ปลูกรักปักข้างรั้ว ของ วาณี

หยดนำ้� หลงั การสระผมหยดลงมาตามไหลแ่ ละแผน่ หลงั อจลมองตาม หยดใสๆ กลงิ้ ลงไปตามผวิ เนียน มันค้างอย่างเหมาะสมยามหยุดบน สะโพกงามงอน เขา่ ทเี่ บยี ดชดิ อกทำ� ใหส้ ว่ นนน้ั ดนู นู ขนึ้ ไปอกี หลงั จาก ถอนใจ เขากพ็ ร้อมจะยอมอ่อนข้อ “ก็ได้ ผมจะไม่ให้คณุ เสยี เปรียบ” อจลประกาศ และไม่รอให้ พิชามลถามว่าเขาหมายความว่ายังไงก็ลงมือปลดเปล้ืองเสื้อผ้าออก จากตวั การรู้จกั กับเธอพลอยทำ� ให้เขากลายเป็นคนบ้าๆ บอๆ ตามไป ด้วย อจลคนเดมิ ใช้เซลล์สมองคดิ ก่อนท�ำ แต่อจลคนใหม่ในห้องนอน ของพชิ ามลดงึ เสอ้ื โปโลตามดว้ ยเสอ้ื กลา้ มพน้ จากล�ำตวั ทอ่ นบน ปลด เขม็ ขดั รดู ซปิ กางเกง เลอ่ื นทง้ั หมดลงไปกองกบั พนื้ หลงั จากสะบดั มนั ไปไกลๆ ด้วยปลายเท้า เขากต็ ่อรองกับเธออกี “อยากดไู หม” สายตาของอจลบอกวา่ ใหล้ กุ ขนึ้ มาถอดปราการชนิ้ สดุ ทา้ ยออก จากตัวเขา สายตาพิชามลลังเล แต่มอื เอ้ือมมาหาแบบไม่ทนั คดิ เขา ถอยหลงั หนหี นง่ึ ก้าว เพิ่มระยะห่างที่ท�ำให้เธอไม่อาจเอื้อมถึงหากไม่ ลุกข้นึ จากพ้ืน หญงิ สาวเปลี่ยนจากเบะปากเป็นทำ� ปากย่นื ด้วยความ หงดุ หงดิ แตท่ า้ ยทส่ี ดุ เธอกท็ ำ� เสยี ง “ฮ”ึ แลว้ ลกุ พรวดขน้ึ มายนื ยกมอื เท้าเอว ท�ำท่าเหมือนพร้อมจะเผชิญกับทุกส่ิงด้วยความกล้าหาญ ขัดกบั แก้มแดงก�ำ่ “ฉันโป๊ คณุ กค็ วรจะโป๊ เราจะได้เสมอกนั ” เป็นคร้ังแรกนับจากอายุสิบส่ีท่ีอจลหัวเราะด้วยอารมณ์ขัดเขิน ปนจนใจเพราะตกอยภู่ ายใตค้ วามตอ้ งการทเ่ี ขาไมอ่ าจขดั ขนื เขาถอด กางเกงชั้นในออกแล้วเท้าเอวเลียนแบบท่าทางของพชิ ามล ปล่อยให้ เธอใช้สายตาส�ำรวจเขาได้อย่างเต็มท่ี แน่ใจว่าแก้มของตนต้องข้ึน สีแดงแข่งกับเธอ 56 ปลกู รักปกั ขา้ งรัว้

“ใหญ่จงั ” เธอพมึ พำ� ขณะจ้องเขมง็ ด้วยสายตาตื่นตะลงึ เขาเกอื บจะหลดุ ปากขอบคณุ ทเี่ ธอเอย่ ชม แตเ่ ปลย่ี นเปน็ ดงึ แขน เธอไปหาเตียงทคี่ อยอยู่นานแทน พิชามลกระตุกมือเหมือนจะดึงออก แล้วเปลี่ยนใจเป็นฝ่ายดึง ให้อจลน่ังลงบนเตียง ชายหนุ่มค่อนข้างมั่นใจในความอดทนของตน จึงท้ิงตัวลงนอน ปล่อยให้ตาของเธอส�ำรวจเรือนร่างเขา ระหว่างน้ัน กอ็ าศยั จงั หวะทเ่ี ธอเอนตวั เขา้ ใกลใ้ ชม้ อื ทำ� ความคนุ้ เคยกบั ผวิ ของเธอ บ้าง ท้ังที่ปลายนิ้วของเขาแทบจะควบคุมอาการส่ันที่เกิดจากความ ต้องการเอาไว้ไม่ไหว เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขารู้จักค�ำว่ากระหายหิว