กฎของฟิทท์ (Fitts’ law)

กฎของฟิทท์ (Fitts’ law) ถกู นำเสนอขึ้นในปี ค.ศ.1954 โดยพอล เอม็ ฟทิ ท์ (Paul M. Fitts)นกั จติ วิทยำชำวอเมรกิ ำ ซึง่ เป็นกฎท่ีเกย่ี วข้องกบั กำรวัดระยะเวลำในกำรเคลอ่ื นไหว (Movement time: MT)จำกตำแหนง่ หนึง่ ๆ ไปยงั เป้ำหมำยหนึง่ ๆ ได้

ในปี ค.ศ.1978 ไดม้ กี ำรนำกฎของฟิททม์ ำใชใ้ นกำรวเิ ครำะหป์ ฏสิ มั พันธ์ระหวำ่ งมนษุ ยก์ ับคอมพวิ เตอร์(Human-computer interaction: HCI) โดยนำไปใช้คำนวณระยะเวลำกำรเคลอ่ื นไหวตำแหนง่ ชี้(Pointer)ของเมำส์บนหน้ำจอคอมพวิ เตอร์นอกจำกน้ยี ังสำมำรถนำไปใชใ้ นกำรออกแบบอุปกรณค์ วบคมุ ต่ำงๆได้ เช่นกำรออกแบบจอยสติก (Joy stick)กำรออกแบบรโี มทคอนโทล (Remote control) เป็นตน้ ดงั นัน้ จึงมีกำรนำกฎฟทิ ทม์ ำประยุกตใ์ ช้ในกำรออกแบบเว็บไซต์ โดยใช้ประเมินระยะเวลำเคล่อื นไหว(MT)และประเมนิ ควำมยำกของสว่ นต่อประสำนผูใ้ ช้(User interface: UI) ทีไ่ ด้ออกแบบขนึ้ เพอ่ื นำไปปรบั ปรงุ ระยะหำ่ งและขนำดของปุ่ม หรือไฮเปอร์ลิงค์ตำ่ งๆ เพอ่ื ควำมสะดวกรวดเรว็ และเกดิ ควำมแม่นยำในกำรเขำ้ ถงึ ขอ้ มูลของผใู้ ช้เว็บ



กำรวดั ระยะเวลำเคล่ือนไหวน้ันอยู่บนสมมตฐิ ำนที่กล่ำววำ่กำรเคลื่อนไหวทมี่ คี วำมยำกจะใชเ้ วลำมำกซ่ึงดัชนีควำมยำก (Index of difficulty: ID) มำจำกควำมสัมพันธ์ระหวำ่ งระยะหำ่ งของจดุ เริ่มตน้ ถงึ จดุ ศนู ย์กลำงของเปำ้ หมำย (Distance) กับ ควำมกว้ำงของเป้ำหมำย(Width) ซึ่งกฎของฟิททม์ ลี กั ษณะเปน็ สตู รทำงคณติ ศำสตร์

ดังนี้ MT = a + b [ID] และ ID = log2 D/W+ 1 โดยท่ีMT คอื ระยะเวลำเคล่ือนไหว (Movement time)D คอื ระยะหำ่ งระหวำ่ งจุดเริม่ ตน้ กบั จดุ ศูนยก์ ลำงของเป้ำหมำย (Distance)W คอื ควำมกว้ำงของเปำ้ หมำย (Width)a, b คอื สมั ประสทิ ธิก์ ำรถดถอย (Regressioncoefficient) ขนึ้ อย่กู ับคำ่ ประมำณของ แต่ละอุปกรณ์หรอื เหตกุ ำรณ์ID คือ ดชั นีควำมยำก (Index of difficulty: ID) มีหนว่ ยเป็นบติ (Bits)ในกำรวิเครำะห์ หำกไมม่ ีค่ำประมำณกำรของอปุ กรณ์หรอื เหตกุ ำรณ์สมั ประสิทธก์ิ ำรถดถอยในค่ำคงที่ a จะมคี ำ่ เทำ่ กับ 0และคำ่ คงท่ี b จะมีค่ำเทำ่ กับ 1 โดยระยะเวลำเคล่อื นไหวกจ็ ะมีค่ำเทำ่ กับดชั นีควำมยำกน่ันเอง

Please click on the image tocomplete the inquiry.