4566

คำนำ หนงั สืออิเล็กทรอนกิ ส์ (E-Book) เลม่ นี้ มีเนือ้ หาเก่ยี วกบั นทิ านเรอื่ งโฉมงามกบั เจา้ ชายอสรู ซง่ึ นทิ านเรื่องนีใ้ หข้ อ้ คดิ สอนใจแก่ผเู้ รียนเป็นอยา่ งดี ผจู้ ดั ทาหวงั เป็นอยา่ งยง่ิ ว่าหนงั สอื อเิ ลก็ ทรอนกิ ส์ (E-Book) เลม่ นี้ จะเป็น ประโยชนส์ าหรบั ผเู้ รยี นและหากมขี อ้ ผดิ พลาดประการใด ผจู้ ดั ทาขออภยั มา ณ ท่นี ี้ ผจู้ ดั ทา นางสาวอาซามะ เบยี ผะ

ณ เมืองแห่งหนึ่ง มีเศรษฐีคนหนง่ึ ไดอ้ าศยั อย่กู บั ลกู สาว 3 คน อย่มู าวนั หนึง่ ท่ีบา้ น ของเศรษฐีผนู้ กี้ ็เกิดไฟไหมซ้ ึ่งทาใหค้ รอบครวั เศรษฐีผนู้ ตี้ อ้ งสญู เสยี ทรพั ยส์ มบตั ิทงั้ หมดไป จากเหตกุ ารณน์ เี้ องพวกเขาจงึ ไดย้ า้ ยออกจากเมืองแหง่ นีไ้ ปอย่ใู นกระท่อมหลงั เล็กๆ ท่อี ยู่ ไกลออกไปจากตวั แมือง แต่ว่าลกู สาวคนโตและคนกลางกลบั รบั สภาพไม่ได้ เพราะพวกเธอ เคยชนิ กบั การใชช้ วี ิตที่สขุ สบายโดยไม่ตอ้ งทาอะไร สว่ นลกู สาวคนเลก็ มีชื่อว่า เบลล์ เธอ เป็นคนขยนั และจติ ใจดีชอบช่วยเหลอื ผคู้ น ซึ่งเธอไดใ้ ชช้ ีวิตอย่ไู ดอ้ ยา่ งมีความสขุ และช่วย พอ่ ทางานขยนั ขนั แขง็ อย่มู าวนั หนึ่งก็ไดม้ จี ดหมายจากในเมอื งใหเ้ ศรษฐีผนู้ ีไ้ ปรบั เงินทยี่ งั หลงเหลืออยู่ ซง่ึ กอ่ นทจี่ ะเขา้ ไปในเมอื งเขาก็ไดถ้ ามลกู สาวทงั้ 3 คนวา่ ตอ้ งการอะไรเป็นของฝาก ลกู สาวคน โตกบ็ อกว่าเธออยากไดเ้ สอื้ ผา้ สวยๆ ลกู สาวคนกลางเธออยากไดแ้ หวนและสรอ้ ยคอ ส่วน เบลลล์ กู สาวคนเลก็ เธอกลบั ไม่อยากไดอ้ ะไรเลยนอกจากขอใหพ้ ่อเดินทางกลบั มาบา้ น อย่างปลอดภยั กพ็ อ แต่ผเู้ ป็นพอ่ ไม่ยอม เบลจึงขอเพียงแคด่ อกกหุ ลาบสแี ดงเพยี งดอก เดียวเทา่ นนั้ แลว้ เศรษฐีผนู้ กี้ ไ็ ดอ้ อกเดนิ ทางเขา้ ไปในเมอื ง แต่ปรากฎวา่ มีใครบางคนปลอม ตวั มารบั เงนิ ตดั หนา้ ไปกอ่ นแลว้ เขาจึงเดินทางกลบั บา้ นอยา่ งหมดหวงั

