วลิ เลยี ม เชกสเปียร์ (William Shakespeare)
สารบัญ วิลเลียม เชกสเปียร์.....................................................................................1 ว ิ ล ล์ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 ก า ร แ ต ่ งง าน แ ละบุ ตร. .. .. ............ .. ... .. ... .. ... .. .. ... .. ... .. .. ... .. ... .. ... .. .. ... .. ... .. ... ....26 พบกันอีกครั้ง..............................................................................................31 อีกาพุ่งพรวด...............................................................................................46 ภัยพิบัติและผู้อุปถัมภ์....... ................................................. .........................60 คนของลอร์ดแชมเบอร์เลน..........................................................................66 โกลบ........................................................... ................................................76 กลับบา้ นอกี คร้ัง................................................................................................................................................96
วิลเลยี ม เชกสเปยี ร์ คือใคร วิลเลยี ม เชกสเปยี ร์ คุณอาจจะรู้จกั ชื่อของเขาแม้วา่ คณุ ยงั ไม่เคยอา่ นผลงานของเขา เขามชี วี ติ อยู่เม่ือ 450 ปีที่แล้ว เขาเขียนบทละครอยา่ งน้อย 35 บท และบทกวีมากกว่า 150 บท หลายๆ คนคิดว่าเชกสเปียร์ เป็นนักเขยี นบทละครทีย่ ิง่ ใหญท่ ส่ี ุดเท่าทเี่ คยมีมา
ทุกๆสง่ิ ทเี่ ชกสเปียร์เขยี นจะถกู แปลเป็นหลายสิบภาษา จากภาษาสเปนเปน็ ภาษาญี่ปุ่น ภาษาสวาฮิลี เป็นต้น ทุกๆ คนบนโลกยังคงดูการแสดงที่มาจากบทละครของเขา ภาพยนตร์และละครเวทีในปัจจุบันมี พื้นฐานมาจากหลายๆ ผลงานของเขา เช่น โรมิโอและจูเลียต (Romeo and Juliet) แมคเบธ (Macbeth) แฮมเลต (Hamlet) หลายร้อยคำและวลีท่เี ราใชใ้ นทุกๆ วนั นี้ ถกู คิดคน้ ข้นึ โดยเขา เชน่ คำว่า เลือดเย็น (cold- blooded) ชอบทะเลาะววิ าท (quarrelsome) และจดหมายรกั (love letter) ภาษาของเขา ความคดิ ของเขา และเรอ่ื งราวของเขาอยรู่ อบๆ ตวั เรา
แม้วา่ วลิ เลียม เชกสปียร์จะโด่งดังมากแคไ่ หน เราก็ไมร่ อู้ ะไรเกย่ี วกับเขามากนัก ชีวิตส่วนตัวของเขา สว่ นใหญย่ ังคงเปน็ ปริศนา ยอ้ นกลับไปเมอื่ ปี พ.ศ. 2043 (ค.ศ. 1500) เรอื่ งของเขาถกู เก็บบันทึกไว้ไม่มากนัก สำหรับคนทั่วไป เรารู้ว่าเชกสเปียร์เริ่มต้นชีวิตของเขาในฐานะลูกชายของช่างทำถุงมือในเมืองเล็กๆ ของส แตรตฟอร์ดอพั พอนเอวอน (Stratford-upon Avon) และจบลงดว้ ยการเปน็ นักเขยี นบทละครท่ีร่ำรวยและมี ชื่อเสียง แต่เกิดอะไรขึ้นระหว่างนั้น เรารู้ว่าเขาแต่งงานและมลี ูก เรารู้ว่าเขาไม่ได้อยู่กับครอบครัวเป็นเวลา หลายปี ในทางกลบั กนั เขาไปลอนดอนทที่ เ่ี ขาไดก้ ลายเป็นนักแสดง นกั เขียนบทละคร และผู้กำกบั ละคร เขา สร้างและซ้อื โรงละคร เขาเขยี นบทละครและแสดงละครสำหรับราชินีแหง่ อังกฤษ เขาเปน็ เพอ่ื นกับขุนนางที่มี อำนาจ แต่สิ่งที่เกีย่ วกับเชกสเปยี รใ์ นแต่ละวันล่ะ เขาเป็นคนแบบไหน และเขาเป็นพ่อแบบไหน อะไรท่ที ำให้ เขาเริ่มเขียนบทละคร
คำและ... หลายร้อยคำและวลที ี่ถกู คิดคน้ ขึน้ โดยวิลเลียม เชกสเปยี ร์ ทยี่ งั คงใช้ในปัจจบุ นั และนี่คือสว่ นหนงึ่ เทา่ นน้ั amazement แปลวา่ ความประหลาดใจ birthplace แปลว่า บา้ นเกิด/ภูมลิ ำเนา cold-blooded แปลว่า เลอื ดเย็น dawn แปลว่า รุง่ อรณุ eyeball แปลว่า ดวงตา fashionable แปลวา่ ทันสมัย generous แปลวา่ ใจกว้าง ill-tempered แปลวา่ มีอารมณร์ า้ ย jaded แปลวา่ นา่ เบื่อ love letter แปลว่า จดหมายรัก majestic แปลว่า คู่บารมี outgrow แปลวา่ เจริญเรว็ กว่า puppy dog แปลว่า ลูกสนุ ัข quarrelsome แปลว่า ชอบทะเลาะววิ าท rascally แปลวา่ เสเพล schoolboy แปลวา่ เดก็ นักเรียน tranquil แปลวา่ เงยี บสงบ/ราบรนื่ useful แปลว่า มีประโยชน์ vulnerable แปลว่า อ่อนแอ well-behaved แปลวา่ สภุ าพ yelping แปลว่า การรอ้ งเอง๋ zany แปลว่า ตัวตลก