แล้วทางเดยี วท่ีจะบรรเทาได้กค็ อื การครอบครองเธอ เพื่อไม่ให้คร้ังแรกของพิชามลเลวร้ายเกินไป อจลจึงพยายาม สงบอารมณ์ด้วยการนับหนงึ่ ถงึ สิบเป็นภาษาอิตาลใี นใจ ผ่านไปไม่ถึงนาที นับได้แค่เลขหก ชายหนุ่มก็ไม่แน่ใจว่าหญงิ สาวจะใช้เวลานานเท่าไรในการส�ำรวจ แต่เขาแน่ใจว่าไม่อาจทนรอ ต่อไปไหว จากที่คิดจะเป็นฝ่ายนอนเฉยๆ ทรมานความอยากรู้อยาก เห็นของพชิ ามล อจลกค็ ้นพบว่านั่นเป็นการทรมานความต้องการของ ตัวเอง เขากระตุกต้นแขนของเธอให้เธอนอนลง พลิกกลับเป็นฝ่าย ควบคุมสถานการณ์ให้ดำ� เนนิ ไปไวขนึ้ รมิ ฝปี ากของเขาแตะลงบนแกม้ ของเธอใกลๆ้ กบั ลกั ยมิ้ และคน้ พบสมั ผสั นุ่มเด้งทีท่ �ำให้เขาเกิดอารมณ์อยากจะกดั มันเบาๆ แต่นั่นรอ เอาไว้ทีหลังได้ เขาละเลยจากปากสีแดงจ้ิมล้ิมอย่างจงใจ เพราะนั่น มนั แสดงถงึ ความใกลช้ ดิ เกนิ ไปจนเขาไมก่ ลา้ เสย่ี ง จากนน้ั กเ็ ปลย่ี นมา เป็นซอกคอ อดข�ำไม่ได้ทัง้ ที่ไม่เตม็ ใจกับการหดคอหนีของเธอ แต่ต่อ จากนนั้ ก็พบว่าสองแขนของเธอกอดอกตวั เองแน่น “เอามือออกครับ” เธอตอบรับค�ำส่ังของเขาด้วยการส่ายหน้า ทว่าอจลก็คาดเอา วาณี 57

ไว้แล้วว่าพิชามลต้องทำ� แบบน้ี ขณะบอกเขาจงึ เอือ้ มมอื ไปดึงสองมอื ของเธอแยกออกจากกัน ข้อมือของเชฟแข็งกว่านักเขียนเยอะ ต่อให้ เธอขัดขืนด้วยความเขินอาย เขาก็ยังดึงมือทั้งคู่ของเธอไปวางแนบ ขา้ งๆ บา่ ไดส้ ำ� เรจ็ สง่ ผลใหท้ รวงอกคทู่ ง่ี ดงามทสี่ ดุ ทเ่ี ขาเคยเหน็ พงุ่ เดน่ ออกมาด้านหน้า “ผมบอกแล้วว่าหุ่นของคุณท�ำให้ผู้ชายทุกคนเกิดอารมณ์” กลา่ วจบอจลกก็ ม้ หนา้ ลงไปสำ� รวจสว่ นทที่ ำ� ใหเ้ ขาเกดิ อารมณม์ ากทส่ี ดุ ในตวั พชิ ามล ยง่ิ เธอบดิ ตวั หนมี ากเทา่ ไร ปลายยอดสชี มพกู ย็ ง่ิ เหมอื น เรยี กเขาเข้าไปหามากขน้ึ เท่านนั้ ชายหนมุ่ ตอ่ ตา้ นแรงดงึ ดดู ระหวา่ งเขากบั ทรวงอกของหญงิ สาว ไม่ไหว เขาจูบมนั เบาๆ หนึง่ ที พอเธอสะดุ้ง เขากจ็ บู แรงขนึ้ ตามด้วย โลมเลีย ท�ำให้ร่างท่ีอยู่ด้านใต้เกร็งไปจนตัวแข็ง ซ่ึงเป็นเรื่องดีเพราะ ชว่ ยใหเ้ ขาปลอ่ ยมอื ทงั้ สองขา้ งมารว่ มกนั ดแู ลทรวงอกของเธอไดอ้ ยา่ ง เตม็ ท่ี เขาขยับมานั่งคร่อมเหนือร่างของเธอ โดยท้ิงน้�ำหนักลงไปบน ฟกู แล้ววางมือไปบนทรวงอกคู่ทีท่ ้ังอวบทง้ั นุ่ม และน่าสัมผสั ที่สดุ เท่า ท่ีเขาเคยเจอ เขาก้มลงดดู ดมื่ ทีละข้าง หไู ด้ยินเสียงกระท่อนกระแท่น แปลความหมายไม่ได้จากปากของเธอ ซงึ่ กระตุ้นให้เขาเล่ือนตวั ลงไป ช้าๆ มอื ข้างหนง่ึ ยงั อยู่บนอก แต่มอื อกี ข้างและปากไปถงึ หน้าท้องซึ่ง เป็นจุดทีพ่ ชิ ามลแสดงออกมาแล้วว่าไม่ต้องการให้เขาเหน็ อจลพบว่า มันน่าสัมผัสไม่ย่ิงหย่อนไปกว่าด้านบน ถึงตรงน้ีเขาไม่อาจสะกด อารมณ์อยากกัดเอาไว้ไหวจึงงับลงไปเบาๆ ทำ� ให้เธอด้ินหนีอีกรอบ เขาเลยไถลลงไปสู่จุดที่ต่�ำกว่าอย่างง่ายดาย แต่มันยุ่งยากตอนที่เธอ เอามือมาปิดไว้ อจลเงยหน้าขึ้นไปพบว่าพิชามลก�ำลังส่ายหน้ายิกๆ เขาผงก ศรี ษะบอกดว้ ยทา่ ทางใหเ้ ธอเอามอื ออก แตเ่ ธอยงั สา่ ยหนา้ ไมห่ ยดุ เขา 58 ปลูกรกั ปักขา้ งรว้ั

เลยเลือกใช้ก�ำลังดึงมือทั้งสองของเธอออก แล้วก้มลงไปตรงจุดนั้น ก่อนจะชะงกั เพราะค�ำถามที่เกนิ กว่าเขาจะคาดคิด “มะ...เหมือนปลาเค็มหรือเปล่า” อจลต้องใช้ความสามารถของทุกเซลล์สมองค้นหาค�ำตอบของ คำ� ถามไร้ทม่ี าของพชิ ามล “ไม่ กลนิ่ ไม่เหมือนปลาเค็มหรอก” เพอ่ื ยนื ยนั คำ� พดู ของตน อจลคอ่ ยๆ จบู ลงไปเบาๆ แลว้ กไ็ มอ่ าจ รงั้ มอื พชิ ามลเอาไวไ้ ด้ เขานกึ วา่ เธอจะยกมอื มาปดิ หรอื อาจจะทบุ เขา สักที เลยเงยหน้าเตรยี มต้ังรบั พบว่าเธอใช้สองมือปิดปากตวั เองแน่น ซงึ่ เขาเดาเอาเองว่าเป็นการอนญุ าตให้เขาลงมอื ต่อ ชายหนุ่มเล่ือนตัวลงมานั่งคุกเข่าบนฟูกพร้อมกับแยกขาของ หญงิ สาวออก เพอื่ เพมิ่ พน้ื ทใี่ หเ้ ขานง่ั ไดถ้ นดั ขณะเดยี วกนั กจ็ ะไดจ้ โู่ จม เป้าหมายได้อย่างเต็มที่ นอกจากการนอนตัวเกร็งแล้วเขาไม่พบ อุปสรรคอ่ืน แต่เพ่ือความไม่ประมาท เขาจึงใช้สองบ่าแทรกระหว่าง ต้นขาของเธอเอาไว้ขณะก้มหน้าลงจบู แรงข้ึนและลกึ ขึน้ นอกจากเสียงอู้อ้ีท่ีพิชามลเปล่งออกมาลอดหลังมือที่ปิดปาก แนน่ อจลไมพ่ บการตอ่ ตา้ นใดๆ จนเมอื่ เขาเพม่ิ การส�ำรวจจากลน้ิ เปน็ มอื นวดเฟ้นต้นขา แล้วคบื เข้าไปหาจุดพเิ ศษท่ีรมิ ฝีปากของเขากำ� ลงั ล้ิมรส แตะเลอื่ น ลูบไล้ แล้วค่อยๆ สอดแทรก เธอเร่มิ พยายามถอย หนี แตม่ อื ขา้ งหนง่ึ ของเขาสอดใตข้ าออ้ มขน้ึ ไปยดึ ต้นขาของเธอเอาไว้ ปล่อยให้สองเท้าของเธอจกิ และด้ินบนผ้าปูเตียงไป หขู องเขาแนบอยู่กบั ต้นขาของเธอ ประกอบกับเสยี งเธอถกู มือ ตนเองปดิ กนั้ เอาไว้ เขาจงึ ไมอ่ าจประเมนิ ไดว้ า่ เธอรสู้ กึ เชน่ ไร ทวา่ อจล พร้อมจะใช้ประสบการณ์ทั้งหมดมอบความวาบหวามให้แก่พิชามล ล้นิ ของเขาโลมเลีย น้ิวช้ขี วาสอดช้าๆ เข้าไป ในขณะทีน่ ้วิ โป้งป่ายปัด เหนือปุ่มเน้ือด้านบน สมั ผสั ถงึ การส่นั ไหวตื่นตัวกบั ความช้ืนทเี่ พ่ิมข้ึน วาณี 59

เรือ่ ยๆ ทำ� ให้เขาตดั สินใจเพิม่ นิ้วกลางเข้าไป เลอ่ื นเข้า ดงึ ออก ขณะ ที่ริมฝีปากขยับไปเม้มปุ่มรวมความหฤหรรษ์เบาๆ การบีบรัดรอบนิ้ว มือกับร่างท่ีแอ่นโค้งข้ึนบอกว่าเธอได้สัมผัสความสุขแล้ว และนี่เป็น เวลาที่เขาควรจะรุกคืบเตม็ ก�ำลงั อจลเกือบจะเข้าไปในกายของพิชามลอยู่แล้ว แต่นึกข้ึนได้ว่า เขายงั ไมไ่ ดป้ อ้ งกนั เธอจากความเสยี่ งเลย ชายหนมุ่ สบถหยาบคายในใจ ขณะพุ่งไปที่หัวเตียงด้วยความเร็วน่าเหลือเชื่อ เพ่ือจะคว้าถุงยาง อนามัยช้ินหนึ่งติดมือมา เขาแกะห่อฟอยล์ด้วยมือส่ันเทาจากความ ต้องการ หลงั จากหุ้มห่อตัวเองเสรจ็ เขาก็ไม่รอให้เธอตั้งตวั จ่อความ กร้าวแกร่งลงไป ใช้มือหน่ึงแยกต้นขาของเธอออก ขณะที่อีกมือ พยายามประคบั ประคองตวั ตนเข้าไปอย่างช้าๆ ทว่าไม่ผ่อนปรน หนทางช่างคบั แคบและรดั รงึ เขาไมแ่ น่ใจวา่ จะไปได้ตลอดรอด ฝั่ง วนิ าทนี ั้นอจลสบตาเข้ากบั พิชามล เขาเห็นความเจบ็ ความตกใจ และอน่ื ๆ อีกมากมาย ชายหนุ่มคิดว่าแทนทจี่ ะเจ็บนานควรทำ� ให้จบ ในคราวเดียว แต่ก่อนหน้าน้ันควรจะบอกเธอก่อน เขาจะขยับปาก ขอโทษ แต่หญงิ สาวไม่เปิดโอกาสใหห้ วั สมองของเขากลน่ั กรองค�ำพดู ส�ำเร็จ เพราะสองแขนท่ีควรผลักเขาออกดันสวมกอดเขาแน่น เป็น จงั หวะเดยี วกบั ทเ่ี ขากำ� ลงั ดนั เอวไปดา้ นหนา้ ผลกค็ อื เขาถลำ� ไปสดุ ตวั ในคราวเดียว แล้วกท็ ะลกั ทลายอยู่ตรงน้นั เลือดร้อนๆ ค่อยๆ ไหลออกจากระบบประสาท สติค่อยๆ คบื คลานกลบั มา อจลนกึ ถงึ คำ� วา่ ‘ลม่ ปากอา่ ว’ ซงึ่ หยาบคายมากสำ� หรบั ชายทุกคน แต่พอลืมตามองเห็นใบหน้าบิดเบ้ด้วยความเจ็บของเธอ เขาก็กลืนถ้อยค�ำต�ำหนทิ ่เี ธอทำ� ให้เขาผดิ แผนลงไป “ขอโทษครบั ” ในสถานการณ์นเี้ ขาจะพูดอะไรได้อีก ยงั ดีทเ่ี ธอ ไม่ได้พูดอะไรออกมา ทำ� ให้เขาค่อยๆ ถอนตัวออกมาช้าๆ ด้วยความ ทุลักทเุ ลเล็กน้อย เน่อื งจากต้องระมดั ระวังไม่ให้เธอเจบ็ มากกว่าเดิม 60 ปลกู รักปักขา้ งรว้ั

“เอายังไงดีคะ” พชิ ามลสดู หายใจลกึ ยกมอื ขน้ึ กอดอกถามดว้ ยทา่ ทงี นุ งงจนนา่ สงสาร ระหว่างนั้นอจลก็ก�ำจัดถุงยางออกจากตัวพร้อมกับต้ังสติไป ด้วย แต่ยังไงก็ตาม มีเพียงค�ำตอบเดียว เขาเลยจ้องหน้าเธออย่าง จริงจงั ก่อนกล่าว “ถ้าคร้งั แรกผดิ พลาด กต็ ้องรีบแก้ตัวสิครบั ” วาณี 61