธรุ ินก็ยงั ไม่มาด้วย “มองหาภอู ยู่หรือ” “เอ่อ...ค่ะ กานต์มขี องขวญั จะให้พภี่ ”ู กานตร์ วแี ก้ตวั แทนใหเ้ พราะรู้ ว่าลวิตราคงไม่กล้าออกหน้า “ภยู งั มาไมถ่ งึ เลยจ้ะ เหน็ บอกว่าจะไปรบั แฟน ไมร่ วู้ า่ จะงอ้ กนั ส�ำเรจ็ หรือเปล่า แว่วๆ ว่าอาจจะเซอร์ไพรส์ขอแต่งงานกนั วันนด้ี ้วยนะ” ลวติ ราหน้าซีดเผอื ด มอื เย็นเฉยี บ ณทั กรเออื้ มมอื มาบบี มอื เพอื่ นเพอ่ื ใหก้ ำ� ลงั ใจ หนั ไปทำ� ปากขมบุ ขมบิ “แกต้องสู้ อย่าป๊อด” รุ่นพี่หันมองทั้งสามด้วยความสงสยั “มอี ะไรกนั หรอื เปล่าจ๊ะ ท�ำไม ตาลหน้าซดี ไม่สบายหรอื ” “เปล่าค่ะ ตาลไม่เป็นไร” “พ่ีว่าทั้งสามคนไปหาอะไรกินรองท้องกันดีกว่าจ้ะ งานน้พี ่สี งั่ อาหาร ไว้เพียบเลย ไว้ภมู าแล้วพ่จี ะให้คนไปเรียกนะ”

๓ “ไอ้ภ”ู เสยี งเรยี กทำ� ให้ภรู นิ ทร์ซง่ึ กำ� ลงั จะกลบั เข้าไปในรา้ นชะงกั เมอ่ื หนั มา และพบว่าคนทีเ่ รียกคือเพอ่ื นทเ่ี รยี นปริญญาโทด้วยกันก็หนั มาย้ิม “แกเพ่งิ มาถึงเหมอื นกนั หรอื ” เขาตบบ่าเพ่อื นยอ้ื ไหล่เข้าหา โกม้ ชี อื่ จรงิ วา่ กรกฎ ขณะทภ่ี รู นิ ทรต์ อ้ งกลบั เมอื งไทย แตเ่ พอ่ื นกลบั ตั้งใจจะเรยี นปริญญาเอกต่อ “ใช่...พอดเี พ่ิงไปคุยเรอ่ื งธสี ิสกับอาจารย์มา บางส่วนต้องแก้” โพรเฟสเซอรท์ กี่ รกฎสง่ งานนน้ั ขน้ึ ชอื่ วา่ เฮย้ี บมาก งานทมี่ จี ดุ บกพรอ่ ง เพียงนดิ เดียวกม็ ักจะไม่ให้ผ่าน “ใจเย็นๆ อาจารย์ก็แบบนีล้ ะ ชอบให้เนีย้ บทกุ จดุ แต่ฉันเชอ่ื ว่าแก ทำ� ได้” “รนู้ า่ แคห่ งดุ หงดิ ทอ่ี าจารยจ์ กุ จกิ เหลอื เกนิ สว่ นแกตอนนสี้ บายแลว้ สิ ธีสิสผ่านหมดแล้วน่ี ได้ข่าวว่าอาจารย์ชมด้วยไม่ใช่หรอื ” “ธรรมดา ฉนั เลอื กท�ำหัวข้อทถ่ี นัดกเ็ ลยผ่าน แต่ก็โชคดเี พราะว่าถ้า

เ ก้ า แ ต้ ม l 51 ต้องดเี ลย์กว่านฉี้ นั คงรอให้จบก่อนไม่ไหว” “อาการพ่อนายเป็นยังไงบ้าง” “หมอบอกว่าต้องท�ำบายพาส แต่พ่อก็ยื้อไว้บอกว่าจะรอฉันกลับไป ช่วงนีต้ ๋ัวเคร่อื งบินกแ็ น่นมาก ฉันได้ตวั๋ เร็วทีส่ ุดพรุ่งน้ี” “ฉนั เป็นกำ� ลงั ใจให้นะ ม่ันใจว่านายต้องทำ� ได้ เก่งอยู่แล้ว” ภูรินทร์จ�ำต้องกลับไปรับผิดชอบบริษัท แม้ว่าที่ผ่านมาเขาจะเคย ฝึกงานในบริษัทของตนพักหน่ึงก่อนจะตัดสินใจมาเรียนต่อปริญญาโทเมื่อ สองปีที่แล้ว แต่พอรู้ว่าจะต้องกลับไปรับผิดชอบเต็มตัวก็อดเครียดไม่ได้ เขามักจะปรับทกุ ข์ให้กรกฎฟังเป็นประจำ� “ขอบใจนะ ถ้ามอี ะไรฉนั คงต้องขอปรกึ ษานาย” “ได้เลย ไลน์มาได้ทกุ เมือ่ ” ภรู นิ ทรส์ อดสา่ ยสายตามองหามธรุ นิ เขาสง่ ขอ้ ความไปหาหลอ่ น แต่ อกี ฝ่ายไม่ยอมตอบ แต่ภูรินทร์ก็ยงั มั่นใจว่าแฟนสาวจะต้องมางานเล้ยี งส่ง อยา่ งแนน่ อน ในกระเปา๋ เสอื้ มแี หวนแตง่ งาน เขาตงั้ ใจจะเซอรไ์ พรสแ์ ฟนสาว ด้วยการขอแต่งงานเพือ่ ให้หล่อนม่นั ใจ “มองหาใครหรือ” “มิวน่ะ ไม่รู้จะมาถึงกโี่ มง” “มาแล้ว อยู่ตรงทจ่ี อดรถน่ะ” สหี นา้ ของกรกฎบง้ึ ตงึ แตภ่ รู นิ ทรค์ งไมท่ นั สงั เกตเพราะก�ำลงั ตน่ื เตน้ กับแผนเซอร์ไพรส์ เขาแวะไปซ้ือแหวนเพชรเพ่ือขอแต่งงาน แถมยังมี ช่อดอกไม้อกี “งนั้ ฉันไปรับมิวก่อนนะ เดี๋ยวจะงอนเสยี ก่อน” เขาผลุนผลนั จะเดนิ ไป แต่เพือ่ นย้อื ไว้ “เดยี๋ วก่อนไอ้ภู” ภูรินทร์มองเพ่ือนอย่างไม่เข้าใจ “มอี ะไรหรอื ” กรกฎมองชอ่ ดอกไมใ้ นมอื เพอื่ น สหี นา้ ลำ� บากใจยง่ิ กวา่ เดมิ “นายคง

52 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ ไม่ได้ก�ำลงั จะขอแฟนแต่งงานหรอกใช่ไหม” ภูรินทร์พยักหน้า ย้ิมแย้มแทนค�ำตอบ...หลังจากทะเลาะกับมธุริน เขากค็ ดิ หาทางแกป้ ญั หามาตลอด หลอ่ นคงกลวั วา่ เขากลบั ไปเมอื งไทยแลว้ จะเปลย่ี นใจ ดงั นน้ั ทางออกเดยี วกค็ อื ขอแตง่ งาน หากมธรุ นิ สวมแหวนหมน้ั ทกุ คนทอ่ี ยทู่ น่ี กี่ จ็ ะไมม่ ใี ครพดู อะไรไดอ้ กี เขาจะไดท้ ำ� งานอยา่ งสบายใจ เมอ่ื หญิงสาวเรียนจบ ทั้งคู่จะได้แต่งงานกัน กรกฎถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ฉันอยากให้นายคิดดูให้ดีๆ มิวไม่ใช่ ผู้หญงิ อย่างที่นายคดิ ” ภูรนิ ทร์สบตาเพ่ือน สหี น้าเครียด “น่ีนายหมายความว่ายังไง” “กห็ มายความว่าอะไรๆ กอ็ าจเปลย่ี นแปลงได้น่ะสิ นายต้องกลับไป รบั ช่วงต่อบริษัทท่ีเมอื งไทย ทำ� ไมไม่รอดๆู กนั ไปก่อน” “นายพดู อะไรแปลกๆ นะโก้ ฉนั กบั มวิ เปน็ แฟนกนั มาตง้ั กปี่ แี ลว้ ถา้ จะแต่งงานก็ไม่เหน็ จะเรว็ ไปสักนิด” นำ้� เสยี งภูรนิ ทร์แขง็ กระด้างข้นึ มาทันที กรกฎจึงรีบแก้ “ฉันหวังดีกับนายนะ เราสองคนเป็นเพ่ือนกัน ฉัน ไม่เคยคดิ ร้ายกับนาย สาบานได้” “แต่นายก�ำลังพูดถึงแฟนฉันในทางท่ีไม่ดี บอกมาซิว่านายรู้อะไรมา กันแน่” “ฉันเห็น” “เห็นอะไร” ภรู นิ ทร์คาดค้นั กรกฎหน้าซดี เอ่ยตอบด้วยนำ�้ เสียงเคร่งเครยี ดไม่ต่างกัน “ฉันเหน็ มิวอยู่กับปฐว”ี ชายหนุ่มร่างสงู ยกแก้วขนึ้ ดื่มแก้วแล้วแก้วเล่า ภายในเวลาเพียงคร่ึง ช่ัวโมงใบหน้าคมสันก็แดงกำ่� มธุรินยืนกอดอกหน้างองำ้� หล่อนมาถึงงาน แตก่ ลบั พบวา่ ภรู นิ ทรก์ �ำลงั ชนแกว้ กบั เพอื่ น ทงั้ ทที่ ผี่ า่ นมาเขาไมเ่ คยดมื่ หนกั ขนาดนี้

เ ก้ า แ ต้ ม l 53 “พอก่อนไหมคะภู คุณเมาแล้วนะ” แขกในงานตา่ งผลดั กนั มาทกั ทายภรู นิ ทรเ์ พอ่ื แสดงความยนิ ดที เ่ี รยี น จบและวทิ ยานิพนธ์ผ่านเรยี บร้อยแล้ว ชายหนุ่มตอบแทนน้ำ� ใจทกุ คนด้วย การดืม่ “ผมสบายมาก” คนทบ่ี อกวา่ สบายยนื โงนเงน กระดกแกว้ ทเี ดยี วกด็ ม่ื จนหมดอกี รอบ เขาหนั ไปชนแก้วกบั ทกุ คน “ท�ำไมต้องดมื่ หนกั แบบน้ี ประเดี๋ยวกก็ ลบั ห้องไม่ไหวหรอก” ภรู นิ ทรล์ อบมองแฟนสาวดว้ ยความเจบ็ ปวด เขาคดิ ถงึ ภาพทเี่ หน็ เมอ่ื ครง่ึ ชวั่ โมงก่อนตรงท่จี อดรถ แม้จะส่งั ตัวเองว่าไม่ควรคิดอะไร แต่พอเห็น ว่าใครก�ำลังโอบเอวมธุริน ความอดทนก็ขาดผึง และตอนนี้ต้นเหตุของ ปัญหาก็ยืนย้ิมทักทายนักเรียนคนอ่ืนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ขณะท่ีตัว เขาเองกลับย่งิ หงดุ หงิด ปฐวมี ศี กั ด์เิ ป็นลูกพี่ลกู น้อง เขาเป็นหลานสายตรงของป่ปู ิยะซงึ่ เป็น นอ้ งชายแทๆ้ ของปภู่ าคภมู ิ ครอบครวั ของปฐวที ำ� การคา้ อยทู่ เี่ มอื งจนี ตง้ั แต่ รุ่นป่.ู ..ตอนท่ีอีกฝ่ายมาแนะน�ำตัว ภูรินทร์ประหลาดใจ เขาไม่รู้ว่าในอดีต เกิดอะไรขึน้ รู้เพยี งป่ไู ม่เคยให้ป่ปู ิยะมาเยี่ยมที่บ้านเลยสักคร้ัง ครอบครัว ฝั่งนั้นท�ำการค้าขายทจี่ ีน เดนิ ทางไปๆ มาๆ โอกาสท่จี ะได้เจอกันน้อยมาก พกั หลงั ปปู่ ยิ ะลม้ ปว่ ยจงึ มอบใหล้ กู ชายท�ำงานแทน แตป่ ขู่ องเขากย็ งั มนึ ตงึ ใส่ “ท�ำไมคุณต้องมากบั ปีเตอร์ด้วย” “อะไรกนั นค่ี ุณหงึ มิวหรอื คะ” “ผมไม่ได้หงึ แต่ไม่อยากให้คนอื่นมองไม่ดี” “มแี ตค่ ณุ เทา่ นน้ั ละคะ่ ทม่ี องมวิ ในแงร่ า้ ย แนส่ คิ ะ คณุ กจ็ ะกลบั เมอื ง ไทยและกท็ ้งิ มวิ เอาไว้ทนี่ ”ี่ หญงิ สาวตดั พ้อ ปาดนำ�้ ตา ขอบตาแดงก�่ำ แค่เหน็ นำ้� ตาของแฟนสาว ภรู นิ ทร์กใ็ จอ่อนยวบ เขายอมรบั ว่าทงั้ รกั และหลงมธุริน ชายหนุ่มตกหลุมรักหญิงสาวชาวไทยตั้งแต่แรกเห็นในวัน

54 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ งานพบปะนกั เรยี นไทย หลงั จากนนั้ กต็ ามจบี หลอ่ นจนตกลงเปน็ แฟนกนั ใน ทส่ี ดุ แมห้ ลายคนจะบอกวา่ มธรุ นิ ไม่ไดเ้ รยี บรอ้ ยอยา่ งผา้ พบั ไว้ แตภ่ รู นิ ทร์ ก็เลือกทจ่ี ะมองข้ามข้อเสยี หล่อนคือผู้หญิงท่เี ขาจะแต่งงานด้วย “ผมไม่เคยทิง้ คุณ” “แตค่ ณุ กำ� ลงั จะกลบั เมอื งไทย และเผลอๆ คณุ อาจจะไมก่ ลบั มาทนี่ ี่ อีก ครอบครวั คุณอาจจะจับคุณแต่งงานกบั ผู้หญงิ ที่หมายตาไว้ก็เป็นได้” “ผมไม่มวี นั ยอมถูกคลุมถุงชนเดด็ ขาด” “สญั ญาแล้วนะคะภ”ู รา่ งบางเบยี ดกระแซะ กลนิ่ หอมของน�้ำหอมโชยออกมาจากเรอื นกาย นุ่มนมิ่ ภูรนิ ทร์ควรจะโกรธ เพราะเม่ือสองวันก่อนมธุรนิ เพง่ิ ขู่ว่าจะเลิกถ้า หากเขากลับเมอื งไทย แต่ตอนนีท้ ่าทหี ล่อนกลบั เปลี่ยนไปราวกับคนละคน “คุณเองก็ต้องสัญญาว่าจะไม่ท้าเลิกกบั ผมแบบวนั น้ันอีก ผมเสียใจ มากรู้ไหม” “มิวขอโทษค่ะ วนั น้ันมวิ โมโหจนขาดสติ มวิ รกั คุณนะคะ” มธุรินย่ืนหน้าไปหอมแก้มชายหนุ่มอย่างเอาใจ ท่าทางของหล่อนท่ี เกาะติดภูรินทร์แจราวกับจะประกาศความเป็นเจ้าของน้ัน ทำ� เอานักศึกษา คนอื่นๆ ไม่กล้าเข้าใกล้ รวมถงึ สามสาวทีย่ นื อยู่อีกมุมหนึง่ ด้วย “ผมกร็ กั คุณ” “เห็นแก่มิว อย่าดม่ื อกี เลย มิวขอตัวไปเข้าห้องนำ�้ ก่อนนะคะ เดีย๋ ว จะรบี กลับมา” ปฐวีมองหญิงสาวท่ีปลีกตัวออกไป เขารอจังหวะอยู่พักใหญ่แล้วจึง ก้าวเข้ามาทกั ใบหน้าที่บ้งึ ตึงของอกี ฝ่ายทำ� ให้เดาเร่อื งทง้ั หมดได้ “แพก็ ของเรียบร้อยหรอื ยงั ครบั พีภ่ ”ู เขาอายุน้อยกว่าภูรินทร์แค่สองเดือน ตามศักด์ิแล้วถือเป็นลูกพ่ี ลูกน้อง แต่ความจริงอันเจ็บปวดก็คือสองครอบครัวไม่มีอะไรเหมือนกัน

