a

วนั สำคญั ทำงพระพทุ ธศำสนำ หนา้ ต่อไป

วนั วสิ าขบูชา วนั อฐั มบี ูชา วนั มาฆบูชาวนั ออกพรรษา วนั สาคญั ทาง วนั อาสาฬหบูชา พระพทุ ธศาสนา วนั เข้าพรรษา วนั ธรรมสวนะ

ประวตั ิความเป็ นมา วนั วิสาขบชู า ตรงกบั วนั ข้ึน ๑๕ ค่าเดือน ๖ มีเหตกุ ารณส์ าคญั ท่ีเกี่ยวขอ้ งกบัพระพทุ ธเจา้ โดยเหตกุ ารณท์ ี่สาคญั เกิดข้ึนในวนั และเดือนเดียวกนั เป็ นท่ีนา่ มหศั จรรย์อยา่ งยง่ิ ซ่ึงกอ่ ใหเ้ กดิ พระพทุ ธศาสนา เป็ นวนั พระพทุ ธเจา้ กลบั หัวขอ้ หลกั

ความสาคญั เป็ นวนั คลา้ ยวนั ประสตู ิเม่ือวนั เพ็ญเดือน ๖กอ่ นพทุ ธศกั ราช ๘๐ ปี วนั คลา้ ยวนั ตรสั รเู้ มื่อวนั เพ็ญเดือน ๖ กอ่ นพทุ ธศกั ราช ๔๕ ปี และวนั คลา้ ยวนัปรนิ ิพพานเม่ือวนั เพ็ญเดือน ๖ กอ่ นพทุ ธศกั ราช ๑ ปีของพระพทุ ธศาสนา โดยทงั้ ๓ เหตกุ ารณเ์ กิดข้ึนในวนั และเดือนเดียวกนั กลบั หัวขอ้ หลกั

กิจกรรมที่ควรปฏิบตั ิทาบญุ ตกั บาตรพระสงฆห์ รอื นาภตั ตาหารไปถวายพระสงฆ์ท่ีวดั เสรจ็ แลว้ กรวดน้าแผก่ ศุ ลใหแ้ กผ่ ทู้ ่ีลว่ งลบั ไปแลว้ฟังธรรม รกั ษาศีล ๕ หรอื ศีล ๘ เจรญิ สมาธิ แผเ่ มตตาใหแ้ กส่ รรพสตั ว์นาดอกไมธ้ ปู เทียนไปเวียนเทียนท่ีวดั หรอื ศาสนสถานอ่ืน กลบั หัวขอ้ หลกั

ยอ้ นกลบั หนา้ ตอ่ ไป

ความเป็ นมา \"มาฆะ\" เป็ นชื่อของเดอื น ๓ มาฆบูชา แปลว่าการบูชาพระในวนั เพญ็ เดอื น ๓ วนั มาฆบูชาจงึ ตรงกบั วนั ขนึ้ ๑๔ คา่เดอื น ๓ ในวนั พทุ ธศาสนา คอื วนั ทมี่ กี ารประชุมสังฆสันนิบาตคร้ังใหญ่ในพทุ ธศาสนา ทเี่ รียกว่า \"จาตุรงคสันนิบาต\" และเป็ นวนั ทพี่ ระสัมมาสัมพทุ ธเจ้าได้ทรงแสดงโอวาทปฎโิ มกข์ แก่พระสงฆ์สาวกเป็ นคร้ังแรก ณ เวฬุวนั วหิ ารกรุงราชคฤห์ เพอ่ื ให้พระสงฆ์นาไปประพฤตปิ ฏบิ ตั ิ เพอ่ื จะยงั พระพทุ ธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองต่อไป ยอ้ นกลบั

๑. เป็ นวนั ท่ี พระสงฆ์สำวกของพระพทุ ธเจ้ำ จำนวน๑,๒๕๐ รูป มำ ประชุมพร้อมกนั ทเ่ี วฬุวนั วหิ ำรในกรุงรำชคฤห์โดยมไิ ด้นัดหมำย ๒. พระภิกษุสงฆ์เหล่ำนีล้ ้วนเป็ น \"เอหิภิกขุอปุ สัมปทำ\" คอืเป็ นผู้ทไี่ ด้รับกำรอุปสมบทโดยตรงจำกพระพทุ ธเจ้ำท้งั สิ้น ๓. พระภิกษุสงฆ์ทุกองค์ทไ่ี ด้มำประชุมในคร้ังนี้ ล้วนแต่เป็ นผ้ไุ ด้บรรลพุ ระอรหันต์แล้วทุก ๆองค์ ๔. เป็ นวนั ท่พี ระจันทร์เตม็ ดวง ยอ้ นกลบั

กิจกรรมต่างๆ ท่ีควรปฏิบตั ิในวนั มาฆบูชา๑. ทำบุญใส่บำตร๒. ไปวดั เพอ่ื ปฏบิ ัตธิ รรม และฟังพระธรรมเทศนำ๓. ไปเวยี นเทยี นทวี่ ดั๔. ประดบั ธงชำติตำมอำคำรบ้ำนเรือนและสถำนที่รำชกำร ยอ้ นกลบั

ยอ้ นกลบั หนา้ ตอ่ ไป

วนั อำสำฬหบูชำ ตรงกบั วนั เพญ็ เดอื น 8 ก่อนวนัเข้ำพรรษำ 1 วนั เป็ นวนั ทพี่ ทุ ธศำสนิกชนแสดงควำมเคำรพต่อพระสงฆ์ อำสำฬหเป็ นช่ือเดอื น ๘ อำสำฬหบูชำย่อมำจำกคำว่ำอำสำฬหบูรณ มบี ูชำ แปลว่ำ กำรบูชำพระในวนั เพญ็ เดอื น ๘ ถ้ำปี ใดมเี ดอื น ๘ สองคร้ัง กจ็ ะ เลอ่ื นไปเป็ นวนั ขนึ้ ๑๕ คำ่ เดอื น ๘ ยอ้ นกลบั

ควำมสำคญั เป็ นวนั ทพ่ี ระพทุ ธเจ้ำได้ทรงแสดงพระธรรมเทศนำแก่ปัญจวคั คยี ์ ท้งั 5 คอื โกณฑญั ญะ วปั ปะ ภัททยิ ะ มหำนำมะ และอสัชิ พระธรรมท่ี พระพทุ ธองค์ทรงเทศนำในคร้ังนีม้ ี ชื่อ ธรรมจกักปั ปวตั นสูตร ซึ่งมี อริยสัจ ๔ หรือควำมจริงอนั ประเสริฐ ๔ประกำรได้แก่๑. ทุกข์ ควำมไม่สบำยกำย ไม่สบำยใจ หนา้ ตอ่ ไป๒. สมุทยั เหตุให้เกดิ ทุกข์๓. นิโรธ ควำมดบั ทุกข์๔. มรรค ข้อปฎบิ ัตใิ ห้ถงึ ควำมดบั ทุกข์

จะเห็นได้ว่ำ ปรำกฏกำรณ์สำคญั ๆ ในวนั นีม้ ถี งึ 4ประกำร ด้วยกนั คอื1. เป็ นวนั แรกทพ่ี ระพทุ ธองค์ทรงแสดงปฐมเทศนำ2. เป็ นวนั แรกทพ่ี ระพทุ ธองค์ทรงได้ปฐมสำวก3. เป็ นวนั แรกทีพ่ ระสงฆ์เกดิ ขึน้ ในโลก4. เป็ นวนั แรกทบี่ ังเกดิ รัตนะครบสำม เป็ นพระรัตนตรัยคอื พระพทุ ธรัตนะ พระธรรมรัตนะ พระสังฆรัตนะ ยอ้ นกลบั

กจิ กรรมที่ปฏบิ ัติมกี ำรปฏบิ ตั เิ ช่นเดยี วกบั วนั มำฆบูชำและวนั วสิ ำขบูชำคอื มีกำรถอื ศีล ปฏิบตั ิธรรม เวยี นเทยี น และฟังพระธรรมเทศนำ เป็ นต้น ยอ้ นกลบั

ยอ้ นกลบั หนา้ ตอ่ ไป

ประวตั ิความเป็นมา ในสมยั พทุ ธกาล พระเจา้ พิมพิสาร กษตั ริยผ์ คู้ รองแควน้ มคธ ไดเ้ ขา้ เฝ้ าพระพทุ ธเจา้ ซ่ึงประทบั อยทู่ ี่ เขาคิชกฏู ใกลเ้ มืองราชคฤห์ซ่ึงเป็นเมืองหลวงของแควน้ พระเจา้ พิมพิสารไดก้ ราบทลู วา่ นกั บวชในศาสนาอื่นมีวนั ประชุมสนทนาเกี่ยวกบั หลกั ธรรมคาสอนในศาสนาของเขา แต่พระพทุ ธศาสนาน้นั ยงั ไม่มีพระพทุ ธเจา้ จึงทรงอณุญาตใหพ้ ระสงฆป์ ระชุมสนทนาธรรมและแสดงพระธรรมเทศนาแก่ประชาชนตามคาขออนุญาตของพระเจา้ พิมพสิ าร และเมื่อพระพทุ ธศาสานาไดเ้ ผยแผเ่ ขา้ มาในประเทศไทย พทุ ธศาสนิกชนจึงถือเอาวนั ดงั กล่าวมาเป็นวนั ธรรมสวนะเพ่อื ถือศีล ปฏิบตั ิธรรม ประกอบบุญกศุ ล และกระทากิจของสงฆม์ าต้งั แต่สมยั สุโขทยั ยอ้ นกลบั

ความสาคญั วนั ธรรมสวนะเป็นวนั กาหนดประชุมฟังธรรมของพทุ ธบริษทั ที่เรียกเป็นคาสามญั โดยทวั่ ไปวา่ \"วนั พระ\"พระพทุ ธเจา้ ทรงปัญญตั ิไว้ ในเดือนหน่ึง ๆ ท้งั ขา้ งข้ึนและขา้ งแรม รวม ๔ วนั ไดแ้ ก่•๑. วนั ข้ึน ๘ ค่า๒. วนั ข้ึน ๑๕ ค่า๓. วนั แรม ๘ ค่า๔.วนั แรม ๑๕ ค่า ยอ้ นกลบั

กิจกรรมท่ีควรปฏิบตั ิ1. ทำบุญตกั บำตรในตอนเช้ำ รักษำศีล ฟังเทศน์ ปฏิบัติ ธรรม2. ปัดกวำดบ้ำนเรือนให้สะอำด งดเว้นอบำยมุข3. ศึกษำหลกั ธรรมคำสอนของพระพทุ ธเจ้ำ4. ประกอบพธิ ีกรรมทำงศำสนำ ยอ้ นกลบั

ยอ้ นกลบั หนา้ ตอ่ ไป

ประวตั ิควำมเป็ นมำในสมยั พทุ ธกาลน้นั พระพทุ ธเจา้ ไม่ไดท้ รงบญั ญตั ิพระวนิ ยั ให้พระสงฆส์ าวกอยปู่ ระจาพรรษา เหล่าภิกษุสงฆจ์ ึงต่างพากนั ออกเดินทางเผยแผ่พระพทุ ธศาสนาในท่ีต่างๆ โดยไม่ยอ่ ทอ้ ท้งั ในฤดูหนาว ฤดูร้อน และฤดูฝน ต่อมาชาวบา้ นไดพ้ ากนั ติเตียนวา่ พวกสมณะไม่ยอมหยดุ พกั สญั จรแมใ้ นฤดูฝน ในขณะที่นกั บวชในศาสนาอื่น พากนั หยดุ เดินทางในช่วงฤดูฝน การท่ีพระภิกษุสงฆจ์ าริกไปในที่ต่างๆ แมใ้ นฤดูฝน อาจเหยยี บยา่ ขา้ วกลา้ ของชาวบา้ นไดร้ ับความเสียหายหรืออาจไปเหยยี บยา่ โดนสตั วเ์ ลก็ สตั วน์ อ้ ยที่ออกหากินจนถึงแก่ความตาย เม่ือพระพทุ ธเจา้ ทราบเรื่อง จึงไดว้ างระเบียบใหภ้ ิกษุประจาอยทู่ ่ีวดั เป็นเวลา 3 เดือนพระสงฆท์ ่ีเขา้ จาพรรษาแลว้ จะไปคา้ งแรมท่ีอ่ืนไม่ได้ แต่ถา้ หากเดินทางออกไปแลว้ และไม่สามารถกลบั มาในเวลาที่กาหนด คือ ก่อนรุ่งสวา่ ง กจ็ ะถือวา่ พระภิกษุรูปน้นั \"ขำดพรรษำ\" หนา้ ตอ่ ไป

แต่หำกมกี รณีจำเป็ นบำงอย่ำง พระภกิ ษุผู้จำพรรษำสำมำรถไปค้ำงทอ่ี น่ื ได้ โดยไม่ถือว่ำเป็ นกำรขำดพรรษำแต่กจ็ ะต้องกลบั มำภำยในระยะเวลำไม่เกนิ 7 วนั กค็ อื กำรไปรักษำพยำบำลภกิ ษุ หรือบดิ ำมำรดำท่ีเจบ็ ป่ วย กำรไประงับภกิ ษุสำมเณรท่อี ยำกจะสึกมใิ ห้สึกได้ กำรไปเพอ่ื กจิ ธุระของคณะสงฆ์ เช่น กำรไปหำอปุ กรณ์มำซ่อมกฏุ ทิ ช่ี ำรุด ยอ้ นกลบั

กจิ กรรมต่ำงๆ ท่คี วรปฏิบัตใิ นวนั เข้ำพรรษำ• ร่วมกิจกรรมทาเทียนจานาพรรษา• ร่วมกิจกรรมถวายผา้ อาบน้าฝน และจตุปัจจยั แก่ภิกษุ สามเณร• ร่วมทาบุญ ตกั บาตร ฟังพระธรรมเทศนา รักษาอุโบสถศีล• อธิษฐาน งดเวน้ อบายมุขต่างๆ• อยกู่ บั ครอบครัว หนา้ ตอ่ ไป

ยอ้ นกลบั หนา้ ตอ่ ไป

ความสาคญั ของวนั ออกพรรษา• วนั ออกพรรษา คือ วนั ที่สิ้นสุดระยะการจาพรรษาเป็นเวลา 3 เดือน (นบั แต่วนั เขา้ พรรษา พระสงฆจ์ ะประกอบพธิ ีทาสงั ฆกรรมใหญ่ เรียกวา่ มหาปวารณา เป็นการเปิ ดโอกาสใหภ้ ิกษุวา่ กล่าวตกั เตือน กนั ได้ เพราะในระหวา่ งเขา้ พรรษา พระสงฆบ์ างรูปอาจมีขอ้ บกพร่องที่ตอ้ งแกไ้ ข การใหผ้ อู้ ่ืนวา่ กล่าวตกั เตือนได้ ทาใหไ้ ดร้ ู้ขอ้ บกพร่องของตน และยงั เปิ ดโอกาสใหซ้ กั ถามขอ้ สงสยั ซ่ึงกนั และกนั ดว้ ย• นอกจากน้ีพทุ ธศาสนิกชนยงั ร่วมกนั ทอดกฐิน ในระยะเวลา 1 เดือนหลงั ออกพรรษา ในแต่ละทอ้ งถ่ินยงั มีประเพณีอ่ืนๆ ที่น่าสนใจ เช่นการแข่งเรือ การเทศนม์ หาชาติ เป็นตน้ ยอ้ นกลบั

ประเพณตี กั บาตรเทโว• ประเพณีตกั บาตรเทโว วดั สะแกกรัง อุทยั ธานี ท่ีขบวนพระภิกษุเดินลงมาท่ีวดั สะแกกรัง หรือวดั สงั กสั รัต นคีรี ในจงั หวดั อุทยั ธานี ซ่ึงต้งั อยบู่ นเชิงเขาสูง พธิ ีตกั บาตร เทโวที่วดั น้ีบรรดาพระภิกษุจะพากนั เดินขบวนลงมาจากบน เขา มาตามบนั ไดดูเหลืองอร่ามงามจบั ตา โดยมีบรรดา พทุ ธศาสนิกชนจะพากนั ใส่บาตรตามเชิงบนั ไดเร่ือยมาจนถึง พ้นื ล่าง ยอ้ นกลบั

กจิ กรรมต่างๆ ที่ควรปฏบิ ัตใิ นวนั ออกพรรษา๑. ทาบุญตกั บาตรอุทิศส่วนกศุ ลใหแ้ ก่ญาติผู้ล่วงลบั๒. ไปวดั เพือ่ ปฏิบตั ิธรรม ฟังพระธรรมเทศนา๓. ร่วมกศุ ลธรรม \"ตกั บาตรเทโว\"๔. ปัดกวาดบา้ นเรือนใหส้ ะอาด ยอ้ นกลบั

วนั อฐั มีบชู า คือ การบูชาในวนั แรม 8 ค่าเดือน 6 เดือน 7 นบั จากวนั วสิ าขบูชาไป 7 วนั ซ่ึงเป็นวนั คลา้ ยวนั ถวายพระเพลิงพระพทุ ธสรีระ ณ มกฏุพนั ธนเจดีย์ กรุงกสุ ินารา การนอ้ มลารึกถึงวนั น้ีเพ่ือเป็นเครื่องเตือนใจวา่ แมแ้ ต่พระสมั มาสมั พทุ ธเจา้ ซ่ึงเป็นศาสดาเอกของโลก กต็ อ้ งอยภู่ ายใตก้ ฎแห่งไตรลกั ษณ์ ในโลกน้ีไม่มีอะไรท่ีจีรังยง่ั ยนื สรรพสิ่งในโลกน้ีลว้ นมีแต่เกิดข้ึน ต้งั อยู่ และดบั ไปในที่สุด ดว้ ยกนั ท้งั สิ้น ไม่มีอะไรหรือใครหลีกหนีความจริงขอ้ น้ีได้ ยอ้ นกลบั