สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ ๕๙

ตอนท่ี ๕๙ ๑๓๑๕ ตอนท่ี ๕๙ ฝ่ายเล่าป่ีซ่ึงเปนเจ้าเมืองฮันต๋งนั้น จึงสั่งให้อุยเอี๋ยนคุมทหารตั้งอยู่ในเมืองเสฉวนตรวจตรา มิได้ขาด ส่วนเล่าปี่ยกทัพกลับมายังเมืองเสฉวนแล้ว จึงให้สร้างวังแลจัดแจงบ้านเมืองบริบูรณแล้ว ให้นามเมืองใหม่ช่ือว่าเมืองเซงโต๋ จึงให้ตระเตรียมซ่องสุมทแกล้วทหารแลเคร่ืองศัสตราวุธท่ีจะทา สงครามพร้อมทุกประการ ฝา่ ยทหารซ่ึงไปเทีย่ วสอดแนม ได้ขา่ วจึงมาบอกแกเ่ ลา่ ปี่วา่ ขา้ พเจา้ ไดย้ นิ ว่า โจโฉกบั ซุนกวน คิดกัน จะยกกองทัพไปตีเอาเมืองเกงจ๋ิว เล่าปี่คร้ันรู้ดังนั้น จึงปรึกษากับขงเบ้งว่า ซึ่งโจโฉจะยกไปตี เอาเมืองเกงจวิ๋ นัน้ เห็นจะจริงหรือประการใด ขงเบง้ จงึ วา่ ขา้ พเจา้ คิดเห็นว่า โจโฉจะยกมาจรงิ ด้วยเดี๋ยวนซี้ นุ กวนเปนพวกเดียวกัน แล้วก็ มีคนดีที่ปรึกษามาก จะให้โจโฉใช้โจหยินมาตีเมืองเกงจ๋ิวม่ันคงอยู่ เล่าป่ีจึงถามว่า ถ้าดังนั้นเราจะคดิ ประการใดเล่า ขงเบ้งจึงว่า ควรเราจะให้ทหารถือหนังสือไป ตั้งกวนอูให้เปนทหารเสือท่ีเอก แล้วให้ เร่งไปตีเอาเมืองอ้วนเสียให้ได้ก่อน เห็นว่าข้าศึกจะเสียทีย่อท้อใจ เล่าป่ีได้ฟังดังน้ันก็เห็นชอบด้วย จึงใช้ใหบ้ ิสถี อื หนังสอื ไป ณ เมืองเกงจว๋ิ ตามคาขงเบง้ วา่ สามก๊กวิทยา

๑๓๑๖ สามก๊กฉบับเจา้ พระยาพระคลงั (หน) ฝ่ายกวนอคู รั้นรู้ว่าบิสีมาแล้ว จึงให้คนไป รับเข้ามาให้นง่ั ทีอ่ ันสมควร เคารพกนั ตามประเพณี แล้วจึงถามว่า ท่านมาบัดนี้ด้วยเหตุประการใด บิสี จึงบอกว่า พระเจ้าเล่าปี่ให้ข้าพเจ้าถือตรามาต้ัง ทา่ นให้เปนทหารเสือท่ีเอก กวนอจู งึ ถามว่า ทีท่ หาร เสือท้ังห้านี้ตั้งผู้ใดบ้าง บิสีจึงบอกว่า คือท่านหนึ่ง เตียวหยุ หนึง่ จลู ่งหนึง่ ม้าเฉียวหนง่ึ ฮองตงหนึง่ กวนอูได้ฟังดงั นนั้ กโ็ กรธจึงวา่ เตยี วหุยก็เปนนอ้ งของเรา จลู ่งเล่ากไ็ ด้ตดิ ตามพี่เรามาช้านาน แล้ว ก็เหมือนหนง่ึ เปนนอ้ งของเรา ฝา่ ยมา้ เฉยี วเลา่ ก็เปนชาตเิ ชื้อตระกูลอยู่ แตฮ่ องตงคนนเี้ ปนแต่เช้ือ พลทหารชาติต่า เปนคนแกช่ ราหาควรจะต้งั ให้เสมอด้วยเราไม่ ซงึ่ มีตรามาดังนเี้ รายังหายอมไมก่ อ่ น บิสีหัวเราะแล้วจึงว่า ซ่ึงท่านโกรธว่ากล่าวดังน้ีมิชอบ ประเวณีก็มีมาแต่ก่อน เหมือนคร้ัง เสียวโหแลโจฉา ซึ่งทาราชการด้วยพระเจ้าฮั่นโกโจมาก็เปนที่ชอบพระอัชฌาสัย คร้ันอยู่มาฮ่ันสินซึ่ง อยู่ด้วยพระเจา้ ฌ้อปาออ๋ ง ๆ ไมน่ ับถอื วา่ เปนคนตระกลู อนั ต่า ฮ่ันสนิ จงึ หนมี าเปนข้าทหารทาราชการ อยดู่ ว้ ยพระเจ้าฮัน่ โกโจ คุมทหารไปตเี อาเมอื งพระเจ้าฌ้อปาอ๋องได้ พระเจ้าฮ่นั โกโจปนู บาเหน็จตั้งให้ เปนขุนนางอันมียศไปกินเมืองเจ๋ มียศศักดิ์มากกว่าเสียวโหโจฉา ซึ่งเปนข้าหลวงเดิมน้ันอีก เสียวโห โจฉาก็มิได้มีใจคิดอิจฉากัน แลซึ่งท่านกับเล่าปี่ก็ได้ปฏิญาณเปนพ่ีน้องกัน ตัวท่านก็เหมือนพระเจ้า เลา่ ปี่ ซ่งึ ตั้งแต่งมานี้ขอท่านจงเหน็ แกร่ าชการเถดิ อยา่ ถือเลยจงรับเอาตราต้ังนไี้ ว้เถดิ กวนอจู งึ ว่า แตแ่ รกเราหาทันคิดไม่ ตอ่ ท่านมาวา่ ดังนเี้ รา บสิ ี (Fei Shi) จึงคดิ ขึ้นได้ ถ้าหาไมเ่ ราก็จะได้ความผดิ แล้วก็รับเอาตราตั้งไว้ บสิ ี จึงเอาหนังสือรับสั่งออกแจ้งแก่กวนอูว่า พระเจ้าเล่าปี่ให้ท่านยก ทหารไปเอาเมืองอ้วนเสียให้ได้ กวนอูก็ทาตามรับส่ัง จึงใช้ เปาสูหยินแลบิฮองสองนาย คุมทหารเปนทัพหน้าไปตั้งอยู่นอก เมืองเกงจิ๋วให้พร้อมกันแล้ว จึงให้พนักงานแต่งโต๊ะมาให้บิสีกัน แต่เล้ียงดูกันอยู่จนเวลายามเศษจึงมีผู้มาบอกว่า กองทัพหน้าซ่ึง ออกไปตั้งอย่นู อกเมอื งนนั้ เกดิ เพลิงไหมข้ ้นึ แลว้ www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๙ ๑๓๑๗ กวนอูได้ฟังดังน้ันก็ตกใจ ใส่เส้ือเกราะแล้วขึ้นข่ีม้ารีบ ออกไปให้ทหารดับเพลิง แล้วรู้ว่าเปนเปาสูหยินกับบิฮองสารวล เสพย์สุราอยู่มิได้เอาใจใส่ราชการ จึงเกิดเพลิงไหม้ขึ้นดังน้ี ครั้น กวนอดู บั เพลิงแล้วกลบั เขา้ มา จงึ ใหห้ าเปาสูหยินกับบิฮองเขา้ มาแลว้ ว่า เราใช้ให้ท่านยกออกไปตั้งค่ายอยู่นอกเมือง ยังมิทันจะได้ยกไป ท่านทาให้เพลิงไหม้สเบียงแลเคร่ืองศัสตราวุธ ผู้คนป่วยเจ็บเปน อนั มาก ใหเ้ สียราชการไปทง้ั น้ี เราจะยกโทษเสียกม็ ิได้ จงึ สัง่ ทหารให้ เอาตวั เปาสูหยินกบั บิฮองไปฆา่ เสยี เปาสหู ยิน (Fu Shiren) บิฮอง (Mi Fang) บิสีจึงทัดทานว่า ยังจะยกทัพไปทาการสงคราม เปนการใหญ่อยู่ อันจะมาฆ่าทหารเสียดังนี้ไม่บังควร จะเสีย ฤกษ์ไป กวนอูยังมิหายโกรธ จึงตวาดเอาแล้วว่ากับเปาสูหยิน แลบิฮองว่า ถ้าเรามิเห็นแก่บิสีผู้ห้าม เราก็จะตัดสีสะท่านท้ัง สองเสีย จึงส่ังแก่ทหารให้เอาตัวเปาสูหยินแลบิฮองไปโบย คนละสี่สิบที