เ ก้ า แ ต้ ม l 55 แมแ้ ตน่ อ้ ย ปภู่ าคภมู ริ ่�ำรวยเปน็ มหาเศรษฐี แตป่ ปู่ ยิ ะตอ้ งเดนิ ทางไปท�ำการ ค้าที่เมอื งจนี ป่เู ล่าว่าป่ภู าคภมู ิปฏิเสธความช่วยเหลือทกุ อย่างและปล่อยให้ น้องชายเผชิญชะตากรรมด้วยตนเอง ตอนนั้นป่มู ีเงินทุนเพียงแค่เล็กน้อย อาศยั ความรู้ภาษาจนี แค่งๆู ปลาๆ เมอ่ื ไปถึงช่วงแรกต้องทำ� งานหนกั ใช้แรงกายเข้าว่า แต่ต่อมาโชคดี แต่งงานกับผู้หญิงจีนและเรม่ิ ต้นเปิดบรษิ ทั ทนี่ ่ัน ย่าอายุไม่ยนื นกั ต่อมาปู่ จงึ แตง่ งานใหมก่ บั ลกู สาวพอ่ คา้ ซงึ่ เปน็ ลกู ครง่ึ ไทย-จนี และท�ำการคา้ ดว้ ยการ หาสนิ คา้ สง่ มาขายทเี่ มอื งไทย เศรษฐกจิ ทฝี่ ดื เคอื งกจิ การคา้ กล็ ำ� บากตามไป ด้วย แต่ป่กู ไ็ ม่ยอมแพ้ เมอ่ื พ่อประภัทรเกิด กจิ การป่เู รมิ่ มกี ำ� ไร เพราะปู่ น�ำสินค้าชนิดใหม่มาขาย แต่กำ� ไรอยู่ได้ไม่นานป่กู โ็ ดนหุ้นส่วนโกง กิจการ ล้มเหลว ป่ตู ิดเหล้าและเริ่มล้มป่วย ตอนน้ันพ่อประภัทรเพ่ิงเรียนจบและ อยใู่ นชว่ งไฟแรง พอ่ พดู จนี เกง่ มากแถมยงั หลอ่ เหลามนษุ ยสมั พนั ธด์ ี จงึ ได้ แต่งงานกบั ลกู สาวพ่อค้าท่ีฮ่องกงซ่ึงมาตดิ ต่อค้าขายทจ่ี นี ตาลงทุนเปิดบรษิ ัทใหม่ให้โดยมีแม่เป็นผู้ดูแลด้านการเงนิ นำ� สนิ ค้า จากจีนไปขายท่ีฮ่องกงและเมืองไทยบ้างในบางครั้ง กิจการรุ่งเรือง แต่ เนื่องจากพ่อเป็นคนใช้เงินมือเติบท�ำให้เป็นหน้ี อีกท้ังยังชอบเล่นพนันยาม เครียด สดุ ท้ายพ่อกับแม่จึงเลกิ กันและมีเขาเป็นลกู แค่คนเดียว ปฐวถี กู เลย้ี งดแู บบทง้ิ ๆ ขวา้ งๆ บางครง้ั ตอ้ งไปอยกู่ บั ปา้ ซงึ่ เปน็ พสี่ าว ของแม่ บางครั้งก็มาอยู่กับปู่ แต่เขาไม่ยอมแพ้ เนอ่ื งจากเรียนเก่งจงึ สอบ ชิงทุนของโรงเรยี นมาเรยี นต่อท่ีอเมริกา ส�ำหรับเขาแล้ว การมีการศกึ ษาดี โดยเฉพาะจบจากต่างประเทศคอื ประตสู ู่ความสำ� เร็จ เขาได้พบกับภูรินทร์โดยบังเอิญ นามสกุลท�ำให้รู้ว่าคือลูกพี่ลูกน้อง แต่ที่เจ็บใจก็คือภูรินทร์ร่�ำรวย อาศัยอยู่หอพักราคาแพงใกล้มหาวิทยาลัย ขณะทเ่ี ขาต้องเขม็ดแขม่เช่าห้องอยู่ในเขตชุมชนแออัด เคราะห์ดีท่ปี ฐวเี ป็น คนมเี สนห่ ์ จงึ ใชห้ นา้ ตาหลอ่ เหลาของตวั เองในการหาเงนิ เขานอนกบั ผหู้ ญงิ แทบทกุ เชื้อชาติ ส่วนใหญ่กเ็ พือ่ เงนิ และหนทางก้าวหน้า