Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ ๒๙

สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ ๒๙

Published by putt.pannawit, 2021-02-24 07:02:13

Description: สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ ๒๙

Search

Read the Text Version

ตอนท่ี ๒๙ ๖๐๑ ขณะนั้นต้ังแต่พระเจ้าเห้ียนเต้เสด็จมาอยู่ ณ เมืองฮูโต๋ได้แปดปีแล้ว (พ.ศ.๗๔๖) คร้ันถึง เดือนสามข้างขึ้น โจโฉจึงให้แฮหัวตุ้นกับหมันทองคุมทหารไปอยู่รักษาเมืองยีหลา หวังจะขัดทัพ เล่าเปยี วไว้ ให้ซุนฮกกับโจหยนิ อยู่รกั ษาเมืองฮโู ต๋ แล้วโจโฉก็จัดแจงทหารเปนอนั มากยกไปตีเอาเมือง อว้ นเสย้ี ว ครัน้ ถึงตาบลแม่น้าฮองโหจงึ ใหข้ ้ามไปต้งั คอยฟงั ข่าวอ้วนเสย้ี วอยู่ ฝ่ายอ้วนเสีย้ วคร้ันเข้าปีใหม่คอ่ ยคลายป่วย ก็จัดแจงทหารจะยกไปตีเอาเมืองฮูโต๋ สมิ โพยจึง ห้ามว่า คร้ังก่อนนั้นท่านเสียทีแก่โจโฉท่ีตาบลกัวต๋อคร้ังหนึ่ง ซองเต๋งครั้งหนึ่ง เสียทหารเปนอันมาก แลทหารซึง่ เหลอื นัน้ กย็ งั อิดโรยอยู่ ขอทา่ นยบั ยงั้ บารงุ ทหารใหม้ ีกาลงั กอ่ นแลว้ จงึ ค่อยคดิ การตอ่ ไป ขณะนั้นพอม้าใช้มาบอกอ้วนเส้ียวว่า โจโฉยก อว้ นซง (Yuan Shang) กองทัพมาตั้งอยู่ริมแม่น้าฮองโหแลกิตติศัพทน์ ั้นวา่ จะยกมาตี ให้ถึง เมอื งกจิ ๋ิว อว้ นเสย้ี วแจ้งดังนนั้ จงึ ว่าแก่สิมโพยวา่ เราจะ ยกกองทัพไปตีเมืองฮูโต๋ท่านมาห้ามปรามไว้ บัดนี้โจโฉก็ยก มาแล้ว ท่านจะนิ่งอยู่ให้กองทัพมาตีถึงเชิงกาแพงเมืองหรือ คร้ังน้ีเราจะยกไปล้างโจโฉเสียให้จงได้ อ้วนซงผู้บุตรจึงว่า บิดาป่วยพ่ึงจะค่อยคลายยังไม่หายสนิธ ซึ่งจะยกกองทัพไป น้นั โรคกจ็ ะกาเริบมากข้ึน ข้าพเจ้าจะขออาสาคมุ ทหารไปทา การสงครามด้วยโจโฉ อ้วนเสี้ยวก็ยอม แล้วแต่งหนังสือใหไ้ ป เร่งกองทัพเมืองเซยี งจิว๋ เมืองอิวจิ๋ว เมอื งเปงจวิ๋ ใหม้ าบรรจบ อว้ นซง ๆ นนั้ ตัง้ แต่ได้ออกรบฆ่าสูฮวนเสียไดก้ ม็ ีใจกาเริบมา ขณะเม่ืออ้วนเส้ียวให้ไปเร่งกองทัพท้ังสามหัวเมืองนั้น อ้วนซงมิได้อยู่ท่า จึงคุมทหาร ประมาณห้าหมนื่ เศษ รบี ยกไปต้ังค่ายประชิดโจโฉ ๆ เห็นดงั น้ันกใ็ ห้เตียวเลี้ยวคุมทหารออกไปรบด้วย อ้วนซง ๆ ขับม้าราทวนเข้าสู้กันกับเตยี วเล้ียวได้สามเพลง อ้วนซงทานกาลังเตียวเลี้ยวมิไดก้ ็ชกั มา้ หนี เตียวเลี้ยวขับม้าไลฆ่ ่าฟันทหารอ้วนซงล้มตายเปนอันมาก อ้วนซงพาทหารซ่ึงเหลือตายนน้ั รบี หนีกลับ เข้าไปในเมอื งกจิ ๋วิ สามกก๊ วิทยา

๖๐๒ สามกก๊ ฉบบั เจา้ พระยาพระคลัง(หน) ฝ่ายอ้วนเส้ียวรู้ว่าอ้วนซงแตกหนีมาก็ ตกใจ โรคซึ่งป่วยนั้นก็กาเริบขึ้น อาเจียนโลหิต ไหลออกมาถังหนึ่ง ล้มลงสลบอยู่กับท่ี นาง เล่าชือผู้เปนภรรยาเห็นดังนั้นก็ตกใจ จึงชวน หญิงคนใช้ทั้งปวงอุ้มอ้วนเสีย้ วเข้าไปถึงที่ขา้ งใน แล้วใหห้ าสิมโพยฮองก๋ีเข้ามาปรึกษากันซ่งึ จะให้ อ้วนซงเปนเจ้าเมืองกจิ ิ๋วแทนตวั ขณะนั้นอ้วนเสี้ยวฟ้ืนข้ึน ได้ยินดังนั้นแต่เจรจาไม่ออก จึงเอามือช้ีเข้าท่ีอกของตัว แลนาง เลา่ ชอื เห็นอ้วนเสีย้ วเอามือช้ีเขา้ ทีอ่ กดังนัน้ ก็เขา้ ใจวา่ จะใหอ้ ว้ นซงเปนเจ้าเมือง จงึ แกล้งถามอ้วนเสย้ี ว หวังจะให้คนทั้งปวงได้ยินประจักษ์ ว่าเมืองกิจ๋ิวน้ีจะให้แก่อ้วนซงหรือ อ้วนเส้ียวเจรจาไม่ออกก็พยัก หน้าเอา พอลมปะทะขึ้นมาร้องดว้ ยเสียงอนั ดัง แล้วกช็ ักเหลียวหลังมากส็ ้นิ ใจตาย www.samkok911.com

ตอนที่ ๒๙ ๖๐๓ สิมโพยกับฮองกีเ๋ ห็นอ้วนเส้ียวตายแล้ว ก็ช่วยกันแต่ง นางเลา่ ชอื (Lady Liu) การศพอยู่ นางเลา่ ชือจึงเอาตวั นางทงั้ หา้ คน ซึ่งเปนภรรยาน้อย ที่อ้วนเส้ียวรักใคร่นั้นมาฆ่าเสีย แล้วคิดหึงส์หวงกลัวว่าตายไป นั้นจะพบกับอ้วนเส้ียว ๆ จะผูกพันรักใคร่อยู่อีก จึงให้เอาดาบ มาตัดผมแลแขน แล้วสับหน้าเสียให้เปนบาดแผล หวังจะให้ อ้วนเสี้ยวพึงเกลียดชัง แล้วให้เอาศพหญิงห้าคนไปท้ิงเสีย อ้วนซงเห็นมารดาทาดังนนั้ ก็คิดเกรงญาติพนี่ ้องของหญิงห้าคน จะมีใจพยาบาทแก่มารดาแลตัว จึงให้ทหารไปจับเอาญาติพ่ี น้องหญิงห้าคนนัน้ มาฆ่าเสยี ฝ่ายสิมโพยกบั ฮองก๋จี งึ แตง่ การยก อ้วนซงขึ้นเปนเจ้าเมืองกิจว๋ิ แลว้ แตง่ หนงั สือให้ทหารถือออกไป ถงึ อ้วนถากับอ้วนฮโี กกนั วา่ บัดนอี้ ว้ นเส้ียวถึงแกค่ วามตายแล้ว ฝ่ายอ้วนถายกกองทพั มาใกลจ้ ะถงึ เมืองกิจิว๋ พบผู้ถือหนังสอื แจง้ เหตทุ ั้งปวงวา่ บดิ าตายแล้ว จึงปรึกษากัวเต๋ากับซินเบ้งว่า บัดน้ีบิดาเราถึงแก่ความตายแล้วเราจะคิดประการใด กัวเต๋าจึงว่าตัว ท่านเปนบุตรผใู้ หญ่มไิ ด้อยู่ในเมือง ข้าพเจ้าเห็นว่าสิมโพยกับฮองก๋ีจะให้อ้วนซงเปนเจ้าเมอื งแทนบดิ า ทา่ น ขอท่านเรง่ ยกเขา้ ไปในเมอื ง แล้วใหข้ ุนนางทัง้ ปวงปรึกษาตามประเพณีจึงจะควร ซนิ เบง้ ก็ตอบวา่ ซ่งึ จะใหอ้ ว้ นถาเข้าไปถึงในเมอื งน้นั ไม่ได้ ดว้ ยสิมโพยกับฮองกี๋เปนตน้ คิด เกลือกจะทากลไวป้ ระการใด อันตรายจะมีแก่เราต่างๆ กัวเต๋าจึงว่า ซ่ึงท่านสงสัยดังน้ันก็ชอบอยู่ จงให้หยุดทหารไว้น่ีก่อน แต่ตัว ข้าพเจ้าผู้เดยี วจะขออาสาเข้าไปในเมือง ฟังดูดีแลร้ายให้ประจักษ์ แล้วจึงจะคิดอ่านต่อไป อ้วนถากบั ซินเบ้งก็เห็นด้วย กัวเต๋าก็ลาอ้วนถารีบเข้าไปหาอ้วนซง ๆ จึงถามกัวเต๋าว่า อ้วนถาพ่ีเรามาด้วยหรอื ไม่ กัวเต๋าจงึ บอกว่า อ้วนถารู้หนังสือซึ่งให้เร่งกองทัพน้ันก็รีบยกมา ต้ังอยู่นอกเมือง แต่อ้วนถาเปนปัจจุบันป่วยอยู่ บัดนี้ใช้ ให้ข้าพเจ้าเข้ามาฟังดูว่าจะยกกองทัพไปรบโจโฉเม่ือใด อ้วนซงจึงว่าเมื่อบิดายังไม่ตายนั้นได้สั่งไว้ให้เราเปนเจ้า เมืองกิจ๋ิว ให้ถ้วนถาน้ันคงอยู่เปนเจ้าเมืองเซียงจิ๋ว บัดนี้โจโฉก็ยกกองทัพมาตั้งอยู่ริมแม่น้าฮองโห ท่านจง ซนิ เบ้ง (Xin Ping) กลับออกไปบอกแก่อ้วนถาให้ยกเปนกองหน้าไปทาการ สามกก๊ วิทยา

