เพลิงสวาทพันธนาการใจ

ทีหลานเขย เพราะฝ่ ายนนั พอไดง้ านทีกรุงเทพฯ กไ็ ม่ไดแ้ วะมา เยียมเยยี นกนั เลย “คง...ไม่หรอกป้ า” ชลินทราตอบแบบไม่แน่ใจ เพราะ ก่อนหนา้ เธอกไ็ ด้ยินชดั เต็มสองหูว่ามีผูห้ ญิงบอกคิดถึงแฟน ของเธอ “แกไม่ควรวางใจยยั โซ่ ยิงอยู่ห่างกนั แบบนี เกิดไอเ้ ต้ มนั มีคนอืนแลว้ ฮุบเงินแกไปหมด แกจะทาํ ยงั ไง เอาไว้ว่างๆ แกกบั ฉนั ไปกรุงเทพฯ ดว้ ยกนั จะไดร้ ู้วา่ แฟนแกมนั ซือคอนโด จริงหรือเปล่า ไปละ่ !” “จะ้ ป้ า” ชลินทราเดินตามหลงั ผเู้ ป็ นป้ าออกมาเฝ้ าหน้า ร้าน ทีเธอก็อดสงสัยไม่ไดว้ า่ ป้ าจะออกไปไหน แลว้ ทีถือนนั คือซองอะไร ‘หวงั ว่าป้ าคงไม่ได้เอาบ้านไปจาํ นองกับเสียหรอกนะ’ “ไอโ้ ซ่! เอาขา้ วกะเพราไก่ไข่ดาวหกกล่อง เดียวป้ ามา เอง” เสียงลูกคา้ ร้องบอกอยูท่ างถนนอีกฝัง ปลุกใหค้ นทีกาํ ลงั คิดเรืองผูเ้ ป็ นป้ าสะดุง้ ก่อนจะร้องตอบไปว่าไดๆ้ แลว้ ก็รีบลง 48 วรมั พร

มือทาํ และหลงั จากทาํ ขา้ วกล่องหกกล่องเสร็จ เธอก็แทบไม่ ว่างอีกเลยเมือมีพนกั งานบริษทั มาสังขา้ วสามสิบกล่อง ทาํ ให้ เธอทาํ เป็ นมือระวิงกว่าจะเสร็จก็เกือบหกโมงเยน็ เธอจึงรี บ ทาํ อาหารไปส่งใครบางคนทีบา้ นเช่า เมือจดั การนาํ เอาอาหารใส่ปิ นโตแลว้ เธอก็หนั มาบอก ให้แก๊ปและเกรซ สองพีนอ้ งทีมาช่วยงานในช่วงปิ ดเทอมเก็บ ร้านให้หน่อย ก่อนทีเธอจะวางเงินไวใ้ ห้คนล่ะสองร้อยหา้ สิบ บาท แลว้ กร็ ีบบึงรถคูใ่ จไปยงั บา้ นเช่า ‘ทาํ ไมมนั ดูเงียบๆ นะ หรือว่าไม่มีใครอยู่’ เดินเขา้ มาใน บา้ นแลว้ กพ็ ึมพาํ เบาๆ แลว้ กม็ องหาคนในบา้ น แต่กไ็ ม่เจอใคร เธอจึงเดินไปทีหอ้ งครัวจดั แจงวางอาหารไวแ้ ลว้ หาทีครอบมา ครอบไว้ ก่อนจะเดินออกมาเพือกลบั บา้ น แต่ขณะกาํ ลงั สตาร์ท รถโทรศพั ทใ์ นกระเป๋ ากางเกงกด็ งั ขึนเสียกอ่ น “เดียวฉนั รีบไปค่ะ” ชลินทรากดวางสายแลว้ รีบบึงรถ ไปโรงพยาบาลดว้ ยความเป็ นห่วงผเู้ ป็ นป้ า 49 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

ทีโรงพยาบาล ชลนิ ทราได้แต่ผดุ ลกุ ผุดนังด้วยใจกระวน กระวายหลงั จากมาถึงโรงพยาบาลแลว้ กไ็ ดท้ ราบวา่ ตอนนีหมอ กาํ ลงั ช่วยชีวิตป้ าของเธออยู่ หลงั จากป้ าโดนรถกระบะขบั ชน อย่างแรง อาการสาหัส เธอรอแล้วรอเล่าก็ไม่มีหมอหรื อ พยาบาลออกมาจากหอ้ งเลยสักคน เธอจึงเดินออกมาสูดอากาศ ขา้ งนอกสักครู่แลว้ จะกลบั เขา้ ไป เพราะยิงอยตู่ รงนนั เธอกย็ ิง รู้สึกจะหายใจไมอ่ อก ‘ป้ า ป้ าอย่าทิงโซ่ ไปอีกคนนะ โซ่ ไม่เหลือใครแล้ว’ ชลินทราไดแ้ ต่ภาวนาขอใหป้ ้ าปลอดภยั ทงั นาํ ตา “โซ่” เจา้ ของเสียงยืนมือไปแตะแขนเล็กเบาๆ เพราะดู ท่าอีกฝ่ ายจะกาํ ลงั เหม่อลอย “อ้าวพีโป้ ง สวสั ดีค่ะ ว่าแต่พีมาทําอะไรเหรอคะ” ชลินทราเชด็ นาํ ตาแลว้ กเ็ งยหนา้ มองเจา้ ของมือทีวางบนบ่าของ ตน พอเห็นวา่ เป็ นพีทีทาํ งานเกา่ กร็ ีบลุกขึนยกมือไหว้ “พีพาเมียมาหาหมอ แลว้ โซ่มายนื ทาํ อะไรตรงนีล่ะ แลว้ นนั ร้องไหด้ ว้ ยเหรอเรา” 50 วรมั พร

“เอ่อ...โซ่เดินออกมาสูดอากาศค่ะพีโป้ ง” “สูดอากาศแถวโรงพยาบาลเนียนะ แปลกคนนะเราเนีย แลว้ นีเรากบั เตจ้ ะแต่งงานกนั เมือไหร่ล่ะ แลว้ ถา้ ไดฤ้ กษแ์ ต่งกนั กอ็ ยา่ ลืมส่งการ์ดเชิญพีดว้ ยนะ พีจะรอไปร่วมงาน” “คงอีกนานเลยค่ะพีโป้ ง แต่เดียวโซ่ขอตัวก่อนนะคะ” เพราะเห็นว่าตอนนีภรรยาของอีกฝ่ ายเดินมาแล้ว ซึงก็เป็ น คนทาํ งานในแผนกเดียวกบั เธอและเคยกล่าวหาว่าเธอจะแย่ง พีโป้ งมาดว้ ย ทงั ทีเธอกบั พีโป้ งเป็ นแค่พีนอ้ งกนั เพราะแม่ของ พีโป้ งและป้ าจุรีสนิทกนั แต่แม่ของพีโป้ งกเ็ สียไปเกือบปี กว่า แลว้ เธอกบั พีโป้ งกไ็ ม่ไดเ้ จอกนั อีกเลย แต่วนั นีบงั เอิญเจอ แถม ยงั มาเจอภรรยาของพีเขา ทีมองเธอราวกับจะฉีกเนือเธอ ออกเป็ นชินๆ “พีโป้ ง! กลบั กนั เถอะ” สีหนา้ บ่งบอกชดั เจนวา่ ไม่พอใจ ทีสามีมาคยุ กบั ผหู้ ญิงอืน “เลิกหึงพีกบั โซ่ไดแ้ ลว้ พีบอกไปกีครังแลว้ ว่าพีกบั โซ่ เป็ นแคพ่ ีนอ้ งกนั ” โป้ งพยายามอธิบาย แต่รู้ดีวา่ ภรรยาไมฟ่ ังเขา 51 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

เลยชวนเธอกลบั บา้ นก่อนทีภรรยาจะแยง้ อะไรออกมา ส่วนเขา ก็ครุ่นคิดว่ารุ่นน้องคนนนั มาทาํ อะไรทีนีโรงพยาบาล หรื อ ป้ าจรุ ีจะไม่สบาย “พีโป้ ง! ไหนวา่ ไม่คิดอะไรกบั แม่นนั แลว้ เหลียวมอง มนั ทาํ ไม” “กุ๊ก อยา่ มาชวนพีทะเลาะ แลว้ ทีพีมองพีก็แค่สงสัยว่า ป้ าจรุ ีอาจจะไม่สบาย” “แลว้ จะไปห่วงทาํ ไม ไม่ใช่ป้ าของพีซะหน่อย แต่ถา้ จะ ห่วง กไ็ ปห่วงป้ าของกกุ๊ สิ” “หยดุ ไปเลย ไม่ตอ้ งพูดอะไรแลว้ ” โป้ งกระชากรถออก ทนั ทีแต่ใจกย็ งั อดสงสัยไม่ไดเ้ รืองชลินทรา และเขาคงตอ้ งหา เวลาไปเยยี มป้ าจุรีและชลินทราทีบา้ นบา้ งแลว้ ดา้ นชลินทราเมือเดินมาถึงก็เห็นพยาบาลวิงกนั วุ่นไป หมด เธอกไ็ ดแ้ ต่มองคนนนั ทีคนนีที เพราะจะเขา้ ไปถามใครก็ กลัวจะไปขดั ขวางการทาํ งานของเขา กระทังหมอเดินออก มาแลว้ เดินตรงมาทีเธอ 52 วรมั พร

