วังวนคนทำงาน-รัชนีกร

โดย รัชนีกร มณีศิริ สำนกั งำนควำมรว่ มมือระหวำ่ งประเทศ

“ถ้างานมันเข้า มา กร็ ีบตะกุย ออกไปให้ เรว็ ทีส่ ุด” พ่ีสมจิตร หัวหน้ากลุ่มวิเทศสัมพันธ์ ควบ หัวหน้ากลุ่มบริหารท่ัวไป สานักงานความ รว่ มมือระหว่างประเทศ หรือท่ีคนกรมควบคมุ โรคเรียกกันติดปากว่า โอไอซีกล่าวขึน้ ช้าๆ พรอ้ มหนั มาสบตากบั ฉนั ท่ยี ืนอยขู่ า้ งๆ “ค่ะ” ฉันรบั คาอย่างหนักแน่น แม้ในตอนนั้น จะยงั ไมเ่ ขา้ ใจนกั ในความหมายของคาพดู ของ พ่จี ิตรท่กี าลงั สอนงานใหน้ อ้ งใหม่ในสานกั งาน แห่งนีแ้ ละนอ้ งใหม่กล่มุ วิเทศสมั พนั ธอ์ ย่างฉัน เพ่อื ถ่ายทอดความรูเ้ ร่อื งขา้ ราชการไปเรียนต่อ รวมถึงการศึกษาและอบรม ณ ต่างประเทศ อยา่ งเขม้ ขน้

ปีนี้ เป็นปีสดุ ทา้ ยท่ีพ่ีสมจิตรหรอื ท่ีนอ้ งๆ เรียกกนั ว่า พ่ีจิตร จะทางานอยู่ ท่ีสานกั งานแห่งนี้ ดงั นั้นฉันในฐานะสมาชิกใหมข่ องกลุ่ม จึงตอ้ งเรียนรู้ งานจากพ่ีจิตรใหไ้ ดม้ ากท่ีสดุ เพ่ือใหง้ านดาเนินไปอยา่ งราบร่นื ไมส่ ะดดุ เกษียณ สุขใจ พ่ีจิตรเป็นผหู้ ญิงวยั ๕๙ ปี ตวั เล็กแต่ทะมดั ทะแมง ผมซอยสน้ั แต่งตัว เรยี บรอ้ ย สามีพ่ีจติ รเป็นขา้ ราชการเหมอื นกนั แตต่ ่างสงั กัด มลี กู ชายและ ลกู สาวอย่างละ ๑ คน ลกู สาวพ่ีจิตรเพ่ิงสอบบรรจุครูได้ ส่วนลกู ชายยงั เรยี นอยมู่ ธั ยม พ่ีจิตรเป็นพ่ีสาวใจดีของนอ้ งๆในออฟฟิ ส ไม่เคยมีปัญหา กับใคร หากใครมาขอความช่วยเหลือ พ่ีจิตรก็ช่วยโดยไม่หวัง ผลตอบแทน พ่ีจติ รทางานในกองแผนงาน กรมควบคมุ โรคมาตงั้ แต่เร่มิ รบั ราชการ จน ต่อมากรมฯ ตั้งสานักงานความร่วมมือระหว่างประเทศขึน้ โดยตัด ตาแหน่งขา้ ราชการออกมาจากกองแผนงาน หน่ึงในนนั้ คือ พ่ีจิตร ท่ีมา พรอ้ มกบั งานเร่อื งการลาศกึ ษาต่อและอบรมในตา่ งประเทศ

แมว้ า่ งานเรอ่ื งขา้ ราชการลาศึกษา ตอ่ และอบรม ณ ตา่ งประเทศ เป็น ง า น เ อ ก ส า ร ท่ี ไ ม่ ต้อ ง ใ ช้ ค ว า ม สามารถด้านภาษา แต่ต้องใช้ ความละเอียดรอบคอบอย่างมาก เ น่ื อ ง จ า ก มี เ อ ก ส า ร ก ฎ ห ม า ย ท่ตี อ้ งการความถกู ตอ้ ง ทงั้ สญั ญา ลาศึกษาและสัญญาค้าประกัน รวมทงั้ ใชเ้ อกสารประกอบจานวน มาก ดังนั้นจึงไม่ค่อยมีคนอยาก รบั ทางานนี้ หลังจากพ่ีจิตรเกษียณอายุและ ออกไปใชช้ ีวิตอย่างสงบสขุ ท่ีบา้ น คนท่ีกลายมาเป็นผสู้ ืบทอดงานนี้ รวมทงั้ ตาแหน่งหวั หนา้ กลุ่มวิเทศ สมั พนั ธจ์ ากพ่จี ิตร ก็คอื ฉัน

