RENOVATION FOR LOCAL NOI MARKET

ARCH THESIS 2017 RENOVATION FOR LOCAL NOI MARKET WATCHARAPORN SATCHAPHAN

RENOVATION FOR LOCAL NOI MARKET WATCHARAPORN SATCHAPHANA THESIS SUBMITTED IN PARTIAL FULFILLMENT OF THE REQUIRMENT FOR THE BACHELOR DEGREE OF ARCHITECTURE DIVISION OF ARCHITECTURE TECHNOLOGY OF ARCHITECTURE RAJAMANGALA UNIVERSITY TECHNOLOGY THANYABURI 2017

โครงการฟ้นื ฟอู าคารยา่ นตลาดน้อยเพ่อื พัฒนาธรุ กจิ จากมรดกทอ้ งถิ่น วัชราภรณ์ สจั จาพนั ธ์วทิ ยานพิ นธ์น้ีเปน็ สว่ นหน่งึ ของการศกึ ษาตามหลกั สูตรสถาปตั ยกรรมศาสตรบณั ฑติ สาขาวชิ าเทคโนโลยีสถาปตั ยกรรม คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั เทคโนโลยีราชมงคลธญั บรุ ี 2560



CONTENTS.

บทคัดยอ่ กกิตตกิ รรมประกาศ ขสารบัญ คสารบญั ภาพ งสารบัญตาราง จสารบัญแผนภูมิ ฉสารบญั แผนท่ี ช 1 INTRODUCTION 2 PRICIPLES THEORY บทที่ 1 บทนำ� บทที่ 2 การประมวลเอกสารทเี่ กี่ยวขอ้ ง 1.1 ความเป็นมาของโครงการ 1-1 2.1 ความหมายและคำ�จ�ำ กดั ความ 2 - 1 1.2 วตั ถปุ ระสงค์ของการศึกษาโครงการ 1-3 2.1.1 ความหมาย 2-1 1.3 ขอบเขตของการศกึ ษาโครงการ 1-3 2.1.2 คำ�จำ�กัดความ 2-2 1.4 วิธกี ารดำ�เนนิ การและข้นั ตอนการดำ�เนนิ งาน 1-4 2.1.3 ลักษณะโครงการ 2-2 1.5 ประโยชนท์ ีไ่ ดร้ บั จากการศึกษาโครงการ 1-5 2.2 ทฤษฎที ่เี ก่ียวข้อง 2-3 2.2.1 ความเป็นมาของย่านตลาดน้อย 2-3 2.นโยบายและแผนพัฒนาท่เี กยี่ วข้อง 2-5 2.4 หลักการและทฤษฎีทเ่ี กีย่ วขอ้ ง 2 - 1 0 2.4.1 ข้อก�ำ หนดทางผงั เมือง 2 - 1 0 2.5 กฎหมายท่เี กี่ยวขอ้ ง 2 - 1 7 2.6 การศึกษาอาคารตัวอยา่ ง 2 - 1 8

3 SITE ANALYSISบทที่ 3 การเลือกตำ�แหนง่ ท่ตี ้ังและวิเคราะหท์ ี่ตง้ั โครงการ 3-1 3.2.4 สภาพเศรษฐกจิ 3-93.1 ความเปน็ ไปได้ของโครงการและทีต่ ง้ั โครงการ 3.2.5 ลกั ษณะวฒั นธรรม 3-103.1.1 การศกึ ษาและวเิ คราะห์แผนพัฒนาท่ีเกยี่ วข้อง 3-1 3-103.1.2 การศึกษาความเป็นไปไดด้ ้านนโยบายในระดับท้องถ่นิ 3-3 3.2.5.1 มรดกทางวัฒนธรรม 3-103.2 การวิเคราะห์ทำ�เลทีต่ ้ังโรงการ 3-4 3.2.5.2 มรดกทางวฒั นธรรมท่ีจบั ตอ้ งได้ 3-113.2.1 กรุงเทพมหานครม, เขตสมั พนั ธวงศ์ 3-4 3.2.5.3 มรดกทางวฒั นธรรมทจ่ี บั ต้องไม่ได ้ 3-123.2.2 สภาพท่ีตง้ โครงการ 3-6 3.2.6 ลักษณะทางสงั คม ประชากร เพศและครวั เรอื น 3-143.2.2.1 ขอบเขตของยา่ นตลาดนอ้ ย 3-7 3.2.7 การวเิ คราะห์ท่ีต้งั โครงการ 3.2.3 ลักษณะการคมนาคม ขนสง่ 3-8

4 ARCHITECTURAL PROGRAMMINGบทที่ 4 รายละเอยี ดโครงการ 4.5 การกำ�หนดองค์ประกอบของโครงการ 4-84.1 การกำ�หนดรายละเอยี ดโครงการ 4-1 4.5.1 สดั สว่ นพ้นื ท่ใี ช้สอย 4-84.2 วตั ถปุ ระสงคข์ องโครงการ 4-3 4.6 งานโครงสร้าง และงานระบบในโครงการ 4-174.2.1 วตั ถปุ ระสงคโ์ ครงการ 4-3 4.6.1 ระบบผนงั 4-174.2.2 หน่วยงานเจา้ ของโครงการ 4-3 4.6.2 ระบบพ้ืน 4-184.3 กำ�หนดโครงสร้างการบริหารงานโครงการ 4-4 4.6.3 ระบบขนสง่ ภายในอาคาร 4-194.3.1 รูปแบบการบรหิ ารงานของโครงการ 4-4 4.6.4 ระบบสขุ าภิบาล 4-204.3.2 โครงสรา้ งการบริหารงานของโครงการ 4-5 4.6.5 ระบบปรบั อากาศ 4-234.4 วิเคราะห์ผูใ้ ชโ้ ครงการ 4-6 4.6.6 ระบบแสงสว่าง 4-244.4.1 ประเภทผูใ้ ชโ้ ครงการ 4-6 4.6.7 ระบบป้องกันอัคคีภยั 4-25

บทที่ 5 แนวความคิดและผลงานการออกแบบ 5-1 บทท่ี 6 บทสรปุ และขอ้ เสนอแนะ5.1 แนวความคดิ ในการออกแบบ 6.1 บทสรปุ 6-15.2 การสรา้ งทางเลือกในการออกแบบสถาปตั ยกรรม 5-1 6.2 ขอ้ เสนอแนะคณะกรรมการ 6-15.3 การพัฒนาแบบสถาปัตยกรรมคร้ังที่ 1 5-1 บรรณานกุ รม 5.4 การพฒั นาแบบสถาปตั ยกรรมครงั้ ที่ 2 5-1 ประวตั ผิ ู้จดั ทำ� ก5.5 การพัฒนาแบบสถาปตั ยกรรมครั้งที่ 3 5-1 ก5.6 ผลงานการออกแบบ 5-15.7 แบบแสดง chart นำ�เสนอผลงาน 5-15.8 แบบแสดงห่นุ จำ�ลอง 5-1

สารบัญภาพ 2 PRICIPLES THEORY1 INTRODUCTION 1-1 ภาพท่ี 2.1 streetart in noi market 2-1ภาพที่ 1.1 วัฒนธรรมในยา่ นตลาดน้อย 1-2 ภาพท่ี 2.2 streetart in noi market 2-1ภาพท่ี 1.2 บา้ น โซว เฮง ไถ ่ 1-3 ภาพที่ 2.3 หลงั โรง (งิ้ว) 2-2ภาพที่ 1.3 หลงั โรง (งวิ้ ) 1-5 ภาพที่ 2.4 Chinese 2-2ภาพที่ 1.4 บ้าน โซว เฮง ไถ ่ ภาพท่ี 2.5 โคมเทศกาลเจ 2-3 ภาพท่ี 2.6 วนั เชญิ เจ้า 2-4 ภาพท่ี 2.7 สยามในวนั วาน 2-5 ภาพท่ี 2.8 สยามในอดีต 2-5 ภาพท่ี 2.9 การเชื่อมต่อในกรงุ เทพฯ 2-7 ภาพท่ี 2.10 กล่มุ พ้ืนท่ียทุ ธศาสตรเ์ พือ่ การฟื้นฟูเมอื ง 2-8 ภาพที่ 2.11 กระบวนการมีสว่ รร่วม 2-9 ภาพท่ี 2.12 โมเดลแผนการพฒั นากรุงเทพ 2-12 ภาพที่ 2.13 บา้ นโซวเฮงไถ ่ 2-13 ภาพท่ี 2.14 ตวั อย่างการฟน้ื ฟอู าคาร 2-14

3 SITE ANALYSIS 4 ARCHITECTURAL PROGRAMMINGภาพท่ี 3.1 โมเดลการฟื้นฟยู ่านเมอื งเกา่ ภาพที่ 3.2 โมเดลการฟน้ื ฟูย่านเมืองเกา่ 3-1 ภาพท่ี 4.1 วถิ ชี ีวติ ในอดตี 4-3ภาพที่ 3.3 โมเดลการฟน้ื ฟูย่านเมอื งเกา่ 3-2 ภาพท่ี 4.2 การคา้ ในอดตี 4-4ภาพที่ 3.4 การมสี ่วนรว่ มของคนในชุมชน 3-2 ภาพที่ 4.3 กลุ่มนกั ทอ่ งเทยี่ ว 4-6ภาพท่ี 3.5 ยกั ษเ์ ฝา้ ประต ู 3-3 ภาพท่ี 4.4 Bearing Wall 4-17ภาพที่ 3.6 กรงุ เทพมมุ กวา้ ง 3-4 ภาพที่ 4.5 RAMPS 4-19ภาพท่ี 3.7 อาหารย่านตลาดนอ้ ย 3-5 ภาพท่ี 4.6 ถังเกบ็ นำ้ �ใต้ดนิ 4-20ภาพที่ 3.8 มรดกทางสถาปัตยกรรม 3-6 ภาพท่ี 4.7 ระบบบำ�บดั น้ำ�เสยี 4-22ภาพท่ี 3.9 มรดกที่จบั ต้องไมไ่ ด้ 3-10 ภาพที่ 4.8 การทำ�งานระบบปรับอากาศแบบ VRV VRF 4-25 3-11

ภาพท่ี 1.1 : ตรอกเจริญกรงุที่มา : วชั ราภรณ์ สัจจาพันธ์

บทที่ 1 บทนำ�1.1 ความเป็นมาของโครงการ ต ล า ด น้ อ ย เ ป็ น ย่ า น ทำ�ให้เอกลักษณ์ของพ้ืนท่ีน้ันหาย ก่ อ น จ ะ ว า ย ใ น ต อ น ช่ ว ง ส า ยเ ก่ า ใ น เ ข ต ก รุ ง เ ท พ ม ห า น ค ร ไ ป แ ต่ น่ า จ ะ ดี ก ว่ า ห รื อ ไ ม่ ถ้ า ยั ง ของวันและจะกลับมาคึกคัดอีกท่ี เ กิ ด ข้ึ น จ า ก ก า ร ข ย า ย ตั ว คงสภาพเดิมไว้และเลือกพัฒนา ครง้ั ในช่วงเทยี่ ง รา้ นอาหารท า ง ก า ร ค้ า ข อ ง สำ � เ พ็ ง ใ น ช่ ว ง จุ ด ท่ี เ ป็ น ปั ญ ห า สิ่ ง แ ว ด ล้ อ ม จำ � น ว น ม า ก เ ปิ ด ข า ย ลู ก ค้ า อี กต้ น ข อ ง ก รุ ง รั ต น โ ก สิ น ท ร์ เชน่ ลำ�คลองเนา่ เหม็นและการ ค ร้ั ง ห ลั ง จ า ก น้ั น ต ล า ด น้ อ ย จ ะโ ด ย ที่ บ ริ เ ว ณ น้ั น มี ก า ร ตั้ ง กำ � จั ด ข ย ะ ท่ี มี ป ร ะ สิ ท ธิ ภ า พ ดี กลับเข้าสู่ภาวะซบเซาจนกระทั้งบ้ า น เ รื อ น ริ ม นำ้ � เ จ้ า พ ร ะ ย า ก ว่ า ม า ทุ บ ตึ ก ร า ม บ้ า น ช่ อ ง เช้าอีกวันของการเริ่มต้นชีวิตข อ ง ค ห บ ดี อ ยู่ ก่ อ น แ ล้ ว ท้ิ ง แ ล ะ ม า ส ร้ า ง ใ ห ม่ ใ ห้ ทั น ส มั ย เ ป็ น ว ง จ ร ห มุ น เ วี ย น ไ ป เ ร่ื อ ย ๆต่ อ ม า เ มื่ อ มี ผู้ ค น เ ข้ า อ ยู่ อ า ศั ย เพราะเท่ากับเป็นการถอนรากจำ � น ว น ม า ก มี ก า ร แ ล ก เ ป ลี่ ย น วั ฒ น ธ ร ร ม ค ว า ม เ ป็ น อ ยู่ ท้ิ ง ไ ปสินค้าในชีวิตประจำ�วันมากขึ้น ปั จ จุ บั น แ ม้ ว่ า ต ล า ด น้ อ ยทำ � ใ ห้ ก า ร ค้ า คึ ก คั ก จ ะ ไ ม่ คึ ก คั ก เ ห มื อ น ใ น อ ดี ตเ กิ ด เ ป็ น ต ล า ด ช า ว จี น เ รี ย ก ว่ า ธุ ร กิ จ ก า ร ค้ า บ า งตะลัคเกียะแปลเป็นไทยว่าตลาด ป ร ะ เ ภ ท ไ ด้ ปิ ด ตั ว ล งน้ อ ย ชุ ม ช น ต ล า ด น้ อ ย ท่ี เ งี ย บ แ ต่ ถึ ง อ ย่ า ง ไ ร ก็ ต า ม ใ น ทุ ก ๆส ง บ เ ห มื อ น ผู้ ค น ห ยุ ด เ ว ล า เ ช้ า เ ร า ยั ง ส า ม า ร ถ พ บ เ ห็ นไว้ในอดตี พนื้ ท่ีท่เี ป็นทนุ ทาง บ ร ร ย า ก า ศ แ ล ะ วิ ถี ชี วิ ต ข อ งวั ฒ น ธ ร ร ม ห ล า ย แ ห่ ง กำ � ลั ง ผู้ ค น ใ น ย่ า น ที่ ม า จั บ จ่ า ย ซื้ อ ห าจ ะ เ ป ล่ี ย น แ ป ล ง ไ ป สิ่ ง ก่ อ ส ร้ า ง กับข้าวในตลาดกันอย่างขวักไขว่บ า ง อ ย่ า ง อ า จ ถู ก รื้ อ ถ อ น 1-02