“คณุ เป็ นหลานสาวของคนเจบ็ ใช่ไหมครับ” “ชะ...ใช่ค่ะ” ชลินทราใจสันไปหมด ไม่อยากได้ยิน อะไรจากหมอต่อจากนีเลย เพราะเธอสังเกตจากสีหน้าของ หมอแลว้ เธอกพ็ อเดาได้ “ขอแสดงความเสียใจดว้ ยนะครับ” “มะ...ไม่ ไม่จริงใช่ไหมหมอ ป้ าของโซ่ยงั อยู่ ยงั อยู่” นาํ ตาของชลินทราไหลเป็ นทางเมือหมอยืนยนั ว่าป้ าของเธอ เสียชีวิตลงแลว้ เธอหนั หลงั ให้กบั หมอแลว้ ร้องไหแ้ บบไม่อาย ใคร ก่อนทีพยาบาลจะเขา้ มาปลอบและพาไปสงบสติอารมณ์ นานนบั ชวั โมง เธอจึงไดเ้ ดินไปดูป้ าครังสุดทา้ ย แลว้ เดินทาง กลบั บา้ นราวกบั คนไร้วิญญาณ หลงั จากพยาบาลสาวคนหนึง อาสามาส่ง 53 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

๗ หน้าบ้านพกั ในเวลาเกอื บสามท่มุ “โซ่! คุณเป็ นอะไรไป โซ่!” เสียงเรียกนนั ไม่ไดท้ าํ ให้ เจา้ ของชือหนั ไปมองแมแ้ ต่นิดเดียว เธอเอาแต่นงั เหม่ออยโู่ ต๊ะ หินออ่ นหนา้ บา้ น “โซ่! คุณเป็นอะไร” เสียงขานเรียกของนิคเตอร์ทีดงั พอ ให้สองพีนอ้ งทีนงั รอสองป้ าหลานกลบั บา้ นรีบพากนั มาดู ทัง สองพีนอ้ งมองหน้ากนั และกนั อย่างสงสัยว่าฝรังหล่อๆ คนนี เป็ นใคร 54 วรัมพร

“ผมนิค เป็ นคนเช่าบา้ นของโซ่” นิคเตอร์แนะนาํ ตวั “วา่ แต่เราสองคนรู้ไหมว่าโซ่เป็ นอะไร ผมเรียกตงั นานแลว้ ก็ไม่ ขานตอบอะไรเลย” “เดียวเกรซลองเรียกเอง” “พีโซ่ ไดย้ นิ เกรซไหมพี” เกรซทงั เรียกทงั เขย่าอยหู่ ลาย ครัง กอ่ นทีชลินทราจะรู้ตวั และพอเห็นหนา้ หลานสาวป้ าแช่ม เธอกโ็ ผเขา้ กอดแลว้ กร็ ้องห่มร้องไห้จนพลอยทาํ ให้คนอืนตก อกตกใจ พอๆ กบั ป้ าแช่มทีเดินมาดู เห็นหลานสาวของเพือน บา้ นร้องไหเ้ ป็ นวรรคเป็ นเวรกห็ นั มาทางหนุ่มฝรัง “ไอฝ้ รัง! นีแกขืนใจนงั โซ่มนั ใช่ไหม” “ป้ า!!” แก๊ปและเกรซพากนั ร้องลนั ก่อนทีแก๊ปจะเขา้ หา้ มผเู้ ป็นป้ าทีเดินไปควา้ ไมก้ วาดดา้ มยาวมาเตรียมประทุษร้าย คนถกู กลา่ วหา “ผมไม่ไดท้ าํ อะไรโซ่นะครับ” “แลว้ เอง็ มาทาํ ไมทีบา้ นนงั โซ่คาํ ๆ มืดๆ” 55 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“ผมเห็นโซ่ไม่ไปเก็บจานชามทีบ้านครับ ผมก็เลยมา ตามเธอทีนี แต่เรียกเท่าไหร่ เธอกไ็ ม่ตอบผม แต่พอเด็กสาวคน นีมาเรียก โซ่กโ็ ผเขา้ กอดแลว้ ก็ร้องไห้อย่างทีป้ าเห็นนีแหละ ครับ ผมสาบานไดเ้ ลยวา่ ไมไ่ ดล้ ว่ งเกินโซ่” “เอง็ แน่ใจนะไอฝ้ รัง ถา้ หลอกกนั เดียวอีแช่มจะเผ่นกะ บาลให”้ “ป้ าแช่ม คุณนิคไม่ไดท้ าํ อะไรโซ่หรอกจ๊ะ” หลงั จาก ร้องไหจ้ นนาํ ตาไม่มีให้ไหลแลว้ ชลินทราก็ผละออกจากออ้ ม กอดของเกรซมาบอกป้ าแช่ม เพราะดูท่าป้ าแกจะไม่เชือคุณนิค เลย “แล้วเอ็งเป็ นอะไรไปล่ะนังโซ่ ร้องไห้เสียงดังไปถึง บา้ นขา้ เลยนะ” “ป้ าจรุ ี...ป้ าจรุ ีเสียแลว้ ” “นงั จุรีเนียนะ!!” ป้ าแช่มร้องถามอยา่ งตกใจ ไม่ต่างจาก คนอืนๆ “จะ้ ป้ าแช่ม ป้ าถกู รถชนทีตลาด แลว้ กเ็ สียเมือตอนเยน็ ” 56 วรัมพร

“โธ่เอย๊ เพิงจะคุยกนั เมือเชา้ นีเอง ทาํ ไมนงั จุรีมนั อายสุ ัน นกั ว่ะ! ตายๆ แลว้ ทีนีขา้ จะทะเลาะกบั ใครล่ะ แต่เอ็งไม่ต้อง ห่วงไปหรอกนงั โซ่ เดียวขา้ จะช่วยจดั การเรืองงานศพให้ แต่ ตอนนีเอง็ ไปอาบนาํ อาบท่าพกั ผอ่ นกอ่ นเถอะ” ชลินทรายกมือไหว้ขอบคุณแล้วเดินเข้าบ้าน แต่ นิคเตอร์กถ็ ามวา่ อยู่ได้หรือเปล่า เธอก็ตอบว่าอยไู่ ด้ ก่อนทีป้ า แช่มจะบอกใหห้ ลานสาวมาอยเู่ ป็ นเพือน นิคเตอร์จึงวางใจแลว้ กลบั ไปทีบา้ นเช่า แต่กอ่ นกลบั กบ็ อกวา่ จะมาช่วยงาน ผ่านไปเกือบสามสัปดาห์แล้ว หลังจากจัดการเรืองาน ศพของผู้เป็ นป้ าเรียบร้อย ทว่าแมจ้ ะงานศพจะผ่านพน้ ไปแลว้ ทวา่ ชลินทรากย็ งั ไม่กระจิตกระใจจะทาํ อะไร แมใ้ นวนั งานเสีย ทรงพลจะส่งคนมาทวงเงินก็เถอะ แต่เธอก็บอกว่าไม่เงินให้ ก่อนจะโดนชาวบา้ นไล่ใหก้ ลบั ไปกอ่ น แต่เธอกไ็ ม่รู้เหมือนกนั วา่ จะไปหาเงินมาจากทีไหน 57 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

‘เสียงเอะอะอะไรแต่เช้า’ ชลินทราพึมพาํ ก่อนจะเร่ง จดั การทาํ ธุระส่วนตวั แลว้ จะไดร้ ีบออกไปดูทีมาของเสียง ที ตอนนีไดม้ ีคนลงจากรถกระบะหลายคนแลว้ ก็ถีบประตูพงั เขา้ มา โดยมีสองพีน้องร้องโวยวายเมือมีคนเขา้ มายกโต๊ะเกา้ อี เครืองมือทาํ มาหากินขึนรถ ปัง! ประตูบา้ นถูกถีบเขา้ มาอยา่ งแรง จากนันพวกมนั กเ็ ขา้ ไปยกทีวีตู้เย็น ชลินทราทีเพือแต่งตัวเรี ยบร้อยก็เปิ ดประตู ออกมาเห็นกต็ กตกใจยกใหญ่ “นี! จะเอาของของฉนั ไปไหน ไอพ้ วกบา้ วางลงเดียวนี นะ” “อยากไดค้ ืนก็หาเงินมาคืนเสียสิว่ะ จะบอกใหว้ ่ายิงช้า ดอกยิงขึนนะโวย้ แลว้ ของพวกนีก็ใชไ้ ดแ้ ค่ดอกเบียเท่านัน” มนั ตอบดว้ ยท่าทียียวน “วางของฉันลงนะ!” ชลินทราทีถูกผลกั กระเด็นพอลุก ขึนมาไดก้ เ็ ขา้ มาขวางไมใ่ หพ้ วกมนั ขนของออกไป 58 วรัมพร

