ธรรมะใกล้ตัว

ธรรมdhะarใmกa ลat ต้hanวั d Free Online Magazine ธรรมะสำหรับคนยุคใหม่ ท่ีอยูใ่ กล้แคเ่ อือ้ ม http://dungtrin.com/dharmaathand/ ฉ๑บั๒บก. ีท่ค.๐๕๒๐๐ เตรยี มเสบยี งไวเ้ ลี้ยงตวั ของฝากจากหมอ เที่ยววัด เด็กบางคนยัง​ตอ้ ง​ขอเ​งินค​ ุณ​พ่อ มาทำความร้จู กั กบั อตั ราสว่ นพอดี ติดตามคุณมิงค์ไปเท่ียว​เกาะ​ลนั เตา คุณ​แม​่มา​ทำบุญ อย่างน​ บ​้ี ญุ จ​ะเ​ปน็ ​ ของอาหารกาย โดยไมป่ ลอ่ ยกเิ ลส ใน พระพทุ ธรปู เทียนตันที่ ครอบงำใจ ใน ใจสบาย กายเบา Ngong Ping ฮอ่ งกง ของค​ ณุ ​พ่อคุณแมห​่ รือของเดก็ ? หนา้ ๔๓ หน้า ๖๑ หนา้ ๒๘

ธรรมะจากพระผู้รู ้ ๑๐ ธรรมะใกล้ตวั เตรยี มเสบียงไว้เลี้ยงตัว ๑๖ dharma at hand ไดอาร่หี มอดู ๒๙ กวีธรรม ๓๔ ทป่ี รกึ ษาและผจู้ ดุ ประกาย: ศรนั ย์ ไมตรเี วช ๓๕ หวั หนา้ บรรณาธกิ าร • ชีวิตที่คุม้ คา่ • เป็น...ให้เป็น ๓๗ ๔๐ จากใจบ.ก.ใกลต้ วั : อลสิ า ฉตั รานนท์ คำคมชวนคดิ ๔๓ ธรรมะจากพระผรู้ :ู้ อนญั ญา เรอื งมา สพั เพเหระธรรม ๔๙ เตรยี มเสบยี งไวเ้ ลย้ี งตวั : อนญั ญา เรอื งมา เขยี นคนใหเ้ ปน็ เทวดา: อนญั ญา เรอื งมา • ธรรมะจากคู่ชวี ิต ๕๖ ไดอารห่ี มอด:ู จรนิ ทรธ์ ร ธนชยั หริ ญั ศริ ิ ๖๑ กวธี รรม: ศริ าภรณ์ อภริ ฐั ธรรมะจากคนส้กู เิ ลส ๖๗ คำคมชวนคดิ : ศริ าภรณ์ อภริ ฐั สพั เพเหระธรรม: ชนนิ ทร์ อารหี นู • จดหมายจากภผู าเหลก็ ฉบับ ๑๑ ธรรมะจากคนสกู้ เิ ลส: พราวพรรณราย มลั ลกิ ะมาลย์ ทองเลย่ี มนาค ของฝากจากหมอ ของฝากจากหมอ: พรมิ ทพั วงศ์ แงค่ ดิ จากหนงั : เกสรา เตมิ สนิ วาณชิ • ใจสบาย กายเบา นยิ าย/เรอ่ื งสน้ั องิ ธรรมะ: สปุ ราณี วอง เทย่ี ววดั : เกสรา เตมิ สนิ วาณชิ แง่คิดจากหนงั ธรรมะปฏบิ ตั :ิ ชนนิ ทร์ อารหี นู ธรรมะกบั ไลฟส์ ไตล:์ ศดานนั ท์ จารพุ นู ผล • Babe - หมนู ้อยไม่อยากขึ้นเขยี ง กองบรรณาธกิ าร: กนกเรขา กฤษฎารกั ษ์ • สตรีเหล็ก – ศกั ยภาพความเปน็ คน กานตพ์ ทั ธ์ รชั พนั ธ์ุ • คณุ หมอกติ มิ า เกสรา เตมิ สนิ วาณชิ • จรนิ ทรธ์ ร ธนชยั หริ ญั ศริ ิ เรอื่ งส้นั อิงธรรมะ ชนนิ ทร์ อารหี นู • ณฐั ชญา บญุ มานนั ท์ ณฐั ธรี า ปนทิ านเต • ณฐั พร สกลุ อทุ ยั ศกั ด์ิ • รกั แท้บนรถเมล์สาย777 ทพิ ยวมิ ล ทมิ อรณุ • ปรยี าภรณ์ เจรญิ บตุ ร พราวพรรณราย มลั ลกิ ะมาลย์ ทองเลย่ี มนาค เที่ยววัด พรหมเนตร สมรกั ษ์ • พรมิ ทพั วงศ์ พจิ ติ รา โตววิ ชิ ญ์ • พทิ า จารพุ นู ผล • พระพทุ ธรูปเทยี นตันที่ Ngong Ping ฮ่องกง พรี ยสถ์ อบุ ลวตั ร • มยรุ ฉตั ร พงษผ์ าตนิ นั ท์ เยาวลกั ษณ์ เกดิ ปราโมทย์ • วรางคณา บตุ รดี ธรรมะกบั ไลฟส์ ไตล์ วมิ ล ถาวรวภิ าส • วมิ ตุ ตยิ า นวิ าดงั บงกช ศดานนั จารพุ นู ผล • ศศธิ ร ศวิ ะนนั ทากรณ์ • หล่อหลอมการภาวนากบั ชวี ิต ศริ าภรณ์ อภริ ฐั • สารณิ ี สาณะเสน สทิ ธนิ นั ท์ ชนะรตั น์ • สปุ ราณี วอง อนญั ญอ์ ร ยง่ิ ชล • อนญั ญา เรอื งมา อลสิ า ฉตั รานนท์ • อจั จนา ผลานวุ ตั ร ฝา่ ยรวบรวมบทความ: สทิ ธนิ นั ท์ ชนะรตั น์ ฝา่ ยสอ่ื เสยี งอา่ นนติ ยสาร: อนสุ รณ์ ตรโี สภา ฝา่ ยสอ่ื เวบ็ ไซต:์ กฤษฎ์ อกั ษรวงศ์ สมเจตน์ ศฤงคารรตั นะ ฝา่ ยสอ่ื Word และ PDF: สทิ ธนิ นั ท์ ชนะรตั น์ พรี ยสถ์ อบุ ลวตั ร • บณุ ยศกั ด์ิ ธรี วงศก์ จิ ยวุ ดี สวุ รรณศกั ดช์ิ ยั • โยธนิ มรกตอมั พร ฝา่ ยระบบ Send mail: สมเจตน์ ศฤงคารรตั นะ และทมี งานอาสาทา่ นอน่ื ๆ อกี จำนวนมาก ท่านสามารถรบั นติ ยสารฉบับนี้ได้ ในรปู แบบ เสียงอา่ น · Word

จากใจบ.ก.ใกลต้ ัว อา่ นบนเว็บ • ฟงั เสยี งอา่ น สวสั ดคี ะ่ หลายวันกอ่ น เจอนอ้ งคนนงึ ตืน่ เช้ามา ตาบวมนดิ  ๆ นกึ วา่ ไม่ไดห้ ลับไม่ได้นอนหรอื เป็นอะไร ทไี่ หนได้... น้องเขาบอกวา่ เมอ่ื คนื ละครเรือ่ ง “กาษานาคา” อวสาน โธ่... นกึ วา่ อะไร... : ) มใี ครได้ตดิ ตามเร่ืองราวของละครเรือ่ งนบ้ี า้ งไหมคะ ไหน ๆ กเ็ พง่ิ อวสานไป และยงั เป็นเรื่องราวทมี่ ีเนอื้ หาเกี่ยวกับพทุ ธศาสนาดว้ ย ขอหยิบมาคุยกันเลน่  ๆ สักนิดก็แล้วกันนะคะ : ) นวนยิ ายเรอ่ื ง “กาษานาคา” น้ี ประพนั ธโ์ ดย คณุ กนกวลี พจนปกรณ์ ได้ดีกรีการนั ตนี วนยิ ายคณุ ภาพ ดว้ ยรางวัลชมเชยประเภทนวนยิ าย จากงานสัปดาห์หนงั สอื แหง่ ชาติ เมื่อปี ๒๕๔๙ ด้วยค่ะ เรือ่ งราวคอ่ นขา้ งยาวและมปี มซับซอ้ นในรายละเอยี ดอยไู่ มน่ อ้ ย ขอหยิบมาเล่าสัน้  ๆ เฉพาะโครงใหญ ่ ๆ ทน่ี า่ สนใจกแ็ ลว้ กนั นะคะ ครงั้ หนงึ่ พระเอกและนางเอกถือกำเนดิ เปน็ นาคาสองตวั คู่กัน นาคตัวผู้เป่ียมไปดว้ ยศรัทธาในพุทธศาสนา แตน่ าคตวั เมียกลบั ไมเ่ ห็นดเี หน็ งามด้วย เวลานาคตัวผไู้ ปฟังธรรม นาคตวั เมียก็จะไมพ่ อใจ และคอยตบตที ำร้ายพระภกิ ษตุ ลอดเวลา วนั หนง่ึ นาคตวั ผู้เกดิ ซาบซง้ึ ในธรรม จนอยากบวช จงึ ติดทอ้ งคนมีบุญมาเกดิ เป็นมนษุ ย์ นาคตวั เมยี กเ็ สยี ใจ พยายามตดิ ตามไปดว้ ยใจรา้ วราน แตถ่ กู นางครฑุ คาบไปเปน็ อาหารเสยี กอ่ น นางนาคาจึงตายไปพรอ้ มกับความแคน้ ในพทุ ธศาสนาท่พี รากสามีของนางไป ในชาตทิ ท่ี ง้ั สองเกดิ มาเปน็ มนษุ ย์ พระเอกและนางเอกพบกนั ครง้ั แรกทง่ี านบญุ บง้ั ไฟพญานาค ทง้ั คู่รกั กันต้ังแตแ่ รกพบ และนับวันยงิ่ รกั กนั มากข้ึนด้วยแรงดงึ ดูดจากสญั ญาเก่าในอดีตชาติ แต่ดว้ ยกรรมเก่าท่เี คยทำร้ายพระ และดว้ ยความเกลียดพุทธศาสนาอยา่ งรนุ แรงเมือ่ คร้งั เปน็ นาค นางเอกในชาตนิ จี้ งึ มักปวดศีรษะรุนแรงไมร่ ้สู าเหตุแบบทร่ี กั ษาไม่ได้ และทุกคร้ังทเี่ ขา้ วดั หรือเข้าใกลพ้ ระ เธอจะรู้สึกรอ้ นรมุ่ ไม่เปน็ สุข มีอาการประหลาดที่ทำให้ตอ้ งทกุ ขท์ รมานทกุ ครัง้ ธรรมะใกล้ตวั 3

เรอื่ งราวดำเนินผ่านการชิงรกั หักสวาท รวมทั้งการทำรา้ ยกันตา่ ง ๆ นานา ดว้ ยปมอนั ซบั ซอ้ นจากอดีตชาติ และกิเลสอันเป็นของจริงในปัจจุบนั พระเอกในชาตนิ ีย้ ังคงศรัทธาในพุทธศาสนาย่ิง แต่ก็ทำใหน้ างเอกยิ่งเกรี้ยวกราดขนึ้ ทุกคร้ัง อาการของเธอเลวร้ายลงเรอื่ ย ๆ ท้ังป่วยทางจติ และปว่ ยทางกายลงทุกวัน ๆ พระเอกคิดวา่ วธิ เี ดยี วท่ีจะช่วยนางเอกได้ คอื การบวช นางเอกไปไดย้ นิ อย่างนั้นเข้า รู้ว่าพระเอกบวชครง้ั นจ้ี ะไมส่ กึ อีกแล้ว จงึ พยายามหาทางฉุดรั้งพระเอกทกุ วถิ ที าง ในทสี่ ุด ร่างกายและจติ ใจของเธอกอ็ ่อนแอลงจนรับไมไ่ หว และเสยี ชีวติ ลงในออ้ มกอดของเขา แต่กอ่ นตาย... นางเอกได้ทราบความจริงเกีย่ วกับอดีตชาติของตัวเองจากจดหมายของแม่ ซึ่งยงั ได้เขยี นไวว้ ่า มผี า้ “กาษา” ซึ่งหมายถึงผ้าสขี าวผืนหน่งึ ทน่ี างเอกทอไว้ตั้งแต่ชาตทิ แ่ี ล้ว ขอให้ลูกเอาผา้ นข้ี นึ้ จบอนโุ มทนาสาธุ และมอบใหค้ นทีล่ ูกรักทส่ี ุดในวันท่ีเขาจะบวช กอ่ นตาย... เธอไดย้ กผา้ สขี าวนัน้ ข้ึนจบ และได้ทันมอบใหก้ ับพระเอกก่อนสนิ้ ใจ พระเอกได้หม่ ผ้าผนื น้ใี นวนั บวช และบวชตลอดชีวติ ส่วนนางเอกน้ันไปเกดิ เปน็ นาคอย่างเดิม ละครจบลงดว้ ยฉากของงานบญุ บง้ั ไฟพญานาค เหมือนเมื่อครัง้ แรกที่ทง้ั สองพบกนั พระเอกอย่ใู นชุดจีวรสีเหลอื งอร่าม น่งั สมาธภิ าวนาอยู่ที่วดั แห่งหน่ึงริมแมน่ ้ำโขง สว่ นนาคสาวเหมอื นไดย้ ินคำภาวนา กว็ ่ายมาทผี่ ิวน้ำ จ้องมองชายคนรกั ดว้ ยแววตาตัดพ้อ พระเอกจอ้ งมองไปทที่ อ้ งนำ้ เหน็ นางนาคมาจึงสอนธรรมะไปว่า อย่ายดึ ติดกบั อดีต เพราะส่ิงเหลา่ นท้ี ำให้เราหลดุ ไมพ่ ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด “วาดจนั ทร์... อาตมากำลงั ชี้ทางสว่างให้ รบั ไปเถิด ขออยา่ ให้ทกุ ข์ อยา่ เศร้าหมองอกี เลย หนทางดบั ทกุ ข์อยขู่ า้ งหนา้ แล้ว พุทโธ ภาวนา...” นาคนางนน้ั แววตาละห้อยดว้ ยความเสียใจ แล้วค่อยว่ายน้ำหายไปในยามอาทติ ยอ์ ัสดง… (เพลงประกอบละคร: http://bignose.exteen.com/20070608/entry) ละครเหมอื นลงเอยด้วยความคลาสสิก... แตส่ ำหรบั ชีวติ จรงิ ใครท่เี คยประสบกบั รักท่ผี กู พันแน่นหนาแต่ไม่เป็นไปอยา่ งใจปรารถนา คงจำความรู้สึกแบบนัน้ ไดน้ ะคะ ว่าของจริงนัน้ ไม่ใชเ่ ร่อื งสนกุ เหมอื นอย่างในละครเลย 4 ธรรมะใกลต้ ัว

ส่งิ หนง่ึ ทีล่ ะครเรอื่ งนอี้ าจไม่ตา่ งไปจากชีวิตจริง และเริ่มเหน็ ได้จริงจากคนรอบตัว กค็ ือ หลายค.ู่ .. ฝ่ายหนง่ึ สนใจธรรมะ แตค่ ขู่ องตวั เอง ไมส่ นใจ ไม่ศรัทธา… แบบทีเ่ บาหนอ่ ย ก็ยังพอกลอ่ ม ๆ เกลีย้  ๆ ใหต้ าม ๆ กันไปได้บางคราว แม้ใจจะไม่เต็มร้อย แต่บางคู่ทีห่ นกั หนอ่ ย ก็ถึงข้ันพูดจาไมด่ ใี ส่กนั กระทบกระทัง่ กนั หรอื กระท่งั ขัดขวาง เวลาทีค่ ู่ของตวั เองจะภาวนา หรือทำกิจการงานบุญต่าง ๆ นานา ไม่วา่ จะโดยรตู้ ัวหรือไมก่ ต็ าม... ผลทเ่ี กดิ จากการทำเชน่ นน้ั น่ากลัวไมน่ อ้ ยจริง ๆ นะคะ โชคดีท่ี “วาดจนั ทร์” หรอื นางเอกจากเร่ือง “กาษานาคา” ทรี่ า้ ยกับพระเอกและคนอน่ื  ๆ จนเหลือเชอื่ ได้ขนาดนั้น เปน็ เพยี งตัวละครที่อปุ โลกน์ข้ึนมาเทา่ นน้ั ถ้าใครคนหนง่ึ มีความตง้ั ใจอยากจะทำอะไรด ี ๆ ในทางที่เป็นบุญเป็นกศุ ลแล้ว แตเ่ รากลับไปฉดุ ร้ังขัดขวางเขา ไมว่ ่าจะโดยทางตรงหรอื ทางอ้อม อยา่ งน้ันเปน็ ประจำ เรากไ็ ด้ชื่อว่าสรา้ งภพแหง่ การกกั ขังหนว่ งเหน่ียวตัวเองไว้แล้วโดยไมร่ ตู้ วั นะคะ พระพุทธเจ้าทา่ นเคยตรัสไว้นะคะว่า ผู้ใดทข่ี ดั ขวางผู้อื่นในการกระทำงานบญุ ใหเ้ กิดขึ้น ผู้นั้นได้ช่อื วา่ เป็น “โจรปล้นทรัพย์” อยา่ งแรกเลย... ผู้น้ัน “ปลน้ ” ของทผ่ี รู้ ับควรจะได้ เชน่ สมมตฝิ า่ ยหน่งึ มีความต้ังใจอันเป็นกศุ ล ปรารถนาจะผลิตหนังสือหรือส่อื ธรรมะ เพ่ือนำไปแจกจ่ายให้คนในวงกวา้ งได้เกดิ ความศรัทธาและความเขา้ ใจ แตอ่ ีกฝ่ายหนึ่งไม่เห็นดเี ห็นงาม คอยแตพ่ ดู จากระทบกระเทียบ และขดั ขวางห้ามปราม จนงานนน้ั ไม่สามารถสำเร็จและเกดิ ข้ึนได้ ก็เท่ากับวา่ คนจำนวนหนึง่ ทค่ี วรจะไดร้ ับประโยชน์จากตรงน้นั กไ็ ด้เสียโอกาสรับประโยชนน์ ั้นแล้ว อยา่ งท่ีสอง... ผนู้ น้ั “ปล้น” บญุ ของผูท้ ่ีกำลงั จะกระทำกจิ อันเปน็ กศุ ล ซึ่งบุญส่วนน้นั เป็นเสมือนทรัพยส์ ว่ นท่ีเจา้ ตวั ผูม้ จี ิตอันเปน็ กุศลควรจะไดร้ ับ จากการทม่ี ชี วี ติ เปน็ มนุษย์ และมคี วามตั้งใจจะลงมือกระทำกุศลกรรมนนั้ ให้เกิดขน้ึ หากถามลงไปลกึ  ๆ วา่ การกกั ขังหน่วงเหน่ยี วน้นั เป็นไปเพอื่ ส่งิ ใด... ทงั้ หมดท้งั ปวง กไ็ ม่พ้น การเป็นไปเพอื่ สนองความตอ้ งการของตวั เองเพยี งฝา่ ยเดียว ธรรมะใกลต้ ัว 5

ธรรมชาติของกฎแห่งกรรม น้ันเทีย่ งตรงมากนะคะ เมือ่ ผูใ้ ดผหู้ น่งึ ทำใหท้ รัพย์ หรือส่วนทค่ี วรเกดิ น้นั ไม่ได้เกดิ ผู้ขัดขวางผู้นัน้ ก็ย่อมจะได้รบั ความพนิ าศแบบนัน้ ด้วยส่วนหน่งึ และบุญท่ีอีกฝา่ ยตง้ั ใจจะกระทำไวด้ แี ลว้ แตก่ ลบั ต้องเสยี ประโยชนไ์ ป การสูญเสียน้นั กย็ อ่ มจะยอ้ นกลับไปใหผ้ ลลกั ษณะเดียวกัน แก่เจ้าตวั ผ้กู ระทำดว้ ยเช่นกัน จะเรียกว่าเหมอื น “ตดิ คุก” อยูใ่ นกำแพงแกว้ ไร้ตวั ตนก็ไม่ปาน เจ้าตวั อาจมองไม่เห็นลกู กรงทสี่ รา้ งไว้ด้วยตาเน้อื แตท่ แี่ น ่ ๆ รว้ั ลอ้ มนั้น ไดก้ อ่ รา่ งสร้างตวั ขนึ้ แลว้ ท่ี “ใจ” ของเจ้าตวั นั่นเอง จติ นัน้ จะเสมือนถกู ปดิ กนั้ ไม่ให้สามารถลมื หลู มื ตาคดิ อะไรไดอ้ ยา่ งคนปกติ และสำหรับทางธรรมแลว้ สงิ่ นั้นฟังดูนา่ กลัวยิ่งกว่าสงิ่ อนื่ ใด เพราะเท่ากับว่า แสงสวา่ งท่ีปลายอโุ มงคท์ างออกจากสังสารวฏั ก็จะพลอยริบหรี่ลงไปด้วย... ในสถานการณ์แบบน้ี จะว่านา่ สงสารฝา่ ยทถ่ี ูกฉุดรง้ั จากงานบญุ กใ็ ช่ แต่ผู้ทีฉ่ ดุ รัง้ หนว่ งเหนีย่ วค่ขู องตนไว้นัน้ ดไู ปแล้ว น่าสงสารกว่าไม่รกู้ ร่ี อ้ ยเท่านะคะ... ดังน้ัน การจะเลอื กใครมาเปน็ คชู่ ีวติ นั้น จงึ ไม่ใช่เร่ืองเล่น ๆ เลย หากคุณผู้อา่ นคดิ จะมีใครสักคน ก็ขอให้เลือกคนท่จี ะเป็น “คูบ่ ุญ” ของกนั และกนั ดีกวา่ นะคะ พระพุทธเจ้าทา่ นเองกไ็ ดท้ รงแนะหลักเกณฑไ์ วใ้ หแ้ ลว้ ด้วยค่ะวา่ หลกั ของคู่บญุ น้นั คือ หนงึ่ มี ศรัทธา ไปในแนวทางเดียวกนั สอง มี ศลี อนั เปน็ เครื่องหอมทางใจเสมอกัน สาม มี จาคะ อนั เป็นวิธคี ิดแบ่งปันเสมอกัน สี่ มี ปัญญา อนั เปน็ ระดับการเห็นตามจริงทีใ่ กลเ้ คยี ง หรอื ไปในทางเดยี วกนั ถา้ ไมผ่ ่านตั้งแต่ด่านแรก คอื ศรทั ธา เสียแลว้ ท่ีจะเปน็ ค่บู ญุ เกื้อหนนุ เพอ่ื ความสวา่ งทางใจของกนั และกันนัน้ ก็เป็นไปได้รบิ หรเ่ี หลอื เกนิ คะ่ แตถ่ า้ คู่ใดเสมอกนั ด้วยประการทั้งส่แี ลว้ กจ็ ะเปน็ ความอบอนุ่ ตอ่ กันอย่างหาได้ยากย่ิง เคยอ่านขอ้ ความในกระทูเ้ กา่ ท่ีคณุ ดงั ตฤณเขียนไวเ้ ม่ือครงั้ นานมาแลว้ ค่ะว่า 6 ธรรมะใกล้ตวั

คู่ไหนทีห่ ม่ันชวนกันทำบญุ ถอื ศลี ปฏิบตั ิภาวนา เป็นประจำนนั้ จะมกี ระแสอันเยือกเย็น ออ่ นโยนเป็นธรรมชาติ ทีจ่ งู ให้ทั้งสองฝา่ ยเกิดความรู้สกึ ดตี ่อกัน ทนี่ อกจากจะเปน็ สายสมั พนั ธ์ทเ่ี หนียวแน่นต่อกนั แล้ว ยังมีความอบอุน่ มั่นคงอีกชนดิ หน่ึง ท่ีให้ความรู้สึกโปรง่ เบา ปลอดภัย เปน็ ทพ่ี งึ่ ให้แกก่ นั และกัน รวมท้ังเป็นที่พง่ึ ใหแ้ กต่ ัวเองไดด้ ว้ ย ท้ังในระดับของการมีใจปลอ่ ยวางอย่างเป็นพุทธปิ ญั ญา ไม่ยดึ มน่ั ถอื มัน่ แม้ในกันและกนั รุนแรง ไปไหนก็จะเปน็ ความชุ่มฉ่ำ สกุ สว่างให้กับทุกทีแ่ ละทุกคนท่ใี กลช้ ดิ ทเี ดียวค่ะ สำหรับใครทมี่ คี วามมุง่ ม่นั ในทางธรรมแล้ว แตย่ งั ปรารถนาที่จะมีคู่ มวี าทะของคุณดงั ตฤณจากกระทูเ้ กา่ อีกกระทูห้ นง่ึ ทอ่ี ยากขอนำมาฝากไว้ ดงั น้นี ะคะ “ในมมุ มองของผู้เหน็ รูปนามเป็นทุกข์ การอยู่ตัวคนเดียว ปฏิบัตธิ รรมโดยลำพัง เทีย่ วไปอย่างสนั โดษเอกา นับเปน็ ความสุขอันประเสริฐแท้ แต่เมื่อยังขอ้ งอยู่ ยังสงสยั อยู่ ยงั อยากในรสอยู่ จะเรียนรูช้ วี ิตคู่กไ็ มใ่ ชเ่ รอ่ื งเสียหาย แตต่ ั้งใจไวด้  ี ๆ มองหน้าค่รู กั เรา แลว้ อธิษฐานไวว้ า่ อยดู่ ้วยกนั แลว้ จะมที ุกขใ์ ดปรากฏ ก็ขอใช้เป็นบทเรยี น ผลักดันให้ปรารถนาดับทุกขจ์ นสนิท เม่อื อยรู่ ว่ มกนั จรงิ  ๆ แลว้ เกดิ เหตกุ ารณ์เลวรา้ ย หรือพลาดพลงั้ ตกทุกขส์ าหัสประการใด จะได้มีภาคหนึ่งระลึกว่าเราเคยเตรยี มใจรบั เร่ืองน้มี ากอ่ น จะใช้ทุกข์นีเ้ ปน็ บทเรยี นไปนพิ พาน และพยายามแกป้ ัญหาด้วยน้ำใจเมตตา ปรารถนาเก้อื กลู กัน ไม่แกป้ ัญหาด้วยการเพม่ิ ปญั หา การได้คคู่ รองทีป่ ระเสรฐิ ดงึ กนั ไปดีนนั้ ยากแสนยาก แต่ถา้ หาไดก้ ็ควรหา อยา่ ยึดถอื กันทีห่ นา้ ตา เพราะหนา้ ทฉี่ าบบังความเลวไวน้ ้นั นานไปเหม็นได้ แตใ่ บหนา้ เรียบสงบทอ่ี าบด้วยความดีงามนนั้ หอมหวนไมเ่ ปลย่ี นแปลงเลย” ขอใหเ้ ราพึงมคี วามรักแบบเมตตาและปรารถนาดตี อ่ กนั อยา่ มีความรักแบบที่เป็นความหลง เพื่อยดึ ติดกันและกนั ไวใ้ นสงั สารวัฏนี้เลยนะคะ... _/|\\_ ธรรมะใกล้ตัว 7

ส่วนใครทีอ่ ยูม่ าตงั้ นานแล้วรูส้ กึ วา่ ค่บู ญุ ไมโ่ ผล่มาสักที กอ็ ยา่ นอ้ ยอกนอ้ ยใจไปนะคะ : ) การอยแู่ บบลำพงั แตร่ ายล้อมด้วยความอบอ่นุ จากกลั ยาณมติ ร กเ็ ป็นเสน้ ทางท่ีโปรง่ เบาและรน่ื รมย์อกี แบบ ทเ่ี ปน็ สขุ ไมน่ อ้ ยไปกว่ากนั เลยค่ะ มวี าทะอีกบทหนึง่ ที่หลวงพ่อปราโมทยท์ า่ นเคยเขยี นไว้ ตั้งแต่เมอ่ื สมัยทา่ นยงั เป็นฆราวาส ขอนำมาฝากคุณผอู้ ่านดว้ ยเช่นกันนะคะ “ในระหวา่ งเส้นทางเดนิ นนั้ หากพบคนที่ควรร่วมทางไปดว้ ยกัน ก็เดนิ เป็นเพ่อื นกันไป แต่หากไมพ่ บเพื่อนรว่ มทางท่ดี ี กค็ วรนกึ ถงึ พุทธภาษิตบทหนึ่งทว่ี า่ “เอโก จเร ขกั คะ วสิ านะ กัปโป - พงึ เทยี่ วไปผเู้ ดียวเหมือนนอแรด” เช่อื เถอะนะคะวา่ เมอื่ เรามัน่ คงในเส้นทางขององคส์ มเด็จพระสมั มาสมั พุทธเจ้าแล้ว มธี รรมะของพระพุทธองคห์ ลอมรวมอยูใ่ นจิตในใจของเราทุกเวลานาทีแลว้ แมเ้ หมือนจะเดนิ อยู่ผ้เู ดียว แตเ่ ส้นทางน้นั จะอบอนุ่ ปลอดภัย สวา่ งไสว และมนั่ คง ยิง่ กว่าเส้นทางใดท่ีเราเคยเดินผ่านมาทั้งหมดและท่จี ะเดินตอ่ ไปในชั่วสังสารวฏั นีแ้ ลว้ ค่ะ _/|\\_ สำหรับฉบบั น้ี ประเดิมเรมิ่ เรอื่ งดว้ ยคำเชญิ ชวนจากเร่ืองสั้นของ คุณชลนลิ ทจ่ี ะชวนเราขน้ึ รถเมล์คนั ท่ตี ิดป้ายประกาศไวว้ า่ “ข้นึ รถเมลค์ ันนี้ มสี ทิ ธิพบรกั แท้” คุณผู้อ่านจะลองเสีย่ งขนึ้ ไปด้วยกนั ไหมคะ… : ) ถ้าสนใจ ก็โดดขน้ึ รถไปด้วยกันได้ กบั เรอ่ื ง รกั แทบ้ นรถเมลส์ าย 777 ในเลม่ เลยคะ่ พดู ถึงคูบ่ ญุ กันไปแลว้ ฉบบั นี้ คอลมั น์ “สัพเพเหระธรรม” ก็มีเรื่องราวดี ๆ จาก คุณ Deejayxz มาฝากกบั ตอนทช่ื ่อื ว่า ธรรมะจากค่ชู วี ิต ค่ะ คู่ท่สี ่งเสรมิ เก้ือหนนุ กันไปในทางบุญทางกุศลอย่างนีซ้ ินะคะ ถึงจะเรยี กว่า เป็นค่ตู วั อย่าง ซ่งึ หาไดย้ ากนกั โดยเฉพาะในโลกวตั ถุนิยมและปจั เจกชนอยา่ งปจั จบุ ัน และพลาดไม่ได้นะคะ กับคอลัมน์ “ธรรมะกับไลฟส์ ไตล”์ ฉบบั นี้ คณุ ตนั หยง จะพาเราไปรจู้ ักกับ คุณกนิษฐะวริ ยิ า ต.สวุ รรณ หรือ คณุ ชมพู กรรมการผูจ้ ัดการ บรษิ ทั พรมี า พับบลิชชิง จำกัด ในตอน หลอ่ หลอมการภาวนากบั ชีวิต ที่ให้แงค่ ดิ และมมุ มองท่เี ปน็ ประโยชนห์ ลากหลาย 8 ธรรมะใกลต้ วั

ไม่ว่าจะในเรือ่ งของการทำงาน ชีวิตส่วนตัว ชีวิตคู่ การทำประโยชน์ตน ประโยชน์ทา่ น เปน็ อีกตัวอยา่ งทีน่ ่าจะเปน็ แรงบนั ดาลใจให้กบั อกี หลายคนได้เป็นอยา่ งดวี า่ การหลอมรวมการภาวนาเขา้ กบั ชีวติ ประจำวันน้ัน เปน็ สิ่งทีท่ ำได้จริง และเหน็ ผลไดจ้ รงิ ค่ะ กอ่ นจากกันไป มีขา่ วดมี าฝากแฟน ๆ ของคณุ ดงั ตฤณกันด้วยค่ะ ใครเคยอา่ นผลงานเร่อื ง “กรรมพยากรณ์ ตอน เลือกเกดิ ใหม”่ แล้วนกึ อยากเหน็ นวนยิ ายเรื่องนอ้ี อกมาเปน็ ฉบับการ์ตูน บา้ งไหมคะ? ; ) ไมไ่ ดพ้ ูดเลน่ นะคะ ตอนนก้ี ำลังจะเปน็ จริงแล้วค่ะ... ! เพียงแอบเห็นแค่บางช็อตบางตอน ก็อดนึกต่ืนเต้นไปด้วยไม่ไดแ้ ล้วค่ะ : ) เพราะรสู้ กึ วา่ ผวู้ าดนน้ั สามารถถา่ ยทอดออกมาไดฟ้ ลี การต์ นู ชอ่ งแบบญป่ี นุ่ อยา่ งไดอ้ รรถรส ด้วยเสน้ สายลายการต์ นู ทดี่ ูเปน็ มอื อาชพี นา่ จะออกมาเปน็ การ์ตูนทส่ี นุกชวนติดตามทีเดียวคะ่ ถา้ ใครอยากอ่าน “กรรมพยากรณ์ ภาคการ์ตูน” เปน็ น้ำจ้มิ กันไปพลางกอ่ น กแ็ วะไปไดท้ ่ี link นเ้ี ลยคะ่ http://dungtrin.com/forum/viewtopic.php?f=3&t=1532 ไดย้ ินมาวา่ เจา้ ตัวผวู้ าดและผูผ้ ลิตกำลังซุ่มทำเต็มกำลงั เพ่ือจะพยายามทำใหเ้ สรจ็ ทนั งานสัปดาหห์ นังสอื ฯ ปลายเดอื นตลุ าคมนี้ละ่ คะ่ ระหวา่ งนี้ แวะมาพูดคยุ กันไดเ้ ช่นเคยที่ http://www.dungtrin.com/forum แลว้ พบกนั ในอีกสองสปั ดาหห์ นา้ นะคะ สวสั ดีคะ่ กลาง​ชล สารบญั  ธรรมะใกล้ตัว 9

ธรรมะจากพระผ้รู ู้ อา่ นบนเวบ็ • ฟงั เสยี งอ่าน ถาม: วันห​ นง่ึ ​ผม​น่งั ​สมาธิ และร​ ู้สกึ ว​ ่า​จติ เ​กิด​ทกุ ขม์​ ากใ​นค​ วามร​ ูส้ กึ ​ขณะน​ ัน้ เป็นท​ กุ ข์​ท่​เี กดิ ท​ ี่​จติ ​โดยต​ รง ยง่ิ ​กำหนด​มาก​ขึน้ ย​ ิ่งท​ ุกข​์มากข​ นึ้ จึงท​ ำความร​ ู้สกึ ​ปล่อย​วาง เฝา้ ด​ ู ความ​รสู้ ึกน​ ั้น แต​ก่ ​ไ็ มด​่ ​ขี ้นึ จึง​ตงั้ ค​ ำ​ถาม​ใน​ใจ​ว่าน​ คี​่ อื ​อะไร และไ​ด้​รบั คำ​ตอบ​จาก​ความ​ร้สู กึ ว​ ่า น​่ีคอื ​อปุ าทาน แลว้ ​จิต​กค​็ ลายต​ ัว โปร่งป​ กตเ​ิ หมอื นกับไ​ด้​รับ​ปีติ ขอค​ วามก​ รณุ าช​ ่วย​ขยาย​ความและบ​ อกแ​ นวทางใ​น​การแ​ ก้ไข​ท่​ีถูกด​ ว้ ย ปฏิบัติ​ได้​ดม​ี ากเ​ชยี วค​ รบั น้อย​คน​นักท​ จ่ี​ ะ​เข้าใจ​ได้​วา่ ตวั ​จติ เ​อง​น่ันแหละ เป็นต​ วั ​ทุกขอ​์ ัน​ใหญท​่ เี ดยี ว ไมใ​่ ช่​ตอ้ งอ​ ยากห​ รอื ​ยึดส​ ่ิง​อ่ืน​หรือ​ขันธ​์อื่นเ​ท่าน้นั ทจ​ี่ ะ​เปน็ ​ทุกข์ เพยี ง​เม่อื ​ใด​ยึด​วา่ จติ ​เปน็ เ​รา ทนั ทน​ี ั้น​แหละท​ ุกข​์เกดิ ​แลว้ และเ​มือ่ ​เอา จติ ​ท​่ีเปน็ ​เรา ไป​กระโดดโ​ลดเต้นต​ ามแ​ รงก​ เิ ลส​ตัณหา เชน่ ไปย​ ึด​วา่ ​น​ก่ี าย​เรา น่คี​ วามส​ ุข​ความท​ ุกข์​ของ​เรา น่ีค​ รอบครวั น​่สี มบัตขิ​ อง​เรา แล้ว​คราวใ​ดเ​กิดค​ วาม​ไม​่สม​ปรารถนาก​ ็​เป็นท​ ุกข์ อนั ​น้​เี ปน็ ​ทกุ ขซ​์ ำ้ ซ้อนท​ ​่ีตามม​ าท​ หี ลงั สว่ น​มาก​เรา​จะร​ ้จู กั ​ทุกขช์​ นดิ ​น้ี แตไ่​ม่ค่อย​รจู้ ักจ​ ติ ​ทเ่​ี ป็น​กอ้ นท​ ุกข์ ทง้ั ท​่ีไม​่ไดย​้ ดึ ถอื ​สิ่งภ​ ายนอก เม่ือ​เรา​ด​จู ิต​อย่น​ู นั้ และเ​ห็น​ว่าม​ ันเ​ปน็ ​ทุกข์ จติ ล​ กึ ​ๆ มัน​อด​ที่​จะอ​ ยากใ​ห​้จิตพ​ ้นท​ กุ ขไ์​ม​่ได้ (ดังท​ ​บ่ี อก​วา่ “เฝา้ ด​ แู​ ลว้ ม​ ัน​ไมด​่ ​ขี ึ้น​” นน่ั แหละค​ รบั เราอ​ ยาก​ใหด​้ ข​ี ้นึ น​ ะค​ รบั ​) ความอ​ ยากน​ ั้น ยิ่งท​ ำให​้เพ่ง​จอ้ ง ใหพ้​ ยายามท​ ำลาย​ทุกข์ แลว้ ผ​ ล​ก​ค็ ือท​ กุ ขจ์​ ะ​หนักแ​ ละ​แรงย​ งิ่ ​ขึน้ ไม่​มใี​ครท​ ำ​หรอกค​ รบั เรา​ทำ​ของ​เรา​เอง​ทัง้ น้ัน 10 ธรรมะใกลต้ วั

ทนี ี​้ตอ่ ​มา​เฝา้ ส​ ังเกตอ​ ยู​เ่ ฉยๆ แลว้ จ​ ิตม​ นั พ​ ิจารณาว​ า่ น​ ​้คี อื อ​ ะไร จติ ​ก็​ตอบ​ว่า อปุ าทาน แลว้ ค​ วามท​ ุกข์​ก​็คลายอ​ อก ลกั ษณะ​นี้​ผ​ู้ปฏบิ ตั ิเ​ปน็ ​กัน​ทง้ั นนั้ ​ครับ เวลาจ​ ติ ​ตดิ ขัด​สงิ่ ​ใดอ​ ย่​ูน้ัน เม่อื ​ใด​ที่​ปญั ญาต​ าม​ทัน ปญั ญา​จะ​ตดั ​อารมณ์​ที​จ่ ติ ก​ ำลงั ย​ ดึ ถอื ​อยู่ ขาดอ​ อก​ไปท​ ันที เพราะ​คณุ สมบัติข​ อง​ปัญญา​คอื ก​ าร​ตัด แต​่อนั น​ ้​ีตอ้ งเ​ป็น​ปัญญา​ทีม่​ นั ​ผุด​ข้ึน​ในใ​จ​จริงๆ จึง​จะ​ตดั ไ​ด้ ถ้า​คิด​ๆ เอา ยงั ต​ ัด​ไม่​ไดค​้ รับ ท่ีป​ ฏบิ ัต​ิมา ทำได​้ดเ​ี ชยี วค​ รบั ทนี ้​ีเม่อื จ​ ิต​วางค​ วาม​ทกุ ขแ​์ ลว้ จติ เ​บา สบาย มีป​ ีต​ิแลว้ อย่าล​ มื ​หันม​ าส​ งั เกต​ความย​ นิ ดพ​ี อใจ​ท​่ีเกดิ ข​ ้ึน​อกี น​ ะค​ รับ ส่วนม​ ากพ​ อ​หาย​ทกุ ข์แ​ ลว้ ผ้​ูปฏิบตั ​ิจะ​พอใจ แล้วห​ ยดุ อ​ ยู่​แค่​นน้ั เ​อง เข้า​ลกั ษณะเ​กลียดท​ กุ ข์ รัก​สขุ ผมเ​อง​เมือ่ ก​ ่อนท​ ่​ีปฏิบัต​ิทแี​ รก​ก็เ​ปน็ ​อย่างเ​ดยี วกนั น​ เ​ี้ หมอื นก​ นั ​ครับ อนุโมทนาค​ รบั ถาม: ใน​กรณ​ที ​่ีเราเ​กิดร​ ูส้ ึกว​ ่า​จิต​หงดุ หงดิ กังวล แต​ห่ า​สาเหตไ​ุ ม่​เจอ ภายนอก​จะ​ดส​ู ดใส ร่าเริง หวั เราะ​ได​้เรือ่ ยๆ จะใ​ช่​จติ ​ทกุ ข์แ​ บบ​คำถ​ ามแ​ รก​หรอื ​เปล่าค​ ะ (ช่วงน​ ​้เี ปน็ บ​ ่อยม​ าก) และ​ถ้าเ​ราไ​ม่​ม​ีปัญญา จะ​ทำย​ งั ไงดี คอื ​ตอน​นใี​้ ชว​้ ธิ ีแ​ ก้ด​ งั น้ี ๑. ดู​มนั ​เฉยๆ และ​คิด​วา่ เ​ด๋ยี ว​มันก​ ค​็ งจ​ ะ​ดับ​ไปเ​อง เหมอื นอ​ ารมณอ​์ ื่นๆ พอจ​ ิตเ​ผลอ มันก​ ็​หายไ​ปเ​องจ​ ริงๆ (แต​ด่ ​ูไม่ทัน​วา่ ม​ ัน​หาย​ไป​ตอนไ​หน​ค่ะ) ๒. อกี ว​ ธิ ีห​ นงึ่ ไม​่รู้​จะเ​ขา้ ใจ​ถกู ห​ รอื ​เปลา่ คือ​คิดว​ า่ การ​ยดึ ม​ ัน่ ​คือก​ ารจ​ ดจ่อก​ ับ​ส่งิ ใ​ดส​ ่งิ ​หน่งึ ถา้ ​จะไ​ม​่ยึด​ม่ันก​ ับค​ วาม​ร้สู กึ น​ ้ี ก็ต​ ้อง​ไมจ​่ ดจอ่ ​กับม​ ันห​ รอื ​ปลอ่ ยม​ ันซะ ดฉิ นั ค​ ิดว​ ่าว​ ธิ ข​ี อง​ตวั เ​อง​คงไ​ม่ถ​ กู น​ ัก แต่จ​ ะ​ให้พ​ ิจารณา​วา่ ม​ นั เ​ปน็ อ​ ุปาทานจ​ ติ กไ็ ดแ้​ ต่​คดิ ไ​ม่​ได​้เกดิ จ​ าก​ปญั ญา​จริงๆ มนั ​จึงย​ งั เ​กดิ ​ขน้ึ ​บ่อยๆ ใชไ​่ หม​คะ ธรรมะใกลต้ วั 11

ถ้า​เรา​ตดั ​ไดด​้ ว้ ย​ปญั ญา มันจ​ ะ​ไมเ​่ กดิ ข​ ้นึ ​อกี ใชห่​ รอื เ​ปลา่ ค​ ะ ช่วยช​ ้แี นะ​ดว้ ยค​ ่ะ การ​ปฏิบตั ท​ิ ​ีเ่ ลา่ ​มา ๒ วธิ ​นี ั้น “๑. ดู​มนั ​เฉยๆ และ​คิด​วา่ เ​ด๋ยี ว​มนั ​กค็​ ง​จะ​ดับ​ไป​เอง เหมอื น​อารมณ์อ​ น่ื ๆ พอจ​ ิต​เผลอ มันก​ ห​็ ายไ​ป​เอง​จริงๆ (แต่ด​ ​ไู ม่ทนั ว​ า่ ม​ นั ​หายไ​ปต​ อนไ​หนค​ ะ่ )​” ขอ​เรียน​วา่ วธิ น​ี ​้ีไม​่เหมาะค​ รับ คอื ​ถา้ ​จะ​ดู​เฉยๆ กไ็​ม​่ตอ้ งไ​ป​คิดน​ ำม​ ัน ทีส​่ ำคัญท​ ่ีสุด ตอ้ ง​ไม​่เผลอ​ครับ เพราะถ​ า้ ​เผลอแ​ ล้วม​ นั ​หายไ​ปน​ ้ัน เรา​ไมเ​่ หน็ ​ไตรลักษณ์ “๒. อีกว​ ิธห​ี นึง่ คือค​ ดิ ว​ ่าการย​ ึดม​ ั่น​คือ​การจ​ ดจอ่ ก​ ับส​ ง่ิ ​ใด​สง่ิ ​หนึ่ง ถา้ จ​ ะ​ไม​ย่ ึด​ม่ัน​กบั ​ความร​ ้สู กึ ​นี้ กต​็ อ้ งไ​มจ่​ ดจ่อ​กบั ​มัน​หรือ​ปล่อยม​ ันซะ​” ขอ​เรียนว​ า่ วิธนี​ ี้​ก​ไ็ มเ​่ หมาะอ​ กี ​ครับ เพราะ​มันเ​ป็นการห​ น​ีอารมณ์ ไม่​ใช​ร่ ูอ้​ ารมณต์​ ามค​ วามเ​ป็น​จรงิ การ​รู้​อารมณต​์ าม​ความ​เป็น​จริง​นั้น เรา​ตอ้ งไ​ม่​ใหส​้ ดุ โต่ง​ใน ๒ ดา้ น คือ​ไม่เ​พ่ง​จอ้ ง​อยา่ ง​แรง​ๆ กบั ​ไมเ​่ ผลอ​หรือห​ น​ีไป​ที่​อืน่ เปน็ การร​ ้​ูอารมณ​์ทก่​ี ำลังป​ รากฏไ​ป​อยา่ งส​ บายๆ​ ครบั ถาม: ขณะ​นง่ั ส​ มาธ​มิ ีย​ ุงม​ า​รมุ ​กดั มี ๒ สถานการณท​์ ​ี่ผม​ใช้ ดงั นี้ สถานการณแ์​ รก กำหนดค​ วาม​รู้สกึ จ​ ดุ ​ท​ถ่ี ูก​กัด เฝ้าด​ ูอ​ าการข​ องจ​ ิตท​ ่​ีปรากฏ เรมิ่ จ​ าก​รู้สึก​วา่ ย​ งุ ม​ า​เกาะ แลว้ ก​ ดั แล้วเ​รา​เจบ็ ถา้ ​ไมพ​่ ิจารณา​ปล่อย​วาง รา่ งกายก​ ็จ​ ะต​ บ​ทันที​ตาม​สญั ชาตญาณ แต่​ผม​ปลอ่ ย​วาง ใช้​ความ​อดทน​เพ่ือให​้เห็น​เวทนาท​ ี่​เกดิ ข​ ึน้ 12 ธรรมะใกล้ตัว

เพม่ิ ​ขน้ึ ​และ​ทนไ​ป​เร่อื ยๆ จนกระทั่งช​ า​ไม​ร่ ู้สึก แล้วค​ วามร​ ู้สกึ ใน​เวทนา​ไม่​มี ก​็ไมม​่ ีอ​ ะไร​ใหจ​้ ิต​ทำ​ตอ่ แตก​่ ​็เหน็ ​แล้ว​ว่าเ​วทนาเ​กดิ ข​ ้นึ เมอื่ เ​ราว​ าง​เฉย มนั ​จะต​ งั้ ​อยแ​ู่ ละด​ ับ​ไป​เองใ​นท​ ีส่ ดุ สถานการณท​์ ี่ ๒ เมื่อร​ ้สู กึ ​วา่ ​ยุง​มา​เกาะ ต่อ​มา​มนั ก​ ัด เราร​ สู้ ึก​เจบ็ ผม​ใช​้การ​ทำความร​ ูส้ กึ ​หาต​ ำแหนง่ ​ทเี​่ จ็บ แล้วเ​พง่ ค​ วาม​รสู้ ึก​เขา้ ทก่ี​ ลางข​ องเ​วทนา​ที​่เกิด (ประยกุ ต​ม์ า​จาก​ตำรา​เลม่ ​หนง่ึ ท​ ส​่ี อน​โดย​พระช​ าว​พมา่ เรอ่ื ง​การก​ ำหนด​ความ​รตู้ วั ​ทว่ั ​พรอ้ ม) สกั พ​ ักเ​ดยี ว​จะ​ไม่​รสู้ กึ ถ​ งึ อ​ าการค​ นั เพราะ​ชาไ​ป แลว้ ก​ ็ไ​มม​่ ีเ​วทนาม​ าศ​ กึ ษาอ​ กี แตก่​ ็ไดค​้ วาม​เข้าใจว​ ่า เวทนาม​ ัน​เกิดไ​ด้ ดับ​ได้ ไมอ​่ ยคู่ งท​ น ท้ังน​้ีผมเ​หน็ ว​ ่า​ประเด็น​คำถ​ าม​ของผ​ ม​จะ​คลา้ ย​กบั ค​ ำ​ถาม​ที่ ๒ ท​บ่ี อกถ​ ึง​วธิ ​ีแก้ ๒ วธิ ี คอื ผมไ​ม​แ่ น่ใจ​ว่าส​ งิ่ ​ทท่ี​ ำถ​ ูก​แนวทางห​ รือ​ไม่ เนือ่ งจากใ​ช้​บอ่ ย จน​ไม่ค่อย​รสู้ กึ ​วา่ ถ​ กู ​หรอื ​ผิด​วธิ ี ท้งั น้​ีก​็โยงไ​ป​ถงึ ว่า​การท​ เ​่ี รา​เจอ​เวทนา​อ่นื แลว้ เ​รา​ก​เ็ หน็ ว​ า่ ม​ นั ​เกิด​ขน้ึ แลว้ เ​ราร​ ู้​วา่ ม​ ัน​ต้องด​ บั เรา​กว็​ างเ​ฉย จนม​ นั ก​ ็ด​ ับ​ไปจ​ ริง อยา่ งน​ ี​้มัน​กเ​็ กิดด​ บั ​เช่นน​ ีเ​้ รอื่ ยๆ แล้ว ในฐ​ านะผ​ ฝู้​ ึกต​ น จะ​มจ​ี ุด​สิ้นสดุ ท​ ใ​่ี ด หรือ​ต้อง​ทำอ​ ยา่ งน​ ​้ไี ป​เรอ่ื ยๆไ​มจ​่ บ​สิ้นหรอื ต้องไ​ปห​ า​การ​ฝกึ แ​ บบไ​หน “สถานการณแ์​ รก กำหนดค​ วามร​ สู้ กึ จ​ ุด​ท​่ีถกู ​กัด เฝ้า​ดอู​ าการข​ องจ​ ิต​ที่​ปรากฏ เรม่ิ ​จากร​ ู้สึกว​ ่าย​ ุง​มาเ​กาะ แล้ว​กดั แลว้ เ​ราเ​จบ็ ใช้​ความอ​ ดทน​เพอื่ ให​เ้ ห็นเ​วทนา​ที่เ​กิด​ข้ึน เพ่มิ ​ขึ้นแ​ ละท​ นไ​ปเ​รอ่ื ยๆ จนกระท่งั ​ชา​ไม่​ร้สู กึ แล้วค​ วามร​ สู้ กึ ในเ​วทนา​ไม​่มี กไ​็ มม​่ ​อี ะไรใ​ห​้จิต​ทำต​ ่อ แตก​่ ​็เห็นแ​ ลว้ ว​ ่าเ​วทนา​เกิด​ขึ้น เม่ือ​เราว​ างเ​ฉย มัน​จะ​ตง้ั ​อยแ​ู่ ละ​ดับไ​ป​เองใ​น​ทส่ี ดุ ”​ ขอเ​รยี น​ว่า วิธนี​ ี้​กด็ เี​หมือนก​ ันค​ รบั คอื ร​ ​้ตู ง้ั แตเ​่ วทนา​เกิดจ​ นเ​วทนา​ดับ แต่​อยากจ​ ะใ​ห​้เพ่มิ ก​ ารส​ ังเกต​จิต​เข้าไป​อกี ห​ นอ่ ย​หนึ่งค​ รับ ตรงท​ ่ีเ​วทนาก​ ำลังป​ รากฏน​ ้ัน จติ ​ของ​เรา​เปน็ ​อยา่ งไร มัน​เดือดรอ้ น​รำคาญ​หรอื ​มนั เ​ปน็ กลาง​ๆ วางเ​ฉย เรา​ต้องก​ ด​ตอ้ ง​ข่มจ​ ติ ​หรือ​เปลา่ ถ้าจ​ ติ เ​ปน็ กลาง​กร็​ ู้​เวทนาต​ ่อ​ไปด​ ว้ ย​จิต​ทเี​่ ปน็ กลาง​น้ัน ธรรมะใกลต้ ัว 13

ถ้าไ​ม​่เปน็ กลางก​ ใ็​ห​้รเู้​ขา้ ไป​ทจ​ี่ ิตต​ นเ​อง​ด​กี วา่ ค​ รับ เพราะ​ลำพงั ​เวทนา​น้ัน มันท​ ำใหเ้​ราเ​ปน็ ​ทุกข​์ไม​่ไดห้​ รอก ถ้าจ​ ติ ข​ องเ​ราไ​มท่​ กุ ข์ “สถานการณ์​ท่ี ๒ เม่ือ​รู้สึก​วา่ ย​ ุงม​ าเ​กาะ ต่อม​ า​มนั ​กดั เราร​ ้สู กึ ​เจ็บ ผม​ใช​ก้ ารท​ ำความ​รู้สึกห​ าต​ ำแหนง่ ท​ เ​ี่ จบ็ แล้วเ​พ่ง​ความร​ ู้สกึ ​เข้าท​่ีกลางข​ อง​เวทนา​ท​ี่เกดิ สกั พ​ กั ​เดียว​จะ​ไมร​่ สู้ ึกถ​ ึง​อาการค​ ัน เพราะ​ชา​ไป แล้ว​กไ็​ม​ม่ ี​เวทนาม​ าศ​ กึ ษา​อีก แต​่ก็ได้​ความเ​ข้าใจ​วา่ เวทนา​มันเ​กดิ ​ได้ ดบั ​ได้ ไม่อ​ ยคู่ งท​ น”​ วิธี​นไ​ี้ ม่​เหมาะค​ รบั มันเ​ปน็ การ​เพง่ เ​อาด​ ว้ ย​กำลังจ​ ติ เปน็ ​วิธีการแ​ กเ้​วทนาด​ ว้ ยส​ มถะ เวทนา​ดบั ​ไป​ก​จ็ รงิ แต่​จิต​กเ็​กดิ ​ความส​ ำคัญผ​ ิด​ขึ้นม​ า​หน่อย​หน่งึ ว​ า่ เวทนาน​ ี​ถ้ ูก​ควบคมุ ไ​ด้​กำกับไ​ด้ต​ ามใจป​ รารถนา ความ​จริง​เวทนาท​ เ่ี​ปน็ ท​ ุกข​์ดบั ​ไปแ​ ลว้ ก​ไ็ ม่ใ​ช่​ไม่​ม​เี วทนา​อกี แต่​มนั ​กลายเ​ปน็ ​อทกุ ข​ มส​ ขุ หรอื อ​ เุ บกขา​เวทนา คอื ค​ วามร​ ู้สกึ ​เฉยๆ แทนร​ สู้ กึ ​ทุกข์ ถ้าจ​ ะ​เจรญิ ​เวทนาน​ ปุ สั สนา ก็​รู้ความร​ สู้ ึก​เฉยๆ นนั้ ตอ่ ไ​ป​อีกค​ รับ “อยา่ ง​นม้​ี ัน​กเ​็ กิดด​ บั เ​ชน่ ​นเี​้ รอื่ ยๆ แล้ว ในฐ​ านะผ​ ฝ​ู้ ึกต​ น จะม​ ี​จดุ ​สิ้นสุด​ท​ี่ใด หรอื ​ตอ้ งท​ ำ​อย่างน​ ี้​ไป​เรือ่ ยๆไ​ม​่จบ​สิ้น หรอื ต​ ้องไ​ป​หา​การฝ​ ึกแ​ บบ​ไหน” ความเ​กดิ ​ดับ​ของเ​วทนาน​ นั้ จะ​มี​อยต่​ู ลอดไ​ป แม้แตใ่​น​พระอ​ รหันตค​์ รบั และเ​รา​ปฏบิ ัติ​กไ็​ม่​ใชท​่ ำ​เพอื่ ให​้พน้ ​จากเ​วทนา แต่​ทำเ​พ่อื ​ว่า เม่ือม​ ีคว​ าม​สุข จติ ก​ ​็ไมห​่ ลง​ดีใจ เมอ่ื ​มคี ​วาม​ทุกข์ จติ ​ก็ไ​มห่​ ลง​เสียใจ ใหจ​้ ิตเ​ขา้ ถงึ ​ความเ​ปน็ กลาง และ​เบิกบาน​อย่​ูตลอดเ​วลา ดว้ ยค​ วาม​เป็นอ​ สิ ระจ​ าก​อารมณต​์ ่างๆ ดังนนั้ เม่ือร​ ู้ความ​สุข กค็​ วรส​ งั เกต​ความ​ยนิ ดขี​ อง​จติ เม่อื ร​ ​ู้ทุกข์ ก็ใ​หส้​ งั เกตค​ วามย​ ินรา้ ยข​ อง​จิต จน​จติ ​เขา้ ถงึ ​ความเ​ป็นกลาง และร​ ้เ​ู วทนา​ดว้ ยค​ วามเ​ป็นกลาง​ต่อไ​ป 14 ธรรมะใกลต้ ัว

เมอ่ื ป​ ฏิบตั ​มิ ากเ​ข้าๆ​ ใน​ท่ีสุดจ​ ิต​จะ​รู้ความจ​ รงิ วา่ เ​วทนาน​ น้ั เขาม​ เี​หตุ​เขาก​ ็​เกดิ ​ขึ้น​มา ไป​ห้ามเ​ขา​ไม่​ได้ และแ​ มจ้​ ะ​มที​ ุกขเวทนา แตถ​่ า้ ​จิต​เปน็ กลาง ไม่ย​ นิ ดีย​ นิ ร้าย จติ ก​ ไ็​ม​เ่ ปน็ ​ทุกขเ์​พราะ​ทกุ ขเวทนา​นัน้ ถ้า​จติ ​ยึด​เวทนา แมก้​ ระทงั่ ส​ ขุ ​เวทนา จิตจ​ ะ​ไม​่เป็นอ​ สิ ระ จิต​จะ​ติดข​ ้อง​อารมณ์ หนกั อึดอดั เปน็ ​ทกุ ขข์​ น้ึ ​มา​ทนั ที พอจ​ ติ ร​ ้​ูเช่นน​ ี้ จิต​กจ็​ ะ​ฉลาด หมด​ความย​ ดึ ถือ​ยินดยี​ ินร้ายใ​นอ​ ารมณ​์ไปต​ ามล​ ำดับ งาน​กรรมฐาน​จงึ ​ไปจ​ บ​ลง​ตรงท​ ี​่จิตไ​ม​ย่ ึดถืออ​ ะไร มีค​วาม​สุข ความเ​บิกบาน​เพราะค​ วามไ​ม่​ยึดถืออ​ ะไร ไม​่ใช่​วา่ ​จบ​ลงต​ รง​ท​่ีไม​่ม​เี วทนาน​ ะ​ครบั เพราะ​มก​ี ายอ​ ยู่ กต​็ ้องม​ ​ีเวทนา​ตลอด​ไป ห้ามไ​ม​ไ่ ดค​้ รับ สนั ตนิ ันท์ สารบัญ  พระ​ปราโมทย์ปา​โมชโฺ ชในป​ จั จบุ นั ธรรมะใกลต้ วั 15

เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว อา่ นบนเวบ็ • ฟงั เสยี งอ่าน ถาม - จาก​ท่ี​ศึกษา​มา นัก​จิตวิทยา​บาง​คน​กล่าว​ว่าความ​โกรธ​เป็น​แรง​ขับ​ดัน​ให้​ กระทำ​การอ​ ย่างห​ นงึ่ ทำนองเ​ดียวก​ บั ​ทซี​่ กิ ม​ ุ​นด์ ฟรอยดเ์ คยก​ ล่าวไ​ว้​วา่ การก​ ระทำ​ ของม​ นษุ ยถ​์ กู ผ​ ลกั ด​ นั ด​ ว้ ยค​ วามร​สู้ กึ ท​ างเ​พศ ปจั จบุ นั เ​ปน็ ท​ ย​ี่ อมร​บั ก​ นั ว​ า่ ความโกรธ​ เป็น​เร่ือง​สามัญ​ที่​มนุษย์​ต้อง​มี แค่​ควร​ควบคุม​มัน เพ่ือ​แปรรูป​ความโกรธ​เป็น​ พลังงาน​กระทำ​การ เช่น​เดียว​กับ​นัก​มวย​จะ​มุ่ง​มั่น​ชก​สุดแรงเกิด​ได้​ก็​ต่อ​เมื่อ​ กระเหี้ยนกระหือรือ​ท่ี​จะ​ล้ม​คู่​ต่อสู้ หาก​ไม่​มี​เช้ือ​ของ​ความ​โกรธ​เกลียด​หรือ​ความ​ อยาก​เอาชนะ​ใคร​เป็น​ทุน ก็​คง​ยาก​ที่​จะ​โค่น​ศัตรู​สำเร็จ คง​ใจอ่อน​ยอม​ให้​อีก​ฝ่าย​ ไล่​ถลงุ ​ตัว​เอง​แทน หาก​ความจรงิ ​เป็น​เช่น​นี้ จะ​แปล​ว่า​แนว​คดิ ​เกยี่ ว​กบั ​การ​ระงับ​ ความโ​กรธ​ไม​่เป็นไ​ปไ​ด​้จริงก​ ับก​ าร​มช​ี วี ิตใ​น​โลกห​ รอื ไ​ม?่ อาชพี บ​ าง​อยา่ ง​ตอ้ งใ​ชโ​้ ทสะ หรอื อ​ าศยั ค​ วามด​ ดุ นั เ​พอ่ื น​ ำไ​ปส​ ค​ู่ วามส​ ำเรจ็ จ​ รงิ ๆค​ รบั โดยเ​ฉพาะอ​ ย่างย​ ิ่ง​การก​ ฬี า​ทม่​ี เี​ป้าหมาย​เพ่อื เ​อาชนะ​คต​ู่ ่อส้​ูเป็นห​ ลัก และ​เมอ่ื ​นำ​มา​เปรยี บเทยี บ​กับ “เกม​ชวี ิต” ซึ่ง​หลายโ​อกาส​จะ​เหมอื นกบั ก​ ารแ​ ข่ง​ กีฬา เราก​ อ็​ าจมอ​ งไ​ดว้​ า่ ความโ​กรธ ความใ​จรอ้ น ความอ​ ยากไ​ดอ้​ ะไรอ​ ยา่ งร​ นุ แรง นับ​ ว่าม​ ​ีส่วนส​ ำคัญ ขาด​มันก​ ็​เทา่ กบั ​ขาด​พลังข​ ับเคลอ่ื นไ​ปส​ ู่​การไ​ด้ส​ ิ่ง​ที่​ต้องการ ตัวอย่าง​ที่​มัก​ยก​กัน​ก็​เช่น เด็ก​ยากจน​บาง​ราย​อาศัย​ความ​น้อยเน้ือต่ำใจ​ท่ี​ถูก​ หยามนำ้ หนา้ จึง​ฮึด​สู้ ถีบตัว​จาก​สภาพ​ยาจก​ขึ้น​สู่​ความ​เป็น​เศรษฐ​ีใหญ่ บาง​ราย​ก็​ ใหญ่​ระดับ​โลก​เสีย​ด้วย นั่น​ก็​เป็น​ตัวอยา่ ง​ของ​ความ​โกรธ​ที​่มี​แรง​ดนั ​ดุจ​น้ำพุ​พา​ขึน้ ​สูง ทำให้​ชนะใ​น​เกมช​ วี ติ ​ได้ ไมใ​่ ช​เ่ รอ่ื ง​สมมุตก​ิ ันเ​ลน่ ถา้ ต​ อบเ​ฉพาะโ​จทยข​์ อ้ น​ ้ี กต​็ อ้ งบ​ อกว​ า่ ใ​ชค​่ รบั !​ ความโ​กรธเ​ปน็ อ​ งคป์ ระกอบพ​ น้ื ฐาน​ ของ​ชวี ิต อย่างไรก็ตาม ทกุ ส​ งิ่ ​เหมอื น​เหรยี ญ​ทมี​่ สี​ อง​ดา้ น ถ้า​เรา​มอง​ใน​แง่ท​ มี่​ ัน​เป็น​คุณ มนั ​ ก็​มคี​ ุณอ​ ย​ู่ไมน​่ ้อย แตถ่​ า้ ​เล็ง​ให​้เหน็ ​โทษ มันก​ ็​มโ​ี ทษ​อยูม่​ ากมาย 16 ธรรมะใกล้ตัว

คณุ ค​ งเ​คยไ​ดย้ นิ ว​ า่ โ​จรข​ นึ้ บ​ า้ นส​ บิ ค​ รง้ั ยงั ไ​มเ​่ ทา่ ไ​ฟไ​หมบ​้ า้ นค​ รง้ั เ​ดยี ว เพราะ​อยา่ งไร​ โจรก​ เ็​อา​ไป​แค่​สมบตั เ​ิ คร่อื งใ​ช้ แตไ่​ฟเ​อาไ​ป​หมดแ​ มแ้ ตเ่​สา​เรือน เรียกว​ ่า​ไม่เ​หลอื ​ทซ​่ี กุ ​ หวั นอน​ไวใ้​ห​เ้ จา้ ของ​กนั เ​ลย แตค​่ ณุ ว​ า่ ไ​หม ไฟ​ไหม​บ้ า้ น​สบิ ​หน ยงั ​ไมเ​่ ทา่ ​ไฟ​ไหม​ต้ วั ​หน​เดยี ว เพราะ​ถงึ ​สญู บ​ า้ น​ ไปถ​ า้ ไ​มต​่ ายก​ ห​็ าใ​หมไ​่ ด้ เศรษฐค​ี นห​ นง่ึ อ​ าจม​ บ​ี า้ นใ​หเ​้ ผาเ​ปน็ ส​ บิ ห​ ลงั โ​ดยเ​งนิ ใ​นธ​ นาคาร​ ยัง​เหลือใ​หป​้ ลกู บ​ ้าน​ใหม่​อกี ร​ ้อยแ​ หง่ แต่​ตวั ต​ ายน​ ห​ี่ มด​สิทธเ​ิ์ ลย ทำอ​ ะไรไ​มไ​่ ดอ้​ ีก​แล้ว ต่อใ​หเ​้ ป็น​เจา้ ของบ​ ้านร​ อ้ ยห​ ลงั กต็​ ้องย​ ก​ทงั้ ​รอ้ ยห​ ลงั ​นนั้ ใ​ห​้คน​อื่นห​ มด ไม​่รจู้​ ะเ​อาต​ วั ​ ท่ีไหนไ​ป​อาศยั ​ใน​บา้ น​เหล่าน​ นั้ ​อกี แ​ ล้ว แล้ว​ไฟ​อะไร​เผา​ตวั ​ได้​แบบ​หมด​สทิ ธ​ิ์หนี​? ไฟ​ชนิด​เดียว​ใน​โลก​ท่ี​ยงั ​ไม​่มี​เทคโนโลยี​ ดับ​เพลิง​ใด​ช่วย​ระงับ​ได้​ก็​คือ​ไฟ​โกรธ​นั่น​ไงครับ​! ไฟ​โกรธ​นั้น​เมื่อ​เกิด​ขึ้น​ที่​ใจ​แล้ว ต่อ​ ให้ว​ ่งิ ห​ ัวซุกหวั ซุนไ​ปถ​ งึ ​ไหน​กไ​็ ม่ร​ อด ต้องโ​ดนเ​ผาเ​กรียม​หมด บางค​ ร้ังค​ ณุ ​อาจ​ถกู เ​ผา​ ชา้ ๆใหต​้ ายท​ รมาน กวา่ จ​ ะส​ น้ิ ลมต​ อ้ งด​ นิ้ พ​ ลา่ นเ​หมอื นห​ มใ​ู นน​ ำ้ ร​ อ้ นแ​ รมป​ ี เชน่ อาฆาต​ พยาบาทใ​ครแ​ ลว้ ห​ าท​ างแ​ กแ้ คน้ เ​อาค​ นื ไ​มไ​่ ด้ แตบ​่ างค​ ราวก​ อ​็ าจต​ ายแ​ บบโ​ปง้ เ​ดยี วจ​ อด เช่น โกรธ​เมีย​ก็​ยิง​เมีย​แล้ว​กรอก​ปาก​ตัว​เอง​ตาม ดัง​ที่​เห็น​ข่าว​กัน​อยู่​ทุกเมื่อเชื่อวัน​ ไม่ต้อง​สาธยาย​มาก ใน​ขอบเขต​ท่ี​ใหญ่​กว่า​นั้น ไฟ​โกรธ​อาจ​เผา​เมือง​หรือ​ล้าง​เผ่าพันธ์ุ​กัน​ได้ เช่น​ท่ี​ ประวัติศาสตร์​บอก​เรา​ว่า​สงคราม​ล้าง​โคตร​ล้าง​เผ่าพันธ์ุ​น้ัน หลาย​ต่อ​หลาย​หน​มา​ จากค​ วาม​โกรธข​ อง​คน​ๆเดยี ว ไฟโ​กรธ​ของ​มนุษยจ​์ ึง​ได้ชอื่ ​ว่าม​ ีฤ​ ทธเ์ิ​หนือไ​ฟฟ​ นื แ​ ละ​ พิษร้าย​ทั้งปวง เพราะ​นอกจาก​มี​สิทธิ์​ทำลาย​ตัว​เอง​แล้ว ยัง​อาจ​ลาก​ผู้คน​ลง​เหว​ มรณะ​ไปด​ ว้ ยไ​ดม​้ ากมาย​เกนิ ​จะ​นับ และห​ าก​นับ​เอาการ “ทำร้ายต​ นเ​อง” ขน้ั ​สงู ส​ ุด​จริงๆ มนั ​ไมใ่​ช​่แค่​การฆ​ า่ ​ตวั ​ตาย​ หรอกน​ ะค​ รบั แตเ​่ ปน็ การฆ​ า่ พ​ อ่ แ​ ม่ ฆา่ พ​ ระอ​ รหนั ต์ หรอื ท​ ำรา้ ยพ​ ระพทุ ธเจา้ กลา่ วคอื ​ ถา้ ล​ งมอื ​สำเรจ็ กจ​็ ะ​ได้ชือ่ ​วา่ ก​ อ่ “อนนั ตริยกรรม” เตม็ ​ขน้ั ท​ ันที อนนั ตริยกรรมน​ ัน้ ม​ ​ี กจิ เ​ปน็ การป​ ดิ ก​ นั้ ส​ วรรคน​์ พิ พาน ตอ่ ใ​หบ​้ ญุ ห​ นกั ข​ นาดไ​หนก​ ช​็ ว่ ยใ​หร​้ อดจ​ ากน​ รกไ​มไ่ หว อยา่ งไรต​ อ้ งล​ งน​ รกก​ อ่ นข​ น้ึ ม​ าเ​สวยบ​ ญุ อ​ น่ื ๆ และแ​ มช​้ าตต​ิ อ่ จ​ ากน​ รกม​ ส​ี ทิ ธเ​ิ์ สวยบ​ ญุ ใ​น​ ภมู ม​ิ นษุ ย์ สดุ ท้ายก​ ็​ต้องเ​สวยเ​ศษก​ รรมเ​ปน็ การต​ ายท​ รมาน อาจถ​ ูกล​ ูกต​ วั เ​องฆ​ า่ อาจ​ ถกู โ​จรฆ​ า่ หรอื ​อาจถ​ กู ​ฆ่าด​ ้วยว​ ธิ ปี​ ระชาทณั ฑ์ แต​อ่ ยา่ งไร​กค​็ อ่ นขา้ งแ​ นน่ อนว​ ่า​ศพ​จะ​ ธรรมะใกลต้ วั 17

ทเุ รศน​ า่ อ​ เนจอนาถ สมก​ ับท​ เ่ี​คยท​ ำกรรมอ​ นั น​ ่าล​ ะอายย​ ิง่ ยวด ฆ่าไ​ดแ​้ มผ​้ ูท้ รงค​ ณุ ใ​หญ​่ อยา่ ง​พ่อ​แม่​หรือพ​ ระ​อรหนั ต์ กแ็​ ลว้ อ​ นันตรยิ กรรมน​ ั้นม​ ​ีสงิ่ ​ใด​เปน็ แ​ รงข​ บั เคลอ่ื น​ถ้า​ไมใ​่ ชค​่ วาม​โกรธ?​ การ​ท่ี​พุทธ​ศาสนา​สอน​ให้​ระงับ​ความ​โกรธ​นั้น ประการ​แรก​จึง​เป็น​ไป​เพ่ือให้​เรา​ ออก​จาก​วงจร​ของ​การ​เบยี ดเบียน หมาย​ถงึ ​ไม​่ตอ้ ง​กอ่ ​บาป​ก่อ​กรรม​อัน​จะ​สง่ ​ให​้ได​้รบั ​ ผล​เผ็ดแสบ ประการ​ท​่ีสอง​เปน็ ​ไป​เพอื่ ให้​เรา​หลดุ พ้น​จาก​วงจร​ทกุ ข์ หมาย​ถงึ ​ไม​่ต้อง​ เวียน​วา่ ยต​ าย​เกิดแ​ บบ​ไมร​่ ้​ูอโี หนอ่ เี หนก่​ ัน​อยา่ งน​ ​ีอ้ ีก สำหรับจ​ ดุ ป​ ระสงค​ป์ ระการ​ทส​่ี อง​ของพ​ ทุ ธ​ศาสนา​นแ่ี หละ ท​เี่ ปน็ ค​ ำ​ตอบโ​ดยต​ รง​ สำหรบั ค​ ำถ​ ามข​ องค​ ณุ ​นะ​ครบั แมว​้ า่ ​โทสะอ​ าจเ​ปน็ ส​ ว่ นห​ น่งึ ข​ องก​ ารข​ บั เคลือ่ นไ​ปส​ู่ ความ​สำเร็จ​ใน​ชีวิต ชาว​พทุ ธ​ทแี่ ท้​ก็​จะ​ไม​่เห็น​ค่า​ของ​โทสะ​อย​ู่ดี เนือ่ งจาก​มอง​อยู​่ กอ่ น​แลว้ ​ว่า​ชีวติ ​หนง่ึ ๆ เป็น​เพยี ง​หว่ ง​โซ่​ของ​ทุกข์ ต่อ​ให้​ชีวติ ​ประสบ​ความ​สำเรจ็ ได​ร้ ำ่ รวยม​ ง่ั ค่ัง​อย่างไร ก็ได้ช​ อื่ ว่าเ​ปน็ ​รปู ​แบบห​ น่ึง​ของท​ ุกขอ​์ ยดู่​ ี เพอ่ื ท​ จ​่ี ะต​ ดั ต​ นอ​ อกจ​ ากห​ ว่ งโ​ซแ​่ หง่ ท​ กุ ข์ อยา่ ว​ า่ แ​ ตโ่​ทสะอ​ นั น​ า่ อ​ ดึ อดั เ​ลยค​ รบั ท​ เ​่ี รา​ ต้องท​ ำลาย แม้แต​่ราคะอ​ นั ช​ วน​รัดรงึ ก​ ต็​ ้องท​ ง้ิ ใ​ห้​ได้ แก่นสาร​สูง​สุด​ของ​พุทธ​ศาสนา​เป็น​เรื่อง​พูด​ลำบาก ต้อง​เห็น​ให้​ชัด​ตาม​ลำดับ​ว่า​ สิ่งใด​เป็น​ประโยชน์ สง่ิ ​ใด​เปน็ ​โทษ แลว้ ​จงึ ​ยอม​รบั ​กัน​ไดใ​้ นข​ ัน้ ท​ า้ ย วา่ ​สูง​สุด​แห่ง​โทษ​ คอื ​การ​ติด​อยก่​ู ับก​ ิเลส สูง​สดุ แ​ หง่ ป​ ระโยชน​์คือก​ าร​หลดุ พน้ ​จากก​ ิเลส การไ​ปส​ ูค​่ วาม​หลุดพน้ ไ​ด้​สำเรจ็ ไ​ม่​ต้องอ​ าศยั ​โทสะเ​ปน็ แ​ รง​ขับ​ดนั แตอ​่ าศัย​ปัญญา​ เหน็ โ​ทษข​ องโ​ทสะ เหน็ โ​ทสะเ​ปน็ ข​ องรอ้ นข​ องเ​หมน็ เหน็ โ​ทสะเ​ปน็ ข​ องอ​ นื่ จ​ ากจ​ ติ เปน็ ​ ของนอกจ​ ิต เป็น​ของไ​ม่เ​ที่ยง เปน็ ข​ ยะ การ​หวงโ​ทสะไ​ว​ใ้ น​แตล่ ะ​ครัง้ ค​ ือค​ วาม​โงเ่​ปลา่ การ​เปน็ อ​ ิสระจ​ าก​โทสะ​ตา่ งหากค​ ือค​ วาม​ฉลาด 18 ธรรมะใกล้ตวั

ถาม - พยายาม​ระงับ​ความ​โกรธ แตล​่ องอ​ บุ าย​ของ​ใคร​ก​็ไมเ่​คย​ไดผ​้ ล บางท​ีลอง​ ดู​แรก​ๆเหมือน​เย็น​ลง แต่​นาน​ไป​ก​็ลมื ​อบุ าย​ทง้ั หลาย และ​กลับ​ไป​หา้ ม​ความ​โกรธ​ ดว้ ย​วธิ ก​ี ดข​ ่ม​เหมือนเ​ดิม มีคน​ เตือนว​ ่า​ถา้ เ​ก็บ​กด​มากๆ​ ระวงั เ​ครียดเ​ป็นบ้า (เพราะ​ เขา​เหน็ ​เรา​กัดฟัน​และ​เกร็ง​แน่น​ทง้ั ​ตวั และ​แม้​เหมอื น​เลกิ ​เกร็ง​แล้ว​ก​็ยงั ​ตา​ทอื่ ​ๆไม​่ เหมือน​ปกติ) อยาก​ทราบ​วา่ ​หา้ ม​ความ​โกรธ​อย่างไร​จงึ ​แนใ่ จ​วา่ ​จะ​ไม่​เกบ็ ​กด และ​ ไม​ร่ ะเบดิ ใ​นภ​ ายหลัง? การ​ฝกึ ห​ า้ มใ​จ​ขณะโ​กรธน​ ้ัน กค​็ อื ก​ ารฝ​ นื ​ตา้ นแ​ รงโ​กรธ​ไมใ​่ ห​้มัน​บีบบงั คบั ใ​จเ​ราท​ ำ​ เรอื่ งร​ า้ ย จะ​วา่ เปน็ ​กฬี าท​ าง​จติ ก​ ไ็ ด​ค้ รบั กลา่ วค​ อื ถ​ า้ “เลน่ ก​ ฬี า​ทางจ​ ติ ” อยา่ ง​พอดี ก​็ ทำใหจ​้ ิตเ​ขม้ แข็งข​ น้ึ เหมอื นย​ กน​ ้ำหนกั ฝ​ นื แ​ รงโ​น้มถ​ ว่ งโ​ลกบ​ ่อยๆ หากเ​หมาะก​ ับก​ ำลัง​ ก็​ยอ่ มไ​ด​ผ้ ล​เปน็ ม​ ดั ​เนือ้ ที่​แนน่ หนา คุณจ​ ะ​รสู้ ึก​ว่าต​ ัวเ​องเ​ป็น​จอม​พลงั และ​เช่ือมั่น​ว่า​ สามารถเ​อาชนะอ​ ปุ สรรคไ​ด​้มากข​ นึ้ ​ทกุ ที อยา่ งไรกต็ าม ถา้ ห​ า้ มใ​จห​ นกั เ​กนิ ข​ ดี จ​ ำกดั กอ​็ าจส​ ง่ ผ​ ลเ​สยี เชน่ ทำใหจ​้ ติ อ​ อ่ นแอลง นั่น​กค​็ ลา้ ยก​ าร​ฝืน​ยก​นำ้ หนกั ​เกนิ ตวั กลา้ มเ​น้ืออ​ าจอ​ กั เสบ​ได้ ฉีก​ได้ หรอื ​แย่ก​ ว่า​นน้ั ​ คอื ​หัวไหลห​่ ลุด​ไป​เลย คณุ จ​ ะ​ท้อแท​้หรอื ​ถึงก​ ับ​สนิ้ ​หวงั สิน้ ​ศรทั ธา​ในต​ นเ​องล​ ง ไม่​เชอ่ื ​ ว่าต​ นจ​ ะ “เลน่ ก​ ีฬาท​ างจ​ ิต” ด้วยก​ าร​ตา้ นโ​ทสะ​กับ​ใคร​ไหว หาก​สำรวจ​ตน​เองแ​ ล้ว​พบว​ ่าย​ งั ​อ่อนแอ ยัง​ปวกเปยี ก ยงั แ​ พ้ค​ วาม​โกรธง​่าย ตอ้ ง​ หลุดปากพ​ ล่ามพ​ ดู ​ระบายอ​ ารมณใ​์ หก้​ ับ​เร่อื งเ​ลก็ เ​ร่ืองน​ อ้ ย ผม​กข็​ อ​แนะนำใ​ห้ “ฝึกย​ ก​ นำ้ หนกั ” ใหพ​้ อดต​ี วั ก​ อ่ น คอื ถ​ า้ ช​ นวนค​ วามโ​มโหเ​ปน็ เ​รอ่ื งเ​ลก็ เชน่ ตอ้ งน​ งั่ ร​ อใ​ครน​ าน​ หนอ่ ย หรอื ​ตอ้ งท​ น​ฟงั ​ใครพ​ ดู ​จกุ จกิ ​นา่ ​รำคาญ กใ​็ หต​้ งั้ ใจป​ ดิ ปากเ​งยี บ และร​ ะงบั ​ความ​ เคลอ่ื นไหว​ทาง​กาย ไมแ​่ ม​้จะ​ทำตาข​ ่นุ เชน่ น​ ค้​ี ณุ ​จะ​รู้สึก​ถึง​ความอ​ ดทน รู้สกึ ถ​ งึ ก​ าร​ ฝืนห​ ้าม​ใจไ​ม​่ดา่ ไมท​่ ำป​ ึงปงั ทงั้ ทคี่​ วาม​โกรธ​สั่งใ​หด​้ ่า สง่ั ใ​หป​้ ึงปงั ความ​อดกลนั้ ต​ รงๆ​ทผี​่ า่ น​ดา่ นท​ ดสอบ​ได้​สำเรจ็ แ​ ต่ละค​ ร้งั จะก​ อ่ ​ให​เ้ กิดค​ วามร​ ู้สึก​ มน่ั คง หนักแนน่ และแ​ ขง็ แรง​ขนึ้ ท​ ี​ละ​นดิ พอส​ อบ​ผ่านใ​นเ​ร่ืองเ​ลก็ ห​ ลายค​ ร้งั ​เข้า คุณ​ จะท​ ราบช​ ดั ว​ า่ ข​ นั ตท​ิ รงต​ วั ไ​ปเ​อง เมอ่ื เ​กดิ เ​รอื่ งเ​ลก็ เ​รอื่ งน​ อ้ ยน​ า่ ร​ำคาญก​ ไ​็ มต​่ อ้ ง “ฝนื ใจ” อีก​ต่อไ​ป ผ่าน​พ้น​ได้​งา่ ย​เหมอื นย​ ก​ลกู ​เหลก็ เ​บา​หวิว ความโ​กรธ​และ​ความข​ ัดเคือง​จะ​ ธรรมะใกลต้ วั 19

เหมือน​แมลง​หว​ี่แมลงวัน​ที​่ไม่​อาจ​บนิ ​ผา่ น​กระจก​เข้า​มา​ใน​บ้าน​คุณ คณุ ​จะ​รู้สึก​สบาย​ และม​ องเ​ห็นพ​ วกม​ ัน​อย​ขู่ า้ งน​ อก เปน็ ​ของ​ภายนอก ไม่ใ​ชส​่ ่วน​หน่งึ ข​ องบ​ า้ น​อีกแ​ ลว้ แตถ​่ า้ ช​ นวนใ​หเ​้ กดิ ค​ วามโ​กรธเ​กรยี้ วเ​ปน็ เ​รอ่ื งใ​หญ่ ประเภท​เมยี ร​ กั ข​ อห​ ยา่ เจา้ นาย​ อาละวาด หรอื เ​ปน็ ท​ ค​่ี าดห​ มายไ​ดว​้ า่ โ​ดนเ​บย้ี วห​ นแ​ี้ น่ แบบน​ ย​ี้ ากจ​ ะน​ งิ่ เพราะเ​กนิ ก​ ำลงั ​ ต้านข​ องค​ ุณ ก​็ให้หาร​ ร​ู ะบายบ​ า้ ง อาจ​ใช​ค้ ำ​พดู ​ระบาย​โทสะ​ได้ แตอ​่ ยา่ ใ​ห​เ้ ปน็ ค​ ำด​ า่ ​ เพื่อให้​เกดิ ค​ วาม​สะใจ​อย่าง​เดยี ว ขอ​ให้​ปนๆ​ ถ้อยคำผ​ อ่ นหนักเป็นเบาเ​สียบ​ า้ ง อารมณ์ขัน​เป็น​เคร่ืองมือ​เยียวยา​ที่​วิเศษ แม้​ถ้อยคำ​เล็ก​ๆน้อย​ๆที่​ชวน​มอง​โลก​ ดา้ นดี ด้านต​ ลก ก​ช็ ว่ ย​ผ่อนหนักเปน็ เบาไ​ด​ม้ าก​อยา่ งค​ าดไมถ่ ึง เชน่ ถ้าเ​มยี ​รัก​ขอหยา่ อย่า​เอาแต่​ดา่ ​เธอ​แบบ​หนำใจท​ ่าเดียว ให้​หยอด​มุข​จุม๋ จม๋ิ ​ลงไ​ป เชน่ จะใ​หค​้ ุณ​เตรยี ม​ จัด​งาน​หย่า​ท่​ีโรงแรม​ไหน​ดี อยา่ ​เลอื ก​ท​่ีเคย​ใช้​สำหรบั ​งาน​แต่ง​ล่ะ จ่าย​แพง​ไม​่เหน็ ​ได​้ อะไรเ​ลย ขอใ​หม​้ ีเสยี งห​ ัวเราะเ​ล็กๆ​ เถอะ ใหเ​้ สยี งห​ วั เราะเ​ล็กๆ​ พาค​ ุณผ​ า่ นก​ ารส​ อบค​ ร้ังใหญ​่ หลายๆ​ หน ในท​ ส่ี ดุ ค​ ณุ จ​ ะร​จู้ กั ม​ องโ​ลกใ​นแ​ งด​่ ี รมุ่ รวยอ​ ารมณข์ นั วนเวยี นอ​ ยใ​ู่ นห​ นองนำ้ ​ แหง่ ค​ วามเ​ศร้า​ไดโ้ ดยไ​ม่​เปยี ก หรือถ​ งึ ​เปียก​ก​็ตวั แ​ ห้งเ​รว็ คณุ อ​ าจเ​ถยี งว​ า่ ค​ นก​ ำลงั เ​ครยี ดจ​ ะใ​หค้​ ดิ ค​ ำต​ ลก​ไดย้​ ังไง ขอใ​หล​้ องแ​ ล้วจ​ ะร​ นู​้ ะค​ รบั ตอนก​ ำลงั เ​ครยี ด กำลงั เ​จบ็ ปวดจ​ กุ อ​ กจ​ กุ ใ​จน​ น่ั แหละ เหมาะเ​ลยท​ จ​่ี ะห​ ดั ท​ ำต​ ลกเ​สยี บา้ ง เพราะต​ อนเ​ครยี ดจ​ ะม​ แ​ี รงอ​ ดั อ​ ยใ​ู่ นป​ ากแ​ ละใ​นห​ วั อกร​ ะดบั ห​ นง่ึ หากไ​มป​่ ลอ่ ยใ​หร​้ ะเบดิ ​ เปน็ ค​ ำพ​ ูดร​ า้ ยๆ​ แตเ่​ปลี่ยนเ​ป็นข​ ับด​ นั ใ​หค​้ ำแ​ หง่ ค​ วามบ​ นั เทงิ ห​ ลดุ อ​ อกม​ าแ​ ทน คณุ จ​ ะ​ เปน็ ต​ ลกห​ นา้ ตาย​ได้​อยา่ งไ​ม​น่ กึ ​ฝัน ทเี​่ ปน็ เ​ชน่ น​ ั้นเ​พราะก​ ารท​ ำต​ ลกใ​นส​ ถานการณห​์ น้าสิ่วหน้าขวานไ​ด้ อยา่ งน​ ้อยค​ ุณ​ ตอ้ งม​ ส​ี ติ เมอื่ ม​ ส​ี ตย​ิ อ่ มไ​มพ​่ ดู พ​ ลอ่ ย เมอื่ ไ​มพ​่ ดู พ​ ลอ่ ยย​ อ่ มเ​กดิ ค​ วามฉ​ ลาดห​ าค​ ำพ​ ดู จ​ ๆ​้ี ท​ี่ ฟงั ​แลว้ ​อด​ขำไ​มไ่​ด้ หรอื ​แม้พ​ ูดไ​ม​่ขำ แคท่​ ำทา่ ต​ ลกต​ อน​ตก​อยภ​ู่ าย​ใต​้แรงก​ ดดัน ความ​ กดดัน​กจ​็ ะ​แปรเ​ป็น​แรงอ​ ดั ใ​ห​้คนอ​ น่ื เ​หน็ แ​ ล้วห​ วั เราะ​ไดเ​้ หมอื น​กัน สรปุ ค​ อื ก​ ารร​ ะงบั ค​ วามโ​กรธส​ ำหรบั ม​ อื ใหมน่​ น้ั อาจ​ใชว​้ ธิ ง​ี ดั ขอ้ ก​ บั ​ความโ​กรธ​ตรงๆ หรอื ไ​มก​่ อ​็ าศยั อ​ ารมณข์ นั เ​ขา้ ช​ ว่ ย ทำอ​ ยา่ งไรก​ ไ็ ด้ ขอใ​หห​้ ายโ​กรธแ​ บบไ​มม​่ คี ว​ ามอ​ ดั อ​ ก​ อัดใ​จต​ กคา้ ง​อยเ​ู่ ป็นพ​ อ​ครับ 20 ธรรมะใกล้ตวั

ใน​ท่ีสุด​คุณ​จะ​พบ​ว่า​มี​บันได​ข้ัน​ต่อ​ไป​ให้​ข้ึน​สูง​ได้​อีก น่ัน​คือ​การ​เห็น​ความ​โกรธ​ ไม่ใ​ช่คุณ มัน​เป็น​ภาวะ​หลอก​ใจ​ให้​หลง​เกดิ ​อปุ าทาน​ว่า​มี​ตวั ​คุณ​เป็น​ผ​ู้โกรธ แทจ้ ริง​มี​ แตภ่​ าวะโ​กรธ หากถ​ ูกร​ ถ​ู้ กู ​เห็น​ว่าเ​กิด​ขน้ึ ​แลว้ ต​ ้อง​ดบั ล​ ง​เป็นธ​ รรมดา อาการห​ ลงเ​ชื่อ​ ว่าความ​โกรธ​เป็น​ตัว​คุณ​จะ​เบาบาง​และ​เหลือ​น้อย​ลง​ทุกที กระท่ัง​แยก​เป็น​ต่างหาก​ จากก​ นั ​ไป​เลย ความ​โกรธก​ ​็ส่วนห​ นง่ึ จติ ท​ ่​ีเห็นค​ วามโ​กรธก​ ​ส็ ่วนห​ นึ่ง มี “ความ​ว่าง​ จากต​ ัวค​ ณุ ” อย​ตู่ รง​กลาง ถ้า​ไป​ถงึ ​ขั้นน​ ัน้ ​ได้ ก็เ​รยี ก​วา่ ​เปล่ยี นส​ ง่ิ ท​ ี​เ่ ปน็ ​โทษใ​ห​ก้ ลาย​ เปน็ ป​ ระโยชนส์​ ูง​สุด​สำเรจ็ ​แล้ว   ถาม - พอเ​กิดอ​ ุบัติเหตบ​ุ นท​ ้องถ​ นน บางค​ น​ม​ใี ครม​ า​ช่วย​ทนั ที แตบ่​ างค​ นก​ ็​ถูกเ​มิน ซำ้ ร้ายบ​ างค​ นโ​ดนป​ ลน้ ซ​ ้ำเตมิ ข​ ณะช​ ว่ ยเหลอื ต​ ัวเ​องไ​มไ​่ ดอ​้ ีก อย่างน​ เี้​ป็นความต​ า่ ง​ ของผ​ ลกร​ รม​หรอื ​ไม​่ครบั ? แนน่ อนค​ รบั เหตกุ ารณส์​ ำคญั ท​ เ​่ี กดิ ข​ น้ึ ก​ บั แ​ ตล่ ะค​ น ลว้ นส​ ะทอ้ นใ​หเ​้ หน็ ถ​ งึ ค​ วามตา่ ง​ ระหวา่ งก​ รรมท​ ส​ี่ ง่ั สมก​ นั ม​ าค​ นละอ​ ยา่ งท​ งั้ สน้ิ ถา้ ช​ อบช​ ว่ ยค​ น กย​็ ากท​ ค​ี่ ณุ จ​ ะถ​ กู เมนิ ย​ าม​ เคราะหร​์ า้ ย แต​่ถา้ ​ชอบ​ซำ้ เติม​คน ก​ง็ า่ ยท​ ีค​่ ณุ จ​ ะ​ถกู ก​ ระทบื ซ​ ้ำ​ยามล​ ้ม แตก​่ ม​็ คี ว​ ามไ​มแ​่ นน่ อนอ​ ยเ​ู่ หมอื นก​ นั ในก​ รณท​ี ช​ี่ าตน​ิ ใ​ี้ จรา้ ย แตช​่ าต​กิ อ่ นอ​ าจจ​ ะใ​จดี หรอื ช​ าตก​ิ อ่ นอ​ าจใ​จรา้ ย แตช​่ าตน​ิ ใ​ี้ จดี ผลก​ อ​็ าจเ​หมอื นผ​ ดิ ฝาผดิ ตวั ไ​ดเ​้ ปน็ บ​ างครงั้ เชน่ นกั บญุ อ​ าจ​ถูกป​ ลน้ หรอื ค​ นบ​ าป​อาจไ​ด​้รบั ​ความช​ ว่ ยเหลอื ขอ​ให้​จำ​ไว้​อย่าง​น้ี​ก็​แล้วกัน สำหรับ​ผู้​ประสบ​เคราะห์​แล้ว​มีค​นแสดง​น้ำใจ หยิบยน่ื มือ​มา​ชว่ ย​ฉุด ช่วย​ดึง หรอื ​ช่วย​หาม​ทนั ท​ีน้นั เป็น​เพราะ​กรรม​ท​ี่เคย​มี​น้ำใจ​ ช่วย​คน จะ​ชาติ​น้ี​หรือ​ชาติ​ก่อน​ก็ตาม​ที การไ​ด้​รับ​ความช​ ่วยเหลือส​ ะท้อน​ให้​เห็นว​ ่า ณ จดุ ​ท​่ีเกดิ ​อุบัตเิ หตุ​ไม​่ได้​ม​ีแต​่วิบาก​ชัว่ ​อย่าง​เดยี ว​ที​่จ้อง​เลน่ งาน แต่​ยัง​พอ​มี​วบิ าก​ดี​ คอย​ชว่ ยช​ อ้ น​ประคองอ​ ย​ูด่ ้วย ไม​่ว่า​คุณ​จะ​ลงมือ​ชว่ ยเหลอื ​ใคร​เล็ก​ๆนอ้ ย​ๆ ก​็อยา่ ​ดเู บา​ว่าเป็น​เพียง​บญุ ​ขนาด​จ๋ิว เพราะ​เม่ือ​ช่วย​เล็ก​ๆน้อย​ๆหลาย​ครั้ง​เข้า คุณ​ย่อม​ได้ช่ือ​ว่า​สั่งสม​นิสัย​ของ​ความ​เป็น​ คนใ​จบญุ และข​ บั ด​ นั ใ​หม​้ แี ก่ใจอ​ ยากช​ ่วยใ​ครต​ อ่ ใ​ครม​ ากข​ น้ึ พอถ​ งึ คราวท​ ต​ี่ อ้ งป​ ระสบ​ ธรรมะใกลต้ วั 21

เหตรุ​ ้ายต​ ามก​ ารว​ างแ​ ผนข​ องบ​ าปเ​กา่ อยา่ งน​ อ้ ยก​ ม็​ ตี​ ัวช​ ว่ ยเ​ปน็ ม​ นุษยด์​ ว้ ยก​ นั หรือไ​ม​่ กเ​็ ป็นป​ าฏิหาริยอ​์ ันเ​กนิ จ​ ะใ​ชว้​ ิทยาศาสตรพ์​ สิ ูจน์ ว่าเ​กิดข​ ึ้นช​ ว่ ยค​ ุณใ​หร้​ อดป​ ลอดภยั ไ​ร้​ รอย​เท่าเ​ล็บข​ ่วน​ได​้อยา่ งไรค​ รับ   ถาม - ผม​เป็น​เจ้าของ​บริษัท​แห่ง​หนึ่ง หลาย​ปี​ก่อน​เร่ิม​สนใจ​พุทธ​ศาสนา​ด้วย​ ความทุกข์ แตไ​่ ม่ใ​ช​่เพราะ​ลม้ เ​หลวเ​ก่ียวก​ บั ธ​ ุรกิจ​การ​งาน ตรงข​ ้าม เปน็ ​เพราะถ​ ือ​ ไดว​้ ่าป​ ระสบค​ วาม​สำเรจ็ ​อย่าง​สงู ท​ างการเ​งิน ทว่า​ล้ม​เหลวอ​ ยา่ ง​สน้ิ เชงิ ท​ างค​ วาม​ สขุ กลา่ วค​ อื ​พบ​ว่าต​ น​เองว​ นเวียน​อยูก​่ บั ​ความอ​ ยากไ​ด​อ้ ยากม​ ไี​ม​่จบไ​ม​่สน้ิ กบั ท​ ัง้ ​ เครียด​กับ​ปัญหา​วุ่นวาย​สารพัด​ชนิด​ใน​บริษัท พอ​สนใจ​อ่าน​สนใจ​ฟัง​ธรรมะ​แรก​ ๆก็​เหมือน​เย็น​ลง ทะยานอยาก​น้อย​ลง ใฝ่​สงบ​และ​ค้น​หา​สมบัติ​ภายใน​มาก​ขึ้น โดยเ​ฉพาะเ​ม่อื ​ได​ค้ รู​บา​อาจารย​ท์ ​ี่สงบเ​ย็นเ​ปน็ ห​ ลกั ใ​จ ไปก​ ราบค​ ราวใ​ดก​ ็​เหมอื น​จะ​ สละ​โลกไ​ดต้​ าม​ทา่ น​คราว​นัน้ แต่​เม่ือ​เวลา​ผา่ นไ​ป พอต​ อ้ งก​ ลับไ​ป​วนุ่ วายก​ ับ​ธรุ กจิ ​ ในช​ ว่ ง​ขาล​ง ก​เ็ กิดค​ วามก​ ระวนกระวาย กลัวเ​จง๊ กลัว​ไม่​ไดเ​้ พ่มิ กลายเ​ปน็ ค​ นท​ กุ ข​์ หนกั ​เหมอื น​เดมิ ยงิ่ เ​หน็ ย​ อดข​ ายด​ ง่ิ ล​ งไ​มม​่ ท​ี ที า่ ว​ า่ จ​ ะข​ น้ึ ก​ ย​็ งิ่ เ​ศรา้ และร​ ตู้ วั เ​ลยว​ า่ ท่ี​ ผา่ นม​ ายงั ​ไปไ​ม​่ถึงไหน แต​ก่ ่อนแ​ ค​่เครยี ด​เรื่องม​ ี​ไม​่พอ ยงั ​ไมร่​ จู้ กั ค​ วามเ​ศรา้ ​เพราะ​ ยอด​ขาย​เอาแต​ท่ รุด​กับ​ทรุด​ดัง​ที่​กำลัง​เป็น​อยู่ คำ​ถาม​คือ​อย่าง​ผม​นี้​เหมาะ​กับ​การ​ ปฏบิ ตั ธิ รรมแ​ บบใ​ดใ​หไ​้ ดผ​้ ลจ​ รงิ ๆ โดยเ​ฉพาะใ​นภ​ าวะท​ ก​ี่ ำลงั ย​ ำ่ แยจ​่ ากพ​ ษิ เ​ศรษฐกจิ ​ เหมือน​อยา่ งน​ ี?้ ระดบั ช​ นั้ ข​ อง​เสอ้ื ผ​ า้ อ​ าภรณ์ บา้ น รถ และท​ รพั ยส์ นิ ​ใน​มอื ตกแตง่ ​ให​้มนษุ ย​แ์ ตล่ ะ​ คน​ดดู​ ี ดแ​ู ย่ ดเ​ู ป็นเ​ศรษฐม​ี ีเ​งิน หรอื ด​ ​ูเปน็ ​ยาจกเ​ข็ญใจ แต​่มนุษยค​์ นห​ นง่ึ ​จะ​เหน็ ​วา่ ​ ตน​เอง​เป็น​อะไร​จริงๆ ก็​ด้วย​ความ​รู้สึก​ภายใน อัน​ถูกต​ กแต่งด​ ้วยก​ รรมแ​ ละก​ ิเลส หาใ​ช​่ข้าวของ​ภายนอกไ​ม่ กอ่ น​อ่ืนเ​รา​ลอง​มาจ​ ำแนกก​ ัน​ครบั วา่ ความร​ ้สู ึก​ของเ​ศรษฐี​กบั ข​ อทานแ​ ตกต​ ่างก​ ัน​ อยา่ งไร ตาม​ทคี​่ วรจ​ ะเ​ป็น​น้นั เศรษฐคี​ วรม​ คี ว​ าม​ร้สู กึ อ​ ่ิมเ​ตม็ อบอ่นุ ใ​จ มั่นคง เพราะ​ การ​เป็น​เจ้าของ​ทรพั ย์สมบตั ิ​จำนวน​มาก​เขา้ ​ขัน้ ​เศรษฐ​ีน้นั น่า​จะ​เป็น​ไป​เพ่อื ​ความ​สขุ ​ 22 ธรรมะใกลต้ วั

กาย​สบายใ​จ หายห่วง หายก​ ังวล ไม​่ตอ้ งพ​ ึ่ง​พาใ​คร ไม่​ต้องเ​บียดเบียนใ​คร ไม่ต​ อ้ ง​ ทำท​ จุ รติ ​คิด​มช​ิ อบ การม​ ง่ั ม​ีเหลอื ล้นเ​กนิ ​ความจ​ ำเปน็ นา่ ​จะก​ ่อ​ความ​รู้สึก​ว่า “ม​ีพอ​ จะ​ให้​มากๆ​ ” ด้วย​ซ้ำ สว่ น​ยาจก​ควร​มีค​วาม​รสู้ กึ ​ขาด​พรอ่ ง หดหู่​ใจ หวั่นไหว เพราะ​การ​อตั คัด​ขดั สน​ สมบัต​ิเข้า​ขั้น​ยาจกน​ น้ั น่าจ​ ะ​ก่อใ​ห้​เกิด​ความท​ ุกข​์กาย​อดึ อัด​ใจ คดิ มาก เครียดห​ นัก อย​ใู่ นภ​ าวะ​พง่ึ ​พา อาจถ​ กู ​บบี คั้น​ให​ต้ ัดสินใจเ​บยี ดเบียนส​ ังคม หรอื ​ถงึ ท​ าง​ตันต​ ้อง​ทำ​ ทจุ รติ ค​ ดิ ​รา้ ยก​ ลายเ​ปน็ ม​ จิ ฉาชพี ​ไป การเ​หลือ​เศษ​บาท​เศษ​สตางค์​เพยี งน​ อ้ ย ควร​อยู​่ ทจ​ี่ ะ​ก่อค​ วามร​ สู้ กึ “ต้อง​หวงไ​วเ้​อา​ตวั ร​ อด” เปน็ ​ธรรมดา หาก​พจิ ารณา​ตาม​ขอ้ แ​ ตก​ตา่ ง​ขา้ งต​ น้ จะเ​หน็ ว​ า่ เ​ศรษฐ​บี าง​คนอ​ าจม​ จ​ี ติ แ​ บบข​ อทาน​ ก็ได้ แค่เ​พยี ง​ด้วยค​ วาม​รู้สึกว​ ่า “ยัง​ม​ไี ม​่พอ” และ “ยังต​ อ้ ง​เอาจ​ าก​คนอ​ น่ื ” ชัว่ ​ชวี ิต​ ของ​บาง​คน​เปน็ “ท่าน​เศรษฐี” ใน​สายตา​ของ​คน​อนื่ แต่​จนแล้วจนรอด​ไม่​เคย​ร้จู ัก​ จิตแ​ บบเ​ศรษฐเี​ลยส​ กั ว​ ันเ​ดียว เพราะเ​ขาย​ งั เ​ต็มไ​ปด​ ้วยค​ วามอ​ ยากส​ วาปามโ​ภคทรัพย์ ราวกับเ​กิด​มาไ​ม่​เคยม​ ี อยดู่​ ​ไี ม่​เคยไ​ด้ ขอ​อนุญาต​ยก​ตัวอย่าง​กรณี​ของ​คุณ​โดย​ตรง คุณ​ไม่​ต้อง​ขอ​เงิน​ใคร แต่​ยัง​ต้อง​ ตระเวน “ขอค​ วาม​สขุ ” จากค​ รบ​ู าอ​ าจารยอ์​ ยู่ ลอง​สงั เกต​เถดิ แตล่ ะก​ า้ วท​ เ​ี่ ดนิ แตล่ ะ​ นาที​ท่ี​เหยียบ​คันเร่ง​พา​ตัว​ไป​กราบ​พวก​ท่าน​นั้น จิต​มีค​วาม​โหย​หิว​ความ​สุข ความ​ สงบเยน็ ความ​อบอุ่น​ใจ และ​ความ​ปลอดภยั ​อัน​เกดิ ​จาก​การ​ปลอ่ ย​วาง​โลก​ของ​พวก​ ท่าน​เปน็ ​ทสี่ ุด พอก​ราบ​เสร็จ ฟงั ​เทศน​์และ​รับ​การ​ชแ้ี นะ​เปน็ ​ทพี​่ อใจ กก็​ ลับ​ออก​มา​ จากว​ ดั ​ด้วยค​ วาม​เตม็ อ​ ิม่ หลงั จากน​ นั้ ไ​มน​่ าน พอ​ถกู ​โลก​รอ้ ย​รดั และพ​ ออ​ อกแรงก​ อดโ​ลกไ​วจ​้ นเ​หนอ่ื ย จติ ก​ ​็ หวิ โ​หยค​ วามส​ ุขค​ วามป​ ลอ่ ยว​ างอ​ ีก ต้องแ​ ล่นก​ ลบั ไ​ปข​ อค​ วามส​ ุขจ​ ากค​ รบู​ าอ​ าจารยอ์ กี อยา่ งน​ แ้ี​ สดงช​ ัดใ​ชไ​่ หมว​ ่าจ​ ติ ข​ องค​ ุณ “ยังไ​มม​่ ี” คือย​ ังต​ ้องข​ อส​ มบัตภิ​ ายในจ​ ากค​ นอ​ น่ื ​ อยร​ู่ ่ำไป ไม่​ใช่​ว่าการ​ไป​ขอ​ความ​สุข​จาก​ครู​บา​อาจารย์​เป็น​พฤติกรรม​ท่ี​ผิด​แบบ​ผิด​แผน​ นะครับ เพราะ​สมัย​พุทธกาล​ทั้ง​กษัตริย์​และ​เศรษฐี​ต่าง​ก็​แห่​ไป​ขอ​ส่วน​แบ่ง​ความ​สุข​ จากพ​ ระพุทธเจ้า​และพ​ ระ​สาวกก​ ัน​อยา่ งล​ ้นหลาม มนษุ ย​์เรา​เกิดม​ าม​ จ​ี ติ แ​ บบ​ขอทาน​ ธรรมะใกลต้ ัว 23

ด้วย​กัน​ทุก​คน พวก​เรา​ถวาย​ข้าว​ราคา​ถูก​ให​้พระ​ฉัน​เพ่ือ​ยัง​ชีพ แต่พ​ วก​ท่าน​แบ่งปัน​ ความ​สุขแ​ สน​แพง​ให​ใ้ จ​เราไ​ม​่แห้ง​ตาย ทางโ​ลก​น้นั คุณ​ไม่​ตอ้ ง​ขอ​ขา้ วใ​คร​กินก​ เ​็ พราะท​ ำ​งาน ทำ​เงนิ ตลอดจ​ นท​ ำตวั ด​ พ​ี อ​ จะอ​ ยู่​รอด​ปลอดภยั ไม่​ตอ้ ง​ว่ิงห​ น​เี จ้าหน้ี​หัวซกุ หัวซนุ ตลอด​จน​ไม่​ตอ้ ง​แบมอื ​ขอ​เศษ​ สตางค​์จาก​คน​อ่ืน ฉะน้ัน​ทาง​ธรรมคุณ​ก็​ต้อง​ทำ​อะไร​บาง​อย่าง เพ่ือ​จะ​ไม​่ต้อง​ว่ิง​หน​ี ความ​ทกุ ข์ ตลอดจ​ นไ​ม​่ตอ้ งแ​ บมือ​ขอเ​ศษ​สขุ ​จาก​ครบ​ู า​อาจารย์​ทา่ นไ​หน สงิ่ ​ท​ี่ผม​ขอ​แนะนำ​เปน็ อัน​ดับ​แรก คอื ​ให​้สังเกต​เข้าไป​ใน​ใจ​นะ​ครับ หลาย​คร้งั ​จิต​ ของ​คณุ “หิว” ได้เสีย​ยิ่ง​กวา่ ​ทอ้ ง​หิว​ขา้ ว เมอื่ ​ใด​เห็น​ความ​หิว​ชดั ​ๆ ก็​ให้​ถาม​ตัว​เอง​ เมอื่ นั้น ว่าก​ ำลัง​คดิ อ​ ะไรอ​ ยู่ ไม​ว่ ่า​คณุ ​จะ​คิด​อะไรก​ ต็ าม ขอใ​ห้​ตระหนักว​ า่ ความค​ ดิ ​ นั้นผ​ ิด เพราะไ​ม​่ทำให้​ใจ​อิ่ม เอาแต่ห​ ิว​โหย​แหง้ แล้ง จะจ​ ำไ​วส้​ นั้ ๆเ​พอ่ื ง​า่ ยต​ อ่ ก​ ารร​ ะลกึ ก​ ไ็ ดค้​ รบั ถา้ ย​ งั ท​ กุ ขห์​ นกั ไ​มเ​่ ลกิ แสดงว​ า่ ทผ่ี​ า่ น​ มาค​ ดิ ​ผดิ ห​ มด คดิ ​ให​ถ้ ูก คดิ ใ​หไ​้ ม​ต่ ้องท​ กุ ขห​์ นกั คดิ ใ​หใ​้ จส​ งบ​สุข​เปน็ ​อย่างไร​? ลองจ​ ำแนกเ​ปน็ ​ข้อ​ ๆกนั ​ดู ทดลอง​ได​้เดย๋ี วน​เ้ี ลยว​ ่าค​ ดิ แ​ ล้วส​ ุขจ​ ริงไ​หม ๑) คดิ ใ​ห้ ไม่​ใชค​่ ิดเ​อา อาการ “คิด​เอา” นัน้ เ​หมือนโ​รคร​ า้ ยท​ ่ี​ตอ้ งแ​ ทรกซึมเ​ข้า​สจู​่ ิตใจ​ทกุ ​คน อยา่ งไรก​ ็​ ตอ้ งค​ ิดเ​อาว​ นั ยังค่ำ​ถ้าย​ ัง​อยากอ​ ยรู​่ อด ยงั ​อยาก​ใช​้ชีวิต​อยา่ งเ​ป็นส​ ุขต​ ามก​ ระแสโ​ลก ธรรมชาติ​ของ​โรค​คดิ ​เอา​นน้ั จะ​พัฒนา​ตัว​เอง​เปน็ ​โรค​คิด​เอาแต่​ได้ คิด​แต่​จะ​เอา​ ทา่ เดยี ว ไมแ​่ บง่ ปนั ไมเ​่ จอื จานใ​หค​้ นอ​ นื่ เ​ลย แมเ​้ ศษสว่ นเ​กนิ ท​ เ​่ี หมอื นอ​ จุ จาระป​ สั สาวะ​ ก​็ไม​่อยากใ​ห​้หลดุ ไ​ป​ถึง​มือใ​คร น่ีแหละ โรค​คดิ ​เอา​มนั ​น่า​กลัว​อย่าง​นี้ ย่งิ ​คดิ ​เอา​มาก​ขนึ้ ​เทา่ ไร ความ​อยาก​เอา​ก​็ ยิ่ง​ต่อย​อด​เป็น​ทวีคูณ​ข้ึน​เท่าน้ัน เช่น ตอน​นี้​มี​แค่​ล้าน​เดียว​คุณ​อาจ​อยาก​มี​เป็น​สอง​ ลา้ น แต่เ​มือ่ ​มถี​ งึ ​ร้อยล​ า้ น คณุ จ​ ะ​ไมเ​่ สีย​เวลา​คิดถงึ เ​งนิ ห​ ลัก​ร้อยล​ ้านอ​ ีกต​ อ่ ไ​ป ใจค​ ุณ​ จะฝ​ ันเฟือ่ ง​ไป​ถึง​พัน​ลา้ นห​ รอื ​หมน่ื ล​ า้ น​แลว้ !​ อยาก​ม​ที ้งั ทีช​่ ัว่ ​ชวี ิตอ​ าจไ​ม่ทัน​ได้​รู้ด​ ้วยซ​ ้ำ วา่ ​พนั ​ล้าน​หรอื ห​ มน่ื ล​ ้านเ​อา​ไปท​ ำอ​ ะไร​ไดบ​้ ้าง 24 ธรรมะใกล้ตวั

ตรง​ข้ามก​ ับ​อาการค​ ิด​เอา​คือ​อาการ “คิดใ​ห”้ การ​คิด​ให​้นั้น​เหมือน​ยา​รักษา​โรค​ ประเภทแ​ กป้​ วดแ​ กไ​้ ขต้​ ามส​ ภาพ ถ้าค​ ณุ ไ​มใ่​หย​้ าเ​ลย ก็จ​ ะป​ วดห​ วั ต​ วั ร​ ้อนค​ าราคาซัง เรอื้ รัง​ไมห​่ าย และ​ถา้ ค​ ุณ​ให้​ยา​นอ้ ย​ไป หรอื ​ให้​ไมต่​ อ่ เ​นอ่ื ง การร​ กั ษาก​ อ็​ าจไ​ม่​ไดผ​้ ล หรอื ไ​ด้​ผลน​ ้อย​เสียจ​ น​ไมน​่ า่ ศ​ รัทธา การ​คิด​ให​้เป็น​เร่ือง​ต้อง​ฝึก มี​ทั้ง​มือใหม​่และ​มือ​เซียน มือใหม​่คิด​ให​้นั้น​จะ​ฝืด​ฝืน เหมือน​ต้อง​ออกแรง​สู้​กับ​ยาง​เหนียว​ท่ี​เกาะ​ใจ​เหนอะหนะ แม้แต่​เหรียญ​สิบ​บาท​ก็​ หนัก​อึ้ง คร้าน​ท่ี​จะ​ล้วงกระเป๋า​เอา​มาบ​ริ​จา​คค​นต​กทุกข์​ได​้ยาก ส่วน​มือ​เซียนค​ ิด​ให้​ น้นั ​งา่ ย​มาก ไม​เ่ สียดายเ​ลย​กับ​การเ​อาเ​งนิ ไ​ปช​ ่วย หรือก​ ระทั่ง​เอา​ตวั ​ไปเ​สยี่ งย​ ามใ​คร​ เดือดร้อน ผมม​ ส​ี ูตร​สำเร็จ​อยส​ู่ ตู ร​หนึง่ ถา้ ค​ ณุ ม​ สี​ ว่ น​ท่​ีเกิน​พอเ​กนิ ใ​ช้​สัก​สิบบ​ าท แล้วเ​อาส​ บิ ​ บาทน​ ั้นไ​ปท​ ำป​ ระโยชนใ์​หค้​ นอ​ น่ื สิบบ​ าทน​ ้ันจ​ ะท​ ำห​ น้าทเ่ี​กนิ ค​ มุ้ คอื ส​ นองค​ นื ก​ ลบั ม​ า​ ในร​ ปู ค​ วามส​ ขุ เ​กนิ ร​ าคาจ​ รงิ ข​ องม​ นั แต​ต่ รง​ขา้ ม หากค​ ณุ ด​ องเ​งนิ ส​ ว่ นเ​กนิ ส​ บิ บ​ าทน​ น้ั ​ ไวเ​้ ฉยๆ มนั ​จะ​ทำห​ นา้ ท​่ีอกี แ​ บบห​ นึ่ง คือ​กลายเ​ปน็ ส​ ่งิ ห​ มกั หมม เปน็ ข​ ยะ เปน็ พ​ ิษ​ ทางใ​จใ​ห​้คุณอ​ ยากม​ ​มี าก​ขึน้ เ​ป็นร​ ้อย คอื ​สิบเ​ท่า​ของจ​ ำนวน​เดิม คุณ​คง​นกึ ออก​นะ​ครบั การ​ลงทุน​ประเภท​ฝาก​เงนิ ​ได้​ดอกเบ้ยี ​หรือ​เลน่ ​หุ้น​ได้​มาก​ กวา่ เ​งนิ ตน้ ปลกู ฝงั น​ สิ ยั เ​หลา่ น​ ใ​้ี หค​้ นย​ คุ เ​ราอ​ ยา่ งห​ นกั หนาส​ าหสั เ​พยี งใ​ด และเ​มอ่ื ร​ แ​ู้ ลว้ ​ วา่ การ​คดิ ท​ ำป​ ระโยชนใ์​ห​้ตัวเ​อง​คอื ​การเ​พิ่ม​ความ​เหน็ แกต​่ วั กต็​ ้อง​เห็น​ว่า เครอื่ งมอื ​ สำคญั ท​ ่​จี ะ​กำจดั ค​ วาม​เหน็ แกต่​ ัว​คอื ​การค​ ิด​ทำ​ประโยชน์​ให้ค​ น​อ่ืน การท​ ำป​ ระโยชนใ​์ ห้ค​ นอ​ ่ืนน​ ​เี้ ราเ​รียกว​ า่ การท​ ำบญุ แตก​่ ารท​ ำบญุ แ​ บบ​เศรษฐี​ทย่ี​ งั ​ ขาด​ความเ​ขา้ ใจ​นนั้ มักห​ มายถ​ งึ ​การท​ มุ่ เ​งิน​จำนวนม​ าก ใน​โอกาส​ทส​่ี ำคัญ หรอื ​หลาย​ คร้ังเ​ปน็ เ​รอ่ื ง​ของ​หนา้ ตา มี​ประจกั ษ์พยานร​ เู้ หน็ ​มากมาย การ​ทำบุญ​แบบ​ซ้ือ​ความ​สบาย​ใจ​อย่าง​แท้จริง​นั้น จำนวนเ​งิน​ไม่​ใช่​ประเด็น แต่​ ประโยชน​์สุขอ​ ันส​ ำเรจ็ แ​ ก่​ผ้อู​ ืน่ ​ต่างหากท​ ่​ใี ช่ หากค​ ุณ​ทำบญุ ​เพ่ือ​ความส​ บายใ​จไ​ด​้ถ่ีๆ ดวงจ​ ติ ค​ ณุ ​จะ​แปลก​เปลี่ยนไ​ป เปรียบเทียบก​ บั ​เมอื่ ค​ รง้ั ย​ งั ​โลภอ​ ย่างเ​ห็น​ได​ช้ ัด กลา่ วค​ อื เ​ม่อื ส​ ังเกตอ​ าการท​ างจ​ ติ คณุ จ​ ะเ​ห็นค​ วามจ​ ริงว​ า่ ธ​ รรมชาตข​ิ องค​ วามโ​ลภ​ นั้น​ม​อี าการ​ดึงดูด​เอาเ​ขา้ ตวั ผล​ของ​การ​สัง่ สมค​ อื ค​ วามอ​ ึดอัดค​ ับ​แน่น กบั ท​ ัง้ เ​พม่ิ แ​ รง​ ธรรมะใกลต้ วั 25

ทะยานอยากข​ นึ้ ม​ าใ​หม่ สว่ นธ​ รรมชาตข​ิ องก​ ารส​ ละใ​หจ​้ ะม​ อ​ี าการป​ ลอ่ ยอ​ อกจ​ ากต​ วั ผล​ ของก​ าร​ปลดท​ ิง้ ​คือ​ความ​สบาย​หายห่วง กับ​ท้ัง​ลดก​ ำลงั ค​ วาม​ทะยานอยากเ​ก่าๆ​ ลงไ​ด้ ๒) คดิ ล​ ดค​ วาม​อยาก ไม่​ใชค​่ ดิ ​เพ่ิมค​ วามอ​ ยาก ทกุ ค​ นร​ว​ู้ า่ ความอ​ ยากไ​ดอ​้ ยากม​ ี เปน็ ส​ งิ่ ท​ ท​่ี ำความก​ ระวนกระวายใ​จอ​ ยา่ งใ​หญห่ ลวง แต่​รู้​ทั้ง​รู้ ทุก​คน​ก็​ยัง​ไม่​เลิก​อยาก​ได้​อยาก​มี​อยู่​ดี โดย​เฉพาะ​การ​เป็น​นัก​ธุรกิจ​หรือ​ ชาวบ้านร​ ้านถ​ ่นิ ท​ ต​่ี ้องหาเ​ลยี้ งช​ ีพน​ ้นั ดูเหมอื นข​ ัดแย้งแ​ ละไ​มเ​่ ออ้ื อำนวยใ​หก​้ บั แ​ นวคดิ ​ ลดค​ วามอ​ ยาก แตกต​ า่ งจ​ ากพ​ ระช​ ซี​ งึ่ ต​ ้องม​ ีหน้าท​ ่ี “ดับค​ วามอ​ ยาก” ใหห​้ มด คอื บ​ วช​ ด้วย​การ​ตกลงก​ ับช​ าว​บา้ นแ​ ลว้ ​วา่ จ​ ะ​ขอ​ข้าวก​ ิน​เพอ่ื ด​ ับอ​ ยาก ดบั ท​ ุกขท​์ างใ​จ แลว้ ​เอา​ กระแส​สขุ จ​ ากก​ าร​หมด​ทกุ ข​์ทาง​ใจ​แลว้ ​มาแ​ จกจ่าย​ชาว​บา้ นเ​ปน็ การต​ อบแทน อยา่ งไรกต็ าม แมย​้ งั ต​ อ้ งอ​ ยากแ​ บบโ​ลกๆ​ กไ​็ มจ​่ ำเปน็ ถ​ งึ ขนาดต​ อ้ ง “เอาแตอ​่ ยาก” ขอใ​หจ้​ ำไ​วว​้ ่าถ​ า้ ต​ ามใจต​ วั เ​องเ​กนิ ไป ไดแ้​ ล้วจ​ ะเ​อาส​ ่วนเ​กนิ อ​ ีก ความอ​ ยากอ​ ันเป็น​ ส่วน​เกิน​น้ัน จะ​กลาย​เป็น​พายุ​หมุน​กลาง​อก ท่ี​หอบ​เอา​ความ​สุข​ของ​คุณ​ไป​หมด ท้งั วนั ม​ ​ีแต่​ทุกข์ก​ บั ​แรงด​ น้ิ ใ​หม​่ๆไมม่​ ี​ที่​สิ้นสดุ ยกต​ ัวอย่าง​นะค​ รับ ถา้ ค​ ุณซ​ ื้อ​รถ​สปอรต์ ม​ าข​ บั ​เลน่ ​คนั ล​ ะ ๓๐ ลา้ น เป็นต​ า่ งหาก​ จาก​คนั ใ​ชไ​้ ป​ทำง​าน​จริง นนั่ แ​ ปล​วา่ ค​ ณุ ร​ วย​แบบ​หมดก​ งั ขา เพราะ ๓๐ ล้าน​ต้องเ​ปน็ ​ แคเ่​ศษเ​งนิ โลกน​ มี​้ ีข​ องเลน่ ร​ าคา ๓๐ ลา้ นก​ ็​เพราะม​ คี น​ รวย​ระดบั เ​หน็ ๓๐ ลา้ นเ​ปน็ ​ เศษ​เงิน​นั่นเอง ไม่​ใช่​ความ​ผิด​อะไร เป็น​เร่ือง​ท่ี​บุญ​เก่า​บุญ​ใหม่​อนุญาต​ให้​สมอ​ยาก แม้​เป็น​เร่ือง​ไม่​แฟร์ใน​สายตา​ของ​เหล่า​ชน​ผู้​ด้อย​โอกาส ก็​เป็น​เรื่อง​แฟร์ใน​วังวน​ของ​ เกมก​ รรม ประเดน็ ค​ อื เ​มอ่ื ไ​ดร​้ ถส​ ปอรต์ แ​ ลว้ ใจค​ ณุ ย​ งั อ​ ยากไ​ดร​้ ถส​ ปอรต์ ค​ นั ใ​หมใ​่ นเ​วลาอ​ นั สน้ั หรือ​เกดิ ​การเ​รียนร​ วู้​ า่ ไ​ด​้ใหม่ก​ แ็​ ค​่นน้ั วันห​ นึง่ ​ตอ้ ง​เบ่อื แ​ ลว้ ​หา​ใหมอ่​ ยดู่​ ี ไม่​ต่างจ​ าก​ คนั เ​ดมิ เพราะค​ วามเรว็ แ​ ละค​ วามแ​ รงไ​หนๆ​ กไ​็ มอ​่ าจต​ ามท​ นั ค​ วามอ​ ยากข​ องม​ นษุ ย​์ ได้​อยา่ งแ​ ท้จริง​เลย หาก​ความ​สมอ​ยาก​ใน​แต่ละ​คร้ัง เป็น​ไป​เพ่ือ​การ​หยุด​คิด ได้คิด หรือ​ฉุกใจ​คิด กระท่ัง​ความ​ทะยานอยาก​อ่อน​กำลัง​ลง ชีวิต​คุณ​จะ​เข้า​สู่​ภาวะ​พอใจ อาศัย​เงิน​ดับ​ 26 ธรรมะใกล้ตวั

ความ​กระหาย แล้ว​ไม​่กระหาย​เพม่ิ ​อีก แต่​หาก​ความ​สมอ​ยาก​เปน็ ​ไป​เพ่อื ​ต่อ​ความ​ อยาก​ใหม่​ๆ ไม​่ได้คดิ ​ไม่​ได้​อ่าน​อะไร​เลย ชีวติ ​คุณ​จะ​เคลอ่ื น​เขา้ ​ส​ู่ใจกลาง​พาย​ุแหง่ ​ ความอ​ ยาก ท​ี่ป่ัน​ตัวแ​ รงเ​กนิ ​กวา่ ​จะ​มีคว​ าม​สมอ​ยาก​ใดๆ​หยุดย​ ั้ง​ได้ ความส​ มอ​ยาก​ท​ี่ไม่​ตอ่ ความยาวสาวความยืด นอกจากจ​ ะเ​ปน็ การล​ ด​กำลงั ค​ วาม​ ทะยานล​ ง​แล้ว ยัง​ช่วย​ให​้คุณ​รู้จัก​พอใจ​กับ​ปัจจุบัน ไม่​ใช่เ​สียดายอ​ ดีต ไม่​ใช่​มุ่ง​หวัง​ อนาคต จึง​มี​สิทธิ์​พัฒนา​จิต​ให้​ก้าว​ไป​สู่​ธรรมะ​ขั้น​สูง​ข้ึน​กว่า​เดิม ถึง​ข้ัน​คลาย​ความ​ ยึดมั่น​ถือ​ม่ัน​ใน “สมบัติ​ช่ัวคราว” ที่​ลวง​ให้​คุณ​หลง​นึก​หวงแหน​และ​อยาก​ได้​เพิ่ม​ เป็น​นกั ​เปน็ ห​ นา สมบัติ​พัสถาน​เป็น​อุปกรณ​์ช่วย​ฝึก​คลาย​ความ​ยึด​มั่น​ถือ​ม่ัน​ใน​ภพ​ชาติ​ได้​นะ​ครับ กอ่ นอ​ น่ื ค​ ณุ ต​ อ้ งค​ ดิ ใ​หไ​้ ดว​้ า่ ค​ ณุ ไ​มไ​่ ดเ​้ ปน็ เ​จา้ ของพ​ วกม​ นั คณุ ม​ หี นา้ ท​ บ​ี่ รหิ ารม​ นั ช​ วั่ คราว และ​เพื่อ​จะ​คิด​ให้​ได้​เช่น​น้ัน ก็​ต้อง​มอง​เขา้ ​มา​ให้​เห็น​จริง​วา่ ​ทั้งเนอ้ื ทั้งตัว​คุณ​มี​อะไร​ได้​ แคไ​่ หน​กันแ​ น่ ช่วั เ​วลา​ขณะ​ทอี​่ า่ น​บรรทดั ​นอ​ี้ ยู่ คณุ เ​ก็บ​ลม​หายใจ​เขา้ ​ไว้​ไดไ​้ หม?​ ไม​ไ่ ดเ้​ลย​! ชั่ว​คร่​ู เดยี วค​ ุณ​ต้องร​ ะบาย​คนื ​กลับ​ส​ู่ความว​ ่างภ​ ายนอก ช่ัว​เวลา​ขณะ​ที่​อ่าน​บรรทัด​น้ี​อยู่ คุณ​เก็บความ​ปลอดโปร่ง​สบาย​ใจ​จาก​การ​อ่าน​ ธรรมะ​ไวไ้​ด​้ไหม​? ไม​ไ่ ด​้เลย​! เมื่อจ​ ติ ข​ อง​คณุ เ​ลง็ ​ไป​ท​่ีอ่นื ก​็ตอ้ งว​ ุ่นวายไ​ป​ตามส​ ภาพ หัด​มอง​เข้า​มา​ข้าง​ใน​มาก​ๆ เห็น​เป็น​ขณะ​ๆไป​เรื่อยๆ แค่​ช่ัว​แวบ​ก็​ยัง​ดี ขอ​ให้​ เห็น​บ่อยๆ​จน​คลาย​ความ​ยึด​ม่ัน​ใน​กาย​ใจ คุณ​จะ​พลอย​คลาย​ความ​ยึด​มั่น​ใน​สมบัติ​ ภายนอกไ​ปไ​ดด​้ ว้ ย คณุ จ​ ะม​ ช​ี วี ติ ใ​นโ​ลกน​ เ​ี้ พยี งเ​พอ่ื จ​ ดั การอ​ ะไรบ​ างอ​ ยา่ งใ​หเ​้ รยี บรอ้ ย บรหิ ารส​ มบตั ใ​ิ หเ​้ กดิ ป​ ระโยชนต​์ นป​ ระโยชนท​์ า่ น ไมใ​่ ชห​่ วงส​ มบตั ไ​ิ วก​้ ลมุ้ เ​ปลา่ ด​ งั เคย​ อีกตอ่ ไป   ธรรมะใกลต้ วั 27

ถาม - หนย​ู งั ต​ อ้ งข​ อเ​งนิ ค​ ณุ พ​ อ่ คณุ แ​ มม​่ าท​ ำบญุ อยา่ งน​ บ​ี้ ญุ จ​ ะเ​ปน็ ข​ องค​ ณุ พ​ อ่ คณุ แม​่ ไหมค​ ะ? แลว้ ถ​ า้ ห​ นค​ู ดิ ถงึ บ​ ญุ ท​ ท​่ี ำเ​มอื่ อ​ าทติ ยก​์ อ่ น เกดิ ค​ วามส​ ขุ เ​หมอื นไ​ดท​้ ำอ​ กี หน​ู จะ​ได้บ​ ุญ​เท่า​อาทติ ย​์ก่อนไ​หม?  เมอ่ื ค​ ณุ พ​ อ่ คณุ แ​ มใ​่ หเ​้ งนิ น​ อ้ งม​ า เงนิ น​ น้ั ก​ ไ​็ มใ​่ ชส​่ ทิ ธข​์ิ องพ​ วกท​ า่ นอ​ กี ต​ อ่ ไ​ปค​ รบั เงนิ ​ ทองไ​มม​่ อ​ี ำนาจใ​นต​ นเ​อง ไมม​่ คี ว​ ามเ​ปน็ ข​ องใ​ครต​ ายตวั เจตนาย​ กก​ รรมสทิ ธจ​์ิ ะเ​ปน็ ต​ วั ​ เปลยี่ น​เจ้าของ​ไป​ได้​เรอื่ ยๆ ฉะน้ัน​เมอ่ื ​น้อง​เอา​เงนิ ​ของ​ตัว​เอง​ไป​ทำบญุ บญุ ​ยอ่ ม​เกดิ ​ แก่ตัวน​ อ้ ง ไม​เ่ กดิ ​ขนึ้ ​กับ​พวกท​ ่าน แตอ่​ าจช​ ว่ ย​ใหพ​้ วก​ทา่ น​ม​ีส่วน​รว่ ม ถา้ น​ อ้ งท​ ำบุญ​ แลว้ ​หนา้ ตาแ​ จม่ ใส ชวนใ​ห้พ​ วกท​ ่าน​เกิดค​ วาม​ยินดต​ี าม ความ​ยินดตี​ าม​นน้ั แ​ หละค​ ือ​ บญุ ​ของ​พวกท​ า่ น​เอง การ​ระลึก​ถึง​บุญ​ท่ี​เคย​ทำ​แล้ว ย่อม​ก่อ​ให้​เกิด​โสมนัส เป็น​ประโยชน์​ใน​ตัว​เอง และ​อาจส​ านต​ ่อใ​ห้​เกดิ ​ประโยชน​์ขน้ั ส​ ูงข​ ึน้ ​ได้ ยกต​ วั อย่างเ​ช่น เม่อื ผ​ ม​พูด​เรือ่ งก​ าร​ให้ ประโยชน​์ของ​การ​มี​ใจ​คิด​สละ​จะ​เป็นความ​เบา นอ้ ง​ยอ่ ม​นกึ ออก เข้าใจ​ตาม​ได้​ทนั ที เพราะ​เพิง่ ​ผา่ น​ประสบการณ​ต์ รง​นั้นม​ าห​ ยกๆ เมอ่ื ผ​ มก​ ลา่ วต​ อ่ วา่ ใ​จท​ ค​่ี ดิ ส​ ละ ใจท​ โ​่ี ปรง่ เ​บาน​ น้ั เหมาะ​ควร​แกก​่ าร​เหน็ ​คา่ ​ของ​การ​ รกั ษาศ​ ลี นอ้ งก​ ย​็ อ่ มเ​ขา้ ใจส​ ง่ิ ท​ ผ​ี่ มพ​ ดู ไ​ดเ​้ ชน่ เ​คย เพราะใ​จท​ ส​ี่ ละค​ วามต​ ระหน่ี ยอ่ มเ​ปน็ ​ ไป​ใน​ทางเ​ดียวกนั ​กับใ​จ​ท​่สี ามารถส​ ละบ​ าป​และค​ วามช​ วั่ ​ร้ายท​ งั้ ปวง เม่อื ผ​ มก​ ล่าวต​ อ่ วา่ ใ​จท​ ส่ี​ ละค​ นื บ​ าปแ​ ละค​ วามช​ ว่ั ร​ ้ายน​ ั้น เหมาะค​ วรแ​ กก่​ ารเ​ห็นค​ ่า​ ของ​การ​ประพฤต​ิธรรม ภาวนาใ​หเ้​หน็ แ​ จง้ ว​ า่ ก​ ายใ​จน​ ไ​ี้ มค่​ วรย​ ดึ ม​ นั่ ถ​ อื ม​ น่ั เพราะ​มนั ​ไม​่ เทยี่ ง ถา้ อ​ ยากใ​หเ​้ ทย่ี งย​ อ่ มเ​ปน็ ท​ กุ ข์ และเ​พราะม​ นั ไ​มใ​่ ชต​่ วั เ​รา ถา้ อ​ ยากใ​หม​้ นั ค​ งส​ ภาพ​ เป็น​เราย​ ่อม​เป็นท​ กุ ข์ ดงั นจ​ี้ ติ ​ท่​ีสะอาดแ​ ล้ว​ของน​ ้องย​ ่อม​เหน็ ​ตามไ​ด​้จริงอ​ ีกเ​ชน่ ก​ ัน สรุปค​ ือ​ทานท​ นี​่ อ้ งท​ ำ​แลว้ จะ​ตามไ​ป​เป็นเ​หตเ​ุ ป็นป​ ัจจยั ส่งเสรมิ ใ​หน้​ ้องก​ ้าวข​ ึน้ สูง​ ขั้น​ต่อ​ขั้น กระทั่ง​ถึงท่ี​สุด​ของ​ประโยชน์​ได้ อย่า​หวัง​เพียง​แค่​ระลึก​ถึง​แล้ว​จะ​ได้​บุญ​ เท่าเดมิ เ​ลย​ครับ สารบญั  28 ธรรมะใกล้ตัว

ไดอาร่ีหมอดู อ่านบนเวบ็ • ฟงั เสียงอ่าน ไดอ​ า​รห​่ี มอดหู​ น้าที่ ๒๐ โดย หมอพีร์ ความ​รัก​เป็น​สิ่ง​ท่ี​สร้าง​ปัญหา​ต่างๆ​มา​ให้​มนุษย์ มีค​วาม​วุ่นวาย​ยุ่งเหยิง​ซับซ้อน​ มากมาย ความ​รัก​เป็น​ปัญหา​ที่​ทำให้​มนุษย์​หลง​เวียน​ว่าย​กับ​การ​อยาก​จะ​เกิด และ​ ความร​ ักย​ งั ม​ อี​ ทิ ธิพลท​ ที​่ ำใหจ​้ ติ ใจข​ องค​ นเ​จ็บปวดท​ รมาน ถงึ ข​ ัน้ ค​ ดิ สน้ั ฆ​ ่าต​ วั ต​ าย เพือ่ ​ ทจ​่ี ะห​ นสี​ ภาพ​จติ ใจ​ที​่มีคว​ าม​ทุกข์ เหมอื น​ไม่​มีเ​น้ือท่บ​ี น​โลก​ให​้ม​ีชีวติ ​อยู่ต​ ่อไ​ปไ​ด​้อีก วนั น​ ม​ี้ เ​ี รอื่ งราวข​ องห​ ญงิ ส​ าวค​ นห​ นง่ึ ทต​่ี กเปน็ ท​ าสข​ องค​ วามร​กั จ​ นท​ ำใหเ​้ ธอต​ ดั สนิ ใจ​ ทำส​ ่ิงผ​ ิดไ​ปโ​ดยไ​มร​่ ู้ตวั จติ ใจท​ ่ม​ี แี​ ตค่​ วามท​ ุกขเ์​พราะค​ วามไ​มส​่ มห​ วัง ทำใหเ้​ธอต​ ้องถ​ ูก​ ชกั จูงใ​ห้​ไป​เชือ่ ​และ​ทำอ​ ะไรท​ ่ี​ไมด​่ ​ีได้​ง่ายม​ าก หลายค​ น​อาจจ​ ะ​มคี ว​ ามส​ งสัยว่า ทำไม​ ผู้หญิง​จึง​มอ​ี ารมณ​์แปรปรวนไ​ด้​งา่ ย เพราะโ​ครงสร้างข​ อง​ผหู้ ญิงถ​ ูกส​ ร้าง​ดว้ ย​อารมณ์ โครงสร้าง​ของ​ผู้ชาย​เกิด​จาก​เหตุ​และ​ผล ดังน้ัน​เป็น​ธรรมดา​ที่​ผู้หญิง​จะ​มี​อารมณ​์คิด​ ทำร้ายต​ วั ​เอง เธอม​ าด​ ดู ว​ งบ​ อกว​ า่ เ​พอื่ นแ​ นะนำม​ าค​ ะ่ มเ​ี พอ่ื นม​ าส​ ง่ ห​ นง่ึ ค​ น ยงั ไ​มท่ นั ไ​ดถ​้ ามว​ นั เกดิ ​ ผหู้ ญงิ ​คน​นี้ ก็​อ่าน​ได้​งา่ ย​โดย​ไม่​ต้อง​ใช​้วัน​เกิด​กไ็ ด้ นำ้ เสียง​ที่​พูด​ออก​มา​ทำให้​เหน็ ได้​ วา่ เปน็ ค​ นท​ ค​่ี ดิ มาก ระบบค​ วามค​ ดิ เ​ปลย่ี นไ​ปเ​ปลยี่ นม​ าต​ ลอด บางค​ รง้ั เ​ธออ​ าจจ​ ำไ​มไ่ ด​้ แมก​้ ระทงั่ ค​ วามค​ ดิ เ​ดมิ ท​ ผ​่ี า่ นไ​ปแ​ ลว้ หรอื เ​รยี กอ​ กี อ​ ยา่ งว​ า่ ส​ ตส​ิ ตงั ไ​มอ​่ ยก​ู่ บั ต​ วั เลย จติ ใจ​ อม​ทกุ ข์ เศร้าหมอง หมกมนุ่ ​แตเ​่ รื่อง​เดมิ ให้อภัยค​ นอ​ ่ืน​ไดย้​ าก พอ​เห็น​อย่าง​นี้​ก็​เกิด​ความ​สงสาร เพราะ​จะ​ทำให้​เธอห​ ยุดค​ ิด หยุด​เป็น​อย่าง​นี้​ ไดย้ าก เนอื่ งจากจ​ ติ ใจเ​ธอไ​มม​่ ก​ี ำลงั ใ​นก​ ารค​ ดิ จ​ ะแ​ กไ้ ขต​ วั เ​องเ​ทา่ ไ​หร่ และ​ถา้ เ​ธอไ​มย่ อม​ ตงั้ ใจเ​ปลย่ี นตวั ​เอง​อะไรก​ ็​เปล่ียนไ​ม่ไ​ด้ รู้สึก​ได้​ชัดเจน​ว่า​กำลัง​เป็น​ทุกข์​เพราะ​ความ​รัก พอ​สำรวจ​เธอ​เสร็จ ก็​บอก​ว่าใ​น​ ดวงเ​รอื่ ง​อนื่ ด​ ​ีหมด​เลยน​ ะ ไม่ล​ ำบากส​ กั ​เรื่อง แต่เ​รอ่ื ง​ทีต่​ อ้ งล​ ำบาก​และ​ทำให้​ชวี ิต​ต้อง​ ธรรมะใกล้ตัว 29

เจอ​ปัญหา​หนกั ​ที่สดุ คือเ​รอ่ื ง​ความร​ กั ​เร่อื ง​เดียว เธอก​ ร็​ ีบบ​ อก​ว่าใ​ชค่​ ่ะ เร่ืองค​ วาม​รกั ​ ทำให​ท้ ุกขม​์ า​ตลอด รู้สึกว​ ่าเ​ธอจ​ ะ​ไม​่เคย​มอง​วา่ เป็นก​ รรมข​ องเ​ธอ​เทา่ ไ​หร่ ก​บ็ อกต​ ่อว่า​การท​ ​เ่ี ธอจ​ ะ​ตอ้ งโ​ดนค​ นนอกใ​จ​ไมไ่​ด้บ​ ังเอญิ โ​ดน​ทำ​นะ เกิดจ​ ากก​ รรม​ ทเ​่ี คยท​ ำไ​ว้ ซงึ่ ก​ รรมเ​ร่ืองค​ วามร​ กั ท​ ต​ี่ ้องโ​ดนไ​มต่​ ้องไ​ปด​ ช​ู าตทิ​ แ่ี​ ลว้ ห​ รอก ดจู​ ากช​ าตนิ​ กี​้ ็​ สรา้ งข​ น้ึ ม​ าเ​องท​ งั้ นนั้ มคี น​ มาจ​ บี ก​ ห​็ ลอกใ​หเ​้ ขาม​ คี ว​ ามห​ วงั สดุ ทา้ ยก​ ไ​็ มเ​่ อาเ​ขา บางคน​ กถ​็ งึ ข​ นั้ เ​ปน็ แฟน พอม​ คี น​ ใหมเ​่ ขา้ ม​ าก​ น​็ อกใจเ​ขาไ​ปค​ บค​ นอ​ น่ื ซง่ึ เ​ธอก​ เ​็ ลา่ ใ​หฟ​้ งั ว​ า่ ก​ อ่ น​ หนา้ ​คน​นี​เ้ ธอก​ ค็​ บก​ ับ​คนอ​ ่ืนอ​ ยู่ ถึง​มาเ​จอ​คนน​ ี้ นอกเหนือ​จาก​การท​ ี​่เคยท​ อดทง้ิ ​คนอ​ น่ื อกี ​ส่งิ ​หน่งึ ค​ ือ การเ​อาแตใ่ จ ขี​้หึง และ​ก​็ ยงั ​คดิ ​ไปเ​อง​วา่ แ​ ฟนจะ​นอกใจ กรรมเ​รอ่ื งค​ วามร​ ัก​เวลา​ให​้ผล ไมจ​่ ำเป็น​ต้องส​ ่ง​คนอ​ นื่ ​เข้าม​ า​เป็นม​ ือท่ีสาม บางที​ กม็​ กั ​จะ​เจอ​ความ​คิด​ของ​ตวั เ​องเ​ปน็ ​มารคอ​ ย​หลอกค​ อยห​ ลอน ให​้ตวั เ​องค​ ดิ ​ว่า​แฟนจะ​ นอกใจ​ตัว​เอง ทำให้​ต้อง​เกิด​อาการ​อยาก​เป็น​เจ้าชีวิต​ของ​เขา​โดย​ไม่​รู้ตัว อยาก​รู้​ อยากเหน็ เ​ร่อื งราวช​ วี ิตข​ องเ​ขาท​ งั้ หมด อยากจ​ ะใ​หแ้​ ฟนรายงานห​ มดว​ า่ ท​ ำอ​ ะไรท​ ไ่ี หน​ อย่างไร หรือ​ส่วนห​ นึง่ ก​ ม​็ กั ​จะ​ตาม​เช็คว​ ่าท​ ำ​อะไรอ​ ยู่ โดย​จติ ใจ​ตัว​เอง​จะ​แอบ​เขา้ ขา้ ง​ ตวั เอง​วา่ ไมไ่ ด​้เช็ค แตจ​่ ิต​ลึก ๆ อยาก​รู้อยแ​ู่ ลว้ เม่ือ​จิตใจ​ถูก​กรรม​เล่นงาน เมื่อ​คิด​ว่า​เขา​จะ​นอกใจ ก็​เลย​ทำให้​กลาย​เป็น​คน​ น้อยใจง่าย หงุดหงิด​ง่าย ระแวง​สงสัย​หวาด​กลัว​จน​ทำให้​เกิด​พฤติกรรม​ที่​ไม่​ดี​กับ​ แฟนได้ ทำให้​อีก​ฝ่าย​เกิด​ความ​รำคาญ​โดย​ไม่​รู้ตัว สุดท้าย​ก็​ทะเลาะ​กัน​เพราะ​เรื่อง​ ไมเ​่ ปน็ เ​รอ่ื งท​ ำให้​เป็นเ​รอื่ งไ​ด้ ดังนนั้ ​ถ้า​ใคร​เริม่ ​เกิด​อาการค​ ดิ ว​ า่ แ​ ฟนนอกใจ ทง้ั ทย​ี่ งั ​ไมเ​่ คยเ​จอ​ตำห​ ​ตู ำตา ก​็อยา่ ​ เพง่ิ ใ​จรอ้ นจ​ นิ ตนาการไ​ปเ​อง คดิ ไ​ปเ​องเ​ปน็ ตเุ ปน็ ตะว​ า่ เ​ขาก​ ำลงั จ​ ะน​ อกใจ ทงั้ ทเ​่ี ขาอ​ าจ​ จะ​ไม่​ได้​ทำ​ก็ได้ ต้อง​เหน็ ​เอง หรอื ​ได้ยิน​เสียง​กอ่ น​คอ่ ย​วา่ ​กัน​อกี ​ที อยา่ ​จุด​ไฟ​ใน​บ้าน​ ด้วย​ตัวเ​อง เม่อื พ​ บ​อาการร​ ะแวง​เกินเ​หตก​ุ ​ใ็ หห้ าก​ ิจกรรม​อย่าง​อ่นื ​ทำ ให้​ไมม​่ เ​ี วลาว่าง​ มาก​ไป จะไ​ด​้ไม​ค่ ดิ มาก 30 ธรรมะใกลต้ วั

บอกเ​ธอไ​ปต​ ามท​ ร​่ี สู้ กึ ม​ าว​ า่ การท​ เ​ี่ ธอโ​ดนแ​ บบน​ เ​ี้ ปน็ การท​ ต​ี่ อ้ งใ​ชก้ รรม และก​ าร​โดน​ กระทำไ​มไ​่ ดเ​้ กดิ จ​ ากผ​ ชู้ ายผ​ ดิ ฝ​ า่ ยเ​ดยี ว สว่ นห​ นงึ่ เ​กดิ จ​ ากก​ ารกร​ ะท​ ำข​ องเ​ธอท​ เ​่ี อาแตใ่ จ คดิ มากไ​ปเ​อง ระแวงส​ งสยั ​ไป​เอง ตรงน​ ้ี​ก​็เป็น​ตวั เ​รง่ ​ให้​แฟนไปม​ ีค​นอ่นื เ​หมอื นก​ ัน เธอ​พยัก​หน้า​เหมอื น​รับ​รู้​วา่ ​ทำ​ผดิ ​มา​จรงิ  ๆ แต​่รสู้ กึ ​ว่า​จิต​นอ้ ง​เขา​เหมือน​จะ​รบั ​ได​้ แต่​ไม่​เต็ม​ร้อย ว่าเป็น​กรรม​ของ​ตัว​เอง​เท่า​ไหร่ แต่​รู้สึก​ได้​ว่า​เธอ​จิตใจ​ไม่ค่อย​ปรกติ คดิ ว​ กว​ นเ​พ่ือค​ วามต​ อ้ งการ​ของ​ตวั เ​อง สุดท้ายเ​ธอ​กห็​ ลุดปากอ​ อกม​ า​ว่า ทำ​ยังไ​งดคี ะ​ หนู​ถึง​จะ​ทำให้​แฟนกลับ​มา​คืนดี​กัน​ได้ พูด​มา​ต้ัง​นาน​คิด​ไว้​แล้ว​ว่า​ต้อง​ไม่​เข้าใจ​เร่ือง​ อะไร​แน่นอน สุดท้าย​เป็น​อย่าง​ท่ี​คิด​ไว้​เลย เพราะจ​ ิตใจ​เธอ​วน​ไป​วน​มา เหมือนม​ ี​ ความบกพร่องท​ างจ​ ติ ​ชอบกล เธอบ​ อกอ​ ีกว​ ่า ที่มา​หา​อยาก​ให้​พี่​ช่วย​หา​ทาง​ให้​หนู​ได้​แฟนคืน​มา​ค่ะ พอ​จะม​ ี​วิธี​ ไหมคะ พอ​ย่งิ ​ถาม​ประเด็นน​ ม้​ี า​กต​็ อบไ​มถ่​ กู ​เลย คดิ ใ​น​ใจว​ า่ ​จะ​ตอบเ​ลยี่ ง ๆ เพราะ​ไม่​ อยาก​ให้​เสียใจ แต​่ใจ​อีก​ส่วน​หนึ่ง​ก​็ไม่​อยาก​ให้​น้อง​เขา​หลอก​ตัว​เอง ก็​บอก​ไป​ตรง ๆ ว่า พีไ่​ม​ส่ ามารถ​ทำใหน้​ อ้ งก​ บั ​เขา​มาค​ ืนดี​เป็น​แฟนกันไ​ด้ เส้นทาง​เดนิ ช​ ีวติ ข​ อง​เราก​ บั ​ เขา​มนั ​ตา่ ง​กนั ​นะค​ ะ ไมส​่ ามารถเ​ดิน​รว่ มท​ าง​กนั ต​ ่อไ​ป​ได้ ก็ได้​บอก​น้อง​ไป​อีก​ว่า อย่า​หลอก​ตัว​เอง​อีก​เลย ยอม​รับ​ความ​จริง​เถอะ เพราะ​ ถา้ ​ปล่อย​ให้​ใจ​จนิ ตนาการ​ไป​มาก​กว่า​นี​้วา่ ​จะ​กลบั ​มา​เปน็ ​แฟนกัน​และ​แตง่ งาน​ดว้ ย​กัน หนูจะ​ทุกข์​มาก​กว่า​น้ี เพราะ​ความ​เป็น​จริง​มัน​ไม่​ใช่ ไม่​สามารถ​เป็น​คู่​ได้ ถ้า​จิตใจ​ ยอม​รบั ​ความ​จริงไ​ม่​ได้ จติ ​ของ​ตวั ​เอง​ก็​จะพ​ าใ​ห​ต้ วั เ​อง​อยู่​ใน​โลกแ​ หง่ ค​ วามฝ​ นั เดย๋ี วจะ​ เจ็บปวดม​ าก​ข้นึ พอ​เจ็บปวดม​ ากข​ ้นึ ​เราเ​อง​จะแ​ ย่ ทัก​ไป​อีก​ว่า​คิด​ฆ่า​ตัว​ตาย​มา​หรือ​เปล่าเนี่ย เธอ​ก็​พยัก​หน้า​ตอบว​ ่า​ใช่ พร้อม​กับ​ บอกวา่ หนไู​มส่​ ามารถอ​ ยบู่​ นโ​ลกต​ อ่ ไ​ปไ​ดถ​้ า้ ไ​มม่​ เ​ี ขา กบ​็ อก​ไป​วา่ อยา่ ไ​ปค​ ดิ อ​ ยา่ งน​ น้ั สิ กอ่ นห​ นา้ ​จะ​ม​ีเขา​เปน็ แฟน เรา​ก็​มี​พอ่ ​แม่ มเ​ี พอ่ื น เรา​ยังอ​ ย่ไ​ู ด้ พอ​วนั น​ ไ​้ี ม่​มี​เขาก​ ต​็ ้อง​ อย​ู่ได​้สิ เขา​ก็​ยืนยนั ค​ ำเ​ดิมพ​ ร้อมบ​ อก​ว่า หนอ​ู ยไ่​ู มไ​่ ด้​จรงิ  ๆ เธอ​กลับ​บ้าน​พร้อม​กับ​การ​ไม่​ยอม​รับ​ความ​จริง ก็​ให้​เบอร์​ไป​พร้อม​กับ​บอก​ว่า มีอะไร​โทรม​ า​ได้​นะ ถ้าห​ าท​ างอ​ อก​ไมเ​่ จอ​จรงิ  ๆ ยนิ ดช​ี ว่ ยเหลือ​ได้ ธรรมะใกลต้ วั 31

พอ​ตก​เย็นว​ ัน​นป​้ี ระมาณส​ าม​ทุ่ม​เธอก​ ็โ​ทรม​ า พร้อม​กบั ร​ อ้ งไห​บ้ อกว​ ่า​หนู​ไมอ​่ ยาก​ จะอ​ ยแ​ู่ ลว้ หนอ​ู ยากต​ าย รสู้ กึ ต​ กใจม​ ากเ​หมอื นก​ นั เ​พราะไ​มเ​่ คยเ​จอค​ นค​ ดิ จ​ ะฆ​ า่ ต​ วั ต​ าย คดิ ว​ ่าท​ ำย​ ังไงดี ก​็ตง้ั ​สตพ​ิ ร้อมก​ บั ​ให้​กำลังใจ​ตา่ ง ๆ ยก​แมน่ ้ำท​ ้งั ​ห้า​มา​ให้​เธอ​คิดไ​ด้ สุดท้าย​ก็​บอก​ไป​ว่า​ตาย​ตอน​จิตใจ​หดหู่​แบบ​น้ี ภพ​ภูมิ​ที่​ไป​ไม่​ใช่​มนุษย์​แน่นอน จิตใจ​หดหู่​ตาย​ไป​ก็​ไป​เป็น​สัตว์​เดรัจฉาน รับ​ได้​เห​รอ เธอ​ก็​เงียบ​ไป​ครู่​หน่ึง เสียง​ก็​ ยงั ส​ ะอกึ สะอืน้ จติ ใจ​น้องห​ มกมนุ่ ​อยกู​่ ับค​ วามค​ ิด​ทวี่​ า่ ​จะอ​ ยู่​ดว้ ย​กนั เ​หมือน​เดมิ ต​ ลอด กบ็ อก​วา่ ​ปลอ่ ย​เขาไ​ป​เถอะ อยา่ ไ​ปย​ งุ่ ​กบั เ​ขาเ​ลย ใหอ้ ภยั ​เขาด​ ​กี วา่ น​ ะ เธอ​ก​ไ็ ม​่พดู ​อะไร จิตใจก​ ย็​ งั ​ดอื้ ท​ จ่ี​ ะ​คิด​อยา่ งน​ อ้​ี ยู่ เธอบ​ อกอ​ กี ว​ า่ พข​่ี องเ​พอื่ นแ​ นะนำใ​หไ​้ ปท​ ำเสนห่ ์ จะไ​ปด​ ไ​ี หม รสู้ กึ ต​ กใจม​ ากส​ ำหรบั ​ คำ​ถาม​น้ี กบ​็ อกว​ ่า อย่า​ไป​ยุง่ ​เลย มันเ​ป็น​ศาสตร์ม​ ืด เป็น​ส่ิง​ไม​่ด​ีนะ พอ​เราเ​ข้าไป​ ย่งุ ช​ วี ติ จ​ ะ​ตกต่ำ​ลง​ไปเ​รือ่ ย ๆ ดเู หมอื นเ​ธอ​จะเ​ข้าใจ​ในต​ อนน​ ั้น แต​่ในใ​จ​เธอ​รัน้ ​จริง ๆ ยอมรับ​ความจ​ ริง​ไมไ​่ ดเ้​ลย พอเ​วลาผ​ า่ นไ​ปส​ องว​ นั ก​ ไ็ ดร​้ บั โ​ทรศพั ทข​์ องเ​ธอบ​ อกว​ า่ พต​ี่ อนน​ ห​้ี นก​ู ำลงั จ​ ะเ​ดนิ ทาง​ ไปต​ า่ ง​จังหวดั ก​ ับเ​พ่ือน เพอ่ื ไ​ปท​ ำเสน่ห์ ตดั สินใจแ​ ล้วย​ ัง​ไงก็จะท​ ำ ตอน​นร​้ี ถยา​งแตก​ กำลัง​เปล่ียนย​ างท​ ี​่ปม๊ั นำ้ มัน ก​บ็ อก​ไปว​ ่า เหน็ ไ​หมก​ ารไ​ป​ยงุ่ ก​ ับส​ ิง่ ​ไมด​่ ี ยงั ​มเี​หตุการณ์​ มาเ​ตอื น กลบั ​บา้ นเ​ถอะ เราย​ ัง​มบี​ ญุ ช​ ว่ ยไ​ว​ใ้ ห​เ้ ราไ​มไ​่ ปย​ งุ่ ​กับส​ ิ่งม​ ดื  ๆ ไดง้​่าย​นะ เธอก็​ ไม่​ยอม ยังด​ ้ือ​ทจี​่ ะ​ไป​อยู่ บ้าน​ที่​เธอ​ไป​น้ัน​ทุก​ท่าน​คง​รู้จัก​กัน​ดี เพราะ​ค่อนข้าง​เป็น​คน​ท่ี​มีชื่อ​เสียง​ด้าน​มืด เคยเ​ปน็ ข​ า่ วด​ งั ม​ ากเ​มอ่ื ก​ อ่ น คดิ ว​ า่ การเ​ปน็ ข​ า่ วห​ นงั สอื พมิ พต์​ อนน​ นั้ จะ​ทำใหค​้ นจ​ ะ​ไม​่ กลา้ ​ไป แต่​กลับ​ไม​เ่ ป็นอ​ ย่างน​ นั้ สมญา​นามข​ อง​หมอท​ น​่ี ้อง​เขาไ​ปน​ ้นั ม​ ชี ื่อป​ ระมาณ​ว่า สามเณรย​ า่ งศ​ พเ​ด็ก​เอา​นำ้ มนั พราย ซง่ึ ก​ เ​็ คย​มคี น​ เลา่ ​วา่ มส​ี าว ๆ ไปท​ ำเสน่ห์น​ นั้ ตอ้ ง​ เสียตวั ​ให้​ก่อน จงึ ​จะท​ ำให้ ซึ่งน​ อ้ ง​คนน​ เี้​ธอก​ ​ร็ ้ด​ู วี​ ่า​มีเ​รือ่ งแ​ บบน​ ี้ แตเ่​ธอก​ ต​็ ดั สินใจ​ไป น่ัง​ถอน​หายใจ สุดท้าย​เรา​ก็​ไม่​สามารถ​ไป​เปลี่ยน​ให้​ใคร​คิด​ได้​ทุก​คน ก็พ​ ยายาม​ อุเบกขา ภาวนา​ว่าข​ อ​ให้​เธอป​ ลอดภัย กลบั ​มาไ​มต​่ ดิ ​โรค​แลว้ กนั 32 ธรรมะใกล้ตัว

หลังจากท​ ีค​่ ยุ ​กนั ​เสรจ็ เ​ธอก​ ​็ไม​ไ่ ดโ้​ทร​มา หาย​ไป​อกี ห​ นง่ึ ว​ ัน แลว้ ​เธอ​ก​โ็ ทรม​ าต​ อน​ เชา้  ๆ พร้อมก​ บั ม​ าเ​ล่าว​ ่า ตอนไ​ป​ถงึ ​บ้านเ​ขาแ​ ลว้ เขา​ก็​เชิญไ​ปใ​น​หอ้ งร​ อท​ ำพ​ ิธี ตอน​ กำลัง​จะ​ทำ​พิธี​ตำรวจ​ก็​มา​ล้อม​บ้าน​เต็ม​ไป​หมด​เลย หนู​ก็​ตกใจ​มาก​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น ตำรวจ​ก็​พา​หนู​ไป​ให้​ปากคำ​ที่​โรง​พัก พ่ี​เห็น​ข่าว​ไหม​ที่​เขา​โดน​จับ​ดัง​มาก​ใน​ตอน​นั้น ตำรวจก​ ข็​ อ​ใหเ​้ ราใ​หป​้ ากคำเ​พื่อส​ บื พยาน ตำรวจจ​ ะ​ให​ล้ งชอื่ เ​พอ่ื เ​ป็นพ​ ยาน แต่​หนูข​ อ​ ไม​่ลง ซึง่ ​ก็ได้ ไมอ่​ ยากใ​หพ้​ ่อแ​ มร่​ เู้​ดยี๋ ว​ท่าน​จะ​เสียใจ ยัง​มีแก่ใจ​คิดถงึ พ​ อ่ ​แม่ด​ ้วย พอ​โดน​จับ จงึ ​คอ่ ย​มา​เช่อื ​คำ​แนะนำ​ว่า​ควร​ทำ​อย่างไร บอก​แล้ว​ว่า​อย่า​ไป​ย่งุ ​กบั ​ ส่ิง​มืด ไม​่อย่าง​น้ัน​ชีวิต​จะ​ตกต่ำ​ลง พูด​ไป​ได​้ไม​่เกิน​หนึ่ง​อาทิตย​์เลย พอห​ ูตาสว่างก​ ็​ แนะนำใ​ห้​อ่าน​กรรม​พยากรณไ​์ ปส​ อง​เล่ม กอ​็ า่ น​จบ​หมด และ​ลา่ ​สุดท​ ่​คี ุย​กนั ก​ ็​รสู้ ึกว​ า่ ​ กำลัง​จะ​ไป​บวชช​ีพราหมณ​์ทว่ี ัด และ​กำลงั ​จะ​เป็น​ประธาน​ผ้าปา่ ​ชวน​ให​้คน​ทำบญุ ​วัด​ ทร่​ี ู้จกั จาก​นน้ั ​กไ็​ม​่เคยไ​ดต​้ ดิ ตอ่ เ​ธออ​ กี เ​ลย หลงั จากน​ ้ัน​กเ​็ จอ​ลูกค้า​อีกห​ ลาย​คนเ​ป็น​แบบ​น้ี อยากใ​ห้​แฟนกลับม​ า โดนห​ ลอก​ ให้​ทำพ​ ิธี​ตา่ ง ๆ โดยใ​ห​้ส่งเ​งิน​มา​ให้ หมดไ​ปห​ ลาย​หมน่ื แ​ ต่​กไ​็ ม่เ​ห็น​ไดอ​้ ะไรเ​ลย ชวี ติ เ​ราพ​ อเ​ราป​ ลอ่ ย “ความ​อยาก” เขา้ ค​ รอบงำค​ วามค​ ดิ และ​ไมเ​่ ทา่ ทนั ​ความคดิ ​ ตวั เ​อง อาจจ​ ะท​ ำใหเ​้ ราพ​ าชว​ี ต​ิ ตวั เ​องใ​หต​้ กตำ่ ล​ ง การย​ อมร​บั ค​ วามจ​ รงิ ก​ บั เ​รอื่ งท​ เ​ี่ กดิ ขน้ึ ​ สำคัญท​ ่สี ดุ เรา​ตอ้ งไ​ม​ห่ นค​ี วามจ​ รงิ เพราะถ​ ้า​เรา​หนค​ี วาม​จรงิ ​เรา​อาจจ​ ะ​กลาย​เปน็ ​คน​ หลอก​ตัว​เอง อาจ​จะต​ ก​อยใ​ู่ นภ​ วงั ค​์แห่งค​ วาม​มืด​ของจ​ ิต สุดท้าย​จิตใจ​ที่​มืด​ก็​ทำให้​เรา​คิด​แต่​สิ่ง​มืด​ให้​ชีวิต​ตัว​เอง ทำให้​ทำลาย​ตัว​เอง​ได้​ ทกุ อยา่ ง ความท​ กุ ขน​์ น้ั ถ​ า้ เ​ราย​ อมร​บั ค​ วามจ​ รงิ กท​็ กุ ขไ​์ มน​่ านห​ รอก เพราะธ​ รรมชาต​ิ ของค​ วามท​ ุกข์ เกิดข​ ึ้น ตง้ั อ​ ยู่ และก​ ด​็ บั ไ​ป​ใน​ที่สดุ ไม่​อย​กู่ ับเ​ราไ​ป​ตลอด​ชวี ติ ห​ รอก ท่ีท​ กุ ขน​์ านเ​พราะอ​ ยากอ​ อกจ​ ากส​ ภาพท​ ีท่​ ุกข์ อยากห​ นคี​ วามท​ ุกข์ และท​ กุ ขเ์​พราะ​ ไม่​อยากจ​ ะ​ทกุ ข์ ท้งั  ๆ ท​่ีมนั ต​ อ้ งท​ ุกข​์มันต​ ้อง​เสยี ใจ ถ้า​ม​สี ต​ิรทู้ ัน ไม​่หน​ีความจ​ ริง ไม่​อยก​ู่ บั ​ความอ​ ยาก ยงั ​ไงกด็ ข​ี นึ้ ​ได้ ตดิ ต่อห​ มอพ​ ีรไ์ ด้ท่ี ๐๘๗​-๙๓๔​-๗๘๗๑ และ ๐๒-​๙๓๒​-๑๘๘๗ สารบัญ   ธรรมะใกลต้ วั 33

กวีธรรม อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน ชีวติ ท​ ี​่ค้มุ ค​ ่า โดย ศริ าภรณ์ อภ​ิรฐั ๏ แม​ไ้ ด้​เกิดเ​ปน็ ​มนษุ ยเ​์ พียงห​ น่งึ ห​ น​ หาก​ใช้​โอกาส​ตนใ​ห้​คุ้ม​คา่ กเ​็ พยี งพอ​จะ​ข้ามพ​ ้น​วนวฏั พา​ ส่​ูวิราคะส​ ขุ ​สุด​วิมตุ ต​นิ ัน้ อยา่ ​ปล่อย​ให้​ตน​พลาดโ​อกาสด​ ​ี ชีพ​อันน​ อ้ ยน​ ดิ ​น้ี​สุด​แสน​สน้ั ปฏบิ ัติ​พากเพยี รภ​ าวนาพ​ ลนั ​ หนง่ึ ​ชีวันก​ ็​คุ้ม​ไดแ​้ น​่ไซรเ้​อย � เป็น...ใหเ​้ ปน็ โดย ตรง​ประเดน็ ๏ คน​ขเ้ี หร่​บ้างอ​ ยากเ​ป็น​เช่นค​ นส​ วย​ บางค​ นร​ วย​กังวล​จะ​จน​ยาก บาง​คนเ​กง่ ​กไ​็ มแ่​ น่อ​ าจ​ลำบาก​ ลว้ นห​ ลายหลาก​อลวนท​ ี​ค่ น​เป็น บาง​คน​สวยไ​ม​่พอข​ อส​ วย​เพ่มิ ​ ตกแตง่ เ​สริม​จมกู ​ด้ังด​ ังท​ ี​่เห็น ทำ​คว้ิ โ​กง่ ป​ าก​เรยี วเ​คยี้ ว​ยากเย็น​ แสนท​ กุ ขเ​์ ขญ็ ​สับสน​ปนม​ ายา บาง​คน​รวย.​..คิดไ​ม่​ซึ้งจ​ ึง​ลำบาก​ ม​ีทรพั ย์ม​ าก​แต่​ใจ​ไมห​่ รรษา บาง​คน​เก่ง​แต​่กร่าง​สรา้ ง​อัตตา​ กอ็​ าจ​พาช​ อกช้ำร​ ะกำใ​จ พงึ ต​ ระหนัก​ตรอง​ตรกึ ​หลายต​ ลบ​ ด้วยวา่ ภ​ พ “เปน็ ” หรือ “ม”ี คำน​ ้​ไี ซร้ ถ้าส​ ับสน​จะเ​ป็นเ​หตุแ​ หง่ เ​ภทภยั ​ สมทุ ยั ​กิเลสมาร​ดาลท​ ุกขท​์ น ร้จู กั “เปน็ ” และ “มี” พระช​ ​ี้สอน​ หยดุ อ​ าทรร​ ้อน​ใจ​ไม​่สับสน ปราศจาก “เป็น” หรือ “ม”ี ทว่​ี กว​ น​ พาร​ อดพ​ ้นเ​พราะพ​ บป​ ระสบธ​ รรม “เปน็ …ให้​เปน็ ” เหน็ ค​ วามจ​ ริง​สิง่ ​ลำ้ ค​ า่ ​ ตถตาน​ ำใ​จใ​ห้​ชุม่ ฉ​ ่ำ ปลอ่ ยว​ าง​-เลกิ ​-ลด​-ละ เปน็ ป​ ระจำ​ จึงส​ ขุ ล​ ำ้ ​ดว้ ย “เปน็ …เช่นน​ ัน้ ​เอง” สารบญั  34 ธรรมะใกลต้ ัว

คำคมชวนคิด อา่ นบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน “ปรารถนา​ทจ​่ี ะ​บรรลธุ​ รรมแ​ ตไ่​ม่​ลงมือป​ ฏิบตั ธิ รรม ก​ฝ็ ัน​ไปเ​ถอะ ปฏบิ ัตธิ รรมแ​ ตไ​่ มม​่ เี​ปา้ หมาย กเ​็ สยี ​เวลาล​ องผ​ ิดล​ อง​ถกู ปฏิบตั ธิ รรมเ​พื่อบ​ รรลธ​ุ รรม ถึงจ​ ะ​เดนิ ทางส​ าย​ตรง”​ � โดย คนไ​กล​วัด “It matters not how long we live but how.​” ไม่​สำคัญห​ รอก​ว่าเ​ธอม​ ​ีชีวติ ย​ ืน​ยาวแ​ คไ่​หน แต​่อย​ทู่ ว​่ี ่า​เธอม​ ี​ชีวิต​อย่างไรต​ ่างหาก โดย Philip James Bailey �สรรห​ า​มาฝ​ าก โดย ศริ าภรณ์ อภร​ิ ฐั “You may delay​, but time will not​.” คณุ ​ชา้ ​ได​้นะ แตเ​่ วลา​ไมช​่ ้า​ด้วย � โดย Benjamin Franklin สรร​หา​มาฝ​ าก โดย สล​ิ นิ ท์ ธรรมะใกลต้ ัว 35

Live every day as if it were your last and then some day you’ll be right​. จง​ใช​้ทุกว​ ันใ​นช​ วี ติ เสมือนม​ ันเ​ปน็ ​วนั ส​ ุดทา้ ยข​ อง​ท่าน และใ​น​วนั ห​ นง่ึ ม​ นั ก​ ​็จะ​เป็น​วนั ส​ ดุ ทา้ ย​ของ​ท่าน​จริง ๆ โดย H.H.​ Breaker Morant สรรห​ าม​ าฝ​ าก โดย A ferryman-​101 แปล​โดย ศิราภรณ์ อภริ​ ัฐ � “He that can have patience can have what he will.​” ผู้​ทม่ี​ ีคว​ ามอ​ ดทน สามารถไ​ด้​รับส​ ิ่งท​ ​่ีเขา​ปรารถนา โดย Benjamin Franklin สรร​หาม​ าฝ​ าก โดย สลิ​ ินท์ สารบัญ  36 ธรรมะใกลต้ ัว

สัพเพเหระธรรม อา่ นบนเว็บ • ฟงั เสียงอา่ น ธรรมะ​จากค​ ู่ชีวติ โดย Deejayxz “ขอบคณุ น​ ะค​ ะ ทล​ี่ ดร​าคาใ​ห”้ ภรรยาข​ องผ​ มย​ กมอื ไ​หวแ​้ มค​่ า้ ท​ ข​ี่ ายข​ นมห​ วานข​ า้ ง​ ตลาดแ​ ห่ง​หนง่ึ ผม​รู้สกึ ​งงเ​ล็กน้อยว​ ่า ทำไม​ตอ้ งย​ กมือ​ไหว้แ​ ม​่คา้ ​คน​นั้นด​ ้วย ถึงแ​ ม​้ว่า​ ใน​ความค​ ิดข​ อง​ผมก​ ็ไ​มไ​่ ด้​รงั เกยี จอ​ ะไร​แมค่​ ้า​คน​นน้ั เ​ลย แต​่แค่​งงว​ ่า​ทำไม​ภรรยาผ​ มถ​ ึง​ ตอ้ งท​ ำข​ นาดน​ นั้ ด​ ว้ ย ผมเ​ดนิ อ​ อกม​ าก​ บั ภ​ รรยาซ​ กั พ​ กั พรอ้ มก​ บั ค​ ำถ​ ามท​ ย​ี่ งั ค​ าอ​ ยใ​ู่ นห​ วั จากน​ นั้ ​ผม​กบั ภ​ รรยา​ไดข​้ นึ้ ​รถก​ ลับ ผมจ​ งึ ไ​ดโ​้ อกาสย​ ิงค​ ำถ​ าม​ที​ค่ า​อยู่ใ​น​หัวออก​มา ผม​ถาม​ภรรยา​วา่ “เมือ่ กท​ี้ ี​่เธอข​ อบคุณ​แมค​่ ้านะ่ ทำไม​ตอ้ งย​ กมอื ไ​หว​้ดว้ ย​ล่ะจ​ ะ๊ ”​ เธอ​ถอน​หายใจ​เบาๆ​ แลว้ ต​ อบว​ า่ “การย​ กมอื ไ​หวค้​ นท​ เ​ี่ คา้ ม​ บ​ี ญุ ค​ ณุ ก​ บั เ​รา ไมเ่ หน็ ​ ว่า​จะ​เป็น​เร่ือง​ท่ี​น่า​อายต​รง​ไหน​น่ี​นา แล้ว​ที่​สำคัญ​เค้า​ก็​อายุ​มาก​กว่า​เรา​ด้วย รึว่าพ่ี​ อายละ่ ” ผมต​ อบเ​ธอท​ นั ทแ​ี บบเ​อาใจว​ า่ “ไมไ​่ ดอ​้ ายห​ รอก แตแ​่ คส​่ งสยั เ​ทา่ นน้ั ว​ า่ ทำไม​ ต้องไ​หว้ล​ ะ่ ไม่​เหน็ ​ตอ้ ง​ไหว้เ​ลย แค่​กลา่ วค​ ำขอ​บคุณ​กน​็ ่าจ​ ะ​พอ​แล้ว​น่ี​” ภรรยา​ผมก​ ​เ็ ร่ิมส​ าธยาย​ให​้ฟงั อ​ ย่าง​งา่ ยๆ​ว่า การข​ อบคุณ และก​ ารย​ กมอื ​ไหว​้นั้น​ ถือว่า​เป็นความ​อ่อนน้อม​ถ่อม​ตน​ที่​คน​ดี​พึง​มี ถึง​แม้​ว่า​คน​น้ัน​จะ​เป็น​แม่​ค้า​ข้าง​ตลาด เป็นค​ น​กวาดถ​ นน หรือ​เป็น​ภารโรง เป็น​คน​ทำความส​ ะอาดห​ ้องน้ำ หรือว​ ่า​คน​คน​ นน้ั จ​ ะท​ ำง​านต​ ำ่ ตอ้ ยแ​ คไ​่ หนก​ ต็ าม ยากด​ ม​ี จ​ี นแ​ คไ​่ หน ถ้าค​ นเ​หลา่ น​ นั้ ท​ ำคณุ ป​ ระโยชน์​ ที่​ดีๆ​ให้​เรา แสดง​ความ​ปรา​ถนา​ดี​กับ​เรา หรือ​ว่า​จะ​ช่วยเหลือ​เรา​อย่างไรก็ตาม ไม่​ จำเป็น​ตอ้ ง​เป็น​เรื่อง​ใหญ่ ถงึ ​แม้​จะ​เปน็ ​เพยี ง​เร่ือง​เล็กน้อย ดัง​เช่น​แม​่คา้ ขาย​ขนม​คน​ นั้น เพียง​แค่​เค้า​ปรา​ถนา​ดี​กับ​เรา​โดย​การ​ขาย​ขนม​ให้​เรา​ใน​ราคา​ที่​ลด​ลง เรา​ก็​ควร​ กล่าว​คำขอบคุณ พร้อม​ทั้ง​ยกมือ​ไหว้ ที่​สำคัญ​ใจ​ก็​ต้อง​นอบน้อม​ตาม​การ​ไหว้​แบบ​ เต็มใจข​ องเ​ราด​ ว้ ยก​ ารกร​ ะท​ ำ​แบบ​น้ัน ก​็เป็นการท​ ำความด​ เ​ี ช่น​กัน เป็นห​ นงึ่ ข​ ้อ​ใน​บุญ​ กริ ยิ าว​ ตั ถท​ุ เ่ี​รียกว​ า่ อปจายนมยั ธรรมะใกล้ตัว 37

ผม​จึง​คิดไ​ด้ว​ า่ การ​ไหว​บ้ ุคคล​อ่ืน​นั้น สำคัญท​ ใ่​ี จ​ไม่​ใชแ​่ คก​่ ารก​ระท​ ำ​ออก​มาเ​พียง​ เท่านั้น มัน​อยู่​ท่ี​ใจ​จริงๆ เพราะถ​ ้า​ใจอ่อนน​ ้อม ก็จ​ ะ​แสดงออกม​ า​ด้วยก​ ิริยาท​ ่าทาง​ ที่​นุ่มนวล น่า​มอง น่า​ช่ืนชม ผู้​ที่​ปฏิบัติ​ดี​ปฏิบัติ​ชอบ​แล้ว​น้ัน ย่อม​เป็น​ผู้​อ่อนน้อม​ ถ่อม​ตน ไม่​มีค​วาม​คิด​ท่ี​จะ​ยก​ตน​ข่ม​ท่าน และ​ถ้า​จิตใจ​ยิ่ง​ดี​มาก​เท่า​ไหร่ ก็​ย่ิง​ก้ม​ต่ำ​ ลงเ​ทา่ นั้น สว่ นถ​ า้ ​ใครบ​ อกว​ า่ ตนเ​อง​เป็น​ผ​ปู้ ระ​พฤต​ดแี ลว้ แต​่มี​อาการ​เย่อหยงิ่ ไม​่ ออ่ นนอ้ มถ​ อ่ มต​ น เรา​กค​็ ง​มอง​เหน็ ​ได​แ้ นน่ อน​วา่ มนั ข​ ดั ก​ บั ค​ ำท​ อ​ี่ วดอา้ งว​ า่ ต​ วั เ​องด​ ี แต​่ กค​็ งจ​ ะเ​ปน็ การย​ ากอ​ ยเ​ู่ หมอื นก​ นั ท​ จ​ี่ ะเ​อาการก​ ระทำแ​ บบน​ น้ั ม​ าว​ ดั ว​ า่ ใ​ครด​ ไี มด่ ี คงต​ อ้ ง​ อาศยั เ​วลา​สังเกตด​ เู หมอื นก​ นั ผม​ขอก​ล่า​วอ้าง​ถึง​ธรรมะ​ของ​องค์​สมเด็จ​พระ​สัมมา​สัมพุทธเจ้า​สัก​เล็กน้อย​ว่า บญุ กิริยา​วัตถุ ๑๐ มป​ี ระการใ​ด​บา้ ง บุญ​กิรยิ าว​ ัตถุ ๑๐ ๑. ทานมยั บญุ ส​ ำเร็จด​ ้วยก​ าร​บริจาคท​ าน ๒. สีลมัย บญุ ​สำเร็จ​ดว้ ยก​ ารร​ ักษาศ​ ีล ๓. ภาวนามัย บญุ ส​ ำเรจ็ ​ไดด้​ ว้ ยก​ ารเ​จรญิ ภ​ าวนา ๔. อปจายนมัย บญุ ​ท​ีส่ ำเร็จ​ดว้ ยก​ ารถ​ อ่ ม​ตนต​ ่อ​ผู้ใหญ่ ๕. เวยยาวัจจมัย บุญ​สำเรจ็ ด​ ว้ ย​การข​ วนขวายใ​น​กจิ ​ทชี​่ อบ ๖. ปัตติทาน​มัย บญุ ​สำเร็จด​ ้วยก​ าร​ใหส​้ ่วนบ​ ญุ ๗. ปตั ตานโุ มทนาม​ ยั บุญ​สำเร็จด​ ว้ ยก​ าร​อนุโมทนาส​ ว่ น​บุญ ๘. ธัมมสั สว​ นา​มัย บุญ​สำเรจ็ ด​ ้วย​การฟ​ งั ธ​ รรม ๙. ธัมมเทส​ นา​มัย บญุ ​สำเรจ็ ด​ ้วย​การ​แสดงธ​ รรม ๑๐​. ทิฏฐุชุกัมม์ การท​ ำความ​เหน็ ใ​หต้​ รง การ​ไหว้​นั้น​เป็นการ​แสดงออก​ทาง​กาย ถ้า​สังเกต​กัน​จริงๆ​การ​ยกมือ​ไหว้​น้ัน จะแตกต่าง​กัน​ใน​แต่ละ​คน บาง​คน​ก็​ยกมือ​ไหว้​แบบ​ขอไปที​ให้​ผ่าน​ๆไป บาง​คน​ก็​ ยกมอื ไ​หวก้​ บั แ​ บบด​ อ​ู อ่ นนอ้ มท​ ส่ี ดุ บาง​คน​ก​ย็ กมอื ​ไหวแ​้ ลว้ ​กลา่ ว​คำแ​ บบ​จบี ปากจบี คอ​ ออกไป แต่​ใจ​ของ​คน​เหลา่ ​นั้น​ล่ะ เรา​ก​็ไม่​อาจ​ร​ู้ได้​เลย​วา่ ​เขา​คิด​ยังไง การ​ยกมอื ไ​หว้​ แบบจ​ รงิ ใจนน้ั จะม​ ี​กิริยาท​ ่ง​ี ดงาม ยกมือ​ขน้ึ ​ไหว​้แบบ​ไมร​่ ีบ​ร้อน​เล่กิ ลั่ก พร้อม​ท้งั ​ก้ม​ ลง​ชา้ ๆอย่าง​อ่อนน้อม เพือ่ ​แสดง​ความ​เคารพ เพอ่ื ​แสดง​ความ​ขอบคุณ นั่น​ก​็แสดง​ 38 ธรรมะใกลต้ วั

ให​้เหน็ ​ถึง​ระเบียบ​จติ ระเบียบ​ใจ​ของ​ผ​ู้ทย่ี​ กมือ​ไหว​้พร้อม​กบั ​กลา่ ว​คำว่า “ขอบคุณ​” ว่าเป็นอ​ ยา่ งไร เป็น​คนด​ ห​ี รอื ไ​ม่?​ ด​จี ริงห​ รอื เ​ปลา่ ?​ ผมก​ ล​็ องส​ ำรวจต​ วั เ​องด​ ค​ู รา่ วๆว​ า่ ตอนน​ ผ​้ี มย​ กมอื ไ​หวใ​้ ครบ​ า้ ง เชน่ คณุ พ​ อ่ คณุ แม่ เรา​ยกมือ​ไหว​้บา้ ง​ไหม​เวลา​เรา​ไป​เยี่ยมเยยี น​ทา่ น เรา​ยกมือ​ไหว​้เพอ่ื ​ขอบคณุ ​ท่าน​บา้ ง​ หรอื ​เปล่า​เวลา​ทา่ น​ให้​ของ​แก่​เรา แล้ว​จิตใจ​ของ​เรา​ตอน​นนั้ ​พร้อม​ท​่ีจะ​ร้สู กึ ​อ่อนน้อม​ ถ่อม​ตน​มาก​แค​่ไหน หวัง​ว่า​ตัว​เอง​คง​ไม่​รู้สึก​เคอะ​เขิน​เวลา​ยกมือ​ไหว้​ท่าน พร้อม​ทั้ง​ กลา่ วค​ ำวา่ ข​ อบคณุ แ​ กท​่ า่ นท​ งั้ ส​ องห​ รอกน​ ะ จากน​ นั้ ผ​ มก​ ส​็ ำรวจต​ วั เ​องอ​ กี ว​ า่ เราย​ กมอื ​ ไหวค้​ นร​ อบ​ข้างไ​ด​้อย่างน​ อบนอ้ มบ​ ้าง​หรอื ย​ งั และ​งา่ ยดายเ​พยี งใ​ด มือ​ไมอ้​ ่อน​แค​่ไหน สำหรบั ผ​ ท​ู้ ม​่ี บ​ี ญุ ค​ ณุ ก​ บั เ​รา มป​ี ระโยชน​ก์ บั เ​รา ผม​หวงั ก​ บั ต​ วั ​เองว​ า่ เ​รา​กต​็ อ้ ง​ปฏบิ ตั ต​ิ าม​ ท่ี​ภรรยา​ได้​บอกกล่าว​แบบ​นั้น​ให้​ดี​ท่ีสุด​เช่น​กัน ที่​สำคัญ​ใจ​ก็​ต้อง​น้อม​รับ​ตาม​ไป​ด้วย จึงจะ​ครบ​ตาม​การ​ไหว้ และ​กล่าว​คำว่า “ขอบคุณ” จาก​ใจ​จริง แบบ​ไม่​มี​เงื่อนไข​ ใดๆเ​ลยซ​ ัก​ที “เห็นม​ ั้ยคะพ​ ่ี การย​ กมอื ไ​หวเ​้ พ่อื ข​ อบคุณค​ นน​ ั้น มนั แ​ สดงถ​ ึงค​ วามเ​ป็นผ​ ทู้​ ่มี​ ีคว​ าม​ ออ่ นนอ้ มถ​ อ่ มต​ นไ​ด​้มากแ​ คไ่​หน ถา้ ​ทำด​ ว้ ยใ​จ​บรสิ ทุ ธ์ิ และอ​ อกม​ า​จากใ​จข​ องเ​รา อยา่ ​ สกั แตว่ า่ ย​ กมอื ไ​หว้ แตต่​ อ้ งใ​ชใ้​จไ​หวด​้ ้วย” ผมพ​ ยักห​ น้าเ​ข้าใจเ​หมือนจ​ ะล​ ึกซ้งึ แตก​่ ย็​ งั ​ ไม่​วาย​ที่จ​ ะถ​ ามภ​ รรยาต​ อ่ ​ไป​อีกว​ า่ “แล้วจ​ ะ​ทำย​ ัง​ไงละ่ เราถ​ งึ ​จะม​ ี​จิตใจ​อ่อนนอ้ มถ​ ่อม​ ตน​แบบน​ ้ันไ​ด”้ ภรรยาผ​ มก​ ​็ตอบว​ ่า “ก​เ็ จริญส​ ติปฏั ฐานย​ งั ไ​งหละค​ ะ​พ่ี” ผมพ​ ยักห​ น้า​ รบั แ​ บบต​ งั้ ใจท​ จ​่ี ะท​ ำใหไ้​ดแ​้ บบน​ นั้ และจ​ ะต​ ง้ั ใจเ​จรญิ ส​ ตใ​ิ หม​้ ากว​ า่ เ​ดมิ เพราะ​ผม​เขา้ ใจ​ วา่ ใจ​ที​่ผอ่ งใส ทีม​่ สี​ ติ​พร้อม ยอ่ ม​สอนต​ วั ​เอง​ดว้ ยป​ ัญญา​ให​้เป็นแ​ บบน​ นั้ ไ​ด้ ดงั ท​ ​ี่องค​์ สมเดจ็ พ​ ระส​ มั มาส​ มั พทุ ธเจา้ ไ​ดต​้ รสั ไ​วว​้ า่ “ใจข​ องเ​ราน​ นั่ แหละ จะส​ อนใ​จเ​ราเ​อง” และ​ ผม​กน็​ กึ ถึงค​ ำ​สอน​ของ​พระองคห์​ นง่ึ ท​ ่ีผ​ ม​นับถอื คอื หลวงพ​ ่อ​จรญั ฐิตธมั โม ทา่ น​ได้​ ปรารภธ​ รรมแ​ บบน​ า่ ฟ​ งั เ​อาไ​วว​้ า่ “ผใ​ู้ ดท​ เ​ี่ จรญิ ว​ ปิ สั สนาก​ รรมฐานน​ นั้ จะเ​ปน็ ผ​ ท​ู้ ม​่ี ป​ี ญั ญา แก้ไขป​ ญั หา​ชวี ิต เราจ​ ะ​อ่านต​ วั อ​ อก บอกต​ ัว​ได้ ใชต​้ วั เ​ปน็ เห็นต​ ัวต​ าย จะ​คลายท​ ฐิ ิ จะดำริชอบ จะป​ ระกอบ​กุศล ได้​ผล​อนันต์ เป็นห​ ลกั ฐาน​สำคญั ” ผม​จำไ​ด้ไ​มเ่​คย​ลมื สารบญั    ธรรมะใกล้ตวั 39

ธรรมะจากคนส้กู ิเลส อา่ นบนเวบ็ • ฟงั เสยี งอ่าน จดหมายจ​ ากภ​ ูผา​เหล็ก ฉบับ ๑๑ โดย ชลน​ ลิ ๒๔ ส.ค. ๓๘ เกอื บบ​ ่าย​สาม​โมงแ​ ล้ว โยมว​ ฒุ ช​ิ ยั เพ่อื นร​ กั วันน​ ก​้ี งึ่ กลางพ​ รรษาพ​ อดี ทน​่ี มี่​ ง​ี านป​ ระเพณอ​ี ยา่ งห​ นึง่ ค​ อื งานบ​ ุญข​ า้ วประดับดิน ทางภ​ าคก​ ลางเ​ขาเ​รยี กว​ า่ อ​ ะไรก​ ไ​็ มร​่ ู้ คนในห​ มบ​ู่ า้ นจ​ ะไ​ปร​ วมก​ นั ท​ วี่ ดั เ​พอื่ ใ​สบ​่ าตร พระ​ จะ​สบาย​หน่อยไ​มต​่ อ้ งเ​ดิน​ไกล แต่อ​ าจ​เวยี นหวั เ​ลก็ นอ้ ย​กบั ​ขบวน​แถวผ​ ้คู นย​ าว​เหยียด​ ทมี่ าย​ ืน​รอ​ใส​่บาตร อาตมา​และ​พระ​ท่ี​อยู่​บน​วัด​ถ้ำ​พวง ตอ้ ง​ลง​มา​บณิ ฑบาต​และ​ฉนั ​ทวี่ ัด​ลา่ ง (วัด​ถำ้ ​ อภยั ดำรงธ​ รรม)​ ซงึ่ ถ​ อื เ​ปน็ ว​ ดั ห​ ลกั ใน​การ​ประกอบ​พธิ กี รรม งาน​บญุ ​ตา่ ง ๆ นอกจาก​ ฉนั ใ​นพ​ ธิ ง​ี านบ​ ญุ ข​ า้ วประดบั ดนิ แ​ ลว้ ยงั ต​ อ้ งล​ งอโุ บสถ ฟงั ส​ วดป​ าฏโิ มกข์ การฟ​ งั ส​ วดน​้ี จะ​ฟัง​กนั ​ใน​วันพระ​เว้น​วันพระ (วนั พระ​ใหญ่​) อาตมา​ไม่​ได​้ใส่ใจ​จำ​สกั ​ท​ีว่า​เขาฟัง​กนั ​ ใน​วัน​กคี่​ ่ำ (๑๕ คำ่ ​) สรปุ เ​อา​งา่ ย ๆ วา่ ​วันพระ​เว้นว​ นั พระ ใน​หนึง่ เ​ดอื นต​ อ้ ง​ลงฟ​ งั ​ ปาฏโิ มกข์ ๒ ครง้ั ปาฏโิ มกข​ ก์ ็ค​ อื ​พระว​ นิ ัย ศีล ๒๒๗ ข้อ​ของ​พระน​ นั่ แหละ ก่อนถ​ งึ ​วนั พระ ท​ฟี่ ัง​ ปาฏิโมกข์ จะ​มี​การ​โกนห​ ัว​ให้เ​รียบร้อย ก่อนเ​ข้าฟ​ ัง พระ​แต่ละร​ ูป​ต้อง​แสดงอ​ าบัติ​ เสีย​ก่อน จึง​ถือว่า​เวลา​น้ัน​ศีล​ของ​เรา​สะอาด บริสุทธิ์​ดีแล้ว พระ​ทุก​รูป​นั่ง​รวม​บน​ อาสนะสงฆ์ ระยะ​ห่าง​ไม่​เกิน​หัตถบาส พอ​เรียบร้อย พระ​ท่ี​สวด​ปาฏิโมก​ข์จะ​ข้ึน​ ธรรมมาสนธ์ รรมาสน์เ​ริ่ม​สวด.​.. อย่างท​ ่บ​ี อก​ไป​แล้ว พระป​ าฏโิ มกข​ ์คือศ​ ลี ๒๒๗ ข้อ​ของพ​ ระ การส​ วด​คือ ท่อง​ ศลี ​ทง้ั ๒๒๗ ขอ้ ใ​ห้ฟ​ งั เ​ปน็ ​ภาษาบ​ าลี ใช้​เวลา​สวดร​ ่วมช​ ่ัวโมง พระต​ ้อง​น่ังพ​ นมม​ ือ​ฟัง​ 40 ธรรมะใกลต้ ัว

ตลอด (อาจ​มี​การ​หาเร่ือง​ด่ืม​น้ำ​บ้าง แอบ​เอา​มือ​ลง​บ้าง​เล็กน้อย พอ​ให้​หาย​เมื่อย) ส่วน​ผู้​สวด​จะ​ท่อง​ยาว​เป็น​พืด​ตลอด​จน​จบ อาตมา​เคย​สงสัย พระ​ที่​ท่าน​ท่อง​ได้น้ัน เอา​ความ​ทรง​จำ​มา​จาก​ไหน สมอง​คน​เรา​สามารถ​เกบ็ ​ขอ้ ความ​ยาว​เหยียด​ชนิด ๓๐ กวา่ ห​ น้า​กระดาษ​เขา้ ไปไ​ด​อ้ ย่างไร จดหมาย​ฉบับ​นี้​ต้ังใจ​เขียน​เกี่ยว​กับ​งาน​บุญ​กึ่ง​พรรษา กับ​เรื่อง​การ​ฟัง​ปาฏิโมกข์​ เท่าน้ัน ถ้าจ​ ะว​ ่า​ไป แป๊บ ๆ อาตมาก​ ม็​ าถ​ งึ ​คร่ึงท​ างแ​ ล้ว จะ​ว่าน​ านก​ น็​ าน ไม​่นานก​ ็​ ไมน่​ าน คดิ ด​ แู​ ล้ว เดอื นค​ ร่ึงท​ ผ่ี​ ่านม​ าต​ ้องเ​จออ​ ะไรห​ ลายอ​ ย่าง เป็นความเ​ปล่ยี นแปลง​ ผิดค​ าด ต้งั ตวั ​ไม​่ตดิ จนส​ ่งิ เ​หล่า​นั้นผ​ ่านไ​ป จึง​ซาบซงึ้ ​กบั ค​ ำ ๆ หน่งึ ...ถา้ ​เราอ​ ย​ู่เฉย ๆ เสยี ...โลกม​ นั ​กย็​ ัง​คงห​ มุน​ของม​ นั ไ​ปเ​อง... เวลาน​ าทส​ี น้ั ย​ าวเ​ทา่ ก​ นั .​..มแ​ี ตใ​่ จค​ นท​ ไ​่ี ปเ​รง่ หรอื ห​ นว่ งเหนยี่ วใ​หม​้ นั เ​รว็ ช​ า้ .​..สรรพสง่ิ ​ ดำเนนิ ไ​ปต​ ามค​ รรลอง หนา้ ที่ ถา้ ใ​จไ​มเ​่ กาะเ​กย่ี ว เหนย่ี วรง้ั ฝนื ด​ งึ ดม​ู นั อ​ ยา่ งท​ ม​ี่ นั เปน็ ก็​จะ​ไม่ม​ ีป​ ัญหา​ใด อย่าง​วา่ แ​ หละ​นะ.​..กิเลสม​ ัน​ชอบ​ฝืนธ​ รรมชาต​ิอยแู​่ ล้ว ใจท​ ี่​มี​กิเลส​ จงึ ​ชอบ​ฝืน​ความจ​ รงิ ​ไป​ด้วย.​.. ช่วง​นฝ​ี้ นต​ ก ๆ หาย ๆ อาจ​เป็น​ระยะ​ฝนท​ ้งิ ​ช่วงก​ ไ็ ด้ บรรยากาศ​หลงั ฝ​ น​ตก มอง​ จาก​บน​เขา​จะส​ วยม​ าก หมอกเ​มฆล​ อยเ​หนอื พ​ นื้ เ​บอ้ื งล​ า่ งเ​ปน็ ห​ ยอ่ ม ๆ บางค​ รง้ั ร​ าวกบั ​ เราก​ ำลงั ​ยนื ​อยเู​่ หนือ​เมฆ ธรรมะใกลต้ วั 41