ในขณะเดินทางกลบั พายหุ มิ ะกโ็ หมกระหน่าพดั ลงมาจนไมเ่ ห็นถนน แตเ่ ขาก็ฝืนขมี่ า้ ไป เขา ไดพ้ บเสน้ ทางหนง่ึ ที่เขาคดิ วา่ น่าจะไปไดง้ า่ ยกวา่ เพราะปกคลมุ อย่เู ลย เมือ่ เขาเลือก เดินทางไปตามเสน้ ทางนี้ จงึ ทาใหเ้ ขาไดพ้ บกบั ปราสาทแหง่ หน่ึงทด่ี เู หมอื นวา่ ไม่น่าจะมใี คร อยู่ แตเ่ มื่อเขาเขา้ ไปสารวจเร่ือยๆ จนพบกบั หอ้ งโถงใหญแ่ ละเห็นวา่ บนโต๊ะอาหารนนั้ มี อาหารจดั เตรยี มอยมู่ ากมาย ดว้ ยความหิวเขาเลยตดั สินใจกนิ อาหารท่อี ยบู่ นโต๊ะจนอิ่ม จากนนั้ เขากก็ าลงั จะออกจากปราสาทไป แตเ่ ขาก็มองเห็นดอกกหุ ลาบสีแดงวางอยู่ ดว้ ย ความคิดว่าทน่ี ่มี ดี อกกหุ ลาบตงั้ มากมาย ถา้ เขาจะหยบิ ไปซกั ดอกหนึ่งคงไมเ่ ป็นไรกระมงั เขาจงึ หยบิ ดอกกหุ ลาบนนั้ ไป หวงั ว่าจะนาไปฝากเบลลล์ กู สาวคนเล็ก

แตแ่ ลว้ ก็มีอสรู โผลอ่ อกมาบอกว่าตนอตุ ส่าหใ์ หอ้ าหารกนิ แลว้ ยงั จะมาขโมยดอกไมอ้ ีก เจา้ อสรู ข่วู ่าจะทารา้ ยเขาเน่ืองจากว่ากหุ ลาบนนั้ เป็นของรกั ของเจา้ อสรู ตนนี้ ในขณะเดยี วกนั นนั้ เศรษฐีก็ไดพ้ ยายามอธิบายวา่ ตนเพียงแคห่ าขอฝากท่ีลกู สาวทงั้ 3 รอ้ งขอ ซ่ึงลกู สาวคน เลก็ ไดข้ อเพียงกหุ ลาบดอกเดียว ตนจงึ แค่จะนาดอกกหุ ลาบดอกนไี้ ปฝากลกู สาวตนเทา่ นนั้ เอง ทนั ใดนนั้ เจา้ อสรู ก็ไดย้ นื่ ขอเสนอใหเ้ ศรษฐีผนู้ วี้ า่ ขา้ จะไวช้ วี ิตเจา้ หากเจา้ นาตวั ลกู สาวคนใดคนหน่ึงใหม้ าอย่กู บั ขา้ ดว้ ยความเตม็ ใจ หากทาไดข้ า้ กจ็ ะปล่อยเจา้ ไป เมอ่ื เศรษฐี ไดย้ ินเชน่ นนั้ จึงตอบตกลง กอ่ นกลบั เจา้ อสรู ใหเ้ ศรษฐีหยิบเอาของในหีบท่เี ขาตอ้ งการ กลบั ไปดว้ ย ทา่ นเศรษฐีจึงหยิบเอาเสือ้ ผา้ แหวนและสรอ้ ยคอไปฝากลกู ๆ รวมถงึ กหุ ลาบ ดอกนนั้ ดว้ ย เจา้ อสรู กาชบั วา่ ใหร้ กั ษาสญั ญา ไมอ่ ยา่ งงนั้ จะตามไปฆ่าถงึ ที่บา้ น ทา่ นเศรษฐี กร็ บั ปากแลว้ กลบั ไป เม่ือไปถงึ บา้ นก็เล่าเหตกุ ารณท์ งั้ หมดใหล้ กู ๆฟัง เมือ่ ลกู สาวทงั้ 3 คนไดฟ้ ังเร่อื งราวทงั้ หมด แลว้ พส่ี าวคนโตและพ่ีสาวคนกลางจึงบอกวา่ นคี้ ือความผดิ ของ เบลล์ ดงั นนั้ คนท่ีจะตอ้ งไป อย่กู ็จะตอ้ งเป็นเบลล์ ดว้ ยความรกั ท่ีเบลลม์ ตี อ่ พอ่ ของเธอ เธอกต็ อบตกลงไปในทนั ที ผเู้ ป็น พ่อจึงเดนิ ทางไปส่งเบลลด์ ว้ ยความเสียใจทีส่ ดุ เมอ่ื ไปถงึ ก็เจออาหารจดั วางไวบ้ นโตะ๊ ทงั้ สองพ่อลกู ลืมจดุ ประสงคก์ ารเดินทางมาในครงั้ นี้ แลว้ น่งั ลงรบั ประทานอาหารดว้ ยความหวิ โหย สกั พกั เจา้ อสรู กเ็ ดินเขา้ มา เบลลก์ ลวั มากแต่ก็ไมล่ มื ทาความเคารพเจา้ อสรู ซ่งึ ทาให้ มนั พอใจในกริยามารยาทของเธอมาก และมอบสมบตั มิ คี า่ ใหท้ า่ นเศรษฐีนากลบั บา้ นไป ดว้ ย