๖๐๔ สามก๊กฉบบั เจ้าพระยาพระคลัง(หน) สงครามด้วยโจโฉก่อน แล้วเราจะยกกองทัพไปช่วย กัวเต๋าจึงตอบว่า อ้วนถาสั่งข้าพเจ้ามาให้แจ้งเนื้อความ แก่ท่านว่า ในกองทัพซึ่งยกมาบัดนี้ หามีผู้ใดซึ่งมี สติปัญญาจะปรึกษาการสงครามไม่ อ้วนถาจะขอ สิมโพยกับฮองก๋ีไปด้วยจะได้ช่วยคิดการ อ้วนซงจึงว่า ซ่ึงเราจะยกเปนกองหลวงไปน้ี ก็จะได้อาศรัยแต่ ความคิดสิมโพยฮองก๋ี เมอ่ื อ้วนถาให้มาขอไปแล้วเราจะ ได้ผู้ใดเปนท่ีปรกึ ษาเล่า กัวเต๋าจึงวา่ ถ้าท่านไม่ให้ทั้งสองคน ก็ขอแต่สิมโพยหรือฮองกี๋ไปด้วยแต่สักคน หนึ่งเถิด อ้วนซงมิได้รู้กลอุบาย ครั้นจะขัดอ้วนถาก็ไม่ได้ จึงเขียนช่ือสิมโพยฮองกี๋เสี่ยงทาย ถ้าจับถูก ช่ือผู้ใดก็จะให้ผู้น้ันไป อ้วนซงจับถูกชื่อฮองก๋ีก็บังคับให้ฮองกี๋ไป แล้วอ้วนซงก็แต่งหนังสือให้ไปถึง อว้ นถาว่า เราใหฮ้ องกมี๋ าเปนทีป่ รกึ ษา ใหอ้ ้วนถายกเปนกองหน้ารบี เข้าไปทาสงครามด้วยโจโฉ เราจึง จะยกกองหลวงไปช่วย กัวเต๋ากับฮองก๋ีก็รับเอาหนังสือแล้วลาอ้วนซงไปถึงกองทัพอ้วนถา ฮองกี๋นั้น เหน็ อว้ นถามิได้ปว่ ยเหมือนคากัวเตา๋ ก็คดิ ฉุกใจไมม่ คี วามสบาย กวั เตา๋ จึงส่งหนังสือใหอ้ ้วนถา อ้วนถาแจ้งในหนังสือดังน้ันก็โกรธจะให้ฆ่าฮองกี๋เสีย กัวเต๋าห้ามไว้แล้วเข้าไปกระซิบว่าแก่ อ้วนถาว่า ครั้งนี้กองทัพโจโฉยกลว่ งแดนเข้ามา อันฮองกี๋น้ีอยู่ในเง้ือมมือเรา ซ่ึงท่านจะด่วนฆา่ เสยี น้ัน ไม่ควร ขอให้ท่านงดไว้ก่อนทาเปนไม่รู้เท่าอ้วนซง เราอุตส่าห์คิดอ่านทาการสงครามรบพุ่งโจโฉให้ สาเร็จแล้ว จึงค่อยคิดอ่านเอาเมืองกิจ๋ิวก็จะไดโ้ ดยง่าย อ้วนถาเห็นชอบด้วย จึงยกกองทัพไปถึงตาบล ลหิ ยง ฝ่ายโจโฉแจ้งดังนั้น ก็ยกล่วงไปต้ังประชิดค่ายอ้วนถาอยู่ อ้วนถาจึงให้อังเจี๋ยวคุมทหารยก ออกไปรบด้วยโจโฉ ๆ ก็พาทหารออกไปยืนมา้ อยู่หน้าคา่ ย แล้วให้ซิหลงคุมทหารออกรบด้วยอังเจ๋ียว ได้ห้าเพลง ซิหลงเอาทวนแทงถูกอังเจย๋ี วตกมา้ ตาย โจโฉเห็นได้ทีก็ขับทหารเข้าไล่ฆ่าฟันทหารอ้วนถา ลม้ ตายเปนอันมาก ครั้นเวลาจวบค่าโจโฉก็พาทหาร กลับเข้าค่าย อ้วนถาจึงให้ทหารรักษาค่ายไว้เปน มนั่ คง แลว้ แต่งหนงั สือใหม้ ้าใชไ้ ปขอกองทัพอ้วนซง มาช่วย www.samkok911.com

ตอนท่ี ๒๙ ๖๐๕ อ้วนซงแจ้งในหนังสือดังนั้น จึง ปรึกษากับสิมโพยเห็นพร้อมกันแล้ว ก็จัดแจง ทหารห้าพันให้ยกไปช่วยอ้วนถา ฝ่ายม้าใช้ โจโฉรู้ก็เอาเน้ือความรีบไปบอกแก่โจโฉว่า บัดนี้อ้วนซงให้ทหารยกมาช่วยอ้วนถา โจโฉ แจ้งดังน้ันก็ให้ลิเตียนงักจ้ินคุมทหารไปสกัดตี ทหารอ้วนซง ลเิ ตียนกับงักจิ้นคมุ ทหารรีบอ้อม ไปสกัดฆา่ ฟันทหารทั้งหา้ พันนั้นล้มตายสนิ้ ฝ่ายอ้วนถารู้ข่าวว่าอ้วนซงให้ทหารมาช่วยห้าพัน แลทหารโจโฉไปสกัดฆา่ ฟันเสียก็โกรธ ว่า อ้วนซงไม่ยกมาช่วยเหมือนถ้อยคา จึงด่าฮองก๋ีเปนข้อหยาบช้า ฮองก๋ีจึงว่าท่านอย่าเพ่อโกรธก่อน ขา้ พเจา้ จะใหม้ หี นังสือไปถึงอ้วนซง ใหย้ กกองทพั มาเองให้จงได้ แล้วฮองกีก๋ ็แตง่ หนังสือเปนใจความวา่ ให้อ้วนซงยกกองทพั มาชว่ ย คร้ันแต่งหนงั สือแล้วสง่ ใหอ้ ้วนถา ๆ จงึ ให้มา้ ใชถ้ ือไปให้อ้วนซง ฝ่ายอ้วนซงแจ้งในหนังสือน้ันแล้ว จึงปรึกษากับสิมโพยว่า ซึ่งฮองกี๋จะให้เรายกกองทัพไป ช่วยอ้วนถานน้ั ท่านจะเห็นประการใด สิมโพยจึงว่า การซึ่งท่านไดเ้ ปนเจ้าเมอื งนี้ กัวเต๋าก็มสี ตปิ ัญญา เห็นจะรู้เท่าอยู่ หากคิดกันกับอ้วนถา ทากลอุบายมาขอ ฮองกี๋ไปช่วยคิดการสงคราม แล้วจะยกกลับมาตีเอาเมือง กจิ ๋วิ บัดน้ซี งึ่ อ้วนถาใหฮ้ องกมี๋ หี นังสอื มาขอกองทพั ไปช่วย นั้น ท่านอย่ายกไปเลย อ้วนถาหรือจะต้านทานความคิด แลฝีมือโจโฉได้ เราจะน่ิงไว้ให้อ้วนถาพ่ายแพ้แก่โจโฉ คิดว่าอุปมาเหมือนยืมมือโจโฉให้ฆ่าอ้วนถาเสีย อ้วนซง เห็นชอบด้วย จงึ แตง่ หนังสือตอบไปวา่ ซึ่งจะให้ยกกองทัพ ไปช่วยนั้นไม่ได้ ด้วยโจโฉกล็ ว่ งเข้ามาในแดนเรา จาเราจะ ต้ังรักษาเมืองไว้ คนใช้ก็รับเอาหนังสือรีบไปให้อ้วนถา ๆ แจ้งในหนังสือดังน้ันก็โกรธ จึงให้เอาตัวฮองก๋ีไปฆ่าเสีย แล้วปรึกษากับกัวเต๋าซินเบ้งว่า เราคิดจะเข้าทาราชการ ฮองกี๋ (Peng Ji) ด้วยโจโฉจึงจะมีความสุขสืบไป กัวเต๋ากับซินเบ้งยังมิได้ ตอบประการใด สามก๊กวิทยา

