wankhaopansa

วนั สำคญั ทำงพระพุทธศำสนำ หนา้ ตอ่ ไป

วนั วสิ ำขบูชำวนั อฐั มบี ูชำ วนั มำฆบูชำ วนั สาคญั ทาง พระพุทธศาสนาวนั ออกพรรษำ วนั อำสำฬหบูชำวนั เขำ้ พรรษำ วนั ธรรมสวนะ

ประวตั คิ วำมเป็ นมำ วนั วสิ ำขบูชำ ตรงกบั วนั ขนึ้๑๕ คำ่ เดอื น ๖ มเี หตกุ ำรณ์สำคญั ทเี่ กยี่ วขอ้ งกบัพระพุทธเจำ้ โดยเหตกุ ำรณท์ ี่สำคญั เกดิ ขนึ้ ในวนั และเดอื นเดยี วกนั เป็ นทนี่ ่ำมหศั จรรยอ์ ย่ำงยกลงิ่ บั หซวั ขงึ่อ้ กหลอ่ กั ใหเ้ กดิ พระพุทธศำสนำเป็ นวนั พระพุทธเจำ้

ควำมสำคญั เป็ นวนั คลำ้ ยวนั ประสูตเิ มอื่ วนั เพญ็เดอื น ๖ กอ่ นพุทธศกั รำช ๘๐ ปี วนัคลำ้ ยวนั ตรสั รูเ้ มอื่ วนั เพญ็ เดอื น ๖ กอ่ นพุทธศกั รำช ๔๕ ปี และวนั คลำ้ ยวนัปรนิ ิพพำนเมอื่ วนั เพญ็ เดอื น ๖ กอ่ นพทุ ธศกั รำช ๑ ปี ของพระพุทธศำสนำโดยทงั้ ๓ เหตกุ ำรณเ์ กดิ ขนึ้ ในวนั และเกดลอบืั หนวั ขเดอ้ หยี ลวกั กนั

กจิ กรรมทคี่ วรปฏบิ ตั ิทำบญุ ตกั บำตรพระสงฆห์ รอื นำภตั ตำหำรไปถวำยพระสงฆท์ วี่ ดั เสรจ็ แลว้ กรวดน้ำแผก่ ศุ ลใหแ้ กผ่ ูท้ ลี่ ่วงลบั ไปแลว้ฟั งธรรม รกั ษำศลี ๕ หรอื ศลี ๘ เจรญิ สมำธิแผ่เมตตำใหแ้ กส่ รรพสตั ว ์นำดอกไมธ้ ูปเทยี นไปเวยี นเทยี นทวี่ ดั หรอื ศำสนสถำนอนื่ กลบั หวั ขอ้ หลกั

ยอ้ นกลบั หนา้ ตอ่ ไป

ความเป็ นมา \"มำฆะ\" เป็ นชอื่ ของเดอื น ๓มำฆบูชำ แปลว่ำกำรบูชำพระในวนั เพญ็เดอื น ๓ วนั มำฆบูชำจงึ ตรงกบั วนั ขนึ้ ๑๔คำ่ เดอื น ๓ ในวนั พทุ ธศำสนำ คอื วนั ทมี่ ีกำรประชมุ สงั ฆสนั นิบำตครงั้ ใหญ่ในพุทธศำสนำ ทเี่ รยี กวำ่ \"จำตรุ งคสนั นิบำต\"และเป็ นวนั ทพี่ ระสมั มำสมั พทุ ธเจำ้ ไดท้ รงแสดงโอวำทปฎโิ มกข ์ แกพ่ ระสงฆส์ ำวกเป็ นครงั้ แรก ณ เวฬุวนั วหิ ำรกรยุงอ้ รนำกชลคบั ฤห ์เพอื่ ใหพ้ ระสงฆน์ ำไปประพฤตปิ ฏบิ ตั ิ เพอื่

๑. เป็ นวนั ที่ พระสงฆส์ ำวกของพระพุทธเจำ้ จำนวน ๑,๒๕๐ รูป มำประชมุ พรอ้ มกนั ทเี่ วฬุวนั วหิ ำรในกรุงรำชคฤห ์ โดยมไิ ดน้ ดั หมำย ๒. พระภกิ ษุสงฆเ์ หล่ำนีล้ ว้ นเป็ น\"เอหภิ กิ ขอุ ปุ สมั ปทำ\" คอื เป็ นผูท้ ไี่ ดร้ บั กำรอปุ สมบทโดยตรงจำกพระพทุ ธเจำ้ ทงั้ สนิ้ ๓. พระภกิ ษุสงฆท์ ุกองคท์ ไี่ ดม้ ำประชมุแในลคว้ ทรงกุ้ั นๆี้ ลอวง้ คนแ์ ตเ่ ป็ นผุไ้ ดบ้ รรลพุ ยรอ้ะอนรกหลนับั ต ์ ๔. เป็ นวนั ทพี่ ระจนั ทรเ์ ตม็ ดวง

กจิ กรรมตา่ งๆ ทคี่ วรปฏบิ ตั ใิ นวนั มาฆบูชา๑. ทำบุญใสบ่ ำตร๒. ไปวดั เพอื่ ปฏบิ ตั ธิ รรม และฟั งพระธรรมเทศนำ๓. ไปเวยี นเทยี นทวี่ ดั๔. ประดบั ธงชำตติ ำมอำคำรบำ้ นเรอื นและสถำนทรี่ ำชกำร ยอ้ นกลบั

ยอ้ นกลบั หนา้ ตอ่ ไป

ควำมเป็ นมำ วนั อำสำฬหบูชำ ตรงกบั วนั เพญ็เดอื น 8 กอ่ นวนั เขำ้ พรรษำ 1 วนัเป็ นวนั ทพี่ ุทธศำสนิกชนแสดงควำมเคำรพตอ่ พระสงฆ ์ อำสำฬหเป็ นชอื่เดอื น ๘ อำสำฬหบูชำยอ่ มำจำกคำวำ่ อำสำฬหบูรณ มบี ูชำ แปลวำ่ กำรบูชำพระในวนั เพญ็ เดอื น ๘ ถำ้ ปี ใดมีเดอื น ๘ สองครงั้ กจ็ ะ เลอื่ นไปเป็ นวนัขนึ้ ๑๕ คำ่ เดอื น ๘ ยอ้ นกลบั

เป็ นวนั ทคพี่ วระำพมุทสธเำจำค้ ไญดั ท้ รงแสดงพระธรรมเทศนำแก่ ปัญจวคั คยี ์ ทง้ั 5 คอื โกณฑญั ญะ วปั ปะ ภทั ทยิ ะ มหำนำมะ และอสั ชิพระธรรมที่ พระพุทธองคท์ รงเทศนำในครง้ันีม้ ี ชอื่ ธรรมจกั กปั ปวตั นสูตร ซงึ่ มี อรยิ สจั๔ไดหแ้ ร๑กอื .่ คทสวกุบำขำมย์จใครจวงิ ำอมนัไมป่สระบเสำยรฐกิ ำ๔ยปไรมะ่กำร ๒. สมทุ ยั เหตใุ หเ้ กดิ ทุกข ์ ๓. นิโรธ ควำมดบั ทุกข ์ ๔. มรรค ขอ้ ปฎบิ ตั ใิ หถ้ งึ ควำม หนา้ ตอ่ ไป ดบั ทุกข ์

ๆ ในวนั นีม้ ถี งึ 4 ประกำร ดว้ ยกนั คอื1. เป็ นวนั แรกทพี่ ระพุทธองคท์ รงแสดงปฐมเทศนำ2. เป็ นวนั แรกทพี่ ระพุทธองคท์ รงได้ปฐมสำวก3. เป็ นวนั แรกทพี่ ระสงฆเ์ กดิ ขนึ้ ในโลก4. เป็ นวนั แรกทบี่ งั เกดิ รตั นะครบสำมเป็ นพระรตั นตรยัคอื พระพทุ ธรตั นะ พระธรรมรตั นะพระสงั ฆรตั นะ ยอ้ นกลบั

กจิ กรรมทปี่ ฏบิ ตั ิมกี ำรปฏบิ ตั เิ ชน่ เดยี วกบั วนัมำฆบูชำและวนั วสิ ำขบูชำ คอื มีกำรถอื ศลี ปฏบิ ตั ธิ รรม เวยี นเทยี นและฟั งพระธรรมเทศนำ เป็ นยอ้ ตนกน้ ลบั

ยอ้ นกลบั หนา้ ตอ่ ไป

ประวตั คิ วามเป็ นมา ในสมยั พทุ ธกาล พระเจา้ พมิ พสิ าร กษตั รยิ ผ์ ูค้ รองแควน้มคธ ไดเ้ ขา้ เฝ้ าพระพุทธเจา้ ซงึ่ ประทบั อยทู่ ี่ เขาคชิ กฏู ใกล ้เมอื งราชคฤหซ์ งึ่ เป็ นเมอื งหลวงของแควน้ พระเจา้ พมิ พสิ ารไดก้ ราบทลู วา่ นักบวชในศาสนาอนื่ มวี นั ประชมุ สนทนาเกยี่ วกบั หลกั ธรรมคาสอนในศาสนาของเขา แต่พระพุทธศาสนาน้ันยงั ไม่มี พระพุทธเจา้ จงึ ทรงอณุญาตให ้พระสงฆป์ ระชมุ สนทนาธรรมและแสดงพระธรรมเทศนาแก่ประชาชนตามคาขออนุญาตของพระเจา้ พมิ พสิ าร และเมอื่พระพทุ ธศาสานาไดเ้ ผยแผ่เขา้ มาในประเทศไทยพุทธศาสนิกชนจงึ ถอื เอาวนั ดงั กลา่ วมาเป็ นวนั ธรรมสวนะเพอื่ ถอื ศลี ปฏบิ ตั ธิ รรม ประกอบบญุ กศุ ล และกระยทอ้ านกกจิ ลบัของสงฆม์ าตง้ั แตส่ มยั สโุ ขทยั

ความสาคญั วนั ธรรมสวนะเป็ นวนั กาหนดประชมุฟังธรรมของพุทธบรษิ ทั ทเี่ รยี กเป็ นคาสามญั โดยทว่ั ไปวา่ \"วนั พระ\" พระพุทธเจา้ทรงปัญญตั ไิ ว ้ ในเดอื นหนึ่ง ๆ ทงั้ ขา้ งขนึ้และขา้ งแรม รวม ๔ วนั ไดแ้ ก่•๑. วนั ขนึ้ ๘ ค่า๒. วนั ขนึ้ ๑๕ คา่๓. วนั แรม ๘ ค่า๔.วนั แรม ๑๕ ค่า ยอ้ นกลบั

กจิ กรรมทคี่ วรปฏบิ ตั ิ1. ทำบญุ ตกั บำตรในตอนเชำ้ รกั ษำ ศลี ฟั งเทศน์ ปฏบิ ตั ธิ รรม2. ปัดกวำดบำ้ นเรอื นใหส้ ะอำด งด เวน้ อบำยมขุ3. ศกึ ษำหลกั ธรรมคำสอนของ พระพทุ ธเจำ้4. ประกอบพธิ กี รรมทำงศำสนำ ยอ้ นกลบั

ยอ้ นกลบั หนา้ ตอ่ ไป

ประวตั คิ วำม เป็ นมำ ในสมยั พุทธกาลน้ัน พระพุทธเจา้ ไม่ไดท้ รงบญั ญตั ิพระวนิ ัยใหพ้ ระสงฆส์ าวกอยปู่ ระจาพรรษา เหลา่ ภกิ ษุสงฆจ์ งึตา่ งพากนั ออกเดนิ ทางเผยแผ่พระพุทธศาสนาในทตี่ า่ งๆโดยไม่ยอ่ ทอ้ ทง้ั ในฤดหู นาว ฤดรู อ้ น และฤดฝู น ตอ่ มาชาวบา้ นไดพ้ ากนั ตเิ ตยี นวา่ พวกสมณะไม่ยอมหยดุ พกัสญั จรแมใ้ นฤดฝู น ในขณะทนี่ ักบวชในศาสนาอนื่ พากนัหยดุ เดนิ ทางในชว่ งฤดฝู น การทพี่ ระภกิ ษุสงฆจ์ ารกิ ไปในที่ตา่ งๆ แมใ้ นฤดฝู น อาจเหยยี บย่าขา้ วกลา้ ของชาวบา้ นไดร้ บั ความเสยี หาย หรอื อาจไปเหยยี บย่าโดนสตั วเ์ ล็กสตั ว ์นอ้ ยทอี่ อกหากนิ จนถงึ แกค่ วามตาย เมอื่ พระพุทธเจา้ ทราบเรอื่ ง จงึ ไดว้ างระเบยี บใหภ้ กิ ษุประจาอยทู่ วี่ ดั เป็ นหเวนลาา้ ต3 อ่ ไปเดอื น พระสงฆท์ เี่ ขา้ จาพรรษาแลว้ จะไปคา้ งแรมทอี่ นื่ ไม่ได ้แตถ่ า้ หากเดนิ ทางออกไปแลว้ และไม่สามารถกลบั มาในเวลา

แตห่ ำกมกี รณีจำเป็ นบำงอย่ำงพระภกิ ษุผูจ้ ำพรรษำสำมำรถไปคำ้ งทอี่ นื่ ได้ โดยไม่ถอื วำ่ เป็ นกำรขำดพรรษำ แตก่ จ็ ะตอ้ งกลบั มำภำยในระยะเวลำไมเ่ กนิ 7 วนั กค็ อื กำรไปรกั ษำพยำบำลภกิ ษุ หรอืบดิ ำมำรดำทเี่ จบ็ ป่ วยกำรไประงบั ภกิ ษุสำมเณรที่ ยอ้ นกลบัอยำกจะสกึ มใิ หส้ กึ ได้

กจิ กรรมตำ่ งๆ ทคี่ วรปฏบิ ตั ใิ นวนั เขำ้ พรรษำ• รว่ มกจิ กรรมทาเทยี นจานาพรรษา• รว่ มกจิ กรรมถวายผา้ อาบนา้ ฝน และจตปุ ัจจยั แกภ่ กิ ษุสามเณร• รว่ มทาบุญ ตกั บาตร ฟังพระธรรมเทศนารกั ษาอโุ บสถศลี• อธษิ ฐาน งดเวน้ อบายมุขตา่ งๆ หนา้ ตอ่ ไป• อยกู่ บั ครอบครวั

ยอ้ นกลบั หนา้ ตอ่ ไป

ควำมสำคญั ของวนั ออก พรรษำ• วนั ออกพรรษา คอื วนั ทสี่ นิ้ สดุ ระยะการจาพรรษา เป็ นเวลา 3 เดอื น (นับแตว่ นั เขา้ พรรษา พระสงฆ ์ จะประกอบพธิ ที าสงั ฆกรรมใหญ่ เรยี กวา่ มหำ ปวำรณำ เป็ นการเปิ ดโอกาสใหภ้ กิ ษุวา่ กลา่ ว ตกั เตอื นกนั ได ้ เพราะในระหวา่ งเขา้ พรรษา พระสงฆบ์ างรปู อาจมขี อ้ บกพรอ่ งทตี่ อ้ งแกไ้ ข การ ใหผ้ ูอ้ นื่ วา่ กลา่ วตกั เตอื นได ้ ทาใหไ้ ดร้ ขู ้ อ้ บกพรอ่ ง ของตน และยงั เปิ ดโอกาสใหซ้ กั ถามขอ้ สงสยั ซงึ่ กนั และกนั ดว้ ย• นอกจากนีพ้ ทุ ธศาสนิกชนยงั รว่ มกนั ทอดยกอ้ ฐนนิกลใบั น ระยะเวลา 1 เดอื นหลงั ออกพรรษา ในแตล่ ะ

ประเพณีตกั บำตรเทโว• ประเพณีตกั บาตรเทโว วดั สะแกกรงั อทุ ยั ธานี ทขี่ บวนพระภกิ ษุเดนิ ลงมาทวี่ ดั สะแกกรงั หรอื วดั สงั กสั รตั นคีรี ในจงั หวดั อทุ ยั ธานี ซงึ่ ตง้ั อยบู่ นเชงิ เขาสงู พธิ ตี กั บาตรเทโวทวี่ ดั นี้ บรรดาพระภกิ ษุจะพากนั เดนิ ขบวนลงมา จากบนเขา มาตามบนั ไดดเู หลอื งอรา่ มงาม จบั ตา โดยมบี รรดาพุทธศาสนิกชนจะพากนั ใสบ่ าตรตามเชงิ บนั ไดเรอื่ ยมาจนถงึ พยนือ้้ นลกา่ ลงบั

กจิ กรรมตำ่ งๆ ทคี่ วรปฏบิ ตั ใิ น วนั ออกพรรษำ ๑. ทาบุญตกั บาตรอทุ ศิ สว่ นกศุ ลใหแ้ กญ่ าตผิ ูล้ ว่ งลบั๒. ไปวดั เพอื่ ปฏบิ ตั ธิ รรม ฟังพระธรรมเทศนา๓. รว่ มกศุ ลธรรม \"ตกั บาตรเทโว\"๔. ปัดกวาดบา้ นเรอื นใหส้ ะอาด ยอ้ นกลบั

วนั อฐั มบี ูชา คอื การบชู าในวนั แรม 8 คา่ เดอื น 6 เดอื น 7นับจากวนั วสิ าขบชู าไป 7 วนั ซงึ่ เป็ นวนั คลา้ ยวนัถวายพระเพลงิ พระพุทธสรรี ะ ณ มกฏุ พนั ธนเจดยี ์กรงุ กสุ นิ ารา การนอ้ มลารกึ ถงึ วนั นีเ้ พอื่ เป็ นเครอื่ งเตอื นใจวา่ แมแ้ ตพ่ ระสมั มาสมั พุทธเจา้ ซงึ่ เป็ นศาสดาเอกของโลก ก็ตอ้ งอยภู่ ายใตก้ ฎแหง่ ไตรลกั ษณ์ ในโลกนี้ไม่มอี ะไรทจี่ รี งั ยง่ั ยนื สรรพสงิ่ ในโลกนีล้ ว้ นมแี ต่เกดิ ขนึ้ ตงั้ อยู่ และดบั ไปในทสี่ ดุ ดว้ ยกนั ทง้ั สนิ้ ไม่มีอะไรหรอื ใครหลกี หนีความจรงิ ขอ้ นีไ้ ด ้ ยอ้ นกลบั