นางสาว พชิ ามญชุ์ สกลุ แท้
ณ ป่ าแห่งหน่ึง ในฤดูร้อนทม่ี อี ากาศร้อนอบอ้าว ทาให้แม่นา้ ลาธารแห้งขอดไม่มีนา้ แม้แต่หยดเดยี ว ในขณะเดียวกนั กม็ กี าตวั หน่ึงบินหานา้ ด่ืมด้วยความหิวกระหาย แต่หาเท่าไรกห็ าไม่เจอ จนมันเร่ิมเหนื่อยและหมดแรงลงเรื่อย ๆ
\"นา้ หายไปไหนหมด ข้ากระหายนา้ เหลือเกนิ แฮ่ก แฮ่ก \" เจ้ากากล่าวด้วยนา้ เสียงทเ่ี หน่ือยหอบ
ทนั ใดน้ันเองสายตาของเจ้ากากเ็ หลือบไปเห็นเหยือกนา้ ขนาใหญ่ ใบหน่ึงต้งั อย่ทู ห่ี น้าบ้านของชาวนามนั จึงรีบบนิ ไปดูด้วยความดีใจ แล้วค่อย ๆ ใช้ตาข้างหนึ่งส่องลงไปดูผ่านปากเหยือกแต่ทว่ามนี า้ เหลือ เพยี งก้นเหยือกเท่าน้ันทาให้เจ้ากาไม่สามารถเอาจะงอยปากของมนั ลง ไปกนิ นา้ ได้
\"เฮ้อ... มนี า้ เหลือเพยี งก้นเหยือกแบบนี้ แล้วข้าจะกนิ อย่างไรละเน่ยี \" เจ้ากาถอนหายใจพร้อมบ่นพมึ พมั กบั ตวั เองเบา ๆ
ในระหว่างทเ่ี จ้ากากาลงั คดิ หาวธิ ีทจ่ี ะกนิ นา้ ในเหยือกอยู่น้ัน สายตาของมันกห็ ันไปเห็นก้อนหินเลก็ ๆ ทอ่ี ยู่ตามพืน้ จงึ ทาให้เจ้ากาคดิ แผนการดี ๆ ขึน้ มาได้
\"ข้าคิดออกแล้ว ลองคาบก้อนหินเลก็ ๆ พวกนีใ้ ส่ลงในเหยือกดกี ว่า เผื่อระดบั นา้ จะสูงขนึ้ มาจนข้าสามารถกนิ นา้ ทอ่ี ย่กู ้นเหยือกได้“ เจ้ากาคดิ แผนการในใจ
จากน้ันมันจงึ เร่ิมใช้ปากคาบก้อนหินเลก็ ๆ มาใส่ลงไปในเหยือก นา้ อย่างใจเย็นยงิ่ เจ้ากาใส่หินมากเท่าไรนา้ ในเหยือกกค็ ่อย ๆ สูงขนึ้ เร่ือย ๆจนในทสี่ ุดระดบั นา้ กส็ ูงขึน้ มาถงึ ปากเหยือก ทาให้เจ้ากาสามารถใช้จะงอยปากดื่มนา้ ได้อย่างง่ายดาย
นิทานเรื่องนีส้ อนให้รู้ว่า : จงแก้ไขปัญหาด้วยความพยายามและ ปัญญาอนั ชาญฉลาด แล้วจะค้นพบหนทางแห่งความสาเร็จ ดงั สุภาษิตไทยทว่ี ่า \"ความพยายามอยู่ทไ่ี หน ความสาเร็จอยู่ทน่ี ่ัน\"
Search
Read the Text Version
- 1 - 9
Pages: