การสำรวจการรับรู้บทบาทตนเองตามสมรรถนะบัณฑิตพยาบาลในการใช้ยาอย่างสมเหตุผลแก่ผู้รับบริการวัยเด็กของนิสิตหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต

96 สรปุ ผลการวจิ ัย กลุม่ ตวั อย่างสว่ นใหญเ่ ป็นเพศหญิงจำนวน 221 คน คิดเป็นรอ้ ยละ 89.83 และเพศชาย จำนวน 24 คน คดิ เปน็ ร้อยละ 10.17 การรับร้เู ก่ียวกับสมรรถนะของนิสิตพยาบาลศาสตร์ในการใช้ยาอยา่ งสมเหตผุ ล กลุ่มตัวอยา่ ง ตอบว่าไม่เคยรบั ร้เู กย่ี วกบั สมรรถนะของนสิ ติ พยาบาลศาสตร์ในการใช้ยาอยา่ งสมเหตุผล จำนวน 47 คน คิดเปน็ ร้อยละ 19.18 และกลุ่มตัวอย่างตอบว่าเคยรับรู้เกย่ี วกับสมรรถนะของนิสติ พยาบาล ศาสตร์ในการใชย้ าอยา่ งสมเหตุผล จำนวน 198 คน คดิ เปน็ ร้อยละ 80.82 ผลการวิจัยพบว่าการสำรวจการรับรบู้ ทบาทตนเองตามสมรรถนะบัณฑิตพยาบาลในการใช้ ยาอย่างสมเหตุผลแก่ผ้รู บั บรกิ ารวยั เดก็ ของนิสติ หลกั สูตรพยาบาลศาสตรบัณฑติ แตล่ ะชั้นปีมคี วาม แตกต่างกนั อย่างมนี ยั สำคัญทางสถิตทิ ่ีระดับ .05 และพบวา่ สมรรถนะที่ 1 3 4 6 7 8และ10 มีความแตกตา่ งกันโดยเรยี งลำดับการรับรู้สมรรถนะตามช้ันปี 1-4 จากนอ้ ยไปมาก สมรรถนะที่ 2 ช้นั ปที ี่ 1 มีการรบั รู้มากกว่าช้นั ปีท่ี 2 แต่ตำ่ กวา่ ชนั้ ปีที่ 3 และชน้ั ปีท่ี 4 สมรรถนะท่ี5, 9 ในชน้ั ปที ี่ 1 มี ความแตกต่างกันโดยเรียงลำดับการรับร้สู มรรถนะตามช้นั ปี 1-4 จากน้อยไปมาก แต่ช้ันปที ี่ 2 มีการ รบั ร้มู ากกว่าชน้ั ปีที่ 3 แตค่ ่าเฉล่ียต่ำกว่าชน้ั ปีท่ี 4 อภปิ รายผล จากผลการศึกษาดงั กล่าวผู้วิจยั ได้อภปิ รายผลตามสมมติฐานการวิจัย ดงั นี้ นสิ ิตพยาบาล ศาสตรบ์ ณั ฑิตช้ันปีที่ 1-4 มีการรบั รู้บทบาทตนเองตามสรรถนะพยาบาลการใช้ยาอยา่ งสมเหตผุ ล ในผู้รับบริการวยั เดก็ แตกตา่ งกนั อยา่ งมีนยั สำคญั ทางสถติ ิท่ีระดบั .05 ซ่ึงเป็นไปตามสมมติฐานท่ีตัง้ ไว้ แสดงวา่ สมรรถนะที่1 3 4 6 7 8และ10 มีความแตกตา่ งกันโดยเรยี งลำดบั การรบั ร้สู มรรถนะตามช้นั ปี 1-4 จากน้อยไปมาก และสมรรถนะที่ 2 ชัน้ ปีท่ี 1 มกี ารรับรู้มากกวา่ ชั้นปีที่ 2 แตค่ ่าเฉลย่ี ต่ำกวา่ ช้นั ปที ี่ 3 และช้ันปีท่ี 4 แต่ความเข้าใจในการใชย้ าอย่างสมเหตผุ ลในผ้รู ับบริการวัยเด็กของชัน้ ปีท่ี 1 ร้อยละ 35.10 ท่ียงั ไมเ่ ข้าใจสมรรถนะการใชย้ าอย่างสมเหตผุ ล เนอื่ งจากตามหลักสตู ร พยาบาลศาสตรบัณฑติ ปี 2559 จัดการเรยี นการสอนรายวชิ าทฤษฎีเกี่ยวกบั การพยาบาลเดก็ ไว้ ในชั้นปีที่ 3 สมรรถนะที่5, 9 ในชน้ั ปีที่ 1 มีความแตกต่างกนั โดยเรยี งลำดบั การรบั รสู้ มรรถนะตาม ชั้นปี 1-4 จากนอ้ ยไปมาก แตช่ ้ันปีท่ี 2 มีการรับรู้มากกว่าช้นั ปีที่ 3 แตค่ ่าเฉล่ียตำ่ กว่าช้นั ปีท่ี 4 เนอ่ื งจากชนั้ ปีที่ 2 มีการเรียนการสอนในรายวชิ าเภสัชศาสตร์ แตค่ วามเขา้ ใจในการใช้ยาอย่าง สมเหตผุ ลในผ้รู บั บรกิ ารวัยเด็กของชน้ั ปที ี่ 2 รอ้ ยละ 12.24 อย่รู ะดับน้อย เนื่องจากตามหลกั สูตร พยาบาลศาสตรบัณฑติ ปี 2559 จดั ฝึกรายวิชาปฏบิ ัตเิ กยี่ วกับการพยาบาลเดก็ ไว้ในชนั้ ปีท่ี 3

97 ข้อเสนอแนะ 1. สามารถตอ่ ยอดงานวจิ ัยได้โดยเป็นการศึกษาเกยี่ วกบั การปฏิบัตกิ ารพยาบาลเด็ก 2. แนะนำให้อาจารยผ์ ู้สอนนำงานวจิ ยั ไปปรบั ใชก้ ับนสิ ิตชัน้ ปีที่ 1 และนิสติ ชนั้ ปที ่ี 2 ท่สี ามารถ รับรบู้ ทบาทของตนเองตามสมรรถนะบัณฑติ พยาบาลในการใชย้ าอยา่ งสมเหตุผลแก่ ผรู้ บั บริการวัยเดก็ ได้ แต่ไม่สามารถที่จะนำไปปฏบิ ตั ิจริงได้ จึงต้องทำการเสรมิ บทเรยี นหรือ การปฏิบัติเก่ยี วกับการใช้ยาอย่างสมเหตผุ ลแกผ่ ้รู ับบริการวัยเดก็ โดยสอดแทรกเน้ือหาเข้าไป ในบทเรยี นขณะท่ีเรยี นในชนั้ เรยี น

บรรณานุกรม Susan Wallace. (2015). Dictionary of Education (2ed.). Oxford University: Clays Ltd,, St Ives plc. กมลรตั น์ เทอรเ์ นอร์, เมทณี ระดาบตุ ร, นฤมล เหลา่ โกสนิ , ลดั ดาวลั ย์ ไวยสรุ ะสงิ ห์และสตรรี ัตน์ ธาดากานต.์ (2562). การประเมนิ กระบวนการบู รณาการการจดั การเรยี นการสอนการใชย้ าอยา่ งสมเหตุผลใน หลกั สตู รพยาบาลศาสตรบัณฑิตปกี ารศึกษา 2561. วารสารวจิ ยั ทางวิทยาศาสตร์สขุ ภาพ, 13(2), 103-116. สบื คน้ จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/JHR/article/view/228110 กลั ยาณี พรมทอง. (2560). บทบาท หน้าท่ี และความรับผิดชอบ. สืบค้น 14 มกราคม 2564 , จาก http://www.ipebk.ac.th/bep/wp-content/uploads/2017/11/Kanlayanee-B3L03.pdf จาํ นง อดวิ ฒั นสิทธ์ิและคณะ. (2540). สังคมวิทยา. กรุงเทพฯ: ภาควชิ าสงั คมวิทยาและมานษุ ยวทิ ยาคณะ สงั คมศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั เกษตรศาสตร์ ชดิ ชนก ทองไทย. (2556). การรับรู้ และทศั นคติ ทมี่ ผี ลตอ่ ความพร้อมในการเขา้ สตู่ ลาดแรงงานประชาคม อาเซียนของนักศึกษาปรญิ ญาโท มหาวทิ ยาลยั ศรีนครนิ ทรวิโรฒ (สารนพิ นธป์ ริญญามหาบณั ฑติ ). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวโิ รฒ. สบื ค้นจาก http://thesis.swu.ac.th/swuthesis/Man/Chidchanok_T.pdf ฐริ วฒุ ิ เสนาคำ. (2549). มานุษยวทิ ยาข้ามพรมแดน (พิมพ์ครั้งท่1ี ). กรงุ เทพมหานคร: วัฒนศาลา. ดารณุ ี บุญหมนื่ และคณะ (2561).