63431839-474A-45D5-8E5E-CD3AD00FD875

ความสัมพันธ์ ระหว่างวรรณคดี กับจิตรกรรมไทย

ความหมายของจิตรกรรม จิตรกรรม ได้แก่ ศิลปะเกี่ยวกับการวาด การระบายสี จิตรกรรม ไทยมีอยู่มากมาย ที่มีชื่อเสียงมาก คือ จิตรกรรมฝาผนัง ซึ่งมักจะปรากฏอยู่ตามโบสถ์ หรือ วิหาร จะ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับศาสนา นอกจากนั้น เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ ประวัติศาสตร์ โบราณคดี ลัทธิ ศาสนา วัฒนธรรม และจารีต ประเพณี

จิตรกรรมในวรรณคดี จิตรกรรมกับ วรรณคดีไทยมีความสัมพันธ์ คือ ๑.จิตรกรรมได้ก่อให้เกิดความชื่นชมและความประทับใจต่อกวี กวีได้ ถ่ายทอดความชื่นชมนั้นลงในวรรณคดีอย่างแจ่มชัด เช่น บนทวารแลล้วนลายมุก น่าสนุกในกระหนกดูผกผัน เป็นนาคครุฑยุดเหนี่ยวในเครือวัลย์ รูปยักษ์ยันยืนกอดกระบองกุม

จิตรกรรมไทยแบบร่วมสมัย จิตรกรรมไทยแบบร่วมสมัย (Thai Contemporary Painting) จิตรกรรมไทยร่วมสมัยเป็นผลมาจากความเจริญ ก้าวหน้าทางวิทยาการของโลก ความเจริญทางการศึกษา การคมนาคม การพาณิชย์ การปกครอง การรับรู้ข่าวสาร ความเป็นไปของโลกที่อยู่ห่างไกล ฯลฯ เหล่านี้ ล้วนมีผลต่อ ความรู้สึกนึกคิดและแนวทางการแสดงออกของศิลปินในยุค ต่อๆ มาซึ่งได้พัฒนาไปตามสภาพแวดล้อม ความ เปลี่ยนแปลงของชีวิต ความเป็นอยู่ ความรู้สึกนึกคิด และ ความนิยมในสังคม สะท้อนให้เห็นถึงเอกลักษณ์ใหม่ของ วัฒนธรรมไทยอีกรูปแบบหนึ่งอย่างมีคุณค่าเช่นเดียวกัน อนึ่งสำหรับลักษณะเกี่ยวกับจิตรกรรมไทยร่วมสมัยนั้น ส่วน ใหญ่เป็นแนวทางเดียวกันกับลักษณะศิลปะแบบตะวันตกใน ลัทธิต่างๆ ตามความนิยมของศิลปินแต่ละคน

จิตรกรรมที่ปรากฏในวรรณคดีไทย มักจะเป็นภาพ วาดของตัวละครเอกในเรื่องซึ่งมีทั้งฝ่ายชายและ ฝ่ายหญิง แต่โดยทั่วไปจะเป็นภาพวาดของตัวละคร เอกฝ่ายหญิงมากกว่าภาพวาดดังกล่าวนี้เน้นความ งดงามที่ทำให้ผู้พบเห็นหลงใหลเป็นจุดสำคัญ และ มีบทบาทสำคัญในการดำเนินเรื่อง ทำให้ตัวละคร เอกฝ่ายชายและฝ่ายหญิงเกิดความรักกัน หรือ ทำให้ตัวละครรองอื่นๆ เกิดความรักและหลงใหลตัว ละครเอกฝ่ายหญิง นอกจากนี้ภาพวาดในวรรณคดี ยังมีส่วนช่วยให้เรื่องนั้นๆ สนุกสนานทั้งการแสดง และการอ่าน อิสราภรณ์ เอื้อมพร เลขที่ 19