38.compressed

53

54

















































ภ�พผนังท่ี ๘ ตอนพระพุทธเจา้ เสวยวิมุตติสขุ และท ร ง รั บ ข ้ า ว สั ต ตู ข อ ง ต ปุ ส ส ะ แ ล ะ ภั ล ลิ ก ะผนังนค้ี ่อนข้างช�ารดุ ภาพลบเลอื นเปน็ สว่ นใหญ่จะเห็นการเขียนต้นไม้ลักษณะแบบมีมิติสันนิษฐานว่ามีการเขียนซ่อมภาพ ด้านขวามือจะเห็นภาพพญานาคมุจลินท์แผ่เศียรทั้งเจ็ดปกป้องพระพุทธเจา้ ท่อี ยู่ในชว่ งเสวยวิมตุ ตสิ ขุ 79

รม่ ไมม้ ุจลนิ ท์ พระพุทธเจ้าเสด็จไประทับนั่งขัดสมาธิยังร่มไม้จิกอันมีนามว่า “มุจลินท์” ซึ่งตั้งอยู่ในทิศบูรพา หรือทิศ อาคเนย์แหง่ ไมม้ หาโพธิเ์ สวยวมิ ตุ ติสขุ อยู่ ณ ทน่ี นั้ อกี ๗ วัน ในกาลน้นั ฝนตกพร�าตลอด ๗ วนั พญานาคมีนามวา่ “มุจลินท์นาคราช” มีอานุภาพมากอยู่ท่ีสระโบกขรณี ใกล้ต้นมุจลินท์พฤกษ์น้ัน มีความเล่ือมใสในพระศิริวิลาศ พร้อมด้วยพระรัศมีโอภาสอันงามล่วงล้�าเทพยดาท้ังหลาย จึงเข้าไปใกล้แล้วขดเข้าซึ่งขนดกายแวดวงพระสัมมา สัมพุทธเจ้าได้ ๗ รอบ และแผ่พังพานอันใหญ่ป้องปกเบื้องบนพระเศียรมิให้ลมและฝนถูกต้องพระกายพระผู้มี พระภาคเจา้ ครั้งล่วง ๗ วันฝนหายขาดแล้ว พญานาคก็คลายขนดจ�าแลงกายเป็นมานพเข้าไปถวายอัญชลีเฉพาะ พระพักตร์ พระผูม้ ีพระภาคเจา้ ทรงเปลง่ อุทานวาจาวา่ “ความสงดั เป็นสุข สา� หรบั บุคคลผมู้ ธี รรมอันเห็นแลว้ ยนิ ดี อยใู่ นทสี่ งดั รเู้ หน็ ตามความเปน็ จรงิ ความไมเ่ บยี ดเบยี น คอื ความสา� รวมในสตั วท์ งั้ หลาย และความปราศจากความ กา� หนัด คือ ความล่วงกามทั้งหลายเสียได้ด้วยประการทงั้ ปวงเปน็ สุขในโลก ความนา� อสั มิมานะ คือ ความถอื ตวั ออกให้หมดไป เป็นสุขอย่างย่ิง” ครัน้ ล่วง ๗ วนั แล้ว เสดจ็ ออกจากร่มไม้มจุ ลินท์ ไปยังรม่ ไมเ้ กตุอันมนี ามว่า “ราชายตนะ” อนั อยใู่ นทศิ ทักษิณแห่งต้นมหาโพธ์ิ เสวยวิมุตติสุข ณ ที่น้ันสิ้น ๗ วันเป็นอวสาน ในกาลนั้นท้าวสักกะอมรินทราธิราช ทรงด�ารวิ า่ พระสัมมาสมั พทุ ธเจา้ มิได้เสวยพระกระยาหาร นับแตก่ าลตรัสรู้มาได้ ๔๙ วันแลว้ จึงได้เสด็จลงมาจาก เทวโลกน้อมผลสมออันเป็นทิพยโอสถเข้าไปถวาย พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรับผลสมอเสวย แล้วทรงสรีรกิจ ลงพระบงั คนทรงส�าราญพระกายแลว้ เสด็จเขา้ ประทับยงั รม่ ไมร้ าชายตนะพฤกษน์ ้ัน80