เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“คิดถึงผมบา้ งไหม” นิคเตอร์เอ่ยถามดว้ ยนาํ เสียงทีเริม แหบพร่า ยิงร่างกายเบียดเสียดกนั ยิงทาํ ใหแ้ ก่นกายของเขาทุรน ทุรายอยากออกมาเผชิญโลก “เออ...” ชลินทราไม่รู้จะตอบอย่างไรเหมือนกนั เพราะ เวลามาทาํ งานทีบา้ นเช่ากจ็ ะนึกถึงเขาตลอด “ผมคิดถึงคณุ ตลอดเวลาเลยรู้ไหม” “คุณคิดถึงโซ่” ปากก็ถามไป แต่ใจนีสิ เตน้ แรงราวกบั จงั หวะเพลงร็อก “ใช่ คิดถึงมากๆ อยากกอด อยาก...” “คุณ...นิคไม่พูดต่อเหรอคะ” เสียงหวานสันเล็กน้อย ถามกลบั เมือจู่ๆ คนตวั โตกน็ ิงไป “จูบไดไ้ หม” ไมม่ ีการรอคาํ ตอบ นิคเตอร์กดริมฝี ปากเขา้ กบั ริมฝี ปาก อิมสวยทนั ที บดเคลา้ คลึงอย่างมีชนั เชิง แยกแยม้ กลีบปากส่ง ลินอุ่นเขา้ ไปซอกซอนในโพรงปากเล็กๆ ดูดซับนาํ หวานอยา่ ง หลงใหล 98 วรัมพร

มือทีประคองใบหนา้ สวยเอาไว้ เวลานีเขาปล่อยมือขา้ ง หนึงมาลูบไลแ้ ผ่นหลงั เนียน แลว้ ดนั ร่างเล็กเขา้ ไปชิดผนงั มือ ใหญ่เริมซุกซน ปลดกระดุมเสือเชิตทีสาวเจา้ ใส่อย่างชาํ นาญ เพียงไมน่ านสาบเสือกแ็ ยกออกจากกนั “อือ!” เสียงหวานทกั ทว้ งเมือมือใหญ่ทาบเขา้ กบั เตา้ งาม “ขอผมนะทีรัก” นิคเตอร์ตัดใจจากรสหวานมากระซิบ ขอเบาๆ และไมม่ ีการรอคาํ ตอบจากคนตวั เลก็ ปากหยกั ร้อนประกบจูบอีกครังอย่างเร่าร้อน ชลินทรา ตวั ออ่ นระทวยเมืออกอวบใหญ่ภายใตเ้ สือชนั ในถูกมือใหญ่บีบ เคลน้ อย่างหนกั อึดใจปากหยกั ร้อนก็ถอยห่างจากริมฝี ปากอิม สวย มาจูบฝากรอยรักไวท้ ีลาํ คอ เขาดูด เขาจูบ อย่างเร่าร้อน ส่วนอีกคนก็นิงไร้การต่อตา้ น เพราะกาํ ลงั หลงวนอยู่ในรส จุมพิต “ตัวคุณหอมหวานไปทุกส่วนเลยทูนหัว” เขาชมเสียง แหบพร่า เลือนใบหนา้ ขึนมามองสบตากนั และกนั ก่อนทีมือ ใหญจ่ ะเลือนปลดตะขอเสือชนั ใน อึดใจต่อมานิวเรียวยาวกไ็ ด้ 99 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

สมั ผสั กบั กอ้ นเนือนุ่มนิม เขาใชน้ ิวลากวนรอบฐานสลบั กบั บีบ ดึงยอดอกจนสาวเจา้ สนั สะทา้ น “นุ่มดีจริ งๆ ผมชอบเหลือเกิน” เสียงพร่าตาพร่ากับ ความงดงาม แลว้ เวลานีมือของเขากเ็ ริมสันราวกบั เด็กหนุ่มเพิง จะไดล้ งสนามรักเป็ นครังแรก “คุณ...นิค” ชลินทราขานเรียกเสียงเบาหววิ “ผมจบั ไมไ่ ดเ้ หรอ” คนบอกจบั ไม่ไดเ้ หรอเลือนหนา้ ลง ตาํ ปากหยกั อา้ งบั ยอดอก ขบเมม้ สลบั ดูดกลืนอยา่ งมวั เมา “คุณ...นิค” ความเสียวซ่านแล่นพล่านทวั กาย แขง้ ขาที ยืนอยกู่ พ็ านจะลม้ พบั ลงไป นิคเตอร์ยิมพอใจกบั เสียงขานเรียก แลว้ เลือนมือลงตาํ เรือยๆ หวงั จะไดพ้ บกบั เนินเนือน่าคน้ หา “คณุ นิค พะ...พอแลว้ ” “กลวั หรือ” คนทีกาํ ลงั หลงใหลเรือนร่างของลูกจา้ งสาว หยดุ การกระทาํ แลว้ เงยหนา้ ขึนมาถามเสียงแหบพร่า “เออ...” 100 วรัมพร

“ไปต่อในห้องนะ” เมือสาวเจา้ อาํ อึงเสียงทุม้ นุ่มจึงเอ่ย ชวน “วะ...วา่ ไงนะคะ” นิคเตอร์ยมิ แลว้ ยอ่ ตวั ลงแลว้ อุม้ ร่างแน่งนอ้ ยเดินตรงเขา้ ไปในห้อง วางร่างเล็กลงบนทีนอนริมหน้าต่างอย่างแผ่วเบา แลว้ ขยบั มาถอดเสือผา้ ของตวั เองออกอยา่ งรวดเร็ว แลว้ กลบั มา ทาบทบั ร่างเลก็ ทีหนา้ ตืนๆ เอาไว้ เขาไลน้ ิวไปตามแกม้ นุ่มแผ่ว เบา ตาสบกนั และกนั ถา่ ยทอดความรู้สึกดีๆ ออกมา “ผมรักคณุ นะโซ่” “คุณนิค” “คุณอาจไม่เชือ แต่ผมขอสารภาพเลยว่าผมตกหลุมรัก คุณตังแต่วนั ทีคุณยืนทีระเบียงแลว้ คนอะไรน่ารักน่ามองไป ทุกส่วน” พูดไปนิคเตอร์กดปากจูบไปทวั ดวงหนา้ และมาหยุด นิงทีริมฝี ปากอิมสวย 101 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“ชอบผมบา้ งไหม” เขาถามเสียงสันพร่า ขยบั เบียดกาย ช่วงลา่ งกบั ตน้ ขาเรียวสวยบอกใหเ้ ธอรู้วา่ เวลานีเขาตืนตวั เต็มที แลว้ “คุณนิค” “ครับ” ขานรับแลว้ กจ็ ดั การปลดเสือผา้ ของร่างเล็กออก กอ่ นจะเลือนมาทีกางเกง ชลินทราส่ายหน้าปฏิเสธ แต่แลว้ เธอก็พ่ายแพต้ ่อลูก ออ้ นและแววตาแพรวพราวทีเหมือนมนตร์สะกดให้เธอยอมทาํ ตามใจเขา ไม่นานร่ างเล็กก็เหลือเพียงอาภรณ์ชินน้อยปิ ดบัง ร่างกาย “ไม่ตอ้ งกลวั นะครับ” นิคเตอร์ยิมอบอุ่นผสมผสานกบั สายตาทีเต็มไปความปรารถนา ก่อนทีเขาจะถอยกายออก มาแลว้ จบั เรียวขาสวยแยกกวา้ ง เนินกุหลาบทียงั มีปราการชินน้อยแสนบางปกปิ ดนนั กระตุน้ เร้าอารมณ์เจา้ ของกายแกร่งจนกลางร่างปวดหนึบ เขา 102 วรัมพร

อยากกระโจนเขา้ ใส่บ่อสวาทสุดเร้นลบั แลว้ โหมสะโพกให้ หนาํ ใจนกั แต่กต็ อ้ งหยดุ ยงั ตวั เองแลว้ ปล่อยให้ทุกอย่างดาํ เนิน ไปอยา่ งชา้ ๆ “คุณนิค” ชลินทราแก้มแดง เขินอายจนไม่รู้จะพูด อย่างไรแลว้ เมือมือใหญ่จดั การรูดอาภรณ์ตัวนอ้ ยๆ ของเธอ ออกแลว้ กโ็ นม้ หนา้ ลงมา “ไม่ต้องกลวั ทีรัก” แต่ดูเหมือนคาํ ปลอบโยนของนิค เตอร์จะยิงทาํ ให้ร่างเล็กหวาดหวนั เมือเขาโน้มหนา้ ลงไปชิด เนินกหุ ลาบ ชลินทรากระถดหนีแต่ไปไหนไม่ได้ไกล เมือถูกมือ ใหญ่ดึงรังเอาไว้ วินาทีต่อมาลินสากก็เริ มทําหน้าทีอย่าง ชาํ นาญ เขากดลินกรีดไปตามรอยแยกของกุหลาบแสนสวย เบาๆ และแรงขึนตามลาํ ดบั ห่อลินเป็ นเกรียวจว้ งลึกลงไป ชา้ บา้ ง เร็วบา้ ง จนร่างเลก็ ดินพล่านเหมือนคนจะขาดใจ “อ่า...” เพราะความซ่านเสียวทีบุกจู่โจมทาํ ใหเ้ ธอไมอ่ าจ สะกดสะกลนั เสียงไดอ้ ีกต่อไป และนนั ยิงทาํ ใหน้ ิคเตอร์ชอบ 103 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

ใจ ละเลงจงั หวะลินของตวั อย่างมวั เมาจนสาวเจา้ กรีดร้องลนั หอ้ ง หอบหายใจประหนึงวิงหนีตายจากคนร้าย “ชอบไหมทูนหวั ” “คนบา้ !” ชลินทราทุบไหล่กวา้ งไปเต็มแรง คนถูกทุบ หวั เราะร่วนชอบใจ แลว้ ส่งนิวเรียวยาวเขา้ สาํ รวจบ่อสวาท “คุณนิค!” “แลว้ คณุ จะชอบ เชือผม” “พะ...พอ” ชลินทราทรมานเหมือนคนจะขาดใจอีกครัง เมือนิวเรียวยาวขยบั เร็วขึน ไมน่ านเธอกก็ รีดร้อง นาํ หวานหลงั อาบนาํ เรียวยาว ทีผเู้ ป็ นเจา้ ของกท็ รมานไมต่ ่างจากคนตวั เลก็ “ทูนหัว คุณพร้อมสาํ หรับผมแลว้ ” นิคเตอร์ขยบั ถอย ห่างจากร่างน่าปรารถนาแลว้ จดั การกบั ร่างกายของตวั เองอยา่ ง รวดเร็ว ไม่กีอึดใจเขาก็กลบั มาทาบทบั ร่างเล็ก พรมจูบไปทัว ร่างงามพร้อมกบั เสียงปลอบโยนดังเป็ นระยะ จนร่างเล็กเริม ผอ่ นคลาย เขาจึงปรับเปลียนทว้ งท่าทีตอ้ งการ จบั ขาเรียวสวย 104 วรัมพร

ยกขึนพาดบ่า แลว้ จดจ่อตวั ตนทีแข็งชนั เขา้ ทีบ่อสวาทสุดเร้น ลบั “คุณนิค” “ไม่ต้องกลวั ทีรัก” สินเสียงแหบพร่าตัวตนทีพร้อม สาํ หรับเกมสวาทถูกดนั เขา้ มาทีละนิด พร้อมเสียงครางเบาๆ ปะปนมากบั เสียงร้องประท้วงจากเจา้ ของกายเล็กทีเวลานี ร่างกายเธอเจบ็ ร้าวไปทัวร่าง ทว่าอีกคนก็รู้หนา้ ทีเป็ นอย่างดี นิคเตอร์ปล่อยขาเรี ยวลง แลว้ โน้มหน้าลงจูบจนคนตัวเล็ก เคลิบเคลิม หลงใหลไปกบั จมุ พิตแสนหวาม ไม่นานแก่นกายก็ ถูกดนั เขา้ ไปจนสุดทา้ ย “ดีเหลือเกินทีรัก” นิคเตอร์คาํ รามลนั อยา่ งพึงพอใจ กาย ใหญ่สันสะทา้ นเพราะแรงบีบรัดของบ่อสวาท “คุณนิค ฉนั ...อึดอดั ” “ถา้ งนั ผมเริมแลว้ นะทีรัก” สินเสียงพร่า สะโพกแกร่งก็ เริมโหมกระหนาํ ในจงั หวะทีเร็วขึนเรือยๆ จนเตียงไมส้ ่งเสียง ดังเอียดๆ ทว่าเวลานีไม่มีใครสนใจ นอกจากเดินหน้าสร้าง 105 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

ความสุขสุดหฤหรรษใ์ ห้ดาํ เนินต่อไป กระทงั บทรักรอบแรก จบลง บททีสอง...สามกต็ ามมาติดๆ ใหส้ าสมกบั ความคิดถึงที เปี ยมลน้ ในหวั ใจ “ทูนหัว ผมรักคุณ!” จบคาํ นิคเตอร์ก็ปลดปล่อยเมล็ด พนั ธุ์ทีจะกลายเป็ นสายใยตัวน้อยๆ เขา้ ใส่กายเล็กทีแทบจะ หมดแรงอยูแ่ ลว้ เพราะถูกเจา้ นายบรรเลงเพลงรักแบบไม่รู้จกั นิดเหนือย 106 วรัมพร

๑๓ เช้าวนั ต่อมา หลงั จากเตรียมอาหารเชา้ ใหก้ บั คนทียงั หลบั อุตุบนเตียง เรียบร้อยแลว้ ชลินทราก็เดินออกมาหนา้ บา้ น รดนาํ ตน้ ไม้ รด ไปก็หวนคิดถึงแต่บทรักในคาํ คืนทีผา่ นมา จนสองแกม้ ออกสี ระเรื อ และเพราะมวั แต่คิดอะไรเพลินไปหน่อยเลยไม่รู้ว่า ตอนนีเจา้ นายหนุ่มทีเลือนสถานะมาเป็ นสามีกาํ ลงั เดินมา “ทีรัก! ตืนแต่เชา้ เลยนะครับ” “วา้ ย!” ชลินทราตกใจทีจู่ๆ อีกคนมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง เธอจึงหนั สายยางมาฉีดนาํ ใส่เขาแทนตน้ ไม้ 107 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“ผมเปี ยกหมดแลว้ ทูนหวั ” “โซ่ขอโทษนะคะ” คนกล่าวขอโทษยงั ใชส้ ายยางฉีดเขา้ ใส่ไม่หยดุ กอ่ นทีนิคเตอร์จะพ่งุ เขา้ มาแยง่ สายยางไปถือไวแ้ ลว้ หนั มาฉีดใส่ร่างเล็กบา้ ง เลยทาํ ให้เสือทีสวมอยู่เปี ยกจนเห็น ลายเสือชนั ใน นิคเตอร์มองตาวาววบั ท่อนเนือกลางเริ มขยบั ขยาย กอ่ นทีเขาจะทิงสายยางแลว้ โผเขา้ มารังร่างเล็กประกบปากจูบ ปากหยกั บดเบียดแยกกลีบปากอิมสวยอย่างเร่าร้อน ก่อนจะ สอดแทรกเรียวลินเขา้ ไปตวดั รัดลินอ่อนนุ่ม พร้อมกบั ดนั ร่าง เลก็ เขา้ ไปชิดตน้ ไมใ้ หญ่ขา้ งรัวบา้ น ทีโชคดีมีพุ่มไมด้ อกขนาด ใหญ่ทาํ ใหบ้ ดบงั ร่างของทงั สองได้ “คุณนิค” “ขอผมรักคุณนะ ทูนหวั ” ชลินทราไม่ได้ตอบแต่เอียงคอเปิ ดทางให้ปากหยกั จูบ ไดอ้ ยา่ งเตม็ ที หลงลืมไปจนหมดวา่ ตอนนีอยหู่ นา้ บา้ น 108 วรัมพร

“หอมเหลือเกิน ทีรัก” เขาเอ่ยชมเสียงแหบพร่า เลือนมือ ขึนมากอบกมุ เตา้ งาม บีบขยาํ ปลุกเร้าร่างสาวใหพ้ ร้อมสาํ หรับ เกมรักในเชา้ วนั ใหม่ “อ่า...คุณนิคขา” ชลินทราครางไม่เป็ นภาษา เมือปาก หยกั กาํ ลงั ดูดกลืนยอดอกของเธออย่างเมามนั มือใหญ่ก็เลือน ลงตาํ ลูบไลเ้ นินกุหลาบ ก่อนจะสอดนิวเขา้ ใตข้ อบชนั ในแลว้ รุกลาํ หาบ่อสวาท กรี ดนิวตามรอยแยก ขึนลง หลายครังจน นาํ หวานเริมหลงั “ทูนหวั ของผม ร้อนเร็วเหลือเกิน โอว้ ...เห็นทีเชา้ นีผม ตอ้ งตบรางวลั ใหค้ ุณหลายๆ ครังซะแลว้ ” นิคเตอร์จดั การรูด ปราการตวั นอ้ ยทีปกปิ ดเนินเนือออก แลว้ ทรุดกายลงนงั คุกเข่า ให้ใบหนา้ อยรู่ ะดบั เดียวกบั เนินกุหลาบ เขาดนั เรียวขาสวยให้ เปิ ดกวา้ ง เมือเจา้ ตวั พยายามหนีบเขา้ หากนั “คุณนิค หนา้ ...หนา้ บา้ นนะคะ” ชลินทราทีรู้ตวั แลว้ ว่า เวลานีไม่ไดอ้ ย่ใู นหอ้ งส่วนตวั รีบทกั ทว้ ง ก่อนทีเธอจะหยุดยงั เขาไม่ได้ 109 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“ผมรู้” “รู้แลว้ กห็ ยดุ สิคะ่ โซ่กลวั คนเห็น” “ไมต่ อ้ งกลวั ทูนหวั ” “ไมก่ ลวั ไมไ่ ดห้ รอกค่ะ” เสียงหวานทกั ทว้ งทงั ทีตอนนี ตอนนีร่างกายกาํ ลงั ตอบสนองการสัมผสั สุดหวามของเขาจน ตวั อ่อนระทวยกเ็ ถอะ “ผมว่าเราลองเปลียนบรรยากาศดูบ้างดี กว่านะ นะทูนหวั ” นิคเตอร์เงยหนา้ ขึนมาออ้ นวอน แววตาแพรวพราว ทาํ เอาคนออ่ นประสบการณเ์ ริมจะคลอ้ ยตามคาํ ชกั ชวน “นะครับทูนหวั ” เสียงทุม้ พร่ายงั ไมเ่ ลิกออดออ้ น “จะ...จะดีเหรอคะ โซ่กลวั คนเห็น” “บ้านนีเป็ นส่วนตวั นะทูนหัว อย่ากลวั ไปเลย ขยบั ขา กวา้ งๆ เปิ ดทางให้ผมหน่อยเร็วทูนหัว” เสียงทุม้ พร่าเร่งเร้า เพราะเวลานีเขาอยากดืมดาํ นาํ หวานของเธอใจจะขาด 110 วรมั พร

“ก.็ ..กไ็ ดค้ ่ะ” ชลินทราเปิ ดทางใหแ้ ต่โดยดี เพราะยิงพูด กนั ไปมากท็ าํ ใหเ้ สียเวลา สู้เธอยอมๆ เขาไปแลว้ จะไดก้ ลบั เขา้ บา้ นดีกวา่ “ทูนหวั น่ารักทีสุด” คนพูดตบรางวลั ดว้ ยการส่งลินอุ่น ระรัวบนกุหลาบช่องาม ทีเขาจัดการใช้นิวกรี ดกรายจน นาํ หวานเริมหลงั ก่อนส่งลินอุ่นระรัวเป็ นจงั หวะ “คุณนิคขา อ่า...” ชลินทรากดั ริ มฝี ปากตวั เองไวแ้ น่น เพราะกลวั เสียงจะดงั ออกไปนอกบา้ น ขาทงั สองก็สันระริ ก เมือลินสากจว้ งเอาๆ ทงั ลึกทงั แรงจนเธอคิดว่าเขาจะฆ่าเธอให้ ตายอยตู่ รงนี “คุณนิคขา โซ่เสี ยวไปหมดแล้ว กรี ด!!” เมือความ กระสันเสียวโถมเข้าใส่แบบไม่มียงั ทาํ ให้เธอไม่อาจสะกด กลนั เสียงของตัวเองไดอ้ ีก จึงเงยหนา้ กรีดร้องออกมา ก่อนที คนตวั ใหญ่จะลุกขึนมาประกบปากจูบดูดดืม 111 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“ถึงคราวผมแลว้ นะทูนหัว” นิคเตอร์ถอนจูบออกมา กระซิบบอก แววตาหวานฉาํ ไมต่ ่างจากกหุ ลาบงามทีเขาส่งนิว เขา้ ไปสร้างความหฤหรรษใ์ หก้ ายเลก็ ต่อ “ค่ะ แต่คุณอยา่ ร้องดงั นะคะ อ๊ะ! คุณนิค” เสียงหวาน ร้องทว้ ง เมือนิวเรียวยาวเริมขยบั เร็วขึน “เป็ นอะไรไปทูนหวั ” “ยงั จะถามอีกเหรอคะ” นิคเตอร์หวั เราะชอบใจ เร่งจงั หวะขยบั นิวจนคนตวั เล็ก กรีดร้องอีกครัง จึงถอนนิวออกมา “ผมชอบจงั เวลาคุณส่งเสียง ร้องแบบนี” “คนบา้ !” “อะไรกนั ทูนหวั มาด่าผวั บา้ ไดย้ งั ไง” “ก็คุณทาํ ตวั น่าด่า แลว้ ถา้ คุณยงั พูดมาก โซ่จะกลบั เขา้ บา้ นแลว้ นะคะ” ชลินทราทาํ หนา้ แง่งอนใส่ “ทูนหวั จะทิงผวั ไดล้ งคอเลยเหรอ” 112 วรัมพร

“ถา้ งนั คุณก.็ ..กร็ ีบทาํ สิค่ะ แลว้ อย่าร้องดงั นะคะ” เสียง หวานเอ่ยบอกอย่างกระดากอาย เพราะเวลานีเธอเองก็มีความ ตอ้ งการเขามากเช่นกนั แต่เขาสิ ชกั ชา้ พูดมาก! “ครับผม” นิคเตอร์รับปากไปอยา่ งนนั เพราะถึงเวลานนั เขาคงยงั ตวั เองไมอ่ ยู่ ร่างสูงลุกขึนยืนแลว้ คลียิมละมุน ก่อนจะสังให้คนตัว เล็กหันหนา้ เขา้ กาํ แพงแลว้ ใชม้ ือทังสองเทา้ ไปทีกาํ แพง แลว้ เขากต็ ามเขา้ ไปประกบทางดา้ นหลงั กม้ หนา้ ลงไปจูบแผน่ หลงั เนียน ก่อนจะถอยห่างเลก็ นอ้ ยแลว้ จดจ่อตวั ตนเขา้ สู่บ่อสวาท แสนฉาํ “ดีเป็ นบา้ เลยทูนหวั ผมชอบท่านี” “เบาๆ คุณนิค” “คณุ เจบ็ หรือทูนหวั ” นิคเตอร์เอ่ยถามอยา่ งห่วงใย “ปะ...เปล่าค่ะ แต่ทีโซ่ให้เบาคือเสียงของคุณ โซ่ไม่ อยากให้ใครมาได้ยิน โซ่อาย” เธอขอกลวั ไวก้ ่อนแลว้ กนั แต่ ปกติแลว้ บา้ นเช่าหลงั นีจะไมม่ ีใครมาวนุ่ วาย 113 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“โอเค ทูนหวั ” จบคาํ นนั สะโพกแกร่งกเ็ ริมบรรเลงเพลิง สวาทอยา่ งหนกั หน่วง และเขาไม่ยอมให้บทรักแสนหวามจบ ลงแค่นีแน่ นิคเตอร์จดั การอุม้ ร่างเลก็ เดินลดั เลาะไปหลงั บา้ น จนมาถึงห้องครัวเขาก็เดินผ่านเข้าไปยังห้องรับแขก แล้ว จดั การวางเลก็ ลงบนโซฟาก่อนตามเขา้ ไปประกบแลว้ เริมสาน ต่อบทรักบทใหมท่ นั ที “คุณนิคคะ” หลังจากปล่อยให้คนตัวโตรับประทาน อาหารกลางวนั จนอิมแลว้ ชลินทราทีลงั เลวา่ จะบอกดีหรือไม่ บอกดีเรืองทีมีรถมาจอดมองหนา้ บา้ นเอ่ยเรียกคนตรงหนา้ สี หนา้ กม็ ีอาการลงั เลอยา่ งเห็นไดช้ ดั “ครับ ทีรัก” “เออ...” “สงสัยอะไรก็ถามมาได้เลย แต่จะว่าไปผมก็เล่าเรือง ของผมให้ฟังหมดแลว้ นะ” นิคเตอร์หวนคิดไปถึงเมือช่วง สายๆ หลงั จากจบเกมรักกนั แลว้ เขากข็ อเธอแต่งงานและไดเ้ ล่า 114 วรัมพร

เรื องของตัวเองให้เธอฟัง ว่าเขาเคยแต่งงานมา แต่หย่ากัน เรียบร้อยแลว้ ซึงคนตวั เล็กก็รับฟังโดยไดซ้ ักถามอะไร ส่วน เรืองขอแต่งงาน เธอยงั ไม่ตอบตกลง “ไมใ่ ช่เรืองนนั หรอกค่ะ” “แลว้ เรืองอะไร พดู มาไดเ้ ลย ผมรอฟังอย”ู่ “เมือเช้าค่ะ มีรถมาจอดหน้าบ้าน จอดอยู่สักพกั ก็ขับ ออกไป ก่อนทีคณุ จะขบั รถเขา้ มา” “แลว้ คุณเห็นหนา้ หรือเปล่า” นิคเตอร์ถามกลบั อย่าง สงสัย เพราะเขาเพิงจะไดร้ ับรายงานจากโคบีวา่ อดีตภรรยาของ เขาและสามีนายแบบเดินทางมาประเทศไทยพร้อมนอ้ งชาย “ไมเ่ ห็นคะ่ ” “หรือจะเป็ นพวกเสียทรงพล” แต่ใจของเขาคิดว่าเป็ น อดีตภรรยาและสามีมากกว่า แต่ไม่อยากบอกคนตรงหน้า เพราะไม่อยากใหเ้ ธอคิดมาก ทีเขาเองก็ภาวนาขอให้ตาํ รวจจบั ตัวให้ไดโ้ ดยเร็ว เพราะอดีตภรรยาและสามีกาํ ลังหนีคดียา 115 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

เสพติดกนั อยู่ แลว้ ถา้ ฝ่ ายนนั มาจอดดูหนา้ บา้ นหลงั นีจริง คน พวกนนั คงมีจดุ ประสงคอ์ ยอู่ ยา่ งแน่นอน “โซ่กไ็ มแ่ น่ใจหรอกค่ะ” “ถา้ งนั คงจะเป็ นคนทีอยากไดบ้ า้ น เลยขบั รถมาจอดดู คณุ อยา่ คิดมากเลยนะทูนหวั ” “น่าจะใช่นะคะ เพราะโซ่เคยลงประกาศขายไป” “หมดเรืองสงสยั แลว้ ใช่ไหมครับ” “คะ?” “ก็ถา้ หมดเรืองสงสัยแลว้ ผมก็อยากไดค้ าํ ตอบของผม บา้ ง ทูนหัวยงั ไม่ลืมใช่ไหม” สายตาคนพูดดูกรุ้มกริม ทาํ เอา สองแกม้ ของชลินทราเห่อร้อน ภาพหวามๆ เมือช่วงสายๆ ตงั แต่หนา้ บา้ นไปถึงหอ้ งรับแขกและต่อในห้องวนกลบั มาเป็ น ฉากๆ “โซ่ขอเอาจานชามไปเก็บก่อนนะคะ” พูดจบก็ลุกขึน หยิบจากชามเดินออกไปทันที ปล่อยให้คนตวั โตยิมหัวเราะ ตามหลงั แต่ครู่เดียวสีหนา้ ของเขากเ็ คร่งเครียด ก่อนจะเดินไป 116 วรัมพร

หยิบโทรศพั ทโ์ ทรหาโคบีและสังการไม่กีคาํ ก็วางสาย เพราะ ช่วงนีเขาตอ้ งใหล้ ูกนอ้ งมาคอยดูแลชลินทราอยา่ งดี จนกว่าจะ ไดข้ า่ วจบั อดีตภรรยาและสามี 117 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

อวสาน สัปดาห์ต่อมา “โซ่” เสียงเรียกและเสียงออดหนา้ บา้ นทาํ ให้คนทีกาํ ลงั แต่งตวั อยหู่ นา้ กระจก คิวขมวด เพราะนนั เป็ นเสียงของอดีตคน รักทีหายไป นับตังแต่โทรมางอ้ ขอคืนดี แต่คนอย่างเธอเจ็บ แลว้ จาํ จึงไมค่ ิดจะกลบั ไปหาคนทรยศแบบนนั เด็ดขาด แลว้ ที สาํ คญั ! ในหวั ใจของเธอมีคนอืนมาจบั จองเป็ นเจา้ ของแลว้ “โซ่! ผมรู้นะว่าคุณอยู่ทีนี ออกมา!” เตชินท์ตะโกน อย่างโมโห หลงั จากเขายืนกดออดเรียกอยนู่ าน แต่อดีตคนรัก 118 วรมั พร

ไมย่ อมออกมา ดา้ นชลินทรากเ็ ดินมาเปิ ดมา่ นทีหนา้ ต่างดูก็เห็น วา่ เป็ นเตชินทจ์ ริงๆ ‘จะมาทาํ อะไรอีก’ “โซ่!! ออกมา!” เตชินทเ์ พิมระดบั เสียงและความโมโห เขา้ ไปอีก ส่วนทางดา้ นคนในบา้ นก็ไดแ้ ต่มองอยา่ งเบือหน่าย ไม่ เข้าใจว่าผูช้ ายคนนีจะกลับมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของเธออีก ทาํ ไม! “ทีรัก ใครมาตะโกนอยู่หน้าบ้าน” นิคเตอร์ทีเพิงเดิน ออกมาจากหอ้ งนาํ เอย่ ถามอยา่ งสงสยั “เออ...” ชลินทราปิ ดม่านแทบไม่ทัน แลว้ ก็อาํ ๆ อึงๆ ไมร่ ู้จะบอกอยา่ งไรดี “ทูนหัวมีอะไรก็บอกผมมาเถอะครับ” ถามไปก็สวม กางเกงไป แลว้ กต็ ่อดว้ ยเสือ “เตชินท์มาค่ะ แต่โซ่ไม่ได้นดั ให้มานะคะ” ชลินทรา ออกตวั ก่อน เพราะกลวั อีกคนจะเขา้ ใจผิด 119 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“แลว้ มาทาํ ไม” บอกเลยวา่ เขาหึงและหวงมากๆ ใบหนา้ หล่อเหลาเริมเคร่งขรึม กลวั ใจคนตวั เล็กเหลือเกินว่าจะกลบั ไป หาคนรักเกา่ “โซ่กไ็ มร่ ู้เหมือนกนั ค่ะ” “หรือจะมาขอคืนดีกบั คณุ ” นาํ เสียงติดจะไมพ่ อใจ “โซ่ไม่มีวนั กลบั ไปหาคนเลวๆ หรอกค่ะ คุณเชือใจโซ่ นะคะ” นิคเตอร์นิงไปครู่หนึงก่อนจะตอบ “ครับ ผมจะเชือใจ คณุ ” “ถา้ งนั โซ่ลงไปหาเตชินท์นะคะ แต่โซ่ไม่ไดค้ ิดจะไป พูดอะไรกบั เขานะคะ แค่จะลงไปบอกใหเ้ ขากลบั ไป แลว้ ไม่ ตอ้ งมาทีนีอีก” เธอบอกเสียงหนกั แน่น “ผมไปดว้ ย” “จะดีเหรอคะ” ชลินทราถามกลบั เพราะกลวั วา่ ทงั สอง เจอหนา้ กนั แลว้ จะมีเรืองกนั 120 วรัมพร

“ดีทีสุดทูนหวั เพราะไอห้ มอนนั จะไดร้ ู้สักทีว่าโซ่มีผม แลว้ แลว้ เราสองคนกาํ ลงั จะแต่งงานกนั แต่ก่อนแต่งเราสอง คนตอ้ งไปจดทะเบียนสมรสกนั ก่อนนะทูนหวั ” “เอางันเหรอคะ” สองแกม้ ของเธอแดงระเรือ เมือเขา เดินเขา้ มาสวมกอดแลว้ หอมแกม้ เธอหลายฟอด “เอางีแหละ เพราะผมรักเมียของผมมาก” “โซ่...โซ่ตามใจคณุ เลยคะ่ แต่วา่ ...” ชลินทราหนั หนา้ ไป มองหนา้ บา้ นเช่า เพราะถึงอย่างไรเธอก็ไม่อยากใหเ้ ขาลงไป เนืองจากกลวั จะเกิดเรือง “ลงไปดว้ ยกนั นีแหละ แต่ผมขอบอกก่อนเลยวา่ คุณหา้ ม กลับไปคืนดีกับไอห้ มอนันเด็ดขาด” หน้าตาขึงขัง ขณะที ชลินทรากม็ องหนา้ ตาขึงขงั นนั แลว้ กอ็ มยิม “ทูนหัว อย่าทาํ หนา้ แบบนี หากยงั ไม่อยากโดนผมจบั กิน” แววตาฉายความปรารถนาออกมาอยา่ งไมค่ ิดปิ ดบงั “คนหืน” ชลินทรายกมือหยิกแกม้ สากแรงๆ แลว้ รีบ เบียงตวั ออกจากออ้ มกอดเพือลงไปหาอดีตคนรัก ทีเธอก็อยาก 121 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

รู้วา่ มาทาํ ไม ทงั ทีไม่มีความจาํ เป็ นทีจะตอ้ งติดต่อกนั และเมือ ลงมาแลว้ เตชินท์ก็ถามเสียงกระชากทันทีว่ากกใครอยู่ถึงได้ ออกมาเปิ ดประตูชา้ “ตอบมาสิ!” เตชินทต์ วาดใส่อีกครัง “ถ้าโซ่จะกกอยู่กับใคร แล้วมันเกียวอะไรกับเต้” ชลินทราตอบกลบั ด้วยอารมณ์ข่นุ มวั จากคาํ แดกดนั ของอดีต แฟน “เดียวนีกลายเป็ นอีตวั แลว้ เหรอ เตร้ ู้นะว่าบา้ นหลงั นีมี ฝรังมาเช่า” แลว้ เขาก็เจ็บใจมากทีเดียวทีตลอดหลายปี ไม่ได้ แตะตอ้ ง แต่อีกฝ่ ายกลบั มานอนใหฝ้ รังเอาง่ายๆ ทังทีเพิงเลิก กบั เขาไปไม่กีเดือน “หยดุ พูดจาหยาบคายไดแ้ ลว้ เพราะแค่นีโซ่ก็เกลียดจน ไม่รู้จะเกลียดเต้ยงั ไงแล้ว แล้วก็กลับไปซะ แลว้ อย่ามายุ่ง วนุ่ วายทีนีอีก” ชลินทราหนั หลงั เดินกลบั เขา้ บา้ นทนั ทีทีพูดจบ แต่กต็ อ้ งชะงกั เพราะคาํ พดู ของอดีตคนรัก 122 วรมั พร

“ไหนๆ เธอกน็ อนใหฝ้ รังเอาแลว้ กม็ านอนให้เตเ้ อาบา้ ง สิ” แลว้ บอกเลยว่าถา้ หากอาภสั ดาไม่หายหน้าติดต่อไม่ได้ เกือบเดือนเขาไม่หวนกลบั มาหรอก แต่ทีมากห็ วงั วา่ ชลินทรา จะรอเขาอยู่ แต่พอไปหาทีบา้ น ป้ าแช่มกลบั บอกวา่ ชลินทรามี แฟนใหมแ่ ลว้ ตอนนีอยดู่ ว้ ยกนั ทีบา้ นเช่า ทาํ เอาเขาโกรธมากที เธอเลิกกบั เขาไม่นานก็มีแฟนใหม่ แถมป้ าแช่มยงั บอกอีกว่า แฟนใหมข่ องชลินทรารวย! “ออกไปให้พน้ หนา้ บา้ นของโซ่ เดียวนี!” ชลินทรากาํ มือแน่น โกรธจนหนา้ แดง จงั หวะนนั นิคเตอร์ก็เดินออกมา เขา ยิมใหช้ ลินทราแลว้ เดินไปเปิ ดประตู ออกไปประจนั หนา้ กบั เตชินท์ “ขอโทษโซ่ซะ!” นิคเตอร์สังเสียงเขม้ เพราะเขาลงมา ทนั ไดย้ นิ สิงทีเตชินทพ์ ูดทงั หมด “กไู ม่ขอโทษ แลว้ มึงจะทาํ อะไรกู ไอฝ้ รัง!” “ฉนั ใหโ้ อกาสแกแลว้ นะ” “กไู ม่ขอโทษ!” เตชินทย์ งั ยนื คาํ เดิม 123 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“ได!้ ” จบคาํ นิคเตอร์กป็ ระเคนหมดั ใหส้ องที โทษฐาน ทีมนั พูดจาหยาบคายกบั ภรรยาของเขา กอ่ นจะบงั คบั ให้อีกฝ่ าย ขอโทษ ชลินทรามองการกระทาํ นนั ดว้ ยสายตาเยน็ ชา เธอไม่ ตอ้ งการคาํ ขอโทษจากผูช้ ายเลวๆ คนนี เพราะสิงทีจะขอก็คือ ขอใหเ้ ขาหายไปจากชีวติ ของเธอซะ “คุณนิค! ปล่อยเขาไปเถอะ” “แต่ผมตอ้ งการใหม้ นั ขอโทษคณุ ” “คาํ ขอโทษจากผูช้ ายเฮงซวย โซ่ไม่อยากได้ คุณนิค ปล่อยเขาไปเถอะ โซ่ไม่อยากให้คุณตอ้ งเสียงคุกเสียงตะราง เพราะคนเลวๆ คนนี” “แลว้ เธอไม่เลวกว่าหรือไง เลิกกนั ไม่กีเดือนก็มานอน กบั ฝรัง ใจง่าย! ร่าน! ทีกบั ฉนั ทาํ เป็ นหวงตวั แต่กบั ไอฝ้ รังนอน ให้มนั เอาง่ายๆ ชอบของนอกหรื อไง!” เตชินท์ทีโดนชกจน ปากแตกพดู ขึน “ไอเ้ ตชินท!์ ” นิคเตอร์ชกหนา้ เตชินท์ 124 วรมั พร

“คุณนิคพอเถอะค่ะ” ชลินทราร้องห้าม เพราะกลวั อีก คนจะตายไปซะกอ่ น จากนนั เธอกเ็ ขา้ ไปดึงนิคเตอร์ออกมา “โซ่ คณุ หลบไปกอ่ น ผมจะสงั สอนไอห้ มอนี” “พอเถอะคุณนิค” จบคาํ ของชลินทราก็มีรถขบั เขา้ มา จอดหน้าบ้านในเวลาไล่เลียกนั คันแรกเป็ นโคบีทีมาพร้อม ลูกนอ้ งสองคน อีกคนั ทุกคนต่างสงสัย แต่เมือมีคนเปิ ดประตู รถลงมากท็ าํ เอานิคเตอร์ แปลกใจทีไดเ้ ห็นอดีตภรรยา “หลีกไป!” นาตาชาสังสามหนุ่มร่างใหญ่ทีเดินมาขวาง ก่อนทีโคบีจะมองเลยเขา้ ไปในรถ ก็ไม่ใช่ใครทีไหนนอกจาก สามีคนใหม่ของอดีตเจา้ นายสาว แต่ยงั มีอีกหนึงสาวอยู่ในนนั ดว้ ย สภาพเหมือนคนเมายา “นิค! บอกให้ลูกน้องของคุณหลีกทางให้ฉันด้วย” นาตาชาส่งเสียงบอกอดีตสามี ทีตอนนีกาํ ลงั ลากตวั เตชินท์ ออกมาส่งต่อใหล้ กู นอ้ ง “พาผูช้ ายคนนีออกไป” นิคเตอร์สังเสียงเขม้ แลว้ เดิน ถอยออกมา โดยไม่สนใจอดีตภรรยา 125 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“นิค! บอกใหล้ ูกนอ้ งของคุณหลีกไป” นาตาชาตะโกน บอกอีกครังเมืออดีตสามีนิงเฉย นิคเตอร์ถอนใจระงบั อารมณ์คุกรุ่นในใจ แลว้ จอ้ งหนา้ อดีตภรรยาดว้ ยสายตาเฉยชา “คณุ มีธุระอะไร” “ฉนั มาหาคณุ ” “เราไม่มีอะไรตอ้ งคยุ กนั กลบั ไปซะ!” “นิค เรากลบั มาเป็ นสามีภรรยากนั เหมือนเดิมไดไ้ หมคะ ฉันรู้ว่าฉันผิดทีนอกใจคุณ แต่คุณให้อภยั ฉันสักครังนะคะที รัก” นาตาชาออ้ นวอนขอร้อง เพราะเวลานีเธอแทบไม่เหลือ ทรัพยส์ ินอะไรเลย หลงั จากโดนสามีรุ่นนอ้ งผลาญไปจนหมด “เรืองของเรามนั จบไปแลว้ นาตาชา คุณอย่ามาออ้ นวอน ขอร้องในสิงทีเป็ นไปไม่ไดอ้ ีกเลย กลบั ไปอยู่กบั สามีใหม่ของ คณุ ซะ แลว้ อยา่ มายงุ่ กบั ผม ไมง่ นั ผมจะใหก้ ฎหมายจดั การคุณ” “นีคุณ...” นาตาชายงั พูดไม่ทนั จบเสียงหวอรถตาํ รวจก็ ดงั ขึน และไม่กีอึดใจกร็ ถตาํ รวจกข็ บั มาจอดและเขา้ ไปยืนลอ้ ม รถของนาตาชาเอาไว้ 126 วรัมพร

นาตาชาเห็นท่าไม่ดีจึงวิงหนี แต่มีหรือจะพน้ มือตาํ รวจ ไปได้ ดา้ นนิคเตอร์และชลินทรากไ็ ดแ้ ต่หนั มองหนา้ กนั วา่ เกิด อะไรขึน แต่ชลินทราดูจะสงสยั มากกวา่ เมือเตชินท์ก็ถูกจบั ไป ดว้ ย “คุณนิค เกิดอะไรขึนคะ” ชลินทรารอจนตาํ รวจลากตวั คนทงั หมดขึนรถไปไดแ้ ลว้ เธอจึงไดเ้ ดินเขา้ ไปถามนิคเตอร์ ที เพิงคยุ กบั โคบีจบ “คนพวกนนั ถกู จบั เพราะคา้ ขายยาเสพติด” “แลว้ เขาไปรู้จกั กนั ไดย้ งั ไงคะ” จะว่าสงสารก็สงสาร หรอก และไม่คิดว่าอดีตคนรักจะไปย่งุ เกียวกบั ยาเสพติดดว้ ย ก่อนทีเธอจะเขา้ ใจสาเหตุเมือไดฟ้ ังเรืองราวจากโคบีทีก็เพิง ได้รับแจง้ จากตาํ รวจเช่นกันว่าเตชินท์และอาภสั ดามาเทียว พทั ยาและกไ็ ปรู้จกั และซือยาเสพติดกนั ทีผบั แห่งหนึงเมือสอง เดือนก่อน ตาํ รวจตามสืบมาร่วมเดือนแลว้ ก่อนจะจบั ไดค้ า หนงั คาเขา เพราะในรถของนาตาชากม็ ีการขนยามาดว้ ย 127 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

วนั ต่อมา...ทบี ้านเช่า หลังจากออกมาเดินเล่นย่อยอาการคํากนั จนอากาศเริม เยน็ มากแล้ว นิคเตอร์กเ็ อ่ยชวนคนตวั เล็กกลบั เขา้ บา้ น ทงั สอง เดินคุยกันไปเรื อยจนมาถึงประตูบ้านชลินทราก็ตอบตกลง แต่งงานและจะยา้ ยไปอยู่ต่างประเทศด้วยกนั ทนั ทีทีจดั การ เรืองการเดินทางเรียบร้อย “จริงหรือเปลา่ ทีรัก” “จริงค่ะ” “ผมดีใจทีสุด ทูนหวั ” นิคเตอร์แทบจะกระโดดตวั ลอย เพราะเขาเองก็กลวั เหมือนกันว่าคนตวั เล็กจะไม่ยอมตามไป ดว้ ย “คุณดีใจขนาดนนั เลยเหรอคะ” ชลินทราถามยิมๆ “เมียจะตามไปอยู่ดว้ ย ใครบ้างจะไม่ดีใจ แต่คุณห้าม เปลียนใจเดด็ ขาดนะทูนหวั เพราะถา้ คุณเปลียนใจ ผมจะลกั พา ตวั คณุ ไปแน่ๆ” เขาขู่ หนา้ ตากรุ้มกริม 128 วรมั พร

“คณุ ไม่ตอ้ งลกั พาหรอกคะ่ เพราะโซ่เตม็ ใจไปกบั คุณอยู่ แลว้ ” ชลินทราบอกอยา่ งอายๆ เพราะเธอไดต้ ดั สินใจแลว้ วา่ จะ ฝากชีวิตไวก้ บั ผูช้ ายคนนี แมว้ นั ขา้ งหนา้ อาจตอ้ งพบความกบั ผดิ หวงั แต่เธอกพ็ ร้อมจะเสียงไปกบั รักครังนี “น่ารักทีสุด ผมรักคณุ ทูนหวั ” “ขอบคุณทีรักโซ่นะคะ แต่คุณสัญญากบั โซ่ไดไ้ หมคะ วา่ จะไม่ทอดทิงโซ่ จะรักโซ่คนเดียว” ชลินทราขอคาํ สัญญา ตาแป๋ ว “ผมใหส้ ัญญา ทีรัก” นิคเตอร์รังร่างเล็กเขา้ มาสวมกอด ก่อนจะอมุ้ ร่างเลก็ เขา้ ไปในบา้ น กอดหอมกนั อยคู่ รู่หนึง เสือผา้ ก็หลุดออกจากกาย เมือนิคเตอร์อยากบอกรักคนตัวเล็กด้วย ภาษากาย “โซ่มีความสุขจงั ” ชลินทราเพอ้ ออกมาอย่างคนกาํ ลงั ฝัน ขณะทีคนตวั โตกาํ ลงั ซบลงมาทีหวา่ งอก หลงั บทรักยกแรก จบลง 129 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“อยากมีความสุขมากกวา่ นีอีกไหม ทูนหวั ” นิคเตอร์เงย หนา้ มากระซิบชิดใบหูนุ่ม ก่อนตวดั ลินลามเลียทวั ใบหู สร้าง ความซ่านสยวิ แก่คนตวั เลก็ “อีกเหรอคะ” ชลินทราถามอย่างอายๆ ก็แลว้ จะไม่ให้ เธออายไดอ้ ย่างไรในแก่นกายของคนตวั โตเริมพองขยายจน เธอรับรู้ได้ “คุณก็รู้วา่ ครังเดียว ผมไม่เคยอิม” นิคเตอร์ยิมกรุ้มกริม ขยบั สะโพกสอบเบาๆ เตือนให้คนใตร้ ่างรับรู้ว่าเขายงั ตอ้ งการ เธอ “ถา้ งนั โซ่จะตามใจคุณ” คนพูดผวาตกใจ เมือจู่ๆ คนตวั โตกร็ ังตวั เธอใหล้ กุ ขึน อึดใจต่อมาเขาก็ลงไปนอนแทนที โดย มีเธอนงั คร่อมร่างเขาเอาไว้ โดยทีส่วนนนั ยงั ฝากฝังอยู่ในกาย ของกนั และกนั “คณุ นิค” “จดั การผมเลยทูนหวั ” พูดจบกเ็ ริมทาํ หนา้ ทีสอนคนตวั เลก็ นาํ ทางไปกอ่ น ไม่นานกป็ ล่อยใหล้ ูกศิษยค์ นสวยจดั การเอง 130 วรัมพร

จนเสียงเนือกระทบเนือดงั กอ้ งไปทวั ห้องนอน สลบั กบั เสียง ครางของคนทงั สอง “ผมรักคณุ เหลือเกิน ทูนหวั ” ชลินทราไม่ไดต้ อบอะไรนอกจากขยบั เบียดเขา้ หากาย อบอุ่น และจูบเบาๆ บนอกกวา้ ง นิคเตอร์ยิมกวา้ งชอบใจกบั คาํ ตอบทีคนตวั เลก็ มอบให้ ก่อนจะรังเธอเขา้ มากอดจนอากาศ ยงั แทบผา่ นไปไม่ได้ พร้อมคาํ กระซิบเบาๆ วา่ ‘ขออีกครัง’ จบบริบูรณ์ 131 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