นกกระสากับหมาจิ้งจอก

กาลครงั้ หนึ่งในวนั ทสี่ ตั วท์ งั้ หลายกาลงั พกั ผอ่ นกนั อย่างสงบสุข จู่ ๆ หมา จงิ้ จอกเจา้ เลห่ ์ กน็ ึกวางแผนชวน นกกระสา มากนิ ขา้ วดว้ ยกนั จะไดก้ ลน่ั แกลง้ ใหร้ ูส้ กึ อบั อายขายขหี้ น้า เพราะตนคดิ วา่ รูปรา่ งของนกกระสานน้ั ดู สูงเกง้ กา้ งขดั ตา แถมยงั มปี ากยาวเหยยี ดจนน่าขามาตลอด

\"เจา้ นกกระสา.. วนั นี้สนใจมากนิ ขา้ วมอื้ เย็นกบั ขา้ ไหม ?\" หมาจงิ้ จอกเอ่ย ชวนดว้ ยรอยยมิ้ พมิ พใ์ จ ทาใหน้ กกระสาตอบรบั คาชวนอย่างยินดี \"ไดส้ ิ เจา้ จงิ้ จอก ขา้ จะเกบ็ ทอ้ งไวก้ นิ อย่างเอรด็ อรอ่ ยเลยล่ะ คอยดูนะ !\" วา่ แลว้ นก กระสาก็ขอแยกตวั ไปเตรยี มพรอ้ มสาหรบั มอื้ พเิ ศษ โดยไม่เอะใจอะไรแมแ้ ต่ น้อย

เมื่อเวลามื้อเย็น มาถึง น ก ก ระ สาก็ เดนิ ทางมาหาหมาจงิ้ จอกตามนัด แต่ สิ่ง ที่พ บ ก ลับ เ ป็ น ซุป ชืด ๆ ใ น ช า ม ปากกวา้ งกน้ ตืน้ เพียงเท่าน้ัน \"ขา้ ทา ใหเ้ จา้ สุดฝี มอื เลยนะ ขอใหก้ นิ ใหอ้ รอ่ ย ล่ะ เจา้ นกกระสา\" หมาจิง้ จอกกล่าว ตอ้ นรบั ก่อนนกกระสาจะยมิ้ ขอบคุณ แลว้ ลงมือกินซุปทนั ที แต่พยายามกี่ ครง้ั ก็ไม่สาเร็จ เพราะปากที่ยาวของ มนั ไม่สามารถกนิ อาหารจากชามกน้ ตนื้ แบบนีไ้ ด้

\"ฮ่า ๆ ๆ ดู เจา้ นกกระสาแสนโง่ น่ันสิ ตลกชะมดั เลยใช่ไหมพวกเรา !?\" เสยี ง ของหมาจงิ้ จอกทดี่ งั ขนึ้ ทาใหน้ กกระสา หนั ไปพบว่า มสี ตั วต์ วั อนื่ กาลงั หวั เราะกบั ท่าทางเก้ ๆ กงั ๆ ของตวั เองอยู่ จงึ เขา้ ใจ ทนั ทวี ่า จรงิ ๆ แลว้ นี่คอื แผนกลน่ั แกลง้ ของหมาจงิ้ จอกสุดเจา้ เล่หน์ ่ันเอง แต่ถงึ อย่างนั้น นกกระสาก็ไม่ถอื โทษโกรธอะไร พรอ้ มเดนิ กลบั บา้ นตวั เองไปแมจ้ ะหวิ โซมา กต็ าม

หลายวนั ต่อมา นกกระสาถอื โอกาส ชวนหมาจงิ้ จอกมากนิ ขา้ วดว้ ยกนั บา้ ง คราวนี้ นกกระสาเตรยี มเนื้อเอาไวใ้ น เหยอื กน้าทรงสูง ทนั ทหี่ มาจงิ้ จอกเห็น ก็รบี พุง่ เขา้ ไปหาทนั ที แตป่ ากของมนั ก็ ไม่ยาวพอทจี่ ะยนื่ ลงไปถงึ เนื้อของโปรด ได้ นกกระสาจงึ พูดขึน้ มาว่า \"อย่าหา ว่าขา้ ใจรา้ ยกบั เจา้ เลยนะ เจา้ จิง้ จอก เพราะขา้ แค่ทาเหมือนกบั ทเี่ จา้ เคยทา ไวก้ บั ขา้ เท่าน้ันเอง\" ไดฟ้ ั งดงั น้ัน หมา จงิ้ จอกเลยตอ้ งยอมกลบั บา้ นไป โดยไม่มี อะไรตกถงึ ทอ้ งเลยแมแ้ ตน่ ิดเดยี ว..

นิทานเรอื่ งนีส้ อนใหร้ ูว้ า่ : การใชช้ วี ติ ในสงั คมรว่ มกบั ผูอ้ นื่ ถา้ อยากมเี พอื่ นทดี่ อี ยู่รอบตวั เราก็ควรทาตวั เป็ นเพอื่ นทดี่ ใี หแ้ กเ่ ขาเชน่ กนั เพราะฉะนน้ั เด็ก ๆ อย่า คดิ แตจ่ ะกลน่ั แกลง้ ใหค้ นอนื่ ตอ้ งทุกขใ์ จเหมอื นเจา้ หมาป่ านะคะ เพราะ สกั วนั หนึ่งสงิ่ ไมด่ ที เี่ คยทาเอาไว้ จะยอ้ นกลบั มาทารา้ ยตวั เราเอง ซา้ ยงั ไม่มใี ครคอยยนื่ มอื มาช่วยเหลอื อกี ดว้ ย แต่ทง้ั นี้ การแกแ้ คน้ เอาคนื แบบนกกระสา ก็ไม่ใช่เรอื่ งทถี่ ูกตอ้ งเท่าไรนัก เพราะเราควรรูจ้ กั ให้ อภยั ตอ่ กนั ถา้ รูแ้ ลว้ วา่ ใครนิสยั ไม่ดี หรอื คดิ รา้ ยต่อตวั เรา สงิ่ ทดี่ ที สี่ ุดก็ คอื พยายามอยา่ ไปขอ้ งเกยี่ วกบั คนคนนน้ั จะดที สี่ ุดคะ่