AmphurKapongHistory (2)

ประวัตคิ วามเปนมาของอําเภอกะปง อ.วิมล โสภารัตนอาํ เภอกะปง มา นหมอกเมอื งใต ผลไมน านาพระนารายณลา้ํ คา ศรัทธาหลวงพอ เซง กะปง เปนอาํ เภอเล็ก ๆ อําเภอหน่งึ ของจังหวดั พงั งา มีเนอ้ื ท่ีประมาณ 588ตารางกิโลเมตร อยหู างจากอาํ เภอเมืองพงั งาประมาณ 47 กิโลเมตร โดยทางหลวงสายตะกั่วปา – พงั งา และหา งจากอาํ เภอตะก่วั ปา ประมาณ 25 กิโลเมตร โดยทางหลวงสาย ตะกวั่ ปา – พังงา กะปงเปนอาํ เภอเดยี วของจังหวัดท่ไี มมที ะเลหรอื อาณาเขตไมต ดิ กับทะเลเลย แตเปน อําเภอท่มี ีทรัพยากรธรรมชาติอดุ มสมบรู ณท ่ีสดุ ท้ังแรด บี ุกและปาไมความเปน มาในอดตี อาํ เภอกะปงกบั อาํ เภอตะกั่วปา มีความเปน มาทางดานประวตั ศิ าสตรร วมกนัมาตลอด เนือ่ งจากเปน พ้ืนที่ท่ีอยูบ ริเวณลมุ แมน า้ํ เดยี วกนั มีสภาพทางภูมิศาสตรรว มกนั มคี วามเจริญรงุ เรอื งมาพรอม ๆ กนั กลา วคอื กอนพทุ ธศตวรรษที่ 16ดนิ แดนตลอดลมุ แมน าํ้ ตะกวั่ ปา คือชุมชนโบราณตะกั่วปา ซง่ึ เริม่ จากแหลง โบราณคดีเขาพระนารายณในเขตอาํ เภอกะปง ไปจนถึงแหลง โบราณคดีทุงตกึ ปากแมน ํ้าตะกั่วปา ตาํ บลเกาะคอเขา อําเภอตะกวั่ ปา ปจจบุ นั แตเ ปนชุมชนของชาวอนิ เดยี และชาวพ้นื เมอื ง โดยตงั้ ถิ่นฐานตรงบรเิ วณแหลงโบราณคดเี ขาพระนารายณ สว นบรเิ วณทงุ ตึกซง่ึ อยูปากแมน ํา้ ตะกั่วปาเปน เมืองทา และศนู ยก ลางการแลกเปลย่ี นสนิ คา ของชาวตา งชาติ นอกจากนยี้ ังมหี ลักฐานอยางชดั เจนวา ชาวอินเดยี ไดใชแมน า้ํ ตะก่ัวปาเปน เสนทางลดั ขามแหลมมลายอู กี ดวย แตห ลงั จากเมืองตะโกลาถูกพวกทมฬิ โจฬะเขา โจมตี ทาํ ใหผ ูคนอพยพทิ้งเมืองไปจนกลายเปน เมืองรางในปลายพทุ ธศตวรรษที่ 16 จนกระทง่ั พุทธศตวรรษท่ี 18 ชุมชนตะก่วั ปา (ซงึ่รวมถงึ กะปงดว ย) เรมิ่ ปรากฏอกี ครั้งแตเ ปนชมุ ชนของคนไทยพื้นเมือง เปนชมุ ชนขดุ หาแรด ีบกุ บรเิ วณใดทม่ี แี รด ีบุกอุดมสมบูรณ กจ็ ะมีผูคนเขา ไปรวมตวั กันจนเกดิ เปนชมุ ชนขึน้ ขยายตวั เปน เมือง ทง้ั บริเวณอาํ เภอกะปงและอาํ เภอตะกวั่ ปาHTTP://WWW.KUAPA.COM

ทางดา นประวัติศาสตรถอื วาท้ังสองแหงน้ีเปน ชุมชนเดยี วกนั เรียกวา ตะกัว่ ปา และไดพฒั นามาเปน เมืองตะกวั่ ปา เปนจงั หวดั ตะก่วั ปา ทง้ั อาํ เภอกะปง และอําเภอคุระบุรีก็ขน้ึ อยกู บั จงั หวัดตะกัว่ ปา ตลอดมา จนจงั หวัดตะก่วั ปา ถูกลดฐานะเปน อําเภอตะกว่ัปา ในป 2475 สําหรบั อําเภอกะปงเดมิ เปน ชมุ ชนเล็กๆ เกิดจากการทีผ่ ูคนเขา ไปขุดหาแรดีบุก และขยายตัวมากขน้ึ จนเปนชมุ ชนใหญ ทางดา นการปกครองน้ันไดขนึ้ กับเมอื งตะกั่วปา มาตลอด ซึง่ พอจะสรุปไดด งั นี้ ในป 2439 ไดจดั ตั้งขึน้ เปน หมบู าน คือบานกะปง และไดรับการยกฐานะเปนอาํ เภอเมือ่ ร.ศ.116 (พ.ศ.2440) ในสมยัพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกลาเจา อยูหวั รัชกาลท่ี 5 ตามพระราชบัญญัติลักษณะปกครองทอ งทใ่ี นสมยั น้ัน ครัง้ แรกตั้งทว่ี าการอําเภออยูท่ีบา นกะปง หมูที่2 ตาํ บลกะปง อําเภอกะปง จังหวดั พังงา ซงึ่ เปน ยา นชุมชนในขณะนั้น ข้ึนกบัจังหวดั ตะก่วั ปา คร้นั เมือ่ ในป 2475 จงั หวัดตะก่ัวปา ถูกลดฐานะเปน อาํ เภอตะกวั่ปา อาํ เภอกะปงจงึ ไปขึ้นกบั จงั หวดั พงั งา แตท างดานการคลัง ราชการโลหกจิ ศาลและอกี หลายหนว ยงาน ยังคงขน้ึ กับตะก่วั ปา ตอมาเม่ือ ป 2497 ไดยายทว่ี าการอาํ เภอมาตง้ั ท่บี านปากถกั หมทู ่ี 2 ตาํ บลทานา อนั เปนยานชมุ ชนใหมและเพอื่ความสะดวกในการคมนาคม จนกระทงั่ ถงึ ปจ จุบัน คําวา “กะปง” จะมีความหมายอยางไรนั้นอยากที่จะวนิ ิจฉัย แตจ ากการท่ีสอบถามคนทีม่ ีอายมุ าก ๆ ในทอ งท่ี พอจะจับใจความไดเปน สองนยั นัยแรกเช่ือกันวาตรงที่ต้งั หมบู า นกะปง แมน้ําขยายออกใหญกวาตอนอ่ืน ๆ ภาษาพืน้ บานเรียกวา “ปง ” หมายถึงกวา งออก พองออก แลวเพยี้ นมาเปน “ปง” ในเวลาตอมาทางราชการตอ งการใหสละสลวยขึ้นจงึ เปลี่ยนมาเปน “กะปง” อีกนัยหนง่ึ อาจเพ้ียนมาจากคาํ วา “Kampong” ภาษามลายแู ปลวา “บาน” หรอื ภาษามลายถู ิ่นปน ังวา“Kempang” ซ่ึงแปลวา “คลองขดุ ” หรอื ภาษาเขมรวา “กาํ ปง” แปลวา “ทา นา้ํ ”และกลายมาเปน กะปงในภายหลัง 0000000000000HTTP://WWW.KUAPA.COM