เรื่องเล่า 2560 - คำพ่อสอน

หนังสือพิมพ์ อาบน้า ปลุกฉัน ขบั รถกระบะท่ีบรรทุกคอ้ น จอบ เลื่อย กระป๋ องปูน และอีกมากมายเต็มกระบะไปส่งฉันท่ีโรงเรียน ไปส่งแม่ท่ี ทางาน แลว้ ก็ไปทางานท่ีไซต์ก่อสรา้ งท่ีพ่อเป็ นผูด้ ูแล ทุกกลางวนั พ่อ จะตอ้ งขบั รถกลบั บา้ นเพ่ือมากินขา้ ว เมื่อไดพ้ ักเต็มที่ พอบ่ายพ่อก็ไป ทางานต่อ จนกว่าฉันจะเห็นหน้าพ่ออีกทีก็ฟ้ามืดไปแลว้ โน้น พ่ออดทน พยายามทางานหนัก เพื่อใหเ้ สร็จตามกาหนดของนายจา้ งมาโดยตลอด ความทรงจาวยั เด็กของฉนั กบั พ่อก็จะวนเวียน ๆ อยูอ่ ยา่ งน้ ีเร่ือยไป... จนวนั หน่ึง วนั ท่ีฉนั จาไดไ้ ม่มีวนั ลืม เน่ืองจากเป็ นวนั ที่ฉนั ไดร้ บั ข่าวดีและข่าวร้ายพร้อม ๆ กัน นั่นคือ ฉันได้รับข่าวว่าเอ็นท์ติด มหาวิทยาลยั บูรพา ในสาขาที่ตอ้ งการเรียนสมใจ และข่าวของแม่ท่ีโทร มาหาฉันดว้ ยน้าเสียงสัน่ เครือว่า ‘พ่อลม้ ’ หัวใจของฉันน้าตาตก อ้ ึง อธิบายไม่ถูก ใจหนึ่งนึกถึงหน้าพ่อ อีกใจหนึงก็ไม่รูว้ ่าค่ารกั ษาของพ่อ น้ันจะตอ้ งจ่ายอีกเท่าไหร่ ชา้ งเชือกน้ ีคงตอ้ งเปล่ียนขาท่ีตอ้ งเดินนา แลว้ ฝันในการเรียนต่อของฉนั ล่ะ จะไดเ้ รียนต่อม๊ยั ? ความคิดมากมายตีกนั อยู่ในหัว แต่ฉันทาได้เพียงปาดน้าตาแลว้ รีบนั่งมอเตอร์ไซค์วินไป โรงพยาบาล เพื่อหา ‘พ่อ’ คุณหมอแจง้ ว่าเสน้ เลือดในสมองตีบ พ่อลม้ ป่ วยเป็ นอัมพฤกษ์ ในขณะเดียวกันฉันไม่มีเวลาเยียวยาพ่อนานนัก เพราะจะตอ้ งยา้ ยมาเรียนต่อในจงั หวดั ชลบุรี อาการของพ่อดีข้ ึนเรื่อยๆ แต่ก็ไม่สามารถกลบั มาทางานไดอ้ ย่างปกติ พ่อของฉนั โทรหาฉนั แทบ ทุกวนั เราคุยกนั วนั ละไม่ถึงหนึ่งนาที แต่แค่น้ ีก็สรา้ งความอุ่นใจใหฉ้ ัน มากมายมหาศาล พ่อบอกใหฉ้ นั สู้ ไม่ตอ้ งคิดอะไรมาก ขอแค่ต้งั ใจเรียน ใหพ้ ่อกบั แมภ่ าคภูมิใจก็พอแลว้ พ่อบอกเสมอวา่ คนขยนั ไม่อดตาย ไมม่ ี 97

ใครตายเพราะทางานหนักหากอยู่แบบพอดีเราก็จะสบาย เมื่อคิดจะทา อะไรก็ทาไปอย่างเต็มความสามารถ จะไดไ้ ม่เสียดายเวลาและไม่เสียใจ ภายหลงั .. แมข้ าของพอ่ จะเดินไมไ่ ด้ แต่หวั ใจของพอ่ ยงั คงเดินหนา้ ผลิต ความรกั และกาลงั ใจใหล้ กู ไมม่ วี นั หยุด ความทรงจาวยั เยาวข์ องฉนั มีความสุขแบบ สุก ๆ ดิบ ๆ มาโดย ตลอด ทางานโรงงานหาค่าเทอม พอเปิ ดเทอมก็กลับไปเรียนแลว้ ก็ รบั จา้ งทางานเร่ือยไป แต่ฉันก็ไม่เคยทอ้ แท้ หรือทอ้ ถอยต่ออุปสรรคท่ี กา้ วเขา้ มาในชีวิต เศษเส้ ียวคาที่พ่อสอน ทาใหฉ้ นั มีความสุขในทุกวนั น้ ี เรียนจบปริญญาตรีเกียรตินิยมเหรียญทอง จบปริญญาโทดว้ ยเกรด เฉล่ีย 4.00 ในเวลาไมน่ านนัก ฉันมีครอบครวั ที่สมบรู ณ์ แมพ้ ่อของฉนั จะไมไ่ ด้ ‘มี’ เพียบพรอ้ ม อยา่ งใครเขา แต่เราก็หาจุดสมดุลท่ีมีความสุข ได้เส ม อ ส อด ค ล้องกับ “ค าพ่ อส อน ” พ ระบ รม ราโชวาท ใน พระบาทสมเด็จพระเจา้ อยู่หัวรัชกาลที่ 9 ท่ีทรงพระราชทานแก่พสก นิกรชาวไทย ซ่ึงถือเป็ นประโยชน์สูงสุด สามารถนามายึดถือเป็ น แนวทางในการดารงชีวิตไดใ้ นวิถีแห่งความพอเพียง พออยู่ พอกิน และ คงไวซ้ ึ่งความดี เพ่ือใหส้ งั คมท่ีเราอยู่เป็ นสงั คมที่ดี ท่ีวา่ “ไม่ใช่อยา่ งทุก คนอยมู่ บี า้ นหรหู ราและรา่ รวยกนั ทุกคน” ...เราประเทศไทยถา้ สามคั คีกนั ดี ช่วยเหลือซึ่งกนั และกนั ในทาง ท่ีมีเหตุผล เราเองจะเป็ นที่ต้ังของความมนั่ คงผาสุกของราษฎรที่เป็ น ประชากรแห่งประเทศน้ ี เป็ นตัวอย่างแก่มวลมนุ ษย์ มวลมนุษย์ก็ มนุษยชาติน้ ีเอง และประเทศอ่ืนก็อาจเอาอย่างบา้ ง ก็เกิดความไม่ เบียดเบียนข้ นึ ... 98

...ความอยู่ในโลกน้ ีอย่างสบาย พอสมควร คือไม่ใช่หรูหรา ประเทศไทยเราจะอยู่ไม่ใช่อย่างทุกคนอยู่มีบา้ นหรูหรากนั ทุกคน และ รา่ รวยกนั ทุกคนแต่วา่ ทุกคนก็พอมพี อกิน... ...ผูท้ ี่มีความอยู่ดีกินดีน้ันย่อมสามารถป้องกนั เหตุรา้ ยต่างๆ ได้ ท้งั ในยามปกติ ท้งั ในยามคบั ขนั เพราะวา่ ผูท้ ี่มีชีวติ ที่ดี มีอาหารพอเพียง มีฐานะมนั่ คง ย่อมมีจิตใจแข็งแรง และทาใหร้ ่างกายแข็งแรง ทาใหเ้ กิด ความเขา้ ใจในความมนั่ คง คือการรักษาความปลอดภัยของประเทศ และหวงแหนแผ่นดินของตวั ... ...ประเทศไทยเราอาจไม่เป็ นประเทศที่รุ่งเรืองท่ีสุดในโลกหรือ รวยที่สุดในโลกหรือฟ่ ูฟ่ าที่สุดในโลก แต่ก็ขอใหเ้ มืองไทยเป็ นประเทศท่ี มีความมนั่ คงมีความสงบได้ เพราะว่าในโลกน้ ีหายากแลว้ เราทาเป็ น ประเทศที่สงบประเทศท่ีมคี นที่ช่วยเหลือซึ่งกนั และกนั จริงๆ เราจะเป็ นท่ี หนึ่งในโลกในขอ้ น้ ี... ...แลว้ รูส้ ึกว่าท่ีหนึ่งในโลกในขอ้ น้ ีจะดีกว่าผูอ้ ่ืน จะดีกว่าคนที่ รวยที่สุดในโลก จะดีกว่าคนที่เก่งในทางอะไรก็ตามที่สุดในโลก ถา้ เรามี ความสงบ แลว้ มีความสบายความมนั่ คงท่ีสุดในโลกน้ัน รูส้ ึกจะไม่มีใคร สเู้ ราได.้ .. 1 1 สานักงานกองทุนสนับสนุนการสรา้ งเสริมสุขภาพ (สสส.) 99

เรอ่ื งเลำ่ ....องคก์ รแห่งกำรเรยี นรู้ MedBN 2560 – 02 – 99 ผูแ้ ต่ง พวกเรา ชาวแพทยบ์ รู พา จานวนพิมพ์ ตามงบท่ีกาหนด ราคา ไมค่ ิด...เพราะเราพรอ้ มแบ่งปัน และมอบใหเ้ ป็ นท่ีระลึก บรรณาธิการ ผศ.นพ.พิสิษฐ์ พิริยาพรรณ ผศ.พญ.ลกั ษณาพร กรุงไกรเพชร นพ.สุริยา โปร่งน้าใจ นพ.ทวีลาภ ต๊นั สวสั ด์ิ นพ.ปราการ ทตั ติยกุล พญ.ปองทิพย์ อุน่ ประเสริฐ ดร.เวธกา กล่ินวิชิต ดร.สรร กลื่นวชิ ิต นายนฤตย์ คุม้ ยา ผูช้ ่วยบรรณาธิการ นางสาววชิราภรณ์ รุจิศรีสกุล จดั พิมพโ์ ดย คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลยั บรู พา สรา้ งกาลงั ใจ ทีมคณะกรรมการตดั สินประกอบดว้ ย รศ.ดร.มานพ แจม่ กระจา่ ง ผศ.ดร.รุ่งฟ้า กิติญาณุสนั ต์ อ.ธวชั ชยั ดุสิตกุล พิมพท์ ี่ บา้ นคอมพิวเตอร์