๔ ทศวรรษ พ.อ.ปิ่น มุทุกัน

แก้ปัญหาชาวบ้าน ทศวรรษมรดกธรรม จาก ปิ น มุทุกันต์ แมเ่ ลยี งยงั พดู ประชดว่า “มงึ จะเอาไปฝงั วดั ไหนเวย้ ” แลว้ คนทเี\" ป็นตํารวจก็ ทําเป็นถามลูกสาวของแม่เลียงว่า เขาเป็นอะไร แล้วอีกคนก็ตอบว่า “มนั เป็นโรคกลวั นํา” กระผมบอกอาจารย์ไม่ถูกว่าเวลานันใจกระผมเป็น อย่างไรบ้าง ทงั แคน้ ใจทงั น้อยใจ แต่กระผมมคี วามขม่ ใจไดต้ ามทที\" ่านเคย สอนทางวทิ ยุ กระผมจงึ ไม่โตต้ อบอะไรทงั สนิ พาน้องขนึ รถไฟมาพษิ ณุโลก และไปขอความช่วยเหลือจากผู้หมวดเสนารกั ษ์ ท่านให้ยารกั ษาจนหาย เวลานีกระผมเอาน้องไปฝากไวก้ บั แมช่ ที วี\" ดั ๆ หนึง\" กระผมยังเต็มไปด้วยความเคียดแค้นแสนสาหัส คิดเห็นแต่ ทางเดยี ววา่ จะยอ้ นกลบั ไปแกแ้ คน้ พวกแมเ่ ลยี งใหส้ าสม แต่จะคอยใหถ้ งึ วนั ปลดทหารเสียก่อน เพราะตังแต่เป็นทหารมากระผมไม่เคยทําผิดเลย กอ็ ยากจะรกั ษาตวั ไปใหต้ ลอดอกี สองเดอื นเท่านัน ถ้ากระผมทาํ อะไรลงไป ในระหว่างนีคนเขาจะตําหนิตเิ ตยี นทหารว่าเป็นโจรผูร้ า้ ย เวลานีน้องผมก็ ตกลงใจแล้วว่าจะบวชเป็นชี ส่วนตัวกระผมจะเข้าตะราง เพือ\" นบางคน เขาคุยว่าถา้ จะเขา้ ตะรางแลว้ เขา้ ตะรางทหารดกี ว่าตะรางทางจงั หวดั ผมก็ ชกั จะเหน็ ดว้ ย แต่จะเขา้ ตะรางทหารกท็ าํ เสยี เมอื\" ตวั ยงั เป็นทหาร ผมกเ็ ลย ยงั ลงั เลใจอยู่ ทกี\" ระผมเขยี นจดหมายมาถึงท่านอาจารย์นีไม่ต้องการอะไรเลย เป็นแต่ว่ากระผมเคารพในชอื\" เสยี งของท่านมานาน ทาํ ตามคาํ สอนมานาน แล้ว บดั นีกระผมจะเปลยี\" นแปลงตวั เองไปอยู่อกี โลกหนึง\" จากคนดไี ปเป็น คนรา้ ย จงึ เขยี นจดหมายมากราบเทา้ เสยี ก่อน อย่างน้อยท่านอาจารยก์ ค็ ง จะเหน็ ใจกระผม แมว้ า่ คนทงั โลกเขาจะดหู มนิ\" กราบมาดว้ ยความเคารพ พล ฯ ว... > กมุ ภาพนั ธ์ ?>@A

แก้ปัญหาชาวบ้าน ทศวรรษมรดกธรรม จาก ปิ น มุทกุ ันต์ ด่วนมาก ถงึ พล ฯ ว...ทรี กั ความทุกขท์ รมานใจของเธอทงั หมดทเี ล่าไปในจดหมาย อาจารย์ ได้รับทราบแล้วด้วยความเศร้าใจอย่างยิง แม้ความทุกข์นันจะไม่มีผล ตกมาถงึ อาจารย์เลยเพยี งแต่เป็นผูร้ บั ทราบเท่านันยงั รูส้ กึ รนั ทดใจเพยี งนี สําหรบั เธอซงึ เป็นผูร้ บั ทุกข์นันโดยตรงจะทุกขม์ ากสกั เพยี งไหน อาจารย์ เหน็ ใจจรงิ ๆ และเมอื เธอเองถูกบบี คนั ถึงอย่างนันจงึ เกดิ ความเคยี ดแค้น ชงิ ชงั แม่เลยี งและพวกอย่างรุนแรงกเ็ ป็นการสมควรแล้ว