วลี “All the world’s a stage, and all the men and women merely players…” แปลว่า โลกทงั้ ใบคอื เวที และมนุษยท์ กุ คนเป็นแคต่ วั ละคร แอสยไู ลค์อทิ (As you like it) “Knock, knock, knock! Who’s there ?” แปลวา่ มีใครอยู่ไหม แมคเบธ (Macbelt) “Neither a borrower, nor a lender be…” แปลว่า ไมว่ า่ จะเปน็ ผู้ยืมหรือผ้ใู หย้ ืม แฮมเลต (Hamlet) “… Parting is such sweet sorrow…” แปลว่า การพรากจากกนั เป็นเรอ่ื งทีแ่ สนหวาน โรมโิ อและจูเลียต (Romeo and Juliet)
“Neither rime nor reason…” แปลว่า ไมว่ ่าจะดว้ ยเหตผุ ลใดกต็ ามละครตลก ยอดนยิ ม บรอดเวย์ (The comedy of errors) “To thine own self be true..” แปลว่า เพ่อื ตวั เจ้าเองเปน็ ความจรงิ แฮมเลต (Hamlet) “Too much of a good thig..” แปลว่า เป็นสิง่ ที่ดมี ากเกนิ ไปตามทคี่ ณุ ตอ้ งการ (As you like it) “Wild-goose chase” แปลวา่ ไมม่ ีประโยชนใ์ นการตามลา่ โรมิโอและจเู ลียต (Romeo and Juliet)
ตอนที่ 1 วลิ ล์ เดก็ ชายวลิ ล์ถกู ทำพธิ ีล้างบาปทโี่ บสถฮ์ อลที รนิ ติ ใี นสแตรตฟอรด์ (Stratford’s Holy Trinity Church) ในปี พ.ศ. 2107 (ค.ศ. 1564) วนั เกดิ ทีแ่ ทจ้ รงิ ของเขาน้นั ไมม่ ใี ครรู้ แตม่ ีการเฉลมิ ฉลองในวันที่ 23 เมษายน ใน ประเทศอังกฤษวนั นั้นเปน็ วนั หยุดท่ีเตม็ ไปด้วยการแสดงและงานเลี้ยง มันเปน็ วันท่ดี ที ่ีจะใหเ้ กียรตินกั เขียนบท ละครท่ียิ่งใหญ่ทสี่ ดุ ของอังกฤษ ครอบครัวเชกสเปียร์อาศัยอยู่ในสแตรตฟอร์ดอัพพอนเอวอน (Stratford-upon Avon) ประเทศ องั กฤษประมาณ 100 ไมล์ ทางตะวันตกเฉียงเหนือของลอนดอน ซ่ึงมคี นอาศยั อยู่ไม่เกนิ 25,000 คน
เม่ือวลิ ล์อายไุ ดไ้ มก่ ี่เดอื นก็เกดิ โรครา้ ยทน่ี า่ กลวั และได้กวาดลา้ งคนในประเทศ เรียกว่า ความตายสีดำ (Black death) หรือกาฬโรค กวา่ 200 คนในสแตรตฟอร์ด (Stratford)ตอ้ งเสียชีวิตลง คนแก่และคนหนุ่มสาว ถกู คร่าชวี ิต แต่โชคดีท่ีจอรน์ (John) และแมร่ี (Marry) เชกสเปียรร์ อดชวี ิต และได้ให้กำเนดิ บุตรชายคนโต
พอ่ ของวิลล์เปน็ ช่างทำถุงมือ เข็มขัด กระเป๋า และผา้ กัน เปื้อน ส่วนแม่ของเขามาจากครอบครัวที่เป็นเจ้าของพื้นที่ การเกษตร เธอสืบทอดอาชีพนี้จากบรรพบุรุษว่า 500 ปี เชกสเปียร์กลายมาเป็นคนชนชั้นกลางของประเทศอังกฤษ พวกเขาไม่ไดร้ วยหรอื เปน็ ขนุ นางแต่อย่างใด แตเ่ ขามคี วามเป็นอยู่ ที่ดี ในปี พ.ศ.2103 (ค.ศ. 1560) ครอบครัวในอังกฤษอย่าง เชกสเปียร์ถึงแม้จะมีอาหารมากพอที่จะดำเนินชีวิตอยู่ได้ มีท่อี ยอู่ าศัยท่ดี ี และมีการงานท่ีม่นั คง มนั ก็ไมเ่ พยี งพอต่อพวกเขา
ในตอนท่เี ขาเกดิ นัน้ ราชนิ อี ลซิ าเบธ (Queen Elizabeth) เป็นราชนิ ีมาแล้ว 6 ปี เธออายุได้ 31 ปี เธอ เปน็ คนทไี่ ม่สนใจในเร่อื งของสงคราม ประเทศอังกฤษยังคงเจริญเติบโตขึน้ เรื่อยๆ และมคี วามเจรญิ รุ่งเรอื งมาก ข้นึ มันคือช่วงเวลาของการค้นพบและริเริ่มความคิดใหม่ๆ ในปี พ.ศ. 2062 (ค.ศ. 1519) เฟอร์ดินานด์ แมกเจลแลน (Ferdinand Magellan) เป็นนักสำรวจชาวโปรตุเกส ได้ออกเดินทางไปตามเส้นทางในครั้งนี้ ใช้เวลาทั้งหมด 3 ปี อยา่ งท่ไี มเ่ คยเกดิ ขึน้ มากอ่ น
ในปี พ.ศ. 2057 (ค.ศ. 1514) นิโคเลาส์ โคเปอรน์ ิคสั (Nicolaus Copernicus) นกั ดาราศาสตร์ ชาวโปแลนด์เป็นคนแรกที่ค้นพบว่าดวงอาทิตย์เป็น ศนู ยก์ ลางของจกั รวาล กอ่ นหนา้ น้ัน ผคู้ นต่างเชอ่ื กนั วา่ โลกเป็นศูนย์กลางของดวงอาทิตย์ และดาวเคราะห์ ดวงอ่นื ๆ โคจรรอบมัน ผู้เชี่ยวชาญทัว่ ยุโรป โดยเฉพาะในอิตาลีมีการ สร้างผลงานภาพวาดที่สวยที่สุดและผลงานแกะสลัก ที่โลกเคยรู้จัก แท่นพิมพ์ถูกคิดค้นในปี พ.ศ. 1943 (ค.ศ. 1400) ทำใหม้ หี นังสอื เพิ่มข้ึนอยา่ งมากมาย
ก่อนหน้านั้น หนังสือต้องเขียนด้วยมือ ผู้คน เรียนรู้ในการอ่านและเขียนมากยิ่งขึ้น นี้คือโลกท่ี วิลเลยี ม เชกสเปยี ร์เกิด สแตรตฟอร์ด (Stratford) เป็นเมืองที่คึกคัก แห่งหน่งึ ต้งั อยูบ่ นฝ่ังแมน่ ำ้ เอเวนิ (Avon River) ฝูงชน ต่างมาตลาดนัด บ้างก็ผ่านเมืองระหว่างทางไป ลอนดอน ผคู้ นสามารถซ้ืออะไรได้บา้ ง
เกือบทุกอย่าง ตั้งแต่หมูและแกะ ไปจนถึงริบบิ้นสวยๆ เสื้อขนสัตว์ และถุงมือหนังแบบนุ่ม งานของสภาเมือง คือการรักษากฎหมายและความสงบเรียบร้อย จอร์น เชกสเปียร์ (John Sheakspeare) เปน็ สมาชกิ ของสภาเมืองมาหลายปี เมื่อวิลล์อายไุ ด้ 4 ขวบ พอ่ ของเขาทำหน้าที่เป็นนายอำเภอชั้นสูงในปีน้ัน เหมอื นการเปน็ นายกเทศมนตรี ตำแหน่งน้ีเปน็ เกยี รติอยา่ งยิง่ ขณะที่ยังเป็นเด็ก วิลล์เรียนรู้ได้ดีจากการเล่น บทกวี และนิทานพื้นบ้าน พวกเขาเขียนและแสดง โดยคนธรรมดาบนถนนสแตรตฟอร์ด (Stratford) เป็นเร่ืองราวเก่ยี วกับความรกั และเหตกุ ารณ์ที่ยอดเยี่ยมใน ประวัตศิ าสตร์ ใกล้ๆ กันมีสถานที่เรียกว่า โคเวนทรี (Coventry) มีชื่อเสียงในละครเกี่ยวกับเรื่องในพระคัมภีร์ เร่ือง จากคัมภรี ์ไบเบลิ เวทถี ูกจัดขึ้นบนเกวยี น ความแตกต่างของแตล่ ะฉากในละครเก่ียวกบั เรือ่ งในพระคมั ภีร์ จะเกิดขนึ้ ในแตล่ ะเกวียน ขณะทีเ่ กวยี นกลิ้งผ่านเมือง ผู้คนมาทโ่ี คเวนทรี (Coventry) จากทัว่ ทุกมมุ โลกเพือ่ มา ชมการละเลน่ น้อยครง้ั ที่วลิ ลเ์ ดินทางไปท่ีนน่ั เพ่อื ชมการละเล่น
บางคร้งั นักแสดงมืออาชพี มาเยอื น เมอื งสแตรตฟอรด์ (Stratford) เมอื่ วิลล์อายุ 4 ขวบ กลมุ่ ท่ีเรยี กวา่ คนของราชินี เข้าเยี่ยมชม ชาวสแตรตฟอร์ดแออัดกันเข้าไปในศาลากลาง พวกเขาชมคณะแสดงละครหนา้ คณะเทศมนตรี พ่อของวิลล์ชอบนักแสดง ในฐานะที่เป็นนายอำเภอชั้นสูง เขาอนุญาตให้พวกเขาแสดงในเมือง เขาจ่ายให้ 9 ชิลลงิ ประมาณ 50 ดอลลาร์ (ประมาณ 1,539 บาท)
จากการคลังของสแตรตฟอร์ด (Stratford) เพื่อการแสดง นั่นก็เป็นเงินจำนวนมากแล้ว หลังจาก น้ัน กลุม่ นกั แสดงมากันบ่อยขนึ้ วิลลด์ ูพวกเขาสรา้ งเวที ที่จัตรุ ัสกลางเมืองและแขวนสลักเกลียวผ้าหนาสำหรบั ฉากหลัง พวกเขาดึงชุดแฟนตาซีจากตัวของพวกเขา และในไมช่ า้ การแสดงเรม่ิ ข้นึ เด็กชายวิลล์จะต้องได้รบั ความเคลิบเคลิ้ม มีทั้งการต่อสู้ด้วยดาบ การต่อสู้ ฉากรัก น้ำตา และการหัวเราะ เป็นความทรงจำอัน แสนบรสิ ุทธิ์ ครั้งหนงึ่ ราชินอี ลซิ าเบธ (Queen Elizabeth) เยี่ยมชมปราสาทใกล้เคียง วิลล์อายุ 11 ขวบ ที่นั่น นกั แสดงต่างแต่งตัวเหมอื นอศั วินและเจ้าหญงิ บา้ งกแ็ ตง่ ตัวเหมือนนางเงือก และสัตวใ์ นจนิ ตนาการ พวกเขา ท่องไปในสวนปราสาท หรือลอยอยู่ในเรือในสระน้ำ คนอื่นยังคงแสดงละครอยู่บนเวที เสียงเพลงลอยอยู่ใน อากาศของฤดูร้อนทอ่ี บอุ่น และพลลุ ะลานตาบนท้องฟ้ายามคำ่ คนื เทศกาลเฉลมิ ฉลองดำเนินไปเปน็ สปั ดาห์
ราชนิ อี ลซิ าเบธ พ.ศ. 2076-พ.ศ. 2164 (Good Queen Bess ค.ศ. 1533-ค.ศ. 1603)
ราชินีอลซิ าเบธ (Queen Elizabeth) เปน็ คนดี แนน่ อน ในความเปน็ จริง หลายคนถอื ว่าเธอเป็นหน่งึ ในผู้ปกครองทีย่ ิง่ ใหญ่ที่สดุ ของอังกฤษ เธอเกดิ ในยุคของพระเจ้าเฮนรีที่ 8 (Henry VIII) กับสมเดจ็ พระราชินี แอนน์ โบลีน (Anne Boleyn) ราชนิ ีอลิซาเบธ (Queen Elizabeth) อายุได้เพยี ง 2 ขวบมารดาของเธอถูกตัด ศีรษะเพราะทรยศตอ่ ราชา ราชนิ อี ลิซาเบธ (Queen Elizabeth) ได้รับการเล้ยี งดจู ากคนรบั ใช้ ไกลจากบิดาของเธอ และยังเป็น นกั เรียนทน่ี า่ อศั จรรย์ เธอเรยี นปรัชญา ศาสนา และประวตั ศิ าสตร์ เธอสามารถอา่ นและเขยี นได้ 6 ภาษา ราชินีอลซิ าเบธ (Queen Elizabeth) ขึ้นครองบัลลังก์ ในปี พ.ศ. 2101 (ค.ศ. 1558) เมื่ออายุ 25 ปี เธอไม่เคยแต่งงาน อาจจะเป็นไปได้ว่า เธอจะไม่ให้อำนาจกับสามี เธอมีความสนใจในการทำสงครามเพียง เลก็ นอ้ ยและเธอมคี วามรกั ที่แทจ้ รงิ ตอ่ ประชาชนของเธอ กฎชั้นสงบสขุ ของเธอเป็นจุดเร่ิมต้นของยุคแห่งการ สำรวจและการค้นพบของวิทยาศาสตร์ เช่นกันนั้นเป็นการเบ่งบานของวรรณคดี ละคร และวิจิตรศิลป์ ราชินอี ลซิ าเบธ (Queen Elizabeth) ปกครองมา 44 ปี
บางคนท่มี าจากสแตรตฟอรด์ (Stratford) ไดร้ ับเชญิ ใหม้ าดูการแสดงที่ปราสาท ในฐานะสมาชิกของ คณะเทศมนตรี จอร์น เชกสเปียร์ (John Shakespeare) น่าจะเป็นหนง่ึ ในพวกเขา บางครัง้ เขาพาเด็กชายวลิ ล์ ไปกับเขาดว้ ย วันหน่งึ วิลลอ์ ยากจะเขียนบทละครสำหรบั พระราชนิ เี อง แตว่ นั นนั้ มนั ช่างยาวไกลเหลือเกิน เป็นไปได้ว่า วิลล์เริ่มเข้าโรงเรียน ในขณะที่เขาอายุ 5 ขวบ โรงเรียนใหมข่ องราชาอยู่ชั้นบนสุดของ ศาลากลางสแตรตฟอร์ด (Stratford) วันเรียนช่างยาวนาน วิลล์ลุกจากท่ีนอนก่อนพระอาทติ ย์ข้ึน รับประทาน มอ้ื เชา้ ทำงานบา้ นของเขาเสร็จเรียบรอ้ ย และเดนิ ไปโรงเรยี น
เขาอยทู่ ่ีโต๊ะเรยี นช่วง 6 โมงเช้าในช่วงฤดรู ้อนและ 7 โมงเช้า ในช่วงฤดูหนาว โรงเรียนเลิก 6 โมงเย็น ชั้นเรียนจัดข้ึน หกวันต่อหนึ่งสัปดาห์ ตลอดทั้งปี วันหยุดของวิลล์มีแค่วัน อาทิตย์ วันตลาดนัด และวันหยุดเท่านั้น ในสแตรตฟอร์ด (Stratford) เช่นเดียวกับประเทศอังกฤษ ในโรงเรียนมีแค่ เด็กผชู้ ายเทา่ น้ัน
วลิ ลเ์ รยี นรกู้ ารอ่านจากหนงั สอื เรียนเบือ้ งต้น กระดานดว้ ยตวั อักษร ของอักขระ และบทสวดมนตข์ องลอร์ด เขาเรยี นรบู้ ทสวดมนต์อื่นๆ อีกมากมายหนงึ่ ปีหรอื สองปีต่อมา วิลลเ์ ริม่ อา่ นนิทานอสี ป และคัมภรี ์ ไบเบลิ เขายังอ่านบทละครตลกทเี่ ขยี นเมอื่ หนงึ่ พนั ปีทแ่ี ลว้ พวกเขาเปน็ นักเขียนบทละครชือ่ ว่า พลาวทัส (Plautus) อาศยั อยู่ในสมยั กรงุ โรม โบราณการเรยี นละตนิ เปน็ สิง่ ท่ีสำคญั มาก วลิ ลเ์ ริ่มเรียนเม่ือเขา อายไุ ด้ 7 ขวบ การให้บริการของโบสถถ์ กู จดั ขึ้นในละตนิ กฎหมายเขียนเปน็ ภาษาละตนิ ขณะทีว่ ิลลโ์ ตข้นึ เขาและ เด็กผู้ชายคนอน่ื ๆ ไม่ไดร้ บั อนญุ าตให้พูดภาษาองั กฤษ พดู แค่ภาษาละตินเทา่ น้นั พวกเขาจะถกู ลงโทษหากพดู ภาษาอังกฤษ วิลล์เรยี นหลกั ไวยากรณ์ของภาษาละตนิ เขารคู้ ำพดู ท่มี ชี ื่อเสยี งในละตินดว้ ยหวั ใจ เขาสามารถ เขียนภาษาละตนิ ได้
วลิ ล์แสดงละครและโต้วาทีกบั เด็กผู้ชายคนอื่นๆ อีกดว้ ย เขากลายเปน็ คนเก่ง เขาอาจจะชอบเม่ืออยู่ ตอ่ หนา้ ฝงู ชน ในละครของเชกสเปยี ร์ มีหลายบรรทัดท่เี กีย่ วกับโรงเรยี น สว่ นใหญท่ ำใหโ้ รงเรียนดเู หมือนงานประจำ ทน่ี ่าเบอ่ื หน่ึงในบทละคร ตามท่คี ณุ ตอ้ งการ (As you like it) เขากล่าวถงึ ความงอแงของเด็กผูช้ าย (whining school-boy) ใครคือคนที่กำลังคลานเหมอื นหอยทาก ไปโรงเรียนอย่างซังกะตาย นั้นหมายความวา่ วิลล์ไม่ ชอบโรงเรียน ไม่มีใครรู้เลย เราไม่สามารถแน่ใจ ว่าตัวละครของวิลเลียม เชกสเปียร์กำลังพูดถึงคนที่ชื่อ วิ ลเลยี ม เชกสเปยี รไ์ หม เรารู้ว่า วิลล์ได้เรยี นรู้มากมายจากการที่เขาใช้บทละครของเขาในภายหลัง เรื่องราวในคัมภีรไ์ บเบิล ของคาอิน (Cain) และอาเบล (Abel) ถกู กล่าวถงึ 25 ครั้งในงานของเขา
เขายืมเร่ืองราวตลกจากละครดังทีเ่ ขาชอบและมีเร่ืองราวที่เศร้าเหมือนกัน ในเร่ืองโรมิโอและจูเลียต (Romeo and Juiet) มี วัยรุ่น 2 คนตกหลุมรักแต่ครอบครัวของเขาเป็นศัตรูกันโรมิโอและจูเลียต (Romeo and Juiet) ได้แต่งงานแบบลับๆ แต่หลังจากเรื่องนี้จบ ทั้ง 2 ก็ได้เสียชีวิต โครงเร่ืองเรื่องนี้มาจาก เวอร์จิล (Virgil) เวอร์จิล (Virgil) เป็นนักกวีชาวโรมเมื่อหนึ่งพันหกร้อยปีก่อน วิลเลียม เชกสเปียร์เกิด นี่คือสิ่งที่ นักเขยี นมักจะทำ เชกสเปยี ร์ได้แสดงบทบาทที่ยิ่งใหญด่ ้วยบทบาท การคดิ สรา้ งสรรค์ การใชภ้ าษาทสี่ ละสลวย สวยงาม
วิลล์เคยไปเรียนโรงเรียนมัธยมสายวิชาการและมันก็เป็นเหตุผลให้คนบางคนไม่เชื่อบทละครที่เขา เขียนนักวิชาการส่วนมากเหน็ ว่า วลิ เลียม เชกสเปยี ร์ ในเชงิ ประหม่าวา่ เขาพยายามขยบั ฐานะของตัวให้ขึ้นสูง กว่าท่คี วรจะเปน็ และพยายามตีเสมอนกั เขยี นผู้ไดร้ ับการศกึ ษาอย่างดจี ากมหาวทิ ยาลยั เช่น ครสิ โตเฟอร์ มาร์ โลว์ (Christopher Marlowe) และยังมีคนอ่ืนยังชี้ให้เห็นว่าสมเด็จพระราชินีนาถอลิซาเบธท่ี 1 แห่งอังกฤษ (Queen Elizabeth I) หรือขนุ นางช้ันสูง เอริ ์ล (Earl) แห่งออ็ กซฟอรด์ อาจจะเขยี นบทละครด้วย แต่โรงเรียน มัธยมสายวิชาการมนั สำคญั มากในสถานศึกษาในตอนนนั้ เวลาน้ันวลิ ล์ได้เรียนจบ โรงเรียนมัธยมสายวิชาการ เขาได้เรยี นหลากหลายวชิ าในมหาลัย เชน่ จิตวิทยา ประวัตศิ าสตร์ และวรรณกรรม เม่อื วลิ ล์อายุ 13 ปี ครอบครัวของเขาตกอยใู่ นความยากลำบาก การค้าขนสตั วม์ ีอิทธพิ ลมากใประเทศ อังกฤษเป็นอุตสาหกรรมที่ยิง่ ใหญ่ที่สุด ในปี พ.ศ. 2113 (ค.ศ. 1570) ก็ได้ล่มสลาย จนทำให้การค้าขนสัตว์ ไดร้ ับความเดือดรอ้ น
