Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore คาถาส้มป่อยหลวงบทใหญ่

คาถาส้มป่อยหลวงบทใหญ่

Published by sutthirak147izaak, 2021-09-24 07:45:18

Description: คาถาส้มป่อยหลวงบทใหญ่

Keywords: โรงเรียนเวทย์ม

Search

Read the Text Version

คาถาส้มป่ อยหลวง (โองการส้มป่ อยบทใหญ่) คาถาบทนีใ้ ช้ปรุงนํา้ มนต์ส้มป่ อย นํา้ สุคนั โธทกะ ขบั ไล่เสนียดจัญไร แก้คุณคนคุณผี คุณไสย์ยาส่ังยาแฝด เสกกนิ เสกอาบ ไล่ผสี างภูตพรายปิ ศาจ นํา้ ก้านมะยม มดั หญ้า คา ใบหนาดในหนามกวนนํา้ มนต์พร้อมกบั บริกรรมไปด้วย โอม ป่ อย ป่ อย มหา ป่ อย ป่ อย โอมกจู กั มนต์ป่ ูส้มป่ อยย่าส้มป่ อยแต่ก่อนมาหลงั มงึ อยู่ป๋ า ยฟากฟ้ าจกั รวาล บดั นีม้ งึ ลงมาเป็ นต้น ซะลายป๋ ายมงึ เถิงเมอื งนาค รากมงึ ต้องดนิ ดาํ ลาํ มงึ ต้องดนิ แดงทุกญงี ชาย ย่อมแล่นหามงึ สะเกล้าดาํ หัว โอมมุกกนั ทะสัพพะจญั ไร ท่านหือ้ ตก ใจ๋ หือ้ จากเนือ้ จากตว๋ั ท่านไปวนั นีย้ ามนี้ เยยี วว่าท่านได้ไปขนึ้ ไปลอดราวขวั แสนท่า หือ้ มงึ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านไปถูกหลาวข้าวแสนตาํ๋ หือ้ มงึ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านใด้ไปถูกขหี้ ม่านํา้ ดาํ ก็ หือ้ มงึ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านได้ไปถูกดนิ ดาํ แกลบก้องก็ หือ้ มงึ แก่เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านได้ไปถูกงาจ้างฆ่าหักขาํ หือ้ มงึ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านได้ถูกต้องเคราะห์ตกกลางเรือน หือ้ มงึ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านได้ไปถูกผเี ถ่ือนผโี พง หือ้ มงึ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านได้ไปถูกผกี ลางโต้งกลางนา หือ้ มงึ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านได้ไปถูกผเี งอื กนํา้ วงั ปล๋า หือ้ มงึ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านได้ไปถูกจง๋ั ไรท่านใส่หุ่น หือ้ มงึ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านได้ไปถูกภยั จ้างใหญ่ใพรสา หือ้ มงึ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านได้ไปเข้าไฮ่หอเฮือน หือ้ มงึ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านได้ไปถูกผกี ะพงพราย หือ้ มงึ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ ป๊ิ ดพระปาย(พาย)สิบหายท่านอย่าได้มาแปด แขวดละป๊ิ ดท่านมาตา ตบิ๊ พระขวญั ได้ไปถูก หว้านใบหนาได้ไปถูกใบคากล๋างกาํ่ ได้ไปถูกผจี ําน้อยต๋าเหลอื ง ได้ไปถูกผกี มุ เมอื งใหญ่น้อย

ไปถูกถ้อย23 ได้ไปถูกนาม55 ได้ไปถูกผปี ่ าจ๊าอนั ท่านจ้างมาหือ้ หลงใหล หือ้ มงึ แก้เสีย เน้อป่ อยเน้อ โอม หูลู หูลู สวาหาย ตะสะเตสีอทุ ะกงั ยะต๊ะฐา คงั คายะโสตง๋ั ตดั ตมิ ะโน ผะตฐิ ิตุง สะโภนโต๋ ประลายนั ตุ สาเตวจี ะ ปัญจะกงั ฆะ ยะมะราชะเตวจี ะ ปัญจะธะระณี นะมามหิ ัง สุกะโต๋ สุกะตสั สะจานัง จ๊ะ สุมะคะโต๋สุโป๋ นะโมนะมามหิ ัง อ่งุ มะอุ่งมะซะแว้มะเก๋สวา โอมกง๊ั ก๊ะ ยะมะหากงั๊ ก๊ะยะ ป่ อยอยู่ฟ้ าแขวนสุง แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านได้ถูกผแี หมแลเถอื นถาํ้ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกผเี งอื กนํา้ สองนาง ถูกผลี วงยางอยู่ม่อน แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ โอมฐิมาหะอะออิ สุ วาหาย ป่ อยอยู่ฟ้ า แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกผปี ่ าจ๊ามายะหือ้ ใหลหลง แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกผตี ายโหงเตยี วอากาศ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกผวี ศิ าจร้ายอนั ท่านขบั หนี แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกยางก่ายต่านมาแปด แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกยาแฝดท่านมาตา แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกหว้านก่านหนา แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกยาก้านดาํ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกผเี ตยี วเมอื งท่านจกั ฆ้า แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกป่ าเจ้าตายท่านจักฆ้ากลางตาง แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกผสี องนางอยู่เถือ่ นถาํ้ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกผหี น้าเง้าอยู่ยงั ดอย แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกผวี ดั ห่างอยู่ไม้กาํ้ ศรี แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกต้องขดึ ลงั กะเจดยี ์มหาธาตุ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกวศิ าจอากาศกลางหาวและกมุ ภณั ฑ์ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกผมี องจ๊างหาน ถูกฟ้ ากางกบั ถูกถานเหลอื ง

ถูกกาํ เมอื งเป๋ นบ้า แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกภยั ปันว้าอยู่กลางโต้งดงลี แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ โอมเต๋เมนะมะอะอสุ วาหะ ป่ อยอยู่ฟ้ า แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกผขี หี้ ม่านํา้ จาํ แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกผลี นิ ดาํ มดิ บ้อง แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกผจี ๊างปายหลวงหลายแก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกภยั งวั ควายตายห่า แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกไก่ป่ าพระตาขนั หนีถูกผเี ขน็ อยู่ยงั คงิ บ่อฮู้หนีจากเจ้า เยยี วว่าท่านถูกผหี มวดอ้นั อยู่กลางหัว แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ เยยี วว่าท่านถูกผตี ๋ามวั จ่างมาเยยี ว หือ้ เป๋ นผลี เี้ ป๋ นตุ่มกลุ่ม ผตี าซุ่มจ้างมาแสวงหากนิ๋ เยยี วว่าท่านถูกพรายดนิ และพรายโบ้ง แก้เสียเน้อป่ อยเน้อ โอมนะโมพทุ ธัสสะ นะโมธัมมสั สะ นะโมสังฆสั สะ ยะธิทงั หูลู หูลู สวาหาย โอม ทุรา ทรุ า เพเทเร สวาหาย โอม30นํา้ ส้มป่ อยมงึ ลุกไหลมา40ปี๋ แห่หน้า50ป๋ี แห่หลงั ลุกตงั ทางไกลถูกคล้องสายใยหากมู าแก้กว็ นั นี้ ลกุ ตงั ใต้ถูกคงภยั เมอื งบ้านหากมู าแก้กว็ นั นี้ เป๋ นตวั ต่อตวั ท่านหนีกห็ นีเสียวนั นี้ เป๋ นปอน้ังปอนอนจ๊ะหนีกห็ นีเสียวนั นี้ ปาจ๊ะหนีเสียหาด จ๊ะหนีกห็ นีเสียวนั นี้ ไก่คะแต้เหนือดนิ จ๊ะหนีกห็ นีเสียวนั นี้ ผเี ขน็ เยน็ แต่เจ้า จ๊ะหนีกห็ นีกห็ นีเสียวนั นี้ ลมปันเก้าเมาหัว จ๊ะหนีกห็ นีเสียวนั นี้ อุ่งทโิ ลอุ่งโลกอี ุ่งเลาเยน็ อเุ ยยี วเราเราเยน็ โอมอะมุ(อมั มุ) เสีย(เสือ)หลวงปากกว้างมอื กแู รงเป๋ นดงั่ จ้างสาร มอื กหู าญเป๋ นดง่ั ขวานตองฟ้ า มือกกู ล้าเป๋ นดงั่ กงจักร กจู กั ปักตไ่ี ดกห็ ือ้ แห้ง กจู ักแทงตใ่ี ดกห็ ือ้ ขาด