อาจารยค์ ดิ ว่าถ้า เธอเป็นคนอนื หรอื อาจฆา่ แมเ่ ลยี งหรอื ลกู ของแกตงั แต่วนั นันแลว้ การทเี ขา ทาํ แก่น้องของเธอรุนแรงเช่นนันเป็นการขม่ เหงหวั ใจเธอมากทเี ดยี ว นีดวี ่า เป็นเธอซงึ เป็นผูม้ คี วามคดิ และมธี รรมะในใจพอจงึ ควบคุมตวั เองไวไ้ ดแ้ ละ ดาํ เนินการอยา่ งมเี หตุผล จนการกระทาํ ทเี ธอทาํ ไปนันจะไม่มใี ครตาํ หนิเธอ ไดเ้ ลย แมแ้ ตย่ ายแมเ่ ลยี งผใู้ จรา้ ยนนั เองกต็ เิ ธอไมล่ งเลย ความจรงิ เมอื เธอตกอย่ใู นสภาพอารมณ์ปนั ป่วนถงึ เพยี งนีไม่น่าจะ นึกถึงอาจารย์ได้ แต่นียงั นึกถงึ และอุตส่าหเ์ ขยี นจดหมาย เธอคดิ ไหมว่า บางทอี าจารย์อาจเคยเป็นผูอ้ ุปถมั ภ์คําชูเธอมาแต่ชาติปางก่อนก็ได้ ครนั ชาตนิ ีเธอจงึ รําลกึ ขนึ มาได้ ทงั ๆ ทไี ม่เคยพบเหน็ กนั เลยและเมอื ไดท้ ราบ เรอื งแลว้ อาจารยเ์ กดิ ความรสู้ กึ ว่าจะตอ้ งใหค้ วามช่วยเหลอื แก่เธอในทางที เหมาะสมทสี ุดและตลอดไป ไม่ว่าเธอจะอย่นู อกคุกหรอื ในคุก ทงั นีรวมทงั น้องสาวของเธอดว้ ย นีแน่ะเธอ ขอ้ ความตอนทา้ ยในจดหมายของเธอว่า “บดั นีกระผมจะ เปลยี นแปลงตวั เองไปอย่อู กี โลกหนึงจากคนดไี ปเป็นคนรา้ ย จงึ จดหมายมา กราบเท้าเสยี ก่อน” ข้อความนีทําใหอ้ าจารย์รู้สึกใจหายวาบและต้องอ่าน ซาํ ๆ หลายครงั เธอเป็นคนมเี หตุผลน่านบั ถอื มากทเี ดยี ว แต่ความจรงิ แลว้ เวลานีเธอยงั มที างเลอื กอยอู่ กี หลายทาง เป็นแต่ว่าผงกาํ ลงั เขา้ ตาเธอทาํ ให้

แก้ปัญหาชาวบ้าน ทศวรรษมรดกธรรม จาก ปิ น มุทุกันต์ มองไม่เหน็ ทางเหล่านัน อาจารย์อยากให้ลองคดิ ทบทวนอกี ครงั เลือกดู ใหมว่ ่าทางไหนจะดที สี ดุ คอื 9.เธอสงั หารพวกแมเ่ ลยี งเสยี แลว้ เธอยอมเขา้ ตะราง :.เธอฆา่ เขาใหร้ าบเสยี หมด แลว้ ฆา่ ตวั เธอเองเสยี ดว้ ย ;.เธอฆา่ เขา แลว้ หลบหนีออกนอกเขตแดนไทยไปเสยี <.เธอชกั ชวนพ่อของเธอเองใหห้ ย่ากบั แม่เลยี งเสยี ปล่อยใหพ้ วก แมเ่ ลยี งตายซากไปเอง =.เธอไม่ตอ้ งทาํ อะไรกบั พวกนันเลย แต่หนั กลบั มาเรง่ สรา้ งตวั เอง ปล่อยใหพ้ วกเขาหายนะไปตามยถากรรมของเขา เธอลองคดิ อกี ทซี คิ นดี ทาํ ใจเยน็ ๆ เสยี กอ่ น มอื ขนาดนนั เราจะฆา่ เสยี เมอื ไรกไ็ ด้ เวลานีเธอเป็นฝ่ายชนะแลว้ เธอชนะตวั เองและชนะใจของ ศตั รมู าแลว้ พวกนนั ทมิ แทงเธอดว้ ยลมปาก แตใ่ จเขาเองหาทตี ําหนิตเิ ตยี น เธอไม่ได้ เชอื เถอะ เธอชนะเขาอยา่ งสวยงามมาก แต่ถา้ เธอจะวกกลบั ไป ทํางานตามวิธที ี 9-:-; เธอเองจะเป็นผู้แพ้น่าเสียดายนัก ในสามทางนัน ไมว่ ่าเธอจะเลอื กเดนิ ทางใดกต็ าม น้องสาวทรี กั ของเธอจะตอ้ งเป็นผรู้ บั ทกุ ข์ อย่างมากตลอดชีวิตของเขา เวลานีแม่ตาย พ่อก็เป็นอืน แต่หัวใจ- ความหวงั -และชวี ติ ของเธอฝากไว้กบั พชี ายคนเดยี วคอื ตวั เธอ ถา้ เธอมอี นั เป็นไปเสยี แมว้ ่าน้องสาวเขาจะบวชเป็นชกี ไ็ ม่พอจะเปลอื งความทกุ ขจ์ าก ดวงใจได้ มนั เส้นผมบงั ภูเขานะเธอนะ เธอยงั มที างเลอื กอยู่อกี สองทาง ทางที < เข้าที แต่อาจารย์ก็ไม่รู้ว่าพ่อของเธอมีความรกั ใคร่ผูกพนั กบั แม่เลยี งเพยี งใด ถ้าเธอเลอื กเดนิ ทางนีอาจเป็นการลงโทษแก่พ่อของเธอ กไ็ ด้ ใจอาจารยเ์ องกไ็ ม่อยากใหเ้ ธอทาํ อย่างนี ทางที = เป็นทางประเสรฐิ แทแ้ ตม่ ารคงจะบงั ใจเธอไวไ้ มใ่ หม้ องเหน็ ความประสงคข์ องเธอกเ็ พยี งแต่จะ ทาํ ลายศตั รูเท่านันมใิ ช่หรอื กน็ ีศตั รูของเธอกก็ ําลงั จะพนิ าศอยู่แล้วเพราะ ตดิ การพนนั ผกี ารพนนั นนั ลงไดเ้ กาะใครเขา้ แลว้ ตายทงั ยนื ทกุ คน เป็นการ ตายทนี ่าทุเรศมาก ตายแล้วยงั มลี มหายใจประจานหน้าตวั เองแก่ชาวโลก ต่อไป ศตั รูของเธอกําลงั ป่วยด้วยโรคร้ายอยู่แล้วอกี ไม่กีวันเขาก็จะตาย

แก้ปัญหาชาวบ้าน ทศวรรษมรดกธรรม จาก ปิ น มุทุกันต์ แลว้ ธุระอะไรเธอจะไปบบี จมกู เขาซงึ จะทาํ ใหเ้ ธอกลายเป็นผรู้ า้ ยฆ่าคนโดย ไมจ่ าํ เป็น กเ็ ขาจะตายของเขาอยแู่ ลว้ นี ขอถามเธอสกั หน่อย ถา้ คนสองคนต่อสกู้ นั แลว้ ตายลงทงั คู่ เธอจะ ตัดสินให้ใครเป็นคนชนะ ? แน่นอนเธอจะต้องตัดสินให้แพ้ทังสองคน จรงิ ไหม ? เธอฆ่าเขาแลว้ ตวั เองเขา้ ตะราง กเ็ หมอื น ๆ กบั เธอตายนันเอง เรอื งตะรางนนั ไมว่ า่ ตะรางทหารหรอื ตะรางพลเรอื นมนั กน็ รกดว้ ยกนั ทงั นนั อาจารย์อยากจะขอแนะนําว่า เวลานีเธอกําลังจะได้รับการ ปลดปล่อยแลว้ จงอยา่ ทาํ ความผดิ ใด ๆ เลย ออกจากทหารแลว้ เธอไมค่ วร กลบั ไปบา้ น ควรจะเดนิ ทางไปใหไ้ กลหรอื ไม่กห็ างานทาํ อยู่แถวพษิ ณุโลก นีเอง เธอมคี วามรพู้ อเป็นครมู ใิ ชห่ รอื เมอื ไดง้ านแลว้ จงึ คอ่ ยรบั เอาน้องสาว เธอมาอยู่ด้วยช่วยกันทํามาหากิน ไปข้างหน้าน้องสาวเธอก็คงจะมี ครอบครัวเลียงตัวเขาได้ และเธอก็หาครอบครัวให้เป็นหลักแหล่งเสีย อยา่ งนีจะดกี วา่ ลองคดิ ดู อาจารย์รกั จึงอุตส่าห์เขยี นจดหมายอยู่จนดึกดืน เธอคดิ ดูให้ดี แลว้ ตอบจดหมายใหอ้ าจารยท์ ราบดว้ ยจะคอยรบั อยทู่ กุ วนั ดว้ ยความรกั ป. มทุ กุ นั ต์ C กมุ ภาพนั ธ์ :<DE (ต่อมาอกี ) กราบเรยี น ทา่ นอาจารย์ ทเี\" คารพ กระผมขอโทษด้วยทตี\" อบจดหมายมาชา้ เพราะเหตุจําเป็นหลาย อย่าง จะอย่างไรกต็ ามกระผมขอกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ทไี\" ดก้ รณุ า ใหแ้ สงสวา่ งแกก่ ระผม ในเมอื\" ตวั กระผมเองตกอยใู่ นความมดื เวลานีกระผม พอจะสว่างขึนมากแล้ว และได้เลือกเดินทางชีวิตตามทีท\" ่านชีบอกให้ กระผมออกจากทหารเมือ\" ต้นเดือนนีและก็นับว่าเป็ นบุญของกระผม พอออกมาก็ได้งานทําเป็นครูโรงเรียนราษฎร์ กระผมจะพยายามไม่เอา

แก้ปัญหาชาวบ้าน ทศวรรษมรดกธรรม จาก ปิ น มุทุกันต์ เรอื\" งเกา่ เขา้ มาพวั พนั ในจติ ใจเลย จะทาํ ตามทที\" ่านอาจารยบ์ อกมาทุกอย่าง คือจะรบั เอาน้องมาอยู่ด้วย แต่กระผมคิดว่าในเดือนแปดกระผมจะบวช เสยี กอ่ น ใจจะไดส้ งบจรงิ ๆ สกึ แลว้ จงึ จะเรมิ\" สรา้ งชวี ติ จรงิ จงั ตอ่ ไป เวลานีใจ ของกระผมยงั มอี าการเสยี ขวญั อยู่ เหมอื นคนฟืนไข้ แต่กด็ ใี จกบั วถิ ชี วี ติ ที\" ทา่ นอาจารยบ์ อกให.้ .. ดว้ ยความเคารพอยา่ งสงู ว. ปัญหาที ความรักเป็ นภยั แก่การเรียนจริงหรือ ? กระผมวสิ ุทธิC ชยั สวสั ดิC ขอเรยี นถามปญั หาเกยี\" วกบั ความรกั เพอื\" รบั ไวเ้ ป็นความรแู้ ละเป็นการตดั สนิ การโตเ้ ถยี งในวงเพอื\" นฝงู คอื พวกกระผม ซงึ\" เป็นนกั เรยี นเตรยี มจุฬาปี ? ได้เกดิ โตเ้ ถยี งกนั ฝา่ ยหนึง\" เหน็ ว่า ความรกั เป็นภยั แกก่ ารเรยี น อกี ฝา่ ยหนึง\" เหน็ ว่าความรกั ไม่เป็นภยั แกก่ ารเรยี นเลย ฝา่ ยเหน็ ว่าความรกั เป็นภยั ไดใ้ หเ้ หตุผลว่า ความรกั ทาํ ใหใ้ จแตก สตปิ ญั ญา เสอื\" ม และทําใหก้ ารเรยี นเสยี ผลเป็นอนั มาก แต่อกี ฝ่ายหนึง\" กใ็ หเ้ หตุผลว่า ถา้ เรารกั ผหู้ ญงิ คนใดคนหนึง\" เจาะจงแน่นอนแลว้ ใจกไ็ มแ่ ตก เพราะมรี กั เดยี ว และความรกั นนั จะหนุนกาํ ลงั ใจใหต้ งั ใจเรยี นดขี นึ อกี เขายกตวั อย่างเช่นคน รกั ลกู รกั เมยี กต็ งั ใจทาํ มาหากนิ ตรงกนั ขา้ มคนทไี\" มร่ กั ลกู รกั เมยี จะกลายเป็น คนเกยี จครา้ นและจติ ใจเลอื\" นลอย กระผมเลยไมร่ จู้ ะเชอื\" ฝา่ ยไหน ดู ๆ เขาก็ มีเหตุผลน่าฟงั ทังนัน จึงขอถามท่านว่าความรักเป็นภัยแก่การเรียน จรงิ หรอื ไม่ เพราะเหตใุ ด ? วสิ ทุ ธิC ชยั สวสั ดิC F สงิ หาคม ?>@A