นอกเหนือจากการเกิดวิกฤตท่ีนา่ กลัว พ่อของวิลล์ก็ได้กู้เงิน แต่เวลาที่เขารู้สึกแย่มีผู้คนที่เคยยืมเงนิ ของเขาแตไ่ ม่มใี ครจา่ ยหน้ใี ห้เขาเลย จอร์น (John) ยังเปน็ เจา้ ของขายขนสัตว์ โดยไมไ่ ด้รับอนุญาตที่เหมาะสม แตจ่ อร์น (John) ไม่ไดร้ ับการคุ้มทนุ จากธรุ กจิ ขายขนสัตว์ของเขา จงึ ทำให้ธรุ กจิ แยล่ ง พอ่ ของวลิ ล์ไปกเู้ งนิ และ หยุดท่ีโบสถ์ เพราะว่าเขารูส้ ึกผิดทีเ่ ขาเปน็ หนเ้ี ขาเลยหยุดที่จะไม่ไปประชมุ สภาเมือง เขาขายที่ดินของภรรยา ของเขาเพื่อที่จะจ่ายหนี้ พ่อของวิลล์ได้ไปในเมืองสแตรตฟอร์ด (Stratford) เขาผ่านช่วงเวลาลำบากอย่าง รวดเรว็
คนในครอบครัวของวิลเลียม เชกสเปียร์ มีสมาชิกทั้งหมด 6 คน วิลล์เป็นพี่ชายตนโตและเป็นที่ คาดหวังของครอบครัวเขาไม่ร้วู ่าหลงั จากลาออกจากโรงเรียนเขาจะทำงานอะไร และเปน็ ไปไม่ได้ที่เขาจะเข้า มาหาลัยเพราะเงนิ มนั หายากในชว่ งน้นั บางประวัตศิ าสตร์ก็เชอ่ื ว่าวิลลไ์ ด้ไปเปน็ ครูผู้ช่วย คนอื่นๆ คิดว่าเขาน่าจะไปเป็นเสมียน นักกฎหมาย หรอื วิลลอ์ าจจะเปน็ เดก็ ฝกึ งานของพ่อเขาในการทำธรุ กิจขายหนังสตั ว์ เขาเริ่มดว้ ยการทำงานท่ีง่ายท่ีสุด เช่น ว่ิงออกงานเล็กๆ นอ้ ยๆ นอกบ้าน เปน็ ตน้ การฝึกงานใช้เวลาหลายปี จงึ ทำให้เขาเปน็ ทรี่ จู้ ักจนกระทงั่ วลิ ลอ์ ายุ 18 ปใี นเวลาน้ัน วิลเลียม เชกสเปยี ร์ก็ไดแ้ ต่งงานกับ แอนน์ แอททาเวย์ (Anne Hathaway)
ตอนท่ี 2 การแตง่ งานและบุตร แอนน์ แฮททาเวย์ (Anne Hathaway) เป็นคนเมืองชอตเตอรี (Shottery) ไม่ไกลจากเมือง สแตรตฟอร์ด (Stratford) แอนน์ (Anne) เป็น 1 ใน 7 คน ในครอบครัวของเขา ครอบครัวของเขาอาศัย ในกระท่อมขนาดใหญ่ ข้างๆ สวนแอปเปิล ไม่มีใครรู้ว่าเขากับวิลล์พบกันอย่างไร พวกเขาได้แต่งงานกัน ใน วันท่ี 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2125 (ค.ศ. 1582) แอนน์ (Anne) มอี ายุ 26 ปี
วิลล์มอี ายเุ พยี ง 18 ปเี ขาไม่สามารถที่จะเซ็นใบทะเบยี นสมรส ได้ด้วยตัวเอง พ่อของเขาก็เลยต้องเซ็นอนุญาตให้เขา เพราะอะไรท่ี วิลล์ถึงอยากแต่งงานกับผู้หญิงอายุมากกว่าเขา เพราะเขามีความรกั เป็นคำถามที่ไม่มีคำตอบแน่นอน อีกหนึ่งเหตุผลที่แต่งงาน แอนน์ (Anne) อาจจะอยากมลี กู ของตนเอง
คู่บ่าวสาวได้ย้ายไปที่บ้านของจอห์นและเมร่ี เชกสเปียร์ (John and Mary Shakespeare) บ้านแม่ ของวลิ ลท์ ี่ถนนเฮนลี (Henly) และ6 เดือนต่อมา เขาก็ไดก้ ำเนดิ ลูกสาว ทีช่ ่ือวา่ ซูซานนา (Susanna) และต่อมา มีบุตรชายและบุตรสาวฝาแฝด คือแฮมเนต (Hamnet) และจดู ธิ (Judith) จงึ ถือกำเนิดขน้ึ 2 ปหี ลงั จากนัน้ ครอบครวั ของเชกสเปียรก์ ย็ งั ด้ินรนตอ่ ไป มนั เป็นชว่ งเวลาท่มี คี วามอดอยากและการเก็บเกย่ี วไมค่ อ่ ยดี ผูค้ นจงึ เดอื ดร้อนกันทว่ั ประเทศ ชาวองั กฤษไดบ้ อกว่าตอนนี้ 11 เดอื นแลว้ ที่ไมม่ ีอาหารกินภายในครัวเรือน ไม่นานหลังจากที่ฝาแฝดเกิด วิลเลียม เชกสเปียร์ ได้ย้ายออกจากเมืองสแตรตฟอร์ด (Stratford) ภรรยาของเขาและลูกของเขา อีกหนึ่งเรื่องราววิลเลียมได้ออกจากเมืองเพื่อออกไปล่ากระต่ายใกล้บ้าน มันเป็นเรือ่ งยากทีจ่ ะเช่อื เพราะวา่ แถวนนั้ มอี าหารน้อยมาก
อีกเรื่องหนึ่งก็บอกว่าวิลล์อาจจะเข้าร่วมแสดงกับนักแสดงละครสัตว์ที่มาจากสแตรดฟอร์ด (Stratford) มนี ักแสดงคนหนง่ึ ถูกฆา่ ตายในขณะท่ีตอ่ สู้ ดังนนั้ การควบคมุ การค้าก็จะล่าชา้ ขึ้น มนั จะเกดิ ขึน้ ท่ีนี่ มันไมใ่ ช่เร่ืองยากทจี่ ะเชือ่ เรารูว้ า่ เบอ้ื งหลงั ของการทำงานของ วิลล์ อาจจะทำงานร่วมกับนกั แสดงหลายคนใน คณะละครสัตว์นี้ บางทีอาจเป็นโอกาสทีด่ ีทีส่ ดุ ในการหารายได้ใหก้ ับครอบครวั ของเขา
แต่คนอื่นๆ ก็ยังคิดว่าวลิ ล์อาจออกจากเมืองด้วยเหตผุ ลท่ีแตกต่างกนั ญาติของเขาจึงถูกกล่าวหาว่า มกี ารวางแผนตอ่ ตา้ นราชนิ ี เขาเลยปกปดิ การนับถือนกิ ายคาทอลกิ ในประเทศองั กฤษ ในตอนนัน้ เป็นชว่ งเวลา ทีเ่ ปน็ อนั ตรายสำหรบั นกิ ายคาทอลกิ ราชินีทเี่ ป็นประมุขของครสิ ตจกั รแหง่ องั กฤษ นิกายคาทอลกิ จึงเปน็ นกิ าย ทนี่ า่ สงสยั ญาติของวลิ ล์จงึ ถูกส่งไปยงั คกุ ทล่ี อนดอนและถกู ประหารชีวิต วิลล์อาจมคี วามลบั กบั นกิ ายคาทอลิก หลงั จากที่เกดิ เหตกุ ับญาติเขา ทำให้เขารูส้ ึกหวาดระแวงกบั ชวี ิต เขาอาจจะต้องไปซอ่ นตัว ไมม่ ีใครรู้ได้วา่ เร่อื งราวเหล่าน้เี ป็นจริงหรอื ไม่ เพราะพวกเขาแคเ่ ดาเหตุการณ์ 7 ปผี า่ นไปทว่ี ิลล์ไม่ได้ แสดงตวั ออกมาเลย เขาหายไปหลายปรี ะหวา่ งปี พ.ศ. 2128 (ค.ศ. 1585) และพ.ศ. 2045 (ค.ศ. 1592)
ตอนท่ี 3 พบกันอีกคร้ัง ทันใดนั้นวลิ ล์ปรากฏขึ้นอีกครัง้ ในพ.ศ. 2135 (ค.ศ. 1592) นักข่าวได้บนั ทึกข่าวว่าตอนน้ีเขาถกู ศาล ตัดสินทีล่ อนดอน มากกว่าสองแสนคนอาศัยอยู่ในลอนดอนในพ.ศ. 2135 (ค.ศ. 1592) ลอนดอนเป็นหนึ่งในเมืองท่ี ย่งิ ใหญท่ ส่ี ดุ ในยุโรปซ่งึ มีผคู้ นเดินทางมาลอนดอนสว่ นใหญม่ าจากชนบท และมาจากทั่วโลก ประเทศลอนดอน ยังเปน็ ศูนย์กลางการคา้ และการปกครองในอังกฤษ ตอนนั้นวิลล์อายุ 28 ปี จากเมืองเล็กๆ ในสแตรตฟอร์ด (Stratford) มาสู่เมืองลอนดอน ถึงกับต้อง ตกใจ บ้านอฐิ ขนาดใหญแ่ ละบ้านหินอ่อนเรียงรายไปตามฝง่ั แม่นำ้ เทมส์ (Thames River) เขายา้ ยกลบั ไปทาง เหนือของแม่น้ำไปอยู่ในแถบชุมชน พวกเขาขาดแสงแดดและอากาศที่บริสุทธิ์ ใช้โถปัสสาวะในการเป็น ห้องน้ำ และล้างจานตรงหน้าต่าง พวกเขาก่อกำเนิดสิ่งโสโครกที่สกปรกและทำให้ผู้คนป่วย จะมีหนูว่ิง เพน่ พ่าน จนทำใหเ้ ปน็ พาหะนำโรค เมืองลอนดอนจงึ เปน็ ทต่ี ัง้ ของเศรษฐีทรี่ ่ำรวยทีส่ ดุ และเป็นเมืองท่ีมีคนจน ท่ีสดุ
ในสภาพอากาศที่ดีราชินีอลิซาเบธ (Queen Elizabeth) แล่นเรือลงแม่น้ำเทมส์ (Thames River) เรอื ท่ีสง่างามของเธอทำด้วยทองคำ บา่ วไพรช่ อบทจ่ี ะรวมตวั กนั บนฝั่งแม่น้ำเพอ่ื ที่จะเหลือบมองราชนิ ี ผมของ เธอสีแดงราวกับเปลวไฟ ผวิ ของเธอขาวเหมือนชอล์ก
และชุดของเขาทำจากผ้าไหมและผ้าปกั ดอกทม่ี คี ณุ ภาพสงู เสียงเป่าขล่ยุ กลองและเสียงแตรปะปนไป กบั เสียงหัวเราะและแสงประกายระยบิ ระยบั ของอัญมณี ในขณะทเ่ี ธอและสมาชิกในศาลของเธอแล่นเรอื ผ่าน ขา้ มแม่น้ำสายเดียวกันน่ัน คือสะพานลอนดอน
ซึ่งเป็นสะพานในสถานรับเลี้ยงเด็กที่มีชื่อเสียง สะพานลอนดอนเต็มไปด้วยร้านค้าและบ้านแคบๆ ประตูที่ปลายทั้งสองด้านมักถูกตกแต่งด้วยสิ่งที่น่าสยดสยอง หัวของคนที่ทรยศเน่าเปื่อยติดอยู่บนเสา “ระมัดระวงั ” หวั นา่ เกลยี ดเหล่านดี้ ูเหมือนจะพูดส้กู ับราชินี และเธอจะต้องชดใช้ เหนือสะพานเรือแล่นไปตามแมน่ ้ำ พอ่ คา้ จากทัว่ ทุกมุมโลกตา่ งเขา้ มาทำการคา้ ทเี่ มืองลอนดอน เพื่อ ซื้อและขายสินค้าทองคำจากประเทศอเมริกา งานวาดภาพพ้ืนหลังด้วยมือจากประเทศจีน ทุกอย่างมีขายใน เมืองลอนดอน ในฐานะท่ีวิลล์เป็นคนหน่งึ ที่ร่วมรับประทานอาหารคำ่ ในโรงแรมท่มี ีผคู้ นหนาแน่น เขาไดอ้ ยรู่ ว่ มกับคน ที่มาจากต่างถิ่นซึ่งมีความคิดแตกต่างกัน การบรรยายถือเป็นงานอดิเรกท่ีได้รับความนิยมอย่างมากในเมือง ลอนดอน
วิลลไ์ ด้ฟังนักสำรวจและนกั วทิ ยาศาสตรอ์ ธบิ ายถงึ การเดนิ ทางและการคน้ พบของพวกเขา ในขณะท่ี เขาชนแกว้ เบยี ร์กบั ทหารในร้านเหล้าทมี่ เี สียงดงั เขากส็ นกุ ไปกบั เร่อื งราวชัยชนะครัง้ ล่าสดุ ของอังกฤษทม่ี ตี ่อ สเปน บางคนสงสัยว่าวลิ ล์ ซ่งึ เปน็ บุตรชายของผู้ผลิตถงุ มอื ของสแตรตฟอร์ด (Stratford) จะรอู้ ะไรมากมาย เกี่ยวกับโลกใบนี้ ในเวลาทีว่ ลิ เลียมเข้ามาทเ่ี มอื งลอนดอน ส่ิงท่ีชาวลอนดอนยดึ ถอื ความบันเทงิ ทำให้เรารสู้ ึกประหลาดใจมาก โดยเฉพาะกีฬาการต่อสู้ทมี่ เี ลอื ด ของหมี (Bearbaiting) ค่อนข้างเป็นท่นี ยิ มมากของเมอื งลอนดอนในมมุ มองของเชกสเปียร์ เปน็ กีฬา “ เลือด” ทหี่ มีและสนุ ัขต่อสกู้ ันเพอื่ ความตาย ในทส่ี าธารณะซึ่งดงึ ดดู ผคู้ นไดจ้ ำนวนมาก ผูค้ นตะโกนและให้กำลงั ใจ
ในขณะที่คนกำลังแขวนบ่วงเพชฌฆาตรอบคอศัตรู ของราชินีอลิซาเบธชินีแห่งอังกฤษ ( Queen Elizabeth) แตก่ ย็ งั ไมม่ ีอะไรได้รับความนิยมเทา่ กบั โรงภาพยนตร์ ก่อนจะถึงวนั ทีว่ ิลลจ์ ะฉายการแสดงละครในศาลากลางของโรงแรม เพราะไมม่ ีโรงภาพยนตร์ แต่ในปี พ.ศ. 2119 (ค.ศ. 1576) เจมส์ เบอร์เบจ (James Burbage) ได้คิดทำสิ่งใหม่ที่แตกต่าง เขาเป็นนักแสดงที่ ไดร้ บั การฝกึ ฝนให้เป็นชา่ งไม้ เขาไดส้ รา้ งโรงละครแห่งแรกเรียกวา่ โรงละคร อยู่ทางเหนือของเมืองลอนดอน โลกแหง่ โรงละคร มาจาก Theatron (โรงละคร) ซ่ึงหมายถึงสถานที่ในภาษาละติน
โรงละครไมข้ อง เจมส์ เบอร์เบจ (James Burbage) เป็นเวทวี งกลม หลงั คาเปิด เปน็ เวทีขนาดใหญ่ ตงั้ อยู่ตรงกลางของสนาม ลอ้ มรอบไปดว้ ยทน่ี ั่งชน้ั บนชมละครทั้งสามดา้ น ซึง่ ทนี่ ง่ั มหี ลงั คาทท่ี ำจากฟางผูก ตดิ กันอยา่ งหนาแนน่ ตัว๋ ท่ดี ที ี่สุดในบา้ นมรี าคา 6 เพนนี (ประมาณ 2.24 บาท) เปน็ ทน่ี ่งั ทมี่ เี บาะรองนั่ง แต่เวทีอยไู่ กล วลิ ล์ ไม่ใช่คนร่ำรวย เขาใช้จ่ายเงินประมาณ 1 เพนนี (ประมาณ 0.37 บาท)เท่านั้น สำหรับหนึ่งในตั๋วที่ถูกที่สดุ เขาได้รบั อนญุ าตใหย้ นื กับคนที่มีฐานะอยูใ่ นระดบั เดียวกบั เขา หรือผู้ทีถ่ ือตั๋วราคาถูก ที่อยู่ใกลใ้ กล้กับเวที ที่ ตรงนนั้ มกั ชอบเล่นอะไรสนกุ
มขี องว่างเช่น ถ่วั เฮเซลนทั สม้ และเครอื่ งดื่มที่เรียกวา่ เหลา้ น้ำผ้ึง พวกเขาจะขว้างปาอาหารอย่างรวดเร็ว เช่น ผลไม้เน่าให้กับนักแสดงท่ี แสดงไม่ดี วิลล์รู้ว่ามันเป็นวันที่มีการแสดงละครเมือ่ มกี ารยกธงขึ้นนอก โรงละคร จากน้นั เขาและชาวลอนดอนสว่ นใหญ่กว็ งิ่ เขา้ มา ท่านนายกเทศมนตรีกรุงลอนดอนไม่สนับสนุนโรงละคร โรง ภาพยนตร์ดึงดูดผ้คู นจำนวนมากและมเี สยี งดัง มกี ารดืม่ เบียร์มากเกินไป และแพรก่ ระจายโรค เชน่ โรคระบาด
โรงละครที่แออัดเป็นสถานที่ที่อาจมีมิจฉาชีพแฝง ตัวอยู่ ทา่ นนายกเทศมนตรวี างข้อจำกัดมากมายในการเปิด แสดงละคร มีกฎสำหรบั เวลาและสถานที่ทพี่ วกเขาสามารถ ปฏบิ ัติได้ ไม่น่าแปลกใจที่โรงละครทีย่ ิง่ ใหญ่ทุกแห่งสร้างขนึ้ เกินขอบเขตของกรุงลอนดอน กฎของนายกเทศมนตรีไม่ สำคัญ เขาไมม่ ีอำนาจ โรงละครของเจมส์ เบอร์เบจ (James Burbage) ประสบความสำเร็จอย่างมาก ดังนั้นจึงมีโรงละครอีกแห่ง หนึ่งจึงสร้างขึ้นมาใกล้ๆ เรียกว่าม่าน หลายปีต่อมาโรส (Rose) ก็ถูกสร้างขึ้นทางตอนใต้ของแม่น้ำเทมส์ (Thames) จากน้นั กม็ โี รงละครขนาดใหญ่ ที่ใช้ช่อื ว่าหงส์สรา้ งข้นึ ใกล้กับโรส (Rose) ความสำเร็จของโรงภาพยนตร์ใหม่ส่วนใหญ่เกิดจากราชินีอลิซาเบธ (Queen Elizabeth) เธอรักใน การเลน่ ละคร เธอมักจะเชิญนกั แสดงมาแสดงที่ศาล ความรักในโรงละครของราชินีกลายเป็นงานอดิเรกของ ราชนิ ีที่นา่ นบั ถอื สำหรับคนลอนดอน
กลุ่มนักเขียนบทละครมหาวิทยาลัยในแอฟริกา (University Wits) ล้วนแต่เป็นผู้คลั่งไคล้ในเมือง ลอนดอน พวกเขาเขยี นบทละครท่ปี ระกอบไปดว้ ยฉากแบบกรกี และโรมันโบราณ มกี ารวางโครงเร่อื งท่ซี บั ซอ้ น บิดเบี้ยวหายไปเสมอ และบทละครถูกเขียนในรูปแบบใหม่ของบทกวี ซึ่งเรียกว่า โคลงที่ไม่มีการสัมผัสคำ (กลอนเปลา่ ) กลอนเปลา่ ไม่ไดค้ ล้องจองกนั แต่มีจังหวะ เมื่อคณุ ตบมือตหี รือตีกลอง กลอนเปลา่ สว่ นใหญ่จะมีชื่อท่ี งดงาม : ฉันท์บรรทัดละ 5 จังหวะ จังหวะละ 2 พยางค์ (Iambic pentameter) หากคุณตบมือให้เข้ากับ จังหวะนท้ี ุกจงั หวะก็จะดงั อย่างน้ี
ดา-ดัม, ดา-ดัม, ดา-ดัม, ดา-ดัม, ดา-ดัม, ดา-ดัม, (da-DUM, da-DUM, da-DUM, da-DUM, da-DUM) ให้ทำตามรูปแบบนี้ซ้ำ 5 ครั้ง ในแต่ละบรรทัดของกลอนเปล่า วิลเลียม เชกสเปียร์ ใช้ฉันท์ บรรทัดละ 5 จังหวะ จังหวะละ 2 พยางค์ เพื่อทำให้คำพูดของเขาล่ืน ไหลอยา่ งงดงามราวกบั จังหวะของดนตรี คริสโตเฟอร์ มาร์โลว์ (Christopher Marlowe) เป็นสุดยอด นักเขียนบทละครทดี่ ที ่สี ุดในเวลาน้ี เขาเกดิ ปเี ดยี วกันกับวลิ ล์ และเขา มาจากภูมิหลังแบบเดียวกัน เขาเป็นแค่ลูกชายของช่างทำรองเท้า แต่มาร์โลว์ (Marlowe) ได้มีโอกาสไปศึกษาที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ (Cambridge University) ไม่ตอ้ งสงสยั เลยวา่ ทำไม วิลลถ์ ึงได้ยนื อยใู่ นลานของโรงละครโรสหลายต่อหลายครง้ั เพือ่ ชมละครของ มาร์โลว์ (Christopher Malowe) เขามีโอกาสได้เรียนรมู้ ากมายเก่ยี วกบั บทกวแี ละบทละคร ตอ่ มา
วิลล์ ได้เขียนบทละครหลายบทของเขาในบทกลอนเปล่า จนเขาได้กลายมาเป็นผูเ้ ชี่ยวชาญทางด้าน น้ีคริสโตเฟอร์ มารโ์ ลว์ (Christopher Marlowe) และวิลเลียม เชกสเปยี ร์ กลายเป็นคแู่ ขง่ ทส่ี ำคัญในโลกแห่ง โรงละคร แต่มาร์โลว์ (Marloew) เปน็ คนใจร้อน เขาได้มเี ร่ืองทะเลาะและถกู ฆ่าตายในการต่อสู้ด้วยวาทศิลป์ ในปี พ.ศ. 2136 (ค.ศ. 1593) ดว้ ยวยั 19 ปี แน่นอนว่าวิลล์ไม่ได้แค่ต้องการแค่ความสุขความสนุกและดูละครในเมืองลอนดอนเท่านั้น แต่เขา ต้องการหาเล้ยี งชีพ งานแรกของเขาในโรงละครมนี อ้ ยมากท่เี ก่ยี วข้องกบั การแสดงหรอื การเขยี นบทละคร ผชู้ มละครต้องการใครสกั คนท่เี ฝา้ ดแู ลมา้ ของพวกเขา เปน็ เรื่องราวท่ีได้รับความนยิ ม วลิ ล์เปน็ คนดูแล เรื่องน้ี ในความเป็นจรงิ เขาเก่งในเรื่องงานมาก
ผ่านไปไม่นานเขาไดจ้ า้ งเด็กชายมาช่วยเขา ไม่ว่าเรือ่ งนี้จะเปน็ จริงหรือไม่ก็ตาม สำหรับเด็กผู้ชายหลายร้อยคนที่เคยทำงานนี้เป็นท่ีรูจ้ ักกันในนามเด็กชายของเชกสเปยี ร์ วลิ ลอ์ าจจะให้ขายบัตรเข้าชมโรงละครด้วย หรอื เขาอาจเป็นผู้ชว่ ยของผูบ้ อกบทนักแสดง ในระหว่างการซ้อม เม่ือถงึ จุดหน่ึงวิลล์ไดเ้ ริ่มแสดงเขามพี รสวรรคม์ าก แตเ่ ขาตอ้ งเรม่ิ ต้นด้วยบทบาท เล็กๆชวี ิตในโรงละครนั้นยาก มันเป็นอาชีพที่ไม่ค่อยน่านับถือมากนัก ไม่มั่นคงเป็นคณะ ขนาดเลก็ มผี เู้ ลน่ เพียง 8 ถึง 12 คนในคณะ วิลล์พบวา่ ตัวเองมีบทบาทแตกตา่ งกันในการ เล่นแต่ละครง้ั แม้แตบ่ ทบาทของผหู้ ญงิ ก็แสดงโดยผู้ชาย
แต่ละคณะมจี ำนวนบทละครทีแ่ ตกตา่ งกัน เพอื่ เรยี นรู้ บทบาทในส่วนของเขา วลิ ล์ศกึ ษาจากมว้ นกระดาษหรือหนังซ่งึ เป็นสมุดบนั ทกึ สมยั กอ่ น มนั เป็นเวลาท่วี ลิ ลไ์ ด้เริ่มเขยี น ในตอนแรกเขาอาจเพ่ิม บทละครของคนอื่น เขาอาจจะปรับปรุงบทละครเก่าเพื่อให้ ดูเหมือนใหม่ จะมีอารมณ์ขันที่ซุกซนมาก เขาอาจแทรกเรื่อง ตลกเพื่อทำใหผ้ ู้ชมหัวเราะ มีการเล่นบทที่แตกต่างกันออกไปในทุกบ่ายของทุกๆ วัน มีการซ้อมบทละครใหม่ทุกเช้า วิลล์ทำงานอย่างหนัก ใน การเขียนบทที่ตอ้ งทนั สมยั และหลากหลายในไม่ช้าเขากม็ ชี ่ือเสียง
ตอนที่ 4 อกี าพ่งุ พรวด เมอ่ื ปี พ.ศ. 2135 (ค.ศ. 1592) วิลลเ์ ปน็ นกั เขียนบทละครที่ร้อนแรงทสี่ ุดในลอนดอน วิลลร์ กั ษาการ แสดงอย่เู สมอ การเขยี นของเขาทำให้เขาโดง่ ดงั ในปีนนั้ เอง โรเบริ ์ต กรีน (Robert Greene) กลมุ่ นกั เขียนของมหาวทิ ยาลยั เขียนวา่ วลิ ลจ์ ะเป็นอกี าท่ี พุ่งพรวด โดยท่ีกรนี (Green) หมายความว่า เชกสเปียรเ์ ปน็ เพ่อื นรว่ มทางคนท่ชี อบพูดมาก มนั ไม่ใชค่ ำอธบิ าย ท่ดี หี รอื ถกู ตอ้ ง แตเ่ ปน็ คร้งั แรกทมี่ ีการบนั ทกึ ของวิลล์ตั้งแต่ พ.ศ. 2132 (ค.ศ. 1587) ไม่วา่ จะเกดิ อะไรขึ้น วิลเลียม เชกสปยี ร์ เป็นทร่ี จู้ กั มากขนึ้ ในตอนนี้ ไม่มใี ครสามารถการนั ตบี ทละครท่ี แนน่ อนของเขาได้ หลายๆ ครง้ั ถือว่าเปน็ บทละครของเขา แต่ในภายหลังถกู พบว่ามันถกู เขยี นขน้ึ มาโดยคนอ่ืน นักวิชาการส่วนใหญเ่ ช่อื ว่าเขาเขยี น 38 ตัวละคร
บรุ ษุ ทงั้ สองแหง่ เวโรน่า (The Two Gentlemen of Verona) เปน็ เร่ืองแรกของเขา เร่อื งราวในอติ าลี เกี่ยวกับการผจญภัยของเพื่อนสองคนที่เดินทางข้ามประเทศ บทละครเขียนดีแต่เรียบง่ายมากโดยเฉพาะเมอื่ เทียบกับชีวิตเขา นั่นอาจจะเป็นเร่อื งทีป่ ฏบิ ตั กิ ันมากในชว่ งชีวติ เขา นัน้ เปน็ ปญั หาเพราะผชู้ มไม่ชอบละครเรอ่ื ง นใ้ี นโรงภาพยนตร์ ผชู้ มเปน็ ตวั ชี้วดั ความสำเรจ็ สงู สุด สิ่งทผี่ คู้ นไมช่ อบ วิลล์ก็ไดเ้ ปลย่ี นการแสดงอยา่ งรวดเร็ว
Search
