นิทานเรื่อง พิกุลทอง

นทิ านเรอ่ื ง พกิ ุลทอง จดั ทำโดย ด.ญ.ศริ ประภำ สอนปั๋นเลขท่ี 8 ชนั้ ประถมศกึ ษำปีท่ี 5 วิชำคอมพิวเตอร์ โรงเรียนบ้ำนนำไค้

อยมู่ าวนั หน่ึง หลงั จากตาขา้ วเสรจ็ แลว้ …พกิ ุลกอ็ อกไปตกัน้าทล่ี าธารซง่ึ อยไู่ มไ่ กลจากบา้ นนกั ในขณะเดนิ ทางกลบั…ทนั ใดนนั้ กม็ หี ญงิ ชราคนหน่ึงปรากฏอยเู่ บอ้ื งหน้าของพกิ ุลและขอน้าเธอดม่ื พกิ ุลดใี จมากทไ่ี ดช้ ว่ ยหญงิ ชราคนนนั้ …เธอเอาน้าใหห้ ญงิ ชราและบอกใหเ้ ธอเอาน้าไปอกีเพอ่ื จะไดล้ า้ งหน้า และลา้ งตวั ใหส้ ดชน่ื พกิ ุลบอกหญงิ ชราวา่ ไมต้ อ้ งหว่ งเพราะถา้ น้าไมพ่ อเธอจะไปตกั มาอกี …หญงิชรายม้ิ และกลา่ ววา่ “เธอน่ีนอกจากจะสวยแลว้ ยงั ใจดอี กีถงึ แมว้ า่ ฉนั จะดยู ากจน และมอมแมมเธอกป็ ฏบิ ตั กิ บั ฉนัเป็นอยา่ งด”ีหลงั จากกลา่ วช่นื ชมพกิ ุลแลว้ …หญงิ ชรากใ็ หพ้ รวเิ ศษกบัเธอ และดว้ ยอานาจของพรวเิ ศษน้ีจะทาใหด้ อกพกิ ุลทองคารว่ งออกมาจากปากของเธอ …เมอ่ื ใดกต็ ามทเ่ี ธอรสู้ กึ สงสารใครหรอื สง่ิ ใด …หลงั จากหญงิ ชราใหพ้ รวเิ ศษแกพ่ กิ ุลแลว้กห็ ายวบั ไปต่อหน้าต่อตาของเธอ …พกิ ุลกร็ ทู้ นั ทวี า่ แทท้ ่ีจรงิ แลว้ หญงิ ผนู้ นั้ เป็นนางฟ้าจาแลงมาใหพ้ รวเิ ศษแก่ตน …ทนั ทที ก่ี ลบั ถงึ บา้ นชา้ เธอกถ็ กู แมเ่ ลย้ี งดุดา่ วา่ ไปเถลไถล

เพอ่ื หนีงาน ดงั นนั้ พกิ ุลจงึ เลา่ เรอ่ื งทงั้ หมด ใหผ้ เู้ ป็นแมเ่ ลย้ี งฟังพรอ้ มกบั เกดิ ความรสู้ กึ สงสารใน …ขณะเล่าจงึ ทาให้ดอกพกิ ุลทองคารว่ งออกมาจากปากของเธอดว้ ย …แม่เลย้ี งจอมละโมบกเ็ ปลย่ี นอารมณ์จากโกรธเป็นละโมบในทนั ทพี รอ้ มกบั ตะครบุ ดอกพกิ ุลทองทงั้ หมดไวใ้ นขณะท่ีปากกส็ งั่ ใหพ้ กิ ุลพดู ต่อไปเรอ่ื ย ๆ เพอ่ื สนองความละโมบของเธอนนั่ เอง

นบั จากวนั นนั้ เป็นตน้ มา แมเ่ ลย้ี งของพกิ ุลกเ็ กบ็ รวบรวมดอกพกิ ุลทองคาไวใ้ หม้ ากทส่ี ดุ เท่าทจ่ี ะทาได้ เพอ่ื นาไปขายและไดเ้ งนิ มามากมาย ชวี ติ ทกุ คนตอนน้ีกม็ คี วามเป็นอยทู่ ด่ี ีขน้ึ พกิ ุลเองกไ็ มต่ อ้ งทางานหนกั เหมอื นแต่ก่อน แตก่ ถ็ กูบงั คบั ใหพ้ ดู ทงั้ วนั เพอ่ื ใหด้ อกพกิ ุลทองคาออกมาจากปากของเธอมากๆ นนั่ เอง …พกิ ุลทองอ่อนลา้ ไปกบั การตอบสนองความละโมบของแมเ่ ลย้ี ง ตอนน้ีพกิ ุลเองเกดิ เจบ็คอและกลายเป็นคน เสยี งแหบเสยี งแหง้ ไปเลย เธอพดูไมไ่ ดไ้ ประยะหน่ึง …อาการเชน่ น้ีทาใหแ้ มเ่ ลย้ี งโมโหมากขน้ึ จนถงึ ขนั้ ตบตี พกิ ุลเพอ่ื พยายามยงั คบั ใหเ้ ธอพดู แต่พกิ ุลกพ็ ดู ไมไ่ ดแ้ มแ้ ต่คาเดยี ว… เพอ่ื ตอบสนองความละโมบของตน ตวั แมเ่ ลย้ี งเองจงึตดั สนิ ใจสง่ ลกู สาวของตนนามวา่ มะลไิ ปทาตามอยา่ งพกิ ุลบา้ ง … มะลถิ กู สง่ ไปยงั สถานทเ่ี ดยี วกบั ทพ่ี กิ ุลบอกไวแ้ ต่วา่แทนทจ่ี ะไดพ้ บกบั หญงิ ชรากก็ ลบั เป็น พบหญงิ สาวสวยสวมเสอ้ื ผา้ งดงามยนื อยใู่ ตร้ ม่ ใหญ่ หญงิ สาวผนู้ นั้ ขอน้ามะลิด่มื แต่ดว้ ยความรษิ ยามะลแิ สดงอาการโกรธและคดิ วา่ หญงิผนู้ นั้ ไมใ่ ชน่ างฟ้า เธอจงึ ปฏเิ สธและใชว้ าจาหยาบคายดา่ ทอนางฟ้าจาแลง …ดงั นนั้ นางฟ้าจงึ สาปแชง่ มะลวิ า่ เมอ่ื ใดก็

ตามทเ่ี ธอโกรธและพดู ออกมาแลว้ ไซร้ กจ็ ะมหี นอนรว่ งออกมาจากปากของเธอ เมอ่ื กลบั มาถงึ บา้ นมะลกิ เ็ ล่าเรอ่ื งทงั้ หมดใหผ้ เู้ ป็นแมฟ่ ังและดว้ ยความโกรธ ในขณะ เลา่ เรอ่ื งนนั้ กท็ าใหบ้ า้ นทงั้ หลงั เตม็ ไปดว้ ยตวั หนอน ผเู้ ป็นแมค่ ดิ วา่พกิ ุลอจิ ฉาลกู สาวของตน ดงั นนั้ จงึ แกลง้ บดิ เบอื นเรอ่ื งทเ่ี ล่าจงึ เป็นเหตุใหล้ กู สาวของตนไมไ่ ดพ้ บกบั หญงิ ชราแมเ่ ลย้ี งจงึ ทบุ ตพี กิ ุลและไลเ่ ธอออกจากบา้ นไปดว้ ยความเสยี ใจอยา่ งสดุ ซง้ึ พกิ ุลจงึ ทอ่ งเทย่ี วไปในป่า แต่เพยี งลาพงั โชคดที ว่ี า่ เธอเดนิ ไปในทศิ ทางท่ี เจา้ ชายหนุ่ม

กาลงั เพลดิ เพลนิ อยกู่ บั การขม่ี า้ ประพาสป่ากบั ขา้ ราชบรพิ ารผา่ น มาพอดเี มอ่ื ทอดพระเนตรเหน็ สาวนงั่ รอ้ งไหอ้ ยู่ทรงถามเรอ่ื งราวความเป็นมาทงั้ หมด ทนั ทที พ่ี ดู จบท่ีบรเิ วณนนั้ กเ็ ตม็ ไปดว้ ยดอกพกิ ุลทองคา …เจา้ ชายดีพระทยั ยงิ่ นกั จงึ ขอนางอภเิ ษกสมรสดว้ ยและหลงั จากการอภเิ ษกสมรสทงั้ สองพระองคก์ ไ็ ด้ ขน้ึ ครองราชยแ์ ละปกครองเมอื งของพระองคด์ ว้ ยความรม่ เยน็ เป็นสขุ ตลอดมานิทานเร่ืองนี้สอนให้ร้วู ่า1. จากเคา้ เรอ่ื งนิทานน้ีจงึ เป็นตน้ กาเนิดของสานวนไทยเปรยี บเปรยคนทไ่ี มค่ อ่ ยพดู หรอื มกั พดู อุบอบิ อยแู่ ต่ในปากวา่ “กลวั ดอกพิกลุ จะร่วง”2. “การคิดดีทาดี …ย่อมได้รบั ส่ิงท่ีดีตอบสนองเสมอ” …อยา่ งเชน่ พกิ ุล