เงาะป่า

๙๔ แบบฝึกหดั ท่ี ๑ คำช้แี จง ให้นักเรยี นเตมิ คำทกี่ ำหนดใหล้ งในชอ่ งวำ่ งให้เหมำะสม ลำหับ พระรำชนิพนธ์ โปรดเกลำ้ ซำไก หยกิ บอเลำ พระรำชสมภพ พ้ืนเมอื ง สำมเสำ้ กอ็ ย ๑. เงำะคอื ชน ท่อี ำศยั อยูใ่ นป่ำทึบ ๒. บทละครเร่ืองเงำะป่ำเป็นบท ในพระบำทสมเด็จ พระจลุ จอมเกลำ้ เจ้ำอยหู่ ัว ๓. เงำะป่ำ คอื ชนกล่มุ หนึ่งทีเ่ รร่ อ่ นอยู่ในป่ำบริเวณภำคใต้ ๔. บทละครเรือ่ งเงำะปำ่ เปน็ เร่ืองรำวของรกั ระหว่ำงหน่ึงหญงิ สองชำย ๕. คอื ตัวละครเอกฝำ่ ยหญิง ๖. คอื อำวุธชนิดหนึง่ ทีใ่ ช้เปำ่ ลูกดอกเพือ่ ล่ำสตั ว์ ๗. นำมสกลุ “ศรีธำรโต” เปน็ นำมสกุลของพวกซำไกซึ่งสมเด็จพระศรี นครนิ ทร์ทรำบรมรำชชนนี พระรำชทำน ๙. ภำษำของพวกเงำะคือภำษำ ๑๐. พระบำทสมเด็จพระจุลจอมเกลำ้ เจำ้ อยู่หัว ๒๐ กันยำยน พ.ศ. ๒๓๙๖ .

๙๕ คำชแ้ี จง ใหน้ กั เรยี นทำเครอ่ื งหมำย หนำ้ ขอ้ ทถ่ี กู และทำเครอ่ื งหมำย หน้ำขอ้ ทผี่ ดิ ๑. บทละครเรอ่ื เงำะปำ่ เปน็ บทพระรำชนพิ นธข์ องพระบำทสมเดจ็ พระจอมเกล้ำ เจำ้ อยู่หัว ๒. ตัวละครที่สำคัญของกลอนบทละครขึ้นดว้ ย “มำจะกลำ่ วบทไป” หรอื “เม่ือนัน้ ” ๓. เนือ้ เรือ่ งของเงำะป่ำบำงตอนคล้ำยกบั เรือ่ งอเิ หนำ ๔. ตวั ละครหลักเร่ืองเงำะปำ่ คอื พระสงั ข์ กับ รจนำ ๕. บทละครเรอ่ื งเงำะป่ำจะใชศ้ พั ท์ช้นั สูงในกำรประพนั ธ์ ๖. คนังคือชำวเงำะท่ีถูกนำมำชบุ เล้ยี งในวงั ๗. บทละครเรื่องเงำะปำ่ เป็นเรอ่ื งที่เหนอื จริงท่ไี มส่ ำมำรถเกิดขน้ึ ในชวี ิตจริง ๘. ชำวเงำะปำ่ ซำไกจะมรี ูปรำ่ งสูงใหญ่ ๙. ชำวเงำะป่ำซำไกจะไมม่ ที ่อี ย่เู ป็นหลกั แหล่ง ๑๐. กำรสู่ขอภรรยำของชำวเงำะ ฝำ่ ยชำยท่จี ะตอ้ งนำผ้ำสองผืนไปให้แกบ่ ดิ ำ มำรดำฝำ่ ยหญิง

๙๖ คำช้แี จง ให้นกั เรยี นเรยี งลำดบั เหตุกำณจ์ ำกขอ้ ควำมทก่ี ำหนดใหโ้ ดยใส่ตวั เลข ๑ – ๑๐ ลงไปใน หน้ำขอ้ ควำม ซมพลำโดนเปำ่ ลกู ดอกอำบยำพษิ ทหี่ นำ้ ผำก คนงั กบั ไมไ้ ผ่ชวนกนั ไปเทีย่ วปำ่ หลงั จำกไม่ไดเ้ จอกนั หลำยวนั ซมพลำสำรภำพรักกบั นำงลำหบั ฮเนำเหน็ ลำหับฆ่ำตัวตำยเกดิ ควำมรู้สกึ ผิดจงึ ตัดสินใจจบชีวิต ตัวเองตำมไป ซมพลำได้ทำอบุ ำยไปลกั พำตวั นำงลำหับและพำกันไปอยู่ในถ้ำ

๙๗ ซมพลำขอใหไ้ ม้ไผเ่ ป็นพอ่ สอื่ ใหเ้ ขำกบั ลำหบั ฮเนำกับลำหับแต่งงำนกัน ซมพลำได้เจอกบั ฮเนำจึงเกดิ กำรต่อส้กู นั ไมไ้ ผ่คิดอุบำยชวนลำหบั ไปในปำ่ และนดั ซมพลำใหไ้ ปพบ ลำหับออกมำตำมซมพลำเจอซมพลำกำลงั จะตำย จงึ ใช้มดี ฆำ่ ตวั ตำยตำม

๙๘ แบบฝึกหดั ท่ี ๔ คำช้แี จง ให้นักเรยี นอำ่ นบทประพนั ธต์ อ่ ไปนแ้ี ลว้ ตอบวำ่ เปน็ ลกั ษณะของตวั ละครใด ๑. มำจะกลำ่ วบทไป ถงึ เงำะดอลซมพลำเปน็ หน่มุ ใหญ่ มีกำลังวงั ชำว่องไว ขึ้นต้นไม้แกล้วกลำ้ เหมอื นวำนร หกคะเมนเอนหงำยกำยห้อยโหน โจมกระโจนร่ำยไมไ้ มห่ ยดุ หยอ่ น ลำ่ สนั สมชำยทง้ั กำยกร เหมอื นภมรหมนุ ควำ้ งกลำงมรคำ ๒. อกไหลผ่ ำยผงำด องอำจไม่มใี ครคู่ วำดแขนกรดี กรำยซ้ำยขวำ ท้งั ปำกทัง้ ตำเปน็ เชงิ เจำ้ ชู้ หนุ่มหนมุ่ ด้วยกนั ไมข่ ันสู้ ลำหลกี ล่หู ลบละลำน

๙๙ ๓. มำจะกลำ่ วบทไป ถึงเด็กนอ้ ยคนังคนขยนั อยู่ทบั แทบป่ำพนำวนั ชำยเขตขัณฑพ์ ทั ลุงพำรำ บดิ ำมำรดำกห็ ำไม่ ดำขำวตอ้ งไฟดบั สงั ขำร์ นำงควำกหอบดิ้นสิ้นชวี ำ อยูด่ ว้ ยเชษฐำชอ่ื อ้ำยแค มีเพื่อนชอบนกั รกั ใคร่ ชอ่ื ไม้ไผ่ตวั เตง็ เก่งแก๋ เคยคบกันไปปำ่ พำเชอื นแช ต้งั แตพ่ อ่ แม่ยงั ไมต่ ำย ๔. พศิ พกั ตร์เพยี งประยงเมอื่ ทรงกลด ลออหมดมไิ ด้มรี อยฝไี ฝ เนตรคมขำดำดังเซดสลกั ใจ แลวิไลปำกหดู ตู ิดตำ เรอื นผมกลมขมวดเสมอสมำ่ เส้นออ่ นดำดอู ร่ำมงำมนกั หนำ กรกรำยคลำ้ ยนำงกนิ รำ นัขำฝ่ำแดงดงั แกล้งยอ้ ม อุระรัดครัดเครง่ ตมู เตง่ ตั้ง ตะโพกผำยพอกำลงั ไม่อว้ นผอม ลำขำบำทำก็เรียนพร้อม งำมละม่อมประมวลสนิ้ ท้ังอินทรยี ์ ๕. เมื่อน้ัน ไม้ไผใ่ จคอหำ้ วหำญ สมจติ คดิ ไวเ้ ห็นได้กำร ก็รบี รน้ ลนลำนวิง่ ไป ครัน้ ถึงจ่งึ แจ้งแก่ซมพลำ บดั น้ีจะมำบอกลำภใหญ่ พรุ่งนีพ้ ข่ี ้ำจะเขำ้ ไพร เจ้ำมำคงไดพ้ บพดู กนั