ป้ อผญาปูริสาดหือ้ แก่กู โอมกะยะวะสิกาจน๋ิ ตามณี เมหังปุพพะกมั มงั ปพุ พาวกิ งั เอหิ ลาภามหาเตชัง ภะวนั ตุเม(เต) โอมสิธิการิยะครูบาอาจารณ์หือ้ แก่กู กจู กั มนต์ส้มป่ อย7ฝัก7ข้อหมอสระเสียโอมส้มป่ อย ดอยหนามหาน ฮากมนั ปกดนิ ดาํ เครือมนั งาํ 3ห้วย ฮากมนั ด้น3ปั๋นดอย โอม30กม็ ปี ่ อหมอ หลวง หือ้ มาจ่วยกแู ก้ยา หือ้ แก้ส้มป่ อย โอมสวาหะเลกิ โอมผะผายกาํ มงั สิทธิหัตถัง สิทธิก๋า ระ ตะถาก๊ะตะสัมภะรัง สิทธิกนั เจ๋วะ นะมามิ สิทธิกมั๋ มะโต๋ พทุ ธานุภาเวนะ ธัมมานุภาเว นะ สังฆานุภาเวนะ พทุ ธังเต๋โพธิ ธัมมะนุภาเวนะมะตะตเ๊ิ ป๋ ป๊ ะฏขิ ปิ เป๋ จะเมวปุ ๊ ะสะมนั ตุ โลกา ตนี ิสิงเหสะต๊ะนาเก ปัญจะปิ สะหนู๋กนั เจ๋วะ จะตุเทวา ฉะวชั ชะราจา ปัญจะอนิ ต๊ะรา นะเมวะจะ เอกะยกั ขา นะวะเตวา ปัญจะพรัหมาสะหะปะติ ทะเวราจา อฏั ฐะอะระหันต๋า ปัญจะป๊ ุดธานะมามหิ ัง วสิ ุกม๋ั เมพรัหมะเตวาก๊ะหะเนจติ เต๋เมตต๋าจ๊ะ สัพป๊ ะทุกโขโรก๊ะภะ ยา อพั ภะเยนะ สักก๊ะต๊ะวาเจนะรักขนั ตุ โอมป๊ ะลายอนั ตราย ตวา ตสั สะมะหาอทุ ต๊ะกะ สัปป๊ ะไจยา สิทธิ หูลู หูลู สวาหาย โอมสีธิการ๋ พ่อหมออาจารณ์ผู้ประเสริฐลาํ้ เลศิ กว่าหมอท้งั หลายโผดฝายเสดจ็ เพชชะอาคม สวาหะ กสู ละเสียยงั ส่ิงแสลงแห่งเทศเพชชะหือ้ ตกไหลไปตวยนํา้ กจู กั สละเสียยงั จาํ แก่นหือ้ ซําแซกไปตวยดนิ กจู ักสละเสียยงั ป๊ิ ด อย่าหือ้ มนต์ทนิ นะสังมาใกล้ กจู ักสละเสียยงั บาปใบ้ อย่ามาปาน กจู ักสละเสียยวั ยานอย่าหือ้ แปด อย่าได้ต้องยาแฝดท่าน กจู กั สละเสียหือ้ หายได้ อย่าต้องกาย กจู ักแก้เสียหือ้ หายได้อย่าต้องกายากาย กจู กั สละแก้เสียซ่วยเสียหือ้ หมดแห้งไข้ ป่ งฮู้แควน กจู ักแก้เสียแยน7อยู่แก๋นฮูป ถูกกม๋ั ท่านส่งจ๋น กจู กั แก้เสียเป๋ นคนจ่อื ป้ อแหก กจู ัก แก้เสียเสี้ยงบ่งออก กจู กั แก้เสียผี มกั ฮับออกมกั อาํ กจู ักแก้เสียเป๋ นกาํ บ่งฮู้แล้ว กจู ักแก้เสีย แค้ว งออยู่สะอนื้ สะอ้อน กจู กั แก้เสียนวลมกั ฝันฮ้าย กจู กั แก้กลบั กลายนอนบ่หลบั กจู กั แก้ เสียคงิ คงิ อยู่ใจ๋ไหว กจู กั แก้จัญไรท่านมาปอก กจู ักแก้เสียท่านได้เคราะห์13มาต้อง กจู กั แก้ เสียท่านได้เคราะห์55มาถูก กจู กั แก้เสียโจ๊กจ๊ายท่านถูกฮ้าย กจู ักแก้เสียจุมจายท่านดูหมนิ่ กู จักแก้เสียผวี ่าเป๋ นโตสเมอ่ื วนั กจู กั แก้เสียผวี ่าเป๋ นโตสเมอื่ คนื กจู ักแก้ลูกข้นั บนั ใดกระทาํ ร้า ยอว้ายจาก กจู ักแก้เสียนํา้ มาพดั ไหล กจู ักแก้เสียไฟจักมาไหม้ กจู ักแก้เสียเศียรอยู่ตงึ วนั ครางทุกข์ครางยาก กจู กั แก้เสียซมุดซมาดปากเสียสรี กจู ักแก้ซะยานวนบน ตวิ ตอื กก ตก ต้นไม้ กจู กั แก้เสียสัปปะเคราะห์ท้งั หลายมตี ้นว่า อาทติ ย์ จันทร์ องั คาร พธุ พฤหัสบดี ศุกร์

เสาร์ ราหู เกตุ อนั ได้เป๋ นถูกต้องลกั ขณาปาทา จาเคราะห์สัปปะเคราะห์สัปปะคาด ได้ต้อง อบุ าทว์พระอนิ ทร์ อบุ าทว์พระเพลงิ อุบาทว์พระยม อบุ าทว์พระนารายณ์ อบุ าทว์พระวรุณ อุบาทว์พระพาย อุบาทว์พระโสม อบุ าทว์พระไพรศะพะณ์ อคั คพิ ษิ สะหนู๋ครูมนต์ กจู ักแก้ เสียคนได้เป๋ นพยาธินักหนาลาํ บาก กจู กั แก้เสีย โอมไก่กะแต๊กหัน(อ)่ี เห็น กห็ ือ้ (อเ่ี ห็น)มงึ หนี ไปวนั นี้ ผเี ขน็ อยู่คงิ ทาํ ร้ายหือ้ แก่เจ้า กห็ ือ้ ซัวไปในวนั นี้ เสีย(เสือ)หมจี ักขอกณั หนีจากถํา้ ก็ วนั นี้ โอมกสั สะแล่งไกล๋ โอมสัปป๊ ะเคราะห์ สัปป๊ ะโต๊ดโอมสัพป๊ ะจง่ั ไร โอมไส โอมสวาหะ สวาหาย หือ้ ตกไปตวยส้มป่ อย หือ้ ตกไปตวยอาคมกจู กั แก้เสี้ยง โอมสวาหาย โอมนะโม โลกะนาโถอสิ ี (ปี ใหม่ยามใหม่) กขู นึ้ อากาศแสนตจี้ ้ันฟ้ าธรณี โอมโกโน มะกะ บาต กหู มายยาหนวดมงึ มี 3 ใบ กบั ยอดกจู กั สั่งมงึ ปันผพี รม ปัดผพี าย ปัดสะหวาย ลงมดี ป้ องปัดตวั ผตี ๋าหลวงต๋าเหลอื งเข้าหมนิ้ ปัดตวั ผแี ลบลนิ้ กนิ คน ปัดตวั ผบี นิ บนมาตางอากาศ ปัดตวั ผจี นิ้ ฟ้ าหยาดลงมา ปัดตวั ผปี ่ อลงุ เก๊าไม้ ปัดตวั ผจี ุมปวก ปัดตวั ผบี วกควาย ปัดตวั ผตี ๋ายปองจมนํา้ ปัดตวั ผเี ถ่อื นถํา้ หยาดนํา้ และคูหา ปัดตวั ผลี ุงตาผมี ด กจู กั ปัดตก สัพพะ สัตว์ตกวนิ าศหุลุ หุลู สวายเทกิ โอมนะโมพทุ ธายะ นะกอื พระกกุ กุ สันโธ โมกอื พระโกนาคม พทุ กอื พระพทุ ธกสั สะปะ ธากอื พระศรีอริยะเมตตรัย ขอเดชพระปาระมพี ระพุทธเจ้าต้งั ๕ องค์ ฮอมเถงิ พระปะระ เมศวรผู้เป็ นเจ้า องค์เสดจ็ มาต้งั ฟ้ าแลดนิ ต้งั สินสาน มหาสมุทร ตงั พระอนิ ทร์ พระพรหม พระยม พระกาฬ พระเกตุ จตุโลกาบาลตงั๊ ๔ แม่ธรณี แม่นางคงคา พระเปิ ง(เพลงิ ) พระ ปาย(พาย) พระนารายณ์ ท่านจ่งิ จกั ให้กนั เสนียญแลจงั ไร พงพายท้งั หลายอย่าได้มาถูกต้อง ท่านจ่ังจกั ให้ตเี จือกบาศก์ แลบ่วงก้อง ท้งั ปลอกแลขอ ท้งั กะทอแลคนทาม กจู ักทาํ ตามมนต์ ท่านจ่ิงจกั ให้ไว้ทาํ การ กจู ักบกั บานต้นไม้ใหญ่อนั มผี ี กจู ักตดั พธิ ีต่อก๋งต่อวารบานประตู ขดุ ขอ่ื ขดุ บ่อ ขุดท่อต่อแปงตาง ขดุ สระเกศ รูปพระ รูปพา ตวั เบ็ง ยะศาลา จ้อหนังโฮงธัมก๋าสัง ทงั่ ผตี ายหง ต่อโลต่อโกฐิ ตดั ศาลามณฑป นมศพ ปะนมเมรุ ครูกจู อ่ื ว่าพระอนุรุทเถรต๋นมี ฤทธ์ิ เทวจิงจกั เอานํา้ ต้นแก้วไปตกั เอานํา้ อะโมมะต๊ะมหานทมี าหือ้ แก่กู แล้วใช้แก่กเู ป็ น หมอเฒ่าแก่คนท้งั หลาย หือ้ กเู อาไปฮดววั ควาย ฮดจ้างรดม้า ฮดคนเป็ นบ้าอยู่กลางเมอื ง ฮด คนเงอื่ นคนง่าวหาวนอนอยู่ ฮดคนถูกต้องอธิกรณ์ ฮดแส่สะหลนจะนิง จกั ขอื่ ขาํ จําถูก ฮด ผ้าฮดผกั ฮดเข้าในนา ฮดฟัก ฮดแฟง ฮดหม่าแตง ฮดหม่าเต้า ฮดเข้าหมนิ้ ขงิ ข่ากล้วยอ้อย

ม่วงหม่าฝาง ฮดเข้า(ข้าว)ในยุ้งในสาง ฮดนางผู้ได้หายใจอนั ยาก ฮดหมาก ฮดปู ฮดงูขนึ้ เฮือนงูเหลอื มขนึ้ ฮ้าน สัตว์เถ่ือนเข้าบ้าน แร้งยบั หลงั คา ฮดเขยี้ วรดงา อนั เป็ นอธิกรณ์ เธอ จ่ิงจกั เอาต้นไปต่อต้น เอาป๋ ายไปต่อป๋ าย เอาเก๊าไปฝากพระนารายณ์ เอาป๋ ายไปฝากแม่พระ ธรณี โอมนะโมพทุ ธัส กาํ จดั เคราะห์ออกไป โอมนะโมธัมมสั กาํ จดั เคราะห์ออกไป โอมนะ โมสังฆสั กาํ จัดเคราะห์ออกไป โอมหุลาเพ ทุเลสวาหาย พทุ ธคุณนัง ธัมมะคุณนัง สังฆคุณ นัง อสิ ีคุณนัง มหาอสิ ีคุณนัง ปัจเจกะพทุ ธะคุณนัง อรหันต๋าคุณนัง พรัหมมะคุณนัง เทวะ ตาคุณนัง พระปิ ดต๋าคุณนัง พระมารดาคุณนัง อาจาริปัทธิยายะคุณนัง สาวงั มหาสาวงั นะ โมนะมะ นะอะอะวา กะณะฆะนะ นะยงั วะมะธะ วาจังวหิ ายะ มะสีสะ จักกะวา พทุ ธปัญญะ วา ธัมมะปัญญะ วา สังฆปัญญะ วา ธิมะสังองั ขุ อาปามะจุปะ สังวธิ าปุกะยะ ปะ อสั วาส ปัสวาส นิสวาส ภะวะสูตร พระวนิ ัย กะวะถะคะ อทิ งั อภธิ ัมมาเจ้า 7 คมั ภรี ์ จุ่ง มาเป๋ นทเ่ี พง่ิ เมแห่งข้า โอมมโหสถะใจป้ อง ขอหือ้ ใจกซู ้องป๋ านดาว ขอหือ้ ใจกขู าวป๋ านฟ้ า ยามเมอื่ อ้าปากขนึ้ ปอหือ้ ไหลลงมา อุ่งสติ มามะสติ มานิสติ มานิมานัง อานุพนั ธิตวา มารัง มาเรโส โสเรมารัง ยนั ตงั สันตงั วริ ึงวติ งึ คะเร นะมะพะทะ จะภะกะสะ นะโมพทุ ธะ พระครู กจู อ่ื ว่าพระมหากจั จายเถระเจ้าต๋นมฤี ทธีเต๋จ๊ะ จ่งิ มาประสิทธิหือ้ แก่กู หือ้ ปัดยงั อุปัตตะวะ อนั ตราย วนิ าศสันติ พทุ ธัง กน๋ั เสนียญจังไร วนิ าศสันติ สิทธิหุลู หุลู สวาหาย ธัมมงั กนั๋ เสนียญจงั ไร วนิ าศสันติ สิทธิหุลู หุลู สวาหาย สังฆงั กน๋ั เสนียญจังไร วนิ าศสันติ สิทธิหุลู หุลู สวาหาย นะโม พุทธายะ สีโลเม พทุ ธะเทวญั จะ นะลาเต พรหมมะเทวะตา อตั ตะเย นารายะกนั เจวะ หัตเถ ปะระเมสุรา ปาเทถะ เพชรฉลูกญั เจวะ สัพพะกมั มะ ประสิทธิเม(เต) สมุหะติ สมุหะตา สมุหะเสนา ลยุ ยะ ถอนยะ คตั ชะตะ คตั ชะอะมุมหิ โอก๋าเสติ ตถิ าหิ สมุ หะติ สมุหะโต อะระหัง พทุ โธ นะโมพทุ ธายะ มะอะสาโร อโุ สธายะ โสอะสะติ อติ ปิ ิ โส ภะก๊ะวา ฝูงวะวา วะโสผาติ อะหัง วะวโิ ววงั วะ ววิ ะอะวะสุสะตะววิ ะสวาหายฯ อ่งุ จ้อ อุ่งจะ อ่งุ จ๊ะ อุ่งนะวะสวาหาย (เป่ าลงขนั นํา้ มนต์) กสั สะ อะมมุ หิโอก๋าเสฯ (เป่ าลงขนั นํา้ มนต์) โองการส้มป่ อยบทใหญ่จบเพยี งเท่านี้

ปัจฉิมลขิ ติ 1. โองการส้มป่ อยบทนี้ ต้นมูลบท ของท่านใดก่ลมื จดไว้ ได้อ่านแล้วพบว่ามถี ้อยตกหล่น ผดิ พลาดอยู่มากนัก จงึ ตรวจทาน ตดั แก้คาํ ผดิ เสริมคาํ ขาด แก้บกพร่อง จะไปตดั๊ ของท่าน ใด ขออภยั ไว้ล่วงหน้าเน้อ 2.ในการปริวรรตนี้ ได้เกบ็ คาํ เดมิ ไว้เป็ นฐาน แล้วพจิ ารณารากคาํ หาคาํ ใหม่ทเ่ี หมาะสมแต่ง เตมิ เข้าไป เพอื่ แก้จุดน่าจะเพยี้ น หือ้ อ่านได้ใจความ ตย. เช่น “จ้อหนังธัมสังผตี ายหง” แก้ เป็ น “จ้อหนังโฮงธัมก๋าสัง ทง่ั ผตี ายหง” รวมถึงพระกถากไ็ ด้ปรับแก้ทุกบททพ่ี ร่องพ่องก่ ขาด พ่องก่ไม่สมบูรณ์โดยอาศัยคาํ เดมิ เป็ นตวั ชี้ทาง ท่านใดเป็ นเจ้าของเดมิ ก่อย่าว่ากนั เน้อ ตย. “ตนี ิสิงเห.....” ได้ปรับแก้หือ้ ครบบทตามแบบมนต์ตรีนิสิงเห(ลบผง) และปรับแก้ส่วน ตามมาหือ้ ได้ความชัดเจนว่าสื่อถงึ สิ่งใด 3. คาํ ว่า “เสีย” ในคาํ ล้านนา มคี วามหมาย = เสียหาย หรือ เสือ ตามสําเนียงออกเสีย คาํ ที่ หมายถึงเสือ ได้ใส่วงเลบ็ ไว้แล้ว ให้ออกเสียงเสีย แต่เข้าใจว่าท่านหมายถงึ เสือ 4. กถามหี ลายคาํ จะออกเสียงส้ันแบบฉบับล้านนา ได้คงคาํ ไว้อย่างเดมิ เป็ นการเคารพครูเก่า พงึ พจิ ารณาทาํ ความเข้าใจความหมาย เช่น ตะสะเตสี คอื ตสั สะเกสี (คาํ ขนึ้ ต้นมนต์พระแม่ธรณ)ี อะมุ อมั มุ นะกอื พระกกุ กุ สันโธ ....นะคอื พระกกุ กุ สันโธ 5. ไก่กะแต๊กหัน(อ)่ี เห็น กห็ ือ้ (อเ่ี ห็น) เวลาสวดจริงใช้ ไก่กะแต๊กหันเห็น กห็ ือ้ มงึ (วงเลบ็ ไว้ให้เข้าใจ) 6.ของเดมิ เป็ น โอมนะโม โลกะนาโถ กขู นึ้ อากาศแสนตจี้ ้นั ฟ้ าธรณี อสิ ีปี ใหม่ โอมโกโน อ่านไม่ได้ใจความสื่ออะไร

จงึ ปรับแก้เป็ น “ โอมนะโม โลกะนาโถอสิ ี (ปี ใหม่ยามใหม่) กขู นึ้ อากาศแสนตจี้ ้ันฟ้ าธรณี โอมโกโน” คาํ ว่า โลกะนาโถอสิ ี ใจความหมายถงึ พระพทุ ธเจ้าท้งั หลาย และรวมถึงบรรชิต พระระสี ไปพร้อมๆ กนั (ปี ใหม่ยามใหม่) ในวงเลบ็ ใช้เฉพาะพธิ ีเวลาขนึ้ ปี ใหม่,เปลย่ี นขนั ครูเท่าน้ัน งานอนื่ ๆ ใด ไม่ต้องสวด 7. สํานวนนีผ้ ู้แต่งเดมิ มคี วามรู้ทางล้านนาและได้สดบั ทางธรณสี ารหลวงจงึ ได้รจนาสรุป ถ้อยมาเป็ นบทเดยี ว ผมได้ปรับเตมิ เสริมตามสมควรจากสํานวนภาคกลางให้สมบูรณ์ขนึ้ โดยใช้สํานวนเดมิ ของท่านเดมิ แต่ง ซ่ึงถ้าท่านใดต้องการปรับเพม่ิ เตมิ ให้ท่านอ่านในหมวด โองการธรณสี าร ซ่ีงมพี มิ พ์ขายทว่ั ไปเช่น ฉบับ อ.เทพย์ สาริกบุตร ทไี่ ม่ยกมาให้เพราะ เห็นว่าจะยดื ยาวเกนิ ไป จงึ ปรับให้ใจความเดมิ สมบูรณ์เท่าน้ัน 8.. การสวดมนต์ยาวๆ เช่นนี้ แนะนําว่า ท่านไม่ควรนําไปสวดในวนั งานพธิ ีจริง หากท่าน โชว์พลงั ยดื ยาวเกนิ ไป กจ็ ะเป็ นทงี่ ่วงเหงารําคาญ จ่มบ่นของศรัทธาวหิ าริก ภกิ ษุสามเณรใน งานน้ันๆ ควรจดั ต่างหากในวนั สุกดบิ หรือแอบเสกเองในวนั ฤกษ์ดเี ตรียมไว้ก่อน ในพธิ ี จริงค่อยใช้บทส้ันๆ พอเป็ นสักขพี ยานแก่ผู้ร่วมงาน เน่ืองจาก “ข้อห้าม” ของงานมงคลคอื ต้องระวงั อย่าให้มกี ารตาํ หนิตเิ ตยี น ชํารุดตกหล่นในงานเกดิ ขนึ้ เป็ นพนิ ธุกรรม ทาํ ให้พธิ ี เสียหายเป็ นโมฆะกรรมเสียได้ ขอให้ท่านจงมคี วามเจริญและสุขปิ ตใิ นธรรมอนั รจนาแล้วนี้ แด่เตอะ หนานพนู นครลาํ ปาง


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook