ดาวยูเรนัส

ดาวยูเรนัส

ดาวยูเรนัส (ภาษาองั กฤษ:Uranus ยเู รนสั หรือ มฤตยู) เป็นดาว เคราะห์ท่ีอยหู่ ่างจากดวงอาทิตยเ์ ป็นลาดบั ที่ 7 ในระบบสุริยะ จดั เป็น ดาวเคราะห์แก๊ส มีเสน้ ผา่ นศนู ยก์ ลาง 50,724 กิโลเมตร นบั ไดว้ า่ มี ขนาดใหญเ่ ป็นอนั ดบั ท่ี3 ในระบบสุริยะของเรา ยเู รนสั ถกู ต้งั ช่ือตาม เทพเจา้ ยเู รนสั (Ouranos) ของกรีก สญั ลกั ษณ์แทนดาวยเู รนสั คือ หรือ (ส่วนใหญ่ใชใ้ นดาราศาสตร์) ชื่อไทยของยเู รนสั คือ ดาวมฤตยู ผคู้ น้ พบดาวยเู รนสั คือ เซอร์วลิ เลียม เฮอร์เชล(Sir William Herschel) พบในปี พ.ศ. 2324 (ค.ศ. 1781) ต่อมาในปี พ.ศ. 2520 (ค.ศ. 1977) นกั ดาราศาสตร์จากหอดูดาวไคเปอร์ แอร์บอร์น (James L. Elliot, Edward W. Dunham, and Douglas J. Mink using the Kuiper Airborne Observatory) คน้ พบวา่ ดาวยเู รนสั มี วงแหวนจางๆโดยรอบ และเรากไ็ ดเ้ ห็นรายละเอียด ของดาวยเู รนสั พร้อมท้งั วงแหวน และดวง จนั ทร์บริวารในปี พ.ศ. 2529 (ค.ศ. 1986) เมื่อยานวอยเอเจอร์ 2 (Voyager 2) เคลื่อนผา่ น

โครงสร้างภายใน บรรยากาศช้นั นอก ประกอบดว้ ยไฮโดรเจน และ ฮีเลียม เป็นส่วนใหญ่ แตล่ ึกลงไปช้นั ในมี ส่วนประกอบของ แอมโมเนีย มีเทน ผสมอยดู่ ว้ ย ดาวยเู รนสั แผค่ วามร้อนออกจากตวั ดาวนอ้ ยมาก อาจจะเป็นเพราะภายในดาวไม่มีการยบุ ตวั แลว้ หรือ อาจมีบางอยา่ งไดป้ ิ ดก้นั ไวแ้ ต่กย็ งั ไม่ทราบอยา่ งแน่ ชดั นกั ดาราศาสตร์คาดวา่ แกนของดาวยเู รนสั มี ลกั ษณะคลา้ ยกบั ดาวเสาร์และดาวพฤหสั บดี ถดั มา เป็นแกนช้นั นอกท่ีเตม็ ไปดว้ ยแอมโมเนียและมีเทน ซ่ึงทาใหเ้ รามองดาวยเู รนสั มีลกั ษณะเป็นสีฟ้ า

คาบการหมุนรอบดวงอาทติ ย์ ดาวยเู รนสั โคจรรอบดวงอาทิตยใ์ ชเ้ วลา 84 ปี แกน ของดาวทามุมกบั ระนาบระบบสุริยะถึง 98 องศา ทา ใหฤ้ ดกู าลบนดาวยาวนานมาก คือ ดา้ นหน่ึงจะมีฤดู หนาว 42 ปี และอีกดา้ นจะร้อนนาน 42 ปี และบางที่ บนดาวพระอาทิตยจ์ ะไม่ตกเลยตลอด 42 ปี และบางที่ กจ็ ะไม่ไดร้ ับแสงเลยตลอด 42 ปี ที่ระยะน้ี พลงั งาน ความร้อนจากดวงอาทิตยแ์ ผม่ านอ้ ยมาก จึงทาให้ กลางวนั และกลางคืนของดาวยเู รนสั มีอุณหภมู ิต่างกนั 2 องศาเซลเซียสเท่าน้นั ท้งั น้ีการหมุนรอบตวั เองของ ดาวยเู รนสั ยงั ตรงขา้ มกบั ดาวเคราะห์ดวงอื่น ๆ คือ หมุนไปในทิศตามเขม็ นาฬิกาเหมือนกนั กบั ดาวศุกร์

ดวงจนั ทรบ์ ริวาร ดบู ทความหลกั ท่ี: ดวงจนั ทร์ของดาวยเู รนสั ที่คน้ พบแลว้ มีท้งั หมด 27 ดวง 5 ดวงหลกั คือ มิแรนดา (Miranda) แอเรียล (Ariel) อมั เบรียล (Umbriel) ทิทาเนีย (Titania) และโอเบอรอน (Oberon) ดวง จนั ทร์ทิทาเนียและโอเบอรอนพบโดยเฮอร์เชล 6 ปี หลงั จากท่ีคน้ พบดาวยเู รนสั ส่วนแอเรียลและอมั เบรียล พบโดยวลิ เลียม ลาสเชลล์

วงแหวน ดบู ทความหลกั ท่ี: วงแหวนของดาวยเู รนสั วงแหวนของดาวยเู รนสั มีความมืดมาก ผดิ กบั วงแหวนที่สวา่ งของ ดาวเสาร์ ถา้ ไม่มองดว้ ยกลอ้ งโทรทรรศน์กจ็ ะมองไม่เห็น วงแหวน ของดาวยเู รนสั ถกู พบโดยหอดูดาวแอร์บอร์นในปี 1977 ซ่ึงเป็นยาน ชนิดพิเศษที่นากลอ้ งโทรทศั นไ์ ปดว้ ย นกั ดาราศาสตร์บนเครื่องบิน เฝ้ ามองดดู าวยเู รนสั เม่ือมีดาวฤกษเ์ คลื่อนไหวมาตรงขา้ มหนา้ ของ มนั ยานวอยเอเจอร์ 2 มองดูที่วงแหวนเมื่อมนั บินผา่ นดาวยเู รนสั วง แหวนของดาวยเู รนสั จะแคบ วงแหวนท่ีกวา้ งที่สุดคือช่องวา่ งท่ีใหญ่ ซ่ึงประกอบไปดว้ ยกอ้ นฝ่ นุ ยานวอเยเจอร์พบส่วนโคง้ บางอยา่ ง ซ่ึง เป็นส่วนของวงแหวนท่ีไม่สมบูรณ์ วงแหวนของดาวยเู รนสั ประกอบดว้ ยชิ้นน้าแขง็ มืดที่เคลื่อนไหว น้าแขง็ ประกอบดว้ ยมีเทน แขง็ ชิ้นส่วนของมนั อาจจะชนกนั และทาใหเ้ กิดฝ่ นุ ท่ีอยใู่ นช่องวา่ ง ระหวา่ งวงแหวน