1658ae7e-9000-4527-924d-f12afbb769fe

Chapter 3 Febrero “เรามีความจาเป็ นต้องเปล่ียนเฮดควอเตอร์ด้านรีเสิร์ ช และดีเวลลอปจากบอสตันในแมสซาชูเซตส์ มาเป็ นซานฟรานซิสโก แคลฟิ อร์เนีย‛ หนง่ึ ในผ้บู ริหารที่ได้รับมอบหมายให้จดั การเรื่องอาคาร สําหรับสํานักงานใหญ่อีกแห่งของกล่มุ ไอซิสสําหรับงานด้านวิจยั และ พฒั นา “ทําไม‛ สุ้มเสียงของแมธทิวบอกชัดว่าไม่ชอบใจ ก็เป็ น ธรรมดาที่เขาจะหงดุ หงิดเพราะหลายๆ อย่างที่บอสตนั นนั้ ลงตวั มาก รัฐแมสซาชเู ซตส์เป็นสถานที่ตงั้ ของมหาวทิ ยาลยั เกา่ ของเขา นกั ศกึ ษา ฝี มือดี คนทํางานฝี มือเยี่ยมต่างก็อยู่ที่นั่น ถ้าหากเปลี่ยนไปที่ซานฟ รานซสิ โกมนั กเ็ หมือนเป็นการเร่ิมต้นใหม่ทงั้ หมด “เรื่องปัญหาการเช่าซือ้ ตึกที่จะทําสํานักงาน แต่เราต่อรอง เจ้าของท่ีซานฟรานซสิ โกได้ทนั เวลา‛ “ไมม่ ีปัญญาจดั การเลยหรือไง‛ บางครัง้ แมธทิวก็อยากจ้างคน ท่ีมีระดบั ไอคิวเท่ากนั กบั เขา จะได้ไม่ต้องเหนื่อยลงแรงทําเองไปหมด 101

เสยี ทกุ อย่าง “ผมเสนอวา่ ให้เราใช้ตกึ ท่ีซานฟรานเป็นสํานกั งานใหญ่สํารอง ไปก่อน แล้วลงทนุ สร้างตกึ ของเราเองท่ีบอสตนั อาจจะสกั ปี หรือสองปี แล้วเราค่อยเปลี่ยนไปท่ีเดิมอย่างที่ตงั้ ใจไว้ทีแรก‛ ท่ีปรึกษาด้านการ ลงทนุ ของเขาให้คาํ แนะนํา “ผมเห็นด้วยนะครับ เราไม่จําเป็ นต้องปิ ดท่ีทําการในซานฟ ราน เก็บไว้เป็ นไซต์สํารองเวลาเกิดเหตุฉุกเฉินก็ได้ ‛ คนที่ดูแลเร่ือง ความเสี่ยงออกความเห็น “สําหรับเรื่องนกั วิจยั ที่จะมาร่วมงาน ที่ซานฟรานซิสโกก็มีคน ระดับหัวกะทิอย่ไู ม่น้อย ทางเฮชอาร์จะประสานงานกับเฮดฮันเตอร์ เพื่อจดั การเรื่องหาคนทํางาน ผมการันตวี า่ เราต้องได้ขา่ วดี มีพนกั งาน และนักวิจัยครบทุกตําแหน่ง‛ ผู้จัดการฝ่ ายทรัพยากรมนุษย์แจง รายละเอยี ดงานของตนเอง แมธทิวช่ังใจอยู่ชั่วครู่ เขาต้องเพิ่มเงินการลงทุนสําหรับการ สร้างตกึ ใหม่ แตก่ ็ยงั ดีกวา่ ชะลอการลงทุนตอนนีอ้ อกไปอีกซงึ่ อาจทํา ให้ ทุนจบโดยไม่ได้ อะไรกลับมา วัสดุอุปกรณ์สําหรับการติดตัง้ สํานักงาน ระบบและบริการด้านไอซีทีเตรียมต้องติดตัง้ ก็จ่ายไป หมดแล้ว มลู คา่ ของมนั ก็ไมใ่ ชว่ า่ น้อยเลย “ตามแผนเดิม ต้องคิกออฟโปรเจคเมื่อไหร่‛ โปรเจคการสร้างสํานกั งานใหญ่ด้านวิจยั และพฒั นาจะเริ่มต้น 102

เมื่อทําสญั ญาหาตกึ สํานกั งานเรียบร้อย ซึ่งตอนนีต้ ้องเปลี่ยนจากใน รัฐหนงึ่ เป็นอีกรัฐหน่ึง อาจจะขลกุ ขลกั บ้างแตท่ ีมงานของเขาก็จดั การ แก้ปัญหาได้ดี “ถ้าจะให้ทันตามตารางเวลาเดิม ก็คือ ต้องเร่ิมเลย‛ หน่ึงใน ผ้ชู ่วยผ้จู ดั การโครงการที่ดแู ลเร่ืองไทม์ไลน์ของโครงการแจ้ง “ถ้าอย่างนนั้ ลมื วนั หยดุ คริสต์มาสกบั ปีใหม่ไปได้‛ ประธานในที่ประชุมร้ ู ว่ามีหลายคนอยากจะยกมือคัดค้ าน หลายคนอยากจะร้องงอแงขอผอ่ นผนั แตท่ กุ คนท่ีทํางานในกลมุ่ บริษัท ไอซิสรู้ว่างานก็ต้องเป็ นงาน และมันมาก่อนเร่ืองอื่นเสมอ อาจจะมา ก่อนครอบครัวด้วยซํา้ ในบางครัง้ และองค์ประชมุ ก็ทราบอีกเช่นกนั ว่า ผลประโยชน์ เม็ดเงินตอบแทนที่จะได้รับมากมายเกินกว่าท่ีจะได้รับ จากบริษัทอน่ื “โชคดีท่ีเรายงั ไม่ได้ให้พวกพีอาร์ทําการประชาสมั พนั ธ์ออกไป เก่ียวกับสถานที่ของสํานักงานใหม่อีกแห่งของเรา เร่ืองนีท้ างรัฐกิจ สมั พนั ธ์จะรับไปดําเนินการตอนช่วงเวลาเดิมท่ีกําหนดไว้ นน่ั ก็คือโปร เจคการติดตัง้ ระบบและบริการต่างๆ ในตึกสํานักงานผ่านไปแล้ว ครึ่งหนง่ึ ‛ พีริกรินหนุ่มพยักหน้ารับ ในฐานะโปรเจคแมนเนจเจอร์ของ โครงการที่ลงคมุ ด้วยตวั เอง เขาจึงต้องเดินทางร่วมทีมไปกับคนอื่นๆ ด้วย และแผนการพักผ่อนสองคนเงียบๆ กับมารีญาคงต้องเล่ือน 103

ออกไป “เน็ต จัดการเรื่องการเดินทางและตารางการทํางานในแต่ละ วนั ด้วย ผมไมต่ ้องการให้มนั เลือ่ นหรือเกิดปัญหาอะไรอีก‛ “ครับ มนั จะไมผ่ ิดพลาดอกี ‛ ทุกคนรู้ว่าแมธทิว คอนลินลิเลียสไม่มีคําว่าผิดพลาดใน พจนานุกรม เขาว่องไว ตดั สินใจเร็วและไม่เคยพลาด ดงั นนั้ พนกั งาน ภายใต้อาณัติของเขาต่างถูกคดั สรรมาเป็ นอย่างดี ด้วยการจ่ายตอบ แทนที่สงู กวา่ บริษัทอนื่ ในตลาดแรงงานด้านไอทีกว่าสาม เท่า แน่นอน ว่าถูกคนที่ถูกจ้ างจะถูกคาดหวังสูงเก่ียวกับการรับผิดชอบในงานท่ี ได้รับมอบหมาย ใครผิด ผ้ใู ดพลาดจะได้โอกาสแก้ตวั เพียงครัง้ เดียว ถ้ามนั เกิด อีกครัง้ เป็นกฎที่ไมไ่ ด้บญั ญัติเอาไว้เป็นลายลกั ษณ์อกั ษรว่าจะต้องยื่น หนงั สือลาออก เนธานทําพลาดไปแล้วหนงึ่ ครัง้ ที่ไม่สามารถโน้มน้าว ตกลงเร่ืองผลประโยชน์กับเจ้าของตึกในบอสตนั ได้ และถ้ามีอีกครัง้ อนาคตทางการทํางานด้านนีข้ องเขาคงจะไม่เหลือ แม้จะเป็ นเพ่ือน กบั แมธทิว แต่ก็อย่างท่ีรู้กนั งานสําคญั กว่าทกุ อย่างสําหรับซีอีโอและ เจ้าของกลมุ่ บริษัทไอซสิ แมธทิวนกึ ถงึ เร่ืองการประชมุ ในเช้าวนั ที่แยกจากร่างน่มุ ๆ ของ มารีญา พีริกรินหนุ่มพิงศีรษะกับพนักนุ่มๆ ของเคร่ืองบินบริษัท หลบั ตาเพื่อคลายเรื่องหนกั สมองท่ีเขาครุ่นคิดและแก้ปัญหามานาน 104

ร่วมเดือน หลงั จากออกจากห้องประชมุ หาข้อสรุปจนกระทง่ั ถงึ เวลานี ้ ที่เขากําลงั เดนิ ทางกลบั ไปยงั แมนฮตั ตนั เขาก็ยงั ไม่ได้สง่ ข่าวใดๆ หรือ ตดิ ตอ่ กบั มารีญาอีก แม้เธอจะเป็นเพื่อน เป็นคนสําคญั แตส่ ําหรับชาย หนมุ่ แล้ว งานมากอ่ นทกุ อย่าง และเนื่องจากมนั เป็นความสําคญั ลบั ๆ เขาจึงไม่จําเป็ นต้องแจ้งมารีญา จะว่าไปเขาก็ไม่เคยต้องรายงานตวั กบั ผ้หู ญิงคนไหนๆ แม้กระทงั่ มารดา “เจ้ารถเกเร” มารีญาใช้เท้าเล็กๆ บอบบางของเธอเตะไป ที่ล้อรถยนต์คนั เก่าของบิดา ซ่งึ ท่านเอือ้ เฟื ้อให้เธอยืมขบั กลบั มาจาก บ้านสอู่ พาร์ทเม้นท์ ซงึ่ จอดนิ่งสนิทอยบู่ นถนนทางหลวงท่ีม่งุ หน้าเข้าสู่ แมนฮตั ตนั ไม่รู้ว่าโลกจะทําร้ายเธอไปถงึ ไหน แมธทิวก็หายหน้า นิยายท่ี ลงค้างไว้ก็หาวิธีปรับแก้ให้สนกุ ไม่ได้ กลบั ไปบ้านเจอหน้าพ่อกบั แม่ ก็ โดนมารดากดดนั เร่ืองท่ีเคยรับปากเอาไว้ กลบั มาที่อพาร์ทเม้นท์เจ้ารถ ของบิดากด็ นั เสยี อกี “นํา้ มนั กไ็ ม่หมด นํา้ ในหม้อนํา้ ก็มี แล้วนี่ฉนั จะทําอย่างไรดี‛ เนื่องจากเป็นถนนสายระหวา่ งเมือง ดงั นนั้ จงึ ไม่มีรถแท๊กซ่ีว่ิง ผ่านไปมาให้เห็น จะให้โบกรถบันทุกมันก็ออกจะโลดโผนเกินไป สําหรับเธอ โทรศพั ท์แจ้งตํารวจขอความช่วยเหลือนานไปเกือบชว่ั โมง 105

ก็ยังไม่มีว่ีแววว่ารถตํารวจสักคันจะว่ิงตรงมาหา แบตเตอร่ีของ โทรศพั ท์มือถือกใ็ กล้จะหมดอีก มารีญากลบั เข้าไปนง่ั หลบความหนาวเยน็ เพื่อครุ่นคดิ ตอ่ ในรถ จะให้ เดินไปยังเขตเมืองก็เหลืออีกเป็ นสิบไมล์ ไหนจะเรื่ อง อาชญากรรมท่ีต้องกงั วล แล้วรถของบดิ าจะให้จอดทิง้ ไว้ริมทางแบบนี ้ จะได้รับความเสยี หายหรือไม่ “ทํายังไงดี‛ มารีญาอยากจะร้ องไห้ ช่วงเดือนที่ผ่านมา หลงั จากแมธทิวหายหน้าไปอีกครัง้ ชีวิตเธอก็ประสบแตเ่ ร่ืองแย่ๆ หรือ น่ีคือบทลงโทษจากพระเจ้าที่สาวกอย่างเธอคิดทําอะไรแผลงๆ ไม่ ดํารงตนอย่ใู นศีลธรรมอนั ดตี ามคาํ สอนของพระผ้เู ป็นเจ้า หญิงสาวที่โดนโลกทําร้ายตดั สินใจโทรศพั ท์หาอลิเซีย ทงั้ ท่ีไม่ อยากรบกวนตงั้ แตแ่ รกก็เพราะอลิเซียเป็นเลขานกุ ารประจําแกลลอร่ี แถวไทม์สแควร์ซง่ึ ไม่ได้มีเงินเดอื นมากมาย และไม่มีรถยนต์สําหรับขบั ออกนอกเมือง “อลิเซยี ชว่ ยฉนั หน่อย‛ แล้วมิตรแท้ก็ไม่ทําให้มารีญาผิดหวัง อลิเซียน่ังรถแท๊กซี่มา พร้อมกบั รถลากของอู่ นํา้ ตาท่ีเกือบจะไหลของมารีญาก็รินหลง่ั เม่ืออ ลิเซยี สวมกอดทกั ทาย “ไม่เอานา่ ฉนั มาแล้ว ไม่ต้องร้อง‛ พอตกลงค่าจ้างเรื่องค่าซ่อมในเบือ้ งต้นเป็ นท่ีเรียบร้ อย มา 106

รีญาก็รับนามบัตรจากอ่ซู ่อมรถมาไว้ในมือแล้วขึน้ แท๊กซี่กลบั พร้ อม กบั อลเิ ซีย ซงึ่ คนขอความช่วยเหลือตกลงจะไปเลีย้ งอาหารมือ้ ดกึ กบั ฮี โร่สาวหนง่ึ มือ้ แมธทวิ ไม่ได้ตรงด่งิ กลับท่ีพักของตัวเอง แตม่ ายืนแกร่วที่ หน้าอพาร์ทเม้นท์เล็กๆ ของมารีญา อากาศหนาวจัดไม่ได้บรรเทา ความร้อนภายในใจของเขาได้ เจ้าของท่ีพักบอกว่ายงั ไม่เห็นมารีญา กลบั มาจากไปเย่ียมบดิ ามารดาที่นอกเมือง ซง่ึ แจ้งเอาไว้ว่าจะกลบั มา ในคนื นี ้และเขาก็ติดตอ่ เธอไม่ได้เหมือนเธอจะปิ ดเคร่ือง ความกงั วลมี ไปสารพดั ตงั้ แต่โจรผ้รู ้ายที่อาจจะทําการไม่ดีกบั สาวที่เดินทางลําพัง ในตอนกลางคืน หรือว่ามารีญาอาจจะมีหนุ่มคนไหนเข้ ามามี ความสมั พนั ธ์จริงจงั เลยต้องปิดการสื่อสารไมใ่ ห้ใครตามตวั ได้ แต่ไม่ว่าทางไหน ผลลพั ธ์ก็ไม่สวยนกั สําหรับแมธทิว และเขา ไม่อยากให้มันเกิดขึน้ ทัง้ สองอย่าง แมธทิวกําลังสับสนว่าแหกกฎ ตวั เองอีกข้อเรื่องการติดต่อครอบครัวของค่นู อน เขาโทรศัพท์ไปหา มลั ลกิ า เทย์เลอร์ เพราะอยากรู้วา่ มารีญานอนหลบั อบอนุ่ สขุ สบายอยู่ บนเตยี งนอนท่ีปลอดภยั ในบ้านเทย์เลอร์ดหี รือไม่ “ช่างหัวกฎแม่งเหอะ‛ แมธทิวสบถกับตัวเองหยิบโทรศัพท์ ขึน้ มาจากกระเป๋ ากางเกง วางนิว้ แตะท่ีหน้าจอทัชสกรีนเพื่อค้นหา 107

หมายเลขของคณุ นายเทย์เลอร์เพื่อโทรออก “มีอา ออกจากบ้านไปตัง้ แต่ช่วงคํ่า แต่เม่ือครึ่งช่ัวโมงก่อน โทรศพั ท์มาบอกว่ารถเสียน่ะค่ะ อย่บู นถนนหลวงที่กําลงั จะเข้าเมือง‛ แม่ของเธอตอบกลับมาเสียงเรียบๆ ดูไม่ได้เป็ นเดือดเป็ นร้ อนสัก เทา่ ไหร่ “แล้วมีใครไปดหู รือยงั ครับ‛ “เหน็ วา่ อลิเซยี นง่ั แท๊กซไ่ี ปหาแล้ว‛ “ผมติดตอ่ เธอไมไ่ ด้เลย แล้วทราบวา่ มีอากย็ งั ไม่ได้กลบั ที่พกั ‛ “โทรศัพท์ของมีอาแบตหมดจ้ะ เธอบอกว่าเดี๋ยวถึงอพาร์ท เม้นท์แล้วจะโทรศพั ท์มาบอก จะให้น้าโทรบอกคณุ ด้วยไหม‛ ไม่ต้องแปลก็รู้ว่ามัลลิกากําลังประชด แมธทิวจึงขอไม่รับ ความหวงั ดนี นั้ ‚ไม่ต้องครับ ขอบคณุ มาก‛ ไอ้ที่ไมต่ ้องโทรศพั ท์มาบอกก็เพราะเขายืนจงั ก้ารอที่ตรงหน้าที่ พกั เขาจะรู้ก่อนมารดาของเธอด้วยซํา้ ว่ามารีญาถึงอพาร์ทเม้นท์แล้ว หรือยงั กว่าครึ่งช่ัวโมงต่อมา แมธทิวก็เห็นร่างบอบบางของมารีญา เดินช้าๆ เข้ามาใกล้ สภาพอิดโรยกบั ใบหน้าที่ไร้รอยยิม้ ของเธอทําให้ แมธทิวอารมณ์เสียใส่ไม่ลง แต่กระนนั้ คนท่ีโดนโลกทําร้ายก็ยังได้รับ ผลกระทบจากพายเุ ฮอร์ริเคนลกู ที่ชื่อวา่ แมธทิวไปเลก็ น้อย “ทําไมไม่โทรบอกผม‛ 108

มารีญาแสดงสีหน้างนุ งงไม่เข้าใจ อารามต่ืนเต้นที่ได้เห็นหน้า มันจางหายเม่ือโดนตะคอกใส่ เขาวางท่าราวกับเธอเป็ นเด็กน้อยที่ บงั อาจทําผิดกฎหมายอาญา ‚อะไรอกี ละ่ ‛ พอเห็นหญิงสาวตงั้ ท่าจะเดินหนี คนท่ีอารมณ์ป่ันป่ วนดงั พายุ อยู่แล้วก็เลยยิ่งยั๊วะจัด มือท่ีไม่เคยคิดจะทําร้ ายให้มารีญาเจ็บตวั ก็ กระชากเรียวแขนของผ้เู ป็นเจ้าของให้เข้ามาหา “อย่ามาเดินหนีผมนะ‛ เขาออกคาํ สง่ั “แมธ คณุ ไม่ใชเ่ จ้านายของมีอานะคะ ดงั นนั้ อย่ามาวางท่าน่า รังเกียจตรงนี‛้ เพราะเหน่ือย ออ่ นเพลียและงว่ งนอน ทําให้มารีญาเกิด พยศขนึ ้ บ้าง “ผมไม่ใชเ่ จ้านาย แตผ่ มก็เป็นเจ้าของคณุ ดงั นนั้ ผมมีสิทธ์ิท่ีจะ รู้วา่ คณุ ไม่ตกระกําลําบากอย่ทู ่ีไหน‛ แววตาของคนฟังสบั สน ไม่รู้ว่าจะดีใจ เสียใจ ต่ืนเต้นหรือว่า รู้สกึ อะไรดกี บั คาํ ประกาศความเป็นเจ้าของแบบครึ่งๆ กลางๆ ของแมธ ทิว 'ไม่ไดเ้ ป็นแฟนแต่เป็นเจา้ ของร่างกายเธอสินะ' “ผมต้องโทรศพั ท์ไปหาแม่คณุ ที่บ้าน เพ่ือที่จะได้รู้ว่ามีอารถ เสีย ต้องการความช่วยเหลืออยู่นอกเมือง มันฟังดงู ่ีเง่าขนาดไหนล่ะ เราตกลงจะมีความสัมพันธ์กัน คนแรกที่มีอาต้องโทรศัพท์หาเวลา ต้องการความช่วยเหลอื ควรจะเป็นผมสิ ไมใ่ ช่อลเิ ซีย‛ “แมธเคยบอกวา่ ให้มีอาโทรหาได้ ตอนที่เอ่อ อยากจะมีอะไรๆ 109

กัน มีอาก็เลยไม่กล้าโทรสิ‛ เธอย้อนด้วยคําพูดตอนที่เขารวบรัดทํา ข้อตกลง “มีอาเห็นผมเป็ นพวกโรคจิตหรือไง แบบคิดเร่ืองอ่ืนไม่เป็ น‛ ชายหน่มุ รู้สึกเหมือนโดนเหยียบยํ่าศกั ดิ์ศรีอย่างรุนแรง เธอกล่าวหา ราวกบั วา่ เขาเป็นไอ้งง่ั ที่จ้องจะมีเซก็ ซ์เพียงเทา่ นนั้ “ก็ไม่ได้คิดแบบนัน้ ทัง้ หมดหรอก แต่แมธหายหน้าจะให้ มีอา คิดอย่างไรล่ะ และตอนนีม้ ีอาก็เจ็บแขน‛ เธอปรายตามองต้นแขนที่ ยงั คงอยใู่ นมือใหญ่ซงึ่ บบี แนน่ ขนึ ้ ตามอารมณ์ท่ีโกรธมากขนึ ้ “ผมไปทํางานที่ซานฟราน‛ เสยี งของแมธทิวฟังดคู ล้ายรําคาญ ที่ต้องมาอธิบายตวั เองให้กบั มารีญาฟัง แตก่ ย็ อมปลอ่ ยมือของตวั เอง “ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก ไม่อยากเลา่ ไม่อยากให้ก้าวก่าย ชีวิตส่วนตวั มีอาก็ไม่ว่า‛ ใช่เธอไม่ว่า แต่เธอน้อยใจ ถึงจะเป็ นค่นู อน ชวั่ คราวแตพ่ ืน้ ฐานดงั้ เดิมเธอก็คือเพื่อน ถ้าเขาไม่ไว้ใจเพ่ือนแล้วชีวิตนี ้ จะไว้ใจใครได้อีก ‚แต่อย่ามาเหว่ียงใส่เวลาท่ีอยากเล่นกับหมาแล้ว หมาไมอ่ ย่ไู ด้ไหม‛ “หมา? อะไร?” คิว้ เข้มของแมธทิวขมวดแน่น เจ้าตวั รู้สกึ ปวด ศรี ษะขนึ ้ มาตบุ ๆ ไม่เข้าใจความหมายในประโยคที่มารีญาต้องการส่อื “ใช่ หมา แมธรู้ตวั ไหมว่าที่ผ่านมาตวั เองทํากบั ค่นู อนเหมือน พวกหล่อนเป็ นหมาที่ซื่อสตั ย์ พอมีเวลาอยากเล่นด้วยก็ตรงด่ิงไปหา พอไม่มีเวลาแมธก็คาดหวังว่าหมาท่ีตัวเองเลีย้ งดูไว้จะอยู่เองได้ 110

ซื่อสตั ย์ไมน่ อกกายไปนอนกบั ผ้ชู ายคนอ่ืน‛ “แล้วไง‛ คําว่าแล้วไงของแมธทิวทําเอาคนฟังฉนุ กึก เขากําลงั จะบอก วา่ แล้วไง นน่ั มนั คือชีวิตส่วนตวั ของผมใช่หรือเปล่า “ก็ไม่แล้วไง แต่มีอาเป็ นเพ่ือน ไม่ใช่หมา ไม่ใช่ค่นู อนเหมือน คนอื่นๆ ท่ีผ่านมาของแมธ ก็อย่างที่บอก แมธมีชีวิตส่วนตัวได้ เหมือนเดิม อยากไปไหน อยากทําอะไร อยากจะนอนกบั ใครกย็ งั คงทํา ได้เหมือนเดมิ แตอ่ ย่าใสอ่ ารมณ์เวลาท่ีมีอาไม่ได้อย่ดู ้วยทกุ ครัง้ เวลาท่ี แมธอยากเลน่ ด้วย จําไว้มีอาไม่ได้ใสป่ ลอกคอเป็ นหมาของแมธ‛ เธอ จิม้ นิว้ ชีไ้ ปที่อกแกร่งของชายท่ียืนขวางประตทู างเข้าที่พกั ของตวั เอง อยู่ “ถอยสิ‛ พอคนเรียบร้อยลกุ ขนึ ้ มากลายร่างเป็นแมห่ มีสาว ทําให้เหย่ียว พีริกรินต้องยอมสยบ ทกุ คําพดู ของมารีญาสร้างความเข้าใจได้ไม่ยาก และแมธทิวกเ็ ป็นคนฉลาดท่ีรู้จกั ของโทษเวลาท่ีตวั เองทําผิด “ผมขอโทษ‛ ความโกรธของมารีญาลดลงจนแทบไม่เหลือ แต่ความงอนท่ี แมธทิวหายหน้าโดยไม่บอกกล่าวและผิดสญั ญาก็ยงั อยู่ ดงั นนั้ เธอจึง ไม่อยากขนึ ้ เสียงใสเ่ พื่อนอีกรอบ จงึ ไลใ่ ห้เขากลบั ไปกอ่ น “มีอาอยากพกั ผ่อน พรุ่งนีต้ ้องทํางาน‛ เธอบอกเพ่ือให้คนทํา 111

ตวั เป็นจระเข้ขวางคลองวา่ ยนํา้ กลบั ทาวน์เฮ้าท์สดุ หรูของตวั เองไป “ป่ ะเก็บเสอื ้ ผ้า แล้วไปค้างบ้านผมดกี วา่ ‛ “ไมล่ ะ่ กบ็ อกแล้ววา่ มีอาเหน่ือย‛ “ผมจําได้ว่าผิดสญั ญาเร่ืองคริสต์มาส แต่ผมเตรียมของขวญั ไว้ให้มีอาด้วย อย่ทู ่ีบ้านแนะ่ ‛ พอแมธทิวเอาของขวญั มาหลอกล่อเหมือนผู้ใหญ่หลอกเด็ก มารีญากเ็ ผยอยิม้ ออกมาซงึ่ ทําให้คนท่ีกําลงั งอนง้อคอ่ ยสบายใจขนึ ้ มา บ้าง “แล้วแมธอยากทําอะไรเพ่ือแก้ตวั เร่ืองท่ีผิดนดั บ้าง‛ ในหวั ของ มารีญาเตม็ ไปด้วยเรื่องนิยายท่ีต้องการการชีแ้ นะเรื่องแก้ไข “มีอาอยากให้ผมทําอะไรละ่ ยอมทกุ อย่างเลย‛ “แน่ใจนะ?” “ชวั ร์‛ แมธทิวรับปากให้คาํ มนั่ อย่างไมม่ ีข้อแม้ สาวสวยท่ีกาลังจะใช้ความสัมพันธ์ลับให้เป็ นประโยชน์ ก้าวเท้าเข้าส่ทู าวน์เฮาส์ของเพื่อนที่กําลงั จะให้คณุ พอประตปู ิ ดแมธ ทิวกค็ ว้าตวั เลก็ ๆ ของมารีญาเข้ามากอด สอดมือเข้าไปใต้เสือ้ ท่ีเธอใส่ ไล้แผน่ หลงั เนียนแล้วปลดตะขอบราให้หลดุ ออกจากกนั “โอเคตกลงกนั ก่อน ต่อไปนีเ้ ราจะจบู กนั จริงๆ และคืนนีเ้ ราจะ 112

อาบนํา้ อนุ่ ด้วยกนั ‛ แมธทิวพูดเรื่องข้อตกลงสําหรับการจบู เพราะเห็น ว่ามารีญามอบจูบอย่างไม่เต็มใจ เก้ๆ กังๆ เหมือนยังมีเรื่องกังวล บางอยา่ งอยใู่ นใจ “แตค่ ืนนีเ้ราจะยงั ไมม่ ีเซก็ ซ์กนั นะ‛ “ทําไม‛ แมธทิวเร่ิมจะไม่พอใจที่ถกู ขดั ใจ “ก็อย่างท่ีบอกมีอาไม่ใช่หมา ท่ีแมธอยากเอาเมื่อไหร่ก็ไหร่ พรุ่งนีม้ ีอามีงานตอนเช้าและคืนนีก้ ็ดกึ มากแล้ว‛ “โอเค ไม่มีเซก็ ซ์ เราจะแคค่ ยุ กนั กบั เรื่องที่จะเกิดในอนาคต แต่ วา่ ร่างกายของเราต้องทําความรู้จกั กนั นะ‛ แม้แมธทิวจะตกลงแต่หญิงสาวก็หวน่ั ใจว่าเขาจะรักษาคําพดู หรือเปล่า เพราะดอู าการจากที่ชายหน่มุ จบู เอาจบู เอาราวกบั ตายอด ตายอยากมาจากไหน “แมธ‛ หญิงสาวครางเมื่อแมธทิวจบู เธอทว่ั ทงั้ ตวั ไม่น่าเชื่อว่าชายผู้แข็งกระด้างจะช่วยเธออาบนํา้ อย่างทะนุ ถนอม การได้แช่นํา้ อ่นุ จิบแชมเปญกับผู้ชายแบบเปลือยทุกสัดส่วน ไมไ่ ด้เป็นหนงึ่ ในรายการท่ีมารีญาคดิ วา่ จะทํากอ่ นตาย “เรายงั เป็นเพื่อนกนั ใช่ไหมแมธ‛ “ใช‛่ หญิงสาวห่อไหล่เม่ือแมธทิวประทับคําสัญญาด้ วยการจูบที่ ไหล่ทางด้านหลัง ไถลขึน้ ไปละเลียดชิมผิวเนือ้ ท่ีต้นคออย่างหิว 113

กระหาย การอย่ใู กล้แบบแนบชิด ทําให้มารีญารู้วา่ เพ่ือนหน่มุ ของเธอ พร้ อมเพียงใดท่ีจะเดินหน้าไปจนถึงขัน้ สุดยอด แต่เขาก็ยังรักษา สญั ญาท่ีวา่ คนื นีจ้ ะไม่เกิดความสมั พนั ธ์ทางกายท่ีเกินเลย “เราโตๆ กันแล้ว มีอาไม่ได้ต้องการความซ่ือสัตย์ในฐานะคู่ นอน แตม่ ีอายงั ต้องการเป็นเพ่ือนกบั แมธ‛ “หมายความวา่ ไง‛ “มีอาไม่ได้ต้องการให้แมธรายงานตัวว่าจะไปไหน กับใคร เมื่อไหร่แตไ่ ม่อยากให้แมธปฏิบตั ิกบั มีอาเหมือนอีตวั ที่แมธจ่ายเงินซือ้ มีอายงั อยากได้ความนบั ถือแบบเพ่ือน‛ “ผมขอโทษที่ไปทํางานโดยไม่ได้บอก และผมไม่ได้มีความ ตงั้ ใจจะดถู ูกมีอา ผมไปทํางานด่วนมาก กลบั มาก็ตรงดิ่งไปหามีอา เลยเพราะคิดถงึ ไม่ใช่เพราะเรื่องเซ็กซ์ซะทีเดียว‛ “แล้วทําไมต้องโมโหใส่‛ “ผมเป็นห่วงมีอา ดกึ แล้วคณุ ยงั ไม่กลบั ท่ีพกั ติดต่อไม่ได้ ไม่รู้ วา่ หายไปไหน ผมหว่ งจนจะบ้า มีอารู้ไหม‛ มารีญาซาบซึง้ ท่ีมีอีกหนึ่งคนบนโลกยังห่วงใยเธอ มากจน แสดงออกด้วยกิริยาก้าวร้าว ‚เป็นหว่ งแตไ่ ม่เคยตดิ ตอ่ มาเลย ไม่แม้แต่ จะสง่ ข้อความเหรอ‛ “มนั ย่งุ ๆ นะ่ ‛ แมธทิวตอบเล่ยี งๆ แตค่ วามจริงแล้วเขาไม่อยาก ผกู พันทางอารมณ์ เขาอยากได้มารีญาแต่ไม่อยากสร้ างอารมณ์อัน 114

ซบั ซ้อนอ่อนไหวกับเธอ ไม่อยากให้เกิดความยุ่งยากตอนท่ีต้องแยก จากกนั “ทีหลงั ถ้าจะผิดนัดแค่ส่งข้อความมาบอกก็พอ มีอาจะได้เอา เวลาไปทําอย่างอ่นื ไหนละ่ ของขวญั ท่ีเตรียมไว้ให้‛ “อยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียง แล้วของผมล่ะ มีไหม‛ ให้ตายเถอะ เขาเลกิ อยากได้ของขวญั ตามเทศกาลตงั้ แตส่ ิบขวบ แตว่ นั นีเ้กิดอาการ อยากได้จนตวั สน่ั “มี อย่ใู นกระเป๋ า‛ “งนั้ เราต้องจบการแช่นํา้ อนุ่ กนั แตเ่ พียงเทา่ นีส้ นิ ะ‛ แม้ปากของแมธทิวจะพูดแบบนัน้ แต่กายของเขาไม่ได้ทํา ตามที่พูด การอาบนํา้ วาบหวามไม่ได้จบลงในทันที แมธทิวรักษา คําพดู ที่จะไม่มีเซก็ ซ์เกิดขนึ ้ แต่เขาไม่ได้ให้คํามนั่ ว่าจะไม่ล่วงเกินทาง กาย ขณะท่ีนกั รักรูปงามเชด็ ตวั ให้กบั เหย่ือที่หลงมาอย่ใู นอ้งุ มือ ความ งามของเรือนกายสาวที่แสนสมบรู ณ์ซง่ึ สะท้อนผ่านเงาในกระจก ก็ทํา ให้สติการควบคุมตัวเองขาดผึง ชายหนุ่มอุ้มเธอไปวางที่เคาท์เตอร์ ตรงหน้ ากระจก และช้อนใบหน้ารูปไข่ให้เงยรับการจุมพิตอย่าง ถนดั ถนี่ กลิ่นหอมของเกลือที่ผสมในนํา้ ไม่หอมไปกว่ากล่ินสาปสาว ของเนือ้ นวลของมารีญา และเกลือหอมก็ไม่สามารถกลบกลิน่ กายสาว ไปได้ “อา แมธ‛ เหยื่อแสนหวานร้ องประท้วงเมื่อเขาจูบจนเธอ 115

หายใจไม่ออก “ผมไม่ได้นอนกบั ใครท่ีซานฟรานฯ ยงั ถนอมตวั รอมีอาอย่นู ะ‛ เขาเผลอสารภาพตดิ ตลกขณะที่ตาลายกบั ความงามของอกสล้าง “ทําไมถงึ ไม่ละ่ ?” “ผมทําไม่ลงและไม่มีเวลา‛ เพราะเขามีเพอร์เฟกต์ฮนั เดรดรอ ใหเ้ ขากนิ อยู่ทีน่ ี่ แลว้ จะเสียเวลาไปกินของต่ํากว่ามาตรฐานไปทําไม “มีอาจะคิดเข้าข้างตวั เองได้ไหมว่าแมธทําไม่ลง เพราะนกึ ถึง หน้ามีอา‛ มารีญาพดู คล้ายเพ้อขณะท่ีแมธทิวก้มลงไปช่ืนชมกบั ทรวง อกที่งดงาม เขาประจักษ์ความเต่งตึงของบัวคู่งามด้วยมือท่ีลูบไล้ สมั ผัส เขารับรู้ได้ถึงความหอมหวานด้วยจมกู และปลายลิน้ นิว้ เรียว พนั เส้นขนที่น่มุ ลื่นราวกบั เส้นไหมที่ด้านล่างแล้วแทรกผ่านพวกมนั ไป หยอกเอินกลีบกุหลาบบอบบาง ซึง่ ไวต่อความรู้สึกไม่แพ้ปลายถันท่ี เขากําลงั ดดู ด่ืมอยู่ แม้จะเคยผา่ นประสบการณ์ถกู แตะต้องโดยแมธทิวมาแล้ว แต่ เขาก็ยังทําให้เธอรู้สึกแปลกใหม่ ต่ืนเต้น หัวใจกระเด้งกระดอนได้ ตลอดที่เขาสมั ผสั เธอไมม่ ีความรู้สกึ จากการเกิดความลบู ไล้จากผ้ชู าย คนอื่นมาเปรียบเทียบ แต่เซนท์ลึกๆ ของมารีญาก็บอกตวั เองว่าฝี มือ ของแมธทิวนนั้ ได้รับการฝึกฝนมาอยา่ งดี แมธทิวจูบขยํา้ ซํา้ ท่ีกุหลาบดอกงาม เสียงร้ องครวญของมา รีญาคือแรงกระต้นุ ให้ชายหนุ่มตวัดลิน้ ไล้กลีบแดงของกุหลาบแสน 116

สวน เขาด่ืมกินนํา้ หวานอนุ่ ที่ให้ความช่มุ ชืน้ กบั ดอกไม้งาม สาบานได้ ว่าไม่เคยทําแบบนีใ้ ห้กบั ผ้หู ญิงคนไหน แมธทิวปล่อยให้ปลายนิว้ ทํา หน้าท่ีแทนปลายลิน้ เพราะเขารู้ว่ามันทํางานได้ดีกว่า สมั ผัสได้แนบ แน่นลกึ ถึงเนือ้ ในมากกว่า เขาด่ืมด่ํากับภาพความงามท่ีเพื่อนรักเปิ ด เปลือยตวั เองต่อเขาอย่างหมดจด ศีรษะของเธอเงยไปทางด้านหลัง เปิดให้เขาจมุ พิตหนกั ท่ีลําคอระหงได้เตม็ ท่ี “สวยเหลือเกิน มีอา‛ เขากระซิบชมที่ข้างใบหเู ลก็ สะอาด คว้ามือของมารีญาให้มา ชว่ ยรับภาระในการปลดปลอ่ ยเขาหลดุ พ้นจากภาวะอดั อนั้ ทางอารมณ์ ซง่ึ ลกู ศิษย์ท่ีนา่ รักกเ็ ก่งกาจเหลอื หลายแม้จะสอนไปเพียงครัง้ เดียวเม่ือ เดือนก่อน เส้นเลอื ดที่ลาํ คอแกร่งของแมธทิวปดู โปนเมื่อเขาเกร็งตวั รับ การระเบิดสจู่ ดุ สดุ ยอด เขาครางเสยี งตํ่าแหบพร่าใสม่ ารีญาเหมือนกบั สตั ว์ที่ได้รับบาดเจบ็ นกั เรียนหวั ดีเลยี ท่ีหน้าอกของคณุ ครูผ้เู ช่ียวชาญ ทําเอา แมธ ทิวครางระส่ํา ลิน้ ร้ อนชืน้ ของเธอให้ความรู้สึกยอดเยี่ยมตอนท่ีมัน สมั ผสั กบั ยอดอกของเขา ไมว่ า่ แมธทิวจะสร้างรอยแหง่ รักไว้กี่รอย มา รีญาก็ทําคืนไว้ท่ีร่างกายของเขาเช่นกนั มนั ไม่ใช่การแสดงความเป็ น เจ้าของ เพราะในความเจ็บของการถูกตีตรารอยประทับมันช่วย กระต้นุ อารมณ์เสยี วซา่ นให้สงู ขนึ ้ เมื่อนิว้ ของแมธทิวขยบั ถี่และเร็วขนึ ้ ข้อมือของมารีญาก็สะบดั 117

แรงขึน้ อย่างไม่ยอมน้อยหน้า แมธทิวคว้ามารีญามาจูบหนักๆ ยาว นานแทบขาดใจตอนที่เขาปลอ่ ยเชือ้ พนั ธ์ออกมาตามธรรมชาติ ซงึ่ นนั่ กเ็ ป็นจงั หวะเดียวกนั กบั ท่ีปลายนิว้ ของตนเองถกู ตอดรัดถ่ีระรัว แม้จะง่วง เหน่ือย อ่อนเพลียอย่างไรแต่การได้อยู่ในอ้อม กอดของแมธทิวก็ทําให้มารีญานอนไม่หลบั ส่วนหน่ึงเป็ นเพราะคิด ห่วงพะวงถงึ เร่ืองที่เกิดขนึ ้ และกําลงั จะเกิดขนึ ้ ในอนาคต “น่ีของขวัญของมีอา‛ เขาย่ืนกล่องของขวัญที่ห่อแบบลวกๆ ให้กบั หญิงสาวตอนใกล้จะหลบั และบรรยายขณะที่ผ้รู ับลกุ ขนึ ้ มาแกะ ดู ‚มนั เป็นเอม็ พีสามท่ีสามารถบนั ทกึ เสยี งตวั ต้นแบบ‛ “แล้วมนั พิเศษกวา่ เครื่องอนื่ ตรงไหนละ่ ‛ “ตรงท่ีมันสามารถบันทึกเสียงที่เราพูดในหลายนามสกุล ทงั้ เอม็ พีสามและข้อความ เม่ือเสยี บมนั เข้ากบั เคร่ืองคอมพิวเตอร์ เปิ ด ด้วยโปรแกรมสําหรับพิมพ์เอกสาร สิ่งท่ีบนั ทึกไว้มันก็จะกลายเป็ น ตวั อกั ษร‛ “ว้าว มีอาชอบของขวญั ชิน้ นีจ้ งั ขอบคณุ นะ‛ แมธทิวขอจูบหวานๆ แทนคําขอบคุณซึ่งมารีญาก็ไม่คิดจะ ขดั ข้อง เธอมอบมนั ให้กบั เพื่อนด้วยความเตม็ ใจ “แต่ก็อย่างที่บอกว่ามันเป็ นตวั ต้นแบบ ดงั นนั้ เลขาของผมยงั 118

ต้องนง่ั รีไรท์เอกสารใหมก่ อ่ นจะจดั ทํารายงานการประชมุ น่ะ เพราะมนั บนั ทึกทุกอย่างท่ีเราพดู ยังไม่ฉลาดพอจะสรุปเอาแต่ใจความสําคัญ ได้‛ “แค่นีก้ ็ช่วยได้เยอะเลย‛ คนรับยิม้ แบบง่วงๆ เธอสามารถ บนั ทึกความคิดของตวั เองหรือบทสนทนาในนิยายได้โดยที่ไม่ต้องนง่ั เม่ือยนิว้ พิมพ์ลองคอมพิวเตอร์ ซานตาคลอสตวั ใหญ่ก็อมยิม้ เช่นกนั ไม่เสียแรงท่ีเขาใช้เวลา ทงั้ วนั ในการสบื ข้อมลู ของมารีญาและครอบครัวเทย์เลอร์ผ่านทางโลก ออนไลน์ มนั ไม่ใชเ่ ร่ืองบงั เอญิ ที่เขาให้ของขวญั ชิน้ นีก้ บั เธอ แตม่ นั เป็น สิ่งทีเขาจงใจจะมอบให้เพราะรู้ว่าเธอคือนัก (หัด) เขียนและเป็ นเด็ก ปัน้ ของสํานกั พิมพ์แหง่ หนงึ่ “ไหนละ่ ของขวญั ของผม‛ เขาทวง หญิงสาวพลิกตวั ไปอีกด้านของเตียง หยิบของขวัญที่ถูกห่อ อย่างประณีตออกมาจากกระเป๋ าเสือ้ ผ้าของตัวเองแล้วนําไปยื่นให้ แมธทิว นาฬิกาข้อมือแบบสปอร์ตของผู้ชาย ... มนั เป็นของขวญั ที่มา รีญาเลือกใหก้ บั เขา “ไม่รู้ว่าชอบไหมนะ แต่มีอาคิดว่ามันสามารถใส่ได้ ทุก สถานการณ์ เข้าบริษัท ไปงานเลยี ้ งหรือแม้แตเ่ ลน่ กีฬา มนั กนั นํา้ ลกึ ได้ ด้วยนะ ถ้าเผ่ือแมธอยากจะไปดํานํา้ ‛ มารีญาออกตัวพร้อมกับบอก 119

ข้อดขี องของขวญั ที่เธอสรรหาเลอื กให้ “ผมชอบมาก‛ เขาใส่มันโดยทันที ก็เธอบอกว่าใส่ได้ตลอด ดงั นนั้ เขาจะใสน่ อนมนั กค็ งไม่แปลก ‚มองมนั แล้วนกึ ถึงรถคนั ใหม่ของ ผม คนั ท่ีไปสง่ มีอาท่ีอพาร์ทเม้นท์น่ะ‛ แววตาของมารีญามีประกายแห่งความดีใจ ‚จริงๆ ตอนที่มีอา เลอื กเรือนนีก้ เ็ พราะรู้สกึ อยา่ งเดยี วกบั ที่แมธพดู นน่ั แหละ‛ อย่างน้ อยความคิดของเขากับเธอก็เห็นตรงกัน หรือว่า ความสมั พนั ธ์ครู่ ักที่เริ่มต้นมาจากเพ่ือนจะไปรอดมากกวา่ คนสองคนที่ มงุ่ มนั่ จะเป็นแฟนกนั อมื อนั นีอ้ าจจะเป็นคําโปรยในนิยายของเธอได้ “ปีใหมไ่ ปไหนกบั ใครมา เลา่ ให้ฟังหนอ่ ย‛ “ไทม์แสควร์กับอลิเซีย‛ มารีญาเล่าสนั้ ๆ เพราะรายละเอียด เรื่องที่เธอร้ องไห้เพราะน้อยใจเขานัน้ เธอไม่เห็นว่าแมธทิวมีความ จําเป็นต้องรู้ ‚แมธละ่ ฉลองยงั ไง‛ “เบยี ร์ขวดนงึ กบั วศิ วกรสองสามคน ท่ีตกึ สํานกั งานซง่ึ กําลงั จะ เปิ ดที่ซานฟราน‛ หญิงสาวหัวเราะคิกคักเมื่อคิดภาพตามแล้วพูด ‚มันคงน่า สนกุ นา่ ดเู ลยเนอะ‛ “ใช่ สนกุ มากแตม่ นั ก็มีบางชว่ งที่ดี‛ “ช่วงไหน‛ “ชว่ งท่ีนบั ถอยหลงั เข้าสปู่ ีใหม่ ผมอธิษฐานขอให้งานเสร็จตาม 120

กําหนดจะได้กลบั มาหามีอาเร็วๆ‛ “แล้วคาํ ขอเป็นจริงไหมละ่ ‛ “จริงสิ เสร็จก่อนกําหนดตงั้ หนึ่งวัน‛ แมธทิวอยากจะละเมิด สญั ญาท่ีให้ไว้ในคนื นีจ้ ริงๆ ตอนท่ีมารีญาไถลตวั กลบั ลงมาซกุ ในอ้อม กอด คนตวั เลก็ นนั้ เนือ้ น่มุ หอม น่ากินว่าสิ่งใดๆ ในโลก แถมอย่ใู นชุด นอนเนือ้ ซานติน บางเบา เย้าอารมณ์ราวกบั จะทดสอบความอดกลนั้ ที่ มีจํากดั ของเขา “แล้วมีอาอธิษฐานขออะไร‛ “ขอให้ประสบความสาํ เร็จในหน้าที่การงาน‛ 'นา่ ผิดหวงั เล็กๆ ทีค่ ําอธิษฐานนนั้ ไม่มีเขาอยู่' นา่ แปลกที่คนบ้างานอยา่ งแมธทิวขอให้ได้เจอหน้าคนท่ีอยาก เจอ แตส่ าวน้อยน่ารักท่ีไมเ่ คร่งครัดเร่ืองอาชีพกลบั ขอในเรื่องงาน “ตอนนีก้ ารเป็ นนักออกแบบภายในของมีอาก็ไปรุ่ง ทัง้ งาน หลัก งานฟรีแลนซ์ไหลเข้ามาเยอะแยะไปหมด อย่างนีไ้ ม่เรียกว่า ประสบความสําเร็จได้ไง‛ แมธทิวครางเพราะคนโดนถามกลับส่ายหน้ าประกอบคําปฎิ เสธ ศีรษะเล็กๆ ท่ีนอนซุกอยู่บนอกกว้างส่ายไปมาแล้วมันก็นําพา กอ่ ให้เกิดคล่ืนความร้อนที่เรียกวา่ พิศวาสให้กอ่ ตวั 'อยากจะบา้ ' มารีญาคิดว่าน่ีคงเป็ นโอกาสที่ดีที่จะเริ่มต้ นขอในส่ิงท่ีแมธทิว บอกวา่ จะยอมทําทกุ อย่างเพื่อไถ่โทษ พระเจ้า อย่าให้เขามองลูกเป็น 121

ผู้หญิงเห็นแก่ได้ ที่หลอกใช้ร่างกายกับประสบการณ์ของเขาให้เป็น ประโยชน์เลยนะคะ เพราะเหนือสิ่งอ่ืนใด ส่ิงที่มารีญากลัวแสนกลัวก็คือความ เกลียด ความรังเกียจที่สายตาของแมธทิวจะมองมาหลงั จากตกลง เรื่องการขอความช่วยเหลอื จบ \"ไม่เลย เพราะส่ิงท่ีมีอาอยากเป็ นจริงๆ ก็คือนักเขียน อยาก ประสบความสาํ เร็จเป็นระดบั เจ้าแม่นิยายโรมานซ์‛ ความฝั นของเธอทําให้ แมธทิวประหลาดใจอยู่ไม่น้ อยแม้ จะ รู้อยู่ล่วงหน้าว่าเธอกําลังผันตัวเองเป็ นนักเขียน แต่ไม่รู้ว่าจะเป็ น นักเขียนประเภท/แนวไหน ก็เด็กสาวเรียบร้ อยอยู่ในกรอบของ ครอบครัวอยากลุกขึน้ มาเป็ นนักเขียนนิยายแนวที่ต้ องอาศัย ประสบการณ์ในเรื่องอย่างวา่ พอสมควร และเธอฝี มือเร่ืองนนั้ ก็ออ่ นหดั ห่างไกลคําวา่ เช่ียวชาญอกี หลายขมุ “แล้วจะเขียนได้เหรอ ในเมื่อมีอายังไม่ยอมสละเวอร์จิน้ ให้ ใคร‛ “มนั จําเป็นด้วยเหรอ แบบนีน้ กั เขียนนิยายทงั้ โลกก็ต้องมีสามี กนั ทกุ คนนะ่ สิ‛ “ผมก็ไม่รู้ แต่จะบรรยายฉากพรรค์นนั้ ได้ไงล่ะ ในเม่ือไม่เคย ลองทํา‛ “นี่ก็เป็ นอีกปัญหา เพราะขนาดฉากจบู มีอายังบรรยายได้ห่ว 122

ยแตกมาก‛ “มาน่ีมา‛ คนแกก่ วา่ ทงั้ อายแุ ละประสบการณ์พดู เสยี งท้มุ ใช้มือของแขน ข้างท่ีไม่ได้โอบไหล่บางเอาไว้นนั้ จดั ศีรษะทยุ ได้รูปให้เงยขนึ ้ แล้วแมธ ทิวก็ช่วยในการบรรยายของมารีญาไหลล่ืนด้วยการทดลองทําจริง ฟัน สะอาดของชายหน่มุ ขยํา้ เบาๆ ที่ริมปากลา่ งเป็นการยวั่ เย้า ทวา่ ความ เจบ็ เลก็ ๆ ที่ได้รับกลบั ทําให้ขนอ่อนในร่างกายของคนทงั้ ค่ลู กุ ซู่ รู้สกึ ได้ ถงึ ความต่ืนเต้นท่ีวิง่ พลา่ นในกระแสเลือดและอะไรบางอย่างในตวั ของ แมธทิวกอ็ ยากจะลกุ ชนั “เราว่า ประสบการณ์เร่ืองพวกนีก้ ็จําเป็ นกบั นิยายแนวนนั้ อยู่ เหมือนกนั นะ เทคนิคการนํามาซง่ึ บทบรรยายของแตล่ ะคนอาจจะไม่ เหมือนกัน‛ ก่อนท่ีจะทําให้เธอขาดใจด้วยไฟเสน่หา แมธทิวก็เบรก ตวั เองด้วยการหนั เหความสนใจกบั มาท่ีอาชีพในฝันของมารีญา “เพื่อนนักเขียนบางคนบอกให้มีอา ลองหาตวั ช่วยเพ่ือทําให้ เรื่องการบรรยายซง่ึ จําเป็นมากๆ ในนิยายโรมานซ์สมจริงขนึ ้ ‛ มารีญา พดู ตอนท่ีนกึ ถงึ คําแนะนําของณพิชญานนั ศ์ “เห็นด้วยกับคํากล่าวนัน้ ไม่เคยมีประสบการณ์แล้วมีอาจะ เขียนนิยายแนวนีไ้ ด้รุ่งเหรอ‛ ชายหนุ่มตัง้ ข้อสงสัยอีกรอบ ‚แล้วอีก ปัญหาคอื อะไร‛ “อะไรเหรอ‛ 123

“กม็ ีอาบอกวา่ นน่ั ก็เป็นอกี ปัญหาหนงึ่ แสดงวา่ มีปัญหาอ่ืนอีก ใช่ไหม‛ “ใช่‛ มารีญาถอนหายใจ ‚มีอากําลงั เอาพล็อตคลาสสิกของ นิยายโรมานซ์มาเขยี น แตพ่ อเขยี นไปเขยี นมามนั ก็ไม่สนกุ จดุ พลิกผนั จดุ แตกต่างจากนิยายพล็อตหลักเดียวกันกับเร่ืองอื่นๆ ไม่มีเลย พอ โพสต์ขนึ ้ เวบ็ นะ คนอา่ นคอมเม้นท์เชิงลบกนั แหลก‛ ความกดดันทางอารมณ์ส่งผลให้ ร่ างแน่งน้ อยละมุนมือแข็ง เกร็งจนแมธทิวรู้สกึ ได้ ‚ผมจะชว่ ยคณุ เร่ืองนิยาย เพื่อเป็นการไถ่โทษท่ี ผิดนดั วนั คริสต์มาสแล้วกนั ‛ ชายหน่มุ เสนอตวั ช่วยโดยที่มารีญาไม่ต้องเอ่ยปากให้ลําบาก ใจ ซงึ่ ทําให้ความเครียดของมารีญาพอลดลงได้บ้าง “พลอ็ ตของเรื่องเป็นไง‛ เขาเร่ิมสนใจสิ่งท่ีมารีญาทํา ปลายนิว้ ไล้ต้นแขนแผ่วๆ คล้ายกําลงั เห่กล่อมให้เธอหลบั ด้วยนิทานและการ เจรจา “เรื่องของผ้หู ญิงคนหนง่ึ ที่เป็นเมียเก็บของมหาเศรษฐียโุ รป‛ “แล้วไงตอ่ ‛ “น่ีละ่ ปัญหา ไปตอ่ ไม่ถกู แมธพอจะมีไอเดียเจ๋งๆ ไหม‛ ไหนๆ เขาก็อาสาเสนอตวั ช่วย ดงั นนั้ มารีญาก็สนองด้วยการใช้งานมนั สมอง ของเขาเสียเลย “ให้ผมชว่ ยคิดพลอ็ ตด้วยเหรอ ที่รับปากน่ีจะช่วยเรื่องบรรยาย 124

ฉากโรมานซ์อย่างเดียวนะ‛ คําแย้งของแมธทิวทําให้มารีญาย่นจมกู การอทุ ิศตนช่วยเหลือ ของเขานนั้ มนั มีวตั ถปุ ระสงค์แอบแฝงชดั ๆ การชว่ ยให้เธอบรรยายไหล ล่ืนได้ก็คอื การท่ีเขาจะทําให้เธอไปตกอย่ใู นสถานการณ์นนั้ ซงึ่ แมธทิว กจ็ ะได้ช่ืนชมกบั ร่างกายของเธอเป็นการตอบแทน “ชว่ ยกต็ ้องช่วยให้หมดสิ สรุปวา่ ชว่ ยไม่ได้?” “ชว่ ยได้ แตต่ ้องจ่ายหนกั หน่อย‛ แมธทิวเลน่ ลนิ ้ “จา่ ยด้วยอะไร‛ “เอาผิวขาวๆ เนือ้ หอมๆ มาเสิร์ฟให้ทกุ ครัง้ ที่ผมต้องการ‛ ประโยคของแมธทิวชวนให้ โดนตบแต่มารี ญากลับมองเห็น ประโยชน์จากความทะลง่ึ ซกุ ซนของเขา นีล่ ่ะ คนตน้ แบบของพระเอก ในนิยาย “เพ่ือนนกั เขียนบอกวา่ ถ้าเราเขยี นอะไรจากสิ่งท่ีเราเคยผ่านมา ก่อน มันจะทําให้สมจริง‛ มารีญาบอก ‚ถ้าอย่างนนั้ เรามาสมมติว่า แมธเป็นยโุ รปท่ีรวยจดั แล้วมีอาเป็นเมียเกบ็ ของแมธดไี หม‛ “ทําไมต้องสมมติ ผมมีเชือ้ สายทางอเมริกาใต้ อิตาเลียน สเปนและกรีกอยากได้ชาตไิ หนละ่ ‛ คนฟังตาโต รู้จักกันมาตงั้ นานไม่เคยรู้ว่าเขาเป็ นพวกลูกครึ่ง ‚มีอาคิดวา่ แมธเป็นอเมริกนั พนั ธ์แุ ท้เสียอกี ‛ “พูดเหมือนผมเป็ นพ่อพนั ธ์ุววั เลย‛ แมธทิวไม่ได้โกรธ เขาติด 125

จะขํากบั ประโยคท่ีเพ่ือนสาวเลือกใช้มากกว่า ‚น้อยคนท่ีจะรู้ ถ้าไม่ใช่ คนในครอบครัว ผมก็ไม่รู้จะไปแจกแจงชาติกําเนิดของที่มาของตวั เอง ทําไม จริงๆ เชือ้ ชาติพวกนีม้ ันมีมาตัง้ แต่สมัยก่อนคุณทวดโน่น แต่ เพราะเรามาลงหลกั ปักฐานท่ีอเมริกานานแล้วเลยทําให้ใครๆ คิดว่า เราเป็นอเมริกนั ไมม่ ีเลอื ดผสม แตค่ อลลินลิเลียสก็ยงั มีญาติอย่ทู ่ียโุ รป ทงั้ ตระกลู วาลเดซในสเปน เออร์ลีเลียสในโมนาโก ซีเลสเต้ในอิตาลี วาลเลอรีในกรีซ โรดรีเกซที่อเมริกาใต้‛ แต่ละตระกลู ที่แมธทิวเอ่ยขนึ ้ มา ล้วนแต่เป็ นตระกูลดงั อย่ใู น แวดวงสังคมชัน้ สงู แทบทัง้ สิน้ จะเรียกว่าโชคสองชัน้ หล่นทับได้ไหม เนี่ย “ตระเวนเยี่ยมญาติกันไหวเหรอคะนี่‛ เพราะเทย์เลอร์เป็ น นามสกลุ เลก็ ๆ ไม่มีญาติพ่ีน้องท่ีไหนมากนกั สําหรับคณุ ตาคณุ ยายที่ เมืองไทยก็เสยี ไปนานแล้ว มารดาของเธอก็ไม่ได้พาครอบครัวไปเย่ียม ญาติท่ีหลงเหลืออยทู่ ี่นนั่ ทําให้ขาดการติดตอ่ นําไปจนสกู่ ารตดั ญาติใน ท่ีสดุ ทําให้มารีญานกึ ไมอ่ อกถงึ การเป็นสว่ นหนง่ึ ของครอบครัวใหญ่ “ถ้าใช้เวลาเย่ียมเยียนกนั จริงๆ ก็น่าจะครึ่งปี ถึงจะเย่ียมครบ แตถ่ งึ แม้เราจะเหมือนตา่ งคนต่างอยแู่ ตท่ กุ ตระกลู กพ็ ร้อมจะช่วยเหลือ กนั ยามท่ีเกิดปัญหา‛ “ครอบครัวคณุ ใหญ่จัง แบบนีแ้ มธก็ไม่ได้มีอิทธิพลเฉพาะใน นิวยอร์คใช่ไหม‛ 126

“พดู เหมือนผมเป็ นมาเฟี ย แตก่ ็ใช่ญาติของเราท่ีอิตาลีเป็นคอ ซานอสตรา ดงั นนั้ สายเลือดของเราที่อย่ทู ่ีนี่ก็คือมาเฟี ยญาติของผมที่ สเปนผลิตอาวุธขายให้กับรัฐบาลและผู้ก่อการร้ าย เป็ นไง หน้าตา ธรรมดาอย่างผม ประวตั ิด่างพร้อยนิดๆ เอาจริงเอาจงั กับการทํางาน แตเ่ สเพลเร่ืองสว่ นตวั อยา่ งผม พอจะเป็นพระเอกให้มีอาได้ไหม‛ ทกุ คําพดู ท่ีแมธทิวใช้บรรยายตวั เอง คือสิ่งท่ีเธอสามารถนําไป เขยี นได้ทงั้ หมด ทําไมแมธทิวมีพรสวรรค์ด้านนีแ้ ตเ่ ธอถงึ ไม่มีนะ “เคยมีคนบอกไหมวา่ แมธเลอื กใช้คําพดู ได้ดีมาก ถ้าเบ่ือจะอยู่ กบั เลข 0 และ 1 เมื่อไหร่ก็บอกนะ จะชกั ชวนเข้าส่วู งการนิยาย เราทงั้ คอู่ าจได้เป็นเจ้าพอ่ กบั เจ้าแม่นิยายโรมานซ์‛ “ผมไม่แย่งอาชีพมีอาหรอก‛ เขามันเด็กอัจฉริยะจะให้ไปนั่ง จินตนาการพิมพ์นิยายกด็ จู ะแตว๋ แหววไปหนอ่ ย “สรุปวา่ แมธจะช่วยใชไ่ หม‛ “ใช่ ท่มุ สดุ ตวั เลยล่ะ‛ อาสาสมคั รเริ่มอย่ไู ม่น่ิง ‚เราต้นเรื่องที่ เมียเก็บแสนสวยรู้ตวั ว่าตงั้ ท้องดีไหม แล้วค่อยเล่าย้อนไปหาต้นเรื่อง วา่ คนสองคนพบเจอกนั ได้อย่างไร‛ “อืม เปิ ดเรื่องได้น่าติดตาม‛ มารีญาคล้อยตามได้โดยง่าย เพราะชุดนอนของเธอกําลังถูกเลิกชายขึน้ โดยต้นแบบพระเอก มือ ใหญ่ของเขาร้ อนผ่าวด้ วยไฟเสน่หา “ทําไมเมียเก็บตวั น้อยถึงได้น่ากินขนาดนี ้ผมกินได้ตลอดวัน 127

ไม่เบอ่ื เลยนะ‛ ในขณะท่ีเขากําลงั ดื่มดํ่ากบั ร่างอรชร หญิงสาวท่ีโดนแทะกิน อย่กู ็รู้สกึ เหมือนอยากจะขาดใจตาย ทกุ จดุ ท่ีแมธทิวแตะต้องไม่ว่าจะ เป็ นมือ ปากหรือปลายลิน้ ล้วนแต่เป็ นจดุ อ่อนไหวกบั ความรู้สึกแทบ ทงั้ สิน้ เขาจบู ไล่ กดั ขยํา้ ตงั้ แตร่ ิมฝี ปาก ทรวงอก หน้าท้อง ต้นขา น่อง ปลายนิว้ เท้า ก่อนจะวกกลบั มาหาตรงสว่ นลีล้ บั “แมธ เราจะคยุ กนั ไม่จบนะ‛ มือเลก็ ขยํา้ ผ้าปทู ี่นอนสีทึบ เรียวขาเธอแยกออกโดยที่ควบคมุ ไม่ได้ ‚จากนัน้ มีอาก็เล่าถึงตอนที่มาเฟี ยกับเมียเก็บพบกันครัง้ แรก เมียเก็บปลืม้ ในความสามารถอันเก่งกาจและหน้าตาคมคายจน ต้านทานเสน่ห์ของมาเฟี ยตวั ร้ายเอาไว้ไม่ได้‛ “แมธ‛ มารีญากรีดร้อง ไม่รู้วา่ เขามีสมาธิเรียงร้อยพล็อตเรื่อง ได้อย่างไรทงั้ ท่ีกําลงั ทรมานให้เธอปั่นป่ วนอย่เู ช่นนี ้ลมหายใจอ่นุ ร้อน พ่นผ่านกลุ่มไหม ก่อนท่ีปลายลิน้ ร้ ายกาจของแมธทิวจะไล้เลียชิม นํา้ หวานจากเกสรกหุ ลาบ เรือนร่างอรชรสา่ ยวนสะโพกด้วยความเสียว ซ่าน บนั้ ท้ายของมารีญาลอยเด่นไม่ติดพืน้ ตามการควบคุมของแมธ ทิว “แมธ หยดุ มีอาจะแย่แล้ว‛ มารีญาออกคาํ สง่ั กงึ่ ตวาดแตค่ นท่ีกําลงั เพลิดเพลนิ กบั ดนิ แดน สวรรค์ก็หาฟังไม่ แมธทิวตัง้ หน้าตัง้ ตาจะมอบทัณฑ์หวานท่ีแสน 128

ทรมานตงั้ ใจจะสง่ ให้เธอไปนอนตาลอยอยบู่ นดนิ แดนหฤหรรษ์อีกรอบ กลีบกุหลาบถกู สมั ผัสด้วยความอ่นุ ร้อนสากระคายนิดๆ ส่วนยอดบวั ด้านบนก็โดนปลายนิว้ ของแมธทิวที่ย่ืนมือขนึ ้ มาเคล้นคลึง แล้วมันก็ เป็นไปตามที่ชายหน่มุ ตงั้ ใจ มารีญาหวีดร้องเมื่อโดนโยนขนึ ้ ไปส่สู รวง สวรรค์ เขาจบู เธอยาวนานเป็นการสง่ ท้าย ก่อนจะบรรยายถงึ นิยายท่ี พูดค้างไว้ ‚นางเอกยอมตกลงเป็ นเมียลับให้กับมาเฟี ยท่ีไม่อยากมี พนั ธะ แตอ่ ยากได้เซก็ ซ์คลายเครียดท่ีสะอาด‛ “ทําไมนางเอกถึงได้ยอมล่ะ‛ เสียงของมารีญาเต็มไปด้วย ความอ่มิ เอม เธอกลบั ไปนอนซกุ อกแกร่งอีกครัง้ “ไม่รู้สิ อนั นีม้ ีอาต้องไปหาเหตุผลเอง แต่เรื่องแบบนีผ้ ู้หญิง มกั จะทําตามอารมณ์‛ การมีคนตวั นิ่มๆ หอมๆ น่าฟัดอย่ใู นอ้อมกอด ในสภาพท่ีเกือบเปลือยมันทําให้แมธทิวนอนไม่หลับ อยากจะจับ อยากจะจบู อยากจะทําอะไรๆ ท่ีมากกวา่ ท่ีได้ “แล้วผ้ชู ายทําตามเหตผุ ลงนั้ เหรอ?” “ใช่ ส่วนใหญ่จะเป็ นแบบนัน้ เหมือนพระเอกของมีอาไง จุดประสงค์เขาชัดเจน อยากได้เซ็กซ์จากผ้หู ญิงสวยๆ แต่ไม่อยากมี พนั ธะหรือวา่ มีครอบครัว แล้วมีอาจะวางให้เร่ืองเป็นอย่างไรตอ่ ละ่ ‛ “พระเอกก็ต้องไปแต่งงานเพื่อธุรกิจ นางเอกจึงต้องตัดสินใจ วา่ จะยอมทนเป็นเมียลบั ไปจนตายหรือวา่ หนีไปพร้อมกบั เดก็ ในท้อง‛ 129

“เยี่ยม เห็นไหมแคน่ ีเ้ราก็ปิดนิยายของมีอาได้แล้ว‛ “ยงั ปิ ดไม่ได้ ระหวา่ งทางมีฉากบรรยายเยอะแยะไปหมด‛ แต่ คนพูดก็คิดว่าไม่น่าจะเป็ นปัญหาอะไรอีกต่อไป เพราะเธอมีนักรัก ผ้เู ช่ียวชาญอย่ใู นโอวาท เธอจะเก็บทกุ ความรู้สกึ ทเี่ ขาเป็นผ้กู อ่ ไปเขยี น ในนิยายเมียลบั ฉบบั รีไรท์ “มีอาอยากให้ช่วยอะไรก็บอกนะ ผมยินดีให้คําปรึกษา‛ แมธ ทิวพยายามข่มจิตข่มใจเพ่ือข่มให้ น้ องชายตัวดียอมหลับยอมนอน พกั ผอ่ น “แมธ‛ เวลาผ่านไปนานพอสมควรจนเจ้าของชื่อคิดว่าเพ่ือน สาวท่ีมาค้างคนื ด้วยหลบั ไปแล้ว ‚มีอาไม่อยากเสียแมธในฐานะเพ่ือน แตแ่ มธกค็ งรู้วา่ ความสมั พนั ธ์แบบนีม้ นั ต้องจบในสกั วนั หนง่ึ ‛ “อือ‛ “แล้วมันจะจบลงเมื่อไหร่ล่ะ เมื่อนิยายจบไหม ผลประโยชน์ ระหว่างเราจะได้หมดแล้วกลับไปเป็ นเพ่ือนกันเหมือนเดิม‛ มารีญา เสนอ เธอไม่อยากเป็นฝ่ ายถกู ทิง้ เหมือนเมียเก็บในนิยาย ไม่อยากเป็น ขยะตอนท่ีแมธทิวเลิกใช้ “จะเขยี นเร่ืองเดียวเหรอ‛ พอเขาถามกลบั มารีญาก็ให้คําตอบ ไม่ได้ ‚ผมไม่อยากให้กําหนดวนั เพราะมันจะยิ่งทําให้ต่ืนเต้น เอาเป็ น วา่ ถ้ามีอาอยากให้มนั จบกแ็ คบ่ อกวา่ จบ ผมตามใจมีอา‛ เพ่ือนสนิทรุ่นพี่คนนีเ้ ป็นสภุ าพบุรุษเสมอ เขาปล่อยให้เธอคมุ 130

เกมและตัวเขาทําเพียงเล่นตามเท่านัน้ ดูเหมือนข้อตกลงไม่ค่อย ยตุ ธิ รรมสาํ หรับแมธทิวนกั “แล้วเราจะกลบั ไปเป็นเพ่ือนเหมือนเดิมอีกได้ไหม‛ “ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึน้ ผมสัญญาว่าเราจะเป็ นเพ่ือนกัน ตลอดไป‛ คําม่ันของแมธทิวทําให้คนขีก้ ังวลคลายใจ มารีญายอมเข้าสู่ นิทราในที่สดุ ความไว้วางใจในตัวชายหนุ่มเริ่มเกิดขนึ ้ เม่ือเขารักษา สญั ญา เจ้าบ้านนอนคิดแผนการเจ้าเล่ห์ในหวั อีกนิดหน่อย ข้อดีของ การกินเพ่ือนกค็ ือจะรู้วา่ ต้องปฏบิ ตั ติ นอย่างไรให้เพ่ือนสงสารและยอม ให้กินไปนานๆ เร่ืองกลบั เป็นไปเป็นเพื่อนเหมือนเดิมยงั ไม่มีในหวั ของ เขาในตอนนี ้และเขาก็ไม่คิดจะปล่อยมือจากมารีญาเพื่อให้คนอ่ืนมา ดอมดมอยา่ งท่ีเขาได้รับในอนาคตอนั ใกล้ อยากกลบั ไปเป็นเพือ่ นเหมือนเดิมนะ่ เหรอ ฝันไปก่อนนะมีอา 131