งานในกลมุ่ วเิ ทศสมั พนั ธไ์ ม่ไดม้ ีแค่งานเร่อื งการลาศกึ ษาตอ่ และอบรมต่างประเทศ แต่ยงั มีงานประสานงานกบั เครอื ข่ายทง้ั ในและตา่ งประเทศ งานสนบั สนนุ อีกจานวน มากท่ีเก่ียวขอ้ งกบั ภาษาองั กฤษใหแ้ ก่หนว่ ยงานอ่ืนๆ ในกรมควบคมุ โรค รวมทง้ั งานอ่ืนๆ ท่ีเก่ียวขอ้ งกบั ความรว่ มมือระหวา่ งประเทศ ตลอดจนงานจดั การ อบรมและจดั ประชมุ ของกลมุ่ เอง จนนบั วา่ กล่มุ วิเทศสมั พนั ธเ์ ป็นกลมุ่ ท่ีงานชกุ ลาดบั ตน้ ๆ ของสานกั งาน

TEAM WORK เม่ือพ่ีจิตรไม่อยู่ กล่มุ วิเทศสมั พนั ธ์ ก็เหลือสมาชิกนอ้ ยลง สวนทางกบั ปรมิ าณงานท่ี เพ่ิมขึน้ อย่างต่อเน่ือง ฉันตกลงกับบาส นอ้ งในกลุ่มว่า เราจะช่วยกันทางานเร่ือง ขา้ ราชการลาศึกษาต่อและอบรม ต่างประเทศ เน่ืองจากในกล่มุ มีเพียงเราสองคนท่ี ทาได้ แต่ถา้ งานเขา้ มาไม่เยอะ ฉันก็พยายามทางานออกไป แต่เม่ือไรท่ีมีงานเขา้ มา หลายชิน้ พรอ้ มๆกัน ฉันก็จะแบ่งงานไปใหน้ อ้ งทา เน่ืองจากเป็นงานท่ีตอ้ งใชเ้ วลา โดย ๑ เคส ตอ้ งทาเอกสารราชการอย่างนอ้ ย ๑๒ ฉบับ รวมทั้งตอ้ งใชเ้ วลามาก พอสมควรในการตรวจทานความถกู ตอ้ งของเอกสารหลกั ฐานจานวนหลายสิบหนา้

เชา้ วนั หน่งึ อากาศสดใส ฉนั มาถึงท่ี ทางานดว้ ยความเบิกบานใจ ฉนั วาง กระเป๋ าลงบนโตะ๊ กอ่ นท่จี ะน่งั ลง แต่ เม่ือเปิดแฟม้ สนี า้ ตาลท่วี างอยบู่ นโต๊ะ ทางานสขี าว “ไปอบรมท่ีจีน วนั ท่ี ๖ ธนั วาคม หา! ไปวนั ท่ี ๖” ฉนั เหลอื บมองปฎิทินตงั้ โตะ๊ ท่ีมมุ ซา้ ย พลางอทุ านเสยี งหลง “วนั นีว้ นั ท่ี ๒ นะ และวนั ท่ี ๕ ก็เป็น วนั หยดุ ” น่นั หมายความวา่ ฉนั มีเวลาแค่ ๔ วนั ทาการ เพ่อื แจง้ เจา้ ตวั ใหท้ าเอกสาร ตรวจเอกสาร รวมทงั้ จดั ทาหนงั สือให้ อธิบดีเซน็ ซง่ึ สานกั ตา่ งๆในสงั กดั กรมควบคมุ โรค สว่ นใหญ่จะสง่ เอกสารขา้ ราชการลาศกึ ษาตอ่ และ อบรม ตา่ งประเทศ ลว่ งหนา้ ราว ๒ สปั ดาหถ์ งึ ๑ เดือน เน่ืองจากรูถ้ งึ ความยงุ่ ยากเรอ่ื งเอกสารและการทา หนงั สอื ราชการเป็นอยา่ งดี

