ดับ ว่างสงบ เย็น

ดบั ว่าง สงบ เย็น นอนกภ็ าวนาอยกู่ บั ความวา่ ง กนิ อาหารกก็ นิ กบั ความวา่ ง สวมใสเ่ สอื้ ผา้ กส็ วมใสเ่ สอื้ ผา้ กบั ความวา่ ง ทกุ อยา่ งอยกู่ บั ความวา่ ง เพราะวา่ เราอยใู่ น โลกวา่ ง วา่ งจากตัวตนทั้งหมด ดกู ่อนโมคคราช ท่านจงมีสติมองโลกโดยความเปน็ ของว่าง เมื่อ จิตว่าง สิ่งทง้ั ปวงกว็ ่างหมด เม่ือจิตไม่ว่าง รา่ งกายก็ไม่ว่าง ตา หู ฯลฯ ก็ไมว่ า่ ง สง่ิ ภายนอกก็ไม่วา่ ง โลกภายนอกกไ็ ม่วา่ ง โลกภายในก็ไม่วา่ ง แต่งงานกับความว่างกันเถอะ ไปแต่งงานกับความว่าง พอแต่งงานอยู่ ตัวแล้ว เว้นทุกสิ่งทุกอย่างไปแล้ว ต่อไปก็สงบทีน้ี อยู่กับความสงบ ครอบครวั สงบเยน็ ครอบครวั ของแตล่ ะคน แตล่ ะคน คอื ครอบครวั ของ จติ ของใจตวั เอง จะสงบทนี ้ี แลว้ เรากย็ า้ ยจากอยกู่ บั ความวา่ งเปน็ อยกู่ บั ความสงบ ต่อไปกไ็ มต่ อ้ งแต่งแลว้ เพราะมนั ดีขน้ึ แลว้ มันสงบแลว้ เตสํ วูปสโม สโุ ข การเขา้ ไปสงบร�ำงับสังขารท้ังปวงเปน็ สขุ คอื สขุ เย็น ทนี พ้ี อแตง่ แลว้ ไมใ่ ชเ่ ราไมม่ ลี กู ไมม่ หี ลาน พอแตง่ แลว้ เรากม็ ลี กู หลานเยอะแยะ เพราะเราไดช้ ว่ ยเหลือคนอ่ืน ช่วยเหลอื คนอ่ืนนนั่ แหละ นนั่ คอื เราไดส้ บื พนั ธแ์ุ ลว้ ไดส้ บื พนั ธ์ุ คอื พนั ธแ์ุ หง่ ความเปน็ มนษุ ย์ คอื มี จิตใจสงู สุด สืบพนั ธุแ์ ลว้ ก็ท�ำใหค้ นนนั้ ไปปฏบิ ตั กิ นั ต่อไป ปฏบิ ัติต่อไป แล้วก็สบื พันธ์ุกนั ตอ่ ไป ต่อไป ก็สบื พันธุ์กันตอ่ ไป ฉะน้ัน ที่มีพระไปทูลถามพระพุทธเจ้าว่า พระพุทธศาสนาจะ ต้ังอยู่ได้นานเท่าไหร่ พระอรหันต์จะสิ้นไปไหม พระพุทธเจ้าก็ตรัสว่า 139

หลวงพอ่ เอย้ี น  วิโนทโก ตราบใดที่ยังมีอริยมรรคมีองค์แปด ยังมีผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ โลกนี้ จะไมส่ ้ินจากพระสมณะทีห่ นงึ่ ท่สี อง ท่ีสาม ทสี่ ี่ สมณะที่หนึง่ คือพระ โสดาบนั สมณะท่สี อง คือพระสกทิ าคามี สมณะทีส่ าม คอื พระอนาคามี สมณะทส่ี ี่ คือพระอรหันต์ พระพุทธเจา้ ตรสั ไว้ ในศาสนาใดก็ตามไม่มี อรยิ มรรคมีองคแ์ ปด ไมม่ ผี ู้ปฏิบตั ดิ ีปฏิบัตชิ อบ ในศาสนาน้ันก็จะไม่มี สมณะทหี่ นง่ึ ทส่ี อง ท่ีสาม ที่สี่ จ�ำเอาไว้ พวกเราโชคดีมากท่ีมาเกิดในพระพุทธศาสนา แล้วก็มี อรยิ มรรคมีองคแ์ ปด หน้าที่ของเราก็คอื ต้องปฏบิ ตั ดิ ีปฏิบัติชอบ ตาม อริยมรรคมอี งค์แปด แลว้ กผ็ ลติ ปญั ญา วชิ ชาออกมา ปัญญาวิชชานน้ั เปน็ เครอ่ื งมือในการที่จะประหารกเิ ลส เมื่อเราประหารกเิ ลสหมดแลว้ ก็ จะสงบเย็น จิตที่ว่างจากกเิ ลส เปน็ จิตที่สงบเยน็ จติ ที่ยังมกี เิ ลสเป็นจติ ที่ยงั ไมว่ า่ ง ยงั มีตัวกู มนั กร็ ้อนบ้าง สงบเย็นบา้ ง ไม่สงบเยน็ บ้าง ในบาง ครัง้ สงบเย็นแล้วก็ยงั ไม่รู้สกึ ยงั ไมร่ ูต้ ัว เม่อื เราภาวนา หรอื เราอยู่กับนางสาวสญุ ญตามากๆ จนกิเลสเข้า ไมไ่ ด้ อะไรเข้ามากป็ ระหารหมด อะไรเข้ามาก็ประหารหมด กเิ ลสกม็ ัน ตายหมด เห้ียนเตียนไปหมด มันก็เกิดเป็นความสงบเย็น นี่คือชีวิตที่ คมุ้ คา่ ท่เี ราทกุ คนเกดิ มา ถา้ เราเกิดมาแล้ว เอาแตเ่ รือ่ งเทยี่ ว เอาแต่เร่ือง กนิ เอาแต่เร่ืองสนกุ สนาน ถามตัวเองซวิ า่ เทา่ น้เี หรอ ที่เกดิ มามันเทา่ นี้ เองเหรอ เท่านี้สัตวม์ ันก็ทำ� ได้ เพราะว่าสัตว์กับคนมันไมต่ า่ งกนั สัตวก์ ็ 140

ดับ วา่ ง สงบ เยน็ มกี ารเสพกาม มคี วามกลวั ขน้ึ มากม็ กี ารหนภี ยั มกี ารหลบั นอน มกี ารกนิ เหมอื นกนั ทัง้ นน้ั แตว่ ่าเราจะเหน็ วา่ นีม่ นั ต่างกนั ท่ีตรงนีต้ ่างหาก ทีนี้ไม่ใช่ว่าเราแต่งงานกับนางสาวสุญญตาแล้ว ต้องเลิกกับสามี ภรรยา ไม่ใช่จุดที่ตรงน้ัน ผู้ที่ปฏิบัติตามล�ำดับข้ันตอน โสดาบันยัง แต่งงานได้ ยังอยู่กับครอบครัวได้ สกิทาคามีก็ยังอยู่กับครอบครัวได้ ยงั อยกู่ บั สามภี รรยาได้ แตพ่ อไปถงึ พระอนาคามจี งึ จะแยกกนั แยกกนั ที่ ตรงนนั้ เพราะพระอนาคามที า่ นละความพอใจและความไมพ่ อใจลงเสยี ได้ ความพอใจและความไมพ่ อใจคอื กามราคะ กบั ปฏิคะ กามราคะก็ คือ ความพอใจทด่ี งึ เขา้ มาหาตวั ทีน้นี อกนนั้ มันกเ็ ก่ยี วโยงกับกามราคะ ทั้งนั้น ปฏิคะ คือความไม่พอใจ เมื่อไม่พอใจก็คือความโกรธนั่นเอง พระอนาคามที ่านละ ๒ ตวั นีไ้ ด้ พระโสดาบัน ละสักกายะทิฐิ วิจิกิจฉา ศีลพตปรามาต พระสกิ ทาคามีเพียงท�ำ โลภะ โทสะ โมหะ ให้เบาบาง พระอนาคามีท่านละ กามราคะ กบั ปฏคิ ะ นคี่ อื ท้ังสาม ท้ังพระโสดาบัน สกทิ าคามี อนาคามี ละได้ ๕ ตวั แตพ่ ระอรหนั ตท์ า่ นตอ้ งมงี านหนกั ตอ้ งละอกี ๕ ตวั รปู ราคะ อรูปราคะ รูปราคะก็คือ รูปฌาน อรูปราคะก็คือ อรูปฌาน รูปราคะ อรูปราคะ มานะ มานะนท่ี กุ คนมมี านะท้ังนนั้ แต่เสรจ็ แล้วเราอย่าคิดว่า มันจะเหมือนกัน มานะในคำ� พูดของภาษาตลาดนี่ ให้มีมานะให้มากๆ ก็ หมายถึงความอดทน อดกลั้น แตว่ า่ มานะในโลกตุ รไม่ใช่อยา่ งน้นั 141

หลวงพ่อเอ้ียน  วโิ นทโก มานะคือความถอื ตัว ความถือตัวกนู ่ันแหละ ตัวนแี้ หละคอื ตวั กู ตวั กูดกี วา่ เขา ตัวกเู ก่งกว่าเขา ตวั กูสงู กว่าเขานน่ั กม็ านะ ตวั กเู สมอเขา น่นั ก็คอื มานะ ตัวกดู ้อยกวา่ เขา ตัวกูเลวกวา่ เขา เปน็ คนช้นั ต�่ำ นนั่ ก็คอื มานะ ต้องตัดมานะตัวน้ี พระอรหันตท์ ่านตอ้ งตดั มานะตวั นี้ จงึ จะเป็น พระอรหนั ต์ได้ รปู ราคะ อรูปราคะ มานะ ๓ ตวั น้ี ตวั ท๔่ี คอื อทุ ธัจจะ ถา้ มคี ำ� เตม็ วา่ อทุ ธจั จกุกกุจจะ น่ันคอื ความลังเลใจ แตค่ ำ� วา่ อุทธัจจะคือ ความท่งึ หรอื วา่ ตกใจ พอฟ้าแลบ แล้วก็ผ่าเปรีย้ งลงมา ตกใจ ไม่มี พระอรหนั ต์ จะไมม่ ี เพราะมีสตทิ ่ีไวมาก เมอื่ แลบกต็ อ้ งผา่ เม่อื ผ่ามันก็เปน็ อย่างน้ัน เราเดยี๋ วกจ็ ะขนึ้ เครอื่ งไป บางคนกก็ ลวั บางคนกไ็ มก่ ลวั เฉยๆ ไมใ่ ชต่ าย แต่เราคนเดียว ในโลกก็ต้องตายทั้งน้ัน จะตายบนอากาศ หรือจะตาย ในทะเล ตายบนภเู ขา จะตายเพราะภูเขามาทบั ตายทงั้ นนั้ แต่วา่ เราขึ้น เครื่อง ไม่ต้องกลัวตาย ไมต่ ้องกลัวตาย มนั ไมม่ กี ู ถา้ มันเกิดกลวั ข้ึนมา ภาวนาไป มนั ไมใ่ ช่กู มนั ไม่ใช่กู มันไม่ใช่กู กห็ ายไปแหละ หายไป แล้ว ใครมันจะตายละ่ มนั ว่างจากกแู ล้วน่นั แหละ เราไดแ้ ตง่ งานกับนางสาว สญุ ญตาแลว้ นางสาวสญุ ญตานนั้ กเ็ ลยมาชว่ ยเรา พอไมม่ กี แู ลว้ นางสาว สุญญตามาทันทีเลย คือความว่างมาทันทีเลย มันไม่มีกู ไม่มีกู ไม่มีกู ไม่ใช่กู ไมใ่ ช่กู เอาให้มันตรงตวั ไปเลย ว่าง ว่าง วา่ ง วา่ ง วา่ ง ว่าง วา่ งเขา้ ไว้ นีเ่ ห็นไหม นางสาวสญุ ญตาจะเปน็ สามี จะเปน็ ภรรยา จะเปน็ คนรกั 142

ดบั วา่ ง สงบ เย็น ของเรา เราอยู่กับนางสาวสญุ ญตาให้ตลอดเวลา อย่างนี้ความกลัวมันก็ หายไป อะไรมนั ก็หายไป น่คี ือ อุทธจั จะ คือ ตกใจ หรือว่าทึ่ง อุทธัจจะคอื ความกลวั มันเกดิ ขึ้นมาเพราะมนั มีกู ถ้าไม่มกี ูแล้ว อทุ ธจั จะ ความกลวั หรอื ตกใจจะเกดิ ไมไ่ ด้ มนั จะเกดิ ไมไ่ ด้ พอตกใจมนั จะทำ� อะไรไมถ่ กู พอตกใจแลว้ มนั ขาดหมด ธรรมทเ่ี ราปฏบิ ตั นิ ขี่ าดหมด พอขาด สติมันก็ขาดหมดแหละ สติเปรียบเหมือนมือ ปัญญาก็เปรียบ เหมือนกับไมโครโฟนตัวน้ี ถ้าหากเราไม่มีมือ แล้วเราจะจับไมโครโฟน น่ังพดู ไดอ้ ย่างไร ทีน้สี ติคือมอื ปญั ญาคือส่งิ ต่างๆ ที่เรามาศึกษา เรามาปฏบิ ัตแิ ลว้ เตรยี มพรอ้ มเอาไว้ พอเกิดกลวั ข้นึ มา ไมใ่ ช่กู ไมใ่ ช่กู วา่ ง ว่าง ว่าง ว่าง วา่ ง นน่ั คอื เราดงึ ปญั ญามา สตนิ นั่ แหละดงึ ปญั ญามา แลว้ กเ็ อามาใชง้ าน เลย ทนี ี้ถา้ มนั ขาดสตแิ ลว้ หมด ทกุ สิ่งทกุ อย่างหมด ไมม่ อี ะไรเหลือเลย เอามาใชไ้ ม่ได้เลย ทไ่ี ปศึกษามาไปเรยี นมา ไปปฏิบตั ิมา ไปนัง่ สมาธิมา ไปอะไรมา เอามาใชไ้ มไ่ ดเ้ ลย เพราะมนั ขาดสติ ฉะนนั้ เมอื่ เรามสี ติ เราก็ ดงึ ปญั ญามา ดงึ ตวั ไหนมา เอานางสาวสญุ ญตามา พอไดน้ างสาวสญุ ญตา มาแลว้ ก็สบาย นั่งสบาย อะไรสบาย สบายหมด ตอ่ มามนั จะยงิ่ สบายขนึ้ พอไปถงึ ตวั สงบ มนั กย็ ง่ิ สบายยง่ิ ขน้ึ คอื มคี วามสขุ สขุ เยน็ สขุ น้ันคือสขุ เย็น สขุ เพราะวา่ ไม่มกี ิเลสเข้ามารบกวน นเ่ี รยี กวา่ อทุ ธจั จะ อทุ ธจั จะ คนทก่ี ลวั ไสเ้ ดอื น กลวั แมลงสาบ กลวั ตกุ๊ แก 143

หลวงพ่อเอี้ยน  วิโนทโก กลัวไอต้ วั ปาดตวั อะไรอยา่ งนี้ นัน่ คอื ยงั มีอทุ ธัจจะอยมู่ าก โวยวายมาก อะไรมาก นี่คือคนที่มีความกลัว น่ีพระอรหันต์ท่านละอุทธัจจะ คือละ อทุ ธัจจะ แล้วตัวสุดท้าย ก็คือละอวิชชาน่ันแหละ อวิชชา อวิชชาคือตัว หัวหน้าของตัวกู ก็คือตัวกูน่ันแหละ น่ันแหละตัวท่ีส�ำคัญที่สุด ฉะน้ัน พระอรหนั ตท์ า่ นละ ๕ อยา่ ง รูปราคะ อรปู ราคะ มานะ อุทธัจจะ อวชิ ชา เม่ือท่านละแล้ว ท่านอยู่กับอะไร ท่านอยู่กับความสงบเย็น ว่างแล้วก็ สงบเยน็ ทีนี้ ดบั ว่าง สงบเยน็ ทกุ คนจะต้องจ�ำเอาไว้ แล้วก็ปฏบิ ตั ไิ ป ตามสโลแกนนัน้ ถา้ มปี ญั หาอะไรขนึ้ มา ดงึ มาใชเ้ ลยทนี ้ี สติ เปน็ สมั มาสติ แลว้ กใ็ น สตปิ ัฏฐานส่ี ตอ้ งทำ� ใหม้ ากๆ จะได้มสี ตดิ ึงปัญญามา ถา้ ขาดสติ ปญั ญา ก็ขาดหมด ไม่มีอะไรเหลือ น่ีคือค�ำส่ัง ค�ำส่ังสุดท้ายท่ีท่านมาเข้าคอร์ส ปฎิบัติ ก็คือ ให้มีสติ แล้วก็แต่งงานกับนางสาวสุญญตา ไปอยู่กับ นางสาวสุญญตา กินกับนางสาวสุญญตา นอนกับนางสาวสุญญตา คลุกคลีอยู่กับนางสาวสุญญตา แล้วนางสาวสุญญตาก็จะช่วยท่าน ก็ขอให้ความสุขความเจริญ ในธรรมะทุกๆ ข้อ จงมีในจิตใจของท่าน เพ่ือจะดับทุกข์ ระงับเหตุต่างๆ แล้วก็อยู่ด้วยความสงบเย็น ทุกทิพา ราตรีกาลเทอญ 144

ดบั วา่ ง สงบ เยน็ ก่อนนอนทุกวัน ไปไหวพ้ ระ ทำ� วัตรยาวก็ได้ สน้ั ก็ได้ ตอ้ งรับศลี ๕ ทุกครั้ง ศีล ๕ เรียกว่านิจศลี ตั้งนะโม แล้วรับพระรตั นตรัย พอรับ พระรัตนตรยั เสรจ็ แลว้ กร็ บั ศลี ทุกวันอยา่ ได้ขาด ให้ทำ� อยา่ งน้นั ทนี ถ้ี า้ มันข้เี กียจ วันนี้งานหนัก เครยี ด เหนอื่ ย บอกตวั เองวา่ ถ้ามึงนอนแล้ว หลับตายไปล่ะ มึงก็ไม่ได้รับศีล ตายโดยไม่มีศีลก็ตกนรกล่ะซิ บอก มันอย่างนั้น ไม่อย่างน้ันมันฎีกาอยู่เร่ือย อุทธรณ์อยู่เร่ือยเลย กิเลส นี่มันช�ำนาญในการอุทธรณ์ และการฎีกา เพราะฉะน้ัน ต้องท�ำให้ได้ เข้มแข็งเอาไว้ 145