รปู ​หม​เู่ มฆเ​กาะต​ วั ​เป็น​แนวย​ าว เหมอื น​ขบวน​มา้ ศ​ ึก คร้งั ​หนงึ่ ​ตอน​นง่ั ร​ ถข​ ้นึ ​เขา​กลบั ​จากบ​ ณิ ฑบาต อากาศส​ ดใส ทอดสายตา​มองเ​มอื ง​ เบอื้ ง​ลา่ งเ​หน็ เ​ป็น​ทโ่ี​ลง่ ​แลไ​กลส​ ุด​สายตา ตรงร​ อยต​ ่อร​ ะหว่างผ​ นื ​ดินก​ บั แ​ ผน่ ​ฟา้ มีห​ มู่​ เมฆ​ขาว​เกาะ​ตัว​เรยี ง​ยาว​เปน็ ​พืด ดู​คล้าย​ขบวน​ม้า​ศกึ ​สี​ขาว​กำลัง​วิ่ง​ฝนุ่ ​ตลบ​เขา้ ​มา​หา โลก​เบอ้ื ง​ลา่ ง​ราวกบั ​ทงุ่ ​หญ้า​กวา้ ง มก​ี องทัพม​ า้ ข​ าว​ควบต​ ะบึงม​ า​อยา่ ง​หา้ วหาญ เป็น​ ภาพ​ธรรมชาติ​ท​่ีหาด​ ู​ไมไ​่ ด​้บ่อย ๆ จริง ๆ กำลัง​เพ้อเจ้อ นาถธมโฺ ม สารบัญ  42 ธรรมะใกล้ตัว

ของฝากจากหมอ อา่ นบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน ใจส​ บาย กายเ​บา โดย พิมพการัง ของฝ​ าก​จาก​หมอฉ​ บบั น​ ี้ เป็นเ​คล็ด​การเ​ลอื กร​ บั ประทานอ​ าหารท​ ​่ีได​้สัดส่วนเ​หมาะสม สาร​อาหาร​ครบ ทำต​ าม​ไดง​้ า่ ยๆ สะดวกส​ บาย​ใจ แถม (น้ำหนัก)​ กายย​ งั ​เบา​ขน้ึ ​ไดอ้​ กี ต​ า่ งหากค​ ะ่ ร่างกาย​คนเ​รา​ตอ้ งการ​สารอ​ าหารแ​ ละพ​ ลังงานม​ าก​น้อยต​ ่างก​ ัน ข้ึน​อยกู​่ ับ​หลาย​ปจั จยั กรณท​ี ว่ั ๆ ไป ผูใ้ หญ​่รปู ร่าง​ปรกติ สขุ ภาพส​ มบูรณ์ ไม​่เจบ็ ​ไมไ​่ ข้ ไมต​่ ั้งค​ รรภ์ ทำง​าน​ใช​้ชีวติ ป​ รกติ ไม่​ออกแรงม​ าก จะ​ต้องการพ​ ลังงานร​ าว ๑,๕๐๐-​๒,๐๐๐ กโิ ล​ แคลอรตี่ ่อว​ นั ​คะ่ เจ้า ๑,๕๐๐​-๒,๐๐๐ กโิ ลแ​ คลอรี่ต่อว​ ัน ฟงั ด​ เ​ู ผินๆ เหมือน​มากน​ ะค​ ะ แตใ​่ น​ความเ​ปน็ จ​ รงิ อาหารก​ ลางวนั เ​มน​ ูโปรดข​ องใ​ครๆ​ ขา้ ว​กะเพราห​ มูส​ บั ​ไข่ดาว นำ้ อดั ลม ลอดชอ่ งน​ ำ้ กะทติ​ บท​ า้ ยส​ ัก​ถว้ ย แค​่นก้ี​ ไ็ ด้ไ​ป​พันก​ ว่าก​ โิ ล​แคลอร่แี ลว้ ​ละ​ค่ะ ปัญหา​น้ำหนกั ​ตวั เ​กิน​กจ็​ ะ​ตามม​ า จาก​การ​บรโิ ภคม​ ากก​ วา่ ​ท่​รี า่ งกายต​ อ้ งการใ​ชจ​้ ริง​นเี่ อง มา​ควบคมุ น​ ้ำหนกั ​ให้​สมดุล ไม่ม​ าก​ไม่​นอ้ ย​เกนิ จะ​ไดใ้​ช​้งาน​ร่างน​ ้​คี ล่อง​สบายต​ ัว อย่าง​ สบายใ​จน​ ะ​คะ การเ​ลอื กอ​ าหาร ตอ้ ง​ได​้รับส​ ารอ​ าหารค​ รบท​ ั้งห​ า้ ​หมู่ แตล่ ะช​ นิด​ให​้หลากหลาย บางท​ ่านช​ า่ งเ​ลอื ก ผัก​ไดอ้​ ย่าง ผลไม​ส้ องอ​ ยา่ ง อาจ​ไดร้​ บั ​สาร​อาหาร​ไม่​ครบ​ค่ะ เลือกช​ นดิ ​อาหาร​แลว้ กม็​ าด​ ​เู รอื่ งป​ รมิ าณ และ​สดั ส่วนอ​ าหาร​บา้ ง วธิ ​ีเลอื กป​ รมิ าณ และส​ ดั ส่วนอ​ าหาร ขอ​เสนอห​ ลักการอ​ าหาร​แลกเปลย่ี นค​ ่ะ อาหาร​แลกเปล่ียน คือ การจ​ ัดก​ ล่มุ ​อาหารท​ ม่ี​ ​ีพลังงานแ​ ละ​สารอ​ าหาร​ใกล​้เคยี งก​ นั มี ๖ หมวด ธรรมะใกล้ตวั 43

๑. หมวดข​ ้าว แปง้ ขนมปงั ๒. หมวดเ​น้ือส​ ัตว์ ๓. หมวดผ​ ัก ๔. หมวด​ผลไม้ ๕. หมวด​นำ้ นม โย​เกริ ต์ ๖. หมวด​ไขมัน สัดสว่ น​ท่ีเ​หมาะสม จำ​งา่ ยๆ นบั ๓-๒-๑ หมายถ​ งึ ในแ​ ตล่ ะ​มอ้ื ​ใหเ​้ ลอื ก​รบั ประทานก​ ลมุ่ ​ขา้ ว ๓ สว่ น เนอ้ื ส​ ตั ว์ ๒ สว่ น ผลไม้ ๑ สว่ น ผักใ​บ​เขียวร​ ับประทาน​มาก​ๆ ไขมัน​รบั ประทานน​ อ้ ยๆ​ ค่ะ อาหารห​ มวดเ​ดียวกนั หนง่ึ ส​ ว่ นเ​ทา่ ​กัน จะ​ให​้พลงั งานแ​ ละส​ ารอ​ าหารใ​กล​้เคียงก​ ัน แต่​ปริมาณต​ ่างก​ ัน ดงั นั้นเ​รา​จงึ เ​ลือกท​ ดแทน สลบั ​สับเปลย่ี น​ได้ ถึง​เรยี ก​ว่าอ​ าหาร​แลกเปล่ยี นอ​ ย่างไรค​ ะ หมวดข​ า้ ว แป้ง ขนมปงั ๑ ส่วน = ขา้ วสวย ๑ ทัพพี = ขา้ วเหนยี ว ๑/๒ ทพั พี = ขนมจีน ๑ จับ = ขนมปงั ๑ แผน่ = ก๋วยเตีย๋ ว​สุก ๑ ก้อน = ขา้ วโพด​เหลอื งต​ ม้ ๑/๒ ฝกั = ขนมปังแ​ ครกเ​กอร์ ๓ แผ่น หมวด​เน้อื ​สัตว์ ๑ ส่วน = เน้อื ​สัตวส​์ กุ ๒ ช้อน​กนิ ข​ า้ ว = ลกู ช้นิ ๖ ลกู = ปลา​ทขู​ นาด​กลาง​ต้มสกุ ๑ ตัว = ปลากร​ ะป​ ๋อ​ง ๒ ชอ้ น​กินข​ า้ ว = เต้าหู้​อ่อน ๓/๔ หลอด = เนยแ​ ขง็ ๑ แผน่ = ไข่ ๑ ฟอง หมวด​ผลไม้ ๑ สว่ น = ส้ม แอป​ เปลิ สาลี ฝรั่ง ประมาณก​ ำปั้น = กล้วยน​ ำ้ วา้ ๑ ผล = กล้วยห​ อม ๑/๒ ผล = ลางสาด ลองกอง ลำไย ลิ้นจ่ี ๘-๑๐ ผล = เงาะ ๖ ผล = ทเุ รยี น ๑ เม็ดเ​ลก็ = แตง​โม สบั ปะรด แคนต​ าลูป มะละกอ ๘ คำ = ส้มโ​อ ๒ กลีบ​ใหญ่ = มะมว่ ง​สุก ๑/๒ ผลกล​ าง = มะม่วง​ดบิ ๑/๒ ผล​ใหญ่ 44 ธรรมะใกล้ตัว

ควร​หลีกเ​ล่ยี งผ​ ลไมห​้ วาน​จดั ผลไม​้เชอ่ื ม ผลไม้​กวน ผลไม​้กระปอ๋ ง แชอ่ ิม่ ลอยแกว้ ผลไม้​ดอง ผลไมท​้ มี่​ ​ีเคร่อื ง​จ้มิ เชน่ น้ำปลาห​ วาน นำ้ ตาลป​ กึ กะปห​ิ วาน น้ำตาล ตอ่ ด​ ว้ ยห​ มวด​ไขมนั ปรมิ าณน​ น​่ี อ้ ย​ๆ ไว​น้ ะค​ ะ อย่าใ​ห้​เกนิ ๓ สว่ น​ต่อม​ ้อื แตไ​่ มเ่​อาเลย​กไ็​ม่​ได้ ประโยชน​์เขา​กม็​ ค​ี ะ่ ไขมนั เ​ปน็ ​แหล่งใ​ห​พ้ ลงั งาน บาง​ชนิด​ให​้กรดไ​ขมัน​จำเป็นซ​ งึ่ ร​ ่างกายผ​ ลิต​เองไ​มไ่​ด้ ช่วยด​ ูด​ซมึ ว​ ติ ามิน เอ ดี อี เค แถม​ไขมนั ด​ ​ีบาง​กลุม่ ​ชว่ ยข​ จดั ​ไขมนั ร​ า้ ย​ได้ ไขมันม​ ​ีหลายช​ นิด กลุม่ ท​ ีใ​่ ห้​ประโยชนด​์ ​ที ่สี ุดม​ มี​ าก​ในน​ ้ำมนั ถ​ ว่ั เหลอื ง ข้าวโพด เมลด็ ท​ านตะวัน ไขมันท​ ​ี่ควร​งด คือน​ ้ำมนั ​หมู นำ้ มัน​มะพรา้ ว นำ้ มนั ​ปาล์ม กะทิ มันห​ มู หนังไก่ หนงั ห​ ม​คู ่ะ ๑ ส่วนห​ มวดไ​ขมนั = น้ำมนั พ​ ชื เนย มาย​องเนส ๑ ช้อน​ชา = ครมี ​เทยี ม ๒ ช้อน​ชา = นำ้ ส​ ลดั ​ใส กะทิ ๑ ชอ้ นโ​ต๊ะ = ถั่วล​ สิ ง ๑๐ เมล็ด = เมลด็ ​มะม่วงหมิ พานต์ ๖ เมลด็ สว่ นผ​ ลติ ภณั ฑ์​อาหาร​นม​มีส​ ารอ​ าหารท​ ง้ั โ​ปรตนี ไขมนั เกลอื ​แร่ จงึ ​เทยี บไ​ด้​หลาย​หมวดด​ งั น​ค้ี ะ่ นม​จดื ๑ สว่ น (๒๔๐ มล​.) = เน้ือส​ ัตว์ ๑ สว่ น + ผลไม้ ๑ สว่ น + ไขมัน ๑ ส่วน นม​พร่องม​ นั เ​นย ๑ ส่วน = เนือ้ ส​ ตั ว์ ๑ สว่ น + ผลไม้ ๑ สว่ น ไอศกรมี ๑/๒ ถว้ ย = ขา้ ว ๑ สว่ น + ไขมนั ๑ ส่วน ทวน​อีกค​ ร้งั น​ ะ​คะ แปง้ ๓ - เนอื้ ๒ - ผลไม้ ๑ ผกั ​เขียว​เยอะๆ​ ไขมัน (กลุม่ ​ดี)​ น้อย​ๆ แค่​รับประทานอ​ าหาร​ในก​ ฎ​ที่​วา่ น​ ต​้ี ่อเ​นื่องส​ ม่ำเสมอ รา่ งกายเ​ราก​ จ็​ ะไ​ดส้​ าร​อาหาร​ครบ และไ​ด้​พลังงาน​ราว ๑,๕๐๐-​๒,๐๐๐ กิโล​แคลอรีต่ อ่ ว​ นั พอด​ ิบพ​ อดี แถม​ยงั ไ​ด​้ทาน​ของโ​ปรด ของอ​ รอ่ ยถ​ กู ปาก​ใหช้​ ่นื ใ​จหาย​คิดถึง ม้อื ไ​หน​อยาก​รบั ประทาน​ขนม​หวาน ก็ห​ ยิบ​คุกก​้ีชอ็ กโกแลต​ชิ​พ ๒ ชน้ิ แต​่ตัก​ขา้ วอ​ อกห​ น่ึง​ทัพพี แล้ว​เลือก​กบั ข้าว​ท​ี่ไม่ใ​ช้​นำ้ มนั ป​ รงุ ค​ ่ะ ธรรมะใกล้ตวั 45

หลกั การ​ควบคมุ ​อาหาร​ง่ายๆ แค​่นเี​้ องค​ ะ่ แต่​ใคร​ทมี่​ ปี​ ญั หา​นำ้ หนกั ​ตัว​เกนิ ​คง​ทราบ​ว่าศ​ ัตรตู​ วั ​รา้ ยท​ ่​คี วบคมุ ​ยากท​ ี่สุด คือ ความ​อยากใ​น​ใจ​เราเ​อง หลักการ​อาหาร​ทดแทน คง​ชว่ ยบ​ รรเทา​อาการ​อยากก๊ิน อยาก​กนิ อยากก​ นิ ทดี​่ ิน้ ​พล่านใ​นใ​จ​ไดบ้​ ้าง วิธี​ทด่ี​ ​ีกว่า​นน้ั คอื ก​ ารร​ กั ษา​ตรงต​ ้นเหตุ ตรงเ​จ้า​ใจ​ทรี​่ อ้ ง​อยาก เจ้าร​ า่ งกาย​ทเี​่ รา​หลงร​ ัก หลง​หวง ห่วงย​ ดึ เฝา้ ​ทะนบุ ำรุง​ใหก้​ ินอ​ ่มิ อม่ิ แ​ ล้ว​ยัง​ร้องอ​ ยาก แสวงเ​สาะ​หาข​ อง​อรอ่ ยจ​ นเ​ป็น​โทษ​กบั ​ร่างกาย นำโ​รคภ​ ัย​ตามม​ า ร่างกายม​ ใ​ี ห้​ใชท​้ ำง​าน​ ทำ​กิจ อยา่ ห​ ลง​รับใ​ช​้ร่าง หลง​เพรศิ ก​ ับ​อาหารป​ ระดิษฐบ​์ ำรงุ ​กิเลส อาหารส​ วย​หอมใ​น​จาน ลอง​หยิบ​ใส่​ปาก​อม​แลว้ ​คาย​ออกม​ า​วาง​ดู พจิ ารณา​อาหารต​ รง​หน้า อาหารใ​หม่ อาหารเ​กา่ ความท​ ะยานอยากอ​ รอ่ ย​นั้นย​ งั ​มี​อยู่​อกี ไ​หม ครู​บาอ​ าจารย์ นกั ก​ รรมฐานห​ ลาย​ทา่ น พจิ ารณาอ​ าหารป​ ฏกิ ูลส​ ญั ญาเ​ป็นอ​ าจิณ นึกถงึ ม​ นตว์​ ตั ร​ทพ​ี่ รำ่ ​สวด​ต่อหนา้ อ​ งคพ์​ ระ องคแ์​ ทน​พระส​ มั มาส​ มั พทุ ธเจา้ มนต​์บทท​ ี่ พระภ​ กิ ษส​ุ งฆ์ พุทธบ​ ริษทั ​ทง้ั หลายน​ ้อมนำม​ าพ​ ิจารณา​อย​เู่ นอื งๆ ขอ​ยกบ​ ท​สวดม​ นต์​ทำวตั ร มาป​ ระกอบ​นะ​คะ อชั ชะ มะ​ยา อะปัจ​จะ​เวกขิตวา โย ปิณฑะ​ปาโ​ต ปะร​ ​ิภตุ ​โต โส เนวะ ทะว​ ายะ นะ มะ​ทาย​ ะ นะ มัณฑะนาย​ ะ นะ วิภู​สะ​นาย​ ะ ยา​วะเ​ท​วะ อมิ สั สะ กาย​ ัสสะ ฐิตย​ิ า ยาป​ ะ​นาย​ ะ วหิ งิ สุปะร​ ะต​ ​ิยา พรหมะจะร​ ิ​ยา​นค​ุ คะห​ าย​ ะ อติ ิ ปุราณัญจ​ ะ เวทะนัง ปะฏ​ ิหังขาม​ ิ นะวัญจะ เวทะนัง นะ อปุ ​ปาเ​ท​สสาม​ ิ ยาตรา จะ เม ภะวิ​สสะ​ติ อะนะว​ ชั ชะ​ตา จะ ผา​สว​ุ ิห​ าโ​ร จา​ติ 46 ธรรมะใกล้ตวั

บณิ ฑบาต​ใด อนั ​เราไ​ดพ้​ ิจารณาแ​ ล้วบ​ ริโภคแ​ ลว้ ใ​น​วัน​นี้ บิณฑบาตน​ นั้ อนั ​เรา​บรโิ ภคแ​ ลว้ ไม่​เพอื่ เ​ลน่ ไมเ​่ พ่ือ​เมา ไมเ่​พือ่ ส​ ดใส ไม่เ​พือ่ ​เปลง่ ​ปลง่ั เพียง​เพือ่ ต​ งั้ อ​ ยู่​แห่งก​ ายน​ ้ี เพื่อใหช้​ ีวติ เ​ป็นไ​ป เพ่ือร​ ะงับ​ความล​ ำบาก เพื่อ​อนเุ คราะหพ​์ รหมจรรย์ ด้วยค​ ดิ ​ว่า เราย​ อ่ ม​ระงบั ​เวทนา​เกา่ ​เสีย​ได้ ดว้ ย​จัก​ไม่ย​ ังเ​วทนาใ​หมใ​่ ห้​เกดิ ข​ นึ้ ​ไดด​้ ว้ ย​ ความเ​ป็น​ไป ความ​อยู​่ผาสกุ ข​ องเ​รา​จกั ม​ ีด​ ว้ ย​เพราะ​อย่างน​ ้ี สาธุ กายน​ ​ีเ้ ปน็ ​ของ​ไม่​เที่ยง เป็นข​ อง​เปราะ ของช​ ัว่ คราว ของข​ อยมื ม​ า อีกไ​ม​่นาน ก็​ต้องม​ อบร​ า่ งส​ ่งค​ ืนก​ ลบั ​ผนื ด​ นิ ลม​หายใจ​ยงั ​ถกู ​เรยี ก​กลบั ช​ ้นั บ​ รรยากาศ แมแ้ ต่​นำ้ ตา​หยดส​ ุดท้าย​ไว้อาลัยช​ ีวติ ​หนึ่ง ยัง​เหอื ดแหง้ ก​ ลบั ​ชั้นล​ ะออง ยดึ ​ไว​้ไม​่ได้ กาย​นี้​เป็นข​ องไ​มเ่​ทีย่ ง เป็นข​ อง​เปราะ ของ​ชวั่ คราว เรา​มก​ี าย​นไ้ี​ว้​เพ่อื ใ​ช​้งาน ใชท​้ ำ​กจิ ​ใหค้​ ุ้มค​ ่าทสี่​ ุด​ใน​การเ​กดิ ​เปน็ ม​ นุษย์ พิจารณาด​ ู​ดว้ ยค​ วาม​ขำ​ๆ ในค​ วามว​ ุ่นวายต​ ะกาย​ตะกละข​ อง​กาย เด๋ียว​ก​็รอ้ ง​หิว ป้อนใ​ห​้อ่ิม กร​็ ้อง​อยาก ปอ้ นจ​ นห​ าย​อยาก ก็​ร้องว​ ่า​อว้ น ความพ​ อด​ีจะ​เกดิ ท​ ี​่ตรง​ไหน อว้ นแ​ ล้ว​ก​ก็ อ่ ​โรคใ​ห​้ตัวเ​อง แถม​วุ่นวายก​ บั ​การ​หา​สารพดั ว​ ิธลี​ ดน​ ้ำหนกั หาข​ องกนิ ​ลดค​ วาม​อ้วน​อีก ลองม​ าเ​ร่มิ ​กันใ​หม่ เรม่ิ จ​ ากก​ ารท​ ำความ​เข้าใจป​ ริมาณแ​ ละ​ชนิดข​ องส​ ารอ​ าหาร ทเ่​ี หมาะก​ บั ร​ ่างกาย ตาม​ด้วยว​ นิ ยั ใ​นก​ าร​กิน​อาหารใ​ห​เ้ ปน็ ​ไปต​ ามก​ ฎ​ทย​ี่ ึด​นี้ ส่วน​เจ้าใ​จ​แสนซ​ นท​ ่ดี​ ดี ​โดดอ​ อกไ​ป​แนวต​ ะกละ ยอม​รับ​เขาแ​ ต​่โดย​ดี​วา่ ​ต้องเ​กดิ จะบ​ งั คับ​จติ ไ​ม​่ให้อ​ ยากไ​ดอ​้ ย่างไร ขอ​แค่​อยาก​กินก​ ​็รู้ เฝ้า​ด​ูเดยี๋ ว​เขาก​ ​ด็ บั สลับ​กับก​ าร​พจิ ารณา​ความไ​ม​่เที่ยง​ไมท​่ นข​ อง​ร่างกาย ของ​อาหาร ของใ​จ สภาพจ​ ิตใจ​ทว​่ี น​เป็น​วงจร​ตงั้ แตอ่​ ยาก​กนิ ดีใจท​ ่ี​ได​้กนิ ทกุ ข​เ์ พราะอ​ ยาก ทุกข​เ์ พราะอ​ ม่ิ ​เกนิ ทุกขเ์​พราะ​อว้ น ทุกขด​์ ้วย​ความร​ ้สู ึกผ​ ดิ ​ทีท​่ ำไ​ม่​ไดต้​ ามท​ ี​่ต้งั ใจ ธรรมะใกลต้ วั 47

กบั ค​ วาม​อยากอ​ ่นื ๆ ใน​โลก​นี้ก​ ว​็ งจรเ​ดียวกนั อยากร​ วย อยากส​ วย อยาก​สบาย อยาก​มีค​วามส​ ุข อยากน​ ั่น​อยากน​ ​่ีไมม​่ ี​ท​่สี ้นิ เมอ่ื ใ​ช​ว้ ธิ ด​ี บั ​ดว้ ย​การเ​ตมิ เ​ตม็ แสวงห​ า​จากป​ จั จยั ​ภายนอก เตมิ จ​ นไ​ม​ห่ ยดุ ​ท​ค่ี วามพ​ อ​ความเ​หมาะ ก​จ็ ะ​ถูกท​ ุบท​ กุ ขว​์ นเวียนซ​ ้ำซากอ​ ยู​อ่ ย่างน​ ้นั ต​ ลอดไ​ป ขอส​ ่งค​ วามป​ รา​ถนา​ดี ขอ​ใหท​้ กุ ท​ ่าน ใจส​ บาย กายเ​บา ตลอดไ​ป​ค่ะ อา้ งอิง สาระ​สำคญั เ​รอื่ ง​โภชนาการจ​ ากก​ าร​รวบรวม​ของค​ ณุ ห​ มอ kittima 235 ขอ​ขอบคุณ​ไว้ ณ ท​่นี ​ี้ดว้ ยน​ ะค​ ะ สารบญั  48 ธรรมะใกล้ตวั

http:​//www.movieweb.comแงค่ ิดจากหนงั อ่านบนเวบ็ • ฟังเสยี งอ่าน Babe - หมูน้อยไมอ่ ยากข้นึ เขียง โดย ชลน​ ลิ บทความนีม้ ีการเฉลยเนอื้ หาทีอ่ าจจะทำให้ผู้อา่ นเสียอรรถรสในการชมภาพยนตร์ “พวก​หมเู​ช่ือว​ ่า หากก​ นิ เ​ยอะ ๆ และ​โตเ​รว็  ๆ ก็​จะ​มีร​ ถ​คนั ​ใหญม่​ าร​ บั เพอ่ื ​ไปส​ ง่ ​ ยังส​ วรรค​์ของห​ มู ท่​นี ั่น​วิเศษม​ าก จน​ไม่ม​ ​ีหม​ตู วั ไ​หนย​ อม​กลบั ม​ า​อกี เ​ลย!​” ความเ​ช่อื ​เช่นน​ ้ี อาจ​อยใู​่ นห​ วั ​ของ​หม​ูตัวอ​ ื่น ไมใ่​ช​่เจ้า​หม​นู อ้ ย​ชอื่ เบบ๊ ของเ​รา… เบ๊บเป็น​ลูก​หมู​ที่​มี​โอกาส​ดี​กว่า​หมู​น้อย​ตัว​อื่น ๆ มากมาย ต้ังแต่​เขา​ได้​มา​อยู่​ใน​ ฟาร์ม​ของ​ครอบครัว ฮอกเก็ทท์ ก็ไดร้​ บั ​ความเ​มตตาจ​ ากส​ นุ ขั ​เลย้ี งแ​ กะช​ ื่อฟลาย ได​้ ฟงั ค​ วามคดิ แ​ หวกแนวจ​ ากเฟอรด์ นิ นั เปด็ ท​ อ​่ี ยากเ​ปน็ ไ​ก่ และท​ ส​่ี ำคญั ไดร​้ บั โ​อกาสอ​ นั ​ หา​ยากจ​ าก อา​เธอร์ ฮอกเก็ทท์ เจา้ ของ​ฟารม์ ใหเ้​ขา​ได้​ฝึก​เป็นห​ มู​เล้ียงแ​ กะ​! ธรรมะใกลต้ วั 49

http:​//www.movieweb.com​สัตว์​แต่ละ​ตัว​ใน​ฟาร์ม​ต่าง​ก็​มีหน้า​ที่ ไก่​มีหน้า​ที่​ออก​ไข่ และ​ขัน​ปลุก​ทุก​คนใน​ ตอนเชา้ ววั ม​ หี นา้ ท​ ใ​ี่ หน​้ ม แกะม​ หี นา้ ท​ ใ​ี่ หข​้ น สนุ ขั เ​ลย้ี งแ​ กะม​ หี นา้ ท​ ด​ี่ แู ลแ​ กะใ​นท​ งุ่ หญา้ ส่วน​เป็ดแ​ ละ​หมู มีหนา้ ท​ ี​่อย่างเ​ดียว​คือ กิน นอนเ​พื่อ​รอเ​วลา​ถกู เ​ชอื ดเ​ป็นอ​ าหาร http:​//www.movieweb.com​ เจ้าเฟอรด์ นิ ัน เปด็ ​ผูไ​้ ม​อ่ ยาก​มชี​ ีวติ เ​พอื่ ​กลาย​เปน็ เป็ด​อบ​ซอสว​ นั ค​ รสิ ตม์ าส จึง​ พยายาม​แสดง​ความ​สามารถ​ของ​ตัว​เอง​ให้​เจ้านาย​เห็น ด้วย​การ​แย่ง​ไก่​ขัน​ใน​ตอน​ เช้า บอก​ว่า​เขา​ก็​สามารถ​ทำ​หน้าที่​น้ี​ได้​เช่น​กัน อย่า​ตี​ค่า​เขา​แค่​เป็น​เพียง​อาหาร​ เท่านั้นเลย ความค​ ดิ เ​ชน่ น​ ถ​้ี กู ถ​ า่ ยทอดใ​หเ้ บบ๊ และค​ วามท​ เ​ี่ บบ๊ ใกลช​้ ดิ ก​ บั ฟลาย สนุ ขั เ​ลยี้ งแ​ กะ ทำใหเ​้ ขาเ​ชอ่ื ว​ า่ ตนเ​องก​ ส​็ ามารถเ​ปน็ ห​ มเ​ู ลย้ี งแ​ กะไ​ดเ​้ หมอื นก​ นั โชคด​ ท​ี ล​่ี งุ อ​ าเ​ธอร์ ชา่ ง​ สังเกต มจี​ ิตใจ​ละเอยี ดอ​ อ่ นต​ ่อส​ ัตว์ ทำให้​เขา​เหน็ แ​ วว​ของเบบ๊ จึง​ลอง​เปดิ โ​อกาส​ให้​ เบบ๊ ได้​ทำห​ น้าท​ี่เปน็ ​หมเ​ู ลยี้ ง​แกะ​ดู​บ้าง 50 ธรรมะใกลต้ ัว