๖๐๖ สามก๊กฉบับเจา้ พระยาพระคลัง(หน) ฝ่ายม้าใช้รู้กิตติศัพท์ดังน้ัน จึงเอา เนื้อความไปบอกแก่อ้วนซงตามคาอ้วนถา ปรึกษา อ้วนซงแจ้งดังน้ันจึงปรึกษากับ สิมโพยว่า แม้เราจะไม่ไปช่วยอ้วนถา ๆ ก็จะ เข้าด้วยโจโฉ เห็นเมืองเราจะเสียเปนม่ันคง สิมโพยเห็นชอบด้วย อ้วนซงจึงให้สิมโพยกับ โซฮิวนายทหารอยู่รักษาเมือง แล้วให้เกณฑ์ ลิกองกับลิเซียงพี่น้องคุมทหารสามหมื่นเปน กองหน้า อ้วนซงคุมทหารเปนอันมากเปนกองหลวงหนุนไปต้ังอยู่ใกล้ค่าย หวังจะช่วยอ้วนถาทาศึก ดว้ ยโจโฉ ฝ่ายอ้วนฮีกับโกกันรู้ข่าวดังน้ัน ก็เกณฑ์ทหารยกมาต้ังค่ายเปนลาดับต่อค่ายอ้วนซงไป พอมา้ ใชเ้ อาเนื้อความมาบอกอว้ นถาว่า อว้ นซงกบั อว้ นฮแี ลโกกันยกมาชว่ ย อว้ นถามีความยนิ ดี ก็มิได้ คดิ อา่ นซ่ึงจะไปเข้าด้วยโจโฉ แล้วให้ตั้งมัน่ ดูทว่ งทีกองทพั ทัง้ สามเมือง จะรบพุ่งด้วยโจโฉประการใด ในขณะนน้ั อว้ นซงอ้วนฮโี กกัน คุมทหารออกรบพงุ่ เสียทแี กโ่ จโฉทุกครง้ั ถึงสบิ เจ็บสิบแปดวนั ทหารต้องอาวธุ ล้มตายเปนอันมาก ครั้นอยมู่ าวนั หน่ึงโจโฉเหน็ ได้ที จงึ จัดแจงทหารเปนสกี่ อง ยกเขา้ ตี หักหาญพรอ้ มกนั ท้งั สี่ค่าย ทหารท้งั สามเมอื งลม้ ตายบ้าง แตกหนไี ปบ้าง จับไดบ้ ้าง อว้ นถากับอ้วนซง อ้วนฮีโกกัน เห็นจะต้านทานมิได้ก็ทิ้งค่ายเสีย พาทหารซ่ึงเหลือนั้นหนีกลับไป โจโฉก็คุมทหารยก ติดตามไป ฝ่ายอ้วนถากับอ้วนซงนั้น หนีเขา้ ไปในเมืองกจิ ว๋ิ ได้ แล้วใหท้ หาร ข้ึ น รั ก ษ า ห น้ า ที่ เ ชิ ง เ ทิ น ไ ว้ แต่อ้วนฮีกับโกกันคุมทหารตั้งค่าย รับโจโฉอยู่นอกเมือง โจโฉเกณฑ์ ทหารให้ต้ังค่ายลง แล้วคุมทหารไปตี ค่ายอ้วนฮีโกกันเปนหลายคร้ังก็มิได้ กุยแกจึงว่าแก่โจโฉว่า อ้วนเสี้ยวก็ www.samkok911.com

ตอนท่ี ๒๙ ๖๐๗ ตายแล้ว อันทหารซ่ึงเราจับไว้ได้นั้นบอกว่า บุตร อ้วนเสี้ยวทั้งสามคนนั้นก็แก่งแย่งกันอยู่ ผู้น้อยจะ ตั้งตัวเปนใหญ่ ครั้งนี้หากมีศึกมาจึงเข้าประนอม ช่วยกันคิดอ่านป้องกันเมือง แม้ว่าว่างศึกอยู่ ต่าง คนต่างจะแขงเมืองไว้ก็จะเกิดรบพุ่งกันขึ้นเอง ขอให้ท่านละเมอื งกิจ๋ิวเสยี กอ่ น ยกกองทพั ไปตีเอา เมืองเกงจิ๋วแลหัวเมืองฝ่ายใต้กาจัดเล่าเปียว เสียก่อน ฝ่ายบุตรอ้วนเสี้ยวท้ังสามคนน้ันเห็นกองทัพเราเลิกไป ก็จะคิดอ่านรบพุ่งชิงเมืองกันขึ้นเอง เม่ือเหน็ กาลังถอยลงแล้ว จงึ ค่อยยกมาตีเอาเมืองกิจิ๋วกจ็ ะไดโ้ ดยง่าย โจโฉเหน็ ชอบด้วย จงึ เลกิ กองทัพ กลับมาถึงค่ายตาบลลิหยง จึงแต่งให้กาเซ่ียงคุมทหารตั้งขัดทัพอยู่ตาบลน้ัน แล้วให้โจหองคุมทหาร ถอยไปตั้งขัดทัพระวังรมิ แมน่ ้าฮองโหไว้ โจโฉจึงให้จัดแจงทหาร แล้วยกกองทัพลงไปทางหัวเมืองฝา่ ย ใต้ ฝ่ายอว้ นฮีกบั โกกันเห็นโจโฉเลิกทพั กลบั ไปกม็ ีความยินดี ต่างคนตา่ งก็ยกทพั กลับไปเมือง ขณะน้ันอ้วนถายังอยู่ในเมืองกิจ๋ิว จึงลอบปรึกษากับกัวเต๋าซินเบ้งว่า ตัวเราเปนบุตรใหญ่ อ้วนซงนั้นเปนบุตรภรรยาน้อย ท้ังอายุก็อ่อนกว่าเรา ซ่ึงจะเปนใหญ่ในเมืองกิจิ๋วน้ีเราไมย่ อม ท่านทั้ง สองจะเห็นประการใด กัวเต๋าจงึ วา่ ท่านจงจดั แจงทหารออกไปต้ังอยนู่ อกเมอื ง แล้วเกณฑท์ หารไปซมุ่ ไว้ จึงให้เขา้ มาบอกอว้ นซงสิมโพยว่า ท่านจะยกกลบั ไปเมอื ง แลว้ ใหเ้ ชญิ อว้ นซงสิมโพยออกมากินโต๊ะ จึงให้ทหารซึ่งซุ่มอยู่น้ันจับอ้วนซงกับสมิ โพยฆา่ เสยี เมืองกิจิ๋วก็จะได้แก่ท่าน อ้วนถาเห็นชอบด้วย จึง พาทหารออกมาต้ังอยู่นอกเมือง จัดแจงไว้พร้อมตามคากัวเต๋า พออองสวิ ทป่ี รกึ ษาอว้ นถามาแตเ่ มอื งเซยี งจิ๋ว อ้วนถาเห็นอองส้ิว มาก็มีความยินดี จึงเล่าความซ่ึงคิดจะทาร้ายอ้วนซงนั้นให้ฟัง อองสวิ จึงวา่ อนั ธรรมดาพน่ี ้องกันนนั้ อปุ มาเหมือนหน่งึ แขนซ้าย แขนขวา เหตุใดท่านจะมาคิดใจเบา ตัดแขนซ้ายขวาเสียน้ันไม่ ควร เม่ือท่านทาร้ายแลตัดพี่น้องเสียได้นั้น ข้าพเจ้าเห็นจะไม่มี ความสบาย แลท่านจะเอาผู้อื่นมาเปนพี่น้อง เขายังจะมีใจเจ็บ รอ้ นด้วยทา่ นหรือ ซ่ึงทา่ นจะฟงั คาคนสอพลอยยุ งนน้ั ไมค่ วร ด้วย เขาเปนคนคดิ ส้ัน จะเอาบาเหน็จปากแตค่ รู่หนง่ึ ยามหน่งึ เทา่ นั้น อ้วนถำ (Yuan Tan) สามก๊กวิทยา

๖๐๘ สามก๊กฉบบั เจ้าพระยาพระคลงั (หน) อ้วนถาไดฟ้ ังดงั นั้นกโ็ กรธ จึงขับอองสิวออกไปเสียจากที่ แล้วให้คนใช้เข้าไปเชิญอ้วนซงสมิ โพยตามคากัวเต๋าว่า คนใช้ก็เข้า ไปบอกอ้วนซงสิมโพยว่าอ้วนถาให้เชิญออกไปกินโต๊ะ อ้วนซงจึง ปรึกษากับสิมโพยว่า ซ่ึงอ้วนถาให้มาหาเราออกไปกินโต๊ะน้ันท่าน จะเหน็ ประการใด สิมโพยจงึ วา่ ซึ่งอ้วนถาใหม้ าหาออกไป ข้าพเจ้า เห็นว่าจะเปนความคิดกัวเต๋าทากลอุบาย ถ้าจะออกไปบัดน้ีก็จะมี อองสวิ (Wang Xiu) อันตรายเปนม่ันคง แม้จะน่ิงไว้ฉนี้ อ้วนถากับกัวเต๋าจะมีความคิด แก่ขึ้น ขอให้ท่านยกกองทัพออกไปจับตัวอ้วนถากับกัวเต๋ามาฆ่า เสีย เมืองเราจึงจะสิน้ เสีย้ นหนาม อ้วนซงเห็นชอบดว้ ย กเ็ กณฑ์ทหารไดห้ ้าหมนื่ ยกออกไปนอกเมือง ฝา่ ยอ้วนถาเห็นอว้ นซงคุมทหารยกเปนกระบวรทัพออกมา ก็แจง้ ว่าอว้ นซงรูก้ ลอุบายท้ังปวง แล้วอ้วนถาใส่เกราะถือทวนขึ้นม้าพาทหารออกไป แล้วร้องว่าแก่อ้วนซงว่า ตัวมึงคิดคดเอายาพิษให้ บิดากูกินจนถงึ แก่ความตาย แล้วต้ังตัวขึ้นเปนเจา้ เมืองใหญ่ จะบังคับบัญชากูซ่งึ เปนพีน่ ้ันเห็นชอบอยู่ แล้วหรือ www.samkok911.com

ตอนที่ ๒๙ ๖๐๙ อ้วนซงได้ฟังดงั น้ันกโ็ กรธ จงึ ขบั ม้าเขา้ รบ กับอ้วนถาเปนสามารถ อ้วนถาทานกาลังอ้วนซง ไม่ได้ ก็ขับม้าพาทหารทั้งปวงหนีไป อ้วนซงไล่ฆ่า ฟันทหารอ้วนถาล้มตายเปนอันมาก คร้ันจะตาม อ้วนถาไปเห็นจะไม่ทันจึงพาทหารกลับเข้าเมือง อ้วนถาเห็นอ้วนซงกลบั ไปแลว้ จึงพาทหารซ่ึงเหลอื หยุดอยู่ แล้วคิดจะยกกลับไปแก้แค้นอ้วนซง จึงให้ เงยี มเพก็ คุมทหารเปนกองหนา้ ตัวน้ันเปนกองหลวง ยกกลบั ไปจะจบั อ้วนซง ลิกอง (Lu Kuang) ฝ่ายอ้วนซงรู้ดังน้ัน จัดแจงทหารแล้วยกออกมาจะ รบด้วยอ้วนถา เงียมเพ็กจึงขับม้าข้ึนไปหน้าทหาร แล้วร้องว่า กล่าวแกอ่ ้วนซงเปนขอ้ หยาบชา้ อ้วนซงไดฟ้ งั ดงั นั้นกโ็ กรธ ขบั ม้าออกไปจะรบกับเงียมเพ็ก ลิกองจึงร้องห้ามว่า ซ่ึงท่านจะ ออกไปรบกับเงียมเพ็กนั้นไม่ควร ข้าพเจ้าจะขออาสาออกไป เอง แล้วลิกองก็ขับม้าออกไปรบด้วยเงียมเพ็กได้ห้าเพลง ลิกองเอาทวนแทงถูกเงียมเพ็กตกม้าตาย อ้วนถาเห็นเสียที ดังนั้นก็ขับม้าพาทหารซ่ึงเหลือน้ันรีบหนีเข้าไปอยู่ใน เมือง เพ็งง้วนกว้ นซึ่งเปนเมืองขนึ้ รักษาหน้าทีเ่ ชิงเทินไว้เปนมนั่ คง ฝา่ ยอ้วนซงยกตามไปเหน็ ดงั นัน้ จึงใหท้ หารล้อมเมืองไว้ไดส้ ามดา้ น กัวเตา๋ จงึ ว่าแก่อ้วนถาวา่ ซ่ึงจะตั้งรับอยู่ในเมืองน้ีเห็นไม่ได้ ด้วยสเบียงอาหารก็น้อย ท้ังทหารอ้วนซงก็มีใจกาเริบ ขอให้ท่านมี หนังสือไปออ่ นน้อมต่อโจโฉ ให้โจโฉยกมาตีเมืองกิจิว๋ อ้วนซงก็จะยกทัพกลับไปต้านทานโจโฉ ท่านจึง ยกตีเปนทพั กระหนาบออกไป เหน็ อ้วนซงจะเสียทีเปนมั่นคง อนั โจโฉยกทัพมานั้นเปนทางกันดารด้วย สเบียงอาหาร แมเ้ ราจะคิดอ่านกลับรบพ่งุ ดว้ ยโจโฉกจ็ ะมีชัยชนะโดยงา่ ย ซ่ึงข้าพเจ้าคดิ ทงั้ นเ้ี ห็นได้การ ทง้ั สองฝ่าย อว้ นถาเหน็ ชอบด้วยจึงปรึกษาวา่ ทา่ นจะเหน็ ผใู้ ดซึง่ มคี วามคิดพอจะถือหนังสือไปให้โจโฉ กัวเต๋าจึงว่า ซินผีซึ่งเปนเจ้าเมืองเพงง้วนก้วนอยู่นี้มีสติปัญญา แล้วก็เปนน้องซินเบ้ง ถ้าให้ถือหนังสือ ไปเห็นจะพดู จาให้โจโฉยกมาได้ สามก๊กวิทยา

๖๑๐ สามกก๊ ฉบบั เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ซินผี (Xin Pi) อ้ ว น ถ า จึ ง ใ ห้ แ ต่ ง ห นั ง สื อ เ ป น ใ จ ค ว า ม ว่ า ข้าพเจ้าอ้วนถาขออ่อนน้อมคานับมาแก่มหาอุปราช ให้ ยกกองทัพมาช่วยกาจัดอ้วนซงซึ่งคิดมชิ อบเสยี ข้าพเจ้า จะตเี ปนทพั กระหนาบ ถา้ สาเรจ็ การแล้วขา้ พเจา้ ก็จะทา การสามิภักดิ์ด้วยท่านสืบไป คร้ันแต่งเสร็จแล้วก็ส่งให้ ซินผีถือไป จึงสั่งว่าท่านจงคิดอ่านว่ากล่าวให้โจโฉยกมา ให้จงได้ แล้วแต่งทหารสามพันไปส่งซินผีให้พ้นกองทัพ อ้วนซง ซินผีรับเอาหนังสือแล้วก็ลาไปกับทหารสามพัน ครั้นพ้นกองทัพอ้วนซงแล้ว ซินผีก็ขับม้ารีบไปหาโจโฉ ทางเมืองทิศใตแ้ ต่ผู้เดยี ว ฝ่ายโจโฉคร้ันยกมาถึงเมอื งเซเปงก๋วนแดนเมืองเกงจ๋ิว เล่าเปียวรจู้ งึ จัดแจงทหารให้เล่าปี่ยก ออกไปรบดว้ ยโจโฉ ขณะนน้ั พอซนิ ผมี าถงึ จึงบอกเนือ้ ความแลว้ ส่งหนังสอื ให้ทหารเอาเขา้ ไปให้โจโฉ ๆ รับเอาหนังสือมาอ่านดูแจ้งเน้ือความแล้ว จึงปรึกษาแก่ทหารทั้งปวงว่า อ้วนถามีหนังสือมาอ่อนน้อม แก่เรา ท่านท้ังปวงจะเห็นประการใด เทียหยกจึงว่าครั้งน้ีเห็นอ้วนถาจะเสียทีแก่อ้วนซงแล้ว จึงมี หนังสอื มาออ่ นนอ้ มหวังจะใหท้ ่านยกไปช่วยกาจัดอ้วนซงเสีย แลเนื้อความทัง้ นที้ ่านอย่าได้เชอ่ื ฟงั ลิยอยกับหมันทองจึงว่า เดิมท่านยกกองทัพมาหวังจะกาจัดเล่าเปียว ซึ่งท่านจะเชื่อถือ อ้วนถาแลยกกองทัพกลับไปนั้นไม่ควร ซุนฮิวจึงว่า ซึ่งท่านทั้งสามคนว่านี้เราไม่เห็นด้วย ทุกวันน้ี แผ่นดินเปนจลาจล หัวเมืองท้ังปวงก็เข้มแขง อันเล่าเปียวน้ันได้เปนใหญ่ในเมืองเกงจิ๋ว เมืองขึ้นก็ มีเปนหลายตาบล แตเ่ ล่าเปยี วนนั้ มีสตปิ ัญญาน้อย มิไดค้ ิดให้แดนเมอื งกว้างขวางออกไป อนั อ้วนเสย้ี ว ถึงตัวตายแล้วก็ดี แต่ลูกหลานว่านเครือยังมีอยู่เปนอันมาก เมืองใหญ่ก็มีอยู่ถึงสี่หัวเมือง ๆ ขึ้นก็เปน หลายตาบล ท้ังทหารก็มีอยู่ประมาณร้อยหม่ืน เศษ ถ้าลูกหลานพ่ีน้องอ้วนเส้ียวปรกติกัน เห็น ผ้อู ่นื จะไม่ไปยา่ ยีได้ บัดนี้อ้วนถากบั อ้วนซงผดิ กัน อ้วนถาให้มาอ่อนน้อมต่อท่าน ถึงจะคิดเปนกล ประการใดก็เห็นจะได้ท่ีเรา ขอให้ยกกองทัพไป เปนทีช่วยอ้วนถากาจัดอ้วนซงเสีย แล้วจึงคิด อา่ นรบเอาอ้วนถาก็จะไดโ้ ดยง่าย www.samkok911.com

ตอนที่ ๒๙ ๖๑๑ โจโฉไดฟ้ ังซนุ ฮิววา่ เห็นชอบด้วย จึงให้หาตัวซินผีมากินโต๊ะ แล้วโจโฉถามซนิ ผีว่า ซึ่งอ้วนถา ให้หนังสือมาถึงเรานี้ โดยสุจริตหรือเปนกลอุบาย ซินผีจึงตอบว่า ซ่ึงท่านถามท้ังนี้ข้าพเจ้าบอกไม่ได้ ซึ่งข้อจริงแลเท็จนั้นท่านมหาอุปราชจงดาริห์ดกู ็จะรู้แจ้ง อันอ้วนเสี้ยวนั้นทาสงครามก็พ่ายแพ้แก่ทา่ น เปนหลายคร้ัง แล้วอ้วนเสี้ยวมิได้เชื่อที่ปรึกษากลับเอาโทษถึงตายบ้าง ถอดออกเสียจากที่บ้าง ที่ ปรึกษาแลทหารทงั้ ปวงอดิ โรยย่อทอ้ การศึกจึงเสียไป จนตวั อ้วนเสย้ี วก็ถึงแก่ความตาย บัดนอ้ี ้วนถากับ อ้วนซงชิงกนั เปนใหญ่ บนั ดาคนทัง้ ปวงก็แจ้งอยูว่ ่า แซ่อว้ นจะสาบสูญแลว้ จงึ บังเกดิ ให้เปนท้งั นี้ ขอให้ ยกไปตีเอาเมืองกิจิ๋ว อ้วนซงก็จะเปนกังวลหลังจะยกมารบพุ่งกับท่าน อ้วนถาก็จะตีกระหนาบมา แซ่ อ้วนครั้งน้ีอุปมาเหมือนใบไมแ้ ห้งอันหล่นเม่ือเทศกาลแลง้ ตัวท่านดังเพลงิ ป่าอันต้องลมก็จะไหมใ้ บไม้ ท้ังน้ันเปนจุณไป ซ่ึงท่านจะต้ังรบเมืองเกงจ๋ิวอยู่ฉนี้เห็นไม่ควร ด้วยเล่าเปียวทานุบารุงอาณาประชา ราษฎรมีความสุขอยู่ อันหัวเมืองฝ่ายเหลือน้ันกล้าแขงยิ่งกว่าหัวเมืองท้ังปวง แม้ท่านปราบปรามหัว เมอื งฝา่ ยเหนือราบคาบแล้ว การทั้งปวงกจ็ ะเปนสทิ ธิ์แก่ทา่ น ข้าพเจา้ ว่าทงั้ นท้ี ่านดารหิ ์ดูจงควร โจโฉได้ฟังแจ้งใจทุกประการแล้วก็มีความยินดี จึงแกล้งสรรเสริญซินผีว่า ถ้าแต่ก่อนเราได้ พบท่านการส่ิงไรก็จะสมความปราถนาโดยเร็ว แล้วโจโฉก็ยกกองทัพจะกลับไปตีเมืองกิจิ๋ว เล่าป่ีเห็น โจโฉยกกลบั ไป กค็ ิดเกรงว่าโจโฉจะทากลอบุ ายกไ็ ม่ยกตดิ ตาม จึงพาทหารทงั้ ปวงกลบั เข้าเมอื งเกงจว๋ิ ฝ่ายอ้วนซงรู้กิตติศัพท์ว่าโจโฉยกกองทัพกลับข้ามแม่น้าฮองโหมาจะตีเอา เมืองกิจ๋ิว จึงให้ ลกิ องลเิ ซยี งคมุ ทหารป้องกนั หลงั แล้วอ้วนซงกเ็ ลิกทัพกลบั มารักษาเมือง สามกก๊ วิทยา

