นิยายชุด รอยแค้นแทนด้วยรัก : แค้นสุดจิต รักสุดใจ ของ เก้าแต้ม

บทนำ� ชายหนุ่มร่างสูงที่ก�าลังยืนพรีเซนต์งานอยู่ด้านหน้าดูโดดเด่น บุคลกิ เตม็ เปี่ยมไปด้วยความม่ันใจ สมฐานะทายาทบริษัทพพี ีเรยี ลเอสเตต ซึง่ เป็นเจ้าของรสี อร์ตสุดหรูชอ่ื มลิ เลนเนียมสตาร์ในจังหวัดกระบ่ี ยอดจอง ห้องพักของรีสอร์ตเต็มล่วงหน้าไปถึงหกเดือน นอกจากน้ันแล้วบริษัท พพี เี รยี ลเอสเตตยงั ครองตา� แหนง่ หนง่ึ ในสบิ กลมุ่ ธรุ กจิ รบั เหมากอ่ สรา้ งแบบ ครบวงจรของประเทศไทย ทง้ั หมดน้นั ไม่ใช่ได้มาเพราะโชคช่วย แต่เพราะ ฝีมอื ในการบรหิ ารของภูรนิ ทร์ต่างหาก “เมื่อไตรมาสท่ีแล้วบริษัทเราท�าก�าไรได้สองพันล้านบาท มากกว่า ปีก่อนๆ สิบเท่า แต่เราจะไม่หยดุ อยู่แค่นี.้ ..” เสียงอ้ืออึงดังขึ้นเมื่อภูรินทร์โชว์ตัวเลขผลประกอบการของบริษัท คนท่ัวไปมักจะมองว่าตัวเลขน่าเบ่ือ แต่พอนึกถึงเงินปันผลที่จะถูกโอนเข้า บัญชกี ็ต้ังใจฟัง หลังจากถูกเรียกตัวกลับมาจากอเมริกาเมื่อสองเดือนก่อน ภูรินทร์ ก็ท�าให้ทุกคนยอมรับว่าเขาไม่ได้มีดีแค่เป็นลูกชายประธานบริษัท แต่มี

8 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ คณุ สมบัตเิ หมาะจะเป็นผู้บรหิ ารคนต่อไป “เป้าหมายต่อไปที่ผมวางเอาไว้คือบริษัทต้องได้ก�าไรมากข้ึนใน ไตรมาสถดั ไปหา้ สบิ เปอรเ์ ซน็ ต์ เงนิ ทนุ หมนุ เวยี นเพม่ิ ขน้ึ และเราจะเพม่ิ ฐาน ลูกค้าให้สูงกว่าเป้า พีพีเรียลเอสเตตจะเป็นผู้นา� เหนือบริษัทอื่นๆ และผม ตั้งใจว่าจะเปิดมิลเลนเนียมสตาร์สาขาที่สองและสามที่ประเทศพม่าและ เวยี ดนามให้ได้ในปลายปีหน้า” ภายในหอ้ งประชมุ กรรมการต่างพากนั หนั มอง หลายคนไมเ่ หน็ ด้วย เพราะการลงทนุ กอ่ สรา้ งในสองประเทศพรอ้ มกนั อาจทา� ใหเ้ งนิ ทนุ หมนุ เวยี น ของบริษัทติดขัด เส่ียงต่อการขาดทุน แถมการก่อสร้างในพ้ืนท่ีห่างไกล โดยเฉพาะอยา่ งยง่ิ เปน็ เกาะกลางทะเลทา� ใหเ้ สยี เงนิ เปน็ จา� นวนมาก...แตเ่ มอื่ โมเดลของโรงแรมใหม่ปรากฏบนจอมอนิเตอร์พร้อมกับโลโก้ของบริษัท ยกั ษใ์ หญใ่ นอเมรกิ า เสยี งออื้ องึ กด็ งั ขนึ้ บรษิ ทั แหง่ นไี้ มย่ อมรว่ มทนุ กบั ใคร ง่ายๆ ทง้ั หมดคงเป็นฝีมือเจรจาของภรู ินทร์นนั่ เอง เม่ือสามปีก่อน ภูรินทร์เป็นคนน�าเสนอไอเดียที่ว่าบริษัทรับเหมา กอ่ สรา้ งไม่ควรหยดุ อยแู่ ค่การรอประมลู โครงการ แต่ควรจะเปิดตลาดด้าน อนื่ ดว้ ย กลมุ่ ธรุ กจิ บรหิ ารจดั การโรงแรมจงึ เรมิ่ ตน้ ขนึ้ แม้วา่ ตอนนนั้ เจา้ ตวั จะเรียนปริญญาโทที่อเมริกาแต่ก็ไม่เป็นอุปสรรค ยุคนี้การสื่อสารก้าวไกล ไปทั่วโลก ภูรินทร์ทา� งานไปด้วยเรยี นไปด้วย เขาสามารถประชุมผ่านวิดโี อ คอล หลายครั้งท่ีต้องบินกลับมาประมูลโครงการสา� คัญๆ ของบริษัทด้วย ตัวเอง ตอนทีภ่ รู นิ ทร์นา� เสนอโครงการรีสอร์ตมิลเลนเนียมสตาร์ กรรมการ บรหิ ารไมค่ อ่ ยเหน็ ดว้ ยเทา่ ใดนกั เพราะเศรษฐกจิ กา� ลงั อยใู่ นชว่ งขาลง เสย่ี ง ทจี่ ะขาดทนุ แตห่ ลงั จากเปดิ โครงการ ยอดจองหอ้ งพกั ถลม่ ทลาย ทกุ คนก็ เปล่ียนความคิด ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวต่างชาติท่ีต้องการความ เป็นส่วนตัว ผนวกกับท่ีพักไฮเอนด์ท�าให้ชื่อเสียงของโรงแรมโด่งดังไปทั่ว อีกท้ังโปรแกรมทริปด�าน้�าที่ภูรินทร์น�าเสนอก็เป็นจุดดึงดูดนักท่องเที่ยวที่

เ ก้ า แ ต้ ม l 9 ตอ้ งการประสบการณแ์ บบเอกซค์ ลซู ฟิ ผา่ นไปหกเดอื นกจิ การมลิ เลนเนยี ม สตาร์ตดิ ท็อปชาร์ตมาตลอด เรยี กทุนคืนได้ท้ังหมด แปลนของโรงแรมแหง่ ทส่ี องโชวอ์ ยบู่ นหนา้ จอ โครงการนห้ี ากส�าเรจ็ จะเปน็ คอมเพลก็ ซใ์ หญก่ ลางนา้� นนั่ หมายความวา่ นา่ จะรองรบั นกั ทอ่ งเทยี่ ว ทงั้ ในและต่างประเทศได้เปน็ จ�านวนมากเลยทเี ดยี ว ไมต่ อ้ งพดู ถงึ ก�าไรทคี่ ง มากมายมหาศาล “ผมหวงั วา่ จะไดร้ บั การสนบั สนนุ จากทกุ ๆ คนในหอ้ งนดี้ ว้ ยนะครบั ” กรรมการตา่ งกม้ หนา้ มองเอกสาร บา้ งกซ็ บุ ซบิ ปรกึ ษากนั แตแ่ ลว้ จๆู่ เสยี งปรบมอื ของธงชยั กด็ งั ขน้ึ เขาเปน็ กรรมการบรหิ ารอาวโุ สซง่ึ เปน็ ทเ่ี คารพ ของทกุ คน หากธงชยั เหน็ ดว้ ย ทกุ คนตอ้ งคล้อยตาม ทง้ั หมดเปน็ แผนการ ล็อบบีของภูรินทร์ที่น�าไปปรึกษาธงชัยนอกรอบน่ันเอง ทุกคนต้องปรบมือ เพ่ือแสดงความยินดีตาม แม้ว่าตอนนี้ภูรินทร์จะยังไม่ได้เป็นผู้ถือหุ้นหลัก หุ้นเกือบทั้งหมดยังถือครองโดยภดู ิศซงึ่ ตอนนี้รักษาเส้นเลือดหวั ใจตบี อยู่ ภูดิศเข้ารับการท�าบัลลูนเมื่อสองเดือนก่อน และตอนนี้อยู่ในช่วง พกั ฟื้น หมอสัง่ ให้ลดนา�้ หนัก ออกกา� ลงั เบาๆ และควบคมุ ไขมนั เม่อื ภดู ิศ ป่วยจึงเรียกตัวลูกชายกลบั มานงั่ เก้าอ้บี ริหารแทน “ถ้าไม่มีใครคดั ค้านอะไร ผมขอปิดประชุมวนั นแี้ ต่เพียงเท่านี”้ ทุกคนต่างลุกขนึ้ ยนื และเดนิ ออกจากห้องประชมุ ทกุ อย่างเป็นแผน ของภรู นิ ทรท์ ต่ี อ้ งการมดั มอื ชก ภรู นิ ทรเ์ ดนิ ไปทกั ทายกรรมการอาวโุ ส อกี ฝา่ ย ยม้ิ “ลุงชอบแปลนโรงแรมของภูมาก เป็นอะไรที่คิดไม่ถึงจริงๆ ยิ่งไป สร้างท่ีพม่า ลุงว่ามนั ต้องไปได้สวย” โครงการนคี้ อื การรว่ มทนุ ของสามประเทศคอื อเมรกิ า พมา่ และไทย เงินทุนท่ีใช้จึงสูงมาก แต่เม่ือภูรินทร์ปรึกษากับธงชัย เขาก็ช่วยหนุนทันที โรงแรมตง้ั อยใู่ นแหลง่ ดา� นา้� ทดี่ ที ส่ี ดุ ในพมา่ นกั ทอ่ งเทยี่ วทวั่ โลกจะหลงั่ ไหล เข้ามา ท้ังมาพักผ่อนรวมถึงทริปด�าน้�าอีกด้วย ตอนน้ีโครงการได้รับการ

10 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ อนุมัติจากรฐั บาลให้เรม่ิ ก่อสร้างเรียบร้อยแล้ว “ขอบคุณคณุ ลุงธงมากครับ ทีช่ ่วยสนบั สนนุ ผม” “กห็ ลานเก่งแบบน้ี ไม่ช่วยได้ยงั ไง ว่าแต่ภเู ถอะ ทา� โพรเจกต์เยอะ อย่างนไ้ี ม่เหนื่อยบ้างหรือ แล้วเมือ่ ไหร่พ่อกบั แม่จะได้แต่งลูกสะใภ้กันล่ะ” ธงชัยสนิทสนมกับภูดิศและแพรนวล เม่ือภูรินทร์กลับมาก็ตรงไป ปรกึ ษาเขาเป็นคนแรก ทา� ให้อกี ฝ่ายมอบความเอ็นดใู ห้ “ผมยังไม่คิดเรื่องแต่งงานครับ งานต้องมาก่อน บริษัทเรายังต้อง พัฒนาไปอกี มาก” “ภูท�าแต่งานจรงิ ๆ มนิ ่าแม่เราถงึ ได้บ่น” “โธ่...คุณลุงครบั ตอนน้ีคู่แข่งเยอะจะตาย ตราบใดที่บรษิ ทั ยังไม่ใช่ อันดับหนึ่งของไทย ผมจะไม่มวี นั พกั ผ่อนเด็ดขาด” เขาต้องการน�าบริษัทขึ้นไปสู่อันดับสูงสุดของบริษัทก่อสร้างอสังหา- รมิ ทรพั ย์ในประเทศ แม้จะไม่มกี ารจดั อนั ดบั จรงิ จงั แต่ชายหน่มุ กต็ อ้ งการ ได้ชื่อว่าเป็นที่หน่ึง คู่แข่งที่น่ากลัวของเขามีอยู่ถึงสองบริษัท นั่นคือแอล- แอลดีเวลลอปเมนต์ของคุณเลิศพงศ์ ซ่ึงตอนน้ีอยู่ภายใต้การบริหารของ ลวศั กร ซงึ่ เปน็ คนฉลาดทนั คน มไี หวพรบิ เปน็ เยย่ี ม นอกจากนน้ั ยงั มบี รษิ ทั ซีเคพคี อนสตรกั ชนั ของคุณโชคชัย ซ่ึงตอนนชี้ ยั ภัคด์ิเป็นผู้บรหิ ารอยู่ น้อย คนนักทจ่ี ะรู้ว่าเม่ือก่อนหน้านีท้ งั้ สามตระกลู เคยร่วมหุ้นเปิดบรษิ ทั ด้วยกนั “เรอ่ื งแข่งลงุ เข้าใจนะ ได้ยนิ ว่าแข่งกันตั้งแต่รุ่นคุณป่แู ล้วไม่ใช่หรือ” รุ่นป่คู อื เทียม เลอสรรค์ และภาคภมู ิ เป็นเพอ่ื นสนิทกันมาก่อน ท้ัง สามหลงรกั ผู้หญิงคนเดยี วกันคอื ปราณปรยี า ซง่ึ กค็ อื ย่าแท้ๆ ของภรู ินทร์ น่ันเอง แต่สุดท้ายย่าก็เลือกปู่และตัดสินใจแต่งงานกัน แต่จุดพลิกผัน เป็นเร่ืองเงินทุนในบริษัทหายไปอย่างไร้ร่องรอยถึงยี่สิบล้าน เพื่อนรักจึง แตกคอกนั แต่ละคนตา่ งโทษกนั จากเพอื่ นกลายเป็นศตั รู ต่างแยกย้ายไป เปิดบริษทั แม้จะไม่ได้จ้องเข่นฆ่ากนั แต่ก็เขม่นกนั แทบทุกเรือ่ ง สังเกตได้ จากการแย่งประมลู งานเดยี วกนั อยู่เนืองๆ

เ ก้ า แ ต้ ม l 11 “ครับ ผมกไ็ ม่ได้อยากแข่ง แต่เราจะแพ้ไม่ได้” ธงชยั หวั เราะ เขารตู้ น้ื ลกึ หนาบางของความขดั แยง้ มาพอสมควร มอื หนาเอ้ือมไปแตะบ่าให้กา� ลังใจ “เอาเถอะ ถ้าคิดว่าแข่งแล้วจะเป็นแรงผลักดนั ลงุ เหน็ ด้วย ถ้าไม่มี อะไรแลว้ ลงุ ขอกลบั กอ่ นนะ มอี ะไรภโู ทร. หาลงุ ไดท้ กุ เมอื่ ถา้ อยากใหช้ ว่ ย อะไรกบ็ อกได้เลย” “ผมไปส่งนะครับ” เขาเดนิ ไปทล่ี ฟิ ตเ์ พอื่ สง่ ธงชยั แตพ่ อเดนิ ผา่ นหอ้ งท�างานทอี่ ยกู่ อ่ นถงึ ลฟิ ต์ กเ็ จอเลขาฯ สาวช่อื พิไลลักษณ์ยืนกระมิดกระเมย้ี นอยู่ “มีอะไรหรือคณุ พไิ ล” หล่อนเพ่ิงเข้าร่วมประชุม แต่ช่วงท้ายกลับขอออกมาก่อนและให้ ผู้ช่วยเลขาฯ จดการประชุมแทน พอถูกมอง ใบหน้าพไิ ลลักษณ์ก็ซีดเผือด “เอ่อ...ดฉิ ันมีเรือ่ งด่วนอยากเรยี นคุณภูค่ะ” “คุณพ่อเป็นอะไร ไหนบอกว่าแค่ไปตรวจอาการท่ีโรงพยาบาลไม่ใช่ หรอื ” คนทเ่ี ขาเปน็ หว่ งทสี่ ดุ คอื บดิ า เพราะวนั นท้ี า่ นไปตรวจอาการกบั แพทย์ อายุรกรรมด้านโรคหัวใจ “เปลา่ คะ่ ไมใ่ ช่ ทา่ นประธานสบายดี คณุ แพรนวลโทร. มาแจง้ วา่ ผล การตรวจเรยี บร้อยดี คอื ว่ามีคนมาขอพบคุณภคู ่ะ” แพรนวลคอื มารดาของภูรินทร์นั่นเอง “ก็ผมบอกแล้วไงว่าไม่รับนัดแขกคนไหนทั้งนั้น วันน้ีมีประชุม กรรมการ แล้วผมกต็ ้องคุยกบั หัวหน้าทกุ ฝ่ายหลังประชมุ ผมจะยุ่งมาก” เขาเน้นคา� ด้วยสหี น้าเคร่งเครียด พไิ ลลักษณ์หน้าซดี เผอื ดกว่าเก่า “เอ่อ..ดิฉนั ทราบค่ะ แต่คุณผู้หญงิ คนนบี้ อกว่ามธี ุระด่วน” พิไลลักษณ์ผายมือไปทางหญิงสาวทีน่ ั่งรออยู่บนโซฟา ธงชัยหันมาพดู “ถ้าภูมีแขกงนั้ ลุงขอตัวกลับก่อนนะ” “ครับคณุ ลงุ ไว้ผมจะโทร. หานะครบั ”

12 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ ภรู นิ ทรป์ รายตาไปทางเลขาฯ ใหไ้ ปสง่ ธงชยั ทลี่ ฟิ ต์ สว่ นตวั เขาเองหนั ไปมองหญิงสาว หล่อนน่าจะอายสุ ักสบิ แปด ผวิ ขาว ผมยาว ใบหน้ารูปไข่ บางทีอาจจะเป็นเด็กมหาวิทยาลัย แต่เพราะอะไรพิไลลักษณ์ถึงได้ยอมให้ หญงิ สาวมานั่งรอตรงน้ี เลขาฯ สาวเดนิ กลบั มา ภรู นิ ทรห์ นา้ บงึ้ เขาประเมนิ แลว้ วา่ คงไมม่ ธี รุ ะ อะไรกบั ‘เดก็ ’ “ช่วยบอกเธอด้วยว่าผมไม่ว่าง มีอะไรก็ฝากคุณไว้ได้เลย” “แต่เธอมีธุระส�าคัญจริงๆ นะคะคุณภู” พิไลลักษณ์ท้วง หล่อน เหลอื บมองหญงิ สาวทค่ี อ่ ยๆ ยนื ขนึ้ ยามยนื หลอ่ นสงู แคป่ ลายคางเขาเทา่ นนั้ “เอ๊ะ! คุณพิไล จะเซ้าซ้อี ะไรอีก บอกแล้วว่าไม่ว่าง ผมไม่มเี วลาฟัง โพรเจกตน์ กั ศกึ ษา ถา้ อยากไดเ้ งนิ ไปเขา้ คา่ ยกจ็ า่ ยไปเลยสิ แลว้ คอ่ ยมาเกบ็ กบั ผม” ภรู ินทร์เดาว่าหล่อนคงเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยมาขอเงินหรือไม่ กอ็ าจจะมาขอทุนไปออกค่าย “คุณภลู องดเู อกสารก่อนดไี หมคะ ดิฉันคิดว่ามันส�าคัญมาก บางที คุณอาจจะเปลยี่ นใจ” ภูรินทร์ตวัดสายตามองเลขาฯ เขารับซองเอกสารมาอย่างเสียไม่ได้ แต่พอเปิดดูและเห็นรูปถ่ายทั้งห้ารูป นัยน์ตาคมก็เบิกกว้างอย่างโกรธจัด เขาตวาด “น่มี นั อะไรกัน!” ผู้หญงิ ตรงหน้ายิ้ม แต่เป็นรอยยิม้ ทีภ่ ูรนิ ทร์คดิ ว่าเหมือนแม่มด น่ัน กเ็ พราะของท่อี ยู่ในซองเอกสารคือรูปเปลอื ยของเขากบั หล่อน ภาพทงั้ หมด ถา่ ยบนเตยี ง เขากดั กรามแนน่ เพง่ิ นกึ ไดว้ า่ หลอ่ นคอื คนเดยี วกนั กบั ผหู้ ญงิ ในรปู แต่ต่างกันตรงทห่ี ล่อนไม่ได้แต่งหน้าจัดแบบวนั นัน้ “อย่าบอกนะคะว่าคุณจา� เรอ่ื งวนั นั้นไม่ได้” “เธอต้องการอะไร เอารปู พวกนมี้ าทา� ไม น่ีคดิ จะแบล็กเมล์ฉนั หรอื ” หญงิ สาวสวมเสอ้ื ยดื กางเกงยนี ใบหนา้ รปู ไขม่ เี ครอ่ื งสา� อางแตง่ แตม้

เ ก้ า แ ต้ ม l 13 อยู่เพียงบางๆ กลิ่นหอมท่ีรวยรินมาจากเรือนร่างกลมกลึงตรงหน้าท�าให้ ภูรินทร์ยิ่งหงุดหงิด ทุกอย่างขัดกับรูปถ่ายเป็นอย่างมาก หรือว่าหล่อน ต้องการเงิน? “ฉันขอแนะน�าตวั อย่างเป็นทางการ ฉันชอื่ ตาลค่ะ รปู นค้ี ือรปู ฉนั กบั คุณ ถ่ายไว้ท่.ี ..” หล่อนบอกช่อื โรงแรมรวมถึงเวลาเดอื นคร่งึ ก่อนหน้านัน้ ภรู นิ ทร์จา� ไดเ้ ป็นอยา่ งดี เขาขบกรามแน่นจนเป็นสนั นนู แม้ว่าความ ทรงจ�าก่อนหน้าน้นั จะรางเลือนเตม็ ท.ี .. ภูรินทร์จ�าไม่ได้ว่าเพราะอะไรถึงไปอยู่ในห้องนอนกับหล่อนได้ เขา ต่ืนข้ึนมาในสภาพเปลือย ข้างกายมีผู้หญิงนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวน่ังปิดหน้า ร้องไห้ พอเหน็ เขา หลอ่ นกล็ นลานวงิ่ เขา้ ไปในห้องน้�าเพอ่ื แต่งตวั แลว้ วงิ่ หนี ออกจากห้องไปทันที ท้ิงให้ภูรินทร์นั่งอ้ึง สภาพห้องที่เต็มไปด้วยเส้ือผ้า กระจัดกระจาย รวมถึงถุงยางที่อยู่ในถังขยะร่วมครึ่งโหลทา� ให้เข้าใจว่าเขา เผลอมคี า่� คนื อนั เรา่ รอ้ นกบั หลอ่ น...ผหู้ ญงิ ทแี่ มแ้ ตช่ อื่ กย็ งั ไมร่ จู้ กั ชา่ งเหมอื น ในนิยายประโลมโลกท่ีขายกันอยู่อย่างดาษด่ืน นอกจากน้ันยังมีรอยเลือด จางๆ เปน็ หลกั ฐานวา่ ผหู้ ญงิ คนนบ้ี รสิ ทุ ธิ์ และตอนนส้ี ง่ิ ทอี่ ยใู่ นซองกต็ อกยา�้ ความทรงจ�าทกุ อย่าง “เธอต้องการอะไร จะข่มขู่เรียกเงินง้นั หรือ” “เปล่าค่ะ ฉนั มาท่นี ีเ่ พราะต้องการให้คณุ รบั ผิดชอบ” “รับผดิ ชอบอะไร” “รับผิดชอบที่คุณปล้�าฉันในวันน้ัน คุณต้องแต่งงานกับฉันโดยเร็ว ทส่ี ดุ ” น่ีมันเร่ืองบ้าทสี่ ดุ ในชวี ิต! ภรู นิ ทรม์ องรปู ถา่ ยตรงหนา้ ยกมอื กมุ ขมบั เขาอยากจะขย�าแลว้ โยน ทงิ้ ลงขยะแตก่ ท็ า� ไมไ่ ด้ เขาตอ้ งทบทวนวา่ เกดิ อะไรขน้ึ แตย่ งิ่ มองกย็ งิ่ อดึ อดั เหมือนหายใจไม่ออก ทกุ อย่างตอกยา้� ว่ามนั คอื เร่ืองจรงิ

14 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ “คุณภูจะท�ายังไงต่อคะ จะเรียนให้ท่านประธานทราบเร่ืองนี้หรือ เปล่า” พิไลลักษณ์มสี หี น้าเคร่งเครยี ด หล่อนเหน็ รปู ถ่ายหมดแล้ว เลขาฯ สาวคงตกใจ หลงั จากลวติ รากลบั ไปทกุ อยา่ งกพ็ ลกิ จากหนา้ มอื เปน็ หลงั มอื “ไม่! ไม่ต้องบอกคณุ พ่อ ผมขอเวลาจัดการเร่ืองน้เี องก่อน” “แต่คุณผู้หญิงคนน้ันบอกว่า...” “เอ๊ะ! คุณพิไล ก็บอกแล้วไงว่าต้องการเวลา ออกไปก่อนได้ไหม แล้วช่วยเล่ือนนัดประชุมท้งั หมดให้ด้วย ผมไม่มอี ารมณ์จะทา� งานแล้ว” เขากวาดของบนโต๊ะลงพื้นเพื่อระบายอารมณ์ พิไลลักษณ์ลนลาน ออกไปท้ิงให้ภูรินทร์อยู่เพียงล�าพัง รูปถ่ายท่ีวางหราอยู่ตรงหน้าคือเขากับ ลวิตราจรงิ ๆ ชายหนุ่มจ�าได้แค่วันน้ันไปด่ืมที่ผับย่านสุขุมวิท เขาผิดหวังเร่ือง มธุรินจนต้องออกไปหาที่ดื่มคลายเครียด...เขากับมธุรินเป็นแฟนกันตั้งแต่ ช่วงแรกที่ไปเรียนต่อปริญญาโทที่อเมริกา ภูรินทร์ทั้งรักและหลงแฟนสาว มาก ทง้ั สองสญั ญาวา่ จะแตง่ งานกนั ตลอดเวลาทผี่ า่ นมาเขาทา� ตวั เปน็ สภุ าพ- บุรุษ ไม่เคยล่วงเกินหล่อนเลยแม้แต่ปลายก้อย เพราะต้ังใจรอให้ถึงวัน แต่งงาน แต่หลังจากท่ีเขาถูกเรียกตัวกลับมาเมืองไทย มธุรินก็ควงผู้ชาย มากหน้าหลายตา วนั ทเ่ี ห็นรูปหล่อนพาผู้ชายข้นึ ห้อง เขาถึงกบั เสยี ศูนย์จน เป็นต้นเหตุให้ดื่มเหล้าเมามาย ภรู นิ ทรจ์ า� ไดว้ า่ นงั่ ดม่ื ไปเรอื่ ยๆ จนมผี หู้ ญงิ ชดุ แสก็ สแี ดงเพลงิ มาขอ นง่ั ดว้ ย เขาเมามากแตเ่ หน็ วา่ หลอ่ นไมม่ พี ษิ มภี ยั อะไรนอกจากพดู จาแปลกๆ แตใ่ ครจะรวู้ า่ ไมก่ ชี่ วั่ โมงหลงั จากนน้ั เขากต็ น่ื ขนึ้ มาในหอ้ งพกั ของโรงแรมใน สภาพเปลอื ยและจา� อะไรไม่ได้เลย ตอนท่ีหญิงสาววิ่งหนีออกไปจากห้อง เขาตกใจท�าอะไรไม่ถูก คิด เพียงหล่อนคงติดต่อมาในไม่ช้าแต่ทุกอย่างกลับเงียบหายไป บัดนี้ฝันร้าย ย้อนคนื มาอกี ครัง้

เ ก้ า แ ต้ ม l 15 ‘ใครเป็นคนถ่ายรูปน’้ี ‘ฉนั เอง ฉันจ�าเป็นต้องมีหลกั ฐาน เผือ่ คุณไม่ยอมรบั ผดิ ชอบ’ ‘ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเธอเป็นสาวบริสุทธิ์จริง ไม่ใช่นักศึกษาไซด์ไลน์ท่ี จงใจวางแผนจบั ผู้ชาย’ หญิงสาวกัดริมฝีปากจนเกือบห้อเลือด ขอบตามีน้�าตาคลอออกมา เหมือนน้อยใจ หญิงสาวยื่นรูปบนเตียงท่ีมีคราบเลือดให้ แต่ภูรินทร์ก็ยัง รสู้ กึ วา่ มนั ไรส้ าระอยดู่ ี เขาจะเชอ่ื ไดอ้ ยา่ งไรวา่ หลอ่ นคอื สาวบรสิ ทุ ธท์ิ ถ่ี กู เปดิ ซงิ นกั ธรุ กจิ อยา่ งเขาจะไมม่ วี นั รบั ผดิ ชอบผหู้ ญงิ เพยี งเพราะรปู ถา่ ยเดด็ ขาด แต่ประโยคที่หล่อนพูดตอกหน้าก่อนเดนิ ไปทา� ให้ภูรินทร์อง้ึ จนตวั ชา ‘ฉันช่ือลวิตรา เป็นลกู สาวคนเล็กของคณุ เลิศพงศ์ หลานของคุณปู่ เลอสรรค์ คณุ กร็ ู้ว่าครอบครัวของเราไม่ถกู กัน ดังน้ันถ้าเรอื่ งนแ้ี พร่ออกไป ชื่อเสียงของตระกูลคุณจะต้องป่นปี้ คนในสังคมจะด่าคุณ เพราะคุณใช้ เด็กสาวไร้เดียงสาอย่างฉันเป็นเครอื่ งมอื แก้แค้น’ ภรู นิ ทรค์ อแหง้ ผาก ถา้ ทง้ั หมดนเ้ี ปน็ เรอ่ื งจรงิ ตระกลู เลอเลศิ พงศไ์ ม่ ปล่อยเขาเอาไว้แน่ ความวุ่นวายทเ่ี กดิ ขน้ึ นับจากน้คี งจะเป็นมหากาพย์เลย ทเี ดยี ว แมว้ า่ ตอนนเ้ี ขากบั ชยั ภคั ดจิ์ า� ตอ้ งหนั มาญาตดิ กี นั ชว่ั คราว เนอื่ งจาก อีกฝ่ายคือคู่รักของน้องสาวคนเล็กที่มีชื่อว่านภัสสร แต่ลึกๆ ลงไปแล้ว ภรู นิ ทรก์ ย็ งั เหมน็ ขหี้ นา้ อกี ฝา่ ยอยดู่ ี ถา้ จะตอ้ งดองกบั ลวศั กรอกี คนเขาคงจะ แค้นจนแทบกระอักแน่ๆ นา่ แปลกทเี่ ขาคนุ้ หนา้ ลวติ รามากเหมอื นเคยเจอมากอ่ น แตน่ กึ เทา่ ไหร่ ก็นึกไม่ออก เขามั่นใจว่าหล่อนต้องเป็นผู้หญิงกร้านโลกถึงได้กล้าส่งรูปมา แบล็กเมล์ผู้ชาย แต่ท่าทางทแี่ สดงออกเมอ่ื ครู่ต่างหากทีท่ �าให้หงดุ หงิดเม่อื คดิ ถงึ ข้อเรยี กร้องท่ีส่งมา ‘คุณต้องจัดงานแต่งงานกับฉันให้เร็วท่ีสุด เพราะฉันกา� ลังต้ังครรภ์ ลูกของคุณ’ หญิงสาวมีใบตรวจรับรองจากแพทย์ว่าตั้งครรภ์ แถมยังมีข้อมูลว่า

16 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ ตอนนยี้ งั ตรวจดเี อน็ เอของทารกไมไ่ ด้ แตย่ นิ ดจี ะตรวจหลงั จากทเ่ี ดก็ คลอด แล้วเพ่อื ยนื ยนั ความบรสิ ุทธใ์ิ จ ภรู ินทร์คิดว่าเป็นเร่อื งงเี่ ง่าท่ีสดุ ในโลก การ แตง่ งานเปน็ เรอื่ งใหญแ่ ถมยงั เปน็ สองตระกลู ทเ่ี กลยี ดกนั ตงั้ แตร่ นุ่ ปอู่ กี ดว้ ย แต่พอเหน็ นา�้ ตาของหล่อนกลบั พดู ไม่ออก หรือว่าน่ีคือแผนของลวิตราที่ต้องการแก้แค้น อันที่จริงเขากับ ลวศั กรไม่ได้เกลียดกนั แค่เขม่นกนั เท่าน้นั ทั้งคู่แข่งกนั เรยี น แข่งกนั เล่น กฬี าตามประสาดาวเดน่ ของโรงเรยี น หากลวศั กรรเู้ รอื่ งเขา้ มนั จะตอ้ งหาเรอื่ ง มาชกหน้าเขาแน่ๆ ทีพ่ รากพรหมจรรย์น้องสาว ภูรินทร์เครียด เขาไม่รู้จะเร่ิมต้นยังไงดี เพราะอะไรลวิตราถึงเรียก ร้องให้รบั ผิดชอบ หรือว่าหล่อนท้องกบั คนอนื่ แต่ต้องการหาพ่อให้เด็ก แต่ ถา้ เปน็ อยา่ งนนั้ จรงิ เขาจะหาวธิ ใี หห้ ลอ่ นไปตรวจเพอื่ พสิ จู นด์ เี อน็ เอไดย้ งั ไง แล้วถ้าส่งิ ทหี่ ล่อนพดู เป็นจรงิ เขาเผลอมีอะไรกบั หญงิ สาวจนท้อง เขาควร จะท�ายงั ไง นม่ี ันยากกว่าธุรกิจพนั ล้านท่เี ขากา� ลังตดั สินใจเสยี อีก เสยี งไลนใ์ นโทรศพั ทด์ งั ขน้ึ ชายหนมุ่ กดดู เพอ่ื นคนหนง่ึ สง่ ขอ้ ความ มาให้ เป็นคอลัมน์ในหนงั สอื ซบุ ซิบพร้อมอักษรย่อ นกั ธรุ กจิ ชื่อดงั อกั ษรย่อ ภ...ท�ำแฟนสำวนักศึกษำท้อง สำวๆ ทว่ั ประเทศเตรียมทชิ ชซู ับน�ำ้ ตำได้ งำนแต่งคงจัดขนึ้ อกี ไม่นำนน้ี มอื เรยี วเยน็ เฉยี บ เขารบี กดโทรศพั ทห์ าเพอ่ื นทนั ทเี พอ่ื หาตน้ ตอของ ข่าว ข้อความทป่ี ลายสายบอกมาทา� ให้ภรู นิ ทร์อ้งึ ย่งิ กว่าเดมิ “แกว่าอะไรนะ” ข้อความท่ีเพ่ือนบอกก็คือบัดน้ีข่าวตัวอักษรย่อก�าลังแพร่ไปทั่วใน โซเชียลแล้ว และกระพือเร็วกว่าไฟไหม้ป่าเสียอีก เขาจะต้องรีบท�าอะไร สักอย่างโดยเรว็ ก่อนจะสายเกินไป... ร่างบางกระดกเตกลิ าแก้วท่สี องลงคอ โดยมีเพอ่ื นซี้สองคนโอบไหล่ คนละข้างเพ่ือปลอบ กานต์รวี...สาวหล่อ หรือทีเ่ พือ่ นๆ เรยี กกนั ว่ากานต์

เ ก้ า แ ต้ ม l 17 ยกั คว้ิ อย่างภูมใิ จ “ฉันปล่อยข่าวให้แกเรียบร้อยแล้วนะ ตอนน้ีกแ็ ค่รอให้พีภ่ ูตัดสินใจ ว่าจะรับแกเป็นเจ้าสาวหรอื เปล่า” ลวิตรามองเพื่อน ถอนหายใจด้วยความกลดั กลุ้ม ก่อนจะคว้าเบียร์ ของณัทกรมาดืม่ บ้าง สามคนเป็นเพื่อนสนิทกันต้ังแต่ตอนไปเรียนท่ีอเมริกา ณัทกรเป็น หนมุ่ หวั ใจหญงิ ชอื่ เลน่ ทบี่ า้ นเรยี กวา่ นนท์ แตช่ อื่ เลน่ สา� หรบั เพอ่ื นคอื แนนซี่ เขาเปน็ ลกู ชายของนกั ธรุ กจิ บรษิ ทั สขุ ภณั ฑ์ พอ่ สง่ ไปเรยี นทอี่ เมรกิ าเพอื่ กลบั มาสานต่อธุรกจิ แต่เจ้าตวั กลบั เป็นหมอดูท่ีโด่งดงั ณทั กรมอี าชพี พเิ ศษคอื ดไู พย่ ปิ ซี ยามวา่ งจะใสว่ กิ และแตง่ กายสไตล์ โบฮเี มยี น ดว้ ยฝมี อื ท�านายทแ่ี มน่ ราวกบั จบั วาง ลกู คา้ จองควิ กนั ยาวเหยยี ด สว่ นกานต์รว.ี ..เพอื่ นคนนเี้ ปน็ เจา้ ของเวบ็ ไซต์ขายของออนไลนท์ โ่ี ด่งดงั มาก กานต์รวีมเี ชอ้ื สายจีน พดู จนี ได้คล่อง ดังนน้ั สินค้าท่นี า� มาขายจึงน�าเข้าจาก ประเทศจนี เปน็ สว่ นใหญ่ ราคาถกู กวา่ เจา้ อน่ื ๆ รวมกบั การขนสง่ ทต่ี รงเวลา ทา� ให้บริษัทพุ่งขึ้นสู่อันดบั หน่งึ แทนทรี่ ้านดังในเวลาอนั รวดเรว็ กานต์รวจี ึง กลายเป็นมหาเศรษฐีทั้งท่ีอายุเพ่ิงย่ีสิบเอ็ดเท่าน้ัน ยอดจองสินค้าสูงแซง เจ้าอ่ืนๆ ด้วยความร่�ารวยน้เี องเจ้าตัวจึงกลัวชวี ติ ไม่ปลอดภัย ว่าจ้างบอด-ี การ์ดหนุ่มลา�่ เดนิ ตามถงึ สามคน “ฉันท�าถกู แล้วใช่ไหมกานต์” “เฮย้ ...ปา่ นนแี้ ลว้ กไ็ หนแกบอกวา่ พรอ้ มดบั เครอื่ งชนยงั ไงละ่ ทอี ยา่ งนี้ ทา� ป๊อด” กานต์รวโี พล่งขึน้ ลวติ ราคอตก “ฉนั กลวั แกไมเ่ หน็ หนา้ พภี่ เู มอ่ื กี้ ดมุ ากๆ เลย เขาจอ้ ง มองอย่างกับจะขยา�้ ฉันอย่างนน้ั ” “ไมด่ หี รอื เขาจะไดข้ ยา้� แกบนเตยี งไงละ่ แบบนจี้ ะไดไ้ มต่ อ้ งอปุ โลกน์ เด็กขน้ึ มาให้เม่ือยตุ้ม” ณัทกรพูดขนึ้ ลวติ ราหนั ไปหยกิ เพอื่ น หลอ่ นตอ้ งโกหกภรู นิ ทร์ว่าทอ้ ง ดว้ ยอ�านาจ

18 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ เงินของกานต์รวีจึงหาหลักฐานเท็จมาจนได้ แผนข้ันต่อไปคือบังคับให้ ภูรินทร์แต่งงานด้วย หลังจากนั้นก็มอมยาและท�าให้เรื่องโกหกกลายเป็น เรอื่ งจริง “มนั ไมใ่ ชอ่ ยา่ งนนั้ สิ พภ่ี เู หมอื นอยากจะฉกี ฉนั ใหเ้ ปน็ ชน้ิ ๆ มากกวา่ ” กานต์รวีตบบ่า โอบเข้าหาตวั ทงั้ หมดเกดิ ขนึ้ เพราะคา� ทา� นายฝนั ของณทั กร เมอื่ รวู้ า่ ลวติ ราตอ้ งการ แผน กานต์รวจี งึ ช่วยคดิ ณัทกรเป็นคนตบพลอต จงึ ออกมาเป็นแบบนี้ “แกกับพี่ภูเป็นเน้ือคู่นะรู้ไหม ไม่อย่างนั้นจะผูกพันกันตั้งแต่ตอน ป. ๔ หรอื ” สิง่ ทณี่ ทั กรยา้� คือลวิตรากับภูรนิ ทร์เป็นเน้อื คู่ ส่วนเร่อื งหาทางจับเขา แต่งงานเป็นสงิ่ ทต่ี ามมา “ใครวา่ ...เขาเกลยี ดฉนั ตา่ งหาก ตอนนนั้ เขาจอ้ งฉนั เหมอื นเมอ่ื กเี้ ลย” “แต่เราก็ท�าไปแล้วหรือเปล่าวะ ตอนน้ีเดอะโชว์มัสต์โกออน แก เปลีย่ นอะไรไม่ได้แล้ว หรอื ว่าอยากจะตายภายในสามเดือนล่ะ” ณทั กรขู่ ต้นเหตมุ าจากคา� ทา� นายไพ่ยปิ ซที เี่ พอ่ื นทา� นายให้ แถมทงั้ หมดยงั ไป ตรงกบั ทีน่ างฟ้าทนู หวั ของลวติ ราบอกพอดิบพอดี “ฉันไม่อยากตาย แต่กไ็ ม่อยากให้พ่ภี ูโกรธ” “งนั้ แกกต็ อ้ งทา� ทกุ อยา่ งเพอ่ื ใหเ้ ขายอมแตง่ งานดว้ ย แลว้ หลงั จากนน้ั กป็ รนนบิ ตั พิ ดั วใี หเ้ ขาลมื ความทกุ ข”์ ณทั กรวาดวมิ านในอากาศดว้ ยน�้าเสยี ง ชวนฝัน “แต่พี่ภคู งไม่ยอม” “ยอมหรือไม่ยอมเด๋ียวก็รู้ ตอนนี้ฉันให้คนกระจายข่าวออกไปแล้ว พวกอักษรย่อนี่คนในโซเชียลสนใจอยู่แล้ว อีกไม่นานคนก็จะเดาได้ แล้ว สังคมก็จะกดดนั พ่ภี ูของแกเองนั่นละ” “แกแน่ใจหรอื ว่าแผนนี้จะเวริ ์ก” “เวิร์กชวั ร์ นม่ี ันแผนเกรดเอเลยนะยะ” ณัทกรโอ่

เ ก้ า แ ต้ ม l 19 กานต์รวีชกที่ไหล่เพือ่ น “แผนเหมือนนิยายนา้� เน่าต่างหากล่ะ” ณัทกรหันไปค้อนกานต์รวีวงใหญ่ “ไม่ต้องมาประชด แกก็ช่วยคิด ด้วย อย่าลมื สิ” “ฉนั ลอ้ เลน่ น�้าเนา่ แตก่ โ็ อเคนะ กะทนั หนั แบบนใี้ ชๆ้ ไปเถอะไอต้ าล อย่าคดิ มาก” “จริงของแนนซ่ี ตอนน้ีเราท�าอะไรไม่ได้นอกจากรอให้ทุกอย่างมัน สกุ งอม พภ่ี ขู องแกกไ็ ด้รปู ไปแลว้ ฉนั วา่ เขาต้องหวน่ั ไหวบา้ งละน่า สว่ นแก ก็เตรยี มตัวเป็นเจ้าสาวของพภี่ ตู ามทแ่ี กฝันไว้ไง” “แต่ตอนน้ันฉันไม่ได้ฝันแบบน้ีนี่ เพราะพี่ภูตะโกนใส่หน้าว่าเกลียด ฉัน...” กานต์รวีลูบหัวเพ่ือน รู้ดีว่าเหตุการณ์คร้ังนั้นคือฝันร้ายของลวิตรา เลยทเี ดียว “นีแ่ กยังไม่ลมื เรอื่ งวนั นัน้ อีกหรือ” ลวติ ราพยักหน้าทง้ั นา้� ตา “ไม่ลืม ฉนั จ�าได้แม่น เพราะฉนั ไม่ได้ตงั้ ใจ” ลวติ ราหนา้ สลด เรอ่ื งราวของหลอ่ นกบั ภรู นิ ทรไ์ มไ่ ดเ้ รมิ่ จากบนเตยี ง เมอื่ ไมน่ านมานี้ แตต่ อ้ งยอ้ นกลบั ไปตอนทอี่ ยใู่ นหอ้ งประชมุ ใหญข่ องโรงเรยี น เมอ่ื นานมากแล้วต่างหาก... สิบเอ็ดปีก่อน... “ตัวเลขทศนิยมตัวท้ายต้องเป็นสามหกสี่สองห้าค่ะ ไม่ใช่สามหกส่ี สองสอง” เสียงเล็กๆ ดังขึ้นพร้อมกับเด็กหญิงในชุดนักเรียนประถมยืนข้ึน ขณะที่ในหอประชุมของโรงเรียนมีการแข่งขันกันตอบปัญหาคณิตศาสตร์ เพือ่ หาตัวแทนไปแข่งระดบั ประเทศ ภูรินทร์ ลวศั กร และชยั ภคั ดิ์ นั่งอยู่ ด้วย แต่อยู่คนละฝั่ง กา� ลงั แข่งขันกันอย่างดเุ ดือด แต่จู่ๆ ก็มีเดก็ ประถม

20 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ ยืนขึน้ ท้วง “หนูว่าอะไรนะจ๊ะ ครูได้ยินไม่ถนัด” “หนูบอกว่าจดุ ทศนิยมผดิ ค่ะคร”ู ครูท่ีอยู่บนเวทีเล่ิกล่ัก รีบหยิบเคร่ืองคิดเลขมากด ในห้องประชุม เงียบกริบราวกับว่าถ้ามีเข็มสักเล่มหล่นก็คงได้ยิน เช่นเดียวกับคนบนเวที โดยเฉพาะภรู นิ ทรท์ เี่ รม่ิ เครยี ด เขาหมายมน่ั ปน้ั มอื วา่ ตอ้ งไดเ้ ปน็ ตวั แทนของ นักเรียนชัน้ ม. ๖ ลวัศกรกบั ชัยภคั ดคิ์ ดิ ตามก่อนท่ีลวศั กรจะยม้ิ ออกมา ครทู ่ีกดเครื่องคดิ เลขเอ่ยขึ้น “จริงๆ ด้วย ภูรนิ ทร์คิดผดิ นะจ๊ะ ครู เสียใจด้วยนะ” เหมอื นสายฟ้าฟาดลงกลางกระหม่อม ภูรนิ ทร์ผุดลกุ ขน้ึ กา� มอื แน่น เหตุการณ์กลับตาลปัตรเพราะแทนท่ีเขาจะได้เป็นตัวแทนของโรงเรียนกลับ กลายเป็นลวศั กรแทน “ขอแสดงความยินดีด้วยนะจ๊ะลวัศกร คร้ังนี้เธอชนะ เธอได้เป็น ตวั แทนของโรงเรยี น” คนอื่นคิดอะไรไม่รู้ แต่ภูรินทร์เสียหน้าอย่างท่ีสุด เขาผลุนผลันลง จากเวที ใบหน้าบดู บ้งึ เดก็ ประถมคนเดมิ วงิ่ ขนึ้ ไปดกั รอทบี่ นั ไดส�าหรบั ลงจากเวที เมอ่ื เหน็ ใบหน้าเขาก็ย่ิงตกใจ “นะ...หนขู อโทษนะคะพ่ี” เบื้องหน้าคือนักเรียนชายชั้นมัธยมศึกษาปีท่ีหกผู้ซ่ึงเป็นขวัญใจของ ผู้หญงิ แทบทง้ั โรงเรียน ไม่ว่าจะเร่อื งเรยี น กฬี าหรอื แม้แต่ดนตรี ภูรนิ ทร์ ทา� ไดด้ อี ยา่ งไมม่ ที ตี่ ิ แตต่ อนนเี้ ขากลบั ถกู เดก็ ประถมฉกี หนา้ ตอ่ หนา้ คนนบั ร้อยในหอประชุม “ฉนั ไม่รู้จักเธอ” “แต่หนูรู้จักพภี่ ู หนูขอโทษจริงๆ หนแู ค่...” “คดิ จะแสดงความเกง่ ใหค้ นอนื่ รงู้ นั้ หรอื งน้ั เธอกท็ �าสา� เรจ็ แลว้ ยนิ ดี

เ ก้ า แ ต้ ม l 21 ด้วยนะ เธอได้หน้าไปเตม็ ๆ” เดก็ หนุ่มร่างสงู เดินกระแทกไหล่ลวิตราไป สหี น้ายังคงบงึ้ ตึงไม่ต่าง จากเดมิ คนอนื่ อาจจะภมู ใิ จ โดยเฉพาะเพื่อนๆ ในห้องท่ีรู้ดีว่าลวติ ราคือเดก็ อัจฉริยะ ครูเคยบอกว่าหล่อนมีความสามารถด้านคณิตศาสตร์สูงกว่าคน อ่นื ๆ คดิ เลขไว ทา� โจทย์เลขได้เก่งมาก ครงั้ นส้ี าเหตุทห่ี ล่อนคดิ ตามเพราะ ภูรินทร์คือผู้ชายในฝันของหล่อนต่างหาก และตอนนี้เขาก็ก�าลังโกรธจัด เดก็ หญงิ ถลาเข้าไปขวางเอาไว้ “เดี๋ยวค่ะพภ่ี ู ฟังหนอู ธิบายก่อน” “หลีกไป!” เขาสะบัดแขนท่ีถูกเกาะออก ลวิตราเซไปแต่หล่อนไม่ยอมแพ้ ขืน ปล่อยให้พี่ภูไปตอนนี้เขาจะต้องเกลียดหล่อน น่ีขนาดยังไม่รู้ว่าหล่อนคือ น้องสาวของลวัศกรยังเป็นขนาดน้ี เด็กหญิงรีบวิ่งตามไป มือเล็กกระชาก เสอ้ื แต่หลดุ ไปเกาะที่เอวกางเกงแทน นัยน์ตาเขาวาวโรจน์ “ฉันบอกให้ปล่อยยงั ไงล่ะ” “ไม่ พ่ีภูต้องฟังหนกู ่อน” เด็กหญิงไม่ยอม หล่อนคว้ากางเกงเขาเอาไว้ เมื่อชายหนุ่มเดิน หลอ่ นกว็ ง่ิ ตาม พนื้ ทลี่ น่ื ท�าให้หน้าคะม�า เสยี งดงั แควกตามดว้ ยเสยี งอทุ าน ของใครหลายคนเมื่อกางเกงด้านหลงั ของภูรินทร์ขาดเป็นแนวยาว เขาองึ้ ... มองสายตามากมายทจ่ี ้องมา ก่อนจะหน้าหงกิ ราวกับยักษ์แล้วรีบว่งิ ออกไป ลวติ รามองมอื ตนดว้ ยความรสู้ กึ ผดิ แตส่ งิ่ ทเ่ี หน็ ไวๆ ตอนภรู นิ ทรว์ ง่ิ ออกไปคือกางเกงบ็อกเซอร์สีแดงท่ีอยู่ด้านในน่นั เอง เขาคงอายมาก หลังจากนัน้ ชายหนุ่มก็ไม่เคยพูดกบั หล่อนอีกเลย เขาโยนทุกอย่างท่ี หล่อนส่งไปเพื่อขอโทษท้ิงอย่างไม่ไยดี สายตาเขาท่ีมองมาเหมือนกับวันน้ี ไม่มผี ดิ และนน่ั คือจุดเรม่ิ ต้นของความบาดหมางระหว่างภูรินทร์กบั หล่อน

22 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ วนั นวี้ นกลบั มาเหมอื นเดมิ อกี แลว้ หญงิ สาวจา� คา� พดู ทเี่ ขาพดู ตอกใส่ หน้าตอนทหี่ ล่อนถือดอกไม้ไปขอโทษเขาได้ ‘ฉนั ไม่มีวันยกโทษให้เธอ จ�าเอาไว้ ฉันจะเกลยี ดเธอไปตลอดชวี ิต’

๑ สองเดือนก่อนการข่มขู่ สาวรา่ งบางสวมเสอ้ื กนั หนาวแบบมฮี ดู แมเ้ ดอื นนอ้ี ากาศในเมอื งไทย จะร้อน แต่ที่นี่ลมค่อนข้างแรงเลยทีเดียว แค่เส้ือกันลมบางคร้ังยังไม่พอ ต้องสวมเสือ้ ยืดอีกช้ันตอนช่วงเย็น ลวติ ราประคองแก้วกาแฟหวงั ว่าความ ร้อนจะส่งผ่านถงุ มอื เข้ามายังผวิ เนือ้ ทีเ่ ริ่มชาเพราะลม หญงิ สาวต้องขยับขา ตลอดเวลาเพ่ือไล่ความหนาว แม้จะสวมกางเกงยีนเน้ือหนาแต่ก็ยังสู้ลม แรงๆ ไม่ได้อยู่ดี ลวติ ราจอ้ งมองไปทปี่ ระตหู อพกั ฝง่ั ตรงขา้ ม รอวา่ เมอ่ื ไหรจ่ ะเปดิ ออก เสยี ที นาฬกิ าขอ้ มอื บอกวา่ เหลอื เวลาอกี ไม่ถงึ ห้านาทแี ล้ว รออย่ไู มน่ านรา่ ง คุ้นตาก็ผลักประตูออกมา ลวิตราคล่ีย้ิมเม่ือเห็นชายในฝัน เขาสวมโคต สนี า�้ เงินแบบยาว รองเท้าหนงั แบบพนกั งาน ด้านในเป็นเสอ้ื เชิต้ ท่ีชายหนุ่ม เพิ่งซือ้ มาจากร้านเม่อื อาทิตย์ก่อน ภรู นิ ทรค์ งไมร่ วู้ า่ หลอ่ นเองกอ็ ยใู่ นรา้ นดว้ ย ลวติ ราลอบมองเขาเลอื ก เสอ้ื อยา่ งเงยี บๆ แคไ่ ดม้ องกถ็ อื วา่ เปน็ ความสขุ มากแลว้ และตอนนชี้ ายหนมุ่

24 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ กก็ า� ลงั เดนิ ออกจากหอพกั ตอ้ งเปน็ ฟา้ เบอ้ื งบนลขิ ติ มาแนๆ่ หอ้ งพกั ของเขา จึงอยู่ชั้นเดียวกับหล่อนพอดิบพอดี หากเป็นหน้าร้อน ภูรินทร์จะเปิด หน้าต่างเพอ่ื รับลม ลวติ ราจงึ มีโอกาสแอบส่องเขาเต็มตา ชายหน่มุ มกั ใชผ้ ้าขนหนพู นั ทอ่ นลา่ งหลงั อาบน้�าเสรจ็ เขาชอบยนื จบิ กาแฟอยตู่ รงหนา้ ตา่ งมองทวิ ทศั น์ ขณะทค่ี นแอบมองจากฝง่ั ตรงขา้ มใจเตน้ แรงตามไปด้วย แต่เพราะนีค่ ือหน้าหนาว หน้าต่างห้องจงึ ปิดสนิท ลวติ รา จงึ ไม่มอี าหารตาเหมือนเช่นเคย คงไม่มีใครรู้หรอกว่าหล่อนแอบเดินตามชายหนุ่มแทบทุกวัน ส่ิงที่ ต้องการคือโอกาสที่จะได้เห็นแผ่นหลังกว้างอันแสนอบอุ่น แค่เส้ียวหน้า คมสันของชายในฝันก็มีความสุขมากแล้ว แม้จะรู้ว่าการทา� ตัวเหมือนพวก สตอลก์ เกอรด์ จู ะหลอนไปหนอ่ ย แตน่ คี่ อื สง่ิ ทท่ี า� ใหม้ กี า� ลงั ใจไปเรยี นทกุ วนั รา่ งสงู คนุ้ ตาอยหู่ า่ งจากหลอ่ นไมถ่ งึ คบื เขากา� ลงั เดนิ ไปตามถนนสาย เดมิ เหมอื นกบั ทท่ี �าประจ�ามาตลอดสองปี ลวติ ราร้จู กั ถนนสายนีเ้ ปน็ อยา่ งดี และก็รู้ด้วยว่าจุดมุ่งหมายของภูรินทร์อยู่ที่ใด หล่อนเดินตามเขา ระหว่าง น้ันก็แอบสูดกล่ินหอมของโคโลญท่ีโชยชายมาตามอากาศไปด้วย ภูรินทร์ เพงิ่ เปลย่ี นมาใช้โคโลญยหี่ ้อนี้เมื่อสองเดือนก่อน หล่อนคดิ ว่ามันเหมาะกับ เขามากๆ เพราะเป็นกล่นิ หอมสะอาดแบบผู้ชาย...หญิงสาวเผลอสูดหายใจ เข้าไปเต็มปอด ไม่ทนั สงั เกตว่าจู่ๆ คนตรงหน้ากห็ ยดุ กึก หญิงสาวเบรกจนหน้าคะม�า ศีรษะเกือบจะท่ิมเข้ากับแผ่นหลังของ ชายหนุ่มอยู่แล้ว แต่ด้วยความไวจึงรีบดึงฮูดมาปิด หมุนตัวกลับหลังหัน ทา� ทเี ป็นชมดอกไม้ข้างทาง ทงั้ ที่ความจรงิ มแี ต่ใบไม้ใบหญ้าทีม่ ีนา�้ แข็งเกาะ เท่านัน้ ภูรนิ ทร์กา� ลังรบั โทรศพั ท์หล่อนจึงต้องหาอะไรทา� เพือ่ ไม่ให้มพี ริ ธุ หลังจากคุยอยู่เกือบห้านาที ภูรินทร์ก็เลี้ยวเข้าร้านกาแฟ หญิงสาว ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู เวลาเดียวกับเมื่อวานเป๊ะ ภูรินทร์เป็นคนมีวินัย ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว สองปีท่ผี ่านมาเขาก็ทา� ทุกอย่างตรงเวลา ตอนเช้าชาย หนุ่มจะตื่นต้ังแต่หกโมงเช้า อาบนา้� ประมาณสิบห้านาที บางวันก็จิบกาแฟ

เ ก้ า แ ต้ ม l 25 ในห้อง แต่ถ้ารีบหน่อยก็จะออกมาที่ร้านกาแฟร้านนี้ เมนูโปรดของเขาก็ คือ... “คาราเมลมคั คิอาโตแก้วหน่ึง นมเป็นนอนแฟตนะครับ” หญงิ สาวพมึ พ�าผา่ นรมิ ฝปี าก เพราะจ�าไดแ้ มน่ วา่ เมนโู ปรดคอื อะไร... ขณะทผ่ี ชู้ ายเขม้ ๆ ในนยิ ายมกั จะสง่ั กาแฟดา� แตพ่ ภี่ ขู องหลอ่ นกลบั สง่ั กาแฟ ใส่นม แถมยงั ใส่ไซรปั คาราเมลอกี ตา่ งหาก แต่ไมม่ ปี ัญหาเพราะเขาเป็นคน ออกกา� ลงั กายเป็นประจา� ร่างกายจึงไม่มไี ขมนั ส่วนเกนิ สกั นดิ ด้วยรปู ร่าง สงู ร้อยแปดสบิ ห้าเซน็ ต์ ร่างกายเตม็ ไปด้วยมดั กล้าม ทกุ วนั ตอนเยน็ เขาจะ ไปว่ิงที่สวนสาธารณะเป็นประจ�า และเพราะชายในฝันชอบวิ่ง ลวิตราจึง บงั คับตัวเองให้วง่ิ บ้าง เผอ่ื จะได้มโี อกาสใกล้ชดิ เขาอกี รอบในช่วงเยน็ ห้านาทีต่อมาชายหนุ่มก็ออกจากร้านโดยมีลวิตราเดินตามไปห่างๆ เขาจะตอ้ งผา่ นถนนสายนเ้ี พราะมนั มงุ่ หนา้ สมู่ หาวทิ ยาลยั ทเี่ รยี นอยู่ บงั เอญิ เหลือเกินท่ีภูรินทร์มาเรียนปริญญาโทที่เดียวกับหล่อน เขาคงต้ังใจแวะไป คุยกับอาจารย์ท่ีปรึกษาเรอื่ งวิทยานิพนธ์ที่ส่งไป ตอนทเี่ หน็ เขาครง้ั แรกทม่ี หาวทิ ยาลยั หญงิ สาวดใี จมาก จากทเี่ รยี น แบบเนอื ยๆ ก็กลบั มพี ลงั ได้อย่างเหลอื เชอื่ ย่ิงตอนที่เขาย้ายมาอยู่ห้องพกั ตกึ ฝง่ั ตรงขา้ ม ลวติ ราถงึ กบั เขา้ โบสถเ์ พอ่ื ขอบคณุ พระเจา้ ทป่ี ระทานอาหารตา ชนั้ เลศิ มาให้ สบิ นาทีต่อมา เขาเดนิ ถึงมหาวิทยาลัย ภรู ินทร์เดินตดั สนามหญ้าไป ยังห้องพักอาจารย์ตามคาด ลวิตราได้แต่ภาวนาขอให้วิทยานิพนธ์ไม่ผ่าน เพ่ือท่ีพ่ีภูจะได้อยู่เป็นอาหารตาของหล่อนต่อไป แต่คา� ภาวนาของเธอคง ไร้ผล เพราะภูรินทร์เรียนเก่งมาก เขาน่าจะได้เกียรตนิ ยิ มด้วยซา�้ หญงิ สาวเหน็ ชายหนมุ่ เคาะประตู เมอื่ ไดย้ นิ เสยี งอนญุ าตกผ็ ลกั เขา้ ไป ลวิตราเดินไปนั่งเก้าอ้ีตรงสุดทางเดิน ดึงฮูดมาปิด สวมหูฟัง หล่อนหยิบ หนังสือเรียนของตัวเองข้ึนมาอ่านฆ่าเวลา ตาเหลือบมองประตูเป็นระยะๆ เพราะไมอ่ ยากคลาดกบั ชายในฝนั ...หญงิ สาวเรยี นปรญิ ญาตรปี สี ดุ ทา้ ยและ

26 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ กา� ลงั ตดั สนิ ใจวา่ จะเรยี นตอ่ ดหี รอื เปลา่ อนาคตของลวติ ราไมม่ อี ะไรแนน่ อน ฐานะครอบครวั ทรี่ า่� รวยมากทา� ใหห้ ลอ่ นไมต่ อ้ งรบั ผดิ ชอบอะไร พช่ี ายกา� ลงั สนกุ กบั งาน จงึ ไมม่ คี นสนใจสมาชกิ คนเลก็ วา่ จะเรยี นตอ่ หรอื กลบั เมอื งไทย ลวิตรามองประตูเป็นพักๆ เพื่อนซ้ีต่างบอกว่าหล่อนเป็นโรคจิต เพราะเอาแต่เดินตามแต่ไม่ยอมแสดงตัว เจ้าตัวเท่านั้นที่รู้ว่าไม่ใช่...หล่อน แค่ไม่กล้าเผชญิ หน้าต่างหาก ภรู ินทร์อาจจะยงั เกลียดหล่อน จู่ๆ มือของใครบางคนก็ตบลงบนบ่า ลวติ ราสะดุ้ง หูฟังแบบไร้สาย หล่นลงพ้นื พอมองหน้าเหน็ ว่าเป็นใคร ใบหน้ากบ็ ้งึ ตึง พ่นลมหายใจออก มาพรวดใหญ่ “น่ีกานต์ เบาๆ หน่อยสิ ตกใจหมดเลย” กานต์รวหี วั เราะร่วน ทา� หน้าทะเล้น เช่นเดียวกับณทั กรทีย่ ิ้มจนเห็น ฟันขาวอย่างล้อเลียน ลวิตราถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ “บอกแล้วไงอย่าไปแกล้ง ประเดี๋ยวไอ้ตาลก็หัวใจวายตายหรอก” “ตายก็ดีไม่ใช่หรอื แกจะได้เป็นผสี ตอล์กเกอร์ คราวนี้ละจะได้ตาม เข้าไปส่องพ่ภี ูถงึ ในห้องนา�้ ” ณัทกรล้อ ลวติ ราหน้าแดงกา�่ “จะบ้าหรือ ฉันไม่ได้อยากทา� อย่างน้ันสักหน่อย” “แนใ่ จนะ แตห่ นา้ ตาแกมนั บอก ถา้ การเปน็ วญิ ญาณแลว้ ทา� ใหแ้ กได้ เห็นพีภ่ ตู อนเปลอื ยทัง้ ตวั ละก็ แกคงยอมตาย” “ทเุ รศ ฉนั เปล่านะ” “ไม่ต้องมาแก้ตัวเลย ก็เห็นอยู่ว่ากา� ลังถ้�ามองพี่ภู ไหนวันนี้เขาท�า อะไรบ้าง” กจิ วตั รทกุ วนั ของลวติ ราคอื เดนิ ตามหนมุ่ ในฝนั เพอ่ื นทงั้ สองคนรจู้ งึ มาหาได้ถกู “ใครบอก ฉันบงั เอญิ มาทา� ธุระแถวนต้ี ่างหาก” “เหรอยะ แมค่ นปากแขง็ คณะหลอ่ นอยทู่ นี่ หี่ รอื ไง” ณทั กรลากเสยี ง ยาว ยักไหล่อย่างไม่เช่อื คณะของลวติ ราอยู่ห่างไปอีกสองตึก

เ ก้ า แ ต้ ม l 27 ขณะที่ทั้งสามก�าลังคุยกัน บานประตูก็เปิดออก กานต์รวีรีบยืนบัง ลวติ ราเอาไว้ ท้ังสามทา� ทีเหมอื นยนื คุยกนั ภรู นิ ทร์พาดเสื้อโคตไว้บนแขน และเดินผ่านไปโดยไม่สนใจ ลวิตราพ่นลมหายใจอย่างเสียดายที่พลาด โอกาสเกบ็ กล่ินของเขาก่อนไปเรียน “น่ันไงไอ้ตาล มองผู้ชายด้วยสายตาห่นื กามอีกแล้ว แล้วแบบนเี้ นย่ี นะที่เถียงว่าเปล่า” “เฮ้ย...ฉันไม่ได้มอง” “ถ้าแกโกหก ฉนั ขอแช่งให้ขึ้นคานตลอดชวี ติ เลยนะเอ้า” กานต์รวีชีน้ ิ้วขู่ ลวิตรามองตาปรอย หน้าเบ้ จากมมุ นีห้ ล่อนเห็นแค่ แผ่นหลังท่ีเดินจากไปเท่าน้ัน แต่ภาพเมอ่ื ครู่ยงั จา� ติดตา ใบหน้าคมสนั ค้ิว เข้ม รวมถึงริมฝีปากหยักลึกสีแดงจัดเพราะความเย็นน่ันอีก เพราะเหตุนี้ เองถงึ ได้มสี าวๆ ทั่วท้งั มหาวทิ ยาลยั คอยทอดสะพานให้เขา “ใจร้ายอะ ฉนั กแ็ ค่แอบมองนดิ เดียวเอง วันน้พี ภี่ ปู ากแดงมากเลย นะ สงสัยคงหนาว แกว่าฉันซ้ือหมวกไหมพรมให้เขาดีไหม แล้วก็ลิปมัน ด้วย” “นน่ั ไง ไอ้ตาลมนั โรคจติ จริงๆ ด้วย เอาแต่จ้องปากผู้ชาย” “กฉ็ นั เป็นห่วงเขานี”่ “ถา้ หว่ งแลว้ ทา� ไมไมแ่ สดงตวั ไปเลยละ่ มาเดนิ ตามตอ้ ยๆ ทา� ไม มนั หลอนออกนะแก” “ฉนั เป็นห่วงว่าเขามามหา’ลยั จะปลอดภยั ดหี รือเปล่า” “ก็เลยเดินตามเขาจากหอพักมาถึงมหาวิทยาลัยเน่ียนะ แม่นางฟ้า นางสวรรค์” “เอานา่ นม่ี นั ความสขุ เลก็ ๆ ของฉนั แคไ่ ดเ้ หน็ พภ่ี ฉู นั กด็ ใี จมากแลว้ ถึงแม้เขาจะไม่เคยเห็นฉนั อยู่ในสายตาก็ตาม” ในสายตาของภรู นิ ทรม์ เี พยี งผหู้ ญงิ คนเดยี วนนั่ คอื มธรุ นิ แตโ่ ชครา้ ย ทล่ี วิตรารู้ว่าหญิงสาวคบเผ่ือเลือก เพราะเจ้าตวั ดนั อยู่ห้องพักตดิ กบั หล่อน

28 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ เสยี งกิจกรรมเข้าจงั หวะทด่ี งั เข้าหทู กุ คืนทา� ให้รู้ว่ามธุรนิ ไม่ได้ใสซือ่ แต่เป็น นางแมวยั่วสวาทตัวแม่ ติดปัญหาตรงท่ีไม่รู้จะบอกความจริงให้ภูรินทร์รู้ ยงั ไงต่างหาก “แกก็สารภาพรักไปเลยสิ บอกไปเลยว่าแกเดินตามดูพี่ภูมาหลายปี แล้ว” “ไม่ได้เดินตามทุกวนั สกั หน่อย แค่บางวันเอง” “เชอื่ เถอะ สกั วนั พภ่ี ตู อ้ งรแู้ น่ แลว้ เขากจ็ ะวงิ่ หนเี พราะแกมนั โรคจติ ” “เอาไว้ถึงวนั นั้นก่อนแล้วกัน แล้วค่อยสารภาพว่าฉันเป็นใคร” ลวติ ราเบย่ี งประเด็น หล่อนเดินนา� เพ่ือนกลบั ไปยงั ตกึ เรียน ณัทกร ตามมายื้อไหล่ไว้เมอ่ื เหน็ เพอื่ นรกั ดซู มึ ๆ ไป “แกจะเรยี นจบแล้วนะตาล คิดไว้หรือยังว่าทา� ไงต่อ” “ยงั ไม่รู้เลย แล้วพวกแกล่ะ” “ฉันจะกลับเมืองไทย พ่อกับแม่อยากให้ฉนั กลับไปทา� งาน” ณัทกรมีบริษัทเป็นของตัวเอง แม้จะเป็นงานที่เขาไม่ชอบเลย แต่ เน่อื งจากเป็นลกู คนเดียวจึงขัดไม่ได้ “ฉันกข็ ้ีเกียจอยู่ท่นี ่ีแล้ว สู้กลบั ไปทา� มาหากินดีกว่า” “นีแ่ กสองคนกลับกนั หมดเลยหรอื แล้วฉนั จะอยู่กบั ใครล่ะ” “งนั้ กร็ บี ตดั สนิ ใจสไิ อต้ าล เพราะฉนั ไดย้ นิ เขาลอื กนั วา่ พภี่ ขู องแกอาจ จะกลบั เมืองไทยก่อนกา� หนด” “อะไรนะ กไ็ หนเขาบอกว่าอาจจะเรียนปริญญาเอกต่อไงล่ะ” “คณุ พ่อเขาป่วย รุ่นพ่ีทีเ่ รยี นคณะเดียวกนั บอกมา ถ้าธีสสิ ผ่าน พ่ีภู จะกลบั บา้ นอาทติ ยห์ นา้ นแี้ ลว้ จะท�าอะไรกร็ บี ทา� เถอะ ไมอ่ ยา่ งนนั้ แกจะไมม่ ี โอกาส” “ภวู ่าอะไรนะคะ” มธุรินหน้าบ้ึงเม่ือได้ยินสิ่งท่ีแฟนหนุ่มพูด จนถึงกับโพล่งเสียงแข็ง

เ ก้ า แ ต้ ม l 29 ออกไปอย่างลืมตวั ท้ังสองนดั พบกนั ทร่ี ้านอาหารแห่งหนง่ึ “ผมต้องกลับเมอื งไทยด่วนทสี่ ดุ ” “แตเ่ มอื่ ตน้ ปคี ณุ กเ็ พงิ่ กลบั ไปเองนะคะ!” หญงิ สาวแหวเสยี งสงู อยา่ ง ลมื ตวั ภูรินทร์เอ้ือมมือมาจับมือแฟนสาว ตลอดเวลาท่ีมาเรียนท่ีนี่เขา เหมือนคนเรยี นไปด้วยทา� งานไปด้วย แต่เป็นการประชมุ ทางไกล ช่วงต้นปี เขาบนิ กลบั ไปประมูลงานของโรงพยาบาลให้บรษิ ัท “พ่อผมไม่สบายนะมวิ ท่านต้องเข้ารับการท�าบายพาสอาทิตย์หน้าน้ี แล้ว ผมต้องกลบั ไปช่วย” “แล้วเรื่องของเราล่ะคะ” ทง้ั สองต้ังใจจะแต่งงานกัน แต่มธุรินยังเรยี นไม่จบ นบั ต้ังแต่มาทนี่ ี่ หล่อนก็เอาแต่เทย่ี ว “ผมยงั รักคุณเหมือนเดมิ เราสองคนจะแต่งงานกนั เมื่อคุณเรยี นจบ จ�าไม่ได้หรอื แต่ตอนนีผ้ มต้องกลับไปช่วยทีบ่ ้าน ถ้าทุกอย่างเข้าท่แี ล้ว ผม จะรบี บอกเร่ืองการแต่งงานของเรา” “คุณจะทิ้งมวิ ไว้ท่ีนค่ี นเดียวเนยี่ นะคะ” “ผมไม่ได้ทิ้ง คุณเองก็มเี พอ่ื นเรยี นคณะเดยี วกันไม่ใช่หรือ” “แต่พวกนั้นไม่ใช่เพื่อน คณุ ก็รู้ แค่คนเทยี่ วด้วยกนั เฉยๆ” กลุ่มของมธุรินคือพวกลูกคนรวยที่ไม่ต้ังใจเรียน ขอแค่มาเฉิดฉาย ในมหาวทิ ยาลยั ไปวนั ๆ หลายคนอย่ทู น่ี น่ี านมากแล้วแต่ไม่ได้ตง้ั ใจจะเรยี น ให้จบ “หรอื คณุ จะกลบั เมอื งไทยพร้อมผมดี” “กลบั ไปตอนน้ีเน่ียนะคะ มีหวังท่บี ้านมวิ เอาตายแน่ อย่างน้อยมิวก็ ต้องมีปริญญาสักใบไปฝากพ่อกบั แม่” “ถ้าอย่างน้ันคณุ จะให้ผมทา� ยังไง” “อยู่ท่ีน่เี ป็นเพ่อื นมิวก่อนได้ไหมคะภู แค่ไม่กเี่ ดอื นเอง คุณกลบั ไป

30 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ เยี่ยมพ่อสักสองสามวัน รอจนท่านอาการดีข้ึนแล้วก็กลับมา มิวสัญญาว่า คราวนจี้ ะตั้งใจเรยี น ตงั้ ใจอ่านหนงั สือ” “ไม่ได้จรงิ ๆ มิว พ่อผมป่วย ผมคงอยู่ต่อไม่ได้” มธุรินสะบัดมอื ออก หน้างองา�้ จ้องมองชายหนุ่มอย่างตดั พ้อ “คณุ ไม่เคยรกั มิวเลยใช่ไหมคะ ถงึ มาท้ิงกันแบบน”้ี “ผมจ�าเป็น เข้าใจผมหน่อยเถอะนะ ผมต้องช่วยพ่อดูแลบริษทั อกี อยา่ งธสี สิ ของผมกผ็ า่ นแลว้ ตวั๋ กจ็ องแลว้ แตผ่ มสญั ญาวา่ ชว่ งทบ่ี นิ กลบั มา รับปรญิ ญา ผมจะมาหาคณุ ” “คณุ ก็คดิ ถงึ แต่เรอ่ื งของตัวเอง แล้วมิวล่ะคะ เอามวิ ไปทงิ้ ไว้ท่ไี หน” ใบหน้าเยน็ ชาของอกี ฝ่ายทา� ให้ภรู นิ ทร์น่ิง เขารบี คว้ามอื หล่อนมากุม ไว้ “อยา่ ทา� แบบนส้ี ิ ผมรกั คณุ นะ คณุ กร็ วู้ า่ บรษิ ทั นสี้ า� คญั ตอ่ ครอบครวั ผมขนาดไหน เราจะแพ้บรษิ ัทอน่ื ไม่ได้” เขาหมายถึงความขัดแย้งระหว่างสามตระกูลท่ีขับเค่ียวกันมาตลอด หลายปี แม้ว่าตอนนค้ี วามรู้สกึ น้นั จะลดลงมากหลังจากชยั ภคั ดิ์กบั นภสั สร เป็นแฟนกนั “มิวไม่สน” มธรุ ินสะบัดมอื ออก หลั่งนา้� ตาออกมา ภูรนิ ทร์มองแฟนสาวอย่างตดั พ้อ “มเี หตผุ ลหน่อยสมิ วิ ” “มวิ รกั คณุ แตค่ ณุ ไมเ่ คยคดิ ถงึ จติ ใจมวิ เลย ถา้ คณุ กลบั เมอื งไทยคน เดยี วแลว้ คนทางนจ้ี ะมองมวิ ยงั ไงคะ ทกุ คนกต็ อ้ งคดิ วา่ มวิ ถกู คณุ ทงิ้ เพราะ ว่ามิวเรยี นไม่จบ ภใู จร้ายมาก” “แต่คุณก็รู้ว่าผมไม่มีวันท้ิงคุณ ไม่ว่าตอนนี้หรือว่าเมื่อก่อนผมก็ยัง รกั คณุ เหมอื นเดมิ ” “งน้ั คณุ ตอ้ งเลอื ก ระหว่างมวิ กบั บรษิ ทั ใครจะสา� คญั กว่า แตถ่ า้ คณุ กลบั เมืองไทยละก็ เราสองคนขาดกัน”

เ ก้ า แ ต้ ม l 31 ลวิตรายังไม่ทันเข้าห้อง บานประตูก็ถูกเปิดออกด้วยมือของรูมเมต สาว สภาพเพอ่ื นรกั ดอู ดิ โรย ขอบตาคล้�า ยอู นิ ใชฟ้ องนา้� อดุ หทู ง้ั สองขา้ งเพอ่ื ปิดกัน้ มลภาวะทางเสยี ง เม่อื เหน็ หล่อนก็รบี ดึงลวิตราเข้าไปด้านใน “เกิดอะไรข้ึนหรือยูอิน ท�าไมป่านนี้ยังไม่นอนอีก ไหนว่าเข้างานกะ ดกึ ไม่ใช่หรือ” รูมเมตคนน้ีเป็นคนเกาหลีและทา� งานพาร์ตไทม์กะกลางคืน เพื่อนา� เงนิ มาเรียนหนังสอื ดังนนั้ ช่วงหัวคา่� จึงเป็นช่วงทยี่ ูอนิ เข้านอนเร็ว “กย็ ายผหู้ ญงิ หอ้ งขา้ งๆ นะ่ สิ ฟเี จอรงิ กนั ตงั้ แตส่ องชว่ั โมงทแี่ ลว้ จน ป่านน้ีแล้วยังไม่หยุดอีก ฉันเอาหมอนปิดหูก็แล้ว ใส่เอียร์ปล๊ักก็แล้ว แต่ ผนังห้องก็ยงั สะเทอื นตลอดเวลา” ลวิตราอ้าปากค้าง มองผนังห้องท่ีสั่นสะเทือนรวมถึงเสียงท่ีดังลอด ผ่านผนังมา น่ีไม่ใช่คร้ังแรกท่ีคนข้างห้องมีกิจกรรมเข้าจังหวะ นับต้ังแต่ ลวติ รายา้ ยเขา้ มาอยหู่ อ้ งนมี้ กั ไดย้ นิ รมู เมตบน่ อยเู่ สมอ หลอ่ นเองกเ็ คยไดย้ นิ กับหหู ลายครงั้ “ตาลช่วยไปบอกเขาหน่อยได้ไหม ไหนๆ กค็ นไทยเหมอื นกัน” ผหู้ ญงิ ขา้ งหอ้ งไมใ่ ชใ่ ครอน่ื เปน็ คนทลี่ วติ รารจู้ กั ดี เพราะคอื หวานใจ ตวั จริงของภูรินทร์ท่ีมีชื่อว่ามธรุ ินนน่ั เอง “เฮ้ย...ไม่เอาอะ เขาอาจจะกา� ลงั ปรบั ความเข้าใจกบั แฟนอยู่ก็ได้” “โนๆๆ คนนไี้ ม่ใช่แฟน” ลวิตราอ้าปากค้างอีกหน หันมองยูอินตาโตราวกับไข่ห่าน ก่อนที่ เพ่ือนจะเฉลยข้อสงสยั ให้ “ฉนั เปล่านะ ไม่ได้แอบดู แต่บังเอิญสองคนนัน้ ฟัดกันนวั เนียต้งั แต่ อยู่ในลิฟต์ทงั้ ทฉี่ ันยนื หัวโด่อยู่ในนน้ั ด้วย อี!๋ ทา� อะไรไม่เกรงใจคนอ่นื เลย ทั้งล้วงทัง้ ควักน่าเกลียดทส่ี ุด” หญิงสาวหลุดหัวเราะ แต่พอเห็นสีหน้ายูอินที่เหมือนสะอิดสะเอียน แล้วกข็ า� ไม่ออก สง่ิ ที่ลวิตราติดใจคอื ผู้ชายในห้องเป็นใครกนั

32 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ “เธอแน่ใจหรือว่าคนในห้องไม่ใช่แฟนเขา” นับต้ังแต่ช่วงเช้าท่ีกานต์รวีโยนระเบิดเร่ืองภูรินทร์จะกลับเมืองไทย ลวติ รากแ็ ทบนั่งไม่ตดิ หล่อนรีบสืบข่าวว่าภรู ินทร์จะกลับเมอื งไทยจริงหรอื ไม่ สดุ ทา้ ยทกุ อยา่ งกย็ นื ยนั ชดั เจน คณุ ภดู ศิ ลม้ ปว่ ยเปน็ ขา่ วดงั ลงหนงั สอื พมิ พ์ หลายฉบับ เขาหมดสติกลางท่ีประชุมผู้บริหารจึงถูกน�าส่งโรงพยาบาลใน ทันที และเพราะเหตุนี้เองลูกชายถึงต้องกลับเมืองไทยด่วนที่สุด ภูรินทร์ จองต๋ัวเพ่ือกลับเมืองไทยในอีกสองวัน นักเรียนไทยแทบท้ังมหาวิทยาลัย พากนั ซบุ ซบิ ถงึ เรอ่ื งนี้ สงิ่ ทลี่ วติ รากลวั กค็ อื ภรู นิ ทรอ์ าจขอแฟนสาวแต่งงาน แล้วบินกลับเมืองไทยพร้อมกัน แต่กลับมีข่าวลือมาอีกว่าท้ังคู่ทะเลาะกัน เสียงดงั ล่ันโรงอาหาร “แน่ใจสิ น่ันมันหนุ่มหล่อล่�าท่ีมีรอยสัก ที่ฉันเคยบอกว่าเซ็กซ่ีมาก จ�าได้ไหม” หนุ่มคนนั้นมชี อื่ ว่าปฐวี ช่อื ท่ีชาวต่างชาตเิ รียกคอื ปีเตอร์ ยูอนิ มักจะ ชมว่าเซก็ ซี่ ปฐวีมีรอยสักรูปมงั กรอยู่ตรงหวั ไหล่ แถมเขายงั เจาะหูข้างหนึ่ง ตามสมยั นิยมอีกด้วย ลวิตรารู้จกั อีกฝ่าย จากกติ ติศพั ท์ที่นักเรียนไทยทีน่ ี่ เล่าให้ฟังแต่ไม่เคยคยุ กันสักครง้ั ‘ปเี ตอรเ์ จา้ ชจู้ ะตาย แถมบา้ พลงั มาก ไดย้ นิ วา่ เขาเคยนอนกบั ผหู้ ญงิ คืนเดยี วตง้ั เจด็ คน’ กิตติศัพท์นี้อาจจะน่าดึงดูดส�าหรับผู้หญิงบางคนท่ีชอบนักล่าแต้ม แต่สา� หรบั ผหู้ ญงิ เวอรจ์ นิ ลมิ เิ ตด็ อดิ ชิ นั อย่างลวติ ราแลว้ หลอ่ นพยายามหนี ให้ห่าง หล่อนเกลียดผู้ชายเจ้าชู้ แย่ก็คอื ปฐวีเป็นลูกพี่ลกู น้องของภูรินทร์ “ตาลช่วยไปบอกสองคนน้ันให้พักหายใจหน่อยได้ไหม ไม่อย่างน้ัน วนั นี้ฉนั คงท�างานไม่ไหวแน่ ดสู ิ เอาอีกแล้ว” เสยี งกระแทกหวั เตยี งตามดว้ ยเสยี งกรดี รอ้ งอยา่ งสดุ ขว้ั เมอ่ื มธรุ นิ ถกู ส่งออกไปชมโลกพระจนั ทร์ตามด้วยดาวเสาร์ กอ่ นทเ่ี สยี งครางจะสนิ้ สดุ ลง ลวติ ราหันมาตบบ่าเพือ่ น

เ ก้ า แ ต้ ม l 33 “สงสยั คงหมดยกแล้วม้ัง เธอไปนอนเถอะ” “หวังว่านะ เมือ่ ครู่นีก้ แ็ บบน้ี แต่แล้วก็เริ่มใหม่...” ยอู นิ ยงั พดู ไมท่ นั จบ จๆู่ เสยี งกระแทกกด็ งั ขนึ้ อกี ลวติ รายกมอื ปดิ หู ยอู นิ สนั่ ศรี ษะ เดนิ ไปทเี่ ตยี งของตนและหยบิ หมอนหนนุ มาปดิ หนา้ ลวติ รา ตรงเขา้ ไปทโ่ี ตะ๊ ของตนหยบิ หฟู งั ชนดิ เกบ็ เสยี งขน้ึ มาเสยี บใสไ่ อพอดแลว้ เปดิ เพลงเบาๆ ส่งให้ “ใช้น่ีเถอะยูอิน อาจพอช่วยได้” “น่ีตาลจะไม่ไปเคาะห้องให้ฉนั จริงๆ หรอื ” “ขอโทษนะยอู นิ ฉนั ไมก่ ลา้ คราวทแ่ี ลว้ ทโี่ ดนดา่ ยงั หลอนไมห่ าย เธอ ใช้นี่เถอะนะ เผื่อจะดขี ้ึน เราทา� เป็นไม่ได้ยินก็แล้วกัน” ครง้ั กอ่ นหนา้ นลี้ วติ ราทา� ทไี ปขอยมื ของ หลอ่ นเคาะเปน็ สบิ เทย่ี วเพอ่ื ให้อีกฝ่ายหยุด แต่ส่ิงที่ตอบกลับมาคือค�าด่าแบบหยาบคาย แถมมธุริน ยงั ปิดประตกู ระแทกใส่หนา้ ครนั้ พอยอู นิ ไปเคาะ ค่ขู าของหล่อนกเ็ ปิดออก มาแล้วกวักมือเรียก สองสาวโซนเอเชียจึงรีบกลับห้องตัวเองแล้วลงกลอน อย่างรวดเรว็ เพื่อนสาวชาวเกาหลีย่ืนหน้าออกจากหมอนพร้อมกับรับหูฟังไปสวม ลวติ ราเดนิ ไปนงั่ บนเตยี งของตนบา้ ง หลอ่ นหยบิ หฟู งั อนั เลก็ ขนึ้ มาสวม และ เปิดโปรแกรมฟังเพลง สายตามองไปยังผนังห้องท่ียังมีเสียงเล็ดลอดออก มาอย่างต่อเน่อื ง หล่อนเคยสงสัยเสมอว่าเพราะอะไรภูรินทร์ถึงได้ปักใจกับมธุรินนัก ทงั้ ๆ ท่อี กี ฝ่ายไม่ใช่คนดี มธุรนิ มาจากครอบครัวท่ีรา�่ รวย บิดาชอ่ื ว่ามกรา เปน็ เจา้ ของบรษิ ทั สง่ ออก มารดาเปน็ คนมชี อ่ื เสยี งในวงสงั คม พอลกู สาวมา ที่น่ีกลับไม่ค่อยเข้าเรียน เอาแต่เที่ยวเตร่ไปวนั ๆ เพื่อนร่วมคณะต่างพากัน บอกว่ามธุรนิ แทบไม่เคยโผล่หัวไปเรียน ชวี ิตแต่ละวนั คอื ออกไปขับรถเล่น เดนิ เฉิดฉายอยู่ท่ามกลางแหล่งชอปปิง ตกกลางคืนกอ็ อกไปแฮงก์เอาต์กบั เพือ่ น

34 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ มธุรินเอาแต่ใจตัวเอง แต่อยู่ต่อหน้าภูรินทร์ทา� ตัวอ่อนหวานน่ารัก และชา่ งเอาใจ ลวติ ราแอบเหน็ อกี ฝา่ ยไปจา้ งแมบ่ า้ นใหป้ อกผลไมใ้ หแ้ ตก่ ลบั อ้างว่าทา� เองทกุ อย่าง รวมถงึ อาหารกลางวันหน้าตาน่ากินน่ันด้วย มธรุ ินก็ จ่ายเงนิ ให้แม่ครัวร้านอาหารจนี เป็นรายเดือน นอกจากเที่ยวเตร่แล้ว สิง่ ท่ีรับไม่ได้สุดๆ กค็ อื มธุรินเปลี่ยนคู่นอน เป็นว่าเล่น ทนั ทีทีภ่ รู ินทร์กลบั ห้องไป หญิงสาวกจ็ ะออกไปดม่ื สงั สรรค์กับ เพอ่ื นๆ หลงั จากดมื่ จนเมากจ็ ะพาผชู้ ายกลบั มาคา้ งและทา� เสยี งดงั ไมเ่ กรงใจ คนขา้ งหอ้ ง ยอู นิ เคยแอบไปฟอ้ งเจา้ ของหอพกั ใหข้ น้ึ มาตกั เตอื น แตส่ ดุ ทา้ ย มธรุ ินก็ใช้เงนิ ปิดปาก รวมถึงยกเครื่องสา� อางชดุ ใหญ่ให้ เจ้าของหอพกั จงึ ไม่มาวอแวอกี หญิงสาวหยิบกระเป๋าสตางค์ขึ้นมา ดึงรูปถ่ายท่ีซ่อนเอาไว้ด้านหลัง บตั ร มนั คอื รปู ถา่ ยสมยั มธั ยมศกึ ษาปที หี่ ก สขี องกระดาษเกา่ จนซดี แตภ่ าพ หนุ่มน้อยในตอนนั้นยังจ�าตดิ ตรึง สมองนกึ ถึงค�าพดู ของกานต์รวีเม่ือตอน เช้า ‘จะท�าอะไรกร็ บี ทา� เถอะ ไม่อย่างนัน้ แกจะไม่มโี อกาส’ เสยี งขา้ งหอ้ งหยดุ ไปแลว้ เมอื่ ลวติ ราลมื ตาขน้ึ กเ็ ปน็ เวลาหา้ ทมุ่ ครงึ่ พอดิบพอดี หล่อนเผลอหลับทั้งๆ ท่ีใส่หูฟัง กายเม่ือยขบจนต้องบิดตัว รมู เมตสาวแตง่ ตวั เสรจ็ เรยี บรอ้ ยแลว้ และกา� ลงั ดม่ื กาแฟ เตรยี มตวั ไปทา� งาน ลวิตราลกุ ขึน้ ไปท่ีตู้เยน็ หยบิ แซนด์วิชท่ีซอ้ื ตดิ มือมาจากข้างนอกส่งให้ “ฉนั ซอ้ื มาฝาก เธอเอาไปกนิ ทท่ี า� งานส”ิ “ขอบใจนะ” ยอู นิ ตบบา่ มองลวติ รา “ฉนั ขอโทษนะทเี่ มอ่ื ครนู่ ห้ี งดุ หงดิ ไปหนอ่ ย ความจรงิ มนั ไมเ่ กยี่ วอะไรกบั ตาลเลย ถงึ จะเปน็ คนไทย แตก่ ไ็ มใ่ ช่ เพอ่ื นด้วยซา�้ ” “ฉนั เขา้ ใจ ไมต่ อ้ งคดิ มากหรอก ฉนั สงสารเธอ คงเหนอื่ ยมาก รบี ไป ท�างานเถอะ เดยี๋ วฉันเปิดประตูให้นะ”

เ ก้ า แ ต้ ม l 35 ลวิตราลุกขนึ้ เดนิ ไปส่งเพื่อนท่หี น้าห้อง ยอู นิ โบกมอื หยบิ โคตขนึ้ มาสวมทบั อากาศตอนดกึ หนาวมาก ดงั นนั้ นกั ศึกษาต่างชาตนิ ้อยคนท่จี ะชอบท�างานกะดกึ แต่ส�าหรับยูอินแล้วชินกับ อากาศแบบน้ี เพ่ือนสาวเล่าว่าท่ีเกาหลีตอนหน้าหนาวเย็นทรมานย่ิงกว่าน้ี ค่าจ้างท่ีมากกว่าเดิมเกือบเท่าตัวทา� ให้ยูอินทนลา� บาก...ครอบครัวหญิงสาว ทเ่ี กาหลไี มไ่ ดร้ า่� รวยนกั ดงั นน้ั งานอะไรทท่ี า� แลว้ แบง่ เบาภาระไดย้ อู นิ กจ็ ะทา� หญิงสาวมองตามเพอ่ื นรกั ทเี่ ดนิ ลงบันไดไป ขณะกา� ลงั เข้าห้อง บานประตู ที่อยู่ติดกนั กเ็ ปิดออกมาพอดี “จะรบี ไปท�าไมคะปีเตอร์ ค้างท่ีนี่ดกี ว่า” เสียงหวานใสดังลอดออกมา เมื่อลวิตรามองเข้าไปก็เห็นมธุรินสวม ชดุ นอนเนื้อบางเบายนื โพสท่ายั่วยวนอยู่ ปฐวหี ยุดตรงประตูแต่ถกู อีกฝ่าย ยอ้ื ไว้ “ผมบอกแล้วไงว่าวันนไ้ี ม่ได้ มงี านค้าง ยงั ทา� ไม่เสร็จ” “ยงั ไม่หมดแรงอีกหรือคะ ถึงจะได้รีบไปทา� งาน” “แรงผมยงั เหลอื เฟอื ถา้ ไมต่ ดิ วา่ พรงุ่ นตี้ อ้ งสง่ งานใหพ้ อ่ เรามาตอ่ กนั ทง้ั คืนก็ยงั ไหว” “ไว้โทร. มานะคะ มิวจะรอ” สาวร่างบางย่ืนหน้ามาหอมแก้มฟอดใหญ่ ปฐวีโอบร่างก่งึ เปลอื ยเอา ไว้ ใชม้ อื ขยา� กน้ หญงิ สาวอยา่ งมนั เขยี้ ว ไมท่ นั สงั เกตวา่ มบี คุ คลทส่ี ามยนื อง้ึ อยู่ ลวิตราขาแข็งทื่อเมื่อเห็นโชว์ติดเรตตรงหน้า เมื่อชายหนุ่มหันหน้ามา หล่อนกส็ ะดุ้งรบี เดินเข้าห้อง แต่ชายหนุ่มกลับเออ้ื มมอื มายันประตเู อาไว้ “คนไทยหรอื เปล่าครบั ” หล่อนอ�้าอึ้งไม่รู้จะตอบชายหนุ่มดีหรือไม่ แต่ปฐวีกลับฉีกย้ิมหวาน เขาเป็นคนมนษุ ยสมั พนั ธ์ดแี ตไ่ หนแตไ่ รแล้ว เพราะเหตนุ เ้ี องจงึ เปน็ ทสี่ นใจ ของผู้หญิงแทบทงั้ มหาวทิ ยาลยั ชายทงั้ สองคนหลอ่ เหลาดว้ ยกนั ทง้ั คู่ แตน่ สิ ยั กลบั ตา่ งกนั อยา่ งสดุ ขว้ั

36 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ ภูรินทร์นั้นเหมือนเจ้าชายน้�าแข็ง ผู้หญิงคนเดียวท่ีเขายอมยิ้มให้คือมธุริน เท่าน้ัน แต่ปฐวีไม่เหมือนกัน เขาผูกมิตรกับผู้หญิงทุกคนในมหาวิทยาลัย ทั้งคนจนคนรวย “ค่ะ คนไทย” “ผมขอโทษด้วยท่ีท�าเสียงดงั คณุ คงไม่ว่าอะไรใช่ไหมครบั ” ลวติ รากดั รมิ ฝปี ากจนเกอื บหอ้ เลอื ด มอื กา� แนน่ นกึ ถงึ เสยี งกจิ กรรม เข้าจังหวะเมื่อครู่แล้วก็หน้าแดงซ่านข้ึนมา หล่อนกับยูอินต้องใช้อุปกรณ์ ทุกอย่างเพือ่ ปิดหูกั้นเสยี งน้ันออกไป “ค่ะ” “ถ้ามีโอกาส เราไปดื่มกาแฟกนั บ้างนะครับ ผมชอื่ ปฐวี เรยี กผมว่า ปีเตอร์ก็ได้ เราเป็นคนไทยเหมอื นกนั ” หญิงสาวมองมือเรียวที่ยื่นมาตรงหน้าก่อนจะอ้าปากค้างแล้วรีบหุบ ลงฉบั ยิง่ คิดว่าเมือ่ ครู่น้ีเกิดอะไรข้ึนในห้องกอ็ ดเบ้หน้าไม่ได้ “อย่าดีกว่าค่ะ ฉันว่าคุณมิวคงไม่ชอบใจแน่ๆ เธอไม่ชอบให้คู่ขาไป น่ังด่ืมกับคนอน่ื ลาก่อนนะคะ หวังเราคงไม่ต้องพบกันอกี ” สาวร่างบางกระแทกประตูใส่หน้า หล่อนเอนกายหลังพิงประตูแล้ว ถอนหายใจเฮือกใหญ่ บ่นพึมพา� คนเดียว “ทุเรศท่ีสุด เพ่ิงป่ามป๊ามกับผู้หญิงมาแล้วมาป้อคนอื่นหน้าตาเฉย ชาตนิ ี้อย่าได้เจอกนั อีกเลย เจ้าประคู้น...”

๒ “ท�าไมแกไม่บอกพภี่ ไู ปเลยล่ะว่ายายมวิ คบซ้อน” กานต์รวีโพล่งขึ้นอย่างไม่พอใจ เมือ่ ได้ยินเรอื่ งทลี่ วติ ราเล่าให้ฟังใน วนั รงุ่ ขนึ้ เพอ่ื นรกั ตาลกึ โหลเพราะอดนอน แมก้ จิ กรรมเขา้ จงั หวะจบลงแลว้ แต่เสยี งสะท้อนในหยู งั ดงั ก้อง “คบเป็นโหลต่างหาก ไม่ใช่แค่สองนะ แกลองนบั ดูสิ ที่เหน็ ๆ ก็เกนิ สบิ ” ณทั กรออกความเหน็ ทกุ คนตา่ งรนู้ สิ ยั มธรุ นิ เปน็ อยา่ งดี ทงั้ จากทลี่ วติ ราเลา่ ใหฟ้ งั และทเี่ หน็ เอง แต่ท่ีทุกคนอดท่ึงไม่ได้ก็คือมธุรินสับรางเก่งเหลือเกินจนแฟนอย่าง ภูรินทร์ไม่เคยรู้ “ถึงพูดไปพภ่ี ูกค็ งไม่เชอ่ื เผลอๆ อาจจะโกรธด้วยซา้� ” “จะโกรธได้ยังไง ในเม่ือแกยังไม่เคยพูดกับเขาสักประโยค มัวแต่ ถา้� มองอยู่ได้” กานต์รวีชกไหล่เพือ่ นเบาๆ “แรงอะ ฉนั ไม่ได้ถ�้ามองนะ” “แต่แกก็ส่องพีภ่ จู ากหน้าต่าง ฉันว่างานนแี้ กต้องบอก มอี ย่างทีไ่ หน

38 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ แฟนประกาศวา่ จะกลบั เมอื งไทยทง้ั ทแี ทนทจี่ ะไปงอ้ งอน แตน่ ก่ี ลบั พาผชู้ าย คนอ่ืนไปป่ามป๊ามทหี่ อซะงน้ั ทเุ รศ” “เขาอาจจะเครยี ดกไ็ ด้นะ” “มองโลกในแง่ดีเกินไปแล้วย่ะยายตาล น่ีอย่าบอกนะว่าแกคิดว่า เสียงราวกับโลกถล่มท่ีแกกับยูอินได้ยิน คือเสียงเขาช่วยกันย้ายเตียงจัด เฟอร์นิเจอร์ใหม่กันน่ะ” ณทั กรค่อน “โธ.่ ..แนนซ่ี ฉนั ไมไ่ ดใ้ สซอื่ อยา่ งนน้ั หรอกนา่ ฉนั รดู้ วี า่ อะไรเปน็ อะไร” “แตแ่ กกย็ อมใหช้ ายในฝนั โดนสวมเขาโดยไมย่ อมบอกความจรงิ เนย่ี นะ ฉันไม่เข้าใจจรงิ ๆ แอบถ่ายรูปเพอ่ื จะเปิดโปงยายแม่มดนัน่ แต่สดุ ท้าย ดนั ปอ๊ ดไมก่ ลา้ ทา� ไมไมแ่ กลง้ สง่ ผดิ ไปสกั รปู สองรปู ยาหยพี ภี่ ขู องแกจะได้ ตาสว่างเสยี ที” “ฉนั ไม่อยากเห็นพ่ภี ูเสียใจ” กานตร์ วโี อบไหลเ่ พอื่ น เอยี งหนา้ เขา้ ชดิ พดู ดว้ ยนา้� เสยี งเครง่ เครยี ด “แลว้ คดิ หรอื วา่ ถา้ เขารทู้ หี ลงั วา่ โดนสวมเขาแลว้ จะไมเ่ สยี ใจ ท�าแบบนเ้ี หมอื น ฆ่ากันท้ังเป็น” “แกคดิ ว่าพ่ีภจู ะฟังฉนั หรอื ขนาดตอนนนั้ มีคนไปฟ้อง พภ่ี ูยังโกรธ จนไม่มองหน้า นบั ประสาอะไรกับคนท่ีเขาเกลยี ด” เคยมเี พื่อนในคณะเดยี วกนั เคยพูดเรื่องน้ีให้ฟัง แต่แล้วมธรุ ินกบ็ ีบ น้�าตาจนภูรินทร์ใจอ่อน สุดท้ายก็กลายเป็นเข้าใจว่าเพื่อนคนนี้จงใจให้ร้าย หล่อนท้ังที่ไม่มมี ลู ความจริง “แกจะเล่นบทอแี อบไปอีกนานแค่ไหน แอบรกั มาตัง้ แต่ประถม จน ตอนน้ีก็ยงั แอบเดินตามต้อยๆ เป็นฉันนะ จะถือโอกาสน้ีแกรนด์โอเพนนงิ ไปเลยวา่ แฟนเขาเปน็ นางวนั ทอง แลว้ กอ็ าสาปลอบใจ ยอมใหเ้ ขาซบอกนมุ่ ๆ แทน” ณทั กรโพล่งขนึ้ “ฉนั กลัว” “กลัวทา� ไมตาล”

เ ก้ า แ ต้ ม l 39 “ไม่รู้สิ แค่นึกถึงหน้าพี่ภูตอนน้ัน แข้งขาก็อ่อน ลิ้นพันกันไปหมด แล้ว” “งนั้ วางยาพภี่ เู ลยดไี หม แลว้ ก็ปล้�าซะ จากนน้ั กถ็ ่ายรปู เปน็ หลกั ฐาน บงั คับให้เขาแต่งงาน” ณทั กรพดู ตดิ ตลก แต่ลวิตราไม่ขา� หล่อนหน้าบดู บึ้ง “จะบ้าหรอื ” “เอางด้ี กี ว่า ให้ไอ้แนนซ่ีดูไพ่ยปิ ซีให้ เผือ่ แกจะได้ตดั สนิ ใจง่ายข้นึ ” “เออ จริงด้วย” ลวิตราตาวาว แม้ว่าหล่อนจะเป็นนักเรียนนอกแต่ กลับเชื่อเร่ืองดวงเป็นท่ีสุด ทุกเช้าก่อนจะออกจากหอพักหล่อนต้องกดเข้า เวบ็ ดดู วงเพอ่ื ท�านาย ยง่ิ มเี พอ่ื นเปน็ หมอดไู พย่ ปิ ซแี มน่ ๆ แลว้ ลวติ รากเ็ ชอื่ มากขึ้นกว่าเดมิ “เอาแล้วไง หาเร่ืองให้ฉันแล้วไหมล่ะ คุยกันอยู่ดีๆ หาเร่ืองให้ฉัน องค์ลง” ณัทกรบ่นพึมพ�าแต่ไม่จริงจังนัก เพื่อนรักพูดเสมอว่าหลังดูไพ่ยิปซี หรอื ดูดวงจะต้องเสียพลังงาน ทุกครัง้ หลงั ดดู วงกจ็ ะต้องนอนพกั “เอาน่า สงเคราะห์ตาลมันหน่อย จะได้มกี า� ลงั ใจ” “ก็ได้ๆ แต่ถ้าไพ่ออกมาว่ายังไง แกต้องเชอ่ื แล้วทา� ตามทุกอย่างนะ” “เชือ่ สิ ทา� ไมจะไม่เชื่อ ก็แนนซี่ดูดวงให้ทัง้ ท”ี “งั้นมา...มาน่ังนี่แล้วก็สับไพ่ วันนี้แม่หมออารมณ์ดี จะท�านายดวง ชะตาด้วยไพ่ยิปซี เอาให้เลิศเจิดไปสามโลกเลย” ลวติ รากระเถบิ มานง่ั ตรงหนา้ ทงั้ สามกา� ลงั อยใู่ นรา้ นกาแฟไมไ่ กลจาก มหาวทิ ยาลัย ณัทกรหยิบไพ่ข้ึนมาแล้วส่งให้ หญิงสาวอธษิ ฐานแล้วสับไพ่ วางลงก่อนจะใช้มือซ้ายตดั ออกเป็นสองกอง “ทนี กี้ อ็ ธษิ ฐานดว้ ยนะยะ ไพจ่ ะไดแ้ มน่ ๆ แกจะไดร้ สู้ กั ทวี า่ ชะตาชวี ติ ช่วงนเ้ี ป็นยงั ไงบ้าง รวมถงึ เร่ืองความรกั ค้างปีของแกกับพี่ภดู ้วย จะรุ่งหรือ จะรงิ่ ให้ไพ่บอก”

40 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ หญงิ สาวหลบั ตาอธษิ ฐาน ภาพของชายหนมุ่ ในฝนั เดน่ ชดั ทง้ั รอยยมิ้ ใบหน้า รวมถงึ อริ ิยาบถของเขาทุกอย่าง “เจ้าประคณุ ขอให้ลกู ไดร้ เู้ สยี ทวี ่าพภ่ี คู ดิ ยงั ไง ลกู ควรจะทา� ยงั ไงต่อ ไปดี” กานต์รวกี ระเถบิ มานง่ั ใกล้ๆ ลวติ ราทน่ี งั่ ซมึ กะทอื มาเกอื บสบิ หา้ นาที แล้ว ขณะทแ่ี มห่ มออย่างณทั กรเองกเ็ ครยี ดจดั จนขอกลบั ไปนอนพกั ทหี่ ้อง “แกโอเคหรอื เปล่าตาล” ลวติ ราเงยหน้าข้ึน ขอบตาแดงกา่� ต้องโทษไพ่ยิปซีเจ้าปัญหา แรกที เดียวทั้งสามคิดว่าคือการดูดวงเล่นๆ เพื่อหาค�าตอบว่าควรจะท�ายังไงกับ เรื่องภูรินทร์ดี แต่พอเปิดไพ่ท้ังหมดสิบใบและเห็นค�าท�านาย สีหน้าของ หมอดกู ็ซีดสนิท “ไพ่ไม่ค่อยดเี ลยอะแก หรือว่าเราล้างไพ่แล้วค่อยดูใหม่วนั หลงั ” ลวิตราหยุดมือเพื่อนที่กา� ลังจะล้างไพ่ คะย้ันคะยอให้ณัทกรทา� นาย ต่อ แต่พอได้ยินความหมายทอี่ อกมาทั้งหมด หล่อนกลับเป็นฝ่ายนงั่ อ้งึ “ฉันไม่เป็นไร” “แกไม่ต้องไปเชือ่ ไอ้แนนซม่ี ากหรอกนะ วนั นม้ี ันอาจจะก้าวเท้าออก จากบ้านผิด ไพ่ก็เลยไม่แม่น มันก็บอกต้ังแต่แรกแล้วไงว่าให้ล้างไพ่แล้ว ค่อยดูใหม่วนั หลัง” “แต่ไพ่ทกุ ใบทา� นายออกมาทางเดียวกันหมดเลยนะกานต์” ไพ่ยปิ ซที ณ่ี ัทกรทา� นายให้เป็นการดแู บบสบิ ใบ หรอื ทเ่ี รียกว่า The Celtic Cross ไพย่ ปิ ซมี ที ง้ั หมดเจด็ สบิ แปดใบ วธิ กี ารดไู พแ่ บบนคี้ อื ใหผ้ ดู้ ู สับไพ่ทั้งหมดแล้วตัดด้วยมือข้างที่ไม่ถนัด ผู้ท�านายจะเลือกมาสิบใบ ไพ่ ใบแรกทล่ี วิตราเลือกได้กค็ อื The Fool “กน็ ่นั ละ แกก็อย่าไปเชอื่ มาก กเ็ หน็ อยู่ว่าไอ้แนนซม่ี นั ก๊งขนาดไหน มนั กด็ ูม่ัวๆ ไปเรอ่ื ย หลอกเงินลูกค้าไปวนั ๆ”

เ ก้ า แ ต้ ม l 41 “ถ้ามวั่ จริงจะมลี ูกค้ามาเข้าคิวดูเยอะขนาดนีห้ รอื ” ณัทกรใช้เวลาว่างทา� นายดวงด้วยไพ่ยิปซี เพื่อนรักมักจะแปลงกาย เปน็ แมห่ มอสาวในชดุ โบฮเี มยี นตอ้ นรบั ลกู คา้ อยเู่ สมอ กติ ตศิ พั ทเ์ ลอ่ื งลอื ไป ทั่วจนมีลูกค้าต่อควิ กนั ยาวเหยียด “ฉนั วา่ แกหมกมนุ่ เกนิ ไป ทเ่ี ราคดิ อยคู่ อื จะบอกหรอื ไมบ่ อกความจรงิ ใหพ้ ภ่ี รู ไู้ มใ่ ชห่ รอื แลว้ มนั เกย่ี วอะไรกบั ทแี่ นนซที่ �านายดว้ ย ฉนั วา่ มนั ไรส้ าระ มากๆ” คา� ทา� นายทณี่ ทั กรบอกกค็ อื ลวติ ราจะมอี นั เปน็ ไปในสามเดอื น ดวง ของหล่อนจะตกลงเรือ่ ยๆ ประสบเคราะห์กรรมต่างๆ นานา จนถึงจดุ สนิ้ สุด ส่ิงเดยี วทจ่ี ะช่วยได้คอื รักแท้จากคนทีห่ ล่อนรกั ไพ่ท่ีหล่อนจับได้คือ The Fool อันหมายถึงตัวของลวิตรานั่นเอง หล่อนแอบรักภรู นิ ทร์มาหลายปี แม้จะเป็นรกั ข้างเดียว แต่หญิงสาวก็ห้าม ตวั เองไมไ่ ด้ ไพใ่ บสดุ ทา้ ยคอื The Death ซง่ึ ปกตแิ ลว้ ในเวลาทา� นายอาจ จะไม่ได้หมายถงึ ความตายเสมอไป แต่ก็หมายถึงความสญู เสีย การสิน้ สุด ของบางอยา่ ง ความยากลา� บากและผดิ หวงั คา� ทา� นายของณทั กรกค็ อื ลวติ รา จะต้องแต่งงานให้เร็วท่ีสุดเพื่อให้หลุดพ้นเคราะห์กรรมท่ีจะเกิดข้ึน ไม่เช่น นัน้ หล่อนจะต้องถึงแก่ความตายภายในสามเดือน “ฉันจะแต่งงานกับพ่ีภูได้ยังไง ในเมื่อเขาไม่เคยรักฉัน แค่หน้ายัง ไม่มองด้วยซา�้ ” ลวติ ราหลงั่ นา�้ ตาออกมา ตลอดสองปที เี่ ขามาเรยี นทนี่ ี่ ภรู นิ ทรไ์ มเ่ คย มองคนอ่ืน ทุกคร้ังที่แอบเห็นเขาโอบประคองแฟนสาว หัวใจหล่อนก็เจ็บ แปลบ สาเหตทุ ่ลี วติ ราไม่กล้าบอกความจรงิ ก็เพราะกลัวว่าเขาจะตะคอกใส่ หน้าแบบวันนนั้ และยง่ิ รู้ว่าหล่อนคือน้องสาวของลวัศกร คนท่เี คยเอาชนะ เขาและกลายเป็นตัวแทนโรงเรยี น เขาคงจะยิ่งโกรธมาก “อยา่ คดิ มากนะ เดย๋ี วรอใหไ้ อแ้ นนซตี่ น่ื แลว้ ดอู กี สกั หนจะเปน็ ไรไป” “ไมไ่ ดน้ ะกานต์ ไพย่ ปิ ซดี ไู ดอ้ าทติ ยล์ ะครง้ั เทา่ นน้ั เขาวา่ ถา้ ดบู อ่ ยเกนิ

42 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ จะไม่ดี” “แล้วจะให้ฉันทา� ยงั ไง มองแกน่ังถอนหายใจเฮอื กๆ แบบนน้ี ่ะหรอื ” “ฉันควรท�าไงดี” “ท�าไมไม่บอกพี่ภูไปเลยว่าแกคิดยังไง แล้วก็เอารูปท่ีแอบถ่ายไว้ให้ เขาดูด้วย” “แล้วถ้าพ่ีภูเกิดจา� ได้ว่าฉนั คอื คนทฉ่ี ีกหน้าเขาตอนเดก็ ล่ะ” “มน่ั ใจหน่อยสิ แกตอนน้กี ับตอนนน้ั ไม่เหมอื นกันสักนดิ ” สมยั เด็ก ลวิตรามผี วิ คลา�้ ฟันหน้าย่นื และเกยกนั หล่อนสวมแว่น หนาเตอะเพราะสายตาสั้นต้ังแต่เลก็ แต่เมอ่ื เป็นวยั รุ่นมารดากใ็ ห้ไปดัดฟัน รวมถงึ ทา� เลสกิ ตอนนจ้ี งึ ไม่ต้องใส่แว่นอีกต่อไปแล้ว ผมทีเ่ คยสน้ั ก็ไว้ยาว หลายคนบอกว่าเส้นผมของหล่อนสวยกว่าคนอ่ืนเพราะดกด�าราวกับขน นกกาน้�านุ่มๆ หล่อนคือสาวฮอตติดอันดับในมหาวิทยาลัย แต่ติดปัญหา ท่ลี วติ ราไม่เคยสนใจใครเลย หล่อนอาศัยเพื่อนทัง้ สองคนเป็นเกราะกา� บงั “แต่ฉัน...” “กล้าๆ หน่อย เอางี้...เดี๋ยวรอแนนซ่ี แล้วเรามาปรึกษาเรื่องแปลง โฉมให้แกไปพบพภี่ วู นั พรุ่งน้”ี “พรุ่งนเี้ ลยหรือ” “แหงสิ พ่ภี ขู องแกกา� ลงั จะกลบั เมืองไทยอกี สองวนั ขืนชกั ช้ามหี วงั แกกินแห้วแน่” “ฉันยังไม่พร้อม” “ไม่พรอ้ มวันน้ีกไ็ ม่รู้จะพร้อมวนั ไหนแล้ว เช่อื ฉนั เถอะ แกทา� ได้ ขอ แค่มัน่ ใจเท่านัน้ ” ลวติ ราผลอ็ ยหลบั ไปดว้ ยความเครยี ด ทา่ มกลางอากาศทเ่ี ยน็ ในตอน กลางคนื ความออ่ นล้าทา� ใหห้ ลบั ลกึ ไม่รตู้ วั เลยวา่ นอกจากตนเองแล้วยงั มี บางอย่างอยู่ในห้องนอนแห่งนีด้ ้วย

เ ก้ า แ ต้ ม l 43 กลุ่มพลังงานที่ก่อตัวขึ้นเป็นรูปร่างของสุภาพสตรีสวมชุดราตรี สีเหลืองทองมลังเมลือง กระโปรงบานพลิ้วซ้อนกันสองช้ันด้วยผ้าลูกไม้ ปักเลื่อมงดงามตระการตา ท่อนบนเป็นผ้าลูกไม้คลุมอยู่ด้านนอกทับชุด เกาะอกทีม่ ีสายสปาเกตตีเลก็ ๆ คล้องตรงหวั ไหล่ดเู ก๋ไก๋ ปราณปรียาชอบชุดน้ีที่สุด ทุกคร้ังท่ีหล่อนใส่ไปงานเต้นร�า ทุกคน เปน็ ตอ้ งชมวา่ สวย ใบหนา้ งดงามแตง่ แตม้ ดว้ ยเครอื่ งสา� อาง ผมสดี า� ดดั หยกิ เป็นลอนๆ ด้วยโรลไฟฟ้า บนล�าคอระหงมีสร้อยทองพร้อมจ้ีทับทรวง ประดบั อยู่ เงาโปร่งแสงกา� ลงั ลอยไปมาบนพ้ืนห้องคล้ายกบั การเต้นรา� แต่ ต่างกันตรงท่ีว่าเท้าทั้งสองข้างซง่ึ สวมส้นสงู ไม่ติดพืน้ วญิ ญาณของสภุ าพสตรวี ยั หกสบิ แปดปวี าดลวดลายคลา้ ยกบั อยบู่ น ฟลอร์ ขณะที่คู่เต้นคือวิญญาณของคุณป่ชู าวอเมรกิ ันทเ่ี คยอาศยั อยู่ในตกึ ขา้ งๆ นเ้ี อง เขาเพงิ่ เสยี ชวี ติ ไดเ้ พยี งอาทติ ยเ์ ดยี ว วญิ ญาณจงึ ยงั ไมไ่ ปผดุ ไป เกิด ปราณปรียาแวะมาเยี่ยมลวิตราหลายคร้ัง เห็นว่าเขาชอบซ้อมเต้นร�า คนเดียว เม่อื เขาเสยี ชีวิตลง วิญญาณทงั้ สองจึงได้เต้นรา� กนั ร่างอวบที่มีผมขาวโพลนโค้งตัวอย่างสุภาพเมื่อเพลงจบลง ปราณ- ปรียาย่อตัวลงและไขว้ขาไปด้านหลังด้วยความอ่อนช้อย “คุณคอื ผที ส่ี วยท่สี ุด” “อุ๊ย! อย่าพูดแบบนัน้ สิคะ น่ากลวั ออก ฉันไม่ใช่ผี ฉนั แค่เป็นกลุ่ม พลงั งานท่ลี ่องลอยไปมาต่างหาก ยินดีท่ีได้เต้นรา� กบั คณุ นะคะ” หลอ่ นสง่ ยมิ้ ใหค้ นตรงหนา้ จงั หวะเดยี วกบั ทแ่ี สงสวา่ งสาดสอ่ งลงมา จากเบ้อื งบนพร้อมกบั เสียงระฆงั ทด่ี งั ก้องกงั วาน “นนั่ เสียงอะไรคะ” “เสียงเรยี ก ถึงเวลาท่ีผมต้องไปแล้ว คณุ จะไปด้วยกนั ไหม” ปราณปรียาเหลือบมองลวิตราท่ีนอนหลับอยู่บนเตียง หญิงสาว คือภารกิจสุดท้ายบนโลกใบน้ี และคราวนี้หวังว่าความหวังของหล่อนจะ สัมฤทธิผล

44 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ “ยงั ค่ะ ฉันยงั มีเรอ่ื งต้องท�า โชคดนี ะคะ ขอให้คณุ ได้เจอกับภรรยา คุณ เธอคงรอคณุ อยู่” ชายผมขาวโบกมือ เขาเดินเข้าไปท่ามกลางแสงสีขาวจัดจ้าก่อนที่ เส้นทางนั้นจะเปิดออก ถนนที่ทอดยาวไปสุดลูกหูลูกตาโดยมีไฟสว่างราว กบั สปอตไลต์สาดส่องลงมา สดุ ทางมีประตู เม่อื เขาเอ้ือมมอื ไปเปิด แสงก็ สว่างมากขึน้ กว่าเดมิ ปราณปรยี ามองผา่ นแสงนนั้ และเหน็ ชายคนนนั้ ผา่ นประตเู ขา้ ไป กอ่ น ท่ีทุกอย่างจะจบลง หล่อนก้มมองตัวเองและก็รู้ว่ายังไม่ถึงเวลา...แต่ทา� ไม กันนะ เวลาของหล่อนถึงได้ยังมาไม่ถึง ปราณปรียาถามตัวเองหลายครั้ง สุดท้ายกไ็ ด้คา� ตอบว่าเพราะสิ่งท่ีปรารถนาตอนมีชีวติ อยู่ยงั ไม่สัมฤทธิผล การท่ีเพื่อนรักสามคน คือภาคภูมิ เทียม และเลอสรรค์ยังคง บาดหมางกันอยู่น้ันร้ังปราณปรียาเอาไว้บนโลกใบน้ี...เอ...หรือว่าจะมีอย่าง อ่ืนอีก ปราณปรียาไม่มีเวลาคิดทบทวนเพราะตอนน้ีหญิงสาวท่ีหล่อน หมายตาเอาไวก้ า� ลงั ตกอยใู่ นความทกุ ข์ ลวติ รากา� ลงั ลงั เลว่าพร่งุ นจ้ี ะไปเจอ กับภรู ินทร์ตามทีเ่ พ่อื นแนะนา� ดหี รือไม่ ปราณปรยี าจึงต้องช่วย ร่างเพรียวลอยเข้ามาใกล้ก่อนหยุดนิ่งข้างเตียง เพ่งมองหญิงสาวท่ี หลับสนทิ ...ลวติ ราคอื คนท่ถี ูกเลือก การแต่งงานระหว่างลวติ รากบั ภรู นิ ทร์ จะท�าให้ความบาดหมางของทง้ั สามตระกูลสิน้ สดุ ลง หล่อนเกล่ียเส้นผมท่ีปรกอยู่ คราบน�้าตาท่ีปรากฏอยู่บอกให้รู้ว่า เจ้าตวั กา� ลังทุกข์ “ภจู ะรู้ไหมน้า ว่าทา� ให้หนตู าลร้องไห้มากค่ี รัง้ แล้ว” ปราณปรียาไม่ได้เพิ่งติดตามลวิตรา แต่ตลอดสิบปีมานี้ วิญญาณ ของหลอ่ นเฝ้าวนเวยี น ความรกั ทมี่ ตี อ่ หลานชายท�าให้ปราณปรยี าต้องคอย ดูแลสารทุกข์สุกดิบของคนในสามครอบครัว โดยเฉพาะหลานชายแท้ๆ... ภูรินทร์ควรจะได้ผู้หญิงที่ดีกว่าน้ัน แต่น่าแปลกตรงที่ไม่ว่าจะพยายามเข้า ฝันสกั ก่ีคร้งั สดุ ท้ายภรู ินทร์กย็ งั ไม่ยอมเลิกกับมธรุ นิ อยู่ดี

เ ก้ า แ ต้ ม l 45 ปราณปรียาเฝ้ามองหญิงสาวท้ังสองคนที่มีเส้นทางชีวิตเกี่ยวพันกับ หลานชาย ขณะทล่ี วติ ราเปน็ หญงิ สาวนา่ รกั เรยี บรอ้ ย ออ่ นหวาน แตม่ ธรุ นิ เหมือนแม่มด หล่อนคอยสูบเลือดสูบเนื้อและไถเงินให้ภูรินทร์บา� รุงบ�าเรอ ด้วยข้าวของ รวมถึงวางแผนการจับหลานชายหล่อนให้อยู่หมัด แต่เรื่อง อะไรหล่อนจะยอมให้หลานชายต้องตกนรกทั้งเป็น แผนกามเทพส่ือรักถึง ได้เริ่มขึ้น แต่เพราะหล่อนเป็นกามเทพฝึกหัด ฝีมือจึงยังไม่แกร่งกล้า อกี ทัง้ ลวิตราขกี้ ลัวไม่กล้าเผชิญหน้ากับภูรินทร์ตรงๆ นคี่ งเป็นโอกาสอันดี เพราะพอรู้ว่าภรู ินทร์จะกลบั เมอื งไทย ลวิตรา จึงเร่ิมร้อนใจและขอให้เพื่อนดูดวง ปราณปรียาแค่ใช้พลังนิดๆ หน่อยๆ เพอ่ื ใหไ้ พอ่ อกมาในทศิ ทางทต่ี อ้ งการ หลงั จากนนั้ หลอ่ นกจ็ ะเรม่ิ ตน้ แผนการ ข้ันสุดท้าย “ฝนั อะไรอยจู่ ะ๊ คนสวยของยา่ ถงึ เวลาแลว้ นะจะ๊ ทห่ี นจู ะทา� ใหภ้ ขู อง ย่ามคี วามสุข ย่าจะปลกุ พลังความกล้าในตัวหนขู ้ึนมา” ปราณปรยี าคล่ีย้ิม หยิบของในกระเป๋ากระโปรงออกมา หล่อนเคย ฝันว่าอยากเป็นนางฟ้าเสกอะไรก็ได้สารพัด แต่ส่ิงท่ีหยิบออกมากลับเป็น แปรงปัดแก้มขนกระรอก “ตายจริง น่มี ันแปรงปัดแก้มน่ี แต่ไม่เป็นไร ใช้ได้เหมอื นกัน” ปราณปรยี าอมย้มิ ใช้แปรงขนเบาเนื้อนุ่มไล้ไปบนหน้าผาก ก่อนยืน่ หนา้ เขา้ ไปใกล้ เปา่ ลมหอมๆ ลงกลางกระหมอ่ ม พลงั สชี มพคู ลา้ ยกบั เกลยี ว คลื่นเล็กๆ ค่อยๆ ไหลเข้าไปสู่ร่างตรงหน้า ภาพความฝันของหญิงสาว ปรากฏข้ึน ก่อนที่พลังของปราณปรียาจะท�าให้ส่ิงท่ีเกิดข้ึนน้ันเป็นไปตาม ทศิ ทางท่ตี ้องการ แล้วกระซิบข้างหคู ล้ายร่ายมนตร์ “หนตู อ้ งลกุ ขนึ้ มาสนู้ ะจะ๊ หนตู าล หนกู บั ภตู อ้ งแตง่ งานกนั ใหเ้ รว็ ทส่ี ดุ ” “โอ๊ย มาปลุกอะไรกันแต่เช้านตี่ าล คนจะนอน” ณัทกรซึ่งยังงัวเงียอยู่ถูกเพื่อนรักเคาะประตูห้อง จึงเดินโงนเงนมา

46 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ เปิดให้ สหี น้าบูดบึ้ง “นีม่ ันเรื่องด่วน แกต้องช่วยฉัน” “ชว่ ยอะไรอกี ละ่ ยะ ฉนั งว่ ง เมอื่ คนื นค้ี ยุ โทรศพั ทก์ บั ดารล์ งิ ถงึ เทย่ี งคนื ” ณทั กรมแี ฟนแลว้ เปน็ หนมุ่ ตานา�้ ขา้ วและเปน็ วศิ วกรหนา้ ตาหลอ่ เหลา ทง้ั สองสัญญาว่าจะแต่งงานกนั ทนั ทที ่คี รอบครัวของณทั กรยอมรับได้ “แกต้องช่วยฉันนะแนนซ่”ี ณทั กรเหลอื บมองนาฬกิ า แล้วทา� หน้าเบ้ “งานมนั เรม่ิ บา่ ยสองนะแก นม่ี ันหกโมงเช้า” “แต่ฉันต้องการคา� ปรึกษาว่าจะแต่งหน้ายงั ไงดี ผมด้วย ฉนั ควรจะ รวบผมหรอื เกล้าผมด”ี ณัทกรกระแทกตัวลงบนเตียงพร้อมกับนอนหงายผลึ่งเพื่อนอนต่อ ลวิตราตามไปดงึ คอเส้ือให้เพื่อนลุกขึ้น “นะๆ...นา้ ...แกอยา่ เพงิ่ นอนนะแนนซผ่ี สู้ วยทสี่ ดุ ในสามโลก ชว่ ยฉนั หน่อย ฉันอยากได้ความมน่ั ใจ” “โธ่...มามน่ั ใจอะไรตอนนีย้ ะ ฉนั ไม่ไหว ตาลมื ไม่ขึ้น ยโู นว!” ร่างสงู ทิ้งตัวลงไปนอนอีก ลวิตราบบี นา้� ตาสะอ้นื “แกใจร้าย แค่น้ีก็ไม่ช่วยหรือ รู้บ้างไหมว่าฉันร้อนใจกับสิ่งท่ีแก ท�านายเพราะมนั ตรงกบั ทีน่ างฟ้าทูนหัวของฉันมาเข้าฝันพอด”ี ลวิตราเคยเล่าให้เพื่อนฟังหลายคร้ังว่าหล่อนมักจะฝันถึงสุภาพสตรี คนหน่งึ แต่งตวั สวย และชอบสวมชุดเต้นรา� กบั รองเท้าส้นสูง บางคร้ังก็มา ในชดุ สแี ดงเพลงิ บางครง้ั กม็ าในชดุ สชี อ็ กกงิ พงิ ก์ ความใจดที �าใหห้ ลอ่ นคดิ เอาเองว่านัน่ คือนางฟ้าทูนหวั “แกว่าฝันอะไรนะ” “ฉันฝันเห็นพภี่ ตู วั เปื้อนเลอื ดเต็มไปหมด เขาถูกมิวผลกั ไปให้รถชน แล้วฉันกช็ ่วยเขาไม่ทัน...” ในฝนั นางฟา้ ทนู หวั ทา� ใหห้ ลอ่ นเหน็ วา่ เหตกุ ารณส์ องอยา่ งกา� ลงั ดา� เนนิ

เ ก้ า แ ต้ ม l 47 ไปพร้อมกัน ทางแรกคือปล่อยให้ทกุ อย่างเป็นไปอย่างเดมิ แต่บทสรปุ คือ ภรู ินทร์ต้องตายแล้วหล่อนกจ็ ะตายตาม แต่ถ้าหล่อนเลือกเข้าไปหาภูรนิ ทร์ ทุกอย่างเปลย่ี นแปลงได้ “ฉันอยากไปพบพีภ่ กู ่อนทเี่ ขาจะกลบั เมอื งไทย ฉนั จะบอกความจรงิ เร่อื งมธุรินให้เขารู้” ลวติ ราควกั รปู ปึกหนึ่งออกมาจากกระเป๋าถือ มันคือรูปทห่ี ล่อนแอบ ถา่ ยเอาไวต้ อนทม่ี ธรุ นิ พาผชู้ ายมาคา้ ง รวมถงึ การทฝี่ า่ ยนนั้ ออกไปปารต์ กี บั ผู้ชายนบั ไม่ถ้วนอกี ด้วย “ฉนั เหน็ ดว้ ย แกตดั สนิ ใจถกู แลว้ เพอ่ื พภ่ี จู ะไดไ้ มต่ อ้ งโดนหลอกอกี ” “แกจะช่วยฉนั ใช่ไหม” “ช่วยสิ ไหนๆ แกกฉ็ ดุ กระชากฉันข้ึนมาจากเตยี งแล้วน”่ี ลวิตรายมิ้ กว้าง โผเข้ากอดเพอื่ นรัก “ขอบใจมากนะแนนซ่ี ขอบใจ จริงๆ” “ว่าแต่แกมีชุดที่จะใส่ไปงานน้ีหรือยัง อย่าบอกนะว่าจะใส่เส้ือยืด กางเกงยีนตัวเดมิ ไปเจอพ่ภี นู ่ะ” “มแี ล้ว กานต์กา� ลังให้คนเอามาส่ง คงจะถึงในอีกสบิ นาท”ี ณทั กรคลยี่ ้ิมมองลวิตรา “แสดงว่าแกไปปลกุ ไอ้กานต์มนั แล้วหรอื ” “ใช่ ตง้ั แต่ตีห้า อาการเหมอื นแกเปี๊ยบเลย” ณทั กรหวั เราะ เอามือขยี้หวั ลวิตรา “ไม่รู้ละ ถ้างานน้ีสา� เรจ็ แกต้อง เลย้ี งสเตก๊ เนอ้ื แกะฉนั กบั ไอก้ านต์ โทษฐานทท่ี �าใหฉ้ นั ตอ้ งอดนอนและมรี อย คลา้� ใต้ตา” “ไดเ้ ลย ถา้ พภ่ี หู นั มาสนใจฉนั ฉนั จะเลย้ี งพวกแกสามวนั สามคนื เลย ทีเดียว” “กานต์ แกว่าชดุ น้ีโอเคแล้วหรอื ยัง” ลวิตรากระตกุ แขนเส้ือเพื่อนยิกๆ เมื่อทง้ั สามกา� ลังเดนิ เข้าไปในร้าน

48 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ อาหารทจี่ ัดงานเลยี้ งอา� ลาภรู ินทร์ ตลอดเวลาท่ีมาเรียนทนี่ ่ีเขาเป็นนักศกึ ษา ปริญญาโทท่ีทุกคนรู้จัก ภูรินทร์มักจะช่วยเหลือรุ่นน้องในเร่ืองต่างๆ อยู่ เสมอ อีกทั้งนักเรยี นไทยทน่ี ีล่ ้วนแต่รู้จกั สนทิ สนมกนั อย่างดี “สวย” “เลิศมากทส่ี ดุ ในสามโลก เช่อื ฉนั ส”ิ ณทั กรยนื่ หนา้ มาหา พรอ้ มกบั แตะตรงหนา้ ผากลวติ รา ชดุ ทส่ี วมวนั น้ี เป็นเสอ้ื ยดื คอเตา่ สโี อลดโ์ รสกบั กางเกงสคี รมี ขาหา้ สว่ นเข้าชดุ กนั ดา้ นนอก เป็นเสื้อคลุมขนนกสีครีมแต่งลวดลายพลิ้ว วันนี้หญิงสาวแต่งหน้าจัดเต็ม ด้วยฝีมือของณัทกร “ฉันไม่ค่อยม่นั ใจเลย ท�าไมคนมองฉันแปลกๆ” “เขาก�าลังตะลึงกับความงามของแกมากกว่า อย่าคิดมาก จ�าที่ฉัน บอกได้ไหม แกต้องม่นั ใจ สู้ๆ” ลวิตราสูดลมหายใจลึก หล่อนสอดส่ายสายตามองหาคนท่ีต้องการ ภายในงานเต็มไปด้วยนักเรียนไทยท่ีมาร่วมแสดงความยินดีและเลี้ยงส่ง ภูรนิ ทร์ งานจัดเป็นปาร์ตแี บบค็อกเทล อาหารจดั ไว้เป็นซุ้ม หญงิ สาวเดนิ เข้าไปทกั ทายกับเจ้าของงานซ่ึงเป็นเพอื่ นรุ่นเดียวกบั ภรู ินทร์ “อ้าว...สาวๆ มาพร้อมกนั เลยนะวันน”ี้ “สวัสดีค่ะพี่ตก๊ิ ” ทงั้ สามยกมือสวสั ดีรุ่นพที่ ่ชี ่ือตตยิ า “วนั นีต้ าลสวยเชยี วนะ มอี ะไรพิเศษหรอื เปล่า” คนถกู ทกั วา่ สวยหนา้ แดงกา�่ อยา่ งเขนิ อาย กอ่ นจะหนั ไปจบั แขนเพอื่ น เพ่ือแก้เขิน “พีต่ ก๊ิ อะ ตาลไปไม่เป็นเลย” “สวยจริงๆ ถ้าตาลแต่งแบบน้ีไปมหาวิทยาลัยนะ รับรองว่าหนุ่มๆ ตามเป็นพรวนมากกว่าเดมิ แน่” “ตาลคงไม่ไหวละค่ะพ่ี รู้สกึ เหมือนไม่เป็นตวั ของตวั เองยงั ไงก็ไม่รู้”

เ ก้ า แ ต้ ม l 49 ใบหน้าที่แต่งแต้มอย่างประณตี รมิ ฝีปากทาลปิ สตกิ สีแดงจดั รวม ถึงแพขนตางอนที่ณัทกรติดเพิ่มเข้าไปให้ ท�าให้ลวิตราซึ่งมีนัยน์ตากลมโต และขนตาดกหนาอยู่แล้วยงิ่ สวยเด่น “มน่ั ไปใจไปเลยจ้ะว่าสวย เด๋ยี วพอหนุ่มๆ มาถึงงานพี่จะแนะนา� ให้ รู้จักนะจ๊ะ เผอื่ จะมีใครเข้าตาน้องตาลบ้าง” “ไม่เอาค่ะ ตาลขออยู่เงยี บๆ ดีกว่า” “อ้อ...พล่ี มื ไป สามสาวกจ็ ะกลับเมอื งไทยด้วยใช่ไหม อย่างน้ยี ูของ เรากเ็ งียบไปเลยสิ กลบั เมอื งไทยกนั หลายคน” ลวติ ราสอดสา่ ยสายตาหาคนทจ่ี ะกลบั เมอื งไทย แตย่ งั ไมพ่ บ แมแ้ ต่ มธรุ ินก็ยงั ไม่มาด้วย “มองหาภอู ยู่หรือ” “เอ่อ...ค่ะ กานต์มขี องขวญั จะให้พภี่ ”ู กานตร์ วแี ก้ตวั แทนใหเ้ พราะรู้ ว่าลวิตราคงไม่กล้าออกหน้า “ภยู งั มาไมถ่ งึ เลยจ้ะ เหน็ บอกว่าจะไปรบั แฟน ไมร่ วู้ า่ จะงอ้ กนั ส�าเรจ็ หรือเปล่า แว่วๆ ว่าอาจจะเซอร์ไพรส์ขอแต่งงานกนั วันนด้ี ้วยนะ” ลวติ ราหน้าซีดเผอื ด มอื เย็นเฉยี บ ณทั กรเออื้ มมอื มาบบี มอื เพอื่ นเพอ่ื ใหก้ า� ลงั ใจ หนั ไปทา� ปากขมบุ ขมบิ “แกต้องสู้ อย่าป๊อด” รุ่นพี่หันมองทั้งสามด้วยความสงสยั “มอี ะไรกนั หรอื เปล่าจ๊ะ ท�าไม ตาลหน้าซดี ไม่สบายหรอื ” “เปล่าค่ะ ตาลไม่เป็นไร” “พ่ีว่าทั้งสามคนไปหาอะไรกินรองท้องกันดีกว่าจ้ะ งานน้พี ่สี งั่ อาหาร ไว้เพียบเลย ไว้ภมู าแล้วพ่จี ะให้คนไปเรียกนะ”

๓ “ไอ้ภ”ู เสยี งเรยี กทา� ให้ภรู นิ ทร์ซง่ึ กา� ลงั จะกลบั เข้าไปในรา้ นชะงกั เมอ่ื หนั มา และพบว่าคนทีเ่ รียกคือเพอ่ื นทเ่ี รยี นปริญญาโทด้วยกันก็หนั มาย้ิม “แกเพ่งิ มาถึงเหมอื นกนั หรอื ” เขาตบบ่าเพ่ือนยอ้ื ไหล่เข้าหา โกม้ ชี อื่ จรงิ วา่ กรกฎ ขณะทภ่ี รู นิ ทรต์ อ้ งกลบั เมอื งไทย แตเ่ พอ่ื นกลบั ตั้งใจจะเรยี นปริญญาเอกต่อ “ใช่...พอดเี พ่ิงไปคุยเรอ่ื งธสี ิสกับอาจารย์มา บางส่วนต้องแก้” โพรเฟสเซอรท์ กี่ รกฎสง่ งานนน้ั ขน้ึ ชอื่ วา่ เฮย้ี บมาก งานทมี่ จี ดุ บกพรอ่ ง เพียงนดิ เดียวกม็ ักจะไม่ให้ผ่าน “ใจเย็นๆ อาจารย์ก็แบบนีล้ ะ ชอบให้เนี้ยบทกุ จดุ แต่ฉันเชอ่ื ว่าแก ทา� ได้” “รนู้ า่ แคห่ งดุ หงดิ ทอ่ี าจารยจ์ กุ จกิ เหลอื เกนิ สว่ นแกตอนนสี้ บายแลว้ สิ ธีสิสผ่านหมดแล้วน่ี ได้ข่าวว่าอาจารย์ชมด้วยไม่ใช่หรอื ” “ธรรมดา ฉนั เลอื กท�าหัวข้อทถ่ี นัดกเ็ ลยผ่าน แต่ก็โชคดเี พราะว่าถ้า

เ ก้ า แ ต้ ม l 51 ต้องดีเลย์กว่านฉ้ี นั คงรอให้จบก่อนไม่ไหว” “อาการพ่อนายเป็นยังไงบ้าง” “หมอบอกว่าต้องท�าบายพาส แต่พ่อก็ยื้อไว้บอกว่าจะรอฉันกลับไป ช่วงนี้ตวั๋ เครื่องบินกแ็ น่นมาก ฉันได้ตวั๋ เรว็ ทส่ี ุดพรุ่งน้ี” “ฉนั เป็นกา� ลงั ใจให้นะ ม่ันใจว่านายต้องทา� ได้ เก่งอยู่แล้ว” ภูรินทร์จ�าต้องกลับไปรับผิดชอบบริษัท แม้ว่าที่ผ่านมาเขาจะเคย ฝึกงานในบริษัทของตนพักหน่ึงก่อนจะตัดสินใจมาเรียนต่อปริญญาโทเมื่อ สองปีที่แล้ว แต่พอรู้ว่าจะต้องกลับไปรับผิดชอบเต็มตัวก็อดเครียดไม่ได้ เขามักจะปรับทุกข์ให้กรกฎฟังเป็นประจา� “ขอบใจนะ ถ้ามอี ะไรฉนั คงต้องขอปรกึ ษานาย” “ได้เลย ไลน์มาได้ทกุ เมือ่ ” ภรู นิ ทรส์ อดสา่ ยสายตามองหามธรุ นิ เขาสง่ ขอ้ ความไปหาหลอ่ น แต่ อีกฝ่ายไม่ยอมตอบ แต่ภูรินทร์ก็ยงั มั่นใจว่าแฟนสาวจะต้องมางานเล้ยี งส่ง อยา่ งแนน่ อน ในกระเปา๋ เสอื้ มแี หวนแตง่ งาน เขาตงั้ ใจจะเซอรไ์ พรสแ์ ฟนสาว ด้วยการขอแต่งงานเพือ่ ให้หล่อนม่นั ใจ “มองหาใครหรือ” “มิวน่ะ ไม่รู้จะมาถึงกโี่ มง” “มาแล้ว อยู่ตรงทจ่ี อดรถน่ะ” สหี นา้ ของกรกฎบง้ึ ตงึ แตภ่ รู นิ ทรค์ งไมท่ นั สงั เกตเพราะก�าลงั ตน่ื เตน้ กับแผนเซอร์ไพรส์ เขาแวะไปซ้ือแหวนเพชรเพ่ือขอแต่งงาน แถมยังมี ช่อดอกไม้อีก “งน้ั ฉันไปรับมิวก่อนนะ เดี๋ยวจะงอนเสยี ก่อน” เขาผลุนผลนั จะเดินไป แต่เพือ่ นยือ้ ไว้ “เด๋ยี วก่อนไอ้ภู” ภูรินทร์มองเพ่ือนอย่างไม่เข้าใจ “มีอะไรหรอื ” กรกฎมองชอ่ ดอกไมใ้ นมอื เพอื่ น สหี นา้ ลา� บากใจยง่ิ กวา่ เดมิ “นายคง

52 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ ไม่ได้กา� ลงั จะขอแฟนแต่งงานหรอกใช่ไหม” ภูรินทร์พยักหน้า ย้ิมแย้มแทนค�าตอบ...หลังจากทะเลาะกับมธุริน เขากค็ ดิ หาทางแกป้ ญั หามาตลอด หลอ่ นคงกลวั วา่ เขากลบั ไปเมอื งไทยแลว้ จะเปลย่ี นใจ ดงั นน้ั ทางออกเดยี วกค็ อื ขอแตง่ งาน หากมธรุ นิ สวมแหวนหมน้ั ทกุ คนทอ่ี ยทู่ น่ี กี่ จ็ ะไมม่ ใี ครพดู อะไรไดอ้ กี เขาจะไดท้ า� งานอยา่ งสบายใจ เมอ่ื หญิงสาวเรียนจบ ทั้งคู่จะได้แต่งงานกัน กรกฎถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ฉันอยากให้นายคิดดูให้ดีๆ มิวไม่ใช่ ผู้หญงิ อย่างที่นายคดิ ” ภูรนิ ทร์สบตาเพ่ือน สหี น้าเครียด “น่ีนายหมายความว่ายังไง” “กห็ มายความว่าอะไรๆ กอ็ าจเปลย่ี นแปลงได้น่ะสิ นายต้องกลับไป รบั ช่วงต่อบริษัทท่ีเมอื งไทย ทา� ไมไม่รอดๆู กนั ไปก่อน” “นายพดู อะไรแปลกๆ นะโก้ ฉนั กบั มวิ เปน็ แฟนกนั มาตง้ั กปี่ แี ลว้ ถา้ จะแต่งงานก็ไม่เหน็ จะเรว็ ไปสักนิด” นา้� เสยี งภูรนิ ทร์แข็งกระด้างข้นึ มาทันที กรกฎจึงรีบแก้ “ฉันหวังดีกับนายนะ เราสองคนเป็นเพ่ือนกัน ฉัน ไม่เคยคดิ ร้ายกับนาย สาบานได้” “แต่นายก�าลังพูดถึงแฟนฉันในทางท่ีไม่ดี บอกมาซิว่านายรู้อะไรมา กันแน่” “ฉันเห็น” “เห็นอะไร” ภรู นิ ทร์คาดค้นั กรกฎหน้าซดี เอ่ยตอบด้วยนา�้ เสียงเคร่งเครียดไม่ต่างกัน “ฉันเหน็ มิวอยู่กับปฐว”ี ชายหนุ่มร่างสงู ยกแก้วขึ้นดื่มแก้วแล้วแก้วเล่า ภายในเวลาเพียงคร่ึง ช่ัวโมงใบหน้าคมสันก็แดงกา�่ มธุรินยืนกอดอกหน้างองา้� หล่อนมาถึงงาน แตก่ ลบั พบวา่ ภรู นิ ทรก์ า� ลงั ชนแกว้ กบั เพอื่ น ทงั้ ทที่ ผี่ า่ นมาเขาไมเ่ คยดม่ื หนกั ขนาดนี้

เ ก้ า แ ต้ ม l 53 “พอก่อนไหมคะภู คุณเมาแล้วนะ” แขกในงานตา่ งผลดั กนั มาทกั ทายภรู นิ ทรเ์ พอ่ื แสดงความยนิ ดที เ่ี รยี น จบและวทิ ยานิพนธ์ผ่านเรยี บร้อยแล้ว ชายหนุ่มตอบแทนนา้� ใจทกุ คนด้วย การดื่ม “ผมสบายมาก” คนทบี่ อกวา่ สบายยนื โงนเงน กระดกแกว้ ทเี ดยี วกด็ ม่ื จนหมดอกี รอบ เขาหนั ไปชนแก้วกบั ทุกคน “ท�าไมต้องดืม่ หนกั แบบน้ี ประเดี๋ยวกก็ ลบั ห้องไม่ไหวหรอก” ภรู นิ ทรล์ อบมองแฟนสาวดว้ ยความเจบ็ ปวด เขาคดิ ถงึ ภาพทเี่ หน็ เมอ่ื ครง่ึ ชว่ั โมงก่อนตรงทจี่ อดรถ แม้จะส่งั ตัวเองว่าไม่ควรคิดอะไร แต่พอเหน็ ว่าใครก�าลังโอบเอวมธุริน ความอดทนก็ขาดผึง และตอนนี้ต้นเหตุของ ปัญหาก็ยืนยิ้มทักทายนักเรียนคนอ่ืนเหมือนไม่มีอะไรเกิดข้ึน ขณะท่ีตัว เขาเองกลับย่ิงหงดุ หงิด ปฐวีมีศักด์เิ ป็นลูกพี่ลกู น้อง เขาเป็นหลานสายตรงของป่ปู ิยะซงึ่ เป็น นอ้ งชายแทๆ้ ของปภู่ าคภมู ิ ครอบครวั ของปฐวที า� การคา้ อยทู่ เี่ มอื งจนี ตง้ั แต่ รุ่นป่.ู ..ตอนท่ีอีกฝ่ายมาแนะน�าตัว ภูรินทร์ประหลาดใจ เขาไม่รู้ว่าในอดีต เกดิ อะไรขึ้น รู้เพียงป่ไู ม่เคยให้ป่ปู ิยะมาเยี่ยมที่บ้านเลยสักครงั้ ครอบครัว ฝั่งนั้นทา� การค้าขายทีจ่ นี เดนิ ทางไปๆ มาๆ โอกาสท่จี ะได้เจอกันน้อยมาก พกั หลงั ปปู่ ยิ ะลม้ ปว่ ยจงึ มอบใหล้ กู ชายท�างานแทน แตป่ ขู่ องเขากย็ งั มนึ ตงึ ใส่ “ท�าไมคณุ ต้องมากบั ปีเตอร์ด้วย” “อะไรกัน นี่คณุ หึงมิวหรอื คะ” “ผมไม่ได้หึง แต่ไม่อยากให้คนอื่นมองไม่ดี” “มแี ตค่ ณุ เทา่ นน้ั ละคะ่ ทม่ี องมวิ ในแงร่ า้ ย แนส่ คิ ะ คณุ กจ็ ะกลบั เมอื ง ไทยและก็ทงิ้ มิวเอาไว้ทน่ี ่”ี หญงิ สาวตดั พ้อ ปาดนา้� ตา ขอบตาแดงกา�่ แค่เหน็ นา�้ ตาของแฟนสาว ภรู นิ ทร์กใ็ จอ่อนยวบ เขายอมรบั วา่ ทงั้ รกั และหลงมธุริน ชายหนุ่มตกหลุมรักหญิงสาวชาวไทยตั้งแต่แรกเห็นในวัน

54 l แ ค้ น สุ ด จิ ต รั ก สุ ด ใ จ งานพบปะนกั เรยี นไทย หลงั จากนนั้ กต็ ามจบี หลอ่ นจนตกลงเปน็ แฟนกนั ใน ทส่ี ดุ แมห้ ลายคนจะบอกวา่ มธรุ นิ ไม่ไดเ้ รยี บรอ้ ยอยา่ งผา้ พบั ไว้ แตภ่ รู นิ ทร์ ก็เลือกทจ่ี ะมองข้ามข้อเสยี หล่อนคือผู้หญิงท่เี ขาจะแต่งงานด้วย “ผมไม่เคยทิง้ คุณ” “แตค่ ณุ กา� ลงั จะกลบั เมอื งไทย และเผลอๆ คณุ อาจจะไมก่ ลบั มาทนี่ ี่ อีก ครอบครวั คุณอาจจะจับคุณแต่งงานกบั ผู้หญงิ ที่หมายตาไว้ก็เป็นได้” “ผมไม่มวี นั ยอมถูกคลุมถุงชนเดด็ ขาด” “สญั ญาแล้วนะคะภ”ู รา่ งบางเบยี ดกระแซะ กลนิ่ หอมของนา้� หอมโชยออกมาจากเรอื นกาย นุ่มนมิ่ ภูรนิ ทร์ควรจะโกรธ เพราะเม่ือสองวันก่อนมธรุ นิ เพง่ิ ขู่ว่าจะเลิกถ้า หากเขากลับเมอื งไทย แต่ตอนนีท้ ่าทหี ล่อนกลบั เปลี่ยนไปราวกับคนละคน “คุณเองก็ต้องสญั ญาว่าจะไม่ท้าเลิกกบั ผมแบบวนั น้ันอีก ผมเสียใจ มากรู้ไหม” “มิวขอโทษค่ะ วนั น้ันมวิ โมโหจนขาดสติ มวิ รกั คุณนะคะ” มธุรินย่ืนหน้าไปหอมแก้มชายหนุ่มอย่างเอาใจ ท่าทางของหล่อนท่ี เกาะติดภูรินทร์แจราวกับจะประกาศความเป็นเจ้าของน้ัน ทา� เอานักศึกษา คนอื่นๆ ไม่กล้าเข้าใกล้ รวมถงึ สามสาวทีย่ นื อยู่อีกมุมหนึง่ ด้วย “ผมกร็ กั คุณ” “เห็นแก่มิว อย่าดม่ื อกี เลย มิวขอตัวไปเข้าห้องนา�้ ก่อนนะคะ เดีย๋ ว จะรบี กลับมา” ปฐวีมองหญิงสาวท่ีปลีกตัวออกไป เขารอจังหวะอยู่พักใหญ่แล้วจึง ก้าวเข้ามาทกั ใบหน้าทบี่ ้งึ ตึงของอกี ฝ่ายทา� ให้เดาเร่อื งทั้งหมดได้ “แพก็ ของเรียบร้อยหรอื ยงั ครบั พีภ่ ”ู เขาอายุน้อยกว่าภูรินทร์แค่สองเดือน ตามศักด์ิแล้วถือเป็นลูกพ่ี ลูกน้อง แต่ความจริงอันเจ็บปวดก็คือสองครอบครัวไม่มีอะไรเหมือนกัน

เ ก้ า แ ต้ ม l 55 แมแ้ ตน่ อ้ ย ปภู่ าคภมู ริ ่�ารวยเปน็ มหาเศรษฐี แตป่ ปู่ ยิ ะตอ้ งเดนิ ทางไปท�าการ ค้าทีเ่ มืองจนี ป่เู ล่าว่าป่ภู าคภมู ิปฏิเสธความช่วยเหลือทกุ อย่างและปล่อยให้ น้องชายเผชิญชะตากรรมด้วยตนเอง ตอนนั้นป่มู ีเงินทุนเพียงแค่เล็กน้อย อาศัยความรู้ภาษาจนี แค่งๆู ปลาๆ เมื่อไปถึงช่วงแรกต้องทา� งานหนัก ใช้แรงกายเข้าว่า แต่ต่อมาโชคดี แต่งงานกับผู้หญิงจีนและเรม่ิ ต้นเปิดบรษิ ทั ทนี่ ่ัน ย่าอายุไม่ยนื นกั ต่อมาปู่ จงึ แตง่ งานใหมก่ บั ลกู สาวพอ่ คา้ ซง่ึ เปน็ ลกู ครง่ึ ไทย-จนี และท�าการคา้ ดว้ ยการ หาสนิ คา้ สง่ มาขายทเี่ มอื งไทย เศรษฐกจิ ทฝี่ ดื เคอื งกจิ การคา้ กล็ า� บากตามไป ด้วย แต่ป่กู ็ไม่ยอมแพ้ เมอ่ื พ่อประภัทรเกิด กจิ การป่เู รมิ่ มกี า� ไร เพราะปู่ น�าสนิ ค้าชนิดใหม่มาขาย แต่กา� ไรอยู่ได้ไม่นานป่กู โ็ ดนหุ้นส่วนโกง กิจการ ล้มเหลว ป่ตู ิดเหล้าและเริ่มล้มป่วย ตอนน้ันพ่อประภัทรเพ่ิงเรียนจบและ อยใู่ นชว่ งไฟแรง พอ่ พดู จนี เกง่ มากแถมยงั หลอ่ เหลามนษุ ยสมั พนั ธด์ ี จงึ ได้ แต่งงานกับลูกสาวพ่อค้าท่ีฮ่องกงซ่งึ มาตดิ ต่อค้าขายทจ่ี ีน ตาลงทุนเปิดบรษิ ัทใหม่ให้โดยมีแม่เป็นผู้ดูแลด้านการเงนิ นา� สนิ ค้า จากจีนไปขายท่ีฮ่องกงและเมืองไทยบ้างในบางครั้ง กิจการรุ่งเรือง แต่ เน่ืองจากพ่อเป็นคนใช้เงินมือเติบท�าให้เป็นหน้ี อีกท้ังยังชอบเล่นพนันยาม เครียด สุดท้ายพ่อกับแม่จึงเลกิ กันและมีเขาเป็นลกู แค่คนเดียว ปฐวถี กู เลย้ี งดแู บบทง้ิ ๆ ขวา้ งๆ บางครง้ั ตอ้ งไปอยกู่ บั ปา้ ซงึ่ เปน็ พส่ี าว ของแม่ บางครั้งก็มาอยู่กบั ปู่ แต่เขาไม่ยอมแพ้ เนอ่ื งจากเรียนเก่งจงึ สอบ ชงิ ทุนของโรงเรยี นมาเรยี นต่อท่ีอเมรกิ า ส�าหรับเขาแล้ว การมีการศกึ ษาดี โดยเฉพาะจบจากต่างประเทศคอื ประตสู ู่ความสา� เร็จ เขาได้พบกับภูรินทร์โดยบังเอิญ นามสกุลท�าให้รู้ว่าคือลูกพี่ลูกน้อง แต่ที่เจ็บใจก็คือภูรินทร์ร่�ารวย อาศัยอยู่หอพักราคาแพงใกล้มหาวิทยาลัย ขณะทีเ่ ขาต้องเขมด็ แขม่เช่าห้องอยู่ในเขตชุมชนแออัด เคราะห์ดีท่ปี ฐวเี ป็น คนมเี สนห่ ์ จงึ ใชห้ นา้ ตาหลอ่ เหลาของตวั เองในการหาเงนิ เขานอนกบั ผหู้ ญงิ แทบทุกเชื้อชาติ ส่วนใหญ่กเ็ พือ่ เงินและหนทางก้าวหน้า