Geleceğimizin Teminatı Sevgili Çocuklar; Herkesin bir hedefi olmalı. Hayatınızın sonunda nerede olacağınızı bilmek istiyorsanız, nereye gittiğinizi bilmek zorundasınız. Bu nedenle kendinize doğru hederler belirleyiniz. Hedefe ulaşmada size yolunuzu, aldığınız eğitim, iradeniz ve kararlılığınız gösterecektir. Önünüze belki birçok engel çıkabilir. Bocalayabilirsiniz, zorlanabilirsiniz, tökezleyebilirsiniz. Bu olumsuzluklar sizi asla yıldırmasın. Başarılı olmak için bu engelleri aşmanız gerekecektir. Kararlı tutumunuzla engelleri bir bir aşarak başarıyı, mutluluğu ve özlemini çektiğiniz güzel yaşantıyı yakalayabilirsiniz. Bir ülkenin geleceği oluğunuzu ve sizden çok şey beklendiğini unutmadan çalışın. Bu konuda hiç şüpheniz olmasın ki bizler ve aileleriniz sizin en büyük destekçiniz ve yardımcınız olacağız. Atatürk’ün ne büyük fedakârlıklarla aydınlık ufuklar açtığını unutmayın. Sizlerin de uzay çağının Türkiye’si için atalarımız gibi canla başla çalışacağınıza inancım sonsuz. Sevgili mezunlarımız! Unutmamak ve unutulmamak dileğiyle yolunuz ve bahtınız açık olsun. Durali AKYÜZ Atatürk İlkokulu Müdürü
Güzel Çocuklarım; Dört yıl önce bir sınıfta tanıştık. Ve 4 yıl boyunca güldük, ağladık, başardık... O güzel gözlerinizle ban öğretmenim dediğiniz günlerden bu gün yeni çıkacağınız yolun başlarına geldik. Öyle yoğun yaşadık ki bu 4 yılı sizlerle... Sizleri elimden geldiğince bir heykel ustası gibi yoğurmaya, şekil vermeye çalıştım. Her biriniz ayrı bir eserdiniz farklı özellikleri olan. Yıllar o kadar çabuk akıp gitti ki ne siz anlayabildiniz ne ben tamam diyebildim. Yaşamda böyle bir şey olsa gerek. Her anın kıymetini bilerek yaşamak gerek. Ben sizlere hayatta düstur sahibi olmayı, doğru çalışkan, ailesini, vatanını seven bireyler olmayı öğretmeye çalıştım. Başardığıma inanıyorum. Sizleri sevgiyle öpüyorum. Sevgili Velilerim; Bu güzel çocukların anne babaları olarak bana her daim destek oldunuz, yardımlarınız esirgemediniz. Okulda ben, evde sizler hamuru birlikte şekillendirdik. Ben artık çocuklarımı sizlere emanet ediyorum. Onlar sizlerle bir ömür beraberler. Onların hep yanlarında olacağınıza inanıyorum. Sizlere de teşekkür ediyor, saygılarımı sunuyorum. HOŞCA KALIN Cafer TAŞKIRAN 4B Sınıf Öğretmeni
UÇURTMA Çocuklarımız neleri sevmiyorlar ki… Uçurtmayı seviyorlar sözgelişi, Bir havalandı mı uçurtmaları Daha da güzelleşiyorlar. Maviliklerde gözleri Özgürlüğü yaşıyorlar Uçurtmalarla birlikte. Koparıp da iplerini hele Bir kurtuldular mı ellerinden, Öylesine seviniyorlar ki, Gidiş o gidiş, bile bile… Kızalım mı umursamayışlarına? Kendi yaşamlarını izliyorlar boşlukta. Onlar da birer uçurtma değil mi? Bizim de ne süslü uçurtmalarımız vardı, Alıp başlarını gitmediler mi? Gözümüzden bile esirgedik Hangi birinin ipi kaldı elimizde?
OLMACA Ben çocuk olsaydım eğer Kav çakmak satardım Bulut amcalara Pamuk şekeri alırdım yerine Patlamış mısır alırdım Ben çiçek olsaydım eğer Hiç saksı giymezdim ayağıma Ödünç kanat alırdım Güvercin teyzemden Barış uçardım üstünüze Ben ırmak olsaydım eğer Altıma saklamazdım ayaklarımı Öyle yaklaşmazdım denize Düşmana yaklaşır gibi Sürüne sürüne Ben tüfek olsaydım eğer Patlamazdım kimsenin üstüne Bir tetiğimden utanırdım Bir de eğri parmağından İnsan amcaların
ÇOCUK VE AĞAÇ Çocuk, çok sevdi ağacı… Verirdi ona, her kış Çiçekleri olaydı! Ağaç, çok sevdi çocuğu… Öperdi altın saçlarından Dudakları olaydı! Ve ona öptürmek için, Eğilirdi yerlere kadar; Yanakları olaydı! Dökerdi önüne hepsini Gümüşten, altından, sedeften Oyuncakları olaydı! Ve çocuk gittikten sonra, Böyle kalır mıydı ağaç? Ne olurdu onun da Bacakları olaydı, Ayakları olaydı!
Search