๖๑๒ สามกก๊ ฉบบั เจ้าพระยาพระคลงั (หน) ฝ่ายอ้วนถาเห็นดังนั้นก็คุมทหาร ออกจากเมือง รีบตามไปทางประมาณส่ีร้อย เส้น เห็นลิกองลิเซียงคุมทหารสกัดทางไว้ อ้วนถาจึงขับม้าขึ้นไปแล้วร้องว่าแก่ลิกอง ลิเซียงว่า บิดาเราเลี้ยงท่านให้มีความสขุ เปน อันมาก บัดน้ีบิดาเราตายแล้ว อ้วนซงเปนผู้ นอ้ งต้งั ตวั เปนใหญใ่ ห้ผดิ ประเพณี ตวั ทา่ นอยู่ ในเมืองก็มิได้ทัดทาน แล้วซ้าเข้าด้วยอ้วนซง ผู้กระทาผดิ คบคิดกันมารบพงุ่ เราฉน้ตี ัวเหน็ ชอบอยหู่ รือ ลิกองลิเซียงได้ฟังดังน้ัน ไม่รู้ที่จะตอบประการใด ก็ลงจากม้าท้ิงอาวุธเสียว่ิงเข้าไปคานับ อ้วนถาแล้วว่า ซ่ึงข้าพเจ้าผิดท้ังนี้เพราะใจเบา ข้าพเจ้าขออภัยโทษเสียเถิด อ้วนถาจึงตอบว่า ซึ่งท่าน มาลุแก่โทษกับเราทั้งนี้ก็ขอบใจแล้ว บดั น้ีเราจะชวนกันไปคานับโจโฉ แล้วอ้วนถาก็พาลิกองลิเซียงกับ ทหารทั้งปวง ออ้ มเมืองกจิ ๋ิวไปถึงคานบั โจโฉ ฝ่ายโจโฉเห็นก็มีความยินดี จึงว่าแก่อ้วนถาว่า ตัวท่านมาอ่อนน้อมต่อเรา ๆ ก็ขอบใจนัก ถ้าสาเรจ็ การสงครามแล้ว เราจะยกบุตรเราใหเ้ ปนภรรยาท่าน แลลิกองกบั ลเิ ซียงนั้นเราจะเลยี้ งใหถ้ ึง ขนาด อว้ นถาไดย้ ินดงั นน้ั ก็มคี วามยินดี จงึ วา่ ขอใหท้ ่านเร่งยกกองทัพเขา้ ตเี อาเมอื งกิจิว๋ โจโฉจึงแกล้ง ตอบว่า เรามาทาการศกึ ครั้งนี้ก็หลายเดือนแลว้ กองลาเลยี งซ่ึงส่งสเบียงอาหารนน้ั ไดค้ วามลาบากนัก ด้วยทางไกลกนั ดาร เราจะให้ขุดคลองแตแ่ มน่ ้ากีซุยตลอดถึงแม่น้าเปกตก ให้เรือเดิรเข้ามาสง่ ลาเลียง ได้จึงจะทาการได้ถนัด อันตัวท่าน จ ง ย ก ก อ ง ทั พ ไ ป ตั้ ง อ ยู่ เ มื อ ง เพ็งง้วนก้วนก่อนเถิด เอาแต่ลิกอง ลิเซียงไว้ด้วยเรา โจโฉจึงต้ังลิกอง ลิเซียงข้ึนเปนนายทหาร แล้วก็เลิก กองทัพถอยมาตั้งอยู่ตาบลค่าย ลิหยง จึงเกณฑ์ให้ทหารขุดคลอง แตแ่ มน่ า้ กีซุยตลอดถงึ แมน่ ้าเปกตก www.samkok911.com

ตอนท่ี ๒๙ ๖๑๓ ฝ่ายอ้วนถาก็คุมทหาร กลับไปถึงเมืองเพงง้วนก้วน กัวเต๋า จึงว่าแก่อ้วนถาว่า ซึ่งโจโฉจะยก บุตรให้เปนภรรยาท่านน้ันข้าพเจ้า เห็นไม่เหมือนปากว่า บัดน้ีต้ังให้ ลิกองลิเซียงเปนนายทหาร แล้ว เอาไว้ใช้สอยนั้น เห็นว่าโจโฉแกล้ง คิดอ่านยกย่องไว้ให้เปนใจทาการ ด้วย ซ่ึงโจโฉทาทั้งน้ีอุปมาเหมือน ตอ้ นปลาเขา้ ไทร ถ้าทา่ นเพื่อฟังโจโฉแล้ว ข้าพเจ้าเห็นตัวท่านแลหวั เมอื งฝ่ายเหนือจะมอี ันตรายต่างๆ ด้วยความคิดโจโฉเปนมั่นคง ขอให้ท่านทาตราสาหรับท่ีนายทหารสองดวงให้คนใช้เอาไปให้ลิกอง ลิเซียง แล้วสั่งความลับไปว่า ให้ลิกองลิเซียงคิดถึงท่าน อย่าเปนใจด้วยโจโฉ ถ้าโจโฉยกกองทัพเข้าตี อ้วนซงแล้ว ให้ลิกองลิเซียงคิดการเปนใส้ศึก แม้ได้ทีประการใดให้บอกมาถึงเรา ๆ จึงจะยกเข้าทา ร้ายโจโฉ อ้วนถาเห็นชอบด้วยจึง ให้ทาตราสองดวง แล้วส่งให้คนใช้ เปนการลับ ให้ลอบบอกลิกอง ลิเซียงตามคาอ้วนถาสั่ง ลิกอง ลิเซียงกลัวจะไม่พ้นผิด จึงทาเปน เอาตรานั้นไปให้โจโฉดู ว่าอ้วนถา ให้มา แต่ข้อความลับนั้นมิได้บอก ให้แจ้ง โจโฉเห็นตราดังน้ันจึงว่า ซึ่งอ้วนถาให้ตราสาหรับที่มาแก่ ท่านทั้งสองน้ี เพราะอ้วนถาคิดจะ ทาร้ายต่อเรา หวังจะให้ท่านทั้งสองเปนใส้ศึก ท่านจงรับเอาตรานี้ไว้ ข้อซ่ึงอ้วนถาส่ังมาดีแลร้ายนั้น ท่านจงรับเอาว่าจะทาตาม แม้เรายกกองทัพไปกาจัดอ้วนซงเสียแล้ว เราจึงจะยกไปฆ่าอ้วนถาเสีย ลกิ องลิเซียงเหน็ ความคดิ โจโฉล่วงรู้ดงั นนั้ กเ็ กรงอย่มู ไิ ด้บอกคนใช้อ้วนถาประการใด สามกก๊ วิทยา

๖๑๔ สามก๊กฉบบั เจา้ พระยาพระคลงั (หน) ฝ่ายอ้วนซงรู้ว่าโจโฉให้ขุดคลองดังน้ัน จึงปรึกษาด้วยสิมโพยว่า ซ่ึงโจโฉคิดทาการดังน้ีหวัง จะให้ส่งสเบียงโดยสดวก ท่านจะคิดป้องกันประการ ใด สิมโพยจึงว่า ให้มีหนังสือไปถึงอินไก๋เจ้าเมือง บอู ๋นั ซ่งึ ขนึ้ แก่เรา ให้ยกกองทัพมาต้งั อยู่ ณ แดนเมือง มอเสีย แล้วให้จองกีซ่ึงคุมสเบียงอยู่เมืองเซียงต๋งนั้น ให้คุมทหารมาต้ังอยู่แดนเมืองฮันต้ัน แลโจโฉก็จะไม่ อาจยกเข้าตีเมืองกิจิ๋ว เพราะเกรงทัพท้ังสองน้ีจะตี วกหลัง ท่านจึงจัดกองทัพไปตีเมืองเพ้งง้วนก้วนได้ ม้ำเอ๋ียน (Ma Yan) แล้ว จึงยกมาบัญจบกันกับทัพหัวเมืองทั้งสองนั้นไป โจมตีโจโฉก็จะแตกไปโดยง่าย อ้วนซงเห็นชอบด้วย จึงแต่งหนังสือไปถึงหัวเมอื งทั้งสองให้ยกมาตั้งอยู่ตามคาสมิ โพยวา่ แล้วให้ตนั หลมิ กับสมิ โพยอยูร่ ักษา เมือง อว้ นซงจัดแจงทหารพร้อมแลว้ จึงใหม้ า้ เอีย๋ นกับเตียวคคี มุ ทหารเปนกองหนา้ ยกไปจะตเี อาเมอื ง เพ็งง้วนกว้ น ฝ่ายอ้วนถารู้ข่าวว่าอ้วนซงยกกองทัพมา จึงแต่งหนังสือให้ม้าใช้ถือไปถึงโจโฉให้ยกมาช่วย โจโฉ แจ้งในหนังสือดังนั้น จึงว่าเมืองกิจิ๋วครั้งน้ีจะได้แก่เรา เปนม่นั คง ขณะน้ันพอเขาฮิวมาแต่เมืองฮูโต๋ รู้ข่าวว่า เขำฮวิ (Xu You) อ้วนซงยกกองทัพไปรบอ้วนถา ณ เมืองเพ็งง้วนก้วน เขาฮิวจึงว่าแก่โจโฉว่า เหตุใดท่านมาตั้งนิ่งอยู่ดังน้ี จะคอยให้ฟ้าผ่าอ้วนถากับอ้วนซงตายเองหรือ โจโฉได้ ฟังดังนั้นก็หัวเราะแลว้ ตอบว่า ท่านอย่าวิตกเลย เราคดิ การไว้พร้อมอยู่แล้ว จึงให้โจหองคุมทหารเข้าตีเมือง กิจิ๋ว แล้วโจโฉน้ันยกกองทัพไปตีอินไก๋ซึ่งตั้งอยู่แดน เมอื งมอเสยี www.samkok911.com

ตอนที่ ๒๙ ๖๑๕ ฝ่ายอินไก๋เห็นโจโฉยกมาก็ข่ีม้าคุมทหารออกมา ยืนม้าอยู่หน้าค่าย โจโฉจึงให้เคาทูเข้ารบด้วยอินไก๋ได้ ห้าเพลง เคาทูเอาทวนแทงถูกอินไก๋ตกม้าตาย แลทหาร อนิ ไก๋ล้มตายแตกตืน่ ไปบา้ งเข้าหาโจโฉบา้ ง โจโฉไดท้ แี ล้วก็ ยกกองทพั ไปจะตจี องกี ซ่ึงต้ังอยู่ ณ แดนเมอื งฮันต้นั จองกี เห็นโจโฉยกมาก็ขึ้นม้าพาทหารออกไปยืนม้าอยู่หน้าค่าย เตียวเล้ียวก็อาสาขับม้าราทวนออกไปรบกับจองกีได้สาม เพลง จองกีทานกาลังเตียวเลยี้ วไม่ไดก้ ็ขับม้าหนี เตียวเลยี้ ว เข้าหกั หาญฆา่ ทหารจองกีล้มตายเปนอนั มาก แล้วขับมา้ ไล่ เคาทู (Xu Chu) ไป เอาเกาทัณฑ์ยิงถูกจองกีตกม้าตาย ขณะน้ันทหารโจโฉ จับทหารจองกีได้ไว้เปนอันมาก แล้วโจโฉก็ยกกองทัพรีบไปบัญจบทัพโจหองให้ตั้งคา่ ยล้อมเมืองไว้ จึง ให้ทหารขนมูลดนิ มาถมเปนเนินขนึ้ ให้สูงเท่ากาแพงเมอื ง แล้วให้ขุดอุโมงค์หวังจะให้ตลอดเข้าในเมือง ฝ่ายสิมโพยกับตนั หลมิ เห็นโจโฉยกกองทพั มาล้อมเมอื งแลทาการเปนกวดขันดงั นั้น ก็ตรวจตราหนา้ ท่ี เชิงเทนิ ใหป้ อ้ งกนั รกั ษาไวเ้ ปนสามารถ ขณะนน้ั บงั เลเ้ ปนนายทหารรักษาหนา้ ทีด่ ้านตวนั ออก เสพยส์ ุรานอนหลับไปมไิ ดก้ าชับตรวจ ตราให้ทหารรักษาหน้าท่ีเชิงเทิน สิมโพยมาตรวจด่านเห็นดังน้ันก็โกรธ จึงให้เอาตัวบังเล้มาตีเปน อันมาก บังเล้น้ันได้ความเจ็บอาย ครั้นเวลากลางคืนก็ลอบหนีออกไปหาโจโฉ ณ ค่าย แล้วเ ล่า เน้อื ความซงึ่ มีใจเจบ็ แคน้ ใหโ้ จโฉฟังทุกประการ โจโฉแจ้งดังน้ันกม็ ีความยินดี จึงว่าตัวท่านอยู่ในเมืองได้เห็นการหนักเบาอยู่ส้ิน จะให้เราทา ประการใดจึงจะไดเ้ มอื งโดยเรว็ บังเล้จงึ วา่ ฝา่ ยกาแพงด้านตวนั ออกน้ี ข้าพเจา้ เห็นดนิ น้นั แขงม่ันคงอยู่ ขอให้ท่านขุดอุโมงค์เข้าไปให้ทลุข้ึนในเมือง จึงให้ ทหารท้ังปวงตรูข้ึนทาการก็จะได้เมืองโดยง่าย โจโฉเห็นชอบด้วย จึงเกณฑ์ทหารห้าร้อยให้บังเล้ คุมขุดอุโมงค์ฝ่ายทิศตวันออก แต่ในเวลากลางคืน นี้ให้ตลอดจงได้ คร้ันเวลากลางคนื บงั เล้กค็ มุ ทหาร ข้ามคเู มอื งเข้าไปขดุ อุโมงค์อลหม่านอยู่ สามก๊กวิทยา

๖๑๖ สามก๊กฉบับเจา้ พระยาพระคลงั (หน) ฝ่ายสมิ โพยรวู้ ่าบังเล้หนีไปเขา้ ด้วยโจโฉ ก็ข้นึ ตรวจตรากาชบั ทหารหน้าที่เชิงเทินอยูม่ ิได้ขาด ในเวลา กลางคืนวันนั้นสิมโพยอยู่บนเชิงเทินฝ่ายตวันออก เหล่าทหารซึง่ รักษาหนา้ ทจ่ี ึงบอกแก่สมิ โพยวา่ ค่ายตรง ประตูออกไปนี้เห็นมืดประหลาทอยู่ ชรอยข้าศึกจะทา ประการใด สิมโพยได้ฟังดังน้ันก็แลไปดูเห็นสมกับคา ทหารจึงว่า ซึ่งค่ายมืดอยู่นี้อ้ายบังเล้มันคุมทหาร อาสาโจโฉขดุ อุโมงค์จะใหต้ ลอดเข้ามา ในเมือง สมิ โพย สมิ โพย (Shen Pei) จึงจัดทหารท่ีมีกาลัง ให้ขนเอาก้อนศิลามากองไว้ที่ ประตูเมืองเปนอันมาก จึงให้เปิดประตูเมืองออก แล้ว เร่งให้ทหารขนเอาก้อนศิลาไปถมปากอุโมงค์ไว้ให้แน่น แล้วก็พากันกลับเขา้ เมอื ง แลทหารโจโฉซ่ึงบังเล้คมุ ขุดอุโมงค์อยูน่ ั้นขึ้นไม่ไดก้ ็ตายสนิ้ ครั้นเวลารุ่งเชา้ ทหารมาบอกโจโฉวา่ ปากอุโมงค์น้นั กอ้ นศลิ าปดิ แน่นอยู่ โจโฉได้ฟังดังน้นั ก็คิดว่า ซงึ่ ทาการขดุ อโุ มงค์นี้ มีผู้ล่วงรู้ จึงให้ทหารขนก้อนศิลาถมปากอุโมงค์ไว้ทหารเราจึงตายเสีย แต่น้ันมาโจโฉมิได้คิดอ่านขุด อโุ มงคเ์ ลย แลว้ เลกิ ค่ายซึ่งลอ้ มเมอื งไวน้ น้ั เสยี สิน้ ถอยมาต้ังอย่ตู าบลอวนสยุ หวังจะคอบรับทัพอว้ นซง ฝ่ายอ้วนซงเม่ือยกมาล้อมเมืองเพ็งง้วนก้วนอยู่น้ัน พอม้าใช้มาบอกข่าวว่า โจโฉยกกองทัพ มาฆ่าอินไก๋กับจองกีเสียแล้ว บัดน้ียกไปล้อมเมืองกิจ๋ิวไว้ อ้วนซงแจ้งดังนั้นก็ให้เลิกทัพจะกลับไป ม้าเอ๋ียนจึงว่า ซ่ึงท่านจะยกทัพกลับไปตามทางหลวง น้ัน ข้าพเจ้าเห็นว่าโจโฉจะให้ทหารมาตั้งสกัดอยู่ ขอให้ยกกองทัพลัดไปทางเขาตวันตก ถ้าถึงแม่น้า เปกตกแล้วจะได้ตีเอาสเบียงซ่ึงมาส่งโจโฉนั้นด้วย กองทัพโจโฉก็จะขาดสเบียงลง ทหารทั้งปวงก็จะอิด โรย เห็นโจโฉก็จะเลิกทัพไป ถึงมาทว่าจะต้ังอยู่ทหาร ท้ังปวงก็จะอดเข้าปลาอาหาร แล้วเราก็จะทาการรบ พุ่งได้ถนัด อ้วนซงเหน็ ชอบด้วย กใ็ หม้ ้าเอยี๋ นกบั เตยี วคี คุมทหารป้องกันมาภายหลัง แล้วอ้วนซงก็ยกกองทัพ ลดั มาทางเขาตวนั ตก เตียวคี (Zhang Zi) www.samkok911.com

ตอนท่ี ๒๙ ๖๑๗ ฝ่ายม้าใช้โจโฉรู้ดงั นั้น ก็รีบเอาเนือ้ ความมาบอกแกโ่ จโฉทกุ ประการ โจโฉแจง้ ดงั นน้ั จึงว่าแก่ ท่ีปรึกษาท้ังปวงว่า เราคิดเกรงอยู่ว่าอ้วนซงจะยกมาตามทางหลวง เห็นกองทัพเราจะระส่าระสาย บัดนี้อ้วนซงยกมาทางตวันตก เราจะคิดอ่านจับตัวอ้วนซงให้ได้ ด้วยเหตุว่าอ้วนซงยกมาถึงก็จะจุด เพลงิ ข้นึ ให้ทหารซง่ึ อยูใ่ นเมืองนน้ั เหน็ สาคญั แล้วจะได้ยกตกี ระหนาบเราออกมา เราจาจะเกณฑ์ทหาร เปนสองกอง ให้ยกไปคอยรบอว้ นซงกองหนงึ่ ๆ นน้ั ใหย้ กไปคอยโจมตที หารซ่ึงจะยกออกมาจากเมือง แลว้ โจโฉจดั แจงทหารเตรียมไว้ตามถ้อยคาซ่ึงวา่ กล่าว ฝ่ายอ้วนซงซ่ึงยกมาถึงแม่น้าเปกตก ก็ไม่เห็นเรือสเบียงโจโฉ อ้วนซงก็ยกมาตั้งอยู่ตาบล ยงเปง ทางใกล้เมืองกิจ๋ิวประมาณสองร้อยเส้น จึงเกณฑ์ทหารให้ไปเก็บฟืนแลหญ้ามาชุมไว้เปนอัน มาก หวังจะจุดเพลงิ ขึ้นให้สมิ โพยเหน็ สาคัญ จะได้คุมทหารตีกระหนาบกองทัพโจโฉออกมา จึงให้ลหี ู แตง่ ตัวปลอมเปนทหารโจโฉแลว้ ส่ังวา่ ให้เข้าไปบอกแก่สิมโพยว่าเรายกกองทัพมาถึงนี่แล้ว ถ้าเห็นแสง เพลงิ ซึ่งเราจุดขน้ึ เมอื่ ใด ใหค้ มุ ทหารตีกระหนาบออกมารับเราเข้าไปในเมอื ง ลีหกู ห็ ลอมเปนทหารเข้า ไปในเมืองได้ แล้วบอกแก่สิมโพยตามซึ่งอ้วนซงสั่ง สิมโพยได้ฟังดังนั้นก็จัดแจงทหารเตรียมไว้ ลีหูรู้วา่ เข้าปลาอาหารในเมอื งนน้ั น้อย จึงว่าแก่สิมโพยว่า ซ่ึงอ้วนซงจะยกเข้ามาตั้งอยู่ในเมอื งกิจ๋ิวนี้ ข้าพเจ้า เห็นว่าจะขัดสนด้วยสเบียงอาหาร ข้าพเจ้าจะขอคิดอ่านให้ชาวเมืองหนีออกไ ปเข้า เกล้ียกล่อมโจโฉ เห็นโจโฉจะเลินเล่อประมาทไป ท่านจงคุมทหารตามออกไปโจมตีกองทัพโจโฉก็จะ แตกไปโดยง่าย สิมโพยเห็นชอบด้วย จึงให้ทหารเอาธงขาวมาเขียนอักษรลงว่า บัดน้ีอ้วนซงมิไดอ้ ย่ใู น เมือง แลชาวเมืองท้ังปวงพร้อมใจกันจะขอเข้าด้วยมหาอุปราช แล้วเอาธงปักไว้บนเชิงเทิน โจโฉเห็น หนังสือในธงขาวซึ่งปักอยู่นั้น จึงว่าแก่ท่ีปรึกษาแลทหารทั้ง ปวงว่า ซึ่งธงขาวเขียนหนังสอื ปักไว้น้ัน ด้วยสิมโพยเห็นว่า สเบียงอาหารในเมืองน้ันน้อย จึงคิดอ่านทาดังนี้ แล้วจะให้ ช า ว เ มื อ ง อ อ ก ม า เ ข้ า เกลี้ยกล่อมให้เราไว้ใจ แลตัว สิมโพยนั้นจะคุมทหารออก โจมตีกองทัพเรา แล้วโจโฉก็ สามกก๊ วิทยา

๖๑๘ สามก๊กฉบับเจา้ พระยาพระคลัง(หน) ให้เตียวเลี้ยวกับซิหลงคุมทหารคนละสาม พันไปซุ่มอยู่ ณ เนินเขาริม ชานกาแพงเมือง ถ้ า เ ห็ น สิ ม โ พ ย ย ก อ อ ก ม า ก็ ใ ห้ ช ว น กั น ตีกระหนาบจับเอาตัวสิมโพยมาให้ได้ แล้ว โจโฉก็ใส่เกราะข้ึนม้ากั้นสัปทน พาทหารไป ใกล้เชิงกาแพงเมืองหวังจะรบพุ่งกับสิมโพย แลประตูเมืองน้ันก็เปิดอยู่ พอแลเห็น ชาวเมืองซึ่งแก่เถ้าชราถือไม้เท้าแลธูปเทียน ดอกไมอ้ อกมาเปนอนั มาก แล้วเห็นสิมโพยคุมทหารออกมา โจโฉจงึ ใหโ้ บกธงแดงสามที ฝ่ายเตียวเลี้ยวกับซิหลงเห็นดังนั้น ก็คุมทหารตีกระหนาบเข้ามาฆ่าฟันทหารสิมโพยแล ชาวเมืองล้มตายเปนอันมาก สิมโพยเหน็ จะต้านทานมิได้กพ็ าทหารถอยกลบั เข้าเมือง โจโฉเห็นประตู เมืองยังเปิดอยู่ก็ขับม้าเข้าไปใกล้เชิงกาแพงเมือง หวังจะขับทหารท้ังน้ันให้รบหักเข้าไปในเมืองจงได้ ฝ่ายทหารบนหนา้ ทีเ่ ชิงเทินก็รบพุ่งปอ้ งกนั แล้วยงิ เกาทณั ฑ์ไปถูกหมวกโจโฉตลอตไป www.samkok911.com

ตอนที่ ๒๙ ๖๑๙ ฝ่ายทหารท้ังปวงตกใจคิดว่าโจโฉถูก เกาทัณฑ์ ก็ชวนกันเข้าห้อมล้อมแล้วพากลับมา ณ ค่าย โจโฉจึงจัดแจงทหารยกไปตีค่ายอ้วนซง ๆ เห็นดังน้ันก็คุมทหารออกมารบกับกองทัพ โจโฉเปนสามารถ อ้วนซงเสียทหารเปนอันมาก ต้านทานไม่ได้ ก็พาทหารซ่ึงเหลือน้ันลา่ ทัพไปตงั้ ค่ายอยู่ ณ เขาตวันตก แล้วให้ม้าใช้รีบไปหา ม้าเอ๋ียนกบั เตียวคีมา ขณะเมื่อม้าใช้มาบอกโจโฉว่า อ้วนซงยกกองทัพมาจากเมืองเพ็งง้วนก้วนนั้น โจโฉให้ลิกอง ลิเซียงไปเกล้ียกล่อมม้าเอี๋ยนกับเตียวคีได้มา แล้วตั้งให้เปนนายทหาร แลเม่ือวันสิมโพยออกมานั้น คร้ันเวลากลางคืนโจโฉให้ลิกองลิเซียงม้าเอี๋ยนเตียวคีคุมทหารไปปล้นค่ายอ้วนซง ๆ ไม่ทันรู้ตัวก็เสีย ทหารเปนอันมาก จึงถอยไปต้ังอยู่ ณ เขาตวันตกทางไกลเมืองประมาณสี่ร้อยเส้น อ้วนซงเห็นทหาร นั้นเบาบางอิดโรยระส่าระสายดังนั้น จึงให้สิมเอ๋งไปบอกโจโฉว่าเราจะขอเข้าเกลี้ยกล่อมทาราชการ ด้วย สมิ เอง๋ ก็ไปหาโจโฉแล้วแจง้ เน้ือความตามคาอว้ นซงวา่ โจโฉได้ฟังดังน้ันก็คิดว่า อ้วนซงจะมาเข้าเกลี้ยกล่อมเราน้ีเพราะส้ินความคิด ซึ่งเราจะเลยี้ ง ไว้นั้นไม่ได้ แต่จาเปนจะรับคาไว้ ภายหลังจึงจะคิดฆ่าเสียให้ได้ แล้วโจโฉจึงว่าแก่สมิ เอ๋งว่า ซึ่งอ้วนซง ออ่ นนอ้ มยอมทาราชการด้วยกต็ ามเถดิ สมิ เอง๋ ก็ลากลับไปบอกอ้วนซงว่าโจโฉรบั แล้ว ครั้นเวลาพลบค่าโจโฉจึงให้เตียว เล้ียวกับซิหลง คุมทหารไปตีค่ายอ้วนซง เตียวเลี้ยวกับซิหลงคุมทหารมาใกล้ค่าย พอเวลาสามยามเศษยกเข้าไปโจมตีปล้น ค่ายอ้วนซง ขณะน้ันอ้วนซงไม่ทันรู้ตัวเสีย ทหารเปนอันมาก ทิ้งตราสาหรับที่แลทรัพย์ ส่ิงของเสีย พาทหารซ่ึงเหลือน้ันหนีข้ามเขา ไป เตียวเลยี้ วกับซิหลงเก็บเอาตราแลทรัพย์ สิ่งของมาให้โจโฉ แล้วเล่าเนื้อความใหฟ้ งั ทุกประการ สามก๊กวิทยา

๖๒๐ สามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง(หน) โจโฉแจ้งดังน้ันก็มีความยินดี จึงยก กองทัพเข้าล้อมเมืองกิจ๋ิวไว้ เขาฮิวจึงว่าแก่โจโฉว่า เหตุใดท่านจะทาสงครามร้ังรออยดู่ ังนี้ไม่ควร ขอให้ เกณฑ์ทหารขุดคลองไขน้าเข้ามาให้ถึงคูเมือง น้าก็ จะไหลตามคลองเมืองเข้าไปท่วมเมืองผู้คนก็จะล้ม ตาย ท่านก็จะได้เมืองกิจิ๋วโดยง่าย โจโฉเห็นชอบ ด้วยจึงเกณฑ์ทหารให้ทาทานบกั้นแม่น้าเจียงโหไว้ แลว้ ให้ขดุ คลองแตแ่ มน่ า้ เจียงโหมาถึงเมืองกิจ๋ิว ทางไกลกนั ประมาณส่รี ้อยเสน้ ฝ่ายสิมโพยอยู่บนเชิงเทิน เห็นโจโฉกลบั มาทาการขดุ คลองดงั น้ันกห็ ัวเราะ แล้วว่าแก่ทหาร ทั้งปวงว่า อนั โจโฉทาการท้งั น้เี ราหากลัวไม่ เราเกรงอยูแ่ ต่จะขุดคลองให้ลกึ ลงไป จงึ จะไขน้าเขา้ มาให้ ท่วมเมอื งเราได้ สมิ โพยเห็นวา่ โจโฉจะทาการไมต่ ลอด ก็มไิ ดค้ ดิ อ่านป้องกันประการใด ฝ่ายโจโฉมิได้เห็นชาวเมอื งกิจิ๋วคิดทาการป้องกัน ก็เห็นว่าไดท้ อี ยู่แลว้ คร้ันเวลาค่าจงึ เกณฑ์ แต่บันดาทหารเลว ให้บัญจบกันขุดคลองกว้างสี่วาลึกส่ีวา ให้แล้วแต่ในเวลากลางคืนวันน้ี ทหารทั้ง ปวงก็ช่วยกันระดมทาการขุดคลองกว้างแลลึก ได้ส่ีวา แล้วเปิดทานบในเวลากลางคืนน้าก็ล้น ไหลเข้าไปถึงคูเมืองเป่ียมแล้ว ไหลเข้าไปตาม คลองเมืองเปนหลายตาบล จนท่วมเมืองลึก ประมาณเจ็ดศอกแปดศอก ทหารแลชาวเมือง ท้ังปวงขดั สนด้วยเขา้ ปลาอาหาร แลตายดว้ ยน้า บา้ งหนีขน้ึ อยู่บนเชงิ เทนิ บ้าง ฝ่ายซินผีจึงเอาตราสาหรับท่ีกับหมวก แลเคร่ืองแต่งตัวของอ้วนซงซึ่งได้ไว้ในค่ายน้ัน ใส่ ปลายไม้ขึ้นแล้วแกว่งร้องประกาศแก่ชาวเมืองท้ังปวงซ่ึงอยู่บนเชิงเทินว่า บัดนี้มหาอุปราชฆ่าอ้วนซง เสียแล้ว ท่านทั้งปวงจะนิ่งอยู่ใยให้ถึงแก่ความตาย จงชวนกันกลับเข้าด้วยมหาอุปราชจึงจะรอดจาก ความตาย สมิ โพยได้ฟังซนิ ผรี ้องประกาศดงั น้ันก็โกรธจึงให้จบั เอาบุตรภรรยาแลพรรคพวก พ่นี ้องซนิ ผี ประมาณแปดสิบคนมาฆ่าเสีย แล้วเอาศพนั้นโยนออกไปให้ซินผี ๆ เห็นดังนั้นก็ตกใจร้องไห้รักบุตร ภรรยาแลญาติพีน่ ้องอยู่ www.samkok911.com