๑๐๐ แบบฝกึ หัดท่ี ๕ คำชแ้ี จง ใหน้ ักเรยี นเลอื กคำทีก่ ำหนดให้ไปเตมิ ในชอ่ งว่ำงให้ถกู ตอ้ งและเหมำะสม ๑. มำจะกล่ำวบทไป ถึงเดก็ น้อยคนังคนขยัน อยทู่ บั แทบป่ำ ชำยเขตขนั ธ์พทั ลุงภำรำ (พนำวนั / ชำลำวัน) ๒. วันหนึ่ง ให้คดิ รำพึงถงึ . จะเจ็บป่วยเป็นไรไม่สบำย จงึ มิไดพ้ บหลำยวนั มำ (คณุ ยำย / สหำย)

๑๐๑ ๓.. ฟงั วำ่ ไมไ้ ผ่ปรดี ำ ยืนขน้ึ เลำะเตยิ๊ ะมิทนั นำน ไวไ้ กพอ๊ กให้ยำนประจุดิน (สุสำน / เกษมศำนต์) ๔. บดิ รมำรดำก็หำไม่ ดำขำวตอ้ งไฟดับสังขำร์ นำงควำกหอบด้ินสน้ิ อยดู่ ้วยเชษฐำชื่ออ้ำยแค (ชีวำ / ชีวติ )

๑๐๒ ๕. เท่ยี วไปในดงพงชัฎ ล้วนขนัด สูงไสว เห็นมุเตียวตดิ คอู่ ยคู่ บไม้ ลำเตำ๊ ะไตต่ ำมกิง่ กนิ ตองตง (พฤกษำ / พฤษภำ) ๖. นำงบำซิงเหน่ยี วก่ิงมอเจนโหน พำลูกนอ้ ยลอยโจนนำ่ .บำวัดงำ้ งทเุ รียนกินปลน้ิ เมลด็ คำย ดูรำ่ งกำยกำยำลำ่ กว่ำคน (ใจสลำย / ใจหำย)

๑๐๓ ๗. เหน็ มำเปน็ พรวนทวนกระแส สองเงำะแบมือจ้องเที่ยวมองจบั เหยียบศิลำกล้งิ กลมลื่นลม้ พบั ลงนอนทับก้นงอนหงอ่ หวั รอ่ ริก (ฝงู ปลำ / ฝงู ลิง) ๘. ลว้ งเหล็กไฟใน ออกตตี อ่ ย เหมอื นหิ่งห้อยแวววบั จบั ชุดจ้อง แลว้ เปำ่ ฮดุ ชุดตดิ ตำมทำนอง จดุ ฟนื ท้งั สองช่วยกนั ซกุ (กระเปำ๋ / ไกพ็อก)

๑๐๔ ๙. ดมู ันวง่ิ ตำมกง่ิ ไทร ใช่อะไรคอื กรำ มือมนั กำ เหน็ ฤๅไม่นัน่ แนก่ รำ (ผลไม้ / ก่งิ ไม้) ๑๐. ปูน้อยน้อยว่งิ รอ่ ยตำมริมหำด ทัง้ สองมำดหมำยตะครบุ ปุบเปดิ หำย คอยปำกรูปูไม่ทันจะ จับได้หลำยตัวชกั หักก้ำมไว้ (ซอ่ นกลน่ิ / ซ่อนกำย)

๑๐๕ แบบฝึกหัดที่ ๖ คำชีแ้ จง ใหนักเรียนจบั คู่โยงเสน้ คำศพั ท์ตอ่ ไปน้ีให้ถกู ต้อง ๑. กรำ ละมุด ๒. ตองตง หวั มนั ๓. ตำกบ ต้นเตย ๔. กำยัง ลิง ๕. อเวย์ ต้นหวำย ๖. ฮอยะ ชะนี ๗. ฮงั วิช ทุเรยี น ๘. มอเจน ตน้ ไทร ๙. จอเฮ็ด อร่อย ๑๐. เตำโว๊ะ ทับ , กระท่อม

๑๐๖ แบบทดสอบหลังเรียน คำช้ีแจง ใหน้ กั เรียนเลือกคำตอบทถี่ กู ทส่ี ดุ เพยี งคำตอบเดยี ว แล้วทำเคร่อื งหมำย ลงบนข้อท่ถี ูก ๑. เงำะปำ่ เปน็ บทพระรำชนพิ นธข์ องผใู้ ด ก. พระบำทสมเดจ็ พระจลุ จอมเกลำ้ เจ้ำอยู่หวั ข. พระบำทสมเดจ็ พระจอมเกล้ำเจ้ำอยหู่ วั ค. พระบำทสมเดจ็ พระปกเกลำ้ เจำ้ อยหู่ วั ง. พระบำทสมเด็จพระมงกฎุ เกลำ้ เจ้ำอยหู่ ัว ๒. พระบำทสมเดจ็ พระจุลจอมเกลำ้ เจ้ำอยหู่ วั ทรงรบั ใครเขำ้ ไปอยู่ในวัง ก. ไม้ไผ่ ข. คนงั ค. ซมพลำ ง. ลำหบั ๓. ลักษณะคำประพนั ธข์ องบทละครเรื่องเงำะป่ำมีลกั ษณะใด ก. กลอนดอกสร้อย ข. กำพย์ยำนี ๑๑ ค. กลอนบทละคร ง. โคลงส่สี ภุ ำพ

๑๐๗ ๔. ชำวเงำะปำ่ ซำไกอำศัยอยใู่ นภำคใดของประเทศไทย ก. ภำคเหนือ ข. ภำคอีสำน ค. ภำคกลำง ง. ภำคใต้ ๕. ประเพณหี ลงั แตง่ งำนของเงำะปำ่ บ่ำวสำวจะต้องออกเดิน ป่ำเปน็ เวลำก่ีวนั ก. ๗ วัน ข. ๘ วนั ค. ๙ วัน ง. ๑๐ วัน ๖. ภำษำท่ีชำวเงำะใช้คือภำษำใด ก. ภำษำก็อย ข. ภำษำองั กฤษ ค. ภำษำฝรงั่ เศส ง. ภำษำจีน

๑๐๘ ๗. สงิ่ ใดทีล่ ำหับได้รบั มอบจำกคนรกั เพอ่ื เป็นเคร่อื งแสดง ควำมรกั ของทัง้ สอง ก. เลบ็ เสอื ข. พวงนำคพรต ค. มดี สั้นประจำตวั ง. ผ้ำแดง ๘. รักสำมเสำ้ ทเี่ กิดขึ้นในเรอ่ื งเงำะปำ่ มใี ครบำ้ ง ก. คนงั ไม้ไผ่ ลำหับ ข. ฮเนำ ไม้ไผ่ ลำหับ ค. ฮเนำ ซมพลำ ลำหับ ง. ไม้ไผ่ ซมพลำ ลำหบั ๙. ข้อใดเป็นลกั ษณะของนำงลำหับ ก. รักเดียวใจเดยี ว ข. หลำยใจ ค. อจิ ฉำริษยำ ง. ใจรอ้ น

๑๐๙ ๑๐. ซมพลำตำยเพรำะอะไร ก. เป็นไข้ป่ำ ข. จมนำ้ ตำย ค. ถูกแทงด้วยมีด ง. โดนลูกดอกอำบยำพษิ ๑๑. เพรำะเหตใุ ดฮเนำถงึ ฆ่ำตวั ตำย ก. ร้สู ึกสำนึกผิด ข. หนีควำมผดิ ค. โดนพ่อแมบ่ ังคับ ง. มีอำกำรทำงจติ ๑๒. คนงั อำศัยอยกู่ บั ใคร ก. พ่อ ข. แม่ ค. พีช่ ำย ง. พีส่ ำว

๑๑๐ ๑๓. ขอ้ ใดเปน็ พฤติกรรมของตวั ละครในเน้ือเร่อื งเงำะปำ่ ตอนคนังกบั ไมไ้ ผอ่ อกเทยี่ วปำ่ ล่ำสัตว์ ก. ยิงนก จับปลำ ข. ชมถำ้ ชมน้ำตก ค. ล่องเรือลอ่ งแกง่ ง. เกบ็ ผกั เก็บผลไม้ ๑๔. คนังกบั ไม้ไผ่เป็นอะไรกนั ก. เป็นเพือ่ น ข. เป็นพีน่ ้อง ค. เปน็ แฟน ง. เปน็ ศตั รู ๑๕. ล้วนขนัดพฤกษำสงู ไสว เท่ยี วไปในดงพงชัฎ ลำเต๊ำะไตต่ ำมก่งิ กินตองตง ลิงยดบินทยำนกนิ หวำ้ หลง เห็นมุเตยี วตดิ คอู่ ยคู่ บไม้ โกวัลวงแวดชำยอยรู่ ำยเรยี ง เองแอ๊งแอบพวงอเวย์หวำน กะเจก๊ ลกู เต็มตน้ จนหล่นลง จำกบทประพนั ธ์มีสัตวท์ งั้ หมดกี่ชนดิ ก. ๔ ชนดิ ค. ๖ ชนดิ ข. ๕ ชนดิ ง. ๗ ชนิด

๑๑๑ ๑๖. คำวำ่ “กรำ” หมำยควำมวำ่ อะไร ก. ช้ำง ข. ลิง ค. นก ง. วัว ๑๗. คำว่ำ “ชะนี” ภำษำกอ็ ยเรียกว่ำอะไร ก. เตำโว๊ะ ข. บำวดั ค. มเุ ตยี ว ง. แซ็ดแซด็ ๑๘. คำศพั ท์ในขอ้ ใดไม่ไดห้ มำยถงึ “นก” ก. โกวลั ข. ตำเอ๊ช ค. ตำยก ง. ลิงยด

๑๑๒ ๑๙. ขอ้ ใดมีควำมสอดคลอ้ งกับเร่อื งเงำะป่ำมำกทส่ี ดุ ก. ก่ิงทองใบหยก ข. คนตำยขำยคนเปน็ ค. ท่ใี ดมีรกั ท่ีน่ันมีทุกข์ ง. เขำ้ เถอื่ นอยำ่ ลมื พรำ้ ๒๐. ข้อใดแสดงใหเ้ ห็นว่ำนกั เรียนนำคณุ ค่ำจำกเรอื่ งเงำะปำ่ ไปปฏิบัตไิ ด้ อย่ำงเหมำะสม ก. แดงชิงสกุ กอ่ นห่ำมมคี นรกั ก่อนจบชนั้ มธั ยมปลำย ข. ส้มเชอ่ื อย่ำงงมงำยวำ่ เครอื่ งรำงของขลงั จะทำใหค้ ำ้ ขำยดี ค. เขียวรับจ้ำงเป็นมือปนื โดยไมเ่ กรงกลัวกฎหมำยบ้ำนเมอื ง ง. ดำเขำ้ ตำมตรอกออกตำมประตเู พอื่ ไปสู่ขอสำวคนรกั กบั พอ่ แม่

๑๑๓ ภาคผนวก

๑๑๔ เฉลยแบบทดสอบก่อนเรียน 1. ข 6. ข 2. ค 7. ง 3. ก 8. ค 4. ค 9. ง 5. ง 10. ง

๑๑๕ เฉลยแบบฝกึ หัดท่ี ๑ คำชี้แจง ให้นกั เรียนเตมิ คำที่กำหนดให้ลงในชอ่ งวำ่ งใหเ้ หมำะสม ลำหับ พระรำชนิพนธ์ โปรดเกลำ้ ซำไก หยกิ บอเลำ พระรำชสมภพ พื้นเมอื ง สำมเสำ้ ก็อย ๑. เงำะคอื ชน พน้ื เมอื ง ท่อี ำศัยอยใู่ นปำ่ ทบึ ๒. บทละครเร่ืองเงำะป่ำเป็นบท พระรำขนิพนธ์ ใน พระบำทสมเด็จพระจุลจอมเกลำ้ เจ้ำอยู่หวั ๓. เงำะป่ำ ซำไก คือชนกลุ่มหน่ึงที่เร่ร่อนอยู่ในป่ำ บรเิ วณภำคใต้ ๔. บทละครเรื่องเงำะป่ำเป็นเรื่องรำวของรัก สำมเส้ำ ระหวำ่ งหน่ึงหญิงสองชำย ๕. ลำหบั คอื ตวั ละครเอกฝ่ำยหญิง ๖. บอเลำ คืออำวุธชนดิ หนึ่งทใี่ ชเ้ ป่ำลกู ดอกเพื่อลำ่ สัตว์ ๗. นำมสกุล “ ศรีธำรโต” เป็นนำมสกลุ ของพวกซำไก ซ่ึงสมเด็จ พระศรนี ครนิ ทร์ทรำบรมรำชชนนี โปรดเกล้ำฯ พระรำชทำน ๙. ภำษำของพวกเงำะคอื ภำษำ กอ็ ย . ๑๐. พระบำทสมเด็จพระจลุ จอมเกลำ้ เจ้ำอยู่หวั พระรำชสมภพ ๒๐ กันยำยน พ.ศ. ๒๓๙๖

๑๑๖ เฉลยแบบฝึกหดั ที่ ๒ คำชี้แจง ให้นักเรยี นทำเครอ่ื งหมำย หน้ำขอ้ ทถ่ี กู และทำเครอ่ื งหมำย หน้ำขอ้ ทผี่ ดิ ๑. บทละครเรอ่ื เงำะปำ่ เปน็ บทพระรำชนพิ นธข์ องพระบำทสมเดจ็ พระจอมเกลำ้ เจ้ำอยหู่ วั ๒. ตวั ละครท่ีสำคัญของกลอนบทละครขึ้นดว้ ย “มำจะกลำ่ วบทไป” หรอื “เมื่อนน้ั ” ๓. เนอ้ื เร่อื งของเงำะป่ำบำงตอนคล้ำยกับเรื่องอิเหนำ ๔. ตัวละครหลกั เร่ืองเงำะป่ำ คอื พระสังข์ กบั รจนำ ๕. บทละครเร่ืองเงำะป่ำจะใช้ศพั ทช์ ้นั สงู ในกำรประพนั ธ์ ๖. คนังคือชำวเงำะท่ีถกู นำมำชุบเลีย้ งในวงั ๗. บทละครเรอื่ งเงำะป่ำเป็นเร่อื งที่เหนือจรงิ ทไี่ ม่สำมำรถเกิดขึน้ ในชีวิตจริง ๘. ชำวเงำะป่ำซำไกจะมีรปู ร่ำงสงู ใหญ่ ๙. ชำวเงำะป่ำซำไกจะไมม่ ที อี่ ยเู่ ป็นหลักแหล่ง ๑๐. กำรสขู่ อภรรยำของชำวเงำะ ฝ่ำยชำยท่ีจะต้องนำผำ้ สองผืนไปให้แกบ่ ิดำ มำรดำฝ่ำยหญงิ

๑๑๗ คำชแี้ จง ให้นักเรียนเรยี งลำดบั เหตุกำณจ์ ำกข้อควำมทกี่ ำหนดให้โดยใสต่ วั เลข ๑ – ๑๐ ลงไปใน หนำ้ ขอ้ ควำม ๘ ซมพลำโดนเป่ำลกู ดอกอำบยำพษิ ทห่ี น้ำผำก 1 คนงั กับไม้ไผช่ วนกนั ไปเท่ยี วปำ่ หลงั จำกไมไ่ ดเ้ จอกันหลำยวนั 4 ซมพลำสำรภำพรักกับนำงลำหบั ๑๐ ฮเนำเหน็ ลำหบั ฆ่ำตวั ตำยเกดิ ควำมรสู้ ึกผิดจึงตัดสนิ ใจจบชีวิต ตวั เองตำมไป 6 ซมพลำได้ทำอบุ ำยไปลกั พำตวั นำงลำหับและพำกนั ไปอยใู่ นถำ้

๑๑๘ 2 ซมพลำขอใหไ้ ม้ไผเ่ ป็นพอ่ สอ่ื ให้เขำกบั ลำหบั 5 ฮเนำกบั ลำหบั แต่งงำนกนั 7 ซมพลำได้เจอกบั ฮเนำจึงเกิดกำรต่อสู้กนั 3 ไมไ้ ผค่ ิดอุบำยชวนลำหับไปในป่ำและนดั ซมพลำให้ไปพบ 9 ลำหบั ออกมำตำมซมพลำเจอซมพลำกำลงั จะตำย จงึ ใชม้ ดี ฆำ่ ตัวตำยตำม

๑๑๙ แบบฝึกหดั ท่ี ๔ คำช้แี จง ให้นกั เรยี นอำ่ นบทประพนั ธต์ อ่ ไปนแ้ี ลว้ ตอบวำ่ เปน็ ลกั ษณะของตวั ละครใด ๑. มำจะกล่ำวบทไป ถงึ เงำะดอลซมพลำเปน็ หนุ่มใหญ่ มกี ำลงั วงั ชำวอ่ งไว ขึน้ ต้นไมแ้ กล้วกลำ้ เหมือนวำนร หกคะเมนเอนหงำยกำยหอ้ ยโหน โจมกระโจนร่ำยไม้ไมห่ ยดุ หยอ่ น ล่ำสันสมชำยทง้ั กำยกร เหมือนภมรหมนุ ควำ้ งกลำงมรคำ ๒. อกไหล่ผำยผงำด องอำจไมม่ ใี ครคู่ วำดแขนกรีดกรำยซ้ำยขวำ ทงั้ ปำกทง้ั ตำเปน็ เชงิ เจ้ำชู้ หนุ่มหนุ่มด้วยกันไมข่ ันสู้ ลำหลกี ลหู่ ลบละลำน

๑๒๐ ๓. มำจะกลำ่ วบทไป ถึงเด็กนอ้ ยคนังคนขยนั อยู่ทบั แทบป่ำพนำวนั ชำยเขตขัณฑพ์ ทั ลุงพำรำ บดิ ำมำรดำกห็ ำไม่ ดำขำวตอ้ งไฟดบั สงั ขำร์ นำงควำกหอบดิ้นสิ้นชวี ำ อยูด่ ว้ ยเชษฐำชอ่ื อ้ำยแค มีเพื่อนชอบนกั รกั ใคร่ ชอ่ื ไม้ไผ่ตวั เตง็ เก่งแก๋ เคยคบกันไปปำ่ พำเชอื นแช ต้งั แตพ่ อ่ แม่ยงั ไมต่ ำย ๔. พศิ พกั ตร์เพยี งประยงเมอื่ ทรงกลด ลออหมดมไิ ด้มรี อยฝไี ฝ เนตรคมขำดำดังเซดสลกั ใจ แลวิไลปำกหดู ตู ิดตำ เรอื นผมกลมขมวดเสมอสมำ่ เส้นออ่ นดำดอู ร่ำมงำมนกั หนำ กรกรำยคลำ้ ยนำงกนิ รำ นัขำฝ่ำแดงดงั แกล้งยอ้ ม อุระรัดครัดเครง่ ตมู เตง่ ตั้ง ตะโพกผำยพอกำลงั ไม่อว้ นผอม ลำขำบำทำก็เรียนพร้อม งำมละม่อมประมวลสนิ้ ท้ังอินทรยี ์ ๕. เมื่อน้ัน ไม้ไผใ่ จคอหำ้ วหำญ สมจติ คดิ ไวเ้ ห็นได้กำร ก็รบี รน้ ลนลำนวิง่ ไป ครัน้ ถึงจ่งึ แจ้งแก่ซมพลำ บดั น้ีจะมำบอกลำภใหญ่ พรุ่งนีพ้ ข่ี ้ำจะเขำ้ ไพร เจ้ำมำคงไดพ้ บพดู กนั

๑๒๑ เฉลยแบบฝกึ หดั ท่ี ๕ คำช้แี จง ให้นกั เรยี นเลือกคำที่กำหนดใหไ้ ปเตมิ ในช่องวำ่ งใหถ้ กู ตอ้ งและเหมำะสม ๑. มำจะกล่ำวบทไป ถึงเดก็ น้อยคนังคนขยนั อยูท่ ับแทบปำ่ พนำวนั ชำยเขตขนั ธพ์ ทั ลุงภำรำ (พนำวนั / ชำลำวัน) ๒. วนั หนึ่ง ให้คดิ รำพงึ ถึง สหำย . จะเจบ็ ปว่ ยเปน็ ไรไม่สบำย จึงมิได้พบหลำยวนั มำ (คุณยำย / สหำย)

๑๒๒ ๓.. ฟงั ว่ำ ไมไ้ ผ่ปรดี ำ เกษมศำนต์ ยนื ขึน้ เลำะเตย๊ิ ะมทิ นั นำน ไว้ไกพอ๊ กใหย้ ำนประจดุ นิ (สุสำน / เกษมศำนต์) ๔. บดิ รมำรดำกห็ ำไม่ ดำขำวตอ้ งไฟดบั สงั ขำร์ นำงควำกหอบด้ินสน้ิ ชีวำ อยู่ด้วยเชษฐำชอ่ื อำ้ ยแค (ชวี ำ / ชวี ติ )

๑๒๓ ๕. เท่ียวไปในดงพงชัฎ ล้วนขนดั พฤกษำ สงู ไสว เหน็ มเุ ตยี วตดิ คอู่ ยคู่ บไม้ ลำเตำ๊ ะไตต่ ำมกงิ่ กนิ ตองตง (พฤกษำ / พฤษภำ) ๖. นำงบำซิงเหนีย่ วก่ิงมอเจนโหน พำลูกน้อยลอยโจนนำ่ ใจหำย .บำวัดง้ำงทุเรยี นกนิ ปลน้ิ เมลด็ คำย ดูรำ่ งกำยกำยำลำ่ กว่ำคน (ใจสลำย / ใจหำย)

๑๒๔ ๗. เห็น ฝงู ปลำ มำเปน็ พรวนทวนกระแส สองเงำะแบมอื จอ้ งเท่ยี วมองจบั เหยยี บศลิ ำกลิง้ กลมลืน่ ลม้ พบั ลงนอนทบั กน้ งอนหงอ่ หวั รอ่ รกิ (ฝงู ปลำ / ฝูงลิง) ๘. ล้วงเหล็กไฟใน ไกพ็อก ออกตตี อ่ ย เหมือนหิง่ ห้อยแวววับจับชดุ จอ้ ง แลว้ เปำ่ ฮดุ ชดุ ตดิ ตำมทำนอง จดุ ฟนื ทง้ั สองช่วยกันซกุ (กระเป๋ำ / ไกพ็อก)

๑๒๕ ๙. ดมู นั วงิ่ ตำมกงิ่ ไทร ใชอ่ ะไรคอื กรำ มอื มันกำ ผลไม้ เห็นฤๅไม่นน่ั แนก่ รำ (ผลไม้ / กง่ิ ไม้) ๑๐. ปนู อ้ ยนอ้ ยวง่ิ รอ่ ยตำมริมหำด ท้งั สองมำดหมำยตะครบุ ปุบเปดิ หำย คอยปำกรูปไู ม่ทันจะ ซ่อนกำย จับไดห้ ลำยตวั ชกั หักกำ้ มไว้ (ซอ่ นกลิ่น / ซอ่ นกำย)

๑๒๖ เฉลยแบบฝกึ หดั ที่ ๖ คำชีแ้ จง ใหนักเรียนจับคู่โยงเสน้ คำศัพท์ตอ่ ไปนใี้ หถ้ กู ต้อง ๑. กรำ ละมุด ๒. ตองตง หวั มัน ๓. ตำกบ ต้นเตย ๔. กำยงั ลิง ๕. อเวย์ ตน้ หวำย ๖. ฮอยะ ชะนี ๗. ฮงั วิช ทเุ รียน ๘. มอเจน ต้นไทร ๙. จอเฮ็ด อรอ่ ย ๑๐. เตำโว๊ะ ทบั , กระทอ่ ม

๑๒๗ เฉลยแบบทดสอบหลงั เรยี น 1. ก 11. ก 2. ข 12. ค 3. ค 13. ก 4. ง 14. ก 5. ก 15. ข 6. ก 16. ข 7. ก 17. ก 8. ค 18. ค 9. ก 19. ค 10. ง 20. ง

๑๒๘ บรรณานุกรม , . ( ). . ( ). . :. , . ( ). 4. . . :. .