น อ ก จ า ก นี้ ย่ า น ต ล า ด น้ อ ย ยั งมี ค ว า ม น่ า ส น ใ จ เ รื่ อ ง วิ ถี ชี วิ ตวฒั นธรรม อาหารอรอ่ ย และอาคารบ้านเรือนท่ีมีคุณค่าทางสถาปตั ยกรรม ตลาดน้อยในทุ ก วั น นี้ กำ � ลั ง เ ผ ชิ ญ กั บ ก า รเปล่ียนแปลงครั้งใหญ่อันเน่ืองมาจากการพัฒนาเมืองท่ีเติบโตอยา่ งรวดเรว็ และไร้ทิศทาง การกว้านซื้อที่ดินจากกลุ่มทุนขนาดใหญ่โดยเฉพาะบริเวณริมฝ่ังแม่นำ้ �เจ้าพระยา ทำ�ใหท้ ่ีดนิ มีราคาสงูข้ึ น ส ว น ท า ง กั บ เ ศ ร ษ ฐ กิ จ ก า รค้าของย่านตลาดน้อยท่ีกำ�ลังซบเซา จนบางครัง้ ทำ�ใหห้ ลงลมืตัวตนและเร่ืองราวในอดีตที่เคยเปน็ มา แต่ถึงแม้วา่ คนเราจะไม่สามารถยึดตดิ กบั อดีต แตก่ ารท่ีจะก้าวไปสู่อนาคตเราต้องรู้ตัวตน เพื่อเปน็ บทเรียนทสี่ ำ�คัญให้สามารถก้าวไปข้างหน้าได้อย่างมน่ั คง และเตรยี มพรอ้ มรบั มอืกับความเปลี่ยนแปลงท่ีจะเกิดขึ้นในอนาคตร่วมกนั ถงึ เวลาแล้วหรือยังที่เราควรร่วมกันค้นหาคุ ณ ค่ า ท า ง ป ร ะ วั ติ ศ า ส ต ร์ แ ล ะศั ก ย ภ า พ ที่ มี อ ยู่ อั น จ ะ นำ � พ า ไ ปสู่การพัฒนาอย่างย่ังยืนต่อไปภาพที่1.2 : การแสดงประกอบพธิ ีทีม่ า : วัชราภรณ์ สัจจาพันธ์1-03

ภาพท่ี 1.3 : ภาพถา่ ยในอดีตทยี่ ่านตลาดน้อยท่มี า : วัชราภณ์ สจั จาพนั ธ์1.2 วัตถปุ ระสงค์ของการศึกษาโครงการ1.2.1 เพอ่ื ศึกษาเร่อื งราวทางประวตั ศิ าสตรแ์ ละความรุ่งเรอื งของเศรษฐกิจเก่าในชมุ ชนย่านตลาดนอ้ ย1.2.2 เพอ่ื ศกึ ษาและพัฒนาพ้นื ท่ีของชมุ ชนย่านตลาดนอ้ ยรองรบั การเปลีย่ นแปลงตง้ั แต่อดีตจนถึงปจั จุบัน1.2.3 เพ่ือศกึ ษาพื้นท่ีและวัฒนธรรมของคนไทยเชื้อสายจนี ในชมุ ชนยา่ นตลาดนอ้ ย1.3 ขอบเขตของการศึกษาโครงการ1.3.1 ศกึ ษาความเป็นไปได้ของโครงการ1.3.1.1 ศึกษาถงึ ปญั หาและผลกระทบของชมุ ชนย่านตลาดน้อย1.3.1.2 ศึกษาแนวโน้มการพฒั นา นโยบาย และความต้องการของคนในพนื้ ท่ี1.3.1.3 ศกึ ษาเร่อื งราวทางประวัตศิ าสตร์ของชมุ ชนย่านตลาดน้อย รูปแบบสถาปัตยกรรมและการเปล่ียนแปลงตัง้ แต่อดีตจนถงึ ปจั จบุ ัน 1-04

ภาพท่ี 1.4 : ซมุ้ ประตเู ขตสมั พนั ธว์ งศ์ที่มา : วชั ราภรณ์ สัจจาพันธ์1.3.2 ศกึ ษาด้านที่ตั้งโครงการ1.3.2.1 ศกึ ษารูปแบบสถาปัตยกรรมในบริเวณใกล้เคยี งและโครงสร้างของตัวอาคารเดิม1.3.2.2 ศึกษาบรบิ ทโดยรอบท่ีตง้ั โครงการ วิเคราะห์ปญั หาในดา้ นตา่ งๆ ท้งั ทางสัญจร จุดเชอ่ื มตอ่ กบั บริเวณทีส่ ำ�คัญอ่นื ๆ ของชุมชนยา่ นตลาดนอ้ ย1.3.2.3 ศึกษากฎหมายทีเ่ กี่ยวขอ้ ง ข้อกำ�หนดการใชท้ ี่ดิน ทว่ี ่างโดยรอบ พืน้ ทีท่ ่ีสามารถก่อสรา้ งไดส้ งู สุดและผลกระทบตอ่ สง่ิ แวดล้อม1.3.3 ศกึ ษาวเิ คราะหก์ ารออกแบบสถาปตั ยกรรม1.3.3.1 ศึกษาองคป์ ระกอบ และทฤษฎีทีเ่ กีย่ วข้องกบั โครงการ1.3.3.2 รวบรวมขอ้ มลู ทีไ่ ด้จากการวเิ คราะห์มาใช้ในรูปแบบสถาปัตยกรรม1.3.3.3 ศึกษาอาคารตัวอย่าง วเิ คราะหแ์ ละนำ�มาผสมผสาน ปรับใช้กับโครงการ1.3.3.4 สรุปขอ้ มลู และออกแบบทางสถาปัตยกรรม1-05

1.4 วธิ กี ารดำ�เนินการและขั้นตอนการดำ�เนินงาน โครงการฟื้นฟูอาคารยา่ นตลาดนอ้ ยเพ่ือพัฒนาธุรกจิ เหตผุ ลที่ทำ�ใหเ้ กิดโครงการวางแผนจัดทำ�โครงร่างของโครงการ ค้นควา้ และวิเคราะห์ข้อมูล การสร้างแนวความคดิการศกึ ษาข้อมลู เบือ้ งต้น ความเปน็ มาวตั ถปุ ระสงค์ แนวความคดิ ทางแกป้ ญั หา ข้อมลู ลักษณะทางกายภาพ ข้อจำ�กดั ทางกฎหมาย แนวความคิดด้านการพัฒนาในข้อมูลจากหน่วยงานท่เี กี่ยวขอ้ ง แนวความคิด แนวทางแกป้ ัญหา อนาคต ข้อมูลจากการสำ�รวจพ้นื ท่ี จำ�นวนผ้ใู ช้อาคาร แนวความคิดการจัดการบริหาร การศกึ ษาอาคารตวั อย่าง พฤติกรรมผูใ้ ช้อาคาร อาคาร ตำ�แหน่งทีต่ ้งั โครงการ ลกั ษณะการวางอาคาร แนวความคิดความสัมพันธ์ของ การจดั วางองค์ประกอบ พื้นที่และองค์ประกอบ ข น า ด แ ล ะ จำ � น ว น ข อ ง อ ง ค์ การสร้างทางเลือก ประกอบ การออกแบบเบ้ืองตน้สรุปรายละเอยี ดโครงการ การพัฒนาแบบ ปรบั ปรงุ แกไ้ ขข้อมลู ขอ้ มูล แบบสถาปัตยกรรมจดั ทำ�รายงานภาคข้อมลู หุ่นจำ�ลอง นำ�เสนอผลงานออกแบบ 1-06

  1.5 ประโยชนท์ ไี่ ด้รับจากการศกึ ษาโครงการ 1.5.1 ไดศ้ ึกษาและเข้าใจความเปลยี่ นแปลงของพ้นื ทเ่ี พอ่ื สามารถ ทำ�การออกแบบท่ีตอบสนองตอ่ ความต้องการของบริบทและผู้คนใน พ้ืนท่ีชมุ ชนย่านตลาดน้อย 1.5.2 ไดศ้ กึ ษาและเข้าใจพ้นื ท่ีสามารถนำ�ไปวิเคราะห์เพ่ือพัฒนาพน้ื ที่ได้ อย่างมปี ระสทิ ธิภาพ 1.5.3 นำ�ผลกระทบหรือปญั หาทเ่ี กดิ มาวเิ คราะหแ์ ละแกป้ ัญหาดว้ ย สถาปัตยกรรม 1.5.4 ได้ศึกษาและเขา้ ใจถึงวัฒนธรรมของคนไทยเชือ้ สายจีนในชมุ ชน ยา่ นตลาดนอ้ ยและผสมผสานรวมอยู่ในพ้ืนที่เดียวกัน 1.5.5 ไดศ้ กึ ษาข้อมลู เรอื่ งราวทางประวัตศิ าสตร์ของชุมชนยา่ น ตลาดน้อย เพ่อื นำ�มาวเิ คราะหแ์ ละปรบั ใช้กับการกำ�หนดรปู แบบทาง สถาปัตยกรรม1-07

ภาพที่ 1.5 : สตรีทอาตในยา่ นตลาดน้อยท่ีมา : วชั ราภรณ์ สัจจาพันธ์ 1-08

ภาพที่ 2.1 : ตลาดในตลาดนอ้ ยทม่ี า : วชั ราภรณ์ สัจจาพันธ์

2.1 ความหมายและคำ�จำ�กัดความ2.1.1 ความหมายฟ้ืนฟู ก. ทำ�ให้กลบั เจริญงอกงามขน้ึ มาใหม่ เชน่ ฟนื้ ฟู ศลิ ป-วัฒนธรรมไทย ฟ้ืนฟูการละเล่นของไทยปรับปรุง ก. แก้ไขใหเ้ รยี บร้อยยง่ิ ขนึ้ ,ทำ�ใหอ้ ยใู่ นสภาพท่ี เหมาะหรือดีขน้ึ , ทำ�ใหเ้ รยี บ, ทำ�ให้เสมออาคารชุมชน น. หมชู่ น, กลุ่มคนที่อยรู่ วมกนั เป็นสงั คมขนาด Renovation [n.] การปฏสิ งั ขรณ์ การทำ�ให้ตลาด เลก็ อาศยั อยใู่ นอาณาบรเิ วณเดยี วกันและมีผล มีสภาพดีเหมือนเดิม,การบูรณะ, ประโยชน์ร่วมกัน, ทที่ ่ีมีคนอาศัยอย่มู าก เชน่ การซ่อมแซมใหม่ธุรกิจ ขบั รถเขา้ เขตชุมชนต้องชะลอความเรว็ Community [n.] ชมุ ชน, สงั คม น. ทชี่ มุ นุมเพ่อื ซอ้ื ขายของตา่ ง ๆ สถานทีซ่ ่ึง ปรกติจัดไว้ให้ผู้ค้าใช้เป็นที่ชุมนุมเพ่ือจำ�หน่าย Local [n.] ลักษณะพิเศษของเฉพาะท้อง สินค้าประเภทสตั ว์ เน้อื สัตว์ ผกั ผลไม้ หรือ ถ่นิ อาหารอนั มีสภาพเป็นของสด ประกอบหรือ ปรงุ แล้ว หรือของเสยี งา่ ย ทงั้ น้ี ไม่ว่าจะมกี าร Building [n.] ตกึ อาคาร,สิง่ ก่อสรา้ ง, สิ่ง จำ�หนา่ ยสินคา้ ประเภทอ่นื ด้วยหรอื ไมก่ ็ตาม และ Business ปลกู สร้าง, เรอื น, โรง หมายความรวมถึงบริเวณซึ่งจัดไว้สำ�หรับให้ผู้ [n.] ธรุ กจิ การคา้ งาน หนา้ ที่ ค้าใช้เป็นที่ชุมนุมเพ่ือจำ�หน่ายสินค้าประเภทดัง การงาน กล่าวเป็นประจำ�หรือเป็นครั้งคราวหรือตามวัน ท่ีกำ�หนด Heritage [n.] มรดก น. การงานประจำ�เก่ียวกบั อาชีพคา้ ขาย หรอื กิจการอย่างอ่ืนที่สำ�คัญและท่ีไม่ใช่ราชการ การประกอบกจิ การเพ่อื มุ่งการคา้ หากำ�ไร ที่มา : พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑติ ยสถาน พ.ศ. 2554, 2558 ทมี่ า : อังกฤษ-ไทย NECTEC’s Lexitron Dictionary 2-02

2.1.2 คำ�จำ�กัดความ 2.1.3 ลักษณะโครงการ โ ค ร ง ก า ร ฟ้ื น ฟู อ า ค า ร โ ค ร ง ก า ร ฟ้ื น ฟู อ า ค า รย่านตลาดนอ้ ย เพ่ือพฒั นา ยา่ นตลาดน้อย เพื่อพัฒนาธุรกิจธุรกิจมรดกท้องถ่ิน หมาย มรดกทอ้ งถนิ่ เปน็ โครงการทจี่ ะถึง การฟื้นฟูอาคารทำ�ให้กลับ เป็นแนวทางในการฟื้นฟูพ้ืนท่ีที่มาเจริญงอกงามขึ้นมาใหม่โดย รองรับกิจกรรมเฉพาะของท้องใช้ประโยชน์ที่เป็นลักษณะพิเศษ ถิ่นไม่ให้ศูนย์หายไปตามแนวโน้มเฉพาะของท้องถน่ิ ซงึ่ มกี จิ กรรม กาลเปล่ยี นแปลงในอนาคต และใ ห้ ชุ ม ช น มี ก า ร จำ � ห น่ า ย สิ น ค้ า ส่งเสริมให้เป็นสถานท่ีทางเลือกประเภทดังกล่าวเป็นประจำ�อาจ ในการพักผ่อนหรือท่องเที่ยววิถีเ ป็ น ค ร้ั ง ค ร า ว ห รื อ ต า ม วั น ท่ี ชีวิตของชุมชนย่านตลาดน้อยกำ�หนด สำ�หรับรองรบั คนใน เพ่ือให้คนในชุมชนเล็งเห็นและหันชมุ ชนและนกั ท่องเท่ียว มาสนใจกับศักยภาพของพ้นื ท่ี สง่ ผลให้พ้ืนที่เกิดกิจกรรมหมุนเวียน และชุมชนกลับมามีชีวิตอีกครั้ง อีกทั้งยังเพิ่มสถานท่ีพักผ่อนใน กรุงเทพมหานครฯ อีกดว้ ย โดย โครงการจะเป็นพ้ืนที่ที่ใช้งานได้ สะดวกสบาย เขา้ ถึงง่ายรองรบั พ้ืนท่ีกิจกรรมหลากหลายรูปแบบ และเหมาะสมกับคนในท้องถิ่นและ นกั ทอ่ งเท่ยี ว2-03

ภาพท่ี 2.2 : ตรอกซอยเยาวพาณิชที่มา : วัชราภรณ์ สัจจาพันธ์ 2-04

HISTORY และได้สร้างสถาปัตยกรรมแบบ จนี ขน้ึ หม่หู นึ่งชอื่ วา่ “บ้านโซวเฮง2.2 ความเปน็ มา ปจั จุบัน อนาคต ไถง่ ” และเปิดท่าเรือเพอ่ื ทำ�การ ค้า ชือ่ “ท่าเรือโปเส็ง” ใช้สำ�หรบัต ล า ด น้ อ ย เ ป็ น ย่ า น เ ก่ า ใ น เ ข ต เม่ือคร้ังพระบาทสมเด็จพระพุทธ หากจะกล่าวถึงตลาดน้อยก็คง เป็นทางข้ึนลงสินค้าประเภทยากรุงเทพท่ีเกิดข้ึนจากการขยาย ย อ ด ฟ้ า จุ ฬ า โ ล ก ม ห า ร า ช ต้องเรม่ิ จากพระอภัยวานชิ (จาค) สมุนไพรท่ีนำ�มาจากภาคใต้โดยตัวทางการค้าของสำ�เพ็งในช่วง ปราบดาภิเษกขึ้นครองราชย์เป็น พ่อค้าชาวจีนฮกเกี้ยนที่มีฐานะ ดำ�เนินกิจการเร่ือยมาจนถึงรุ่นต้นของกรุงรัตนโกสินทร์โดยที่ ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรีและ มั่งคั่งและเป็นขุนนางอยู่ในกรม ลู ก คื อ ห ล ว ง อ ภั ย ว า นิ ช ( ส อ น )บริเวณน้ีมีการต้ังบ้านเรือนริม สถาปนากรุงรัตนโกสินทร์เป็น ทา่ ซงึ่ ตอ่ มาไดร้ บั พระราชทาน ซึ่งเป็นช่วงที่ท่าเรือโปเส็งเจริญแม่น้ำ�เจ้าพระยาของคหบดีชาว ราชธานีใหม่ ทรงมีรบั ส่ังใหช้ ุมชน ท่ีดินริมฝ่ังแม่นำ้ �เจ้าพระยาบริเวณ รุ่งเรืองถึงขีดสุดทำ�ให้ตลาดน้อยจีนอยู่ก่อนแล้วต่อมาเมื่อมีผู้คน ชาวจีนบริเวณท่าเตียนย้ายไป ตลาดน้อยจากพระบาทสมเด็จ กลายเป็นแหล่งงานขนาดใหญ่เข้ามาอยู่อาศัยจำ�นวนมากมีการ อยู่นอกแนวกำ�แพงเมืองทางด้าน พระพทุ ธเลศิ หล้านภาลยั ของแรงงานชาวจีนความรุ่งเรืองแลกเปลี่ยนสินค้าในชีวิตประจำ�วัน ทิศใต้ต้ังแต่คลองวัดสามปลื้มไป ของท่าเรือโปเส็งในอดีตดึงดูดให้มากข้ึนทำ�ให้การค้าขายคึกคัก จนถึงคลองวัดสำ�เพ็ง(วัดปทุม ทมี่ า: เจริญ ตันมหาพราน, 2555 แรงงานชาวจีนจำ�นวนมากเข้ามาเกิดเป็นตลาดที่ชาวจีนเรียกว่า คงคาราชวรวิหาร) ซงึ่ เปน็ พ้นื ที่ แสวงหาความมั่งค่ังในตลาดน้อย“ตะลคั เกยี ะ” ซึ่งแปลเป็นไทยว่า โล่งว่างประกอบกับมีชุมชนวัด และเกิดการรวมกลุม่ เป็นชุมชน“ตลาดน้อย” สามปล้ืมและชุมชนวัดวัดสำ�เพ็ง ช า ว จี น ที่ มี ค ว า ม ห ล า ก ห ล า ย ต้งั อยู่ก่อนแลว้ ชาติพันธ์ุดังจะเห็นได้จากจำ�นวนทีม่ า:นภิ าพร รัชตพัฒนากุล,2546 ต่ อ ม า เ มื่ อ ก า ร เ ดิ น เ รื อ สำ � เ ภ า ศาลเจ้าศาลจ้าวทั้งของชาวจีน ค้าขายระหว่างชาวจีนกับชาว แต้จิว๋ ฮกเกยี้ น ไหหลำ�และฮากกา ต่ า ง ช า ติ ม า ก ขึ้ น จ น ทำ � ใ ห้ พื้ น ที่ ซ่ึงศาลเจ้าที่มีบทบาทสำ�คัญที่สุด บ ริ เ ว ณ นี้ ก ล า ย เ ป็ น ศู น ย์ ก ล า ง ในตลาดน้อยคอื ศาลเจ้าโจวซือกง ก า ร นำ � เ ข้ า แ ล ะ ส่ ง อ อ ก สิ น ค้ า ที่ ห ลั ง จ า ก ส น ธิ สั ญ ญ า เ บ า ว์ ร่ิ ง สำ�คญั ระดับประเทศ ระบบเศรษฐกิจเป็นการค้าเสรี มากขึ้นมีเรือกลไฟที่ขับเคลื่อน ท่มี า: กรี ติ สัทธานนท,์ 2547 ด้ ว ย ไ อ นำ้ � จ า ก ต ะ วั น ต ก เ ข้ า ม า ค้ า ข า ย กั บ ก รุ ง เ ท พ ม า ก ขึ้ น ทำ � ใ ห้ ท่ า เ รื อ โ ป เ ส็ ง ไ ม่ ส า ม า ร ถ แ ข่ ง ขั น ท า ง ก า ร ค้ า ไ ด้ จึ ง ต้ อ ง ปิ ด ตั ว ล ง พ ร้ อ ม กั บ ก า ร เ สี ย ชีวิตของเจ้าสัวสอนในปี2437 ท่ีมา:นภิ าภรณ์ รัชตพัฒนากุล, 25462-05

ภาพท่ี 2.3 : อะไหลเ่ ซยี งกงทม่ี า : วัชราภรณ์ สัจจาพันธ์ ในช่วงเวลาที่ท่าเรือโป อ ยู่ บ ริ เ ว ณ ริ ม แ ม่ น้ำ � เ จ้ า พ ร ะ ย า ผดุงกรุงเกษมในช่วงที่เศรษฐกิจ ย่ า น ต ล า ด น้ อ ย จ า กเส็งเกิดวิกฤตตกตำ่ �จนต้องปิดตัว ได้ขยายออกมายังพื้นท่ีตอนใน กำ�ลังขยายตวั กุ ลี ก ล า ย เ ป็ น เ ถ้ า แ ก่ ผู้ ส ร้ า ง ชื่ อลง ขณะเดยี วกนั ระบบเศรษฐกิจ มากข้ึนช่วงเวลาน้ันเองที่บรรดา ขณะเดียวกันก็เกิดตลาดผลไม้ ใ ห้ ต ล า ด น้ อ ย ปั จ จุ บั น ใ น ฐ า น ะการค้าแบบเสรีได้ส่งผลให้เกิด พ่อค้าชาวจีนไหหลำ�ได้ย้ายจาก ขนาดใหญ่ที่เป็นแหล่งรวบรวม แ ห ล่ ง รั บ ซ้ื อ อ ะ ไ ร เ ค รื่ อ ง ย น ต์การขยายตัวทางเศรษฐกิจของ ชุมชนเดิมบริเวณศาลเจ้าเล่งบ๊วย ผลไมช้ ้ันดีจากสวนรอบๆ มาจัด เ ก่ า ที่ โ ด่ ง ดั ง ที่ สุ ด ใ น ก รุ ง เ ท พ ฯประเทศและทำ�ให้ตัวเมืองพระนคร เอยี ะ มายังบริเวณตลาดนอ้ ยซ่งึ จำ�หนา่ ย ซ่ึงตั้งอยูบ่ รเิ วณถนนนี้ นามว่า เซียงกง ซึง่ เปน็ กลุ่มข ย า ย ใ ห ญ่ โ ต ข้ึ น จ น พ ร ะ บ า ท หนึ่งในนั้นคือต้นตระกูลจันตระกูล จงสวัสด์ิเรื่อยไปจนติดแนวคลอง ธุรกิจขนาดใหญ่ที่อยู่คู่กับย่านสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ไ ด้ เ ข้ า ม า เ ปิ ด ต ล า ด แ ห่ ง ใ ห ม่ ใ น ผดงุ กรงุ เกษม ต ล า ด น้ อ ย ม า จ น ถึ ง ทุ ก วั น นี้ทรงมีรับส่ังให้ตัดถนนเจริญกรุง ตลาดน้อยมายังบริเวณริมถนน ตลาดน้อยจึงกลายเป็นแรงงานรวมทั้งขุดคลองผดุงกรุงเกษม เจริญกรงุ และได้ขยายกจิ การตอ่ อีกแหง่ ของบรรดา “ซนิ ตง๊ื ”ท่เี ข้า ที่มา:นภิ าพร รัชตพัฒนากลุ , 2546เพ่ือรองรับความเปลี่ยนแปลงดัง มาในรุ่นลูกด้วยการเปิดร้านขาย ม า ข า ย แ ร ง ง า น น อ ก เ ห นื อ จ า กกล่าว ยาหุ้นฮุยซุยโห โรงงานนำ้ �แข็ง ยา่ นสำ�เพง็ ซง่ึ สว่ นหนงึ่ ของกลุ ีทำ � ใ ห้ ต ล า ด น้ อ ย ก ล า ย เ ป็ น ที่ หอ้ งเย็น โรงงานน้ำ�มะเนด็ โซดา จีนท่ีพอจะเก็บหอมรอมริบได้ก็เริ่มรวบรวมและขนถ่ายสินค้าท้ังทาง แ ล ะ ยั ง มี โ ร ง เ ลื่ อ ย ข อ ง มิ ส เ ต อ ร์ ขยับฐานะขึ้นมาเช่าตึกทำ�การค้าน้ำ�และทางบกไปยังจุดตา่ งๆ ของ หลุยส์ซาเวียร์ โรงสขี า้ วมากัวร์ เล็กๆ ซ่ึงต่อมาพอ่ คา้ รายย่อยพระนครไดด้ ียิง่ ข้ึน การขยาย ของเยอรมันและโรงงานขนาดเล็ก และบรรดากลุ่มแรงงานเหล่านี้ตัวของชุมชนท่ีแต่เดิมกระจุกตัว อีกหลายแห่งที่ผุดขึ้นริมคลอง ก็คอื ผ้สู านตอ่ พัฒนาการของ 2-06

HISTORY2.2 ความเปน็ มา ปัจจบุ ัน อนาคต ปจั จุบันแม้วา่ ตลาดนอ้ ยจะไม่ อาหารจำ�นวนมากเปิดขายลูกค้า เชน่ ศาลเจา้ พอ่ ฮ้อนหว่องกุงคึกคักเหมือนในอดตี ธุรกิจการ ที่ เ ป็ น พ นั ก ง า น ข อ ง ห น่ ว ย ง า น (ศาลเจ้าโรงเกอื ก) ศาลเจา้ โจวซืคา้ บางประเภทไดป้ ิดตวั ลง และ ราชการ บริษัท หา้ งรา้ นต่างๆ อกง บ้านโซวเฮงไถ่ โบสถ์กาลตลาดผลไม้ทีเ่ คยรุ่งเรือง ลด ห ลั ง จ า ก นั้ น ต ล า ด น้ อ ย จ ะ ก ลั บ หวา่ ร์ ซึง่ เปน็ โบสถค์ รสิ ต์แห่งขนาดลงเหลือเพียงร้านผลไม้ไม่ เข้าสู่ภาวะซบเซาจนกระท่ังเช้าอีก เดยี วในย่านไชน่าทาวน์ ธนาคารกร่ี ้าน ท่ยี งั ทำ�หน้าท่ีขายผลไม้ วันของการเร่ิมต้นชีวิตและวงจร ไ ท ย พ า ณิ ช ย์ ส า ข า แ ร ก ข อ งช้ันดีและผลไม้ทใ่ี ช้ในพธิ ีมงคล แต่ หมนุ เวยี นไปเรอ่ื ยๆ ประเทศไทย บา้ นรัชต์บริรกั ษท์ ่ยี งัถึงอย่างไรก็ตามในทุกๆเช้าเรา นอกจากนี้ย่านตลาดน้อยยังมี คงรปู แบบสถาปัตยกรรมจนี ห้องยังสามารถพบเห็นบรรยากาศ ค ว า ม น่ า ส น ใ จ ใ น เ รื่ อ ง วิ ถี ชี วิ ต แถวไม้โบราณ เป็นต้นและวิถีชีวิตของคนในย่านที่มา วัฒนธรรม อาหารอรอ่ ยและ น อ ก จ า ก นี้ ต ล า ด น้ อ ย ยั ง เ ป็ นจับจ่ายซ้ือหากับข้าวในตลาดกัน อาคารบ้านเรือนท่ีมีคุณค่าทาง บ้ า น เ กิ ด ข อ ง บุ ค ค ล สำ � คั ญอยา่ งขวักไขว่ก่อนท่จี ะวาย ใน ส ถ า ปั ต ย ก ร ร ม โ ด ย จ า ก ก า ร ของประเทศไทย อาทเิ ช่นช่ ว ง ส า ย ข อ ง วั น แ ล ะ จ ะ ก ลั บ ม า สำ�รวจพบวา่ มจี ำ�นวนถงึ 64 ศาสตราจารย์ ดร.ปว๋ ย อ้งึ ภาครึกครืน้ อกี คร้งั ในชว่ งเทย่ี ง รา้ น อาคารทคี่ วรคา่ แกก่ ารอนรุ กั ษ์ กรณ์2-07

2.2 ความเปน็ มา ปจั จบุ นั อนาคตภาพที่ 2.4 : โคมประดับ ตลาดน้อยในทุกวันนี้กำ�ลังเผชิญ จนบางครั้งทำ�ให้หลงลืมตัวตนที่มา : วัชราภรณ์ สจั จาพนั ธ์ กับการเปล่ียนแปลงคร้ังใหญ่อัน และเร่ืองราวในอดีตที่เคยเป็นมา เน่ืองมาจากการพัฒนาเมืองท่ี แต่ถึงแม้ว่าคนเราจะไม่สามารถ เตบิ โตอยา่ งรวดเรว็ และ ไร้ทิศทาง ยึดติดอยู่กับเร่ืองราวในอดีตแต่ การกว้านซ้ือที่ดินจากกลุ่มทุน การท่ีจะก้าวไปสู่อนาคตเราต้อง ขนาดใหญ่โดยเฉพาะบริเวณริม รู้ตัวรู้ตนรู้รากของตนเองเพื่อเป็น ฝั่งแม่น้ำ�เจ้าพระยาท่ีกลายเป็น บทเรียนที่สำ�คัญให้สามารถก้าว จุดขายและดึงดูดนักท่องเที่ยว ไปข้างหน้าได้อย่างมันค่ังม่ันคง ประกอบกับแผนพัฒนาโครงข่าย และเตรียมพร้อมรับมือกับความ รถไฟฟา้ สายสนี ำ้ �เงนิ และรถไฟ เปลี่ยนแปลงท่ีจะเกิดข้ึนในอนาคต ชานเมืองสายสแี ดง ทำ�ให้ท่ีดินมี ร่วมกันถึงเวลาแล้วหรือยังท่ีเรา ราคาสูงข้ึนสวนทางกับเศรษฐกิจ ทุกคนควรหันมาทำ�ความรู้จักกับ การค้าของย่านที่กำ�ลังซบเซา ตนเองรู้จักกลับบ้านและพื้นแผ่น ขณะท่ีผู้คนส่วนใหญ่ต้องปรับตัว ดินที่ตนอาศัยอยู่เพื่อร่วมการ เพื่อความอยู่รอดทางธุรกิจที่มี ค้นหาคุณค่าทางประวัติศาสตร์ การแข่งขันกันอย่างดุเดือดให้ทุก และศักยภาพทม่ี ีอยู่อันจะนำ�พา ไป วันน้ี สู่การพัฒนาอย่างยังยืนต่อไป 2-08

สรปุ ความเป็นมา ชาวจีนจากทา่ เตยี น (ย้ายมา) + พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้า ชุมชนวัดสามปล้ืมและชุมชนวัด จุฬาโลกมหาราช ปราบดาภิเษก สำ�เพ็ง (อยูก่ ่อนแล้ว) ข้ึนครองราชย์เป็นปฐมกษัตริย์ แห่งราชวงศ์จักรีและสถาปนากรุง มี ก า ร เ ดิ น เ รื อ สำ � เ ภ า ค้ า ข า ย รัตนโกสินทร์เปน็ ราชธานใี หม่ ระหว่างชาวจีนกับชาวต่างชาติ มากข้ึน จนกลายเป็นศนู ยก์ ลาง ท ร ง มี รั บ ส่ั ง ใ ห้ ชุ ม ช น ช า ว จี น ก า ร นำ � เ ข้ า แ ล ะ ส่ ง อ อ ก สิ น ค้ า ที่ บริเวณท่าเตียนย้ายไปอยู่นอก แนวกำ�แพงเมืองทางด้านทิศใต้ ต้ังแต่คลองวัดสามปลื้มไปจนถึง คลองวัดสำ�เพ็ง(วัดปทุมคงคา ราชวรวิหาร)2-09

พระบามสมเด็จพระพุทธเลิศหล้า ทา่ เรอื โปเส็ง เจริญรุ่งเรืองสุด มา หลังจากสนธสิ ญั ญาเบาริ่ง ทำ�ให้ ตั ว เ มื อ ง พ ร ะ น ค ร ข ย า ย ตั ว ขึ้ นนภาลัย ได้พระราชทานท่ีดินรมิ ถงึ รุ่นลูก หลวงอภยั วานชิ (สอน) ระบบเศรษฐกจิ การค้าเสรีมาก พ ร ะ จ อ ม เ ก ล้ า เ จ้ า อ ยู่ หั ว ท ร ง มีฝ่ังแม่น้ำ�เจ้าพระยาบริเวณตลาด กลายเป็นแหล่งงานขนาดใหญ่ท่ี ขน้ึ มเี รือกลไฟจากตะวันตก ขับ รับส่งั ให้ตดั ถนนเจรญิ กรงุน้อย ดึงดูดแรงงานชาวจีนจำ�นวนมาก เคลื่อนด้วยไอน้ำ�เข้ามาทำ�การค้า ขุดคลองผดุงกรงุ เกษม เพื่อให้แก่ขนุ นางในกรมทา่ พระอภยั เข้ามาแสวงหาความมั่งค่ังและเกิด กบั กรงุ เทพฯ รองรบั การเปล่ยี นแปลงท่ีเกดิ ขึ้นวานชิ (จาค) พ่อคา้ ชาวจนี การรวมกลุ่มชุมชนชาวจีนหลาก ท่าเรือโปเส็งจึงซบเซาและปิดตัว ตลาดน้อยกลายเป็นท่ีรวบรวมฮกเกีย้ น หลายชาติพันธ์ุ แตจ้ วิ๋ ฮกเก้ยี น ลงในเวลาต่อมาพร้อมกับการเสีย แ ล ะ ข น ถ่ า ย สิ น ค้ า ท้ั ง ท า ง น้ำ �ได้สร้างสถาปัตยกรรมแบบจีนข้ึน ไหหลำ� ฮากกา ชีวิตของเจ้าสวั สอน แ ล ะ ท า ง บ ก ไ ป ยั ง จุ ด ต่ า ง ๆ ข อ งหมู่หน่งึ บ้านโซวเฮงไถ่ และ เปดิ ชุมชนชาวจีนท่ีรวมตัวจะเห็นได้ ใ น ช่ ว ง เ ว ล า ที่ ท่ า เ รื อ โ ป เ ส็ ง เ กิ ด พระนครไดด้ ยี ่ิงขึน้ท่าเรือโปเสง็ เพ่อื ทำ�การคา้ สินค้า จากศาลเจ้าของแตล่ ะ่ แบบ ซ่งึ วกิ ฤตตกต่ำ� สวนทางกบั ระบบ การขยายตวั ของชุมชนประเภทสมุนไพรที่นำ�มาจากภาค ศาลเจ้าท่ีมีบทบาทสำ�คัญที่สุดใน เศรษฐกิจการคา้ ของประเทศใต้ ตลาดนอ้ ยคือ ศาลเจา้ โจวซือกง 2-10

ภาพที่ 2.5 : โคมประดบั ในพิธี ท่ีมา : วชั ราภรณ์ สจั จาพันธ์ กลุ่มชาติพันธุ์และเอกลักษณ์ของ แนวปฏิบัติในการดำ�เนินชีวิตท่ี ทงั้ ของชาวจีนแต้จวิ๋ ฮกเกยี้ น ย่านตลาดนอ้ ย แตกต่างกันออกไปมีทั้งที่เป็นก ไหหลำ�และฮากกา ค ว า ม สั ม พั น ธ์ ท า ง ลุ่มชาติพันธุ์ของตนเองและต่าง ชาวจนี ฮกเก้ียน อพยพมา สังคมของกลุ่มชาติพันธ์ุต่างๆ ชาตพิ นั ธ์ุ ความเชือ่ ความศรทั ธา ประเทศไทยเปน็ จีนกลมุ่ แรก ๆ ใ น พื้ น ที่ ต ล า ด น้ อ ย มี ก า ร ส ร้ า ง ทางศาสนา ประเพณี พิธีกรรมที่ จี น ฮ ก เ ก้ี ย น เ ข้ า ม า ใ น ส มั ย ก รุ ง ความสัมพันธ์ท่ีหลากหลายรูป สืบมาต้ังแต่บรรพบุรุษล้วนแต่ถูก ศ รี อ ยุ ธ ย า ก่ อ น จี น ก ลุ่ ม อื่ น แ ล ะ แบบโดยผ่านการประกอบอาชีพ ใช้เป็นเคร่ืองมือเพ่ือนำ�ไปสู่การมี เปน็ ชนเผ่าจนี อาสาช่วย สมเดจ็ การแสวงหาความมั่งคั่งในตลาด ส่วนร่วม การดำ�รงชวี ิตการเรียน พระเจ้ากรุงธนบุรีกอบกู้เอกราช น้อย การอยู่อาศัยรว่ มกันและ รู้ทีจ่ ะอยูร่ ว่ มกนั ในสังคม เปน็ การ ดว้ ย แม้แตพ่ ระบาทสมเด็จ การเป็นเพื่อนบ้านตลอดจนการ รวมกลุ่มชุมชนชาวจีนที่มีความ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช แต่งงานขา้ มกลุ่มชาติพนั ธุ์ ซง่ึ ส่งิ หลากหลายชาตพิ นั ธ์ุ ดังจะเห็น รชั กาลที่ 1 แหง่ ราชวงศจ์ ักรี ท่าน ต่างๆเหล่าน้ีล้วนเป็นตัวกำ�หนด ได้จากจำ�นวนศาลเจ้าศาลจ้าว ถือกำ�เนิดในชุมชนจีนฮกเกี้ยน2-11

บรเิ วณวัดสุวรรณดาราราม ฝงั่ มากกวา่ ชาวจีนกล่มุ อ่ืน มมี าก เชน่ ท่อี ำ�เภอสไุ หงโกลก จะประกอบต ะ วั น อ อ ก ข อ ง ค ล อ ง น า ย ก่ า ย ที่สุดในจังหวัดภูเก็ตจนเกือบเป็น ไปดว้ ยสมาคมฮกเกีย้ น สมาคมกรุงศรอี ยุธยา มารดาของท่าน ประชากรส่วนใหญ่ โดยสว่ นมาก แต้จิ๋ว สมาคมฮากกา สมาคมช่อื ดาวเรืองหรอื หยก เปน็ ธดิ าท่ี เปน็ ชาวฮกเกย้ี นใต้ หรอื ชาว ไหหลำ� เมื่อเทศกาลสำ�คญั มาถงึเกิดในสกุลคหบดีจีนที่ร่ำ�รวยที่สุด ฮกโล่ อพยพมากจากสิงคโปร์ ชาวจีนแต่ละเช้ือสายจะมาช่วยในชุมชนชาวจีนฮกเกี้ยนถึง แม้ และ มาเลเซีย อกี ที ส่วนหนง่ึ มา เหลือกันโดยจะใช้ภาษาจีนกลางในประเทศไทยโดยรวมจะมีจำ�นวน จากแผ่นดินใหญ่ ชาวฮกเกี้ยน เป็นหลักในการสอื่ สาร ในภาคน้อยแต่กลุ่มวัฒนธรรมฮกเกี้ยน อาศัยทางตอนใต้ในประเทศไทย กลางของประเทศไทย ชาวจนีเป็น 1 ใน 2 กลมุ่ วฒั นธรรมจนี ท่ี มากกว่าภาคอ่ืนๆ ชาวจีนแตล่ ะ ฮกเก้ียนจะอาศัยอยู่บริเวณตลาดได้รับความความนิยมมากพร้อม ก๊กจะรวมตัวกันสร้างสมาคมของ น้อย เยาวราช และฝั่งธนบุรีกบั แต้จิ๋ว และมจี ำ�นวนประชากร ตัวเองเพ่ือช่วยเหลือกันเองและ กรงุ เทพมหานคร และกระจายไปมากในภาคใต้ของประเทศไทย ชว่ ยเหลือสังคมในทอ้ งถิน่ อาทิ ท่ัวชุมชนท่มี ชี าวจีนอยทู่ ่วั ประเทศ 2-12

เทศกาลทีส่ ำ�คัญ เ ท ศ ก า ล ต รุ ษ จี น เ ท ศ ก า ล ห ย ว น เ ซี ย ว เ ท ศ ก า ล เ ช็ ง เ ม้ ง เ ท ศ ก า ล บ ะ จ่ า ง วั น ต รุ ษ จี น ถื อ เ ป็ น วั น ในวนั ขนึ้ 15 คำ่ �เดอื น วนั เชง็ เมง้ เปน็ งานท่ี เทศกาลวันไหว้บ๊ะจ่าง2-13 ข้ึนปีใหม่ตามประเพณีของชาว อา้ ย ตามปฏิทนิ จันทรคติของจีน สำ�คัญมากท่สี ุดของชาวจีน มี (ขนมจ้าง) หรอื เทศกาลตวน จีนในจีนแผ่นดินใหญ่และชาวจีน หรอื ช่วงเดอื นกมุ ภาพนั ธ์ ชาว ประวัติความเป็นมายาวนานกว่า อู่ หรือเทศกาลตวงโหงว เปน็ ทวั่ โลก รวมถงึ ประเทศไทยดว้ ย จีนจะนิยมกินขนมบัวลอยกันใน 2,000 ปี เปน็ วนั ทล่ี ูกหลานชาว เทศกาลท่ีสืบทอดกันมาแต่โบราณ ซ่ึงวันตรุษจีนน้ีนับเป็นวันพิเศษ ครอบครัว และออกจากบ้านมา จีนหรือชาวไทยเช้ือสายจีนพา ของชาวจีนท้ังในประเทศจีนและ และมีความสำ�คัญยิ่งสำ�หรับคน ชมการประดับโคมไฟ เพอ่ื ความ กันไปเซ่นไหว้บรรพบุรุษที่สุสาน ประเทศตา่ งๆ ตรงกับวนั ท่ี ๕ จีน จะมีการเฉลมิ ฉลองกันไปทว่ั เป็นสริ ิมงคล ดังนัน้ จึงมีการเรยี ก ฝงั ศพ (ฮวงจยุ้ ) เพ่อื แสดงความ เดือน ๕ ตามปฏิทินทางจนั ทรคติ โลก โดยเฉพาะชุมชนขนาดใหญ่ เทศกาลน้ีอกี อยา่ งวา่ เทศกาล กตัญญแู ละรำ�ลกึ ถึงคณุ งาม เพ่อื ระลกึ ถึง “ซีหยวน” หรือ “คกุ ของคนจีนในประเทศต่างๆ ในวนั โคมไฟ เทศกาลหยวนเซียวซึง่ เปน็ ความดขี องบรรพบรุ ุษ สำ�หรบั ใน งว้ น” (Qu Yuan) กวผี ้รู กั ชาติ ตรุษจีนนี้ชาวจีนหรือชาวไทยเช้ือ หน่ึงในเทศกาลสำ�คัญของจีนน้ี ประเทศไทยวนั เชง็ เม้งถือวนั ท่ี ๕ ที่ปลิดชีวิตตนเองเนื่องจากถูก สายจีนถือว่าเป็นวันท่ีสมาชิกใน ได้มีมากกว่า 2,000 ปี เทศกาล เมษายนของทกุ ปเี ปน็ หลกั ขุนนางกงั ฉนิ ใสร่ ้าย เนื่องจาก ครอบครวั ไม่วา่ จะไปประกอบ น้ี หมายถึง คืน ท่พี ระจนั ทรเ์ ตม็ ซี ห ย ว น เ ป็ น ก วี ค น สำ � คั ญ ข อ ง ธรุ กจิ การงานทีไ่ หน หากอย่ใู น ดวงเปน็ คร้งั แรกของปี จนี ซ่ึงตามทศั นะคติของชาวจนี จังหวัดหรือในประเทศเดียวกัน เชือ่ วา่ เปน็ เทศกาลทแ่ี สดงความ บรรดาสมาชิกในครอบครัวชาว กตญั ญตู อ่ บรรพบรุ ุษ จีนเหลา่ นน้ั จะกลบั บา้ นมาพบปะ กันอยา่ งพรอ้ มเพรยี งกัน คล้าย กับวันสงกรานต์ท่ีถือเป็นวันข้ึนปี ใหม่ของชาวไทย

เ ท ศ ก า ล ไ ห ว้ พ ร ะ จั น ท ร์ เ ท ศ ก า ล ส า ร ท จี น เ ท ศ ก า ล กิ น เ จ เ ท ศ ก า ล ตั ง โ จ่ ย เ ป็ น เ ท ศ ก า ล ท่ี สื บ ท อ ด (Sart Chin Day or เ ป็ น ป ร ะ เ พ ณี แ บ บ ลั ท ธิ ห รื อ เ ท ศ ก า ล ไ ห ว้ ข น มกนั มาเปน็ พันปี ตรงกบั วนั ขึ้น Ghost Festival or Spir- เต๋ารวม 9 วนั เริ่มต้นตั้งแตว่ นั บัวลอย คือวันเปล่ียนเทศกาล15 ค่ำ� เดือน 8 ตามปฏิทนิ ทาง it Festival) ตรงกับวนั ที่ ๑๕ ข้นึ ๑ คำ่ �ถงึ ขึ้น ๙ ค่ำ� เดอื น ๙ เปน็ ฤดหู นาว มีลกั ษณะเปน็ วนัจันทรคติ ส่วนตามจนั ทรคติแบบ เดือน ๗ ตามปีปฏทิ นิ ทาง ตามปฏทิ นิ จนี ทกุ ๆ ปี (รวมเป็น ที่พระอาทิตย์จะส่องแสงสั้นท่ีสุดไทยจะประมาณเดือนกันยายน จนั ทรคตขิ องจนี โดยปกติแล้วจะ เวลา ๙ วนั ๙ คนื ) ซึง่ จะตรง ห รื อ วั น ท่ี เ ป็ น จุ ด สู ง สุ ด ใ น ฤ ดูของทุกปี เนอื่ งจากเทศกาลน้ีจดั ช้ากว่าปีปฏิทินทางจันทรคติของ กบั วนั ข้นึ ๑ ค่ำ� เดือน ๑๑ ของ หนาว ถอื เป็นเทศกาลสดุ ทา้ ยขน้ึ ในช่วงกลางฤดูใบไม้รว่ ง จงึ ไทยประมาณ 2 เดือน ซึง่ ตาม ไทย ดงั นั้น เทศกาลกนิ เจจงึ อยู่ ของชาวจีนในรอบหนง่ึ ปี ซึง่ จะเรียกวา่ “จงชวิ ” (Zhong Qiu) ปี ป ฏิ ทิ น ท า ง จั น ท ร ค ติ ข อ ง ไ ท ย ระหว่างเดือนกันยายน-ตุลาคม ตรงกบั เดอื น ๑๑ ของจีน และเพอื่ ระลึกถงึ ฉางเออ๋ (Chang’e) วนั สารทจนี จะตรงกับวันข้ึน 14 ของทุกๆ ปี ปจั จุบันเทศกาลกนิ เจ โดยประมาณแล้วจะตรงกับวันเทพธิดาแห่งพระจันทร์ซ่ึงเช่ือกัน คำ่ � เดือน 9 ถอื เปน็ วันสำ�คญั ท่ี จัดขึ้นในประเทศเอเชียตะวันออก ท่ี ๒๒ ธันวาคม (ตามปฏิทินวา่ ถอื กำ�เนดิ ในวันน้ี และมคี วาม ลูกหลานชาวจีนจะแสดงความ เฉียงใต้ ได้แก่ สิงคโปร์ มาเลเซยี สากล) ของทกุ ปใี นเทศกาลนี้เชื่อที่ว่าในคืนน้ีจะสามารถมอง กตัญญูต่อบรรพบุรุษที่ล่วงลับ และไทย ตลอดจนหมูเ่ กาะเรียว ชาวจีนจะทำ�ขนมบัวลอยมาไหว้เหน็ ดวงจนั ทร์กลม ใหญ่ และ ไปแลว้ และยังถือเปน็ เดอื นท่ปี ระตู ใ น อิ น โ ด นี เ ซี ย แ ล ะ อ า จ มี ใ น บ า ง ฟา้ ดนิ ปงึ๋ เถ่ากง ตี่จู๋เอี๊ย (เจ้าสว่างมากทีส่ ุดในรอบปี กิจกรรม น ร ก เ ปิ ด ใ ห้ วิ ญ ญ า ณ ท้ั ง ห ล า ย ประเทศเอชีย เชน่ ภูฏาน ญ่ีปุ่น ที)่ เพ่อื ขอบคณุ ทีไ่ ดช้ ่วยให้การต่างๆจึงจัดขึน้ ในคืนน้ี ซึ่งพอถงึ ม า รั บ กุ ศ ล ผ ล บุ ญ ไ ด้ อี ก ด้ ว ย เกาหลี และประเทศจนี (ประกอบ ดำ�รงชีวิตของสมาชิกทุกคนในเทศกาลน้ี ชาวไทยเชื้อสายจนี จะ ด้วยฮ่องกงและมฑทณไต้หวัน) ครอบครัวดำ�รงมาได้อย่างราบทำ�พิธีเซ่นไหว้พระจันทร์และเจ้าแม่ รน่ื ตลอดปที ่ีผา่ นมา และเพื่อกวนอมิ พร้อมกัน ค ว า ม ส มั ค ร ส ม า น ส า มั ค คี กั น ของทุกคนในครอบครัวอีกด้วย 2-14

2 . 3 ศั ก ย ภ า พ ใ น มิ ติ ต่ า ง ๆ 2.3.1 มิติทางดา้ นกายภาพ จากการสำ�รวจพบว่า ตลาดนอ้ ย มี อ า ค า ร เ ก่ า แ ก่ ค ว ร ค่ า แ ก่ ก า ร อนรุ ักษถ์ งึ 64 อาคาร ซ่ึงเป็น ศาสนสถาน อาคารที่มีความ สำ�คัญทางด้านประวัติศาสตร์และ ท่ีอยู่อาศัยอาคารพาณิชย์ท่ียัง คงสถาปตั ยกรรม เก่าแกเ่ ป็นต้น นอกจากน้ีตลาดน้อยยังเป็นพื้นท่ี ในย่านไชน่าทาวน์ท่ีมีพ้ืนที่สีเขียว บริเวณริมแม่น้ำ�เจ้าพระยาและ ตลอดแนวคลองผดุงกรุงเกษม ซึ่งเปรียบเสมอื นปอด ใหก้ บั คนใน ย่านนี้ภาพที่ 2.6 : รวมอาคารอนรุ ักษ์ท่ีมา : สำ�นักผงั เมอื ง กรงุ เทพฯ2-15

ภาพที่ 2.7 : รวมอาหารดงั ในยา่ นตลาดน้อย 2.3.2มิติทางดา้ นเศรษฐกิจทีม่ า : https://issuu.com/arsomsilp/docs/book_final ตลาดน้อยยังเป็นแหล่งข้ึนชื่อทาง ด้านอาหารอร่อยมีร้านอาหาร เป็นท่ีรู้จักและแนะนำ�ในหมู่นักท่อง เที่ยวจำ�นวนมากนอกจากนี้ตลาด น้อยยังมีการสืบทอดธุรกิจเก่า แก่ซึ่งพบได้ยากในปัจจุบันรวมถึง กลุ่มธุรกิจเชียงกงท่ีแตกแขนงไป สู่กลุ่มธุรกิจต่างๆโดยเฉพาะกลุ่ม ธุรกิจรถยนต์ 2-16

2.3.3 มติ ิดา้ นสังคม ประเพณี และวัฒนธรรม ชุ ม ช น ต ล า ด น้ อ ย ยั ง ค ง รั ก ษ า ป ร ะ เ พ ณี ด้ั ง เ ดิ ม ข อ ง ท้ อ ง ถิ่ น ท่ี สืบทอดไว้ได้อย่างต่อเนื่องเช่น เทศกาลกินเจ ทไ่ี มเ่ พยี งแตเ่ ปน็ ศูนย์รวมศรัทธาของคนในและ นอกพ้ืนท่ียังเป็นเทศกาลที่เปิด พ้ืนที่ให้คนรุ่นเก่าและคนรุ่นใหม่ ได้มีกิจกรรมร่วมกันนอกจากน้ี ตลาดน้อยยังเป็นบ้านเกิดของ บคุ คลสำ�คญั ระดบั ประเทศซึ่ง ส่งเสริมให้พื้นท่ีแห่งน้ีมีคุณค่าทาง ประวัติศาสตรอ์ ีกดว้ ย ภาพที่ 2.8 : พธิ ีกินเจ ทม่ี า : http://www.komchadluek.net/photo-gallery/2022-17

s S (Strengths) จุดแขง็ (ปัจจยั บวกภายใน)ow พ้นื ทม่ี ีประวตั ิศาสตร์ยาวนานและยงั คงมีหลักฐานววิ ัฒนาการท่ีเด่นชัด มีการกำ�หนดอาคารสำ�คญั ซึง่ เปน็ ฐานขอ้ มูลในการปรับปรุงฟ้ืนฟเู มอื ง T ตำ�แหน่งทต่ี ้ังอยูใ่ นชยั ภูมทิ เี่ หมาะสมท้ังด้านการพัฒนาเศรษฐกิจการท่องเทย่ี ว มกี ารรวมกลุม่ ทีเ่ ข้มแข็งของภาคประชาสงั คมและเครอื ขา่ ยชุมชน W (Weaknesses) จุดอ่อน (ปัจจยั ลบภายใน) ความเสอื่ มโทรมในพ้นื ที่ การจราจรติดขัดและขาดแคลนท่จี อดรถ O (Opportunities) โอกาส (ปัจจัยบวกภายนอก) แนวโนม้ การอนรุ ักษ์มรดกวัฒนธรรมแนวใหมจ่ ากนานาประเทศที่สอดคลอ้ งกบั ลกั ษณะเฉพาะของพืน้ ที่ การเติบโตของการท่องเทีย่ วเชงิ วัฒนธรรมและการทอ่ งเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ การใช้จักรยานและทางเดินเทา้ มแี นวโนม้ เพ่ิมมากขึ้น การพฒั นาระบบรถไฟฟา้ ทเี่ พิ่มความสะดวกรวดเรว็ ในการเขา้ ถงึ พ้นื ที่ นโยบายจัดระเบียบทางเทา้ และพืน้ ท่ีสาธารณะของภาครฐั T (Threats) ภยั คกุ คาม (ปัจจัยลบภายนอก) โอกาสการลงทุนขนาดใหญ่จากโครงการรมิ แมน่ ำ้ �เจ้าพระยา ข้อกำ�หนดการใชป้ ระโยชน์ทีด่ นิ ในผังเมอื งรวมใหม้ ีความเขม้ ขน้ ในการพฒั นาสงู กว่าสภาพความเปน็ จรงิ มาก 2-18

2.4 แนวทางแก้ปญั หาทีผ่ ่านมา 8 ย่านในอนาคต ตามนโยบายการอนุรักษ์ฟื้นฟูเมืองอย่างสร้างสรรค์กรุงเทพมหานครเป็นเมือง พ้ืนทอ่ี บุ ตั ใิ หม ่หลวงของประเทศท่ีมีประวัติศาสตร์มาอย่างยาวนานการอนุรักษ์และฟ้ืนฟูเอกลักษณ์ทาง เป็นย่านเมืองเก่า เปน็ กลุ่มพ้ืนท่ที ี่มไิ ด้ถูกกำ�หนดขึ้นศลิ ปวัฒนธรรมจึงมคี วามสำ�คญั เพือ่ คงเสนห่ ์ของเมืองไว้ตราบนานเทา่ นาน โดยคณุ ลักษณะดงั้ เดมิ เช่น กลมุ่ ย่านเมืองเกา่ แต่เกิด ขนึ้ จากคณุ ลักษณะเชิงประเด็นอุบัตใิ หม่ กำ�หนดได้ จากการศึกษาสัญญาณการเปล่ียนแปลงเชิงระบบ เชงิ สังคมคนชรา เศรษฐกจิ ออนไลน์ เป็นต้น ประกอบ ด้วย 1 ยา่ นการผลิตใหม่กลางเมือง 2 ย่านเศรษฐกิจสร้างสรรค์ 3 ยา่ นนานาชาติ 4 ย่านอัจฉรยิ ะ โครงการจดั ทำ�ผังแม่บทการฟน้ื ฟูย่านเมอื งเก่า (โครงการกรุงเทพฯ 250) ยา่ นเมืองเก่า “การอนรุ กั ษ์ ปรบั ปรงุ ฟืน้ ฟเู มือง” เป็นพนั ธกจิ หนงึ่ ของสำ�นกั ผังเมอื ง กรงุ เทพมหานคร เป็นย่านที่ใช้ประโยชน์ท่ีดินเพ่ือวัตถุประสงค์หลักอย่างที่ได้ดำ�เนินการอย่างต่อเนื่องสำ�หรับโครงการจัดทำ�ผังแม่บทฟ้ืนฟูย่านเมืองเก่าครอบคลุม ใดอย่างหนงึ่ มาเปน็ ระยะเวลานาน ประกอบดว้ ยพน้ื ที่ย่านเมอื งเก่า 17 เขตปกครองของกรงุ เทพมหานคร ตามแผนในปี 2575 ซงึ่ เปน็ ปที ี่ 1 ยา่ นประวัตศิ าสตร์ทางวัฒนธรรมเฉลิมฉลองกรุงเทพฯ 250 ปี 2 ย่านศูนย์กลางเศรษฐกจิยุทธศาสตร์ของโครงการเน้นกระบวนการวางแผนและฟื้นฟูเมืองด้วยการศึกษาภาพ 3 ย่านศูนย์ราชการอนาคตในย่านเมืองเกา่ ของกรงุ เทพมหานครอย่างเป็นระบบ ผ่านกระบวนการการวางแผน 4 ย่านท่อี ยอู่ าศัยแบบร่วมหารือระหว่างภาคีพัฒนา และสรา้ งการเป็นเจา้ ของเมืองร่วมกนั ผลจากการศึกษาดังกล่าวนำ�มาซ่งึ ผลลพั ธส์ ำ�คัญ2-19

10 เทรนดก์ ารใช้ชีวติ เมอื ง 3 ยุทธศาสตร์การฟน้ื ฟเู มอื งเกา่ กรงุ เทพฯ 2575 ดา้ นเทคโนโลยี รางเชอ่ื มเมือง ยทุ ธศาสตรท์ ่ี 1 กำ�หนดจุดยุทธศาสตร์การฟน้ื ฟูย่าน ชวี ติ เรียนรทู้ ุกท่ีทุกเวลา เมืองเก่าเพอ่ื ชน้ี ำ�การฟน้ื ฟเู มอื งในภาพรวม อสิ ระแห่งการทำ�งาน จุดเปล่ยี นถา่ ยการสญั จร การบริการสาธารณะที่สะดวก จดุ ส่งเสริมกจิ กรรมเชิงพาณิชย์ ดา้ นเศรษฐกจิ จดุ ส่งเสริมพ้นื ทส่ี าธารณะ บูรณาการของการท่องเทีย่ วเชิง ยทุ ธศาสตรท์ ี่ 2 เชื่อมโยงจุดยทุ ธศาสตรด์ ว้ ยโครง วฒั นธรรม อุตสาหกรรมใหม่ ขา่ ยการสัญจรทมี่ ีประสทิ ธภิ าพและพนื้ ทีส่ ีเขยี ว การเมือง โครงขา่ ยการสญั จรทางรางและทางนำ้ � แหลง่ พลงั งานหลากหลายท่ีเป็น การเชอื่ มโยงระบบสัญจรรอง มติ รต่อสงิ่ แวดลอ้ ม โครงข่ายการเดนิ เทา้ และจกั รยาน โครงขา่ ยพื้นทสี่ ีเขียวระดบั เมอื ง ด้านสังคมและประชากร การเชอ่ื มโยงพ้ืนทใี่ ตท้ างยกระดบั โครงสรา้ งประชากรใหม่ ยุทธศาสตร์ท่ี 3 การฟ้นื ฟูยา่ นทมี่ ีเอกลกั ษณ์เพอ่ื ส่ง ความปกตใิ หมข่ องชีวติ คนเมือง เสรมิ และสืบทอดเอกลักษณ์ของพื้นที่ การพัฒนาอยา่ งทว่ั ถงึ พื้นทปี่ ระวัตศิ าสตรธ์ นบุร-ี รตั นโกสนิ ทร์ พน้ื ทสี่ ง่ เสริมการพฒั นาทอี่ ย่อู าศยั หนาแน่นสูงช้นั ดี 2-20

1.กลุม่ พน้ื ทร่ี ตั นโกสินทร ์ เชื่อม 2.กลุ่มพื้นท่ีธนบุร ี ปรับปรุงโครง 3.กล่มุ พ้นื ทบ่ี างรกั -ปทมุ วัน โยงพ้ืนที่ริมน้ำ�และภายในชุมชน ข่ายถนนเดินและการเข้าถึงพ้ืนที่ พัฒนาประสิทธิภาพการเช่ือมต่อ พัฒนาพื้นท่ีท่าเรือโดยสารตาม ริ ม แ ม่ น้ำ � เ จ้ า พ ร ะ ย า เ พื่ อ ใ ห้ ก า ร จากระบบขนส่งทางรางสู่ระบบ แ น ว แ ม่ น้ำ � เ จ้ า พ ร ะ ย า แ ล ะ ค ล อ ง เชื่อมต่อกับกลุ่มพื้นที่เมืองเก่า ขนส่งระดบั รองในพืน้ ท่ี พัฒนา ตา่ งๆ และพฒั นาจดุ เปล่ียนถ่าย ธนบุรีพร้อมทั้งเชื่อมโยงภายใน แกนสีเขียวขนาดใหญ่ของเมือง การสัญจรและระบบการขนส่ง พื้นท่ีด้วยการฟื้นฟูระบบขนส่ง พัฒนาพ้ืนที่สีเขียวตามแนวเส้น สาธารณะระดบั รอง ทางน้ำ� ทางสัญจร สวนแนวต้งั และสวน ห ย่ อ ม ต า ม พื้ น ที่ บ ริ เ ว ณ ต่ า ง ๆ2-21 เ พ่ื อ พั ฒ น า คุ ณ ภ า พ ข อ ง พ้ื น ที่ ว่างสาธารณะและทางสัญจรให้ มีความสวยงามรม่ รืน่ เอื้อให้ เกิดกิจกรรมการเดินเท้าและใช้ จั ก ร ย า น ใ น ก า ร เ ดิ น ท า ง ร ะ ดั บ ภายในย่าน 

4 . ก ลุ่ ม พื้ น ที่ บ า ง ค อ แ ห ล ม - 5.กลุ่มพน้ื ทีต่ ากสิน 6 . ก ลุ่ ม พ้ื น ท่ี จ รั ญ ส นิ ท ว ง ศ์ 7.กลุ่มพน้ื ท่ดี สุ ิต-พญาไท เป็นยานนาวา พั ฒ น า เ ป็ น จุ ด เ ป ล่ี ย น ถ่ า ย ก า ร พั ฒ น า พ้ื น ท่ี โ ด ย ร อ บ ส ถ า นี ย่านทพี่ ักอาศยั โดยจะพัฒนาพัฒนาระบบถนนเพ่ือแก้ไขปัญหา สญั จรที่สำ�คญั ในอนาคต โดย รถไฟฟ้าเป็นจุดเปล่ียนถ่ายการ จุดเปล่ียนถ่ายการเดินทางรอบก า ร เ ข้ า ถึ ง พ้ื น ที่ ด้ า น ใ น บ ล็ อ ก จะส่งเสริมการเปลี่ยนถ่ายการ สัญจรสู่ระบบขนส่งสาธารณะ สถานี และพัฒนาระบบขนส่งขนาดใหญ่ พัฒนาระบบขนสง่ สัญจรเข้าสู่ระบบขนส่งสาธารณะ ระบบขนส่งมวลชน ระดับรอง มวลชนระดับรองเพ่ือเช่ือมโยงมวลชนระดับรอง และขยายเสน้ ระดบั รองของพื้นที่ และเชอื่ ม ของพ้ืนที่และส่งเสริมการเชื่อมโยง พน้ื ท่ีในแนวตะวันออก-ตะวนั ตกทางการให้บริการเรือโดยสารใน โยงสู่ระบบการขนส่งทางน้ำ�ท่ีมี สู่พ้นื ท่รี ิมนำ้ �และท่าเรอื โดยสารแม่น้ำ�เจ้าพระยาให้ครอบคลุมพื้นที่ ประสทิ ธิภาพรวมถึงปรับปรุงระบบการสัญจรเพ่ือการเข้าถึงพื้นทีร่ มิ น้ำ� 2-22

กระบวนการมีสว่ นร่วมภายในชุมชน ยา่ นตลาดน้อยและพนื้ ท่ตี อ่ เน่อื งโดยได้มกี ารกำ�หนดยทุ ธศาสตร์การอนรุ ักษแ์ ละฟ้นื ฟูย่านตลาดนอ้ ยและพ้นื ท่ตี อ่ เนอื่ ง 3 ยทุ ธศาสตร์ภาพที่ 2.9 : ศาลารวมพลรมิ ท่านำ้ � การอนรุ ักษ์มรดกวัฒนธรรม การฟื้นฟพู น้ื ที่สาธารณะริมนำ้ �ทมี่ า : วชั ราภรณ์ สจั จาพนั ธ์ การเผยแพรป่ ระวตั ิ เร่อื งราว ให้คนภายในและภายนอก ปรับปรงุ พ้ืนที่สาธารณะริมน้ำ�ให้สอดคล้องกับความ ได้รับรู้ เพอ่ื ตระหนัก หวงแหนในคุณคา่ ของมรดก ต้องการของชุมชนการพัฒนาภาพเศรษฐกิจเก่ากลางเมอื ง วัฒนธรรมทีต่ นเองมี สร้างการเชอ่ื มโยงระบบคมนาคมระหว่างพน้ื ทรี่ ิมน้ำ�สู่การดำ�รงรักษาย่านเศรษฐกิจเกา่ กลางเมอื ง การจดั ตัง้ กองทนุ เพอ่ื อนุรกั ษฟ์ ้ืนฟูยา่ นเมอื งเกา่ พ้ืนที่ชมุ ชน ศาสนสถาน จดุ เชอ่ื มตอ่ การคมนาคมและ- การรกั ษาอาชพี ดงั้ เดิม การสร้างภาคเี พอื่ รักษาและต่อยอดมรดกวัฒนธรรม การพฒั นาโดยรอบพน้ื ท่ี เพอ่ื ใหเ้ กดิ ความต่อเน่ืองของเสน้การเปน็ ยา่ นเศรษฐกจิ ท่ีรองรับการท่องเท่ียว การออกกฎหมายหรือนโยบายเพ่อื ปกป้อง รักษามรดก ทางการท่องเท่ียวและอำ�นวยความสะดวกใหแ้ กค่ นพ้ืนท่ี- การพัฒนาระบบเทคโนโลยกี ารคา้ วฒั นธรรมในพนื้ ที่จากภาครัฐนโยบายสนับสนุนใหป้ ระชาชนสามารถดำ�รงรักษาธุรกิจดงั้ เดมิ ในพ้ืนที่2-23

พ.3-22 2.4.1 ขอ้ กำ�หนดทางผังเมอื ง พน้ื ท่ียา่ นตลาดน้อยถูกกำ�หนดใหเ้ ป็นพืน้ ที่ พ.3-22 ใช้เป็นศูนย์พาณชิ ยกรรมรอง เพ่อื สง่ เสริมความเป็นศนู ยก์ ลางทาง ธุรกจิ การค้าและการบรกิ าร และนันทนาการ ในบริเวณโดยรอบเขตการให้บริการระบบขนส่งมวลชนมกี ารกำ�หนด FAR ไวถ้ งึ 7:1 และ OSR ทร่ี ้อยละ 4.5 ข้อกำ�หนดในการเพิ่มอัตราส่วน พนื้ ทอี่ าคารรวมตอ่ พน้ื ทด่ี ิน FAR-จัดสร้างที่อยู่อาศัยสำ�หรับผู้ -บริเวณรอบสถานีรถไฟฟ้าที่จัด -อาคารท่ีเก็บนำ้ �ฝนไว้เพื่อใช้หรือ - อ า ค า ร ป ร ะ ห ยั ด พ ลั ง ง า น -พื้นท่ีเพื่อสาธารณะ หรอื สวนอยู่อาศัยเดิมหรือผู้มีรายได้น้อย ให้มีท่ีจอดรถสำ�หรับประชาชน เก็บกักไว้เพื่อลดภาระการระบาย ท่ี ไ ด้ รั บ ก า ร รั บ ร อ ง สาธารณะทกุ 1 ตารางเมตรในระยะ 5 กิโลเมตร จากท่ตี ั้ง ท่ัวไป โดยไมค่ ิดคา่ ตอบแทนตอ่ รถ นำ้ �ของกทม. โดยจะใหโ้ บนัสไมเ่ กิน จะใหโ้ บนัสเพ่มิ 5-20%ของ FAR จ ะ ใ ห้ พ้ื น ที่ ส ร้ า ง อ า ค า ร เ พ่ิ ม ไ ด้โครงการตั้งแต่ 1 ตารางเมตร ได้ 1 คนั จะสร้างพนื้ ทอ่ี าคารเพิม่ ได้ 20% ของ FAR 50 ตารางเมตร แตไ่ ม่เกิน 20%พน้ื ทสี่ รา้ งอาคารเพมิ่ ตง้ั แต่ 1.2 30 ตารางเมตรแต่ไมเ่ กนิ 20% ของ FAR5-4 ตารางเมตร แต่ไม่เกนิ 20% ของ FARของ FAR 2-24

ขอ้ กำ�หนดทางผังเมือง กฎกระทรวงใหใ้ ช้บังคับผังเมอื งรวมกรงุ เทพมหานคร พ.ศ. 2556  กำ�หนดบรเิ วณห้ามกอ่ สร้าง ดัดแปลง อาคารบางชนดิ หรือบาง กำ�หนดบริเวณหา้ ม กอ่ สร้าง ดดั แปลง อาคารบางชนดิ หรือบาง ประเภท ประเภท ริมฝ่งั แมน่ ้ำ�เจา้ พระยาทั้งสองฝง่ั ในทอ้ งท่ี แขวงวดั สามพระยา แขวงบ้านพานถม เขตพระนคร แขวงวดั ในทอ้ งท่ี เขตดสุ ติ เขตพระนคร เขตสมั พันธวงศ์ เขตบางรัก เขต โสมนสั แขวงบ้านบาตร แขวงวดั เทพศริ ินทร์ เขตปอ้ มปราบศัตรพู ่าย บางพลัด เขตบางกอกน้อย เขตบางกอกใหญ่ เขตธนบรุ ี เขตของศาล และแขวงสมั พันธวงศ์ แขวงจกั รวรรดิ แขวงตลาดน้อย เขตสัมพันธวงศ์ กรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2542 กรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2542 ห้ามสร้างอาคารส่งิ ปลกู สร้างภายในระยะ 3 เมตรจากรมิ ฝ่งั แมน่ ้ำ� ขอบเขตพื้นทแ่ี นบทา้ ยขอ้ บัญญัติ เจ้าพระยา บรเิ วณที่ 1 ห้ามกอ่ สร้างอาคารท่มี คี วามสูงเกิน 20 เมตร อาคารส่งิ ปลูกสรา้ งสูงไมเ่ กนิ 8 เมตรภายในระยะเกนิ 3 เมตรไปแต่ บรเิ วณท่ี 2 ห้ามกอ่ สร้างอาคารทมี่ ีความสูงเกนิ 37 เมตร ไมเ่ กิน 15 เมตรจากริมฝ่ังแม่นำ้ �เจา้ พระยา บรเิ วณท่ี 3 หา้ มกอ่ สร้างอาคารท่ีมีความสูงเกิน 16 เมตร อาคารส่งิ ปลูกสรา้ งสงู ไม่เกนิ 16 เมตรภายในระยะเกนิ 15 เมตรขึ้น ไปแต่ไมเ่ กิน 45 เมตรจากริมฝั่งแมน่ ำ้ �เจา้ พระยา2-25

แนวทางการสง่ เสรมิ ภูมิทัศน์ 1.การส่งเสริมภูมิทัศน์ผนังอาคาร แนวทางการอนุรักษฟ์ ื้นฟอู าคารจะเป็นการกำ�หนดองค์ประกอบ ระดับชน้ั หนงึ่ รมิ ถนนสำ�คญั รปู แบบอาคารทีม่ ีคณุ คา่ บรเิ วณตลาดน้อยสามารถ แบ่งเปน็ 2 กลมุ่ของอาคารและพื้นที่เก่ียวเน่ือง ผ นั ง อ า ค า ร ร ะ ดั บ ชั้ น ห น่ึ ง ซึ่ ง มีเพ่ือเป็นแนวทางเพ่ือให้ภาคเอกชน ร ะ ดั บ ต่ อ เ นื่ อ ง กั บ ก า ร เ ดิ น เ ท้ า 1.กลุ่มอาคารแบบจีนประยุกต์ 2 . ก ลุ่ ม อ า ค า ร ตึ ก แ ถ ว ใ ช้ปฏบิ ตั ติ าม เพ่ือประโยชนใ์ นการ ทำ�ให้การเชื่อมต่อระบบกิจกรรม กับวิถีวัฒนธรรมแบบไทยในอดีต ป ร ะ ก อ บ อ า ชี พ แ ล ะ พั ก อ า ศั ยสรา้ งบรรยากาศ และเกบ็ รกั ษา ระหว่างการเดินเท้าและภายใน เชน่ อาคารรูปทรงจนี มีจดุ ที่บ่ง ลักษณะเฉพาะและการตกแต่งสูงคุณค่าเชิงสุนทรียภาพของพื้นที่ อาคาร จงึ นำ�มาสกู่ ารเสนอ บอกธาตุของเจ้าของบ้าน แต่มี 2 - 3 ชั้น มบี นั ไดนอกอาคาร มีเพ่ือส่งเสริมพลวัติของกิจกรรม แ น ว ท า ง ก า ร ส่ ง เ ส ริ ม ภู มิ ทั ศ น์ รายละเอียดประยุกต์กับการใช้ ระเบยี งชั้น 2 และช้ัน 3 ระเบียงแ ล ะ ค ว า ม มี ชี วิ ต ชี ว า ข อ ง ย่ า น ผนังอาคารระดับชั้นหน่ึงริมถนน งานแบบไทย เชน่ การยกใตถ้ ุนสงู ช้ันบนยาวถึงกัน มคี ำ�ยันปนู ปัน้ตึกแถวการค้าริมเส้นทางการ สำ�คญั ดงั น้ี มีชานบา้ น เปน็ ต้น ลกั ษณะเฉพาะ หน้าจั่วหรือแผงดาดฟ้าตกแต่งสัญจรและการส่งเสริมภูมิทัศน์ 2 . ก า ร ส่ ง เ ส ริ ม ภู มิ ทั ศ น์ ผ นั ง และการตกแต่งอาคารมีความ ปูนป้นั รูปถ้วยรางวัล หลังคาผนงั อาคารระดบั ชั้น 2 ข้นึ ไป อาคารระดับชั้นสองข้ึนไปริมถนน สูง 2 ชนั้ มีความเปน็ จีนมีคอร์ด ดาดฟ้า มีการตกแต่งปูนป้ันลายริมเส้นทางการสัญจรสำ�คัญโดย สำ�คัญ หรอื ลานกลางบา้ น มซี ุ้มประตู เรขาคณิต ท่ีผนงั และชอ่ งลมบานการคงสภาพภูมิทัศน์ย่านตลาด การอนุรักษ์และปรับปรุงระบบ ทางเข้า ลวดลายการตกแต่งเป็น ห น้ า ต่ า ง ไ ม้ ลู ก ฟั ก ก ร ะ จ ก ห รื อน้อยและพน้ื ทต่ี ่อเนือ่ ง จำ�แนกราย ผ นั ง อ า ค า ร ร ะ ดั บ ชั้ น ส อ ง ขึ้ น ไปตามฐานะของผอู้ าศัย วัสดแุ ละ บานเกล็ดไม้ วสั ดแุ ละโครงสร้างเสน้ ทางการสญั จรตามความหนา ไป มวี ัตถปุ ระสงคส์ ำ�คญั เพอ่ื คง โครงสรา้ งหลกั คือ อิฐ ปนู ตำ่ � โครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็กแน่นของกลุ่มอาคารที่มีคุณค่า คุณคา่ เชิงประวตั ิศาสตร์ และ และไม้ ผนงั รับน้ำ�หนกั หนา 40- วสั ดุหลัก คอื อิฐและปนู เน้นการทางสถาปัตยกรรมเพื่อคงคุณค่า ความเป็นเอกลักษณ์ย่านการค้า 60 cm หลังคามุงด้วยกระเบื้อง ตกแต่งใหผ้ นงั ดูหนาหนักเชิงประวัติศาสตร์และสร้างความ จนี เก่าแก่ โดยการคงสภาพภูมิ กาบกล้วยแบบจีนก ล ม ก ลื น ร ะ ห ว่ า ง ก า ร อ นุ รั ก ษ์ ทัศน์ย่านท่ีมีความหลากหลายฟืน้ ฟแู ละพฒั นาใหม่ ทางสถาปตั ยกรรม โดยเน้นทั้งน้ีจะมีการเสนอแนวทางการส่ง องค์ประกอบเชิงกายภาพท่ีเป็นเสรมิ ภูมทิ ัศนใ์ น 2 รูปแบบ เอกลักษณ์อนรุ กั ษ์ และปรบั ปรงุ ระบบผนังอาคารเก่าที่มีคุณค่า และเสนอแนวทางการออกแบบ ระบบผนังอาคารใหม่ เพือ่ สร้าง ค ว า ม ก ล ม ก ลื น ท า ง ส า ย ต า ไ ม่ บดบังคุณค่าทางสถาปัตยกรรม ของอาคารเก่า 2-26

แนวทางในการปรับปรงุ อาคาร แนวทางในการปรับปรุงอาคารภายในพืน้ ท่ี จำ�เป็นตอ้ งมีการปรบั ให้ผสมกลมกลนื กับบรบิ ทโดยรอบ ไมว่ า่ จะเปน็ การปรับปรุงอาคารแบบดัง้ เดิมเพือ่ ใช้งานใหม่ อาคารท่ีต้องการปรับปรงุ อาคารใหม่ต้องทำ�ให้สอดคล้องกับลักษณะเดิมของพื้นที่หนา้ ต่าง ระบบชอ่ งเปดิ รกั ษาแนวระดบั ของชอ่ งเปิดในอาคารให้เกิดความ สีอาคาร สแี ละวสั ดุอาคารเป็นรูปแบบเดียวกนั ตลอดแนวถนนเช่อื มโยงทางสายตา โดยรักษาแนวระดบั ของหน้าตา่ งไว้ สามารถใชว้ สั ดอุ ื่น และมีสัดส่วนทส่ี อดคลอ้ งกบั ระบบผนังอาคารระดบั ช้ันบนด้วยทเ่ี หมาะสมประตูบานเปดิ ระบบช่องเปิด เพื่อให้เช่อื มต่อกิจกรรมระหวา่ งภายนอกและภายในอาคารดว้ ยการมองดว้ ยสายตา ด้วยการใชป้ ระตบุ านเปิดหรอื การใช้กระจกที่มีลักษณะสอดคลอ้ งกับบรบิ ทเดิมที่มา : การฟ้ืนฟพู ้ืนท่นี ำ�รอ่ ง ผังเมอื ง2-27

BUILDING LAWแนวกันสาด กันสาดหรือชายคา เสนอใหม้ ีรูปแบบ ขนาด ระยะย่ืนของกันสาด สี ลวดลายให้มี ความสอดคล้องกนั ป้าย ตำ�แหน่งป้ายร้านค้า รปู แบบ ขนาด สดั สว่ น และวัสดมุ าตรฐานทสี่ อดคลอ้ งกับระบบช่องเปดิ บนผนงั อาคารการเช่อื มโยงกิจกรรม กิจกรรมบรเิ วณพื้นทเ่ี ปลี่ยนถา่ ยใหเ้ กดิ บรรยากาศของการเดินเท้า 2-28

กฎหมาย ข้อกำ�หนดตามกฎหมาย กรอบในการออกแบบ คำ�จำ�กดั ความ อาคารสาธารณะ หมายความว่า อาคารที่ใชเ้ พือ่ ประโยชนใ์ นการ ตามข้อกำ�หนด ประเภทอาคาร ชุมชนคนได้โดยทั่วไปเพื่อกิจกรรมทางราชการการเมืองการศึกษา ศาสนากบั สงั คมการนนั ทนาการหรือการพาณิชยกรรม เชน่ โรง ตามขอ้ กำ�หนดแนวอาคารและระยะตา่ งๆ มหรสพ หอประชมุ โรงแรม โรงพยาบาล สถานศกึ ษา หอสมุด สนาม ตามขอ้ กำ�หนดลกั ษณะตา่ งๆของอาคาร กีฬากลางแจ้ง สนามกฬี าในรม่ ตลาด ห้างสรรพสนิ ค้า สถานบริการ. ทา่ อากาศยาน อโุ มงคส์ ะพาน อาคารจอดรถ สถานีรถ ทา่ จอดเรอื ศาสนสถาน เป็นตน้ ข้อ 51 ทีด่ นิ ท่อี ยู่เมอื งถนนสาธารณะทกี่ วางตงั้ แต่ 3 เมตรข้นึ ไปแต่ ไมเ่ กนิ 8 เมตรและมีมมุ หกั นอ้ ยกว่า 135 องศาร้ัวหรอื กำ�แพงก้ันเขต ต้องปาดมมุ มีระยะไม่นอ้ ยกวา่ 4 เมตร และทำ�มมุ กบั แนวถนนสาธารณะ เปน็ มุมเท่าๆกนั หา้ มมิให้ รวั้ กำ�แพงหรือส่วนของอาคาร ยืน่ ลำ้ �เข้ามา ข้อ 24 โครงสร้างหลัก บันไดและผนังของอาคารท่สี งู ตัง้ แต่ 3 ชนั้ ขน้ึ ไป โรงมหรสพ หอประชมุ โรงงาน โรงแรม โรงพยาบาล หอสมุด หา้ ง สรรพสนิ คา้ ตลาด อาคารขนาดใหญ่ สถานบริการตามกฎหมายวา่ ดว้ ยสถานบรกิ าร ท่าอากาศยาน อุโมงค์ ตอ้ งทำ�ดว้ ยวสั ดถุ าวรที่เปน็ วัสดทุ นไฟ2-29

กฎหมาย ขอ้ กำ�หนดตามกฎหมาย กรอบในการออกแบบ บนั ได ขอ้ 39 โรงมหรสพ หอประชุม โรงงานโรงแรม โรงพยาบาล หอสมุด ตามข้อกำ�หนด หา้ งสรรพสนิ คา้ ตลาด สถานบริการ ตามกฎหมายวา่ ดว้ ยสถาน บนั ไดหนไี ฟ บริการ ทา่ อากาศยาน สถานขี นสง่ มวลชน ท่ีกอ่ สรา้ งหรอื ดัดแปลง ตามข้อกำ�หนด เกิน 1 ช้ันนอกจากมบี ันไดตามปกตแิ ล้วต้องมีทางหนีไฟโดยเฉพาะ ทจ่ี อดรถ อยา่ งนอ้ ยอีก 1 ทางและต้องมีทางเดนิ ไปยังทางหนีไฟนน้ั ได้ โดยไมม่ สี ่งิ ตามขอ้ กำ�หนด กดี ขวาง ข้อ 42 บนั ไดหนไี ฟภายในอาคารที่ไมใ่ ช่อาคารสูง ต้องมีความกว้าง ไม่น้อยกว่า 90 เซนตเิ มตรมีผนงั ทบึ กอ่ สร้างดว้ ยวัสดทุ นไฟและถาวร กน้ั โดยรอบ เวน้ แตส่ ว่ นท่เี ปน็ ช่องระบายอากาศในช่องประตหู นไี ฟ และ แต่ละชั้นต้องมีช่องระบายอากาศท่ีเปิดสู่ภายนอกอาคารได้มีพื้นที่รวม กนั ไม่นอ้ ยกว่า 1.40 ตารางเมตร โดยต้องมแี สงสวา่ งใหเ้ พียงพอทั้ง ขอ้ 84 (2)โรงแรม ทม่ี หี อ้ งพักไม่เกิน 100 ห้อง ใหม้ ีทจี่ อดรถไม่นอ้ ย กว่า 10 คัน สำ�หรับห้องพัก 30 ห้องแรก ส่วนทเ่ี กนิ 30 ห้องให้มที ี่ จอดรถ 1 คนั ต่อจำ�นวนห้องพกั 5 หอ้ ง โรงแรมท่มี ีห้องพักเกนิ 100 หอ้ งใหม้ ที ่ีจอดรถตามอัตราท่ีกำ�หนดไวใ้ น วรรค1 สำ�หรบั ห้องพัก 100 ห้องแรกสว่ นทีเ่ กนิ 100 ห้องให้มีที่จอด รถ 1 คัน ต่อจำ�นวนห้องพัก 10 หอ้ ง 2-30

กรณศี กึ ษาอาคารตัวอย่าง Food Port for West Louisville Architects : OMA Location : West Louisville, KY 42301, United Statesภาพที่ 2.10 : Food Port for West Louisvilleทีม่ า : https://www.archdaily.com/601730/oma-designs-food-port-2-31