ภายในปราสาทนนั้ ชา่ งอา้ งวา้ งวงั เวง คนื นนั้ เบลลเ์ ผลอหลบั ไปดว้ ยความเหน่อื ยลา้ แลว้ ก็ ฝันถงึ เจา้ ชายรูปงามที่มาบอกเธอว่า มีแตเ่ ธอเทา่ นนั้ ทีช่ ่วยเขาได้ เจา้ อสูรมาตามเบลลไ์ ป รว่ มโต๊ะอาหาร เบลลจ์ ึงถามกลบั ไปว่าทาไมเธอตอ้ งไปรว่ มโตะ๊ อาหารดว้ ยในเมอื่ เธอมาเพื่อ ถกู ฆ่าแทนพ่อ เจา้ อสรู ไมต่ อบ แววตาของมนั มแี ต่ความเศรา้ ศรอ้ ย แต่เบลลไ์ ม่ทนั สงั เกตุ เพราะเธอไมก่ ลา้ แมจ้ ะสบตากบั มนั เจา้ อสรู รีบทานอาหารแลว้ ลกุ จากโต๊ะไปเพราะกลวั ว่า เบลลจ์ ะรงั เกยี จมนั เบลลเ์ บ่ือทีจ่ ะอย่เู ฉยๆ จึงทาควาสะอาดปราสาทดว้ ยความสขุ ทกุ วนั บางทีเธอกร็ อ้ งเพลงหรอื เตน้ ราไปดว้ ย เม่อื ถงึ เวลาอาหารเธอกย็ งั คงไปรว่ มโต๊ะกบั เจา้ อสรู ดว้ ยความหวาดกลวั เบลลร์ วบรวมความกลา้ ถามเจา้ อสรู วา่ เมอื่ ไหรม่ นั จะกนิ เธอเสยี ที พอ เจา้ อสรู ไมต่ อบเธอก็ถามมนั ซา้ ๆ เจา้ อสรู ก็ไม่ตอบและกระแทกชอ้ นลงบนจานอยา่ งดงั เบลลจ์ ึงทาแบบนนั้ บา้ งดว้ ยความโมโหจนลมื ความกลวั แลว้ บอกกบั มนั ว่าเธอเป็นคนขโมย กหุ ลาบ เพราะพ่อเพียงแค่ทาตามคาส่งั ของเธอ และเธอจะไมย่ อมใหพ้ ่อตอ้ งมาตายแทน อยา่ งเดด็ ขาด และคนทีไ่ ม่ใชม่ นษุ ยอ์ ย่างทา่ นคงไมม่ วี นั เขา้ ใจ

