โรคภูมิแพ้ ให้แผนไทย ช่วยดูแล

โรคภูมิแพ้ ให้แผนไทย ช่วยดูแล ปัจจุบนั โรคภมู ิแพเ้ ป็นปัญหาสุขภาพเร้อื รงั ของประชากรทั่วโลกตลอดชว่ ง 10 ปที ่ีผา่ นมา (Lai et al., 2012) โดยเฉพาะอย่างยิ่งสงั คมในเมืองหลวงทีเ่ ต็มไปดว้ ยมลพิษทางสง่ิ แวดล้อม เช่น ฝุน่ ละออง ขยะ น้าเนา่ เสยี สารพษิ ย่อมกระตนุ้ ใหม้ ีอาการของโรคหนักข้นึ มีผลกระทบตอ่ คุณภาพชวี ติ และจิตใจทัง้ ทางตรงและทางอ้อม (Diana and Martin, 2016)

โรคภูมิแพ้ หรือ โรคเยอ่ื บุจมกู อกั เสบจากการแพ้ (allergic rhinitis) เกิดจากรา่ งกายมปี ฏกิ ิรยิ าตอบสนองตอ่ สารกอ่ ภมู ิแพ้ (allergen) แล้วมีการปลอ่ ยสารเคมี เช่น ฮิสตามีน (histamine) พรอสตาแกลนดิน (prostaglandin) ไซโต ไคน์ (cytokine) เป็นตน้ โดยสารเหล่านี้จะกระตนุ้ ใหเ้ กดิ กลไกการอักเสบท่ีบรเิ วณโพรงจมูก ท้าใหม้ ีอาการแสดง ไดแ้ ก่ จาม น้ามูกใส คนั ในจมกู หายใจล้าบาก ในรายที่เป็นมากอาจส่งผลตอ่ การนอนหลับ ออ่ นเพลยี สมาธสิ ้ัน ตามมาด้วย ปัจจุบันมีวิธกี ารรกั ษาโรคเยื่อบุจมกู อกั เสบจากการแพ้ เร่มิ จากสังเกตตัวเองวา่ แพอ้ ะไร แลว้ พยายาม หลีกเล่ยี ง หมนั่ ท้าความสะอาดบ้านและเคร่อื งปรับอากาศ อกี ทงั้ ควรพักผอ่ นใหเ้ พียงพอและออกก้าลังกายอย่าง สม้า่ เสมอเพ่อื เสรมิ ภมู ติ า้ นทานให้ท้างานอย่างมปี ระสทิ ธิภาพ หากมอี าการน้ามกู ไหลมากขน้ึ หรือไอจนเหน่ือย แนะน้าให้ใช้ยารบั ประทาน ไดแ้ ก่ ยาต้านฮิสทามีน (antihistamines) รนุ่ แรก เชน่ คลอรเ์ ฟนิรามนี (chlorpheniramine) หรอื ไดเฟนไฮดรามนี (diphenhydramine) ซึง่ มผี ลตอ่ ระบบประสาทส่วนกลางให้เกิดการง่วง และมียาต้านฮิสทามีนรุน่ ใหม่ทม่ี ีผลขา้ งเคียงนอ้ ยกว่ายารนุ่ แรก เชน่ ลอราทาดีน (loratadine) (Diana and Martin, 2016) ส้าหรับทางการแพทย์แผนไทย โรคภูมิแพ้ เป็นกลุ่มอาการทางธาตุน้า อนั มาจากการควบคุมของศอเสมหะ หมายถงึ เสมหะหรอื เสลดบริเวณล้าคอ ถา้ ศอเสมหะก้าเริบโดยมากจะเกดิ ช่วงเช้า กอ่ ให้เกดิ อาการ คัดจมูก จาม น้ามูกไหล โดยยาปราบชมพูทวปี เปน็ ยาในบัญชียาหลักแหง่ ชาติทีม่ ีข้อบ่งใชเ้ พ่ือบรรเทาอาการหวัดระยะแรก และอาการท่เี กิด จากภูมิแพอ้ ากาศ เม่ือวเิ คราะห์คุณสมบัตแิ ตล่ ะตัวยาของต้ารับยาปราบชมพูทวปี ท้งั 23 ชนิด พบว่า สว่ นใหญ่เปน็

สมนุ ไพรรสร้อน ช่วยลดการกา้ เรบิ ของธาตุนา้ ช่วยลดการอกั เสบ รวมถงึ ฤทธใ์ิ นการต้านอนมุ ูลอิสระ (Limpaphayom and Laohakunjit, 2014) จากรายงานการศกึ ษาเปรยี บเทียบผลของการใชย้ าปราบชมพูทวีป ขนาด 500 มิลลิกรัม รับประทานทกุ วนั วนั ละ 4 ครัง้ ครัง้ ละ 2 แคปซูล กับยาลอราทาดนี ขนาด 10 มิลลกิ รัม วนั ละ 1 เม็ด ตดิ ต่อกัน 7 วนั ในผู้ป่วยภูมิแพ้ 62 คน (เพศชาย 17 คน เพศหญิง 45 คน) พบว่ายาปราบชมพูทวีปให้ ประสทิ ธิผลการรักษาไมแ่ ตกต่างจากยาลอราทาดีน (P>0.01) (Onthong et al., 2019) จงึ มีความเป็นไปไดว้ า่ สามารถใชท้ ดแทนกนั ไดต้ ามความต้องการของผปู้ ่วย ส้าหรับการอบไอนา้ สมนุ ไพร นบั เปน็ อกี หนงึ่ วธิ ีรกั ษาทีไ่ ด้รับ ความนิยม มีการศึกษาประสิทธิภาพและความปลอดภัยของการอบสมุนไพร ในผู้ปว่ ยโรคภมู ิแพอ้ ากาศจ้านวน 64 ราย โดยใหก้ ลมุ่ ตัวอย่างรับการอบสมนุ ไพรวนั ละ 30 นาที สัปดาห์ละ 3 วนั ตอ่ เน่ืองกัน 4 สัปดาห์ และประเมิน ระดบั ความรุนแรงของอาการภมู แิ พด้ ว้ ย visual analog scale พบว่า ผ้ปู ว่ ยมีอาการของโรคภูมิแพอ้ ากาศลดลงและ มีคุณภาพชวี ิตดีขนึ้ (Tungsukruthai et al., 2017)

อยา่ งไรกต็ ามถา้ มีอาการคัดจมูก น้ามูกไหล โดยไมท่ ราบสาเหตุชัดเจนนานเกนิ 2 สัปดาห์ ควรพบแพทยต์ รวจหา สาเหตุ เพือ่ การดูแลตัวเองให้เหมาะสม

บรรณานุกรม Diana, S.C., and Martin, K.C. 2016. Allergic rhinitis: impact, diagnosis, treatment and management. The pharmaceutical journal 8; 8. Lai, J., Clark, M., Parkes, R., and Blum, H. 2012. Pharmaceuticals for beginners. European Pharmaceuticals: 195-196. Limpaphayom, V., and Laohakunjit, N. 2014. Chemical Compositions and Antioxidant Activity of Zingiber officinale Roscoe Essential oils. KMUTT Research and Development Journal 37; 3: 297-312. Martin, K.C., and Diana, S.C. 2013. Pharmacology of Antihistamines. Indian Journal of Dermatology 58; 3: 219-24. Onthong, N., Chonpatathip, U., Rajanivat, Y., Patthananurak, K., Sangvichien, S., and Kamoltham, T. 2019. A Comparative Study on the Effects of Prabchompoothaweep Remedy and Loratadine in Treatment of Patients with Allergic Rhinitis and Upper Respiratory tract Infections at Pathumtani Hospital. Journal of Health Education 42; 1: 135-145. Tungsukruthai, P., Nootim, P., Wiwatpanich, W., and Tabtong, N. 2017. Efficacy and safety of herbal hot steam bath in allergic rhinitis: a randomized controlled trial. Journal of integrative medicine 16; 1: 39-44.