“ขอบแส่หาเรืองเหลือเกินนะคนสวย ได!้ เดียวพีจะจดั ให้” ขาดคาํ หนา้ ของชลินทราก็หันไปตามแรงตบ แก๊ปและ เกรซพงุ่ เขา้ มาแลว้ หา้ มวา่ อยา่ ไปยงุ่ “แต่ของนันเป็ นของป้ าพีนะ พีไม่อยากใหพ้ วกมนั เอา ของของป้ าพีไป” ชลินทรารําไห้เสียดายของ เพราะอย่างนอ้ ย เมือป้ าไม่อยู่แล้วเธอก็อยากจะเห็นข้าวของของป้ าอยู่เป็ น กาํ ลงั ใจต่อไปบา้ ง “แต่มนั จะทาํ ร้ายเรานะพี ปล่อยๆ ไปเถอะ” แก๊ปและ เกรซพากนั พยงุ ชลินทราออกห่างจากประตู แลว้ ก็มองพวกมนั ขนของออกไปจนแทบหมดบา้ น พร้อมกบั เสียทรงพลทีเร่งให้ พวกมนั ขน ก่อนทีพวกมนั จะหยุดขนขา้ วของกนั จนทงั สาม สงสัยจึงหันไปมองก็เห็นเสียทรงพลกาํ ลงั ตาวาวกบั อะไรสัก อยา่ งในมือ แต่แลว้ กถ็ กู ฉกไปต่อหนา้ ดือๆ “อา้ วเฮย้ ! แกเอาคืนทาํ ไม” 59 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“สังลูกนอ้ งของเสียขนของเขา้ ไปไวท้ ีเดิมซะ แลว้ เสียก็ มาเอาเชค็ ไปไดเ้ ลย” “อย่าลูกเล่นนะโวย้ บอกไวก้ ่อนว่าฉันรู้จกั คนใหญ่คน โตจงั หวดั นีเป็ นอย่างดี แลว้ ก็เอาแกเข้าคุกได้ ถา้ แกตุกติก” เสียทรงพลขู่ นิคเตอร์บิดปากยิมยนั ๆ “เอาของไปเกบ็ ” “เฮ้ย! เอาของไปไวท้ ีเดิม” จบคาํ นนั บรรดาลูกน้อง หนา้ ตาราวกบั ขียาก็ช่วยกนั ขนของไปเก็บอยา่ งไม่ค่อยเต็มใจ นกั “ถา้ ของพงั เสียจะไมไ่ ดเ้ งิน” นิคเตอร์บอกเสียงกร้าว “พวกมึงขนกนั ดีๆ อยา่ ให้เสียหาย” ไม่วา่ จะสังอะไรมา เสียทรงพลยอมทาํ ตามหมด เพราะหนุ่มฝรังยินดีใชห้ นีแทน สองป้ าหลานมากกวา่ หนีทีมีอยถู่ ึงสามเท่าแถมดอกเบียอีกอยา่ ง งาม ใครมนั ไมเ่ อากโ็ ง่แลว้ ! “เสร็จแลว้ ครับเสีย” บรรดาลูกนอ้ งบอกจบกพ็ ากนั โดด ขึนรถ พลางมองหนุ่มฝรังสงสัยว่าเป็ นใครมาจากไหนถึงใจดี 60 วรมั พร

จ่ายหนีให้สองป้ าหลาน ทีหากไม่มีเงินจ่ายพวกตนก็ได้แม่ หลานสาวเป็ นเมีย แต่ตอ้ งรอเสียเบือเสียก่อน ถึงจะตกถึงพวก ตนทีละคน...ทีละคน 61 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

๘ “เซ็นซะ” โคบีส่งสญั ญาใหก้ บั เสียทรงพล ทีลงั เลแต่ก็ รับมาอ่านคราวๆ ก็ไม่ไดอ้ ะไรมาก แค่บอกว่าชลินทราไม่มี หนีสินคา้ งกบั ตนแลว้ และห้ามมาข่มข่หู รือย่งุ เกียวกบั คนบา้ น หลงั นีอีก และทนั ทีทีไดเ้ ช็คเสียทรงพลกส็ งั ลูกนอ้ งกลบั ชลินทราจึงเดินออกมาพร้อมกบั แก๊ปและเกรซ ก่อนที ชลินทราจะบอกให้ทงั สองกลบั บา้ นไปก่อน เพราะเธอมีเรือง ต้องคุยกับคนบางคน แต่ก่อนจะไปแก๊ปก็เห็นว่ามีบุรุ ษ ไปรษณีย์เอาจดหมายส่ ง จึงอาสาไปรับและนํามาให้กับ ชลินทรา คิวเรียวขมวดยงุ่ เลก็ นอ้ ย เพราะไมค่ ุน้ ชือนามสกุล อีก 62 วรัมพร

ทงั ชือนามสกลุ ก็แปลกๆ ด้วย ทว่าเธอก็เลิกสนใจแลว้ หันมา เชิญนิคเตอร์เขา้ ไปคยุ ในบา้ น “เชิญ..เชิญนงั ค่ะ แต่ฉนั ตอ้ งขอโทษดว้ ยนะคะทีบา้ นไม่ เรียบร้อย” เพราะพวกของเสียทรงพลใส่ร้องเทา้ เขา้ มาทาํ ให้ บา้ นของเธอเลอะเทอะไปหมด ส่วนขา้ วของกว็ างดีอยู่หรอก ทวา่ บางส่วนกว็ างไมต่ รงทีเดิม “ไม่เป็ นไรครับ ว่าแต่คุณเชิญผมมามีอะไรเหรอครับ” ทงั ทีรู้แกใ่ จกย็ งั ถาม ชลินทราเลยคอ้ นขวบั เขา้ ให้ อยากจะเคือง จะโกรธอยู่หรอกแต่เห็นแก่ทีเขาไปอยู่ช่วยงานและคอยให้ กาํ ลงั ใจเธอตลอดงานศพของป้ าจุรี ส่วนเตชินท์ เธอโทรหานบั ครังไม่ถว้ น แต่กไ็ ม่เคยรับสายของเธอเลย “คุณใชห้ นีแทนฉนั ไปเท่าไหร่คะ” “หกแสน” “หกแสน!!!” ชลินทราตาโตจนแทบถลน เพราะป้ าเธอ ไปกเู้ งินเสียทรงพลมาแค่แสนหา้ เองบวกร่วมดอกเบียแลว้ ก็คง 63 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

ไมเ่ กินสองแสนหรอก หรือถึงจะเกินกไ็ ม่น่าจะมากมายถึงหก แสน “ผมใหฟ้ รี คณุ ไม่จาํ เป็ นตอ้ งไปหาเงินมาคืนผม” “ว่าไงนะ” ชลินทราตกใจรอบสอง แล้วบอกเลยว่า ตอนนีเธอชกั กลวั เขาแลว้ “ผมใชห้ นีใหฟ้ รี” นิคเตอร์ยาํ ชดั “ฉนั ...ฉนั ไม่เชือหรอก” “ฟรีจริงๆ แต่ถา้ คุณอยากจะใชห้ นีผม ผมมีขอ้ เสนอ...” “ฉนั ไม่รับขอ้ เสนอ” ชลินทราปฏิเสธแบบไม่ตอ้ งคิด “ฟั งก่อนสิ ทู นหัว ผมไม่ได้เสนอให้คุณไปเป็ น นางบาํ เรอของผมหรอกน่า” นิคเตอร์บอกเสียงกลวั หัวเราะ เพราะเดาจากสีหนา้ เจา้ ตวั แลว้ เขาคงเดาไม่ผิดแน่ๆ “แลว้ อะไรละ่ ขอ้ เสนอของคณุ ” “ก็ไปทาํ งานกบั ผม ผมจะให้คุณเป็ นแม่บา้ น ส่วนเงิน อยากไดเ้ ท่าไหร่กบ็ อกมาไดเ้ ลย ผมยินดีจ่าย แต่บอกก่อนนะวา่ ถา้ ผมตอ้ งกลบั ไปต่างประเทศ คุณก็ตอ้ งไปกบั ผมดว้ ย ตกลง 64 วรมั พร

ไหม” แลว้ หากรู้จกั สนิทสนมกนั มากขึนเขาก็จะเลือนขนั ให้ เธอเป็นภรรยา คิดแลว้ นิคเตอร์กแ็ อบยมิ กรุ้มกริม “ตอ้ งไปดว้ ยเหรอคะ” เธอไม่อยากจากบา้ นไปไหนเลย แต่คิดอีกทีหากไดไ้ ปอยไู่ กลๆ อาจจะทาํ ใหส้ ภาพจิตใจของเธอ แกร่งขึนกว่าทุกวนั นี เพราะตงั แต่ป้ าจากไป เธอก็ไม่มีกระจิต กระใจจะทาํ อะไรเลย “คุณไม่ต้องคิดมาก ผมยงั ไม่ไดไ้ ปเร็วๆ นี คงอีกสัก เดือน หรือไมก่ น็ านกวา่ นนั ” เพราะงานเขาไม่ไดม้ ีปัญหาอะไร แลว้ หรือหากมีเรืองด่วนเขาก็บินไปตามลาํ พงั แลว้ ก็กลบั มา พกั ผอ่ นต่อ ถึงคราวนนั ชลินทรากค็ งตดั ใจไดแ้ ลว้ “ขอคิดดูก่อนนะคะ แลว้ ฉันก็ตอ้ งขอโทษดว้ ยทีไม่ได้ ทาํ อาหารไปส่งใหค้ ุณเลย” “ไม่เป็ นไรทูนหัว ถา้ งนั ผมขอตัวกลบั ก่อน” นิคเตอร์ ไม่ไดอ้ ยากกลบั เลย แต่เขากไ็ ม่อยากรบกวนเธอ อีกทงั กอ็ ยาก ใหเ้ ธอมีเวลาคิดและจดั การบา้ นใหเ้ รียบร้อย 65 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“เยน็ นีผมขอขา้ วผดั สบั ปะรดไดไ้ หม” ก่อนจะเขา้ ไปนงั ในรถ นิคเตอร์กห็ นั มาบอกเมนูทีอยากรับประทานเยน็ นีพร้อม ยมิ ละมนุ “ไดค้ ะ่ ” “งนั ประมาณทุ่มหนึงเจอกนั ” “คุณเปลียนเวลาอาหารเยน็ เหรอคะ” “ครับ” เขาตอบแล้วก็ยิมนิดๆ ก่อนจะปิ ดประตูรถ ส่วนชลินทรากเ็ ดินเขา้ บา้ นแลว้ จดั การทาํ ความสะอาดบา้ นจน เรียบร้อย เธอกเ็ ขา้ ไปอาบนาํ ใหม่อีกรอบ พอร่างกายสดชืนแลว้ กห็ ยบิ ซองสีนาํ ตาลมาเปิ ดดู “ชือแปลกจริ ง” เธอหยิบกรรไกรขึนมาตัดก่อนจะ ลว้ งมือไปหยิบของข้างใน แลว้ ก็ต้องช็อก ใจสัน มือสันไป หมด เมือเห็นภาพถ่ายของแฟนหนุ่มนอนโอบกอดกบั หญิงอืน บนเตียงนอน และยงั มีภาพกอดจูบกนั บนชายหาด ‘เต้ เต้ทาํ แบบนีกับโซ่ได้ยังไง’ ชลินทรานาํ ตาไหลราว กบั สายฝน เจ็บใจ เสียใจจนพูดไม่ออกเมือถูกคนรักทรยศ คง 66 วรัมพร

เพราะแบบนีนีสินะ เขาถึงไม่รับโทรศพั ทข์ องเธอเลย จะโทร มาถามไถส่ ักนิดกไ็ ม่เคย ร่างของชลินทราเซหลงั จากร้องไห้อย่างหนัก ก่อนที เธอจะทรุดลงกบั พืน สะกดกลนั นาํ ตาเอาไว้ เพราะไม่อยากเสีย นาํ ตาใหก้ บั คนเลวๆ แลว้ กลนั ใจหยิบภาพขึนมาดูอีกครัง ยิงดูก็ ยงิ เจบ็ แต่เธอกย็ งิ ดู เพือตอกยาํ วา่ ตอนนีคนทีรักไดน้ อกใจไปมี คนอืนแล้ว กระทังเธอมาพลิกภาพสุดท้ายก็เห็นข้อความ ดา้ นหลงั วา่ ‘หากอยากรู้ความจริงกใ็ หไ้ ปตามทีอย’ู่ ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! “พโี ซ่! อยู่ในห้องหรือเปล่า” แก๊ปทังเคาะทังร้องเรียก เมือมาแล้วไม่เจอพีสาวคนสวย หลงั จากป้ าแช่มใหเ้ อาเมียงปลา ทูมาให้ “มีอะไรเหรอแกป๊ ” “ป้ าให้เอาเมียงปลาทูมาให้ครับ เดียวแก๊ปวางในตูใ้ ห้ นะ” 67 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“จา้ แลว้ กฝ็ ากขอบคุณป้ าแช่มดว้ ยนะแก๊ป” “ไดค้ รับพีโซ่” แก๊ปขานรับแลว้ หมุนตวั ออกจากหน้า หอ้ ง แต่ชลินทราเปิ ดประตูแลว้ เรียกใหห้ ยดุ “มีอะไรครับ” “แก๊ปวา่ งไหม ไปกรุงเทพฯ เป็ นเพือนพีหน่อยสิ” เธอ ชวน เพราะแก๊ปเรี ยนมหาลยั อยู่ทีกรุงเทพฯ คงจะรู้เส้นทาง ดีกวา่ เธอ ทีแทบไมไ่ ดย้ า่ งกายไปกรุงเทพฯ เลย “ว่างครับ แต่เดียวแก๊ปไปบอกป้ าก่อน แลว้ จะเปลียน เสือผา้ ดว้ ย แลว้ เดียวผมขบั รถมารับพีหนา้ บา้ น” เพราะเขาเองก็ วา่ จะเขา้ กรุงเทพฯ อยเู่ หมือนกนั เพราะจะไปหาแฟนสาว ชลินทราพยกั หนา้ รับรู้ ก่อนทีเธอจะไปลา้ งหนา้ ลา้ งตา แลว้ หยิบกระเป๋ าและเกบ็ ภาพถ่ายนบั สิบใบลงซองแลว้ ยดั ลง กระเป๋ า ก่อนจะเดินออกมาหนา้ บา้ นก็พอดีกบั ทีแก๊ปขบั รถมา รับ จากนนั ทังสองก็เดินทางเข้ากรุงเทพฯ โดยมีคนบางคน 68 วรมั พร

กาํ ลงั ไดร้ ับรายงานจากลูกนอ้ งวา่ ชลินทราไปกรุงเทพฯ กบั เด็ก หนุ่มขา้ งบา้ น ‘หรือว่าไอ้เดก็ นีจะชอบ ชลินทรา’ คิดแลว้ นิคเตอร์ก็ได้ แต่ส่ ายหน้าไปมา เพราะเท่าทีเห็นเด็กหนุ่มไม่มีท่าทีจีบ ชลินทราเลย แต่ถึงจะไม่จีบ เห็นทีเขาตอ้ งรีบลงมือทาํ อะไรสัก อย่างแล้ว ส่วนแฟนหนุ่มของเธอ เขาสืบรู้แลว้ ว่าไอห้ มอนี นอกใจชลินทรามานาน แต่เขาไมอ่ ยากบอก เพราะอยากใหเ้ ธอ รู้ไดด้ ว้ ยตวั เอง “ตามไปดูแลว้ กนั จะไดส้ บายใจ” วา่ แลว้ กก็ ดโทรศพั ท์ สังให้โคบีขบั รถมารับทีบา้ น แลว้ ก็รีบขบั รถตามชลินทราไป อยหู่ ่างๆ “ดูคุณนิคจะเป็ นห่วงคุณโซ่มากเลยนะครับ” “เงียบไปเลย โคบี” นิคเตอร์บอกเสียงเหียม “โธ่เจา้ นาย” “ยงั จะพูดมากอีก ถา้ ตามไม่ทัน แกโดนไล่ออกแน่” นิคเตอร์ขู่ไปอย่างนัน เพราะเขารู้อยู่แก่ใจดีว่าแฟนหนุ่มของ 69 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

ชลินทราอยู่ทีไหน เพราะไดใ้ ห้โคบีสืบประวตั ิมาหมดแลว้ ตงั แต่เขาถกู ตาตอ้ งใจชลินทรา “ผมเงียบกไ็ ดค้ รับเจา้ นาย” โคบียิมนิดๆ แลว้ ตงั หนา้ ตงั ตาขบั รถตามวา่ ทีคณุ ผหู้ ญิงคนใหม่แห่งบา้ นเพรสเลอร์ 70 วรัมพร

๙ “พีจะให้ผมขึนไปดว้ ยหรือเปล่า” หลงั จากเขา้ มาจอด รถใกลก้ บั คอนโดหรูแลว้ แก๊ปกห็ นั มาเอ่ยถามพีสาวขา้ งบา้ นที เอาแต่นงั เงียบมาตลอดทาง “ไม่ตอ้ งหรอก พีขึนไปไม่นานหรอก” แค่จะมาให้เห็น กบั ตาและมาทวงเงินในส่วนของเธอคืนเท่านนั ทีเธอกไ็ ม่แน่ใจ หรอกวา่ แฟนหนุ่มจะมีคืนใหห้ รือเปล่า “อย่าบอกนะวา่ พีเตอ้ ยนู่ ี หรูมากเลยนะพีโซ่ แหมๆ นี กะเตรียมไวเ้ ป็ นเรือนหอหรือไงพี” เพราะไม่รู้ว่าตอนนีหัวใจ ของพีสาวขา้ งบา้ นกาํ ลงั ร้าวระบมแกป๊ เลยเอ่ยแซ่วสนุกปาก 71 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“ชาตินีพีคงไมแ่ ต่งงานหรอก วา่ แต่เราเอาเงินไปซือของ กินรอพีนะ ตะกีพีเห็นตรงทางเขา้ มีร้านกาแฟ แลว้ ถา้ ไงพีจะ เดินไปหาแก๊ปทีร้านนนั ” ชลินทราเปิ ดกระเป๋ าหยิบเงินแบงก์ พนั ยดั ใส่มือเด็กหนุ่มทีบอกวา่ ไม่เอา แต่เธอก็ยดั เยียดให้รับไป แลว้ หนั มาเปิ ดประตู “มนั ไกลอยู่นะพี” เพราะเขานนั ว่าง เนืองจากระหว่าง ทางขบั เขา้ กรุงเทพฯ แฟนสาวบอกว่ากาํ ลงั ไปเทียวกบั เพือน ไมต่ อ้ งแวะไปหาทีหอพกั “พีเดินได้ แก๊ปไมต่ อ้ งห่วงหรอก ไปหาของอร่อยๆ กิน เถอะ” ชลินทราเปิ ดประตูลงไปแลว้ สูดลมหายใจเขา้ ปอดลึกๆ จากนนั เธอกเ็ ดินเขา้ ไปติดต่อเพือเขา้ ไปภายในคอนโด ทวา่ ยาม กลบั ไมย่ อมใหเ้ ขา้ ไป ‘บ้าจริง แล้วทีนีจะเข้าไปได้ยงั ไงล่ะ’ ชลินทราไดแ้ ต่บ่น พึมพาํ ไม่รู้จะทําอย่างไรดี ระหว่างนันคนทีอยู่ในห้องตาม หมายเลขหอ้ งทีชลินทราตอ้ งการเขา้ ไปพบกโ็ ทรลงมาถามยาม 72 วรัมพร

ว่ามีใครหาหรื อไม่ ครันเมือมีแล้ว เจ้าตัวก็บอกให้ยามเปิ ด ประตูใหอ้ ีกฝ่ ายเขา้ มาไดเ้ ลย “คุณครับ เชิญเขา้ ไปไดแ้ ลว้ ครับ” “ฉนั เหรอ เขา้ ไปได”้ “ใช่ครับ พอดีเจา้ ของหอ้ งทีคณุ จะมาพบ โทรมาบอกให้ คุณขึนไปพบไดค้ รับ เชิญครับ แลว้ กน็ ีครับ คียก์ าร์ดหอ้ งครับ” “งนั เหรอค่ะ ขอบ...ขอบคุณนะคะ” ชลินทราตอบรับ อยา่ งงงๆ เดินเขา้ ไปภายใน เธอไปหยดุ ทีหนา้ ลิฟต์ บอกเลยว่า ตอนนีมือไมข้ องเธอสันไปหมดแลว้ กระทงั มาถึงหนา้ หอ้ งแลว้ เธอกย็ ืนทาํ ใจสักพกั กบั การทีตอ้ งเผชิญหนา้ กบั แฟนหนุ่ม ‘แกต้องทาํ ใจได้ยัยโซ่ ผู้ชายเลวๆ พันธ์ุนัน ไม่มีค่าให้ เธอต้องอ้อนวอนขอให้เขากลับมารักสักนิด’ ชลินทราพึมพาํ บอกตัวเอง ก่อนจะค่อยๆ หยิบคียก์ าร์ดออกมา มือนนั สันจน แทบจบั คียก์ าร์ดไมอ่ ยู่ แต่สุดทา้ ยแลว้ เธอเปิ ดเขา้ ไปจนได้ 73 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“พีเต้ขา หยุดมือก่อนได้ไหม แจมยังเหนือยยังอยู่เลย นะคะ นะคะพเี ต้ ขอแจมนอนพกั เอาแรงเดียวเดียวนะคะ” “เหนือยอะไรกนั น้องแจม ยกทีแลว้ พีเป็ นคนทาํ นะ ส่วนน้องแจมก็นอนแหก...” เตชินท์พูดคา้ งไว้ เพราะรู้ดีว่า อาภสั ดาเขา้ ใจความหมายเป็ นอยา่ งดี “พีเตน้ ี พูดจาหยาบคายจังเลย” ปากก็พูดตอบไป มือก็ เลือนตาํ มาลูบไลท้ ่อนเนือทีแข็งขึงของแฟนหนุ่ม ลูบไลไ้ ม่ นานเตชินทเ์ งยหนา้ ร้องครวญคราง ประหนึงว่ากาํ ลงั ถูกทาํ ร้าย โดยหารู้ไหมวา่ ประตูหอ้ งนอนทีเปิ ดอา้ ไว้ ตอนนีมีใครบางคน กาํ ลงั ยืนมองภาพนนั ด้วยนาํ ตานองหนา้ ทงั ทีเธอบอกตัวเอง แลว้ วา่ จะไมร่ ้องไห้ “โอว้ แต่...พีรู้ว่าน้องแจมชอบใหพ้ ีพูดหยาบคายเวลา สองคนเอากนั ” “รู้ใจกนั แบบนี แจมก็หลงรักพีเตจ้ นโงหัวไม่ขึนสิค่ะ” อาภสั ดาขยบั ลกุ ขึนมาจูบปากของแฟนหนุ่ม แลว้ ยา้ ยมาทีซอก คอ กอ่ นทีสายตาของเธอจะพบกบั ใครบางคนทีกา้ วขาออกไป 74 วรัมพร

จากทีนีไมไ่ หว ราวกบั ถูกอะไรตรึงเอาไว้ เสียงสะอืนไหท้ ีเธอ พยายามกลนั กเ็ ริมกลนั ไม่อยู่ “พีกห็ ลงรักนอ้ งแจมจนโงไม่ขึนเหมือนกนั ” “แลว้ เวลาพีเตม้ ีอะไรกบั พีโซ่ พีเตเ้ คยพูดหยาบๆ แบบนี ไหมคะ” อาภสั ดาพูดดังขึนเรือยๆ เพราะอยากให้คนทียืนอยู่ ตรงประตูไดย้ ินชดั ๆ “รายนันเหรอ ไม่เคยให้พีทําแบบนีหรอก ว่าแต่ นอ้ งแจมอยา่ ไปพูดถึงคืนอืนเลย เพราะอีกไม่นานพีกจ็ ะเลิกกบั ผหู้ ญิงจืดชืดคนนนั แหละ” คาํ พูดของเตชินท์ยิงทาํ ให้หัวใจของอีกคนทุรนทุราย เวลานีเธอกลนั เสียงสะอืนไม่อยู่แล้ว ก่อนทีจะพยายามไม่ ร้องไหแ้ ลว้ ผลกั ประตูใหเ้ ปิ ดกวา้ ง “งนั เราเลิกกนั ตงั แต่วนั นีไปเลย คนสารเลว!!” เสี ยงของชลินทราทําให้เตชินท์ทีกําลังจูบไปตาม ร่างกายของอาภัสดาชะงัก แต่ก็คิดว่าตัวเองหูฟาด เขาจึง เดินหนา้ จูบหญิงสาวต่อ 75 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“พีเต้ ตอนนีแฟนพียืนอยหู่ นา้ ประตูแลว้ นะคะ” “นอ้ งแจมอยา่ ลอ้ เล่นแบบนีนะ พีไม่สนุกเลย” เตชินท์ดุ เสียงพร่า มือไมก้ ็จดั การผา้ ห่มผืนใหญ่ออกจากร่างกายของ อาภสั ดา แต่หญิงสาวยือไว้ “นอ้ งแจม ใหพ้ ีเถอะ” “แจมให้ตอนนีไม่ได้หรอกพีเต้ แจมว่าพีเต้หันไปที ประตูแลว้ ก็เคลียร์กนั ให้เรียบร้อยก่อนดีกว่า เดียวแจมขอเขา้ ไปอาบนาํ กอ่ นนะคะ” อาภสั ดาอาศยั จงั หวะทีเตชินท์หันไปทา ประตูตามคาํ บอกเล่า ครันเมือเห็นหนา้ ชลินทรายืนอยจู่ ริงๆ ก็ ตกใจแทบช็อกเลยทีเดียว แต่ไม่นานเขาก็ทาํ หนา้ ไดป้ กติ ผิด กบั อีกคนทีพยายามขม่ กลนั นาํ ตาเอาไวส้ ุดกาํ ลงั “จะมาทําไมไม่โทรบอกผมก่อนล่ะ” หลังจากคว้า ผา้ เช็ดตวั มาพนั รอบสะโพกเรียบร้อยแลว้ เตชินท์ก็หันมาถาม แฟนสาว “ถา้ บอกก่อน โซ่ก็คงโง่ไปอีกนานเลยสิ เต้ทําแบบนี ทาํ ไม” 76 วรมั พร

“เตท้ าํ แบบนีกเ็ พราะโซ่นนั แหละ” “หมายความวา่ ไง” “เตเ้ ป็ นผูช้ ายนะโซ่ จะใหอ้ ดยากปากแหง้ รอจนกว่าเรา แต่งงานกนั เลยหรือไง แลว้ จะบอกใหว้ ่าทงั หมดเนียโซ่เป็ นคน ผิด ทีไม่ยอมเตต้ งั แต่แรก เพราะงนั ไม่ตอ้ งบีบนาํ ตาเรียกร้อง ความสงสาร เตไ้ ม่สน กลบั ไปไดแ้ ลว้ ” “เต้!!” ชลินทราช็อกพอๆ กบั ตอนไดเ้ ห็นภาพแนบชิด ของแฟนหนุ่ม มือทีกําแนบลําตัวสันอีกครัง เธอพยายาม เหลือเกินทีจะยืนใหอ้ ยู่ “บอกใหก้ ลบั ไปไง แลว้ ไม่จาํ เป็ นกไ็ ม่ตอ้ งมาอีก” “โซ่...โซ่กไ็ ม่อยากจะมาเจอหนา้ ผูช้ ายเลวๆ แบบนีเต้ นกั หรอก แต่ทีมาก็เพราะอยากมาให้เห็นกบั ตาว่าเตม้ ีคนอืน แลว้ จริงๆ” เสียงของเธอสันมากขึนจนแทบพูดออกมาไม่เป็ น คาํ 77 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

๑๐ “เห็นแลว้ ไงล่ะ หรือเห็นแลว้ อยากจะเลิกกบั เต้ แต่เต้ จะบอกใหว้ า่ โซ่ไม่กลา้ เลิกกบั เตห้ รอก เพราะผหู้ ญิงจืดชืดอย่าง โซ่ไม่มีผูช้ ายคนไหนโง่มาเอา นีก็ดีเท่าไหร่แลว้ ทีเตย้ งั คบหา เป็ นแฟนอยู่ ทงั ๆ ทีไม่มีดีอะไรเลย” ผดิ กบั อาภสั ดาทีเอาอกเอา ใจเก่ง แถมเรืองบนเตียง สาวเจา้ กเ็ จนจดั จนเขาติดใจ ทงั ทีเขา เป็ นคนเปลียนคู่นอนบ่อย เพราะเบือรสชาติเดิมๆ แต่กับอา ภสั ดา เธอมีอะไรมาใหเ้ ขาตืนเตน้ แทบทุกวนั อยา่ งคืนทีผา่ นมา เขาก็เล่นบทเป็ นนกั โทษ ปล่อยให้เธอทาํ โทษจนเขาหลงลืม ผหู้ ญิงทีผา่ นๆ มา 78 วรมั พร

“เต!้ ” “กลบั ไปได้แลว้ น่ารําคาญ!” เตชินท์ไล่ส่ง เพราะไม่ อยากเห็นหนา้ แฟนสาว “เรืองของเรามนั จบแค่นี แลว้ โซ่จะบอกใหว้ า่ คนจืดชืด อย่างโซ่ก็มีปัญญาหาแฟนได้ดีกว่าเต้ก็แล้วกัน!” พูดจบ ชลินทรากห็ ยบิ ซองในกระเป๋ าออกมาปาใส่อดีตแฟน จากนนั ก็ หันหลงั เดินออกมา ก่อนทีเท้าจะชะงัก เพราะคาํ พูดทีออกมา จากปากอดีตแฟน “คิดว่าใครจะเอา!” ส่วนเขาทีคบหาจนวางแผนจะ แต่งงานกนั นันก็เพราะชลินทราเป็ นคนสวยและน่ารักมากๆ เขาเลยตามจีบตงั แต่เรียนปี หนึง จากนนั เขาก็คบกบั เธอเรือยมา มนั ไม่ได้หวือหวาอะไรเลย ออกจะจืดชืดเสียมากกวา่ เพราะ ชลินทราไม่ยอมใหแ้ ตะตอ้ งตวั เลย ผดิ กบั สาวคนอืนๆ ทีเขาจีบ ไม่เกินวนั กไ็ ปจบกนั ทีเตียงแลว้ “เต้ลืมไปหรื อเปล่าว่าผูช้ ายไม่ได้มีแค่เต้คนเดียว” ชลินทราแคน่ ยิมนิดๆ 79 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“แลว้ คิดว่ามนั จะเอาเธอหรือไงล่ะ!” เตชินท์ยิงโมโห มากขึนเมือแฟนสาวต่อปากต่อคาํ เขาแบบนี และยอมรับเลยวา่ เขายงั หวงชลินทรา เพราะเขายงั ไมเ่ คยมีความสมั พนั ธล์ ึกซึงกบั แฟนสาวเลยตงั แต่คบกนั มา เพราะเจา้ ตวั ไม่ยอม แลว้ ทีเขาทน คบมาไดก้ เ็ พราะรอวา่ สักวนั จะไดฟ้ ันแลว้ เฉดหวั แฟนสาวทิง!! “หึ!” ชลินทราหยุดแลว้ หนั มายิมหยนั ๆ มองอดีตแฟน กม้ ลงหยิบภาพทีหลน่ ออกจากซองขึนมาดู ...เตชินท์คิวขมวด เพราะภาพพวกนีเป็ นภาพทีเขาไป มลั ดีฟกบั อาภัสดา แลว้ ไม่ตอ้ งบอกเลยว่าเป็ นฝี มือของใคร แลว้ การทีชลินทรามาถูกทีแบบนีกค็ งจะเป็ นฝี มือของอาภสั ดา แน่นอน ‘ทาํ แบบนีทาํ ไม’ เขาหันมองไปทีหอ้ งนาํ และรู้ดีวา่ อีก ฝ่ ายไม่ได้อาบนาํ แต่คงกาํ ลงั แอบฟังคาํ สนทนาระหว่างเขา กบั ชลินทรา “โซ่ใหเ้ วลาเตส้ องวนั จดั การโอนเงินในส่วนของโซ่คืน มา” พอนึกขึนไดช้ ลินทรากห็ นั มาบอกและแลว้ หยิบสมุดโนต้ 80 วรมั พร

ของตวั เองออกมาเขียนเลขบญั ชีลงไปแลว้ เอาไปยดั ใส่มือของ อดีตแฟน “อยากโง่โอนมาให้เอง แลว้ คิดว่าจะได้คืนหรือไง!” เตชินทม์ องของในมือแลว้ ขยาํ ทิง ชลินทรามองการกระทาํ นนั อย่างหมดหวงั ถา้ เช่นนัน เธอกจ็ ะถือวา่ เงินกอ้ นนนั จ่ายค่าความโง่เขลาของเธอกแ็ ลว้ กนั ก่อนทีเธอจะเดินไปเกบ็ กระดาษทีถูกขยาํ ทิงแลว้ เดินออกไป ดว้ ยหัวใจทีร้าวราน แต่เธอกเ็ ชือว่าเวลาจะช่วยเยียวยาสภาพ จิตใจของเธอใหด้ ีขึน ‘เธอจะไปทาํ งานกบั คณุ นิคเตอร์ ’ ชลินทราตดั สินใจเด็ดขาดแลว้ ระหว่างลิฟตก์ าํ ลงั พาลง มาจนถึงชันล่าง ก่อนทีเธอจะเดินแกมวิงออกมาแล้วเดินไป ตามถนนเพือไปหาแก๊ปแลว้ กลบั บา้ นกนั เธอจะลืมให้สินกบั ความเจ็บปวด และเพราะกาํ ลงั เสียใจทาํ ให้เธอไม่ไดส้ ังเกตว่า ตอนนีมีรถหรูคอยขบั ตามอยหู่ ่างๆ 81 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“เจา้ นายจะไม่ลงไปดูเหรอครับ ผมวา่ ตอนนีเป็ นโอกาส เหมาะทีจะทาํ คะแนนนะครับ” โคบีแนะนาํ หลงั จากเจา้ นาย บอกใหข้ บั ตามมาตงั แต่ชลบุรี “ไม่” เพราะไม่เขาอยากฉวยโอกาสในขณะทีอีกคน กาํ ลงั จิตใจบอกชาํ แต่เขามนั ใจวา่ ชลินทราจะทาํ ใจไดใ้ นเร็ววนั แลว้ เมือนนั เขาจะเขา้ ไปดูแลหวั ใจของเธอเอง ‘ให้ผมได้ดูแลคณุ นะโซ่ ทูนหัวของผม’ นิคเตอร์จดจอ้ ง สายตาไปทีชลินทราทีเดินเหมือนคนไร้เรียวแรง แต่เจา้ ตวั ก็ เดินไปจนถึงร้านกาแฟ “แกป๊ พาพีกลบั บา้ นเร็วเถอะ” ชลินทราทีเดินมาถึงร้าน กม็ องหาจนเห็นเดก็ หนุ่มกเ็ ดินเขา้ ไปชวนอีกฝ่ ายใหร้ ีบพากลบั บา้ นทนั ที “ครับ ว่าแต่พีจะเอาไรก่อนไหม เดียวแก๊ปสังให้” ถาม แลว้ เด็กหนุ่มกล็ อบสังเกตท่าทีของพีสาวขา้ งบา้ นไปดว้ ย ‘ทะเลาะกับพีเต้หรือไงหว่า’ อยากถามแต่กไ็ ม่กลา้ กลวั จะโดนดุเอา 82 วรัมพร

“ไมเ่ อาหรอก เรารีบไปกนั เถอะ” “ครับๆ” แก๊ปเดินนาํ พีสาวขา้ งบ้านไปทีรถแลว้ ก็มุ่งหน้ากลับ บา้ นกนั โดยมีรถของนิคเตอร์ขบั ตามมาห่างๆ ภายในห้องพักสุดหรู เตชินท์กําลังยืนจ้องอาภัสดาที เดนิ ออกมาจากหอ้ งนาํ ดว้ ยสภาพผา้ เช็ดตวั พนั รอบกาย โดยที อาภสั ดากจ็ งใจใหเ้ ตา้ งามๆ โผล่ออกมาเกือบหมดเพือยวั ยวน แต่แลว้ กต็ อ้ งใจหายวาบเมือถูกจอ้ งมาดว้ ยสายตาดุๆ ยงิ กว่าเดิม ก่อนทีเธอจะมองภาพทีเตชินทเ์ หวยี งลงพืนแลว้ สังใหด้ ู “นีพีเตโ้ กรธแจมเหรอคะ” “ใช่พีโกรธ โกรธมากดว้ ย แลว้ พีกอ็ ยากรู้วา่ แจมทาํ แบบ นีทาํ ไม ไหนว่าเขา้ ใจไง” เขาโกรธ เพราะอาภสั ดาทาํ แผนเขา แตก เนืองจากเขายงั ตอ้ งการเงินจากชลินทรา เพือเอามาผ่อน คอนโด เพราะลาํ พงั เงินเดือนของเขาไม่เพียงพอ แลว้ ยิงช่วง 83 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

หลงั ๆ ไปเทียวต่างประเทศกบั อาภสั ดาบ่อย เขายิงขดั สนเรือง เงิน “แต่แจมทาํ ไปกเ็ พือเรานะคะ แจมไม่อยากหลบซ่อนคน ทีทาํ งาน ไม่อยากหลบซ่อนใครๆ แจมอยากเป็ นตวั จริง อยาก เป็ นทีหนึงของพีเต้ แจมผิดดว้ ยเหรอค่ะ ทีอยากเป็ นตวั จริงของ พีเต”้ อาภสั ดาตีหนา้ เศร้า แลว้ ทีเธอบอกไม่อยากหลบซ่อนคน ทีทาํ งานกไ็ ม่จริง เพราะคนในทีทาํ งานทงั แผนกรู้หมดแลว้ ว่า เธอกบั เตชินทม์ ีความสัมพนั ธ์ลึกซึงต่อกนั มานานแลว้ “แต่ทุกวนั นีนอ้ งแจมก็เป็ นทีหนึงในใจของพีอยู่แลว้ แลว้ ทาํ ไมจะตอ้ งส่งภาพพวกนีไปใหโ้ ซ่ดว้ ย” “ก็...เราลูกผูห้ ญิงด้วยกนั นีค่ะ บอกตรงๆ ว่าแจมรู้สึก ผิดมา้ กมากทีทาํ แบบนี แจมก็เลยตดั สินใจว่าตอ้ งทาํ ให้แฟน ของพีเตร้ ู้ความจริงเสียที แฟนพีเตจ้ ะไดไ้ ปเจอคนใหม”่ “แต่พีไม่อยากใหโ้ ซ่มีใครนอกจากพี” “พีเต้พูดแบบนีหมายความว่าไง หรื อพีเต้ยังอาลัย อาวรณ์แฟนของพีอยู่ ไหนพีเตบ้ อกว่าไม่ได้รักแล้วไง แล้ว 84 วรมั พร

ทาํ ไมพีตอ้ งมาโกรธแจมดว้ ย แจมเสียใจนะคะ ฮือ...” อาภสั ดา โถมเขา้ ทําร้ายแต่ไม่แรงนัก พร้อมทังบีบนําตาเรี ยกความ สงสาร “พีกเ็ คยบอกนอ้ งแจมไปแลว้ ว่าพียงั ไม่ไดม้ ีอะไรกบั โซ่ เหมือนทีพีทาํ กบั นอ้ งแจม พีกเ็ ลยเสียดายทีโซ่มารู้ความจริงเขา้ ซะก่อน นอ้ งแจมกร็ ู้วา่ พีทนรอมาตงั หลายปี ” ยิงพูดกย็ งิ เสียดาย เพราะเขากอ็ ยากจะรู้เหมือนกนั ว่าผูห้ ญิงอย่างชลินทราจะเก่ง เรืองบนเตียงสักแค่ไหน ไม่รู้วา่ ทีทาํ หวงเนือหวงตวั นี ลบั หลงั เขาไปเอากบั ใครแลว้ กีคน! “พีเตต้ อ้ งการแค่นนั จริงๆ นะคะ” “จริงครับ นอ้ งแจม” “งันก็ไม่ยากหรอก พีเต้ก็กลับไปขอคืนดีดูสิ แจมว่า แฟนพีคงจะรีบกลบั มาเลยแหละ แลว้ ทีนีพีเตก้ จ็ ดั การมอมเหลา้ หรือไมก่ ใ็ ส่ยาปลกุ เซ็กส์ใหแ้ ฟนพีซะ แค่นีพีเตก้ ส็ นุกกบั มนั ทงั คืนแลว้ ” 85 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“น้องแจมของพีความคิดวิเศษทีสุด งานนีพีต้องให้ รางวลั ซะแลว้ ” เตชินทย์ ิมหืนกระหาย กระตุกผา้ เช็ดออกจาก กายสาวแลว้ พุ่งเขา้ กอดรัดฟัดเหวียง บรรเลงเกมสวาทตบเป็ น รางวลั ใหก้ บั แผนการ 86 วรมั พร

๑๑ ผ่านมาเกือบหกเดือนแล้วกบั การรักษาแผลใจและ ตอนนีกด็ ีขึนมากแลว้ มากจนเธอเองก็ไม่อยากเชือวา่ ตวั เองจะ ผา่ นมนั มาได้ และแมท้ ีผ่านมาใจจะชอกชาํ แค่ไหนแต่เธอไม่ เคยบกพร่องต่อหน้าทีเลย หลงั จากตกลงทาํ งานเป็ นแม่บ้าน ส่วนตวั ใหก้ บั คุณนิคเตอร์ ทีตอนนีเดินทางกลบั ต่างประเทศไป แลว้ แลว้ เขาก็จะใหเ้ ธอไปดว้ ย แต่เธอขอเวลาเตรียมตัวก่อน แลว้ ครังหนา้ จะตามไปทาํ งานดว้ ย เพราะตอนนีร้านอาหารตาม สังทีป้ าแช่มมารับช่วงต่อยงั ไม่ลงตัว เพราะหาคนช่วยไม่ได้ เนืองจากหลานสองคนไปเรียนทีกรุงเทพฯ จะมาช่วยไดก้ แ็ ค่ 87 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

เสาร์อาทิตย์ และช่วงปิ ดเทอม เธอจึงอยากรอให้ป้ าแช่มหา คนงานไดก้ ่อนแลว้ จะไปไดแ้ บบไม่ตอ้ งห่วง ‘สาธุ ขอให้ลูกไปแล้วได้เจอเนือคู่ ดีๆ สักคนเถอะ ลูก ไม่อยากขึนคาน’ คาํ ขอของคนโสดสะดุดลงทันทีเมือเสียง โทรศพั ทด์ งั ขดั จงั หวะ ติด...ติด...ติด... ชลินทราถอนใจเฮือกใหญ่เมือคาํ ขอคงไปไม่ถึงเทวดา นางฟ้ า ก่อนจะรีบลว้ งเอาโทรศพั ทอ์ อกจากระเป๋ ากางเกง ครัน พอเห็นเป็ นเบอร์ของอดีตแฟนทีเธอลบทิงไปแลว้ กต็ ดั สายทิง ทนั ที เพราะไมอ่ ยากรับรู้อะไรเกียวกบั คนทรยศคนนีอีกต่อไป แต่โทรศพั ทเ์ จา้ กรรมกส็ ่งเสียงร้องอยา่ งต่อเนืองและกเ็ ป็ นแบบ นีมานานแลว้ แรกๆ เธอกอ็ ยากจะเปลียนเบอร์อย่หู รอก แต่เธอ ไม่ไดท้ าํ อะไรผิด ทาํ ไมจะตอ้ งเปลียนเบอร์หนีดว้ ย ตดิ ...ตดิ ...ติด... 88 วรัมพร

ชลินทราจอ้ งมองโทรศพั ท์ทีส่งเสียงร้องไม่หยุดดว้ ยสี หนา้ เบือหน่าย กอ่ นทีเธอจะตดั สินใจรับสายไปในทีสุด เพราะ กอ็ ยากรู้เหมือนกนั วา่ อดีตคนรักติดต่อมาอีกทาํ ไม “มีอะไร!” “โซ่! ผมขอโทษ เรากลบั มาคืนดีกนั ไดไ้ หม” “วา่ ไงนะ!” “ทีผ่านมาผมขอโทษ โซ่ให้โอกาสผมสักครังไดไ้ หม ผมรักโซ่ ผมขาดโซ่ไม่ได้ แลว้ ตอนนีผมกบั ผูห้ ญิงคนนนั เลิก ไปแลว้ โซ่ เรากลบั มาเป็ นเหมือนเดิมนะ” เตชินท์ทีแมจ้ ะเบือ หน่ายทีตอ้ งโทรงอ้ อดีตคนรักแต่เพือให้ไดใ้ นสิงทีตอ้ งการนนั คือเงินและร่างกายของชลินทรา เขาจึงต้องละทิงคาํ ว่าเบือ ออกไปแลว้ กเ็ ดินหนา้ งอ้ “เชิ ญไปง้อคนอืนเถอะ! แล้วไม่ต้องโทรมาอีก” ชลินทราตดั สายทิงแลว้ ก็ตดั ปัญหากวนใจดว้ ยการปิ ดเครือง จากนันเธอก็หันไปสนใจกับการทํางานบ้านให้เสร็จ ด้าน เตชินทก์ โ็ กรธหวั ฟัดหวั เหวียงเมือติดต่ออดีตคนรักไมไ่ ด้ 89 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

‘คิดว่าปิ ดเครืองแล้วเรืองจะจบหรือไง เดียวเราได้เห็นดี กันแน่’ เตชินทอ์ าฆาตอยา่ งเจบ็ ใจ ส่วนทางดา้ นคนถูกอาฆาตก็ เร่งทาํ งานบา้ นทียงั คา้ ง พอจดั การเสร็จเรียบกป็ ิ ดบา้ นปิ ดช่อง ใหเ้ รียบร้อย ก่อนจะเดินออกทีรถคู่ใจทีจอดอยู่หนา้ บา้ น แต่ยงั เดินไปไม่ถึงรถ เธอกเ็ ห็นวา่ ตอนนีมีรถมาจอดอยบู่ า้ น ‘รถใคร’ ชลินทรามองอยา่ งหวาดระแวง เพราะเมือสามวนั ก่อน ลกู นอ้ งของเสียทรงพลกไ็ ปป้ วนเปี ยนทีหนา้ ร้านอาหารตามสัง ทงั ทีเธอไม่เคยไปยุ่งเกียวดว้ ย ป้ าแช่มเองก็ไม่เคยไปกูเ้ งินกบั เสียทรงพล แต่ไมร่ ู้ทาํ ไมเสียทรงพลส่งลกู นอ้ งมาดอมๆ มองๆ ‘เอาไงดี’ ชลินทราคิดหนกั ไม่รู้จะทาํ อยา่ งไร มองก็ไม่ เห็นว่าคนในรถเป็ นใครซะด้วย ด้านคนในรถทีขบั มาจอดดู กาํ ลงั นึกสงสยั วา่ อดีตสามีมหาเศรษฐีนึกยงั ไงถึงไดม้ าเช่าบา้ น ซ่อมซอหลงั นีอยู่ แทนทีจะไปอยโู่ รงแรมหรูๆ 90 วรมั พร

“แน่ใจวา่ สามีเก่าฉนั มาเช่าบา้ นหลงั นีอย”ู่ นาตาชา อดีต นางเอกซีรีส์สืบสวนสอบสวนช่องดงั ของอเมริกาเอ่ยถามผูเ้ ป็ น นอ้ งชายของสามีใหมเ่ พือใหแ้ น่ใจ “ไม่ผิดแน่นอน” เดวิด นายแบบดงั ทีเดินตามรอยเท้า พีชายไปติดๆ แต่ตอ้ งหันหลงั ให้กบั วงการนายแบบทงั ทีเพิง โด่งดงั ไดเ้ พียงปี เศษ เพราะติดสุราและยาเสพติดอย่างหนกั ไม่ ต่างจากผเู้ ป็ นชาย “แลว้ ผหู้ ญิงทีไหนมาอยู่ในบา้ น” นาตาชาเอ่ยถามอยา่ ง สงสัย กอ่ นจะหนั ไปทางสามีทีส่งเสียงอยู่เบาะหลงั เห็นแลว้ ก็ ไดแ้ ต่ส่ายหนา้ ระอา คิดผิดจริงๆ ทีหยา่ กบั สามีมหาเศรษฐีแลว้ มาควา้ เอานายแบบหนุ่ม อายหุ ่างจากตนเป็ นสิบปี มาเป็ นสามี แทน เงินทองทีอดีตสามีมอบให้ก่อนหย่าหมดไปกบั สองพี นอ้ ง แลว้ ชีวิตของเธอก็ตกตาํ ลงเรือยๆ จนตอ้ งหวนกลบั มาหา อดีตสามี “คงเป็ นแม่บา้ น แต่หนา้ ตาสวยใชไ้ ด”้ เดวิดตอบดว้ ยสี หนา้ กวนๆ 91 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“คงเพราะแบบนีสินะ นิคถึงไดบ้ ินไปบินมาบ่อยๆ คง จะหลงนงั ต่างชาติคนนี” “หึงหรือไง” เดวิดเอ่ยเสียงกลวั หัวเราะ ก่อนจะหยิบ บุหรีขึนมาจดุ สูบอยา่ งสบายอารมณ์ “ฉนั ไมไ่ ดห้ ึง!” “แน่ใจ” “พดู มาก! ขบั รถไปไดแ้ ลว้ ” นาตาชาสังดว้ ยอารมณ์ข่นุ มวั ระหว่างนังรถไปก็คิดหาทางเขา้ ไปขอคืนดีกับอดีตสามี ส่วนทางดา้ นชลินทราหลงั จากรถขบั ออกไปแลว้ กพ็ อโล่งใจ ไปไดบ้ า้ งก่อนจะเดินมาเกาะรัวแลว้ สอดสายตามองดูว่ามีใคร หนา้ สงสัยอยแู่ ถวนีหรือไม่ ครันพอแน่ใจแลว้ วา่ ไม่มี จึงเดินมา เปิ ดประตูรัวกวา้ งแค่พอใหร้ ถมอเตอร์ไซดข์ องเธอออกได้ แต่ ขณะทีหันหลงั เดินไปเอารถ เสียงบีบแตรก็ดังลนั ทาํ เอาเธอ สะดุง้ ใจหลน่ ไปอยตู่ าตุ่ม 92 วรัมพร

‘ใครกัน บีบแตรซะดัง’ คิดแลว้ ก็หนั กลบั มามองก็เห็น คนในรถลดกระจกลง แลว้ ส่งยิมให้ ชลินทรามึนงง มองซ้าย มองขวาแต่กไ็ มม่ ีใครนอกจากเธอ คุณนิคยิม! “โซ่! เปิ ดประตู” “รอ...รอเดียวนะคะ” เพราะมวั แต่แปลกใจกบั รอยยิมที เจา้ นายหนุ่มส่งมาใหท้ าํ ให้เธอลืมเปิ ดประตูไปเสียสนิท ก่อน จะเดินมาเปิ ดแลว้ ก็รอจนเจา้ นายหนุ่มขบั รถเข้าไปในบ้าน “เจา้ นายจะ...” “ผมสังใหเ้ รียกวา่ ไง” นิคเตอร์ดุทงั เสียงทงั สายตา “โซ่ขอโทษค่ะ แล้วเออ...คุณนิคจะใช้อะไรโซ่หรื อ เปล่าคะ พอดีโซ่กาํ ลงั จะกลบั บา้ น” “เขา้ ไปในบา้ นกอ่ น แลว้ จะบอก” “คะ?” “ตามเขา้ มาในบา้ นแลว้ จะบอก” เสียงทุม้ นุ่มยาํ ชา้ ๆและ ชดั ๆ 93 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“เออ...” ชลินทราอาํ อึง และรู้สึกแปลกๆ กบั สายตาของ เจา้ นายหนุ่มยามมองเธอ เลยทาํ ให้เธอเริมหวนั จะอยูส่ องต่อ สองกบั เขา ‘นังโซ่ ! ถ้าพ่อฝรังคนนันโสด แกก็จีบไปเลย เพราะ เท่าทีข้าสังเกต ดูเหมือนพ่อฝรังจะชอบเอ็งมากนะ’ คาํ พูดของ ป้ าแช่มลอยเขา้ มาในหวั ทาํ ใหส้ องแกม้ ของเธอร้อนผา่ ว ก่อนที เธอจะสนั ศีรษะแรงๆ เพือไมใ่ หค้ ิดคลอ้ ยตามคาํ พูดของป้ าแช่ม แต่ใช่ว่าเธอจะดูไม่ออกว่าหลังจากป้ าของเธอจากไป คุณนิคเตอร์เอาใจใส่ดูแลเธอเหมือนกบั วา่ เธอไม่ใช่ลกู จา้ ง ‘อย่าเลย เขารวยจะตายไป คงไม่มาสนใจผ้หู ญิงธรรมดา อย่างเธอหรอก’ “โซ่!” ชลินทราทีตกอยใู่ นภวงั คส์ ะดุง้ โหย่ง หนา้ ตาเหลอหลา “มี...มีอะไรเหรอคะ” “เป็ นอะไร” “ปละ...เปลา่ ค่ะ” 94 วรมั พร

“ถา้ เปลา่ กต็ ามเขา้ มาในบา้ น” “เออ...” “ตามมาเถอะ ผมไม่ปลาํ หรอก” แต่หากอดใจไม่ไหว เห็นทีเขาคงตอ้ งเลือนขนั แม่บา้ นสาวมาเป็ นภรรยาซะที เพราะ อยากเลือนขนั นานแลว้ แต่ติดทีเธอเพิงอกหกั จึงทาํ ไดแ้ ค่รอ แต่ วนั นีเขารู้สึกว่าเจ้าตัวดีทีนอนสงบนิงอยู่ในกางเกงเริมทุรน ทุรายแลว้ ! ชลินทราแมจ้ ะกลวั คาํ ข่ทู ีไม่รู้ว่าพูดเล่นหรือจริง แต่ก็ จาํ ตอ้ งเดินตามร่างสูงเขา้ มาในบา้ น แลว้ เอ่ยถาม “คุณนิคจะรับ อะไรดีคะ” “ผมขอนาํ หวานเยน็ ๆ สักแกว้ แลว้ กนั ” นิคเตอร์ทีชอบ อากาศร้อน แต่พอเจอแดดเมืองไทยเข้าไปเลยทาํ ให้เขานึก ขยาดจนตอ้ งหาอะไรเยน็ ๆ มาดบั ร้อน “ได้ค่ะ” รับคาํ แลว้ กเ็ ดินไปหอ้ งครัวทาํ นาํ หวานมาส่ง ให้เจา้ นายหนุ่มในเวลาไม่ถึงห้านาที จากนนั เธอก็ยืนมองเขา ดืมนาํ จนพร่องไปครึงแกว้ 95 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“หวานชืนใจจริงๆ” ปากก็กล่าวชมแต่สายตาก็มอง ลกู จา้ งสาวไม่กะพริบ ชลินทราร้อนวบู ตงั แต่หวั จรดเทา้ “คุณนิค เออ...จะ...จะใชอ้ ะไรโซ่อีกหรือเปล่าคะ” ถาม เสียงตะกกุ ตะกกั “ผมหิว” คนหิวแววตาแพรวพราว “แลว้ คุณนิคจะรับอะไรดีคะ ขา้ วผดั หรือขา้ วไข่เจียว หรือ...” “หิวอยา่ งอืนไดไ้ หม” “อยา่ งอืน?” “ใช่ อยา่ งอืน” นิคเตอร์ลกุ ขึนยืนเต็มความสูงและเดินมา หยดุ อยตู่ รงหนา้ ชลินทราทีถอยหนีไมท่ นั 96 วรมั พร

๑๒ “คณุ ...นิค จะ...จะทาํ อะไรคะ” เสียงของชลินทราขาด ห้วง เมือใบหนา้ ของเธอถูกมือใหญ่โอบประคองเอาไว้ และ ตอนนีใบหนา้ หลอ่ เหลากอ็ ยหู่ ่างแคค่ ืบเดียวเท่านนั “กลวั ผมเหรอ” เจา้ ของเสียงทุม้ นุ่มไม่สนใจตอบคาํ ถาม คนตวั เลก็ แต่ถามกลบั เมือเห็นแววตาคสู่ วยตืนตระหนก “เออ...” “งนั ผมจะถามใหม”่ “คะ?” 97 เพลิงสวาทพันธนาการใจ