เทคโนโลยีอวกาศ

เทคโนโลยีอวกาศ จัดทำโดย นาย ธีรภัทร ทาสีเสียด ปวส.1/1 ชย. นาย เจษฎา สมัครไทย ปวส.1/1 ชย.

คำนำ รายงานเรื่องเทคโนโลยีอวกาศเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาการ ค้นคว้าและการเขียนรายงานเชิงวิชาการซึ่งจะนำไปใช้ในการทำ รายงานค้นคว้าสำหรับรายวิชาอื่นได้อีกต่อไปการที่ผู้จัดทำเลือกทำ เรื่อง“ เทคโนโลยีอวกาศ” เนื่องด้วยสภาพในปัจจุบันเทคโนโลยี อวกาศได้เข้ามามีบทบาทในการดำเนินชีวิตมากขึ้นและพัฒนาไป อย่างรวดเร็วมีการนำไปประยุกต์ใช้งานในหลากหลายด้านที่สร้าง การอำนวยความสะดวกและตอบสนองความต้องการให้แก่ผู้ใช้งาน มาเป็นอย่างดี รายงานเล่มนี้เป็นการกล่าวอ้างถึงเนื้อหาระดับพื้นฐานทั่วไปที่ เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีอวกาศเหมาะสำหรับเริ่มต้นศึกษาหรือผู้ที่ สนใจทั่วไปอาทิเช่นความหมายความเป็นมาประเภทของเทคโนโลยี อวกาศตลอดจนผู้ศึกษาสามารถนำไปเป็นแนวทางในการตัดสินใจ เพื่อนำไปประยุกต์ใช้กับหน่วยงานของตนได ขอขอบคุณสถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ตลอดจนบุคคลและหน่วยงานอื่นๆ ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการจัดทำไว้ ณ โอกาศนี้ จัดทำโดย นาย ธีรภัทร ทาสีเสียด ปวส.1/1 นาย เจษฎา สมัครไทย ปวส.1/1

สารบัญ หน้า 1 เรื่อง 2 เทคโนโลยีอวกาศ 3 อวกาศ 10 16 กล้องโทรทรรศน์ 18 ดาวเทียม 20 ยานอวกาส การใช้ชีวิตบนอวกาศ ชุดอวกาศ

1 เทคโนโลยีอวกาศ (Space Technology) หมายถึง การนำ องค์ความรู้ วิธีการ และเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์มาประยุกต์ ใช้ในการศึกษาดาราศาสตร์และห้วงอวกาศที่อยู่นอกเหนือ อาณาเขตของโลกอย่างเหมาะสม ทั้งเพื่อการเรียนรู้และการ ทำความเข้าใจต่อจักรวาล ปรากฏการณ์ และดวงดาวต่างๆ ยังรวมไปถึงการศึกษาค้นคว้าเพื่อพัฒนานวัตกรรมและ เทคโนโลยีต่างๆ ที่เป็นประโยชน์แก่มนุษยชาติ ไม่ว่าจะ เป็นการสำรวจทรัพยากรธรรมชาติ การสร้างเครือข่ายติดต่อ สื่อสาร หรือ การเตือนภัยพิบัติต่างๆ

2 ในทางวิทยาศาสตร์ “อวกาศ” (Space) หมายถึง อาณาบริเวณของท้องฟ้าที่อยู่สูงเหนือพื้นโลกในระดับน้ำ ทะเลตั้งแต่ 100 กิโลเมตรขึ้นไป โดยมีเส้นแบ่งขอบเขต ของชั้นบรรยากาศกับอวกาศที่เรียกว่า “เส้นคาร์มัน” (Karman Line) ซึ่งเป็นขอบเขตสมมติ (Imaginary Boundary) ที่ถูกกำหนดขึ้นจากการที่ชั้นบรรยากาศใน บริเวณนี้ มีอากาศเบาบางมากจนไม่สามารถทำให้เกิดแรง ยกใต้ปีกที่เพียงพอสำหรับการบินของเครื่องบินได้อีก อวกาศจึงเป็นเขตพื้นที่สุญญากาศที่ประกอบไปด้วยฝุ่นผง ก๊าซ และโมเลกุลของสสารต่าง ๆ รวมไปถึงรังสีอีก มากมายที่ดำรงอยู่ระหว่างวัตถุท้องฟ้าต่าง ๆ (Astronomical Object) ในจักรวาล

3 กล้องโทรทรรศน์ กล้องโทรทรรศน์ คืออุปกรณ์ที่ใช้ขยายวัตถุ ท้องฟ้าโดยอาศัยหลักการรวมแสงหรือรังสีแม่ เหล็กไฟฟ้าเพื่อให้สามารถมองเห็นวัตถุท้องฟ้าที่ ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าหรือทำให้มอง เห็นได้ชัดขึ้นและมีขนาดใหญ่ขึ้น

4 กล้องโทรทรรศน์ แบบหักเหแสง จะมีการใช้ เลนส์นูนสองชั้น โดยจะมีขนาดหน้าตัดที่ไม่ใหญ่มาก นัก ด้วยเหตุผลที่ว่าถ้าใหญ่มากเท่าไร ก็จะทำให้น้ำ หนักเลนส์กล้องมีมากขึ้นตามไปด้วย และด้วยที่ กล้องชนิดนี้มีการสร้างที่ง่ายที่สุด ส่งผลให้ราคาของ กล้องดูดาว แบบหักเหแสง ก็ถูกที่สุดเช่นกัน โดย ราคาโดยเฉี่ย เริ่มต้นที่ประมาณ หลักพัน ไปจนถึง หลักหมื่นต้นๆ แน่นอนว่าคุณภาพที่ได้ก็อาจจะไม่สูง มากเช่นกัน โดยส่วนมากกล้องชนิดนี้จะส่องได้ จำพวก ดาวเคราะห์และดวงจันทร์เท่านั้น

5 กล้องโทรทรรศน์ แบบสะท้อนแสง จะมีคุณภาพ ดีกว่ากล้องแบบหักเหแสง โดยจะได้ความสว่างและ ความคมชัดที่มากกว่า โดยลักษณะตัวกล้อง จะออก ไปทางอ้วน ไม่มีความยาวมากเหมือนแบบหักเห แสง เพราะว่าแสงมีการวิ่งไป-กลับอยู่ในกล้อง ทำให้ขนาดของกล้องไม่ยาวนั่นเอง โดยราคาโดย เฉลี่ย เริ่มต้นที่ประมาณ หลักหมื่นต้นๆ ไปจนถึง หลายหมื่น

6 กล้องโทรทรรศน์แบบผสม เป็น กล้องโทรทรรศน์แบบสะท้อนแสงที่ใช้การสะท้อน แสงกลับไปกลับมา เพื่อลดระยะความยาวของตัว กล้อง กล้องจึงมีขนาดสั้นลงได้ โดยใช้กระจกนูน เป็นกระจกทุติยภูมิช่วยบีบลำแสง ซึ่งทำให้ยังคงมี กำลังขยายสูง

7 กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล คือ กล้องโทรทรรศน์ ในวงโคจรของโลกที่กระสวย อวกาศดิสคัฟเวอรี นำส่งขึ้นสู่วงโคจร กล้องโทร ทรรศน์อวกาศฮับเบิลไม่ได้เป็น กล้องโทรทรรศน์ อวกาศ ตัวแรกของโลก แต่มันเป็นหนึ่งในเครื่อง มือวิทยาศาสตร์ที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์การ ศึกษา ดาราศาสตร์ ที่ทำให้นักดาราศาสตร์ค้นพบ ปรากฏการณ์สำคัญต่าง ๆ อย่างมากมาย

8 ล้องโทรทรรศน์อวกาศจันทรา หรือ หอดู ดาวรังสีเอกซ์จันทรา เป็นดาวเทียมของ นาซาที่มีอุปกรณ์ตรวจจับที่สามารถตรวจ จับ รังสีเอกซ์ ได้ จึงเป็นประโยชน์อย่าง มากสำหรับการศึกษารังสีเอกซ์ในห้วง อวกาศ

9 กล้องโทรทรรศน์วิทยุ เป็นอุปกรณ์ทาง ดาราศาสตร์ ใช้บันทึกและวัดสัญญาณ คลื่นวิทยุ จากวัตถุท้องฟ้าต่างๆ กล้องโทรทรรศน์วิทยุต่าง จากกล้องโทรทรรศน์เชิงแสงตรงที่ปฏิบัติงานใน ความถี่ของคลื่นวิทยุที่ความยาวคลื่นตั้งแต่ 10 มิลลิเมตร ไปจนถึง 10-20 เมตร

ดาวเทียม 10 คือ สิ่งประดิษฐ์ที่มนุษย์คิดค้นขึ้นเป็นสิ่ง ที่สามารถ โคจรรอบโลก โดยอาศัยแรงดึงดูดของโลก ส่งผลให้ สามารถโคจรรอบโลกได้ในลักษณะเดียวกันกับที่ดวง จันทร์โคจรรอบโลก และโลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ วัตถุประสงค์ของสิ่งประดิษฐ์นี้เพื่อใช้ ทางการทหาร การสื่อสาร การรายงานสภาพอากาศ การวิจัยทาง วิทยาศาสตร์ เช่นการสำรวจทางธรณีวิทยาสังเกตการณ์ สภาพของอวกาศ โลก ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และ ดาวอื่น ๆ รวมถึงการสังเกตวัตถุ และดวงดาว ดารา จักร ต่าง ๆ

ดาวเทียมอุตุนิ ยมวิทยา 11 คือ อุปกรณ์ถ่ายภาพบรรยากาศโลกจากมุมสูง ระยะทางไกล ทำให้มองเห็นภาพรวมของสภาพ อากาศซึ่งปกคลุมเหนือพื้นผิว ตลอดจนทิศทาง การเปลี่ยนแปลง ทำให้สามารถช่วยเตือนภัยและ พยากรณ์สภาพอากาศล่วงหน้าได้เป็นอย่างดี

ดาวเทียมสำรวจโลก 12 คือ ดาวเทียม ที่ออกแบบมาเพื่อ หรือใช้ สำหรับ สำรวจโลกจากวงโคจร ซึ่งรวมถึง ดาวเทียมสอดแนมและอื่นๆ ที่ใช้สำหรับ กิจการพลเรือน เช่น การตรวจสอบ สิ่ง แวดล้อม อุตุนิยมวิทยา การทำแผนที่

ดาวเทียมไทยคม 13 เป็นโครงการดาวเทียมสื่อสาร เพื่อให้ บริการสื่อสารผ่านช่อง สัญญาณดาวเทียม

ยานมาริเนอร์ 10 14 เป็นยานอวกาศลำเดียวที่ไปสำรวจ ดาวพุธ และเป็นยานอวกาศลำแรกที่สำรวจ ดาว เคราะห์ มากกว่าหนึ่งดวง ระหว่างทางไปดาว พุธได้ถ่ายภาพเมฆบน ดาวศุกร์ หลังจากนั้น ก็ ไปโคจรรอบ ดวงอาทิตย์ ทำให้สามารถผ่าน ใกล้ดาวพุธ 3 ครั้ง

ยานกาลิเลโอ 15 เป็นยานสำรวจ ดาวพฤหัสบดี ถูกส่งออกจาก โลก เมื่อวันที่18 ตุลาคม ค.ศ. 1989 ( พ.ศ. 2532 ) ใช้ เวลา6ปีในการเดินทางไปยังดาวพฤหัสบดี ในระหว่าง ทางยานกาลิเลโอได้เข้าใกล้ดาวเคราะห์น้อยเป็นครั้ง แรกในประวัติศาสตร์ดาวเคราะห์น้อยดวงนี้มีชื่อว่า แก สปรา และต่อมาได้ผ่านใกล้ดาวเคราะห์น้อยอีกดวง หนึ่งชื่อ ไอดา

คืยอยาานนอพาวหกนะาศยานหรือเครื่องยนต์ที่ออก1แ6บบ มาเพื่อบินไปในอวกาศ ยานอวกาศถูกนำมาใช้ สำหรับวัตถุประสงค์ที่หลากหลาย รวมถึงการ สื่อสารโทรคมนาคม การสังเกตโลก การ อุตุนิยมวิทยา การนำทาง การสำรวจดาวเคราะห์ และการขนส่งมนุษย์และสินค้า

ยานสำรวจอวกาศ 17 ยานสำรวจอวกาศ คือ ยานอวกาศ หุ่นยนต์ที่ ไม่โคจรรอบโลก แต่เดินทางในห้วง อวกาศ โดย อาจสำรวจบริเวณดวงจันทร์ โคจรรอบหรือลง บนพื้นผิวดาวอื่น หรือ ห้วงอวกาศอันตรดารา เป็นต้น

การใช้ชิวิตบนอวกาศ 18 เมื่อยานอวกาศถูกส่งขึ้นไปโคจรรอบโลก หรือ ออกไปสู่อวกาศ มนุษย์ที่ขึ้นไปกับยานนั้นต้อง ทนต่อสภาพต่างๆ ในอวกาศที่แตกต่างจาก สภาพบนพื้นโลก เช่น สภาพไร้น้ำหนัก สภาพ ความดัน และอุณหภูมิที่ต่างกับบนพื้นโลก ดัง นั้น การใช้ชีวิตในอวกาศจึงเป็นเรื่องยากและ ต้องมีการเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี

ขณะที่ยานอวกาศโคจรรอบโลก 19 มนุษย์อวกาศในยานจะอยู่ในสภาพไร้น้ำ หนัก ทำให้อวัยวะต่างๆ ทำงานน้อยลง เช่น หัวใจสูบฉีดโลหิตน้อยลง กล้ามเนื้อจะ ลีบเล็กลงเพราะไม่ได้ออกแรงเคลื่อนไหว มาก ความหนาแน่นของกระดูกก็จะลดลง เพราะไม่ต้องพยุงร่างกายมาก มนุษย์อวกาศจึงต้องออกกำลังกายอยู่เสมอ เพื่อให้อวัยวะทุกส่วนทำงานได้เป็นปกติ

ชุดอวกาศ 20 ชุดอวกาศ ทำหน้าที่เป็นเกาะป้องกันรังสี เป็นฉนวนควบคุมอุณหภูมิ บรรจุแก๊ส ออกซิเจนสำหรับใช้หายใจและปรับความกด อากาศ