ฉนั รบี โทรไปยงั ตน้ ทางตามเบอรโ์ ทรท่มี มุ ขวาบนของหนงั สอื ครงั้ แรก สายไม่วา่ ง ฉนั รอสกั พกั แลว้ กดไปเบอรเ์ ดมิ อีกครงั้ สายก็ยงั ไมว่ า่ ง เชน่ เดิม ฉนั จงึ กดไปใหมพ่ รอ้ มบวกเบอรโ์ ทรตวั ทา้ ยอกี ๑ โดยหวงั วา่ จะติดโตะ๊ ขา้ งๆ รอบนี้ มีคนรบั สาย “ขอสายคณุ รุจิราคะ่ ” “คณุ รุจิราไม่อยู่ ไปราชการตา่ งจงั หวดั คะ่ ” “ไม่ทราบคณุ รุจิราจะกลบั มาวนั ไหนคะ คือจะตดิ ตอ่ เรอ่ื งท่ีคณุ รุจิรา จะไปอบรมท่จี ีนคะ่ ” “กลบั พรุง่ นีค้ ะ่ ” “งนั้ รบกวนขอเบอรโ์ ทรมือถือคณุ รุจิราไดม้ ๊ยั คะ พอดเี ป็นเร่อื งดว่ นคะ่ ” เม่ือไดเ้ บอรโ์ ทร ฉนั ก็รบี กดหาผเู้ ดินทางทนั ที “ไม่มสี ัญญาณตอบรับ จากหมายเลข ทที่ า่ นเรียก !!!”

๓ คือจานวนครง้ั ท่ีฉนั พยายามโทรหาคณุ รุจิรา หลงั จากท่ีไดเ้ บอรม์ ือถือ ๕ คือ จานวนเอกสารท่ีฉนั คอ่ ยๆ เคลียร์ จากแฟม้ สีนา้ ตาลท่ีวางอย่ขู า้ งหนา้ ๑ คือ งานแปลเอกสารดว่ นท่ีเขา้ มาทาง อีเมล์ ซง่ึ หลงั จากตดิ ตอ่ กบั เจา้ ของงาน แลว้ ไดช้ อ้ มลู วา่ ผบู้ รหิ ารตอ้ งการงาน เย็นนี้ เน่ืองจากตอ้ งการตรวจทานก่อน นาไปใชก้ ล่าวในงานการประชมุ เชา้ วนั พรุง่ นี้ เม่ือเจองานท่ีด่วนกว่า ฉนั จงึ ตอ้ งวางมือจากความพยายามตดิ ตอ่ คณุ รุจิราและทางานตรงหนา้ ใหเ้ สรจ็ ตามลาดบั ความสาคญั

ชว่ งบา่ ยของวนั นนั้ ฉนั โทรหาคณุ รุจิรา อีกครงั้ ในท่สี ดุ ความพยายามก็เป็น ผลสาเรจ็ “เอกสารท่ตี อ้ งสง่ ใหโ้ อไอซี มีเยอะคะ่ รบกวนจดนะคะ มีสาเนาหนงั สอื ตอบ รบั จากสถานศกึ ษาท่จี ะไปอบรม ๑ ฉบบั แบบใบลาท่มี ีลายเซน็ ผบู้ งั คบั บญั ชา ตวั จรงิ ๑ ฉบบั สาเนา ๑ ฉบบั แบบโครงการ ตวั จรงิ ๑ ฉบบั สาเนา ๑ ฉบบั สญั ญาอนญุ าตท่ีตอ้ ง พมิ พแ์ ลว้ ปรนิ ตอ์ อกมา ตวั จรงิ ๑ ชดุ สาเนา ๓ ชดุ กรณีนีไ้ มต่ อ้ งใชส้ ญั ญา คา้ ประกนั นะคะ เพราะไปไม่ถงึ ๓๐ วนั คะ่ ” “สว่ นหลกั ฐานแนบสญั ญา มีสาเนา บตั รประชาชน สาเนาทะเบียนบา้ นเซ็น สาเนาถกู ตอ้ ง ลายเซ็นพรอ้ มวงเล็บช่ือ แบบอา่ นงา่ ยทกุ แผน่ อยา่ งละ ๓ ฉบบั คะ่ รบกวนชว่ ยสง่ เอกสารทงั้ หมดใหโ้ อ ไอซโี ดยเรว็ ท่สี ดุ เทา่ ท่เี ป็นไปได้ ภายในวนั นีห้ รอื พรุง่ นีน้ ะคะ”

“วนั นี้ ตดิ งานขา้ งนอกคะ่ พรุง่ นีจ้ ะรบี สง่ ใหค้ ะ่ รบกวนชว่ ยสง่ ไฟลใ์ ห้ ไดม้ ๊ยั คะ” “ไดค้ ะ่ ขออเี มลด์ ว้ ยคะ่ ถา้ สงสยั หรอื ติดขดั ตรงไหน โทรมาถามไดน้ ะ คะ ถา้ กรอกเสรจ็ แลว้ สง่ มาใหต้ รวจก่อนปรนิ ตก์ ็ไดน้ ะคะ” ปลายสายซง่ึ สง่ เอกสารมาใหฉ้ นั เพยี งแผน่ เดียว คือ สาเนาหนงั สอื ตอบรบั จากสถานศกึ ษาท่จี ะไปอบรม รบั คาอยา่ งม่นั เหมาะว่าจะสง่ เอกสารท่เี หลอื ขา้ งตน้ มาใหฉ้ นั โดยดว่ น เพ่อื ดาเนินเร่ืองการเดินทาง ของเธอในครงั้ นี้

ช่วงสายของวนั ต่อมา เอกสารทงั้ หมดก็ หนังสือถึงกระทรวงการต่างประเทศ มาอยู่บนโต๊ะของฉันเรียบร้อย ฉันรีบ สานักงานข้าราชการพลเรือน และ ตรวจสอบความถูกต้องของเอกสาร คาส่ังกรมควบคุมโรค ทันที เพ่ือให้ ตามระเบียบ การเดินทางไปราชการท่ี ผอู้ านวยการสานักลงนามในช่วงเย็น ประเทศในภูมิภาคเอเชีย กาหนดให้ ของวันนี้ เม่ือสาเร็จแล้ว ก็จัดชุด บวกวนั เดินทาง ๒๔ ช่ัวโมงหรือ ๑ วัน เ อ ก ส า ร พ ร้อ ม ติ ด ค ลิ ป เ ส น อ อ ธิ บ ดี ซ่ึงผู้เดินทางบวกมาถูกต้องตามท่ีฉัน ตอ่ ไป ฉนั ไมล่ มื ท่จี ะปั้ม กาชบั ไปวนั ก่อน เม่ือตรวจสอบแลว้ ว่า เอกสารเรียบรอ้ ย “ด่วนที่สุด” ดี ฉันก็รีบทาหนงั สือเร่ืองขา้ ราชการขอ ลาไปอบรม ณ ตา่ งประเทศ บนเอกสาร เพ่ือใหผ้ รู้ บั ทราบชั้นความ เรง่ ดว่ นของหนงั สอื

“สวสั ดคี ะ่ ไมท่ ราบเร่อื งไปอบรมตา่ งประเทศของรุจิราเสร็จรยึ งั คะ” ปลายสายถามอยา่ งรอ้ นรน “หนงั สอื เพ่งิ ออกไปเม่ือวานนะคะ ตอ้ งผา่ นผทู้ รงคณุ วฒุ ิท่ดี แู ล สานกั งานความรว่ มมือระหวา่ งประเทศก่อนจะเสนออธิบดีค่ะ” ฉนั ตอบพรอ้ มนกึ ในใจวา่ ถา้ ขา้ ราชการท่จี ะไปตา่ งประเทศ สง่ เอกสาร เรว็ ฉบั ไวเหมือนท่โี ทรมาตามเรอ่ื งการเดนิ ทางของตวั เอง การ ทางานของฉนั คงง่ายและสบายขนึ้ อยา่ งคาดไม่ถงึ เลยทีเดียว

งานท่เี ขา้ มาแตล่ ะวนั ทาใหว้ นั เวลา ผา่ นไปอยา่ งรวดเรว็ ฉนั ละสายตาจาก จอคอมพวิ เตอรเ์ พ่อื พกั สายตา หนั ไป มองปฏิทิน วนั นีว้ นั ท่ี ๖ ธนั วา ซง่ึ เป็น วนั ศกุ ร์ ฉนั รูส้ กึ ดใี จเหมือนปลากระด่ไี ดน้ า้ น่นั คงเป็นความรูส้ กึ เดยี วกบั เหลา่ มดงาน คอ่ นประเทศนี้ ดีใจไดไ้ มท่ นั ไร สมองก็ พลนั นกึ ถงึ เร่อื งของคณุ รุจิรา ความ กงั วลก็เรม่ิ แผข่ ยายเขา้ มาในความรูส้ กึ เพราะตลอดการทางานท่ผี า่ นมาของ ฉนั ไมเ่ คยมีครงั้ ไหนเลยท่ที าอนมุ ตั ิ เดินทางใหข้ า้ ราชการและเจา้ หนา้ ท่ีไม่ ทนั ก่อนวนั ท่ีเขาเดินทาง หรอื ว่าครงั้ นี้ จะเป็นครงั้ แรก ฉนั ปลอ่ ยความคดิ ไปในภาพ สถานการณท์ ่เี ลวรา้ ยท่สี ดุ คาดเดาไม่ ถกู วา่ สดุ ทา้ ยเรอ่ื งจะจบลงอยา่ งไร



บ่ายแก่ๆ ของวนั นน้ั ความ เคล่ือนไหวของเพ่อื นรว่ มงานทกุ คนรอบขา้ งดเู นบิ ชา้ บทสนทนา เต็มไปดว้ ยความผ่อนคลาย สนกุ สนาน บรรยากาศใกลเ้ ลกิ งาน ในเย็นวนั ศกุ รเ์ สมือนงานเลีย้ งรุน่ ท่ี เต็มไปดว้ ยรอยยมิ้ และเสียงเพลง แมม้ ีสายรุง้ ท่ีสวยงามทอดตวั อยู่ ตรงหนา้ ฉนั ก็ยงั ไม่สามารถขจดั ความกงั วลท่ีกาลงั แจม่ ชดั ใน ความรูส้ กึ ฉนั เลือกออกมายืนมองกล่มุ ตน้ ไม้ สีเขียวหนา้ ระเบียงสานกั งาน โดย หวงั วา่ สีเขียวไล่เฉดของแมกไมจ้ ะ กลายเป็นพลงั งานส่งผา่ นจอเรติ นาและก่อใหเ้ กิดความสงบแก่ จติ ใจ จนเม่ือกลบั มาท่ีโต๊ะทางาน แฟม้ สีนา้ ตาลวางเดน่ ตดั กบั สีขาว สะอาดตาของโต๊ะทางาน มือขวา พลกิ หนา้ แรกของแฟม้ สายตาไล่ ไปท่ีช่ือเรอ่ื งของเอกสาร

“ขา้ ราชการขอลาไปฝึกอบรม “เพราะงานก็ ............นางสาวรุจิรา” ฉนั อา่ น เหมือนสายนา้ ท่ี เบาๆ พลนั ปราดตาไปท่มี มุ ขวา ไหลบา่ มาแบบไม่ ลา่ งของหนงั สอื มีรอยป๊ัมคาวา่ ขาดสาย ตราบใดท่ี “อนมุ ตั ิ” สนี า้ เงินเดน่ พรอ้ ม เรายงั ทางานอยู่ ก็ ลายเซ็นหวดั ๆท่ีคนุ้ ตาของ ตอ้ งรบั ผดิ ชอบใหด้ ี ผบู้ รหิ ารสงู สดุ ของหน่วยงาน ท่สี ดุ ” “เฮอ้ ....” ฉนั ถอนหายใจออกมา อยา่ งโลง่ อก คาพดู ของพ่จี ิตร วนกลบั มาใน หวั ของฉนั อีกครงั้ ถงึ ตอนนี้ ฉนั เขา้ ใจแลว้ วา้ ทาไมพ่ ่จี ิตรถงึ ยา้ หนกั หนา

แฟม้ สนี า้ ตาลหนาเผยใหเ้ ห็นกระดาษหลายปึกใหญ่ท่แี ทรกตวั อยู่ ฉนั เหลอื บ ตามองนาฬกิ าท่บี อกเวลา ๑๖.๓๖ น. ดว้ ยความอยากรูอ้ ยากเห็น ฉนั เออื้ ม มือเปิดแฟม้ “ไปอบรม ณ ต่างประเทศ ....พร้อม กัน ๑๕ คน !!! ”

โดย สานักงานความร่วมมอื ระหว่างประเทศ