แล้วให้ถอดออกเสียจากที่แม่กองทัพหน้า ให้บิฮองไปรักษาเมืองลากุ๋น ให้ เปาสูหยินไปอยู่เมืองกังอ๋ัน แล้วจึงสาทับว่า บัดน้ีเรางดโทษท่านไว้ครั้งหนึ่ง ถ้าแลเราไป ทาสงครามมีชัยกลับมา ภายหลังถ้าทาความผิดเราจะให้ ประหารชีวิตท่านเสีย บิฮองเปาสูหยนิ ได้ความอัปยศแกท่ หาร ท้ังปวง ดว้ ยความกลัวก็ไปตามคากวนอสู ัง่ ฝ่ายกวนอูจึงต้ังให้เลียวหัวเปนแม่ทัพหน้า ให้กวนเป๋งเปนทัพหลัง ม้าเล้ียงอิเจ้ียเปนท่ี ปรึกษา ฝ่ายกวนอเู ปนกองหลวง ให้ตระเตรียมทหารพร้อมไว้ ได้ฤกษ์จะยกไป ในขณะน้นั กวนอจู งึ วา่ แก่งอป้นั ผเู้ ปนบตุ รงอหวั ว่า ทา่ นมีคณุ เมื่อเรายกออกจากด่านโจโฉ ท่านไดช้ ว่ ยชีวิตเราไว้คร้งั หน่งึ เราก็ คิดถึงคุณอยู่ บัดนี้สิเราจะยกทัพไปแล้ว ท่านจงไปเมืองเสฉวนกับบิสีไปอยู่ด้วยพระเจ้าฮันต๋งเถิด กวนอกู ใ็ หง้ อปัน้ ไปกบั บิสี ไปทาราชการอยู่กับพระเจ้าฮนั ต๋งในเมอื งเสฉวน สามกก๊ วิทยา

๑๓๑๘ สามก๊กฉบบั เจ้าพระยาพระคลัง(หน) กวนเปง๋ ครน้ั กวนอูบูชาเทวดาอนั รักษาธงชัย (Guan Ping) แลว้ ก็นอน กวนอูจึงฝันเหน็ ว่ามสี ุกรตวั หน่ึงดา ใหญ่เท่าโค เข้ามากัดเอาเท้ากวนอู ๆ ก็เอา กระบี่ฟันสุกร ๆ ก็สูญหายไป กวนอูก็สดุ้ง ตกใจตื่นขึ้น จึงให้หากวนเป๋งบุตรเลี้ยงเข้ามา เล่าความฝันให้ฟัง กวนเป๋งจึงทานายว่า ซ่ึง สุกรกัดเอาเท้าท่านน้ัน ใช่อื่นไกลได้แก่มังกร ท่านจะได้ดีเปนที่สูงศักด์ิประเสริฐกว่าคน ท้ังปวง เวลาเช้ากวนอูจึงให้หาทหารท้ังปวง เข้ามาพร้อมกัน แล้วจึงเล่าความฝันน้ันให้ ทหารทั้งปวงฟัง ทหารทัง้ ปวงจึงทานายว่าร้าย บ้างดีบ้าง กวนอูจึงว่า อายุเราก็ถึงห้าสิบเศษ แล้วจะเปนประการใดก็ตามเถิด อันเกิด มาเปนชายจะกลวั ความตายกห็ าควรไม่ ขณะน้ันพอคนถือหนงั สอื มาแจง้ แต่เมอื งเสฉวนว่า บัดน้ีเลา่ ป่ซี ่งึ เปนเจ้าฮันตง๋ นัน้ มีรับสง่ั ซา้ มาต้ังให้ท่านเปนทหารเอกฝ่ายหน้า ถืออาญาสิทธิเปนใหญ่ในหัวเมืองท้ังเก้าซ่ึงข้ึนแก่เมืองเกงจ๋ิว กวนอูก็รับตามรับสั่ง ทหารท้ังปวงจึงพร้อมกันว่า ซ่ึงท่านฝันน้ันได้แก่รับส่ังแล้วกวนอูก็มีความยินดี จงึ ให้ยกทหารไปโดยทางใหญเ่ มืองซงหยง ฝ่ายโจหยินซึ่งอยู่เมืองอ้วนเสีย คร้ันรู้ว่ากวนอู ยกทัพมาจะตีเมืองซงหยงก็ครั่นคร้าม จึงเกณฑ์ทหารให้ รักษาบ้านเมอื งเปนกวดขนั เตก๊ หงวนผู้เปนทหารรองจึงว่า แก่โจหยินว่า พระเจ้าวุยอ๋องมีรับส่ังให้ท่านไปชักชวน ซุนกวนยกทหารเมืองกังต๋ังบัญจบกันไป ตีเมืองเกงจ๋ิว บัดนี้กวนอูยกทัพมาตีเมืองเรา เหมือนหนึ่งเอาชีวิต มาให้เรา ๆ จะย่อท้ออยู่ว่าไร ควรเราจะยกออกต่อสู้ด้วย กวนอูเถิด โจหยนิ (Cao Ren) www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๙ ๑๓๑๙ บวนทงผู้เปนท่ีปรึกษาคร้ันได้ยินเต๊กหงวนว่าดังนั้น จึงห้ามโจหยินว่า อันกวนอูนี้มีกาลัง แลสติปัญญาความคิดเปนอันมาก ซ่ึงท่านจะต่อสู้ด้วยเขานั้นเห็นขัดสน เราจงรักษาม่ันไว้แต่ในเมือง เถิด ฝ่ายแฮหัวจุ้นจึงว่า บวนทงนี้เปนแต่คนรู้หนังสือ หารู้การสงครามไม่ เราก็เปนชาติทหารหรือจะ กลัวตาย เขายกมาแต่ทางไกล ทหารก็เหน็จเหนื่อยมาเห็นหาชนะเราไม่ โจหยินได้ฟังก็เห็นชอบด้วย จึงใหบ้ วนทงข้ามไปรักษาเมอื งอว้ นเสยี โจหยินก็ยกทหารออกจะรบดว้ ยกวนอู กวนอูครั้นเห็นโจหยินยกมา ก็สั่งกวนเป๋งกับเลียวหัวว่า ท่านออกไปรบกับโจหยินแล้ว จงกระทาเปนแพ้แตกหนีมาเถิด กวนเป๋งเลียวหัวก็รับคาแล้วยกออกไป ส่วนเลียวหัวน้ันขี่ม้ามาหน้า ฝ่ายโจหยินจึงให้เต๊กหงวนขี่ม้าออกรบกันด้วยกระบวรม้า มิทันถึงเพลงหนึ่ง เลียวหัวจึงขับม้าหนีไป ต้ังค่ายอยไู่ กลประมาณสองร้อยเสน้ ครั้นเวลารุ่งเช้ากวนเป๋งกับเลยี วหวั กย็ กกองทัพออกไป โจหยนิ กับ แฮหวั จุน้ เตก๊ หงวนกย็ กออกรบ ฝ่ายเลียวหัวกวนเป๋งก็ทาเปนแตก หนี โจหยินกไ็ ลต่ ามไปไกลประมาณสองร้อย เส้น จึงได้ยินเสียงโห่ร้องมาข้างหลัง จึงให้ ทหารซึ่งไล่ไปหน้านั้นกลับถอยมา เลียวหัว กับกวนเป๋งก็กลับไล่ไป โจหยินแจ้งว่าเปน กลก็ตกใจ พาทหารหนีข้ามมาทางเมือง ซงหยง พบกวนอูขี่ม้าถือง้าวสกัดทางอยู่ โจหยนิ สดุง้ ตกใจกลัวมอิ าจจะสู้ ก็ลัดทางหนี ข้ามไปทางเมืองอ้วนเสีย กวนอูก็ไลต่ ดิ ตามไป พบแฮหัวจุ้นยกสวนลงมา ก็เข้ารบกับกวนอูพอได้เพลง หนงึ่ กวนอูกฟ็ ันด้วยงา้ วถกู แฮหวั จุ้นตกมา้ ตาย ฝา่ ยกวนเป๋งขบั ม้าไล่ฟนั เต๊กหงวนตัวขาดตกมา้ ลงตาย ทหารท้ังปวงก็ฆ่าฟันทหารโจหยินกระจัดพลัดพรายตกน้าตายเปนอันมาก กวนอูก็ได้เมืองซงหยง จึง ให้บาเหน็จแก่ทหารตามมคี วามชอบ แลว้ เกลีย้ กล่อมอาณาประชาราษฎรใหอ้ ย่เู ยน็ เปนสขุ โดยปรกติ อองฮูผู้เปนที่ปรึกษาจึงว่าแก่กวนอูว่า ท่านทาศึกครั้งน้ีสดวกนัก แต่พริบตาเดียวก็ได้ ข้าพเจ้าคิดเห็นว่า ซุนกวนอยู่เมืองกังต๋ังน้ัน ให้ลิบองคุมทหารมาตั้งอยู่ที่ด่านลกเค้า เปนแดนต่อแดน จะมาตเี มอื งเกงจ๋ิว ถ้าเขาจะยกมาท่านจะคิดประการใด สามกก๊ วิทยา

๑๓๒๐ สามกก๊ ฉบับเจา้ พระยาพระคลงั (หน) กวนอจู งึ วา่ เราคิดเห็นอย่แู ล้ว เจ้าจงไปตระเตรยี มทหารให้ปลกู ร้านเพลงิ รายตามริมน้า ทส่ี ูง นน้ั แตด่ า่ นแฮเคา้ เขา้ มาจนถงึ เมอื งเรา ใหไ้ กลกนั สองร้อยเสน้ บา้ ง สามร้อยเสน้ บา้ ง ให้คนอยรู่ ักษาแหง่ ละหา้ สิบคน ถ้าซุนกวนข้ามมาแลว้ เวลากลางคืนใหจ้ ุดเพลงิ ใหส้ วา่ ง ถ้ากลางวันใหส้ มุ เปนควันข้ึน จะ ไดร้ ้เู ปนสาคัญ เราจะได้ยกไปช่วยกันรบ อองฮู (Wang Fu) อองฮูจึงว่า บิฮองกับเปาสูหยิน ซึ่งไปรักษาปากอ่าว สองหัวเมืองนั้น เกลือกว่าน้าใจจะมิคิดโดยสุจริต ท่านจงให้ ทหารซ้าไปตรวจตราดูเมืองเกงจิ๋วก่อน กวนอูจึงว่าเราก็ให้ พัวโยยไปอยู่รักษาแล้ว ท่านอย่าวิตกเลย อองฮูจึงตอบว่า พัวโยยคนนี้ประกอบไปด้วยโลภเห็นแก่ลาภ ข้าพเจ้าเห็นหา ไว้ใจได้ไม่ ขอท่านจงใช้เตียวลุยนายกองสเบียงเปนคนสัตย์ซ่ือ ม่ันคงไปอยู่เถิด เห็นไม่เปนอันตราย ถึงจะทาการย่ิงกว่าน้ี สกั หม่ืนเทา่ ก็หามีความยอ่ ทอ้ ไม่ กวนอูจึงวา่ อันพัวโยยนช้ี ่วั ดมี าอยา่ งไรเราย่อมรอู้ ยู่แลว้ ซึง่ จะใหเ้ ตยี วลยุ ไปอยู่แทนท่นี น้ั อยา่ ให้ไปเลย อันตัวเตียวลุยสาหรับคุมสเบียงก็เปนใหญ่อยู่ ท่านอย่าสงสัยเลยจงไปทาตามคาเราเถิด อองฮูได้ฟังดังน้ันก็ลากวนอูไป กวนอูจึงสั่งกวนเป๋งให้จัดแจงเรือรบ จะยกข้ามแม่น้าซงกั๋งไปตีเอา เมืองอ้วนเสยี ฝ่ายโจหยนิ ครัน้ เสียทหารสองคนแล้ว จึงถอยทหารมาต้ังมั่นอยู่ ณ เมืองอ้วนเสีย แล้วจึงว่า แก่บวนทงว่า ท่านห้ามเราแล้วเราไม่ฟังจงึ เสียทหารแลบ้านเมือง บัดนี้เราจะคิด ประการใดดี บวนทงจึงว่า กวนอูคนนี้มี กาลังมาก ท่านจงคิดป้องกันให้มั่นคง ขณะนั้นลิเสียงจึงว่าแก่โจหยินว่า ข้าพเจ้า จะขอทหารสามพันไปสู้ด้วยกวนอูเอาชัย ชนะให้ได้ บวนทงจึงว่า ถึงท่านจะยกไปก็ หาชนะเขาไม่ www.samkok911.com

ตอนท่ี ๕๙ ๑๓๒๑ ลิเสียงจึงว่า ทาไฉนจะกาจัด ข้าศกึ เสียไดไ้ มร่ หู้ รือในพชิ ยั สงครามว่าไว้ว่า ข้าศึกยกมาถึงท่ามกลางแม่น้า ถ้าออกไปตี ก็จะมีชัย บัดนี้กวนอูยกมาถึงกลางแม่น้า ซงก๋ังแล้ว เหตุใดจึงมิได้ยกออกตี ถ้าเขา ขา้ มมาถึงประชดิ เชงิ กาแพงได้เหน็ จะขดั สน โ จ ห ยิ น ไ ด้ ฟั ง ดั ง นั้ น ก็ ใ ห้ ลิ เ สี ย ง คุ ม ท ห า ร สามพันยกออกจากเมืองอ้วนเสีย พอแล เห็นกวนอขู า้ มมาขึ้นขมี่ า้ ถอื งา้ วยนื อยหู่ น้า ฝ่ายทหารลิเสียงแลไปเห็นกวนอูก็ตกใจกลัว ต่างคนต่างก็แตกหนี ลิเสียงจึงร้องห้ามทหาร ทั้งปวงไว้ก็ไม่หยุด ฝ่ายกวนอูเห็นได้ทีก็ขับทหารทั้งปวงไล่ฆา่ ฟันทหารลเิ สยี งตายเปนอันมาก ส่วนตวั ลิเสยี งกับทหารซ่ึงหนีไดน้ ้ัน ก็กลับเขา้ ไปในเมอื งอว้ นเสีย ฝ่ายโจหยินจงึ ใชท้ หารไปถงึ เมืองเตียงอ๋ันทูล แกโ่ จโฉว่า กวนอยู กมาตไี ด้เมอื งซงหยงแล้ว บดั น้ยี กมาล้อมเมืองอ้วนเสยี ไว้ จะขอกองทพั ยกไปชว่ ย โจโฉรูด้ ังน้ันจึงว่าแก่อกิ ๋ิมว่า เราเห็นแต่ท่านผเู้ ดยี วอาจไปช่วยเมืองอ้วนเสยี ได้ อิก๋ิมจึงทูลว่า ข้าพเจ้าจะขอทหารเปนกองหน้าไปด้วย บงั เต๊กจงึ ทูลวา่ ข้าพเจ้าจะขออาสาเปนกองหน้าไปจับเอาตัว กวนอูมาถวาย โจโฉจงึ ว่า อันกวนอูคนนเี้ ปนคนมีฝมี อื ปรากฎ ไม่เหน็ ผใู้ ดจะต่อส้ไู ด้ เหน็ แตท่ า่ นผู้เดียว อาจสามารถจะต่อสู้ได้ จึงตั้งอิกิ๋มให้ เปนทัพหลวง ตั้งบังเต๊กเปนทัพหน้า ให้ตังเหงตังเฉียวเสงโห คุมทหารเจ็ด หมวดไปช่วยเมืองอ้วนเสีย ตังเหงจึง ว่าแก่อิกิ๋มว่า อันท่านจะยกไปช่วย ราชการเมืองอ้วนเสียน้ันเหน็ จะได้อยู่ ซึ่งบังเต๊กเปนทัพหน้าไปนั้นเห็นจะ เสยี ราชการ สามกก๊ วิทยา

๑๓๒๒ สามก๊กฉบบั เจา้ พระยาพระคลงั (หน) อิกิ๋มได้ฟังดังนั้นก็ตกใจจึงถามว่า ทา่ นเห็นเหตุผลประการใด ตงั เหงจึงตอบว่า อั น บั ง เ ต๊ ก ค น น้ี เ ม่ื อ ก่ อ น นั้ น เ ป น ท ห า ร ม้าเฉียว คร้ันไม่อยู่ด้วยม้าเฉียวแล้ว จึงมา อยู่ด้วยพระเจ้าวุยอ๋อง แลม้าเฉียวนายเก่า นั้น ก็เปนทหารเสืออยู่ในเล่าป่ี บังยิวผู้พี่ ก็เปนขุนนางอยู่ในเมืองเสฉวน แลบัดน้ีจะ ให้บังเต๊กเปนนายกองทัพหน้าน้ัน ดังเอา นา้ มันไปซัดเขา้ ในกองเพลิง เหตุใดทา่ นจึงมทิ ลู พระเจา้ วุยอ๋องใหจ้ ดั ผู้อืน่ ไป อกิ ๋มิ ไดฟ้ ังดงั น้ันกเ็ ขา้ ไปใน เวลากลางคนื จึงทลู แกพ่ ระเจ้าวยุ ออ๋ งตามคาตังเหงทุกประการ โจโฉได้ฟังจึงให้หาบังเต๊กมาแล้วว่า ซ่ึงเราต้ังท่านเปนทัพหน้านั้นท่านอย่าไปเลย เราจะจดั ผอู้ ื่นไป บังเตก๊ จงึ ทูลวา่ ข้าพเจ้าจะต้งั ใจทาราชการสนองพระคุณโดยสุจริต พระองคจ์ ะมิให้ไปน้นั ดว้ ย เหตุประการได โจโฉจึงว่า ซ่ึงเรามิใหท้ ่านไปบดั น้ี เพราะบังยิวพี่ของท่านแลมา้ เฉยี วนายเก่าท่านนัน้ ก็ อยูด่ ้วยเล่าป่ี แลซง่ึ ทา่ นจะเปนกองหนา้ ไปนน้ั เรากเ็ ห็นด้วย แต่ทหารทง้ั ปวงหาเปนใจไม่ บังเตก๊ ได้ฟงั ดงั นน้ั จึงถอดหมวกออกเอาหนา้ ผากกระทบลงกับศลิ า สสี ะแตกโลหติ ไหลอาบ หน้าแล้วจึงทูลว่า ข้าพเจ้ามาทาราชการอยู่ด้วยพระองค์ แต่ครั้งเมืองฮันต๋ง พระองค์ได้มีพระคุณแก่ ข้าพเจ้าเปนอันมาก ยังมิได้แทนพระคุณเลย เหตุใดจึงมาสงสัยฉนี้ เมื่อข้าพเจ้าอยู่ด้วยพี่ชายน้ัน พ่ีสะใภ้ทาประทุษฐร้ายต่อข้าพเจ้า ๆ เสพย์สุราเมาแล้วจึงฆ่าพ่ีสะใภ้เสีย พี่ชายโกรธข้าพเจ้าก็ตัดกัน แต่นั้นมา เมื่อข้าพเจ้าอยู่กับม้าเฉียวนั้น เ ห็ น ว่ า ม้ า เ ฉี ย ว เ ป น แ ต่ ค น ใ จ ก ล้ า ห า ปัญญามิได้ พาทหารไปทาศึกตายเสียสน้ิ อยูแ่ ต่ตวั ผู้เดยี วจึงไปอยู่กบั เล่าป่ี ขา้ พเจ้า ก็มาเปนข้าพระองค์ บัดน้ีต่างคนต่างก็มี เ จ้ า ด้ ว ย กั น ข า ด ไ ม ต รี ต่ อกันแ ล้ ว อันพระองค์มีคุณแก่ข้าพเจ้า ๆ ก็จะขอ อาสาไปทาสงครามแทนคุณทา่ นครัง้ นี้ www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๙ ๑๓๒๓ โจโฉจึงลุกไปจูงมือบังเต๊กเข้ามาใกล้แล้วจึงปลอบว่า อันความจริงนั้นเราก็รู้อยู่ว่า ท่าน เปนคนสัตย์ซ่ือประกอบไปด้วยกตัญญู ซ่ึงเราแกล้งว่าน้ันหวังจะให้คนท้ังปวงสิ้นสงสัย ท่านจงไปทา ราชการโดยสุจริตเถิด บังเต๊กได้ฟังดังนั้นก็เคารพลาพระเจ้าวุยอ๋องไปบ้าน จึงให้ต่อโลงใบหนึ่ง แล้วเรียกชาวบ้านพวกเพื่อนมาเล้ียงโต๊ะพร้อมกัน แล้วก็ยกโลงออกมาต้ังไว้ต่อหน้าคนทั้งปวง ๆ จึง ถามว่า ทา่ นสิจะยกทพั ไป เหตใุ ดจงึ มาทาดงั น้จี ะมเิ ปนลางไปหรอื บังเต๊กชูจอกเหล้าขึ้นแล้วจึงว่า พระเจ้าวุยอ๋องมีคุณแก่เรา บัดนี้เราจะอาสาไปทาการ สงครามกับกวนอูครั้งนี้ก็เปนท่ีสุดอยู่แล้ว ถ้ากวนอูไม่ตายเราก็จะตายเปนม่ันคง คนทั้งปวงจึง สรรเสริญว่า ท่านว่าดังนี้ก็ชอบอยู่ แล้วบังเต๊กจึงเรียกนางลิซีผู้เปนภรรยามาแล้วจึงสั่งว่า ถ้าเราหา บุญไม่ บังโฮยบตุ รชายของเรานม้ี ลี ักษณะอนั ดี จงอุตส่าห์เลี้ยงไวจ้ ะได้ไปรบกบั กวนอูแทนตัวเรา สามกก๊ วิทยา

๑๓๒๔ สามก๊กฉบบั เจา้ พระยาพระคลัง(หน) บังเตก๊ (Pang De) www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๙ ๑๓๒๕ ขณะเมอื่ จะยกทพั นน้ั บงั เต๊กจึงสั่งแกท่ หารพรอ้ มกนั ว่า ถา้ แลเราตาย ท่านจงเอาใสโ่ ลงนมี้ า ถวาย ถ้าเราฆ่ากวนอูตาย จะตัดเอาสีสะกวนอูใส่โลงมาถวาย ทหารทั้งห้าร้อยก็ชื่นชมยินดีจึงว่า ถ้าท่านตั้งอยู่ในความสัตย์สุจริตดังน้ีแล้ว ข้าพเจ้าทั้งปวงก็เต็มใจท่ีจะทาราชการด้วยท่าน ครั้นว่า ดังน้ันแล้วก็ยกทพั ไป จึงมีผู้เอาเน้ือความซ่ึงบังเตก๊ ว่านั้นไปทูลแก่พระเจา้ วุยอ๋อง ๆ ก็ชื่นชมยินดีจงึ วา่ ถ้าบงั เต๊กสัตย์ซื่อดังนแี้ ลว้ เราจะวติ กอันใดกบั ขา้ ศึกเลา่ แกอูได้ยินจึงทูลว่า บังเต๊กน้ีดีแต่กล้าอย่างเดียว ข้าพเจ้า คดิ วิตกอย่เู ห็นหาชนะกวนอูไม่ พระเจา้ วุยอ๋องกเ็ หน็ ดว้ ย จงึ ใหท้ หาร ถอื หนงั สือตามไปว่าแก่บังเตก๊ ว่า กวนอูเขามีกาลังพะลงั ทง้ั ความคดิ ก็ มาก ซ่ึงจะรบกันนั้นอยา่ ประมาท ถ้าเห็นได้ทีแล้วจึงทาการ ถ้าไม่ได้ ทีก็รกั ษาตวั มน่ั ไวอ้ ยา่ ให้มีอันตรายได้ แกอู, กาเซยี่ ง (Jia Xu) ฝ่ายบังเต๊กครั้นรู้ในรับสั่งพระเจ้าวุยอ๋องแล้ว จึงว่าแก่ทหารทั้งปวงว่า กวนอูน้ีเปนคนกล้า ปรากฎมาถึงสามสิบปีแล้ว บัดนี้เราจะมากาจัดเสียให้ได้ เหตุใดเจ้าเราจึงมาสรรเสริญกวนอูนักดังน้ี อิก๋ิมผู้เปนแม่ทัพหลวงได้ฟังบังเต๊กว่าดังน้ันจึงว่า ซึ่งมีรับสั่งมาดังน้ีก็ควรท่ีเราจะทาตามจึงจะชอบ คร้ันอิก๋ิมบังเต๊กปรึกษากันดังน้ันแล้ว ก็ยกทัพล่วงเข้ามาใกล้เมืองอ้วนเสีย จึงให้ทหารโห่ร้องตีกลอง ขน้ึ พรอ้ มกนั ฝ่ายกวนอูซึ่งตัง้ ประชิดเมืองอ้วนเสียอยู่นัน้ ครั้นแจ้งว่าอิก๋ิมกับบังเตก๊ ยกทัพมา แลกล่าวคา หยาบชา้ เอาโลงมาจะใสส่ ีสะ กวนอูมีความแค้นยิ่งนกั จงึ ว่าตวั เราก็มฝี ีมอื เลือ่ งลอื อย่ใู นแผน่ ดิน เหตุใด อ้ายบงั เต๊กเปนแต่คนต่าชา้ จึงมาวา่ เราฉน้ี จึงสงั่ ใหก้ วนเปง๋ บตุ รเลีย้ งไปรบเมืองอ้วนเสยี สว่ นกวนอูน้ัน จะยกไปรบกับบงั เตก๊ กวนเป๋งจงึ ว่าแก่บิดา วา่ ตวั ทา่ นดงั หน่ึงเขาอันใหญ่ อันบังเต๊กนน้ั ดังก้อนศิลาอันน้อย ดังรือจะไปต่อสู้กับมัน นั้นไม่สมควร ข้าพเจ้าจะขอไปต่อสู้ด้วย บังเต๊กแทน กวนอูจึงว่าเจ้าจะไปก็ตามเถิด เราจึงจะยกตามไปภายหลัง กวนเป๋งก็ลา บดิ ายกทหารไป สามก๊กวิทยา

๑๓๒๖ สามก๊กฉบบั เจา้ พระยาพระคลงั (หน) ฝ่ายบังเต๊กเห็นกวนเป๋งมา ก็ให้ทหารเอาธงใหญ่ซึ่งเขียนเปนอักษรส่ีตัว ชื่อว่าชาวลาหัน บังเต๊กถือนาหน้า บังเต๊กน้ันใส่เสื้อเกราะถือง้าวข่ีม้าออกมายืนอยู่หน้าทหารทั้งห้าร้อย แล้วจึงให้ ยกเอาโลงมาต้ังไว้ตรงหน้า กวนเป๋งคร้ันเห็นบังเต๊กข่ีม้ายืนอยู่ดังน้ัน จึงร้องด่าว่าอ้ายคนทรยศ ไมต่ รงตอ่ นาย ฝ่ายบังเต๊กได้ยินจึงถามทหารทั้งปวงว่า ซึ่งยกมาน้ีคือผู้ใด ทหารจึงบอกว่าช่ือกวนเป๋ง เปนบุตรเลี้ยงกวนอู บังเต๊กจึงร้องว่าแก่กวนเป๋งว่า พระเจ้าวุยอ๋องใช้ให้เรายกมาจะเอาสีสะกวนอูผู้ เปนบดิ าตัว เองเปนแต่ลูกเล็กหาควรคกู่ ับเราไม่ เองเรง่ กลับไปบอกให้บดิ าออกมารบกับเราจงึ จะควร กวนเปง๋ ไดฟ้ งั ดังน้นั กโ็ กรธ จงึ ขับม้าเข้ารบกับบงั เตก๊ ด้วยกระบวรมา้ ได้สามสบิ เพลงก็มไิ ด้แพ้ ชนะกัน ต่างคนต่างก็ล่าทัพถอยไป ขณะนั้นทหารมาบอกกวนอูว่า บัดน้ีกวนเป๋งซ่ึงออกไปรบกับ บงั เตก๊ นน้ั ยังไมแ่ พ้ชนะกัน กวนอไู ดฟ้ งั ดงั นัน้ ก็โกรธ จึงสง่ั เลยี วหวั ใหเ้ ข้าตีเอาเมืองอ้วนเสีย กวนอกู ็ยก ทัพรีบตามกวนเป๋งออกไป กวนเป๋งคร้ันเห็นกวนอูมาจึงบอกว่า ข้าพเจ้ารบกับบังเต๊กได้สามสิบเพลง ยังไม่เอาชัยชนะได้บังเต๊กก็ล่าทัพไป กวนอูก็เร่งทหารเข้าประชิดค่ายบังเต๊กไว้ แล้วจึงร้องว่าเราช่ือ กวนอู ท่านจงเร่งเอาชวี ติ มาใหแ้ กเ่ ราเถดิ www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๙ ๑๓๒๗ บังเต๊กคร้ันได้ยินดังนั้นจึงออกมาร้องว่า พระเจ้าวุยอ๋องใช้ให้เรามาเอาสีสะท่าน ถ้าท่านไม่ เชื่อก็แลมาดูแต่โลงนี้เถิด แม้กลัวความตายก็ให้เร่ง ลงจากม้ามานบนอบแก่เรา ๆ จะช่วยเอาชีวิตไว้ กวนอูจงึ วา่ เองว่านั้นกูเห็นเกินไปไม่สมควร กจู ะฆ่า มึงเหมือนฆ่าหนูน้อยเสียตัวหน่ึง กูคิดเสียดายคม ง้าวของกู กวนอูว่าดังน้ันแล้วก็ขับม้าถือง้าวเข้ารบ กับบังเตก๊ รบกนั ได้ร้อยเพลงเศษ กย็ ังมิได้แพ้ชนะกนั ฝา่ ยทหารทั้งปวงกลัวบังเตก๊ จะแพ้ จึงให้ตีมา้ ฬ่อ เปนสาคัญให้ถอยไป กวนเป๋งเห็นว่าบิดาชรากลัวจะเสียที กใ็ หต้ มี า้ ฬอ่ ลา่ ทัพ ต่างคนต่างก็กลับไป ฝ่ายบังเต๊กมาถึงค่ายแล้ว จึงว่าแก่ทหารท้ังปวงว่า เขาเล่าลือมาว่า กวนอูมีฝีมือ เราพึ่งได้ เหน็ วันนเี้ ขาดจี ริง ขณะนัน้ อกิ ม๋ิ จึงว่าแก่บังเต๊กว่า ท่านเขา้ รบกนั กับกวนอูถงึ รอ้ ยเพลงแลว้ เหตใุ ดทา่ น จึงมิถอยทัพเสีย จะมิผิดจากรับสั่งหรือ บังเต๊กจึงตอบว่า พระเจ้าวุยอ๋องตั้งท่านเปนแม่ทัพหลวง เหตใุ ดจึงมาย่อท้อแก่ขา้ ศึกดังนมี้ ิบังควร เวลาพร่งุ นีเ้ ราจะออกต่อส้ดู ว้ ยกวนอกู วา่ จะสิ้นชวี ิต มิได้ถอย หลงั เลย อกิ ิ๋มมอิ าจทจี่ ะขัดได้ก็กลบั ไปคา่ ยของตวั ฝ่ายกวนอูคร้ันกลับมาถึงค่ายแล้วจึงว่ากับ กวนเป๋งว่า บังเต๊กน้ีเขาก็ดีอยู่ ในกระบวรง้าวมีฝมี อื ก็ พอทันกันกับเรา กวนเป๋งจึงว่าแก่บิดาว่า ถึงมาทว่า ท่านจะต่อรบฆ่าบังเต๊กเสีย ถ้าชนะก็เหมือนชนะ ผู้หญิง ถ้าขุกแพ้แก่มันก็จะเสียเกียรติยศของพระ เจ้าฮันตง๋ หาควรไม่ กวนอูจึงว่า ถ้าเรามฆิ ่าอ้ายบงั เต๊ก เสียได้ก็หาหายความแค้นไม่ เจ้าอย่าว่าดังนี้เลย คร้ัน เวลารุ่งเช้ากวนอูก็ยกไป ฝ่ายบังเต๊กก็ออกต่อสู้รบกัน ได้สิบเพลง บังเต๊กแกล้งทาเสียทีลากง้าวหนี กวนอู เห็นดังน้ันก็ไล่ตดิ ตามไป จึงร้องด่าว่ามึงอย่าพักแกลง้ ทากระบวรหนีเลย กูร้เู ท่ามงึ อยหู่ ากลัวไม่ บงั เตก๊ (Pang De) สามกก๊ วิทยา

๑๓๒๘ สามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลงั (หน) ฝ่ายกวนเป๋งกลัวว่ากวนอูผู้บิดา จะเปนอันตรายก็ตามไป พอแลเห็นบังเต๊ก เอาง้าวพาดตักชักเกาทัณฑ์ออกจะยิงจึงรอ้ ง ด่าไปว่า อ้ายศัตรูมึงอย่าเพ่อยิงบิดากูก่อน กวนอูได้ยินจึงกลับหนา้ เหลียวมา พอบังเตก๊ ยิงหลบมิทันจึงถูกไหล่ขวา กวนเป๋งก็เข้าแก้ ช่วยบิดามาค่ายได้ ฝ่ายอิกิ๋มอยู่ในค่ายเห็น บังเต๊กยิงถูกกวนอู ก็คิดอิจฉากลัวบังเต๊กจะ มชี ัยได้ความชอบ จงึ แกลง้ ตมี ้าฬ่อให้สัญญาถอยทพั บงั เต๊กได้ยินคดิ วา่ เกดิ เหตกุ ็กลบั มาคา่ ย จึงถามอกิ ๋มิ วา่ เรามีชยั จะตามขา้ ศกึ ไป เหตใุ ดจึงตีมา้ ฬ่อ อิกิ๋มจึงตอบว่า มีรับสั่งพระเจ้าวุยอ๋องมาว่า กวนอูเปนคนมีปัญญาอุบายมาก ซึ่งถูกเกาทัณฑ์นั้น เกลือกจะลวง เราจึงตีม้าฬ่อห้ามไว้ บังเต๊กจึงว่า ถ้าท่านมิห้ามเรา ๆ ก็จะตามฆ่ากวนอูได้ อิกิ๋มจึงว่า ซง่ึ จะทาใจเรว็ นน้ั ไม่ดเี กลอื กจะมภี ยั เราจะต้องคดิ ยบั ยัง้ ให้ดีก่อน บังเต๊กหารู้ถึงใจอิก๋มิ ไม่ คดิ เสยี ดาย ซึ่งได้ทนี น้ั ไมร่ ้แู ล้ว ฝ่ายกวนอคู ร้นั กลับมาถงึ คา่ ย แล้ว จึงให้ชักลูกเกาทัณฑ์ซึ่งติดไหล่ ออกแล้วจึงเอายาใส่ คิดโกรธจึงว่าแก่ ทหารท้ังปวงว่า ท่านจงเปนพยานเรา ด้วย เราจะแก้ฝีมืออ้ายบังเต๊กให้จงได้ ถ้าแก้แค้นมิได้เราก็ไม่ทาศึกสืบไปเลย ทหารท้ังปวงจึงว่า ท่านจงรักษาตัวเสีย ให้หายก่อนเถิด จึงค่อยยกออกรบกับ ข้าศกึ อีก www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๙ ๑๓๒๙ คร้ันเวลารุ่งเช้ากวนอูรู้ว่าบังเต๊กจะยกมารบ กวนอูจะ ออกไปรบกับบังเต๊ก ทหารท้ังปวงก็ห้ามไว้ บังเต๊กจึงให้ทหารร้องด่า หวังว่าจะให้กวนอูโกรธยกออกมารบกัน กวนอูก็มิได้ออกมารบ กวนเป๋งผู้เปนบตุ รจึงให้รักษาค่ายไว้เปนสามารถ แล้วจึงส่ังทหารมิให้ เอาข่าวเข้าไปบอกแกก่ วนอู บังเต๊กแตย่ กไปยั่วกวนอูถึงสิบวนั ครั้นไม่ เห็นทัพกวนอูออกมารบก็ปรึกษาแก่อิก๋ิมว่า ชรอยกวนอูถูกเกาทัณฑ์ จะป่วยอยู่จึงไม่เห็นออกมารบกับเรา บัดน้ีควรเราจะยกทหารทั้งเจ็ด อิกม๋ิ (Yu Jin) หมวดเข้าตีคา่ ยกวนอูเถิด จึงจะแก้เมืองอ้วนเสยี ไว้ได้ อิกิ๋มกลัวว่าบังเต๊กจะมีความชอบ จึงทัดทานไว้ ตามรับส่ังไม่ยอม แต่ห้ามไว้เปนหลายครั้ง ส่วนอิก๋ิมน้ันก็ยกทหารไปสกัดทางใหญ่อยู่ที่ทุ่งจันเค้า ไกลเมืองอ้วนเสยี ทางประมาณรอ้ ยเส้น ให้บังเต๊กไปตงั้ ซ่มุ อยูข่ ้างหลงั หวังมใิ หอ้ อกรบ ฝ่ายกวนเป๋งครน้ั รู้ข่าวแล้วจงึ ไปบอกกับบิดาว่า บัดน้ีอิก๋ิมกับบังเต๊กยกทัพไปต้ังอยู่ที่หุบเขา ไม่รู้ว่าจะคิดทาเปนประการ ใด กวนอูพอรักษาแผลเกาทัณฑ์หายแล้ว ได้ยินข่าวดังน้ันก็ขึ้นม้าพา ทหารไปยืนบนเนินเชงิ เขาแหง่ หนึง่ แลไปในเมืองอ้วนเสียเห็นธงแลทหารก็รว่ งโรยไมต่ ระเตรียม จงึ แล ไปเห็นทุ่งมีในหุบเขาแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ทิศเหนือ เห็นพวกอิก๋ิมบังเต๊กตั้งอยู่ไกลเมืองประมาณร้อยเส้น แล้วเห็นแมน่ ้าซงกง๋ั ไหลเชี่ยวเปนกาลงั จึงให้หาชาวบา้ นออกมาแลว้ ถามวา่ ทุ่งอันนี้ช่ือไร ชาวบ้านจึง บอกว่าทุ่งจันเค้า กวนอูดีใจจึงว่า อิก๋ิมครั้งน้ีหาพ้นเง้ือมมือเราไม่ ทหารจึงถามว่า ท่านเห็นเหตุ ประการใด กวนอูจึงบอกว่า ข้าศึกเข้าตั้งอยู่ที่แคบ เห็นจะคิดทาการได้สดวก แล้วก็พาทหารมาค่าย จงึ ส่ังให้ทาเรือรบน้อยใหญต่ ระเตรยี มไว้เปนอนั มาก กวนเป๋งจึงถามกวนอูว่า บัดน้ีสิเราจะได้ ยกโดยขบวรบกอีก เหตุใดท่านจึงให้ตระเตรยี มเรือ ฉน้ีเล่า กวนอูจึงบอกแก่กวนเป๋งว่า บัดน้ีอิกิ๋ม บังเต๊กยกถอยออกไปท้ังค่ายอยู่ทุ่งจันเคา้ ในหุบเขา เราเห็นว่าที่นั่นเปนที่ลุ่ม ตาบลเราเปนที่ดอน เห็นว่าในเดือนสิบฝนจะตกหนักน้าจะเกิดมากก็จะ ท่วมท่ีค่าย คนท้ังปวงก็จะลาบากหาที่อาศรัยมิได้ เราก็จะยกทพั เรอื ไปรบเอา เหน็ จะได้โดยง่าย กวนเป๋งไดย้ ินดงั น้นั ก็นบนอบเห็นชอบด้วยบิดา สามก๊กวิทยา

๑๓๓๐ สามกก๊ ฉบับเจา้ พระยาพระคลัง(หน) ฝ่ายทหารท้ังปวงซ่ึงมาท้ังค่ายอยู่ท่ีน้ัน ครั้นเห็น ฝนตกมิไดข้ าด วันหน่ึงเสงโหจึงว่าแก่อิกิ๋มว่า ซึ่งเราตั้งค่าย อยทู่ ่ีทุง่ จันเคา้ น้ี เปนที่แคบท่ีลมุ่ ใกลก้ ันกับเขา บัดน้กี ็เปนฤ ดูฝน ๆ ก็ตกชุกทุกวันมิได้ขาด ทหารท้ังปวงไดค้ วามลาบาก นัก บัดนี้ได้ยินว่ากวนอูให้ตั้งค่ายอยู่บนเนินเขาอันสูง แล้ว ให้ตระเตรียมเรือรบใหญ่น้อยไว้เปนอันมาก ถ้าน้ามามาก เห็นพวกเราจะลาบากดว้ ยน้า หาท่ีจะอาศรยั มิได้ เราจะคิดประการใด อิกิ๋มจึงร้องตวาดด่าว่าอา้ ยคน ชวั่ มงึ มาวา่ ดังน้ีหวังจะให้ทหารเราเสยี นา้ ใจ อย่าเจรจาต่อไปเลย ถ้ามิฟังกูจะฆ่าเสยี ฝ่ายเสงโหได้ยินดังนั้นก็ตกใจได้ความละอาย จึงถอยออกมาแล้วไปบอกแก่บังเต๊กตามคา ของตัวและอิกิ๋มวา่ นั้น บังเต๊กจึงวา่ ท่านว่าน้ีชอบ แลอิกิ๋มผแู้ ม่ทัพมิยอมยกั ย้ายกต็ ามความคิดเขา แต่ เวลาพรุ่งน้ีเราจะยกไปต้ังอยู่ท่ีอื่น คร้ันปรึกษาแล้วเวลาค่าก็เกิดพายุฝนตกหนัก บังเต๊กได้ยินพายุแล ฝนองึ มาดังนน้ั กต็ กใจ จึงขม่ี ้าออกไปยืนดหู นา้ คา่ ย แลไปทั้งแปดทิศเห็นนา้ มาเปนอนั มาก ทว่ มคา่ ยลึก ได้ประมาณหกศอก ทหารได้ความลาบากจมน้าตายเปนอันมาก อิก๋ิมกับบังเต๊กแลทหารที่เหลือตาย นนั้ ตา่ งคนต่างหนไี ปอาศรัยอย่บู นเนินเขาน้อย แลอกิ ิม๋ กับบังเต๊กนัน้ มไิ ด้อยู่แห่งเดียวกนั ครนั้ เวลารุ่ง เช้ากวนอูก็ใหท้ หารโห่ร้องโบกธงตกี ลองแล้วยกทัพเรือเรง่ รีบมา www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๙ ๑๓๓๑ ฝา่ ยอกิ ม๋ิ เห็นกวนอูยกมากต็ กใจ มีทหารอย่ปู ระมาณห้าสบิ หกสิบคน เห็นจะสไู้ ม่ไดจ้ ึงร้องไป ว่า ครั้งนี้ข้าพเจ้าไม่ต่อรบแล้ว จะขอยอมแพ้ไปเปนข้าท่าน แล้วกวนอูจึงให้อิก๋ิมถอดเสื้อทิ้งเครื่อง ศสั ตราวุธเสยี แลว้ เอาเรือรบเข้ารบั ตวั ไป แล้วจะไปจบั ตัวบังเตก๊ ฝ่ายบังเต๊กกับตังเหงตังเฉียวเสงโห มีทหารอยู่ประมาณห้าร้อยคน ยืนอยู่บนเนินเขา เห็นกวนอูมาก็มิได้เกรงกลัว กวนอูก็ให้เอาเรือรบล้อมเข้า ยิงเกาทัณฑ์กระหน่าข้ึนไปถูกทหารบังเต๊ก ตายลงสกั สองส่วน ฝ่ายตังเหงตังเฉียวคร้ันเห็นจะถึงที่อับจนแล้วจึงบอกบังเต๊กว่า ทหารเราตายกว่าครึ่งทั้ง ท่าทางจะหนกี ็ขัดสน ควรเราจะยอมแก่กวนอูเอาชวี ติ ให้รอดไว้เถดิ บังเตก๊ ไดฟ้ งั ดังนนั้ กโ็ กรธ จงึ วา่ เรา เปนข้าพระเจา้ วุยอ๋องได้ให้ความสตั ย์ไว้แล้ว ซึ่งเราจะยอมไปเปนข้ากวนอูน้ันไม่บังควร คร้ันว่าดังนนั้ แล้วก็ฆ่าตังเหงตังเฉียวเสีย แล้วจึงว่าแก่ทหารทั้งปวงว่า ถ้าผู้ใดว่าดังน้ีเราจะเอาโทษเหมอื นอ้ายสอง คนน้ัน พวกทหารได้ฟังก็เร่งรบกับกวนอูมิได้ย่อท้อ แต่เวลาเช้าจนเวลาจวนเที่ยง กวนอูก็ให้ทหารยิง เกาทัณฑแ์ ลทง้ิ กอ้ นศลิ ากระหนาบไปเปนห่าฝน สามกก๊ วิทยา

๑๓๓๒ สามก๊กฉบบั เจ้าพระยาพระคลงั (หน) ฝ่ายบังเต๊กก็ให้รบไม่หยุดหย่อน แล้วจึง ว่าแก่เสงโหว่า เราได้ยินเขาว่ามาแต่ก่อน อันขึ้น ชอ่ื ว่าทหารแล้วมิไดม้ คี วามยอ่ ทอ้ แกข่ า้ ศกึ อุตสา่ ห์ รบเอาชัยชนะจงได้ แลบัดน้เี ราก็อับจนถงึ ทตี่ ายอยู่ แล้ว ท่านท้ังปวงจงมานะช่วยกันรบกว่าจะตาย เถิด เสงโหไดย้ นิ กม็ านะถอื งา้ วออกหนา้ เขา้ รบด้วย กวนอูก็ถูกเกาทณั ฑ์ตาย ฝ่ายทหารทั้งปวงเห็นเสงโหตายแล้วก็เสียใจ ชวนกันไปยอมเข้าเปนพวกกวนอูส้ิน ส่วนตัว บังเต๊กน้ันอยู่แต่ผู้เดียว จึงเห็นเรือน้อยลาหนึ่งมคี นสิบคนแจวเข้ามาใกล้ บังเต๊กถือง้าวก็โดดลงเรือได้ ไล่ทหารทง้ั น้ันลงน้าหนีไป บงั เต๊กครนั้ ไดเ้ รือแล้วมอื หน่งึ ถอื งา้ ว กเ็ รง่ แจวเรอื จะหนีเข้าเมอื งอ้วนเสีย ฝ่ายจิวฉองทหารกวนอู มีกาลังชานาญรบในขบวรเรือ ครั้นแลเห็นบังเต๊กแจวเรือหนีไป ดังน้นั กเ็ รง่ ให้ทหารถอ่ เรือรบไล่มาเกยเรอื บังเตก๊ ล่ม www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๙ ๑๓๓๓ บังเต๊กนั้นก็ทิ้งง้าวเสียโดดลงน้า จิวฉองก็จับตัวได้แล้วพามาให้กวนอู ๆ ก็ยกทัพกลับมาถึง ค่าย จึงให้เอาตัวอิกิ๋มข้ึนมาจากเรือแล้วถามว่า ครั้งนี้เหตุใดตัวจึงองค์อาจมารบกับเรา อิกิ๋มจึงว่า ข้าพเจ้าเปนข้าพระเจ้าวยุ ออ๋ งใช้ขดั มไิ ด้ ซึง่ มารบกบั ท่านนั้นโทษก็ผิดอยู่แล้ว ทา่ นจงละชีวิตขา้ พเจ้าไว้ จะอยู่เปนข้าทาการศกึ แทนคุณสืบไป กวนอูได้ฟังดังนั้นจึงหัวเราะแล้วว่า เราจะฆ่าชีวิตตัวเสียน้ี ดังหนึ่งฆ่าสุนัขเสียตัวหน่ึงก็ เหมือนกัน จึงส่ังให้ทหารมัดตัวอิก๋มิ พากลับไปเมืองเกงจวิ๋ ให้จาใส่คุกไว้กวา่ จะเสร็จ การศึก แล้วจึงสง่ั ให้เอาตัวบังเต๊กเขา้ มาถามวา่ บดั น้เี ราจบั มาได้ตัวจะคดิ ประการใด สามก๊กวิทยา

๑๓๓๔ สามกก๊ ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฝ่ายบังเตก๊ มีความมานะยนื อยมู่ ิไดค้ านบั กวนอูจึงถามว่า บังฮิวพ่ีของตัวแลม้าเฉียวนายเก่า นั้นก็เปนข้าราชการอยู่ในเมืองเสฉวน แลบัดน้ีเรา ยกกองทัพมาเหตุใดตัวจึงไม่มาสมัคอยู่ด้วยเรา บังเต๊กไดฟ้ ังก็โกรธจึงว่า เราเปนข้าพระเจ้าวุยอ๋อง ๆ มีคุณแก่เราเปนอันมาก ซึ่งเราจะยอมเข้าแก่ ท่านนัน้ มบิ งั ควร เราจะขอตายดว้ ยคมหอกคมดาบ หารกั ชวี ิตไม่ แล้ววา่ กลา่ วหยาบช้าแกก่ วนอเู ปนอนั มาก กวนอโู กรธจึงใหเ้ อาบังเต๊กไปฆ่าเสีย แล้วกลับ คดิ ปรานีขึ้นมาจงึ ให้เอาศพไปฝงั ไว้ ฝ่ายโจหยินซึ่งอยู่ในเมืองอ้วนเสยี น้ัน ครั้นเห็นน้ามากจงึ เร่งให้ชาวบ้านปิดช่องแลคลองเสีย น้าก็หักพุ่งเข้ามาในเมืองได้ ทหารทั้งปวงได้ความลาบากเปนอันมาก โจหยินจึงว่าแก่ทหารท้ังปวงว่า ครั้งน้ีเห็นเราจะมีอันตรายเสียจริง ทั้งน้าก็มากคนท้ังปวงได้ความลาบากนัก ข้าศึกเข้ามารบเห็นจะ ต้านทานมิได้ ควรเราจะท้ิงเมืองอ้วนเสียยกหนีไปรักษาชีวิตไว้ก่อน แล้วจึงสั่งให้ตระเตรียมเรอื ซ่ึงจะ หนไี ป ขณะนัน้ บวนทงท่ปี รกึ ษาจงึ หา้ มว่า ซ่งึ จะทงิ้ เมืองอ้วนเสียนน้ั ไมค่ วร อยสู่ กั สองสามวนั น้านนั้ ก็จะถอยลงแห้ง เราเห็นว่าอันกวนอูซ่ึงจะยกมารบในคราวน้านี้ก็เห็นว่ายังหามาไม่ก่อน เห็นจะใหแ้ ต่ ทหารไปขัดทัพอยู่เกียบแฮ ซึ่งเปนทางจะเข้ามาเมืองอ้วนเสีย ด้วยกลัวว่าพวกเราจะไปตีวกหลัง อันเมอื งอ้วนเสียน้เี ปนหลักใหญ่กว่าหัวเมืองปากใตท้ ั้งปวง ถ้าทง้ิ เมืองอ้วนเสียเสยี แล้ว เมอื งเตียงอั๋นก็ จะเปลย่ี วอยู่ โจหยินจึงตอบบวนทงว่า ท่านว่าน้ีเราก็เห็นชอบด้วย ถ้าท่านมิได้ทักท้วงเราเห็นจะเสีย ราชการไปครง้ั นี้ ว่าดงั นั้นแล้วกข็ ี่มา้ ขาวข้นึ ไปยืนอยู่บนเชิงเทนิ แล้วจงึ รอ้ งว่าแกท่ หารทัง้ ปวงวา่ บดั น้ี เราถือรับส่ังพระเจ้าวุยอ๋องมา ถ้าผู้ใดทาราชการย่อหย่อนออกปากว่าจะท้ิงเมืองอ้วนเสีย เราจะตัด สีสะผู้นั้นเสีย ทหารท้ังปวงจึงว่าพร้อมกันว่า ข้าพเจ้าขอรักษาเมืองไว้กว่าจะสิ้นชีวิต โจหยินได้ยิน ดังน้ันก็ดีใจ จึงให้ทหารทั้งปวงตระเตรียมอาวุธแลเกาทัณฑ์ตรวจตราให้พร้อมทั้งกลางวันกลางคืน อยู่มาสองสามวันนา้ ก็ถอยลง กวนอูเมอ่ื มีชัยชนะกล็ อื ชาปรากฎไปแก่คนทงั้ ปวงยงิ่ กว่าแตก่ อ่ น www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๙ ๑๓๓๕ ฝ่ายกวนหนิ ผบู้ ตุ รท่ีสองของกวนอู ซงึ่ อยู่ ณ เมืองเกงจิ๋ว ยกมาเยียนบิดา กวนอูจึงให้กวนหินถือหนังสือไปทูลแก่พระเจ้า ฮันต๋งในเมืองเซงโต๋ว่า บัดนี้ข้าพเจ้าตีเมืองซงหยงได้แล้ว จับ ตัวอิกิม๋ ส่งไปเมอื งเกงจ๋ิว แลบังเตก๊ นน้ั ข้าพเจา้ ฆ่าเสยี แลว้ ซึง่ ทหาร ทั้งปวงมาทาการศกึ ครัง้ นี้ก็มีความชอบเปนอันมาก กวนหนิ รับเอา หนังสือแล้วลาบดิ าไปเมอื งเซงโต๋ กวนหนิ (Guan Xing) ฝ่ายกวนอูจึงแบ่งทหารไปตั้งอยู่ท่ีตาบลเกียบแฮอันเปนทางเข้าเมืองอ้วนเสีย แล้วจึงยก ทหารเข้าไปจะรบเอาเมืองอ้วนเสีย กวนอูขี่ม้ายืนอยู่ตรงประตูทิศเหนือ จึงเอาแซ่ม้าชี้หน้าร้องเขา้ ไป ว่า อ้ายพวกหนเู ปนไรมงึ จงึ มิพากนั ออกมาสมคั ยอมอยู่ดว้ ยกู จะคอยทีอยเู่ ม่ือคร้งั ใดเล่า ขณะนั้นโจหยินยืนอยู่บนหอรบ แลเห็นกวนอูใส่เส้ือมีแต่เกราะปิดอกมายืนอยู่ดังน้ัน จึงให้ ทหารห้าร้อยเอาเกาทัณฑ์ยิงกระหนาบออกไป กวนอูหลบหนีมิทันลูกเกาทัณฑ์ถูกไหลเ่ บ้ืองซา้ ยตกลง จากหลงั ม้า โจหยนิ คร้นั เห็นกวนอูถูกเกาทณั ฑต์ กม้าลงดังนน้ั จึงใหท้ หารยกออกรบ สามก๊กวิทยา

๑๓๓๖ สามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลงั (หน) ฝ่ายกวนเป๋งผบู้ ตุ รจงึ ให้ทหารเข้ารบกบั ทหารโจหยิน ๆ กถ็ อยกลบั คืนเขา้ เมือง กวนเปง๋ ก็พา เอาบิดาคืนมาค่าย จึงให้ชักลูกเกาทัณฑ์ออกเสีย แลลูกเกาทัณฑ์นั้นอาบด้วยยาพิษซาบเข้าไปถึง กระดูกมพี ิษเจ็บปวดเปนกาลงั แต่จะไหวตัวก็มิได้ กวนเป๋งกับทหารทั้งปวงเห็นวา่ กวนอปู ่วยอยู่ดงั น้ัน จึงพากันเข้าไปวา่ แกก่ วนอูวา่ บดั นีท้ า่ นกป็ ว่ ยอยู่ ซึง่ จะทาการต่อไปนน้ั เห็นว่าทา่ นลาบากนัก ข้าพเจ้า ปรกึ ษาพร้อมกนั จะขอยกทพั กลับไปเมืองเกงจิ๋ว รกั ษาแผลท่านใหห้ ายกอ่ นจึงค่อยทาการต่อไป ฮวั โต๋ (Hua Tuo) กวนอูได้ยินก็มีความโกรธ จึงว่าเราจะ กลัวอันใดแก่ความเจ็บน้อยหนึ่งเท่านี้ เราจะตีเอา เมืองอ้วนเสียให้ได้ แล้วจะยกไปตีเอาเมืองฮูโต๋ กาจัดโจโฉเสีย พระเจ้าเหี้ยนเต้ก็จะมีความสุข เจ้าอย่าว่าดังน้ีต่อไป ไพร่พลทั้งปวงจะเสียน้าใจ กวนเปง๋ แลทหารทั้งปวงไดย้ ินกวนอูวา่ กม็ ิอาจท่ีจะ ขัดขืนได้ ต่างคนต่างก็ลาออกมา วันนั้นพอฮัวโต๋ หมอเอกชาวเมืองเจากนุ๋ มาถงึ ค่าย ทหารทั้งปวงจงึ ไปบอกแก่กวนเป๋ง ๆ จึงให้รับเข้ามา ฮัวโต๋จึงว่า ข้าพเจ้าได้ยินว่าบิดาของท่านถูกเกาทัณฑ์ป่วยอยู่ ข้าพเจ้ามาหวังจะรักษา กวนเป๋งจึงถามว่า เม่ือ คร้ังรักษาจิวท่ายในเมืองกังต๋ังนั้นคือท่านน้ีหรือ ฮัวโต๋ก็รับว่าคือข้าพเจ้านี้ กวนเป๋งได้ฟังดังนั้นก็ดี ใจ จงึ ให้ทหารพาฮัวโต๋เข้ามาในค่าย ฝ่ายกวนอมู คี วามเจ็บปวดเปนอนั มาก แตเ่ กรงว่าทหารท้งั ปวงจะเสยี น้าใจ จึงอตุ ส่าหแ์ ขงใจ ทาเปนสบาย จงึ เรยี กมา้ เลย้ี งเข้ามาเล่นหมากรุก หวังจะให้ทหารทงั้ ปวงมีน้าใจ พอแลเหน็ ฮัวโตเ๋ ข้ามา จึงเรียกให้กินน้าชาแล้วจึงให้พิจารณาดูแผล ฮัวโต๋จึงว่า แผลเกาทัณฑ์อาบด้วยยาพิษซาบเข้าไปใน กระดกู ถา้ มิเร่งรกั ษานานไปไหลจ่ ะเสยี กวนอูถามว่าท่านจะรักษาได้หรือไม่ได้ ฮวั โตจ๋ ึงว่า จะรักษาได้ อยู่แตก่ ลวั ทา่ นจะทนมิได้ กวนอูจงึ ว่า ทา่ นจะทาอยา่ งไรกต็ ามเถิด ฮัวโตจ๋ งึ ว่า ข้าพเจ้าจะให้เอาปลอก รัดทา่ นไว้กบั เสามิใหไ้ หวตวั ได้ www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๙ ๑๓๓๗ กวนอูหัวเราะแล้วจึงว่าเราหากลัวไม่ อย่าพักเอาปลอกรัดเลย ท่านจะทาประการใดก็ ตามแต่จะทาเถดิ เราจะนิ่งใหท้ า จึงชวนฮวั โต๋กนิ เหล้า ครน้ั เมาแล้วจงึ เรียกมา้ เลีย้ งเขา้ มาเล่นหมากรกุ แล้วจึงเอียงไหล่ให้ฮัวโต๋ ๆ จึงเอามีดเข้าเชือดเนื้อร้ายออกเสียแล้วเอายาใส่ แล้วจึงเอาเข็มเย็บไว้ คนทง้ั ปวงมใิ ครจ่ ะดูได้ กวนอูจงึ ลกุ ข้นึ รอ้ งวา่ เราหาเจบ็ ไมห่ ายแล้ว จงึ สรรเสริญว่าหมอคนน้ีดีประหนง่ึ ว่าเทวดาก็ว่าได้ ฮัวโต๋จึงว่า แต่ข้าพเจ้ารักษาคนป่วยมานี้ก็มากอยู่แล้วหาเหมือนท่านไม่ อันท่านนี้ น้าใจทนทานตอ่ ความเจบ็ ไมส่ ดงุ้ สเทอื นเลยดีนกั ฝ่ายกวนอูครั้นหายความเจ็บแล้วก็ดีใจ จึงให้ยกโต๊ะแลสุรามาเลี้ยงฮัวโต๋กินอยู่ตามสบาย ฮัวโต๋จึงว่าแก่กวนอูว่า อันแผลน้ีพ่ึงหาย ท่านจงระงับความโกรธกว่าจะถ้วนร้อยวัน พิษเกาทัณฑ์จึง จะหายสนิธ กวนอูก็รับคาแลขอบใจแก่ฮัวโต๋นัก จึงเอาทองหนักสามชั่งสิบบาทให้แก่ฮัวโต๋เปน บาเหน็จ ฮัวโต๋จึงว่า ซึ่งข้าพเจ้ามารักษาท่านทั้งน้ี จะเห็นแก่บาเหน็จหามิได้ ข้าพเจ้าเห็นท่านนี้ ประกอบด้วยความสัตย์ซื่อ จึงมาช่วยพยาบาลมิ ให้เปนอันตราย แลซ่ึงท่านให้บาเหน็จข้าพเจ้า ๆ ไม่เอาขอคืนไว้ให้ท่าน ว่าเท่านั้นแล้วก็เอายาปิด แผลให้ไว้อกี แล้วกล็ าไป สามกก๊ วิทยา