รายงานการวจิ ัยการรบั รู้บทบาทตนเองตามสมรรถนะบัณฑติ พยาบาลในการ ใช้ยาอย่างสมเหตุผลของนิสติ หลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลยั นเรศวร. เอกสารรายงาน การวิจยั รายวชิ า 501378 วจิ ัยเบ้ืองตน้ ทางการพยาบาล หลกั สตู รพยาบาลศาสตรบัณฑติ คณะ พยาบาลศาสตร์ มหาวทิ ยาลัยนเรศวร ภาคการศึกษาที่ 1 ปีการศึกษา 2561 ธนธรณ์ ปิน่ รตั น์, อศัลยา อร่ามวิทยแ์ ละดวงใจ ดวงฤทธ.์ิ (2561). การเกดิ ความคลาดเคล่ือนทางยาในผู้ปว่ ย เดก็ . วารสารศนู ยก์ ารศึกษาแพทย์ศาสตร์คลนิ กิ โรงพยาบาลพระปกเกลา้ , 35(4), 392-402. สืบคน้ เมือ่ 22 สงิ หาคม 2563. สืบค้นจาก https://he02.tci- thaijo.org/index.php/ppkjournal/article/view/125048/117265 ธนธรณ์ ปนิ่ รัตน์,อศัลยา อร่ามวทิ ยแ์ ละดวงใจ ดวงฤทธิ์. (2561). การเกิดความคลาดเคลื่อนทางยาในผู้ปว่ ย เด็ก. วารสารศูนยก์ ารศึกษาแพทยศาสตร์คลินิกโรงพยาบาลพระปกเกล้า, 35(4), 392-402. พรพมิ ล เรียนถาวร, องั คนี ชะนะกุล, กาญจนห์ ทยั เชียงทองและจิตลัดดา ดโี รจนวงศ.์ คณะแพทยศาสตร.์ ภาควิชากมุ ารเวชศาสตร์. (2560). คมู่ ือการใช้ยาในเดก็ =: Drug prescription in children (พิมพ์ ครงั้ ท่ี 4.). กรุงเทพฯ: ภาควิชากุมารเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลยั ขอนแก่น. ราชบณั ฑิตยสถาน. (2546). พจนานกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรงุ เทพฯ: นานมีบคุ สพบั ลิ เคชนส.

ศิรโิ สภาคย์ บรู พาเดชะ. (2529). จติ วิทยาทวั่ ไป. กรุงเทพมหานคร: คณะพาณชิ ยศาสตรแ์ ละการบญั ชี จฬุ าลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สนุ ทราวดี เพียรพเิ ชฐ, ศุกรใ์ จ เจริญสขุ ,และทตุ ิยรตั น์ รืน่ เริง. (บ.ก.). (2562). ค่มู ือการจัดการเรยี นการสอน การใชย้ าอยา่ งสมเหตุผล ในหลกั สตู รพยาบาลศาสตรบัณฑิต. กรุงเทพฯ : แดเน็กซ์ อนิ เตอรค์ อรป์ ปอ เรชนั่ . สุมาลี ท่อชแู ละรุง่ ทวิ า หม่นื ปา. (2560). ผลลัพธข์ องการดำเนนิ โครงการโรงพยาบาลสง่ เสรมิ การใชย้ าอยา่ งสม เหตุผลในอำเภอหนองหงศ์ จังหวัดบุรีรมั ย.์ วารสารเภสชั กรรมไทย, 9(2). 463-474. สบื คน้ จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/TJPP/article/view/170847/122778 แสงเดอื น ทวีสิน. (2545). จติ วิทยาการศึกษา (พิมพค์ รง้ั ที่ 2). กรงุ เทพฯ: ไทยเส็ง.