เจา้ อสรู หวั เราะเสียงดงั กอ้ งจนเหน็ ฟันทีแ่ หลมคม ทาใหเ้ บลลก์ ลบั มากลวั มนั อกี ครงั้ เจา้ อสรู เดินมาคกุ เข่าตรงหนา้ เบลลเ์ พื่อขอเธอแตง่ งาน แต่กไ็ ม่คาตอบกลบั ใดๆจากเบลล์ จาก วนั นนั้ เจา้ อสรู ก็คอยขอเบลลแ์ ตง่ งานอย่างไม่ลดละ แต่เบลลก์ ็ไม่ตอบหรอื พดู อะไรออกมา จนกาะท่งั วนั หน่ึงเบลลร์ ูส้ กึ เบอ่ื จึงไปน่งั เล่นในสวน และวิ่งออกจากปราสาท แต่ในขณะท่ี กาลงั วิง่ เธอเหน็ วา่ เจา้ อสรู กาลงั วิง่ ตามเธอมาเช่นกนั เธอจึงกระโดดขึน้ ขี่มา้ แลว้ หนอี อกไป แตพ่ อถึงกลางป่ามา้ เกดิ เสยี หลกั จนเบลลต์ กจากหลงั มา้ เจา้ อสรู ข่มี า้ ตามมาจึงอมุ้ เธอขนึ้ หลงั มา้ แลว้ ขีก่ ลบั ปราสาทไป ในยามที่ไดอ้ ยใู่ กลช้ ดิ กบั เจา้ อสรู เชน่ นี้ เบลลก์ ลบั ไมร่ ูส้ กึ หวาดกลวั แตก่ ลบั ไดร้ บั รูร้ ถงึ ความอบอ่นุ ใจดี และเป็นครงั้ แรกท่ีเบลลไ์ ดเ้ ห็นสายตาที่ เศรา้ หมองของมนั เจา้ อสรู อมุ้ เบลลไ์ ปส่งถึงหอ้ งนอน มนั ดแู ลเธอและนวดเทา้ ใหเ้ ออย่างทนุ ถนอม

นบั ตง้ั วนั นนั้ เบลลไ์ ม่หวาดกลวั เจา้ อสรู อกี ต่อไป เธอร่วมโตะ๊ อาหารกบั มนั อย่างมคี วามสขุ จากนนั้ กไ็ ปเดินเล่นในสวนดว้ ยกนั อ่านหนงั สือดว้ ยกนั เตน้ ราดว้ ยกนั ทงั้ สองใชช้ วี ิตรว่ มกนั อยา่ งมีความสขุ วนั หน่งึ ในขณะท่กี าลงั เตน้ รากนั อย่นู นั้ เจา้ อสรู ถามเบลลท์ ีก่ าลงั อยใู่ นออ้ ม แขนมนั วา่ เบลลจ์ ะใชช้ วี ติ อย่ทู ่ีน่ใี นฐานะภรรยาของมนั ตลอดชีวิตไดห้ รอื ไม่ เบลลอ์ งึ้ ไปนดิ หนง่ึ กอ่ นกลบั ตอบไปว่า เธอจะแต่งงานกบั อสรู ไดอ้ ย่างไร เจา้ อสรู มองเธออยา่ งปวดรา้ ว เบลลจ์ งึ บอกว่าเธอยงั มีความคดิ ถงึ พอ่ และพ่ๆี ของเธอมากเธออยากกลบั ไปหาครอบครวั ของเธอสกั ครงั้ เม่ือกลบั มาเธอจะมคี าตอบเรื่องแตง่ งานใหก้ บั เจา้ อสรู เจา้ อสรู จึงอนญุ าติ ใหเ้ บลลก์ ลบั ไปหาครอบครวั ของเธอ และขอสญั ญาใหเ้ อกลบั มา ไม่อยา่ งงนั้ มนั คงจะตอ้ ง ตาย เบลลจ์ ึงรบั ปากกบั เจา้ อสรู รุง่ เชา้ เบลลจ์ ึงกลบั ไปพรอ้ มกบั สมบตั ิมากมายที่เจา้ อสรู ให้ เธอนากลบั ไปดว้ ย เจา้ อสรู ไดม้ อบกระจกวิเศษและแหวนวเิ ศษใหก้ บั เบลล์ กระจกวิเศษจะ ทาใหเ้ บลลเ์ ห็นทกุ อยา่ งในปราสาท สว่ นแหวนวเิ ศษกจ็ ะทาใหเ้ บลลม์ ีเวทมนต์ กลบั ไปยงั ปราสาทอีกครงั้

เมือ่ เบลลก์ ลบั ไปถงึ กส็ รา้ งบา้ นหลงั ใหมใ่ หพ้ อ่ พอพส่ี าวเหน็ ว่าเบลลอ์ ยดู่ มี สี ขุ กเ็ กิดความ อิจฉาและพยายามรงั้ แบลลไ์ วไ้ ม่ใหก้ ลบั ไปปราสาทอกี อย่มู าวนั หนงึ่ เบลลฝ์ ันเห็นเจา้ อสรู กาลงั เจ็บปวดและทรมาณ จึงใชก้ ระจกวิเศษส่องดคู วามเป็นอยทู่ ีป่ ราสาท จึงพบวา่ เจา้ อสรู นนั้ ป่วย ดว้ ยความเป็นหว่ งเธอจงึ รีบกลบั ไปหามนั พอไปถงึ เธอก็พบวา่ เจา้ อสรู กาลงั นอนหมดสติอย่ทู ี่สวนดอกกหุ ลาบ เบลลร์ ีบเขา้ ไปหาและพยายามปลกุ เจา้ อสรู ใหต้ ่ืน พรอ้ ม กบั ทบทวนเร่อื งราวต่างๆ ท่ีไดท้ ารว่ มเจา้ อสรู จนทาใหเ้ ธอเรมิ่ รูส้ กึ วา่ เธอนนั้ รกั เจา้ อสรู ตนนี้ เขา้ เสยี แลว้ เบลลข์ อรอ้ งใหเ้ จา้ อสรู ฟื้นขึน้ มาเพอื่ แตง่ งานกบั เธอ เบลลจ์ บั ใบหนา้ ท่นี า่ เกลยี ดของมนั แลว้ พดู ว่าเธอจะไมร่ งั เกียจมนั อีกต่อไป นา้ ตาของเธอไหลรินไปท่วั รา่ งเจา้ อสรู

ทนั ใดนนั้ ทกุ สง่ิ ในปราสาทกเ็ ร่มิ เปลีย่ นไป ภายในปราสาทเตม็ ไปดว้ ยทหารและบริวาร ทกุ คนจอ้ งมองมาท่ีเบลลแ์ ละอสรู อย่างมีความสขุ และร่างทีเ่ ป็นอสรู ก็คอ่ ยๆ กลายมาเป็นชาย หนมุ่ รูปงามทแี่ ววตามีแตค่ วามรกั ใหก้ บั เบลล์ เบลลม์ องชายหนมุ่ คนนนั้ อยา่ งงงๆ แลว้ เขา ก็ไดเ้ ล่าใหเ้ ธอฟังว่า เขาคือเจา้ ชายทถ่ี กู แม่มดสาปใหเ้ ป็นอสรู กาย จะพน้ คาสาปกต็ อ่ เมอ่ื มี ใครซกั คนท่ีรกั เค๊าดว้ ยหวั ใจ เจา้ ชายบอกเธอว่าเขารอวนั นีม้ าแสนนาน นานจนคิดว่าจะไม่ มีวนั นี้ และเธอจะตอบตกลงแตง่ งานกบั เขาหรอื ไม่ เบลลบ์ อกกบั เจา้ ชายว่าเธอจะอย่ทู ่ีน่กี บั เขาตลอดไป แลว้ ทงั้ คกู่ ไ็ ดใ้ ชช้ วี ิตอยรู่ ว่ มกนั อย่างมีความสขุ