ตอนท่ี ๒๙ ๖๒๑ ฝ่ายสิมเอ๋งซ่ึงเปนหลานสิมโพยนั้น เปนเพือ่ นรักกนั กับซนิ ผี แลสิมเอ๋งเหน็ สมิ โพยทา ดังนั้นก็มีความแค้น เพราะรักซินผีเปนอันมาก จึงเขียนหนังสือเปนใจความว่า ข้าพเจ้าสิมเอ๋งผู้ หลานสิมโพย เปนเพื่อนรักกับซินผี มีความแค้น สิมโพยผู้อาว์ ด้วยฆ่าบุตรภรรยาพี่น้องซินผีเสีย เวลากลางคืนวันนี้ให้มหาอุปราชยกเข้ามาเถิด ขา้ พเจา้ จะเปดิ ประตูเมืองรบั แลว้ เอาหนงั สือผูก ลกู เกาทัณฑ์ยิงออกไป ฝ่ายซนิ ผีไดห้ นังสือแล้วอ่านดู แจ้งในเนื้อความแล้วกด็ ใี จ จึงเอาหนังสอื มาใหแ้ กโ่ จโฉ ๆ แจง้ ในหนงั สือแล้ว จึงให้เอาไปประกาศแก่ทหารทั้งปวงว่า เราจะยกเข้าเมืองในเวลาสามยามวนั นี้ อยา่ ให้ ผ้ใู ดทารา้ ยแก่แซ่อว้ น แลผซู้ ่ึงเขา้ เกล้ียกลอ่ มเปนอันขาดทีเดียว ถา้ ผใู้ ดมิฟังเราจะใหล้ งโทษถงึ ส้นิ ชีวิต คร้นั ถึงเวลาจะใกลร้ ุ่ง สมิ เอง๋ ก็เปดิ ประตูเมืองไว้ตามสัญญา ซินผเี หน็ ดงั นนั้ ก็คุมทหารเข้าไป ในเมืองกิจิ๋ว สิมโพยรักษาหน้าท่ีอยู่ด้านตวันออกเห็นทหารโจโฉเข้าเมืองได้ทางด้านใต้ ก็คุมทหารมา ประมาณสามสิบจะมารบกับทหารโจโฉ พอพบซิหลงสิมโพยก็ขับม้าเข้ารบกับซิหลงเปนสามารถ ซิหลงจับสิมโพยได้ก็มัดจะเอาไปให้โจโฉ ซินผีรู้ดังน้ันก็ควบม้าตามไปด้วยความแค้น จึงเอาแซ่ม้าตี สิมโพยแล้วกดั ฟันด่าวา่ อ้ายศตั รูมึงถงึ ท่ตี ายวนั นแี้ ล้ว สิมโพยได้ฟังดังน้ันก็โกรธจึงตอบว่า มึงเอาใจออกหากไปเข้าด้วยโจโฉซ่ึงเปนศัตรู กูมี ความแค้นจะใคร่กินเน้ือมึงเสียอีก ซิหลงก็ รีบเอาตัวสิมโพยออกไปให้โจโฉ ณ ค่าย โจโฉจงึ ถามสิมโพยวา่ ผู้ใดเปดิ ประตูเมอื งรบั ทหารเราตวั รู้หรือไม่ สิมโพยจึงวา่ ขา้ พเจา้ ไม่ แจ้ง โจโฉจึงบอกว่า สิมเอ๋งผู้หลานของตัว เปิดประตูเมืองรับทหารพวกเรา สิมโพยรู้ ดังน้ันก็โกรธจึงว่า หากอ้ายศัตรูน้อยเอาใจ ไปแผ่เผ่ือขา้ ศึก หาไม่ก็จะไมเ่ สยี เมอื ง สามก๊กวิทยา

๖๒๒ สามกก๊ ฉบบั เจ้าพระยาพระคลัง(หน) โจโฉจงึ ถามสิมโพยว่า เมื่อวนั ตวั แตง่ กลอุบายให้ชาวเมืองออกมาเข้าเกลย้ี กลอ่ มเรานัน้ เราขี่ ม้าเข้าไปใกล้เชิงกาแพง ทหารบนหน้าท่ีเอาเกาทัณฑ์ระดมยิงเราออกมานั้น ตัวได้เกาทัณฑ์ท่ีไหน มาเปนอนั มาก สมิ โพยจึงวา่ ท่านเปนศัตรขู องนายเรา ๆ ยังมีความแค้นอยู่ แลเสียดายวา่ เกาทัณฑน์ น้ั นอ้ ยนกั ถา้ มีอีกจะใหท้ หารระดมยงิ ท่านใหถ้ งึ แก่ความตาย โจโฉจงึ วา่ ซึง่ ตัวมคี วามสัตย์ตอ่ นายของตวั นั้นเราชอบใจนัก บัดน้ีอ้วนเสี้ยวนายของตัวก็ตายแล้ว ตัวจะยอมอยู่ทาราชการด้วยเราหรือ เราจะ เลี้ยงไว้ ซินผีได้ฟังดังนั้นจึงว่าแก่โจโฉว่า บุตรภรรยาแลพรรคพวกของข้าพเจ้าถึงแปดสิบเศษสิมโพย ฆ่าเสียสิ้น ท่านจงฆ่ามันเสียให้ตายตามกันไป ข้าพเจ้าจึงจะหายความแค้น สิมโพยจึงตอบว่า มึงอย่า พักยุยงเลยกูหารักชีวิตไม่ อันตัวกูเกิดมาเปนคนกตัญญู คิดตั้งใจว่าได้เปนบ่าวแล้วก็จะทานุบารุง แซอ่ ว้ นไปโดยสุจรติ แม้มาทวา่ ตัวกูตายไปกจ็ ะขอเปนบ่าวแซ่อว้ น จะได้คิดทจุ ริตเหมอื นมงึ นั้นหามิได้ มงึ เรง่ ยุให้โจโฉฆา่ กเู สียเถิด โจโฉได้ฟังดงั นั้นก็โกรธ จงึ ส่งั ใหท้ หารเอาตัวสมิ โพยไปฆ่าเสีย ทหารทั้งปวง ก็คุมเอาตัวสิมโพยออกไป ขณะเมื่อจะลงดาบน้ัน สิมโพยจึงว่าแกท่ หารซง่ึ จะฆ่าน้ันว่า นายเราอย่ฝู ่าย ทิศเหนือ ท่านจงงดดาบไว้ก่อน เราจะขอบ่ายหน้าไปสู่ทิศนายเราแลว้ จงลงดาบเถิด ทหารน้ันก็งดไว้ ใหส้ มิ โพยบา่ ยหนา้ ไปข้างทิศเหนือแลว้ กฆ็ า่ เสีย www.samkok911.com

ตอนที่ ๒๙ ๖๒๓ โจโฉรดู้ ังนนั้ จึงแกล้งยกยอ่ งสิมโพย หวังจะใหท้ หารทงั้ ปวงมใี จจงรกั ภักดตี อ่ ตัว จึงวา่ สิมโพย น้ีมคี วามสัตย์ซ่ือตอ่ นายนัก ผใู้ ดจะทาราชการไปภายหน้า จงดเู ยยี่ งอย่างสมิ โพยเถิด แล้วกใ็ ห้แตง่ การ ศพเอาไปฝังเสีย พอทหารจับตัวตันหลิมเข้ามา โจโฉจึงถามตันหลิมว่า ซึ่งอ้วนเสี้ยวให้แต่งหนังสือ ประกาศไปถึงหัวเมืองทั้งปวงว่า เราทาการหยาบช้านั้นก็ชอบอยู่ เพราะอ้วนเสี้ยวกับเราเปนศัตรูกัน แต่เหตุใดท่านจึงล่วงว่าขึ้นไปถึงปู่แลบิดาเรา ว่าคิดร้ายต่อแผ่นดินน้ันด้วยอันใด ตันหลิมจึงตอบว่า ซึ่งข้าพเจ้าแต่งหนังสือน้ัน อุปมาเหมือนผู้ขึ้นเกาทัณฑ์พาดลูกไว้ ครั้นจะยิงไปก็เหนี่ยวด้วยกาลังให้ เต็มท่ี เพราะหมายใจว่าจะให้ถูกคนแลสัตว์ถึงแก่ความตาย ท่ีปรึกษาแลทหารทั้งปวงได้ฟังดังน้ันก็ โกรธจึงว่าแก่โจโฉว่า ซึ่งตันหลิมว่ากล่าวทั้งน้ีเปนข้อหยาบช้า ท่านจงให้เอาตัวไปฆ่าเสยี โจโฉจึงตอบ ว่า อันตันหลิมว่ากล่าวท้ังน้ีเปนความจริง ซึ่งท่านจะให้ฆ่าเสียน้ันไม่ควร เราจะเลี้ยงไว้สาหรับจะได้ แต่งหนังสือแลจดหมายเหตุ ตันหลมิ (Chen Lin) สามกก๊ วิทยา


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook