1658ae7e-9000-4527-924d-f12afbb769fe

Chapter 2 Enero ความตื่นเต้นเหมือนตอนเริ่มเป็ นหนุ่มเวลาจะเข้าหาผู้หญิง เป็ นครัง้ แรกกลับมาอีกครัง้ เจ้ าของไอซิสเทคโนโลยีใช้ ความรู้ ความสามารถ เครื่องไม้เครื่องมือทัง้ หมดที่มีในการทําการบ้านหา ข้อมลู เก่ียวกบั ครอบครัวเทย์เลอร์ให้ได้มากที่สดุ ก่อนจะไปเจอหน้ามา รีญา เทย์เลอร์ในค่ําวันนี ้ เขาต้องรีบคว้าตัวเธอมาก่อนที่แม่ดอกพี ชแสนหวานจะถกู คนอื่นเดด็ ดม แมธทิวเลื่อนทุกนัด ยกเลิกการประชุมเพ่ือใช้ เวลาทัง้ วัน หมกม่นุ อยหู่ น้าจอคอมพิวเตอร์ อา่ นโน่นนิดน่ีหน่อยแล้วจบั เศษข้อมลู ชิน้ เล็กๆ มาประกอบเพื่อให้ได้เรื่องราวของมารีญาในส่วนที่เขาไม่ได้ อย่ใู นชีวิตของเธอ มีอะไรหลายอย่างท่ีมารีญาไม่ได้เลา่ ให้เขาฟัง การ เปิดตวั ในงานเบดตู องส์เมื่อคนื ก่อนกเ็ ป็นอีกเร่ืองที่เขาพลาดไป 'ถ้าหากว่าเขาไม่บงั เอิญตาไว ป่ านนี้เธอคงได้ขึ้นเปิ ดตวั บน เวที แลว้ หน่มุ ๆ ในงานก็จะตามก้อร่อกอ้ ติดเธอไปเป็นพรวน' เธออาจไมใ่ ช่เดก็ แรกรุ่นเหมาะกบั การเปิ ดตวั ในงานเบดตู องส์ 51

คนท่ีรู้ข่าวคงจะหัวเราะขนั ท่ีสาวอายุรุ่นเธอเพิ่งมาถูกแนะนําเข้าส่วู ง สงั คมแต่เชื่อเถอะว่าถ้าหากพวกเขาได้เห็นเพชรเม็ดงามเม็ดนี ้คงจะ ลืมเร่ืองอายแุ ละความเหมาะสมไปเลย จากการดขู ้อมลู บญั ชีธนาคาร ของคุณนายเทย์เลอร์ก็พบว่า มารดาของมารีญาจ่ายเงินก้อนยักษ์ ให้กบั ผ้จู ดั งานเพื่อท่ีจะได้ให้เธอใช้เวลาคร่ึงชว่ั โมงในการแนะนําตวั เอง นอกจากเรื่องงานเปิ ดตัวแล้ ว แมธทิวยังได้ ข้ อมูลเด็ดๆ บางอย่างมาด้วย การมีข้อมูลมากกว่าคนอ่ืน รู้ก่อนคนอื่น ทําให้เรา ได้เปรียบคนอื่น และตอนนีแ้ มธทิวก็คิดว่าตวั เองเป็ นต่ออยู่หลายขมุ ชายหน่มุ วางมือจากการรวบรวมข้อมลู สารสนเทศตา่ งๆ แล้วลกุ ขนึ ้ บิด ตวั ไลค่ วามเม่ือยขบหลงั จากนง่ั โต๊ะทํางานภายในทาวน์เฮ้าส์มาหลาย ชว่ั โมง อาหารรองท้องดีๆ สกั มือ้ อาบนํา้ อนุ่ สกั ชวั่ โมง นอนหลบั สกั งีบ คงเป็นการเตรียมตวั ที่ดีสําหรับการไปล่าเหยื่อที่จําเพาะเจาะจงในคืน นี ้... คืนก่อนคริสมาสต์ แม้ว่ารู้อย่เู ต็มอกวา่ เขาจะไม่ได้ ดืม่ ดํ่าขยํ้ากิน ให้อ่ิมเต็มคราบ แต่แมธทิวก็ยิ่งกว่าเต็มใจท่ีจะออกไปหาเหยื่อท่ีแสน จะน่าฟัด เพราะเขามน่ั ใจวา่ เขาจะได้ลองชิมดอมดมดอกพีชแสนสวย จนหนําใจ 'เธอเกลียดการอย่คู นเดียวช่วงอากาศหนาวเยน็ ทส่ี ุด' 52

นิวยอร์กช่วงคริสมาสต์ดูครึกครืน้ ผู้คนต่างออกมาด่ืมด่ํา บรรยากาศท่ีถนน ผู้คนมากมายในเมืองแห่งการเร่งรีบไม่ได้ทําให้ อารมณ์ของมารีญาแช่มช่ืน ตรงกันข้ามมันกลับทําให้เธอรู้สึกเหงา หงอย ความเครียดจากเร่ืองอาชีพในฝัน และการเร่ งเร้ าให้เธอหา ค่คู รองของมารดายิ่งทําให้มารีญาอมทุกข์ ทว่าใบหน้าขาวผ่องที่ไร้ รอยยิม้ กลับเป็ นตัวดึงดดู ให้ชายหน่มุ โสดท่ีกําลงั เดินอย่บู นถนนเส้น เดียวกนั ให้ความสนใจ อยากเข้ามาทําความรู้จัก แต่มารีญาก็ไม่ได้ ชายตาทอดสะพานแตอ่ ย่างใด 'เหงา แต่ก็มีความสขุ กบั การไดอ้ ยู่คนเดียว' สองมือเล็กกระชับเสือ้ โค้ทตัวใหญ่ให้ปกป้ องเธอจากความ หนาวเย็นของมหานครใหญ่ ร้ านรวงต่างๆ พากันตกแต่งเพื่อรับ เทศกาลใหญ่ของชาวคริสต์ ต้นสนหรือท่ีคนทวั่ โลกเรียกจนติดปากว่า ต้นคริสมาสต์ถูกซือ้ หาและนํามาประดบั ไฟทัง้ ในบ้านเรือน อาคาร ใหญ่ ร้านค้าและตามทางเดนิ เธอเคยช่ืนชอบเทศกาลนีเ้ ม่ือสมัยยังเด็ก เพราะมันเป็ น เทศกาลท่ีทําให้เธอได้ของขวญั มากมาย เอ็ดเวิร์ดผ้เู ป็ นบิดามกั จะซือ้ ของขวญั ให้ลกู สาวที่ไม่ค่อยได้ดแู ลเอาใจใส่อย่างเธอหลายชิน้ ห่อใส่ กล่องสวยงามแล้วนํามาผกู หรือไว้วางใต้ต้นคริสมาสต์ของบ้าน ท่าน ทดแทนช่วงเวลาท่ีหายไปม่งุ มน่ั ทํางานด้วยของขวญั ราคาแพงไม่ต่ํา กวา่ ห้าชิน้ ทกุ ปี รวมกบั ของมลั ลิกา ผ้เู ป็นมารดาแล้ว กลอ่ งของขวญั ก็ 53

เตม็ ต้นไม้ศกั ดส์ิ ทิ ธ์ิ ชวนให้เธอแกะแทบไม่ไหว 'เราโตแลว้ ไม่ใช่เด็ก' ตอนนีม้ ารีญาไม่ใช่เด็ก เธอไม่ต้ องการของขวัญแต่เธอ ต้องการเวลาจากครอบครัว การทํางานหนักเพ่ือหาเงินมาจุนเจือ ครอบครัวให้ได้อยู่สบาย มันทําให้เด็กสาวตัวน้อยๆ เติบโตมาอย่าง โดดเดี่ยว การไม่มีพี่น้องย่ิงทําให้เธอเหงามากขนึ ้ และเมื่อได้เจอพีช่ าย อย่างแมธทิว เธอก็ไม่รอช้าที่จะไขว่คว้าเขามาเป็นเพื่อนสนิท แมธทิว เป็นเพื่อนท่ีอายมุ ากกวา่ เขารับฟังเธอได้ทกุ เร่ือง มีเวลาให้เสมอยามที่ เธอออ่ นล้าต้องการใครสกั คน แล้ววนั หนงึ่ เพื่อนสนิทอย่างแมธทิวก็ไม่ มีเวลาให้น้องขแี ้ ยอยา่ งเธออีกตอ่ ไป พ่ีชายท่ีแสนดีทําให้เธอติดหนบึ แล้วก็ห่างหาย สองสามปี หลงั แทบจะไม่ได้เจอหรือคยุ โทรศพั ท์กนั เลย ซง่ึ เธอก็ไม่รู้วา่ ทําอะไรผิด คิด เพียงแต่ว่าเขาคงไม่มีเวลาให้เพราะงานท่ีล้นมือ ก็ขนึ ้ เป็นบริษัทใหญ่ ระดบั โลกน่ีนะ ทวา่ ถงึ แม้ไม่ได้อย่ดู ้วยกนั แตเ่ ธอก็อวยพรทกุ วนั ให้เขา โชคดี แล้วเรื่องน่าประหลาดก็เกิดขนึ ้ หลงั จากท่ีไม่คอ่ ยได้ติดตอ่ กัน หลายปี แล้วเจอหน้ากนั ท่ีงานเบดตู องส์ แมธทิวก็สร้างเซอร์ไพรส์ด้วย การขอเธอเป็นเฟรนด์วธิ เบเนฟิ ต ไม่รู้ว่าเขาหกล้มหวั ฟาดพืน้ ท่ีไหนมา ก่อนหรือเปล่าถึงได้ย่ืนข้อเสนออะไรประหลาดเช่นนัน้ และเธอก็คง นอนน้อยเพราะดนั พลาดให้เขาลอ่ ลวงจบั มือทําสญั ญาไปเรียบร้อย 54

มารีญาถอนหายใจสนั้ ๆ มองป้ ายร้านที่เพื่อนๆ ร่วมไฮสกลู คง จะมานงั่ รอกนั อยแู่ ล้ว เพ่ือนกลมุ่ นีม้ ีหลากหลายอาชีพและระดบั อายกุ ็ แตกต่างกันออกไป การนัดเลีย้ งรุ่นสําหรับเพ่ือนกลุ่มนี ้ ไม่ใช่การ สงั สรรค์ระหว่างเพ่ือนที่เรียนระดับเดียวกัน แต่เป็ นเพ่ือนท่ีเรียนสมัย มธั ยมที่เดียวกนั 'ใหเ้ พือ่ นๆ รู้เรื่องเธอกบั แมธทิวไม่ไดเ้ ดด็ ขาด' มารีญาอยากจะหยิกตวั เองให้เนือ้ เขียว เพียงเวลาไม่เท่าไหร่ เธอก็นกึ ถงึ ชื่อแมธทวิ ไม่รู้ก่ีรอบ และย่ิงหากมีเร่ืองความสมั พนั ธ์ลบั ๆ เข้ามาเก่ียวข้อง เธอจะเลิกคิดถึงชายผู้เป่ี ยมไปด้วยเสน่ห์เร้ าใจได้ อยา่ งไร ดวงตาเข้มกะพริบเปิ ดโดยไม่มีอาการงัวเงีย เหยี่ยวผู้ วอ่ งไวอยา่ งแมธทิวไม่เคยต้องอาศยั นาฬิกาปลกุ เขามีวินยั ในการนอน อย่างย่ิงยวด เขาสามารถตน่ื เองได้ในเวลาที่กําหนดโดยไม่ต้องรบกวน ให้อะไรมาสะกิดเรียก แมธทิวพาเรือนกายท่ีแสนสมบรู ณ์ท่ีผ้ชู ายคน หนึ่งจะมีได้ออกไปรับอากาศเย็นในยามค่ํา มนั ควรเป็ นเวลาอาหาร เย็นท่ีครบถ้วนด้วยสารอาหารของเขา แตค่ นรักษาสขุ ภาพก็ยอมจะหิว้ ท้องเพื่อไปกินอาหารขยะกบั มารีญา ในเม่ือเขาบอกวา่ จะประชมุ ผ้ถู ือห้นุ เลกิ ดกึ ดงั นนั้ แมธทิวจงึ ไม่ 55

รีบร้ อนท่ีจะอาบนํา้ แต่งกายอย่างพิถีพิถัน ก็มันจะผิดอะไรที่ไปสาย กว่าคนอ่ืน แผงอกท่ีเตม็ ไปด้วยมดั กล้ามพราวไปด้วยหยาดนํา้ ตอนที่ แมธทิวกลบั ออกมาจากห้องนํา้ แสนหรูหราของตวั เอง เขาเดินเอื่อยๆ เข้าไปหยิบเครื่องแตง่ กาย ชายหนมุ่ ยิม้ มมุ ปากออกมาอยา่ งกลนั้ ไม่อยู่ เมื่อคิดถงึ ใบหน้าของเพื่อนรุ่นน้องแสนรัก พีริกรินหน่มุ ยืนสํารวจความเรียบร้ อยตวั เองเป็ นครัง้ สดุ ท้าย เสือ้ ยืดธรรมดาคอวีสีขาวกบั ยีนส์สีเข้มเนือ้ ดีเป็นชุดลําลองสบายๆ ดู เข้ากับบรรยากาศการไปแฮงค์เอ้าท์กับเพื่อนๆ แววตาม่ันใจสุดๆ ที่ สะท้อนกลบั มาในกระจกเงาบง่ บอกวา่ เขาพร้อมออกลา่ แล้ว! “ไฮ” อลิเซียเป็ นคนแรกท่ีโฉบเข้ามาทักทายมารีญา ใน มือถือแก้วพนั ซ์มาฝากอยา่ งใจดี แต่พอเห็นพนั ซ์ มารีญาก็คิดถึงการขาดสติ พอคิดถึงการขาด สติ มารีญาก็หวนนกึ ถงึ เรื่องท่ีตวั เองเผลอไผลทาํ สญั ญากบั แมธทิว คอ นลนิ ลิเลียส ไม่รู้ว่าเธอเมาหรือวา่ เขาเป็นเทพเจ้าแห่งการลอ่ หลอกกนั แน่ เร่ืองอดึ อดั นีจ้ งึ ได้เกิดขนึ ้ “อลเิ ซียมีเวลาสกั ครู่ไหม‛ พอทกั ทายเพื่อนร่วมโรงเรียนไฮสกลู จนครบ มารีญาก็ลากเพ่ือนสาวคนสนิทแยกวงออกมาเพื่อปรึกษา ปัญหากลนื ไม่เข้าคลายไมอ่ อก 56

“ชัวร์ ว่าไงล่ะ‛ ปาร์ตีต้ ัวแม่อย่างอลิเซียเดินบิดสะโพกเยือ้ ง ยา่ งยว่ั ให้หนมุ่ ๆ ในร้านนํา้ ลายหกเลน่ “มีอามีเรื่องจะปรึกษาน่ะ‛ “ว่ามาสิ รอฟังอย่‛ู อลิเซียจิบเบียร์ในแก้วระหวา่ งรอแม่สาวขี ้ อายอาํ ้ องึ ้ เลา่ เร่ืองท่ีเกิดขนึ ้ “เคยทําอะไรที่ส่มุ เส่ียงต่อศีลธรรมไหม‛ อย่างน้อยมารีญาก็ คดิ วา่ ตวั เองเปิดเรื่องได้ดลี ะ่ อลิเซียหวั เราะร่า ‚มีอา เธอก็รู้วา่ สาํ หรับเรา โลกนีม้ นั เป็นสเี ทา ไมม่ ีขาว ไมม่ ีดํา เส้นศลี ธรรมของฉนั นะ่ หย่อนยานไปนานแล้ว‛ 'นนั่ คงเป็นคําตอบที่ชดั เจนว่าเธอเลือกปรึกษาผิดคนสินะ' มา รีญาคิดอย่างเพลียๆ “ถ้ามีอาจะถามว่าผิดไหมถ้าจะทํา เราคงให้คําตอบไม่ได้ อนั นนั้ มนั ขนึ ้ อย่กู บั มมุ มองของมีอา‛ “แล้วถ้าเป็นเธอจะตดั สินใจอย่างไรละ่ ‛ “เราจะดวู ่าเราได้อะไรแล้วต้องเสียอะไร เทียบดคู วามค้มุ ค่า มนั สนกุ นา่ ลองไหม? ถ้าไม่ได้เสียเงินเสียทองมากมาย เป็นฉนั ฉนั จะ ทํา‛ ก็นบั ว่ายงั ไม่หมดหวงั เสียทีเดียวกับที่ปรึกษามือใหม่ มารีญา คิดในใจ แววตาท่ีว้าวนุ่ ทําให้อาลเิ ซยี เร่ิมเป็นห่วง “มีอา เราไม่รู้หรอกนะวา่ เร่ืองอะไร แตเ่ รารู้วา่ มีอาก็อยากลอง 57

อยากรู้วา่ มนั จะเป็นยงั ไงแตต่ ดิ ตรงท่ีมนั อาจจะไม่ถกู ต้องในความรู้สกึ ของเธอก็เท่านนั้ เลยต้องมาหาตวั ช่วยสนับสนุน มารีญาคนท่ีเรารู้จัก ถึงแม้ จะเป็ นศิลปิ นที่มีช่ือพอตัว แต่ลึกๆ แล้ ว เธอคนนัน้ ก็เป็ น นกั วิทยาศาสตร์ ชอบการค้นคว้าทดลอง อ้อ แมธมาพอดี ลองปรึกษา พี่ชายของเธอคนนีส้ ิ‛ ชื่อของแมธทําให้มารีญาสติแตก เธอรีบหันกลับไปมองทาง ด้านหลงั ตรงจดุ ที่อลเิ ซียทําปากยื่นปากยาวบอกทิศทาง แล้วมารีญาก็ รู้สึกเหมือนถูกสูบวิญญาณออกจากร่าง มือเย็นเฉียบเมื่อได้เห็นเฟ รนด์วิธเบเนฟิ ตของเธอเอง แม้จะยังไม่ได้กินกันอย่างเป็ นทางการก็ ตาม แตห่ วั ใจก็เต้นโครมครามราวกบั เป็ นขโมยมือใหม่ท่ีกลวั ว่าใครๆ จะจบั ได้หลงั จากกระทําผิด “ไง สองสาวผ้นู ่ารัก‛ แมธทิวเดินล้วงกระเป๋ าตรงเข้ามาหาคน ทงั้ คู่ เขาเล่ียงการทกั ทายเพ่ือนกลมุ่ ใหญ่เข้ามาหามารีญาและอลิเซีย ก่อน แก้มของชายหน่มุ แนบเบาๆ ที่แก้มของอลิเซียขณะทักทาย แต่ ปลายจมกู โดง่ ของเขากลบั กดลงที่แก้มนมุ่ ของมารีญาเข้าเต็มแรงตอน ที่เซย์ไฮ แมธทิวถือวิสาสะนง่ั ลงท่ีเก้าอยี ้ าวตวั ที่อย่ใู กล้นนั่ ก็คือตําแหน่ง ข้างมารีญา กกั ตวั คนประชมุ เยอะเอาไว้ด้านในจงใจใช้สะโพกตวั เอง เบียดเธอจนชิด ภาพการอิงแอบถึงเนือ้ ถึงตัวไม่ได้ทําให้อลิเซียตาโต หรือแปลกใจ เพราะรู้ว่าคนทงั้ ค่สู นิทสนมกนั มากแตท่ ี่อลิเซียไม่รู้ก็คือ 58

ความรู้สกึ ภายในใจของแมธทิวและมารีญาเปลยี่ นไปแล้ว ทงั้ สามนงั่ คยุ ถามไถ่สารทกุ ข์สกุ ดิบกนั สกั พกั ก่อนที่อลิเซียจะ แยกตวั ไปหาเพ่ือน ‚แล้วอย่าลืมไปทกั เพื่อนๆ ละ่ แมธ นายน่ะดาวเด่น ของงานเลยนะ‛ “ได้ เด๋ียวคยุ ธรุ ะกบั มีอาเสร็จแล้วจะไป‛ แมธทิวรับปาก หนั ไป โบกมือน้อยๆ ให้กับเพื่อนกล่มุ ใหญ่ท่ีกําลงั รอทักทายเขาอยู่อีกด้าน ของร้ าน “ไหนวา่ วนั นีป้ ระชมุ เลิกดกึ ไงละ่ ‛ “เออ่ ลกู ค้ายกเลิกนะ่ เลยมาท่ีนี่ได้‛ “ผิดหวงั จงั ท่ีมีอาโกหก‛ ประโยคตดั พ้อของแมธทิวทําเอามารีญาละอายใจจนต้องหลบุ ตาลงต่ํา ลองถ้าคนฉลาดเป็ นกรดปรารภแบบนี ้เขาก็คงรู้หมดแล้วว่า เธอไมไ่ ด้มีธรุ ะอย่างท่ีกลา่ วอ้าง แถมยงั เป็นโต้โผใหญ่ในงานเลยี ้ งคืนนี ้ “มีอาขอโทษ‛ “ไม่เป็ นไร ผมเข้าใจ ผมไม่ได้โกรธมีอาหรอก แค่น้อยใจเท่า นนั้ เอง‛ การให้อภัยอย่างง่ายๆ ของแมธทิวยิ่งทําให้เด็กเลีย้ งแกะ ละอายใจ ทําไมพระเจ้าต้องส่งผ้ชู ายคนนีล้ งมาทําลายความสงบสขุ ในชีวิตของเธอด้วย แต่เด๋ียวก่อน คนอย่างแมธทิวน้อยใจเป็ นด้วย หรือ? 59

“น้อยใจ?” “ใช่‛ เขาคว้าข้อมือเธอมาคลึงเล่น ความร้อนวบู วาบเกิดขนึ ้ ที่ ผิวเนือ้ บริเวณที่โดนสมั ผสั อากปั กิริยาสบายๆ แต่จาบจ้วงของแมธทิว รอดพ้นสายตาเพื่อนคนอ่ืนได้ เนื่องจากพวกเขานง่ั หนั หลงั ให้แถมแผ่น หลงั กว้างของชายหน่มุ ก็ช่วยเป็นปราการสายตาได้เป็นอย่างดี “ทําไมต้องน้อยใจล่ะคะ‛ นิสยั ประจําตวั ท่ีใครๆ ก็หลงรักมา รีญาก็คือเธอเป็นคนประเภทชอบช่วยเหลือผ้อู ่ืน ถ้าเห็นคนรอบข้างไม่ สบายใจ เธอจะย่ืนมือเข้าไปช่วยคลายทกุ ข์ “ก็เราสองคนเพ่ิงตกลงเป็ นเพ่ือนแบบแนบแน่นท่ีสดุ แต่มีอา กลบั ปฏิเสธการทานข้าวเย็นกบั ผม‛ “โธ่ แมธ‛ มืออีกข้างที่เหลือยกขนึ ้ มากมุ มือใหญ่เพ่ือปลอบโยน ‚มีอาไม่รู้จะอธิบายกับแมธว่าอย่างไร แต่งานนีม้ ีอาแพลนมานาน แล้ว‛ “ไม่ต้องอธิบายหรอก ผมไม่ได้สําคญั อะไร‛ ปากก็พดู ไปแต่ใจ อยากฟังนํา้ เสียงหวานๆ นน่ั อธิบายใจจะขาด ‚แมธสําคญั สิ ตอนแรกท่ีไม่ได้ชวนก็เพราะเห็นว่าแมธงานย่งุ มาก อกี อยา่ งกไ็ ม่รู้จะบอกตอนไหน‛ คนสวยของแมธทิวลากเสียงยาว ‚แตเ่ ม่ือวานผมชวนมีอาทานข้าว บอกตอนนนั้ กไ็ ด้น่ี‛ ‚ถ้าบอก แมธก็จะโวยวายหาว่าเห็นเพ่ือนคนอื่นสําคัญกว่า แมธอีกอย่ดู ี‛ เม่ือบรรยากาศการโต้เถียงเก่าๆ กลบั มา มารีญาก็ลด 60

เกราะป้ องกนั ตวั ลง ‚ไมว่ า่ จะทําอะไร แมธก็น้อยใจอย่ดู ี‛ ‚แคช่ วนผม ควงผมมางานนี ้ผมก็ไมน่ อยด์แล้ว แต่น่ีมีอาไม่ใส่ ใจเลย‛ สายตาละห้อย สหี น้าอมทกุ ข์ชวนให้คนมองรู้สกึ สงสาร “เอ่อ‛ มารีญาหมดถ้อยคําจะเอ่ย ‚มีทางไหนท่ีมีอาจะชดใช้ ความผิดเร่ืองนีไ้ ด้บ้างไหมคะ แมธจะได้รู้สกึ ดีขนึ ้ ‛ แววตาห่อเห่ียวกลายเป็ นเจ้าเล่ห์ขึน้ มาทันที แล้วสาวน้อย จิตใจดกี ห็ ลงกล “แค่ตามใจผมก็พอ‛ ชายหนุ่มกระซิบที่ข้างหูใช้ความไวของ ตวั เองจบู แผว่ ๆ ที่ลาดไหลข่ องมารีญา เธอใส่เสือ้ เปิ ดไหลด่ งั นนั้ จงึ เป็น การอํานวยความสะดวกให้กบั แมธทิวอย่างย่ิงยวดที่จะละเลียดชิมผิว เนือ้ อยา่ งช้าๆ “แมธ...‛ มารีญาเรียกเสียงดุ กลวั ว่าใครจะเห็นถึงความสนิท สนมท่ีไมค่ วรจะเปิดเผย ‚ทําไม จะดอุ ะไรอกี แคน่ ีย้ งั ทําให้ผมน้อยใจไม่พอเหรอ‛ พอพ่อเหยี่ยวทําท่าเหมือนเด็กอยากร้องไห้ มารีญาก็เลยสงบ ปากสงบคาํ ถอนหายใจและชวนเบี่ยงประเดน็ ‚ไปหาเพ่ือนๆ กนั เถอะ คะ่ ‛ มารีญาเอาตัวรอดจากการขายหน้าเพ่ือนๆ และการถูกตัง้ คําถามจากบุคคลอ่ืนด้วยการชวนแมธทิวไปรวมกล่มุ กับเพ่ือนคนอ่ืน ซงึ ชายหนมุ่ ท่ีโดนลากกไ็ ม่อยากขดั ใจ คิดหรือว่าการหลบหลงั คนกล่มุ 61

ใหญ่จะชว่ ยให้เธอรอดพ้นกรงเลบ็ ของพญาเหยี่ยวไปได้? มารีญาใช้เวลาค่อนคืนในการคุยกับเพ่ือนๆ โดยมีแมธทิว อยขู่ ้างๆ ตลอดเวลา ความดงั ของกลมุ่ บริษัทไอซสิ และการเป็นแมธทิว คอนลินลเิ ลียสทําให้มารีญาเป็นผ้ฟู ังการสนทนาเสยี มากกวา่ แนล่ ะ่ วา่ ใครไม่อยากคยุ กบั ดาวเดน่ ของงานบ้าง สงิ่ หน่ึงที่มารีญาช่ืนชอบในตวั ของเพื่อนสนิทคนนี ้ก็คือเขาไม่ใช่ขีอ้ วด ขีค้ ยุ ขีโ้ อ่ ออกจะถ่อมตวั ด้วย ซาํ ้ เวลาใครๆ กลา่ วชม คอกเทลสีหวานเป็นเครื่องดื่มท่ีมารีญาเลอื กจิบระหวา่ งอาหาร มือ้ ดกึ เสียงหัวเราะดงั เฮเป็ นระยะจากโต๊ะท่ีพวกเธอนงั่ ยามท่ีแมธทิว ปลอ่ ยโจ๊กฮาๆ ออกมา เธอสงั เกตเห็นวา่ เพ่ือนร่วมไฮสกลู สาวท่ียงั โสด สองสามราย ตงั้ ใจสนทนากับแมธทิวอย่างเตม็ ที่ ก็แน่นอนล่ะใครจะ ไม่อยากเป็นคณุ นายคอนลินลเิ ลยี สบ้าง แมธทิวก็ไม่มีตงั้ ท่าขยํา้ ลวนลามเธออีก ทําให้หญิงสาวผ่อน คลายลดความระแวดระวงั ลง ยอมนง่ั ใกล้ๆ กบั พ่อเหยี่ยวเจ้าเสน่ห์ คนื นีไ้ ม่มีใครขอเบอร์โทรศพั ท์ของเธอเพื่ออพั เดตรายช่ือในโทรศพั ท์ แต่ กลับไปขอดาวเด่นของงานอย่างแมธทิวแทน พอไม่มีใครคุยด้วย เท่าไหร่ การนง่ั เฉยๆ คอยยิม้ ไปเรื่อยๆ รวมกบั ฤทธ์ิแอลกอฮอล์ก็ทําให้ มารีญาเริ่มหาว และเป็นโอกาสอนั ดีที่จะหนีผ้ชู ายคนท่ีนงั่ ข้างๆ ยงั ติด 62

พันอยู่กับการตอบคําถามเพ่ือนสาว เธอจึงเห็นเป็ นช่องทาง เหมาะเจาะท่ีจะขอตวั ไปพกั ผ่อน “เพ่ือนๆ มีอาไปก่อนนะ‛ มารีญาลุกขึน้ ยืนโดยไม่ได้กระซิบ บอกคนนั่งข้างๆ ซ่งึ ทําให้คนหดู ีท่ีรอจังหวะลากเธอกลบั บ้านหน้าตึง ขนึ ้ มาได้โดยทนั ที หญิงสาวยิม้ จนตาหยีขณะโบกสองมือลาเพื่อนๆ และเตรียม หยิบกระเป๋ าถือแต่โชคร้ ายท่ีมันดันย้ายที่ไปอยู่บนซอกเก้าอีข้ ้าง แมธทิว “แล้วกลบั ยงั ไงละ่ ‛ อลเิ ซยี ถามเพื่อนอยา่ งหว่ งใย เพราะเห็นวา่ เป็ นเวลาใกล้เท่ียงคืนและมารีญาก็ไม่ได้ขับรถมา การกลับโดยรถ สาธารณะสําหรับผ้ ูหญิงสาวและสวยจัดนับว่ามีความเสี่ยงที่จะเกิด อนั ตราย แม้จะเป็นในเมืองใหญ่ที่คนพลกุ พลา่ นก็ตาม “เดนิ ไปเร่ือยๆ ออกกําลงั กายสกั นิดจะได้หลบั สบาย‛ คนที่น่ังฟังรอเก็บข้อมูลเริ่มขมวดคิว้ แล้วก็เก็บความสงสัย เอาไว้ไมอ่ ยจู่ นต้องโพลง่ ถามออกมา ‚อย่แู ถวไหน‛ “อ้าว แมธไม่รู้เหรอ วา่ มีอาอยหู่ ่างจากแมธไปบลอ็ กเดียวเอง‛ มารีญาทําหน้าเม่ือย คําพดู ของอลเิ ซียคงไปกระต้นุ ตอ่ มความ ไม่พอใจของแมธทิวเข้าอีกแล้ว เพราะแววตาคนเอาแตใ่ จนนั้ เคอื งขนุ่ “ย้ายมาอย่ใู นเมืองแล้วเหรอ‛ ชายหน่มุ ถามลอยๆ ไม่เจาะจง คนตอบ 63

“ออื เดินทางสะดวกนะ่ ‛ มารีญาตอบเร่ือยๆ “ตอนนีเ้ป็นเวิร์กกิง้ วแู มน คณุ พ่อคณุ แม่สดุ หวงก็เลยยอมให้มี อาย้ายออกจากบ้านท่ีอย่อู ีกฟากหนึ่งของเมือง‛ อลิเซียรายงานเสร็จ สรรพ รอยยิม้ พึงใจรอยน้อยๆ ผุดพรายที่มมุ ปากน่าจูบของพีริกริน หนุ่ม แผนชั่วร้ ายบางอย่างมันลอยวนขึน้ มาให้หยิบใช้โดยที่ไม่ต้อง กลนั่ กรองใหม่ “แบบนีก้ ็ทางสะดวกสินะ' ลูกชายคนเดียวของตระกูลคอนลินลิเลียสทําส่ิงที่ไม่มีใคร คาดคิด เขาลกุ ขนึ ้ ยืนบอกลาเพ่ือนๆ แล้วฉวยเอากระเป๋ าของมารีญา ขึน้ คล้องแขน ประกาศเจตนารมย์ชัดว่าต้องการไปส่งเพ่ือนพ้องที่ อยากท้องติดกันคนนี ้ ไม่มีใครกล้าสงสยั ในการเป็ นสภุ าพบุรุษของ แมธทิว แต่เพ่ือนสาวรุ่นเดียวกนั กับเขาเริ่มจิกตาใสค่ นท่ีแมธทิวอาสา ไปสง่ มารีญารู้สกึ ได้ถงึ สายตาอาฆาตที่มองไลต่ ามหลงั มา กระเป๋ าถือเบอร์กิน้ สีนํา้ ตาลใบใหญ่ถือเลก็ ลงถนดั ใจเม่ืออย่ใู น มือของแมธทิว อากาศหนาวเยน็ ชว่ ยให้มารีญามีท่ีซกุ มือดไู ม่เกะกะไว้ ในเสือ้ โค้ท ขณะท่ีคนขีร้ ้อนจดั ห่อห้มุ ตวั เองด้วยเสือ้ ยืดเพียงตวั เดียว เขาเดินเอ่ือยๆ รับลมราวกบั เดินชายหาด มีแต่ความเงียบระหวา่ งคน ทัง้ สอง มือใหญ่ของแมธทิวเอือ้ มมาช่วยพยุงหญิงสาวท่ีเกิดไม่เป็ น มิตรกบั แรงโน้มถ่วงของโลกเนื่องจากนํา้ หวานผสมส่งิ มนึ เมา 64

“ขอบคณุ นะแมธ‛ จ่ๆู เธอก็พดู ขนึ ้ “เร่ืองอะไร‛ ชายหน่มุ เห็นวา่ เธอเดนิ โงนเงินเต็มทีจงึ ใช้การเดิน โอบไหลป่ ระคองกนั ไป “ท่ีช่วยไม่ให้มีอาต้องขนึ ้ ไปขายหน้าบนเวทีงานเปิ ดตวั น่ะ น่า ตลกเนอะ สาวแก่จะขนึ ้ คานโดนครอบครัวนํามาเร่ขาย ในขณะท่ีคน อื่นๆ เขาเป็นเดก็ สาวแรกรุ่น อายไุ ม่ถึงยี่สิบปี ‛ หญิงสาวพดู อะไรยาวๆ ออกมาเป็นประโยคแรก ศีรษะท่ีเร่ิมหนักซบเข้าที่ต้นแขนล่ําของแมธ ทิวอยา่ งไม่เกี่ยงงอน คืนวนั งานเบดตู องส์ การหลบจากทกุ คนในงานมาทําสญั ญา กบั พญาเหย่ียวทําให้มารีญาพลาดการขนึ ้ เวที ไปแสดงการวาดทราย ประกอบเพลงเพ่ือขายตัวเองให้กับผู้ชายในวงสังคมไฮโซ แต่คนถูก ครอบครัวกดดนั ไม่เสยี ใจสกั นิดที่ไปไม่ทนั ควิ แสดง เป็นเร่ืองแนอ่ ย่แู ล้ว ที่มารดาจะโกรธจัด เธอคงโดนหยิกจนเขียวไปหลายวนั โทษฐานที่ทํา ให้ท่านเสียหน้า เสยี เวลา และเสียเงนิ เสียทอง แตค่ ณุ นายเทย์เลอร์กลบั ไม่เป็นอย่างที่มารีญาหวาดกลวั คณุ แม่ของเธอตงั้ ท่าจะโวยวายแต่พอเห็นว่าเธอเดินควงแขนใครกลบั มา มารดาก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นเรียบเฉย และหลงั จากท่ีแมธทิวคยุ กับท่าน ระหว่างที่เธอขอตัวไปเข้าห้องนํา้ กลบั ออกมาอีกครัง้ มารดาก็ยินดี ปรีดายิม้ รับเธออยา่ งอบอนุ่ “เลก็ น้อยนา่ ‛ 65

“แมธมีวาทศลิ ป์ เป็นเลศิ ‛ “คราวนีเ้รื่องไหนละ่ ถงึ ได้มายอกนั ‛ “ทงั้ เร่ืองแม่ แล้วก็เรื่องท่ีกลอ่ มให้มีอาตกลงได้ สาบานได้เลย วา่ มีอาไม่เคยทําอะไรโลดโผนแบบนีม้ ากอ่ น‛ คนโดนชมอยากจะหัวเราะให้ก้องฟ้ า มารีญาคิดว่ามัลลิกา เทย์เลอร์พอใจแคก่ ารคยุ เจรจากระนนั้ หรือ? สงิ่ ที่มารีญาไม่รู้และจะไม่ มีวันรู้ คือเขาตกลงจ่ายเงินในราคาสองเท่าท่ีคุณนายเทย์เลอร์จ่าย ให้กบั ผ้จู ดั งาน เพื่อให้เธอไม่หงดุ หงิดหัวเสียกบั การที่ต้องเสียอะไรไป หลายๆ อย่าง แต่ลกู สาวกลบั ไม่ได้ถูกแนะนําต่อชายในวงสงั คมท่ีมา ร่วมงาน พร้ อมด้วยสญั ญาที่จะให้บริษัทของเอ็ดเวิร์ด เทย์เลอร์เป็ น ผ้ดู ําเนินการก่อสร้างและปรับปรุงห้องดาต้าเซน็ เตอร์บริษัทลกู ของไอ ซสิ ที่เวอร์จิเนีย แตส่ าํ หรับอีกเร่ือง เขาน้อมรับคาํ ชมอย่างเตม็ ใจ “เรายกเลิกได้ไหม มีอาไมอ่ ยากเสียเพื่อนไป‛ มารีญากลัวจะก้าวพลาด ไม่มีทางไหนท่ีเธอจะไม่เจ็บปวด ความสัมพันธ์ลับอย่างไรก็ต้องเก็บไว้เป็ นความลับ ถ้ามันไปรอด ท้ายท่ีสดุ แล้ววนั หนงึ่ เขาและเธอก็ต้องแยกย้ายกนั ไปมีครอบครัว หญิง สาวไม่รู้วา่ ตวั เองจะทนได้ไหมถ้าเกิดว่าเห็นผ้ชู ายท่ีเคยสนิทแนบแน่น ไปใช้ชีวติ คกู่ บั ผ้หู ญิงคนอืน่ หลงั จากที่มีเร่ืองเร่าร้อนเกิดขนึ ้ ระหวา่ งกนั แต่ถ้าเกิดวา่ ไปไม่รอด เกิดทะเลาะมีปากเสียง อนั นีย้ ่ิงแน่หนกั เพราะ นอกจากจะมองหน้ากนั ไมต่ ดิ แล้ว เธอยงั ต้องเสยี เพื่อนไปด้วย 66

“ทําไมต้องเสีย มนั ไม่มีอะไรเสยี หายหรอกนา่ ‛ ความเหน็ แกต่ วั แบบผ้ชู ายผลกั ดนั ให้แมธทิวพดู อะไรแบบเข้าข้างตวั เอง “เสียสิ‛ หญิงสาวแว๊ดใสผ่ ลกั ตวั เองออกจากการโอบประคอง ตงั้ ท่าพร้ อมจะหาเร่ืองเต็มที่ แต่ก็ไม่คณามือคนท่ีผ่านศึกเจรจาบน สงั เวียนธุรกิจมานบั ร้อยนบั พนั ถ้าหากแมธทิวไม่แน่จริง ไม่เหนือกว่า คนอ่ืนๆ บริษัทของเขาคงไม่ก้าวสู่ตลาดโลกและมีช่ือเสียงไปท่ัว ภมู ิภาคตงั้ แตเ่ ขาอายไุ ม่ถงึ สามสิบน่ีหรอก แตเ่ ขาไม่อยากจะตอ่ ล้อตอ่ เถียงกบั มารีญาให้เสยี บรรยากาศตอนนี ้มีอาของเขาอาจจะยงั ไม่รู้จกั ตวั ตนคนชว่ั อย่างเขาดี คนไหนที่เขาอยากเอา เขาต้องได้! “ท่ีพักของมีอาอยู่ไหน แล้วทําไมไม่บอกว่าย้ ายเข้าเมือง มาแล้ว‛ เมื่อสองปี ก่อนเขารู้วา่ ครอบครัวของมารีญาย้ายข้ามรัฐมาอยู่ ท่ีนิวยอร์กแต่ก็อยู่ห่างไกลกันแถวควีนส์โน่น ไม่ได้เข้ามาอยู่ที่ดาวน์ ทาวน์แมนฮัตตันและห่างจากที่เขาอยู่ไปเพียงบลอคเดียวเหมือน ตอนนี ้ หญิงสาวอ้าปากค้าง ไมค่ ิดวา่ ตวั เองจะกลายมาเป็นฝ่ ายถกู ไล่ บี ้‚ก็เพ่ิงย้ายมาไม่ถึงเดือนเลย เป็ นแค่อพาร์ตเม้นต์เล็กๆ แล้วแมธก็ ไมไ่ ด้ถามน่ีวา่ มีอาอย่ตู รงไหน‛ “ก็เลยคิดวา่ ไม่จําเป็นต้องบอก?” ชายหน่มุ พ่นลมหายใจเบ่ือ หน่ายกับอาการขีง้ อนของเด็กดือ้ ที่พยายามแก้ตัวว่าไม่ต้องมีส่วน 67

รับผิดชอบในการที่ทําให้เขาเป็นไอ้บอื ้ “อพาร์ตเม้นท์ของมีอาอยไู่ หน‛ เจ้าของดวงตาเรือนผมและดวงตาสีนํา้ ตาลออ่ นมองไปรอบๆ เพ่ือหาที่พักของตวั เอง เธอกําลงั ยืนอย่เู บือ้ งหน้าทาวน์เฮ้าส์หรูหราท่ี สร้างติดกนั และมีอยไู่ ม่เกินสิบหลงั “โน่น เดินเลยไปอีกหน่อย‛ หญิงสาวชีม้ ือบอกไปยงั ทิศทางท่ี พกั ของตวั เอง 'มีอาของเขาอยู่ใตจ้ มูกเพียงนิดเดียว' แมธทิวรู้สกึ อิ่มใจอย่าง บอกไมถ่ กู ทกุ อยา่ งลงตวั เหมาะเจาะท่ีสดุ เขาไมจ่ ําเป็นต้องไปตามลา่ หาเธอท่ีควนี ส์ แตข่ องหวานท่ีช่ือมารีญากลบั มารอพร้อมเสริ ์ฟถงึ ที่ “มีอาทําให้ผมเหมือนตวั ตลกรู้ไหม อลเิ ซยี เกือบจะหวั เราะออก มาแล้วตอนท่ีผมทําหน้าเหมือนไอ้งงั่ ท่ีไม่รู้วา่ มีอาอย่ใู กล้แคน่ ี‛้ แมธทิว คว้าเอวคอดของมารีญาให้เข้ามาใกล้ ใช้ปลายจมูกของตัวเองไล้ ปลายจมกู เชิดรัน้ ของเธอไปมา หญิงสาวหลบั ตาพริม้ 'ใหต้ ายเถอะเวลาเธอเมาแล้วดยู วั่ เยา้ เป็นบา้ ' “แมธโกรธมีอาอีกแล้ว‛ ความกล้าที่ไม่รู้มาจากไหนทําให้มา รีญายกแขนเรียวเสลาของเธอขนึ ้ คล้องลาํ คอแกร่งน่ากดั นนั้ เอาไว้ “คืนนีม้ ีอาต้องอย่กู บั ผม ตามใจผมเพ่ือไถ่โทษสองเรื่องวนั นี‛้ แมธทิวไม่ได้ชวนแตอ่ อกคําสงั่ อย่างจอมเผด็จการ ทวา่ เสียงของคําสงั่ นนั้ พลวิ ้ นมุ่ ชวนให้เคลบิ เคลิม้ เสยี เหลอื เกิน 68

“แต่ร่างกายของมีอายงั ไม่พร้อม‛ คนเมาโกหกคร่ึงหนึ่งเพราะ อนั ท่ีจริงจิตใจเธอก็ไม่พร้อมด้วยเช่นกันกบั ความสมั พนั ธ์ก้าวกระโดด ไปไกลเลยทีเดยี ว “ผมก็ไม่ได้บอกว่าจะไปถึงขนั้ นัน้ เรามีความสขุ ร่วมกันได้ ตงั้ หลายวธิ ีนะ‛ “เหรอคะ มีอาไม่รู้เลย‛ พญาเหยี่ยวช้อนต้นคอระหงของสาวน้อยที่หลงอย่ใู นอํานาจ ของนํา้ เมาให้เงยหน้าขนึ ้ มารับจบู ที่เขาสงสยั มาตลอดคืนว่ารสชาติใน คนื นีจ้ ะเป็นอย่างไร ยงั ซาบซา่ นรัญจวนเหมือนคืนก่อนที่เขาได้หรือไม่ แมธทิวเงยหน้าขนึ ้ เพื่อประมวลผล ไม่สามารถบรรยายออกมาได้ แต่ ยามท่ีเขาได้จบู เธอมนั เหมือนวา่ เขากําลงั สมั ผสั บางอย่างท่ีหอมหวาน แตบ่ างเบาดงั เมฆหมอก “แมธเป็ นคนแรกเลยที่ได้ จูบมีอา‛ คงเป็ นเพราะฤทธิ์ แอลกอฮอล์บางสว่ นท่ีซมึ เข้าเส้นเลอื ดของมารีญาไปแล้ว ทําให้เธอไม่ ตอ่ ต้านการสมั ผสั จากเขา แถมยงั เปิดเปลอื ยเร่ืองสว่ นตวั จนหมดอีก “แล้วชอบไหม‛ ชายหน่มุ ถามเสียงน่มุ สองมือของแมธทิวยัง ช้อนประคองลาํ คอ นิว้ ยาวนวดเบาๆ ที่ต้นคอ เพื่อให้ผอ่ นคลาย เขายงั แนบหน้าผากกบั หน้าผากนนู มนของเธอเอาไว้ กิริยาสนิทสนมดง่ั ค่รู ัก ทําให้ใจของมารีญาสนั่ หววิ “ถ้าบอกวา่ ไมช่ อบ มีอากค็ งเป็นคนโกหก‛ 69

“ไหนๆ เราก็ตกลงจะมีความสมั พนั ธ์ลบั ๆ กันแล้ว คืนนีค้ งไม่ แปลกอะไรท่ีเราจะสํารวจร่างกายทําความรู้จกั ซงึ่ กนั และกนั ‛ “แมธพดู เอาแตไ่ ด้‛ หญิงสาวตดั พ้อ “เข้าบ้านกนั เถอะ‛ แมธทิวกําลงั แหกกฎข้อใหญ่ของตวั เอง นนั่ คือจะไม่พาผ้หู ญิง คนไหนเข้ามาที่รังของตัวเอง ที่ผ่านมาเขามักจะอาศัยโรงแรมหรือ ห้องพักของฝ่ ายหญิง แต่มารีญาคือเพื่อน เธอสมควรจะได้รับอะไรที่ ดกี วา่ โรงแรม และอพาร์ตเม้นท์ของเธอก็อยไู่ กลเกินกวา่ ท่ีเขาจะทนได้ “บ้านไหน‛ “บ้านของผม‛ แมธทิวดันไหล่ให้หญิงสาวหันไปมองตัวตึก ทาวน์เฮาส์ ‚ท่ีซกุ ตวั นอนเลก็ ๆ ของผม‛ ชายหน่มุ จงู มือให้แม่สาวนกั ออกแบบภายในท่ีตื่นตาต่ืนใจกบั ความสวยงามของสถาปัตยกรรมสมยั เก่าให้ขนึ ้ บนั ไดเตีย้ ๆ ไปหยดุ ท่ี หน้าประตบู ้าน “มีอาผ่านตรงนีแ้ ทบทุกวัน‛ เพราะที่พักของแมธทิวอยู่ใกล้ สถานีรถไฟใต้ดนิ มารีญาจึงต้องเดินผ่านตกึ แสนสวยเพื่อใช้บริการรถ สาธารณะไปทํางาน “เหรอ ทําไมเราไม่เคยเจอกันนะ‛ เขาตอบขณะท่ีไขกุญแจ ประตบู ้าน “เพราะแมธไมน่ ง่ั รถไฟใต้ดินน่ะสิ‛ หญิงสาวย่นจมกู ตอบอย่าง 70

น่ารัก เธอรู้สกึ เหมือนตวั ลอยๆ ตอนที่โดนแมธทิวดนั หลงั ให้เข้าไปด้าน ใน “มนั ก็จริง‛ ช่วยไม่ได้ใครใช้ให้เมืองใหญ่มีประชากรหนาแน่น ขนาดนี ้ ขึน้ รถไฟใต้ดินทีเหมือนคนกําลังก่อจราจล ย่ิงในช่วงเวลา เร่งดว่ นด้วย “ที่ซุกหัวนอนของแมธ อืม ตกแต่งได้มีรสนิยมมาก‛ อินทีเรีย ดีไซน์ออกปากชม ไม่รู้ว่าเขาเลือกเคร่ืองเรือนเองและควบคุมการ ออกแบบติดตงั้ เองหรือเปล่า แต่มนั ดหู รูหรา คลาสสิก และเข้ากันได้ อยา่ งกลมกลนื “มนั ทีทงั้ หมดห้าชนั้ ใต้ดินไว้จอดรถ ดาดฟ้ าเป็ นสวนและสระ ว่ายนํา้ ชัน้ ล่างเป็ นส่วนรับแขก ห้องทานข้าวและห้องครัว ห้องออก กําลังกายอยู่ชัน้ สอง ชัน้ สามเป็ นส่วนของนันทนาการ พวกห้องเธีย เตอร์ ห้องหนังสือ ชัน้ สี่เป็ นส่วนการทํางาน ส่วนชนั้ ท่ีเราจะไปกันคือ ชนั้ ห้า ห้องนอนของผม‛ แมธทิวเลา่ ให้ฟังคร่าวๆ ถึงประโยชน์ใช้สอย ของตวั ทาวน์เฮ้าส์ในแตล่ ะชนั้ พร้อมกบั พาดอกไม้งามตรงไปยงั ลฟิ ต์ “ต้องจงู มือเลยเหรอ‛ “แนน่ อน ขเี ้กียจตามหาเวลาที่มีอาหลงทาง‛ เขาต้องเป็ นเทพเจ้าแห่งการล่อลวงเป็ นแน่ เชื่อเลยว่าเขา สามารถลอ่ ลวงให้แม่ชีหนีออกจากโบสถ์ทําผิดกฎของศาสนาได้ด้วย ซํา้ ถ้าอยากจะทํา เธอไม่เคยสังเกตเห็นว่าแมธทิวจะพูดได้เสียงนุ่ม 71

กระชากใจขนาดนี ้ มารีญารู้สึกตัวสมองตวั เองไม่สั่งงานเลย ไม่ว่า เพ่ือนสนิทคิดไม่ซ่ือจะจบั จงู ไปทางไหน หรือทําอะไร เธอก็ยินยอมทํา ตามแตโ่ ดยดีไม่มีแงง่ อน ลิฟต์โดยสารพาหน่มุ สาวขนึ ้ มาถึงชนั้ ห้า พอประตเู ปิ ดมารีญา กเ็ ห็นห้องนอนที่ดสู บายๆ แตใ่ ห้ความรู้สกึ แขง็ แกร่ง เตยี งนอนนา่ ทิง้ ตวั นอนเป็ นที่สดุ เจ้าของบ้านปล่อยให้เธอเดินสํารวจตามมมุ ต่างๆ จน พอใจ เพราะในบางเร่ืองเขากอ็ ดทนรอคอยได้หากวา่ ได้ผลที่ค้มุ คา่ “มานี่เถอะ‛ ชายหน่มุ ตบหน้าตกั ตวั เอง แสดงกลายๆ ว่าอยาก ให้มารีญามาหยดุ ที่ตรงไหน 'เขาตอ้ งเป็นเทพบตุ รกรีกกลบั ชาติมาเกิดเป็นแน่' หญิงสาวกรีดร้องอย่ใู นใจเมื่อได้เห็นภาพแสนยวนตา แมธทิว นง่ั คอยอยู่บนเตียงทัง้ เนือ้ ทัง้ ตวั มีเพียงบอกเซอร์ปกปิ ดเรือนร่าง มัด กล้ามที่ต้นแขน หน้าอกและหน้าท้องคงได้จากการเพียรออกกําลงั กาย มาหลายปี เขาปล่อยช่วงขาทรงพลงั ให้ทิง้ ตวั ไปบนพืน้ นั่งแยกต้นขา ออกจากกนั แบบคนมนั่ ใจสดุ ๆ ไม่รู้ว่าเพราะความง่วง ความเมา หรือแมธทิวร่ายมนต์ดําใส่ กนั แน่ แตเ่ รียวขาทงั้ สองข้างก็มาพาหญิงสาวมานง่ั แปะลงบนตกั กว้าง ของแมธทิว ซึ่งเจ้าของตักท่ีอํานวยความสะดวกให้เธอนั่งพักอย่าง สบายก็เริ่มสํารวจเพ่ือนเก่า อาจจะเพราะความที่เป็ นลูกครึ่ง ทําให้ หญิงสาวไม่ขาวซีดเหมือนฝร่ังอเมริกันทว่ั ไป ส่วนผสมทางเชือ้ ชาติที่ 72

ลงตวั สร้างมนษุ ย์เพศหญิงท่ีสวยสมบรู ณ์แบบอยา่ งมารีญาขนึ ้ มา พญาเหย่ียวช่วยถอดเสือ้ โค้ทท่ีคลมุ ร่างบอบบางออก ตามมา ด้วยเสอื ้ เปิดไหลแ่ ละกระโปรงทรงสอบ จากนนั้ ก็แนบผิวเนือ้ เย็นๆ ของ เขาเองให้สนิทกับเนือ้ นวลที่อบอ่นุ ของมารีญา แมธทิวเร่ิมจ่โู จมจดุ ท่ี ออ่ นไหวนน่ั ก็คือซอกคอ คอ่ ยๆ จบั เรียวขาให้บิดมาคร่อมเขาไว้เพื่อให้ หญิงสาวนงั่ ได้อยา่ งถนดั มากขนึ ้ “ถ้ารู้วา่ วนั นีจ้ ะโดนแมธสํารวจทงั้ ตวั มีอาคงใสช่ ดุ ชนั้ ในสวยๆ มากกว่าตวั เก่าที่ใส่สบาย‛ เพราะเขาเลือกจะไม่ถอดหมด ปล่อยให้ เธอได้มีบกิ ินี่กบั บราได้ปกปิ ดร่างกายอย่บู ้าง และไฟในห้องก็ไม่ได้ปิ ด ทําให้หญิงสาวไมใ่ คร่สบายใจ “ไม่เป็นไรหรอก จริงๆ ผมชอบแบบไม่ใส่อะไรเลยมากกว่า แต่ บงั เอญิ วา่ มีอาอย่ใู นช่วงขาดบกิ ินี่ไมไ่ ด้ ผมกเ็ ข้าใจ‛ คนพดู จบู กวาดไป ท่ีเนินอก ไรเคราเขียวครึม้ ที่มารีญาได้เห็นครูดเข้ากับเนือ้ อ่อนๆ สร้าง รอยแดงได้มากพอกบั ความเสยี วซา่ น “ขาดไมไ่ ด้ แตม่ ีอาก็น่าจะใสต่ วั ท่ีใหมก่ วา่ นี‛้ “น่ีก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไร‛ เขาพูดความจริง ชัน้ ในของเธอ อาจจะไม่ได้ดใู หม่เหมือนเพ่ิงออกจากร้ าน แต่มันก็ไม่ได้ เก่าขาดรุ่ย หรือขนึ ้ รา “แต่มันก็ไม่ เอ่อ เร้ าใจใช่ไหมล่ะ อืม‛ คนพูดเอนคอไป ทางด้านหลัง เผลอปล่อยเสียงครางตอนที่แมธทิวรวบเอาเม็ดบัวสี 73

ทบั ทิมเข้าในปาก “ลกู ไม้ จีสตริง สีกระต้นุ อารมณ์อย่างดําและแดง ผมเห็นจน ชินตาแล้ว พวกสาวๆ ชอบใส่กนั เยอะ แต่ผมว่าแบบนีส้ วยกวา่ ‛ ชาย หน่มุ ใช้ฟันช่วยเข่ียสายของบราให้พ้นทาง “เหรอคะ ขอโทษนะคะที่มีอาไม่มือโปรแบบคนู่ อนคนอนื่ ๆ ของ แมธ‛ แมธทิวรู้สกึ ได้ถึงพลงั แห่งการหวงแหน ซง่ึ ตามปกติเขาควรจ หลีกลีห้ นีไปให้ไกลผู้หญิงที่พูดจาแบบนี ้ แต่ไม่รู้ว่าทําไมถึงชอบฟัง เวลาที่มนั ออกจากปากของมารีญา ‚ผมชอบที่คณุ ไม่ใช่มืออาชีพ และ รักท่ีจะได้เป็นคนสอนให้คณุ ‛ “ไม่รําคาญเหรอที่มีอาไมเ่ กง่ ไมจ่ ดั จ้านเหมือนคนอน่ื ๆ‛ “ไม่เลยสกั นิด ผมเคยบอกมีอาหรือยงั ว่าผมฝันจะเป็ นครูมา ตัง้ แต่เด็ก และผมสัญญานะว่าจะเป็ นครูท่ีดีถ้าหากนักเรียนไม่ดือ้ จนเกินไป‛ “แล้วถ้าลกู ศิษย์ดือ้ คณุ ครูจะทํายังไงคะ‛ เพราะสติล่องลอย ไปแล้วด้วยคอกเทลสีหวาน แมธทิวจึงได้มีโอกาสเห็นมารีญาในมุม เดก็ ช่างซกั ที่นา่ ฟัดที่สดุ ในสามโลก “ครูก็จะตีด้วย … ‛ เขากระซิบบอกสิ่งท่ีจะใช้ทําโทษเสียงสน่ั พร่า ซง่ึ เขาก็ใจดกี ดสะโพกผายทางด้านหลงั บดเบียดให้เธอเข้ามาจน ใกล้จนได้รู้จกั กบั เจ้าอาวธุ ร้ายซง่ึ กําลงั ดนุ ดนั อย่ตู รงกหุ ลาบดอกตมู 74

“อา‛ เศษไม้ที่เสียดสีกันก่อให้เกิดประกายไฟฉันท์ใด ผิวเนือ้ ในจดุ ซอ่ นเร้นที่ออ่ นไหวถไู ถไปมากก็ ่อให้เกิดเพลิงพิศวาสฉนั ท์นนั้ ชายหนุ่มรักท่ีจะได้ยินเสียงครางหวานๆ ของมารีญา เขา ค่อยๆ บรรจงเคล้นคลงึ กหุ ลาบดอกงามที่คาดว่าคงจะฉ่ําชืน้ ไปด้วย หยาดนํา้ ค้างด้วยแกน่ กายของตนเอง ในเมื่อเขารักท่ีจะได้ยินเสียงร้อง อนั แสนไพเราะ แมธทิวจึงไม่จูบปิ ดกลัน้ เสียงครางนัน้ แต่เขาไล้เลีย ปลายถนั สลบั กบั ดดู ดงึ อย่างหิวโหย แมธทิวเป็ นนกั รักตวั ฉกาจแห่งอเมริกา กระแสความกระสนั ซ่านตีวนในช่องท้อง ทุกท่วงท่าท่ีเขาเป็ นผู้นําการขยับสร้ างระลอก คลื่นเกษมสันต์ มารีญารู้สึกได้ยินเสียงกรีดร้ องแว่วๆ ซ่ึงอยากจะ สาบานได้ว่าไม่ใช่เสียงของเธอ อยากจะบอกว่ามันคือเสียงของเสือ สาวหิวเซ็กซ์ร่านร้ อน แต่อนิจจาสุดท้ายเสียงที่ก้องทั่วทัง้ ห้องก็เป็ น เสียงของเธอเอง คําพูดของเพื่อนนักเขียนชาวไทยเก่ียวกับการหา ต้นแบบมาช่วยเหลือให้นิยายสมจริงแวบขึน้ มาท่ามกลางสติที่พร่า เลอื น 'ถ้าหากได้แมธเป็นต้นแบบ และเขายอมช่วยเธอ นิยายที่ไม่ เอาไหนคงจะดงั กระฉ่อนไปท่ัวโลกแน่ ณพิชญานนั ศ์มีเอเลี่ยนของ ตวั เองไว้คอยช่วย แล้วทําไมมีอาแห่งอเมริกาจะมีพญาเหยี่ยวไว้ข้าง กายบา้ งไม่ได'้ ความอยากพิสูจน์ตัวเองต่อครอบครัว ต่อคนอ่าน ต่อโลกมี 75

อํานาจเหนือทกุ สง่ิ แตก่ ย็ งั ไม่มีอํานาจมากพอจะหนั เหความสนใจเธอ ไปจากการปรนเปรอของแมธทิว 'ไม่จริงใช่ไหม ผูห้ ญิงทีข่ ยบั ตวั เองใหบ้ ดเบียดกบั อาวธุ ลบั ของ แมธทิวอย่างถูกจงั หวะไม่ใช่เธอใช่ไหม' มารีญาร้องถามตวั เองเสียง ลน่ั สะโพกของเธอหมนุ วนเองโดยไม่มมี ือใหญ่คอยควบคมุ ทิศทาง มนั เป็นการเคลอ่ื นไหวท่ีอยนู่ อกเหนืออาํ นาจการทํางานของสมอง เนือ้ ผ้า ของบกิ ิน่ีและแผ่นใยของผ้าอนามยั แบบบางเฉียบไม่อาจกลนั้ อารมณ์ พิศวาสปรารถนาที่ก่อตัวราวกับมหาพายุได้ คนท่ีกําลังสนุกกับการ เลื่อนไถลตวั เองบนร่างแกร่งรู้สกึ เหมือนตวั เองกําลงั ลอยสงู ขนึ ้ สงู ขนึ ้ สงู ขนึ ้ จน... แตะที่ขอบเหวแหง่ สวรรค์ พอโดนนกั รักตะวนั ตกผลกั เบาๆ มารีญากล็ อยละลว่ิ ในฟองนมุ่ แหง่ ความสขุ เสียงหัวเราะท้ ุมตํ่าอย่างพอใจของแมธทิวฉุดสติให้ ของเสือ สาวหิวเซก็ ซ์กลบั มา พอรู้ตวั วา่ ทําอะไรลงมาและตวั เองเปิ ดเปลือยแค่ ไหนตอ่ สายตาของผ้ชู ายน่ากินที่สดุ ในแมนฮตั ตนั มารีญาก็กระเสือก กระสนลนลานจะลงจากตกั ท่ีอํานวยความสะดวกให้เธอหาความสขุ ให้กบั ตวั เองมาหลายนาที แตแ่ มธทิวก็ไม่ยอมให้เธอทําแบบนนั้ เขารัง้ เอวคอดเอาไว้แล้ว พลกิ กดให้เธอหงายนอนลงบนท่ีนอน เรือนผมสีนํา้ ตาลยาวสยายและ บางสว่ นกล็ ้อมกรอบใบหน้า ดวงตาท่ียงั ฉํ่าปรือด้วยความสขุ สมย่ิงทํา ให้มีอาของเขาสวยขนึ ้ จม 76

“ช่วยผมหน่อย‛ เขาจูบซํา้ ท่ีริมฝี ปากบวมเห่อของหญิงสาวที่ นอนหอบ ดวงตาของหญิงสาวเบิกกว้ างเมื่อแมธทิวคว้ าเอามือท่ีเกาะ ไหล่กว้างอยู่ เลื่อนลงไปกอบกุมเจ้าแมธทิวน้อยท่ีแข็งขึงอยู่ภายใต้ บอกเซอร์ เขาสอนให้เธอรู้จักการให้ความสขุ กบั ผู้ชายด้วยปลายนิว้ ของผ้หู ญิง ใบหน้าของสาวสวยแดงซ่านด้วยความอาย มีเก้ๆ กงั ๆ อยู่ บ้าง แตค่ ณุ ครูหลอ่ ลาํ่ กค็ อ่ ยๆ สอนอยา่ งใจเยน็ เป็นครัง้ แรกที่เธอได้แตะต้องร่างกายของเพศตรงข้ามแบบถึง แก่น 'อา ผิวสมั ผสั ของมนั ที่น่มุ ราวกบั กํามะหยี่' อย่างน้อยเธอก็ได้ อะไรไปเขยี นในนิยายตงั้ หนง่ึ ประโยค แมธทิวอยากจะขาดใจตายกับลกู ศิษย์หวั ดี มารีญาเรียนรู้ไว มาก มือของเธอน่มุ และอนุ่ ร้อนเหมาะเจาะพอดีกบั ตรงส่วนนนั้ สอน เพียงไม่นาน มีอาของเขาก็รู้ว่าจะทําให้เขายอมเปล่งเสียงครางอย่าง พงึ พอใจได้อยา่ งไร ข้อมือของเธอไมใ่ ช่แคข่ ยบั ขนึ ้ ลงทื่อๆ แตม่ นั มีอะไร ที่มากกว่านัน้ นักวิทยาศาสตร์ อย่างเขาเกิดข้ อสงสัยจนต้ อง ตงั้ สมมติฐานขึน้ มาทันควนั ว่า หากสอนมารีญาเต็มคอร์ส เขาจะไม่ หลงเธอแย่หรอกหรือ “เร่งมือหน่อยที่รัก‛ แมธทิวคิดวา่ ตวั เองไม่จําเป็นต้องอดกลัน้ พอเขาออกคําสงั่ มนั กไ็ ด้ตามใจที่ต้องการ ไอ้เสียงครางตํ่าแหบพร่าในลําคอของแมธทิว ทําให้มารีญา 77

กระหย่ิมยิม้ ย่อง รู้สึกว่าตัวเองอยู่เหนือสุดของขอบจักรวาลที่ได้ ควบคมุ จอมบงการตวั พ่อ “โอ้ว สุดยอด‛ แมธทิวเปล่งคําพูดประโยคสุดท้ายก่อนจะ ปลดปลอ่ ยตวั เองเม่ืออารมณ์ถงึ จดุ ท่ีต้องระเบิด เขาซกุ หน้าลงตรงซอก คอที่ยงั หอมกรุ่นของหญิงสาว จบู ขอบคณุ ท่ีริมฝี ปากเร็วๆ หนงึ่ ครัง้ “เอ่อ แมธ‛ พออะไรๆ ผ่านไปแล้ว มารีญาก็เร่ิมกระดากอาย รู้สึกได้ถึงนํา้ อุ่นๆ เหลวๆ เลอะอยู่ที่มือซึ่งยังกอบกุมเจ้าวายร้ ายที่ ปลอ่ ยของเสียออกมา “หืม‛ เสียงของแมธทิวออกแนวขเี ้กียจ “ไม่ได้รังเกียจหรืออะไรนะ แตว่ า่ เออ่ ... มนั เหนียวน่ะ‛ พดู เอง กอ็ ายเอง มารีญาพยายามหาคาํ เล่ยี งจนสดุ ฤทธิ์ ซง่ึ ก็ทําให้จอมขเี ้กียจ หวั เราะออกมาได้อกี ครัง้ ชายหน่มุ ลกุ พรวดอย่างวอ่ งไว เดินดมุ่ ๆ ไปเอาผ้าชบุ นํา้ อนุ่ มา ให้หญิงสาวเช็ดทําความสะอาดมือของตวั เอง และเดินกลบั เข้าไปใน ห้องนํา้ อกี ครัง้ คงจะเพ่ือทําความสะอาดตวั เอง แม่คนขอี ้ ายกลบั ไปซกุ ตวั อยใู่ ต้ผ้าห่ม พยายามจะหยิบเสือ้ ผ้าท่ีโดนเขาถอดออกกลบั มาสวม ใส่ รู้สึกว่าตัวเองโล่งโจ้ งเกินไปทัง้ ตัวมีเพียงกางเกงในตัวจิ๋ว น่า หงดุ หงิดท่ีเสือ้ ผ้ามันอย่ไู กลเกินเอือ้ มถึง ขณะท่ีกําลงั จะกระถดตวั ลง ไปหยิบ พญาเหยี่ยวผ้วู อ่ งไวก็เดินเข้ามาฉวยไปเสียกอ่ น “จะนอนอย่แู ล้ว ใสท่ ําไม‛ คณุ ครูดเุ สยี งออ่ น จบั เสอื ้ ผ้าไปพาด 78

บนเก้าอยี ้ าวปลายเตียง “มีอาต้องกลบั ค้างไมไ่ ด้‛ แมธทิวทําเสียงจิ๊จ๊ะอย่างขดั ใจ ‚ทําไมจะค้างไม่ได้ เราตกลง กนั แล้ววา่ มีอาจะค้างที่นี่‛ “พรุ่งนีม้ ีอามีประชมุ เช้า‛ “ผมก็มี‛ เน่ืองจากวนั นีเ้ ขาเล่ือนทกุ อย่างออกไป ทําให้ตาราง นัดหมายของเขาในวันพรุ่งนีแ้ น่นเอ๊ียด ซ่ึงอาจจะแน่นไปจนถึงคริ สมาสต์ ไอ้ท่ายืนกอดอกอวดกล้ามล่ําๆ กับเนือ้ ตวั ท่ีแสนสมบูรณ์ของ คณุ ครูทําให้ลกู ศิษย์สาวสงสยั วา่ เขาไม่รู้สกึ หนาวบ้างหรืออย่างไร ฮีต เตอร์ที่เปิดไว้กไ็ มไ่ ด้มีอณุ หภมู ิอบอนุ่ เหมือนบ้านทวั่ ไป “ยงั ไงกค็ ้างไมไ่ ด้ คอื มีอามีของใช้สว่ นตวั ท่ีจําเป็นต้องใช้‛ “อะไรละ่ อยากแปรงฟันเหรอ ผมมีแปรงสีฟันสาํ รองให้‛ พอคนพดู ตงั้ ท่าจะเดนิ ไปหยิบของที่พดู ถงึ จากที่เก็บในห้องนํา้ ให้ มารีญาก็ต้องร้องเรียกไว้ก่อน ‚มันไม่ใช่ เอ่อ เป็ นของส่วนตวั กว่า นนั้ คอื … มีอาไม่พร้อมจะมีเซก็ ซ์จําได้ไหม‛ “อาฮะ‛ แม้แมธทิวจะทําสหี น้าฉงน แตเ่ ขายิม้ อย่ใู นตาซง่ึ ทําให้มารีญา อยากจะหาอะไรเหวี่ยงใส่หัวคนช่างแกล้งนัก ‚รู้หรือยังเล่าว่ามีอา ต้องการอะไร คิดว่าบ้านของแมธคงจะไม่มีอะไรแบบนีเ้ ก็บไว้หรอกใช่ 79

ไหม‛ “ใช้ยี่ห้ออะไรละ่ เดี๋ยวลงไปซอื ้ ท่ีร้านตรงหวั มมุ ถนนให้‛ เขาหายไปยังไม่ถึงนาทีในทิศทางท่ีเดาว่าน่าจะเป็ นห้องนํา้ แมธทิวก็กลบั ออกมาในพร้อมกบั ใสเ่ สอื ้ ยืดและกางเกงวอร์มผ้าฝ้ ายขา ยาวเรียบร้อย มารีญาอ้อมแอ้มบอกยี่ห้อตอนที่เขาเดินมาคว้ากระเป๋ า สตางค์บนหวั เตยี ง จมกู โด่งฝังลงบนแก้มนวลขอกําลงั ใจก่อนจะทิง้ ให้ เธออย่ตู ามลําพงั ในห้องนอนกว้าง “นน่ั ห้องนํา้ และห้องแตง่ ตวั เผ่ือมีอาอยากอาบนํา้ เสือ้ ผ้าของ ผมใช้ได้ทกุ ตวั นะ อยากหยิบตวั ไหนมาใสก่ ็ได้เลยไม่ต้องเกรงใจ‛ แมธ ทิวบอกไว้ก่อนจะผลบุ หายออกจากห้องนอนไป “ฉันทําอะไรลงไปเนี่ย‛ มารีญาปิ ดหน้าตวั เองคล้ายว่าสายตา จบั ผิดของพระเจ้ากําลงั จ้องอยู่ และเธอไม่ต้องการให้ท่านเห็นคนบาป อยา่ งเธอ คนท่ีมาค้ างคืนด้ วยได้ รั บการเอาใจใส่ อย่ างดีจากเจ้ า ของบ้าน มารีญานึกท่ึงท่ีแมธทิวกล้าลงไปซือ้ ผ้าอนามัยให้กับเธอ หลงั จากผลดั เปล่ียนและทําความสะอาดตวั เองเรียบร้อย มารีญาท่ีมี เสอื ้ ยืดตวั โคร่งของแมธทิวปกปิ ดร่างก็มายืนบิดไปมาข้างเตียง ไม่รู้ว่า จะวางตัวเองไว้ตรงไหน ส่วนเจ้าของบ้านกําลังเลื่อนไสลด์หน้าจอ 80

โทรศพั ท์ไปมา เพื่อเช็คอีเมล ขา่ วสารและงานที่ต้องตดั สนิ ใจแตพ่ อเขา เหลอื บเหน็ มารีญา ความสาํ คญั ของเธอในคนื นีน้ นั้ มีเหนือเรื่องงาน “มานอนมา‛ เขาไถลตัวลงนอนแล้วดึงให้คนที่ยืนเจียมเนือ้ เจียมตวั อยขู่ ้างเตียงมานอนด้วยกนั มารีญาสาบานได้ว่าตัวเองไม่ได้มารยาสาไถทําตวั อ่อนไถล ขนึ ้ มานอนหนนุ แขนลา่ํ ๆ ของเพ่ือนที่เพิ่งสอนให้เธอผ่านประสบการณ์ ขนั้ สดุ ยอดมาหมาดๆ หากแต่เป็ นเพราะแมธทิวนัน้ แข็งแรงกว่าเธอ มาก ดงั นนั้ เธอเลยมานอนจ้มุ ป้ กุ อย่ขู ้างกายเขา “คริสมาสต์ปีนี ้มีอาจะทําอะไรจ๊ะ‛ “ไมร่ ู้สิ คงฉลองกบั คณุ พ่อคณุ แม่ที่บ้าน‛ หเู ลก็ น่ารักของมารีญาได้ยินเสยี งแวว่ เหมือนเสียงถอนหายใจ ‚ถงึ จะเป็นความสมั พนั ธ์ลบั ๆ แตเ่ ราจะอย่บู นพืน้ ฐานของความจริงนะ มนั ควรเร่ิมต้นด้วยการไม่โกหกกนั ‛ “แมธรู้ได้ไงวา่ มีอาโกหก‛ “เอาเป็นวา่ ผมรู้วา่ พ่อกบั แมข่ องคณุ จะไปลอ่ งเรือสําราญ โดย ไม่มีชื่อมารีญา เทย์เลอร์เป็ นหน่ึงในผู้โดยสารก็แล้วกนั คราวนีต้ อบ คาํ ถามได้หรือยงั วา่ มีแพลนอะไร‛ 'แผนของเธอน่ะเหรอ ก็ซ่อมแซมใจที่แตกหักเนื่องจากคํา วิจารณ์นิยายแล้วก็รีบ้ิวท์นิยายใหม่น่ะสิ' แต่เธอยังไม่กล้าบอกเขา หรอก 81

“ถ้าอยา่ งนนั้ กม็ าอย่ดู ้วยกนั ฉลองกนั สองคน‛ “แล้วแมธไมต่ ้องกลบั ไปท่ีบ้านเหรอ‛ “พ่อกบั แม่บินไปสเปน ฉลองกบั ญาติท่ีนน่ั ผมก็เลยโสด เหงา และโดดเด่ียว เลยอยากให้มีอามาอย่ดู ้วย เราไม่ควรจะแยกกันเหงา ควรจะเหงากนั สองคน วา่ ป่ ะ?‛ “นี่เป็นคําสง่ั หรือวา่ คาํ ขอร้องละ่ ‛ “สบายใจจะคดิ แบบไหนกต็ ามสบาย เพราะผมมองที่ผลลพั ธ์‛ จากเพ่ือนสนิทกลายมามีความสัมพันธ์เลยเถิด และการได้ นอนกอดผ้ชู ายเป็ นประสบการณ์แปลกใหม่สุดๆ สําหรับมารีญา เธอ นอนไม่หลบั เพราะความตื่นเต้น ในขณะที่แมธทิวนอนกอดเธอแล้วก็ หลบั ป๋ ยุ มิสเตอร์คอนลินลิเลียสรู้สกึ ตวั ต่ืนมาใกล้รุ่งสาง เขาปลกุ คนท่ี เพิ่งหลบั สนิทขนึ ้ มาสอนบทเรียนการสร้างความสขุ แห่งรักอีกรอบก่อน จะปลอ่ ยให้เธอนอนไปจนเช้า แมธทิวขบั รถวนไปสง่ มารีญาท่ีหน้าตกึ อ พาร์ทเม้นท์ก่อนจะเลยเข้าบริษัทเพ่ือประชมุ ยาวเหยียดตลอดวนั “บา่ ยวนั คริสมาสต์ผมจะมารับ เตรียมกระเป๋ าเสือ้ ผ้าให้พร้อม นะ‛ แมธทิวยํา้ อีกครัง้ กอ่ นจะจบู ลาแล้วปลอ่ ยมารีญาลงจากรถคใู่ จ แต่อนิจจา คําสงั่ สดุ ท้ายนัน้ มารีญาไม่ได้ปฏิบตั ิ แมธทิวหาย หน้าไปไร้ ข่าวคราว เธออุตส่าห์ไปเดินเลือกเฟ้ นหาของขวัญที่ไม่มี โอกาสได้แลกให้กบั เขา ไม่มีการฉลองคริสมาสต์ ไม่มีการนบั ถอยหลงั 82

เข้าสปู่ ีใหมด่ ้วยกนั ไม่มีข้อความ ไมม่ ีการโทรศพั ท์มาหา มารีญาถงึ กบั ร้ องไห้กลางไทม์สแควร์ตอนที่ออกไปเค้าท์ดาวน์กับอลิเซีย หรือว่า ความเพื่อนจะสิน้ สดุ ลงตรงนี?้ การวางระบบในบริษัทท่ีเพ่ิงก่ อสร้ างเสร็จท่ีซานฟราน - ซิสโกไม่ได้ง่ายอย่างท่ีวางแผน กินเวลายืดยาวนานหลายสัปดาห์ นับตัง้ แต่เร่ิมคิกออฟโปรเจค วันนีเ้ ขาได้รับโทรศัพท์จากเชิญ (ก่ึง บังคับ) จากซานเชส หน่ึงในเพ่ือนสนิทกลุ่มพญาเหยี่ยวให้มาดื่ม สงั สรรค์กันเล็กน้อยท่ีผับมีชื่อของรัฐ ใจน่ะก็อยากเร่งควบคมุ งานให้ มันจบๆ แต่อีกใจก็ห่วงเพื่อนรัก เขาเลยต้องพาตัวเองมายืนหน้า สถานท่ีนดั หมาย ซง่ึ ได้เจอกบั เฮกเตอร์ตรงประตทู างเข้าพอดี “ไง‛ แมธทิวกอดทักทายเพ่ือนอีกคนท่ีได้รับเชิญมาสนั้ ๆ แล้ว พากนั เข้าไปด้านใน มองหาไม่นานนักก็ได้เจอกบั คนมีปัญหาท่ีนงั่ อยู่ ด้วยอาการเหมือนหมดอาลยั ตายอยาก “ไงเพ่ือน ... มาถงึ นานยงั ‛ เฮกเตอร์ตบบา่ กว้างของคนท่ีนงั่ อย่กู ่อนดงั ป๊ าบ แล้วถามด้วย ความเกรงใจสุดๆ ครัน้ พอเห็นสีหน้าของอีกฝ่ ายท่ามกลางความมืด สลวั แล้วพบวา่ เพ่ือนรักกําลงั ไม่สบายใจอย่างรุนแรงก็ให้สงบปากสงบ คําท่ีอยากจะพดู เล่นลงทันที ถึงขนาดด่ืมเหล้าเข้าปากแบบนีท้ งั้ ท่ีไม่ 83

เคยเลยสกั ครัง้ ท่ีคนอยา่ งซานเชสจะเลือกดม่ื มนั แบบเพียวๆ อย่างนี ้ คนถูกถามเงยหน้าขึน้ มาเล็กน้อยก่อนจะส่งยิม้ แห้งๆ ไปให้ เมื่อเจอคําถามที่แทงใจเข้าอย่างจงั คําตอบเดียวของหน่มุ อาหรับคือ การหยิบแก้วเหล้าใบเดิมที่เติมเอาไว้จนเต็มขนึ ้ มาดื่มอีกรอบ ใบหน้า คมคร้ ามหนวดเคราเขียวเข้มสมกับเป็ นบุรุษตะวันออกกลางค่อยๆ กลืนมนั ลงคอด้วยความลาํ บาก เน่ืองจากความบาดแหลมของรสชาติ ท่ีเขาสาดเข้าปากไปตงั้ หลายครัง้ แล้วกย็ งั ไม่ชินกบั ความฝาดเฝ่ื อนของ มนั สกั ที จากนนั้ จงึ คอ่ ยตอบคาํ ถามเพ่ือนรักหลงั วางแก้วเปล่าลงได้ไม่ นาน “... สกั พกั ใหญ่แล้ว‛ คําตอบเนือยๆ นนั้ เรียกเสียงถอนใจจากคนมาใหม่ทงั้ สองได้ เป็ นอย่างดี เฮกเตอร์มองเสีย้ วหน้ าคมของเพ่ือนรักอย่างเข้าใจ ความรู้สกึ นึกถึงตอนท่ีอีกฝ่ ายโทรไปหาเขาหากไม่ติดว่าตวั เองกําลงั ทํากิจกรรมอย่างขะมักเขม้นกับสาวๆ อยู่แล้วล่ะก็เขาคงได้ถามสาร ทกุ ข์สขุ ดบิ ของมนั ไปบ้าง ไมใ่ ชป่ ลอ่ ยให้เพ่ือนเก็บเอาความไมส่ บายใจ ทกุ อย่างมาไว้กบั ตวั จนดหู นกั หนาสาหสั ขนาดนี ้ “เป็นไรวะเชส เพลาๆ หนอ่ ย ซดั เอาๆ เด๋ยี วเหล้าหมดร้านเขาก็ ไม่มีขายให้คนอ่ืนกันพอดี‛ เจ้าพ่อไอทีถามขนึ ้ มาบ้างหลงั นั่งฟังการ สนทนาอยพู่ กั ใหญ่ ยิ่งสายตาเหลอื บไปเหน็ ขวดเหล้าท่ีพร่องลงไปแล้ว เกือบคร่ึงก็เริ่มเข้าใจ 84

“ฉนั ไม่เป็นไรหรอก แค่อยากดื่มก็เท่านนั้ เอง‛ ยกมือโบกไปมา เหนือศรี ษะช้าๆ เป็นเชิงปฏิเสธ “แตห่ น้านายบอกชดั วา่ มี แถมดทู ่าจะเยอะด้วย วา่ ไงมีอะไรจะ เลา่ ให้พวกฉนั ฟังไหม‛ เฮกเตอร์ถามขนึ ้ อย่างรู้ทกุ อย่างดี เพื่อนรักเป็น อะไรมีหรือพวกเขาจะอา่ นไม่ออก พร้อมกบั เสนอตวั ถามอยา่ งเป็นห่วง เมื่อเหน็ สีหน้าและท่าทางของคนตรงหน้าขดั ตอ่ คําพดู ของตวั เองอย่าง สนิ ้ เชิง “ไม่มี ก็แค่อยากจะชวนพวกนายมาด่ืมเท่านนั้ อย่าซีเรียสไป หน่อยเลยน่า‛ นํา้ เสียงคล้ายเหน่ือยหน่ายเอ่ยบอก พร้อมกบั เอนกาย ทิง้ แผ่นหลังกว้างไปยังพนักเก้าอีเ้ ต็มแรง ร่างสงู ถอนใจออกมายาว สายตาคคู่ มเลอื่ นขนึ ้ มองเพ่ือนรักทงั้ สองคนนนั้ ทีคนนีท้ ีด้วยความรู้สกึ ท่ีตัวเขาเองก็บอกไม่ถูก ความวุ่นวายในหัวใจใครหนอจะช่วยเขา คล่ีคลาย ครัน้ จะเล่าให้พวกมันฟังก็เห็นจะใช่เร่ือง เพื่อนทัง้ สาม อุตส่าห์บินมาหาเขาไกลถึงท่ีนี่ เพียงแค่เขายกหูโทรไปชวนแค่กร๊ิก เดยี วพวกมนั กเ็ ดนิ มาหาทนั ทีอย่างไม่ลงั เล แล้วเขายงั จะกล้าเอาเรื่อง ไมส่ บายใจไปให้พวกมนั รับรู้ได้อย่างไร “ขอบใจ พวกนายที่มานะ‛ ประธานกลมุ่ โอเปกเสริมขนึ ้ มาอีก นิด เมื่อนึกขนึ ้ มาได้ว่าตวั เองยังไม่ได้บอกคํานีก้ ับเพื่อนรักทงั้ สองแต่ อย่างใด “ไมม่ าได้ไง เจ้าพอ่ บอ่ นํา้ มนั รายใหญ่ของโลก ที่ปกตงิ านรัดตวั 85

แน่นจนหาเวลาเจอโคตรยากเอ่ยปากชวนขนาดนี ้ไม่มาก็ไม่ใช่เพ่ือน กนั แล้ว จริงไหมวะ‛ เฮกเตอร์เอ่ยจากใจจริง เป็ นครัง้ แรกท่ีพวกเขาดู จะมีสาระกว่าวนั ไหนๆ ยามเจอหน้า เน่ืองจากคนท่ีตวั เองอตุ ส่าห์บิน มาหาตามคําชวนทางโทรศัพท์ กําลังตกอยู่ในสภาวะที่เรียกได้ว่า วิกฤตทางจิตใจเลยทีเดยี ว “อืม! ยังไงก็ขอบใจนะเว้ย ว่าแต่อีธานล่ะ ไม่ได้มาด้วยกัน เหรอ‛ คนชวนถามตอ่ เม่ือเพ่ือนรักอีกคนยงั ไมโ่ ผลห่ วั มาทงั้ ท่ีเขาโทรไป หามนั ก่อน ใครๆ แตก่ ็นกึ ขนึ ้ ได้วา่ ตอนนนั้ อีธานบอกว่าอย่ทู ่ีเมืองไทย คงต้องใช้เวลาเดนิ ทางนานกวา่ คนอนื่ “ถึงแล้ว แต่สงสยั จะติดภารกิจรัดตวั อยู่ พอดีโทรไปหาเม่ือกี ้ เหมือนจะยุ่งๆ… แถมสัญญาณไม่ค่อยดีอีก เสียงซีด้ ซ๊าดดังแทรก ตลอดเลยวะ‛ แมธทิวตอบขําๆ หวงั จะเปลี่ยนบรรยากาศให้เฮฮาแต่ เหมือนใครบางคนยงั ทําตวั อมทกุ ข์เชน่ เคย ‚นายซดั ไปเท่าไหร่แล้วละ่ ‛ “จะสองขวดแล้วเพื่อน‛ นํา้ เสียงไม่แยแสตอบโจทย์คนถาม ทันที ซึ่งทําให้เฮกเตอร์และแมธทิวเข้าใจว่าทําไมซานเชสถึงได้มี อาการคล้ายกบั คน กําลงั เมาเช่นนี ้ “บ้าแล้ว!‛ เฮกเตอร์ร้ องอุทานออกมาพร้ อมกับแมธทิวด้วย ความตกใจ เพราะไม่เคยเห็นซานเชสดื่มรวดเดียวติดต่อกันมากถึง ขนาดนี ้สรุปแล้วเร่ืองหวานใจของมนั ท่ีชื่อว่า ‘ธัญญ่า’ คงจะร้ายแรง กวา่ ท่ีพวกเขาคิดไว้แน่ๆ 86

“พวกนายจะตะโกนเสียงดงั เอาโลห่ รือไงฮะ!‛ ซานเชสตะคอก เสียงหงดุ หงดิ ก่อนจะหนั มองซ้ายทีขวาทีด้วยกลวั วา่ แขกโต๊ะอ่ืนจะหนั มามองตาม ซึ่งมนั ก็เป็นเพียงแค่การคาดการณ์ของเขาเท่านนั้ เพราะ ในความเป็นจริงทกุ คนในประเทศนีต้ า่ งรู้ดีวา่ กลมุ่ ของพวกเขาคือใคร? “กค็ นมนั ตกใจน่ีหวา่ ‛ เสียงผ้นู ําด้านไอทีเบาลงอยา่ งเหน็ ได้ชดั “ฉันก็แค่บอกว่านี่ขวดท่ีสามเท่านนั้ พวกนายก็ทําเสียงตกใจ ไปได้ ทําอยา่ งกบั วา่ เมียคลอดลกู ชายอยา่ งงนั้ แหละ‛ หนมุ่ ลกู คร่ึงอาหรับบอกด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ดงั เก่า พร้อม กบั โน้มตวั ไปข้างหน้าหมายจะคว้านํา้ สีอําพนั มาเทใสป่ ากอีกรอบ แต่ ทว่ามือใหญ่กลับคว้าได้เพียงความว่างเปล่าเมื่อภาชนะชิน้ นัน้ ถูก เพื่อนอกี คนเลือ่ นหนีไปอีกทาง กอ่ นจะสง่ เสยี งเตือนแขง็ ๆกลบั มา “ฉนั ยงั ไมม่ ีเมียโว้ย!‛ เฮกเตร์สวน พ่อหน่มุ แมธทิวนิ่งเงียบเพราะโดนคําว่า ‘เมีย’ กระแทกหัวใจ ไอ้สถานะที่คลมุ เครืออยตู่ อนนีจ้ ะเรียกวา่ อะไรดี “เออฉันรู้ แล้วนายล่ะวะแมธ ทําน่ังเงียบเชียว หรือว่ามีเมีย แล้ววะ‛ซานเชสกระท้งุ ถามเข้าไปอีกรอบ แต่อีกฝ่ ายยังยึกยักไม่ยอม พดู ซานเชสจงึ โบ้ยไปดม่ื นํา้ เมานนั้ แทน “พอก่อนเถอะวะซานเชสเด๋ียวก็เมากันพอดี‛ เฮกเตอร์ห้าม ปราม พร้อมกบั ดันขวดเหล้ารวมทงั้ แก้วที่วางตรงหน้าผู้กุมบังเหียน ธุรกิจนํา้ มันรายใหญ่ของโลกออกไปไกลๆ ด้วยความเป็ นห่วง แต่ 87

กระนนั้ กย็ งั ไม่วายถกู คนเป็นเจ้าของโวยวายออกมาอย่ดู ี “เฮ้ย! นายทําบ้าอะไรของนายวะเฮกเตอร์!‛ “ร้อยวนั พนั ปี นายเคยกินเกินขวดเสียท่ีไหน ยิ่งออนเดอะร็อก แบบนีไ้ มต่ ้องพดู ถงึ แล้วน่ียงั ไงตกลงนายโดนคณุ ธัญญ่าหกั อกหรือวา่ ตวั เองไปก่อปัญหาอะไรไว้กับเธออีกล่ะ‛ เจ้าพ่อคาสิโนเปรยออกมา ราวกบั มานงั่ อย่กู ลางใจเพื่อนรัก ซง่ึ นํา้ เสียงท่ีใช้ก็ลดลงกว่าคร่ึงหลงั โดนอีกฝ่ ายรักตติ งิ เม่ือครู่ ซานเชสตวดั ตาคมขนึ ้ มามองคนพดู ทนั ควนั คาดไม่ถงึ วา่ เพ่ือนรักจะเดาความคิดเขาได้ถกู เผงตรงเป้ าขนาดนี ้ “มองหน้าแบบนี ้แสดงวา่ ฉันพดู ถูกใช่ไหมละ่ ?” เฮกเตอร์สวน ออกมาพร้อมกบั ยิม้ กว้างขณะรอคาํ ตอบ จงั หวะนนั้ ท่ีเขาอยากจะถาม ตอ่ วา่ มนั เร่ืองอะไรกนั แน่ ท่ีทําให้คนตรงหน้าเรียกพวกเขาให้มารวมตวั กนั อย่ตู รงนี ้ร่างสงู ตระหงา่ นของเหย่ียวภเู ขามาดขรึมก็ปรากฏตวั ขนึ ้ ท่ี ประตทู างเข้าผับทันที ส่งผลให้เฮกเตอร์ท่ีนั่งหันหน้าทางนัน้ เห็นเข้า พอดีจงึ โพลง่ ออกมาด้วยนํา้ เสยี งกลวั้ หวั เราะ “ตายยากฉิบเป๋ ง พดู ถงึ เม่ือครู่กโ็ ผลห่ วั มาแล้ว‛ “ใคร?” แมธทิวท่ีนงั่ หนั หลงั ให้เป็นฝ่ ายถามออกมา เนื่องจาก ไมไ่ ด้เอีย้ วตวั หนั มามอง “จะมีใคร…‛ ซานเชสเปรยเสียงสูง ใบหน้ าเขาตอนนีห้ าได้ สนใจหรือหันไปมองทางคนมาใหม่อย่างที่ควรจะเป็ น ชายหน่มุ กลบั จ้องนิ่งไปทางขวดเหล้าของตวั เองที่อย่หู ่างออกไปเพียงอย่างเดียว แต่ 88

ใครเลยจะรู้ว่าจริงๆ แล้ วสมองของเขาหาได้ สนใจสิ่งท่ีตัวเอง ทอดสายตามองเลยสกั นิด นอกจากจะเป็นร่างบอบบางที่ยงั คงอาศยั อย่ใู นห้องสทู สดุ หรูของโรงแรมระดบั ห้าดาวท่ีห่างไปจากท่ีน่ีไม่ถงึ สิบ กิโลเมตร ที่เขาทําเร่ืองเช่าเอาไว้ทัง้ ชัน้ เป็ นจํานวนเงินที่สูงถึงหลาย หมื่นดอลลา่ สหรัฐตอ่ คนื เพ่ือความเป็นสว่ นตวั เลยทีเดียว “รอนานไหมวะ‛ หน่มุ หลอ่ พ่อรวยเป็นอนั ดบั ต้นๆ ของประเทศ เช่นเดยี วกบั เพ่ือนรักสามหน่มุ เอย่ ทกั ขนึ ้ ทนั ทีที่ก้าวเข้าไปถงึ โต๊ะวีไอพี ขนาดใหญ่ จากนัน้ หย่อนตัวลงน่ังโดยไม่จําเป็ นต้องให้ใครเชือ้ เชิญ คนมาใหมม่ องหน้าเพ่ือนรักจากซ้ายไปขวาทีละคน ก่อนจะไปสะดดุ ท่ี ใบหน้าเครียดเขมง็ ของหนมุ่ ผิวสแี ทนที่ดจู ะตา่ งอารมณ์ไปจากคนอ่ืนๆ อย่างเห็นได้ชัด ดวงตาคมสีนํา้ ตาลเข้มจบั จ้องพิจารณาอย่อู ย่างนัน้ เป็นนานสองนาน กอ่ นจะชําเลืองไปเห็นสายตาของเพื่อนอีกสองคนท่ี กําลงั จบั จ้องมาที่ตนด้วยสายตาแปลกๆ สายตาของเหยี่ยวพีรีกรินและเหยี่ยวแดงที่มองใบหน้าคมสนั ของหนุ่มรักสงบมาดสขุ มุ และแสนเย็นเยือกด้วยสายตาจับผิด ทัง้ คู่ อยากรู้ว่าเพราะอะไรทําไมอีธานถึงได้มาช้ากว่าคนอื่นๆ ทงั้ ที่ตอนโทร ถามกนั มนั บอกวา่ ถงึ มาสกั พกั แล้ว “หน้าฉันเหมือนค่ขู าคนไหนของนายเรอะ มองอยู่ได้ ‛ คนมา ใหม่ที่กําลังอยากรู้ใจจะขาดว่าเพ่ือนที่เป็ นถึงผู้บริหารระดบั สูงของ ธรุ กิจปิโตเล่ยี มเป็นอะไร ทําไมถงึ ได้มีสหี น้าคล้ายกบั คนแบกโลกทงั้ ใบ 89

ไว้แบบนนั้ จําต้องหันกลบั มามองหน้าเพื่อนสองคนท่ีเอาแต่จ้องหน้า ตวั เองไมว่ างตา แล้วถามกลบั ไปอยา่ งไม่เข้าใจ “เปล้า/เปล่าน่ี‛ คนถกู ถามปฏิเสธเสียงสงู พร้อมกบั ส่ายหน้า ดกิ สว่ นคนมองถอนใจออกมาเบาๆด้วยความระอาและไม่อยากเชื่อ “จริง?” สายตาไม่เชื่อถือมองสบ ใบหน้าคมเข้มเอียงนิดๆ ขณะถาม “จริง/จริง้ !‛ สองเสยี งตอบแขง็ ขนั “อย่ามาโกหก ฉันรู้ว่าพวกนายกําลังนินทาฉันอยู่‛ อีธานใช้ นํา้ เสียงและสายตาคมๆของตวั เองเข้าจิก “โหย!…นายโคตรเกง่ เลยวะอีธาน‛ เฮกเตอร์จอมกวนเอย่ ปาก ชมเพื่อนรักด้วยทา่ ทีคล้ายภมู ิใจนกั หนา “เก่งบ้านนายน่ะสิ นี่เฮกเตอร์ แมธ นายสองคนอย่าเพิ่งมา กวนประสาทฉันได้มัย้ ดนู ่ัน! ซานเชสมันเป็ นอะไรของมัน จู่ๆ ก็ลุก ออกไปนง่ั ตรงนนั้ คนเดยี วแล้ว สนใจกนั บ้างซิวะ เรามาหามนั นะโว้ย‛ ทายาทเจ้าของธรุ กิจยานยนต์ยกั ษ์ใหญ่ของโลกปราบเพื่อนรัก พร้อมกับชกั ชวนให้หนั ไปมองคนท่ีตวั เองพูดถึงซ่ึงบดั นีล้ กุ หนีไปน่งั ท่ี หน้าเคาเตอร์บาร์ตงั้ แตต่ อนไหนไม่มีใครทนั สงั เกต เน่ืองจากพวกเขา มวั แตป่ ะทะคารมกนั อย่นู น่ั เอง ทงั้ หมดจงึ หนั ไปตามสายตาของอีธาน ที่มองไปก่อนหน้าแทบจะทนั ที เห็นหน่มุ ลกู ครึ่งอเมริกนั อาหรับกําลงั สาดนํา้ เมาเข้าปากเป็นวา่ เลน่ กใ็ ห้นกึ เป็นห่วง 90

“เฮ้ย! ไปตัง้ แต่ตอนไหนวะ‛ แมธทิวอุทานด้วยความตกใจ พร้ อมกับผุดลกุ ขึน้ ยืนแล้วก้าวยาวๆ ไปลากตวั เพ่ือนรักกลับมาน่ังท่ี เกา่ ทนั ที โดยไมล่ มื สงั่ บริกรให้เอาเคร่ืองดื่มที่เพ่ือนรักกินเม่ือครู่ไปวาง ไว้บนโต๊ะที่พวกเขานงั่ อยู่ ขนาดเฮกเตอร์เอาเหล้าชดุ เกา่ ไปวางไว้ไกลๆ มืออีกฝ่ ายแล้วนะ เจ้าหมอน่ียงั ไวปานจรวดโผล่ไปนงั่ ตรงนนั้ พร้อมกบั สงั่ มนั มาดม่ื ไม่ยงั้ เสยี หลายแก้ว ดมู นั เถอะ จะดืม่ ให้ตายตรงนีเ้ ลยหรือ ไง เจ้าของกล่มุ บริษัทไอซิส เทคโนโลยี นึกห่วงเพ่ือนรักขึน้ มาอย่าง บอกไมถ่ กู “แกน่ี เห็นเหล้าสําคัญกว่าเพ่ือน‛ อีธานต่อว่าเพ่ือนรักไม่ จริงจงั หลงั แมธทิวลากเขากลบั มาถงึ ได้ไม่นาน คนที่เบ่ือฟังการมีปาก มีเสียงกนั มากท่ีสดุ ถึงได้ลกุ หนีไปนงั่ ที่อื่นถึงกับกลอกตาขนึ ้ ไปมา ใช่ วา่ ท่ีเขาเดินหนีออกไปอย่างนีเ้พราะเป็นอย่างท่ีเพ่ือนพดู ก็บอกแล้ววา่ เขากําลงั เครียด เครียดเกินกว่าจะมานงั่ ฟังพวกมันประลองริมฝี ปาก ใส่กันไปมาจึงได้เลือกไปน่ังท่ีอื่นแทนอย่างไรล่ะ เพ่ือเป็ นการยุติให้ พวกมนั เงยี บเสียงลง เผ่ือบางทีเรื่องอะไรๆ ท่ีเขารับไม่ไหวจะได้ระบาย ออกมาให้พวกมนั รับฟังบ้าง ไม่ใช่เขาต้องมาทนนงั่ ฟังพวกมนั กัดกัน ทงั้ ท่ีตวั เองกม็ ีเรื่องน่าปวดหวั มากมายเตม็ สมองแบบนี ้ “ก็ตอนนีม้ ันน่าสนใจกว่าเร่ื องท่ีพวกนายจ้ องจะกัดกัน ตลอดเวลาน่ีหว่า‛ นํา้ เสียงติดเซ็งๆ ของคนที่มารอเป็ นคนแรกทําเอา คนเพิ่งมาถงึ นกึ ฉนุ ในความหมาย 91

“เพ่ือนนะโว้ย ไมใ่ ช่หมา‛ อธี านสวนกลบั ด้วยสําเนียงหยอกล้อ หวงั จะล่อให้เพ่ืออารมณ์ดีขนึ ้ แต่ที่ไหนได้ คนอารมณ์ไม่ดีอย่แู ล้วย่ิง เสยี งขนุ่ “ไม่ใช่แตก่ ็เกือบละ่ วะ‛ “พอได้แล้วน่าซานเชส นายด้วยอีธาน ซานเชสมันคงเฮิร์ท จริงๆ ละ่ วะ อย่าโกนโอ้ยมนั เลย‛ อีกครัง้ ที่หน่มุ โรแมนติกรักสนกุ อย่าง แมธทิวเป็นฝ่ ายห้ามปรามและดเู หมือนทงั้ คจู่ ะหยดุ ลง “เรื่องทัง้ หมดเพราะนายสองคนมองหน้าหาเรื่องฉันก่อน ไม่ เก่ียวกับซานเชสมันสักหน่อย‛ อีธานเอ่ยตบท้ายหวงั จะยตุ ิกรณีของ ตวั เองไว้เท่านนั้ แตท่ วา่ คกู่ รณีทําทา่ จะไมย่ อมความ “เฮ้ย! อย่าพาลสิวะอีธาน‛ เฮกเตอร์ท่ีถกู พาดพิงถึงรีบแย้มริม ฝี ปากแย้ง หลังน่ังเงียบๆก็โดนเพ่ือนเล่นงานเข้าอย่างจังทัง้ ท่ีตัวเอง สงบปากสงบคํามาตงั้ นานยังมิวายถูกอารมณ์แข็งๆ ของเจ้าเหย่ียว ภเู ขาขว้างใสเ่ ข้าจนได้ วนั นีม้ นั ทําตวั ราวกบั ว่าอารมณ์ค้างมาจากสาว ไหนหรือไมก่ ็อยากกลบั ไปกกสาวยงั ไงยงั งนั้ โอ๊ะ! ชกั น่าสน “รึไม่จริง นายสองคนจ้องจับผิดที่ฉันมาช้า ก็บอกว่าติดธุระ แตพ่ วกนายทําราวกบั วา่ ฉนั แอบไปทําเร่ืองร้ายแรงอะไรอยู่‛ อีธานเอย่ ออกไปเพราะอารมณ์ชักนํา โดยลืมไปว่ากําลงชีโ้ พรงให้เจ้ากระรอก สอดรู้ทงั้ สอง “กแ็ ล้วมนั จริงมยั้ ละ่ ‛ เฮกเตอร์เลิกควิ ้ ย้อนสีหน้ากวนโมโห 92

“จริงไม่จริง ฉันจําเป็ นต้องรายงานนายมยั้ วะเฮกเตอร์‛ อีธาน สวนเสยี งดงั เร่ิมจะอารมณ์แรงขนึ ้ เรื่อยๆ เมื่อเพื่อนยงั ไม่ยอมยตุ ิงา่ ยๆ “ฉนั ถามดๆี นะโว้ย‛ “แล้วฉันตอบไม่ดีตรงไหนล่ะ‛ ว่าที่ซีอีโอหน่มุ หล่อไฟแรงสวน กลบั ทนั ควนั “ไอ้อีธาน!‛ “พอได้แล้ว ทงั้ สองคนนั่นแหละ!... ตกลงที่ฉันเรียกพวกนาย มาเนี่ย เพ่ือท่ีจะให้มานงั่ ทะเลาะกนั ให้ฉนั ฟังใช่ไหม? ถ้าใช่ พวกนาย ทงั้ หมดกลบั ไปเถอะฉนั ขออยคู่ นเดียว คนย่ิงเครียดๆอยกู่ ห็ าเรื่องมาให้ ปวดหวั อย่ไู ด้ น่ารําคาญ!‛ นยั น์ตาสีดําสนิทเช่นเดียวกบั สีผมที่จดั ทรง มาอยา่ งดมี องทกุ คนท่ีนงั่ อย่ตู รงหน้าอย่างถ้วนทว่ั ซํา้ ชดุ ก็ยงั อย่ใู นสทู เรียบหรูราคาแพงตวาดกลบั อย่างทนไมไ่ หว “ฉนั กเ็ หมือนกนั ‛ อธี านโพลง่ ออกมาบ้าง พร้อมกบั ทิง้ แผน่ หลงั พิงพนกั กอดอกอยา่ งสดุ เซง็ “ไมเ่ อาน่าอีธาน พวกฉนั กแ็ คอ่ ยากรู้เทา่ นนั้ วา่ นายแอบพกสาว มาด้วยหรือเปล่า เห็นมาช้าผิดปกติก็แค่นัน้ อย่าคิดมากสิวะเพื่อน‛ แมธทิวกลา่ วอยา่ งนกรู้ “โทษทีว่ะ ฉันแค่เหนื่อยกบั การเดินทางนิดหน่อย‛ อีธานตดั บทด้วยเสยี งที่แผว่ ลงผิดหู ไม่อยากเอาอารมณ์มาสร้างปัญหาเรื่องไม่ เป็นเร่ืองกบั เพื่อน เชน่ เดียวกบั เฮกเตอร์ที่ใจเยน็ ลงมากกวา่ คร่ึงหลงั หนั 93

ไปเหน็ สหี น้าเจ้าของบอ่ นํา้ มนั หรือ บริษัท เรนโซ่ ปิ โตรเคมิคอ่ น จํากดั (มหาชน)มีอาการเครียดลงกวา่ เมื่อครู่อยา่ งเหน็ ได้ชดั “อาการเดียวกบั ซานเชสแหงๆ‛ เฮกเตอร์เปรยออกมาลําพงั ไม่ ต้องการให้ใครได้ยิน ด้านอีธานชําเลืองสายตาคมปลาบไปทางเพื่อน หนมุ่ สายเลือดอาหรับอีกครัง้ อยา่ งนกึ เป็นหว่ งมากขนึ ้ ... เออจริง เพ่ือน เขาคงมีเร่ืองไม่สบายใจท่ีหนักหนาสาหัส ไม่งัน้ คงไม่อยากจะชวน เพื่อนออกมาก๊งกนั แบบนี ้พวกเขาก็ดนั เอาอารมณ์สว่ นตวั มาเป็นท่ีตงั้ ทําให้เพ่ือนทกุ ข์ใจเข้าไปอีก คิดได้แบบนนั้ ร่างสงู ใหญ่ขนาดไล่เลี่ยกนั ก็ขยบั ขนึ ้ นงั่ ตวั ตรง เบนความสนใจทงั้ หมดไปท่ีสปอร์ตแมนทนั ที “ขอโทษนะโว้ย ซานเชส‛ “ฉันต่างหากต้องขอโทษ ที่เรียกพวกนายมาแบบกะทันหัน แบบนี ้ซํา้ ยังไม่ถามสกั คําว่าพวกนายว่างไม่ว่างหรือติดภารกิจอะไร เอาแต่ความคิดตวั เองเป็ นที่ตงั้ จนทําให้พวกนายอารมณ์เสียกันไป หมด‛ “ไมถ่ งึ ขนาดนนั้ หรอกนา่ ‛ “จริงสวิ ะ่ กพ็ วกเราไมเ่ คยเป็นแบบนีม้ าก่อน จ่ๆู แคม่ องหน้าก็ หาเรื่องนั่งเถียงกันได้เป็ นวกั เป็ นเวร ทงั้ ท่ีไม่รู้ด้วยซํา้ ว่ามนั เรื่องอะไร‛ คาํ พดู ของซานเชสทําให้สามหน่มุ น่ิงไปครู่หนง่ึ คิดๆ ดูมันก็จริงอย่างเพ่ือนว่า สงสัยตอนนีท้ ุกคนคงกําลังมี เร่ืองบางเร่ืองที่มีอิทธิพลตอ่ อารมณ์ของแต่ละคนเป็นแน่แท้ และซาน 94

เชสกค็ งเป็นคนแรกที่กําลงั จะเปิดปากปรึกษาเพ่ือน “ไม่เป็ นไรน่า เพื่อเพื่อนเรื่องแค่นีจ้ ิ๊บๆ ตกลงมีเร่ืองอะไรหรือ เปลา่ ถงึ เรียกพวกฉนั มาถงึ น่ี‛ เฮกเตอร์เอย่ ขนึ ้ หลงั จากที่ทงั้ หมดพากนั นิ่งไปเป็นครู่ คล้ายจะบอกให้รู้ว่าเขาเป็นคนเดียวท่ียงั ไม่มีปัญหาแน่น อกท่ีต้องยกออกตอนนี ้ ซานเชสมองหน้าคนพดู นิ่ง จากนนั้ ก็เลื่อนไปสบตาคมๆ ของ ตัวเองไปสบตาเพื่อนแต่ละคนอีกรอบ ถอนใจออกมาอีกครัง้ ยาว เหยียดก่อนตดั สินใจพดู บางอยา่ งที่ไมอ่ ยากพดู ออกมา “ฉนั ไม่รู้วา่ สง่ิ ท่ีฉนั ทํามนั ผิดหรือถกู ‛ “เรื่องอะไรละ่ ‛ แมธทิวถาม “อย่างท่ีฉันเคยเปรยให้พวกนายฟัง เอเดนพ่ีชายของธัญญ่า ก่อเร่ืองเอาไว้กบั ฉนั ‛ “ใช่ พวกเรารู้ และก็รู้ดีด้วยว่าที่นายทํากบั คณุ ธัญญ่าแบบนนั้ ก็เพราะนายอยากเอาคืนพี่ชายของเธอ แล้วยงั ไง… มีอะไรผิดพลาด ไม่เป็ นไปตามเป้ าหมายท่ีเศรษฐีนํา้ มันอย่างนายวางเอาไว้งนั้ เหรอ‛ แมธทิวกระทุ้งถามอย่างรู้ข้อมูลเหล่านีด้ ีไม่ต่างจากเพ่ือนคนอื่นๆ เพราะซานเชสโทรศพั ท์ไปเล่าเร่ืองราวของตนกบั สาวน้อยธัญญ่าให้ เพื่อนๆ รับรู้อย่บู ้างแล้ว “คือ ฉัน… ‛ ซานเชสพูดไม่ออก ความผิดพลาดท่ีว่าคือส่ิงท่ี เขาไม่กล้ายอมรับออกมาตรงๆ ต่อหน้าใคร โดยเฉพาะกับเพ่ือนของ 95

ตวั เอง แตท่ วา่ … “นายผิดเตม็ ประต!ู ‛ เฮกเตอร์โพลง่ ออกมา เรียกเอาทกุ สายตา ของสามหน่มุ มองมาท่ีตวั เองเป็ นจุดเดียว เจ้าของคาสิโนชื่อดงั น่ิงชวั่ อดึ ใจ เพราะเร่ืองนีเ้ขารู้ดีกว่าเพ่ือนอีกสองคนท่ีเหลือ เน่ืองจากนายเอ เดนนน่ั เป็นลกู ค้าขาประจําระดบั วีไอพีเลยก็วา่ ได้ของคาสิโนเขานนั่ เอง ซึง่ เขาเองก็ไม่ได้สนิทกบั อีกฝ่ ายเป็ นการส่วนตวั และไม่รู้ด้วยว่าฝ่ าย นนั้ เป็นพี่ชายของผ้หู ญิงที่เพื่อนตวั เองกําลงั ถกู ใจอยู่ “นายรู้ได้ไงวะเฮกเตอร์!‛ แมธทิวรีบถาม ใบหน้าหนุ่มเจ้า สําอางเคลือบความสงสยั พอกบั เจ้าของร่างใหญ่อย่างอีธานที่อยากรู้ ความจริงทงั้ หมดเหมือนกนั เพราะเพื่อนไมไ่ ด้เล่ารายละเอียดอะไรนกั เขารู้แค่ว่าซานเชสโดนลกู น้องคนหนึง่ หกั หลงั จึงไปจบั ตวั น้องสาวไอ้ คนผิดที่อาจมีสว่ นสมรู้ร่วมคิดมาลงโทษ แตด่ นั ไปมีใจให้เจ้าหล่อนเข้า และตอนนีป้ ัญหาก็ยงั คาราคาซงั “ก็ลองถามมันดูดิ ว่าฉันพูดถูกหรือเปล่า… ว่าไงซานเชส?” ประโยคสดุ ท้ายเขาหันไปทางเจ้าของเร่ืองที่น่ังหน้าเคร่งมาตงั้ แต่ต้น จนถงึ เวลานีก้ ็ยงั เป็นแบบนนั้ ไมเ่ ส่อื มคลาย “ฉัน… ก็คิดแบบนนั้ ‛ นํา้ เสียงที่เคยทรงพลงั อํานาจของหนุ่ม อาหรับแผ่วต่ําลงอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าคมเข้มและรกรืน้ ไปด้วยไร เคราสีเขยี วครึม้ ก้มลงน้อยๆ มือใหญ่ยกขนึ ้ ลบู หน้าตวั เองแรงๆ ราวกบั วิตกกังวล จากนัน้ ก็เงยหน้าขึน้ เคร่ืองหน้าคร้ ามคมสมวยั ชายหนุ่ม 96

อายสุ ามสบิ สองมองหน้าเพ่ือนทกุ คนอย่างตดั สนิ ใจ “งานนีค้ ณุ ธัญญ่าเธอไม่รู้ไม่เห็นอะไรด้วย พ่ีชายของเธอคน เดียวที่ร่วมมือกับกิ๊กของมันที่ทํางานในเรนโซ่ ออยล์ ของนายขโมย นํา้ มนั ดบิ ออกไปขาย การที่นายทําแบบนนั้ กบั เธอฉนั ถือวา่ หนกั เกินไป และนายควรขอโทษและปลอ่ ยเธอไปซะ และไปจดั การเอากบั คนท่ีทํา ผิดตอ่ นายจริงๆ มากกวา่ จะไปลงท่ีแพะอยา่ งเธอ‛ เฮกเตอร์สรุปออกมาในตอนท้ายหลงั เล่าเรื่องราวต่างๆ นานา มากมายท่ีกําลงั กลายเป็ นปัญหาใหญ่ของหัวใจพ่อค้านํา้ มันหน่มุ ให้ เพ่ือนรักทงั้ สองฟัง “ปล่อยงนั้ เหรอ…‛ ซานเชสทวนคํานนั้ ช้าๆ สายตาเลื่อนลอย มองแตท่ ่ีขวดเหล้าน่ิง “ใช‛่ นํา้ เสียงอนั หนกั แน่นของหนมุ่ อเมริกนั เซอร์เบยี เอย่ ยํา้ “ฉนั เห็นด้วยกบั เฮกเตอร์‛ แมธทิวเสริม “ฉันก็ด้วยว่ะ‛ ตามมาด้วยหน่มุ ดตั ช์ผ้หู ล่อเหลาท่ีมีความเห็น ไมต่ า่ งจากเพ่ือนทงั้ สองท่ีเสนอไปกอ่ นหน้า ความคิดเห็นที่เป็นไปในทิศทางเดียวกนั บงั คบั ใบหน้าคมคาย ที่ก้มนิ่งก่อนหน้าให้เงยขนึ ้ ทนั ที นยั น์ตาสีแห่งรัตติกาลที่แสนอา่ นยาก มองเพื่อนรักทงั้ สามนิ่งอีกครัง้ กอ่ นจะโพลง่ ออกมาวา่ ‚ไอ้ขอโทษน่ะฉนั พอจะทําได้อยหู่ รอกนะ แตไ่ อ้ปลอ่ ยเธอไปนี่สิ… เหน็ ทีฉนั คงทําไม่ได้‛ “แตล่ กู เขามีพอ่ มีแมน่ ะโว้ยซานเชส นายจะมาทําแบบนีก้ บั เธอ 97

ต่อไปไม่ได้ ท่ีผ่านมานายก็ทํากับเธอเกินพอแล้ว ปล่อยเธอไปก่อน ส่วนนายจะสานต่อความสมั พนั ธ์กับเธอแบบไหนยงั ไงก็คอ่ ยวา่ กนั อีก ที บัวจะได้ไม่ชํา้ นํา้ จะได้ไม่ข่นุ ไปมากกว่านี‛้ เฮกเตอร์แนะนําอย่าง เป็ นกลาง “ถ้านายจริงจังกับเธอ ฉันขอแนะนําให้นายทําตามที่เฮกเต อร์บอก จากนัน้ ก็ค่อยเร่ิมต้นสานรอยร้ าวใหม่แบบมีศิลปะ‛ อีธาน เสริม สีหน้าจริงจงั ขดั คําถ้อยคําเลน่ ลนิ ้ “ถกู ต้อง ทํา… ก่อนท่ีทกุ อย่างจะสายเกินไป‛ แมธทิวเอย่ เป็ น คนสดุ ท้าย “พวกนายคิดอย่างนัน้ เหรอ‛ ถามด้วยนํา้ เสียงแบบเก่า เฮก เตอร์ยับตวั มาน่งั หม่ินของเก้าอีท้ ี่ตวั เองนั่งอยู่ เอือ้ มมือหนาไปตบบ่า เพื่อนรักเบาๆ แล้วพดู อยา่ งให้กําลงั ใจช้าๆ ชดั ๆ “มันเป็ นส่ิงท่ีนายควรทําซานเชส ยุติเร่ืองทุกเร่ืองเอาไว้แค่นี ้ แล้วเร่ิมต้นชีวิตใหม่กบั คนที่นายรักด้วยความจริงใจและมีเหตผุ ลของ นายซะ‛ “แตว่ า่ …‛ “ฉันเช่ือว่าคนอย่างคุณธัญญ่าจะเข้าใจนายในไม่ช้า‛ คน ปากหวาน กะลอ่ น แถมเอาแตใ่ จตวั เองเป็นที่หนง่ึ ไม่ตา่ งเพ่ือนๆ ขดั ขนึ ้ ทนั ที ซานเชสถอนใจออกมายาวเหยียดแทนคําตอบ หยิบขวดเหล้า 98

ขนึ ้ มาเทนํา้ สีอําพนั ใส่แก้วเปล่าของตวั เองจนถึงครึ่ง จากนนั้ ก็สาดลง คอตวั เองรวดเดียวหมดแก้ว ทา่ มกลางสายตาท่ีเบิกกว้างของเพื่อนทงั้ สามที่จะห้ามก็เห็นจะไม่ทนั การ “เฮ้ย! เบาๆ เว้ย เดี่ยวก็ขบั รถกลบั โรงแรมไม่ได้พอดี‛ เจ้าของ ฉายาหนมุ่ โรแมนติกทดั ทาน “ฉนั ไมเ่ มาหรอกน่ะ พวกนายล่ะทําไมไม่ดื่ม… ด่ืมสิเป็นเพื่อน กนั หรือวา่ เลิกเหล้าแล้ววะ‛ คนที่คนทงั้ สามเป็นห่วงมากมายสวนขนึ ้ ซง่ึ ความจริงมนั ก็เป็นอย่างนนั้ เขาแค่มีอาการตงึ ๆ เท่านนั้ หาได้มึนงง อะไรไม่ “บ้านะ่ สิ! ใครจะไปเลกิ ได้ น่ีมนั ของชอบของครอบครัวเชียวนะ ว่าแต่ฉันอย่ดู ึกไม่ได้นะโว้ยขอบอกเอาไว้ก่อน‛ แมธทิวท่ีออกอาการ กระสบั กระสา่ ยมานานนบั ตงั้ แตม่ าเป็นฝ่ ายตอบแทนเสียเอง การที่เร่ง เร้ าให้ คนเชิญรีบฟั นธงให้ กับความคิดของตัวเองเพราะเองก็มี เป้ าหมายที่อยากกลบั เร็วเช่นกนั “งนั้ มวั รออะไรละ่ เอ้า! ดมื่ ...‛ เฮกเตอร์ยกแก้วเหล้าของตวั เองที่บริกรนํามาเสิร์ฟไว้ให้นาน แล้วขนึ ้ สงู และทัง้ หมดก็ทําแบบเดียวกับเขา เสียงแก้วชนกันดงั กร๊ิก ตามมาด้วยเสียงหัวเราะของหนุ่มทัง้ ส่ี ทําให้ทุกคนต่างรู้ดีว่าตอนนี ้ พ่อค้านํา้ มนั รายใหญ่ได้กลบั เข้าสสู่ ภาวะแบบเก่าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ที่มนั เงียบไม่ตอบโต้อะไรออกมาอีกนนั่ ก็แสดงว่ามนั จํานนด้วยเหตผุ ล 99

ของทกุ คนรวมทงั้ ของตวั เองนน่ั เอง หลังจากน่ังดื่มต่อกันได้สักพักใหญ่แมธทิวก็ขอตัวกลับตาม ระเบยี บ เนื่องจากเหยี่ยวพีรีกรินต้องรีบกลบั ไปเคลียร์งานที่คง่ั ค้างโค้ง สดุ ท้ายให้เสร็จสิน้ แล้วจะได้บินกลบั รังนอนที่แมนฮตั ตนั ของตัวเอง เสียที … คืนนีล้ ะ่ เขาจะจบั เคร่ืองบินกลบั บ้านท่ีแมนฮตั ตนั 100