414-Napak Rakkinee

หนูนอ้ ยหมวกแดง โดย นส.ณภคั รกั ขนิ ี ม.4/14 เลขที่ 14

คำนำ ผูจ้ ดั ทำ จดั ทำขนึ้ เพอื่ เป็ นสว่ นหนึ่งของวชิ ำภำษำไทย เชน่ กำรอ่ำน กำรสอื่ อำรมณ์ เพอื่ ให ้นักเรยี นและผูท้ สี่ นใจศกึ ษำคน้ ควำ้ มคี วำมรแู ้ ละควำมเขำ้ ใจเกยี่ วกบั กำรอำ่ นมำกยงิ่ ขนึ้ จะเป็ นแหลง่ ควำมรสู ้ ำหรบั ทผี่ ูส้ นใจไม่มำกก็นอ้ ยผดิ พลำดประกำรใด ขออภยั ไว ้ ณ ทนี่ ี้ นส.ณภคั รกั ขนิ ี ผูจ้ ดั ทำ

สารบัญ หนำ้-นิทำนอสิ ปคอื อะไร 1-เนือ้ เรอื่ งหนูนอ้ ยหมวกแดง 2-บรรณำนุกรม 13

นิทำนอสิ ป คอื อะไร■ แตเ่ ดมิ อสี ป น้ันเป็ นทำสอยทู่ เี่ มอื งซำมอส (Samos) ประเทศกรซี นำยอดิ มอน หรอื เอยี ดม็อน เจำ้ นำยของ อสี ป ไดใ้ หเ้ ขำทำหนำ้ ทเี่ ป็ นครสู อนหนังสอื ใหก้ บั ลกู ๆ ของอดิ มอน และเนื่องจำกวำ่ บำ้ นของอดิ มอนเป็ นที่ พบปะสงั สรรคใ์ นหม่บู คุ คลสำคญั ของกรกี อสี ปจงึ ไดม้ ี โอกำสพบเห็นและทำควำมรจู ้ กั กบั บคุ คลเหลำ่ น้ัน วำ่ กนั วำ่ อสี ป มคี วำมสำมำรถพเิ ศษในกำรมองคนดว้ ยกำร สงั เกตรไู ้ ดโ้ ดยวจิ ำรณญำณว่ำใครเป็ นอยำ่ งไร และอดิ มอนก็รใู ้ นควำมสำมำรถพเิ ศษนั้นของอสี ป จงึ ไดใ้ หอ้ สี ปตดิ ตำมไปดว้ ยเสมอเมอื่ ตอ้ งไปพบปะกบั คนใหญค่ นโต ของกรกี เขำไดม้ โี อกำสเลำ่ นิทำนใหค้ นเหลำ่ น้ันฟังจน ทำใหก้ ลำยเป็ นทชี่ นื่ ชอบนับแตน่ ั้นมำ■ ตอ่ มำ อดิ มอนไดใ้ หอ้ สิ รภำพแกอ่ สี ป ซงึ่ กวำ่ ทเี่ รอื่ งรำว ของเขำจะไดก้ ำรยอมรบั จำกประชำชนชำวกรกี นั้น เขำ ตอ้ งใชเ้ ทคนิคเฉพำะตวั เพอื่ ทำใหผ้ ูฟ้ ังเกดิ ควำมคลอ้ ย ตำม เพรำะเป็ นทแี่ น่นอนอย่แู ลว้ วำ่ ในนครรฐั กรกี ตำ่ งกม็ ี นักปรำชญแ์ ละนักคดิ อยเู่ ป็ นจำนวนมำก ในขณะทอี่ สี ป เองไม่ไดม้ ชี อื่ หรอื ควำมน่ำเชอื่ ถอื อะไรตดิ ตวั อย่เู ลย ทง้ั ยงั เป็ นเพยี งทำสคนหนึ่งทพี่ กิ ลพกิ ำร หวงั ใหใ้ ครมำ เชอื่ ถอื ก็ยำกเอำกำรอยู่

หนนู ้อยหมวกแดง■ กำลครงั้ หนึ่ง มเี ด็กหญงิ ตวั นอ้ ยหนำ้ ตำหนำ้ เอ็นดูเวลำเธออกจำกบำ้ น เธอมกั จะสวมหมวกสแี ดงเสมอทกุ คนจงึ เรยี กเธอวำ่ “หนูนอ้ ยหมวกแดง”วนั นีค้ ณุ แม่ของหนูนอ้ ยเตรยี มอำหำร ขนมและผลไม้ตง้ั ใจวำ่ จะพำหนูนอ้ ยหมวกแดงไปเยยี่ มคณุ ยำยแตค่ ณุ แม่รสู ้ กึ ไม่คอ่ ยสบำย จงึ ใหห้ นูนอ้ ยหมวกแดงไปตำมลำพงั“ลกู ตอ้ งรบี ไปรบี กลบั …อยำ่ เถลไถลน่ะจำ้ ”คณุ แม่บอกหนูนอ้ ยหมวกแดงดว้ ยควำมเป็ นหว่ งหนูนอ้ ยหมวกแดงไดใ้ หส้ ญั ญำกบั คณุ แม่แลว้ เดนิ ทำงไปทบี่ ำ้ นคณุ ยำยดว้ ยควำมเบกิ บำน

หนนู ้อยหมวกแดง ระหวำ่ งทำง ผเี สอื้ แสนสวยตวั หนึ่งบนิ มำทกั ทำย“สวสั ดจี ะ้ หนูนอ้ ยหมวกแดง เธอกำลงั จะไปไหนเหรอจะ้ ”หนูนอ้ ยหมวกแดงตอบ “ฉันกำลงั จะไปเยยี่ มคณุ ยำยน่ะจำ้ ”“โอ…้ ถำ้ อยำ่ งนน้ั เธอควรเกบ็ ดอกไมส้ วยๆไปฝำกคณุ ยำยดว้ ยนะเดย๋ี วฉนั จะพำเธอไปทที่ งุ่ ดอกไมเ้ อง”ผเี สอื้ เอย่ ชวน กอ่ นบนิ นำหนูนอ้ ยหมวกแดงไปยงั ทงุ่ ดอกไม้

หนนู ้อยหมวกแดงขณะทหี่ นูนอ้ ยหมวกแดงเก็บดอกไมอ้ ยำ่ งเพลดิ เพลนิหมำป่ ำตวั หนึ่ง บงั เอญิ มำเห็นหนูนอ้ ยหมวกแดงก็นำ้ ลำยไหลเพรำะควำมหวิ กระหำยเจำ้ หมำป่ ำไดย้ นิ หนูนอ้ ยหมวกแดงพูดกบั เจำ้กระตำ่ ยนอ้ ยวำ่ จะเก็บดอกไมไ้ ปฝำกคณุ ยำยจงึ คดิ แผนกำรณอ์ ยำ่ งหนึ่งขนึ้ มำ แลว้ รบี วงิ่ ไปที่บำ้ นคณุ ยำยทนั ที

หนนู ้อยหมวกแดง■ ไม่นำนนักหมำป่ ำก็มำถงึ บำ้ นคณุ ยำย ซงึ่ ในเวลำนั้นคณุ ยำยกำลงั น่ังถกั ผำ้ พนั คอ อยู่รมิ หนำ้ ตำ่ ง คณุ ยำยเหลอื บไปเห็นหมำป่ ำกำลงั วงิ่ มำหลบ อยขู่ ำ้ งพุ่มไมพ้ อดี คณุ ยำยจงึ รบี วงิ่ หนี ออกไปทำงหลงั บำ้ นได ้ ทนั เวลำ■ เมอื่ เจำ้ หมำป่ ำไดเ้ ขำ้ มำภำยในบำ้ นของคณุ ยำยแลว้ มนั ก็พยำยำมดมกลนิ่ เพอื่ ตำมหำคณุ ยำย แตห่ ำเทำ่ ไหรก่ ็หำไม่พบ จงึ ไดป้ ลอมตวั เป็ น คณุ ยำย แลว้ ขนึ้ ไปนอนบนเตยี ง จำกนั้นก็นำผำ้ หม่ มำ คลมุ ตวั จนมดิ

หนนู ้อยหมวกแดงหลงั จำกทหี่ นูนอ้ ยหมวกแดงเก็บดอกไมเ้ สรจ็ แลว้ก็วงิ่ ไปเลน่ กบั กระตำ่ ย ไปเป่ ำใบไมก้ บั กระรอก…จนเวลำผ่ำนไป“อยุ๊ ตำยแลว้ …เรำลมื ไปเลยวำ่ ตอ้ งเอำของฝำกไปใหค้ ณุ ยำย”หนูนอ้ ยหมวกแดงจงึ รบี เดนิ ไปทบี่ ำ้ นคณุ ยำยทนั ทีเมอื่ มำถงึ บำ้ นคณุ ยำย หนูนอ้ ยหมวกแดงก็เคำะประตเู รยี กคณุ ยำย“กอ็ กๆ ๆๆ คณุ ยำยคะ่ หนูมำเยยี่ มคณุ ยำยคะ่ คณุ ยำยเปิดประตใู หห้ นูหน่อยซคิ ะ่ ”เจำ้ หมำป่ ำรอ้ งตอบหนูนอ้ ยวำ่ “เปิดประตเู ขำ้ มำเลยจะ้ หลำนรกั ”หนูนอ้ ยหมวกแดงเดนิ เขำ้ ไปในบำ้ น แลว้ จอ้ งมองหมำป่ ำที่กำลงั นอนคลมุ โปงกอ่ นทจี่ ะถำมวำ่ ”ทำไมคณุ ยำยตอ้ งนอนคลมุ โปงดว้ ยละ่ คะ่ ”“แครก๊ ๆ ยำยไมค่ อ่ ยสบำยน่ะจะ้ ”หนูนอ้ ยหมวกแดงเดนิ เขำ้ ไปใกลอ้ กี หน่อย แลว้ ถำมว่ำ”ทำไมเสยี งของคณุ ยำยถงึ ไดแ้ หบอยำ่ งนีล้ ะ่ คะ่ ”เจำ้ หมำป่ ำจงึ ตอบวำ่ ”ยำยเจ็บคอ เสยี งมนั จงึ แหบอยำ่ งนีล้ ะ่จำ้ ”

หนนู ้อยหมวกแดงหนูนอ้ ยหมวกแดงจงึ เดนิ เขำ้ ไปใกลอ้ กี นิด แลว้ ถำมวำ่“แลว้ ทำไมปำกของคณุ ยำยถงึ ไดย้ ำวอยำ่ งนีล้ ะ่ คะ่ ”หมำป่ ำตอบวำ่ “ยำยไอมำกไป ปำกจงึ ไดย้ นื่ ยำวแบบนีล้ ะ่จะ้ ”หนูนอ้ ยหมวกแดงเดนิ ใกลเ้ ขำ้ ไปจนเกอื บจะชดิ ตวั หมำป่ ำแลว้ ถำมตอ่ วำ่“แลว้ ทำไมฟันของคณุ ยำยถงึ ไดแ้ หลมคมอยำ่ งนีล้ ะ่ คะ่ ”แตค่ รำวนีห้ มำป่ ำไดส้ ลดั ผำ้ ออก แลว้ กระโจนเขำ้ หำหนูนอ้ ยหมวกแดงทนั ทีหนูนอ้ ยหมวกแดงตกใจมำก เธอรอ้ งตะโกนเสยี งดงัพรอ้ มกบั วงิ่ หนีดว้ ยควำมหวำดกลวั “ชว่ ยดว้ ยคณุ ยำยคะ่ ชว่ ยหนูดว้ ยๆๆๆ”เจำ้ หมำป่ ำคำรำมเสยี งดงั แลว้ วงิ่ ไลจ่ บั หนูนอ้ ยหมวกแดง

หนนู ้อยหมวกแดงขณะทหี่ มำป่ ำกำลงั ไลต่ ะครบุ หนูนอ้ ยหมวกแดงคณุ ยำยก็พำนำยพรำนเขำ้ มำชว่ ยไดท้ นั เวลำพอดี“ปัง ปัง ปัง” นำยพรำนยงิ ไลห่ มำป่ ำ เสยี งดงักกึ กอ้ งไปทว่ั บรเิ วณหมำป่ ำตกใจกลวั รบี ผละออกจำกหนูนอ้ ยหมวกแดงแลว้ เผ่นหนีเขำ้ ไปในป่ ำอย่ำงรวดเรว็หนูนอ้ ยหมวกแดงโผลกอดคณุ ยำยดว้ ยควำมตกใจแลว้ กลำ่ วขอบคณุ ยำยกบั นำยพรำนทมี่ ำชว่ ยเธอไว ้คณุ ยำยกลำ่ ววำ่“โชคดนี ะทคี่ ณุ ยำยมำทนั เวลำ ไม่อยำ่ งน้ันหลำนคงถกู หมำป่ ำจบั กนิ ไปแลว้ ”

หนนู ้อยหมวกแดงหนูนอ้ ยหมวกแดงจงึ พูดดว้ ยควำมสำนึกผดิ ว่ำ“คงเป็ นเพรำะหนไู ปเกบ็ ดอกไม้ หมำป่ ำเห็นเขำ้ จงึ มำดกั รอทบี่ ำ้ นของคณุ ยำยถำ้ หนูเชอื่ ฟังคำของคณุ แม่ กค็ งไมเ่ กดิ เหตกุ ำรณน์ ่ำกลวั อยำ่ งนีห้ รอกคะ่ ”หนูนอ้ ยหมวกแดงใหส้ ญั ญำวำ่“ตอ่ ไปนี้ เธอจะเป็ นเด็กดี และไมท่ ำตวั เหลวไหลอกี ”“ดแี ลว้ ละ่ จะ้ ” คณุ ยำยกลำ่ วชมจำกน้ัน คณุ ยำยก็นำขนมและนำ้ ชำมำเลยี้ งนำยพรำนเพอื่ เป็ นกำรขอบคณุเย็นวนั นี้ คณุ ยำยและนำยพรำนไดพ้ ำหนูนอ้ ยหมวกแดงไปสง่ ทบี่ ำ้ น…อย่ำงปลอดภยั

บรรณนกุ รม -ประวตั ขิ อง นิทำนอสิ ป https://guru.sanook.com/8649/ -เนือ้ เรอื่ งหนูนอ้ ยหมวกแดง https://zzz.dreamingmoby.com -ผใู ้ หข้ อ้ มลู เพมิ่ เตมินส.นิภำภทั ร คำม่นั ม.4/14 เลขที่ 12นำย ปกป้ อง โรจนพงศอ์ นันต ์ ม.4/14 เลขที่ 13