03072023, 000241.pdf

ชุดครสุยีแดง

ชุดครุยสีแดง ในวันที่ 25 มกราคม พ.ศ.2555 เป็นช่วงที่ใกล้รับปริญญาของมหาลัยแห่งหนึ่ง มีหญิงสาว นามว่า “แพร” และชาย นามว่า “นนท์” ทั้งสองคนเป็นแฟนกันมาได้ 1 ปีกว่าๆ จนถึงวัน ที่ทั้งคู่นั้นเรียนจบ แพรและนนท์ได้นัดกันไปร้านเช่าชุดเพ่ื่อที่จะเช่าชุดครุยมาใส่ในวันรับ ปริญญา แต่... การเช่าชุดครุยของพวกเขานั้นทำให้พวกเขานั้น ต้องตายทั้งเป็น ย้อนกลับไปในวันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ.2554 เป็นช่วงของการเตรียมสอบของ “เฌอ” เธอนั้นกำลังเรียนอยู่ในระดับชั้นปี 4 เธอเป็นคนที่ขยันและเป็นคนที่ฉลาด เฌอมี แฟนชื่อว่า“นนท์” เธอช่วยเหลือและดูแลเขามาอย่างดี จนถึงวันที่เฌอจบการศึึกษาเฌอได้ นัดนนท์ไปดูชุดครุยที่จะเตรียมเช่ามาใส่ในวันรับปริญญา ในวันนั้นเองนนท์มาสายเฌอจึง ได้เลือกชุดครุยรอ แต่แล้วเธอเห็นว่าคนที่เธอรักกำลังกอดกับผู้หญิงคนอ่ื่นที่ด้านหน้าร้าน เช่าชุด ใบหน้าของนนท์เต็มไปด้วยแต่ความสุข มันทำให้เฌอรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังจะ พัังลงมาภายในพริบตา เธอได้แต่ห้ามใจตัวเองเอาไว้และบอกกัับตัวเองซำ้ๆว่า “ไม่เป็นไร มันอาจจะไม่ใช่เรื่องจริงก็ได้ ไม่เป็นไรเฌอ ไม่เป็นไร..” จากนั้นเธอก็กดโทรหานนท์ “นนท์ อยู่ไหนหรอ” “รอแปปนะจะถึงแล้ว” รู้ทั้งรู้ว่าโดนโกหก เธอก็ยังเลือกที่จะอดทน

แล้ววันรับปริญญาก็็มาถึง เพ่ื่อนๆก็็สงสัยว่าเฌอหายไปไหน ทั้งๆที่เธอรอวันนี้มาตลอด ทุก คนต่่างช่วยกันหาและช่วยกันติิดต่่อเฌอ แต่ไม่มีีใครสามารถติดต่อเฌอได้เลย จนขวัญ เพ่ื่อนสนิทของเฌอ ได้ไปที่หอพักของเฌอ ทันใดที่ขวัญเปิด ประตูห้องกลิ่นเหม็นเน่าของ ศพก็ลอยออกมา ขวัญจึงเดินไปดูจึงทำให้พบว่าเฌอตายแล้ว ทั้งเลือดที่กระจายอยู่เต็มพ้ื้น ของใช้หล่นเกลื่อนพ้ื้นเต็มไปหมด ขวัญกลัวและตกใจมากจึงรีบโทรแจ้งตำรวจมาจึงมีการ เก็บหลักฐานและสอบสวนผู้คนที่ใกล้ชิดเฌอ แต่ก็ไม่มีใครรู้สาเหตุการตายของเฌอ ในวันนี้เป็นวันรับปริญญาของนนท์และแพรทั้งสองคนได้ไปเช่าชุดครุยกันที่ร้านเช่าชุด ชื่อดังแห่งหนึ่ง แต่หลังจากเช่าชุดครุยมา ก็มีเรื่องแปลกๆเกิิดขึ้นมาตลอด นนท์มักจะ ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาใกล้ๆตลอดเวลานอนและเคยได้ยินว่า “ไม่เป็นไรนะ...ไม่เป็นไร” เรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นแค่่กับนนท์แต่กลับเกิดขึ้นกับแพรด้วย มีอยู่วันหนึ่งทั้งคู่ได้นอนค้างด้วย กัน เสียงเข็มนาฬิกาขยับทุกเสี้ยววินาที แต่แล้วทุกอย่างก็็เงียบลง มีเสียงคนเดินเข้ามา ใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ

แพรก็็ลืมตาขึ้นมาพบกับผู้หญิงที่ใส่ชุดครุยเปื้อนคราบเลือดมีแผลใหญ่ที่ใบหน้า แพรตกใจกรีด ร้องออกมาทั้งกลัวจนใจสั่นทำให้นนท์ตื่นขึ้นมาด้วยแต่นนท์กลับไม่เห็นเหมือนที่แพรเห็น แพร ค่อยๆเล่าเรื่องที่เกิิดขึ้น แต่นนท์บอกให้แพรใจเย็นและพัักผ่อน แต่ไม่นานนักนนท์ก็รู้สึกเหมือน โดนกอดเอาไว้ แต่นนท์คิดว่าเป็นแพรจึงไม่ได้ลืมตาข้ึ้นมาดู อยู่ๆแรงกอดก็เริ่มแน่นขึ้นจนเริ่ม หายใจไม่่ออก นนท์จึงตื่นแล้วหันไปพบว่าคนที่นอนกอดตนนั้นไม่่ใช่แพร แต่กลับเป็นผู้หญิงที่ สวมชุดครุยนอนกอดรัดนนท์เอาไว้ นนท์ตกใจมากจึงดิ้นสุดแรงเพ่ื่อที่จะออกมาจากอ้้อมกอดอััน น่าสยดสยองนั้น เมื่อทั้งสองมานั่งคุยกัันเกี่ยวกับเรื่องที่เกิิดขึ้นกับทั้งสอง ทำให้ทั้งคู่คิิดได้ว่านี่มัน ไม่ใช่เรื่องปกติจึงเดินไปดูที่ชุดครุยที่แขวนเอาไว้ ขณะที่เปิดตู้ออกมาก็็มีเสียงผู้หญิงพููดเบาๆข้างๆ หูของแพรและนนท์ว่า “ไม่เป็นไรนะ..ไม่เป็นไร...” แพรจึงเอ่ยปากชวนนนท์ออกจากห้อง แต่ ลูกบิดประตูกลับเปิดไม่ออกแพรเริ่มร้องไห้ด้วยความหวาดกลัว นนท์เห็นผู้หญิงชุดครุยคนนั้นอีีก ครั้ง นนท์รู้สึกขนลุกและหวาดกลัวขึ้นมา นนท์จึงได้พููดกับแพรว่า “ผีตัวนี้อ่ะ เรารู้จักเขาเพราะ เขาคือแฟนเก่าเรา”

แพรสงสัยว่าแล้วทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงต้องตามมาหลอกหลอนพวกเขา ทั้ง ๆที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกัน นนท์จึงได้สารภาพไปกับแพรว่า “เราเป็นคนฆ่าเขาเอง” ในวันนั้นเฌอและนนท์กลับหอด้วยกัน หลังจากดูชุดครุยกันมา เฌอได้ถามนนท์เกี่ยวกับผู้หญิงที่อยู่หน้าร้าน นนท์ตกใจกับสิ่งที่เฌอพููด ออกมาจึงรีบถามกลับไปว่า “เธอไปเห็นมาจากไหน” เฌอก็ได้บอกสิ่งที่เธอเห็น นนท์รู้สึกไม่ดีจึง เปลี่ยนเรื่องคุย แต่เฌอกลับถามซำ้ด้วยนำ้เสียงที่กระแทกมากข้ึ้น ทั้งคู่ทะเลาะกันหนักจนนนท์ ทนไม่ไหวและได้ลงมือทำร้ายเฌอ สุดท้ายเฌอตายเพราะถูกนนท์บีบคอจนขาดอากาศหายใจ และตายในที่สุด นนท์กลับบ้านพร้อมชุดครุยของเฌอ เลือดที่เลอะเต็มเสื้อผ้าของนนท์ทั้งกลิ่น สาบของเลือด รอยบาดแผลจากการขััดขืนของเฌอ นนท์ก็เผาชุดนั้นทิ้งราวกับไม่มีอะไรเกิดข้ึ้น แต่ด้วยแรงอาฆาตแค้้นของเฌอมีมากกว่าเม็ดทรายในมหาสมุทรเสียอีก เมื่อแพรรู้เรื่องก็รู้สึกกลัว เพราะเธอคืือคนที่แอบคบกับนนท์ในตอนนั้น สุดท้ายนี้ทั้งคู่ก็็โดนเฌอตามหลอกหลอนจนเสียสติ ไม่ว่าจะยังไงเฌอก็จะไม่ปล่อยให้สองคนนี้ได้ใช้ชีวิตปกติเป็นอัันขาด