นางร้ายสายดำ ของ อริมา

บทนำ� ‘รางวัลที่ผมจะประกาศต่อไปน้ีคือรางวัลขวัญใจมหาชน มผี ้เู ข้าชงิ รางวลั อนั ทรงเกยี รตนิ ท้ี ง้ั หมดหา้ ทา่ น และตอนนผ้ี ลโหวตอยู่ ในมอื ผมเรยี บรอ้ ยแลว้ ครบั ’ พธิ กี รเวน้ จงั หวะการพดู เมอื่ เสยี งของแขก ทม่ี าร่วมงานเงียบลงจงึ พดู ต่อ ‘และท่านทไ่ี ด้รบั รางวัลขวญั ใจมหาชน ในปีนี้ ได้แก่...คุณโช โชติกา ประกายวรรณ เจ้าของรางวัลขวัญใจ มหาชนส่ีปีซ้อนครบั ’ เสียงปรบมือดังกึกก้องฮอลที่ใช้เป็นสถานท่ีประกาศรางวัล กล้องทุกตัวจับมาที่นางเอกสาวเจ้าของชื่อที่ได้รับรางวัล ซ่ึงก�ำลัง สวมกอดผู้จัดการส่วนตัวด้วยความดีใจ เธอลุกข้ึนค้อมศีรษะให้แขก ผู้มีเกียรติทุกท่าน ก่อนเดินข้ึนเวทีเพื่อรับรางวัลอันทรงเกียรติน้ีเป็น ปีท่ีห้า ‘ขอเสียงปรบมือให้เธอด้วยครับ’ พิธีกรชายพูดขึ้นเม่ือผู้เชิญ รางวัลมอบโล่รางวัลให้เธอ ‘ขอบคณุ ค่ะ’ หญงิ สาวรบั รางวัลมาถอื ไว้ ก่อนจะเดินไปยนื อยู่ หนา้ แทน่ ไมโครโฟนบนเวที สง่ ยมิ้ ใหแ้ ขกผมู้ เี กยี รตทิ ม่ี ารว่ มงานทกุ ทา่ น แล้วพดู ขน้ึ ด้วยใบหน้าเปื้อนย้มิ ปริม่ ไปด้วยน�้ำตาคลอเบ้า ‘ก่อนอืน่ โช ตอ้ งขอบคณุ ทกุ ทา่ นทโี่ หวตใหโ้ ชจนไดร้ างวลั เปน็ ปที ห่ี า้ นะคะ ถา้ ไมม่ .ี ..’ อรมิ า 5

ปึง! “อะไรเนยี่ พแี่ ชมป!์ ” โชตกิ าโวยวายพรอ้ มจอ้ งเขมง็ ไปทผ่ี จู้ ดั การ สาวประเภทสองทแ่ี ต่งตัวแมนพอๆ กับผู้ชายอกสามศอก ซึง่ ปิดหน้า จอแลปทอปของเธอลงทงั้ ทเี่ ธอกำ� ลงั นง่ั ดกู ารประกาศผลรางวลั อยู่ “โช กำ� ลงั ตง้ั ใจดูอยู่เลยนะ” “แกดจู นจ�ำได้ขนึ้ ใจแล้วม้ังยายโช ที่สำ� คญั คลปิ ท่แี กดูมนั ผ่าน มาห้าปีแล้ว!” ชนนิ ทรต์ อ่ วา่ ดาราสาวในสงั กดั ทน่ี งั่ ทำ� หนา้ ปลมื้ ปรม่ิ อยหู่ นา้ จอ แลปทอป เธอสวมชุดนอนลายการ์ตูนเจ้าหญิงดิสนีย์ตัวโคร่ง ใช้กิ๊บ ตวั ใหญห่ นบี ผมสลวยเปน็ มวยเอาไวก้ ลางศรี ษะ ใบหนา้ ปราศจากการ แต่งแต้มใดๆ ดูซีดเซียวจนเหมือนคนป่วยก็ไม่เกินจริงนัก และถ้าให้ เดา สาวเจ้ายงั ไม่ได้อาบน้�ำเสียด้วยซำ้� ! “หา้ ปแี ลว้ ยงั ไง” เจา้ ของรางวลั ขวญั ใจมหาชนหา้ ปซี อ้ นไหวไหล่ ไม่เหน็ ความสลกั ส�ำคญั อะไรกบั ระยะเวลาห้าปีท่ผี ่านมา เพราะต่อให้ ผ่านมานานแค่ไหน เธอกย็ งั ภมู ใิ จทุกครั้งที่ได้เปิดดูมัน “อดตี ขวญั ใจ มหาชนห้าปีซ้อนเลยนะพี่แชมป์ โชได้รับรางวัลนี้ตั้งแต่อายุย่ีสิบห้า ท้ังที่เพ่ิงเริ่มเป็นนักแสดงได้แค่ห้าปีเท่าน้ัน นี่ถ้าไม่ใช่ ‘โช โชติกา ประกายวรรณ’ คงทำ� ไม่ได้” “และแกกจ็ งส�ำนกึ ไวว้ ่ามนั เปน็ แค่อดตี ปจั จบุ นั แกอายสุ ามสบิ ห้า...” “หยดุ !” คนถกู ทกั เรอื่ งอายรุ บี ยกมอื หา้ ม มนั ชา่ งแสลงหเู ธอเสยี จริงๆ “สามสิบส่ีปีกับอีกเจ็ดเดือนต่างหากล่ะ โชยังไม่แก่ขนาดน้ัน ซะหน่อย” เธอแก้ให้ด้วยใบหน้าบูดบ้ึง ใครเขาพูดถึงเร่ืองอายุกัน โดยเฉพาะกับคนทีเ่ ลยเลขสามมาเกอื บห้าปีอย่างเธอ “ถ้าแกไม่แก่จริงทางช่องคงไม่ส่งบทแม่มาให้แกเล่นหรอกยาย โช!” ชนินทร์พูดแทงใจด�ำคนฟัง จนเจ้าของรางวัลขวัญใจมหาชน 6 นางรา้ ยสายด�ำ

หา้ ปซี อ้ นยกมอื ขน้ึ ปอ้ งหู และเอาแตส่ า่ ยหวั อยา่ งไมอ่ ยากรบั รคู้ วามจรงิ ข้อนี้ “ซปุ ’ตาร์อย่างโชไม่มที างรบั เล่นบทแม่อย่างแน่นอน” โชติกาประกาศกร้าวเป็นครั้งท่ีเท่าไรก็จ�ำไม่ได้ เพราะไม่เคย สนใจนบั ครง้ั สกั ที ซเู ปอรส์ ตารข์ องเมอื งไทยทไ่ี ดร้ บั รางวลั การนั ตคี วาม สามารถมาหลากหลายเวทีอย่างเธอไม่เหมาะกับบทนั้นแม้แต่น้อย ไม่ใช่ว่าบทมนั ไม่ดี แต่เธอยังไม่แก่ถึงข้ันต้องรับเล่นบทแม่ ปัจจบุ ันมเี ดก็ ในวงการเกิดใหม่มากมาย ทว่า โชตกิ า ประกาย- วรรณ ยังคงเป็นดาวค้างฟ้าท่ีเหมาะกับบทบาทนางเอกเท่าน้ัน ส่วน บทอื่นอย่าได้แม้แต่เอามาเสนอเชยี ว “เพราะแบบนีไ้ งแกถงึ ไม่มงี านละครมาสามปีเต็ม!” “น่นั เพราะโชไม่รบั งานเองต่างหาก” “เหรอยะ” โชติกาไม่มีงานละครมาร่วมสามปี ไม่ใช่แค่ราคาค่าตัวต่อตอน ท่ีสูงลิ่ว แต่หญิงสาวยังเลือกรับงานเฉพาะที่ตนอยากท�ำเท่าน้ัน จน ผู้จัดหลายค่ายคิดว่าซูเปอร์สตาร์ดาวค้างฟ้าของวงการวางมือเร่ือง การแสดงและต้องการพักผ่อนอยู่บ้าน หลงั จากทที่ ำ� งานหนกั มานาน หลายปี ทัง้ ทค่ี วามจริงแล้วไม่ใช่แบบน้ันเลย “ถ้าไม่ใช่ละครบู๊ ละครย้อนยุค ตรี นั ฟันแทง ระเบิดภูเขา เผา กระทอ่ ม หรอื ละครทโ่ี ชไดร้ บั บทแม่ โชคงรบั เลน่ ไปนานแลว้ คะ่ พแี่ ชมป”์ “แกอย่าลืมนะโชติกา...เงินเก็บที่มีก็เริ่มร่อยหรอลงทุกวัน” ชนนิ ทรท์ งิ้ ตวั นงั่ ลงขา้ งดาราสาวทตี่ นเองรกั และเอน็ ดเู หมอื นนอ้ งในไส้ อย่างจนหนทางที่จะพูดเรื่องนี้ เธอเคยพูดเร่ืองนี้มาก็หลายรอบ แต่ โชตกิ ากเ็ อาแต่บ่ายเบี่ยง ได้เวลาที่เธอต้องพูดจริงๆ จงั ๆ เสยี ที “โชยังมงี านอีเวนต์โชว์ตัว ไหนจะพรเี ซนเตอร์อกี มันไม่สาหัส ขนาดนั้นหรอกมั้งคะพี่แชมป์” ถึงจะพูดแบบน้ัน แต่ใจกลับไม่ม่ันคง อรมิ า 7

เอาเสยี เลย ดูท่าทางชนนิ ทร์แล้วไม่มแี ววล้อเล่นสกั นิด “อีเวนต์เดือนละไม่กี่งานเพราะเขาสู้ค่าจ้างแกไม่ไหว ส่วนพรี- เซนเตอร์สามตัวท่แี กเป็นอยู่ก็หมดสญั ญาส้นิ ปีท้งั หมด แบบนจ้ี ะรอด เหรอโช ไหนจะค่าใช้จ่ายอนื่ ๆ อีก” “น่โี ชก�ำลงั ตกอับเหรอพี่แชมป์” โชติกาแทบไม่อยากเชื่อว่าซุป’ตาร์อย่างเธอจะเข้ามายืนในจุด ท่ีเรียกว่า ‘ตกอับ’ นี้ได้ ทั้งท่ีอายุสามสิบสี่ปีเจ็ดเดือนอย่างเธอยัง ท�ำงานในวงการได้อกี นาน ไม่มีใครปฏเิ สธเรอื่ งความสามารถของเธอ แน่ๆ แต่ท�ำไมกลบั ไม่มีงานจ้างเข้ามา “มนั กไ็ ม่ถงึ ขนาดนั้นหรอก แต่ถ้าแกยงั ไม่ยอมรบั งานกอ็ าจจะ ตกอบั จรงิ ๆ เขา้ สกั วนั ” ชนนิ ทรจ์ บั มอื นอ้ งสาวมากมุ ไว้ “ตอนนเี้ ดก็ ใหม่ ในวงการกผ็ ดุ ขนึ้ มาเปน็ ดอกเหด็ ถา้ แกไมร่ จู้ กั เอาตวั รอดในสถานการณ์ แบบน้ี แกก็จะกลายเป็นดาวค้างฟ้าที่ไม่มีอันจะกินในชีวิตจริงแทน ส่วนพี่น่ะไม่มีปัญหาอะไรหรอก เพราะรายได้หลักช่วงหลังก็มาจาก เดก็ ใหม่ในสังกัดทั้งน้นั แต่แกนส่ี ิ...” “โชควรรับบทแม่เหรอ...” “อันน้กี แ็ ล้วแต่แก พไ่ี ม่บงั คับอยู่แล้ว” “แล้วโชควรจะท�ำยงั ไงด”ี โชติกาเร่ิมเครียดกับสิ่งท่ีผู้จัดการส่วนตัวบอก เพราะถ้าเป็น แบบน้ันจริง เธออาจจะได้กินบะหมี่ก่ึงส�ำเร็จรูปไปทั้งปี หรืออาจจะ เลวร้ายถงึ ขั้นไม่มปี ัญญาซ้ือแม้แต่มาม่ากนิ เลยก็ได้ “พ่ีรู้จักหมอดคู นหนึ่ง ท่านแม่นมาก โดยเฉพาะเร่ืองเนื้อคู่ ไม่ เคยท�ำนายให้ใครผิดสกั ราย” ชนินทร์เอ่ยนำ้� เสียงจริงจงั “รู้ได้ไงว่าไม่เคยผิดสักราย พี่แชมป์ตามเก็บสถิติมาหรือไง” โชตกิ าเบป้ ากดว้ ยความหมน่ั ไส้ เรอื่ งหมอดขู อใหไ้ วใ้ จพสี่ าวในรา่ งชาย ของเธอได้เลย งมงายกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว หากมีประกวดแฟนพันธุ์แท้ 8 นางร้ายสายด�ำ

หมอดใู นไทย ชนนิ ทร์คงได้รบั รางวลั ทุกปี “ยงั จะมายอกย้อน” “พแี่ ชมปก์ ร็ วู้ า่ โชไมเ่ ชอ่ื เรอื่ งพวกน้ี ทสี่ ำ� คญั เรากำ� ลงั คดิ วธิ แี กไ้ ข เร่อื งงานที่โชก�ำลังจะตกอบั ไม่ได้คิดถึงเรอ่ื งเนื้อคู่ซะหน่อย” “เราก็ไปดูเร่ืองงานแถมด้วยเร่ืองความรักไง แกอยู่เป็นโสดมา สามสบิ หา้ ปไี มเ่ หงารไึ ง หรอื จะปลอ่ ยใหห้ ยากไยเ่ กาะมดลกู กอ่ นถงึ จะ คิดเร่ืองหาผัว” “ถงึ เวลามันก็มาเองนั่นแหละ ไอ้เร่อื งผอสระอวั น่ะ” หญิงสาว แย้งไม่เต็มเสยี งนกั “คนเราทกุ คนย่อมมเี น้ือคู่เป็นของตัวเอง” “เน้ือคู่แกใช้เวลาเดินทางนานเนอะ อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าก็ สามสบิ ห้าปีแล้ว” “ไมต่ อ้ งมาประชดเลย” โชตกิ าแยกเขย้ี วใสผ่ จู้ ดั การสาวประเภท สองทบ่ี งั อาจพดู เรอ่ื งจรงิ ทโี่ คตรจะกระทบจติ ใจกนั เลย เหมอื นถกู ลาก ไปตบทก่ี ลางสแี่ ยกอยา่ งไรอยา่ งนน้ั เรอื่ งเนอื้ คพู่ อทน แตไ่ อก้ ารย้�ำอายุ นี่มนั ทรมานคนฟังสดุ ๆ ใชว่ า่ เธออยากจะอยเู่ ปน็ โสดแบบนเ้ี สยี เมอ่ื ไร ทง้ั ทเี่ ธอไดร้ บั การ โหวตให้เป็นหน่ึงในผู้หญิงท่ีมีใบหน้าสวยที่สุดในเอเชีย แต่กลับไม่มี ใครเข้ามาจบี เลย มีบ้างทีแ่ วะเข้ามาถามไถ่สารทกุ ข์สุกดิบ แต่ไม่นาน ก็หายไป เพราะแบบน้ีไงล่ะถงึ ได้ยงั โสดอยู่จนถึงปัจจบุ นั โสดโดยไม่ตง้ั ใจน่ะเข้าใจไหม! ถ้าผู้ชายมันหาได้ง่ายขนาดนัน้ เธอคงมีลูกสามผัวสิบไปแล้ว ไม่มาห้อยโหนเกาะคานเล่นอยู่แบบน้ี หรอก โอ๊ย คนโสดมนี สิ ัยพาลแบบนี้ทุกคนไหมนะ! “ฉนั เลยต้องชวนแกไปดูหมอนไ่ี ง” “มันเก่ียวกันไหมเนี่ย ตกงานจ�ำเป็นต้องดูหมอด้วยเหรอ” หญิงสาวแย้งอย่างไม่เห็นด้วย ถ้ามัวแต่พึ่งดวงพ่ึงโชคลาภ ไม่เป็น อรมิ า 9

อนั ทำ� มาหากนิ กนั พอดี “จะบอกใหน้ ะพแี่ ชมป์ ชวี ติ คนเราอยไู่ ดเ้ พราะ เราก�ำหนดเอง ไม่ใช่จากดวงหรืออะไรทัง้ น้ัน” “แกจะไปไม่ไป” “ดูปากโชนะ...โช-ไม่-ไป” หญิงสาวเน้นทีละค�ำอย่างชัดถ้อย ชดั ค�ำ ก่อนจะย�้ำอกี ครงั้ “โชไม่เชอ่ื เร่อื งดวง” สองชวั่ โมงต่อมา ทสี่ �ำนกั หมอเทพ โชติกาท่ีน่ังอยู่ไม่สุขพยายามเอาผ้าพันคอที่คลุมหัวมาปิดบัง หน้า เพราะกลัวคนอื่นที่มาใช้บริการหมอเทพผู้หย่ังรู้ รู้ลึก รู้จริงจะ จ�ำได้ ตอนแรกเธอไม่อยากมาทส่ี �ำนักหมอเทพแห่งนด้ี ้วยซำ้� แต่ก็ขัด ผู้จัดการส่วนตัวไม่ได้ ผลสุดท้ายก็ต้องมาน่ังแกร่วอยู่ที่นี่ด้วยความ ไม่เตม็ ใจ แถมยงั ต้องมากังวลกลัวคนจ�ำได้อกี “หมอพดู จริงเหรอคะทีว่ ่าโชเป็นคนมีวาสนา” เป็นค�ำถามของ คนท่ไี ม่ค่อยเต็มใจมานะเน่ีย ไม่ค่อยจะเชื่อเลยจรงิ จร๊งี “ใช่” หมอเทพพยักหน้ายนื ยนั ก่อนจะพูดต่อ “แต่นั่นกต็ ่อเมือ่ เจ้าพบเน้อื คู่ของเจ้าแล้วเท่านนั้ ” นั่นไงล่ะ ออกแนวของฟรีไม่มีในโลก และถ้าอยากมีวาสนาก็ ต้องหาผวั ให้ได้ก่อน “เน้ือคู่เหรอคะ” เธอถามยำ�้ อีกครงั้ “เนื้อคู่ของเจ้าเป็นคนมีวาสนาสูง จะนำ� พาเจ้าไปพบเจอแต่สิ่ง ดีๆ ในภายภาคหน้า” “ที่ว่ายายโชมีวาสนาเพราะมีเนื้อคู่เป็นคนวาสนาสูงเหรอคะ หมอ” คราวนเ้ี ป็นชนนิ ทร์ที่ถามบ้าง “ถูกต้อง” “แล้วเมอ่ื ไหร่โชจะเจอเนอ้ื คู่ล่ะคะ” ไมร่ จู้ ะเชอ่ื ดหี รอื ไม่ แตจ่ ากขา้ งตน้ ทไ่ี ดค้ ยุ กนั มาสกั ระยะกอ็ ดจะ 10 นางร้ายสายด�ำ

ปฏเิ สธไม่ได้ว่าหมอเทพผู้หยงั่ รู้คนนี้ดดู วงแม่นใช่ย่อย หากฟังไว้คงไม่ เสียหายอะไร เธอพยักหน้าเห็นด้วยกับความคิดของตัวเอง ก่อนจะ ตง้ั ใจฟังหมอเทพพดู ต่อ “อนั นีข้ ้าก็ตอบเจ้าไม่ได้ มนั ขึ้นอยู่ทต่ี วั เจ้าแล้วละแม่หนู” “อา้ ว...แลว้ โชจะรไู้ ดย้ งั ไงคะวา่ คนไหนคอื เนอื้ คขู่ องโช” หรอื ตอ้ ง ให้คุกก้ที �ำนาย ‘~Come on Come on Come on Come on baby ให้คกุ กี้ทำ� นาย กนั ~’ หญงิ สาวคดิ ถงึ เพลง “คกุ กเ้ี สย่ี งทาย” ของวง BNK48 ในใจดว้ ย ความนกึ ขัน ทว่าก็ต้องหูผ่งึ เม่ือเจอประโยคเด็ดเข้าให้ “ตวั ของเจา้ จะรดู้ ที ส่ี ดุ แตถ่ า้ เจา้ อายคุ รบสามสบิ หา้ เมอ่ื ไหรแ่ ลว้ ยงั ไม่เจอผู้ชายคนนนั้ เสยี ที เจ้าเตรียมตวั ขึน้ คานทองนิเวศน์ไปตลอด ชีวิตได้เลย โชติกา” “มียังง้ดี ้วยเหรอคะหมอ” โชตกิ าเบ้หนา้ เรม่ิ กงั วลทง้ั ทยี่ นื ยนั เสยี งหนกั แนน่ ว่าไมเ่ ชอ่ื เรอ่ื ง ดวงหรือโชคชะตาท่ีไม่รู้ใครเป็นคนก�ำหนด แต่กลายเป็นว่าตอนนี้ ชักเร่ิมหว่ัน แถมอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าเธอก็จะอายุครบสามสิบห้าปี ตามท่ีหมอดทู กั แล้ว งานน้มี ีคานทองนเิ วศน์เป็นเดมิ พนั เสยี ด้วย “ดวงชะตาเจ้ามันก็บุกน้�ำลุยไฟมาต้ังแต่ต้นแล้วนี่ เร่ืองน้ีเจ้า เชื่อข้าเถดิ ผู้ชายคนน้ีจะเป็นแสงสว่างในชีวติ ที่มืดมนของเจ้า จะเป็น แสงสว่างน�ำพาเจ้าไปพบเจอแต่สงิ่ ท่ดี ๆี หรอื บางทพี วกเจ้าอาจจะเจอ กนั แล้วก็ได้ ใครจะไปรู้...” ... “พแ่ี ชมป์ว่าทีห่ มอเทพพูดเป็นเรือ่ งจริงไหม” โชติกาถามผู้ร่วม ฟังชะตากรรมของเธอระหว่างขับรถกลับคอนโดซึ่งเป็นสินทรัพย์ไม่ กช่ี นิ้ ทม่ี ี “โชตอ้ งหาเนอ้ื คใู่ หเ้ จอกอ่ นอายสุ ามสบิ หา้ ซง่ึ กค็ อื อกี หา้ เดอื น อรมิ า 11

ข้างหน้าเนี่ยนะ คนในโลกน้ีมีตั้งมากมาย จะหากันเจอง่ายอยู่หรอก เหรอ” “ไหนแกบอกถึงเวลากม็ าเองไอ้เนือ้ คู่น่ะ” ชนินทร์ยกเอาคำ� พูด ของหญงิ สาวมาพดู ทวา่ คนทพี่ ดู ไวก้ ลบั เรม่ิ ไมม่ นั่ ใจเสยี แลว้ วา่ จะเปน็ แบบนั้น เพราะถ้ามาจรงิ คงไม่ปล่อยให้เวลาล่วงเลยมานานขนาดนี้ “โชเรม่ิ ไม่แน่ใจตั้งแต่ออกจากสำ� นกั หมอเทพแล้วละพแี่ ชมป์” “ไหนแกบอกไม่เชื่อเรือ่ งดวง เรือ่ งโชคชะตาไง” ชนนิ ทร์ไม่วาย เอาค�ำพดู ของดาราสาวในสังกดั มาพูดอกี ครัง้ “แต่จะไม่เชอื่ เลยกก็ ลัว ข้ึนคานทองนิเวศน์ใช่ไหมล่ะ ฉันรู้ความคดิ แกดหี รอกยายโช” “ชวี ติ โชจะอาภพั ขนาดน้นั เลยเหรอ” “แกกน็ ่าจะรู้ชีวติ ตวั เองดนี ะว่าอาภพั หรอื ไม่อาภพั ” “แต่อกี ไม่กีเ่ ดอื นเองนะท่โี ชจะอายุครบสามสิบห้า” “แกกใ็ ชว้ กิ ฤตนิ ใ้ี หเ้ ปน็ โอกาสส”ิ ชนนิ ทรพ์ ดู ออกมาดว้ ยรอยยมิ้ มเี ลศนัย สมกบั ฉายาจงิ้ จอกสาวแห่งวงการบันเทิง “ยังไง” “ดาราทุกวันน้ีอยู่ได้เพราะเป็นข่าวท้ังนั้น โดยเฉพาะข่าวเสียๆ หายๆ บางขา่ วทำ� ให้คนคนนน้ั ดงั เปน็ พลแุ ตกเลยกม็ ”ี ชนนิ ทรเ์ กรนิ่ นำ� “เนือ้ คู่แกเป็นคนมีวาสนา ฉนั ว่าเขาต้องเป็นไฮโซไฮซ้อสกั คนในเมือง ไทยนี่แหละ แถมยังพาแกให้มีชวี ติ ทีด่ ไี ด้ น่นั หมายความว่าต้องมัง่ ค่ัง พอตัว” “แลว้ โชจะใชว้ กิ ฤตนิ ใ้ี หเ้ ปน็ โอกาสยงั ไง ใหเ้ ปน็ ขา่ วกบั พวกไฮโซ เรียกกระแสเหรอ” โชตกิ าประชด แต่เมือ่ เหน็ รอยย้ิมชนนิ ทร์ก็ชกั หวน่ั ว่าตัวเองจะคิดถกู บอกตามตรงว่าน่ไี ม่ใช่วิถขี องเธอเอาเสยี เลย ชนินทร์หันมาย้มิ หวานให้ดาราสาว ก่อนจะยนื ยนั ออกมาด้วย น�้ำเสยี งจรงิ จงั “ถูกต้อง!” “เอาจริงด”ิ 12 นางร้ายสายดำ�

“แกไม่มอี ะไรจะเสียแล้วยายโช ท้งั เรอื่ งงาน เรือ่ งความรกั ถ้า เขาเป็นอย่างที่หมอเทพบอกจรงิ มันก็น่าเส่ยี งดูไม่ใช่เหรอ” “แต่โชไม่รู้ว่าเนือ้ คู่โชเป็นใคร ไม่รู้ว่าชาตินีจ้ ะหากนั เจอรเึ ปล่า” หญงิ สาวบอกเสยี งเศร้า “คนในประเทศไทยก็กี่สิบล้านคนแล้วล่ะ น่ี ยังไม่นับผู้ชายท้ังโลกนะ แค่คิดก็ล�ำบากแล้วพ่ีแชมป์ โชไม่มีค่าต๋ัว เครอ่ื งบินบนิ หาผวั รอบโลกหรอกนะ” “ความรสู้ กึ มนั จะบอกแกเองเมอ่ื ถงึ เวลา ไมง่ นั้ แพทวงเคลยี รค์ ง ไม่บอกไว้ว่า รู้ว่าเส่ียงแต่คงต้องขอลอง รู้ว่าเหนื่อยถ้าอยากได้ของ ท่ีอยู่สงู ...” “ยงั ไงต้องขอลองดสู ักท.ี ..” เรื่องปากท้องว่าสำ� คัญแล้ว แต่เร่ืองท่ีจะต้องขึ้นไปอยู่บนคาน ทองนเิ วศนต์ ลอดชวี ติ นะ่ มนั คอขาดบาดตายมากกวา่ และอกี ไมก่ เ่ี ดอื น ข้างหน้าเธอจะมีอายคุ รบสามสิบห้าปี แตจ่ ะรอใหเ้ นอ้ื คมู่ าปรากฏตวั เหน็ จะไมท่ นั การณ์ ฉะนน้ั นางเอก ซุปตาร์อย่างโชติกานี่ละจะเป็นฝ่ายเดินเข้าไปหาเน้ือคู่เอง แม้ต้อง เปลยี่ นบทจากนางเอกตลอดกาลมาเป็นนางมารเฉพาะกิจ เธอก็ยอม “เอาไปดูแล้วก็เลอื กซะ” “อะไรหรอื คะ” โชตกิ ามองกระดาษขนาดเอสปี่ กึ หนง่ึ ทผี่ จู้ ดั การ ยืน่ มาตรงหน้า แต่กย็ อมรับมาแต่โดยดีแม้ไม่รู้ว่ามันคืออะไร “ผชู้ ายทฉ่ี นั คดั แลว้ คดั อกี วา่ มคี ณุ สมบตั ดิ พี รอ้ มทกุ อยา่ ง เหมาะ จะเป็นศรีสามีของแกในอนาคต” ชนินทร์เฉลยพร้อมกับทิ้งตัวลงน่ัง ข้างๆ ดาราสาวในสังกดั “แกลองเลอื กดูสิว่าสนใจใครเป็นพิเศษ” “เหมือนแค็ตตาล็อกซื้อของเลยเนอะ มีช่ือนามสกุลพร้อม คณุ สมบัติ” โชตกิ าว่าพร้อมเปิดดูทลี ะแผ่นอย่างท่ึงกับความสามารถ ของชนินทร์ที่ไปเสาะแสวงหามา และรีบดึงหลบเม่ือผู้จัดการสาว อรมิ า 13

ดงึ มนั กลับคนื “จะดไู ม่ดู” “ดูสคิ ะ” โชติกายืนยันโดยการดรู ปู ถ่ายและประวตั ชิ ายหนุ่มท่ี ผู้จัดการสรรหามาให้เลือกอย่างละเอียดลออ แม้ตอนแรกจะไม่ค่อย เห็นด้วยกบั วิธกี ารน้ี แต่คิดๆ ดแู ล้วลองดูกไ็ ม่เสยี หาย บางทเี ธออาจ จะได้ท้งั งานและลงจากคานก็ได้ “คนน้ีเจ้าชู้ โชเห็นข่าวควงผู้หญิงบ่อยๆ” หญิงสาวหยบิ ประวตั ิ ของชายคนดังกล่าวไปวางไว้อีกกอง “ส่วนคนน้ีส่วนสูงน้อยกว่าโช เดินด้วยกันคงไม่โอเค” โชตกิ ายังคงเลอื กหนุ่มโสดจากประวัติท่ีชนินทร์ให้มา “คนนกี้ ไ็ มเ่ อา...คนนด้ี ว้ ย...คนนก้ี ด็ ว้ ย” เธอวางประวตั ชิ ายหนมุ่ ทีค่ ัดออกแล้วกองรวมกับของคนก่อนหน้า “นเ่ี กอื บจะหมดทฉี่ นั หามาใหแ้ ลว้ นะ” ชนนิ ทรช์ ปู ระวตั หิ นมุ่ โสด ท่ีตัวเองสรรหามาและถูกโชติกาคัดออกในมือ ไม่เข้าตาเจ้าหล่อน สักราย “จะหมดท้ังปึกอยู่แล้วยังไม่ถูกใจสักคนเลยเหรอ หรือควรจะ เลกิ ล้มแผนการน้ี แล้วไปยนื กลางสนามหลวง เขียนป้ายห้อยคอตาม หาเนื้อคู่ด”ี ชนนิ ทร์ประชดอกี ฝ่ายด้วยความหมนั่ ไส้ “พี่แชมป์!” “จะตะโกนทำ� ไม อยใู่ กลก้ นั แคน่ เี้ อง” ชนนิ ทรย์ กมอื ปอ้ งหเู พราะ เสียงแหลมมีผลต่อแก้วหู คิดว่าท่ีดาราสาวเสียงดังเพราะไม่พอใจท่ี ถูกประชด แต่กลายเป็นว่าไม่ใช่แบบนนั้ เพราะโชติกากำ� ลงั เจออะไร บางอย่างต่างหาก “เจอแล้ว!” “เจออะไร” “โชเจอแล้ว! โชเจอเนื้อคู่แล้วพี่แชมป์” โชติกาย่ืนกระดาษ 14 นางรา้ ยสายดำ�

ประวัติของคนท่ีเธอเลือกให้ผู้จัดการส่วนตัวดู “โอ๊ย...หล่อดูดีมีสกุล จริงๆ พ่อคุณเอ๊ย จากประวัติน้ีอภิชาตบุตรชัดๆ น่ีแหละแสงสว่างที่ ปลายอโุ มงค์ของโชตวั จรงิ เสียงจรงิ ” ชนินทร์พยกั หน้าเห็นด้วยกบั เหตุผลเบอ้ื งต้นของโชตกิ า เม่ือได้ เห็นประวัตวิ ่าทเ่ี นอื้ คู่ของหญิงสาว “พี พีรภัทร วสิ ทิ ธ์ธิ รานนท์ ลกู ชายคนเดียวของเจ้าของบรษิ ทั นำ�้ เมาชอ่ื ดงั และอนาคตจะเปน็ คนขน้ึ กมุ บงั เหยี นทงั้ หมดแทนคนเปน็ พ่อท่กี �ำลงั จะวางมือในอีกไม่ช้า” พรี ภทั รเปน็ หนมุ่ เนอื้ หอมหนา้ ตาหลอ่ เหลาเอาการ แตก่ ลบั ไมม่ ี เรอ่ื งผหู้ ญงิ ใหต้ อ้ งวติ กแมแ้ ตน่ อ้ ย ไมต่ อ้ งพดู ถงึ ขา่ วคาวเสยี หาย แมแ้ ต่ ขา่ วควงกบั ใครยงั ไมม่ ปี รากฏ และชายหนมุ่ ยงั เปน็ นกั ธรุ กจิ หนมุ่ ไฟแรง ทสี่ ือ่ ต่างกจ็ ับตามอง โดยเฉพาะความโสดของเขาทีไ่ ม่รู้ว่าใครจะเป็น ผู้หญงิ โชคดีได้ยืนเคียงข้างผู้ชายสมบรู ณ์แบบอย่างพรี ภทั ร “อายสุ ามสิบสองปีกำ� ลังดี ห่างกันสองสามปีกพ็ อไหว” “ไหวมากเลยค่ะบอกเลย โชเอาคนนี้เลยพแี่ ชมป์” หญิงสาวช้ี ไปที่กระดาษในมือชนนิ ทร์ด้วยความแน่วแน่ ตาเป็นประกาย “จะไม่ดูคนอ่นื อีกเลยรึ” “ไม่ค่ะ เพราะคนนี้แหละคอื เนอ้ื คู่โช โชรู้ โชรู้สึกได้” เธอวาง กระดาษอีกไม่กแี่ ผ่นในมอื ลงบนโต๊ะ ซึ่งเป็นประวตั ขิ องหนุ่มโสดทยี่ ัง ไม่ได้พิจารณา ก่อนจะลกุ ขนึ้ ชูมอื ท้ังสองข้างด้วยความตงั้ มนั่ “ตงั้ แต่ วันนเ้ี ป็นต้นไป โชจะจบี คุณพีให้ติด!” “แกแน่ใจเหรอว่าจะจบี เขาตดิ น่ะ ถงึ แกจะสวยหยาดฟ้ามาดนิ แคไ่ หน แตแ่ กไมเ่ คยมแี ฟน รเู้ หรอวา่ จบี ผชู้ ายเขาจบี กนั ยงั ไง” ชนนิ ทร์ ปรามาสเพราะรู้จักโชติกาดี บางทีอาจจะมากกว่าทเี่ จ้าตัวรู้จักตัวเอง เสยี ดว้ ยซำ�้ “คณุ พเี ขาโพรไฟลเ์ ลศิ ขนาดนี้ คแู่ ขง่ แกเพยี บแนๆ่ โชตกิ า” “พ่ีแชมป์บอกเองน่ีว่าความรู้สึกโชจะบอกเองว่าคนไหนท่ีใช่ อริมา 15

สำ� หรับโช” “แต่บางทีแกอาจไม่ใช่ส�ำหรับเขา” “โชเชื่อว่าด้วยความรักท่ีโชมีให้ คุณพีจะมองเห็นมันและยอม รับรักโชในท่สี ดุ ” โชติกาย้ิมอย่างมีความหวังข้ึนมา ตอนน้ีเธอมีเวลาว่าง (ไม่มี งาน) ทำ� ใหม้ เี วลาจบี เนอื้ คขู่ องตวั เองเตม็ กำ� ลงั ไมม่ ที างทใี่ ครจะปฏเิ สธ นางเอกซปุ ’ตาร์อย่างเธอลง รวมถงึ พีรภัทรเองก็ด้วย “อ้ะจ้า...แล้วแต่แกเลยจ้านาทนี ”ี้ ชนนิ ทรไ์ ดแ้ ตส่ า่ ยหนา้ นขี่ นาดเจา้ ตวั ไมเ่ ชอ่ื เรอ่ื งดวงเรอ่ื งหมอดู ยังแสดงอาการขนาดนี้ ถ้าเช่ือเต็มร้อยจะขนาดไหน คิดภาพไม่ออก จรงิ ๆ หวงั ว่ามนั จะไมไ่ ปทบุ หวั เขาแลว้ ลากไปจดทะเบยี นหรอกนะ แค่ คดิ กส็ ยองแลว้ หากมขี า่ วทำ� นองวา่ ...นางเอกซปุ ’ตารด์ าวคา้ งฟา้ ทำ� ตวั เป็นมนุษย์ยคุ หนิ ใช้ไม้หน้าสามทหี่ าเก็บตามพงหญ้าข้างทางฟาดหัว ผู้ชายลากไปจดทะเบยี นสมรส ถ้าเป็นแบบน้นั คงบันเทงิ น่าดู “ไปกนั พี่แชมป์” โชติกาคว้ามือชนินทร์ให้ลุกขน้ึ “ไปไหน” “ไปเตรยี มตัวพุ่งชนเป้าหมายยงั ไงล่ะ” “ขอความจรงิ ค่ะน้องโช” ชนนิ ทร์ร้ทู นั ว่าความตอ้ งการทแี่ ทจ้ รงิ ของโชตกิ าคืออะไร “ตอนน้มี เี สอื้ ผ้าคอลเล็กชนั แบรนด์โปรดของโชมาใหม่ เราไปดู กนั อีกเดี๋ยวแม่บ้านจะมาทำ� ความสะอาดห้องแล้วด้วย อยู่ไปก็เกะกะ เขาเปล่าๆ” “แกน่ีน้า...สถานการณ์แบบน้ียังมีอารมณ์ไปชอปปิงอีกนะ” ชนนิ ทรส์ า่ ยหนา้ แตก่ ล็ กุ ขนึ้ ตามแรงฉดุ ของดาราสาว กอ่ นทท่ี งั้ สองจะ ควงกนั ออกไปข้างนอก “บอกแล้วไงว่าแค่ไปดู ไม่ได้บอกจะซื้อสกั หน่อย” 16 นางรา้ ยสายดำ�

สองสาวตา่ งเพศตา่ งวยั เดนิ กอดแขนคยุ กนั กะหนงุ กะหนงิ และ จงั หวะที่เปิดประตูออกไปกม็ ลี มวูบเข้ามาในห้อง พดั กระดาษประวัติ หนมุ่ โสดทที่ งั้ สองวางไวป้ ลวิ เตม็ พนื้ หอ้ ง เหลอื อยบู่ นโตะ๊ เพยี งแผน่ เดยี ว เท่านั้น ซง่ึ เป็นประวัติหนุ่มโสดทโ่ี ชติกายังไม่ได้พิจารณานั่นเอง ‘ตณิ ณ์ ตณิ ณภพ หริ ัญเลศิ ทรพั ย์’ ประวัติหนุ่มโสดที่อยู่แผ่นสุดท้ายค่อยๆ ปลิวตกลงตามแรง โน้มถ่วงของโลก แถมยังบังเอิญตกไปในถังขยะที่อยู่ข้างโต๊ะอย่าง พอดิบพอดี และไม่มีโอกาสทโ่ี ชติกาจะได้เห็นเมื่อแม่บ้านมาทำ� ความ สะอาดห้องหลังจากนั้นไม่นาน เพราะถึงแม้จะจัดเก็บเอกสารท่ีปลิว ตกตามแรงลมไวบ้ นโตะ๊ ดงั เดมิ อยา่ งเปน็ ระเบยี บ ทวา่ ประวตั หิ นมุ่ โสด แผ่นที่ตกลงไปในถังขยะถูกนำ� ไปทิ้งพร้อมกับขยะอ่ืนๆ และถูกนำ� ไป ท�ำลายต่อไป อริมา 17

1 เรมิ่ แผนการ ทา่ อากาศยานสวุ รรณภูมิ หนมุ่ รา่ งสงู เกอื บรอ้ ยเกา้ สบิ เซนตเิ มตรเดนิ ออกจากชอ่ งผโู้ ดยสาร ขาเข้าด้วยกระเป๋าเป้ติดกายเพียงใบเดียว ชายหนุ่มมีรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าคมเข้ม จมูกเป็นสันโด่งสวย แม้จะมีแว่นกันแดดสีชาปกปิด ดวงตาคมไว้ แต่เพียงเท่านี้ก็เรียกความสนใจจากคนที่พบเห็นได้ มากโข ผวิ ดำ� แดงทโ่ี ผลพ่ น้ แขนเสอื้ ไมไ่ ดบ้ ง่ บอกผวิ ทแ่ี ทจ้ รงิ ของเจา้ ตวั ภายใต้เสื้อยืดธรรมดาเต็มไปด้วยมัดกล้ามและผิวขาวสะอาดตาม กรรมพนั ธุ์ของคนท่ีมีเช้ือสายจีนจากฝั่งบิดา ตณิ ณภพ หริ ัญเลิศทรัพย์ คอื ชอ่ื ของเขา เจา้ ของรา่ งสงู ชะงกั ขาทก่ี ำ� ลงั จะเดนิ ออกไปเรยี กแทก็ ซ่ี กอ่ นจะ ถอดแวน่ กนั แดดราคาแพงออกเพอื่ มองผหู้ ญงิ รา่ งเลก็ สงู ประมาณไหล่ เขา แต่งตัวตามสมยั นยิ ม ที่มายืนดักหน้าได้ถนัดถน่ี ติณณภพแทบ ไม่อยากเช่ือว่าจะเจอเธอทีน่ ี่ “ได้เวลากลบั บ้านเสยี ทีนะ” องิ ดาวยนื เชดิ หนา้ กอดอกมองหนมุ่ รา่ งสงู ทผ่ี วิ คลำ�้ ขนึ้ จากแดด แตค่ วามหลอ่ กย็ งั ปรากฏใหเ้ หน็ แถมยงั ดมู เี สนห่ ไ์ ปอกี แบบอกี ตา่ งหาก แต่ที่ขัดใจเธอเอามากๆ ก็คือหนวดเคราที่เจ้าตัวไม่คิดจะก�ำจัดมัน 18 นางรา้ ยสายด�ำ

มนั รกเสียแทบจะมองใบหน้าทแ่ี ท้จรงิ ไม่ออก “จะกลับบ้านท้ังทีไม่คิดจะบอกแม่ผู้บังเกิดเกล้าเลยหรือไง ไอ้ตัวแสบ!” “แม่อิงมาได้ไงเน่ีย” ถึงจะแปลกใจ แต่ชายหนุ่มก็เดินเข้าไป กอดท่านด้วยความคิดถึง ติณณภพไม่ได้บอกใครว่าจะเดินทางกลับ ไทยวันน้ี แม้แต่เลขาฯ ส่วนตัวยังไม่รู้กำ� หนดการ แต่ไม่อาจรอดพ้น สายตาผู้หญิงท่ชี ื่อองิ ดาวคนน้ี “แม่คิดว่าติณณ์จะสร้างกระโจมอยู่กลางทะเลทรายถาวรเสีย อกี ” อิงดาววยั สีส่ บิ เก้ากะรัตพูดด้วยความน้อยใจ แม้อายจุ ะเข้าใกล้ เลขหา้ ไปทกุ ที ทว่ากลบั ไมม่ อี ะไรท�ำลายความสวยและความสาวของ เธอได้ องิ ดาวยงั มใี บหนา้ เหมอื นสาววยั สามสบิ ตอนปลาย ไมเ่ พยี งแค่ วิทยาการทางการแพทย์ท่ีพัฒนาก้าวไกล แต่เพราะดูแลตัวเองเป็น อย่างดีท�ำให้เธอเป็นเหมือนสาวสองพันปี อย่างท่ีลูกชายทั้งสองคน มักแซวอยู่เป็นประจ�ำ “ถึงทะเลทรายจะมีอะไรน่าสนใจมากมาย แต่กไ็ ม่เท่าบ้านเรา หรอกครับ” ชายหนุ่มเอ่ยประจบ “ถ้าเป็นแบบนน้ั จรงิ ติณณ์คงไม่อยู่เกอื บครงึ่ ปีหรอก” เหมอื น ผู้เป็นแม่จะรู้ทัน “ผมกก็ ลับมาแล้วไงครบั ” ติณณภพโอบเอวมารดาพาตรงไปท่ี รถซ่ึงท่านเป็นคนขบั มาเอง “อกี นานกว่าผมจะไปผจญภยั ทอี่ ่นื ต่อ” ติณณภพเป็นนักผจญภัย ชอบท่องเท่ียวไปตามสถานท่ีต่างๆ และทะเลทรายเป็นสถานที่ล่าสุดท่ีชายหนุ่มไปมา คร้ังนี้เป็นครั้งท่ี ยาวนานท่ีสุดที่เขาเคยออกทริป ปกติก็จะราวสองสัปดาห์ในแต่ละ สถานท่ี แต่ถึงอย่างนัน้ เขาก็ยังคงทำ� งาน โดยประสานงานผ่านเลขาฯ สว่ นตวั อยไู่ มข่ าด ทวา่ คนเปน็ แมก่ ลบั ไมค่ อ่ ยเหน็ ดว้ ยกบั ความคดิ ของ อริมา 19

เขาสักเท่าไร “อีกไม่ก่ีเดือนติณณ์จะอายุครบสามสิบสามอยู่แล้ว ไม่คิดจะ หาสาวสวยมาเป็นคู่เหรอลกู ” องิ ดาวลองเชงิ ตณิ ณภพไม่เคยพาใคร มาแนะน�ำให้รู้จักในฐานะแฟนเลยสักคร้ัง เธอรู้ว่าลูกชายนั้นไม่เคย ขาดแคลนเร่ืองผู้หญิง แต่คนที่เขาจะจริงจังและสร้างครอบครัวด้วย ไม่เคยมี หากตณิ ณภพมีคนรัก บางทีเขาอาจจะเลิกเดนิ ทางไกลๆ ไปยงั ที่ท่ีอันตรายอย่างที่เคยเป็นมา เธอเองก็ไม่คิดห้ามลูกเพราะรู้ว่าเขา ชื่นชอบ แต่คนเป็นแม่ท่ีเป็นห่วงลูกอยู่ตลอดคงปล่อยให้เป็นแบบน้ัน ต่อไปไม่ได้ “แมอ่ งิ ยงั ไม่ได้บอกเลยนะครบั วา่ มาทน่ี ไี่ ดย้ งั ไง รไู้ ดไ้ งว่าผมจะ กลบั วันน้ีและเวลาน”ี้ ติณณภพเฉไฉไปเรอื่ งอน่ื “ไม่ต้องมาเปล่ียนเร่ืองเลยนะติณณภพ” คนเป็นแม่ไม่คล้อย ตาม “โอเคครับ ค�ำตอบคือผมยังไม่เจอคนท่ีใช่ หมดค�ำถามและ ความสงสยั แลว้ นะครบั คณุ แมท่ รี่ กั ” ตณิ ณภพเปดิ ประตหู ลงั รถ เหวย่ี ง กระเปา๋ ไปเกบ็ กอ่ นจะเดนิ มาเปดิ ประตใู หม้ ารดาทย่ี นื หนา้ บงึ้ อยเู่ พราะ ค�ำตอบของตน “เชิญขน้ึ รถครบั มาดามองิ ดาว” “เป็นเพราะลูกไม่หาเองต่างหาก” “เร่ืองแบบนีถ้ ึงเวลาเดย๋ี วมนั ก็เจอเองนัน่ แหละครับ” ตณิ ณภพ แบ่งรับแบ่งสู้ ก่อนหน้านี้มารดาไม่เคยกดดันเขาเร่ืองนี้ ทว่าต้ังแต่ ตลุ ากร พ่ชี ายคนโตแต่งงานมคี รอบครัวสมใจหวงั เป้าหมายต่อไปจงึ เบี่ยงมาทเ่ี ขาทันที “ตณิ ณจ์ ะรอใหถ้ งึ เวลานน้ั กไ็ มร่ วู้ า่ เมอ่ื ไหร่ เราตอ้ งเปน็ ฝา่ ยเดนิ เข้าไปหาเองสถิ ึงจะถูก” องิ ดาวยม้ิ อย่างมีเลศนยั “ผมรนู้ ะครบั วา่ แมอ่ งิ คดิ อะไรอย”ู่ ตณิ ณภพเอย่ ดกั ทาง เขาเปน็ 20 นางรา้ ยสายด�ำ

ลกู ชายของผหู้ ญงิ ตรงหนา้ มาเกอื บสามสบิ สามปี มหี รอื จะดไู มอ่ อกวา่ เธอกำ� ลังคิดอะไรอยู่ “และผมไม่ไปอย่างแน่นอน” “เสยี ใจจะ้ ลกู ชาย” องิ ดาวแสรง้ ตบบา่ ลกู ชายดว้ ยความเหน็ อก เหน็ ใจ ท้งั ท่คี วามจรงิ เธอสะใจเป็นบ้า “แต่นเ่ี ป็นคำ� สั่งของท่านกำ� พล ซ่ึงลูกไม่มที างปฏิเสธได้” “พ่อก็มพี ต่ี ลุ ย์ไปด้วยแล้วน่คี รบั จะหิ้วผมไปด้วยอกี คนทำ� ไม” แม้ไม่รู้ว่างานที่บิดาออกค�ำส่ังให้ไปคอื งานอะไร แต่เขาไม่ชอบ ออกงานและเกลียดการเข้าสังคมแบบน้ีท่ีสุด มันเป็นแค่งานท่ีอวด ความมง่ั มีของตัวเอง หรอื ไม่ก็ยกลกู ยกหลานตวั เองมาข่มคนอ่นื เขา จะออกงานกต็ ่อเมอื่ มคี นท่อี ยากคุยธรุ กจิ ร่วมงานอยู่ด้วยเท่านัน้ “พอ่ เขาคงอยากพาลกู ไปแนะนำ� ใหค้ นอนื่ รจู้ กั ตณิ ณไ์ ปอยเู่ มอื ง นอกต้ังแต่เด็กจนหลายคนแทบจะลืมไปแล้วด้วยซ�้ำว่าแม่มีลูกชาย สองคน” เสียงองิ ดาวเต็มไปด้วยความห่อเห่ยี ว เพราะไม่ค่อยได้ดแู ล ลูกชายคนนี้นัก ติณณภพเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูง เขาชอบอิสรเสรี มากกว่าจะชอบท�ำตามค�ำสงั่ ใคร แม้ค�ำสง่ั นน้ั จะเป็นของเธอก็ตาม “เฮ้อ...คราวนี้งานอะไรล่ะครับ” สุดท้ายชายหนุ่มกย็ อมใจอ่อน จนได้ ผู้หญงิ ตรงหน้ารู้ดวี ่าจดุ อ่อนของเขาอยู่ตรงไหน และเธอกเ็ ลอื ก ใช้มนั อย่างชาญฉลาด “เด๋ียวแม่เล่ารายละเอียดให้ฟังในรถดีกว่าเนอะ” อิงดาวรีบ ขึ้นรถแล้วปิดประตูรอลูกชาย ก่อนท่ีติณณภพจะโบยบินสู่โลกกว้าง เธอเลย้ี งเขามาเองกับมอื ย่อมรู้ดวี ่าพูดอย่างไรลกู ชายคนนี้ถงึ จะยอม แต่โดยดี “แมอ่ งิ อยากเลา่ อะไร เตม็ ทเ่ี ลยครบั ” ตณิ ณภพพดู ขนึ้ หลงั ออก จากสนามบินมุ่งตรงเข้าสู่กรุงเทพฯ เมืองซิวิไลซ์ที่มีแต่ความวุ่นวาย “ผมตกหลุมพรางแม่อิงแล้วนค่ี รับ จะเป็นงานเลย้ี งต้อนรับไฮโซไฮซ้อ ท่ีไหน ผมกค็ งปฏิเสธไม่ได้ ในเมอื่ แม่องิ ลากพ่อมาเอี่ยวด้วยน”่ี อรมิ า 21

“ไม่ใช่ไฮโซไฮซ้อท่ีไหนหรอก เป็นเพ่ือนพ่อเราน่ันแหละ งาน วันเกิดครบห้าสิบสามปีเจ้าสัวธนินทร์ เจ้าของบริษัทนำ�้ เมาและเป็น เจ้าของนติ ยสารหวั แดงไงลูก” “ผมไม่ไปก็ไม่เหน็ เป็นไรเลยนี่ครับ” ตณิ ณภพยังหาทางเลีย่ งที่ ตนเองจะไม่ต้องไป “ตณิ ณไ์ ปกไ็ มเ่ สยี หายอะไรนล่ี กู งานนม้ี สี าวๆ สวยๆ ไปรว่ มงาน กันเยอะ ทง้ั ไฮโซ ดารา นางแบบ คงมีสกั คนทีส่ วยถกู ใจลกู ชายแม่” “ดารา นางแบบบรษิ ัทพ่อกเ็ ยอะแยะ ผมหาเอาจากในนน้ั ง่าย กว่าม้ังครับ” ธรุ กจิ ของครอบครวั หริ ญั เลศิ ทรพั ยค์ อื สถานโี ทรทศั นช์ อื่ ดงั การ จะหาผหู้ ญงิ สวยไมใ่ ชเ่ รอื่ งยากอะไรเลย แตจ่ ะหาใครสกั คนทใี่ ชส่ ำ� หรบั เขายากพอๆ กับการงมเขม็ ในมหาสมุทร “สมภารไม่กินไก่วดั นะลกู ” แน่นอนว่าเขาไม่มีทางทำ� อย่างที่แม่พดู ก่อนจะเปลยี่ นเร่ือง “แล้วนีแ่ ม่องิ ไปด้วยรึเปล่า” เมอื่ เหน็ คนเป็นแม่ส่ายหน้าก็ผ่อน ลมหายใจออกมาด้วยความเซง็ “ตลอดเลยแม่องิ ” “แม่นัดกับคุณยายไปปฏิบัติธรรมที่เขาค้อจ้ะ” อิงดาวย้ิมให้ ลูกชาย จะว่าไปตุลากรนิสยั เหมอื นคนพ่อ ส่วนติณณภพนสิ ยั เหมือน เธอกค็ งไมผ่ ดิ นกั คนพช่ี อบออกงานสงั คม พบปะผคู้ นเชน่ สามเี ธอ สว่ น ติณณภพตรงข้ามทกุ อย่าง “สดุ ท้ายคงต้องไปอยู่ดใี ช่ไหมครับ” “ถูกต้องทสี่ ุด แล้วติณณ์จะไปไหนลูก น่ีไม่ใช่ทางกลับบ้านน”ี่ อิงดาวถามข้ึนเม่ือติณณภพเบ่ียงออกไปอีกเส้นทางหน่ึงซ่ึงไม่ใช่ทาง กลบั บ้าน “วันน้ผี มขอยังไม่เข้าบ้านนะครับ จะไปนอนคอนโด” “กไ็ ด.้ ..แตอ่ ยา่ ลมื วา่ พรงุ่ นล้ี กู ตอ้ งไปงานกบั คณุ พอ่ ” องิ ดาวยอม 22 นางรา้ ยสายดำ�

ถอยออกมาครึง่ ทาง เพราะรู้ว่าเขาไม่ชอบการถูกบังคับ “คร้าบ...” ชายหนุ่มลากเสียงยาวอย่างจำ� ยอม ก่อนจะนกึ ข้นึ ได้ “ตกลงแม่อิงรู้ได้ยังไงครบั ว่าผมกลับมาวนั น”ี้ “แม่มีหนุ่มหล่อเป็นไส้ศกึ จ้ะ” “คำ� ถามทีส่ อง คนไทยหรือต่างชาติครับ” ตณิ ณภพเริ่มเดาได้ ว่าคงเป็นเพอ่ื นเขาสกั คนที่ส่งข่าวบอกมารดา ไม่เช่นนนั้ ท่านไม่มีทาง นั่งทางในจนรู้ว่าเขาจะเดนิ ทางกลับมาวันน้ี “ลูกครึ่งจ้ะ” “ไอ้ราล์ฟ! ไอ้เพ่ือนทรยศ” เพยี งแคม่ ารดาบอกวา่ ลกู ครงึ่ เขากร็ ไู้ ดท้ นั ทวี า่ ไสศ้ กึ ของมารดา คือราล์ฟ หนุ่มหล่อลกู คร่ึงไทย-อติ าลีท่เี ป็นเพอื่ นสมัยเรียนอยู่อเมรกิ า ไม่คิดว่ามันจะหักหลังกันได้ลงคอ เขารึอุตส่าห์จะมาแบบเงียบๆ เพือ่ ทจ่ี ะได้ไม่ต้องออกงานแบบทม่ี ารดาขอ สุดท้ายกไ็ ม่รอดหูรอดตา ท่านอยู่ดี “เพ่อื นตณิ ณ์ออกจะน่ารัก” “ครบั น่ารกั มากกก...” เขาลากเสยี งยาวเม่ือนึกถงึ ตัวการ อย่า ให้ถึงทีเขาบ้างแล้วกัน “พ่ีแชมป์ได้รับเชิญไปงานวันเกิดท่านเจ้าสัวธนินทร์ด้วย เหรอคะ” โชตกิ าตาโตเมอื่ เปดิ ดกู ารด์ เชญิ สดุ หรขู องผจู้ ดั การ และเจา้ ของ วนั เกดิ กไ็ มใ่ ชใ่ ครทไี่ หน เพราะเจา้ สวั ธนนิ ทรค์ อื พอ่ วา่ ทส่ี ามใี นอนาคต ของเธอน่ันเอง แบบนี้เข้าทางเลยน่ะสิ เหมือนสะพานทอดให้เธอไป เป็นสะใภ้เจ้าสัวชัดๆ “แกก็รู้ว่าในวงการบนั เทิงฉันมีอทิ ธิพลแค่ไหน เดก็ ในสงั กัดฉัน ก็ไปขนึ้ ปกหนงั สือเจ้าสัวต้ังมากมาย รวมถึงแกเองก็ด้วย” อริมา 23

“น่ันน่ะสิ” โชติกาพยักหน้าเห็นด้วย ผู้จัดการส่วนตัวของเธอ ถือว่ามีช่ือเสียงเรื่องการปั้นเด็กเข้าวงการมาก ใครที่ผ่านมือชนินทร์ มชี ือ่ เสียงร้อยละเก้าสบิ ห้าเชยี วละ “พแี่ ชมป์จะชวนโชไปด้วยใช่ไหม” โชติกากะพรบิ ตาปริบๆ ขอความเห็นใจจากผู้จดั การ หวังให้เขาหนบี เธอเข้าร่วมงานด้วย “ไม่ต้องมาทำ� หน้าแบบน้ี ฉันพาแกไปด้วยอยู่แล้ว” “พ่ีแชมป์เป็นนางฟ้าส�ำหรับโชเสมอ” หญิงสาวประจบเสียง หวาน “น่ีเป็นโอกาสทองของแกแล้วนะโช พยายามเข้าถึงตัวคุณ พีรภัทรให้ได้มากท่ีสุด และแน่นอนว่าแกมีคู่แข่งระดับเดียวกันแน่ๆ หรือบางทีพวกหล่อนก็นำ� หน้าแกไปไกลโขแล้ว” “ไม่เป็นไรค่ะ เพราะโชมอี อปชันเสรมิ อาวธุ อย่างพแี่ ชมป์อยู่ทัง้ คน งานนีม้ ีแซงทางโค้งแน่” คฤหาสน์เจา้ สัวธนนิ ทร์ งานฉลองวันเกิดอายุครบห้าสิบสามปีของเจ้าสัวธนินทร์ถูกจัด ขึ้นอย่างย่ิงใหญ่และสมเกียรตเิ จ้าของงานเป็นอย่างย่งิ โดยใช้บรเิ วณ สนามหญ้าหน้าบ้านท่ีมีพื้นที่หลายตารางวาในการจัดงาน และผู้ท่ี ไดร้ บั เกยี รตมิ ารว่ มงานตา่ งกม็ ชี อื่ เสยี งในวงสงั คมและวงการธรุ กจิ หรอื แม้แต่นักการเมอื งระดับประเทศก็ได้รบั เชิญ เจา้ สวั ธนนิ ทรเ์ ดนิ ทกั ทายแขกคกู่ บั ภรรยาและลกู ชายอยา่ งเปน็ กันเอง พีรภัทรได้รับความสนใจจากผู้คนเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะ สาวสวยที่มาร่วมงานต่างก็หมายปองชายหนุ่มไว้ในใจ รวมไปถึง ซปุ ’ตาร์สาวอย่างโชติกาด้วย “เช็ดน้�ำลายแกหน่อยยายโช” ชนินทร์กระซิบบอกโชติกาให้ ไดย้ นิ กนั เพยี งสองคน เพราะดาราสาวออกอาการมากจนเกนิ งาม เลน่ 24 นางร้ายสายด�ำ

มองเป้าหมายจนตาเย้ิม “คณุ พเี ขาดูดีทกุ กระเบียดนิ้วจริงๆ พ่ีแชมป์” โชติกามองพีรภัทรท่ีก�ำลังคุยกับแขกด้วยท่าทางอ่อนน้อม ถ่อมตน รอยยิ้มประดับหน้าหล่ออยู่ตลอดเวลายามพูดคุย ไม่ใช่แค่ ยิ้มท่ีปาก แต่รวมถึงดวงตามีเสน่ห์นั่น ท�ำให้เธอไม่อาจละสายตาไป จากภาพเบื้องหน้าได้ “เรื่องน้ันฉันรู้ แต่แกควรจะเก็บอาการหน่อย ไม่ใช่มองเขา ตาเย้มิ แบบนนั้ ” “กค็ ณุ พเี ขาน่ามองน”่ี หญงิ สาวแก้ต่างใหต้ วั เองและรอคอยให้ ท่านเจ้าสวั เดนิ มาถึงโต๊ะทเี่ ธอน่งั ใจจะขาด ทว่าเมื่อมองไปที่หน้างาน ซึง่ มีแขกกลุ่มหนึ่งเข้ามาใหม่ รอยยมิ้ ท่มี บี นใบหน้าโชตกิ าก็หายวบั ไป กบั ตา “โชไปเข้าห้องนำ้� ก่อนนะพีแ่ ชมป์” “อ้าวยายโช...อีกไม่กี่โต๊ะเจ้าสัวก็เดินมาถึงแล้วนะ” ชนินทร์ ไม่เข้าใจดาราสาว เพราะรู้ว่าโชติกาก�ำลังรอคอยเวลานี้อยู่ แต่เม่ือ โอกาสมาถงึ กลบั ว่งิ หนไี ปซะอย่างนั้น “โชจะกลบั มาให้ทนั ค่ะ” “เด๋ียวสิยายโช” ชนนิ ทร์พยายามเรยี กหญงิ สาวไว้ แต่เสียงดงั มากไมไ่ ดเ้ พราะเกรงใจเพอื่ นรว่ มโตะ๊ คนอนื่ และตอนนโี้ ชตกิ ากห็ ายลบั ไปกับความมืดเสยี แล้ว “เป็นอะไรของมันเน่ีย” “นกึ ว่าจะไม่มากันซะแล้ว” เสียงเจ้าของวันเกิดเรียกความสนใจจากชนินทร์ได้เป็นอย่างดี และรู้ต้นเหตอุ าการแปลกไปของโชติกาได้ในทันที เพราะ ‘อศั วเมธา- นนท์’ สนิ ะ ทางด้านคนท่ีหลบออกมามัวแต่จ้�ำอ้าวจนลืมโฟกัสจุดหมาย ปลายทาง ท�ำให้ตอนน้ีโชติกาเดินมาจนถึงสวนหลังบ้านของเจ้าสัว ธนนิ ทร์ ยอมรับว่าบ้านหลังน้ีใหญ่โตโอ่อ่าเหมาะสมกับฐานะเจ้าของ อริมา 25

บ้านเป็นอย่างยิ่ง น่ีถ้าเธอได้มาเป็นสะใภ้ตระกูลนี้จริงคงสบายไป ท้ังชาติ เพราะเจ้าสัวท่านมีลูกชายแค่คนเดียว ทรัพย์สมบัติท่ีมีคง ไม่พ้นพรี ภัทร และสดุ ท้ายกจ็ ะตกทอดไปยังลกู ของเธอในท่สี ดุ “ความคิดแกนางร้ายมากโชตกิ า” หญิงสาวต่อว่าตวั เองพลาง มองหาทิศทางเพ่ือนง่ั พกั เหน่ือยและทำ� ใจเดินกลบั เข้างานอีกรอบ ซึ่ง ม้าหินอ่อนหน้าโรงกล้วยไม้เหมาะมากที่สุด แต่อารมณ์เธอต้องมา สะดดุ “ใครมาสบู บุหร่ีแถวนเ้ี นีย่ ” โชตกิ ายกมือขึ้นปิดจมกู เมือ่ ได้กล่ินบุหรี่ แต่ยงั หาต้นตอไม่เจอ หญงิ สาวทิ้งตวั นั่งลงบนเก้าอี้พร้อมกบั มองรอบๆ แต่จนแล้วจนรอดก็ ยังไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของควนั พิษ ทว่า... “กรด๊ี ! นายเป็นใคร! มายนื ทำ� อะไรตรงนี!้ ” โชตกิ ารอ้ งกรดี๊ ออกมาในจงั หวะทหี่ นั กลบั มาเจอชายแปลกหนา้ ยนื จ้องเธออยู่ แถมยังมีท่าทีไม่น่าไว้วางใจ ผิวดำ� คลำ้� หนวดเครายาว เฟิ้ม ผมเผ้ากเ็ หมือนไม่ได้หวี ถ้าเป็นนักแสดงก็รับบทได้อย่างเดยี วคือ โจรปล้นฆ่า ‘หรือว่าเขาจะเป็นโจรปล้นฆ่าจริงๆ’ โชติกาเริ่มระแวงคนตรง หน้า หยิบกระเป๋าถือท่ีตนวางทิ้งไว้อย่างมือไม้ส่ัน ก้มมองเส้ือผ้า ตัวเองที่สวมชุดราตรีเกาะอกสีขาวก็ย่ิงน่ากังวล อาจจะไม่ใช่แค่ปล้น ฆ่าธรรมดา ทว่าอาจจะมีออปชันพ่วงข่มขนื ฝืนฆ่าขึ้นมาอกี อย่าง “จะมาปลน้ ฉนั เหรอ ฉนั ไมม่ อี ะไรใหป้ ลน้ หรอก ตอนนฉ้ี นั ตกอบั จะตาย” เธอย่ิงกลัวจบั ใจเมอ่ื ชายหนุ่มแปลกหน้ามองมาอย่างกับจะ กินเลือดกินเน้ือ “ในกระเป๋าก็ไม่มีอะไร นอกจากโทรศัพท์” โชติกา มือไม้สั่นเปิดกระเป๋าให้เขาดู แต่กลายเป็นว่าท�ำให้อีกฝ่ายไม่พอใจ หนักกว่าเดิม “จะเลกิ บา้ ไดห้ รอื ยงั แมค่ ณุ !” ตณิ ณภพพดู ขน้ึ ดว้ ยความหวั เสยี ให้ตายเถอะ นี่สภาพเขาดูแย่ขนาดเจ้าหล่อนเข้าใจผิดคิดว่าเป็นโจร 26 นางร้ายสายด�ำ

เลยอย่างนัน้ หรอื “ผมไม่ใช่โจรอย่างท่ีคณุ กล่าวหา” “ฉนั ไม่ได้กล่าวหานะ” หญิงสาวรีบปฏิเสธ ทงั้ ที่เธอเป็นอย่าง ทเ่ี ขากลา่ วหามาทงั้ หมดนน่ั ละ แตเ่ พอื่ ชวี ติ การเปน็ สะใภเ้ จา้ สวั ของเธอ จะยงั คงอยจู่ งึ ตอ้ งปฏเิ สธไป ทวา่ เหมอื นสกลิ การโกหกของเธอจะตดิ ลบ “เหรอ...” ตณิ ณภพลากเสยี งยาว “ใครใชใ้ หน้ ายมาทำ� อะไรลบั ๆ ลอ่ ๆ ตรงนเ้ี ลา่ ” เมอื่ โกหกไมร่ อด ก็จ�ำต้องพูดความจรงิ ออกมา โชติกาปิดกระเป๋าที่ไม่มีอะไรมีค่า นอกจากโทรศัพท์ไว้ดังเดิม ถอนหายใจออกมาอยา่ งโลง่ อกเมอื่ เขาไมไ่ ดเ้ ปน็ อยา่ งทเ่ี ธอคดิ กอ่ นจะ สำ� รวจคนท่บี อกว่าตวั เองไม่ได้เป็นโจร ชายหนุ่มแต่งกายด้วยชุดก่ึงไปรเวตก่ึงสุภาพ สวมเส้ือยืดคอวี สขี าวสวมทบั ดว้ ยสทู สดี ำ� นงุ่ กางเกงยนี สเี ขม้ พอดตี วั นถี่ า้ เขาโกนหนวด และจัดแต่งทรงผมคงจะดูดีมาก ด้วยหุ่นก�ำย�ำท่ีสูงเกินมาตรฐาน ชายไทยแบบน้ีเป็นนายแบบได้ไม่ยากเลย “ผมตา่ งหากทตี่ อ้ งถามคณุ วา่ มาทำ� อะไรลบั ๆ ลอ่ ๆ ตรงนี้ เพราะ ผมกอ็ ยู่ตรงนขี้ องผมมานานแล้ว ก่อนท่ีคุณจะเดนิ มาซะอกี ” ตณิ ณภพมองผหู้ ญงิ สวยจดั ตรงหนา้ ดว้ ยความเหนอ่ื ยหนา่ ยใจ เธอเปน็ ผหู้ ญงิ ทสี่ วยมากคนหนงึ่ และคงเปน็ แขกทมี่ ารว่ มงานวนั นี้ แต่ เพราะท่าทางไม่เต็มเตง็ ของเธอท�ำให้เขาต้องส่ายหัว มีอย่างที่ไหนเจ้าหล่อนเห็นผู้บริหารบริษัทอสังหาริมทรัพย์เป็น โจรไปได้ ถึงสภาพภายนอกจะดูก�้ำกึ่งก็เถอะ แต่เขาก็มีสง่าราศีอยู่ ในตัวเหมอื นกันนั่นละน่า ติณณภพมาร่วมงานวันเกิดของท่านเจ้าสัวตามค�ำส่ังของบิดา โดยตามมาสมทบทีหลัง แต่ยังไม่ทันได้เดินเข้างานก็ถูกมองด้วย สายตาหยามเหยียดจากแขกท่านอ่ืน หากมองจากภายนอกเขาอาจ เหมอื นโจรอยา่ งทหี่ ญงิ สาวบอก และจากสายตาบางคนทม่ี องมากล็ ว้ น อริมา 27

ตัดสินคนจากภายนอกทงั้ นัน้ เขาจงึ ตัดสินใจเดนิ เลย่ี งออกมาที่แห่งนี้ แทน “แสดงว่ากลิ่นบหุ ร่ีน่ันกม็ าจากนายสนิ ะ” “ออื ฮ”ึ ชายหนมุ่ ยอมรบั ไปตามตรง ยกบหุ รที่ ย่ี งั ไมห่ มดมวนให้ เธอดู “เฮ้อ...ท�ำลายตัวเองยังไม่พอ ยังจะมาท�ำลายคนอื่นเขาอีก” โชตกิ าบ่นอุบคนเดียว แต่กด็ ังพอให้อกี คนได้ยนิ “ถ้าไม่อยากถูกทำ� ลายก็กลับเข้างานไปเถอะคุณผู้หญงิ ” ตณิ - ณภพโบกมือไล่อย่างไม่แยแส ก่อนจะท้ิงตัวลงน่ังท่ีเก้าอ้ีฝั่งตรงข้าม โดยไม่สนใจหญิงสาวแปลกหน้าอกี “นายเองก็เป็นแขกในงานเหรอ” เมื่อยังไม่พร้อมจะเข้างาน จ�ำต้องน่ังตรงนี้ต่ออีกหน่อยเลยชวนชายหนุ่มคุย เผื่อว่าเขาจะรู้จัก เจ้าของงานและทำ� ให้เธอได้ข้อมลู เพมิ่ เพอื่ จีบพีรภทั รต่อไป “เร็วๆ สิวะพวกเอง็ แขกเรมิ่ มาเยอะแล้ว อาหารเคร่อื งดม่ื อย่า ได้ขาด” เสียงเอะอะจากอีกฝั่งหน่ึงของบ้านทำ� ให้โชติกาหันไปมอง ซ่ึง คาดว่าจะเป็นจุดจัดเตรียมอาหารของงาน มีพนักงานที่แต่งกายด้วย สูทด�ำก�ำลังท�ำงานกันอย่างแข็งขัน เม่ือหันมามองคนข้างกายซ่ึง แต่งกายแบบเดียวกันกค็ าดว่าเขาคงอู้งานมาสูบบหุ ร่ีนั่นเอง และด้วย หน้าตาไม่น่ารับแขกของเขา ชายหนุ่มน่าจะเป็นคนซปั พอร์ตหลงั ครัว มากกว่า “นายเปน็ พนกั งานของภตั ตาคารอาหารทเี่ จา้ สวั จา้ งมาใชไ่ หม” “ผมเหมอื นขนาดน้นั เลยเหรอ” ตณิ ณภพถามกลับ เขาควรจะ ดใี จใช่ไหมเน่ยี ที่ถกู เล่อื นสถานะจากโจรมาเป็นพนักงานดแู ลอาหาร “แล้วไม่ใช่เหรอ” “อย่างทีค่ ุณคิดนัน่ แหละ” ติณณภพไม่แก้ความเข้าใจผดิ บอก 28 นางรา้ ยสายดำ�

ว่าเป็นผู้บริหาร เธอก็คงไม่มีทางเช่ือเหมือนเดิม เป็นพนักงานดูแล อาหารกไ็ ม่เสยี หายอะไร แถมยังเป็นอาหารจากภตั ตาคารดังอีก ครืด ครืด เสียงสั่นเตือนของโทรศัพท์ท�ำให้โชติกาต้องหยิบมันขึ้นมาดู ผู้จัดการของเธอนนั่ เองทีส่ ่งข้อความมา คุณพีรภัทรของแกเดินก�ำลังจะถึงโต๊ะเราแล้ว กลับเข้างานมา ได้แล้ว ข้อความจากชนินทร์ท�ำให้โชติกาตื่นตัว คงได้เวลากลับเข้าไป ร่วมงานแล้ว แม้จะต้องเจอใครบางคนก็คงไม่มีทางเลือก ดีไม่ดีเขา อาจจะไม่สนใจเธอเลยด้วยซ้ำ� ไป “ฉันขอตัวก่อนนะ” โชติกาลุกขึ้นบอกลาทั้งที่ไม่จ�ำเป็นเลย ด้วยซ้�ำ “คณุ เปน็ แฟนของลกู ชายบา้ นนเี้ หรอ” ไมร่ อู้ ะไรดลใจใหเ้ ขาถาม ออกไป ทง้ั ทไ่ี ม่ใชค่ นทจ่ี ะอยากร้เู รอ่ื งชาวบา้ น แต่เมอ่ื พลง้ั ปากออกไป แล้วกค็ งคืนค�ำไม่ได้ โชติกาท่ีเดินออกไปแล้วชะงัก ก่อนจะหันกลับมาตอบคนถาม ด้วยใบหน้ามีรอยยิม้ “เป็นว่าท่แี ฟนในอนาคตน่ะ” เธอก็คงไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่มาร่วมงาน เพราะพวกเธอ เหล่าน้ันต่างก็หมายปองลูกชายคนเดียวของเจ้าสัวธนินทร์ตาเป็นมัน แน่นอนว่าพีรภัทรเป็นเหยอ่ื อันโอชะของพวกเธอเลยละ “ผมจะบอกอะไรให้นะคุณผู้หญิง ผู้ชายน่ะเขาไม่ชอบถูกล่า หรอก แต่ชอบเป็นฝ่ายออกล่าเองมากกว่า” ติณณภพพูดไปตามนิสัยผู้ชายโดยทั่วไป ยกตัวอย่างเช่นเขา เป็นต้น ส่วนไอ้พวกที่ชอบให้ผู้หญิงล่าแล้วรอตะครุบเหย่ือน่ะมันมี แต่ส่วนน้อย เพราะผู้ชายกเ็ หมือนเจ้าป่าทต่ี ้องการประกาศศักดาของ ตวั เองด้วยการออกล่า อรมิ า 29

“นายคิดแบบน้ันเหรอ” โชติกาท่เี ดนิ ไปแล้วรีบว่งิ กลับมาทเี่ ดิม เมอ่ื ได้ฟังคำ� แนะนำ� จากชายหนุ่มแปลกหน้า เธอไม่รู้ว่าเขาแนะนำ� หรอื พูดผ่านๆ ไปเท่านนั้ แต่เช่อื ว่ามนั จะ เปน็ ประโยชนก์ บั เธอไมม่ ากกน็ อ้ ย ในเมอ่ื เขาเปน็ ผชู้ ายเหมอื นกนั ยอ่ ม รู้ว่าผู้ชายคิดกันยงั ไง และเธอไม่อาจหาคำ� ตอบแบบนีไ้ ด้จากผู้จดั การ ส่วนตัว แม้ชนินทร์จะเป็นผู้ชายก็เถอะ “มนั กค็ วรเป็นแบบน้ันไม่ใช่เหรอ” ติณณภพเรมิ่ ไม่มั่นใจว่าตวั เองพูดอะไรน่าสนใจออกไป เพราะ สีหน้าของผู้หญิงตรงหน้าดูมีความหวังเหมือนก�ำลังค้นพบแสงสว่าง ท่ปี ลายอโุ มงค์ ซง่ึ ท�ำให้เขานกึ กลวั “แล้วฉันควรจะท�ำยังไงให้เสืออยากออกล่าเองล่ะ” โชติกาน่ัง ลงตามเดมิ และตงั้ ใจฟงั ชายหนมุ่ แปลกหนา้ ไปดว้ ย นถี่ า้ มสี มดุ ปากกา อยู่ในกระเป๋าคงเอาออกมาจดไปแล้ว หรอื เธอควรจะอดั เสียงเขาไว้ดี “อยา่ งแรกผชู้ ายเขาตอ้ งสนใจคณุ กอ่ น เขาถงึ จะอยากออกลา่ ” ติณณภพไม่ได้อยากยุ่งเรื่องคนอื่น แต่เพราะดวงตาใสซ่ือของ คนตรงหน้าท�ำให้เขาจ�ำต้องพูดออกไป ดูท่าแล้วเจ้าหล่อนจะชอบ พีรภัทรเอามากๆ หากแนะน�ำไปคงไม่เสียหายอะไร แม้ไม่รู้ว่าชายท่ี หญิงสาวหมายปองมีนิสัยใจคออย่างไร แต่เขาก็เลือกพูดจากท่ีเห็น โดยทวั่ ไปและจากนสิ ยั ตัวเอง “แล้วฉนั ไม่น่าสนใจเหรอ” เชอื่ เธอจรงิ ๆ ไม่คดิ ว่าสาวเจา้ จะกลา้ ถามคำ� ถามแบบนอี้ อกมา การจะถามแบบนคี้ นคนนน้ั ตอ้ งมน่ั ใจในตวั เองระดบั หนงึ่ เลยละ ซงึ่ เธอ อาจจะเกินระดับหน่ึงไปมากแล้วด้วย “ผู้ชายแต่ละคนมีความชอบไม่เหมอื นกนั ” “แล้วฉันควรจะทำ� ยงั ไงให้คณุ พีเขาสนใจล่ะ” “ผู้ชายร้อยละเก้าสิบเก้าชอบผู้หญิงฉลาด” ไม่มีใครเก็บสถิติ 30 นางรา้ ยสายด�ำ

หรอก แต่เขาบอกไปตามความรู้สกึ ผู้ชายก็ย่อมอยากได้ผู้หญิงฉลาด เป็นคู่ครองทั้งนนั้ “หวงั วา่ คณุ พจี ะเปน็ ผชู้ ายหนง่ึ เปอรเ์ ซน็ ตท์ เี่ หลอื อย”ู่ หญงิ สาว พูดกับตัวเองเสียงเบาด้วยความท้อแท้ แถมท่ีปรึกษาเฉพาะกิจยังให้ ก�ำลงั ใจกนั สุดๆ “ระดบั นน้ั เปน็ รอ้ ยละเกา้ สบิ เกา้ ชวั ร”์ ชายหนมุ่ ออกความคดิ เหน็ ก่อนจะพูดต่อ “จากท่ผี มฟังมาทั้งหมด คุณกบั เขาน่าจะยงั ไม่เคยทำ� ความรู้จักกนั จรงิ จงั ” “ครงั้ แรกท่เี จอกันเลยต่างหาก” “เอาง่ายๆ คือคุณก็อย่าแสดงออกจนเกินงาม ท�ำตัวให้เป็น ผู้หญิงน่าสนใจ แล้วอย่าคิดไปลงแข่งกับผู้หญิงคนอ่ืนอย่างโจ่งแจ้ง เชยี ว เพราะมนั จะทำ� ให้เสียคะแนน ใช้รอยยม้ิ พิมพ์ใจของคุณนีแ่ หละ เรียกความสนใจจากเขา” กอ่ นหนา้ นที้ หี่ ญงิ สาวยมิ้ ให้ ทำ� ใหเ้ ขารวู้ า่ เวลาเธอยม้ิ นน้ั นา่ มอง มากกว่าท�ำหน้านิง่ เป็นไหนๆ “ฉันรู้ว่าฉันเป็นคนยิ้มสวย แต่แค่รอยย้ิมมันจะได้ผลเหรอ” โชตกิ าเร่ิมไม่ม่ันใจ “เจอกันครั้งแรกจะลากไปอ�ำเภอเลยรไึ ง มนั ต้องค่อยเป็นค่อย ไปสิ ไม่งั้นผู้ชายเขากก็ ลวั แย่” “เอาเป็นว่าฉันจะทำ� ตามที่คุณแนะนำ� กแ็ ล้วกัน” โชตกิ ายิ้มให้ อกี ครงั้ ก่อนจะลุกขน้ึ ยนื “ขอบคุณนะ ฉนั ต้องไปแล้วละ เดี๋ยวไม่ทนั เจอคุณพกี ันพอดี” “ขอให้โชคดีครับ” “อ้อ...แล้วนายก็อย่าไปบอกใครล่ะว่าฉันมาขอค�ำปรึกษาเรื่อง ผู้ชายจากนาย ไม่งั้นซุป’ตาร์อย่างฉันเสียช่ือเสียงกันพอดี และนาย ไม่ต้องดีใจไปนะท่ีได้คุยกันเป็นการส่วนตัวกับฉัน ไม่ต้องตื่นเต้นๆ อรมิ า 31

ท�ำใจสบายๆ ได้เลย” โชติกาพูดจบก็เดินจากไป ปล่อยให้คนท่ีกลายเป็นผู้ให้ค�ำ แนะนำ� ได้แต่งงงวย เพราะไม่มอี ะไรที่ทำ� ให้เขาต่นื เต้นดใี จกับอีแค่คยุ ให้คำ� แนะน�ำผู้หญงิ แปลกหน้าคนหน่งึ “กเู รม่ิ จะสงสารผชู้ ายคนนนั้ ขน้ึ มาแลว้ ส”ิ ตณิ ณภพสา่ ยหวั ดว้ ย ความขบขนั ก่อนจะรับสายผู้เป็นพ่อทโี่ ทร. เข้ามา “ครบั พ่อ...” 32 นางรา้ ยสายด�ำ

2 เปา้ หมายมีไว้พุ่งชน “โอเครเึ ปล่าโช” ชนนิ ทร์ถามดว้ ยความเป็นหว่ งเมอ่ื ดารา สาวในสงั กัดเดนิ กลบั มานง่ั แต่เมื่อโชติกาย้มิ ให้ก็ผ่อนลมหายใจออก มาด้วยความสบายใจ “รู้ไหมแกทำ� ให้พี่เป็นห่วง” “ไมต่ อ้ งหว่ งหรอกนา่ แคน่ จี้ บ๊ิ ๆ” หญงิ สาวทำ� ทา่ ประกอบคำ� พดู พร้อมกับขยิบตาให้ พอดีกับที่เจ้าสัวและภรรยาเดินมาทักทายที่โต๊ะ พอดี บทสนทนาจึงจบลงเพียงเท่าน้นั “ขอบคณุ ทม่ี ารว่ มงานนะครบั ” ทา่ นเจา้ สวั พดู ดว้ ยรอยยม้ิ กอ่ น จะอุทานออกมาด้วยความตกใจ “โอ๊ะ! น่ันใช่คุณโชติกาหรือเปล่า ครับ” “เป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะที่ท่านเจ้าสัวจ�ำโชได้” โชติกาพูดเสียง นอบน้อมและยม้ิ กร่ิมด้วยความยนิ ดี แปลกใจไม่น้อยที่ท่านเลือกจะทักเธอ ท้ังที่แขกร่วมโต๊ะต่างก็ มีชื่อเสียงท้ังนั้น ทว่าน่ีเป็นโอกาสทองของเธอ ในเม่ือพ่อว่าท่ีสามี ทกั ทายมาขนาดนกี้ อ็ ยา่ ท�ำให้เสยี ชอื่ ขวญั ใจมหาชนหา้ ปซี ้อนเดด็ ขาด โชตกิ าพยายามไมส่ บตากบั หนมุ่ หลอ่ ทหี่ มายปอง เพราะค�ำพดู ของชายหนมุ่ แปลกหนา้ ยงั ดงั กอ้ งในหู ‘อยา่ แสดงออกจนเกนิ งาม’ เธอ เฝ้าแต่ท่องค�ำนไี้ ว้ในใจและเพียงย้ิมหวานออกมาเท่าน้นั อรมิ า 33

“มใี ครบ้างล่ะทจ่ี �ำ โชติกา ประกายวรรณ ไม่ได้ ทีส่ �ำคญั ยอด ขายอันดับหนึ่งตลอดกาลของหนังสือเราคือเดือนท่ีมีหนูมาขึ้นปกให้ ทำ� ไมฉนั จะจ�ำไม่ได้” “เพราะหนงั สอื ของทา่ นเจา้ สวั ตา่ งหากคะ่ ทที่ ำ� ใหค้ นรจู้ กั โชมาก ข้ึน” “หนนู น่ี า...เอาเปน็ วา่ ตามสบายแลว้ กนั นะ ขาดเหลอื อะไรกบ็ อก ได้” “ขอบคุณค่ะท่านเจ้าสัว” หญิงสาวพนมมือไหว้ด้วยความ อ่อนช้อย ไม่ให้เสยี ชอ่ื นักแสดงสาวซปุ ’ตาร์ท่ีรำ�่ เรยี นวิชาการแสดงมา ยาวนาน “ถ้าอย่างนน้ั ฉันไปทกั ทายแขกคนอน่ื ก่อนนะ” โชติกาส่งยมิ้ ให้ท่านเจ้าสัวและภรรยาอีกคร้งั เลยไปถงึ ลกู ชาย ของทา่ นทกี่ ำ� ลงั มองมาพอดี หญงิ สาวผงะเลก็ นอ้ ยเมอื่ เหน็ เขามองเธอ อยู่ ไม่รู้ว่าเขาจ้องเธอมานานแค่ไหนแล้ว แต่ก็ต้องรบี ดงึ สายตากลบั ไม่ให้เขารู้ว่าเธอก�ำลังตระหนกตกใจและดีใจจนเน้ือเต้นเป็นจังหวะ แทงโก้ เม่ือเจ้าของงานและครอบครัวเดินจากไปแล้ว โชติกาก็ค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก “ดูไม่ใช่แกเลยยายโช” ชนินทร์พูดให้ได้ยินเพียงสองคน การ กระท�ำที่ดูอ่อนช้อยและเป็นกุลสตรีผู้เพียบพร้อมของโชติกาเม่ือครู่ ทำ� ให้แปลกใจ ไม่รู้ว่าดาราสาวจะมาไม้ไหนกันแน่ “แล้วพแ่ี ชมป์คิดว่าถ้าเป็นโชตวั จริง คุณพีเขาจะสนใจไหม” “ฉนั ตอบแทนเลยว่า ไม่!” เพราะรู้ว่าส่ิงท่ีโชติกาแสดงออกกับชีวิตจริงน้ันต่างกันราวฟ้า กับเหว ยังนึกชื่นชมเจ้าหล่อนที่แสดงให้คนอ่ืนเชื่อได้ว่าเป็นคน เรียบร้อยอ่อนหวาน 34 นางรา้ ยสายด�ำ

“เราตอ้ งอยา่ แสดงออกจนเกนิ งาม ท�ำตวั ใหเ้ ปน็ ผหู้ ญงิ นา่ สนใจ ที่ส�ำคัญอย่าคิดไปลงแข่งกับผู้หญิงคนอื่นอย่างโจ่งแจ้ง เพราะมันจะ ทำ� ให้เราเสยี คะแนน ใช้รอยยิ้มพิมพ์ใจของโชนี่แหละเรยี กความสนใจ จากเขา” “แกดฉู ลาดขน้ึ นะโช รไู้ หมแกทำ� ใหฉ้ นั ลมื ภาพเกรดสองจดุ ศนู ย์ หน่ึงของแกตอนจบ ป. ตรไี ปเลย” “นี่ค�ำชมเหรอพ่ีแชมป์” โชติกาย่นจมูกใส่ ไหนจะต้องท�ำงาน ไหนจะต้องเรียน ได้ใบปรญิ ญามาครองก็ดีตายชกั “เกรดเฉล่ยี ไม่ได้ บ่งชี้ทกุ อย่างของชวี ิตหรอกน่า” “ฉันแค่จะบอกว่าแกรู้จกั คิดข้นึ เยอะ” “ปกติโชทำ� อะไรไม่คดิ หรอื ไง” หญิงสาวย้อนถาม “กใ็ ช่น่ะส”ิ “พแ่ี ชมป์!” “เอาเถอะน่า แล้วนี่แกจะทำ� ยังไงต่อ” ชนินทร์รีบเปล่ียนเรื่อง ก่อนจะถูกดาราสาวหักคอตายเสียก่อน พร้อมกับพยักพเยิดให้ดู สองสาวไฮโซโตะ๊ ตรงหนา้ ทก่ี ำ� ลงั เลน่ หเู ลน่ ตากบั ลกู ชายเจา้ สวั ธนนิ ทร์ “แกคงตามพวกหล่อนไม่ทัน” “เคยได้ยินไหม ช้าๆ ได้พร้าเล่มงามไง” “กลวั มนั จะไม่ทันการน่ะซ้ี เพราะพร้าเล่มงามน่ะถูกงาบไปกิน ก่อน” “เชื่อโชเถอะน่าพ่ีแชมป์” โชติกาบอกผู้จัดการให้เชื่อตน ท้ังท่ี ตัวเองไม่ได้มีความมั่นใจแม้แต่น้อย แต่ถ้าจะลองเชื่อคำ� แนะน�ำจาก ผู้ชายด้วยกันคงดกี ว่าเชอ่ื ตวั เองเป็นไหนๆ ... สองสาวอยรู่ ว่ มงานวนั เกดิ ทา่ นเจา้ สวั ธนนิ ทรจ์ นถงึ งานเลกิ กอ่ น จะพากันกลับ ทั้งสองเดินออกมาที่ลานจอดรถซ่ึงบ้านวิสิทธิ์ธรานนท์ อรมิ า 35

จัดแจงให้ “ฉนั ไมเ่ หน็ แกจะท�ำอะไรคณุ พเี ขาเลย” ชนนิ ทรถ์ ามขนึ้ ระหวา่ ง เดินไปทร่ี ถส่วนตวั “ใครวา่ โชไมท่ ำ� ละ่ พแ่ี ชมป”์ โชตกิ ายมิ้ มมุ ปากดว้ ยความเจา้ เลห่ ์ ก่อนจะนึกข้ึนได้ “ตายแล้วพ่ีแชมป์ โชลืมมือถือไว้ท่ีโต๊ะแน่ๆ เลย” หญิงสาวเปิดดกู ระเป๋าถือของตวั เองไปด้วย “หาดแี ล้วรยึ ัง” “โชหาดีแล้วค่ะ ถ้าอย่างน้ันพี่แชมป์ไปรอโชที่รถก่อนนะคะ เด๋ยี วโชเดินกลบั ไปดูที่โต๊ะก่อน เผือ่ มีใครเกบ็ ไว้ให้” หญิงสาวพูดด้วย ความกระวนกระวายใจ “ใหพ้ ไี่ ปเปน็ เพอ่ื นไหม” ชนนิ ทรถ์ ามดว้ ยความหวงั ดี เพราะจาก ลานจอดรถเข้าไปในงานถือว่าไม่ใกล้นัก “ไม่เป็นไรค่ะ โชจะรบี ไปรีบกลับ” “ถ้าอย่างน้ันพี่ไปรอทร่ี ถก่อนกแ็ ล้วกนั นะ” “ค่ะ” โชตกิ าหมนุ ตัวกลบั เพอื่ เดินเข้างานอีกคร้งั ทว่ากลับต้องตกใจ จนผงะถอยหลังโดยอัตโนมัติ ซ�้ำยังโชคร้ายท่ีพ้ืนด้านหลังเป็นหลุม ท�ำให้จังหวะก้าวเสียสมดลุ จนหงายหลงั ไป แตใ่ นความโชครา้ ยกม็ คี วามโชคดอี ยู่ เมอื่ ชายรา่ งสงู ทเ่ี ดนิ ตาม หลงั มาคว้าตัวเธอไว้ได้ทัน ไม่อย่างน้นั ได้ล้มลุกคลุกดนิ ไปเรยี บร้อย โชติการีบคว้าร่างสูงไว้เป็นที่ยึดตามสัญชาตญาณ พอดีกับที่ ชายหนุ่มคว้าเอวคอดของเธอไว้ ท�ำให้ตอนนี้ร่างทั้งสองแนบชิดกัน แม้แต่อากาศก็ยังผ่านไม่ได้ ทง้ั สองจอ้ งตากนั ในระยะประชดิ เพราะไมม่ ใี ครคาดหมายวา่ จะ ตกอยู่ในท่วงท่าแบบนี้ “เอ่อ...ขอบคณุ ท่ชี ่วยโชไว้นะคะ...คณุ พีรภทั ร” 36 นางร้ายสายด�ำ

โชติกาเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อนพร้อมท้ังขยับกายให้เจ้าของร่างสูง ปลอ่ ยตวั เอง ทง้ั ทค่ี วามจรงิ เธออยากจะอยใู่ นทา่ นใ้ี หน้ านเทา่ นาน ทวา่ คำ� พดู ของผู้ให้ค�ำชแี้ นะยังดงั ก้องในหัว จงึ ได้แต่ตดั ใจ ‘ผู้ชายอะไร ตัวหอมเป็นบ้า’ โชติกาคิดในใจ แต่ก็พยายาม ท�ำสีหน้าให้เป็นปกติ เธอต้ังใจลืมโทรศัพท์มือถือไว้บนโต๊ะเพราะเห็นเป้าหมายเดิน สำ� รวจความเรยี บร้อยของงาน จงึ ลองเสี่ยงดวงเอา หวงั ว่าเขาจะตาม หาเจ้าของมือถือ เพราะรูปพักหน้าจอเป็นรูปของเธอ ทว่าจนแล้ว จนรอดชายหนุ่มกไ็ ม่ยอมมาตดิ กับเสยี ที จนคดิ ว่าต้องเดินกลับไปเอา โทรศัพท์ท่ตี ้ังใจลมื ไว้ด้วยตัวเอง ช่วงเวลาท่โี ชตกิ าก�ำลงั ตดั สินใจกลับเข้าไปในงานกเ็ หลือบเหน็ หนุ่มร่างสูงคุ้นตาจากกระจกมองข้างของรถคันหน่ึง จึงแสร้งบอก ผู้จดั การสาวไปแบบนั้น เม่ือคนตัวสูงเดินเข้ามาใกล้จึงหมุนตัวกลับไปเหมือนเป็นเรื่อง บงั เอญิ และแลว้ พระเอกในชวี ติ จรงิ กท็ ำ� เหมอื นพระเอกในละครเปีย๊ บ นัน่ คอื รับนางเอกที่กำ� ลงั เสียหลักหงายหลังได้ทันท่วงที การท่ีเธอเป็นนักแสดงมากฝีมือ การแสดงออกทั้งท่าทางและ สหี น้าจงึ ท�ำได้ดีจนเป้าหมายไม่มที างรู้ทัน ‘ถงึ จะเปน็ นางเอกมาตลอดทง้ั ชวี ติ แตว่ า่ ฉนั กเ็ รยี นรบู้ ทนางรา้ ย มาดเี หมอื นกัน หึๆ’ หญิงสาวย้มิ ลำ� พองในใจ ทว่าสหี น้าที่แสดงออก มานัน้ คือรู้สึกผดิ เสยี เตม็ ประดา “ไม่เป็นไรครับ” พีรภัทรปล่อยหญิงสาวให้เป็นอิสระพร้อมกับ เว้นระยะห่างให้เหมาะสม “ถา้ อยา่ งงนั้ โชขอตวั กอ่ นนะคะ พอดโี ชลมื ของไวใ้ นงาน ขอบคณุ คณุ พรี ภทั รอกี ครงั้ นะคะทชี่ ว่ ยโชไว”้ เธอแสรง้ ท�ำสหี นา้ รอ้ นรน กอ่ นจะ เดนิ เลยชายหนุ่มไปด้วยความรบี ร้อน อรมิ า 37

“เดย๋ี วสิครบั คณุ โช” พีรภัทรถอื วสิ าสะคว้ามือนุ่มไว้ในจังหวะที่ เธอเดินผ่านตวั โชติกาอมย้ิมเมื่อเป้าหมายเดินตามเกมท่ีวางไว้ ก่อนจะปรับ สีหน้าให้เป็นปกตแิ ล้วหันกลบั ไปเลกิ คิ้วถามเขา มองเลยไปทีม่ ือแกร่ง ซง่ึ จับมอื เธอไว้ “ขอโทษทร่ี ุ่มร่ามครับ” พีรภทั รรีบปล่อยมือสาว กระแอมตอบ ค�ำถามทางสายตาเธอ “ถ้าของท่ีคุณโชว่าคอื สมาร์ตโฟนเครื่องน้ี ไม่ ต้องเดินไปให้เมอ่ื ยแล้วครับ” พีรภัทรชูสมาร์ตโฟนซ่ึงเป็นของแขกท่ีลืมไว้ท่ีพนักงานเอามา ให้ตน เขาจงึ ถือวสิ าสะกดเข้าไปดหู น้าจอ ถึงจะต้งั รหัสไว้ แต่เขากร็ ู้ ได้ทันทีว่าเจ้าของเครื่องเป็นใคร เพราะภาพพักหน้าจอตอบคำ� ถาม เขาได้เป็นอย่างดี “โอ๊ะ! น่ันมือถือของโชน่คี ะ” โชติกาแสร้งตาโตอย่างไม่คาดคดิ “ใชค่ รบั ” พรี ภทั รยน่ื สมารต์ โฟนในมอื ใหเ้ จา้ ของ มองหญงิ สาว ท่ียิม้ ด้วยความดีใจเม่ือได้รับของคืน รอยยม้ิ ของโชตกิ าตดิ ตาเขาตงั้ แต่ครั้งแรกท่เี ห็น ซ่ึงเขายอมรบั เลยว่าเธอยิม้ สวยจนเขาลมื ไม่ลง และจำ� ชือ่ เธอได้ตัง้ แต่ครง้ั แรกทคี่ น เป็นพ่อออกปากทักทาย “ขอบคณุ นะคะ โชนขี่ ล้ี ืมจริงๆ เลย คุณพรี ภัทรเลยลำ� บากไป ดว้ ย” หญงิ สาวหยบิ โทรศพั ทค์ นื ทงั้ ยงั ต�ำหนติ วั เองทขี่ ลี้ มื จนชายหนมุ่ ต้องล�ำบาก “ไมเ่ ปน็ ไรครบั ผมเปน็ เจา้ ของงาน ยนิ ดบี รกิ ารเตม็ ท”่ี ชายหนมุ่ ส่งย้มิ ให้ “แล้วคุณโชเรยี กผมว่าพเี ฉยๆ ก็พอครบั ไม่ต้องเรยี กเตม็ ยศ ขนาดนั้น ผมไม่ค่อยชนิ น่ะ” “ยินดคี ่ะคณุ พี” โชติกาไม่ปฏเิ สธ เธอพร้อมเรียกเขาว่า ‘ท่ีรัก’ ดว้ ยซำ�้ นถี่ า้ ไมค่ ำ� นงึ ถงึ ความเปน็ กลุ สตรอี าจมที บุ หวั ลากเขา้ ถำ้� ไปแลว้ 38 นางร้ายสายด�ำ

“ถ้าอย่างน้ันโชขอตัวก่อนนะคะ ป่านนพ้ี ่แี ชมป์คงรอจนเบอ่ื แล้ว” “ครบั ” โชตกิ าโบกมอื ลา กอ่ นจะเดนิ เรว็ ไปทรี่ ถตามคำ� พดู โดยไมเ่ หลยี ว หลงั กลบั มามองเปา้ หมายอกี ไมเ่ ชน่ นน้ั เขาจะสงสยั ถงึ ความจรงิ ทเ่ี ธอ พยายามปกปดิ ไว้ แตท่ นั ทที ขี่ น้ึ รถและปดิ ประตเู รยี บรอ้ ยกก็ รดี รอ้ งออก มาด้วยความอัดอนั้ “กร๊ีด!!! พีแ่ ชมป์!!!” “ฉันเห็นแล้วย่ะ แผนสงู นะแกยายโช” ชนนิ ทร์เบ้ปากใส่ยายผู้หญงิ เจ้าแผนการ น่ถี ้าไม่เหลอื บไปเหน็ พีรภัทรท่ีเดินตามมาไกลๆ คงคิดว่าโชติกาลืมโทรศัพท์มือถือไว้จริงๆ แต่ที่ไหนได้กลับเป็นแผนของเจ้าหล่อนทั้งหมด แถมยังส�ำเร็จอีก ต่างหาก “ถ้าเปน็ นางเอกแล้วต้องขน้ึ คาน ขอสลบั วญิ ญาณเป็นนางรา้ ย เสียยังดีกว่า” “ย่ะ คณุ นางร้าย” เธอย้ิมเขนิ และพูดเสยี งจรงิ จัง “คณุ พหี ล่อโฮกอ้ะพแ่ี ชมป์ ตวั ง้ี หอมมากๆ นี่ถ้าโชไม่ใช่นางเอกรางวัลขวัญใจมหาชนห้าปีซ้อน คง เหวอแตกต่อหน้าคุณพีเขาแน่ๆ ผู้ชายอะไรน่ารกั เป็นบ้า” “พี่ว่าคุณพีเขาอะไรยังไงกับแกอยู่นะ” ชนินทร์ออกความเห็น แต่กไ็ ม่กล้าฟันธงร้อยเปอร์เซ็นต์ “เขาอะไรยังไงกบั โชสดิ ี เพราะนน่ั คือส่ิงทโ่ี ชต้องการ” “ขอให้ฉนั มองไม่ผิดทเี ถอะ” ชนินทร์ขับรถออกจากลานจอดรถของงานตรงไปส่งโชติกาที่ คอนโด ระหว่างทางกลับก็ได้รับสายซึ่งเป็นเบอร์ที่โทร. มาจากต่าง ประเทศ และคุ้นชินดีกบั ปลายสาย “ว่ายงั ไง...” “ผมต้องการใช้เงนิ ” อริมา 39

“รอบนี้จะเอาเท่าไหร่ล่ะ” “สองล้าน” ปลายสายบอกจำ� นวนเงนิ ทีต่ วั เองต้องการ “มันเยอะเกนิ ไปไหม” ชนนิ ทร์แบ่งรับแบ่งสู้ เพราะจำ� นวนเงิน มากข้ึนกว่าครั้งก่อนๆ อยู่มาก แถมเงินในบัญชีของโชติกายังเหลือ ไม่มากอีกต่างหาก “ถ้าพ่ไี ม่ให้ ผมจะไม่โทร. มาหาอีก เลอื กเอาก็แล้วกัน” อกี ฝ่าย ขู่ และนำ�้ เสียงจริงจังนนั้ เองทท่ี ำ� ให้ชนินทร์ต้องตอบตกลงไป “โอเคๆ เด๋ียวพ่จี ดั การให้” “ขอบคุณครับ” ปลายสายพูดจบกช็ ิงวางสายไปทันที ชนินทร์ได้แต่ถอนหายใจ ทว่าก็ทำ� อะไรไม่ได้ นอกจากทำ� ตาม ความต้องการของอีกฝ่ายอย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ โชตกิ าตน่ื ขน้ึ มาในยามเชา้ ดว้ ยความสดชน่ื ไดห้ ลบั สบาย ตลอดทง้ั คนื แถมยังฝันดีถึงเป้าหมายทเ่ี ธอเตรียมพุ่งชน หญงิ สาวดงึ ทีป่ ิดตาออก ก่อนจะลกุ ขึ้นนั่งบิดตวั ยืดเส้นยืดสาย “วนั นี้ต้องไปออกกำ� ลังกายซะหน่อยแล้ว” เธอวางกำ� หนดการ ให้ตัวเอง ถงึ อายจุ ะล่วงเลยมาเกือบสามสิบห้าปีในอกี ไม่กี่เดอื น แต่การ ที่เป็นนักแสดงท�ำให้ต้องดูแลรูปร่างให้ดูดีอยู่ตลอดเวลา ถึงจะไม่ได้ ออกกำ� ลังกายบ่อยจนเป็นประจำ� ทว่าอย่างน้อยในหน่งึ สปั ดาห์ก็ต้อง มสี ักวันสองวันท่ไี ด้ยืดเส้นยดื สาย โชติกาลุกขึ้นจากที่นอนเข้าช�ำระร่างกายออกมาด้วยชุดเตรียม พร้อม หยบิ ผ้าขนหนูผืนเล็กคล้องคอแล้วเดนิ ออกจากห้องเพือ่ ลงไปท่ี ช้ันฟิตเนส ทว่าเมื่อเปิดประตูออกมาก็แทบเช็ดเลือดก�ำเดาไม่ทัน เพราะสิ่งที่เห็นอยู่เบ้ืองหน้าคือผู้ชายรูปร่างดีมากๆ คนหน่ึงก�ำลัง เปลอื ยท่อนบน ท่อนล่างมีเพียงกางเกงยนี พอดตี ัว แต่เอวกลับตำ�่ จน 40 นางรา้ ยสายด�ำ

เหน็ ขอบกางเกงชนั้ ในสขี าวยหี่ อ้ ดงั และเขาก�ำลงั ปนี บนั ไดเพอื่ เปลยี่ น หลอดไฟหน้าห้องทีเ่ สียเมือ่ วันก่อน สงิ่ ทเี่ รยี กความสนใจจากเธอไดเ้ ปน็ อยา่ งดคี อื รปู รา่ งสงู เพรยี วที่ มีกล้ามหน้าท้องเป็นลอนเรียงตัวสวย เหงื่อไคลท่ีไหลจากกรอบหน้า ลงล�ำคอ ผ่านร่องอกตกที่หน้าท้องแกร่ง ก่อนจะไหลซึมตามไรขน ใต้สะดอื ลงไปท่ีขอบกางเกง และปลายทางของมนั กอ็ ยู่ท่.ี .. “ผู้หญงิ สมยั น้เี ขามองผู้ชายด้วยสายตาแบบนกี้ นั เหรอ” เสียงทุ้มคุ้นหูท�ำให้โชติกาหันหน้าไปมองช่างไฟทันที และ ใบหน้าท่ีคุ้นตาท�ำให้เธออ้าปากค้างหนักย่ิงกว่าเดมิ เพราะไม่คาดคดิ ว่าผู้ชแี้ นะทางสว่างให้เธอเมอื่ คนื ก่อนจะปรากฏตวั อยู่ที่น่ใี นตอนน้ี “นาย!” “รู้ไหมคณุ ผู้หญงิ สายตาของคุณน่ีน่ากลวั เป็นบ้า” ตณิ ณภพ ปีนลงจากบันไดเมอื่ เปลี่ยนหลอดไฟดวงทีเ่ สียเสรจ็ ก่อนหน้านเี้ ขารู้สกึ ได้แค่ว่าตนเองก�ำลังถูกจ้อง แต่เพราะกำ� ลงั ท�ำงานติดพันเลยไม่ได้สนใจ ทว่าเมื่อเสร็จงานจึงหนั ไปมอง ได้พบกับ หญงิ สาวสวยจดั แม้ไม่ได้แต่งหน้าทอ่ี ยู่ในชดุ ออกกำ� ลงั กาย เม่ือเพ่งมองดีๆ เลยจ�ำได้ว่าเป็นคนเดียวกับท่ีเขาเจอในงาน วันเกิดของท่านเจ้าสัวธนินทร์ ทว่าสายตาเจ้าหล่อนกลับไม่ได้จ้องท่ี หนา้ เขา แต่เธอกำ� ลงั มองมาดว้ ยสายตาบางอย่างตามลำ� ตวั เขาตง้ั แต่ คอเร่ือยลงมาจนถึง ‘เป้ากางเกง’ น่ีถ้าไม่ออกปากทัก เจ้าหล่อนคง จนิ ตนาการไปถงึ ไหนต่อไหนแล้วกระมัง “นะ...นายมาอยู่ท่ีนีไ่ ด้ยังไง” โชติกาพยายามเบ่ียงประเด็น ไม่ สนใจทีเ่ ขาก�ำลังพดู ถงึ แต่เอาเข้าจริงทำ� ยากเหลอื เกินเม่อื หุ่นเขาดีไป ทกุ สัดส่วนแบบนี้ เธอพยายามไม่มองต่ำ� กว่าปลายคางที่มหี นวดเครา ปกคลุมของคนตรงหน้า แต่กล้ามท้องน่ามองของเขาก็คอยแต่จะดึง สายตาเธอให้มองตำ�่ อยู่ร�่ำไป อริมา 41

เกิดมาจนอายุสามสิบสี่ปีเจ็ดเดือนยังไม่เคยเห็นซิกซ์แพ็กใคร นา่ ลบู ไลเ้ ทา่ นม้ี ากอ่ น แมจ้ ะเคยเหน็ ของผชู้ ายคนอน่ื หรอื นกั แสดงชาย ทรี่ ว่ มงานกนั มาหลายคน แตข่ องคนตรงหนา้ กลบั ทำ� เธอเสยี สตไิ ดเ้ ปน็ อนั ดับหน่งึ “นายเป็นช่างไฟของคอนโดเหรอ” เธอคาดเดาจากส่งิ ทีเ่ ขาทำ� ไม่รู้ว่าทางคอนโดเลือกช่างไฟจากรูปร่างหรือไม่ นถ่ี ้าเขามาเปล้อื งผ้า ต่อหน้าคนที่ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ถูกลากเข้าห้องคงโทษใครไม่ได้ นอกจากรูปร่างของเจ้าตวั ที่มนั ล่อตาล่อใจซะเหลอื เกิน “พูดกับผมกรุณามองหน้าอย่ามองอย่างอ่ืนสิครับ” ติณณภพ แทบหลุดข�ำเม่ือคนตรงหน้าเหล่ตามองลงต่�ำกว่าหน้าเขาด้วยท่าทาง น่าขนั แถมยงั ท�ำเหมอื นไม่รู้ไม่ชท้ี ง้ั ทเ่ี ขาเพ่งิ จับได้คาหนังคาเขา คนถูกจับได้เฉไฉด้วยความเก้อเขินพร้อมกับเงยหน้ามองเขา อย่างทีป่ ากพดู “ก.็ ..มองหน้าอยู่น่ไี ง” “โอเค ผมจะเชื่ออย่างทคี่ ณุ บอกกไ็ ด้” ตณิ ณภพยกมอื ยอมแพ้ แต่ประโยคต่อมาของเธอทำ� เขาสำ� ลกั ลมหายใจ “นนี่ าย...ชา่ งเปลยี่ นหลอดไฟจำ� เปน็ ตอ้ งถอดเสอ้ื โชวก์ ลา้ มดว้ ย เหรอ” โชติกาอดจะออกปากถามไม่ได้ เพราะปกติที่เห็นช่างไฟต้อง แตง่ ตวั ดว้ ยชดุ ยนู ฟิ อรม์ ของบรษิ ทั ทตี่ วั เองสงั กดั อยู่ แตจ่ ากการแตง่ ตวั ของเขาเหมอื นกำ� ลงั เปลยี่ นหลอดไฟทบ่ี า้ นตวั เองอยา่ งไรอยา่ งนน้ั และ ต่อให้ดูยังไงทนี่ ี่กไ็ ม่น่าจะใช่บ้านของเขา “ไม่จ�ำเป็น” เขาตอบตามสิ่งที่คดิ “อ้าว...แล้วนายจะถอดเสอ้ื ทำ� ไม” ‘กเ็ พราะผมไม่ใช่ช่างเปลีย่ นหลอดไฟน่ะสิแม่คณุ ’ ติณณภพตอบเพียงในใจ ไม่ได้แก้ไขความเข้าใจผิดให้อีกฝ่าย แตอ่ ยา่ งใด สภาพภายนอกเขาคงเหมอื นชา่ งไฟกระมงั แตค่ งไมแ่ ปลก เพราะก่อนหน้านี้เธอเคยทักว่าเขาเป็นคนดูแลเรื่องอาหารมาแล้ว 42 นางร้ายสายด�ำ

คร้ังหน่ึง สุดท้ายนี้ไม่รู้ว่าเจ้าหล่อนตาไม่ถึงหรือว่าสภาพของเขาเกิน เยยี วยาแล้วกนั แน่ “ข้างนอกมนั ร้อนไง” เขาบอกเหตผุ ลโง่ๆ ไป “แล้วนีท่ ำ� งานเสรจ็ แล้วเหรอ” “เสร็จแล้ว” ติณณภพตอบขณะเก็บบันไดและอุปกรณ์ทำ� งาน ไปด้วย “ขอบใจนายมากๆ นะที่ให้คำ� แนะนำ� ฉันเม่ือวันก่อน” โชติกากล่าวขอบคุณจากใจจริง หากคิดแผนการเองคงเข้าไป ร่วมวงชิงพีรภัทรจากผู้หญิงคนอื่นอย่างคนไม่มีอารยะอย่างแน่นอน แต่เพราะค�ำชี้แนะของชายหนุ่มท�ำให้เธอมีแผนการแสนแยบยลเข้า มาในหัว และเลือกใช้สิ่งท่ีตัวเองถนัดท่ีสุดเรียกร้องความสนใจจาก เป้าหมายแทน “หืม?...” ตณิ ณภพหนั มองหนา้ หญงิ สาวดว้ ยความขอ้ งใจ กอ่ นจะรอ้ งออ๋ เมอื่ นกึ ขนึ้ ไดว้ า่ ตอนนสี้ าวเจา้ กำ� ลงั เดนิ หนา้ รกุ ฆาตลกู ชายเจา้ สวั ธนนิ ทร์ และดูจากสถานการณ์แล้วน่าจะส�ำเรจ็ ลลุ ่วงไปได้ด้วยดี “มนั ส�ำเรจ็ ไปได้ด้วยดเี ชียวละ” “เขาขอคุณเป็นแฟน?” “ยังไม่ถึงข้ันน้ัน แต่ก็ถือว่าเรียกร้องความสนใจจากเขาได้เป็น ท่นี ่าพอใจ” “ถ้าอย่างน้ันก็ขอให้โชคดีก็แล้วกัน” ติณณภพย้ิมให้พร้อมกับ นำ� เครอื่ งมอื ไปวางกองไวท้ ผ่ี นงั หอ้ งรอเรยี กคนมาเกบ็ สว่ นตวั เองกเ็ ดนิ เข้าห้องฝั่งตรงข้ามห้องเธอ “เดี๋ยวสินาย” โชติกาเรียกชายหนุ่มไว้ เพราะเห็นเขากำ� ลังจะ เข้าห้องฝั่งตรงข้ามห้องตัวเอง จากที่เธออยู่ที่น่ีมานานแทบจะไม่เคย เจอเพือ่ นบ้านห้องน้เี ลย แต่กลายเป็นว่าหนุ่มช่างไฟกำ� ลงั จะเปิดห้อง อรมิ า 43

ฝั่งตรงข้ามเข้าไป “ครับ” ติณณภพหยุดมือที่ก�ำลังกดรหัสเข้าห้อง หันมาหา หญงิ สาวทีเ่ รยี กเขาไว้ “เจ้าของห้องเขาจ้างนายมาทำ� ไฟเหรอ” “เปล่าครับ” “แล้วท�ำไมนาย...” ยังไม่ทันที่โชติกาจะถามสิ่งที่ตัวเองสงสัยออกมา ติณณภพก็ ชิงพดู ข้นึ เสียเอง แถมยงั เป็นค�ำถามที่เธอเตรียมจะถามเขาเสยี ด้วย “กำ� ลงั สงสยั วา่ ผมจะเขา้ ไปในหอ้ งนท้ี ำ� ไม เขา้ ไปไดย้ งั ไง ใชไ่ หม ครบั ” “ก.็ ..ประมาณนน้ั ” หญงิ สาวยมิ้ แหย สายตาทเ่ี ขามองมาเหมอื น กำ� ลังบอกว่าเธอก�ำลงั ทำ� ตัวเป็นสอใส่เกือกอยู่ เธอกำ� ลงั ทำ� ตามนโยบายของคอนโดอยตู่ า่ งหาก ทใ่ี หผ้ อู้ ยอู่ าศยั ทกุ คนช่วยสอดส่องดแู ลความผดิ ปกติ เพือ่ ความปลอดภัยของตวั เอง และเพอื่ นบา้ นทอี่ าศยั อย่รู ว่ มชน้ั และตกึ เดยี วกนั เธอไม่ได้อยากสอดรู้ สอดเห็นเสียหน่อย ที่ทำ� ไปเพือ่ ความปลอดภยั ของทกุ คนล้วนๆ “ผมพักอยู่ที่นี่” ติณณภพตอบออกไปตามความจริง เขาเป็น เจา้ ของโครงการของตกึ หลงั นแ้ี ละตกึ ขา้ งๆ อกี สองตกึ สว่ นหอ้ งทก่ี �ำลงั จะเข้าไปน่ีคือห้องพักที่เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ เพราะห้องเดิมซึ่งอยู่ อีกตึกก�ำลังตกแต่งใหม่ ต้องใช้เวลาอีกหลายเดือนกว่าจะเข้าอยู่ได้ ทน่ี ี่จึงเป็นห้องพักส�ำรองเพอื่ ใช้อยู่อาศยั ระหว่างรอ “มาดแู ลห้องระหว่างเจ้านายไม่อยู่เหรอ” ‘สงสยั ตาเธอจะไมถ่ งึ จรงิ ๆ’ ตณิ ณภพคดิ ในใจ ถงึ ขนาดบอกวา่ เขาพักอยู่ท่ีน่ี เจ้าหล่อนยังคิดว่าเขาเป็นคนเฝ้าห้องก็เกินเยยี วยาแล้ว จรงิ ๆ “คงอย่างน้ันครบั ” 44 นางร้ายสายด�ำ

“ดีจังเลยเนอะ ฉันอยู่ห้องฝั่งตรงข้ามนี่เอง” หญิงสาวชี้ไปที่ ประตูห้องของตัวเอง “นายต้องการความช่วยเหลืออะไรบอกฉันได้ เลยนะ ตอบแทนท่ีนายเคยช่วยฉนั ไง” “ขอบคุณครับ” ชายหนุ่มกล่าวขอบคุณความมีน้�ำใจกับคน แปลกหนา้ ของเธอ กอ่ นจะพดู ขน้ึ เมอื่ เหน็ ชดุ ออกกำ� ลงั กายบนตวั หญงิ สาว “คุณจะไปออกก�ำลังไม่ใช่เหรอครับ” ติณณภพทักเพราะหาก ยังยืนคุยกับสาวเจ้านานกว่านี้อีกหน่อย ดีไม่ดีอาชีพของเขาอาจจะ เปลยี่ นไปอกี หลายอาชพี กเ็ ป็นได้ “น่นั สิ มัวแต่คุยจนเพลิน” โชตกิ ายม้ิ แหยๆ อีกครัง้ อาจจะเพราะไม่ค่อยได้พบปะกับใคร นอกจากผู้จัดการส่วนตัว พอได้คุยก็เลยมีบทสนทนายาวเหยียดเป็น ธรรมดา แถมคนตรงหน้ายังพูดคุยธรรมดา ไม่เห็นเธอเป็นดาราดัง และไม่คดิ ขายข่าวให้นักข่าวดังเช่นคนอ่นื ที่มาตีสนิท ไม่รู้ว่าคดิ ไปเอง หรือไม่ แต่จากที่เหน็ เธอมองว่าเป็นอย่างนน้ั จริงๆ “เชญิ ครบั ” ตณิ ณภพผายมอื เชญิ กอ่ นจะใสร่ หสั เปดิ ประตหู อ้ ง อีกคร้ัง “เด๋ียวก่อน” และก็เขาถูกเรียกอีกคร้งั ...จากคนเดิม ติณณภพหันหลังกลับมามองคนเรียกด้วยความเบื่อหน่าย เพราะตอนนเ้ี ขาอยากจะชำ� ระคราบเหงอื่ ไคลบนตวั เตม็ ทน แถมยงั ตอ้ ง ไปท�ำงานอกี หากมัวแต่โยกโย้อยู่หน้าห้องแบบนี้ คงได้ไปทำ� งานสาย อีกตามเคย “นายจะอยู่ทนี่ ี่นานไหม” “พกั ใหญ่ๆ ครบั ” “ถา้ อยา่ งนนั้ ฉนั เคาะประตเู รยี กนายไดใ้ ชไ่ หม” เธอกลน้ั ใจถาม เม่ือเห็นสายตาเป็นค�ำถามของเขาจึงอธิบายต่อ “คือฉันยังอยากได้ อรมิ า 45

ค�ำแนะนำ� จากนายเรอ่ื งคุณพรี ภทั รน่ะ” “คุณคดิ ว่าผมช่วยคณุ ได้เหรอ” “ไมร่ สู้ ิ แตฉ่ นั ลองทำ� ตามทนี่ ายแนะนำ� มนั กไ็ ดผ้ ลดนี ี่ ถา้ ไดน้ าย เปน็ ทปี่ รกึ ษา ฉนั วา่ งานนส้ี ำ� เรจ็ อยา่ งแนน่ อน” เธอพดู ดว้ ยความมนั่ ใจ “แต่ฉันไม่ได้ให้นายช่วยฟรหี รอกนะ ฉนั มคี ่าจ้างให้” “เท่าไหร่” “ห้าพนั บาทขาดตวั ” “ห้าพันเนย่ี นะ” เป็นราคาค่าตัวท่ีถูกท่ีสุดที่เขาเคยทำ� งานมาเชียวละ ดูเหมือน ว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจผิดว่าเขาไม่ยอมตกลงเพราะค่าจ้างน้อยไป ทั้งที่ ความจริงให้ช่วยเปล่าไม่คิดเงิน เขาก็ไม่มีปัญหา แต่เมื่อเจ้าหล่อน เสนอมาแล้วกไ็ ม่อยากขัดศรทั ธา “มนั น้อยไปเหรอ” เมอื่ เหน็ หนา้ ตาอกี ฝา่ ยไมม่ คี วามสนใจงานทเ่ี สนอ เลยคดิ วา่ เขา คงไม่พอใจกับค่าจ้าง นี่ถ้าเป็นเมื่อสี่ห้าปีก่อนเธอคงเสนอให้เขาเป็น ล้านไปแล้ว แต่ด้วยตอนนี้สถานภาพทางการเงินของเธอไม่ค่อยดีสกั เทา่ ไร จงึ อยากประหยดั คา่ ใชจ้ า่ ยทกุ อยา่ งเทา่ ทท่ี ำ� ได้ ทวา่ กย็ งั อยาก ได้เขาเป็นทีป่ รึกษาอยู่ดี “ถา้ อย่างนนั้ ฉนั เพม่ิ ให้อกี หา้ พนั รวมเปน็ หนง่ึ หมนื่ บาท นายจะ ช่วยฉันไหม” โชตกิ าเสนอไปอีกเท่าตัว “จรงิ ๆ ผมตอบตกลงตงั้ แต่ห้าพันแล้วละ” “ถ้าอย่างนั้นเปล่ียนเป็นห้าพันเหมือนเดิม” เธอรีบกลับค�ำ เพราะตัวเองจะได้ไม่ต้องเสียห้าพันเพ่ิม แต่กลับถูกอีกฝ่ายดักคอไว้ ได้ทัน “ไม่ทันแล้วครับคุณ” ติณณภพส่ายหน้าโดยไม่คิดยินยอม อยากรู้นักว่าหญิงสาวจะทำ� อย่างไร 46 นางร้ายสายด�ำ

“หกพันห้าขาดตัว” โชติกาไม่ยอมแพ้ เพราะตวั เองจะประหยัด ค่าใช้จ่ายได้มากข้นึ “แปดพัน” “เจด็ พนั ” “โอเค” ติณณภพยอมตกลงในท่ีสุด มองคนตรงหน้าที่เขี้ยว ไม่หยอก “ตกลงตามนัน้ ” เมอื่ ไดข้ อ้ สรปุ อนั เปน็ ทพ่ี อใจ โชตกิ าจงึ ยน่ื มอื ไปตรงหนา้ ทปี่ รกึ ษา จำ� เปน็ เพอ่ื จบั มอื แสดงความเป็นพนั ธมติ รตอ่ กนั แต่เหมอื นอกี ฝ่ายจะ ยังไม่เข้าใจที่เธอต้องการจะส่ือ “กจ็ บั มอื รว่ มงานกนั ไง” หญงิ สาวอธบิ ายการกระท�ำของตวั เอง “นี่คุณไม่ได้จะหลอกจับมือผมใช่ไหม เห็นแบบน้ีผมก็หวงเนื้อ หวงตัวเหมือนกันนะครับ” เขาแสร้งเบี่ยงตัวหลบพร้อมยกมือขึ้นบัง หน้าอกตวั เอง “มนั ควรเปน็ ฉนั ไหมทตี่ อ้ งพดู คำ� นน้ั นะ่ ” เธอมองคอ้ นคนหวงตวั “แล้วท�ำไมคุณไม่พูดล่ะครับ มาขอจับมือผมท�ำไม” “ไมจ่ บั กไ็ มจ่ บั !” โชตกิ าชกั มอื กลบั ทวา่ กลบั ถกู มอื แกรง่ ควา้ จบั ได้ทันท่วงที ก่อนทเี่ ขาจะเขย่าเบาๆ “ยนิ ดที ีไ่ ด้ร่วมงานครบั เจ้านาย” “ยะ่ ” โชตกิ าดงึ มอื ออกและบอกลาอกี ฝา่ ย กอ่ นจะตรงไปทล่ี ฟิ ต์ ลงไปชัน้ ฟิตเนสเพ่ือออกกำ� ลงั กาย สว่ นคนทก่ี ลายเป็นทปี่ รกึ ษาจำ� เปน็ แบบไมม่ กี ำ� หนดระยะเวลา จ้าง ด้วยค่าแรงท�ำงานแบบเหมาจ่ายในราคาเจ็ดพันบาทถ้วน ได้แต่ สงสัยว่าตัวเองก�ำลังเล่นสนุกอะไรอยู่ท่ีไปรับปากหญิงสาวแบบนั้น ทง้ั ทงี่ านตวั เองกม็ กี า่ ยกองจนเลขาฯ บน่ อยทู่ กุ วนั แตเ่ มอ่ื รบั ปากไปแลว้ กต็ ้องท�ำตามทพี่ ดู สนิ ะ ส่วนเร่อื งจะสำ� เรจ็ หรอื ไม่ก็เป็นอกี เรอ่ื ง อรมิ า 47

เจ้าหล่อนเป็นผู้หญิงแปลกท่ีเขาเพิ่งเคยเจอ หรืออาจจะเป็น ผู้หญิงคนเดียวที่เขาคบค้าสมาคมนอกเหนือจากเรื่องงานและเรื่อง เซก็ ซ์ แตพ่ ดู ไปเธอกอ็ ยใู่ นจำ� พวกตดิ ตอ่ ดว้ ยเรอ่ื งงาน ถงึ จะเปน็ คา่ จา้ ง อันน้อยนิด แต่ก็ถือว่าท�ำงานก็แล้วกัน หวังว่าจบงานน้ีแล้วเขาคง ไม่แปลกตามเธอไปอกี คน เขาหวังแบบนั้นจรงิ ๆ 48 นางร้ายสายด�ำ

3 ผูช้ ว่ ยเฉพาะกิจ โชตกิ าออกจากลฟิ ตห์ นา้ คอนโดมาดว้ ยความระแวดระวงั เพราะถอื วา่ ขา้ งนอกเปน็ ทส่ี าธารณะ และผคู้ นมากมายสญั จรขวกั ไขว่ ไม่ใช่ไม่อยากทักทายแฟนคลับผู้ท่ีเป็นเบ้ืองหลังคอยสนับสนุน แต่ ตอนน้ีเธอหิวมากจนไม่อยากแวะที่ไหนให้เสียเวลา และร้านอาหารท่ี เป็นเป้าหมายคือร้านส้มต�ำรสเด็ดซอยถัดไป ดาราสาวกระชับหมวกปีกกว้างท่ีตนเลือกหยิบมาใส่และแว่น กันแดดอันโตเพ่ือปกปิดใบหน้า ส่วนเส้ือผ้าก็เลือกชุดท่ีธรรมดาไม่ได้ โดดเด่น แตเ่ หมอื นวา่ การอำ� พรางกายของเธอในครงั้ นจี้ ะไมไ่ ดผ้ ล เพราะ ทนั ทีท่ีออกจากลิฟต์ ผู้คนหันมาสนใจมากมาย แม้แต่พนกั งานรกั ษา ความปลอดภยั ทเ่ี หน็ หน้ากันอยู่เป็นประจำ� ยังมองด้วยความสนใจ “นส่ี นิ ะทเี่ ขาบอกวา่ แมจ้ ะแตง่ ตวั ธรรมดาเพยี งใด ราศคี วามเปน็ ดาวก็เจิดจรสั ให้คนอนื่ เหน็ อยู่รำ่� ไป” โชตกิ าพยกั หน้าเข้าใจเร่ืองที่ว่า ก่อนจะเดนิ มุ่งหน้าออกไปด้วย ความม่ันใจ ไม่สนใจกลุ่มคนท่ีซุบซิบกันระหว่างเดินผ่าน เธอชินเสีย แล้วกับการเป็นดาราดงั และตกเป็นเป้าสายตาของผู้คน กรงิ๊ กริ๊ง กริ๊ง กร๊งิ ! อริมา 49

เสยี งกรงิ่ รถจกั รยานเบอื้ งหลงั ทำ� ใหโ้ ชตกิ าตอ้ งหลบเขา้ ขา้ งทาง ชนิดติดขอบถนนเพ่ือเปิดพื้นที่ให้รถว่ิง แต่จนแล้วจนรอดเจ้าของ จักรยานกไ็ ม่ปั่นหนไี ปเสียที กลบั ปั่นมาจอดเทียบข้างๆ แทน ซึ่งเขา ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นผู้ช่วยเฉพาะกิจของเธอน่ันเอง “นายนั่นเอง” โชติกาถอดแว่นกันแดดออกด้วยความเซ็งจิต “ว่าแต่นายรู้ได้ยังไงว่าเป็นฉนั ” “คุณน่ีกแ็ ปลก” ตณิ ณภพสำ� รวจการแต่งกายของสาวเจ้า ชดุ วอร์มแขนยาวขา ยาวสแี ดงยห่ี อ้ ดงั รองเทา้ กเ็ ปน็ รองเทา้ แตะคบี สดี ำ� ธรรมดา แตไ่ อห้ มวก ปีกกว้างกับแว่นตาอันโตท่ีปิดเกือบทั้งหน้าเป็นรูปปีกผีเสื้อสีเดียวกับ ชดุ นส่ี ิทีเ่ รียกความสนใจจากคนรอบข้างได้ดี และเขากจ็ ำ� เธอได้ตง้ั แต่ มองจากข้างหลังแล้ว “นายแปลกใจใช่ไหมล่ะท่ีฉันเรียกความสนใจจากผู้คนได้ ไม่ ต้องแปลกใจหรอก เพราะฉันน่ะดังมาก” หญิงสาวป้องปากกระซิบ ท้ายประโยคเสยี งเบา “เขาสนใจเพราะคณุ ดงั มากจรงิ เหรอ ผมคดิ วา่ พวกเขามองคณุ เพราะเห็นของแปลกมากกว่า นี่แฟชั่นฤดูร้อนของคุณเหรอ ดูเข้าก๊ัน เข้ากันดีเนอะ” ติณณภพพูดออกไปอย่างท่ีใจคิด นั่นท�ำให้คนถูกทักว่าเป็น ของแปลกและถูกวิจารณ์เรอ่ื งแฟชน่ั มสี ีหน้าไม่พอใจ “นายนี่ไม่รู้อะไรจริงๆ” โชติกาส่ายหน้าด้วยความเหนื่อยใจ ก่อนจะขยายความต่อ “ไม่รู้จักฉันรไึ ง เจ้าของรางวลั ขวญั ใจมหาชน ห้าปีซ้อนเน่ีย” ติณณภพส่ายหน้าเพราะเขาไม่รู้จักเธอจริงๆ “สงสัยบ้านนายอยู่หลังเขา แถมยังไม่เข้าใจเร่ืองแฟช่ันเอา มากๆ” โชติกาแสดงสหี น้าเหน็ อกเห็นใจ 50 นางร้ายสายด�ำ

“โอเค บ้านผมอยู่หลังเขา แถมยังเป็นพวกไม่ตามแฟช่ัน” ติณณภพยกมือยอมแพ้ ถึงจะอธิบายไปมากกว่านี้ เขาก็ไม่รู้จักเธอ อยู่ดี แต่จากที่คิด เธอคงเป็นนักแสดงดังคนหน่ึงของเมืองไทย ซ่ึง แน่นอนว่าเขาไม่ได้ตดิ ตาม แม้ทบี่ ้านจะท�ำธรุ กิจประเภทนีก้ ็ตาม ดจู ากอายแุ ล้วเจ้าหล่อนคงดังมากเมอ่ื สมัยยังเป็นสาวรุ่น อาจ จะเปน็ เพราะเขาเพงิ่ ยา้ ยมาอยทู่ ไ่ี ทยอยา่ งถาวรเมอื่ ชว่ งสองสามปหี ลงั มาน้ี ซึ่งเป็นช่วงขาลงของสาวเจ้าแล้ว ทำ� ให้เขาไม่รู้จกั เธอก็เป็นได้ “ว่าแต่คณุ จะไปไหน” “ไปร้านอาหารซอยถัดไป” โชติกาบอกพร้อมออกเดิน โดยมี ตณิ ณภพปั่นจกั รยานตามช้าๆ “ผมจะไปร้านส้มต�ำยายมา คณุ จะตดิ รถไปด้วยกนั ไหม” ชาย หนุ่มชวนด้วยความมนี �้ำใจ ยงั ไงกจ็ ะเป็นลกู จ้างของเธอแล้วน่ี คงได้ เห็นกันอีกนาน “ฉันกจ็ ะไปร้านน้ันเหมอื นกนั ” “จะไปด้วยกันไหมล่ะ” “จะใหฉ้ นั ซอ้ นจกั รยานสบั ปะรงั เคของนายไปเนยี่ นะ” โชตกิ าช้ี ไปที่จักรยานรุ่นคลาสสิกท่ีจะพังแหล่มิพังแหล่ ตะกร้าหน้ารถเอียง สสี่ บิ หา้ องศา ตอ้ งใชเ้ ชอื กฟางสแี ดงซดี ผกู ตดิ กบั คอจกั รยานเพอื่ ใหย้ งั ใชง้ านได้ ถา้ เธอตกลงซอ้ นทา้ ยไปกบั เขาจะรอดถงึ รา้ นยายมาไหมเนยี่ “อยา่ ดถู กู สภาพภายนอกของมนั สคิ ณุ ภายในมนั อาจจะเคลอื บ ทองเอาไว้ก็ได้” “ไปหลอกเดก็ อนบุ าลเถอะ” หญงิ สาวย่นจมูกใส่ ไม่เช่ือคำ� พูด หลอกเดก็ ของเขา “แตถ่ า้ มจี รงิ คงไมใ่ ชท่ อง แตเ่ ปน็ สนมิ ทง้ั คนั ละไมว่ า่ ” “ตกลงไม่ไปใช่ไหม” “ไปส!ิ ” “แลว้ จะพดู อะไรมากมาย ขน้ึ มาตงั้ แตท่ แี รกกจ็ บเรอ่ื งแลว้ ไหม” อรมิ า 51

ติณณภพแยกเขี้ยวใส่โชติกาคืนบ้าง ถ้าเป็นผู้ชายด้วยกันคงถีบหน้า คว่�ำไปนานแล้ว และที่แน่ๆ เขาไม่เคยเห็นใครเหมือนเธอมาก่อน หมายถงึ ‘บ้า’ เหมอื นเธออ้ะนะ “นายแน่ใจใช่ไหมว่าถ้าฉันขึ้นไปแล้วล้อมันจะไม่หลุดซะก่อน” โชติกาใช้แรงกดเบาะหลังเพื่อดูว่าจะรับนำ�้ หนักตัวเองได้ไหม ถึงมัน เหมอื นจะแขง็ แรง ซงึ่ มนั กแ็ คเ่ หมอื น ไมไ่ ดห้ มายความวา่ มนั จะแขง็ แรง เสยี หน่อย “ถา้ ไมม่ น่ั ใจกเ็ ดนิ ตากแดดรอ้ นๆ ตอ่ ไปเถอะ” ตณิ ณภพปน่ั ออก ไปได้ไม่เท่าไรกถ็ กู ดงึ ท้ายรถเอาไว้ “เดี๋ยวสิ ฉันแค่ถามเพราะกลัวเกิดอันตรายหรอกน่า” โชติกา พดู พรอ้ มกบั กา้ วขาขน้ึ ครอ่ มเบาะหลงั พรอ้ มยดึ ราวเหลก็ จบั ทยี่ นื่ ออก มาจากเบาะคนปั่น ให้ตายเถอะ! มันต้องเป็นรุ่นเก่าขนาดไหนเนี่ยถึงมีที่จับจาก เบาะคนปั่นได้ แถมเบาะคนซ้อนยังเป็นเหล็กท้ังหมด กว่าจะถึงร้าน ส้มต�ำยายมาเล่นเอาระบมก้นกนั เลยทีเดียว ... “นายๆ จอดรถตรงนแ้ี หละ เดี๋ยวฉนั จะเดินเข้าไปเอง” โชตกิ า ตบหลงั อกี ฝา่ ยเมอื่ ใกลจ้ ะถงึ รา้ น แตเ่ มอื่ คนทป่ี น่ั อยเู่ บาะหนา้ ไมม่ ที า่ ที ว่าจะหยดุ รถ จากแรงตบทเ่ี บาๆ จึงกลายเป็น ‘ทบุ ’ หนกั ๆ แทนทันที ปึก! “อ๊าก! จอดแล้วๆ” ไม่รู้ว่าเบรกของรถจักรยานไม่ดีหรือล้อหยุดไม่ทันใจคนปั่น ชายหนุ่มจึงใช้ขายาวของตนให้เป็นประโยชน์ด้วยการดันกับพื้นถนน เพอื่ ใหร้ ถหยดุ การเคลอื่ นไหว แตจ่ ากทด่ี แู ลว้ คงเปน็ ขอ้ แรกเสยี มากกวา่ “สมน้�ำหน้า ท�ำเป็นตาแก่หูทวนลมไปได้” โชติกากระโดดลง จากรถ ก่อนจะจัดระเบียบเส้ือผ้าตัวเองใหม่ให้ดูดีตั้งแต่ศีรษะจด 52 นางรา้ ยสายด�ำ

ปลายเท้า ถึงจะออกจากบ้านมาโดยหวังปกปิดตัวตน แต่คงมีใคร สกั คนจำ� เธอได้ มอื อาชพี ทก่ี ารนั ตดี ้วยรางวลั ขวญั ใจมหาชนหา้ ปีซ้อน ต้องพร้อมรับมือทุกสถานการณ์ และสโลแกนของเธอก็คือต้องดูดีอยู่ ตลอดเวลา ไม่ว่าจะในจอหรอื นอกจอ “แล้วคุณจะให้ผมจอดทำ� ไม จะถงึ ร้านอยู่แล้วเนย่ี ” ตณิ ณภพ ลบู หลังตวั เองป้อยๆ ‘ผู้หญิงอะไรมือหนักเป็นบ้า’ ชายหนุ่มบ่นคนตรงหน้าในใจ ขนื เขาพดู ออกไปมหี วงั ได้เจบ็ ตวั อีกรอบอย่างแน่นอน “ฉนั ไมอ่ ยากเปน็ ขา่ ว” หญงิ สาวเงยหนา้ ขน้ึ มาตอบ ขยบั ขาแวน่ มองไปที่ผู้ช่วยเฉพาะกิจ “ถึงกระแสฉันจะไม่เปรี้ยงปร้างเหมือนเมื่อ ก่อน แต่ฉนั ก็ยังถือว่าเป็นนักแสดงทมี่ ีคนรู้จกั อยู่มาก” “สรุปว่า...” “ฉนั กลวั เป็นข่าว” “คงไม่มีนักข่าวทไี่ หนนั่งทำ� ข่าวอยู่ร้านส้มตำ� หรอกม้ังคุณ” “นายนไี่ ม่รู้อะไร” หญงิ สาวชูนิ้วชีข้ ้ึนพร้อมส่ายไปมา “ปาปา- รัซซีเมืองไทยน่ากลัวกว่าที่นายคิดเยอะ แถมยังมีนักขุดในต�ำนานที่ รอขย้ีอีก ถ้าไม่แกร่งจริงอยู่วงการนล้ี ำ� บาก” ติณณภพเห็นด้วยกับเธอท่ีว่าหากไม่แกร่งจริงคงอยู่ล�ำบาก ไม่ใช่แค่ในวงการมายา แต่รวมถึงโลกแสนโหดร้ายน้ดี ้วย “คุณจะบอกว่าตัวเองแกร่งว่างน้ั ” “กใ็ นระดบั หนง่ึ ไมอ่ ยา่ งนนั้ ฉนั คงไมเ่ ปน็ ดาวคา้ งฟา้ อยแู่ บบน”ี้ “ถึงว่า...คุณไม่ค่อยมีงานหรือกระแสเปร้ียงปร้างเหมือนคนอื่น เพราะมัวแต่ค้างฟ้าอยู่นั่นเอง” เขาไม่รอให้หญิงสาวได้สติ รีบปั่น จักรยานตรงไปท่ีร้านทันที ก่อนจะหลุดเสียงหัวเราะเมื่อได้ยินค�ำด่า ไล่หลงั ตามมาจากนกั แสดง ‘ดาวค้างฟ้า’ “ไอ้บ้า! นายกล้าเอาความจริงมาล้อเล่นได้ยังไงฮะ ไอ้หนวด อรมิ า 53